Geneefsche gesprekken vol
rijken inhoud
I
De avonturen van Prof je en Struisje
I
N
u&faiaL wm den daq
y-n daar stonden we nu in de oude gang.
jju:
F
TWEE NICHTEN
■1 EN TWEE NEVEN
I
b
Generaal Varela
gewond
J
TUSSCHEN BOVA SEOPPAI
EN DELBOS
VRIJDAG 24 SEPTEMBER 1937
a
I
I!
Kamertjeszonden
v
Kerkelijk leven
De actie
!ie
HET NIEUWE SPOORBOEKJE
Geen audiëntie
Gouden kloosterfeest
I
Opening op Woensdag
ENCELSCH
NAAR HET
E /A
I
Plotseling weer wat zon
i n de politiek
Herziening der tarief-
machtigingswet
Arbeider onder zand en
grind bedolven
Ernstige aanrijding te
Helmond
Ernstig ar beid tongeval
by Garderen
Spoedig een wetsontwerp
te wachten
DE LUCHTVRACHTDIENST
OP LONDEN
MILITAIR VLIEGVELD
TE BERGEN
N
i
1
i»
-- -
’|l
I SI
IJ
I
Opmarsch der witten
in het Noorden
Opvoering door den burgemeester
te Amersfoort verboden
Gemeenteraad richt een bezwaar
schrift tot den Minister
van Defensie
„Voor God”
I Een weerzien
Rooden bombardeeren vyf uur een
wapenfabriek te Toledo
1
Collecte in ’t Haarlemse he diocees
op Zondag 10 October
Wielrijdster zwaar gewond
I
De nieuwe gestroomlijnde
postrijtuigen
A I L L E
baar, al moet alles nog gekristalliseerd worden.
was vroeger de
De
naar
Jan
(Nadruk verboden
van
„Voor
■n
j-
Zaken,
e
o
i.
O
doof
hebt u mij nu niet even ge-
HOOFDSTUK XI
(.Wordt vervolgd)
De*e, die nu het ei genoeg bekeken had,
begon er over na te denken waar of hjj dje
dingen meer gezien had. Plotseling ging hem
een licht op. Heele schalen vol bü den melk
boer. Dan moesten het kippeneieren wazen.
a
k
k
Naar vernomen wordt hebben in de omge
ving van Toledo opgestelde batterijen der re
geeringstroepen de wapenfabriek te Toledo ge
durende vijf uren gebombardeerd. Zij zün erin
geslaagd verschillende gebouwen In brand te
schieten.
I
1
De International Air Freight Ltd. opent
haar luchtvrachtdienst AmsterdamLonden
op Woensdag 39 September ajs.
p
n
„Misschien ook wel, maar enkel als u zich cor
rect gedraagt.”
„Vertel mü nu eens wat van uw neef. Waarom
hebt u al nooit eens eerder over hem gespro
ken?"
„Waarom zou ik dat eigenlijk gedaan hebben?
Men spreekt niet altijd over degenen, die de
grootste plaats innemen in ons hart.”
„U voelt zeker liefde voor uw neef?”
„Ik?.... Liefde voor mijn neef? Maar ik dénk
er niet aan!"
„HU dan voor ii?”
„Neen, zeker niet.”
„Kunt u daar egp eed op doen?”
Zij kreeg een erge kleur en hü zei weer:
„Ziet u wel? U weet, dat dit zoo is”
„Neen, dat weet ik niét. Die gedachte is nooit
bü mij opgekomen En hoe zou ik het dan nóg
weten?"
..Hoe je het dan nóg zou weten? Zooals iedere
andere vrouw het weet!"
.Denkt u dan, dat hij, omdat hij graag eens
met mij praat, ook dadelijk liefde voor mij
voelt?”
Janie keek eens naar Rorke en h|j naar hkkr
en die blik werd veelbeteekenend lang! Hij nam
zijn geweer en zei enkel nog:
„Ik raad je. Janie: Speel niet met vuur! Dat
geeft brandwonden!”
heeft
een
ri‘
o
I
>-
J-
t-
n
9
u
i-
n
i.
Bergen over te brengen.
F8-
in
len
jrf,
an
*flt
tar
is
10-
et
o
3
ns
op
de
rs
Een paar weken later zat Janie aan den oevei
an de rivier. Zij voelde zich eenzaam en wist
biet goed, wat ze doen zou, want voor het eerst
JttorgelUk front rijn de natlonalis-
n de Volkenbondsstad is een
waardige als verhelpende
Men was in de
De Spoorboekjes voor de nieuwe dienstrege
ling, beglhnende 3 October, zullen thgaande
Zondag 26 dezer voor het publiek verkrijgbaar
worden gesteld.
Hij wilde zijn ontdekking Struisje
meedeelen en draaide zich om. Daar zag hjj
de kip. Zijn oogen werden groot van verba
zing. .Maar wat is dat? Zie ik het goed.
Struisje? Ben jjj opeens zoo klein geworden?”
vroeg hjj.
Daar kwam een kip aangestapt en Struisje,
die nog nooit kippen gezien had keek ver
baasd naar het dier. Daarna sprong hij over
het hek om nog meer van die beesten te
zoeken De kip, die haar eieren bedreigd zag,
nam den professof van onder tot boven op
Zooals bekend, hebben de militaire autoritei-
i ten het plan, de Jachtvliegtuigen-afdeeling. on-
i der bevel van Kapitein Van Weerden Poelman.
t welke thans op Schiphol gestationneerd is, naar
Z H. Exc. de Bisschop van Breda, zal Dins-
dfti, é(L lVo?nsdag van de volgende week geen
audiëntfe verleenen.
Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem ml as.
Woensdag geen audiëntie verleenen.
In tegenstelling met de in het buitenland
verspreide berichten meldt Havas, dat geen
enkele -te San Sebastian verblijvende Fransch-
man is gearresteerd of naar het Zuiden gezon
den. Het consulaat-generael van Frankrijk te
San Sebastian zet zijn werkzaamheden op nor-
name wijze voort.
ten in den Zuidelijken sector, gesteund door
vliegtuigen, doorgedrongen tot hehrel 1562 ten
Z.O. van Tongo.
De regeeringstroepen ondernamen een tegen
aanval., waarbij zij een groote hoeveelheid oor
logsmateriaal bult .maakten.
Jepii
.Mijn
rots!"
„Zoo? Laat eens zien!”
Wat vooroverbuigend, sloeg hij zijn krachtige
vingers om Janie’s pols maar tóch zoo zacht en
oehoedzaam. dat hjj daarmpe ónmogelijk de
.rotsvastheid" van dit gewicht op de proef kon
stellen.
Energiek trok Janie echter haar pols terug
Donderdagavond omstreeks acht uur
zich op den Mierloscheweg te Helmond
ernstige aanrijding voorgedaan.
Een personenauto, bestuurd door den heer
van H. uit Helmond, kwam, bjj het passeeren
van een grooten vrachtauto, in botsing met de
achttienjarige wielrijdster B„ wonende aan het
Hemelrijksdijkje, terwijl ook een zeventienjarige
jongeman, zekere K., door den auto werd aan
gebeden. K„ die verwondingen aan het hoofd
kreeg, kon na in het ziekenhuis te zijn ver
bonden. 'naar huis gaan. Mej. B. echter is met
een zware hersenschudding en inwendige kneu
zingen in het St Antoniusziekenhuis te>. ver
pleging opgenomen.
Een kind, dat op den bagagedragei van de
fiets van mej. B. zat, bleef ongedeerd Het rij
wiel is totaal vernield.
Bevreesd als men is. dat deze vestiging schade
zal berokkenen aan Bergen-als-seizoenplaats
had een 'aantal raadsleden den burgemeester
verzocht, een spoedeischende raadsvergadering
te beleggen, welke Donderdagavond gehouden
werd en waar men besloot een adres aan den
Minister van Defensie te richten, om bezwaren
tegen den aanleg van een militair vliegveld te
berde te brengen.
Den avond tevoren had de Vereeniglng voor
Vreemdelingenverkeer te Bergen reeds een ver
gadering uitgeschreven, waar vele tegenstanders
en slechts een enkele voorstander het woord
voerden.
schenden zang uit de aula, het koor, waarin
wij zelf meezongen, over de Koningin, het va
derland. den geboortegrond en over al die din
gen, welke wjj destijds als een natuurlijken en
welverdienden eigendom beschouwden. over
dingen, die later van ons de grootste offers
eischten, welke wij gaarne en van harte brach
ten. Dan zie ik de vele vrienden. Merkwaardig,
dat hier pas nog eenmaal de herinnering komt,
helder, moeilijk en drukkend.
Daar is de speelplaats met de lindeboomen,
wier geur ons het zomer-trimester zoo moei
lijk maakte. de speelplaats, waarop we eerst
stoelden en dartelden, waarop we later be-
jiniiHHmmHiHtunMtmHUimHilNMi
Het ministerie van Landsverdediging deelt
mede, dat dé regeeringstroepen aan het front
in het Oosten hu* opmarsch voortzetten. Zij
hebben Biesca en Eècuera, ten Noorden van
Huesca, bezet.
Aan het
„Vader was hulp-predikant, maar ik
niet, dat hjj de gave van het woord bezat;
althans, den eenlgen keer, dat ik hem heb
hooren pree ken. viel ik bjnnen een paar minuten
in slaap.”
„Maar u gaat hier toch wel naar de kerk?”
„Hebt u er mij dan wel eens gezien?"
„Laatst ging ik er voorbij; de deuren stonden
open en ik zag u juist zitten.”
„O, dat was op dien avond, dat u mjj in het
veld ontmoette en dat u met mjj naar huis
ging.”
Op de wandeling naar huls door de bedauwde
velden hadden ze samen hele vertrouwelijk ge
sproken van hun kindsheid en hun kinderlijke
opvattingen en toen ze bij het huis scheidden,
had zij gevoeld, dat hun vriendschap veel hech
ter was geworden. Maar nu was zij in een luch
tiger stemming en dus zei ze achteloos:
„Och, ja, Je moet toch wit doen met Je vrijen
tijd! Niet iedereen kan zijn avonden doorbren
gen met biljarten in ..De Hazewind!”
,A ben in geen weken in „De Hazewind" ge
weest*
In „8t. Bavo” deelt Z. H. Exc. Mgr. J. P. Hui-
bers mede, dat met toestemming van het Hoog
waardig Episcopaat op den tweeden Zondag van
October wederom een beroep gedaan zal wor
den op de milddadigheid der geloovlgen door
een collecte te houden aan de kerkportalen
voor de oomité’s „Voor God” en „Voor de
slachtoffers der Geloofsvervolging.”
Maandag 27 September zal de eerwaarde zuster
Bernadetta. in de wereld mejuffrouw Betsy
Weenlnk, haar gouden feest vieren als reli
gieuze van de Congregatie der Zusters Francis
canessen van Bennebroek. Zuster Bernadetta
werd geboren te Zalt-Bommel 36 Maart 1864 en
is fSBert verscheidene jaren portierster van het
Franciscus Pensionaat te Oudewater.
Ongetwijfeld zullen zeer velen in den lande
de in Oudewater. in Amsterdam aan het Eiken
plein, in Rotterdam aan den Coolsingel. in
Leeuwarden en Leidschendam algemeen bekende
„kleine zuster Bernadetta" op den dag van
haar gouden feest gedenken.
Bij het graven van zand en grind in verband
met werkzaamheden aan de rijwielpaden rond
Garderen is Donderdag onder Bergsham, door
een onverwachte instorting, de arbeider A. D.
uit Kootwjjkerbroek onder de vallende massa
gekomen, waardoor hjj zware inwendige kneu
zingen heeft opgaloopep. Gelukkig bleef het
slachtoffer juist met den mond vry, zoodat hü
niet stikte.
De politie heeft aanstonds een uitgebreid
onderzoek Ingesteld. Het schijnt, dat de op
zichter van de Helde Maatschappij te roekeloos
heeft jaten graven. Tegen hem is proces-verbaal
opgemaakt. Het verder graven is door den
burgemeester van Barneveld, onder welke ge
meente Garderen ressorteert, verboden.
sinda zij op „The Grange" was, w*s Charlie er
nle’. Onverwachts was er een familielid ver
schenen, die hem vaor een week mee naar
Bradllngton had genomen.
Er was geen sprake van geweest, dat Janie
hem vergezellen zou. Zij had nooit te voren van
die bloedverwante gehoord, maar Selina scheen
alles van haar at te weten en ook van de reden
van Charlie's verblijf aldaar. Het air van Intimi
teit en geheimzinnigheid, dat zjj altijd aannam,
hinderde Jame en riep bü haar weer de achter
docht wakker, die zij in het eerst bij haar komst
op „The Grange” had gekoesterd, maar die in
de daarop volgende gelukkige weken op den
achtergrond gedrongen was.
Ben gesprek, dat zij een paar dagen later nad
met Charlie's moeder, bevestigde nog dien In
druk en gaf haar tegelijk onaangename stof tot
denken.
Mrs. Gilchrist nad haar bij zich binnengeroe
pen, toen ze toevallig langs de kamer ging.
Janie had haar in geen weken gezien, want
eigenlijk leefde zij geheel afgezonderd; zjj werd
alleen bediend door Selina. Haar gelaat was
nog grover en paarser van tint geworden; haar
oogen leken verglaasd. Ze las een roman In
kieurigen band, dien ze echter dadelijk neer
legde. zoodra haar ..hulp" zich vertoonde; en op
spottendén toon begon zij:
..Dus u is op weg. al heel goede vrienden te
worden met Rorke?*
,Jk heb getracht. Mr. Rorke en Charlie onder
in® tot goede vrienden te maken.”
.Daar ben ik blij om.*
„Waarom. Kan het u dan wat schelen, hoe ik
mijn tijd besteed?”
„Ja, zeker: tóch wel. Het zou mjj een rust
zjjn, als ik wist, dat u ééns, tegen dat ik niet
meer hier was, Charlie niet vóór zou gaan in
het kwade.”
.Denkt u ooit aan iemand anders, dan aan
Charlie?" vroeg hij spijtig.
„Nóóit! En vooral niet, als ik zijn overalls aan
het strijken ben!” -
Janle nam een ander strijkijzer. Rorke stono
met gekruiste armen op het raamkozijn geleund.
Hü ondervond nu niet de sympathie van haar,
waar hü den laatsten rijd aan gewoon was, en
tóch had hü' nog geen plan, om weg te gaan.
Het scheen haar anders vrijwel onverschillig
te zün, of hü ging of bleef.
Opeens, daar hield zü het ijzer misschien een
centimeter van haar zachte, rose wang af. zoodat
hü verschrikt riep:
.Maar wees toch voorzichtig I Als je pols eens
uitschoot, dan zou je een gevaarlüke brand
wonde krügen!”
Ie lachte, terwül ze het ijzer neerzette,
pols schiet nooit uit! Die is vast als een
MADRID, 34 Sept. Havas Bevestigd
wordt, dat generaal Varela, de opperbevel
hebber der rechtsche troepen aan het
front van Madrid, op drie plaatsen ge
wond zou zün door granaatscherven, tü-
dens een bombardement door de regeerings
troepen te Cerro Garabitas. Een der won
den, in de omgeving van de longen, zou
tamelijk ernstig zijn.
vroeger was. wonderlük, waarom wjj dat nu
met zoo heel andere oogen beküken.
Ik ga de trap op; daar was de kamer van
den directeur, maar niemand verlangde er
naar, om er binnen te gaan. Want dan was er
Iets niet in orde, als we naar den „dlrek”
moesten
Hoe dlkwüls zün we de treden niet opge
gaan. hopend, vreezend. blü, bedrukt, voorzich
tig. twüfelend we droegen er onze jeugd en
opa klnd-zün overheen.
Goede, oude school, ja, hier waren we nu
weer voor een kort, misschien laatst bezoek en
uil ik hier in een stil, ruim vertrek sta. weet ik
niet meer, wat me hierheen trok, moet ik
lachen, dat Ik me hier vroeger bang voelde en
dat ik hier nu zonder eenlg angstgevoel durf
zün.
Boeken en deuren, sluit u nu; maar sluit u
niet te vast! Ik verzoek er jullie om. Laat voor
mü den weg open, opdat ik nog eenmaal bü
jullie kan terugkeeren en neem het me niet
kwalük. dat mün liefde zoo laat kwam: maar
weest ervan verzekerd, dat ze nu onvergankelük
en onbaatzuchtig is. Ze wil niets van je, oude
school, dan dat Je me nu en dan toelaat en
dan je te zeggen, dat ik Je je onvriendelijk
heden van destüds vergeven heb. en dat ik er
berouw over heb, ooit slecht over je gedacht
te hebben.
De minister van Economische Zaken, mr.
Steenberghe, heeft zelf op spoed bü de behan
deling van dit wetsontwerp aangedrongen, om
dat Z. Exc. de urgentie hiervan inziet.
Aangezien dit wetsontwerp Donderdag nog
niet bü den voorzitter der Tweede Kamer was
Ingekomen, kon de Kamer ook niet besluiten
tot het zenden naar de afdeelingen, die 5 Oc
tober zullen büeenkomen.
Gisteravond, even voordat de voorstelling van
„Kamertjeszonden” door het gezelschap
Nooy te Amersfoort een aanvang zou nemen,
werd medegedeeld, dat de burgemeest de op
voering van dit stuk had verboden.
De zaak heeft zich als volgt toegedragen.
Woensdag j.l. had het gezelschap „Kamer
tjeszonden" opgevoerd. De tekst van dit stuk
was eerst door den burgemeester gelezen en
goedgekeurd. Het gezelschap heeft zich echter
daaraan niet gehouden en ergerlüke schunnig
heden ten tooneele gebracht. Om deze reden
heeft de burgemeester verdere opvoering van
dit stuk verboden.
voegd bü het keurige stapeltje, dat op tafel lag.
„Wat is uw neef?"
„Wat hü is?”
,4a. Ik bedoel natuurlijk, wat hü doét?”
.Moét een jonge man dan wat uitvoeren?
Hü woont buiten en ik geloof, dat je daar altüd
wel iets vindt, om je mee bezig te houden, al
doe je dan ook geen bepaald werk."
Rorke voelde den steek wel en was op het
punt, zün geweer te nemen, dat hü opzettelük
tegen den muur had klaar gezet, maar het was
hem, als voelde hü zich daar onweerstaanbaar
Vastgehouden.
Janle stond naar buiten te turen, maar toen
zü weer naar haar werk keek, zag ze, dat de
omtrek van haar strjjkü»r heelemaal stond af-
geteekend op den voerkant van een van Char
lie's blouse*.
„Hè. waarom
waarschuwd?"
„Ik wilde u niet In uw aangename overpein
zingen storen. Ik veronderstel, dat u aan hem
denkt.”
„Aan wien?"
,A»n dien neef.”
,4a, dat was ook zoo.”
„Denkt u dlkwüls aan hem?”
„Heel dlkwüls. Niet cat ik t nu altüd zoo
prettig vind, maar ik kan het niet laten."
„Janle!*
„Miss Carleton heet Ik. Mr. Gilchrist voor
hen, die niét mün bloedverwanten zün.*
„Of uw vrienden?.... Ik dacht, dat Ik daar
wél toe hoorde."
Zooals bekend is. zouden de N. 8. gestroom
lijnde Postrijtuigen aanschaffen, die kunnen
loopen In de nieuwe electrische treinstellen «1
ook In de Diesel-treinen. Deze rijtuigen zün
door de Spoorwegen, in overleg met de Poet,
ontworpen. Zü zullen voor rekening van het
Staatsbedrijf der Posterijen geleverd worden,
n.l. drie door Werkspoor Amsterdam en drie
door de Wagenfabriek J. J. Beünes te Haarlem
en zün dus geheel van Nederlandsch fabrikaat.
oofdzaak is op het oogenblik, dat ver
kregen is, dat Italië maritieme deskun-
collega’s ter opmaking der plannen voor de oe-
waklng der Middellandsche Zee. Italië wenscht
echter, dat het „mare nostrum" niet in zones zal
worden verdeeld voor Engelsche, Fransche en
Itallaansche oorlogsschepen, maar als één geheel
zal worden beschouwd en dat de Itallaansche
schepen op volkomen voet van gelükheld met de
Britsche en Fransche eenheden zullen worden
gesteld. Del bos heeft verzekerd, dat Frankrük
met alle welwillendheid deze wenschen zal
«teunen, ofschoon het natuurlük niet bü mach
te was. de houding der onderteekenaars van
Nyon in gelük opzicht vast te leggen. Positiever
kon Delbos antwoorden op den volgenden eisCh
van Italië: „Italië wenscht in de toekomst in
alle opzichten als absoluut gelükgerechtigde
groote mogendheid behandeld te worden, niet
alleen wat de Middellandsche Zee betreft, doch
wat de geheele internationale politiek aan
gaat." Ten aanzien van dezen elsch verklaarde
Delbos namelük en wel zeer terecht! niet
de minste moeilükheden te zien. In dit verband
kwam Delbos te spreken over de reactiveerlng-
van Italië bü het Vol](enbondswerk. Hier werd
■de kwestie neteliger: Italië blült, zooals kwalük
anders te verwachten was, beslist vasthouden
aan de erkenning van het Impero door Lon
den en Parijs en aan de schrapping van Abes-
sinië als Volkenbondslid. Delbos nam armslag en
beloofde alleen deze kwestie met Londen te zul
len bespreken na de terugkomst van den Duce
uit Dultschland. Delbos heeft nog geïnformeerd
naar het probleem van Oostenrüks onafhanke-
Ujkheld. Hü kreeg daarop een „ten volle bevre
digend" antwoord.
Tenslotte verklaarde Delbos geenszins de
meenlng van Italië te betwisten, dat Dultsch
land In het Eüropeesch concert de hem toeko
mende plaats moet bezetten en dat Londen met
Parijs daarin volkomen accoord gaat. Het onder
houd tusschen beide diplomaten was dus vrucht
je toont ons den stommen stoel der gebeur
tenissen en figuren, de oude leeraren, die met
een boek onder den arm hier binnengingen en
ons lot droegen in de kleine notitieboekjes,
waarin wü eens zoo graag een blik sloegen. Je
roept herinneringen wakker aan prettige
schoolfeesten. We hooren nog eens den rul-
De zinsnede In de Troonrede, die gewaagt
van versterking van onze handelspolitieke
1 weerbaarheid, ter bevelling van den buiten-
landschen en blnnenlandschen. afzet van onze
producten, schünt, naar 'we vernemen, fcr op
te duiden, dat binnenkort een ontwerp tot her
ziening der tariefmachtigingswet zal worden
Ingediend.
■w y atuurlük werd ook de Spaansche kwes-
I Tkl tie besproken. Delbos verwees naar zün
•4‘ pas te Genève uitgesproken rede. In ieze
rede had hü verklaard:
.Frankrük en Groot-Brittamdë hebben te
mer het betreurenswaardige Spaansche drama
een politiek van non-Interventie aanvaard, wel
ke bovendien waarborg moest zün voor de on-
afhankelükheid van Spanje. Gü weet, wat er
van die politiek is terechtgekomen, die mün
land als de beste blüft beschouwen, mits er
niet de spot mee wordt gedreven. Dat Is na
tuurlük slechts mogelük. Indien door allen een
doeltreffende contróle wordt geoefend en allen
de gemeenschappelüke wetten aanvaarden, in
het büzonder wat betreft het terugtrekken der
buitenlanders, die aan den burgeroorlog deel
nemen. In het tegenovergestelde geval en voor
al indien nog meer gewapende strüders naar
Spanje wordeh gezonden, zou het gevaar zeer
toenemen en wel wegens een ander aspect van
het probleem: de mogelükheld van een ver
breking van het evenwicht, ten nadeele van de
'gewettigde en vitale belangen van andere lan
den”.
v Wt dit citaat blükt duidelük, aldus de spe
ciale correspondent van Havas, dat het Spaari-
sche probleem een internationaal-kalmeerende
oplossing zou kunnen krijgen, indien oprechte
waarborgen Inzake de non-lnterventie van de
buitenlandsche mogendheden verkregen kun
nen worden. Een Initiatief op dit gebied vgn.
Italië zou niet nalaten onmiddellük groote ge
volgen te hebben. In zekeren zin heeft Italië
dit Initiatief inderdaad genomen door zeer po
sitieve verklaringen af te leggen tegenover Del
bos, toen deze de groote bezorgdheid züner en die
der Britsche regeering ultte over de Itallaansche
Inmenging in het Spaansche conflict. Delbos
wond nergens doekjes om en trachtte zich niet
achter diplomatieke uitdrukkingen te verschui
len e* stelde op den mar\ af drie vragen: Zal
Italië zich niet op de Belearen vestigen? Zul
len de Itallaansche vrijwilligers niet voor on-
bepaalden tüd in Spanje blüven? Zullen de Ita
lianen niet de aan grondstoffen rijke gebieden
in Noord-Spanje in bezit houden? Bova Scoppa
legde deze 'vragen Rome voor en 'weldra kon
hü, mag men de Geneefsche correspondenten
gelooven, „bevredigende antwoorden” gwven,
waaruit zou Uüken, dat Italië geen territoriale
en egoïstische politieke doeleinden in Italië
nastreeft.
Dit alles lükt büna te mooi om waar te zün
Edoch, het kan waar zün. Laat ons voorloopig
maar alleen reeds verbhjd zün om het fel*,,
dat na de bespreking DelbosBova Scoppa de
heden beginnende bespreking MussoliniHitler
een veel minder dreigend karakter krijgt en
dat nog wel ofschoon de zon is opgegaan uit
Genève. Die zon schijnt echter nog niet hel"
j eerst zün. wannéér' Mus~
j’daad stelt:,«en begin ma-*
ken met het terugtreken der Itallaansche troe
pen uit Spanje. En op dit punt heeft Delbos
van Bova Scoppa nog geen antwoord gekregen.
en haar gezichtje gloeide wel. want wie zou het
nu ook niet warm krügen van strüken?
,Hoe zün je spieren zoo goed ontwikkeld?
vroeg hü-
„O, van tennissen en zoo!”
„Heb je dan veel getennist?"
„Iedereen doet er tegenwoordig aan; zelfs
een .hulp voor de moeder”....
„Heb je thuis ook met je eigen familie ge
speeld?"
„Ik heb geen familie; enkel maar één
zuster.”
„Wjgar is die?”
Mü is in betrekking, net als ik, ergens In Lon
den. Onze ouders zün al eenlge jaren dood en
we hebben geen thuis, Bessie en ik.”
.Heb je in t geheel geen bloedverwanten?”
'„O. ja. Ik heb een neef.”
„Janle kon niet helpen, dat er een ondeugende
glimlach om haar lippen speelde, al deed ze
dan ook haar best om dien te verbergen, door
zich zoo diep mogelQk over haar werk te buigen
.Den neef hoeft nu nog niet zoo’n na-bloed-
verwant te zün!"
„Maar mün neef Is wel -heel na; bet kón
haast niet nader!”
„Of niet dierbaarder?"
Even hield zü op met strüken, om hem een
streng-vermanenden blik .toe te werpen.
„O. pardon!" zei Rorke stroef. .Het is ook
mijn zaak niet.”
..Neen, natuurlük niet Gelukkig, dat u dit
zelf Inziet"
Toen volgden er enkele minuten stilte en al
weer werd er een kleedingstuk van Charlie ge-
even merk
als verbeidende ontspan
ning Ingetreden. Men was In de laatste
dagen te Genève vooral beangst over twee din
gen. Men vreesde, doordat Dultschland en Italië
niet mede wilden werken aan het accoord van
'"4
Nyon, dat de burgeroorlog van Spanje toch nog
aanleiding zou kunnen worden tot eert nleuwén
algemeenen oorlog en ten tweede was men bang,
dat Dultschland en Italië door de forsche po
litiek van Eden nog meer dan tot dusverre zou
den worden afgestooten, waarvan het gevolg
zou kunnen zün, dat de besprekingen tusschen
Mussolini en Hitler te München en te Berlün
een ^demonstratief agressief anti-Westerseh
karakter zouden kunnen krügen.
De gesprekken, die de Fransche minis
ter van Buitenlandsche Zaken, Delbos, onder
volle goedkeuring van Engeland, met den per
manenten vertegenwoordiger van Italië bü den
Volkenbond, Bova Scoppa, heeft gehouden, heb
ben 'n geweldige opluchting teweeg gebracht. De
kans op uitbreiding van het Spaansche con
flict Is aanmerkeUjk verminderd en er is alle
reden aan te nemen, dat Mussolini met heel
wat minder antl-Westersche gevoelens
Berlün en München zal gaan. Het Ujdt geen
twüfel. dat het doortastend optreden
Frankrük en Engeland, vooral van het laatste
land, in den persoon van Mr. Eden, in de kwes
tie der Middellandsche Zee en de vastbera
denheid van deze twee mogendheden, ook zon
der Italië en Dultschland die kwestie te regelen,
den twee dictatorialen staten te denken hebben
gegeven. Het bleek, dat John Buil en Marian
ne geen lust hadden, langer den spot met zich
te laten drijven. Eden's politiek leek gezege
praald te hebben over die van Neville Cham
berlain. welke steeds uit is op toenadering,
vooral tot Italië. Maar het blükt nu duidelijk,
dat Chamberlain toch aan zün politiek Is blü-
ven vasthouden en achter de schennen Italië
omgepraat heeft, om zich niet langer van Nyon
verre te houden. De Petit Journal drukt dit
zoo uit: „Wellicht stelt men thans de vraag,
wie dit diplomatiek succes heeft behaald?
Is het Italië, Frankrük of Engeland? De elgen-
lÜke overwinnaar is Neville Chamberlain.”
H Ons gesprek haperde, en de dikke oude
pilaren rfiaakten op ons den Indruk, als
of zü tot een stommen groet voor óns belden,
de weergekeerden. onhandig een buiging wil
den maken.
Daar sta ik nu: daar was vroeger de ver
gaderzaal. hier het leslokaal voor physica, daar
beneden het teekenlokaal en hier in den hoek
het scheikundelokaal. Het weerzien bracht ons
in de war, tot bezinning en stemde tot zwügen.
Men moest nu eigenlük op de uttgeholde
steenen trap kunnen gaan zitten, en men
moest er verzekerd van zün. dat er nu nie
mand zou kunnen komen, om hier iemand te
zien zitten of een opmerking over den terug
keer van den verloren zoon te maken.
Deze terugkeer naar de oude school heeft
geen sentlmenteelen ondergrond; het is geen
na jagen van de verloren jeugd; het is een
voudig het weerzien met een goede, oude be
kende. die men vroeger niet op de juiste waar
de wist te schatten. De hemel mag weten,
waarom
En toch voel ik een lichte ontroering in me
opkomen, waaraan ik me overgeef, omdat ik ze
als aangenaam onderga, gemengd met dat pün-
lyke gevoel, dat eerder een genoegen is.
Je hebt je goed gehouden, oud huis, goede,
oude school; je zult van mü niet hetzelfde wil
len zeggen. Maar er is zooveel de schuld van,
dat ik misschien ouder lük. Het leven geeft mü
niet zooveel vacantie als aan jou. goed, oud
huis.
Stil is het, op dit late middaguur in je ver
trekken; er wordt niet gebeld voor het vrüe
kwartiertje; er- wordt niet gebeld voor het be
gin van de les; achter de deuren hooren we
geen geluid van lesgevende leeraren of leeren-
de scholieren. De onregelmatige werkwoorden
rusten uit in de boeken voor den nieuwen dag;
de stelling van Pythagoras zwügt;. de' Gallische
oorlog woedt niet en Homerus Is nu zoo stom
als hü blind geweest moet zün. Er heerscht al
om rust.
zonken en Waar
dig wandelden,
als de les na het
vrüe kwartiertje
ons met zorg ver
vulde. Dat is
eigenlük precies
nog zoo als het
