De avonturen van Prof je en Struisje
<KdwiïkaaL van den dag
Houdt
Uw huid
Hoe?
Jeugdig!
Het khn
r
I
r
1
J.J
It
h
It
r
I
I
li
I
I
I
|1ES, LIESBETH,
ELISABETH
D.O.S.S. VEROVERT DE
LEIDING
ii!
F'
o
U n ZAALBERG deken
MAANDAG 15 NOVEMBER 1937
TWEEDE KLAS LV.C.B.
OJ.V. klopt D.E.M.
Gezakt!
I
ff
EERSTE KLASSE LV.C.B.
a
VELOX—D.O.S. 3—3
TWEEDE KLASSE K.N.V.B.
ALCM. VICTRIX—Z.V.V. 1—3
Leonidas in Heemstede
verpletterd
Courses op Duindigt
Z.F.C.—KENNEMERS 1—2
'cAsreuAfè
Een échte ZAALBERG deken kost f 1O
Zmalutven verspeelt een punt door
een gelijk spel> tegen VJ.C.
H.B.C. scoort niet minder dan
tien doelpunten
R. K. Dameshockeycompetitie
Sportraad van de Graal
Velox dwingt D.O.S. een
gelijk spel af
I
ith t
Bh
V.V.IJ. en H.M.S. spelen
gelijk
Een elfmeterschop door de thuis
club niet benut
1
-j
Alcmaria Victrix verliest
van Z.V.V.
GemakkelijkMet
Castella! De ver
maarde schoonheids-
zeep, die kostbare
olijfolie bevat en zulk
een weldaad is voor
Uw huid!
o» w
o> W
Na de gisteren gespeelde wedstrijden zyn de
i
t
Heel voorzichtig en fongzaam
het
ging
3
1
3
en
1
in
Zaandam
De standen zijn nu:
Veel wijzigingen van beteekenis zijn
helft
'nity
3
(Nadruk verboden)
groote
voor
(elg.
1100
d.
32
(.Wordt Mrwdfisl
i
1
1
die door Velox worden beantwoord
succes, want na een kwartier miqt
I
I
I
I
8
8
S
S
8
8
7
8
8
8
8
7
7
0
8
7
7
8
7
8
7
8
8
7
7
8
9
7
8
9
S
5
5
3
3
3
3
2
1
8
4
4
3
3
3
3
3
1
3
1
3
3
1
3
1
1
4
3
3
1
2
5
5
S
1
1
3
3
4
8
5
6
8
1
3
5
3
4
5
1
3
3
3
4
4
3
5
7
14
14
14
9
6
6
6
5
2
14
14
9
7
*1
7
7
8
S
3
33—6
3012
25—12
20—13
11—11
14— 22
20—35
13— 22
15— 21
14— 39
38—9
38—6
1615
15—12
10—10
17— 26
20—21
10—15
13—17
7—33
O.
Z.
D.
R.
7
7
6
7
7
7
7
6
7
7
7
6
7
7
7
7
6
7
7
7
3
4
3
3
3
3
3
1
3
3
3
3
1
1
3
3
4
3
3
3
5
10
10
8
8
7
6
6
5
4
4
laat zich denken. Maar Anne
dien eerst in het begin van
•I
Kb
rHI
13
10
10
8
7
7
7
5
4
1
28—18
23—9
26—25
22—31
19—15
15—18
30—17
17—18
11—33
7—18
29—14
15—5
26—11
13— 10
26—25
14— 21
13—19
9—22
11—24
1125
Deze overwinning mag niet onverdiend ge
noemd worden.
4
3
3
2
1
12
10
8
7
6
6
5
5
5
4
31—11
16—5
13—10
13— 11
14— 17
12—15
7—8
16—18
11—20
10—15
35—18
17—20
11—12
15—18
i;—12
9—14
9—18
n de gang vroeg Anna Marie, alvorens naar
binnen te gaan:
Wie zit erbij?
stonden in een groep bijeen, voor de
I
13
11
id
10
7
8
6
5
4
2
15—10
17—12
WEST Ia
7
7
3
3
3
3
3
3
3
buitenspeldoelpunt het gevolg was, hetwelk dan
ook geannuleerd werd. De gastheeren gaven *t
niet op, maar het Succes kwam weer aan de
andere zijde, toen bij een uitval doelman Dijk
stra omspeeld werd en Groot voor de rest
zorgde (02). Ten slotte zagen kort voor het
einde de Zaandammers hun volhouden beloond
door een doelpunt van DU uit een hoekschop
(1—2).
V. V. P.
BI. Zwart
D. O. N. K.
V. E. P.
O. D. A.
V. V. L.
Wilhelmus
Ollveo
Aeolus
Celer
eompetltlestanden in de westelijke tweede klasse
van den I.V.C.B. aldus;
Aangeaien Iedereen bet druk had mét uit
laden van de bagage, had niemand gezien
wat er in het stille hoekje van Struisje was
gebeurd. Ook Profje had al zijn aandacht
by de aankomst en zocht zoo spoedig mogelijk
al zijn bagage bijeen. Zoo kwam het, dat
iedereen het luchtschip al verlaten had, ter
wijl Struisje nog In zyn-nest zat, blij met zijn
kuiken.
er gis
teren niet gekomen. In West Ia heeft Fortitudo,
pun tenaantal
D. O. 8. 8.
R. K. A. V.
Alw. Forward
Zwaluwen
V. L C.
The Victory
Bertha
Constantlus
V. V. A 3
Volendam 3
D. W. V
De Rennemers
W. F. C
H. R. C
West-Frisla
Z F. C
Alcn.aria Victrix
De Spartaan
8. V
V. V
zooals wer“d verwacht, het puntenaantal van
BDO bereikt, terwijl DOSS nu in West Ib aan
den kop gaat. De belangrijkste ontmoeting
RKAV—Always Forward ging wegens terrein-
afkeurlng niet door.
O. 8.
C. H.
Hilversum
E. D. O.
H. F. C.
B. F. O.
Zeeburgia
H. V. C.
A. F. C.
Vhlox
De uitslagen van de Zondag gespeelde wed-
ztryden zijn;
Olympia (Leiden)L.H5. (Alkmaar) A-’-eam
2—1; Hurry-Up I (Overveen)Quick (Haar
lem) A-team 5—1; B-team 39; The
(Amsterdam)N.V.A. (Amsterdam), Thor (Am
sterdam)Wilskracht II (Amsterdam) en Wils
kracht 1 (Amsterdam)Hurry Up 3 (Over
veen) zijn afgelast.
ga mijn huwelijksreis naar Canada doen!’*
De trein vertrok, mama schreeuwde: .Lies!"
en twee armen grepen mij. „Wat ben je onvoor-
zel Claude en hij zette mij op den
Op een glad veld bonden Alc. Victrix en Z.
V. V. den strijd aan. De terrelnomstandighe-
den waren voor de Zandammers niet zoo be
zwaarlijk als voor de Alcmariaspelers. Over T
geheel genomen was Alcmarla meer In den aan
val, maar de aanvallen waren te doorzichtig,
zoodat de fel van zich afbijtende Z. V. V.-
verdediging steeds weer kon ingrijpen. Voor
de rust werd niet gedoelpunt. Na de hervatting
begon Alcmarla weer met eenige aanvallen,
maar zonder resultaat. Bij een aanval van 7
V. V. wordt de bal van rechts voorgezet en
de linksbuiten van Z. V. V. weet het leer in
het net te werken. O.L vrij van buitenspel was
dit doelpunt niet. Kort daarop wordt een aan
val van Z. V. V. Alcmarla opnieuw noodlottig,
want de bal van links voorgezet wordt on
houdbaar Ingeschoten 02.
Niet lang daarna is het zelfs 30 voor Z. V. V.,
wanneer de rechtsbuiten van Z. V. V. alleen
op het doel afrent. Wel wordt hij door Konlng
gehinderd, maar ondanks dat weet hij den uit
loopenden Keuris te passeeren.
Dit wordt Alcmarla toch te erg en het komt
geweldig opzetten en inderdaad gelukte het
Stelma met ten moolen kopbal er 13 van te
maken. Daarna deden zich nog eenige mooie
kansen voor, doch Alcmarla benutte deze niet.
Het einde kwam met een 31 overwinning voor
Z. V. V.
W* ha» Fransch vertaald door Christine Kamp
De uitslagen van de Zondagmiddag op Duin
digt gehouden courses luiden:
Wlndsorprjjs, ren op de vlakke baan voor
paarden van drie jaar en ouder, gereden door
heerrljders, afstand 1300 M.: 1. Marchette (elg.
mevr. A. P. Riem-van Doome) totaaltljd
1.27 4/5; 3. Elsa (elg. The Balfour farm) op
halalengta.
kielen. Dat bad ik niet willen zien, daardoor
kwam mijn jaloezie weer boven, heftiger dan
ooit. Ik vergat, dat Jean-Pierre voor vijf jaren
ging vertrekken.
Plotseling verliet ik het perron en richtte mij
naar den uitgang. Neen, ik kon het niet aanzien
moeder en ^x>n zoo samen. Ik had vergeven.
Ja, dat is waar, maar de hand te reiken, lieve
woordjes te zeggen tot hem, die ons zooveel ver
driet had gedaan, neen ik kon het niet, dat
ging mijn kracht te boven, papa zou het be
grijpen.
Langzaam, door de aankomende reizigers weg
geduwd, ging ik heen, heelemaal er niet trotsch
op, mijn geweten, dat zich altijd bemoeit met
hetgeen het niet aangaat, verweet het my.
Opeens deed een vrooljjke stem, als een triomf
kreet my stilstaan te midden der menigte.
„Elisabeth, o, Elisabeth! Kom gauw, zij zijn
al op het perron!”
Claude straalde letterlijk van blijdschap; mijn
aanwezigheid veroorzaakte hem een geluk,
waarop ik niet had gerekend. Hij greep mijn
arm. alsof hij iets had teruggevonden, dat hem
toebehoorde en handig, mij geleidend door de
menigte, tro^ by mij mee naar het perron. Ik
wilde mjj verdedigen en zei: „Mama en Jean-
Pierre zjjn daar.”
,ja, ik had nog voor de bagage te zorgen. Hij
is heel moedig, je zult zien, dat alles goed gaat
en na vijf jaar zal Canada ons een man terug
zenden. dien wij kunnen beminnen.”
Claude mjjn zleletoestand duidelijk te maken,
hem mijn jaloerschheld bekennen, dat waren
Drieduizend toeschouwers waren getuige van
de ZFC-nederlaag. welke niet noodig is ge
weest, daar de thuisclub de kans op een zege
langen tijd voor het grijpen had. Van de te
kortkomingen der Zaandammers profiteerden
de bezoekers, waardoor deze overwinning niet
onverdiend genoemd mag worden. Vrijwel de
geheele eerste helft was de thuisclub sterk in
den aanval, maar de rood-wltten bleken niet
In staat een van de vele scorlngkansen in een
doelpunt om te zetten.
Tien minuten na de hervatting namen de be
zoekers onverwacht de leiding, toen Heideman
gebruik maakte van een slecht wegwerken van
de ZFC-achterhoede (01). De Zaandammers
legden er hierna een schepje op, waarvan een
Na een paar dagen kwam Zuid.Amerika
in zicht en keken alle passagiers vol belang
stelling naar beneden- Op het veld waar ge
land zou worden stond het vol menschen,
die allemaal wachtten op de komst van do
Zeppelin. Een heeleboel matrozen stonden
klaar om de touwen te pakken en er was een
gejoel, dat je heelenja^U hoog in de lucht koo
hooren.
naar beneden en als Struisje de zorg voor
zjjn el niet had gehad, was hjj zeker al vol
ongeduld vooruit gevlogen. Nu echter lette
hij niet zoo erg op wat er om hem heen ge
beurde, want hy had een zacht geklop in zyn
ei vernomen en hy vermoedde, dat de kleine
Struisenbaby niet lang meer op zich zou la
ten wachten. En ja. juist op het oogenbllk.
dat het luchtschip den grond bereikte, stapte
een leeiyk kuiken uit het groote ei en
Struisje bekeek het vol trots.
Naar andere dingen wilde je niet eens luiste
ren.”
Met een vrijmoedigheid, die mijn verbazing
deed toenemen zei hij: .Dat is voorbij. Het ver
leden is het verleden, ik geef de voorkeur aan
het heden.”
.Het heden? Maar hoe is dat? Jean-Pierrs,
zyn vertrek, dat hebben wy beleefd. Het verle
den en het heden gelijken op elkaar."
.Het verleden was treurig, het tegenwoordig»
is het minder en daar de toekomst zich beter
aankondlgt, zal die het verdriet wegnemen."
Ik keek hem strak aan en zei langzaam:
..Kun je dan alles vergeten?" Met een bekoorlij
ken glimlach, die hem als veranderde ant
woordde hij: „Men vergeet slechts wat men wil
vergeten."
Die vrooiykheid van Claude kwetste mij.
Eenige dagen geleden had ik gewenecht de ge
legenheid te hebben om onze verloving te ver
breken. die gelegenheid was gekomen.
..Als je dan soo getnakkeiyk kunt vergeten,
ga ik je vragen iets te vergeten, maar dan ook
geheel en aL Er is een dag geweest, waarop ik
onvoorzichtig was, ik verbeeldde mjj, dat wij
samen gelukkig zouden kunnen zyn, ik heb je
mijn verloofde genoemd en M la het waar, dat
je daarop niet bent ingegaan, heb ik mij toch
als verloofd beschouwd. Wil je vandaag my
mijn woord teruggeven?"
5
4
3
3
3
1
1
3 14
1 4
4 3
oogenbllk stilstaan, maar Claude, die my zeer
opgewonden leek, wees mij Jean-Pierre en mama
aan zeggende: ..Daar zijn zy, daar zjjn zyi
O, wat zullen ze biy zyn!"
Was het ’t geluk van anderen, dat zyn hoofd
op hoi bracht! Nooit had ik hem zoo gezien!
Jean-Pierre en mama keerden zich om en
hoewel er zeer veel reizigers waren, bemerkten
zy my dadeiyk. Hy werd heel bleek, nam syn
hoed af en bleef onbeweeglijk voor my staan, hy
durfde my de hand toesteken.
Ik hoorde mama tot Claude zeggen: .Hen Jij
het, die haar bent wezen halen?”
En hy antwoordde: .Neen, zy is uit ztebaelf
gekomen."
De conducteur van den trein schreeuwde:
„Instappen, instappen!" Dat herinnerde er ons
aan, dat de minuten geteld waren.
Ik reikte Jean-Pierre de hand toe en zei: ,Jk
ben gekomen om je vaarwel te zeggen, je geluk
toe te wenschen; het is papa, die my zendt"
Het knappe gezicht van myn broer vertrok en
twee tranen vielen op onze vereenlgde handen
neer; toen welde een gevoel van zusteriyke
teederheid in mij op en ik zei tot den man,
die ging vertrekken: „Geef my een kus, laten wy
vergeten, wat ons van elkaar verwyderd heeft”
Nu ging alles overhaast Mama, die soo bleek
sag, dat ik meende, dat zij bezwymen zou, drukte
haar zoon in de armen. Claude schudde zyn
handen met wilde energie en het portier werd
gesloten. Op het oogenbllk, dat de trein In bewe
ging kwam, sprong ik op de treeplank en
schreeuwde tot den reiziger, die zich aan het
Een voorset van Toledo kopt Martin dan
hoogopspringende in de touwen, uit een ande
ren voorzet van Toledo scoort Pee per koren, die
inmiddels Schouten heeft vervangen, en ten
slotte maakt v. Bakel het tiental vol. 100.
Zoo eindigde deze wedstrijd in een groote
doch geflatteerde HBC-overwinnlng.
3
3
4
4 3
3 3
Parijs leek mij opeens veel mooier, die grijze
en rose lucht was prachtig, de voorbygangers
konden my vrij stooten, de chauffeurs probeer
den my te overryden. ik liep door, slechts den
kend aan het geluk, dat myn komst mams zou
•chenken. Ik zou er zyn, Claude zou myn plaats
niet innemen.
Het lawaai in een station heeft my altyd ver-
bysterd. die reizigers, bang te laat te komen,
die witkielen, die je amper te woord staan, heel
dat spektakel, dat de aankomst of het vertrek
7»° een trein vergezelt, dat alles brengt my
gewooniyk uit myn humeur, maar nu wist ik
alle moeilijkheden te overwinnen en kon ik te
veten komen op welk perron de trein van
half zeven ging vertrekken. Ik wachtte een halt
Uur, toen kwamen reizigers opdagen en ik
naderde het hek om uit te zien naar hen, die
ik verwachtte.
Daar zag ik ae: Jean-Pierre en mama heel
dicht bjj elkaar; hjj sprak en zy keek hem aan
®ct een teederheid. waardoor geheel haar ge
zicht ais het ware verheerlijkt werd.
7
8
8
7
6
8
9
8
7
8
WEST IIb
3
3
1
1
1
3
3
1
3
WEST Ib
1
3
3
4
1
3
0
1
3 4
3
WEST II*
7
7
7
4
3
3
3
3
1
Onder zeer groote belangstelling had deze
plaatselyke ontmoeting aan den Koningsweg
plaats. D. O. 8. begint direct met eenige goede
aanvallen,
en met
Sandwyck by een van deze aanvallen en MltzKi
bezorgt Velox de leiding. Na dit doelpunt blyft
Velox het beste van het spel houden, al zyn
de uitvallen van D. O. 8. niet zonder gevaar.
Als een half uur is gespeeld, brengt Velox den
stand op 20. Met dezen stand ging de rust in.
Na de rust had D. O. 8. spoedig succes. Velt-
meyer en Dumortier trokken goed samenspelend
op Cabo af en deze kreeg van Dumortier het
nakyken. (21). Van nu af ging D. O. 8. het
tempo aangeven en Schreuder bracht den stand
op 22. De spanning stygt en de stryd gaat
weer meer geiyk op. Dumortier slaagt er in
D. O. 8. de leiding te geven (23), en als het
reeds den schyn heeft dat de zege aan de be
zoekers zal zyn, plaatst v. Asten scherp voor
doel en Mltzkl maakt koppende geiyk. Daarmee
kwam het einde. Het was een weliswaar soms
forsche, maar niettemin spannende stryd.
Er werden gisteren voor de tweede klasse van
afdeeling I slecdts drie wedstryden gespe-ld.
waarvan de resultaten echter in twee gevallen
nogal verrassend waren. Alcmarla Victrix ver
loor n.l. op eigen terrein met 31 van den hek
kensluiter Z.V.Vterwijl Velox, de club, welke
in de tweede klasse B de ry sluit, den leider,
het ongeslagen D.O.8. in den plaatseiyken wed
strijd In Utrecht een punt afhandig wist te ma
ken.
Voorts wonnen de Kennemers
met 21 van Z.FC.
krygt Heinrich een goede kans, doch Ne’ve stopt
den hoogen bal. Rust 1—0.
Na rust onderneemt Ciolina een goeden aan-
V»; welke door v. d. Horst onschadelyk wordt
gemaakt, weer wil Leonidas het ep buitenspel
aansturen, maar nu zyn de HBC’ers op hun
qul vlve, Martin plaatst zich tusschen Wolf en
Haanappel, krijgt het leder, geeft over aan v.
Bakel, en twee mln. na de hervatting is de
stand 20. Na den aftrap gaat de bal naar V.
Roode, deze geeft door aan v. Bakel, die een
goede plaats heeft gekozen, laat Haanappel
Huls zyn hielen zien en de stand is 30.
Leonidas geeft zich nog niet gewonnen en
Vloeimans komt eenige malen gevaariyk voor
doel, maar schiet in het zijnet, in plaats van
voor te zetten.
zich tig,”
grond.
De terugtocht was niet opgewekt, maar ik
was biy, dat ik by hen was. In den auto legde
mama haar hoofd op myn schouder en ik liet
haar weenen. Claude zag my aan met verrukte
oogen, hy scheen mij te beschouwen als een
heilige.
Pap* ws* nog niet thuis en ik was daar biy
om. Mama zou den tyd hebben om tot kalmte
te komen. Zy vroeg my, haar alleen te laten en
denkende, dat Claude naar het kantoor was
gegaan, ging ik naar myn kamer. Ik was er pas
enkele minuten, toen er aan myn deur werd
geklopt en toen Ik binnen riep, was het Claude,
dien ik zag verschynen. Claude, die zoo maar
kwam, zonder zich te laten aandienen, dat was
zoo abnormaal, dat mijn verwondering my deed
zwygen. Dat was niet vriendeiyk, maar de
bloodaard was niet meer verlegen en die ont
vangst verbijsterde hem niet.
.Elisabeth, zeg my ronduit, of ik je derangeer.
Aanstonds gaan wij dlneeren en het is de
moeite niet waard nog aan het werk te gaan.”
Claude vroolyk, Claude, die met my wilde
babbelen, dat leek heelemaal niet op hem. Wat
had hem toch zoo veranderd?
.Je derangeert my niet, maar je bezoek ver
wondert my. Kort geleden heb je zelf my hier
in deze kamer geaegd, dat wy elkander niets
meer te zeggen hadden; een enkel onderwerp
IM* bel gnmifk hm megeUiK dan Jean-Pierre.
B. D. o.
Fortitudo
L. V. V.
M S. V.
Zwal. Vooruit
Olympia
AcUf
R. K. B. V. V.
Bzestum
V. V. Y. 2
begrypt hy niet. Ik was naar het station gegaan
om Jean-Pierre de hand te reiken ter verzoe
ning, die het verleden zou ultwisschen. ik had
gedaan, wat hy my gevraagd had: hij triom
feerde over Elisabeth Mayran. Ik leed en daar
ik niet de grootheid van ziel bezit van myn
vriend, wilde ik ook hem doen lyden. Claude
moest er niet zoo triomfantelfjk uitzien, het was
zyn verzoek niet, dat my hierheen had ge
bracht,
„Claude, ais ik vanavond hier ben gekomen,
is het, omdat myn vader het my heeft aan
geraden; ik moet zelfs aan Jean-Pierre zeggen,
dat hy my zendt."
O, het gezicht van Claude veranderde niet.
Integendeel zyn oogen keken my aan met een
teederheid, die ik er nooit in had gezien en ik
hoorde de verwonderiyke woorden: „O, Elisabeth,
heb je dat gedaan! Niemand heeft dien stap
durven doen, jy alleen kon slagen! En nu kom
Je die vergiffenis brengen, die niemand van ons
had durven vragen. Elisabeth, ik ben een ellen
deling, omdat ik heb kunnen denken, dat je
geen hart bezat!"
Het leek my nutteloos aan Claude uit te
leggen, welk gevoel my naar papa had doen
gaan. Hjj was als in den hemel en hy zou alles
ten myne gunste keeren. Ik was nu voor hem
een edele ziel en dat zou ik biyven. Ik ant
woordde hem: „Claude, je hebt gelyk, ik heb
geen hart!"
Het antwoord, dat ik kreeg, was niet wat ik
verwacht had: „Leugenaarster, dierbare leuge-
Haarster!”
^Perirlllt wrtxsii fc mKaotiter een 0OSD dingen, die ónmogelijk acigeneiL I^ge gevoelen»! Dte R -Tot MeQA U4 ztena. IK
Lisse
d. o. a
O. L V.
D E. M.
V. V. E.
A D. O.
Santpoort 3
D 8 8. H.
Vitesse
Teyüngeh
den
tend.
Anne Marie
Villiers Herinnert
u zich nu?
Meneer Lojjvy
herinnerde zich, en op zyn gezicht kwam een
uitdrukking, half streng, half verlegen. Maar
Anne Marie verdreef alle schaduw.
O. u moet niet denken, dat ik u een kwaad
hart toedraag, omdat ik gezakt ben. Ik ben u
er integendeel dankbaar voor. U en *1 uw col-
!eg*i». Als Ik er doorgekomen was. had ik moe
ten gaan studeeren Brrr! Ik ben er niet voor
geschapen, om te studeeren. Ik houd meer van
wandelen, skiën en sleeën. Wat leest u daar,
mynheer? JJe bronnen van Shakespeare." Zou
u niet liever met óns meekomen en ze wee»
op een vroolyk troepje jongelui, dat naderbij
kwam naar een waterparty hier In de buurt?
Als we terugkomen, stel ik u voor aan mam*.
Neen? Moet u werken? Dan tot glens, myn-
Leonidas is compleet, terwijl bij HBC
Horst voor Vinke, y. d. Veldt voor Kórtekaas.
v. Rooden Jr. voor Leuven en Schouten voor
Gieske spelen.
De spelers moeten eerst even wennen aan
het zeer gladde veld, maar reeds na 4 min.
neemt HBC de leiding als Martin tegen de lat
kogelt en Toledo daarna Inkopt, 10. Direct
hierop krijgen v. Deurzen en Vloeimans een
goede kans, welke door slecht schieten verloren
gaat. Het spel verplaatst zich zeer snel, en om
beurten zyn de doelen in gevaar. Na goed pas
seeren hpeft Schouten pech, als zijn schot net
op de lat belandt.
Langzaam maar zeker komt HBC meer in het
offensief, doch de Leonidas-verdediging zet ge
durig de buitenspelval open, terwyl Haanappel
heel veel werk verzet.
Ook de Leonidas-aanval laat zich niet onbe
tuigd, maar Neve in het doel is op zyn post, ter-
wyi de andere vlugge uitvallen stranden op de
verdediging. In de laatste minuten voor de rust
Castclla-priivraag roor gratis nil
•aar Zwitittlaad. - Dm uwA was winnaar:
J- ran HterJe, Vtrstad 8—10, Volltahm.
Dan onderneemt HBC weer een aanval, welke
opnieuw succes oplevert, want Martin kan den
stand op 40 brengen.
De 3e helft is dan pas 10 mln. oud, en hoewel
Leonidas den moed niet opgeeft en zelfs een
goede kans maakt als Neve reeds is gepas
seerd, maar Bierman nog op het nippertje redt,
is het wel te zien, dat HBC den stryd gemak-
keiyk zal winnen. Dat wordt voor Leonidas nog
erger, als v. d. Hulst een goeden voorzet van
Toledo onderschept en naar Ham terugspeelt,
die daarop blykbaar niet verdacht Is, en. den
bal nog even verder het doel In werkt, 50.
De Leonidas-verdediging Is niet opgewassen
tegen de stormloopen van de HBC-voorhoede.
Martin, die steeds den aanval opstuwt, geeft
een pass naar v. d. Linden, die hoog opsprin
gend met een kopbal het zesde doelpunt scoort,
De Rotterdamsche doelverdedlger Ham moet
door een blessure uitvallen. Haanappel komt
nu onder de lat te staan, terwyl zyn plaats In
het veld wordt Ingenomen door de Haar. Ook
Haanappel wordt reeds spoedig gepasseerd door
een kopbal van v. d. Linden uit een pracht-
voorzet van Drayer. 70. Wel probeert Vloei-
inans eenige malen de eer te redden, maar het
gaat niet. Eens ontkomt het HBC-doel vry ge
lukkig aan een doorboring, als de bal rakelings
langs den paal gaat.
3
3
4
3
Wilhelminaprjjs (handicap 2e en 3e klasse)
afstand 2000 M: 1. Woudduif je (elg. R. W.
Laarman) K M-tyd 1.32 9/1(L
Welllngtonprljs verkoopdraverU. voor paar
den, die in 1937 nog geen f 300.aan eerste en
verdere pryzen hebben gewonnen)1. Yolanda
(eig. J. Vrijlandt) KM-tijd 1.38 1/5; 3. Xsi*
(elg. J. Pronk) KJA-VM 1.37 9/10.
Xecxesprys (ren op de vlakke b*an
paarden van drie Jaar en ouder, gereden door
jockeys afstand 3400 M L Marceline '-‘~
W. Jochems) totaaltyd 3.53; Kenya (eig. lult-
O. F. Immink) op 4 lengten.
Wembleyprljs. handicap heat, afstand
M le heat Lillian W. Axworthy (eig. stal good
Luck) KM-tyd 1.33 9/10 3e heat Wanda Scott
(eig. mevr. J. Oosting) KM-tyd 1X3 9/10 3«
heat Fanfare (elg. Ph. Knynenburg) KM.-tyd
1.33 4/5; 4e heat (beslissing) Fanfare *1» bo
ven, KM.-tyd 1.38 3/5; Wanda Scott als boven
K.M.-tUd 1.161/3.
tige plekje rustte zy uit van haar vermoeienis-
seQ.
V Op zekeren morgen kwam zij het terras van
liet hotel op, en dAAr, gezeten in een rieten
I^üteuil onder een groote parasol en voor
een tafeltje, overladen met boeken en pap«2£^/.-
rassen, ontwaarde zij meneer Louvy, ver
diept in ernstige lectuur. Haar oogen puilden
uit van verbazing. Was het mogelijk? Was dat
werkeiyk Loeloe, met vleesch en been? In een
ommezien stond ze voor hem.
Met uw welnemen, mynheer, Ik zou u
willen begroeten. Kunt u zich my nog herin
neren?
Meneer Louvy sloeg de oogen van zjjn boek
op en staarde onzeker naar het stralende meisje
!n haar witte ja
pon, in den gou-
zomeroeh-
De ontmoeting tusschen V.V.IJ. en HMB, is,
als steeds, weer zeer spannend geworden on
danks het feit, dat er geen doelpunten vferden
gescoord en de strijd In 0—0 eindigde.
By HM S trad Geelen op voor v. Nuss, en
hy deed dit op uitstekende wyze. Over het ge
heel genomen zijn de Zuilenaren wel wat ster
ker geweest, wat. vooral In de tweede helft tot
uiting kwam, doch het schieten was meermalen
niet best en bovendien whs de iJselstelnsche
defensie, met doelman v. Vliet aan het hoofd,
er uitstekend In.
V.V.IJ. had Hartings weer op de rechtsbui
tenplaats en Tersteeg achter. Hoewel de aanval
zeer enthousiast speelde, bleek ze ook nu weer
te licht tegen een stevige achterhoede als die
van de Zullenaren. Hoewel het veld glad was,
ontwikkelde er zich toch terstond een snelle
stryd, waarin de arbiter, die zeer strak leidde, al
terstond een vrijen trap aan V.V.IJ. toekende,
u^lke evenwel in een aanval op het doel van
de thuisclub werd omgezet en daar tot corner
werd verwerkt, welke achter werd geplaatst.
Pot moet dan eenige malen handelend optreden,
waarna Hettinga aan Blnnlge een goede kans
biedt, die deze onbenut laat. Als hjj daarna
zelf scheet, springt het leder van de lat terug,
en by het volgende schot Is v. Vliet op zyn
post. Zoo bUjven gevaarlijke aanvallen en hoek
schoppen op beide dcelen zich afwisselen, tot
dat er een zeer gevaariyk moment voor de
Uselsteiners ontstaat, als de rechtsbuiten Sln-
nlge alléén voor den doelman van de thuisclub
komt. Deze redt schitterend De eerste
verloopt zonder doelpunten.
In de tweede helft speelt Sinnige midvoor.
Hettinga rechtsbinnen. Laatstgenoemde gaat
geregeld het leder „halen” om het goed In de
richting van het doel te plaatsen, doch daar
werkt de verdediging prima en schiet men veelal
onzuiver. Hoewel het initiatief nu meermalen
aan de zyde der Zuilfenaren is, ondernemen de
IJsselsteiners toch vele gevaarlijke uitvallen,
die de verdediging volop werk geven. Vol span
ning verloopt de stryd, totdat vyf minuten voor
het einde aan V.VJJ. een elfmeterschop wordt
toegekend.... Het leder wordt recht op Pot
afgeschoten, die het corner stompt. Nadat deze
is genomen en nog eenige aanvallen zijn onder
nomen, klinkt het eindsignaal: 00.
Ze stonden in
examen-zaal. Een van de candldaten, die er *1
meer geweest was, antwoordde zwaarmoedig:
Loeloe.
Anne Marie keek verbaasd.
Een juffrouw?
Neen, een man.
En hy heet Loeloe? hield Anne Marie aan.
Hy heet Louis Louvy, maar we noemen
hem Loeloe.
En hoe is hy?
Vreeeeiyk. Een ijsberg. Hij is er d volle
vijf uur by en loopt aan één stuk door de ka
mer op en neer. By hem kun je niet spieken.
Het was de volle waarheid. Sinds het dictee-
ren van de thema was er al meer dan twee-en-
een-half uur voorbijgegaan, en meneer Lou
vy was nog geen oogenbllk tot rust geko
men. Nog geen oogenbllk had hy nagelaten,
zyn oogen overal te laten spieden. Iedereen nad
het gevoel, dat hy of zij speciaal In het oog
gehouden werd, en allemaal waren ze aan het
werk, met gebogen hoofd en gloeiende wangen,
en pynlgden zy hun hersens.
Alleen Anne Marie maakte zich niets druk
en schreef geen letter. Zy keerde zich rusteloos
naar rechts en naar links, en trachtte de an
deren van hun werk af te houden. Maar ze ving
niet anders dan woedende of smeekende blik
ken op: ..Laat me werken! Pas op voor Loeloe!”
En reeds kwam de leeraar voor haar staan
en bleef haar aankyken met zijn koele, gryze
oogen, door de glazen van zyn hoornen bril.
Anne Marie doorstond den blik van den vree-
seiyken Loeloe. zonder haar snuitje ook maar
even te laten zakken. Langzaam liet de leeraar
zyn blik dalen van haar gezicht naar haar wel
verzorgde handen, en tenslotte naar het blad
papier, waarop niets anders te zien was dan
een paar vlekken en een paar hanepooten. Met
een stem, die even koel was als zyn blik, zelde
hl):
Verlies geen tijd,'Juffrouw.
Ik verlies geen tyd, ik denk, antwoordde
Anne Marie onvervaard.
Meneer Louvy lichtte zyn linkerhand op,
raadpleegde zijn polshorloge en voegde er yzlg
aan toe:
Over vyf minuten is het drie uur, dat u
op die manier denkt.
Hy liet zijn oogen door de zaal gaan, ten
einde een lachbui van de heele klas In de klem
te smoren, en hernam zyn onvermoeide wan
deling op en neer. Anne Marie haalde onver
stoorbaar een tablet chocolade uit haar zak,
at er zes stukjes achter elkaar van op ep vroeg
toen verlof om even weg te mogen gaan. Na
een minuut of tien kwam ze weer binnen, met
een triomfantelyk lachje In haar oogen. en
twee bladzyden, die ze uit een nuttig boekje
gescheurd had, in haar zak. Op zyn lyst had
de leeraar aangeteekend het uur en de minu
ten,. die ze weg geweest was, maar daar maakte
zy zich geen zorg over, zy koos haar tijd, stak
de belde kostbare bladzijden tusschen die van
het woordenboek, en tien minuten vóór tyd nad
zy haar werk gereed. Had ze dien Loeloe er
even tusschen!
Een paar van de antwoorden, die Anne Marie
enkele dagen later tydens het mondelinge ge
deelte gaf, zyn beroemd gebleven In de annalen
van het onderhavige lyceum. O*, verklaarde
zy. dat Shakespeare de „Reis naar de Maan”
geschreven had, en dat Singapore in Zuid-
Afrika te vinden is. Maar Louvy „nam” allea,
onbewogen, en tot slot duwde hy de jonge
dame haar thema onder den neus en felici
teerde haar, dat zy werk had gemaakt zóó de-
geiyk, dat het verdiende woordelyk overgeno
men te worden in de „Oefeningen, met sleutel,
voor gymnasia en lycea". En hij smeet het
bqgkje open op haar lessenaar, op de bewuste
pagina.
De uitslag
Marie vernam
Augustus, ergens op 1500 meter boven den zee
spiegel, in de buurt van Lugano. Op dat rus
heer!
Neen, dezen keer niet. Maar wie zou. enkele
dagen later, den yzlgen Louis Louvy herkend
hebben? Hy praatte en lachte en speelde om
het hardst met de anderen. En bloemen bracht
hy mee, vooral voor Anne Marie. En misschien
voor het eerst in zyn leven kwam hij op de ge
dachte. dat al die helden en heidinnen uit zjtn
oude boeken levende wezens waren geweest.
Erger nog, hy betrapte zich op deze bereke
ning: jy achttien, ik acht-en-twlntig. over
een paar jaar zij twintig, ik dertig, mAAr:
m n vaste aanstelling."
En op een avond, toen Anne Marie was uit
gegaan. ging meneer Louvy op zoek naar haar,
met het vaste voornemen, om haar eerlijk en
helder het resultaat van zijn berekening me*
te deelen. In de schaduw verderop hoorde hij
haar stem, en die van een van zyn vroegere
leerlingen thans Tn het tweede jaar van zyn
rechtsstudie.
Ik wil je wel eerlijk zeggen, Anne Marte,
zei de aanstaande Jurist die Loeloe van jou
hindert me!
Ben je jaloerach op Loeloe? Eerlijk gezegd,
spijt het me, dat Ik hem zeff aangehaald heb.
Maar hoe raak ik hem kwijt? Als hij het nu
in hemelsnaam maar niet in z*n hoofd haalt,
om my te vragen. Ik zou geen raad weten
Den volgenden morgen regende het. Men be
sloot dien dag te kaarten. Meneer Louvy was
al beneden geweest voor het ontbyt. Daarna
was hy verdwenen. Anne Marie ging aan zijn
deur kloppen.
Komt u, mijnheer? Er wordt gekaart, en
ze vragen allemaal naar u.
Op kouden toon antwoordde meneer Louvy:
Juffrouw, ik werk. Ik heb geen tijd om
te spelen.
Zóó koud was zijn stem, dat Anne Marte niet»
meer zei en zich zachtjes verwijderde. D*
leeraar hield zyn adem in en hoorde haar weg
gaan. Gelukkig I Nu was alles weer aooals het
geweest was. Hy verdiepte zich weer in zyn
werk. Maar hy leek thans echt op een Jongen,
die in Juni gezakt is en zich op een tweede
troosteloos examen voorbereidt.
