ZKctu&Aaal van De avonturen van Stan en Pol I i den daq Een kerkvorst in ballingschap F 250.- TWEE NICHTEN |Ï1 EN TWEE NEVEN G De oude garde flink versterkt ZATERDAG 11 SEPTEMBER 1937 ONS PRIJSRAADSEL Mgr. J. Biermans I Een anagram-raadsel m Oplossing vorig raadsel Prijswinnaars ENGELSCH NAAR HET Het Verdrag van Northampton In 1328 gesloten, maar eerst thans ten volle uitgevoerd vuns rood onder neer geheel kan ange l rand stonde gal g bereiken kunnen x X x - X X Kruiswoordpwatles mogen xich nog altijd in een enthousiaste ontvangst verheugen letsel veel a roma ste i ge r s t em muit e r ader anode t oga derde Het nieuwe raadsel Al .1 r1^ /X I Tl r1, ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkee^ngen vJVFe" verlies van beide armen, belde bcenen of beide oogen OVF» doodelljken afloop AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVA =5 ze milliard 400 mllll oen uit!” lachte mijn Mgr. J. Biermans malen .Dat is hoog geschat.” meende mijn vrouw. ■dt I i. Deze a vreemde H. O. V. Uj- „Aldenghoor”, Haelen. k Weldra was Pol door de Maan gewaarschuwd en na eenlge De Maan huilde zoowaar om Stans toestand. „Wees maar moete gelukte het aan Pol om de kamer, waar Stan gevangen gerust hoor." zei ze tegen Stan. „Pol is hier vlakbij, ik zal hem zat. binnen te komen. wel waarschuwen.” 2 van HOOFDSTUK III HOOFDSTUK U (Wordt vervolgd) ■i 1 s 1 t r i i d g naar voor Thans volgt een anagram-raadsel, volgens on derstaand schema: e i i Toch had Dick de volle waarheid gesproken, toen hU zei, dat Elizabeth's schoonheid hem niet getroffen had. Hu was immers vervuld geweest van het blauwooglge meisje aan het hek en hém «peet het, dat zijn moe nomen als secretaresse, Ier niet hkkr had aange- ih plaats van haar zuster. tijden i van zwaar De aanstaande ..moeders hulp” voelde zieh na zoo weinig opgewekt, dat ze maar blfj was. dat ze heel alleen in de coupé zat „Vreemd, hoe het stof je zoo in de oogen waalt", dacht ze. terwijl ze met behulp van haar spiegeltje haar hoed opzette, toen ze dichtbij de plaats van haar bestemming kwam. Laat op den middag bereikte ze het station en toen het kleine aantal reizigers daar uitge stapt was. stond zij met haar koffen alleen op het perron. land! revolu! n K A n B. 1. 3 et m T. ld in n a. iten un- lee- eest Dok ge- rel- het iige lert leid an. als aar ing ien ren ot- eds het ote het ig- rdt Ike es- it- sr- let te- m. O is r e P n n r n e i i ze haar zuster naar Kings „Dan krijg ik dat legaatjb dan zullen we altijd bjj elkaar kunnen blijven.” „Er kan anders al zooveel gebeuren In den loop van één jaar”, luidde Jane's antwoord en ze had moeite, haar tranen te bedwingen. X X X X X X X X X X X X Dit is een tragiek voor dezen grooten strij der en werker, voor dezen .Kerkvorst in bal lingschap”, waaraan misschien velen van zijn vrienden niet eens denken. Want ook in zijn gevangenschap blijft hjj nog volop missionaris met een rustelooze zorg. Voor de missiën waar hjj de nooden zoo bij zonder goed van kent en voor Huize Vrijland, waar hjj nu zelf uit eigen droeve ondervinding het noodzakelijk bestaan van kent. Misschien wil ter gelegenheid van zfjn zil veren bisschopsfeest iemand van zijn tallooze vrienden hem helpen om zijn ouden daadwer- keljjken steun aan de missie voort te zetten? „Ik heb er Immers niets op tegen, dat je rookt.” zei mijn vrouw zacht, en ze glimlachte dapper. Toen nam ik haar de sokken uit de hand en gaf haar lachend een kus. „Weet je ook eenigszins, waaruit het gezin bestaat?” ,Jn het minst niet. Maar, als er soms een jonge man toe behoort, ik beloof je. dat ik hem dan op een afstand zal houdeA De brief spreekt alleen van een kleinen jongen van zes jaar, dien ik onder mijn hoede zal moeten ne men. Dus ik zal niet hard hoeven te werken. En daar krijg ik vjjf-en-twintig pond per jaar voor; meer dan de doktersvrouw mjj bood voor Me leiding over drie kinderen.” ze mijn diensten aannemen. De onderteekenlng luidt: „Elizabeth Gilchrist” en hjj komt van Redwall Grange uit Charbeck, dicht bjj Stone- ford in Stoneshire.” „Zeg je dat maar voor de grap. Janie?” .Keen, zeker niet. Elizabeth Gilchrist is nog familie van ons. Ik vermoed, dat zjj de vrouw dan niet?Als Janie Gilchrist zou ik niét die betrekking hebben kunnen aannemen van „moe ders hulp”, maar als Jane Carleton kan het een hoogst-interessante ervaring worden." „Nu. ik vind het In ieder geval een groote risico." ..Dat zie ik niet in. Ze hoeven er bovendien nlek achter te komen, wie Ik ben: Redwall is immers zoo ver af en ik zou niet weten, waarom ik daar nu juist iemand, moest tegenkomen, dien ik kende! Je kunt al mjjn brieven doorzenden en je hoeft Tante Hermione niet te vertellen, wié ik ben; dat gaat haar niéts aan!” Na een tijdje vroeg Elizabeth weer: „Weet je wet zeker, dat het familie Vader te?” Dezer dagen zijn in het gebouw van het Al gemeen Archief te Edinburg door een amtenaar van het Openbaar Archief te Londen aan den curator der Schotsche Archieven negen docu menten ter hand gesteld, waarmede deze ambte naar Londen verliet. Z<J‘hebben betrekking op de scheidsrechterlijke uitspraak van Edward I van Engeland tusschen negen Pretendenten van den Schotschen troon, na den dood van het kind Koningin Margaretha, de .Maagd van Noorwe gen." De overhandiging had plaats krachtens een dit jaar aangenomen wet op de Openbare Ar chieven van Schotland, welke wet ten doel bad uitvoering te geven aan hét Verdrag van North ampton. Dit verdrag werd gesloten in 1338 athollekan, God heeft alleen aan onze Kerk de eenlge eeuwige waar heid gegeven om haar te dienen, te beschermen en te verspreiden. Waakt en bidt in het vertrouwen op Christus' woord, dat do poorten der hol, on danks alles, haar nimmer zullen over weldigen. bij verlies van een band, een voet of een oog. ~ommige vrouwen hebben er een hekel aan. X dat haar mannen rooken. De een te er omdat ZÜ hart en ziel verpand Elizabeth was dus geslaagd, maar Janie nog niet Nu had Mrs. Warrener haar nieuwe secre taresse pas over drie weken noodig en in dien tijd moest er dus ook een betrekking gevonden worden voor de jongste zuster; maar het was verwonderlijk, zoo moeilijk als dat ging. Het werd zelfs benauwend, toen de laatste week al aan brak en er nog niet het minste uitzicht was. Nog altijd bleef Janie het hoopvol opvatten. Blaar Elizabeth was met recht bezorgd. Op een middag, dat ze thuis, vroeg ze: „Nu. zie je nog niets in de krant?” «Neen, hoor! Dit te de „Stoneford Chronicle”, Want Zijn hart en geest kennen nog steeds denzelfden onrustigen werkijver en interesse in Gods zaak, de missie en zijn congregatie, maar z'n lichaam is voor hem 'n voetboei geworden die hem vast houdt en hem belemmert in zijn bewegingen. HIJ komt hoogst zelden bulten Huize Vrijland en zelfs niet ver buiten zijn ka mers. HIJ kan nu met den grooten missionaris Paulus wel zeggen: Ik ben geboeide van den Heer. den. de centrale figuur was. De grootste veldsla gen van die eeuw werden geleverd aan weerszij den van de Engetech-Schotsche grens; die van Bannockburn vult eindelooze bladzijden in de Schotsche geschledboeken en Walter Scott werd in die dagen uitgevonden, ofschoon het nog eeuwen duren zou aleer hjj geboren werd. Een wapenstilstand werd gesloten in 1319, maar de gewapende strijd brak spoedig weer los onder de leuze: Algeheele onafhankelijkheid van Enge- Ep in laatstgenoemd land brak een groote itle uit. Edward n werd van den troon gejaagd, en opgevolgd door zijn zoon, en in 1328 werd, den 17en Maart, te Edinburg vrede geslo ten. nadat de souvereinitelt der Schotsche ko ningen voor „altijd en eeuwig” erkend vrede werd den 4en Mei door het te Northamp ton gehouden Engeteche Parlement bevestigd, en staat bekend als de Vrede van Northampton. In het verdrag werd onder andere bepaald, dat de negen documenten naar Schotland lengft- stuurd zouden wortjen. Dit gebeurde evenwel niet, wellicht doordat het volk van Londen zeer ontevreden was over het verdrag, waarin ook bepaald werd, dat de beroemde „Steen van Scone” of ..Stone of Destiny, welke nog steeds de zetel vormt van den Kroningsstoel in West minster Abbey, aan de Schotten zou worden te ruggegeven. Het grauw liep in Westminster te hoop om te beletten, dat de steen vervoerd zou worden en Edward ITT, die nog slechts een jon gen was, maar die juist de voogdij van zijn moe der en Roger de Mortimer (haar vertrouweling, dien hjj naar t schavot zond) had afgeschud, verklaarde niet gebonden te zijn door de bepa ling betreffende den steen van Scone, daar deze hem opgedrongen was door Mortimers noodlot- tlgen invloed. Het was een interpretatie van de bindende kracht van verdragsbepalingen, welke 800 jaar later zeer gangbaar worden zou. Met den Steen bleven ook de documenten in Enge land. roodst het verdrag van Northampton nooit ten volle uitgevoerd werd. Tot in 193? bjj Par- lementswet besloten werd de documenten terug te zenden in overeenstemming met de bepalin gen van 1328. Ze scheen in verschillende vensters en keek scherp in alle kamers waar haar licht doordrong. Eindelijk, ja boor, daar ontdekte ze de arme Stan, die als een hondje aan den tafel poot was vastgebonden. „lieve Maan," riep Stan. „help me alsjeblieft. Kunt U Pol niet waarschuwen, dat ik hier gevan gen bgn” worden. Neen, maak je daar maar niet onge rust over. Ik zal er mij wel doorheen slaan!” Er hielp niets aan: Janle zou dus haar geluk beproeven. Zoo brak de laatste dag aanhet laatste vaarwel, en de zusters, die nog nooit van el kaar af geweest waren, grtïgen ieder haars weegs. .Het te maar voor drie jaar op z'n hoogst, fluisterde Elizabeth bij wijze van troost, toen Cross had gebracht, van Oom Robert en 38 te van Andrew Gilchrist, den eigenaar van Red wall Grange, die een achterneef was van Vader." Een oogenbllk stilte volgde; toen zei Betty: .Maar. Janie-lief, je wilde immers niet in huis zijn bjj Tante Hermione?” „Dit was liefdadigheid! dit niet. Mrs. Gil christ heeft geadverteerd in de Stoneford Chro nicle om een hulp voor de moeder.” „En wil je dan zoon ondergeschikte positie bekleeden in het huis van die vreemde nicht?" „Maar er wordt niets vernederends van mij verlangd en niemand meer of minder dan Frank lin heeft immers gezegd: „Arbeid te steeds de weg naar voorspoed"; dus ga ik dezen wijzen raad in praktijk brengen! Bovendien, ze weet niet, dat ik haar nicht ben. Neen, kijk nu maar niet zoo ontzet! In mijn antwoord heb ik mijn achternaam weggelaten en heb dus ondertee- kend .Jane Carleton." Mrs. Ruggles heeft een getuigschrift voor mfj geschreven. Ik heb de zaak heel diplomatiek behandeld, zoodat de goede vrouw niets kwaads vermoeden kan." „En tóch vind ik t niet prettig: het Ijjkt zoo achterbakse!) „Waarom?.,.. Ik heb er toch geen boos opzet mee? Ik zal even trouw mijn plichten waarne men jegens die menschen, of ke géén familie waren! Ik heb toch ook geen valschen naam aangenomen; en, gesteld, dat ik dat nu eens wél gedaan had. zou het dan nog veel erger zijn, dan wat een tooneelspeeteter of een schrijf-' ster zoo dikwijls doet?” „Daar kan ik niet op antwoorden. 'Je voelt zelf ook wel, dat dit iets heel anders te." .Maar, Bess, Ik kón niet anders. Vat Je dit Op zeker oogenbllk waren er niet minder dan 12 pretendenten, alleniop een of andere wijze ver want aan Koning Willem den Leeuw. Een der pretendenten was de Hollandsche graaf Floris V, die afstamde van Ada. zuster van genoemden koning. De beroemdste hunner was Robert de Bruce, die de grootste koning zou worden, dien Schotland ooit gehad heeft, maar benoemd werd John de Baliol. die trouw zwoer aan den Ko ning van Engeland. Reeds spoedig echter kwam het tot twist, en daarna tot gewapenden strijd tusschen de beide Koningen: Baliol werd gehol pen door den Koning van Frankrijk, maar Ed ward slaagde erin Schotland, waar, gelijk steeds, burgeroorlog heerschte, te onderwerpen, maar Schotland stond opnieuw tegen hem op ónder Bruce. Jaren en jaren duurde met korte onder brekingen de strijd voort. Steeds opnieuw werd Schotland, een enkele maal ook Engeland, over weldigd Het was een der bloedigste episoden, die eenlg volk ooit doorworsteld heeft. In 1306 werd Bruce tot koning gekroond, en hiermede ving de periode aan, die het aanzien gegeven heeft aan ontelbare balladen, een heidenperiode, wa Bruce, zelf een van de grootste helden alli „O, ja. Tenminste ze zijn familie van Tante Hermione en zij te. ongelukkigerwijs, de zuster van Vader. Ik heb haar hooren spreken van de Gilchrists van Chatbeck, de oude buitenplaats, die al eeuwen lang in de familie te geweest Mrs. Ruggles, die uit Stoneford vandaan komt, heeft mij verteld, dat Redwall, een paar ge slachten terug, ééns uit de familie te geweest, maar dat Andrew Gilchrist veel geld verdiende met een fabriek in Bradlington en dat hjj het toen weer teruggekocht heeft” ..En als die nicht nu eens eeh parvenue te, die je in haar opgeblazenheid geheel als dienst bode behandelt?" „Kijk eens. Janie Gilchrist zou dat verschrik kelijk. vinden, maar Jane Carleton vindt bet slechts een interessante ervaring!” Elizabeth leek nog niet overtuigd. De zes uitgeloofde pnjzen werden door het lot toegewezen aan: mej. M. Th. Boers, 'sGraven- dljkwal 119b, Rotterdam; mej. A. M. J. Geers, Pretorlusstraat 951, Amsterdam-O mej. M. Groeneveld, Abstederdjjk 70a bis, Utrecht; P. C. de Groot, Oude Posthuisstraat 11. Heemstede; B. de Man, Scbuttersbergweg 49, Arnhem; P. Veken, Kerkebuurt C71, Wognum (N.-H.l. Onder de documenten bevinden zich ook een aantal Pauseluka bullen, onder andere een waarin Honorarius Hl de onafhankelijkheid van de Kerk van Schotland erkent van elke andere jurisdictie dan die van den Paus of diens Legaat. De documenten werden naar Londen overge bracht omdat «ij materiaal bevatten, waarop Edward I zijn uitspraak zou kunnen gronden. Men kon ze onlangs bezichtigen in het Archi- varisRi Museui*. in Chancery lane te Londen. ZU bestaan onder andere uit Patentbrieven, waarin dé Magnaten van Schotland de kleine prinses Margaretha. dochter van Eric Magnus son, koning van Noorwegen, erkenden als erfge name van haar grootvader. Alexander ITÏ van Schotland. Edward I had gehoopt de koninkrjje kea Engeland en Schotland met elkaar te kun ne» vereenigen door een huwelijk tusschen deze Margaretha, die nog in Noorwegen was, en den prins van Wales. Een huwelijksverdrag werd op gemaakt, grootsche toebereidselen werden in Schotland getroffen om het kind, dat Koningin zou worden, in te halen, maar in September 1290 kwam de mare, dat zij op zee door een doode lijke ziekte overvallen was. Men had haar aan land gezet op de Orkney-eilanden sn daar was zij bezweken. Edward poogde nu langs anderen weg zjjn doel te bereiken. De suprematie van den Koning van Engeland werd door de preten denten, die hem allen te vriend wilden houden, erkend, en Edward was er als arbiter voorname lijk op uit een koning te benoemen, van wlen hij hopen kon, dat hij een trouw vazal zou zijn. rooken. De een is er tegen uit een oogpunt van zindelijkheid, w l hebben aan kraakheldere gordijnen; anderen zijn er tegen J hebben spijt hét geld, dat naar haar meenlng zinneloos uit zuinlgheldsoverwegingen; van 1... 2. in de lucht gepaft wordt. Mjjn vrouw aldus vertelde me een Duit- sche vriend zuchtte altijd, als ze een asch- bak leegde. Om wille van -de zindelijkheid en de zuinigheid. Ik probeerde herhaaldelljk haar en mijn opvatting tot elkaar te brengen, maar tevergeefs. Nu stond er kdtt geleden een bericht in de krant over de toename van het tabaksverbruik in Dultschland. Ik las b.v.: er werden 8.38 mil liard sigaren en 38.4 milliard sigaretten ver rookt. Mijn zwart rookershart sprong op van vreugde. Ik nam een potlood en begon dan te rekenen. Toen ik des avonds genoeglijk een sigaar aan stak. keek ik vergenoegd naar mijn vrouw, die met volle overgave bezig was. mjjn sokken te stoppen. „Lieveling.” zei ik .kun Je je ongeveer voor stellen, wat een milliard is.” Ze glimlachte. .Ken milliard te vreeselljk veel geld." omschreef ze met een eeht vrouwelljke slimheid haar onwetendheid. .Juist.” zei ik. .keer veel geld. «Precies ge zegd: duizend millioen mark.” „Dat weet ik ook.” jokte ze met een onschul dig glimlachje. .Maar wat bedoel Je eigenlijk met die vraag?" „Och eigenlijk niets. Maar hoe. hoog schat je het gemiddelde Inkomen van een huisvader?” Ze haalde haar schouders op. „Ik weet alleen wat jouw inkomen is en dat ligt in ieder geval Er waren een paar omstandigheden, wel ke ons een flink kwantum oplossingen meer bezorgden dan in de voorbije weken: ie. dat de puzzle een nog altijd bevoorrecht kruiswoordraadsel was; 2e. dat de vacantle verstreken is* en dus de oude gapde werd s versterkt met een flink getal nieuwe lief hebbers. Op de vraag, ons al een paar malen door puzzelaars uit laatstgenoemde categorie gesteld: „of hun oplossingen in den gepresentcerden vorm in orde zijn,” willen we bjj deze gelegen heid even antwoorden, dat we met hun inzen dingen kunnen accoord gaan, behalve met die. welke slechts uit een los, meestal moeilijk te ontcijferen, krantenknipseltje bestaan. Om vroeger reeds vermelde redenen moeten we ver zoeken. zoo*n knipseltje tenminste op te plak ken op een velletje papier of briefkaart, maar liever dat velletje of die kaart zelf van de op lossing te voorzien; het laatste leest gemakke lijker en.... waalt niet weg! Janle was nu gekleed om uit te gaan. Ze zag er zoo eenvoudig maar toch zoo gedistingeerd uit. dat Betty onwillekeurig spotte: ,Jlj een kindermeid met vljf-en-twintig pond per Jaar .Pardon, een hulp voor de moeder!” „Wit is het verschil?” .JDle vraag bewijst, dat je totaal niet op de hoogte bent van de zaak! Nu. ik zal eerlijk be kennen. dat ik ook niet veel verder was. tot Mrs. Ruggles mij ingelicht heeft: een hulp voor de moeder Wordt geheel behandeld als dame, een kindermeid niet.” .Maar wat weet jij af van de plichten van een moedershv'n? Hoe lang meen Je. dat Je Je onwetendheid en je gebrek aan ervaring op het punt van kinderen zult kunnen verbergen?" „Tót ik ze geleerd heb! Zóó dom ben ik niet: ik kan naaien, ik ken het alfabet en het is waar, dat ik niet gewoon ben aan de behande ling van kinderen, maar ik weet alles af van honden en ik veronderste. dat kinderen volgens hetzelfde principe moeten gekamd en gebaad zwoegt stand Maar was Father Biermans in dit land misschien in ballingschap? Neen hier niet. Het vreemde land werd weliswaar nooit het zijne, maar het was hem* dierbaar, hij was gehecht aan het talk, omdat hjj dorstte hun zielen. Dit was geen ballingschap hem. Hier werkte hjj op den akker van den Hemelschen Vader. In 1912 werd hij benoemd "tot Apost. VI- earis van Boven Njjl en op 1 Sept, in zijn mis siegebied niet in Nederland, in Brabant, te midden van zijn vrienden tot Bisschop ge wijd. Nu begon 't onvermoeide trekken van dezen zorgvolien, ijverigen herder. Hjj trok het heele missiegebied door, her en weder, vlsiteerend, bemoedigend, raadgevend, plannen makend, 't H. Vormsel toedienend, nooit rustend. Te voet.... of op een fiets.... trok deze Vorst der Kerk door dat uitgestrekte gebied over slechte wegen, onder 'n gloeienden tropenhe mel. Dat was pionierswerk. Groot was zijn werk, groot en rijk waren de vruchten. Op het algemeen kapittel, in 1924, werd Mgr. Biermans gekozen tot Algemeen Overste van die ik van Mrs. Ruggles heb geleend Ik zal ze haar terugbrengen." Een paar dagen later kwamen er twee brie ven met de ochtendpost Ze waren beide voor Janle. De een was een bedanken voor haar diensten als gouvernante in een doktersgezin en luidde: ,Jn veel opzichten zou Miss Gilchrist i het geschikte persoontje zjjn geweest; maar, daar pianospelen een vereischte was, enz. enz.” „Ik heb toch geschreven, dat ik banjo speel de”, zei ze troosteloos. ,maar dkt verlangen ze nu juist niét, zie je!" .Heb je ook geschreven, dat je negerdansen kon uitvoeren?” vroeg Betty, een tikje smalend ,Ja, hoor eens. we kunnen nu eenmaal niet allen Chopin en Beethoven spelen, zooate JIJ! Ik kan niets zoo geniaal doen, vandaar dat er dan ook voor ml] geen plaats zal wezen op dit wereldrond.” „En toch ga ik nooit naar Mrs. Warrener, zoo lang jij nog niets hebt.” ,Kóó dwaas zal je toch, als-Je-blieft, niet zjjn. hoé lief het dan ook te! Dan ga ik nog eerder terug naar Tante Hermione, of liever oud-tante Sara. Wie weet, hoe blij Teddle Longworthy zou zijn!.... Neem dat is nu maar gekheid; tot zulke wanhoopsmaatregelen zal ik nog niet hoe ven over te gaan. Ik heb hier een brief, waarin Van de beide woorden links en rechts van de streep op eiken regel make men. door omzet ting der letters, één woord. Plaatst men dit woord op denzelfden regel tusschen de strepen op de plaats der punten en kruisjes dan geven de beide vertlkale kruisjes-kolommen reap, te lezen: links: een deel van den dag; rechts: de maand Maart. Onder de inzenders van een goede oplossing worden weer zes fraaie prijzen verloot. Oplossingen worderj tot Donderdagmiddag 12 uur ingewacht bij cjen heer G. M A. Jansen, Ruysdaelstraat 60, Utrecht. hard, Hoen sigaretten." „Aha, loopt het daarop vrouw. Ik trok een heel ernstig gezicht ,Ja, daar loopt het op uit Ik heb me de moeite getroost, eens uit te rekenen, welke som die rond 47 mil liard sigaren en sigaretten bij den verkoop op brengen. Ik heb de sigaar op tien, de sigaret op 314 pfennig berekend. Dat geeft dan een be drag van 2.18 milliard mark.” Mijn vrouw’ had haar stopwol in haar schoot laten vallen. Ze zat stil en luisterde aandachtlg toe. Ik speelde nu mijn zoo lang achtergehouden troef uit. „Wanneer er dus in Dultschland niet meer gerookt zou worden, beteekende dat. dat er rond twee milliard mark aan de circulatie werden onttrokken. Dat beteekent verder dat alle men schen. die nu van de tabaksindustrie bestaan, morgen broodeloos zouden zijn. Wanneer au. zooals we zooeven uitgerekend hebben, van een milliard mark ongeveer anderhalf millioen hoof den leven, dan zouden bjj een onttrekking van twee tabak-mllliard ongeveer drie millioen men schen zonder brood en werk zjjn en de Staat moest hen onderhouden. Zou je dat willen?” Mijn vrouw zat hulpeloos en keek met een diepen zucht naar de mooi bruin gerookte gor dijnen. Ik volgde glimlachend haar blik. ,Ja, lieve, ook de gordijn-industrle leeft van het tabaks verbruik. Evenals de waschvrouw, die onze gor dijnen wascht. De slijtage is overal in het za kelijke leven gecalculeerd. WIJ leven allen de een voor den ander en de een van den ander. Ben je daar ook niet van overtuigd?” „Ik heb er Immers niets op tegen, dat je ATT f A T~>AT TT °P blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen E* *7^0 levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door Ie *7 Ei O bij een ongeval met Juist Mgr. Biermans, als Algemeen Overste, had zoo geijverd voor bouw en uitbreiding van dit huls, omdat het bij den groei van het aan tal terugkeerende missionarissen een steeds dringender eisch werd. Nu rust hij daar zelf sinds drie jaren. Daar vierde hij verleden jaar zijn veertig-jarig priesterfeest in alle stilte en daar herdacht hjj ook op 1 September den vijf en twintlgsten verjaardag van zijn Bisschops wijding in intlemen kring Daar, in Huize Vrijland, waar een mensch op leeftijd alle verzorging, afleiding en comfort vindt die hjj maar wenschen kah, leeft deze .Miles Christi" eigenlijk pas in ballingschap. „Van deze tijde had ik nog nooit een milliard bekeken." En mjjn swart rookershart sprong opnieuw op van groote vreugde. „Nu, vrouwke," zei ik plech tig, „moet je er eens over nadenken, welke hulpmiddelen de Staat te baat moest nemen, wanneer plotseling deze 416.666 gezinnen met hun meer dan anderhalf millioen hoofden werk loos werden.” ,JMt zou vreeselljk zijn," zuchtte mijn vrouw. .Jiietwaar?" Inwendig trlumfeerde ik. „En let nu eens heel goed op, schat. Volgens opgaaf van de belasting zijn in het afge- loopen jaar ver rookt acht mil- 380 mil- sigaren en De oplossing van het vorig raadsel was: Horizontaal: 1. Kroost, 5. gebrek, 10. Mei, 12. era. 13. Isar. ,15. sok, 17. Uden, 19. p.c., 20. astrant. 23. R. T„ 24. Hellendoorn. 37. tol, 28. oneer. 29. esp., 31. ar.. 32. Lep. 33. rap. 35. te, 36. Po, 37. al. 38. om. 40. ore, 43 els. 45. me, 46 kas, 48. etage, 50. mol, 51. Stadskanaal, 54. as, 55. meekrap. 56 es, 58. lamp, 60 red, 61. punt, 63 eed, 65. rei, 66. entree, 67. teller. Vertikaal: 1. Kuip, 2. oma, 3. Oeral, 4. si, 6. Ee, 7. bruto, 8, rad, 9. kant, 11. Borne, 14. schor, 15. steno, 16. kader, 18. ernst, 21. Sloe, 22. Nora, 25. el, 26. re, 27. tarok, 30. pekel, 32. Loo, 34. pas, 39. massa, 41. rede, 42. etser, 43. egard, 44. Lena, 45. molen, 47. St., 49. akker, 50. Ma, 52. amper, 53. appel, 54 aloë (of alge), 57. ster, 50. met, 62. uil, 64. de. 66. re. onder het gemiddelde.” Ik deed net. of ik haar opmerking niet ge hoord had. „We zullen veronderstellen, dat het gemiddelde inkomen 200 mark per maand be draagt. Dat te dan per jaar 2400 mark.” .Dat te hoog geschat.” meende mijn vrouw. Kou ja. goed, hoog geschat. Hoeveel gezin nen leven nu, dit Jaargemiddelde aangenomen, van een milliard?” „Dan moet je het milliard door 3400 deelen. Maar dat kan tk niet uit mijn hoofd uit rekenen." ^Behoef je ook niet. Ik heb het al schriftelljk gedaan Hier, overtuig je: een milliard, gedeeld door 3400, geeft 416.666. Met andere woorden; van een milliard mark leven, bjj een gemiddeld jaarinkomen van 3400 mark. 416.666 gezinnen een heel Jaar. Rekenen we een gezin op gemid deld vier personen, dan leven dus van een milliard per jaar 1666.664 personen.” Mijn vrouw schudde verbaasd haar hoofd. .Dat is werkelijk de moeite waard," gaf se toe. Maar het werk was zwaar: huizen In zooveel landen, zoovele missiën en de slechtere t werden reeds gevoeld. De laatste jaren zjjn tienjarig bestuur moeten uiterst zjjn geweest voor hem, wiens lichaamskrachten verminderden. Zijn geest wilde nog wel. maar «Ijn lichaam remde hem. Nu naderde voor hem de eigenlijke pijnlijke ballingschap, waarop Ik doelde met t kopstuk van dit artikel. Op het algemeen kapittel, In 1934, stelde hij zich niet meer herkiesbaar. De toestand van zijn gezondheid dwong hem tot rust en die rust vond hij in .Huize Vrijland”, te Arnhem, opleidlngshute voor mteslebroeders en tevens sanatorium en verblijf voor oud-mtesionarte- sen. nlangs stond in een van de vele Neder- f 1 landsche illustraties een foto van ver- schillende vorstelijke personen in balling schap, tezamen gekomen bij gelegenheid van een vorstelijk huwelijk. En hoe vaak treft men hun foto niet aan. De kleinste aangelegenheid te voldoende om hun naam weer op te halen. De motieven daartoe zullen veelvuldig zjjn: en welke menschelfjke instincten en verlangens de geïllustreerde bladen daarmee willen ra ken is mjj niet duidelijk. Is het hun grootheid die blijft boeien of vervallen grootheid, of de tragiek van hun leven? Is bet de herinnering aan een schokkende gebeurtenis, een oorlog, een revolutie? ’k Weet het niet. Feit is het dat ze in hun ballingschap niet met rust gelaten worden, soms worden uitge buit of, om neutraal te spreken, althans niet worden vergeten. Feit te het ook, dat er andere helden zijn, grooter dan die van de racebanen en boksers- ring, andere vorsten en groote mannen, grooter wel dan koningen van deze wereld, voor wie de romantische rhetorlek geen aureool schept, maar die toch eenmaal groot waren, en wat meer te. nog groot zjjn en ook In ballingschap Een van die te zeker Z. H. Exc. Mgr. J. Bier mans, tit. Bisschop van Gargara, vorst van de Kerk en held voor Christus, want met hart, en ziel missionaris. En missionarissen zijn toch wel de grootste helden die de wereld kent Een missionaris of fert veel, Ja alles wat een mensch dierbaar te. Het starre leven van de vreemdelingschap komt er voor in de plaats. En dat kan zwaar zijn ge moest het eerst eens voelen al wordt er ook niet over gesproken. Om missionaris te zijn te veel vastberadenheid en durf noodig, te veel grootheid van ziel noodig. Waarom gaat een missionaris naar den vreemde? Omdat de liefde hem gevangen heeft en hem onweer staanbaar voortdrijft, ’n allesomvattende, on begrensde liefde. Nog grooter offers, vooral ook physjeke, wer den er geëlscht van een missionaris veertig of Vijftig jaren geleden, toen zij als echte baan brekers zich een pad baanden diep in het don kere Afrika, baanbrekers voor den katholieken godsdienst en de Europeesche beschaving. Ja. 1 wordt graag vergeten welk een steun de missionarissen geweest zijn voor de kolonisatie, hoe zjj gevochten hebben soms tegen het be derf, dat andere blanke broeders aanrichtten. We kunnen de feiten niet loochenen, mogen ze nog wel eens in herinnering brengen als hulde aan de missionarissen, als hulde ook aan dezen eenen: Mgr. Biermans. Toen, In het jaar 1896, trok Father Bier mans. jonggewjjd priester van de St. Joseph- Congregatie van Mill Hill, uit als een echte pionier. De reis naar zijn missiegebied Oegan da, die nu vanaf de kust In een paar dagen wordt afgelegd per boot en trein, duurde toen drie volle maanden. Te voet trok men voort door oerwouden vol gevaren van dieren en In secten, over stelle bergen, door smoorheete vlakten, onder tropische zon, in ongezond kli maat. vergezeld van eenlge Inlanders, als vreem delingen. Father Biermans dacht er heelemaal niet aan. dat hij een held was. Hij trok daar voort, omdat zijn Overste hem zond. Ook leefde hU niet in een romantische droomwereld, maar voelde en leefde de harde werkelijkheid. Zjjn roeping dreef hem voort. Hoe htj daar werkte die eerste jaren als kapelaan of pastoor, kan hier niet uitvoerig verteld worden. Het was en sjouwen om met niets veel tot de St Josephcongregatie van Mill Hill. HU kon dus niet meer terogkeeren naar zijn ge liefde missie. Ge zult misschien denken, dat hij zich nu balling voelde. Misschien deed hjj het eerst ook wel, maar was het toch niet Hij bestuurde nu de heele missiecongregatie, kon nog grooter mlssie-actie ontplooien en deed dfit ook. Nieu we missiehui zen werden gebouwd on der zijn be stuur, zoowel in Engeland als in Hol land, en tel-1 kenjare ont vingen jonge mannen in steeds groo ter getal door zijn handen de H. Pries terwijding en telken jare werden er door hem meer missio narissen uit gezonden naar de 10 Hier kon hjj de verschillende missiegebieden. Hier kon grooter stuwkracht zijn dan ergens en was het ook.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1937 | | pagina 7