1573
Onze stad herdenkt blijde haar victorie
van
Versierde straten verhoogen!
de feeststemming
Prachtig geslaagde kinderoptocht
trekt door de stad
Ook na weer trok de aubade bij het
hoofd der gemeente groote
belangstelling
VRIJDAG 8 OCTOBER 1937
s
Feest binnen en buiten
Vooravond
Eerste speeches
4
I
Herdenkingsrede
Kinderen in optocht
Plechtige muziek
Versieringen
Bij het Victoriebeeld
De groote dag
De reveille
u
lam-
„Kaasdraagster” in den kinderoptocht
>r GROENELAANTJE en
komende reizigers
ge-
spontaan
in
Mierck toch hoe sterck,
Bede voor ’t Vaderland,
O Neerland! so ghü maer en bout.
mijn
onderdanen.
die
Het oude Wilhelmus
Ondanks crisis, malaise, werkloosheid, of hoe
de kwalen van de laatste zes jaar ook heeten
en ondanks altijd dreigende Octoberstormen
en regens is de Alkmaarsche burgerij aan den
een
der
Bewerking
Schoen.
die
lied
voorbereidingen voor den grooten optocht C7
het Doelenveld. Praalwagens werden klaarge-
Ni
carilfi
de
Dat
HET FNIDSEN De tusschen rood-wlt-doek
hangende bloemen zijn met fel verlichte bogen
omgeven. Voor deze smalle straat een schitte
rend geslaagde versiering;
WILDEMANSSTRAAT De Oranjelampions
tusschen de boomen maken hier een heel moei
effect.
zomer Vrijdags op straat hun concerten gaven,
dan is verdere lof ovétfapdig.
s
1
DE OUDEGRACHT Voor deze altijd rus
tige en stille gracht heeft men wederom de
juist effectvolle verlichting gekozen. De hon
derden roode lichtjes boven het water, geven
een sprookjesachtigen aanblik; vooral vanaf de
bruggen heeft men er een prachtig gezicht op.
DE ST. ANNASTRAAT Hier wandelen we
onder een kleurenschakeering van fantasie-
vlinders, waaraan de electrische verlichting een
bijzonder mooi effect geeft.
HET VERDRONKENOORD Ook hier Is de
verlichting boven het water feëriek. De niet
te tellen fonkelende licht-sterren weerspiegelen
in het water waartusschen kleine vlaggetjes en
bloemen zijn aangebracht.
waart us-
lampions.
dit front af voeren lange slingers lampjes
de groote muziektent waarin concerten
Wilhelmus van Nassouwe
Ben lek van Duytschen bloet,
Den Vaderlant ghetrouwe
Blijf lek tot inden doet:
Een Prince van Oraengien
Ben ick vri) onverveert,
Den Coninck van Hispaengien
Heb lek altDt gheeert.
Niet doet my meer erbarmen
In mijnen wederspoet.
Dan datmen siet verarmen
Des Conincks Landen goet.
Dat u de Spaengiaerts crencken
O Edel Neerlandt soet.
Als ick daer aen ghedeneke
Mijn Edel hert dat bloet.
1) Weest geduldig,
rechtgeaard züt.
Reeds in de late ochtenduren begonnen de
voorbereidingen voor den grooten optocht op
Lijdt u mijn Ondersaten
Die oprecht zijn van aert, 1)
Godt sal u niet verlaten.
Al züt ghü nu beswaert:
Die vroom begheert te leven
Bidt Godt nacht ende dach.
Dat hij mij cracht wil gheven
Dat ick u helpen mach.
Juist is de zon <oor den dikken wolkensluier
gebroken om de feestende stad in een gouden
Octoberlicht te zetten, wanneer het feestelükste
punt van het ochtendprogramma, de kinder
optocht. een aanvang neemt. Groot is het aan
tal kinderen, dat aan den optocht deelneemt
en groot is ook de verscheidenheid van ideeën.
Langer dan op gewone dagen bleef het druk
in de versierde straten. Velen gingen ook reeds
een kükje nemen op het feest-ontspanningster-
rein. Hier waren attracties in overvloed, os. een
benzine-shooter, poffertjeskraam, zweefmolen,
draaimolen, luchtschommel, sportkanon, schiet
tent en kramen met heel verscheiden inhoud.
Ook in de café’s werd al muziek gemaakt. Zoo
had b.v. Willy Kohier met zün orkest in de voor
zaal van het Gulden Vlies er de goede stem
ming al uitstekenden.
Toch gaat men vanavond niet al te laat naar
bed. Morgen komt er weer een dag, en die kan
nog wel eens wat zwaarder zün!
Men wil in Alkmaar, dat het Ontzet herdacht
wordt, men verlangt naar den 8sten October,
omdat deze dag onze stad in een stemming en
in een feestkleed vertoont, waaraan iedere
Allernaarder zün hart ophaalt. Voor de kinderen
is het een dag van vreugde: vrü van school,
lamplonoptocht. kinderoptocht, ’s namiddags kü-
ken naar den „grooten" optocht en ’s avonds een
uurtje langer opblüven om de verlichting te
zien. Voor de oudereneigenlük dezelfde ge
noegens. En bovendien: is niet de blüdschap
van de jeugd onze blüdschap?
De 8ste October is gegroeid tot een stedelü-
ken feestdag, waaraan een gebeurtenis van na
tionaal belang ten grondslag ligt. De 8 Octo-
ber-Vereeniging .Alkmaar Ontzet” organiseert
dezen feestdag.
Wat, Burgers van Alkmaar, als het volgend
jaar onze Vereenlging de middelen ontbreken
om de herdenking en feestviering wederom voor
te bereiden? Geen herdenking, geen feestdag,
geen kindervreugde? De 8ste October een dag
als andere dagen? Het Ontzet van Alkmaar in
het vergeetboek?
Ik wil geen sombere voorspelling doen. Maar
als het ledental der Vereenlging niet spoedig
grooter wordt, gaat het dien kant uit.
Helpt ons dit te verhoeden. Stelt twee cent
per week beschikbaar om het de 8 October-
Vereeniging mogelijk te maken de glorie van den
Ssten October te bewaren.
„Van Alkmaar de Victorie".
C. J. DE LANGE,
Voorzitter der 8-October-Vereenlging
„Alkmaar Ontzet”
(Uit den Feestgids).
ZAADMARKT Dat men met weinig mid
delen toch iets heel moois kan bereiken be-
wüst wel het keurip effect dat de lichtkronen
aan den walkant hier maken.
c.
De Amerikaansche oudstrijders, die in Frankrijk vertoeven, zaten aan een
feestdisch aan in den Dóme des Invalides, waar de tafels rond kanonnen waren
gezet, die Napoleon bij zijn veroveringstochten gebruikte
Het muziekgezelschap Soli Deo Gloria viert
vandaag een Jubileum: voor de tiende maal
biedt het den Alkmaarders het plechtige half
uurtje koraalmuzlek aan. Velen volgden in de
Langestraat met groote aandacht het program
ma dat er als volgt uitziet:
Psalm 103
Eln veste Burg 1st unser Gott,
nig of geen regen in het Noorden". Wat wil men
nog meer?
Opmerkelük is hef groot aantal vlaggen, dat
in het vroege uur reeds is uitgestoken. Alk
maar heeft de laatste Jaren wel geleerd, zün na
tionale gevoelens naar bulten te demonstreeren.
Het weer Is als zoo dlkwüls in dezen herfst:
koel, betrokken, maar we geven de hoop op een
zonnetje niet op. Immers de heeren in de Bilt
hebben het nog zoo kwaad niet met ons voor.
Speciaal voor deze gelegenheid is geseind: „Wei-
maakt en een leger grimeurs was in de weer.
Wat Wü er reeds van zagen, wettigt het ver
moeden. dat het weer schitterend zal worden.
Het zonnetje is intusschen verdwenen, maar
wü houden ons vast aan De Bilt. Zoo Iets
moois mag niet verregenen.
Morgen komen wü op dit fraaiste ondteriari
der feestelüUieden terug.
Het altüd indrukwekkende moment is nu daar
van de huldiging bü het Victoriebeeld.
Een groote stoet kinderen, feestelük gekleed en
getooid met de nationale en stadskleuren, trekt
met de muziek en het bestuur der 8 October-
vereeniglng van het gebouw de Unie naar het
Victor! epark.
Daar zün reeds zeer velen verzameld. Een
groot aantal genoodigden heeft plaats genomen
op de stoelen. Wü merken op Burgemeester en
mevr. v. Kinschot, wethouders en raadsleden, en
andere autoriteiten, vergezeld van hun dames.
Voorts het bestuur der Leldsche 3 October-
vereeniglng en vertegenwoordigers van den Se
naat der Universiteit.
Een kinderkoor, onder leiding van Com. Jon
ker, zong op voortreffelüke wijze enkele liederen,
waarna de voorzitter der 8 October-vereeniging
de herdenkingsrede hield.
Voor deze rede werd de krans aan het beeld
gehecht en gingen de vlaggen omhoog.
Onder veelbelovende voorteekenen is Donder
dagavond de feestelüke viering van het 8-Octo-
berfeest begonnen.
Na een vrü kouden, somberen morgen is van
middag het herfstzonnetje doorgebroken, en
nu is het een prachtige, heldere avond, uitste
kend geschikt om het feest zoowel binnen- als
buitenshuis prettig te vieren.
Dat is gelukkig, want de drukte in de stad
is al geweldig. De lichten der versiering zün
Immers ontstoken en in dichte drommen bewe
gen de Alkmaarrfers zich door de straten, om
het moois te bewonderen, dat door de stadge-
nooten is gewrocht.
la^at de heer W. J. Crefeld op het Waag-
illon den feestavond had Ingeluid met een
prachtig programma van vaderlandsche liede
ren. werd de eerste optocht gehouden. Het is
immers traditie, dat op den vooravond
Jeugd met lampions door de stad trekt.
echter de opkomst zóó groot was. dat hebben
we toch nimmer aanschouwd. Er kwam geen
eind aan dien stoet van lamplondragende klei
nen, die vooral waar hü langs gracht of sin
gel passeerde een alleraardigsten indruk maakte.
Er waren zelfs drie muziekcorpsen noodig om
deze geweldige massa te begeleiden.
Hiermede had de Jeugd het hare gedaan om
de goede stemming erin te brengen. Terecht
schreef onze btirgemeester in het feestpro
gramma:
„Daarom is het zoo goed gezien van het be
stuur onze Alkmaarsche Jeugd een groote plaats
te doen innemen in het programma van de
8 Oct. viering en zoodoende hen klaar te ma
ken voor de taak, welke later weer op hun
schouders zal rusten."
DE MIENT Behalve de verlichte walmu-
ren heeft men hier weer het traditioneele
bootje, waarop nu een licht-pyramide prükt
die ons aan een miniatuur verlichten Eiffeltoren
doet denken.
Valerius’
„Gedenck-Clank".
Valerius’
„Gedenck-Clank”.
Psalm 89
Valerius’
„Gedenck-Clank”.
Een lied van Nederland, H. J. den Hertog.
Van Alkmaar de Victorie, Coster
Bewerking Ter Hall
Bewerking Walther Boer.
kant geweld moeten worden aangewend. Op 14
April 1568 ontving Prins Willem van Oranje te
Dillenburg de Nederlandsche afgezanten, die
hem tot den vrüheidskamp opriepen. Er werd
besloten den vüand langs vier kanten aan te
vallen. Dit besluit werd ten uitvoer gelegd, maar
de aanvallen misten het verwacht gevolg. Een
broeder van den Prins. Adolf van Nassau, sneu
velde bü Helligerlee. Enkele andere pogingen
werden ondernomen, maar met even weinig re
sultaat. Het kruit was ras verschoten, de mid
delen waren uitgeput. En zoo hopeloos was de
toestand, dat de Prins in het begin van 1569 be
sluit om naar zün bezittingen in Duitschland
terug te keeren en daar gunstiger omstandig
heden af te wachten.
Drie Jaren lang zal dit verbluf duren. Dan
valt er als een onverwachte zonnestraal vanuit
donkere wolken van verdrukking en onmacht
een gebeurtenis van groot belang: op 1 April
1572 nemen de Watergeuzen In naam van den
Prins den Briel in. De uitwerking van deze ge
beurtenis is geweldig. Van alle kanten schiet
het verzet weer op en uit talrüke steden wor
den de Spanjaarden verdreven. In Augustus
1572 verlaat de Prins zün Dultsche bezittingen
en valt met een gering aantal troepen de
Spaansche macht aan. Weer wordt hü verslagen
en tot den aftocht gedwongen, hetgeen den
Spanjaarden de gelegenheid biedt om een nieu
wen veldtocht ter onderdrukking van de op
standelingen te ondernemen. Mechelen, dat de
poorten voor den Prins had geopend, wordt ge
plunderd. Zutphen en Naarden worden uitge
moord. Meer weerstand biedt Haarlem, maar na
een maandenlang beleg moet het zich overgeven.
Dan is Alkmaar aan de beurt. Het weerstaat de
Spaansche aanvallen en als. dank zü de bemid
deling van den Prins, tot het doorsteken der
düken is besloten, verdrüft het water de Span
jaarden. De stad is ontzet, voor goed bevrüd
van de Spaansche overheerschlng en met haar
het geheele Noorderkwartier. Het volgend jaar
vangt de belegering van Leiden aan. Ook hier
bewerkt de invloed van den Prins, dat de düken
worden doorgestoken, terwül bovendien een po
ging tot ontzet van buiten af wordt ondernomen.
Men kent den uitslag: op 3 October 1574 blüken
de Spanjaarden weggetrokken. Holland is voor
den Prins!
Dit is in korte trekken weergegeven het ver
loop van de eerste zes Jaren van den tachtig-
Jarigen oorlog. Het is zeer waarschünlük. dat
het Wilhelmus aan het einde van 1568 of in het
begin van 1569 na het mislukken der pogingen
om de macht van Alva te breken, is gedicht en
we! door iemand uit de naaste omgeving van
den Prins Op dat tüdstip. toen alle bemoeiingen
van den Prins vruchteloos waren ggbleken en de
vrijmaking van ons volk zoo onmógelük scheen
dat de Prins geen beteren uitweg zag dan zich
voorloopig terug te trekken, heeft naar men
met evengroote waarschünlühheid mag aanne-
men Filips van Mamlx, Heer van Sint Alde-
gonde, een man van voortreffelüke hoedanig
heden, geboren in de Zuidelüke Nederlanden.
maar aan de zaak der Nederlanden in het alge
meen even verknocht als aan zün heer, die hem
als trouwen raadsman en vriend had aanvaard.
i dit lied ..ter eeren des Doorluchtlchsten Heeren
Heere Wilhelm Prince van Oraengien, Grave
van Nassou, Patrls Patriae" (d wz. Vader des
Vaderlands) gedicht, teneinde aldus zoowel den
Koning van Spanje als het Volk der Nederlan
den bekend te maken, welke gevoelens op dat
oogenblik den Prins vervulden. En men weet
het: de figuur van den Prins is alleen dan te
begrüpen. indien men in het oog houdt, dat hü
zich wel degelük als onderdaan van den Ko
ning van Spanje beschouwde en bereid was
diens bevelen op te volgen en diens opdrachten
te vervullen, maar alleen en op dringende
voorwaarde, dat het volk, welks lot aan hem was
toevertrouwd, van alle verdrukking zou worden
bevrüd.
Aldus leeren wü het Wilhelmuslied tonnen
als een herhaalde betuiging van trouw jegens
den Koning, mits deze bereid is het Volk der
Nederlanden in vrüheld van gedachten te doen
voortleven, en als een woord van voorloopig af
scheid tot datzelfde volk, vergezeld van de ver
zekering. dat zün belangen niet zullen worden
vergeten: „Oorlof mün arme Schapen Die züt
in grooten noot, U Herder sal niet slapen Al
züt ghü nu verstroyt”.
Hoezeer Prins Willem van Oranje over zün
volk heeft gewaakt, leert de geschiedenis van
ons Vaderland vanaf den dag. waarop de
Oranjevlag In den Briel werd ontplooid, tot dien
in 1584. waarop het moordend lood den Vader
des Vaderlands velde. Daarom behoeft het niet
te bevreemden, dat de woorden, die eenmaal
de Prins tot zün volk sprak, woorden van be
moediging. belofte van trouw, betuiging van
liefde, door ons ook na verloop van eeuwen
worden herhaald als wilden wü daarmede de
bescherming, die van hem over ons volk is uit
gegaan, opnieuw inroepen. Het Nederlandsche
Volk weet, dat het de bescherming van Oranje
niet kan ontberen en het geniet het onschatbaar
voorrecht, dat het na verloop van meer dan drie
cn een halve eeuw nog steeds die bescherming
ondervindt, nu bestaande in het wijs en liefde
vol regeeringsbeleid van onze geëerbiedigde Ko
ningin. Aldus is aan het Wilhelmuslied nieuwe
zin. nieuwe inhoud toegevloeid: in den Stam-
vader eeren wü de Telg. En dat wü het thans
levend geslacht onzen eerbied en liefde voor
het Huls van Oranje vermengd weten met onze
vreugden over het aanschouwen van „een nieu
we lente op Hollands erf”, ziet, deze omstandig
heid verleent aan de woorden en klanken van
ons Wilhelmuslied nog dieper beteekenis, nog
inniger waarde.
Maar dit mogen we nimmer vergeten, dat we
onze dankbaarheid voor wat ons geschonken
werd en wordt niet alleen hebben te betuigen,
maar ook te betoenen. Evenals andere volkeren
hebben ook wü te streven naar versterking van
onze nationale eenheid, hebben ook wü den weg
te zoeken, die leidt tot het behaud van ons
volksbestaan. Wil een volk zich hzmdhaven. dan
is noodig. dat de burgers, waaruit het is samen
gesteld. elkander verdragen en begrip hebben
voor elkanders inzichten, ook wanneer die sterk
mochten ulteenloopen De nationale gedachte
leve ook in ons, de wil om het Vaderland te be
houden. het te dienen en te eeren. vervulle ook
ons. Wü zullen ons Vaderland geven wat het be
hoeft en wü zullen elkander begrüpen. indien wü
slechts indachtig zün de liefde en het begrip,
die de leden van het Huis van Oranje door de
eeuwen heen aan het Nederlandsche Volk heb
ben geschonken en die tot op den hujdigen dag
geen schooner vertolking hebben gevonden dan
deze woorden van het Wilhelmus:
arbeid getogen om straten en pleinen in feest
dos te steken.
Met vreugde mag geconstateerd worden, dat
de animo hiervoor niet verflauwd is, integen
deel. Nieuwe buurtcommissies hebben ons met
vreugde en trots het simpele berichtje gezon
den: ook onze straat doet mee op 8 October.
Opmerkelük Is, hoe dit Jaar velen ook hun
huls of zaak versierd hebben. Dat gaat zoo de
goede richting in.
Het is zoo langzamerhand een wezenlük ken
merk geworden van dit Alkmaarsche feest, dat
de geheele stad er met haar versieringen ac
tief aan deelneemt.
Wü hebben den lof hierover hooren verkon
digen uit den mond van de bestuurderen der
Leldsche 3 Octobervereeniging. En wü mogen
dien lof zonder onbescheiden te zün, gerust
accepteeren. Want moge onze „zusterstad in
ontzetvreugde” kunnen beschikken over veel
meer hulpmiddelen, over studenten en ettelü-
ke duizenden leden, over een kas om van te
watertanden, en daardoor veel en veel meer
ten koste kunnen leggen aan de optochten, een
de straten versierende burgerü heeft men er
nog niet kunnen kweeken.
Wü hebben hedenavond den jaarlükschen
tocht langs al die lichtjes, vlaggen en bloe
men gemaakt, om onzen lezers er een en ander
van te kunnen berichten. Niét, alsof wü hun
daarmede iets nieuws zouden vertellen, want
men moet al heel oud, ziek, of heel nurksch
zün, om niet met eigen oogen al dit moois te
gaan aanschouwen. Het is dan ook meer be
doeld als een soort recensie van een „kunst
werk" als een blük van erkentelükheid voor
al de moeiten en kosten die aan dit werk zün
besteed.
Alleen moet men ons bü voorbaat twee din
gen niet kwalük nemen: ten eerste, dat we
over iedere versiering, hoe mooi ook, slechts
een paar regels kunnen schrüven, want plaats
ruimte is vandaag zoo kostbaar als onze vroe
gere gulden. Maar ook vragen wü excuus wan
neer we een of andere straat niet mochten
memoreeren. Dat is dan geen opzet, maar een
door de groote drukte van deze dagen ver
klaarbaar verzuim.
DE HEKELSTRAAT Hier heeft men met
een eenvoudige boekversiering een zeer mooi
effect weten te bereiken.
De daartusschen hangende Uchtbakjes met
het wapen van Alkmaar zün een goede gedach
te geweest en vormen tevens weer eens wat
nieuws.
MAGlkALENENSTRAAT Men heeft hier
weer het beste beentje voorgezet en voor een
eerste klas en smaakvolle versiering gezorgd.
Ook hier bloemen ^jigeven door Ucht-kran-
sen.
de buurt zün; een dergelüke partüdigheld
een courant kwalük passen. Doch die c
pluim is zoo büzonder verdiend, omdat
een vermvakcentrum georganiseerd is.
gratis voor de geheele burgerü ter beschikking
staat. Er worden concerten gegeven, er is een
dansvloer en Donderdag zün er volksspelen in
den echten goeden zin van het woord.
Het geheele plein te herschapen in een feë
riek lichtpaleis. Aan de frontzüde te dit feest
terrein afgesloten met hooge palen,
schen sierlük latwerk met oranje
Van
naar
gegeven worden.
Alles eigen werk van de buren!
Indien wij nog vermelden, dat de Hofkapel
bestaat uit de bekende muzikanten, die dezen
die zü in hun versierde fietsen, autopeds, wa
gentjes en poppenwagens vrü nieuwe rubriex
toepassen. De een heeft meer fantasie en
meer smaak en soms ook meer geld dan de
ander, zoodat mew. fraaie stukken werk kan
zien naast een oude fiets, waar een paar strook
jes serpentine om heen zün geslingerd, en waar
aan stuur en bagagedrager een bosje bloemen
is bevestigd en naast een kistje op een paar
afgedankte kinderwagenwielen, dat ook „ver
sierd” is. Maar allen hebben den goeden wil
gehad met iets moois voor den dag te komen
en den 8-Octoberdag meer luister bü te zetten.
En wanneer er dan zooveel kinderen zün. die
dien wil hebben, dan is de toekomst van de
ontzetvierlng verzekerd. Zei de burgemeester
vanmorgen niet tot de kinderen, dat zü Alk-
maars toekomst zün en dat van hen afhangt,
of de ontzetdag ook in de toekomst gevierd zal
worden of niet?
Langs de straten, waar de stoet door trekt,
staan duizenden groote en kleine nieuwsgierigen
opgesteld, die allen plezier hebben in de fleu
righeden wat zün herfstbloemen toch mooi
versieringsmateriaal welke hen voorbütrek-
ken en die allen pret hadden, wanneer er een
grappig tafereeltje bü was.
De onmisbare muzikale medewerking wordt
verleend door de muziekgezelschappen „Soli
Deo Gloria" en ..St. Cecilia", die vroolüke mar
tellen bliezen en het onmisbare tempo er in
hielden.
Het zal U misschien bevreemden, dat ik mün
rede aanvang met het uitspreken van twee
strophen van het Wilhelmuslied. Ik beoog er
mede Uw aandacht te vestigen op de merkwaar-
dlgheld, niet dat het Wilhelmus ons volkslied
is geworden, maar het is gebleven en dat wü.
wanneer we wenschen onze gevoelens Jegens ons
Vaderland tot uiting te brengen, dit doen door
ons te verplaatsen in den persoon van Prins
Willem van Oranje en te herhalen de getuigenis,
die naar de woorden van den dichter de
Prins omtrent zich zelven gaf. Kunnen wü een
verklaring hiervoor vinden door vast te stellen,
dat we ons eigenlük de beteekenis van die woor
den niet te binnen brengen en dat we ze dus
min of meer onbewust en uit kracht der ge
woonte herhalen? Onmógelük, immers, hoe zou
dan te verklaren zün de ontroering, die ons
lederen keer bü het hooren van dit lied be
vangt? En dan toch ook zou reeds lang geleden
of in ieder geval In onzen tüd. waarin het natio
naal bewustzün zooveel sterker dan tevoren
leeft, dit volkslied zün losgelaten en vervangen
door een ander, waarin onze gevoelens Jegens
ons Vaderland op duldelüker en directer wüze
tot uitdrukking worden gebracht. Maar wat voor
zin heeft het dan voor ons om telkens, wanneer
wij onze liefde en trouw Jegens Vaderland en
Vorstin willen vertolken, er aan te herinneren,
dat Willem van Nassau van Duitschen bloed was
en dat hü den Koning van Spanje altüd heeft
geëerd? Ten deelë vindt dit hierin zün verkla
ring, dat we ons nog steeds de onmeteltjke ver
diensten van Prins Willem van Oranje voor de
viijmaking van ons volk ten volle bewust zün
en geen mogelükheld zien om de liefde voor ons
Vaderland op sterker en tegelük inniger wüze
tot uiting te brengen dan door ons in de figuur
van den Vader des Vaderlands in te leven en
zün gevoelens van liefde Jegens ..Neerlant Soet”
en van bekommernis en bezorgdheid over het
lot van zün volk te herhalen.
Moge ik teneinde dit toe te lichten Uw ge
dachten voor enkele oogenblikken naar het ver
leden terugvoeren.
In 1567 was Alva in de Nederlanden gekomen
:uet de opdracht van Koning Filips den Twee
den om de opstandige gewesten tot onderwer
ping te brengen. Wilde de bevolking ook nu nog
aan de verwezenlüking der eenmaal gestelde
doeleinden vasthouden, dan zou ook van haar
Het te vanmorgen al zoo echt Zondagsch in de
straten. Vroege wandelaars met opgewekte ge
zichten en in feestgewaad getooid, vullen de
straten.
Nooit Is Alkmaar zóó matineus als öp den
stedelüken feestdag van 8 October. Drommen
menschen op de been en op de straathoeken een
levendige handel in „Oranje Nationaal" of de
geliefde stadskleuren.
Te kwart voor acht, een kwartier vroeger dan
andere jaren, vangen de feestelükheden aan met
de traditioneele reveille op de öteenenbrug, uit
gevoerd door een paar honderd schoolkinderen
onder leiding van den dirigent Cornells Jonker
en met medewerking van het muziekgezelschap
Soli Deo Glona. Wellicht door het iels vroe
gere aanvangsuur en misschien ook door de
allesbehalve behaaglüke temperatuur is de
publieke belangstelling minder dan gewoonlyk
net geval is.
Door de kinderen, die met vlaggen zün ge
tooid, worden de liederen „Van Alkmaar de
Victorie’” en „Gelukkig Vaderland” gezongen.
Daarna trekt men in optocht naar het huis
van den burgemeester op den Nieuwlandersm-
gel, waar inmiddels reeds een flinke menschen-
menlgte te samengestroomd. De bestuursleden
van de Ontzetvereeniging en verschillende co-
mitéleden, allen hoog-gehoed. stellen zich voor
het huls op. terwül de schoolkinderen zich weer
om den heer Jonker verzamelen om den burge
meester en zü gezin een aubade te brengen.
Natuurlük wordt begonnen met het victorielied.
Daarna zingen dl kinderen „Holland” en tot
slot het schoone „Wilhelmus van Nassauwe”,
waarmee ook de omstanders van harte instem
men. Het meisje, dat het mooiste gezongen
heeft, krügt van meneer Jonker een doos cho
colade. De heer Jonker heeft zeker een erg
tün gehoor, dat hü het zoo precies weet.
Door den burgemeester wordt tot de kinderen
een toespraak gehouden, waarin hü hen be
dankt voor de aubade, terwül hü ook woorden
van dank richt tot den heef Jonker en tot Soli
Deo Gloria.
Tot de kinderen zegt hü voorts nog, dat zü
de toekomst van Alkmaar zün en dat ze daar
om. hun best moeten doen om den 8-Octoberdag
in 'stand te houden opdat de herinnering aan
het ontzet van de stad steeds gevierd zal blü-
ven.
Nadat de kinderen op verzoek van den bur
gemeester een driewerf hoera op Alkmaar heb
ben uitgebracht, worden zü in den tuin van
het burgemeestershuis onthaald op lekkemüen.
DE LAAT De vlaggenverslering waarmede
de trottoirband vanaf de kapelkerk te afgezet
en waartusschen lampion-guirlandes zün aan
gebracht doet het uitstekend en heeft vooral
een echt feestelük karakter.
Dr. SCHAEPMANKADE Met büzonder ge
noegen vermelden wü deze nieuwe aanwinst in
de verlichting. Het te de Jeugd geweest, die
hier het initiatief nam en ook voor de uitvoe
ring zorgde. Eenvoudig doch smaakvol deje
versiering met vlaggetjes, lampions en levende
bloemen, alles aangebracht langs de voortui
nen.
I» het westelük stadsdeel beginnen wü bü
VARNEBROEK en LINDENLAAN, die wü in
één adem noemen. Belde wegen hebben een
büzonder aspect verkregen: slingers van rood
witte vaantjes, aardige lampekapjes, lichtzui-
len en bussen in de stadskleuren, gevuld met
fleurige herfstbloemen.
Aansluitend aan deze versiering te er weer
een nieuwe te memoreeren: het NASSAU-
KWARTIER doet mee, wat men natuurlük al
leen aan den vaderlandschen naam al ver
plicht te.
Alles te hier in oranjelint gehouden:
pion-guirlandes tusschen de boomén en in het
groen en langs de bogen van bet rozenpark
oranje-gloeilampjes. Keurig!
Uit bet Nassaukwartier komende, treft on-
mlddellük de schitterende verlichting van de
LAMORAAL-SLUIS. Want de slulsboog is door
de gemeente afgezet met honderden electrische
lampjes, die in het stille water weerspiegel»».
Er te daar in het westen van onze goede stad
nog veel moois te bewonderen.
Maar laten wü eerst in het algemeen
compliment maken aan de bewoners
zoogen. bultenwüken die niet geaarzeld
hebben „om de hand aan den ploeg te slaan
en hurr buurt ook feestelük hebben gemaakt.
Wü zeggen niets ten nadeele van de binnen-
stadmenschen wanneer wü opmerken, dat daar
het reclame-object óók een woordje meespreekt
bü het al dan niet versleren. Voor de bulten-
wüken. met zoo goed als geen winkels speelt
dit geen rol, en is het louter om de feest
vreugde te verhoogen, dat men het beste
beentje heeft voorgezet.
De BRUINV1SSTRAAT en de ANJELIER-
STRAAT verdienen dat compliment in büzon-
dere mate voor de aardige wüze. waarop zü
met eenvoudige middelen en toch smaakvol
voor den dag komen.
Ditzelfde geldt
ZOCHERSTRAATV
Een oude getrouwe Is het SCHARLOO, waar
de monumentale poorten ieders bewondering
afdwingen.
STATIONSWEG Zuidzüde sluit hier waardig
bü aan. Hier heeft men Iets gemaakt, dat een
fün spel van licht en kleuren te geworden.
Tusschen de nog groene boomen hangen llcht-
slingers met leuke oranjekapjes. Oranje-kleu-
rige zullen ook al verlicht flankeeren de
straat, zelfs de hooge kwikdamplampen zün
niet vergeten; met een zacht groen kleedje te
het helle licht gezellig getemperd.
De SPOORSTRAAT, die vorig Jaar nog met
kaarslicht werkte, Is nu geheel geëlectrlflceerd.
En wat prachtig! Men heeft als het ware
kunstmatige boomen aan weerszijden neerge
plant. en in de kruin van bloemen een lampje
geplaatst. Verder ontbreken de lichtbakken
niet, terwül bü de statlonszijde een eerepoort
is aarigebracht met een spreuk die de straat
In de gunst der gaande en komende reizigers
aanbeveelt.
Maar het zou een onvergeeflüke fout zün. als
wü verzuimden d# FORESTUSSTRAAT te noe
men, die nog schitterender dan andere jaren
voor den dag komt.
Dit mogen wü ook gerust zeggen van den
KONINGSWEG. Ook hier was het de jeugd,
die aan het werk toog.
Behalve de versiering met vlaggetjes zün nu
op regelmatige afstanden oranjelampions op
gehangen. die aan deze straat een der oud
ste van Alkmaar een prachtig aanzien
ven.
Onze hoofdstraat, de LANGESTRAAT heeft
dezelfde versiering van verleden jaar, nl. lan
ge, dwars over de straat gespannen slingers
van oranjekleurige lampions en de groote, door
architect Elzas oiltworpen achten met het
jaartal 1573 en den naam der maand. De ach
ten zün beurtelings wit en rood geschilderd.
Deze versiering is buitengewoon degelük en
voldoet, zoowel bü dag als bü avond ten zeer
ste. Zij is bovendien zeer toepasselijk.
Als wü nog zeer eervol vermeld hebben het
kleine ZEVENHUIZEN met zün fraaie lampe-
kappen en de zoo uiterst smaakvol versierde
SCHOUTENSTRAAT, komen wü lest but not
least aan het HOFPLEIN. Hieraan moeten wü
een apart woordje wüden. Niet omdat wü van
zou
extra
hier
dat
Een feest zonder speeches is onbestaanbaar;
zün daarbü even onmisbaar als hooge hoe
den.
Redevoeringen zün er dus In overvloed: of-
ficieele, plechtig uitgesproken en over de we
reld op de aethergolven uitgezonden, maar ook
officieuze, die echter niet minder uit het hart
plegen te komen.
Het eerste staaltje van redenaarskunst ma
ken wü heden op den vooravond al mee.
In de bovenzaal van café Oentraal zün de
besturen van diverse buurtcommissies op initia
tief van de Hofplelnvereeniglng büeen geko
men. Hulde aan onze buren!
Voorzitter Vok Keysper, In alle opzichten nog
de ziel van zün oude buurt ontving de gasten
met een guitig welkomstwoord, zooate hü dat
alleen kan. Hartelük dankte hü ze voor hun
medewerking en een speciaal woord had hü
voor het bestuur der 8-Octobervereeniglng, het
welk hü gelukwenschte met het feit, dat door
hun wüs beleid dit Jaar voor het eerst de feest-
'vierlng algemeen Is.
Hartelük dankte Mr. C. J. de Lange, de
voorzitter der 8-Octobervereenlging, de Hofmen-
schen voor hun Initiatief, om op deze wüze
reeds op den vooravond de stemming „erin" te
brengen.
Na een spontaan gezongen Alkmaarsch
Volkslied kon de tweede optocht van den avond
een aanvang nemen.
Er was büzonder veel werk van gemaakt.
Voorop ging Soli Deo Gloria, dat belangeloos
aan dit festün medewerkte.
Behalve diverse open landauers met feest-
commissie-leden, allen getooid met de soms
eigenaardige attributen van hun ambt, waren
er herauten te paard en zelfs een praalwagen
met historische figuren uit het beleg, die in
lederen, werkelüken optocht een schitterend
figuur zou maken.
Natuurlük ontbrak ook de Laat-expresse
niet, terwül de Hofkapel het laatste gedeelte
van den stoet oplulsterde.
Een schitterend begin van een hopelük even
schitterenden feestdag!
