Indische padvinders op bezoek bij de Koningin
Amerikaan wil goedkoope touristen-
schepen bouwen
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel?
I
Plaats dan een „Omroeper
KS
‘I
Voor SO dollar naar
Europa
EEN BEZOEK AAN DE
„Z4JF/5Z4 CZARNF’
WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1937
BOEK EN BLAD
KATHOLIEKE ILLUSTRATIE
71e jaargang no. 46
niet minder
14
i
I
H
'f
Regeering zal het plan
wel niet goedkeuren
DRIEJARIGE BESTUURS-
ACADEMIE
Begroeting dezer instelling voor
inlandsche B.B.-ambtenaren
dient gewijzigd
Schepen zouden aan
dan 10.000 passagiers
plaat» bieden
Oud-Nederlandsche driemaster
komt alt schip der Poolsche
verkenners weer naar
Amsterdam
r
FOTOREPORTAGE
de
een
t
vangst, over te nemen. De verkenners hadden
ge-
ge-
va
we
ge
BATAVIA, 10 Aug. (Aneta). BU nota van wij
ziging der begrooting van het departement van
Onderwijs voor het jaar 1938 Is 14.100 meer
aangevraagd voor de Instelling van een 3-jarige
bestuursacademle voor Inlandsche B-B.-ambte-
naren
Op deze academie, welke 1 Augustus 1938
geopend zal worden, zal het onderwijs gedeel
telijk kosteloos door hoogleeraren van de rechts-
hoogeschool, gedeeltelijk door zorgvuldig uit
practici uit te kiezen docenten worden gegeven
Het studieplan is berekend op abituriënten van
scl
ge
ne
De nieuwe kantoren der voreeniglng
tot bevordering van bet Vreemdelingen
verkeer .Amsterdam' zijn Dinsdag aan
het Rokln in de hoofdstad geopend.
Links de heer Edo Bergsma
ocht
vaar
plofl
land
van
Man
■S-G
Dt
Indi
gen
ker
teen
Di
lek
boui
Ni
vani
booi
vanl
tak
H
tem
jam
Op
daa
ten<
hya
de
den
het
brui
sen
wor
de
O
lan<
«pn
tnn
ovei
einl
Vla,
D
onb
Ena
D
Hav
waa
Boel
D
ver!
pers
H
reet
jont
ken!
hjj i
«Wb
Inbraak in de honden-jjskast!
Azor: „Wat! Iemand is in mjjn ijskast ge
weest.
Een groot aantal padvinders arriveerde Dinsdag te Amsterdam voor
een bezoek aan de hoofdstad. Een groep op een der gemeente-
ponten over het IJ
Indien dit plan inderdaad wordt uitgevoerd,
iets wat intusschen nog lang niet zeker is, dan
zou dit voor het reizend publiek inderdaad een
groot voordeel beteekenen. AnderzUds mag men
echter niet vergeten, dat, Indien er inderdaad
twee van dergelUke schepen in de vaart zouden
worden gebracht, de bestaande reederUen, de
Europeesche evengoed als de Amerikaansche,
daarvan een enorme schade zouden ondervin
den. De Amerikaansche regeering zal zich dan
ook nog wel eens bedenken, alvorens haar
goedkeuring aan het plan te hechten.
nieuwsgierigen buna I schoener, die gebruikt werd voor de haring-
niet in te toornen; de jeugd veroverde zich een
van het Amerikaansche
is een Interessant voorstel
plaatsje In het want, om van daaruit onder-
handelingen aan te knoopen met den con-
férencler-kok, die, een pollepel in de vuist, als
koordirigent, clown en goochelaar het volks
vermaak organiseerde. Met möelte kon de of
ficier van de wacht een weinig ruimte yrU
houden voor de kleine groep genoodlgden, tin
der wie de Poolsche gezant te Den Haag, dr.
W. Babinski, en de waarnemend-consul te
Amsterdam, graaf H. Tamowskl.
Het contact was spoedig gevonden. De con
férencier, die de keurige zeeverkenners-unl-
form voor een baadje met een deken-als-mantel
verwisseld had, en het publiek konden elkaar
in een groezelig talen-mengelmoes uitstekend
verstaan. Het verkennerskoor kreeg applaus op
applaus, en het publiek siste en juichte enthou
siast mee met het geïmproviseerde vuurwerk.
Met vijftig man zijn ze uit Gdynia naar
Nederland gekomen, generaal Zaruskl en zUn
jongens, om een bezoek te brengen aan de Jam
boree, en om tegelljkertUd eens in Nederland
rond te neuzen. Een band leggen tusschen vol
keren, dat bedoelde de Chief Scout toch met
zUn Internationale kamp, en de bemanning van
de „Zawlsza Czamy" Is daar wonder wel in
geslaagd. De geheele week, dat het schip aan
het Steenen Hoofd gemeerd lag, was het des
avonds te bezichtigen, en talrijke Amsterdam
mers, tuk op nieuwigheden, krioelden over het
dek. terwijl de ongelukkige laatkomers In drom
men aan de kade stonden toe te kijken. Vooral
Zondag, toen de bemanning een gratis voor
stelling gaf, waren de 1_-
Intusschen lieten ook de Amsterdam
mers zich niet onbetuigd. Hoe verbaasd
stonden de gasten, toen zU, na hun onbe-
rlspelUke uitvoering van een Poolsch lied,
onmlddellUk een even onberispelijke repri
se te hooren kregen van de andere zijde
van het „voetlicht". Amsterdam en War
schau vonden elkaar eerst goed in 'het
roemruchte lied „WU zUn niet bang!"
Daarmee was de stemming eerst goed
worden. De scheldlngshjnen vielen thans
heel weg; ergens verscheen een koffergramo-
foon, en op een gelmprovlseerden dansvloer
vond de algeheele verbroedering plaats.
Hierdoor kwam er wat ruimte op het schip,
want de muurbloempjes trokken zich terug, en
wU kregen gelegenheid kennis te maken met
den commandant van het schip, generaal
Zaruskl, die. trotach. ons door zfjn „Zawlsza
Czarny” leidde, en vertelde van de organisatie
der Poolsche Zeeverkenners. De trots van den
generaal was te blllUken, want toen de ver
kenners drie jaar geleden genoeg geld gespaard
hadden, om een eigen schip te kunnen koopen.
reikte hun uit eigen middelen bijeengebrachte
fonds juist ver genoeg, om een ouden Flnschen
Het Italiaansche s.«. .Mongioia', dat op de Middellandsche Zee door
bommenwerper werd aangevallen. Inzet: kapitein Franco Solari,
slachtoffer van het bombardement
op het
middendek minder geworden, en de generaal
neemt ons, na even front gemaakt te hebben
voor de „Matha Boska”, een afbeelding van de
Moeder Gods van Czenstochowa, Polens Be
schermvrouwe, mee naar de kleine mess-room,
waar hU zich een even goed gastheer als zee
vaarder toont.
Op tafel staat kleine, maar treffende at
tentie voor de Nederlandsche gasten de Ne-
derlandsche vlag naast de Poolsche. Zij zal
straks, wanneer het schip IJmulden verlaten
heeft, aan den wand komen te hangen naast
een aantal andere, als bewijs, dat de „Zawlsza
Czarny" Nederland bezocht heeft.
In de offldera-hut wordt de eene toast na
den anderen gebracht op gasten en gastheeren,
en zoo verloopt de tUd snel, te snel Het spijt
ons, wanneer wij de „Zawlsza Czarny" moeten
verlaten, terwijl de bemanning ten groet het
padvindersdevies yellt, dat wij In deze dagen
in alle talen hoorden als een bewijs van op
rechten wil tot broederlijke samenwerking
onder de volken.
Op het gebied
scheepv srtwezen
gedaan.
De treffende voorplaat van dit nummer leidt
onze belangstelling terstond naar de midden
pagina’s. waar bU duidelijke illustraties geschre
ven wordt over „een gevangenis zonder cipier",
een Hongaarsche, door katholieke Zusters ge
dreven stichting, waarover men niet zonder ont
roering lezen kan. Ook het eerste artikel brengt
ons naar het buitenlandhet Amerikaansohe
Arizona, hier geteekend als een land, dat snel
van uiterljjk verandert. Prachtige foto’s ver
luchten de schets van den vaderlandschen bul
ten: BU ons op het dorp. Geheel andere, maar
ook weer interessante beelden, krUgen we te
zien bU een bezoek aan een modern hoogspan-
nlngslaboratorium. En dan weer een schitteren
de serie koppen uit verschillende landen: Souve
nirs van de Jamboree. Dit uitstekend geslaagde
Jeugdfeest wordt ook herdacht in een reportage
van het kamp. Naar aanleiding van de verschU-
nlng van ,MU 1» het koninkrijk", den roman
van Jane Oliver, waarmee De Spaarnestad een
zeer te waardeeren poging tot verspreiding van
betere romans onder het volk onderneemt, volgt
een historische studie over den zoon van Maria
Stuart. Verwonderlük groot is het aantal fraai
geïllustreerde artikelen in deze aflevering! We
ontmoeten nog: Vrouwen slaan records: Op
jacht naar handteekenlngeneen filmbespre
king, de preek, de weerbeschouwlng, en In de
eigen afdeeling verschillende nuttige opstellen
voor de dames.
De verdere lectuur is al niet minder goed
verzorgd. Rolf Bormanl levert een treffend ver
haal: De groote klok; J. van Heydorpe vertelt
van een Ontvoering, en Holloway Horn heeft
een aardig geval: Een nieuw scenario. Met veel
Interesse zal de groote roman „Glftgas" gevolgd
worden; het Is zeker een verhaal voor dezen
rijd en wel zoo romantisch, dat het de aandacht
voortdurend boeit. Vermelden we naast al het
mooie In zwart en wit nog de twee kleurenpren-
ten, die het geheel nog meer verlevendigen.
De bUvoegsels, De Narrenkap en Okkl. zijn
weer als van ouds: rijk en frisch van inhoud,
zoodat zU het toch reeds zoo goed gevulde num
mer van de K.L voortreffelUk aanvullen.
Ontstaan en ontwikkeling van het
W ettelijk Dierenrecht in Nederland
door Ch. CamoBarlen. Uitgave
van de Stichting tot wettelijke re
geling van Dierenrecht.
op, dat deze beide schepen in tUden van oorlog
20.000 soldaten zouden kunnen vervoeren.
Een dergelUk schip zou 50 millioen dollar
kosten. Het plan stelt voor, dat de regeering de
schepen bouwt en haar aan een particuliere ree-
derU verpacht tegen een som, welke de bouw
kosten in tien jaren amortiseert. De reederU
zou geen subsidie mogen ontvangen. Aandeelen
van de reederU zouden tegen een prUs van 100
dollar het stuk aan het publiek verkocht kun
nen worden. Er zou slechts een soort aandeelen
zUn en de houders zouden allen hetzelfde stem
recht bezitten. Geen persoon of maatschappij
zou de beschikking mogen hebben over meer
dan 5 pCt. van het aandeelenkapitaal. Er zou
hoogstens 10 pCt. dividend mogen worden uit
gekeerd. Eventueele verdere winst zou aan de
regeering uitbetaald moeten worden.
Het plan stelt voorop, dat ten eerste het pu
bliek alle aandeelen koopt en dat ten tweede
de lage prijzen een zoo grooten kring var. pas
sagiers zullen aantrekken, dat de schepen
steeds voldoende bezet zullen zUn.
De schepper van het plan is Paul W. Chap
man. die in het jaar 1929 de „United States
Lines" van de regeering kocht en deze tot in
het jaar 1931 leidde.
Da Tsjecho-Slowaaksche vler-met-stuurman
Boschbaan in training voor do Europeesche roelkamploenschappen
Het plan stelt voor twee enorme passagiers
schepen te bouwen, welke tegen zeer lage ta
rieven de reizigers naar Europa zouden vervoe-
^ren. ZU zouden 380 meter lang zUn (de „Nor
mandië’* Is 313.75 meter lang), een Inhoud heb
ben van 100.000 ton (de „Normandië" meet
79380 ton), een, snelheid van 34 knoopen bU
een msvimnm-snelheid van 38 knoopen bezit
ten (de „Normandië'’ heeft een maxlmum-
V snelheid van 32 knoopen) en den afstand New-
YorkLie Havre in precies vier dagen afleggen.
De afvaart in belde richtingen zou eenmaal
per week plaats vinden.
De „Normandië" kan 1968 passagiers vervoe
ren, daarentegen zouden echter deze belde
nieuwe schepen plaats bieden aan niet minder
dan ongeveer 10.000 menschen. Men zou dit
kunnen bereiken door afstand te doen van de
luxe-huten en de enorme eetzalen. Op deze
wijze zou men In een dergelUk schip 5000 twee-
persoonshutten met tollet, waschgelegenheid en
douche kunnen aanbrengen.
De prijs voor den overtocht zou 50 dollar per
persoon bedragen. Indien twee personen van
een hut gebruik maken en 60 dollar wanneer
de hut slechts door een persoon bewoond wordt.
In deze prijzen zUn de maaltijden niet Inbegre
pen. Men zou deze In een van drie aanwezige
restaurants kunnen bestellen. In het goedkoop
ste restaurant zou men schotels tegen den prijs
van slechts 50 cent beschikbaar willen stellen.
Het bovenstaande de buitengewoon goed
koope vrachtprUs van 50 dollar en de enorme
ruimte voor passagiers, welke de lage tarieven
eerst mogeUjk maakt vormt de kern van het
plan.
Verder houdt het plan nog de volgende voor
stellen In: Alle hutten zullen van een telefoon
worden voorzien, de reddlngsbooten zullen wor
den uitgerust met motoren en het bovendek zal
zoo gebouwd worden, dat er een glad oppervlak
ontstaat, dat grooter Is dan dat van welk vlleg-
ttagmnrirti ni hip ook. Men wUst er bovendien de M-OB.VJ^.
U fendertig jaar geleden liep, op een
van de Amsterdamsche werven,
flinke schoener, een driemaster, van
stapel, die, een van de laatste der oude
garde, den hopeloozen strijd zou aanvaar
den tegen het moderne, van wind en weer
onafhankelUke stoomschip. ZUn strijd Is
zwaar geweest, en de driemaster heett^heel
wat vernederingen moeten ondergaan, voor
het met vlag en wimpel weer de Amster-’
damsche haven binnenzeilde, In het mid
delpunt van de belangstelling, als het
prachtige oefenschip der Poolsche Zeever
kenners, de „Zawlsza Czarny”.
dus nog wel wat meer te doen, dan alleen
maar een naam te vinden voor hun nieuwe
schip. De heele schoener moest worden schoon
gemaakt, opgeschilderd en van nieuwe tuigage
voorzien; de cargo-ruimte in bet voorschip
werd omgebouwd tot een vooronder voor de
bemanning, en eerst toen de driemaster geheel
was opgekalefaterd, zoodat hU er als nieuw
uitzag, ging men over den naam denken. Die
was overigens gauw gevonden. Zawlsza Czarny,
een nationale held in Polen, zooals onze Jan
van Schaffelaar, was de patroon der Poolsche
padvinders, en sprak het niet vanzelf, dat dit
de naam van het schip zou worden?
Padvinders doen alles zelf en het opknappen
van het schip gebeurde dus door de jongens
zelf. Het spreekt vanzelf, dat dit vakkundig
moest gebeuren, maar de vaklui waren onder
de padvinders reeds gevormd.
Toen generaal Zaruskl zUn dienst bU
Poolsche cavalerie verliet, gaf hU al zUn
krachten aan de jeugdbeweging van Baden
Powell. De jonge staat Polen had het was
toen 1925 weer een weg naar de zee ge
kregen, en de generaal begreep, wat dit voor
het land beteekende. Met dezelfde vastbera
denheid, waarmee de staat in enkele jaren de
haven Gdynia schlep, die met Danzig scherp
kon concurreeren, vormde hU een groep jon
gelui, meest gerecruteerd uit studenten en jon
ge ambtenaren, die In hun vrijen tUd de zee
vaartkunde bestudeerden
Zoo kwam het, dat de „Zawlsza Czarny"
terstond drie gebreveteerde zee-officleren
kreeg, die allen verkenner waren. In hun
vrijen tUd hadden deze jonge mannen hun
diploma’s veroverd. BU het bezoek aan Am
sterdam was er slechts één beroeps-zee-
offlcier aan boord, die de vaart op een
zeilschip uit belangstelling meemaakt.
Op deze derde reis, van Gdynia via Amster
dam naar Calais waarheen het schip in
middels vertrokken Is gaat thans een ver-
Kenner-adelborst mee, een jonge ambtenaar
van het ministerie van Financiën, die het vol
gend jaar voldoende kilometers hoopt bUeen
te hebben, om eerste stuurman te kunnen
worden. De anderen zUn nog niet zoo ver.
Het doet overigens ons Hollandsche hart
goed, te hooren, hoe een Pool spreekt van be
zaansmast en boegspriet, de ra’s en den bak.
Hoe groot moet onze beteekenta ter zee rijn
geweest, dat deze Nederlandsche termen let-
cerlUk overgenomen werden, zelfs ,ln een Sla
vische taal.
Intusschen is het voetengeschuifel
Dit boekje bestaat uit twee gedeelten: het
eerste deel omvat een aantal artikelen over de
ontwikkeling van het z.g. dierenrecht, het recht
dat dieren hebben op bescherming tegen mis
handeling e.d. Het tweede deel bevat de ge
schiedenis van de stichting die het boekje heeft
uitgegeven met een hoeveelheid documentatie
materiaal, o.a. een voorontwerp Dterenwet. sa
mengesteld door notaris O. F. J. Brands. Een en
ander is natuurlUk niet vrU van propagandisti
sche strekking.
H. M. de Koningin en H. K. H.
Prinses Juliana onderhielden zich,
na afloop van do opvoering van 1
het lichtspel door het Ned. Indisch
padvinderscontingentop het paleis
t Loo, met de medewerkenden
