Zomer
Franco over Spanje’s toekomst
de Eeuwige Stad
4
O
m
D
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel?
Plaats dan een „Omroeper”
gezinnen
Ir
Van St. Pieter en Pauwels
Het communisme zal geheel
tot St. Laurens
worden uitgeroeid
Geen afstand van
Ponentino en Sirocco
grondgebied
Het Spanje van morgen
5
De „Kardinaalsvacantie”, de
vlucht naar de luchtige heu
vel», waar de blyde wijn
oogst begint
Een gelukkig volk in de
toekomst
r
die
rep
doe
nog
tijk
reel
tert
Wy willen duizenden scholen
oprichten, maar wij zullen
geen haat onderwijzen
T
a
WOENSDAG 18 AUGUSTUS W37
WOENSDAG 18 AUGUSTUS 1937
B
-* z
(Van onzen Romelnschen correspondent)
het Spaansche grondgebied
daar
sirocco
electrhcha trein op «en stilstaanden stoomtrein De materieele
schade was zeer aanzienlijkpersoonlijke ongelukken kwamen niet voor
Btanae aiMsr «en
rw me auto's «e
■aders voertuigen te-
geewoortBg var bodeei
He
trein
Maar wat ik kan bevestigen, en wat al mijn
aanhangers en die worden met mlllioenen
geteld U evenals Ikzelf zullen bevestigen is.
dat wU geen oogenblik zouden aarzelen, als wij
Na rijpe overwegingen kan ik dit verzekeren,
omdat een van de laatste successen van onze
troepen, de inname van Bilbao, voldoende be
wijst dat geen hinderpalen onze soldaten kun
nen tegenhouden.
Ik verzeker dat het communisme in geheel
Spanje zal worden uitgeroeid en vernietigd.
Men zal niet vergeten dat de poging, om het
communisme in Spanje te vestigen, het levefi
heeft gekost aan 350.000 onschuldiger:, die in
steden en dorpen, overal waar de woede der
moordenaars de vrije teugel was gelaten, wer
den vermoord.
Wy willen geen klassenhaat of welken ande
ren haat ook in ons land: wat wij er willen zien
is: gezonde opvattingen, die den vrede onder
de burgers zullen brengen.
1
en
Va<
bar
bo
pl>
loc
1
op
Ir
midi
valt
van
dat
Wk
geve
pers
gaar
kap
op
af gei
lelde
pern
was
B
deel
bew
heb
haa
Twi
en
«evi
inri
D
dad
ter
gen
title
mal
niss
Weg
De
Koker
k nie
»en 1
noch
van e
verdai
tiecht
i
kaktt
<*an.
Wj
dachti
In de Revue Beige heeft generaal Franco,
zooaia gesneld, een artikel gepubliceerd,
waaruit een fier vertrouwen in de toekomst
van het Spaansche volk spreekt. HU verze
kert, dat het ootmnnnlsme in geheel Spanje
met wortel en al ml worden uitgerodd. WU
laten hieronder den tekst van het artikel
volgen:
Het
13 Ju
den 1
Konii
een c
Vorst
het j
haddi
keken
zooals
zou V'
de re
man
bij de
de ee
een i
schoei
goed
We)
direct
aftocl
tij do
rolde
den
eentei
dat aan den naam van een moderne koelma
chine herinnert, maar in de liturgie voor het
Zuiden begrUpelijker dan voor het Noorden
een hemelsche vertroosting beteekent.
Dank zy den Ponentino is de avond licht en
de nacht verrukkeiyk. ,31 respira", het ademen
zelf is een genot. De heele stad ademt luw en
behaagiyk, met lichte muziek, op de wyde plei
nen en in de donkere parken, met het koel ge
klater van de fonteinen, met de kinderen, die
tot laat in den nacht hoogst onopvoedkundig
in de straten spelen, en de burgers, die voor
hun deur of op hun drempel zelf gezeten, een
glas grot-koele Frascati drinken, of ook, zóó
sober zyn zij, alleen maar ademen.
Wij zullen duizenden scholen in Spanje op
richten, maar wy zullen geen baat onderwUzen
zooals de communisten in het gedeelte van
Spanje, dat in hun macht ia De orde, die her
steld la in eerbied voor de wetten, aal ertoe
bUdragen. dat de goederen van bet land ver-
Het nieuwe Spanje zal trouw zün aan de
duizend jaren oude tradities, maar het zal zich
ook verder ontwikkelen, wy zullen ons toekom
stig regime niet baseeren op democratische stel
sels, die in het geheel niet overeenkomen met
ons volk. Het bewys is hiervan gegeven en God
weet, dat het niet de goede wil was die ontbrak.
Wy zullen het regime baseeren op idealen, die
zich aanpassen aan het byzondere karakter
van het Spaansche ras.
De Spaansche arbeiders zullen’ behouden wat
zu onder de Republiek gewonnen hebben en
meer en beter nog: zy zullen hun privileges
kunnen genieten onder een regime van vrede
en van goeden wil. dat den klassenhaat en den
communistlschen chaos vervangen zal.
De eerste regel is kalmte. De tweede is: de
zon vermyden. Liever loopt men een eindje om
dan een zonnig plein over te steken. Reeds een
achttiende-eeuwsche monseigneur heeft een
plattegrond nagelaten, waarop aangeteeekend
stond, hoe men de voornaamste punten, die
voor een prelaat van belang waren, bereiken kon
zonder zich aan een directen zonnestraal bloot
te stellen.
De derde regel luidt: sla den middag Over.
Horatius heeft al degenen geprezen, die „een
stuk uit den vollen dag nemen"; dat is het juist
wat de siësta doet: zy slaat een gat in den dag.
Na halfeen des middags stroomt het leven weg
uit de straten; de winkels sluiten en het ver
keer houdt op. Tot halfvier staan de witte ver
keersagenten onder hun tropenhelm loome ge
baren te maken over leege straten. De burgery
is binnen.
Ook als men niet, zooals de man uit Horatius’
gedicht, „de leden kan strekken onder een groe
nen struik of by een heilige waterwel”, dan rust
men toch achter de dikke huismuren, die de
warmte wondergoed weten te weren, mits ven
sters en luiken 's ochtends tydlg worden gesloten
en eerst 's avonds weer geopend.
Want dan is de „ponentino" gekomen. Zonder
den Ponentino zou Rome in den zomer byna
een hel zyn; met den Ponentino is het byna
een paradUs. HU is het „westenwindje”, dat
eiken namiddag, op de klok af, begint te spelen
tusschen de zee en de Sabynsche bergen. HU
wuift eerst door de pynboomen op den Plnclo
en den Janlculus; dan waaiert hy door de lagere
straten en verjaagt de stiklucht van het asfalt
en de met schnaps vermengde benzine der auto
bussen; tenslotte koelt hy de muren der huizen
en de voorhoofden der burgers. Dan eerst neemt
de Romein zyn hoed van het heete hoofd, veegt
met zyn zakdoek langs hals en slapen en slaakt
een zucht, die als een geloei klinkt: „Ah! si
respira!” men kan weer ademen! Dit westen
windje is het klassieke „refrlgerlum", een woord.
„Wat kennen sU van Engeland, die enkel En
geland kennen?” vroeg Kipling in één van zUn
gedichten ter verheerlijking van het aardbol-
omspannende Empire. Zoo sou men ook kunnen
vragen wat kent hU van Rome, die het enkel
bezocht heeft in *t „seizoen”, hetzij in *t Moeiende
voorjaar of den helderen herfst of den Hauwen
winter, maar die het nooit gezien heeft in de
volheid van het getU, wanneer de stad der zeven
heuvelen vier maanden lang ligt te stoven op
het bruine aarden bord van de Campagna? HU
ia tenslotte als iemand, die alleen onrijp of in
gemaakt fruit gegeten heeft, maar nooit een
rUpe perzik plukte zóó van een zongeschroeiden
muur.
Men moet niet zeggen, dat dit een droom is:
wie nu mijn land zouden doorreizen, zouden
er overal normale levenscondities vinden; zy
zullen er een volk zien, dat temidden van
de verschrikkingen van den burgeroorlog aan
.het werk is en zelfs gelukkig leeft.
Ja, er is nog oorlog, en toch is er reeds de
hernieuwing. De oogst van dit jaar is schitte
rend, en voldoende voor ons om de eerste twee
jaar wat de levensmiddelen betreft niet op het
buitenland te zyn aangewezen. De oogst is niet
alleen schitterend door het goede weer, maar
ook omdat de landbouwers rustig hebben kun
nen werken, zonder dat communistische ele
menten onophoudeiyk wanorde kwamen zaaien,
stakingen provoceerden en alle mogelyke on
lusten in de hand werkten.
In de groote en kleine steden zoudt ge bemer
ken, dat de magazynen geopend zyn, goed
voorzien van alles, en dat de pryzen niet ver
hoogd zUn. Ook de levensstandaard is laag,
lager misschien nog dan voor den oorlog. OU
zoudt nergens bUzondere politie-maatregelen
zien. In waarheid, het volk steunt mU. zooals het
de beweging steunt, die ik leid.
Van St. Pieter en Pauwels af, toen de laffe
vreemdeling by het feesteiyk klokgelui zyn re-
tourkaartje liet stempelen, tot St. Laurens toe
gaat de thermometer zachtjes en gestaag om
hoog, terwyi de dagen elkander opvolgen in
eendere strakke lucht en barre zonnestralen.
Op het feest van den geroosterden Diaken, den
zuldelyken tegenvoeter van de Usheiligen, is
Rome, evenals hy. aan twee kanten gaar. En
nu suddert het zooals dat in de keukentaal
heet nog een maandje door op een zacht
vuurtje.
Wat overigens het toekomstig regime in Span
je betreft, dat is een kwestie, waarover het
Spaansche volk zelf moet beslissen.
Ik heb reeds gezegd, als de Spanjaarden wil
len terugkeeren naar het regeerlngsstelsel dat
aan Spanje zün roemrük verleden heeft gege
ven en dat meer dan duizend jaar duurde, dan
zal de beslissing hun toebehooren.
Maar onze eerste zorg zal zün, elk politiek
geschil uit den weg te ruimen, de wetten, de
orde, den vrede en de welvaart te herstellen en
alle bitterheden te verwijderen. die een con
flict als dit onvermUdeUJk achterlaat.
WU zyn het tweede jaar van den oorlog in
gegaan. Ik hoop dat dit jaar niet al te vee
gevorderd is. als ons ideaal werkelijkheid is
worden.”
De stad blaakt. De marmeren monumenten
schitteren verblindend; maar de poriën van de
blonde travertynsteen zuigen het zonnevuur op,
waardoor deze steen met de jaren tot een rossl-
gen gloed verkleurt. Boven de groote pleinen
siddert geschroeide lucht; wie ze moet over
steken, vergelUkt zyn lot met dat van een
Straatsburgsche gans.
Er is maar één middel tegen de hitte: kalmte
en waardigheid. Als ge ergens op een caféterras
half-ultgekleede mannen ziet zitten, of langs
de straat menschen ziet loopen met hun jas over
den arm en een zakdoek in hun boord, kunt ge
zeker zUn. dat het noordelingen zUn. De Romein
doet zoo iets niet. Dit jaar voor het eerst heeft
het gemeentebestuur, na een langen permestryd
in de stedeiyke pers, toegestaan dat personen
zonder jas in tram en bus mogen plaats nemen.
De bepalingen zyn nauwkeurig omschreven: wat
de man-zonder-jas draagt, mag ook een hemd
met korte mouwen en een open boord wezen,
maar het mag niet .aanliggend aan het vleesch”
zyn, dus geen badtricot of borstrok. Doch het
is overbodig geweest de gemeenteiyke kleedlng-
experts deze voorschriften te laten uitkienen:
Want degenen, die in de pers tegen de ontklee-
ding opkwamen en het Romeinsche decorum
o. a. wilden behoeden tegen wat Charivarius
..harige engerds” noemt, hebben weliswaar van
den wetgever ongeiyk gekregen, maar van het
publiek gelyk. Ook nu trekt geen Romein in
den bus zyn jasje uit.
honderdvoudigd worden en dat de bronnen van
welvaart, zoo overvloedig in Spanje aanwezig,
geëxploiteerd worden. WU willen de mees»
vriendschappelijke betrekkingen onderhouden
met alle landen der wereld met uitzondering
van Sovjet-Rusland.
Frankryk is onze naaste buur, en ofschoon
bet Volksfront de rooden geholpen heeft op
een wyze, die de geheele wereld nog niet vol
doende kent, meenen wU. dat Frankryk zich
In een positie bevindt analoog aan de onze van
een jaar geleden, en wU vergeten niet dat veel
ware Franschen dezen gang van zaken en naar
gevolgen betreuren. Spanje zal altyd dankbaar
blyven tegenover de naties, die begrepen heb
ben in welk conflict wU ons moesten begeven,
en die ons een zoo kostbaren moreelen steun
verleend hebben.
moesten overdoen wat wU gedaan hebben.
Na in het kort te hebben herinnerd aan de
onjuiste verkiezingsuitslagen van 1936, het bui
tengewone geduld van de bevolking en de bloe
dige uitwassen der extremisten, verklaart ge
neraal Franco:
„TUdlg onderricht, hebben wU de communis
tische revolutie afgewend, door een opstand van
zuiver defensief karakter. Niemand van ons
werd geleld door het verlangen om de macht
in handen te nemen. WU werden geïnspireerd
door het verhevenste Ideaal en door zuiver al
truïstische beweegredenen.
Kortom, de opstand was, van de zUde van het
volk, een daad van wettige zelfverdediging; en
van de zijde der leiders, een daad van wettige
verontwaardiging. In het begin was de stryd
zeer ongelyk en de balans helde niet naar onze
zUde over.
Maar deze samenloop van omstandigheden
heeft nooit onzen wil geschokt om de beweging
te doen zegevieren, die de groote meerderheid
van het Spaansche volk vóór zich ibad. Inder
daad, de communistische beweging werd
evenals alle communistische bewegingen door
een kleine minderheid geleld."
Na vervolgens In het kort de snelle verrich
tingen van het begin van den burgeroorlog te
hebben opgesomd, verzekert genera al Franco,
dat de hoofdstad zal worden ingenomen.
nberispelljk gekleed Rome Is de best-
gekleede stad van de wereld, afgezien van
de voorliefde voor kunstmatige athleten-
schouders trotseert hy In waardigheid de
hitte. De Romeinsche schynt er nog beter tegen
gewapend; de kunstige pasteltinten van haar
gezicht sedert den oorlog is het schminken
algemeen geworden blyven bü veertig graden
in de schaduw zoo koel, alsof zy een kleine Fri-
gidalre onder haar peroxyde-blonde krullen
droeg.
Maar ik haast mü eraan toe te voegen, dat
wy aan geen enkele natie, welke het ook zü, een
vingerbreed van het Spaansche grondgebied
zullen afslaan.
WU strUden voor een vereenlgd gebied, en
wy hebben er nooit aan gedacht deze eenheid
te betalen met een gedeelte van den grond, die
ons erfdeel is.
Als wU tot deze verbrokkelingen bereid wa
ren, dan zouden wy begonnen zün met Spanja
te verdeelen. en dan zouden wy ons de moeite
hebben bespaard te strUden voor de gedeelten,
die wy toch niet zouden behouden.
Meent overigens niet, dat een ander land
van plan is ons belooning te vragen voor zyn
vriendschap jegens ons.
Er is trouwens een precedent. De Engelschen
zyn gedurende den oorlog tegen Napoleon in
Spanje tusschenbeide gekomen en zü hebben
een beslissender invloed gehad dan welke steun
van nu ook. Welnu, toen de oorlog geëindigd
was, keerden de Engelschen naar Engeland te
rug. zonder dat Spanje hun een duimbreed
grondgebied of een stukje van de macht af
stond.
Dit is een historische perai'el, die geldt voer
onzen tijd, nu buitenlandsche vrijwilligers ons
zoo ridderiyk helpen.
de zomer voortschrydt, wint de
sirocco het van den ponentino. De laatste komt
al later en later op den dag.
Tenslotte, in September, is de sirocco de
baas en ligt „loodzwaar”, zoo zei Horatius al,
over de stad. Dan is er ook niet veel koelte meer
over binnen de dikke muren van de paleizen. De
stad is óvergaar. Dan is het tijd voor de klas
sieke Romeinsche vacantle, de kardinaalsvacan
tie, de vlucht naar de luchtige heuvels, waar de
blyde wUnoogst begint.
Ik ben soldaat, en als zoodanig houd ik niet
van omwegen. Ik zal dus alles oprecht zeggen:
neen, ik dacht niet dat de oorlog zoo lang zou
duren, en ik weet ook nu niet hoe lang hU nog
zal duren, ofschoon mün hoop hem spoedig be
ëindigd te zien, eiken dag groeit, daar de
krUgsverrichtingen ons gunstig zUn.
e Ponentino zou het zomersche Rome tot
een paradüs kunnen maken, als hy geen
tegenstander had: den Sirocco. Het
woord zelf is als een heete vloek. HU zelf komt
uit Afrika, waar hy nog „ghibli" heet en kara
vanen begraaft onder golven van gloeiend zand.
Soms draagt hy het woestynzand over de Mid-
dellandsche Zee tot op Sicilië en tot Rome zelf
toe.- Maar op zyn reis over het water is hy
zwaarder geworden en op geheimzinnige wyze
vergiftigd. Want met meteorologie en luchtdruk
alleen kan men de werking niet verklaren, die
de sirocco op den mensch heeft en die sterker
wordt, hoe langer men in het Zuiden woont.
Het is een psychische werking; de sirocco
demoraliseert. Het is niet alleen, dat hy u af
mat, u het zweet uit alle poriën perst, uw ge
zwollen voeten zwaar maakt als lood en uw han
den klam als caoutchouc. Neen, hy vreet uw
geestvaan; hU ondermynt uw levensbeschouwing
Als de onvermoeide sightseeër in zyn touring
car wordt aangegrepen door een plotselinge beu-
held van „al dat marmer", als de jonge schryver
zich ineens afvraagt, of de wereld wel werkeiyk
snakt naar zyn verzamelde werken; als de
scholastieke fllosofie-professor den tekst van
Sint Thomas niet duldeiyk vindt en als het
zwarthemd-van-1919 gaat twyfelen of Mussolini
wel .altijd gelyk” heeft, dan ook al is de
lucht blauw en staan de boomen beweegloos
waait de sirocco. De moraaltheoloog en de straf
rechter houden er rekening mee. Het sceptlsch-
onverschilllge karakter der Romeinen wordt er
uit verklaard. Heele theorieën zyn er op ge
bouwd, die betoogen, dat de groote Romeinen
zelden of nooit uit Rome zelf komen en, een
maal in de Eeuwige Stad gevestigd, hun genie
niet aan hun nakroost overdoen.
De sirocco vergiftigt de stad. In de bureaux
woeden de chefs en wrokken de ondergeschikten.
Op straat en vooral in de openbare vervoer
middelen is de atmosfeer geladen. Haatdragend
kyken de passagiers om zich heen, wachtend op
dengene, die hen zal grieven. Een stootje in de
zü, een trapje op den voet, dat anders wordt
goedgemaakt met een verontschuldigend ,pa-
zlenza” of op zyn hoogst gelaakt met een scherp
„attent!”, leidt, als de sirocco waalt, maar al
te licht tot een „maleducato”, hetgeen „slecht-
opgevoede” beteekent en hier overigens een
teeken van hooge beschaving als een zware
beleediging geldt, waarop rechtens slagen dienen
te volgen.
Naarmate
FOTOREPORTAGE
D
c
p
r
r<
Jeugdige tennisspelers, aangewezen door den Ned. Tennisbond, worden
te Den Haag getraind en tot „ster* opgeleid
Richard Tauber is Dinsdag uit Engeland
te Scheveningen aangekomen. De
zanger op het ualcon van zijn hotel
kamer
De bemanning van de „Zeearend"
die de Fastnet-race won en Dins
dag te Amsterdam terugkeerde,
na aankomst in de Sixhaven. In
het midden (met grooten beker)
de heer C. Bruynzeel Jr., kapi
tein van het jacht
Reveille In het tentenkamp van de Infanterle-reglmenten
3 en 14 op het Chasséterrein te Breda
