I
i
l
DE BOOM BRACHT UITKOMST
Zoekt gij’ betrouwbaar
Personeel?
r
EEN GRAPPIG
MISVERSTAND
I
1
Plaats dan een „Omroeper”
voor 80.000 gezinnen
De Javaansche blad-
bloem
AVONTUREN OP ZEE
Een Oostersche vertelling
SI
-
Ve
H
DONDERDAG 12 AUGUSTUS 1937
I
het
hij
r
M
V
Piet Broos.
ant-
van
,dat lijkt me vrijwel
uit het binnenste
z|jn
dat
i
t
het
gat
Japie, de zeeman, kan heel wat verhalen,
van avonturen, beleefd op de zee,
schipbreuk en stoffnen en woeste orkanen,
Japie, die maakte dat allemaal mee.
zijn.
„Haal hout”, beval hij zachtjes, „en leg
dat rondom den boom!"
Maar
oogen
lachje
het
een
He
pollt
even
De
Hesp
Zen
He
gebn
Van
is in
1
Ha
vai
OJ
AU
tei
me
vai
tel
te
fa
m
BI
fa
niet vertelt hoe Je de microben er toe kan
krijgen dat ze diep ademhalen.”
Zo<
keur!
lenaa
de v
vroui
koort
De
Dins<
Rülir
de le
wol t
beter
medi.
niet,"
over
W
slagi
De
over
verte
ren
ruch
vlees
slacl
Wat
de 1
latei
Z1
het
won
gevs
schi
koo;
best
D.
11
hen
als
H
en
veri
Uch
hor
tiei
om
vies
het
Vai
nas
ma
in
Tos
er oi
Over:
groef
arbei
waar
verse
gens
bed.
..Ir
hart
gevol
ben.
nieui
op, c
krinf
zijn
van
tal p
pa tie
De
van
slot t<
schy
tlgl
oor
aai
al
bui
gin
per
bui
ste
gin
sta
wai
dei
het
sch
bruik tijden* de groote oefeningen der
Engelsche luchtmacht te Ongar (Essax)
O
En net toen het monster hem op wilde eten,
kwam op zijn geschreeuw de boot
aangestoomd!
die nam hem weer op....! ik zeg, je
beleeft wat....
of.... ja.... ‘t kan ook zijn dat ie ’t
maar heeft gedroomd!
I
die
ger
tro
de
ger
de
vai
Tot directeur der Tweetzche Beek b
benoemd de heer F. Roclngh, die tot
duevor de leiding had van het bijkantoor
te Rotterdam
't W onderlijkste is hem wel overkomen,
Eens in de Zuidzee, heel dicht bij ‘t strand,
toen hij alleen met een roeiboot ging varen,
op nog geen meter of, tien van den kant.
„Goed”. zei h(j, „we zullen morgen vroeg
den elk laten getuigen. Spreekt de boom,
dan kan Hazim zijn straf niet ontgaan.”
het Kon. Paleis op den Dam te Amsterdam, onderhanden genomen.
Hot mechanisme wordt schoongemaakt, en waar noodig, vernieuwd
Een deputatie van Tsjechische pad
vinders die de Wereldjamboree bij
woonden, heeft Woensdag een bezoek
gebracht aan het Comeniusmausoleum
te Naarden, waar een kranslegging
plaat* vond en de kapel bezichtigd werd
kooplieden naar den boom. Rijen men
schep verdrongen zich rondom,a want zoo-
iets was in de geschiedenis van het land
Hij haalde zijn tondeldoos voor den dag
en spoedig hulden clikke rookwolken den
boom in een grijzen nevel.
Tisus verbleekte en hoopte vurig dat zijn
broer genoeg frlssche lucht zou kunnen
krijgen om het een tijdlang uit te hou
den. En deze zelf wachtte8 ook zoo lang
mogelijk tot hU bijna stikte. Langer kon
ook niet uithouden en hullend
kroop hij uit den stam en viel aan de voe
ten van den kadi om hulp en genade af
te smeeken.
„Hoe heeft de zaak zich toegedragen?”
vroeg de kadi streng.
De broer vertelde wat Tlsus misdreven
had en hoe hij hem verleid had in den
boom te krulpen.
Hazims onschuld was nu zonneklaar be
wezen en Tisus en zijn broer zuchtten
spoedig er na in een donkere gevangenis.
Hazim kreeg al het geld als loon voor
zijn eerlijkheid en kon voortaan een zor
geloos bestaan leiden.
Plots gingen daar de golven aan *f
bruischen
En stak een zeeslang haar kop naar
omhoog,
Jaap kreeg een klap met een tong om
zijn ooren
zoodat zijn pet de golven invloog,
t
Brrrr. ...en die oogen, twee vurige kolen,
Japie zat stokstijf van schrik in zijn schuit,
‘n Meermin, een kleintje, op den kop van
het monster,
Jaap wordt er nog boos om.die
lachte hem uit!
een tolletje is aangebracht. Dat tolletje nu
is de bloembodem en daarop zie Je zes
kleine slipjes, die den kelk van het
bloempje vormen. Het tolletje en de kelk
blaadjes zijn geelachtlg-wit gekleurd.
Snijdt men zoo*n tolletje overlangs door,
dan ziet men, dat de meeldraden onder op
den bloembodem zijn ingeplant en dat het
heele tolletje hol Is, zoodat dit een aardige
schuilplaats biedt voor kleine diertjes, als
het eens hevig regent.
Uit de stamperbloempjes ontwikkelen
zich de vruphtjes, die ongeveer zoo groot
zjjn als een grauwe erwt.
Zoon stamperbloempje met vrucht ziet
men ook op onze teekenlng.
De kleur van het erwtje wordt prachtig
rood, zoodat een tak van die roode vrucht
jes ook weer een aardige tafelversiering
oplevert.
,.de
boom waar we ons geld onder verstopt
hebben, is hol. Dat wist ik. Er kunnen
daar gemakkelijk twee mensetaen binhen
in staan. Jij moet daar vannacht inkrui
pen en als de kadi morgenochtend komt
en de waarheid vraagt, leg j(j een behoor -
hijke getuigenis af.”
,,’t Is gevaarlijk I” antwoordde
broer, „ik voel er niet veel voor!”
„Ook goed.” antwoordde Tlsus, „dan laat
ik een ander al dat geld wel verdienen
Dat was te veel.
De broer zette zijn harnas van waar
heid aan den kant, rolde het tapijt van
ridderlijkheid op, en verstopte zich, des
nachts in den hollen eikeboom.
Toen ’s morgens de zon haar gulden
stralen over het landschap tooverde, stap-
..Zoo”,
doen?”
..Stil nou,” riep Tlsus- ongeduldig,
waar
is
daar klonk langzaam en luid een
stem uit het binnenste van den
een stem die de omstanders met
De slimme Tlsus wreef in zijn handen,
want hij had met opzet den boom als ge
tuige genomen. Thuis nam hij zijn broer
in vertrouwen erf beloofde hem een flin
ke som gelds, wanneer hij hem wilde hel
pen. De broer wilde er eerst niets van we
ten. maar op aandringen van Tlsus en het
zien van de glanzende goudstukken, be
zweek hij tenslotte.
„Ik wil het doen”, zei hij nog, „wanneer
het heel gering is, wat ik moet verrichten,
want ik steek mijn handen niet graag in
een wespennest.”
„Het is de moeite niet waard,”
woordde Tlsus, ,Je hoeft je alleen in den
boom te verbergen.”
zei de broer, „hoe moet ik dat
men. Boom,
geschiedenis I”
En
klare
boom,
stomihe verbazing sloeg:
„Hazim heeft het geld weggenomen en
Tisus onrecht aangedaan!”
Hazim stond geslagen en ook de kadi
was een moment geheel overbluft door *t
wonder dat een boom sprak.
toen zag hij plots de spottende
van Tisus en het triomfantelijke
op diens smalle lippen en plots
ging hem een licht op. HU was bedrogen
Ermeeat Iemand-in dan boom verborgen-
O
veel te nemen als we voor de eerste weken schat
noodig zullen hebben en de rest met de
uiterste voorzichtigheid in een gat te stop
pen. Is ons geld op, dan keeren we weer
hierheen terug en nemen opnieuw zooveel
als we moeten hebben. Dat is de zekerste
Hazim niets vermoedend, liet zich over
halen. Ze namen leder een deel van
geld en stopten de rest in een diep
nog nooit voorgekomen, dat een boom zou
moeten getuigen.
De kadi stak zUn hand op en een ieder
zweeg. Toen zei hij luid:
„Volgens de beschuldiging van Tisus
heeft Hazim het geld dat onder je wortels
lag en aan beiden toebehoorde, weggeno-
geef raad in deze duistere
Een professor hield een lezing over mi
croben. Zooals jelui wel zullen weten zijn
dit van die onzichtbaar kleine diertjes, die
op allerlei manieren in het lichaam van
den mensch kunnen komen en soms ern
stige ziekten veroorzaken.
In die lezing zei hU onder meer ook, dat
diep ademhalen veel microben doodt.
Toen hij was uitgesproken, vroeg hij of
er onder zijn toehoorders ook waren, dis
naar aanleiding van zUn lezing Iets wilden
vragen, waarop een oude dame opstond en
vroeg: hebt nu wel verteld, professor,
dat diep ademhalen veel microben doodt,
zóéTutt :B>**r~w** hebben rizT»«n,.A>l. b-0*?*
De Poolsche padvinder*, die Woensdag deelnamen aan het défilé der buitenlandsche scouts
Prinselijk Echtpaar te Soestdijk, boden bij deze gelegenheid aan H. K. H. Prinses Juliana en Z. K. H. Prins
Bernhard een geschenk aan. De overhandiging
tusschen de wortels van den eikenboom
waar ze onder zaten.
Daarna gingen ze naar de stad waar ze
woonden.
Maar het was nog nauwelijks donker, of
Tisus haastte zich terug naar de plek waar
de schat verborgen lag, groef alles naar
boven en eigende zich zoodoende alles toe
Bij Hazim was het niet in zUn hoofd op
gekomen dat zUn vriend hem zoo zou kun
nen bedriegen. Maar toen het eerste deel
op was. ging hij weer naar zijn handels-
vriend en vertelde hem dat hij opnieuw
geld noodig had.
„Best,” antwoordde Tisus, „ik heb gauw
genoeg ook weer wat noodig, laten we sa
men gaan.”
Ze wandelden naar de bekende plaats en
zochten Uverig naar den schat, maar er werd
natuurlUk niets gevonden.
„Hoe is dat mogelUk?” zei Hazim ten
slotte.
„Hoe is dat mogelUk?” schreeuwde Tisus
en greep den verschrikten Hazim bij zijn
kraag. „Schurk, je hebt je natuurlUk den
heelen zak toegeëigend. Beken! Niemand
wist immers iets van den schat af, be
halve JU en ik!”
Hazim bezwoer dat hU er geen vinger
naar uitgestoken had, maar Tisus die
dacht op deze manier nog meer geld te
krUgen, klaagde den armen Hazim aan en
den volgenden dag reeds moesten ze voor
den kadi verschUnen.
Hazim werd eerst aan het woord gela
ten, maar hij wist niets anders te verkla
ren, dan dat hij onschuldig was.
Maar Tisus beschuldigde hem het geld
te hebben gestolen.
„BewUzen”, zei de kadi.
„Getuigen heb ik niet,” antwoordde Ti
sus, „behalve den boom, aan wiens voet de
begraven was. Ik hoop maar dat
deze boom zal gaan >spreken en getuigen
zal tegen den man die mU zoo bedrogen
heeft.”
De kadi was verwonderd over die woor
den en streek nadenkend over zUn langen
In een rustig hoekje van mUn tuin vond
ik op een keer het plantje, welks naam
hierboven prijkt en dat je hierbU ziet af-
gebeeld.
Ik heb het aardige ding eens bestudeerd
en zal jullie nu eens iets vertellen van dit
merkwaardige plantje.
Waarom heet het eigenlijk bladbloem?
Je ziet op de afbeelding een takje van
de plant met bloempjes er aan. En als Je
nu eens nauwkeurig kUkt, dan zie je, dat
de bloempjes zUn ingeplant op....
eind van de korte bladsteeltjes; pp
deel van het blad dus!
En nu kun Je dus wel begrijpen, waarom
ons bloempje den naam draagt van blad
bloem.
Het zUn maar kleine bloempjes, die deze
plant voortbrengt, een beetje geelachtig
van kleur, en nu kun je Je denken, hoe
aardig zoo’n bloeiende tak er uit ziet! Fraai
steken die bloempjes af tegen het blauw
achtig groen der bladeren, vandaar,
ze tot een ruiker het moet echter een
flinke bos zUn! bijeengebonden, het
keurig doen-tn een mooie bloemvaas.
De plant is éénslachtlg, d.wa. elke plant
draagt öf alleen manneUjke bloempjes, öt
alleen vrouwelijke (dus bloempjes met
alleen meeldraden of met. *Jteep_stampers
Be meeldraadbloempjes zien er T.„
als onze teekenlng aangeeft.
Het lUkt dus net een steeltje, waarop
r leefden eens twee kooplieden. De
een was een eenvoudig en verstandig
man, de ander was verwaand en nam
bet niet zoo nauw met zUn geweten. HU
was daarbij ook sluw en trachtte op aller
lei manieren zUn klanten te bedriegen,
terwijl Hazim, de eerste, rechtvaardig bleef
in al zUn handelingen.
Op zekeren dag klopte Tisus, de sluwe,
bU Hazim aan en vroeg hem of hU er niets
voor voelde te gaan reizen en samen zaken
te doen. Hazim had daar wel ooren naar
en vol goeden moed en prachtige voorne
mens togen ze op weg.
Ze trokken van stad tot stad en van dorp
tot dorp en op een warmen dag vonden zij
op een eenzamen landweg een groote beur*
vol goudstukken. ZU informeerden overal
o< er ook iemand was die het geld kon ver
loren hebben, maar nergens kon iemand
hun daarover inlichtingen verschaffen.
„We zullen den schat dan maar zelf hou
den,” zei Tisus.
..Dat zal het beste zUn.” meende ook Ha
zim.
„Ik voel er veel voor om naar huis te
gaan en verder in vrede van het, gevonden
geld te gaan leven,” opperde Tisus.
Hazim was van hetzelfde gevoelen en ze
keerden dus naar huis terug.
„We zullen den schat samen deelen,” zei
de eenvoudige Hazim,
het verstandigste.”
Tisus had echter onderweg allerlei plan
nen gesmeed om den heelen schat in zijn
bezit te krijgen. Toen ze onder een boom
rustten, zei hU:
„Ik weet niet of deelen wel het beste is.
Ik geloof dat het veel veiliger is, nu zoo-
fotoreportage
Mr. H. M. Planten, Is benoemd tot
directeur van de Alg. Ned. Ver. voor
V reemdelingenverkeer
belastlngnv
Woensdag
scheioi
