eKctu&fiaal
De verdediging
den oorlog
dezen tijd
van
De avonturen van Prof je en Struis je
D:
nogal vi
gezet. D
hü bedo
tische re
wm den daq
tie laat verslappen, zyn ze er nog erger aan toe
dan het misdeelde kindt’
TWEE NICHTEN
■1 EN TWEE NEVEN
in
„ovewcttfe'Rinso
MARKTEN
LES VAN SJANGHAI EN
MADRID
w
WOENSDAG 15 SEPTEMBER 1937
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Kanonnen geplaatst
Radio-hoorspel
STUDIEDAGEN K.J.M.V.
De Voorbeurs
ENCELSCH j
NAAR HET
Bijzondere maatregelen ter beper
king der werkloosheid noodig
geoordeeld
Bedrijfsraden voor het
tuinbouwbedrijf
DE BEWAKING VAN DEN
WATERWEG
NEEM VOOR DE WASMACHINE
ALLÉÉN „OVERVETTE RINSO"!
Troost voor militair
zwakkeren
Afzonderlijke groepeering der
jonge boeren en tuinders in
het Haarlemsche Bisdom
KINDERLIJKJE OPGEHAALD
UIT NOORDZEEKANAAL
>ns
Armand Du-
minder
o
want we gaan weer op rë}s." aei Profje.
HOOFDSTUK V
(Wordt vervolgd»
SPECIAAL VOOR DE WASMACHINE
reis had hij kennis gemaakt met een struis
vogel, die hem sedert dien overal vergezelde.
Algemeen waren de leden van gevoelen, dat
dit vraagstuk de aandacht van de bedrijfsra
den verdient.
Dezer dagen kwam de Bedryfsraad voor het
Tuinbouwbedrijf in Noord-Holland te Alkmaar
in vergadering bijeen.
komt aan het KJM.V.-Bureau, Zoeterwoudache
singel 33 te Leiden en zorge er voor precies 9
uur in bovengenoemde kapel aanwezig te zijn.
De jonge boeren en tuinders en kweekers, die
nu de gelegenheid hebben door de K. J. M V.
tot een eigengeaarde groepeering te komen, m o-
gen dezen studiedag niet veiaulmen.
s-osoa ia
P-
koe-
1.35—
1180
Aan boord van de loodsbooten 17 en 18 zijn
de kanonnen van een kaliber 3.7 cJd. geplaatst
Aan weerskanten van den boeg is een stuk
geschut opgesteld.
Op loodsboot 19, die als gevolg van de aam-
varlng der vorige week in reparatie te, zal de
plaatsing later geschieden. Voorloopig is één
constabel aangesteld voor de bediening van het
geschut indien dit noodig mocht zijn, otndat
telkens toch slechts één boot buitengaats ver
toeft, en meer personeel dus niet noodig te.
bij verder verloop reeds eenlge teekenen van
verbetering te zien gaven, was de stemming
vaster. Steels boekten een verder avans van IK
tot 72, Bethl. Steel liepen ruim 1 op tot 81 H,
Republic Steel monteerde 13/8 tot 23 K, terwijl
Anaconda Copper IK steeg tot 38. Voorts kon
Shell Union circa tot 17« verbeteren en
Tidewater ook circa K tot 13 5/8.
Toonaangevende locale aandeelen reageerden
eveneens op de betere houding van Wallstreet;
men bepaalde zich echter hoofdzakelijk tot
taxatieprijzen en er werd, evenals in Amerik.
waarden, door den beroepshandel niet veel ver
handeld Koninklijke Olie werd 3K hooger ge
taxeerd op 405, H. V A. 5 pet. hooger op 511.
Philips 6 pct. Ob 3S2. A’dam Rubber U pet op
260, Unilever op 181K en Aku circa
1 pet, op 68.
In het valutaverkeer was de stemming alge
meen niet vaster. De frank was weer flauw én
werd 7H cent lager gelaten tot 6.42.
Toen Janie alleen was, ging ze nog een tijdje
op den rand van het versmade bed zitten en
keek naar de koffers met de etiketjes er op, die
Elizabeth met haar keurige hand geschreven
had.
,Je hoeft niet te denken, dat ik je hier uit
pak!" zei ze tegen deze stomme getuigen. „Mor
gen gaan we regelrecht terug naar Mrs. Rugg
les en dan hoop ik, dat Ik die griezelige „Gran
ge" niet weerzie!”
In Wallstreet is gisteren de stemming ten
goede gekeerd en trad, ondanks tusschentijd-
sche winstnemlngen een krachtig herstel in.
waarna de markt vrijwel op het hoogste punt
van den dag sloot. Of het herstel in de naaste
vond ze verrukkelijk! Ze zag niemand anders
dan Minnie. Familiemaaltijden bestonden st
niet. De tweelingbroers hulpbehoevend als ze
waren verlieten nooit hun kamers; Mrs.
George éls ze er was bleef ook in haar
eigen vertrek en werd bediend door haar kame
nier; Rorke had zijn kamer in een vèrverwijderd
deel van het huls waar hij zijn eenzame maal
tijden gebruikte en af en toe eens een kennis
bij zich had.
Janie deelde Minnie’s middagmaal in de keu
ken op één uur en na afloop daarvan zette ze
haar hoed op en zei, dat ze de buurt eens ging
„verkennen.”
Het was een zachte, heldere voorjaarsdag en
lustig kweelden de vogels. Het was hier heer
lijk; ofschoon niet ver verwijderd van het druk
ke fabrieksdistrict van Bradlington, was de
lucht er zoo zuiver en prikkelend; de rivier
straalde in het zonlicht en in het verschiet zag
ze enkel vroolijk-verllchte heuveltoppen.
Misschien zou ze het hier toch wel een maand
kunnen uithouden. Ze zou althans vandaag
maar niet schrijven aan Elizabeth en aan oud
tante Sara.
In vier weken zou ze wel wat anders kunnen
vinden; dus zou ze zich maar geen zorgen ma
ken vóór den tijd en van dezen mooien dag
genieten.
Om ongeveer vier uur liep ze op den hoofd
weg dicht bij een dorpslogement je. waar ze een
paar fietsen tegen den muur zag staan. Haar
tong kleefde haar aan het verhemelte en ze
smachtte naar een kopje thee.
Binnen zaten een dame en een heer, leder
Times meldde gisteren uit Tokio, dat
^riNnisterpresldent, prins Konoje, nog
it doel van Japan in China met
e, maar koene woorden uiteen heeft
anti-Japansche elementen, waarmede
t de Chlneesche legers, de nationalis
ering en de Koeomlntang-party moe
ten worden vernietigd, en als dat is volbracht is
Japan bereid met een nieuwe Chlneesche regee-
ring over samenwerking te onderhandelen. Hoe
wel anders Ingekleed, komt deze uiteenzetting
overeen met die van Hlrota op 5 Sept., waaruit
blijkt, dat dit de politiek is, waartoe de regee-
ring heeft besloten. Hlrota verklaarde, dat Ja
pan China bevrijd wil zien van het gevaar, die
de rampspoedige vijandschap, welke thans tegen
Japan bestaat, biedt voor China es hij wil een
toestand scheppen, waardoor de Oost Aziatische
politiek van Japan ten uitvoer kan worden ge
bracht. Hiervoor is in de eerste plaats volgens
den premier noodig den vijand „van zijn strijd
macht te ontdoen” en in de tweede plaats de
onmenschelijke anti-Japansche regeerlng te ver
vangen door een, die zich bewust Is van haar
positie als een ondergeschikt deelgenoot in Ja
pans plan Oost Azië te stabiliseeren.
De heeren Konoje en Hlrota hebben fcet ech
ter maar niet voor het zeggen. „De Chlneesche
legers moeten worden vernietigd”. „W(j moeten
den vijand van zijn strijdmacht ontdoen.” Ge
zegd is dit wel gemakkelijk, maar daarmede is
het nog niet gedaan. Een maand lang reeds
vechten de Japanners om Sjanghai. Na heel
die maand lang te hebben getracht het aan
land zetten van Japansche versterkingen aatr
de oevers van de Wangpoe en de Jangtse te
beletten, waarbij de Chlneesche troepen voort
durend waren blootgesteld aan het moordda
dige vuur der Japansche oorlogsschepen, heeft
het Chlneesche opperbevel bevel gegeven, terug
te trekken en een nieuwe linie te bezetten. De
Chlneezen trekken thans zoo snel mogelijk uit
het gebied van Sjanghai terug. Het Chlneesch
hoofdkwartier deelt terecht mede, dat deze te
rugtocht geenszins het einde van den strijd
beteekent. Het Chlneesche leger voert slechts
het plan uit, zich op gereedgemaakte stellingen
terug te trekken, ten einde buiten het bereik
van de Japansche scheepekanonnen te komen.
China heeft de wereld in de afgeloopen weken
getoond, vervolgt de verklaring, hoe een leger,
zonder over voldoende zware kanonnen te be
schikken om Japansche oorlogsschepen te kun
nen beschadigen, toch de klist kan verdedigen
en den vijand zware verliezen toebrengen. Nu
het doel van de operaties is bereikt, is het niet
meer noodzakelijk te strijden binnen het bereik
van het geschut. Daarom hebben de Chlneesche
troepen zich op de eerste groote verdedigings
linie teruggetrokken.
Uit het water van het Noordzeekanaal by Zjj-
kanaal F is Zondag opgehaald het lijkje van een
pasgeboren kind van het mannelijk geslacht.
De Comlssaris van Politie wnd. de 2e sectie
te Amsterdam, verzoekt hun die omtrent dit
lijkje inlichtingen kunnen verstrekken, zich ten
spoedigste te wenden tot het Politiebureau Ad
miraal de Ruyterweg 226.
Na eenlge zaken van hulshoudelyken aard
te hebben behandeld, vond een bespreking
plaats over de ongewenschte toestanden, welke
dikwijls ontstaan bij het aannemen en huis
vesten van vreemde arbeidskrachten in den
rooitijd, meest als gevolg van het feit, dat een
en ander niet gebeurt In overleg met de land-
arbeidersorganlsatles. Ti.t. zal de aandacht
daarop nader worden gevestigd.
T nderdaad, het is voor de zwakken eeniger-
I mate geruststellend, wat bij Sjanghai is ge-
beurd. De minder-sterken krijgen weer hoop.
Van deze hoop maakt zich in L’ Aube Georges
Bldault tot tolk. Hij zegt ongeveer het volgen
de: Er loopen Jioopen menschen rond met van
angst vertrokken gezichten, die u steeds willen
Interpelleeren over den toestand in de wereld.
Ter wille van den vrede zelf moet men dezen
menschen een hart onder den riem steken. Want
hoever ook de provocatie en de hoogmoed kun
nen gaan, tot welken graad ook de aanmatiging
van sommige dictators kan stijgen, toch be
waart de vrede zijn kansen, als we maar den
vreedzamen moed hebben, zijn rechten te doen
gelden. Duitachland en Italië, van welke landen
gevaar kan dreigen, hebben hun militaire ma
chine georganiseerd met het oog op een kor
ten oorlog. ZIJ verwachten In een eventueelen
oorlog heil en resultaat van een plotselingen
en massieven aanval, die ondersteund wordt
door alle oorlogsmiddelen, waarover zij beschik
ken. Welnu, let er op, dat er in den laataten
tUd verschijnselen zijn, die hun beweegredenen
zullen geven tot intensief overwegen en naden
ken. Noch in Spanje noch in China is er tus-
schen de twee strijdenden gelijkheid van ma
teriaal en organisatie. Zoowel In Spanje als in
China echter waadt ook de beter uitgeruste
partij In bloed. En de overwinning is verre. Een
Jaar is voorbijgegaan, en Madrid is nog niet
Struisje was al verdwenen. Hij had een
paar lange beenen en sterke vleugels die hem
overal naar toe brachten. Zoodoende had hü
in een seconde den zolder bereikt en daar al
spoedig gevonden wat hij zocht.
bleef haken tusschen de lange halmen en het
riet en viel vóórover met dit gevolg, dat da
eenlge speld, waarmee ze het haar bijeenhield,
ook hopeloos verloren ging en dat zU dus terug
moest naar het huls van haar werkgeefster;
zónder hoed en met het haar loshangend.
_Ik hoop maar, dat Ik Rorke Gilchrist al»
thans niet meer ontmoet! Als hy my sóó zag.
zou hy zeker vinden, dat tk niet goed genozg
was voor hem! Dus dan zouden de rollen pre»
des omgekeerd zijn.”
Het werd dan ook met recht een ongeluks
middag voor Janie. Ze was nog altijd in strijd
met het weerbarstige haar en trachtte het al te
vlechten, maar ook hiér had de wind op tegen,
zoodat dit niet zoo grif ging.... Ineens hoorde
zü een fieta aankomen; iemand stapte af en me*
den hoed in de hand naderde daar haar schrik
beeld uit het logementje.
„Pardon. Is u lets overkomen? Kan ik u soms
op de een of andere manier van dienst zyn?"
„Neen, dank u. Er ia mij eigenlijk niets over
komen. maar de wind heeft mijn hoed in het
water gewaald!”
.Ja. dat is lastig."
Intusschen bleef hij haar weer even onbe
schaamd aanstaren en Janie had wel kunnen
stampvoeten van ergernis.
De toeriste stond op. betaalde haar vertering
en ging. Janie volgde yilngs.
Op weg naar de deur stootte ze met den voet
tegen de opgevouwen toeristenkaart, die de
dame biykbaar verloren had. Dit leek Janle een
uitkomst; ze gaf het ding aan de eigenares te
rug, Juist toen de onbeschaamde ook uit de
deur kwam; maar toen hij de dames in gesprek
zag, kon hij niet anders doen, dan zijn fieta ne
men en wegreden.
De toeriste bleef hem nog in het oog houden
en zei toen vriéndelijk:
„Neem mij niet kwaïyk, dat ik u nog.een paar
vragen ’doe. Ik geloof, dat u hier in de buurt
thuis hoort? Ik zag u althans gisteren door
Chatbeck rijden met Mr. Rorke Gilchrist. Lo
geert u op „The Grange’’?”
„Ik logeer er niét, maar ik denk, dat, ik er een
tyd biyven zal. Ik heb een betrekking als „hulp
van de moeder” bij een kleinen Jongen.”
„O, ik hoop, dat u mij niet erg bemoeiziek
vindt, maar wonen uw ouders ook hier dlchtby?
Heeft u eeir persoonlek pnderhoud gehad met
Mrs. George Gilchrist, vóór -u de betrekking
aannam?"
,Jk heb geen ouders. Mijn familie woont voor
het grootste deel in het Zuiden van Engeland.
Ik 'heb de advertentie van Mrs. Gilchrist be
antwoord, maar ik heb haar nog niet gezien.
ZU en de kleine Jongen zijn belden weg.”
„Dat begrijp ik. Ik geloof niet. MissF*
„Carleton”, viel Janle in.
dat wy u hier lang houden zullen; maar
waarschyniyk zullen wij elkaar nog wel eens
ontmoeten. Ik ben Mrs. Carpmael en mijn man
Een goede nachtrust en een zonnige ochtend
deden Janle toch van opvatting veranderen. Ze
was nog altijd besloten, Redwjll te verlaten,
maar toch wilde ze geen stap doen'in deze rich
ting, eer Mrs. George Gilchrist terug zou zyn;
en dus zou ze dezen dag maar eens wijden aan
de kennismaking met haar nieuwe omgeving.
Ze bracht den morgen door met het huls en
den tuin eens nader te bekijken. Het huls leek
haar nu lang niet zoo somber meer en den tuin
Vervolgens hield de bedryfsraad een alge-
meene beschouwing over kindertoeslag. Na
breede bespreking werd besloten nader kennis
te nemen van de reeds bestaande regelingen
in den land- en tuinbouw, waarvan de secre
taris in de eerstvolgende bijeenkomst van den
raad een exposé zal geven.
Tenslotte vond een bespreking plaats over de
werkloosheid in het bedryf en over de vraag
op welke wijze de bedryfsraad te dien aanzien
verbetering zou kunnen bewerkstelligen.
Besloten werd aan den bedryfsraad voor het>
tuinbouwbedryf In Zuld-Holland voor te stel
len dit vraagstuk gezamenlyk onder oogen te
zien, teneiAde zoo mogelijk ten aanzien van de
verder te volgen gedragslijn tot eenzelfde op
vatting te komen.
Reeds Maandag JJ. vond te Haarlem deze ge
combineerde vergadering van de bedrijfsraden
in Noord- en Zuld-Holland plaats.
Een uitvoerige gedachtenwisseling vond
plaats over de werkloosheid in den tuinbouw.
Eenparig was men van meenlng. dat in te
genstelling met de Industrie en den landbouw,
de aanvankelijke verbetering in den toestand
voor het tuinbouwbedryf weer voorbij te. Er
dient dus alles op gezet om door büzondere
maatregelen de werkloosheid te doen beperken.
Nadat de practische mogelykheden in dezen
breedvoerig waren besproken, besloten de raden
een verzoekschrift te richten tot den minister
van Sociale Zaken om een deputatie uit beide
raden voor een bespreking te willen ontvangen.
Tenslotte heeft de vergadering een bespre
king gewijd aan den vrouwen- en kinderarbeid
in den land- en tuinbouw.
toekomst aal aanhouden, valt moeilijk te voor
spellen, maar. geztatQ omstandigheden en de
minder pessimistische opvattingen zou mén zeg
gen. dat de beurs aan minder scherpe flt^-
tuaties 8 la baisse behoeft bloot te staan. Men
erkent thans pas, dat de markt pessimistischer
is geweest dan de omstandigheden rechtvaar
digen en volgt de berichten die den Indnik
geven, dat voor een oorlog niet behoeft gevreesd
te worden. Deze vrees was wel zoodanig, dat de
markt eergisteren niet reageerde op de maat
regelen der regeerlng, welke het goedkoop hou
den van geld ten doel hebben. De regeerlng zelf
had verwacht, dat deze maatregelen een gun
stige uitwerking op Wallstreet zouden gehad
hebben. In verband met een en ander achtte
men Wallstreet ..oversold”, baissiers gingen tot
dekking over; de markt sloeg volkomen om.
De hoogere New Yorksche slotkoersen had
den hedenochtend ten onzent een goede ont
vangst. Voor Amerikaansche shares, die gisteren
Op voorstel van verschillende leden werd be
sloten ook de bedrijfsraden in het landflbuw-
bedryf uit te noodlgen deze belangrijke kwestie
gezamenlijk in een vergadering van alle be
drijfsraden in het land- en tuinbouwbedrijf, aan
een nadere bespreking te onderwerpen.
is hier dokter. Ambtshalve komt hy niet op
„The Orange*naar daar Chatbeck maar heel
klein is. zullen wy elkaar af en toe wel eens
Spreken. Als het u ooit eens mocht invallen"
en dit met êen emstlgen blik Janle in de oogen
kykend dat u een vriendin noodig heeft, of
althans een vriendschappeiyken raad, dan moet
u niet dralen, om u tot my te wenden.”
In gedachteq verdiept, zette Janle haar weg
voort. Biykbaar a^fitte Mrs. Carpmael „The
Grange” geen geschikt verbiyf voor een jong
meisje, een* opvatting, die zeker zou gedeeld
worden door Elizabeth, om nog niets te zeggen
van Tante Herlhione. Was het haar plicht niet,
zich terug te trekken en een andere positie
trachten te vinden?
Toch voelde Janle er ook niet zooveel voor,
terug te gaan naar Londen, want haar en
thousiasme voor de wereldstad was wel wat be
koeld.
,,'t Is hard, om Stoneshlre Juist te moeten
verlaten, nu ik tot de ontdekking ben gekomen,
dat het de heeriykste plaats ter wereld is!”
dacht zij. „Waarschyniyk doet mijn afkomst uit
het‘'Noorden van het land zich toch gelden. Ik
heb nu het gevoel, of mijn hart altijd naar het
Noorden heeft gewezen, als de naald van het
kompas. Die heerlijke Noordenwind, die brengt
vrijheid aan!"
De .^eerlijke Noordenwind' die anders
Juist uit het Zuiden blies was ineens zóó hef
tig, dat hy haarden hoed van het'hoofd rukte,
die nu vroolyk in de rivier lag te drijven.
In haar streven, om het ding nog te pakken
te krijgen, boog zij zich voorover langs den kant,
k
aan een tafeltje, thee te drinken. De dame keek
even op, de heer hield haar steeds in het oog;
dit voelde zij. Het was een lange. Jonge man
met een grooten neus, hooge Jukbeenderen en
licht-bruine oogen.
Janle ging aan {iet derde tafeltje zitten met
den rug naar den heer, maar hy veranderde
van plaats, zoodat hy haar van ter zyde steeds
zien kon. Tevergeefs trachtte zy zich al te ver
diepen in een oude krant, die daar lag; steeds
voelde zij, dat hij met den blik leder van haar
bewegingen volgde.
Als om moreelen steun keek ze nog eens naar
de dame, maar die scheen zóózeer in beslag ge
nomen door het bestudeeren van een toeristen
kaart dat ze hier niets van merkte.
Op dat oogenblik kwam er nog iemand bin
nen en wel haar neef, Rorke Gilchrist. Biyk
baar waren ze beiden evenzeer verrast over deze
onverwachte ontmoeting en ze wist eigeniyk
niet, of hy haar gegroet had of niet. Voor de
andere dame nam hy den hoed af; die boog
even en hy knikte eens tegen den onbeschaarri-
den jongen man, die dezen groet op dezelfde
wijze beantwoordde.
Rorke trad aan de toonbank, bestelde zyn
verversching, die hy daar gebruikte en verliet
toen weer het logementje.
Haar tydeiyke verwarring was niet onopge
merkt gebleven door den onbeschaamden be
zoeker. Met schrik zag zij het oogenblik tege
moet. dat z^ alleen werden gelaten en ook durf
de ze niet weggaan, want ze was bang, dat b{J
haar dan volgen zou.
•a r enschen vangen is een moeilijke karwei,
vooral als het beroepsmisdadigers geldt.
Het komt er dan op aan, hen op heeter-
daad te betrappen. *t Is gauw gezegd, maar om
het te volvoeren te er naast een eindeloos ge
duld een groote doste vakkennis en.... veel tyd
voor noodig.
Inspecteur Bob Glancer van Scotland Yard
was er achter gekomen, dat Lawrence Trick er
vannacht naar alle waarschijnlijkheid op uit
zou trekken. Een villa aan de rue Bordaln
moest de levendige belangstelling van dezen in
ternationalen geveltoerist hebben opgewekt. In
verschillende vermommingen hadden beambten
van de Süreté hem daar tenminste zien langs
flaneeren.
Gewend zijn zaken deugdelijk te doen, be
sloot inspecteur Glancer na het diner wat te
gaan slapen; de daarvoor van nature bestemde
uren kon hy er helaas maar zelden voor
benutten. Hij placht zich dan te troosten met
den dooddoener „Een mensch went aan alles”
en zocht zyn bed op. De meeste gasten waren
Parys ingegaan om zich in de tallooze gelegen
heden wat te laten amuseeren. Het onophou
delijk heen en weer loopen der kamermeisjes
was eindelijk ook tot bedaren gekomen, zoodat
in het ruime hotel een ongestoorde rust
heerschte.
gevallen, dat toch aanvankelijk werd verdedigd
door een leger zonder uniform, zonder officie
ren en zonder disciplne.
Een maand lang liggen de Japanners voor
Sjanghai en heel die maand waren soldaten,
die tot de beste ter wereld behooren, niet <n
staat, de stad te veroveren. Niettegenstaande
de vervolmaking van de middelen der vernieti
ging, kunnen dus vastberaden verdedigers de
slagen van beter bewapenden uithouden, wan
neer zjj zich maar weten te nestelen In alle
hoeken en gaten van het terrein, in huizen er
ruïnes, In alles, wat maar eenigszins op een
schuilhoek lykt. Deze les kan niet meer over het
hoofd gezien worden door de generale staven,
die voor de oorlogsvoering verantwoordelijk zijn.
Inderdaad, het te een aanschouwelijke les, dlein
Spanje en China wordt gegeven. Een opbeuren
de les voor mlUtair-zwakkeren. Ook voor ons.
Want al beschikken wij niet over verdeoigings-
middelen, waarmede de geciteerde Fransche
schrijver zijn landslieden geruststelt: de Alpen
en de Maginotllnle, die nog wat anders zijn dan
de loopgraven om Sjanghai, wy hebben het wa
ter als natuurlijk verdedigingsmiddel, uitermate
geschikt om er op en er achter die guerilla te
voeren, welke, naar de les van Spanje en Chi
na, de verdedigende party to den modernen
oorlog zoo onverwacht sterkt en tot uithouden
in staat blijkt te maken. C’est une raison d’es-
pérer. ja, dit nieuwe feit geeft hoop en moed!
Op zekeren morgen ontwaakte professor
Snuffelgraag met een nieuw idee. Professor
Snuffelgraag, in de wandeling Profje ge
noemd. was iemand, die er veel van hield, de
heele wereld te kennen en liefst niet uit boe
ken doch uit ondervinding. Op zyn laatste
Dezen morgen nu, belde hy vanuit zijn bed
en meteen verscheen zyn trouwe trawant,
Struisje, om*hem te vragen wat er van zyn
dienst was. Je moet onze koffers pakken,
Dan knalde een schot en was het even dood
stil. Kiaarblykeiyk was het hoorspel afgeloopen.
Weer klonk de stem van den omroeper. „Hallo,
hallo! Hier radio Nancyl U hoorde zoo juist
het hoorspel „Moord met voorbedachten rade?"
door Leon Lemanche. Over enkele oogenbllkxen
wordt ons programma voortgezet met dans
muziek!”.... De radio knetterde nog even, toen
was alles weer stil. Maar Bob Glancer slaap
was met ..Radio Nancy” verdwenen. Eensklaps
had hij een onbedwlngbaren lust, in de bar wat
te drinken. Tusschen denken en doen lag bij
Inspecteur Glancer niet eoo heel veel verschil,
zoodat hü nog geen tien minuten later over de
prachtige marmeren trap naar beneden ging.
Glancer opende de deur en nam in een oog
wenk de aanwezigen op. Dan sloot hij de deur
weer en ging
denzelfden weg
als hy gekomen 1
was. Alleen de ka-
merdeur die nU
met een krachtl-
gen schouderdüw
forceerde. was
niet de zijne, maar die van waaruit hij de
radlo-ultzendlng had kunnen hooren.
Een man van middelbaren leeftijd, die blijk
baar naar de vrij stille straat had staan kyken,
keerde zich met een ruk om. Het zien van een
gerichte revolver deed hem even weinig als het
afgesnauwde bevel „Handen hoog!” Hy ver
trok geen spier en deed wat hem bevolep werd.
Enkele ©ogenblikken stonden de beide mannen
zoo tegenover elkaar, toen dancer's gevangene
eensklaps hard, maar welluidend begon te
lachen.
„Ha, ha, neen, die te goed! Wat vind ik die
mop eenlg! U hebt natuurlijk In mijn kamer
rumoer gehoord en bent nu in de vaste overtui
ging, dat Ik mijn vrouw heb vermoord! Maar
als u wat beter had geluisterd, dan had u kun
nen hooren. dat het to radio-hoorspel waal Is
die even goed
„Zoo....” scheen Glancer te weifelen. De man
liet zijn handen wat- zakken, maar onmlddeliyk
beet de inspecteur hem weer toe: „Handen a
hoog en verroer geen vin!” Met enkele stappen
stond hij naast een groote hutkoffer en ont
sloot deze. Met een slag ging het deksel los.
Oogenschyniyk bevatte ze niets dan japonnen,
maar inspecteur Glancer liet zich hierdoor niet
Inlsleiden. Zonder den man een oogenblik uit
het oog te verliezen, schoof hij de kleeren wat
ter zijde, tot het hoofd van een vrouw zicht
baar werd. Haar oogen waren gesloten.
.JU, ellendige politiehond!" Met een katach-
tlgen sprong wilde de moordenaar den inspec
teur te lijf. Dan knalde er een schot en ker
mend viel de man op den grond, vlak voor de
voeten van Glancer, Een kogel had hem in hek
rechterbeen getroffen In een oogwenk waren
hem de handboeien omgedaan en werd om as
sistentie getelefoneerd.
„Niet onaardig verzonnen, dat moet ik aeg-
gen,” was het eerste, dat inspecteur Glancer nu t
tegen zijn arrestant zei. „Een radio-hoorspel
zelf aankondigen en dan nog wel met aooto
pakkenden titel, het getuigt van een zekere ge
nialiteit. Je had enkel met de namen van Je
acteurs wat voorzichtiger moéten zijn. Want
toen ik zoo Juist In de bar kwam, moest ik er
varen. dat Armand Dumanche niet voor de mi
crofoon van Radio Nancy stond, maar zich hier
te goed deed aan een glaasje likeur."
(Nadruk verboden)
AMSTERDAM, 15 Sept. Aardappelmarkt. De
Ameterdamsche aardappelprijzen waren heden
onveranderd. Aanvoer 373000 kg.
AMSTERDAM. 18 Sept. Veemarkt. M vette
kalveren 32 nuchtere kalveren 8.0014 per »t.
346 varkens: vleeschvarkeh», wegende van 90—
110 kg. 7173, zware varkens 7071, vette var
kens 6#70 cent per kg. slachtgew.
Overzicht. Nuchtere kalveren geringe aanvoer,
vlugge handel, prijzen constant. Varkens korte
aanvoer, handel traag, prijzen lager.
AMSTERDAM, 15 Sept. Vischbericht. Aan
gevoerd door 1 motorbotter, benevens consig-
natlezendlngen. Afgealagen aan de Gemeente
Vlschhal, de Ruyterkade, Amsterdam. Besom
ming der botters 158. handschol per kist 14.
kleine schol per Wst 1213, schar per kist 3.90,
kl. schelvisch per kist 1.101.80, middel tongen
per kg. 1.40, kleine tongen per kg. 135.
Uit de hand verkocht op het Buitenterrein:
aal per pond 1938, versche bokking per 100
stuks 1.752.harder bokking per 100 stuks
1752.garnalen per kistje van 15 kg. 235
3.25, Gest. makreel 1015 ct. p. p.
AMSTERDAM. 14 Sept. Coöp. Vereen. .Amaterd.
Huidenclub” OA. Paardenhuiden 10.351130
stuk. 316 plnkhulden 3135363 cent. 8143
hulden 20.2526 cent. 2090 vaarehulden 30
27.75 cent. 707 oshulden 20 826.8 cent,
stlerhutden 17.75—22.3 cent per pond.
De goederenmarkt In het algemeen Is ongeani
meerd en de huldenpryzen hebben zich hieraan
niet kunnen onttrekken.
Door de flauwere stemming onthield de hui
denhandel zich veelal van biedingen.
Vooral de gave soorten ondervonden
kooplust.
Prijzen waren circa 2/3 pet. lager.
Enkele partijen werden teruggehouden.
BODEGRAVEN. 14 Sept. Kaasmarkt. Aan-oer
368 JPartU®n. 16110 stuks, wegende pl m. 144990
kg. Goudsche kaaa: le soort met RM. 27.0028.
2e soort met RM. 34.0026. zwaardere tot 30.00
Handel matig.
BROEK OP LANGENDIJK. 15 Sept. 6000
K.G. Aardappelen: Eigenheimers 2 60—2.70,
Blauwe Eigenheimers 2 40—2.60, Blauwe 2.60,
34000 kg. Roode kool 1.402.90, 2000 kg. Gele
kool 1.10—1.80, 10.000 kg. Vroege witte kool
1.10—130. 8200 kg. Uien: Gele Uien 3.00—330.
Grove 2.90—3.30, Gele Drielingen 230—2.40,
Gele Nep 6.006.10, 4600 stuks Bloemkool: le
aoort 5.50—830, 2e soort 1.50—2.80, 1000 kg. Sla-
boonen 6.80—9.10. 120 kg. Snyboonen 6.40.
NOORD-SCHARWOUDE. 15 Sept. 6400 kg. aard
appelen: Schotache Muizen 3.60. Bonken 2.30,
Drielingen 130. Eigenheimers 2.10—3.40, Blauwe
Klgenh. 2.30—330. Bevelanders 3.10, 1500 kg.
Spercleboonen 7.109.60 8100 kg. Uien: Oele Nep
5.406.20. Drielingen 2.103.60. Uien 2.603.10.
grove Uien 3 20. 9000 kg Roode kool 130_2.00,
44500 kg gew. Witte kool 1.20—1.30. 7400 kg.
Gele kool 1.50130.
WOERDEN, 15 Sept. Kaasmarkt. Aanvoer 451
partijen: le soort met RM. 27.00—39, 2e aoort
met RM. 24.0026. zware 29.00. Handel matig
•S-HERTOOENBOSCH. 14 Sept. N V BotermUn.
Aanvoer 12700 kg. Hoogste prys 1.43. laagste prijs
1.37. mlddelprys 1.40 per kg.
WOGNUM. 14 Sept. Druiven 1822 cent. To
maten 45.40, Komkommers 1302, Slaboonen
6 509, Sla 1.002. Spinazie 3.005. Roode kool
Eindelijk een speciaal wsrmiddwl, waarbij nu eens
terdege rekening Is gehouden mei de mogelijkheden,
die de wasmachine biedt. De nieuwe Rinso lost on
middellijk in lauw water op en geeft een overvloedig
schuim, omdat zij „overvet’* Is. Bovendien bevat
Rinso bijzonder werkzame bestanddelen, die het tijd
rovende voorweken van de was overbodig maken.
En het Rinso-sop, waarin U heeft gewassen, behoeft U niet
weg te doenl Na het witte goed kunt U achtereenvolgens nog
het gekleurde goed, het flanel en het tricotgoed In 'hetzelfde Rinso-
sop wassen voor slechts 12| ets. Lees slechts de eenvoudige
gebruiksaanwijzing. Als U een wasmachine bezit, neem dan
voortean geen ongeschikte wasmiddelen meer, maar uitsluitend:
Bondsmoderator L. Beune schrijft ons:
Nadat Zondag laatstleden te Beverwijk in de
Tulnbouwwlnterschool vooral voor de Noordeiy-
ke afdeellngen van jongeren uit den land- en
tulnbouwenden stand een vruchtbare studiedag
Is gehouden, wordt aa. Zondag hetzelfde pro
gram verwerkt in de Wlnterlandbouwschool te
Voorhout.
Ook hier houdt Drs. W. DUsaelbloem een in
leiding over het verantwoordelükheidsprogram;
Ir. H. A. B. BUnnemeyer en leeraar C. P. Ver
gouwen bespreken het technisch program voor
akkerbouwers, gtasbedrüven, tuinbouwers en
kweekersten slotte leidt de Bondsmoderator
een onderlinge bespreking omtrent de organisa
torische verhouding van de Land- en Tulnbouw-
afdeellngen (de L. T.-afdeelingen) Inde K.J.M.V.
Deze studiedag te Voorhout begint met een
H. MIs te 9 uur in het 8t. Agneshuis dicht bU
de Katholieke kerk; men brengt zelf brood
mede voor ontbyt en koffietafel; de dag Is circa
5 uur beëindigd. Op dezen studiedag te Voor
hout worden verwacht van alle Zuldeiyke af
deellngen enkele bestuursleden, teryy{ zlclj
hierbij ook dienen aan te sluiten de twee Nöcw-,
delljke afdeellngen, die verleden week zich niet
konden laten vertegenwoordigen. Bovendien zyn
ook hartelijk welkom de K. J. M. V.-afdeelingen
van de Bollenstreek, die voor hun kweekers
leden hier wellicht voordeel vinden en ten slotte
hebben ook toegang jonge boeren en tuinders,
die meenen, dat op hun plaats, in hun paro
chies een L. T.-afdeellng zou kunnen worden
opgericht.
Men zende echter bericht, met hoevelen men
Inspecteur Glancer keerde zich nog. eens be-
haaglljk om, schikte zijn dekens nog wat en
wilde net zyn oogen sluiten, toen in de asm-
grenzende kamer plotseling aangekondlgd werd
„Hallo, hallo! Hier radio Nancyl Wü vragen
uw aandacht voor een hoorspel „Moord met
voorbedachten rade?” van Leon Lemanche. De
rolverdeellng te als volgt: HIJ:
manche; zy: Emilie d'Argaut.”
„Verdorie,” bromde Bob Glancer, „laat die
kerel dat ding afzetten. Allenuud schrljvers-
onzin." Meer kon hy er ook niet van zeggen, en
evenmin er Iets aan veranderen. Het hotel-
reglement n.l. bepaalde, dat het van des avonds
10 uur tot 's morgens 9 uur verboden was de
radio aan te zetten. En nu was het pas 8 uur.
Inspecteur Glancer woelde rusteloos in zijn bed.
maar kon den slaap niet vatten. De stemmen
uit de radio dwongen hem te luisteren. Daar
ktem nog btj, dat h(J Armand Dumanche ken-
dè? ztj het dan ook oppervlakkig. Bob Glancer
luisterde scherp toe. maar het was hem toch
onmogelijk in de msmnenstem die van Armand
Dumanche te herkennen. Maar door de radio
klinkt Iemands stem vaak heel anders, dan men
in werkelijkheid gewend te. Hoe ter wereld zou
Armand Dumanche er toe gekomen zijn voor
de radio op te treden? En nog wel heel in
Nancy? Toen moest Glancer om zijn eigen ge
dachten lachen: wat deed een Engelsch politie
man eigenlijk in Frankrijk? De schets te anders
niet zoo beroerd geschreven als de meeste van
haar soortgenooten. dacht Glancer verder. In
aUe geval wordt het met zoo n werkelijkheidszin
opgevoerd, dat menig echtgenoot(e) herinne
ringen zal krijgen aan momenten, die men het
liefst zoo spoedig mogeiyk vergeet. „Rykeiyk
veel stof" critteeerde Glancer, toen hü op zyn
horloge zag. dat de huteelüke oneenigheid al
meer dan een kwartier duurde, „met geiyke
kansen. Ik ben eigeniyk benieuwd, wie er nu
zal schieten.”
Plotseling sloeg de vrouwenstem schril over.
Tusschen korte hysterische lachjes door gilde
ze: „Schiet dan! Nul Wat let Jet Ik weet toch
wel, dat Je niets meer om me geeft!” Glancer
glimlachte. ,AHe vrouwen zyn toch precies het
zelfde. Als Je ook maar één oogenblik Je atten-
