De avonturen van Pro)
F 750.-
ALLE ABONNÉ’S
HET ARBEIDERSMENU
T0i' 'een diepe, gezonde slaap
paar wharde weet te schatten, mag
tniet lichtvaardig heenstappen over
het feit, dat de prikkelende wer
king der coffeïne op hart en zenu
wen ruim 24 uur kan duren.
DINSDAG 23 NOVEMB
Hier en in Rusland
Ceramiek uit Tegelen
DOOR LO WILSDORF
eenvoudige religieuze
plastiek
rj
schl
te 1
Koffie Hag is gegarandeerd coffe-
inevrij, dus goed voor een gez nde,
'verkwikkende nachtrust.Bovendien
worden door het vermaarde Hag-
procédé de krachtige smaak en het
kostelijke aroma van de fijnste hoog-
landkoffie voor 100%gewaarborgd.
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN
Goede en
4
i
4
>rmaar
Ceramiek uit Tegelen: 'n wandplastiek
(Sint Joris) naar het ontwerp var» J.
- Maris.
ontxi
Roe
en I
8'1
g'l
a
kJ
zj
De Volkskunst uit Tegelen: w^wktersbakfe in
van Suzanne
lel geluiden
r<xxf Arme
HU lette niet meer op thet eten, dat hij
zoo juist in den mond had gestoken, maar
wilde Iets uitroepen en daar bleef hem een
graatje in de keel steken van den heerlijken
visch. waar hjj juist aan bezig was Nu was
Leiden in last. Benauwd vloog hij overeind en
stak de hand de lucht. Allerlei
stootte hij uit en werd heelemaal i
Prof je!
de sprookjes, die de communisten in Rus
land en elders over het paradijsachtig be
staan der Russische arbeiders in vergelij
king met die in andere landen nog altijd
plegen op te disschen. Hij brengt de feiten
tot hun ware proporties terug en stelt al
dus tot een juister en rechtvaardiger oor
deel in staat dan de propaganda-blader.
van Moskou, die tot in Nederland toe Rus
sisch liegen of het gedrukt staat.
Maar ook in Nederland laten we ons geen
knollen voor citroenen verkoopen!
De oude huisknecht Groll liep bedrijvig
om de tafel, terwijl hU zich telkens met de
schotels vergiste, omdat hij aan chronische
verstrooidheid leed De vrouw des huizes
vermaande hem met een soort berusting in
haar stem, want ten opzichte van zijn aan
geboren vergeetachtigheid had zjj alle hoop op
genezing laten varen.
a 1 eenige malen hebben we berichten g
ZX geven over de stichting „Tekavok”, c,
A ten doel heeft de ceramlsche volkskurl
te Tegelen te bevorderen. Door de grondstof 1
van de streek zelf te gebrulken..de Tegelens 1
kiel, In haar verschillende kleuren, door o.l
werpen te laten maken door goede en met I
gezonde gezindheid van het volk rekening h'l
dende kunstenaars, door tenslotte te trach
kunstenaars te kweeken In de streek zelf, w
halve men de jeugd onder deskundige leldi 1
aan 't boetseeren zet, wordt hier een pogij
gedaan een landelijke religieuze kunst te kwi
ken. die haar wortels heeft in bodem en voifl
gemeenschap. Een „betere” religieuze khfl
plastiek voor de breede gemeenschap, die
den lagen prijs stellig bereikbaar is voor lel
een.
Thans sjjn ons de eerste producten van
kunstarbeid onder de oogen gekomen. tflM
een serie kleine wandplastieken, die door
Wed J. R van Rossum te Utrecht In den
del worden gebracht.
De serie bestaat uit Stella Duce Marl-
Kind), naar het ontwerp van M. E
Blaauw; een H Hartbeeld, een St Jan de
per. een Sint Maarten, een Sint Christoffel^B
De genoemde correspondent komt tot de
conclusie, dat de geschoolde arbeider In
Sovjet-Rusland voor zijn inkomen per
maand 42 kilogram van het goedkoopste
vleesch, of 15 kilogram van de goedkoopste
boter, of een half costuum, of een paal
schoenen kan koopen; ongelukkig evenwel
moet hij van zijn armzalig loon, (dat min
der bedraagt dan een werklooze bij ons
ontvangt) tegelijk vleesch, boter, brood,
groenten en kleedlng betalen, zoodat hij aan
het een en ander gebrek blijft hebben; de
arbeider in het niet-communistische Est
land daarentegen, kan voor het door hem
verdiende loon koopen: 300 kilogr. vleesch.
of 80 kilogram boter, of twee behoorlijke
costuums, of 12 paar schoenen; .en de ar
beider in het niet-communistische Finland
250 kilogram vleesch, of 83 kilogram boter,
of 4 tot 5 costumes, of 12 paar schoenen. De
correspondent* constateert, dat de arbeiders
in de laatstegenoemde twee kapitalistische
landen het zeven a achtmaal beter hebben
dan die in het eerstgenoemde communisti
sche land; de familie minstens vier maal
beter.
Deze cijfers zijn verpletterend voor de
Sovjet-Unie. Zij zijn afkomstig van ^n be-'
kend publicist, die reeds lange jaren in de
Sovjet-Unie woonachtig is en het Idnd, zijp
bevolkingsverhoudingen, zijn taal door-en-
door kent. Zij zijn daarom reeds opmerke
lijk. Zij zijn bovendien afkomstig uit Moskou
zejf, de hachelijkste plek, welke voor ^en
publicist, die er dagelijks zijn beroep uitoe
fent, denkbaar is. En zij worden gepubli
ceerd op een oogenblik, waarop in de Sovjet-
Unie Weder een terreur woedt, welke ieder-
een/aie op Russischen bodem verblijf houdt,
ontzag inboezemt en tot de grootste voor
zichtigheid en correctheid moet nopen.
Nikolaus Bassec hes rekent grondig af met
Pretorius was een man van de daad. Dat
bewees hjj ook bij het eten. Driemaal liet hjj
zich den schotel brengen, dan eerst nam hij van
de wereld om zich heen notitie: „Die patrijzen
zjjn voortreffelijk, Ollva!”
Deze eenvoudige bewering had een allerzon
derlingste uitwerking. Ollva Het zich achterover
In haar stoel zinken en lachte. Zij lachte zoo
hartelijk, zoo onbedaarlijk, als niemand ooit
van haar had gehoord. Pretorius staarde haar
verbluft aan. Wat was zij plotseling veranderd!
Haar slanke gestalte, die zij anders zoo kaars
recht wist te houden, wiegde zich als een wll-
getak In den zomerwind. Haar half geopende
lippen toonden twee rijen prachtige hagel
witte tanden en over het vaalbleeke gelaat trok
nu een zachte blos. Haar zilveren lachsalvo’s
schalden als ongekende klanken door de stem
mige halfdonkere eetkamer, waarvan de wan
den misschien voor t eerst zulk een vroolijk ge
luld weerkaatsten Ook de twee oude gouver
nantes keken met blikken van onverholen ver
bazing naar de vrouw des huizes. Wanneer had
zij voor *t laatst gelachen? Men kon het zich
absoluut niet herinneren. Lachen werkt aan
stekelijk. In 1 begin schudde Pretorius niet-
Wetenschxppclijltc fit. verstrekt jretis de
N.V. Koffie Hag Mij., Amsterdam, Postbox 889.
op dit blad Zijn Ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen
beiders In de kapitalistische landen
water achter de tanden te brengen:
Ziehier het menu, dat een eenvoudige
metaalbewerkersfamilie in de Sovjet-Unie
gedurende de werkdagen der week voorgezet
krijgt:
Eerste dag: een ontbijt, bestaande
uit boter, koffie, melk en broodjes; des mid
dags aardappelsoep met vleesch, cotelet,
vruchtenmoes na; des avonds meelballen
met melk, boter, wittebrood, thee.
Tweede dag: des morgens in boter
gebraden aardappels, kaas, boter, thee; des
middags koolsoep, varkenslappen, appels:
des avonds groenteconserven, pudding, thee
met gebak of beschuiten.
Derde dag: des morgens een eer
gerecht met worst, boter, wittebrood, koffie
met melk; des middags soep met balletjes,
kalfsfricandeau, meloenen; des avonds ge
bakken visch, pannekoeken, thee met gebak.
Vierde dag: des morgens vleesch-
conserven, boter, cacao; des middags erw
tensoep, gestoomd vleesch, meelspijs; des
avonds gebraden ham met eieren, melkpap,
druiven.
Vijfde dag:' des morgens gerookte
bokking met gekoekte aardappelen, boter,
koffie met melk, broodjes; des middags
koolsoep met vleesch, kaaskoekjes met slag
room, vruchtenmoes; des avonds panne
koeken, melk, marmelade.
Dit is het menu van de werkdagen; en
op rustdagen komt er dan nog dikwijls Iets
extra’s bij. De heer Jellsejew een kapita
list zou het waarschynlljk vreeselijk vin
den, dat een proletariërstong zooveel lek
kers kreeg te verwerken. Maar de nieuwe
Sovjetburgers vinden het heelemaal niet
vreeselijk integendeel! Het leven is beter
en vroolijker geworden in twintig jaar!
Als ’t niet gelogen was of het gedrukt stond,
zou deze gebraden haan uit het arbeiders-
paradijs onze werkloozen helsch kunnen
maken, die het met bruine boonen moeten
doen. Ongelukkig voor de paradijs-propa-
ganda hebben Oide, Citrine en betrouw
bare reizigers in andere streken van Rus
land dan die, waar de touristen bij den neus
worden rondgeleid, veel honger en uitge
mergelde werkslaven gezien. En het is nog
maar onlangs, dat de bekende correspon
dent te Moskou van de „Neue Freie Presse”
in Weenen een zorgvuldige studie publi
ceerde van een door hem persoonlijk gehou
den enquête over de levensvoorwaarden en
voedseltoestanden in Sovjet-Rusland.
De kapitein wist raet wat hij
moest. Een dokter was niet bjj de
Maar Struisje kwam gauw naar zijn
toe en keek in diens keel. En met zijn
oogen, nog versterkt door een bril,
al gauw het lastige graatje zitten.
de lange snavel in Profjes mond >1
hoera, daar was de boosdoener v.|
graat en Profje was zijn bemd
kwijt. 1
y et Volksdagblad, voorheen De Tri-
1 bune, bevat in zijn nummer van 10
November het menu, dat Sovjet-
Rusland eiken middag en avond aan de
arbeiders opdisêht. De burgerlijke pers
weet er niets van, want:
„Liegen of het gedrukt staat” is een ge
zegde, dat dagelijks wordt gebruikt en het
wijst er op, dat massa’s menschen geneigd
zijn te aanvaarden wat hun door middel
van drukletters onder de neus wordt ge
bracht. Hoe vaak hoort men de opmerking;
,Jk heb het toch zelf in de krant gelezen”
niet als „het” argument aanvoeren, zonder
dat de zegsman zich afvraagt in „welke”
kant hij het gelezen heeft.
'MfnTWWlWR het Volksdagblad lezen,
dan wordt het waar, omdat het gedrukt
is. De heeren Lou de Visser, D. Wijn
koop en mr. de Leeuw, die de menu's van
de restaurants in Moskou kennen, zijn niet
onwetend wat de spijskaarten betreft,
waarmee de Sovjet-propaganda werkt. Het
Volksdagblad drukt de lijst af van hetgeen
een arbeidersgezin in de Sovjet eiken dag
te verorberen krijgt, en het is om den ar-
het
Mevrouw von Belamy en haar gast zetten zich
*an tafel, waar de twee gezelschapsdames haar
plaats reeds hadden Ingenomen en op het hooge
gezelschap wachtten.
Pretorius maakte er geen geheim van, dat
hjj een gezonden eetlust had en aangezien het
tot de gewoonten van het huis behoorde, dat
onder het consumeeren van de soep niet werd
gesproken, hadden de dlschgenooten zich ver
genoegd met knikjes om elkaar te begroeten.
Vandaag was Engelsch aan de beurt. Me
vrouw gaf het teeken, dat de conversatie kon
beginnen „Och, missy dear, wat ik zeggen
wil Maar zij vergat nooit, met neerbui
gende beminnelijkheid ook madame in het ge
sprek te betrekken. Pretorius genoot heimelijk
van het welbekende, doch nog steeds onderhou-
dende schouwspel; hoe Ollva opverstoord en
■onder een enkele maal uit haar rol te vallen den
•wemonieelen toon bewaarde.
begrUpend het hoofd, dan echter lacfl
het gezelschap mee.
Overal komt een eind aan; ook iB
zelfs al wordt het onbedaarlUk genrfl
droogde met haar zakdoek haar
..Neem mij niet kwalUk," wendde
Pretorius, „maar het was ook z<g
komisch
„Waarmee heb ik dan in 's hen H
lachlust zoo opgewekt?" Informeerd
begreep van het heele geval niets. g
er toch jong uit; ja dat viel hem
op en onwillekeurig moest hU er
hoe lang het reeds geleden was,
Ollva in den tuin ravotte, haar naze V
lange, zwarte vlechten machtig te w M
lachte zjj ook zoo als nu, zoo kinde
overmoedig. Hoe lang was dat al ge
zoo heel lang
„Waarmee?” en zjj proestte w> 1
achtig. „Omdat jU, de koning van 1
gewone jonge duiven voor patrljzei 1
geten!” Wederom dreigde er een, lacll
breken, doch zU bedwong zich en hrl
nam weer de gewone strakke ultdrur I
..Neem mü niet kwalijk, ik weet niet 1
overkomen. Maar het* gebeurt ook ,1
zelden, dat je je blameert, zie je. Men
bU jou vergeleken altijd zoo onweteil
heb ik je met zulke primitieve midd> J
schalkt met een beetje rooden wi 1
paar jeneverbessen
Pretorius schudde z*n hoofd. Hjj i
z'n oude vriendin niet. ZU lachte an *c.
r 1
