Wedloop om de poolstreken
ZCcturtfaal vonden dag
De avonturen van Stan en Pol
I
F 250.-
Stenografie in het
parlement
PLICHT en
[GELUK
lil
lail
Jfll
SS /aar geleden vertrok de
eerste expeditie
l
Onderleed
IT
ce
Jubileerende stelsels
f
it
Marconi’s laatste
BRAM DC EVA AR?
N
223
Zal de aarde er meer
gaan opbrengen?
'Alom ter wereld is groote belang
stelling voor de onbewoonde
ysgebieden getoond
n-
NAAR HET
ENCELSCH
r
vondsten
UIT. J
tDOE DITALTUD’,
I
com- j
hem s
een dag van z’n
verlof af te nemen."
.Daten we er maar niet meer over praten;
I t| r*t XX IN F. ongevallen verzekerd voor mo der volgende uitkeeringen wVe verlies van belde armen, belde beenen of belae oogen doodelljken afloop
AAMG1FTE MOET. OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Seï;
II
lltll
Middagrust in den Dierentuin
vluchten
.Je moet je
stenografische
stei
lte tlonsklok
het
(Nadruk verboden)
i
it
.^-...allllltllI^U^Hnl |||f
I
«Och. waren alle menschee wgs
echter het «teer
honden
al hMI tevreden xijnl)
er toch niet® op tegen, dat
HOOFDSTUK VIII
het
I
□fr
»-
C
I.
h
J-
u
e
d
n
e
it
„Ja.” zei de suster, „nu moet Ik het wel gelooven. Kom ver
tel me eens Iets.”
Daarop vertelde Pol haar verschillende dingen uit zyn ka-
bouterbestean, en hoe het kwam dat hy In deze kast ver
zeild was geraakt.
„Dat kan niet,” zei de zuster beslist, „Kabouters bestaan
niet. Pol lachte fijntjes, „U ziet toch dat bet wel zoo Is, zuster.
Gelooft U het nog nieïQy
MJ wiles van een band,
aan voet af mb m*.
verbreiden,
uitgestraald
ke
ar
ti
et
m-
n-
»r-
en
ter
ipe
len
oor
urs
De zuster dacht dat zy droomde. zy wreef eens flink in haar
oogen en keek maar verbaasd naar het kleine ventje. Pol zei:
„Wilt U me geen hand geven, zuster, ik ben Pd. een kabou
tertje uit het Sparrenboech.”
’X
Uw
en
lur
an
•ur
is-
P.
re-
H.
en
an
ü-
d-
„Ik herinner ml) niets meer van dien baronet,
jy wel?” vroeg dokter Underwood.
.Ja zeker, en je laat hem toch komen?”
„Och ja, waarom niet?”
,Jk heb vanmiddag met Mary gepraat en wjj
zijn het er over eens, dat er niets kan komen
van ons voorgenomen bezoek aan Adelaide In de
volgende maand
..Dat is heel hard voor Jullie allemaal, maar
voornamelijk voor Evelyn. Ik geloof, dat zjj er
vast op heeft gerekend, Thorbum te zien, en JU
en Mary hebt ook een veertien dagen vacantie
zoo hoog noodlg Ik had ook Juist gehoopt, dat
Grace dit uitstapje veel goed zou doen, al is zjj
ook nog te jong, om mee te gaan naar het bal."
..Maar Evelyn kan wel gaan. Je herinnert je
toch wel. dat Fanny van plan Is voor den winter
een huls te huren op hst Ooster Terras? Het
is heel aardig van haar, om Evelyn te willen
chaperonneeren. als die wordt voorgesteld op het
Gouvernementshuis. Mary beweert, dat zy er
niet veel om geeft, om te gaan. maar, als Grace
het nu wel aardig vindt, zal Fanny aeker even
zeer bereid zjjn, haar te ontvangen als Mary."
Intusschen legde Grace een vuurtje aan van
droge takjes en vulde zjj drie potten met een
kwart liter water, om thee te zetten. Op haar
ksdme. bezadigde wyze ging zjj vervolgens aan
het brood snijden en smeren en toen aan het
schikken yen late druiven en meloenen op de
geïmproviseerde theetafel
Een paar dagen later kwam er een brief van
Mrs. Gilbert, waarin deze schreef, dat zl) den
eersten Mei in Adelaide zou wezen en dat het
gezelschapje uit Iriya van harte welkom zou zijn.
Dienzelfden avond werden er door Tiddly een
paar hazen op het Huls afgegeven, wat dokter
Underwood en zijn familie een bewijs was. dat
de Jagers op het eiland waren aangekomen.
ei-
let
rkt
un
en
en
DOT
>en
Bf-
nr
var
li
ed
de
•n-
tiet
Ier
en
gestuurd, waren wel degelijk gelezen door Eve
lyn al was het dan ook niet met veel gretig
heid.
Een groote bron van vreugde voor allen in
huls was de schijnbaar totale genezing van Mrs.
Underwood. Gedurende dat najaar had zij alle
werkzaamheden met haar dochters kunnen ver-
alsof zij even jong en krachtig was
dat het
manier
dien
Den volgenden dag kwam Mr. Wilson met den
jongen baronet de familie Underwood een be
zoek brengen, maar de dokter zelf was uit en
Mary was te druk bezig dan dat zij de gasten
kon ontvangen.
.Hy ziet er niet heel knap uit,” zei Evelyn
later. HU is klein van stuk en zijn kleeren zijn
hem allemaal te wUd; hy doet zijn mond niet
goed dicht en zijn oogen zijn haast te donker;
hjj heeft een Oostersch type: Perzisch, Arabisch
of Turksch"
Tegelijkertijd
gemaakt van vliegtuigen, daar de ervaring heeft
aangetoond, dat het vliegtuig het eenige middel
is. dat In staat stelt regelmatig en praktisch
by elke weersgesteldheid de atmosfeer tot on
geveer 5000 Meter hoogte te onderzoeken. Aan-
vankelUk wilde de expeditie op Groenland ook
een vliegtuigstatlon oprichten, doch de hooge
kosten deden alt plan verwerpen. Toen besloot
men in de omgeving van Relkjavik het vUegsta-
tion aan te leggen, waartoe door de IJslandsche
regeerlng alle mogelijke medewerking werd ver
leend. De onderzoekers met de vliegtuigen had
den heel wat practlsch voordeel te boeken, want
het vliegtuig geeft op groepte hoogten "n velllgen
luchtweg. Dat de vliegwereld met belangstelling
het aerologisch onderzoek der expeditie gade
sloeg, is begrijpelijk, want een vliegweg tusschen
Europa en Noord-Amerika, vla de Pool, zal veel
tijd en kosten besparen.
Er zUn thans vUf jaren voorbijgegaan sinds
het Pooljaar 1933 werd gehouden. In dit Pool-
jaar heeft men vele ervaringen opgedaan. Een
parig hebben alle naties geholpen de wetenschap
te dienen en men heeft succes mogen oogsten.
Dat wil echter niet zeggen, dat men daarna
heeft stilgezeten. Integendeel! De successen der
Poolexpeditie van 1933 waren een nieuwe aan
sporing voor de pioniers der Polen en in de laat
ste jaren heeft men nog vele belangrUke onder
zoekingstochten ondernomen. Nog nimmer werd
er zoo hard gewerkt in het hooge Noorden als
in de na-oorlogsjaren, waarin de techniek zoo
geweldig groote sprongen maakte. De interna
tionale depressie en de wereldcrisis ten spijt
heeft elke zich zelf respecteerende natie tjjd en
kosten over tot het volvoeren van grootsch op
gezette plannen, welke elk land heeft, doch die
men zon lang mogelijk verzwijgt, uit vrees, dat
de concurrenten (en die zijn er velen!) het vóór
zullen zUn.
EfFiDJf 5ICAAR OF5ICARET1
-
Toen hy uitverteld was zei de zuster: ..Maar dan had Nico,
net Jongetje dat hier werd binnengebracht natuurlUk toch
gelijk. HU heeft al een paar maal naar je gevraagd. Wil je
mee naar hem toe gaan." Dat wilde Pol natuurlUk wel en te
zamen met de zuster ging hU naar het bedje van Nico toe.
nadat ze nem eerst had moeten beloven dat hy daarna geheel
vrij zou moeten zljr.-. want dat hu hier liever niet wilde blUven.
in het groote ziekenhuis. De zuster beloofde hem dit.
n verband met bet feit, dat het dit jaar vijf
en vUftlg Jaar geleden is. dat een twaalftal
landen expedities uitrustten naar de Pool
streken, om gedurende een jaar naar een voor
uit gekozen plan meteorologische en magneti
sche waarnemingen te verrichten in het belang
van de wetenschap en de praktyk, willen wy
een en ander over dit pogen van de menschheid
on de Pool te overwinnen, vertellen.
Het eerste internationale pooljaar. gehouden
Jn 1883, op initiatief van den OostenrUkschen
luitenant Carl Weyprecht, werd ook door Ne
derland waargenomen en wy zonden een ultge-
brelde groep naar het Noorden. Bet besluit tot
Nederlandsche deelname onder Buys Bal
lot heeft toen zelfs den doorslag gegeven tot het
doorgaan van het plan. De Nederlandsche ex
peditie. onder leiding van dr. Mauritz Snellen,
begaf zich met de „Varna" naar de Kara Zee
achter Nova Zembla. waar de observaties wer
den gedaan. Dit eerste pooljaar beeft waarde
volle waarnemingen op meteorologisch en mag
netisch gebied opgeleverd. Dit blUkt wel dulde-
lyk uit het feit, dat alle magnetische kaarten
van streken ten noorden van den poolcirkel nog'
altUd op de resultaten van deze expeditie wor
den gebaseerd en dat de meteorologische waar
nemingen, welke tydens dat eerste Pooljaar
werden gedaan, vele theorieën omver wierpen,
welke men jarenlang met veel zorg had opge
bouwd om alzoo den invloed van de poolstreken
op het klimaat der meer gematigde zones te
verklaren.
Op de wetenschappeiyke waarde van poolrei
zen en van een grootere kennis omtrent de
weers- en andere toestanden by de polen werd
dan ook reeds meermalen gewezen. De ontdek
king van steenkoollagen onder het Us van de
Zuidpool en van de fossielen der dieren, welke
slechts in tropische klimaten kunnen hebben ge
leefd, stellen de geleerden in staat Interessante
gevolgtrekkingen te maken omtrent het aanzien
der aarde van zoovele duizenden jaren geleden;
tevens kunnen zy hieruit eenlgszlns afleiden, hoe
de aarde er na een kwart millioen jaren aal uit
zien.
De vraag in onzen praktlschen tijd is echter,
van welk rechtstreeksch economisch belang de
Poolstreken voor de wereld kunnen zyn. Tot dus
ver is er nog geen bijzondere exploitatie van de
Poolstreken, afgezien dan van de walvisschen
en zeehondenjacht. welke ieder jaar mlllioenen
oplevert. Ofschoon een blyvende nederzetting in
arctische streken onmogelyk wordt geacht,
brengt het vlschseizoen elk jaar een groot aan
tal tydeiyke bewoners naar de streken van
sneeuw en Us. In den subarctischen gordel
achynt het evenwel niet onmogelUk te zyn, om
hier een permanente nederzetting te vestigen.
Zoo is Denemarken reeds druk bezig op Groen
land de schapenteelt in te voeren, terwijl in
-Maska de rendierenteelt, waarmede eerst in
1933 is begonnen, zulke groote vorderingen
beeft gemaakt, dat er thans reeds een half mil
lioen van deze dieren zUn. Op den mUnbouw te
Spitsbergen is reeds gewezen; de steenkolen,
welks hier worden getroffen, zyn bijzonder ge
schikt voor oliewinning! Ook het Bereneiland,
dat, evenals Spitsbergen aan Noorwegen be
hoort, heeft een rUken kolen voorraaddeze ko
len eigenen zich voor cokesfabricatie. Ook in den
bodem van Nova Zembla heeft men kolen aan
getroffen. Voorts vindt men in Groenland een
grondstof, welke van groote waarde is by de be
reiding van glas en soda. terwyi ook in andere
poolgebieden mineralen zijn gevonden.
Als het dus waar is, dat de minerale beteeke-
nls van een bepaalde streek in omgekeerde ver
houding staat tot zUn ulteriyke aantrekkelijk
heid en herbergzaamheid, dan is er voor de
Poolstreken nog een groote toekomst weggelegd.
Trouwens, dit blykt voldoende uit de groote
belangstelling, welke de laatste jaren allerwegen
voor de Poolstreken wordt betoond. De wedyver,
welke er tusschen de verschillende naties bestaat
om bepaalde deelen van de poolgewesten af te
bakenen en tot hun gebied te rekenen, verraadt
intusschen een verwachting, dat de Poolstreken
in de toekomst meer zullen opleveren dan tot nu
toe het geval was.
In 1936 b.v. maakte de Sovjet-regeering aan
spraak op het bezit van de Noordpool en alle
tusschen de Noordpool en de Russische Oost
kust gelegen gebieden en tevens op die gebie
den, welke in deze streek later nog zouden wor
den ontdekt Dit geschiedde in navolging van
het voorbeeld door Engeland, dat In 1908 beslag
legde op de antarctische eilanden ten Zuiden
van Zuld*Amerlka.
Engeland maakte sedert
Waarde dokter Underwood.
Zou u. evenals verleden jaar, weer zoo goed
willen zyn, om uw toestemming te geven, om
op uw goed te jagen? Een van ons is een jonge
baronet, die een romantische geschiedenis
heeft. Herinnert u zich nog, dat er een paar
Jaar geleden iets in de kranten heeft ge
staan van de eigenaardige omstandigheden,
waaronder het landgoed Illingworth werd
nagelaten? De erfgenaam, een man van zeer
slechten naam. werd door een dominee gevon
den in een bestedellngenhuls. Nu verleden jaar
is hy gestorven en zyn eenige zoon en erfge
naam is een aardige, eenvoudige jongen, die
voor een deel zyn opvoeding heeft gekregen
in Engeland. HU is in Australië geboren en
heeft de eerste, de beste gelegenheid aange
val. om naar zyn geboorteland terug te keeren.
We zullen zUn gasten zUn tenminste als u
ons toestaat, op Iriya te Jagen HU wil een
stoomboot huren om het gezelschapje van de
eene plaats naar de andere te brengen, met
tenten en al wat er verder by noodlg is, om
op het eiland te kampeeren.
Met de meeste hoogachting,
K WILSON.
Twee omhelzingen, kost, afgebroken, en LM»
rent was in X gedrang vu d wenen.
Roerloos en zwijgend bleven de ouders naakt
elkander staan. Toen gingen ze neer buiten,
omstuwd door tal van onbekenden.
„Zullen we naar huis gaan loepen?' vroeg
de vader.
„Zooals je wilt.”
„Ik denk er nog maar steeds aan, dat we
Laurent nog een dag langer hadden kunnen
hebben." zei de vader weer.
.Denk daar nu niet meer aan. Als hy had
kunnen biyvwn. had hy X wel gedaan.”
„NatuurlUk.
Maar nu hU weg
U. wil ik Je -el
zeggen,
geen
van
man dank.
de Zuldpoolstreek, welke kwestie zulke dreigen
de vormen aannam dat de Volkenbond tusschen-
belde moest komen.
Omtrent de vraag aan wie nu eigenlUk het
Wrangel-eiland, gelegen ten Noorden van
Noord-Oost-Slberlë. behoorde, heeft langen tijd
oneenlgheld bestaan tusschen Engeland, Cana
da en Rusland, totdat de Russen in 1936 een
einde aan de kwestie maakten door op het eiland
Russische emigranten te vestigen.
Spitsbergen is lange eeuwen niemandsland ge
weest; doch na den Wereldoorlog wierpen ver
schillende landen begeerige blikken op dit ge
bied dat rUk aan kolen la! Ook Nederland heeft
op Spitsbergen zUn ontdekkingsrechten kunnen
laten gelden. In 1930 werd het land evenwel aan
Noorwegen toegewezen, omdat dit er het meeste
recht op had en tegelUkertUd schadeloos moest
worden gesteld voor de In den wereldoorlog ge
leden verliezen Het reusachtige Groenland
vormt nog altUd een twistappel tusschen Dene
marken en Noorwegen. Nog voordat de Ameri-
kaansche Zuidpool vorscher, By rd, zUn tocht naar
het Zuidpoolgebied aanving, had de Engelsche
regeerlng reeds officieel verklaard, dat de land
streken aan de Zuidpool Britach grondgebied
waren! En na den terugkeer van Admiraal Byrd
Werd in den Amerikaanschen senaat voorgesteld,
de door Byrd bezochte gebieden tot Ameri-
kaansch grondgebied te verklaren. In Amerika
bestrijdt men Engeland heftig om het bezit van
deze streken en brengt er zelfs de Monroeleer
bU te pas.
Gezien de internationale begeerlUkheid van
deze bUna onbewoonde Usgebteden, behoeft bet
dan ook geen verwondering te wekken, dat steeds
meer Pooltochten werden voorbereid. De vele
pioniers van het poolgebied, die in vroeger
eeuwen met zulk een stoutmoedigheid de hooge
landen doordrongen, moeten wU, kortheidshalve,
stilzwUgend voorbU gaan. Van de Pooltochten
uit de laatste jaren moeten evenwel worden
genoemd, de Italiaansche expeditie van Nobile,
die in 1938 met een luchtschlp drie vluchten
in de poolstreken ondernam, dan de pogingen
van Byrd en zUn assistenten, de
van de Russen en Amerikanen, enz.
Ter herinnering aan het eerste Pooljaar werd
In Augustus 1933 een Tweede Internationaal
Pooljaar gehouden. Het plan ging u|^ van den
president der Dultsche Zeevaart, te Hamburg, en
werd in meteorologische kringen met instem
ming ontvangen. In de programma-nnmm|Mie
had ook Nederland zitting.
Sinds het eerste pooljaar, thans 55 ja^r gele
den, is de meteorologie met reuzenschreden voor
uitgegaan. In of nabU de Poolstreken zijn vele
stations opgericht en de middelen om meteoro
logische en magnetische verschijnselen waar te
nemen, zijn belangrijk verbeterd. Dit komt na
tuurlijk het werk der nieuwe Poolexpedities zeer
ten goede. Ben der voornaamste punten, waar
aan in de laatste vijf Jaren de algemeene aan
dacht werd geschonken, is het onderzoek der
bovenlucht, een gebied, waaraan de pioniers
geen aandacht konden besteden, omdat de we
tenschap daartoe nog niet in staat was. Het
meteorologische werk van de deelnemers aan de
groote Poolexpeditie van 1933 concentreerde
zich op de algemeene bestudeering van de at
mosfeer en van haar verband met de atmosfeer
op lagere breedten. Hiertoe werden dagelijks
weerkaarten vervaardigd, welke den toestand der
atmosfeer op zeepeU voorstelden.
In totaal namen 40 landen aan de groote ex
peditie deel. Er werden 30 hulpposten opge
richt waarvan er 13 gelegen waren in de Noord-
poolgebieden, welke onder de Sovjet-Russlsche
souverelnitelt vielen. Men had zich o.a. voorge
steld een post in te richten op het drljfljs. ten
einde van daaruit waarnemingen te kunnen
doen in het centrale gedeelte van de Noord-
poolzee. Het Nederlandsch aandeel in het Inter
nationaal Pooljaar bestond in de vestiging van
een magnetisch station te Angmagssallk op de
Oostkust van Groenland. Een Nederlandsch Na
tionaal -Poolcomité. onder leiding van prol. dr.
Van Everdlngen hoofddirecteur van het Konink
lijk Nederlandsch Instituut van De Bilt, zorg
de voor de voorbereidingen dezer expeditie.
Voor het aerologisch onderzoek werd gebruik
Engeland maakte sedert den Wereldoorlog
eveneens aanspraak op eilanden aan den ande
ren kant van het Zuidelijk halfrond welke wor
den beschouwd aan Nieuw-Zeeland te behooren.
Tusschen Engeland en Noot wegen ontstond een
ernstige moeilijkheid over het Bouyet-eiland In
.Je hebt
komen?"
Mrs. Underwood las het volgende:
„1 geeft toch niets."
Ze liepen gearmd, dicht tegen elkaar. Ze
namen de rue Bastiat. Nu en dan lieten ze een
paar woorden tegen elkander los, en gingen
dan weer op in hun gedachten. Zoo wandelden
ze een klein half uur. Van tijd tot tijd moesten
ze aan een kruispunt stil staan, wegens 1
drukke verkeer. De vader keek naar den kant
van de winkels, de moeder naar den tegenover-
gestelden kant.
Op dat oogenbllk hield een auto, die hen ach
terop was gekomen, vlak by hen in. om een
vrachtauto te laten passeeren en juist nog kon
de moeder in den auto een meisje zien, dat
lachte, en Laurent, die de hand van t meisje
vasthield en haar in 1 gezicht keek.
kunsten en wetenschappen van Rome, in ver
val, maar in de latere middeleeuwen moedigde
de Kerk beoefening der Stenografie aan. tot
het bijgeloof zich op deze kunst wierp en haar
aan de kaak stelde als necromantie (zwarte
kunst).
Eerst daarna kwam Timothy Bright, ‘n ge
neesheer. die omstreeks 1550 in de buurt van
j Leeds geboren was. uit met zijn boekje „Charac-
terle, an arte of shorte, swlfte and secrete
writing by character”, dat in 1588 verscheen.
Mr Oliver deelde mede, dat den laatsten tijd
heele preeken ontdekt zyn. geschreven in
Bright’s kortschrift, dat bovendien gebruikt
werd voor 1 clandestien opschrijven van Sha
kespeare’s stukken, terwijl deze opgevoerd
werden. „Zonder Bright’s Characterie", zelde
Mr. Oliver. ..zouden wy thans de onvolledigheid
van deze letterkundige schatten hebben moeten
betreuren.”
Maar hoe groot Bright’s verdiensten ook ge
weest mogen zyn, de patriarch der stenografie
was toch die Marcus Tullius Tiro, die zestien
eeuwen voor hem leefdetenzy iemand nog
jk V V Y^ A Y^/’^XTX.T'^’°P «U* *Un m<evolge de verzekenngzvoorwaarden tegen fë* levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f7 *7^0 een “tMjeval met
e „Verhandelingen" van het pas geëlndlg-
1 de Internationale Stenografen-Congres,
dat een week geleden door niemand min
der dan den Lord Chief Justice van Engeland,
Lord Hewart, in de London School of Econo
mics geopend werd, zyn rijk aan belangwekken
de bijzonderheden, ook voor den nlet-steno-
graaf. Toen wy eenige weken geleden een en
ander in verband met dit Congres schreven,
meenden wy al een heele onthulling te doen
door de mededeellng, dat een der drie thans
Jubileerende" stelsels, dat van Timothy Bright,
al drie-en-'n-halve eeuw oud la
Wy vermoedden niet dat deze tydgenoot van
Koningin Elizabeth in werkeiykheld betrekkelyk
nieuweling was in de
seis, die wy nu eenmaal (maar klaarbiykelyk
ten onrechte) als een by uitstek moderne we
tenschap beschouwen. Mr. G. A. 8. Oliver, de
ondervoorzitter van het Congres, deelde
in een rede mede, dat wij weldra de geboorte
der Parlementaire stenografie zullen herdenken.
Weldra kal zy den aanvalligen leeftyd van 3000
Jaar bereiken. Cicero zag in. dat in den zeer
woeligen tyd waarin hij leefde, nauwkeurige
verslagen van de debatten in den Senaat nood-
zakelijk waren. Hy zorgde er dus voor, dat in
verschillende deelen van t Huls bekwame no-
tarll of verslaggevers post vatten, die de rede
voeringen der senatoren, en ook zyn eigen voor
de vuist gehouden toespraken opschreven
Deze aanteekenlngen in kortschrift werden
dan met elkaar vergeleken en uitgewerkt, en
aldus kwam een volledig verslag tot stand.
Hieraan danken wy het behoud van Cato’s be
roemde Catilinlsche rede, op 5 December van t
jaar 63 v. Chr.. dus 3000 jaren geleden, in den
Senaat gehouden. De verslagen in kort schrift
werden door de notaril met een metalen stylus
gegrift op met was besmeerde plankjes
Veertig jaren daarvóór was te Arplnium in
Latlum de man geboren, die beschouwd wordt
als de uitvinder van het kortschrift. Hy heette
Marcus Tullius Tiro en zyn „stelsel" is In de
geschiedenis bekend onder den naam „Ttronl-
sche aanteekenlngen”. HU was de zoon van een
slaaf, maar kreeg de vryheid als belooning voor
de diensten die hy Cicero bewezen had als
particulier secretaris.
deelde Sir George Illingworth
zijn Indruk van Evelyn mee aan Mr. Wilson.
,MUn Hemel, wat is zy mooi! Wat sou zij een
opschudding verwekken in Londen I Heb je ooit
zoon gezichtje, zoon figuurtje gezien? Je be
grijpt toch wel, dat ik nu niets meer geef om
jagen. Als ae my daar ontvangen willen,
dan is er geen macht ter wereld, die my uit dat
Eden terughaalt!"
.Heen, dat is toch niet heel beleefd tegen
over ons. zeg!” bracht Mr Wilson hem onder het
oog. „We zyn toch uw gasten?’’
„Voor de rest van het uitstapje kunnen jullie
het best zonder my stellen." zei Illingworth.
Mr. en Mrs. Underwood wisten niet, hoe ze
eigeniyk konden doen, dan hem voortdurend
ultnoodigen, zóó roerend gaf hy biyk van zyn
genot in hun gezelschap. Nadat hy een middag
op Iriya had doorgebracht, noodigde hy de
Underwoods, om dien volgenden dag met zyn
gasten te lunchen In hun kamp. Hy gaf toen
onmiskenbaar te verstaan, dat, als hy voor dien
avond op Iriya werd gevraagd, hy dan gaarne
zou biyven.
Dat kan ik niet," zei Tiddly somber. „Een
andere Zwarte heeft my myn ..been’’ ontnomen.”
„Ga dan naar dien anderen Zwarte en zeg
hem. dat ik hem een shilling wU geven, als hy je
je „been" teruggeeft"
„Geeft u dien dan maar aan my. Ik zal hem
dienwel brengen."
„O. wat een gauwdieven zyn jullie toch alle
maalzet Stogdale lachend.
Van dag tot dag werd de taak van het boter
maken, die Evelyn vrywilllg op zich genomen
had. zwaarder, daar de nieuw aangekochte
koeien zeer veel melk gaven. ZU moest Mr Stog
dale wel de melk voor zich laten karnen, maar
voor de daarop volgende bewerking nam rij geen
andere hulp aan, dan van Grace. Als er op Iriya
het meeste boter kon gemaakt worden, was ze
elders in Zuld-Australië het schaarscht. Er werd
iedere week zestig pond naar Marchall vervoerd
en Evelyn kon er niet anders dan trotsch op
zyn, dat htar werk alleen haar vader vier pond
sterling per week ryker maakte, ofschoon zy wist,
dat de koeien gekocht waren door Mary, zoodat
de eer van het succes allereerst haar zuster
toekwam.
Maar alles ging van dat oogenbllk af veel
beter; dokter Underwood hoefde nu geen geld op
te nemen, dus alle verdiensten waren ook wer-
keiyk verdiensten.
Na de Paaschvacantle werden de twee kleine
jongens naar de St. Pieterschool gezonden en
dit bracht weer bUzondere onkosten mee.
Het was al April geworden, eer er nog een
enkele druppel regen was gevallen.
De boeken, die Mr. Thorbum naar Iriya had
-j—a een der zeer belangrijke vondsten van den
H overleden, door leder betreurden Italiaan-
schen uitvinder, was de in November 1936
bekend gemaakte uitvinding op het gebied van
het draadloos telegrafeeren onder gebruikma
king van korte golven in bundelvorm. De in
richting van een draadlooze telegrafische ver
binding tusschen Londen en Australië, dus over
een afstand van 30.000 K.M.. baarde indertijd
groot opzien, evenals het resultaat, dat Marco
ni in Maart 1930 behaalde, toen het hem ge
lukte door middel van relais van zyn jacht in
de haven van Genua uit. de verlichting van een
tentoonstellingsgebouw te Sidney te ontsteken.
Marconi's nieuwste en buitengewoon belang
rijke ontdekking, waarvan hy in Augustus 1933
kennis gaf. zyn radio-telegrafische en radio-te
lefonische verbindingen met kleine ultra-korte-
golven, die zich niet ringvormig
maar naar bepaalde ontvangers
worden, een omstandigheid, die de geheimhou
ding van dergeiyke berichten mogeiyk maakt,
wat vooral In tyden van oorlog na tuurt yk van
het grootste belang Is.
Het is geen wonder, dat in deze tyden van
oorlogspsychose talrijke geruchten over ge
heime stralen rondom den gentalen uitvinder
moesten opduiken. Vast staat, dat Marconi Hl
de laatste jaren van zyn leven In opdracht van
de Ttaliaans-he regeerlng asm een reeks nieuwe
technische apparaten werkte. Maar ten aanzien
van .geheime stralen", waarmede een enkel
land de geheele wereld zou kunnen veroveren
toonde Marconi zich steeds een scepticus. HU
hield het niet voor onmogelyk. dat er op zeke
ren dag stralen zouden worden uitgevonden,
welke vliegtuigen en automobielen stop zouden
kunnen zetten, maar van dien dag. aldus ver
klaarde Marconi nog in 1936. zUn wU nog ver
verwijderd. Veel hield Marconi zich in den laat
sten tüd bezig met de verdere ontwikkeling
van de televisie en het draadloos verplaatsen''
van energie, waardoor het op den duur mogelijk
zou moeten zyn. schepen op zee. vliegtuigen m
de lucht en diverse vervoermiddelen op aarde
door middel van krachtige zenders van de noo-
dlge energie te voorzien, zoodat hun eigen mo
toren overbodig zouden zfjn.
richten,
als zy.
Het meer werd steeds druk bezocht door
watervogels. Heele zwermen pelikanen daalden
’s morgens op den oever neer en waadden er op
den dag doorheen, op hun rooftocht naar visch
*s Morgens en s avonds werden de elf koelen
gemolken; de moestuin werd dlkwyis, omtrent
middernacht, besproeid, om maar tyd te win
nen voor de bezigheden overdag.
Als er maar eens wat regen was gevallen, dan
zou dit heel veel van de moeilykheden uit den
weg geruimd hebben, want het gras groeit snel
in dat deel van Zuld-Wales!
Op een avond echter was iedereen tot rust ge
komen en dokter Underwood met zyn vrouw en
dochters waren naar het eiland gegaan, om in
de rivier te visschen. Mary en Grace gaven
weinig om visschen; Grace was zelf den taatsten
tyd bijzonder lusteloos geweest. Ze ging dlk-
wyis alleen wandelen, en. als haar hulp niet
noodlg was voor de een of andere huishoudeiyke
bezigheid, zat zy in den regel ajleen op naar
slaapkamer Mary was aan het lezen en Evelyn
en dokter Underwood waren aan het visschen.
Ineens haalde de dokter een brief te voor-
schyn en reikte dien zyn vrouw over met de
vraag:
oor 1 Noorderztation stopte een blauwe
taxi, t Portier ging langzaam opoi en een
heer met grys haar stapte uit. gevolgd
door een jongen man in de uniform der Pran-
sche Infanterie en een oude dame, z’n moeder.
Uitgestapt, drukte zy de hand van dT zoon,
achter den rug van z’n vader, die in z’n porte-
monnale naar geld zocht.
Ze hadden nog een half uur voor bet afscheid.
Op X perron wemelde het van verlofgangers,
in gezelschap van hun ouders, vrouwen of ver
loofden. die hun uitgeleide deden.
..Als ik er aan denk.” begon de vader van
den Jongen soldaat, „dat Je een dag langer bad
kunnen biyven....”
Ja zei de lonare man.
„Och, Je begrijpt.” zuchtte de moeder, ^Us
X aan hem gelegen had....”
..Eigeniyk begrijp ik er niets van,” pruttelde
de oude heer.
En toch, Laurent had X al direct gezegd, toen
hy thuis kwam. Z’n bataljon werd verplaatst
en als hy den negenden dag bleef, dan moest
hy X gaan zoeken, en wie weet hoe lang. Hy
had trouwens den commandant moeten belovetj.
een dag vroeger te komen, en toen had hy
maar toegestemd, om gauw thuis te kunnen
zyn.
„X Is toch eeuwig jammer,” hernam de vader.
.Ja. maar zoo gaat X nu eenmaal,” zuchtte
Laurent.
„X Spreekt van zelf, dat Je je woord moet
houden."
.Dovendien kan hy dan direct z’n bataljon
vinden.” troostte de moeder.
„Enfin, dan moeten we er maar in berusten."
De moeder van den jongen krijgsman drukte
steviger den arm van haar zoon. De wyzers van
de groote stationsklok gingen haar veel te snel.
„"k Heb me In elk geval goed geamuseerd in
die 8 dagen verlof.” zei Laurent. ..Zoo’n tyd
gaat gauw om. maar over een maand of drie
vier, zien we elkaar weer.”
.Juist.” knikte de vader. .laten we het ons
allen dus maar niet zoo aantrekken."
Laurent en z’n vader spraken toen even over
den oorlog. Waar zou z’n bataljon over een
week zyn? Hy zou X hun laten weten, daar
konden ze op rekenen.
.Misschien is dit wel je laatste verlof," op
perde de oude heer.
De moeder huiverde. Haar echtgenoot echter
dacht aan X einde van den oorlog en Laurent
ook.
.Ja. dan kom ik misschien wel voor goed
met verlof,” lachte hy.
Op dit oogenbllk wees de
oogenbllk van scheiden.
„Als Je een goede plaats wilt hebben, ga dan
maar gauw,” zei de vader; ,4e trein vertrekt
over 10 minuten; lieve hemel, wat een
menschen
Een duizeling overviel haar Een oogenbllk
scheen alles om haar heen in X rond te
draaien.
„Wat is er?” vroeg de vader.
zy greep z’n arm. De auto was weg. Heel
in de verte snelde hy voort. Zy had het begre
pen. maar al te goed de negende dag.
„Och. niets." zei ze.
„Arme Bmille.” zei de vader;
goed houden, hoor."
En hy sprak haar zacht en vriendelyk toe.
Ze moest maar biyven hopen, evenals hy. De
oorlog sou zoo tang niet meer duren. Hun zoon
hield zoo veel van hen.
Zwygend liepen ze een poos verder.
„Wat zou hy op X oogenbllk doen?" vroeg de
vader eensklaps.
.Hy zit in een coupé," glimlachte de moeder.
.Hy denkt aan ons."
De warmte en daarmee de muskieten rer-
dwenen dat jaar al gauw. De herfst aan de
Murray duurt dlkwyis lang en is in den regel een
zacht mooi jaargetyde, met lichte vorst op den
ochtend en zachten zonneschyn op den mid
dag
De vloed was afgetrokken en de vochtige vlak
ten waren nu overdekt met een frisch, nieuw
■ras. Het vee liep lederen dag door het nu on
diepe meer vin en naar het eiland. Gediuer.de
de eerste week in Maart werd de kun geopend
voor veevoer, want het gewone voer verdween
toen overal, behalve van de stukken tand, die
■oo pas ondergeloopen waren
e Dokter Underwood en Stogdale keken iëderen
dag steeds even verlangend naar de lucht, want
*r waren maar een paar buien in den nacht ge-
*eest en die hadden, zooals Stogdale dit wel had
?oorzlen. maar heel weinig uitgewerkt.
•Hier. Tiddly." zei Stogdale op zekeren dag.
dat d« lucht, weel even helder stond, terwyi
“IJ een handvol kleine geldstukjes op den grond
•*erp ,XMt alles is voor jou. als je regen kunt
Baken."
ontdekken mocht, dat de Chlneezen hem
paar duizend Jaren vóór geweest zyn.
Na den val van het Romelnsche Ryk raakten
de Tironlsche aanteekenlngen. met de andere
ia®
lij