Wedloop om de poolstreken ZCcturtfaal vonden dag De avonturen van Stan en Pol I F 250.- Stenografie in het parlement PLICHT en [GELUK lil lail Jfll SS /aar geleden vertrok de eerste expeditie l Onderleed IT ce Jubileerende stelsels f it Marconi’s laatste BRAM DC EVA AR? N 223 Zal de aarde er meer gaan opbrengen? 'Alom ter wereld is groote belang stelling voor de onbewoonde ysgebieden getoond n- NAAR HET ENCELSCH r vondsten UIT. J tDOE DITALTUD’, I com- j hem s een dag van z’n verlof af te nemen." .Daten we er maar niet meer over praten; I t| r*t XX IN F. ongevallen verzekerd voor mo der volgende uitkeeringen wVe verlies van belde armen, belde beenen of belae oogen doodelljken afloop AAMG1FTE MOET. OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Seï; II lltll Middagrust in den Dierentuin vluchten .Je moet je stenografische stei lte tlonsklok het (Nadruk verboden) i it .^-...allllltllI^U^Hnl |||f I «Och. waren alle menschee wgs echter het «teer honden al hMI tevreden xijnl) er toch niet® op tegen, dat HOOFDSTUK VIII het I □fr »- C I. h J- u e d n e it „Ja.” zei de suster, „nu moet Ik het wel gelooven. Kom ver tel me eens Iets.” Daarop vertelde Pol haar verschillende dingen uit zyn ka- bouterbestean, en hoe het kwam dat hy In deze kast ver zeild was geraakt. „Dat kan niet,” zei de zuster beslist, „Kabouters bestaan niet. Pol lachte fijntjes, „U ziet toch dat bet wel zoo Is, zuster. Gelooft U het nog nieïQy MJ wiles van een band, aan voet af mb m*. verbreiden, uitgestraald ke ar ti et m- n- »r- en ter ipe len oor urs De zuster dacht dat zy droomde. zy wreef eens flink in haar oogen en keek maar verbaasd naar het kleine ventje. Pol zei: „Wilt U me geen hand geven, zuster, ik ben Pd. een kabou tertje uit het Sparrenboech.” ’X Uw en lur an •ur is- P. re- H. en an ü- d- „Ik herinner ml) niets meer van dien baronet, jy wel?” vroeg dokter Underwood. .Ja zeker, en je laat hem toch komen?” „Och ja, waarom niet?” ,Jk heb vanmiddag met Mary gepraat en wjj zijn het er over eens, dat er niets kan komen van ons voorgenomen bezoek aan Adelaide In de volgende maand ..Dat is heel hard voor Jullie allemaal, maar voornamelijk voor Evelyn. Ik geloof, dat zjj er vast op heeft gerekend, Thorbum te zien, en JU en Mary hebt ook een veertien dagen vacantie zoo hoog noodlg Ik had ook Juist gehoopt, dat Grace dit uitstapje veel goed zou doen, al is zjj ook nog te jong, om mee te gaan naar het bal." ..Maar Evelyn kan wel gaan. Je herinnert je toch wel. dat Fanny van plan Is voor den winter een huls te huren op hst Ooster Terras? Het is heel aardig van haar, om Evelyn te willen chaperonneeren. als die wordt voorgesteld op het Gouvernementshuis. Mary beweert, dat zy er niet veel om geeft, om te gaan. maar, als Grace het nu wel aardig vindt, zal Fanny aeker even zeer bereid zjjn, haar te ontvangen als Mary." Intusschen legde Grace een vuurtje aan van droge takjes en vulde zjj drie potten met een kwart liter water, om thee te zetten. Op haar ksdme. bezadigde wyze ging zjj vervolgens aan het brood snijden en smeren en toen aan het schikken yen late druiven en meloenen op de geïmproviseerde theetafel Een paar dagen later kwam er een brief van Mrs. Gilbert, waarin deze schreef, dat zl) den eersten Mei in Adelaide zou wezen en dat het gezelschapje uit Iriya van harte welkom zou zijn. Dienzelfden avond werden er door Tiddly een paar hazen op het Huls afgegeven, wat dokter Underwood en zijn familie een bewijs was. dat de Jagers op het eiland waren aangekomen. ei- let rkt un en en DOT >en Bf- nr var li ed de •n- tiet Ier en gestuurd, waren wel degelijk gelezen door Eve lyn al was het dan ook niet met veel gretig heid. Een groote bron van vreugde voor allen in huls was de schijnbaar totale genezing van Mrs. Underwood. Gedurende dat najaar had zij alle werkzaamheden met haar dochters kunnen ver- alsof zij even jong en krachtig was dat het manier dien Den volgenden dag kwam Mr. Wilson met den jongen baronet de familie Underwood een be zoek brengen, maar de dokter zelf was uit en Mary was te druk bezig dan dat zij de gasten kon ontvangen. .Hy ziet er niet heel knap uit,” zei Evelyn later. HU is klein van stuk en zijn kleeren zijn hem allemaal te wUd; hy doet zijn mond niet goed dicht en zijn oogen zijn haast te donker; hjj heeft een Oostersch type: Perzisch, Arabisch of Turksch" Tegelijkertijd gemaakt van vliegtuigen, daar de ervaring heeft aangetoond, dat het vliegtuig het eenige middel is. dat In staat stelt regelmatig en praktisch by elke weersgesteldheid de atmosfeer tot on geveer 5000 Meter hoogte te onderzoeken. Aan- vankelUk wilde de expeditie op Groenland ook een vliegtuigstatlon oprichten, doch de hooge kosten deden alt plan verwerpen. Toen besloot men in de omgeving van Relkjavik het vUegsta- tion aan te leggen, waartoe door de IJslandsche regeerlng alle mogelijke medewerking werd ver leend. De onderzoekers met de vliegtuigen had den heel wat practlsch voordeel te boeken, want het vliegtuig geeft op groepte hoogten "n velllgen luchtweg. Dat de vliegwereld met belangstelling het aerologisch onderzoek der expeditie gade sloeg, is begrijpelijk, want een vliegweg tusschen Europa en Noord-Amerika, vla de Pool, zal veel tijd en kosten besparen. Er zUn thans vUf jaren voorbijgegaan sinds het Pooljaar 1933 werd gehouden. In dit Pool- jaar heeft men vele ervaringen opgedaan. Een parig hebben alle naties geholpen de wetenschap te dienen en men heeft succes mogen oogsten. Dat wil echter niet zeggen, dat men daarna heeft stilgezeten. Integendeel! De successen der Poolexpeditie van 1933 waren een nieuwe aan sporing voor de pioniers der Polen en in de laat ste jaren heeft men nog vele belangrUke onder zoekingstochten ondernomen. Nog nimmer werd er zoo hard gewerkt in het hooge Noorden als in de na-oorlogsjaren, waarin de techniek zoo geweldig groote sprongen maakte. De interna tionale depressie en de wereldcrisis ten spijt heeft elke zich zelf respecteerende natie tjjd en kosten over tot het volvoeren van grootsch op gezette plannen, welke elk land heeft, doch die men zon lang mogelijk verzwijgt, uit vrees, dat de concurrenten (en die zijn er velen!) het vóór zullen zUn. EfFiDJf 5ICAAR OF5ICARET1 - Toen hy uitverteld was zei de zuster: ..Maar dan had Nico, net Jongetje dat hier werd binnengebracht natuurlUk toch gelijk. HU heeft al een paar maal naar je gevraagd. Wil je mee naar hem toe gaan." Dat wilde Pol natuurlUk wel en te zamen met de zuster ging hU naar het bedje van Nico toe. nadat ze nem eerst had moeten beloven dat hy daarna geheel vrij zou moeten zljr.-. want dat hu hier liever niet wilde blUven. in het groote ziekenhuis. De zuster beloofde hem dit. n verband met bet feit, dat het dit jaar vijf en vUftlg Jaar geleden is. dat een twaalftal landen expedities uitrustten naar de Pool streken, om gedurende een jaar naar een voor uit gekozen plan meteorologische en magneti sche waarnemingen te verrichten in het belang van de wetenschap en de praktyk, willen wy een en ander over dit pogen van de menschheid on de Pool te overwinnen, vertellen. Het eerste internationale pooljaar. gehouden Jn 1883, op initiatief van den OostenrUkschen luitenant Carl Weyprecht, werd ook door Ne derland waargenomen en wy zonden een ultge- brelde groep naar het Noorden. Bet besluit tot Nederlandsche deelname onder Buys Bal lot heeft toen zelfs den doorslag gegeven tot het doorgaan van het plan. De Nederlandsche ex peditie. onder leiding van dr. Mauritz Snellen, begaf zich met de „Varna" naar de Kara Zee achter Nova Zembla. waar de observaties wer den gedaan. Dit eerste pooljaar beeft waarde volle waarnemingen op meteorologisch en mag netisch gebied opgeleverd. Dit blUkt wel dulde- lyk uit het feit, dat alle magnetische kaarten van streken ten noorden van den poolcirkel nog' altUd op de resultaten van deze expeditie wor den gebaseerd en dat de meteorologische waar nemingen, welke tydens dat eerste Pooljaar werden gedaan, vele theorieën omver wierpen, welke men jarenlang met veel zorg had opge bouwd om alzoo den invloed van de poolstreken op het klimaat der meer gematigde zones te verklaren. Op de wetenschappeiyke waarde van poolrei zen en van een grootere kennis omtrent de weers- en andere toestanden by de polen werd dan ook reeds meermalen gewezen. De ontdek king van steenkoollagen onder het Us van de Zuidpool en van de fossielen der dieren, welke slechts in tropische klimaten kunnen hebben ge leefd, stellen de geleerden in staat Interessante gevolgtrekkingen te maken omtrent het aanzien der aarde van zoovele duizenden jaren geleden; tevens kunnen zy hieruit eenlgszlns afleiden, hoe de aarde er na een kwart millioen jaren aal uit zien. De vraag in onzen praktlschen tijd is echter, van welk rechtstreeksch economisch belang de Poolstreken voor de wereld kunnen zyn. Tot dus ver is er nog geen bijzondere exploitatie van de Poolstreken, afgezien dan van de walvisschen en zeehondenjacht. welke ieder jaar mlllioenen oplevert. Ofschoon een blyvende nederzetting in arctische streken onmogelyk wordt geacht, brengt het vlschseizoen elk jaar een groot aan tal tydeiyke bewoners naar de streken van sneeuw en Us. In den subarctischen gordel achynt het evenwel niet onmogelUk te zyn, om hier een permanente nederzetting te vestigen. Zoo is Denemarken reeds druk bezig op Groen land de schapenteelt in te voeren, terwijl in -Maska de rendierenteelt, waarmede eerst in 1933 is begonnen, zulke groote vorderingen beeft gemaakt, dat er thans reeds een half mil lioen van deze dieren zUn. Op den mUnbouw te Spitsbergen is reeds gewezen; de steenkolen, welks hier worden getroffen, zyn bijzonder ge schikt voor oliewinning! Ook het Bereneiland, dat, evenals Spitsbergen aan Noorwegen be hoort, heeft een rUken kolen voorraaddeze ko len eigenen zich voor cokesfabricatie. Ook in den bodem van Nova Zembla heeft men kolen aan getroffen. Voorts vindt men in Groenland een grondstof, welke van groote waarde is by de be reiding van glas en soda. terwyi ook in andere poolgebieden mineralen zijn gevonden. Als het dus waar is, dat de minerale beteeke- nls van een bepaalde streek in omgekeerde ver houding staat tot zUn ulteriyke aantrekkelijk heid en herbergzaamheid, dan is er voor de Poolstreken nog een groote toekomst weggelegd. Trouwens, dit blykt voldoende uit de groote belangstelling, welke de laatste jaren allerwegen voor de Poolstreken wordt betoond. De wedyver, welke er tusschen de verschillende naties bestaat om bepaalde deelen van de poolgewesten af te bakenen en tot hun gebied te rekenen, verraadt intusschen een verwachting, dat de Poolstreken in de toekomst meer zullen opleveren dan tot nu toe het geval was. In 1936 b.v. maakte de Sovjet-regeering aan spraak op het bezit van de Noordpool en alle tusschen de Noordpool en de Russische Oost kust gelegen gebieden en tevens op die gebie den, welke in deze streek later nog zouden wor den ontdekt Dit geschiedde in navolging van het voorbeeld door Engeland, dat In 1908 beslag legde op de antarctische eilanden ten Zuiden van Zuld*Amerlka. Engeland maakte sedert Waarde dokter Underwood. Zou u. evenals verleden jaar, weer zoo goed willen zyn, om uw toestemming te geven, om op uw goed te jagen? Een van ons is een jonge baronet, die een romantische geschiedenis heeft. Herinnert u zich nog, dat er een paar Jaar geleden iets in de kranten heeft ge staan van de eigenaardige omstandigheden, waaronder het landgoed Illingworth werd nagelaten? De erfgenaam, een man van zeer slechten naam. werd door een dominee gevon den in een bestedellngenhuls. Nu verleden jaar is hy gestorven en zyn eenige zoon en erfge naam is een aardige, eenvoudige jongen, die voor een deel zyn opvoeding heeft gekregen in Engeland. HU is in Australië geboren en heeft de eerste, de beste gelegenheid aange val. om naar zyn geboorteland terug te keeren. We zullen zUn gasten zUn tenminste als u ons toestaat, op Iriya te Jagen HU wil een stoomboot huren om het gezelschapje van de eene plaats naar de andere te brengen, met tenten en al wat er verder by noodlg is, om op het eiland te kampeeren. Met de meeste hoogachting, K WILSON. Twee omhelzingen, kost, afgebroken, en LM» rent was in X gedrang vu d wenen. Roerloos en zwijgend bleven de ouders naakt elkander staan. Toen gingen ze neer buiten, omstuwd door tal van onbekenden. „Zullen we naar huis gaan loepen?' vroeg de vader. „Zooals je wilt.” „Ik denk er nog maar steeds aan, dat we Laurent nog een dag langer hadden kunnen hebben." zei de vader weer. .Denk daar nu niet meer aan. Als hy had kunnen biyvwn. had hy X wel gedaan.” „NatuurlUk. Maar nu hU weg U. wil ik Je -el zeggen, geen van man dank. de Zuldpoolstreek, welke kwestie zulke dreigen de vormen aannam dat de Volkenbond tusschen- belde moest komen. Omtrent de vraag aan wie nu eigenlUk het Wrangel-eiland, gelegen ten Noorden van Noord-Oost-Slberlë. behoorde, heeft langen tijd oneenlgheld bestaan tusschen Engeland, Cana da en Rusland, totdat de Russen in 1936 een einde aan de kwestie maakten door op het eiland Russische emigranten te vestigen. Spitsbergen is lange eeuwen niemandsland ge weest; doch na den Wereldoorlog wierpen ver schillende landen begeerige blikken op dit ge bied dat rUk aan kolen la! Ook Nederland heeft op Spitsbergen zUn ontdekkingsrechten kunnen laten gelden. In 1930 werd het land evenwel aan Noorwegen toegewezen, omdat dit er het meeste recht op had en tegelUkertUd schadeloos moest worden gesteld voor de In den wereldoorlog ge leden verliezen Het reusachtige Groenland vormt nog altUd een twistappel tusschen Dene marken en Noorwegen. Nog voordat de Ameri- kaansche Zuidpool vorscher, By rd, zUn tocht naar het Zuidpoolgebied aanving, had de Engelsche regeerlng reeds officieel verklaard, dat de land streken aan de Zuidpool Britach grondgebied waren! En na den terugkeer van Admiraal Byrd Werd in den Amerikaanschen senaat voorgesteld, de door Byrd bezochte gebieden tot Ameri- kaansch grondgebied te verklaren. In Amerika bestrijdt men Engeland heftig om het bezit van deze streken en brengt er zelfs de Monroeleer bU te pas. Gezien de internationale begeerlUkheid van deze bUna onbewoonde Usgebteden, behoeft bet dan ook geen verwondering te wekken, dat steeds meer Pooltochten werden voorbereid. De vele pioniers van het poolgebied, die in vroeger eeuwen met zulk een stoutmoedigheid de hooge landen doordrongen, moeten wU, kortheidshalve, stilzwUgend voorbU gaan. Van de Pooltochten uit de laatste jaren moeten evenwel worden genoemd, de Italiaansche expeditie van Nobile, die in 1938 met een luchtschlp drie vluchten in de poolstreken ondernam, dan de pogingen van Byrd en zUn assistenten, de van de Russen en Amerikanen, enz. Ter herinnering aan het eerste Pooljaar werd In Augustus 1933 een Tweede Internationaal Pooljaar gehouden. Het plan ging u|^ van den president der Dultsche Zeevaart, te Hamburg, en werd in meteorologische kringen met instem ming ontvangen. In de programma-nnmm|Mie had ook Nederland zitting. Sinds het eerste pooljaar, thans 55 ja^r gele den, is de meteorologie met reuzenschreden voor uitgegaan. In of nabU de Poolstreken zijn vele stations opgericht en de middelen om meteoro logische en magnetische verschijnselen waar te nemen, zijn belangrijk verbeterd. Dit komt na tuurlijk het werk der nieuwe Poolexpedities zeer ten goede. Ben der voornaamste punten, waar aan in de laatste vijf Jaren de algemeene aan dacht werd geschonken, is het onderzoek der bovenlucht, een gebied, waaraan de pioniers geen aandacht konden besteden, omdat de we tenschap daartoe nog niet in staat was. Het meteorologische werk van de deelnemers aan de groote Poolexpeditie van 1933 concentreerde zich op de algemeene bestudeering van de at mosfeer en van haar verband met de atmosfeer op lagere breedten. Hiertoe werden dagelijks weerkaarten vervaardigd, welke den toestand der atmosfeer op zeepeU voorstelden. In totaal namen 40 landen aan de groote ex peditie deel. Er werden 30 hulpposten opge richt waarvan er 13 gelegen waren in de Noord- poolgebieden, welke onder de Sovjet-Russlsche souverelnitelt vielen. Men had zich o.a. voorge steld een post in te richten op het drljfljs. ten einde van daaruit waarnemingen te kunnen doen in het centrale gedeelte van de Noord- poolzee. Het Nederlandsch aandeel in het Inter nationaal Pooljaar bestond in de vestiging van een magnetisch station te Angmagssallk op de Oostkust van Groenland. Een Nederlandsch Na tionaal -Poolcomité. onder leiding van prol. dr. Van Everdlngen hoofddirecteur van het Konink lijk Nederlandsch Instituut van De Bilt, zorg de voor de voorbereidingen dezer expeditie. Voor het aerologisch onderzoek werd gebruik Engeland maakte sedert den Wereldoorlog eveneens aanspraak op eilanden aan den ande ren kant van het Zuidelijk halfrond welke wor den beschouwd aan Nieuw-Zeeland te behooren. Tusschen Engeland en Noot wegen ontstond een ernstige moeilijkheid over het Bouyet-eiland In .Je hebt komen?" Mrs. Underwood las het volgende: „1 geeft toch niets." Ze liepen gearmd, dicht tegen elkaar. Ze namen de rue Bastiat. Nu en dan lieten ze een paar woorden tegen elkander los, en gingen dan weer op in hun gedachten. Zoo wandelden ze een klein half uur. Van tijd tot tijd moesten ze aan een kruispunt stil staan, wegens 1 drukke verkeer. De vader keek naar den kant van de winkels, de moeder naar den tegenover- gestelden kant. Op dat oogenbllk hield een auto, die hen ach terop was gekomen, vlak by hen in. om een vrachtauto te laten passeeren en juist nog kon de moeder in den auto een meisje zien, dat lachte, en Laurent, die de hand van t meisje vasthield en haar in 1 gezicht keek. kunsten en wetenschappen van Rome, in ver val, maar in de latere middeleeuwen moedigde de Kerk beoefening der Stenografie aan. tot het bijgeloof zich op deze kunst wierp en haar aan de kaak stelde als necromantie (zwarte kunst). Eerst daarna kwam Timothy Bright, ‘n ge neesheer. die omstreeks 1550 in de buurt van j Leeds geboren was. uit met zijn boekje „Charac- terle, an arte of shorte, swlfte and secrete writing by character”, dat in 1588 verscheen. Mr Oliver deelde mede, dat den laatsten tijd heele preeken ontdekt zyn. geschreven in Bright’s kortschrift, dat bovendien gebruikt werd voor 1 clandestien opschrijven van Sha kespeare’s stukken, terwijl deze opgevoerd werden. „Zonder Bright’s Characterie", zelde Mr. Oliver. ..zouden wy thans de onvolledigheid van deze letterkundige schatten hebben moeten betreuren.” Maar hoe groot Bright’s verdiensten ook ge weest mogen zyn, de patriarch der stenografie was toch die Marcus Tullius Tiro, die zestien eeuwen voor hem leefdetenzy iemand nog jk V V Y^ A Y^/’^XTX.T'^’°P «U* *Un m<evolge de verzekenngzvoorwaarden tegen fë* levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f7 *7^0 een “tMjeval met e „Verhandelingen" van het pas geëlndlg- 1 de Internationale Stenografen-Congres, dat een week geleden door niemand min der dan den Lord Chief Justice van Engeland, Lord Hewart, in de London School of Econo mics geopend werd, zyn rijk aan belangwekken de bijzonderheden, ook voor den nlet-steno- graaf. Toen wy eenige weken geleden een en ander in verband met dit Congres schreven, meenden wy al een heele onthulling te doen door de mededeellng, dat een der drie thans Jubileerende" stelsels, dat van Timothy Bright, al drie-en-'n-halve eeuw oud la Wy vermoedden niet dat deze tydgenoot van Koningin Elizabeth in werkeiykheld betrekkelyk nieuweling was in de seis, die wy nu eenmaal (maar klaarbiykelyk ten onrechte) als een by uitstek moderne we tenschap beschouwen. Mr. G. A. 8. Oliver, de ondervoorzitter van het Congres, deelde in een rede mede, dat wij weldra de geboorte der Parlementaire stenografie zullen herdenken. Weldra kal zy den aanvalligen leeftyd van 3000 Jaar bereiken. Cicero zag in. dat in den zeer woeligen tyd waarin hij leefde, nauwkeurige verslagen van de debatten in den Senaat nood- zakelijk waren. Hy zorgde er dus voor, dat in verschillende deelen van t Huls bekwame no- tarll of verslaggevers post vatten, die de rede voeringen der senatoren, en ook zyn eigen voor de vuist gehouden toespraken opschreven Deze aanteekenlngen in kortschrift werden dan met elkaar vergeleken en uitgewerkt, en aldus kwam een volledig verslag tot stand. Hieraan danken wy het behoud van Cato’s be roemde Catilinlsche rede, op 5 December van t jaar 63 v. Chr.. dus 3000 jaren geleden, in den Senaat gehouden. De verslagen in kort schrift werden door de notaril met een metalen stylus gegrift op met was besmeerde plankjes Veertig jaren daarvóór was te Arplnium in Latlum de man geboren, die beschouwd wordt als de uitvinder van het kortschrift. Hy heette Marcus Tullius Tiro en zyn „stelsel" is In de geschiedenis bekend onder den naam „Ttronl- sche aanteekenlngen”. HU was de zoon van een slaaf, maar kreeg de vryheid als belooning voor de diensten die hy Cicero bewezen had als particulier secretaris. deelde Sir George Illingworth zijn Indruk van Evelyn mee aan Mr. Wilson. ,MUn Hemel, wat is zy mooi! Wat sou zij een opschudding verwekken in Londen I Heb je ooit zoon gezichtje, zoon figuurtje gezien? Je be grijpt toch wel, dat ik nu niets meer geef om jagen. Als ae my daar ontvangen willen, dan is er geen macht ter wereld, die my uit dat Eden terughaalt!" .Heen, dat is toch niet heel beleefd tegen over ons. zeg!” bracht Mr Wilson hem onder het oog. „We zyn toch uw gasten?’’ „Voor de rest van het uitstapje kunnen jullie het best zonder my stellen." zei Illingworth. Mr. en Mrs. Underwood wisten niet, hoe ze eigeniyk konden doen, dan hem voortdurend ultnoodigen, zóó roerend gaf hy biyk van zyn genot in hun gezelschap. Nadat hy een middag op Iriya had doorgebracht, noodigde hy de Underwoods, om dien volgenden dag met zyn gasten te lunchen In hun kamp. Hy gaf toen onmiskenbaar te verstaan, dat, als hy voor dien avond op Iriya werd gevraagd, hy dan gaarne zou biyven. Dat kan ik niet," zei Tiddly somber. „Een andere Zwarte heeft my myn ..been’’ ontnomen.” „Ga dan naar dien anderen Zwarte en zeg hem. dat ik hem een shilling wU geven, als hy je je „been" teruggeeft" „Geeft u dien dan maar aan my. Ik zal hem dienwel brengen." „O. wat een gauwdieven zyn jullie toch alle maalzet Stogdale lachend. Van dag tot dag werd de taak van het boter maken, die Evelyn vrywilllg op zich genomen had. zwaarder, daar de nieuw aangekochte koeien zeer veel melk gaven. ZU moest Mr Stog dale wel de melk voor zich laten karnen, maar voor de daarop volgende bewerking nam rij geen andere hulp aan, dan van Grace. Als er op Iriya het meeste boter kon gemaakt worden, was ze elders in Zuld-Australië het schaarscht. Er werd iedere week zestig pond naar Marchall vervoerd en Evelyn kon er niet anders dan trotsch op zyn, dat htar werk alleen haar vader vier pond sterling per week ryker maakte, ofschoon zy wist, dat de koeien gekocht waren door Mary, zoodat de eer van het succes allereerst haar zuster toekwam. Maar alles ging van dat oogenbllk af veel beter; dokter Underwood hoefde nu geen geld op te nemen, dus alle verdiensten waren ook wer- keiyk verdiensten. Na de Paaschvacantle werden de twee kleine jongens naar de St. Pieterschool gezonden en dit bracht weer bUzondere onkosten mee. Het was al April geworden, eer er nog een enkele druppel regen was gevallen. De boeken, die Mr. Thorbum naar Iriya had -j—a een der zeer belangrijke vondsten van den H overleden, door leder betreurden Italiaan- schen uitvinder, was de in November 1936 bekend gemaakte uitvinding op het gebied van het draadloos telegrafeeren onder gebruikma king van korte golven in bundelvorm. De in richting van een draadlooze telegrafische ver binding tusschen Londen en Australië, dus over een afstand van 30.000 K.M.. baarde indertijd groot opzien, evenals het resultaat, dat Marco ni in Maart 1930 behaalde, toen het hem ge lukte door middel van relais van zyn jacht in de haven van Genua uit. de verlichting van een tentoonstellingsgebouw te Sidney te ontsteken. Marconi's nieuwste en buitengewoon belang rijke ontdekking, waarvan hy in Augustus 1933 kennis gaf. zyn radio-telegrafische en radio-te lefonische verbindingen met kleine ultra-korte- golven, die zich niet ringvormig maar naar bepaalde ontvangers worden, een omstandigheid, die de geheimhou ding van dergeiyke berichten mogeiyk maakt, wat vooral In tyden van oorlog na tuurt yk van het grootste belang Is. Het is geen wonder, dat in deze tyden van oorlogspsychose talrijke geruchten over ge heime stralen rondom den gentalen uitvinder moesten opduiken. Vast staat, dat Marconi Hl de laatste jaren van zyn leven In opdracht van de Ttaliaans-he regeerlng asm een reeks nieuwe technische apparaten werkte. Maar ten aanzien van .geheime stralen", waarmede een enkel land de geheele wereld zou kunnen veroveren toonde Marconi zich steeds een scepticus. HU hield het niet voor onmogelyk. dat er op zeke ren dag stralen zouden worden uitgevonden, welke vliegtuigen en automobielen stop zouden kunnen zetten, maar van dien dag. aldus ver klaarde Marconi nog in 1936. zUn wU nog ver verwijderd. Veel hield Marconi zich in den laat sten tüd bezig met de verdere ontwikkeling van de televisie en het draadloos verplaatsen'' van energie, waardoor het op den duur mogelijk zou moeten zyn. schepen op zee. vliegtuigen m de lucht en diverse vervoermiddelen op aarde door middel van krachtige zenders van de noo- dlge energie te voorzien, zoodat hun eigen mo toren overbodig zouden zfjn. richten, als zy. Het meer werd steeds druk bezocht door watervogels. Heele zwermen pelikanen daalden ’s morgens op den oever neer en waadden er op den dag doorheen, op hun rooftocht naar visch *s Morgens en s avonds werden de elf koelen gemolken; de moestuin werd dlkwyis, omtrent middernacht, besproeid, om maar tyd te win nen voor de bezigheden overdag. Als er maar eens wat regen was gevallen, dan zou dit heel veel van de moeilykheden uit den weg geruimd hebben, want het gras groeit snel in dat deel van Zuld-Wales! Op een avond echter was iedereen tot rust ge komen en dokter Underwood met zyn vrouw en dochters waren naar het eiland gegaan, om in de rivier te visschen. Mary en Grace gaven weinig om visschen; Grace was zelf den taatsten tyd bijzonder lusteloos geweest. Ze ging dlk- wyis alleen wandelen, en. als haar hulp niet noodlg was voor de een of andere huishoudeiyke bezigheid, zat zy in den regel ajleen op naar slaapkamer Mary was aan het lezen en Evelyn en dokter Underwood waren aan het visschen. Ineens haalde de dokter een brief te voor- schyn en reikte dien zyn vrouw over met de vraag: oor 1 Noorderztation stopte een blauwe taxi, t Portier ging langzaam opoi en een heer met grys haar stapte uit. gevolgd door een jongen man in de uniform der Pran- sche Infanterie en een oude dame, z’n moeder. Uitgestapt, drukte zy de hand van dT zoon, achter den rug van z’n vader, die in z’n porte- monnale naar geld zocht. Ze hadden nog een half uur voor bet afscheid. Op X perron wemelde het van verlofgangers, in gezelschap van hun ouders, vrouwen of ver loofden. die hun uitgeleide deden. ..Als ik er aan denk.” begon de vader van den Jongen soldaat, „dat Je een dag langer bad kunnen biyven....” Ja zei de lonare man. „Och, Je begrijpt.” zuchtte de moeder, ^Us X aan hem gelegen had....” ..Eigeniyk begrijp ik er niets van,” pruttelde de oude heer. En toch, Laurent had X al direct gezegd, toen hy thuis kwam. Z’n bataljon werd verplaatst en als hy den negenden dag bleef, dan moest hy X gaan zoeken, en wie weet hoe lang. Hy had trouwens den commandant moeten belovetj. een dag vroeger te komen, en toen had hy maar toegestemd, om gauw thuis te kunnen zyn. „X Is toch eeuwig jammer,” hernam de vader. .Ja. maar zoo gaat X nu eenmaal,” zuchtte Laurent. „X Spreekt van zelf, dat Je je woord moet houden." .Dovendien kan hy dan direct z’n bataljon vinden.” troostte de moeder. „Enfin, dan moeten we er maar in berusten." De moeder van den jongen krijgsman drukte steviger den arm van haar zoon. De wyzers van de groote stationsklok gingen haar veel te snel. „"k Heb me In elk geval goed geamuseerd in die 8 dagen verlof.” zei Laurent. ..Zoo’n tyd gaat gauw om. maar over een maand of drie vier, zien we elkaar weer.” .Juist.” knikte de vader. .laten we het ons allen dus maar niet zoo aantrekken." Laurent en z’n vader spraken toen even over den oorlog. Waar zou z’n bataljon over een week zyn? Hy zou X hun laten weten, daar konden ze op rekenen. .Misschien is dit wel je laatste verlof," op perde de oude heer. De moeder huiverde. Haar echtgenoot echter dacht aan X einde van den oorlog en Laurent ook. .Ja. dan kom ik misschien wel voor goed met verlof,” lachte hy. Op dit oogenbllk wees de oogenbllk van scheiden. „Als Je een goede plaats wilt hebben, ga dan maar gauw,” zei de vader; ,4e trein vertrekt over 10 minuten; lieve hemel, wat een menschen Een duizeling overviel haar Een oogenbllk scheen alles om haar heen in X rond te draaien. „Wat is er?” vroeg de vader. zy greep z’n arm. De auto was weg. Heel in de verte snelde hy voort. Zy had het begre pen. maar al te goed de negende dag. „Och. niets." zei ze. „Arme Bmille.” zei de vader; goed houden, hoor." En hy sprak haar zacht en vriendelyk toe. Ze moest maar biyven hopen, evenals hy. De oorlog sou zoo tang niet meer duren. Hun zoon hield zoo veel van hen. Zwygend liepen ze een poos verder. „Wat zou hy op X oogenbllk doen?" vroeg de vader eensklaps. .Hy zit in een coupé," glimlachte de moeder. .Hy denkt aan ons." De warmte en daarmee de muskieten rer- dwenen dat jaar al gauw. De herfst aan de Murray duurt dlkwyis lang en is in den regel een zacht mooi jaargetyde, met lichte vorst op den ochtend en zachten zonneschyn op den mid dag De vloed was afgetrokken en de vochtige vlak ten waren nu overdekt met een frisch, nieuw ■ras. Het vee liep lederen dag door het nu on diepe meer vin en naar het eiland. Gediuer.de de eerste week in Maart werd de kun geopend voor veevoer, want het gewone voer verdween toen overal, behalve van de stukken tand, die ■oo pas ondergeloopen waren e Dokter Underwood en Stogdale keken iëderen dag steeds even verlangend naar de lucht, want *r waren maar een paar buien in den nacht ge- *eest en die hadden, zooals Stogdale dit wel had ?oorzlen. maar heel weinig uitgewerkt. •Hier. Tiddly." zei Stogdale op zekeren dag. dat d« lucht, weel even helder stond, terwyi “IJ een handvol kleine geldstukjes op den grond •*erp ,XMt alles is voor jou. als je regen kunt Baken." ontdekken mocht, dat de Chlneezen hem paar duizend Jaren vóór geweest zyn. Na den val van het Romelnsche Ryk raakten de Tironlsche aanteekenlngen. met de andere ia® lij

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1937 | | pagina 7