en in het buitenland
UIT ANKEVEEN'S VERLEDEN
UIT DEN HEMEL GEREGEND!
N
zomer in den tijd van
i
en
Een duizendjarige in
Gooi- en Eemland
Gaan loting en broederdienst verdwijnen
I
fD
Meren die vol- en leegloopen
\Doodenpad naar Laren
KORT VERHAAL
batterij der blauwe partij tijden» de Duitsche herjstmanoeuvres in Mecklenburg
r,
1
1
t
I
I kénnen
Militaire opleiding in zeven landen
IT
be-
-O
-o
f
in
bezaaid en
mille de Wale.
van
en
alles
in
verwikkel Ingen
In Italië is de militaire vooropleiding wet-
telijk verplicht. De bekende „wet van Mussoli
ni" van 1934 elscht de Jeugd onvocrwaardeljjk
op voor de militaire opleiding. En dat die op
leiding vroeg genoeg begint, dat bewijst de
groep der Jongsten, de „welpen” van 6 tot 8
-1
—2
-3
vindt
beide Inrichtingen
haar vader binnengevlogen, en had hem met
alle kracht op straat geworpen, om hem te red
den. En op hetzelfde oogenblik had zü beseft,
dat deze daad van kinderliefde ook haar eigen
leven bad gered het vliegtuig was, door
den muur heen, met één van zijn motoren in
de keuken terechtgekomen.
Toen herinnerde zü zich het gas, dat nog
stond te branden de benzine van den motor
het gevaar voor branddat alles in een
bliksemsnel en huiveringwekkend visioen
Zij rende, tusschen de brokstukken door, naar
de keuken terug, zocht het gaskraantje, sloot
het afen ontwaakte in het ziekenhuis.
t
e
8
14
17
10
14
12
10
13
13
11
8
3
5
5
8
6
9
I
1
1
7
1
doen
ge-
een
groep, die de opleiding tot reserve-officieren
beoogt.
van
zou
peil
5
f
l
t
1
ste
sd-
>Me9MMMMM988e89MM«*l8M0MM«M89MW
Artrop-
n niet
Ie alge-
oefent
een zekere
voor-opleiding onder oontröle zien.
kuste haar ontroerd.
Martha heeft nog niet begrepen, dat ze een
heldin is.
Ik dacht, dat ik het allemaal gedroomd
had. Maar nu herinner ik me....
Ook mij lijkt het allemaal een droom.
En de oogen van den Jongen officier zien
innig op haar neer. Dan legt hij haar uit, hoe
hij, na ’s morgens vertrokken te zijn, weldra
besloten had, om weer terug te gaan, vanwege
den dichten nevel. Maar hij kon den grond niet
meer zien. Langen tijd had hij ter plaatse ge
cirkeld, maar toen hü wilde landen, bemerkte
hij te laat, dat hjj boven den rand van de
stad was. en was op het huisje neergekomen.
De muur was verbrijzeld, en tusschen de brok
stukken had hjj de heldhaftige verschijning van
een blonde jongedame waargenomen.
Het is een kolossaal geluk, dat we niet
alle drie verpletterd zijn! verklaarde haar vader,
die altijd optimist was.
Ik moet u zeggen, dat het een wonder is,
voegde de officier er aan toe, terwijl hjj zijn
helderblauwe oogen op het meisje vestigde.
Ook Martha vindt, dat die groote en krach
tige jongeman een wonder is. Hjj bevalt haar
beter dan honderd salon-jonkers bijeen. Hij
ziet haar aan, en drukt haar de hand in on
gekende dankbaarheid. En zij zy heeft haar
aanstaanden echtgenoot gevonden, die haar uit
den hemel is neergeregegdl
Rusland is op militair opleldingsgebied ze-
ker niet achtergebleven en de lichamelijke
'training der Jeugd heeft dan ook een sterk
Allltalr cachet Zoowel de communistische
jeugd-organisaties als de bijzondere organisa
ties staan onder militair toezicht en onder dat
van den staat. Ingedeeld volgens de verschil
lende leeftijden wordt ook hier in het bijzon
der het gebruik der wapenen onderwezen. De
deelneming aan deze militaire voor-opleiding
is in Rusland verplicht. Bovendien omvat zij
in tegenstelling met alle andere landen, niet
alleen de Jongens maar eveneens de meisjes.
Laat ons ten slotte volstaan met de op
merking. dat- de lichamelijke' ontwikkeling in
Polen voor de jeugd wettelkjk geregeld is;
dat ook de jongelui in Tsjecho-Slowa-
k ij e militair getraind worden en zelfs les krij
gen in het paardrijden en dat in T u r k Jj^e
het militaire onderricht 'éeh verplicht vak., - is
op alle scholen. Naast theoretische en prac-
tische lessen, die hier worden gegeven, brengt
men den leerlingen kennis bij der gifgassen en
het gebruik van luchtafweergeschut.
Zie hier een greep uit de militaire scholing
in enkele Europeesohe landen, die bewijst
welk een belangrijke plaats er aan deze op
leiding in het algemeen wordt toegekend
De aangekondigde regeerings-
plannen inzake den dienstplicht,
eventueele verdwijning van den
broederdienst en ’t loting-systeem
vestigen opnieuw de aandacht
op de militaire opleiding in het
algemeen. In onderstaand artikel
geven wij een overzicht van de
militaire opleiding in het alge
meen in verschillende landen.
s
Nu,
'dan word ik maar een oude vrijster. Een som
ber vooruitzicht, tot negentig jaar in de keu
ken te staan!
Vreemde geluiden stegen Intusschen uit de
keuken omhoog tot den heer Laurence, die op
zjjn werkkamer gelijkvloers kolommen vol
schreef met cijfers. Toen, In de goede dagen,
een keukenmeid regeerde, hadden de huiselijke
geluiden een zekere harmonie. In de onervaren
handen van Martha die beter gewend waren
aan racket en ski maakten de potten en
pannen een helsch lawaai. En elk van die ge
luiden stak zijn teeder vaderhart met den angel
izeeeetzaeeMezoesMaaaaaaasaaaasaaaszieezassezi
i Ho* Martha haar j
echtgenoot leerde
Een „rood" mitraüleumest bestookt de „blauwen" tijdens manoeuvres in de vreed
zame omgeving van het Brabantsche plaatsje Wouw
De bejaarde dokter, een vriend van haar vader,
hield haar pols glimlachend in zijn hand.
Ze heeft een schitterend staaltje van moed
gegeven! Ze was al in veiligheid, en ze is te
ruggegaan naar de plaats, waar gevaar dreigde.
Ik weet er een, die haar zal moeten bedanken!
Toen zijn haar zenuwen gaan werken, da* is
niet meer dan natuurlijk.
Hoe weet u datEn vader?
Een kleine ontvelling, een beetje gekneusd
t heeft niets te beteekenen. HU zal je aan
stonds opzoeken. Ja, komt u maar!
Goede hemel, dat is papa toch niet? Zeker
een zinsbegoocheling. Maar wat een innemend
jongmensch! HU draagt een arm in verband.
-d$ stumperd. Ah, daar is papa ook. Die lieve
papa, wat ziet hü bleekMaar die Jongeman
waarom glimlacht hü zoo. na alles wat gebeurd
is?
Hugo Patterson, vlieger-officier, om u te
dienen. Ik zag u, toen u naar binnen rende, om
brand te voorkomen, met gevaar voor uw eigen
van verwüt. De tranen waren hem niet ont- leven. Geweldig!
Haar vader boog zich over haar heen.
Jaar, die al llchameiyk getraind worden. Van
het achtste tot het veertiende jaar volgt de
eigenlijke opvoeding op militairen grondslag,
de z.g. „Balllla" en na afloop hiervan wordt
de systematische militaire scholing ter band
genomen in de „Avanguardia”, die eigenlük een
officiersschool is. Het „in-dienst-gaan" volgt
ten slotte op achttienjarigen leeftijd, dan wordt
de militaire opleiding voltooid en warden de
jongens in de verschillende wapen-afdeellngen
onderverdeeld.
Van een speciale eenheid in de milital
voeding der jeugd in FrankrUk km
worden gesproken. Wel kent men hier
meene jeugd-organisatie en de ref
daarop Invloed uit, zoodat wU dai
militaire
Van 6 tot 16 jaar bepaalt de opleiding zich in
hoofdzaak tot lichamelijke ontwikkeling, turnen
en alle takken van sport en eerst na het 16e
jaar volgt de eigenlyke voorbereiding voor den
militairen dienst, terwül de meisjes hoofdzake-
lük ontwikkeld worden op het gebied van Eerste
Hulp bu Ongelukken en op landbouwgebied.
Tot het 26ste jaar wordt de jeugd in drie groe
pen tot deh actleven dienst opgeleid: een groep
voor algemeene militaire bekwaamheid; een
voor opleiding in de speciale kennis van wapen-
soorten, waaruit de latere onder-officiers ge-
recruteerd woeden en ten slotte een derde
gaan, die geschitterd hadden in de blauwe oogen
van Martha, toen zü haar groote schort had
omgedaan, en dat had hem met bitterheid ver
vuld. En thans gleed zün baard over de blanke
vellen, onderwijl hij nieuwe plannen uitwerkte,
teneinde de rampzalige resultaten van de eerste
te niet te kunnen doen.
Op een gegeven oogenblik werden de ver
warde geluiden zwakker, om tenslotte over te
gaan in een somber zwygen. Iets dreigends, iets
onheilspellends, kwetst niet meer zün oor, maar
zün neus. Tijdens de bittere alleenspraak van
de verloren droomen zün waarschünlük de aard
appelen aangebrand! De heer Lawrence verheft
zich, besluiteloos of hü te hulp moe* snellen,
dan wel op Spartaansche wüze de eerste gevol
gen van de nieuwe huishoudelüke regeling on
der de oogen moet zien. Op dat oogenblik klinkt
een kreet een helsch lawaai een wervel
wind neemt hem op, en werpt hem over het lage
balkon met geweld op straat.
Een ontzettend gekraak kreten
nevel.
Martha begon juist te merken, dat het op
roeper! van herinneringen niet het meest ge-
eigendé Ingrediënt is voor de juiste toebe
reiding van spüsen, toen het geronk van een
vliegtuig dichtbü a 1 te dlchtbU haar naar
het venster dreef, en haar op slag tot de ont
dekking bracht, dat een in den nevel ver
dwaalde vlieger hun versmade huisje bedreigde.
Als een wervelwind was ze de werkkamer van
bracht. Intusschen hebben dezê aangekon
digde maatregelen opnieuw de aandacht ge
vestigd op den Nederlandschen dienstplicht en
het is in dit verband ongetwüfeld interes
sant eens na te gaan hoe, in andere landen,
de jongens op den dienst worden voorbereid.
■w y-aarwel. Stephanie, schreef Martha inder-
haast, alvorens in de keuken te gaan
tronen (met een groot wit schort over
haar oude züden japon). Vaarwel alle feest
jes en partUtjes. Als je nog ooit een vluchtige
gedachte aan de arme Martha wijdt, moet je
die, van nu af aan, adresseerenergens tus
schen de potten en pannen. We zün gedwongen,
om ook de keukenmeid te ontslaan. Sinds gis
teren wonen we in een bescheiden huisje in de
bultenwyken, heelemaal aan den rand van de
stad. We hebben nog een tuintje, dat in het
voorjaar mijn troost zal zün, maar op het
oogenblik in grauwen nevel is gehuld. Papa
heeft me uitgelegd, dat nagenoeg alles verloren
is, en alleen een meedoogenlooze zuinigheid ons
kan redden. Dat is het resultaat van zün helaas
maar al te duizelingwekkende plannen. Op het
oogenblik is hü opgesloten in zün werkkamer,
om de eene berekening na de andere te maken.
In den grond is hü nog optimist, ,4e zult zien",
heeft hü mü vanmorgen nog moed Ingesproken,
„dat het een snelvoorbügaande episode zal we
zen". Toen glimlachte ik tegen -hem, om niet
te hullen. Jeanne heeft me geschreven, dat
jullie vanavond allemaal bü gravin Z. zult’ we
zen. Amuseert je allemaal, en spreekt vooral
niet over mü- Voor mij begint, op dezen neve-
ligen herfstmorgen, mün nieuwe grauwe leven.
Vaarwel, vaarwel. Martha.
et is in dezen tüd geweest, dat het Pro
testantisme in ons land de overhand be
gon te krügen. Voor de bewoners
die toen voor jjet meerendeel Ka-
2*’.-’,',,7. ------ -i begrüpelükerwijze
iet ver ten O. van de beroemde 9 K.M.
lange Adelsberger grot in Krain ligt het
Zicknitzermeer, dat bü het begin van den
14 tot 25 dagen tot
op enkele kleine plassen na byna geheel leeg
loopt en zich in den herfst weer evep
met water vult. De "Waterspiegel beslaat
thollek waren, bleven begrüpelükerwijze de
moeilükheden niet uit, vooral niet, toen van hoo-
gerhand bevel kwam, dat het Katholieke ge
loof definitief werd verboden. Toch werden in
4»
e groote Nederlandsche leger-manoeu-
vres waren achter den rug en nauwelyks
behoorden de laatste .schermutselingen”
tot het verleden, of de regeéring ontwikkelde
ondernemende plannen, die ingrijpende ver
anderingen behelzen, wat den Nederlandschen
dienstplicht betreft en meer in het büzonder
wat de wyze van dienstnemen aangaat.
In Engeland staat de school, zegt men
wel eens, in het toeken van de sport. Inder
daad moet worden toegegeven, dat de sport
en de lichamelUke ontwikkeling in het alge
meen een belangrijk aandeel heeft in de
schoolopleiding, maar dat neemt niet weg,
dat het Engelsche schoolleven ook wel dege-
lük voor een deel gegrondvest is op milital-
rlstische opvoeding en scholing. Het „leeten
schieten" staat niet alleen op het programma
der Engelsche padvlnderü. maar op dat van
tal van andere jeugdverbonden en vereenl-
gingen en de staat riep zelfs twee erkende or
ganisaties in hetleven, het cadettencorps voor
de jongelui der middelbare scholen en de op-
leidingschool voor officieren, waartoe de scho
lieren der bekende groote internaten en stu
denten behooren.
Het onderwijs aan deze organisaties
door militairen plaats en
openen het vooruitzicht op een militaire loop
baan.
De leerlingen dragen uniformen, exercee-
ren en marcheeren onder commando van ser
geants en houden regelmatig legeroefeningen.
Onderricht in het bedienen van geschut, ma-
chlne-geweren en tanks ontbreekt uiteraard
ook niet.
Het ligt voor de hand, dat ook ons land
Biet wil achterblyven met de grootste aan
dacht te besteden aan *ün weermacht,
tüden dat de internationale
op politiek gebied gestadig toenemen. Het is
dus eveneens begrüpelük, dat de reeds inge
diende voorstellen, die uitbreiding van het
materieel beoogen, gevolgd worden door re
geringsvoorstellen die den dienstplicht
treffen.
snel
L <**n
een oppervlakte van 5.6 K.M.2. Vroeger heeft
men van dit meer gezegd, dat men er in één
en hetzelfde jaar in kon vlsschen, jagen en
oogsten. Het bezaaien van enkele slükerige
stukken van den bodem kan In büzonder droge
jaren misschien loonend zün. Over het alge
meen echter komt het water veel Vroeger te
rug dan dat de granen rijp zün.
Het gras echteer -dat na het verdrogen van
het water in den zomer groeit, lokt allerlei
wild aan, zoodat het eigenaardige, onbestendi
ge water voor een gedeelte van het jaar in
een rük jachtgebied verandert. Wanneer het
water opnieuw terugvloeit, is de vlsscherü bü
zonder winstgevend.
Het Zicknltzer meer vormt geologisch een
J*olje” in het kustgebergte, dat zich van de
Oost-Alpen tot Griekenland uitstrekt. Het is
een kalkgebergte met tallooss diepe kloven en
alleenstaande berggroepen. In den loop der
eeuwen hebben zich hierin door de knagende
werkzaamheid van het regen- en sneeuwwater
onderaardsche waterloopen. ja zelfs rivieren
met watervallen, meren en holen gevormd. Aan
de oppervlakte der aarde zün door ultschuiving
kloven ontstaan, die voortdurend breeder wor
den en ook stroomen, die naar de diepte voe
ren en waarlangs het water zich haast overal
een onderaardschen weg gebaand heeft. Ande
re inzinkingen aan de oppervlakte in het Karst-
gebergte zün ontstaan, doordat de onderaard-
ache rivieren door uitscheuring zulke groote
holen hebben gevormd, dat de bovenste lagen
instorten. Zün de holen slechts klein en meer
schotel- of trechtervormig, dan noemt men ze
„dolinen". Vormen zü echter vlakke inzinkin
gen van honderden of duizenden meters lengte,
dan noemt men het Polje. Meestal staan deze
nog in verbinding met onderaardsche holen en
rivieren. Daaruit kunnen de groote veranderin
gen in den waterstand der meren verklaard
worden.
Wanneer het twee of drie dagen aan een stuk
geregend heeft, loopt het Zicknitzermeer soms
al weer vol. Maar wanneer het in den zomer
14 dagen achter elkaar droog geweest is. dan
begint het water van het meer, meestal onder
sterk bruisend, door de zg. zuiggsrten weg te
vloeien Deze zuiggaten vormen op den meerbo-
dem ketelvormige uithollingen, die dlkwüls door
talrijke smalle kanalen met de onderaardsche
rivieren en holen in verbinding staan. De
grootste Polje, die nu eens vol- dan weer leeg
loopt is wel de Popovo-Polje bü Ragusa in
Daltnatlë. In den zomer is de bodem met weel
derig gras bedekt. In den winter of het voor
jaar verandert zü zich echter in een meer van
büna 40 kilometer lengte.
het geheim nog overal Katholieke godsdienst
oefeningen gehouden. Zoo was het büvoorbeeld
voor den Katholieken Barthold tegel niet moel-
lük, zonder al te veel hinder de godsdienstoefe
ningen te zamei) met de bevolking op den Inge-
lenburg voort te zetten. De Drost van Muiden,
die op ueze streken toezicht moest Jiouden, was
immers de bevriende dichter P. C. Hooft, die
bü de lezers zeer zeker wel bekend zal zün.
Tenslotte bleek toch de toestand onhoudbaar.
Althans op den 4den Juli van het jaar 1644
vonden de Katholieken hun bedehuis verzegeld
door den Drost P. C. Hooft zelf, die bü mis-
süve van den 25sten Julü Ao. 1644 uüt naem*
van züne Hoogheüt ende d'Ed. Moge Heeren
ende raeden over Hollant, Seelant en d* Vries-
lant”, daartoe last had ontvangen. (Toen later
de invallen der Pranschen kwamen en de slag
op de Ankeveensche brug werd geleverd, ver
leende de regeerlng spoedig weer de noodlge
hulp om de Pranschen te weren).
Aardig is het te lezen, wat Hooft over zijn
tocht naar Ankeveen en zün inval in Huize
Ingelenburs heeft opge teek end:
’s Namiddags heb ick mü. met den Schout en
twee Schepenen der stede Weesp vervoeght
naer Anckeveen aan 't huüs van Mr. Bar
thold Ingel. priester, wonende aldaer naest
aan X Sticht van Uuütrecht. Ende dewUl
de gebuuren ons aanseüden, dat het huüs
geslooten. ende de inwoonders 's morgens
alle vertrocken waeren; zoo heb ik doen ver-
soecken oft men d’eene of d’andere deure
zoude kunnen oopenen; ten welcken eynde
de voorseüde Schout met een voet op de
deur stiet, die booven gegrendelt was, maer
onder niet.
Hebbende wat omgesien naar eenighe
deur ofte venster, dat lichtelücker moghte
te oogenen zün, ende geen gevonden zün wjj
weeder tot dezelfde deur gekeert, ende ge-
waer geworden, dat zü midderwül oock
onder gegrendelt was. waerbü bleeck. dat
daer ijmand in huys moest zün......”
In zün verder verhaal vertelt hü. hoe ten
slotte een dienstbode de deur opent en hem bin
nenlaat. Op den zolder vindt hü eenige stoe
len en banken, die er op wüzen. dat hier bü-
eenkomsten gehouden zouden kunnen worden.
Een altaar vindt hü echter eerst later in de
studeervertrekken van .den heer Ingel -4*lf. na
met éeéf moeite de deur geforceerd te hebben.
-a T iet tegenstaande deze maatregelen en den
invloed van de vele Protestanten, die ziel»
nu In deze streken kwamen vestigen,
bleven de meeste Katholieken hun godsdienst
en verdere oude gebruiken getrouw.
Typeerend hiervoor is het z.g. Doodenpad,
dat van Ankeveen naar Laren liep. Volgens de
eeuwenoude legende, die den lezers zeker niet
onbekend zal zün, moest hier de plaats zün,
waar de dooden rust konden vinden: Het Sint
Janskerkhof. Over het Doodenpad voerden de
Ankevehers hun dooden alzoo naar Laren, om
hen op bovengenoemd kerkhof te kunnen be
graven. Daar ■er in Ankeveen evenwel een Pro-
testantsch Kerkhof was, waar de teraarde-be-
stelling behoorde plaats te hebben, moest de
overbrenging in het geheim, dus ’s nachts, ge
schieden. Het Doodenpad. dat thans nog wel
bestaat, doch onderverdeeld is in Kerkepad,
Craailooscheweg enz. werd in den voornacht
heen en tegen den morgen terug geheel te voet
afgelegd, waarbü gedurende den gang naar La
ren toe. de kist met den doode meegedragen
werd.
Nadat de godsdiensttwisten grootendeels in
het vergeetboek waren geraakt en het Katholi
cisme zün macht begon te heroveren, bleken
de bewoners van Ankeveen niet geneigd groot-
steedsche allures aan te nemen. Eenvoudig, te
vreden met wat de bodem opleverde en de vee
teelt hun gaf. leefden zü verder. Weliswaar ia
er nog een tüd geweest, waarin nieuwe uit
breidingsplannen kwam, doch langzamerhand
trok Ankeveen zich terug en in lateren tüd
hoorde men niet veel meer van dit historisch
stukje Nederland.
Een büzonderheid heeft het echter zorgvuldig
bewaard en dat is .Heel van de Hut". Een oud,
kreupel vrouwtje leeft als een voorhistorisch
wezentje temidden van water en riet. Rondom
haar hutje leggen wilde eenden en waterhoen
tjes hun eieren en broeden hun jongen uit.
Toen Neel een keer ziek was. heeft de dokter
haar, met behulp van enkele heeren uit het
dorp, opgehaald en een huls midden in de
plaats gegeven. Toen hü echter twee dagen la
ter naar de zieke kwam küken. leefde zü al
lang haar eigen leventje op de plassen weer.
Toch is er iets, dat Neel dwars zit: de verkie
zingen. Dan moet ze naar het stembureau en
daar heeft ze een gloeienden hekel aan....
Maar behalve Neel van de hut. is er in An
keveen weinig .geheimzinnigs". Een rustige be
volking leeft temidden van groen en bloemen,
tot vreugd van het kunstlievend buurland: het
Goot
De mogelükheid schünt niet uitgesloten, dat
de verhooging van het contingent manschap
pen, die het land ter beschikking wil hebben,
de afschaffirlg met zich brengen zal van den
.broederdienst”, de bekende vrijstelling van
militairen dienst, omdat een oudere broeder
daaraan reeds heeft voldaan. Maar de regee-
ring wil verder gaan en ook de loting
vervallen, waarmee afstand zou worden
daan van een gebruik, dat om meer dan
reden nooit algemeene Instemming mocht oog
sten. Het zou de bedoeling zün tot een ander
systeem te komen, meer in de richting
een .selectie naar geschiktheid" en dat
inderdaad het voordeel hebben, dat het
der lichtingen op een honger niveau wordt ge-
Ankeveen! Slechts weinigen zullen weten,
welk een bewogen historie verbonden is aan het
thans zoo rustige dorpje Ankeveen. dat met
zün groene welden, zijn witte landelüke huis
jes en zün vriendelüke bewoners een idyllisch
uitstapje vormt voor lederen Gooischen na
tuurliefhebber. Deze rust is trouwens geen
wonder: het reeds duizend jaar oude dorpje ligt
immers niet aan een van de groote wegen, waar
langs 's Zondags honderden auto1* jagen en
duizenden fietsers peddelen om de stad te ont
vluchten en in het Gooi den dag door te bren
gen, temidden van lucht en zon. Neen, het ligt
te ver van de hoofdwegen af, om hinder te
hebben van het drukke verkeer; de ouderwet-
sche, rustige gezelligheid vier* hier hoogtü
Toch is het interessant eens een blik te slaan
in de historie van deze plaats, die vroeger be
stond uit moerassige en uitgedolven plaatsen,
uit verlaten venen, die niets voortbrachten dan
blezen en riet. Reeds vroeg is in dezen toestand
verandering gebracht. Zooals dat in vroeger
dagen de gewoonte was, had iedere plaats haai
burchtheer of burchtvrouw, die belast was met
de zorg over die plaats en de meestal daarbü
behoorende landerijen ver in den omtrek. Ook
Ankeveen kende omstreeks 1600 al zün burcht
heer. Het was Mr. Jan Ingel. zoon van Reynler
Ingel, een bekende persoonlükheid in den Hol-
landschen landadel. In het Jaar 1625 diende
deza Jar» Ingel een verzoekschrift in bü 'da-Ka-
mef van Grafelükheldsdomelnen. teneinde de
drooglegging van verschillende moerassen
den omtrek tot stand te brengen.
Het dorpje, met zün armoedige, stille bewo
ners, fleurde na de hiervoor verkregen toestem
ming heelemaal op: Vele handen hadden weer
werk en met man en macht werd aan het voor
die dagen zeer groote plan begonnen. Een wa
termolen, die bü dit werk van den beginne af
werd gebruikt, draait thans nog lustig in de
kom van het dorp!
Reeds in 1634 konden de akkers
de eerste huizen gebouwd worden.
De groep huizen, die nu ontstond, vormde al
spoedig, mede door de ligging buiten het oor-
spronkeiyke dorp, een afzondqdük geheel. Daar
de bewoners van die nieuwe gemeenten voor
uitstrevende menschen waren, die zich niet
thuis voelden bü de oudere bewoners, die de
aan hen geleerde gewoonten en gebruiken hoog
hielden, vervaagde al spoedig de saamhoorig-
heid en werd de behoefte tot het stichten van
een nieuw dorp gevoeld. Dit gebeurde: reeds
enkele jaren daarna vinden we op die plaats
het dorp 's Graveland, dat tegenwoordig An
keveen in grootte overtreft.
Zooals reeds vermeld, hebben Mr. Jan Ingel
en zün opvolgers groote medewerking betoond
bü de pogingen tot ontwikkeling van Ankeveen
en omstreken. .Jngelenburg”. de buitenplaats
van de Ingels, verhief zich toentertüd met fiere
torens en hooge muren ongeveer op de plaats,
waar nu de eenige jaren geleden gebouwde Ka
tholieke kerk staat
Na het uitsterven van dit geslacht brachten
de aanverwante juffrouwen Schaek. door hu-
welük. een adellük en eveneens Katholiek ge
slacht, genaamd „de Wael" of „de Wale” (uit-
spr. de Walée) te Ankeveen, dat zich weer op
den Ingelenburg vestigde. Thans is een boeren
hofstede. die denzelfden naam draagt. de
eenige herinnering, die in vasten vorm is over
gebleven. Ook het geslacht de Wale is weer
door een ander opgevolgd, totdat ten slotte.
dat wisten, toen het gebeurde, slechts weinig
Ankeveners meer. de geheele streek overging
in handen van de Pransche familie „de Mont
morency.” Dit geschiedde in 1802 Maar laten
wü den tüd niet vooruitloopen en den toestand
eens bekUken, even voor de komst van de fa-
51 [Dienstplicht in Nederland
e midden van het Oooische Land-
schap van bosch en heide treffen we
een klein eenvoudig dorpje aan. in een
prachtig plassengebiedAnkeveen. Als een
kleine oase ligt het in dit droge gedeelte
van ons land, een rüke studiebron vormend
voor de tallooze natuurvrienden in den om
trek. Reeds 1000 jaar geleden werd het ge
noemd; door kerkbrand zün de oudste
documenten helaas verloren gegaan, zoodat
hierover weinig bekend is. Uit de latere
historie wordt hier het een en ander ver
haald.
Zü bracht den brief op de post, en ging zuch
tend aan haar fornuis. O, zü was diep onge
lukkig juist, nu ze twee vriendinnen had,
die zich verloofd hadden, en ernaar snakte, Om
zelf ook verloofd te zün. Ze was achttien
jaar
Maar x zeggen,
zoo zei ze bü zichzelf.
dat er nog jonge
lui zün, die een meis
je zonder geld trou
wen, en toch, als
mün kennissen me
tegenkomen, met
mün oude Japon, met vlekken erin?....
Engelsche tanks in actie tijdens legeroefeningen in Bavtngton
