De avonturen van Prof je en Struis je
P
I
F 250.
TWEE NICHTEN
EN TWEE NEVEN
iKit wWiaal van den dag
De electrische installatie van het
V olkenbondspalei s
I
I
Ruys-hulde
7,
ENCELSCH I
NAAR HET
F
Sterk staaltje van de
moderne techniek
EEN ZUINIG WASMIDDEL
VOOR UW WASMACHINE
De heerlijke,
matteerende
dagcrème.
Uitstekend als
onderlaag
voor poeder.
PHILIPS VOERT HET
WERK UIT
Haar oudste
VRIJDAG 1 OCTOBER 1937
miiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiis
tnrich'
ziekte
haar
.ties, die
Karei.
Met een ruk
lens
,96211
bei
ielnde In de centrale een goed
ge-
te
.(Wordt vervolgd)
W hkwb
[l2Ü
R10-0300 H
aestheti-
ipderdee-
tot
Ingenieurs
uiteen! oopenden
tlngzaal recht-
\dszenders
Nu waren ze In het vreemde land. De
taal verstond Profje niet en toen een agent
midden op den weg hem vroeg stil te hou
den en gebaren tegen hem maakte, wist hü
niet wat er van te denken. De man wilde
Profje duidelijk maken, dat vreemde wezens
als Struisje niet vrü mochten zondloopen,
maar voorzien moesten r-ün van een bewijs
van toestemming van den Koning.
Stootvast Vuurvast
Zuurvast G111 v r ij
iteld, te kunnen overbrengen.
Door het geheele gebouw la verder een ge-
luidsdlstrlbutlesysteem aangelegd, waarop In een
dertigtal lokalen een luidspreker met aange-
bouwden versterker kan worden Ingeschakeld,
zoodat ook daar de vergadering kan worden
gevolgd.
3 5 en
60 ct
I
oogen trof, toen ze ademloos Charlie’s
binnenliep, onmlddellljk gevolgd door
In het rarkTfitetai dj. dat het
Mrs. Gpefge stond het vo<
lotsellng was de rouw gekomen over het
blijde gezin. Binnen twee dagen had de
ontzettend werk gedaan.
Bleek lagen de eens zoo sterke mannen-han-
er door heen
waarin
onvermurwbaar; bovendien kreeg zü een duize
ling, wat de kracht van haar argumenten niet
versterkte. Totaal afgemat en uitgeput, begaf
zjj zich dus te bed.
Het was net, of ze een slaapdrank had ge
bruikt, zóó zwaar droomde ze. Ze hoorde stem
men en zou zijn opgestaan, maar het was, of
haar ledematen met lood bezwaard waren; en
met het grauwen van den ochtend stond ze
tóch op, deed haar morgenjapon aan en begaf
zich naar de kamer van het kind.
Nog altijd brandde daar de kaars op de tafel
bjj het bedje. Rorke stond aan het voeteneinde
en zóó als zij hem zag, vond ze iets vreemds,
iets verontrustends in zijn houding. Ze ging langs
hem heen, terwijl ze zachtjes Charlie riep.
Er volgde geen antwoord. Het kind lag roer
loos, hoog op bet kussen.
Ze keek naar Rorke.
„Zóó heb ik hem gevonden," sprak htf heesch.
„Gedurende het eerste deel van den nacht heeft
hü kalm geslapen. Tegen het aanbreken van
den dag werd ik bij oom op de kamer geroepen.
Ze dachten, dat hü stervende was. Ik bleef daar
eenigen tüd. het kan een uur, het kan ook
langer zijn geweest. Ik kou er niets uitrichten.
Oom was bewusteloos, toen ik daar wegging;
ze zelden, dat hü niet meer zou bükomen. Toen
Ik hier bü Charlie op de kamer kwam, meende
ik, dat hü nog net zoo lag, als ik bü hem weg
gegaan was, met de sprei over zich heen. Ik
ging in de vensterbank zitten, denkende, dat hü
sliep.
op de
eer. uil
HJiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin BEREN
Een der grootste en belangwek
kend st geluidsdistributie- en
ver ster kings-inrichtingen
i in Europa
I
Profje keek eens in zijn boekje, maar zag
er niets in staan wat hem de zaak duldelük
kon maken. Daarom beval hü Struisje maar
eens een poosje op een been te gaan stap
pen. ofschoon dat voor hem zelf een ver
velend gehobbel werd. Het eenlge wat hü
nog doen kon, was heel beleefd zün hoed
af nemen. - J
Maar de agent was heelemaal niet vol
daan. Hü bleef maar voor hen loopen. steeds
pratend, en Profje kreeg het er benauwd
van Probeer het eens met sprongetjes, raad
de hü Struisje, en deze deed zooals hem ge
zegd werd. Maar nog hield de agent niet
op. Wat Wat moet ik toch beginnen, riep
Profje wanhopig uit en sloeg zün dikke
handjes boven zün hoofd samen.
De'eerste stad van Zwitserland
Is, naar de kind’ren le er en,
De hoofdstad van den Zwitserbond,
‘t Is Bern, de stad der beren.
Van overoude tijden af
Heeft Bern erg veel gehouden
Van ’t wapendier, waarvoor men
Ik ken teel menschen. die beslist
Ook in een feestroes kwamen,
Wanneer hun vrienden even grif
Hun beren overnamen....
HERMAN KRAMER f
niiiniiiiiiiiiiiifinniiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiHiiiiiniinmiiiiiiiiiiiiiiiii^
■j-j reeds hebben wü gemeld, dat door den
Volkenbond aan Philips te Eindhoven de
opdracht werd gegeven tot den bouw van
een omvangrijke electro-acoustlsche installatie
Daar de acoustlsche eigenschappen der belde
zalen, voornamelük tengevolge van hun grootte,
een goede 'verstaanbaarheid van het gesprokene
op alle plaatsen in de zalen zelf niet mogelijk
maakten, moest door middel van luidsprekers
dc acoustlek worden verbeterd.
Daarvoor worden luidsprekersystemen met
conus en permanenten magneet gebruikt. Dit
type geeft de beste weergave-kwaliteit en is
door zün kleine Het gemakkelükst
takelingen, kan in de centrale aan
van signaallampen
Klrüfstoestand van elke uitgaande
afgeleid. Tevens zün tusschen de
sopgestelde lessenaars en de bübe-
systemen in de centrale elec-
lelingen toegepast, waardoor
elmanlpulaties worden voorko-
^io-reportage is nog een ge
steem met lampen en druk-
waarmede de reporter al
in duldelük aan den opera-
age-mengbord kenbaar kan
maken en tevens /kan controleeren, dat deze
ook zün uitgevoera.
Wederom een sterk staaltje van de vermo
gens der moderne techniek.
bü een ongeval met
doodelljken afloop
'1 tot werken door L*
beenen of belde oogen VVs"
ATT C A <Ut blad ingevolge de verzekenngsvoorwaarden tegen TT 7^0 bW levenslange geheele ongeschiktheid
/A I «I /A llyjll 1I v I, >1 ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen verlies van belde armen, belde beenei
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UTTERL1JK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
bü verlies van een band,
een voet of oen oog,
U
Zü vond het maar een spelletje. En nü.... O,
*t is afaehuwelükIk moet er haar dadelük weg
halen. Maar tante Is niet in Engeland en ik
weet geen huis, waar ik haar brengen kan."
Dick trad nog nader, legde de hand op den rug
van haar stoel en zei zacht:
„Betty... breng haar hier!"
„Naar het huls van je moeder?...." vtoeg ze,
naar hem ópkijkend.
.Neen, naar bet müne! O, kind. Je wéét, dat
ik je lief-heb!,... Heel den avond heeft mün
blik je dat toch gezegd!.... Trouw met mü en
breng je zuster dan hier, naar je éigen huis.
Naar óns huis, Betty!”
HOOFDSTUK XV
Janie zal nooit het tooneel vergeten, dat ham
mer
I
leeg was.
rge stond 'kan het voejénelnde met
id haar en een biütr als versteend van
schrik. Het dek was geheel scheef getrokken;
de kussens lagen over den vloer en half daar-
doende had gelet op haar meesteres. Minnie,
met haar regenmantel over haar nachtjapon,
verscheen op den drempel. Overal brandde licht
werden er voetstappen en stemmen vernomen
en in den stal klonk hoefgetrappel.
Het was Janle. als maakte zü een nachtmerrie
door. Deze verschrikking was zoo onheilspellend
gauw gevolgd op dien langen, droeven dag!
Slechts enkele minuten geleden had ze op de
breede vensterbank in de keuken gezeten, luiste
rend naar de woorden van Rorke, die haar
Ineens het leven zoozeer „vermooid” hadden en
nu was dit alles vergeten in de geduchte wor
steling met den dood.
Slechts met oogen voor hAAr knielde Rorke
bü het bedje en bleef de vingers met kracht
tegen de wonde drukken, waarin immers het
eenlg behoud van Charlie gelegen was.
Nog nooit was Janle zóó blü geweest bü het
verschünen van dokter Peil! Zelfs Rorke vergat
zün vüandige gevoelens jegens den man, terwül
die zün medische hulp verleende.
Maar de vrede was slechts van korten duur:
zoodra de wond verbonden was en men den
arAen, kleinen patiënt voorzichtig te bed gelegd
had, vroeg de dokter naar de aanleiding van het
ongeval en Rorke was zeer stroef en kortaf In
zün antwoorden en eindigde met te zeggen, dat
Peil maar beter deed, nu ook zün aandacht te
wüden aan de moeder van het kind en haar iets
kalmeerends toe te dienen: ze had een schok
gehad.
„Als éllen hier in huis!" meende Peil eerst
goedmoedig. waarna hü op zün gewonen onbe-
schaamdrn toon voortging: „Dat er op dit uur
in het nieuwe Volkenbondspalels. Hoewel thans
nog een provisorische Installatie dienst doet, be
vindt zich de definitieve reeds in een vergevor
derd stadium.
Het groote aantal verschillende toepassings
mogelijkheden van deze installatie, te samen
met de büzondere elschen. welke niet alleen
aan de technische, doch ook as
sche uitvoering van de verschllli
len werden gesteld, maken deze
een der grootste en belangwekkj
distributie- en versterkings-lnstJ
op heden in Europa werden ultA
De problemen waarvoor Phl ips’
werden gesteld, waren van zeer
aard.
Niet alleen moeten de redevoeringen en het
verloop van de vergaderingen 1 i de Assemblée-
zaal en in een andere groote
streeks door de beide Volkenboiidszenders en
via de Internationale lünen door PullsiilsiigScKê~
zendstations gelüktüdlg kunnen worden uitge
zonden, doch bovendien diende men ervoor te
zorgen, dat steeds in de beide zalen een asm-
tal volledige radloreportage-lnrichtlngen be
schikbaar zün voor Radlo-Maatschappljen. die
een eigen reportage van de zittingen wenschen
te geven. Ook een aantal aanslultpunten Jen
dienste van filmoperateurs, die daarop
de filmopnamen van de vergaderingen
aftakken om het gesprokene op de sprekende*
film vast te leggen, werden in het project op
genomen. Büzondere voorzieningen werden
bovendien getroffen om de redevoeringen op
verschillende soorten registreer-apparaten, welke
op diverse punten in het gebouw «taan opge-
S.-,-,
Een berenkuil ook bouwde.
Wat grachten zijn voor Amsterdam,
Dat zijn voor Bern de beren.
Men is er trotsch op, pronkt er mee.
En houdt ze hoog in eere.
Elk Berner kind kent ze bij naam.
Elk stadgenoot kan uren
Naar ‘t vroolljk spel, den loggen dans
Dier beren zitten turen.
Nu gaf de. stad één beer cadeau
Aan een bevriende stede-.
Berlijn, dat ook zoo’n wapen voert
Krijgt er van Bern een mede
En de Berllfners zijn verheugd,
Ze weten te waardeeren,
Welk kostelijk geschenk nu Bern
Hun stuurt met een dier beren.
p het Internationaal Congres tegen
het Alcoholisme, dat te Warschau
gehouden Is. werd een treffende hul
de gebracht aan wijlen jhr. mr. Ch. Ruys
de Beerenbrouck, gedurende zijn leven vele
jaren voorzitter niet enkel van onze Sobrië-
tas maar ook van de Internationale Alge-
meene Drank weer.
De hulde had plaats in tegenwoordigheid
van twee kardinalen en meer dan twintig
bisschoppen. Prof. Oer. Brom nam de
plaats in vap Mgr. Scheiwiller, die tot
voorzitter en opvolger van jhr. Ruys ver
kozen was maar wegens omstandigheden
niet aanwezig kon zijn.
Op de eerste rij van' de congreszaal had
plaats genomen Mevrouw Ruys de Beeren
brouckvan der Heyden met hare dochter
vlak bij den Nuntius, prelaten en vertegen
woordigers der Poolsche regeering.
Nadat het Wilhelmus was ingezet,
volgd door het Poolsche volkslied, betrad
prof. dr. Ger. Brom het spreekgestoelte om
in de Duitsche taal een pos th urne hulde
te brengen aan den nationalen en inter
nationalen drankbestrijder jhr. Ruys de
Beerenbrouck.
Dr. Brom zeide Ruys niet alleen te ken
nen, maar ook van hem te houden. In het
kort schetste hij zijn leven als Christen,
staatsman en drankbestrijder, zoodat ook
oningewijden hem volgen konden in het
eerste gedeelte, dat hij in het Duitsch ten
beste gaf, en in het veel langere- slot, dat
in het Fransch werd uitgesproken.
Ontroerend was de redenaar vooral toen
hij eindigend er nog eens op wees hoe Ruys
in zijn godsdienst had gevonden de kracht
van zijn persoonlijkheid. Ook mgr. dr.
Ariëns werd hartelijk herdacht en het con
gres herdacht In dankbare instemming met
de rede van dr. Brom haar afgestorven
voorzitter, wien ook nog door Poolsche re
denaars hulde werd gebracht.
He£ v?as een herdenkingsplechtigheid, die
diepen indruk maakte, vooral op de Neder-
landsche en Vlaamsche congresleden, on
der wie leden van het Sobrlëtasbestuur, de
kardinaal-aartsbisschop van Mechelen en
pater Stracke S.J.
I overzicht
te maken omtrent den gang van zaken
jvengenoemde bedleningspunten, was
M>reid slgnaleersysteem noodzakelük.
Door middel van reeds in de studio technisch
beproefde
het al- ofj niet branden
direct de
lün word<
in de zal<
hoorende
trische vergre\
verkeerde schal
men. Voor de
heel apart slgnaalsï
knoppen uitgewerkl
zün wenschen snel
teur van het repor
den in elkaar, een rozenkrans
gestrengeld. Het lange smalle hoofd,
de hersenen dag in dag uit en vaak ook ’s
nachts de bezielende levensdrift waren, is nu
even bleek als het witte kussen. De helder
blauwe oogen. waaruit de levensdurf sprankel
de, zün gesloten, voor altüd.
Toen de zware eiken kist was weggedragen
en de leegte in het huisgezin tastbaar werd,
was tot de moeder de werkelükheld In haar
volle schrilheid pas doorgedrongen. Zoekend
w-aren haar betraande oogen langs haar vüf
kinderen gegaan en rustten tenslotte op haar
oudste, haar Karei. Zonder dat er één woord
gesproken was, had hü begrepen, wat moeder
met haar lieve oogen vroeg. Den 'volgenden dag
eerst hadden moeder en Karei met elkaar ge
sproken en belden brachten een groot offer.
Het harde, onvermurwbare leven dwong!
Vanaf den dag, dat hü de school verlaten
had, trok hü zoo rond; de groote hengsel
mand aan den linkerarm; de pet meestal In
de rechterhand, van café tot café in de kleine
Rünstad. Af en toe koopt er iemand een brood
je of een krakeling. Dan dankt hü. wenscht
goeden avond en gaat weer. Dag na dag, avond
na avond.
Hü is nu achttien Jaar, maar hü ziet er uit,
als was hü vüf en twintig.... zoo mannelük,
zoo ernstig, zoo zorgvol. Dat bréngt de tüd
zoo mee.
Een mooie slanke kerel Is Karei geworden
en nog altüd kunnen zün oogen schitteren,
zooals vroeger.,., vroeger.... toen had zün
onderwijzer eens tot zün vader gezegd, dat de
bengel studeeren moest. Telkens en telkens
had hü het herhaald. Er zou toch wel een
weg op gevonden kunnen worden. En Karei
was opgetogen geweest!.... Studeeren.... Nu
is hü krakelingenventer....
Zün kleeren zün helder, maar tot op den
draad versleten, haast niet meer te herstel
len. Hoe matter en stugger zün blikken wor
den, des te glanzender worden de mouwen van
zün jas en zün broek.
Sedert hü het bedrijf begonnen is. is het in
de café’s en kroegen hoe langer hoe slapper
geworden en de weinigen, die er nog komen,
verteren voortdurend minder. Maar thuis
wachten de moeder, de broertjes en zusjes en
vertrouwen op hem. Nog altl
en hun hoop. En als hü
sltjjd is hü hun trots
daaraan denkt, kan
het gebeuren, dat zün roepen luider, dringen
der, smeekender wordt. En soms verkoopt hü
dan enkele krakelingen meer. Vroeger heeft
hü er meermalen van gedroomd, te mogen
studeeren. Hü droomt nog altüd. Want In hem
bleef, ondanks alles, iets jongensachtigs, Iets
dweperigs. In zün verbeelding zün er dui
zenden voorstellingen, die hem de ontbreken
de schoonheid des levens vervangen moeten.
Hü ziet zich op een avond naar huls komen
en honderd Mark voor moeder op tafel leg
gen. Honderd echte Marken.... In een mooi
papieren briefje. Dat is de belooning van een
rijk man, wiens eenlge dochter hü uit den Rün
heeft gered. Is honderd Mark elgenlük niet
wat weinig voor zoo’n rüken man? Misschien
krügt hü er wel duizend!....
Groote prüzen uit de loterü wint hü op elk
lot dat hü dacht büeen te zullen sparen als
als hü eiken avond zün heele mand heeft
leeg verkocht. Zoo droomt en fantaseert Ka
rei, van café tot café, en verkoopt hier en daar
nog wat. Maar allengs worden de droomen zeld
zamer en de werkelükheld harder, brutaler. Het
is nu de twintigste van de maand. Nog zün de
zorgen niet alle weg, die de vorige .laatste” met
zich bracht en nu melden zich reeds de nieuwe.
Nog tien dagen zal het duren en dan komen ze
allen weer die geld moeten hebben. Geld....
geld.... geld.... Dan komt de huiseigenaar, de
man van de gasfabriek, de man van de electri-
clteit, de man van de waterleiding, nog één van
de vier fondsmannen, die vroeger kwamen. En
thuis vertrouwen ze op hemKarei is een
flinke kerel, zegt proeder altüd! Lieve hemel!!
Tegen een boom geleund staat de jongen in
het park langs den Rün en staart peinzend in
het schemerend water. In het langzaam voort
kabbelend water weerspiegelen zich honderden
lichten en dansen sidderend op de golven. De
jongen slaat den kraag van zün jas omhoog; het
wordt koel. Hü rilt van de koude. Plotseling
kreunt hü-... uit het binnenste van zün ziel,
zooals slechts een schepsel dat hevig lüdt, zich
uiten kan. Dit kreunen, zoo schünt het den
verschrikten jongen, vervult het heele dal.
Haastig loopt hü terug naar de bank, waar zün
mand nog staat.
Deze is nog bijna
vol. R. M. 1.60
heeft hü ontvan
gen, dat is nog
geen vüftlg pfen
nig verdienste. De
longen wlscht met
de mouw over 't voorhoofd. Hü heeft bet plotse
ling zoo heet alsof hü
In te bouwen, zoodat de luidsprekers In de za-
- len dan ook niet zichtoaar zün. De juiste
plaatsing der luidsprekers was van büzonder
groot gewicht. Hier moesten artistieke en tech
nische elschen worden gecombineerd. waarbü
behalve op de kwaliteit de^ weergave, in het
büzonder op de richting van het versterkte ge
luld gelet diende te worden. De toehoorders
mogen practlsch niet hunnen merken, dat het
stemgeluid van den spreker vla een luidspre
ker versterkt tot hen komt.
Teneinde dit probleem te kunnen oplossen,
was het noodlg nauwkeurig de acoustlsche
eigenschappen der zalen te kennen. Hiertoe zün
door Philips zeer uitgebreide onderzoekingen
verricht, waarbü gebruik gemaakt werd van de
modernste middelen der meettechniek. Bü deze
metingen waren weer vele moeilijkheden te
overwinnen. Zoo was het ónmogelijk de zelfre-
glstreerende acoustlsche meetapparatuur, welke
in Philips' Laboratoria staat opgesteld cn
voor nauwkeurige meting der nagxtmtüden ge---
brulkt wordt, naar Genève te transporteerer.
Het was daarom noodzakelük deze metingen te
verrichten via een 700 kilometer lange inter
nationale speciale telefoonlün. Het effect van
geluiden als handgeklap kon zoo in Eindhoven
worden bestudeerd Daar het voorts in een in
aanbouw zünd gebouw niet mogelük was ter
plaatse intenslteitsmetingen te verrichten, wer
den glazen modellen der zalen vervaardigd,
waarin kleine lampjes werden geplaatst, welke
den redenaar en de luidsprekers voorstelden.
Aan de hand van de licht- en schaduwplekken,
welke deze lampjes op de wanden van het
model veroorsaken, konden de juiste gelulds-
verdeellnagn de met luidsprekers aan te bren
gen verbMePtngenworden afgeleid.
Nlettogenstaande^do—gecompliceerdheid van
deze^eiectro-acoustlsche Installatie is het ge-
lu^t; de technische outllleerlng voor de uiteen-
dwpende elementen dezer installatie zoodanig
te centraliseeren, dat alle benoodigde verster
kers, mixers en oontróle-apparaten in één cen
trale ondergebracht kunnen worden, waarin
ook alle doorverbindingen der verschillende cir
cuits kunnen worden tot stand gebracht.
De door de microfoons overgebrachte modu
laties der spreekstroomen worden alle naar de
centrale geleld, waar zü op een centrale be-
dlenlngstafel samenkomen. Deze is uitgerust
met twee mengsystemen, zoodat de uitzending
-aan twee verschillende vergaderingen gelük-
tuatg kan plaats hebben. Na menging en ver
sterking wordt het geluid over de voor boven
genoemde doeleinden benoodigde lünen gedis
tribueerd. In totaal wordt een zeventigtal ver
sterkers van verschillend type met him voe-
dlngsapparaten in de centrale opgesteld, terwül
vüftlg uitgaande lünen worden aangesloten.
Zoo is het mogelük geworden, het benoodigde
technische personeel te centraliseeren. hetgeen
een economische en bedrüfszekere werklngs-
wüze der ingewikkelde installatie garandeert.
In de zalen zelf worden de uiterlük geheel
aan het milieu aangepaste microfoons der spre
kers in- of uitgeschakeld door nlet-technlsche
otFrateurs, die daartoe een eenvoudig te bedie
nen schakeilessenaar tot hun beschikking heb-
zoo iets gebeuren moest!.... Maar u was op,
hè u en Miss Carleton?.... Gelukkig, man!
Heel gelukkig ook, want, zooals je weet, kunnen
een paar minuten leven of dood beteekenen in
een geval, als dit. Het zal altüd een groote vol
doening voor je blüven, Gilchrist, dat Je toeval
lig nog op was en zoo dicht binnen het bereik,
zoodat je met recht je broertje het leven hebt
kunnen redden I”
,Js zün leven dan gered?” vroeg Janle.
Het gezichtje op het kussen was büna even
wit als het linnen, waarop het rustte. Het kind
had ééns de oogen opgeslagen, had een zucht
van verlichting laten hooren op het zien van
Janie en was toen weer in half-bewusteloozen,
half-sluimerenden toestand gevallen.
,HÜ zal veel zorg behoeven," antwoordde de
dokter, zün instrumenten bü elkaar pakkend.
„Behalve zün groot bloedverlies hebben zün
zenuwen een schok doorstaan. Blüf hem steeds
gadeslaan. Maar u moet natuurlük een verpleeg
ster hebben."
„O, ik zal hem zelf verplegen," zei Janle vast
beraden. ,Hü moet nu geen vreemde bü zich
hebben. Hü zal naar mü verlangen!”
„Of hü naar u verlangen zal!” zei Peil met een
blik, waar Rorke hem voor gegeeseld zou heb
ben. .Maar een gediplomeerd verpleegster sou
beter voor hem zün en waarschünlük ook voor
U ziet er niet naar uit, dat u bestand la tegen
dien inspannenden arbeid."
Janie voelde, dat hü hier feltelük gelük In had.
Ze was doodop en duizelig, maar was intusschen
door niets af te brengen van haar voornemen
en werd daarin ondersteund door Rorke. die
tusschen verborgen, roerloos en stil, lag Charlie,
zacht kreunende.... Naast hem lag een gebro
ken glas en een plasje water.
.NÜ vroeg om drinken en ik wilde het hem
al geven," zei z'n moeder op schrillen, huilerigen
toon, die Janle verschrlkkelük In de ooren klonk.
„Waarom wilde hü het van mü niet aanne
men?.... Hü is toch mün eigen "kind, en
hü zou niet zoo bang zün geweest voor mü, als
anderen hem niet opgestookt hadden! Hü
schreeuwde en wrong zich in allerlei bochten
tot hü ten slotte uit het bed viel en toen brak
het glas. Ik denk, dat hü er zich aan bezeerd
heeft.”
Onder het spreken boog zü zich over het
kind heen en het haar viel haar over het ge
laat.
„Zag u er zóó uit. toen u hem te drinken wilde
geven?” vroeg Janle onwillekeurig.
En de gedachte flitste haar door het hoofd
van de spookhistorie van de vrouw met het
haar, dat haar over het gelaat vielMaar
él te goed begreep ze nu zün ontzetting bü het
ontwaken.
Ze knielde op den grond naast hem en zag, dat
hü een gapende wonde In de dü had, waar het
bloed uitgutste.
In een ommezien stond Rorke naast haar en
hield met kracht de vingers tegen de wonde,
terwül hü beval:
„Stuur Ludlow. een dokter, r dadelük!
Anders zal het kind nog, doodbloeden!"
In een oogenbllk was héél het huishouden op
de been: Selina stond gereed en gekleed in de
kamgr en verontschuldigde zich, dat ae niet vol
werpt hü de mand weer over zün arm en gast
van café tot café.... dat zün er meer dan
dertig.
In het wünhuls van mevrouw Zimmermann
komt Karei altüd het laatste. Er zün nog maar
enkele gasten. Hier en daar zitten ze aan de
tafeltjes, meest hotelgasten, vreemden. Ook de
rüke Andres zit er, vlak naast mevrouw Zim
mermann. Als de jongen met zün korf binnen
komt, keeren belden zich naar hem toe. De jon
gen zegt goeden avond en gaat naar het eerste
tafeltje. Hü merkt niet, dat de hoteleigenares
münheer Andres toeknikt. Dan staat zü op en
begeeft zich achter het buffet.
..En hoe gaat het, Karei,” informeert mün
heer Andres joviaal, als de jongen hem beleefd
de mand voorhoudt.
„Ach. 1 gaat wel,” weifelt Karei. Hü voelt
zich eigenaardig onrustig. Hü weet elgenlük zelf
niet goed, wat hü er aan heeft.
^Ie mand Is anders nog aardig vol,
Zeker je tweede vandaag al, hè?"
.Neen, münheer Andres, dien tüd kan ik me
niet meer heugen, dat ik er twee per dag leeg- s
verkocht Deze mand is de eerste nog van van
daag!"
„Dat Is erg weinig, jongen. En t is al zoo
laat Hoor eens. Karei, wat heb je nog in je
korf?”
De jongen telt. Hü heeft een vuurrood hoofd,
zün hand trilt. Hü telt en telt nog eens, maar
komt telkens In de war. „Voor zeventien Mark
tezamen, münheer Andrea," stottert hü tenslot
te. Meer weet hü er niet uit te brengen.
.Best, jongen. En breng Jü die mand nu
maar gauw naar het tehuis voor ouden van
dagen In de Rüngasse. Zoo plezierig Is het daar
ook niet, dat ze wel eens zoo’n presentje kun
nen gebruiken!”
Met een gullen lach betaalt münheer Andree
twintig Mark op tafel en wil er zelfs niets van
terug hebben.
„Dat kunnen jullie thuis best gebruiken, jon
gen. Je moest elgenlük elke week maar zoo’n
mand vol naar de Rüngasse brengen. Vrijdags
avonds kim Je mü hier vinden om af te reke
nen!”
Karei weet niet hoe hü zich houden moet. Hü
kükt münheer Andres wat ongeloovig aan. Dan j
zocht hü met zün oogen mevrouw Zimmermann,
ook deze knikt hem bemoedigend toe.
„t Is werkelükheld, geen droomerü," dringt
het eensklaps met verheugende werkelükheld
tot hem door. Met een zwier zet hü zün*mand
op den grond, neemt zün pet af en grüpt de
hand van zün weldoener.
„Oh, münheer Andres, als u eens wist.Oh,
wat zal moeder blü zün, als ze het hoort. Ik
kan wel huilen van vreugde, als het niet zoo
kinderachtig was voor een jongen!” voegt hü er
haastig aan toe.
.Bewaar je tranen maar, mijn jongen. Daar
is nu wel allerminst reden voor. En maak nu
maar dat je In de Rüngasse komt, anders zün
ze daar allemaal al naar bed!"
Met een blüden lach om de smalle lippen, die
hem In een slag jaren jonger maakt en hem iets
teruggeeft van den overmoed der jeugd, die nog
zoo bü hem behoort, verdwünt Karei enkele
oogenbllkken later door de hoteldeur.
Mevrouw Zimmermann heeft zich weer bü
münheer Andres gevoegd.
„Oh, münheer Andres, wat heeft u dien jon
gen gelukkig gemaakt!”
Een afwimpelend handgebaar doet haar zwü-
gen.
,Jk kan u niet zeggen, hoe het mü pakte, toen
ik den jongen aan den Rün hoorde kreunen.
Dat kan Ik u niet zeggen." Een oogenbllk
heerschte er stilte. Dan vervolgt münheer An
dres:
.Het was een beschikking van God, heel ze
ker een beschikking van God! Hü moet ons met
geweld op alles stooten, opdat wü ziende wor
den. Ik heb vanavond A gezegd, de rest zal
volgen, dat beloof ik u!”
Mevrouw glimlachte. .Januner,’’ dacht ze,
„dat er zoo weinig van die nobele menschen als
münheer Andres zün. Er is zooveel nood Ce le
nigen, hier en daar en overal."
(Nadruk verboden)
Ja/ dat li do nieuwe Rlnto. Om te
beginnen, behoeft Rinso niet te wor
den aangemaakt U strooit het direct
in de wasmachine. Verder bezit Rinso,
ondanks de lage prijs van 12} ets.,
een ongewoon hoog vetgehalte, waar
door in een ommezien een overvloedig schuim te voorschijn komt I Dit verklaart
de sterk reinigende werking van Rinso. zonder dat U zelfs behoeft voor
weken. Maar het toppunt van zuinigheid is wel, dat een
Rmso-sop meerdere malen kan worden gebruikt. Na het witte
goed kunt U ook nog het gekleurde, het flanel en hel tricot
goed in hetzelfde sop wassen. Zodoende wast U met één pakje
begreep, dat zü anders rust noch duur sou heb
ben. De schouders ophalend, trok de dokter zich
terug.
Dien heelen nacht waakte Janle bü Charlie's
bed, sluimerde wel een oogenbllk, maar was
toch altüd bü de hand, om hem te kalmeeren,
als hü bü zün ontwaken eenlg teeken van
vrees gaf.
Twee dagen lang verpleegde zü het patiëntje
met de grootste zorg, waakte over ieder van zün
bewegingen, voorkwam zün geringste wenschen.
Er was een gediplomeerd verpleegster In huis
voor den 'ouden Andrew Gilchrist; de dokter
kwam èèns of tweemaal per dag; Rorke was
altüd bü de hand, om haar te helpen. Charlie's
moeder werd angstvallig van hem af gehouden;
zü werd met groote strengheid bewaakt door
Selina en had bovendien weer zoo’n „zenuw
bui.”
Al dien tüd werd er geen woord gewisseld tus
schen Rorke en Janle. dat geen betrekking had op
Charlie. Het tragische incident had een nadere
verklaring tusschen die twee onderbroken en
Janle wilde daar nu ook geen gedkchte aan
wüden, tot het klpd buiten gevaar zou zün.
Zü zelf maakte een ware crisis door; voelde
zich zóó zwak door uitputting en gebrek aan
slaap, dat alles haar onwerkelük leek.
Toen zü den derden dag weer weigerde naar
bed te gaan, braeht Rorke hier met groote be
slistheid tegen in, dat zü nu wel degelük moest
rusten op haar eigen kamer, al zou hü haar dan I
ook zelf daar opsluiten. Hü «ou blüven opzitten
bü het patiëntje. j
Te vergeefs bepleitte ze haar zaak; hü bleef 1
personen.
j
i
t
