Wensch van Kard. van Rossum
vervulling
De avonturen van Prof je
wat betaakant bat lijden In d—
en Sfruisje
u
in
Mies, liesbeth,
ELISABETH
BESCHOUWENDE ORDE
OP IJSLAND
n ZAALBERG deken
MAANDAG 8 NOVEMBER 1937
Voor arme parochies
Lava en spiritisme
BOEK EN BLAD
M aaria-vereering
Heid rukken
SCHAKEN
1
Waarom naar IJ aland?
Vervallen glorie
Een échte ZAALBERG deken kost f lOb*
F
lx
V
Herderlijk achryven van Z. H. Exc.
Mgr. J. P. Huiberg
De saneering van het
transportwezen
De Carmeliteaaen van Egmond
hopen daar in het voorjaar
te beginnen met den bouw
van een Carmel
Een kapitale
'’t flater
Stichting ter verbetering van ar-
beidf- en loonaverhoudingen
R. IC Schaakverband voor bet
bisdom Haarlem
C7
o> W
Beminde Geloo^gen.
(Vin onzen eigen redacteur)
hoopt
NIEUWE UITGAVEN
loof te beleven.
Gegeven te Haarlem, 1 Nov. 1937.
Op last van Z. H. Excellentie:
4
H. W. AGTEROF, Secretaris.
om te leaen
Kr war^i kort voor de Hervorming vele be-
voor
vrees
(Wordt .vervolfdJ
5
f
t JOANNES PETRUS,
Bisschop van Haarlem.
Belanghebbenden uit expeditiekringen hebben
in het leven geroepen de „Nederlandsche Trans
port Stichting”, welke beoogt de saneering van
het transportwezen en de behartiging van de
materieele en ideêele belangen van allen, die
by dezen bedrijfstak zijn betrokken.
Ruime bevoegdheden werden door de oprich
ters aan de directie der stichting gegeven, zoo
wel wat betreft het voeren van een krachtige
In alle kerken van het bisdom Haarlem is
Zondag het volgende herderlijk schrijven van
Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers voorgelezen, be
treffende den steun aan noodlijdende parochies
in dit diocees.
1
1
„Hoe is de Carmel er goo toe gekomen naar
Ijsland uit te vliegen?"
„Daaraan is een heele voorgeschiedenis ver
bonden. Kardinaal Van Rossum bracht twee
maal een bezoek aan het land. De eerste maal
gaf Hjj te kennen dat het houten mlssie-ge-
bouwtje der Nederlandsche paters in een waar
diger Godsgebouw Zou worden omgezet en toen
HU de tweede maal kwam om de inmiddels
gebouwde kathedraal te consacreeren. sprak HU
letterlijk als volgt:
Bjj de Wereldbibliotheek N.V. te Amsterdam
zag de derde druk (47e duizendtal) het licht
van o n d a r e s j e”, door Penna de Meyier.
Nieuw beknopt leerboek der planimetrie, met
de beginselen der gonio- en trigonometrie door
Derksen en de Lalve, herzien door Ir. H. van den
Heuvel Renders. Uitg.: W. J. Thieme et Cie.,
Zutphen (zesde druk).
JKx moeten bidders komen. Het beschou
wend leven, dat eens soo rjjkelük op Ijs
land» grond bloeide, moet worden hervat,
er moet een Hollandsche Carmel komen!”
Veie jaren gingen er sindsdien voorbij, maar
de gedachte werd levendig gehouden. WU
uit Egmond s*jn thans uitverkoren om den
wensch van den Kardinaal in te willigen.”
Mama la weer thuis, zooals vroeger. Er is een
ledikant In de toiletkamer goor ml) geaek Ik be-
l hem
ijj mijn
or
di
to
11
al
d
li
k
v
1
tej
1
wc
de
nii
1
an
all
Ol
d<
z<
al
bl
h,
ki
ai
oi
V(
g<
di
ni
Wl
bi
l
r
e
v
s
1
i
i
i
1
1
i
t
1
1
1
t
r
1
to
a<
b
Ol
De collecte op as. Zondag zal weer het spre
kend bewijs geven van uw geloof en uw liefde.
Moge de H. Willibrordus uit den hoogen hemel
u allen zegenen en uwe gaven aan God aan
bieden.
Wy uit naam van den driewerf heiligen
God zegenen u van ganscher harte.
Daar werd hij allesbehalve vriendelijk oct
vangen. De heele familie stond met opge
klapte vleugels en wijd open bekken voor
hem. Prof je schrok zoo erg. dat hij zoo hard
hij kon vluchtte. Hu struikelde hierdoor
over een paar steenen en voor hy wist wat
er gebeurde, viel hy in een afgrond en lag
in het water, vlak bij een waterval te spar
telen. Gelukkig was het daar niet diep.
Zoo begon het gesprek, dat wU met de prio
rin van het Carmelitessenklooster te Egmond
mochten hebben, naar aanleiding van de me-
dedeellng, dat er binnen eenigen tijd 12 Ne
derlandsche Zusters naar het land van ijs en
vuur zullen vertrekken.
De priorin is ongeveer zes weken in het nieu
we gebied geweest en heeft daar met eënlge
Zusters en leeken, onder wie uit Haarlem, be
sprekingen gevoerd, bouwplannen met een IJs-
landschen architect bekeken, de omstandighe
den leeren kennen en een indruk gekregen van
de bevolking.
26
Papa is vanmorgen vertrokken: sedert zes
dagen heeft hU niet durven gaan, zelfs niet
voor enkele uren.
Wij zullen van hier vertrekken, zoodra mama
de reis zal kunen verdragen. WU nemen haar
mee en niemand zal haar meer van ons weg
nemen. Ik zal haar bewaken, haar verdedigen,
tegen haarzelf en tegen allen.
Jean-Pierre is verdwenen, Claude ook. HU is
naar Parijs gegaan om papa aan de fabriek te
vervangen. MUn broer is niets meer voor my.
ik gevoel voor hem niets dan verachting, bijna
haat. Ik had vroeger een broer, nu is hU dood
voor mU- Soms, als ik alleen ben zooals van
avond. vraag ik mU af, wat er van hem gewor
den is. Waar is hy, wat doet hy? In welke
kroeg heeft hy vergetelheid gezocht? En mama,
wat sullen wy haar zeggen, als zU begint zich
te herinneren? Zal ik haar moeten bekennen,
dat ik Jean-Pierre weggejaagd heb zooals papa
ook gedaan heeft? Dat ik niet weet, wat er van
hem geworden is? Ik ben zoo bang haar ver
driet aan te doen, ik ben soo bang!
uzcK umuub Kcwcmk *t«u IK. ven
«lauda is vandav gpkMM&.wtt iMAte aftaatlXHNB. iMt aU ander mcnaUL Zit lachte
speciaal voor relziges, had aangeleerd. „Schryf
op, mynheer.
..Alsjeblieft! Hoeveel mUnheer Dunkop? Tien
mille misschien? Het sigaartje gaat, mynheer
Dunkop, u zult er geen spyt van hebben!"
„Onzin....! Zes millioen!!" Mijnheer Dun
kop verborg zich achter een verstikkende rook
kolom.
„Mille verbeterde de reiziger mynheer
Papa ia vanavond gekomen, heel laad; was
bezig mama haar diner te geven. HU is naar het
bed gegaan, ulteriyk kalm, maar zUn stem
beefde, toen hy my vroeg hoe de reis was ge
weest, vrat onze dokter gesegd had. boe van
avond haar temperatuur waa.
heeft mevrouw May ran pleizier gedaan, want...
ik heb haar ongerustheid geraden.... Ik alleen
kon die tot bedaren brengen, je moet daarom
niet boos op my zyn.”
De verklaring was onbegrypelyk. ,Jk ben er
niets boos om, integendeel.”
,Je zou het mU wel kwalUk nemen, als je de
oorzaak van haar ongerustheid kende."
.Dat verbeeld je je maar."
„Ik ben er zeker van.... Er is een naam, dien
ik in je byzyn niet durf uitspreken; later,
als mevrouw Mayran genezen zal zun, zal je
vergeten."
Ik begreep, het ging over Jean-Pierre. .Je
vergist je,” riep ik uit. ,Jk zal nooit vergeten."
Ik stond op en liep naar de theetafel, ik be
gon de kopjes, het melkkannetje te verzetten,
elgenlUk had Ik lust iets tegen den grond te
gooien, dat zou my verlicht hebben.
Kalm dronk Claude zyn kopje leeg en scheen
heelemaal mUn opwinding niet te bespeuren,
heel gewoon ging hy met het gesprek voort:
Elisabeth, ik vergat je te vertellen, dat sedert
tien dagen, eiken morgen, juffrouw Annette
Mercier is komen vragen, hoe het met je moeder
ging. ZU laat je seggen. dat zy zeer biy is, dat
je dierbare zieke aan de beterende hand is."
„üank je.”
„Dat jonge meisje is wel bekoorlUk en schUnt
veel sympathie voor je te koesteren."
„ZU kent mU nauwelUks."
Er kwam een idee in my op, nu de drift myn
gedachten benevelde.
„ElgenlUk, Claude, sou je met haar kunnen
Ml Ja haar soa bekoorlijk vindt. ZU is
„Onze Carmels lijn als een bUenkorf. als
•e vol zUn is het tUd voor zwermen. WU.
■it Egmond aan den Hoef, hebben een rust
punt gevonden in het koude Ijsland, waar
see thans toestemming van de regeering
hebben gekregen om een klooster te bou
wen.”
Idiome Francais, door P. Helnemans, uit de
serie idiomatische gidsen voor het R.K.M.U.L.O.-
examen. Uitg.: L. C. G. Malmberg, Den
Bosch (tweede druk).
I vaigeiakaa bij Mn eouwigboM van
I gelukzaligheid?
Toen wy aankwamen vanuit Rouaan, was papa
er niet en ik was er biy om; het was zoo
treurig haar te zien binnenkomen op een bran
card. door verplegers gedragen. Tben zU in haar
bed lag, kon zy haar tranen niet weerhouden
en verontschuldigde zich er over.
.MUn lieveling, wees er niet boos om, ik ben
gelukkig weer thuis te zyn, maar ik bad ge
hoopt op een andere thuiskomst, een terug
keer als de schuld was uitgeboet en er slechts
over vergiffenis zou gesproken worden."
Daar ik bet hoofd omwendde om niet te
toonen, dat die toespeling mU pUnlUk was,
voegde sU er aan toe: JJea, ik weet, dat je
mu niet begrijpt; je bemint my te zeer om mU
te begrijpen."
Beknopt leerboek der Algebra, door Derksen
en de Halve, herzien door ir. H. van den Heuvel
RUnders. Uitg.: W. J. Thieme et Cie, Zut
phen (eerste deel, vUftiende druk).
schouwende orden op Ijsland, eeuwenlang was
daar een centrum van beschaving, geloofsbe
lijdenis en litteratuur (os. Benedictijnen en
AugustUnen). Een zevental vrouwelyke beschou
wende orden had zich daar ook gevestigd. Toen
in 1550 IJslands laatste katholieke bisschop
werd vermoord, werd het verval volkomen.
En nu is het IJslandsche volk Luthersch. In
naam tenminste, want in werkelijkheid is het
practise!) zonder geloof. Theosophle en spiri
tisme tieren er de laatste jaren welig, het aan
tal geschriften op dit gebied is legio. Over hei
algemeen staat men geenszins vUandig tegen
over het Katholicisme, er is zelfs veel belang
stelling voor, maar meer uit weetgierigheid dan
uit verlangen naar godsdienstzin.
De bekeéringen komen veelal uit intellec-
tueeie kringen voort. Het aantal katholieken
is thans ongeveer 280 op een bevolking van
100.000 zielen.
•Al is er dan groote onverschilligheid ten op
zichte van intens godsdienstig leven, de onder
linge verhouding van de menschen is uitste
kend. Het is misschien het eenige volk, dat
geen standsverschil kent.
tM h«* Fransdi vertaald door Christina Kamp
En nadat verscheidene dagen zoo waren
verloopen hield hu het niet meer uit. HU be
sloot Struisje op te zoeken. HU zocht naar
allerlei dingen, waarvan hu wist dat Struisje
veel hield en nam voor de Struisenfamilie
een groote doos kaakjes mee. Toen begaf hij
zich op weg, nadat de piloot hem nog eenige
raadgevingen had medegegeven.
BU J. B. Wolters te Groningen zyn verschenen:
De beteekenis der apparatenkennis gezien in
verband met de ontwikkeling van de technologie
der scheikundige bedryven, door prof. Ir. E. C.
von Pritzelwitz van der Horst. Rede, uitgespro
ken bU aanvaarding van het ambt van hoog-
leeraar in de Werktuigbouwkunde aan de Tech
nische Hoogeschool te Delft.
waak baar dag en nacht, ntenmnd aal haar wn
mU wegnemen.
Ik ben zoo gelukkig te weten, dat rij daar
in baar kamer is, dat ik ’s nachts, hoewel <m-
noodlg, opsta om haar te zien slapen en mjj te
verzekeren, dat zU er is. Ik heb zooveel geleden
door haar afwezigheid!
zei tot Claude: .Je moeder is altfjd mUn beste
vriendin geweest."
Ik bromde een beetje, want ik
haar de minste ontroering.
Het uurtje, dat wU samen doorbrachten, ter-
1?
wUl Claude en ik thee dronken, was niet bUzon-
der aangenaam. Claude was slecht gehumeurd
en ik geloof, dat hU van plan was mU harde
dingen te zeggen, maar hU durfde niet.
HU bracht mU de bevelen over van papa voor
ons vertrek met een air die hem onuitstaan
baar maakte. Alsof ik nooit op reis was ge
weest. drong hU op de minste details aan, zoo-
dat ik ten laatste mUn geduld verloor en zei:
.Doop heen. Als je wilt, dat ik dat allemaal zal
onthouden, schrijf het dan op!"
„Dat is bespottelyk, ik voorzie. dat is alles."
.Misschien is dat zoo. maar je bent vervelend.”
..Elisabeth, je bent niet beleefd!"
Ik keek hem aan en bedaarde, hU toch had
mama doen lachen. Ik antwoodde: „Vandaag
wil ik geen ruzie met je maken, want ik ben Je
veel verschuldigd.”
„Verschuldigd? Wat dan?’
,Je bezoek heeft mama zooveel genoegen ge
daan, dat zU gelachen heeft Dat is de eerste
keer sedert het ongeval. Daar ben ik je heel
dankbaar voor."
,Jk heb je dankbaarheid niet noodig.’
„Wat scheelt je toch? Ik heb je nooit zoo on
aangenaam gevonden. Ik herhaal, wat je mU
zooeven zei: .Je bent niet beleefd.”
Claude bloosde en trachtte zich te verklaren:
„BesriiD mil te* 1
BU „Kosmos”, UitgeversmU. N.V. te Amster
dam verscheen de tweede (herziene en ver
meerderde) druk van „Onze Honde n”, door
P. M C. Toe poel, met foto's en rasbeschrUvin»
van 190 rassen. Voor hondenliefhebbers een
prachtwerk.
Wiskundige en Utterarlsche opgaven van de
toelatingsexamens tot de unlversiteiten in 1937.
Uitg.: Gebroeders van der Hoek Leiden.
Het werd nu erg ongezellig in het kamp.
De piloot zat heele dagen pUpen te rooken
en uit te zien naar vliegtuigen. Prof je maak
te zonder Struisje geen wandelingen meer
en zat treurig aan het strand, af en toe in
zUn boek studeerend en steeds omkUkende
of Struisje er niet aankwam. De rechte lust
.was er ook af.
ild, geld! Is er een begrip, dat meer fas-
-j- cineerend op den mensch werkt. Om
het te kunnen bemachtigen worden er
levens door en er voor geruïneerd, geniale'
plannen uitgedacht, anderen probeeren het met
speculaties en weddenschappen; deze werkt er
van den vroegen morgentot den laten avond
voor, gene loopt er de kantjes van af, maar is
op het kritieke moment nog juist ter plaatse.
En tenslotte is er Japie Dunkop, die door een
reuzenstommiteit een behoorlUk vermogen ver
diende en nu mUnheer J. Dunkop is.
De jeugd van Japie Dunkop was even ge
woon en algemeen als die van eiken anderen
arbeidersjongen. Toen hU de lagere school met
zeer twijfelachtig gevolg doorloopen had, zocht
zijn moeder een baas voor hem. Een ryksdaal-
der kon hU verdienen als pakknecht in een je-
neverfabriek. Jaar en dag ging Japie en
hieruit blykt opnieuw, dat hU maar een dood
gewone jongen was in den tredmolen van
het leven; spoelde flesschen en vulde ze, likte
aan veelkleurige etiquetten en sjouwde zware
manden.
Toen stierf er een tante. Japie kende haar
alleen maar van naam, die de onvoorzichtigheid
had den pakhuisknecht Japie Dunkop het slor
dige sommetje van 50.000.te vermaken.
Het onvoorzichtige van haar edele daad was,
dat zU onvoldoende rekening had gehouden met
's menschen InnerlUken drang naar geld. Japie
zelf wist elgenlUk niet goed hoeveel het precies
was en wat hU er mee doen moest yader Dun
kop dreigde met Amok, als Japie, waarvoor hU
zich zUn heele leven had afgebeuld, hem niet
minstens de helft gaf. Als moeder Dunkop hem
er niet heel na‘drukkelljk aan herinnerd had,
dat hU als de weerlicht moest maken nog op
tUd in het stempellokaal te komen, waren de
gevolgen niet te overzien geweest. Het einde
van veel, heftig en onnoodig praten was ten
slotte, dat Japie zich een „echt kind van goede
ouders” toonde, zooals tante Mina viermaal
achtereen uitriep; en met het resteerende geld
zich een „gegarandeerd—rendeerende-sigaren
zaak” kocht en zelfstandig koopman werd. De
gelegenheid om zUn al dan niet vermeende
kwaliteiten als zakenman te demonstreeren,
deed zich niet zoo heel spoedig voor. De «rinkel
zat tot aan de nok toe volgepropt met aller
hande. meestal weinig bekende merken sigaren
en sigaretten en „men" had Japie Dunkop aan
geraden deze eerst maar eens op te ruimen,
voor hij nieuwe voorraden wilde Inslaan. Zon
der veel omhaal van woorden werden de reizi
gers dan ook weer naar de deur terug gestuurd,
welke nauwelUks achter hen in ’t slot was ge
vallen.
Aan alles komt een einde, dus ook aan deze
manier van zaken-doen. Een vertegenwoordiger
van een pas-opgericht sigarenfabriekje viel de
twijfelachtige eer te beurt het eerst te mogen
kennis maken met de koopmans-eigenschappen
van mijnheer Dunkop. Over den smaak waren
de heeren het spoedig eens. daar viel niets op
aan te merken. .Dn voor dien prijs mUnheer”
Japie Dunkop knikte al by voorbaat instem
mend „krijgt u zoo n pracht-artlkel qooit
meer!”
„Bevalt me! Bestel ik!” zei mUnheer Dun- 1
MV...WU.6U OUUC11 WVJIUT7X1 unil UUA up HUIL OCUFL x. i un 1
op daadwerkelljke wijze het H. Katholiek Oe- koP °P een af&ebeten toon, zoals hij zich die.
Met dankbare vreugde vieren wU vandaag het
feest van den H. Willibrordus, den Apostel van
Nederland, onzen eersten Bisschop en den Pa
troon var.’ ons Bisdom. Door zUn edelmoedige
opoffering, door zyn gebed en zUn prediking
hebben onze voorvaderen den goeden God lee
ren kennen en de onwaardeerbare genade ont
vangen van het H. Katholiek Geloof. Op
meerdere plaatsen van ons Bisdom bouwde hy
kerken, waar God zelf zou kofhen wonen onder
ons. waar dagelijks net H. Offer zou worden
opgedragen en waar het woord Gods zou worden
verkondigd. En wU lezen in zUne levensgeschie
denis, dat ook bU hem geschiedde, wat van
den H. Paulus wordt gemeld: de geloovigen
kwamen hem hun goud en zilver aanbieden om
hem te helpen en zUn werk mogelyk te maken.
Dat voorbeeld van de eerste Hollandsche
Christenen is door Katholiek ^Nederland altoos
gevolgd. De offervaardigheid van Nederlands
Katholieken is bekend over de geheele wereld.
Onze H. Vader Paus Pius XI prUst ze bU elke
gelegenheid.
En ook WU, die reeds menigmaal die offer
vaardigheid zoo heerlUk hebben ondervonden,
zUn innig dankbaar aan u maar bovenal aar.
den goeden God, die u dezen goeden geest heeft
Ingestort. Want het is een genade Gods dat
ge geven kunt en Inderdaad dit ook doet.
Met vertrouwen komen WU dan ook heden
tot u, WU die niettegenstaande onze ge
ringheid door Gods ondoorgrondelijke Voor
zienigheid gesteld zUn over de gewesten van
Holland en Zeeland, waar St. Willibrord het H
Geloot eens predikte.
WU komen tot u met een zelfde beeft. De vol
gende week zal weer in alle kerken van ons bis
dom de collecte gehouden worden voor de nood-
lijdende parochies. GU kent onzen nood. Gd
kent vooral den nood van velen, die door de
ongunst der tUden in hun vertrouwen op het
vermogen van het KerkelUk bezit zyn teleur
gesteld. Het is die telkens terugkeerende ver
plichting om rente en aflossing te voldoen, die
on» dagelijks met de grootste zorg vervult.
GU weet het Beminde Geloovlgen.
Alleen door vrUe en milde gaven kan die nood
worden gelenigd.
Daarom: wU zeggen het zoo dikwUls en zoo
terecht, dat wij één zyn met elkander als lede
maten van het lichaam des Heeren toont u
dan één van geest en één van geloof met uwe
voorvaderen ook met onze onmiddellUke voor
gangers. die de schuld hebben gemaakt om voor
uwe geeslelUke belangen te zorgen; toont u één
met uwe broeders en zusters die in nood zUn;
toont u één ook met uwe nakomelingen, die
“ens uw voorbeeld zullen kennen en daardoor
bemoedigd zullen worden om ook op hun beurt
De belastingwetgeving (inkomstenbelasting),
bewerkt door P. Karmelk, serie D. B. no. 2.
Uitg.: J. Noorduyn en Zoon N.V., Gorlnchem
(tweede druk).
Het gezelschap mocht daarbU allen steun ont
vangen van Mgr. Meulenberg, die zUn studie
in Nederland maakte en als bisschop op Ijs
land werkzaam is met een zestal Nederland-
ache Paters Montfortanen.
„Is er al een terrein aangekocht?” vroegen
wii
„Inderdaad. Het ligt te Hafnarfjördur, een
Stadje 12 KM. van Relkjavik. Onze Carmel ligt
op een heuvel aan den buitenkant der stad,
op ongeveer 400 meter afstand van het houten
huisje waar een pater met zUn broeder een
missiepost heeft. Vanaf den heuvel overziet
men het stadje en de fjord, terwyi men aan
den anderen kant de eindelooze lava-woestenij
voor zich heeft. Hafnarfjördur is dan ook d»
eerste slad in het lava-gebled en als er flink
ontgonnen wordt is moot gras, is groenteteelt
te vertrUgen.”
„En heeft u de noodige toestemmingen al?”
,Mgr. Huibers, de bisschop van Haarlem,
juicht onze plannen toe. maar heeft liever, dat
de Carmel zonder schuld gebouwd wordt. U
moet niet vergeten, dat de IJslandsche bevol
king zeer arm is en overwegend Luthersch. WU
hebben van de liberale regeering alle mogelyke
.medewerking gekregen, mits wU den architect
•en de bouwers uit Ijsland zouden kiezen. De
-regeering doet alles om betere toestanden in
het land te krUgen, nieuwe bronnen van in
komsten worden gezocht, de weinige producten
wenscht men aooveel mogelyk rendabel te ma
ken. Daarom was men niet tegen onze komst,
ofschoon vreemdelingen moeilUk in Ijsland
binnenkomen. WU een beschouwende orde
nemen geen arbeid of winst van de menschen
weg, we verschaffen hun zelfs arbeid door
kloosterbouw en zullen leven van hun produc
ten.”
„Kan er een schets gepubliceerd worden?"
„De architect heeft slechts één vleugel van
den nieuwen Carmel ontworpen.
Daardoor wordt alleen aan de hoogst nood-
zakelUke eischen voldaan voor het onderbren
gen van ongeveer 12 binnen-zusters en 2 bul-
ten-zusters. De bouwcommissie heeft reeds ver
lof gegeven, het wachten is dan ook alleen nog
maar op het benoodigde kapitaal, dat lang
zaam binnen komt.”
niet weergezien sedert dien vreeseiyken dag,
toen ik mUn moeder stervende vond. HU lUkt
mU eigenaardiger dan ooit te voren. Papa zond
hem om alles te regelen voor ons vertrek, want
binnen twee dagen gaan wU heen. Ik neem onze
zleae mee, hoewel zU nog heel zwak is, maar
alles doet mU hopen, dat in een comfortabel
huls, behandeld door haar huisdokter, haar
krachten zullen terugkeeren.
ZU spreekt bUna niet, de dokter heeft het
verboden en haar zwakte doet haar gehoor
zamen. Geheel den dag zit ik naast haar bed,
want zy houdt er van mijn hand in de hare te
nemen; de mUne is zoo warm en vol leven en
de hare zyn dikwyis Uskoud.
ZU kykt mU aan, haar oogen ondervragen mU,
maar ik begrijp die stomme vraag niet Ik
spreek over allerlei dingen, over vader, over
myzelf, hoe gelukkig wy zUn, dat zy aan de
beterhand ia ZU schUnt te luisteren, maar haar
oogen ondervragen my toch steeds. De dokter
beweert, dat haar zwakte haar belet zich te
herinneren en dat onze dierbare zieke volstrekt
geen wensch koestert Toch, als ik my even van
haar bed verwyder, dan is het naar de deur,
waar haar oogen heenstaren, alsof zy iemand
verwacht Ik wil niet denken, dat het Jean-
Pierre is.
Claude vroeg om haar te zien en ik had
volstrekt geen reden om dat te weigeren. ZUn
bezoek heeft een gelukkig gevolg gehad. Daar
ik ’werd weggeroepen om iets aangaande de
huishouding te beslissen, is hU eenige oogenbllk-
ken alleen met mama geweest Toen ik terug-
i an
Men hoopt reeds in het voorjaar met den
bouw te beginnen. Men is er zeker van, dal
het geld er zal komen, omdat de kleine H. The
resia, die ook Carmelites was in den Carmel
te Llsieux, de plannen reeds ‘zoo zichtbaar ge
regend heeft. Wie wil meehelpen, zende zUn
bydrage aan Zusters Carmelitessen, Egmond a.
d Hoef, gironummer 39730.
heel Jong, naïef, meegaande. Dat is juist een
vrouw die bU je past Ik geloof, dat zy geen
fortuin bezit, dus je trots zal zich daaraan niet
stooten. Als je er idee in hebt, zeg het my dan
en ik zal den weg voor je bereiden."
Claude gaf zich niet de moeite te antwoorden.
WU eindigden in stilte ons theeuurtje, daarna
ging hy heen, vroeger dan hU gedacht had te
doen, maar onze humeuren veroorloofden ons
niet het gesprek voort te zetten.
„Tot weerziens, Elisabeth.”
Jnsgeiyk, Claude, zeg aan je moeder, dat mjjn
eerste visite voor haar zal zijn."
„Ik zal het haar zeggen, maar ik vrees, dat
Je dat bezoek niet zult willen afleggen.”
„Waarom niet?”
„WU zullen ér in ParUs wel eens over praten."
Wat een geheimzinnigheid!
Ik ben alleen in de kleine eetkamer gebleven,
tegenover" de gebruikte kopjes, zoo treurig....
zoo in treurig.
Ik was boos op Claude, ik beschuldigde
van valschheld, ik verweet hem, dat hy
zieke moeder ontroerd had door haar te spre
ken over haar zoon, dien schurk, waar niemand
zich mee zou moeten bemoeien. En ik hertn-
nerde mU den glimlach van moeder, dien glim
lach, dien zU niet had gehad noch voor haar
man, noch voor haar dochter! Claude kon
tevreden heengaan, ik leed op mUn beurt en
dat verdriet vernederde my, want de jalousie
was er de oorzaak van.
actie tegen de zware’’lasten welke de overheid
op het autovrachtvervoer heeft gelegd, als tegen
de wantoestanden, welke in het bedrUf heer-
schen.
Daarnaast werden de directie der stichting
ruime middelen ter beschikking gesteld, om
over te gaan tot de organisatie van een auto-
bevrachtlngs-centrale. ten einde door rationeeler
exploitatie te komen tdt prijzen, welke meer
aangepast zUn aan het huidig economisch
niveau.
Ook zal de stichting een uitgebreide enquête
instellen naar de loons- en arbeidsverhoudin
gen in het meubeltransport- en verhuisbedrijf,
aan de hand van welker uitkomst getracht zal
worden te komen tot een redelijker loonbasis
en arbeidsduur. Uitdrukkeiyk werd aan de
directie der stichting opgedragen, de meest
krachtige pogingen aan te wenden om te komen
tot een algemeene erkenning van de te ont
werpen loontarieven.
Tevens zullen tarieven worden vastgesteld in
overleg met de belanghebbende groepen en er
zal een sterke drang op de regeering worden
geoefend om voor de grondslagen van deze
tarlfleering „verbindendverklaring" te verkrij
gen.
De stichting, welke gevestigd is te ‘s Graven-
hage. zal in de meest belangryke vervoerscentra
kantoren openen.
„Weet u”, vroeg ons de priorin, „dat de gods
dienst tot Maria op Ijsland nog in eere is ge
bleven? WU hoorden tUdens ons bezoek de
volgende Interessante gebeurtenis; eenige jaren
geleden spoelde op de kust een wrak aan. De
bewoners zochten onder de gestrande voor
werpen het een en ander uit. Toen een jongen
lichtzinnig met een borstbeeld der H. Maagd
ronddanste,, riep een Luthersch man: .Dat
past je niet, dat stelt de Moeder van Jezus
voor!” De man nam het beeld mee en.... werd
kort geleden katholiek. By die gelegenheid
schonk hy het beeld aan Mgr. Meulenberg, di»
het op zyn beurt bestemd heeft voor plaatsing
boven den ingang van onzen toekomstigen
Carmel."
Het R.K. Schaakverband voor het Bisdom
Haarlem hield dezer dagen in Den Haag een
algemeene vergadering, waarin statuten en
huishoudelUk reglement werden vastgesteld. Op
bedoelde statuten en reglement is bereids bis-
schoppeiyke goedkeuring aangevraagd.
Op deze vergadering waren 19 verschillende
vereenigingen met in totaal 445 leden verte
genwoordigd, terwUl met andere vereenigingen
de besprekingen nog gaande zyn. Tot bestuurs
leden werden gekozen: H. J. v. d. Linden. Hil-
legersberg, voorzitter; J. J. KeUzer te Rotter
dam, secretaris; B. Kouwenhoven te Rotter
dam. penningmeester; A. F. Puts te Haarlem
en W. J. C. v. Beuzekom te Leiden, commissa
rissen.
Het secretariaat is gevestigd Groepstraat 50a,
Rotterdam.
Aan het bestuur werd opgedragep voor dit
seizoen nog competitiewedstryden te organlsee-
ren.
Door toetreding van het „Schaakverband van
Haarlem en Omstreken” kon daar reeds een
Dunkop. Maar deze luisterde niet naar hem.
„Zes millioen!” hield hU koppig vol. Want
millioen Imponeerde hem; van mille had hjj
nooit gehoord en vermoedde eigeniyk den een
of anderen streek achter dit woord.
.Maar....” probeerde de reiziger opnieuw.
MUnheer Dunkop, die geen tegenspraak kon
verdragen, werd zoo rood als een kreeft en
schreeuwde:
„Wilt u de bestelling of wilt u ze niet?”
„Zeker, gaarne! Maar teekent u even, voor
de fabriek!"
Het briefje bestond uit een korte order, waar
in mynheer Dunkop zes millioen sigaren be
stelde. zoo spoedig mogelyk te leveren. Mijn
heer Dunkop teekende, houterig en onwennig,
en voelde zich voldaan.
De sigaren lieten lang op zich wachten. Na
de tweede week werd mUnheer Dunkop het
moe en telegrafeerde kortweg:
„Waar biyven bestelde sigaren."
Het antwoord kwam per omgaande: „Gedeel
te per wagonzendlng onderweg.”
„Wagon klinkt zeer goed,” meesmuilde myn
heer Dunkop en lachte om die grappige siga
renfabriek.
Maar toen in den namiddag de sleepers
wagens verschillende keeren kwam en toen
reuzenkist op reuzenklst in huls gesjouwd wer
den. verging het lachen hem. Ontzet telegra
feerde hy naar
de fabriek, wat
datbeteekende.
Deze’ handhaafde
zün reputatie en
antwoordde per
omgaandedeel
der bestelde zes
millioen sigaren”.
En kist na kist en wagen na wagen kwamen.
De fabriek werkte op volle kracht, evenals de
heer Dunkop. HU protesteerde tegen iedereen,
die het maar hooren wilde, wegens het onge-
loofiyk groote millioen, dat hy in zUn fabriek
nooit gekend had, stuurde klachten en bedrei
gingen naar zyn leveranciers, maar het hielp
hen geen zier. Twee pakhuizen lagen volgesta
peld, in den winkel was geen plekje onbezet en
temidden van die sigarenkisten-chaos ysbeerde
Japie Dunkop en deed van den vroegen morgen
tot den laten avond serieuze aanvallen op zyn
voorraad, welke maar niet scheen te slinken.
Het stadje was ook vol van Dunkops zes
millioen sigaren. Iedereen wist er wat op en
binnen enkele dagen waren er verhalen gedicht,
welke Dunkop nu eens by den weinig benydens-
waardlgen stand van ezel rangschikten, dan
weer tot de meest handlgen zakenman bom
bardeerden.
1 Zal Japie Dunkop tot zyn laatsten snik
een onopgelost raadsel biyven, hoe hy op zoon
heldere gedachte is gekomen, maar een feit van k
den eersten rang was het. dat den daarop vol
genden Maandag acht sigarenwinkels, met al
len denzelfden naam „Des zes millioen" werden
geopend.
De bultige kelstraten van het stadje lagen
bedolven onder een vertrapte laag van hel
kleurige reclame-biljetten; de plaatseiyke kran
ten verschenap vier dagen achtereen met een
extra daverende advertentie-paglna, waarop
slechts .Zes millioen sigaren bü J. Dunkop"
stond.
Het resultaat was volkomen. In nauweiyks
drie maanden waren alle zes mllloen sigaren
omgezet. Toen legde ook Japie Dunkop het
koopmansbyitje er by neer. Als mUnheer Dun
kop vestigde hU zich op een aardig landhuisje,
dat „Des Zes millioen” gedoopt is.
district gevormd worden. Voor het seizoen
1937-1938 zullen de wedstrüden daar reeds een
aanvang nemen.
R.K. Schaakvereenlgingen in de omgeving
van Haarlem, welke alsnog aan deze competl-
tlewedstryden wenschen deel te nemen, wor
den, verzocht zich ten spoedigste hiervoor op te
geven, terwUl Inlichtingen dienaangaande me
de kunnen worden verstrekt door den heer A.
F. Puts, Ryksstraatweg 473 te Haarlem.
Alle R.K. Schaakvereenlgingen in het Bis
dom Haarlem worden verzocht haar naam en
adres aan den secretaris van het Verband te
willen opgeven.
R.K. Schakers uit plaatsen, waar geen RJL
Vereeniging bestaat, worden verzocht zich in
verbinding te stellen met het Secretariaat van
het Verband, teneinde tot het oprichten van
een R.K. Vereeniging te komen.
de
kwam
t» W
