De avonturen van Prof je en Struis je
Euwe heeft remisekansen in de
twintigste partij
den daq
xn
LUX TOILET ZEEP
1
<KetucïAaal
I
IN MOEILIJKE STELLING
AFGEBROKEN
WOENSDAG 24 NOVEMBER 1937
WERELD KAMPIOENSCHAP
SCHAKEN
I
Spectaculaire zetten
a
AANNEMER ZWAAR GEWOND
Bekneld tusechen brandkast
t
en muur
DOOC
A
Het vliegende
speelhol
Belgische Wielerbond gaat
ingrijpen
MAATREGELEN TEGEN DE
KERMISKOERSEN
CJeU apaefe oooc de feestdagen
Geruimen tijd had de wereld-
kampioen het initiatief, maar
de uitdager verdedigde
zich uitziekend
wpziw, «e zich a«K a» tsaae veertOarigenlvMirdiEde aned. Mmt gi^ Ml «r niet iWVW J'rnaen
1
9
h7—h6
Stelling na 17.
b7—b6
Zwart: dr. Euwe
8
7
Da 5—h5
6
5
4
8
3
7
6
Wit: dr. Aljechin
Wit: dr. Aljechin
ken.
Lc8—b7
Afgebroken «tand
Zwart: dr. Euwe
8
7
Op
Pc6—b4
de
6
5
De7xb4
Td5xd8t
Dd5—d6
3
2
1
Df4—b8t
Tc8xd8
h
d
b
e
8
Dr. Aljechin gaf hier zijn zet in couvert af.
Td8—d2
•X
in
UI.
DOOR LQ WILSDORF
4
iets
Conflict in de schaatsenrijder»*
wereld
de
de
13
14. Pg5—e4
0—0
Tb5—d5
in
nam en door Groll
Niemand
36 Dh6—g6T
37. Dg6—h6t
28.
29.
Kg8—f8
Let—n
Kf8—g7
Kg8—f8
Kf8—g8
Pg8—f6
e7e6
Lf8—b4
d7—d5
Dd8xd5
C7—c5
3.
A
5.
Toen ae een eindje geloopen hadden, kwa
men ze aan het bosch. Het zag er veelbelo
vend uit, maar nogal donker en je zag ook
geen pad. ..Hoe moet dus nu?" vroeg Profje
„Wel." antwoordde de kapitein, „we moeten
een bijl meenemen, want af en toe is het pad
een beetje dichtgegroeid.'’ Toen ineens keek
hjj naar de beenen van Profje en Struisje.
„Och, lieve hemel." riep hjj uit. „Dat gaa:
heelemaal niet zoo. .Jullie moeten net als wij
allemaal hooge kaplaarzen aandoen, anders
bjjten de slangen in je beenen
de onontwikkelde damevleugel. overtuigen
lokt. Indien nu nl Dc6:? dan Lb7. T9.
C«*«nhikt voor ieder, die U aangenaam wilt verratzenl Keurig
crêpe de chine zakdoekje, uitgevoerd in de fraaiste, tere pastel
tinten en bovendien nog smaakvol geborduurd, tezamen met 4
tabletten heerlijk geurende Lux Toilet Zeep in feestverpakking,
vormt een ideaal geschenk voor Uw kennissen. Een smaakvol on
waardevol geheel, dat toch maar 50 ets. kost, dus slechts de
normale prijs van4stukkenLuxToiletZeep. Zorg, dat U voldoende
Lux Toilet Zeep feestverpakkingen bij Uw winkelier bestelt!
Ot: 23. Te5:, Lc4:, 24. Tbl. Da5 met de dub
bele dreiging Td2 en Ld3. Beter was echter o.i.
dadelijk Tel.
23.
24.
24.
De kapitein stelde voor, dat ze een eind de
rivier op zouden varen. Dar.' wist hy wel een
pad. bij een nr.ooie landingsplaats, dat hen
dieper in het bosch zou brengen. Want het
was in dat bosch, dat je nu reeds overal kon
zien, waar Profje zijn ontdekkingen zou gaan
doen. De kapitein wees op 'n kaart aan waar ze
zouden heengaan „Wonen hier ook wilden?"
vroeg Profje. Maar die waren er niet. Ten
minste geen wilde menschen, maar des te
meer wilde dieren.
bijna gedwongen, daar wit met Db4 in X voor
deel dreigde te komen.
Lf3Xc4
Db3—c3!
Stelling na 29 Db3c3!’
Zwart: dr. Euwe
Het eenige om de dubbele dreiging De2 en
Dh4: het hoofd te kunnen bieden, doch tege
lijkertijd de Inleiding van een gevaarlijk tegen
offensief. óok in deze partij laten de momenten
van hoogspanning dus niet op zich wachten.
29 Dh5—e2
30 Dc3— f6 La6xc4
31. Le4Xg6!
Schitterend gecömbineerdOndanks den tijd
nood weet Aljechin zich in deze critieke situ
atie niet alleen te. handhaven, maar brengt hif
den tegenstander door een groot aantal vrij
pionnen nog in moeilijkheden.
31.
32.
33.
34.
35.
tijdnood
Nog steeds verdiende Ke7 de voorkeur.
38. Dh6—g5t
39. Dg5—f4t
40.
Na een paar dagen varen met prachtig
weer, was de plaats bereikt waar ze aan
land zouden gaan. „Voor één dag maar.” ael
de kapitein, „we moeten op de boot slapen,
war.-t dat kun je in het bosch niet doen”
„Niet? Waarom niet?’ vroeg Profje. „het is
toch warm genoeg." „Dat wel.” gaf de kapi
tein toe. „maar je zoudt er niet levend van
daan komen” Profje werd een beetje wit.
Zoo. zoo, dan was het hier zeker een gevaar
lijk land. Maar ae waren met zijn allen, dus
het zou wel losloopen.
Het presidium van den Kon. Ned. Schaat-
.senrjjdersbond heeft besloten de Nederlandse!»
Vereenlging tot Bevordering van het Hard
rijden op de Schaats te Amsterdam, voor den
tijd van zes maanden als lid van den K.N 8.B.
te schorsen met ingang van 20 November J.L.
Deae schorsing is geschied, omdat de N.VB.
H.S. zou hebben gehandeld in strijd met de
voorwaarden, waarop zi) indertijd door den
KNSB als lid is aangenomen.
De twintigste partij van de match
om het wereldkampioenschap scha
ken, welke Dinsdagavond te Amster
dam een aanvang nam, is na 40 zet
ten afgebroken in een stelling, die
Euwe een goede remisekans biedt.
Bij het overbrengen van een brandkast,
waarin de archieven van de missie op Borneo
en Sumatra waren ondergebracht, geraakte in
het Capucijnenklooster te Tilburg Dinsdagmid
dag de vijftigjarige aannemer v. d. B. tusschen
kast en muur bekneld. De man kreeg zeer
ernstige verwondingen aan het hoofd, alsmede
inwendige kneuzingen. H
Ter plaatse werd hij voorzien van de H.H.
Sacramenten der stervenden en vervolgens in
emstlgen toestand naar het St. Ellsabeth-zie-
kenhuls vervoerd.
Als dr. Euwe goed gedisponeerd is. wordt zijn
spel door dergelijke Zetten getypeerd. Zonder
zich te haasten heeft hij het offensief van zijn
tegenstander „opgevangen” en op een oogen-
bllk dat alle tactische verrassingen zijn uitge
schakeld, heeft hij zelf een verrassing in petto,
die het laatste bezwaar van zijn stelling, nJ.
nd op-
Te5:
(gedwongen). De5:, 20. Db7:. Db2 en wint.
Het critieke moment der partij is aangebro-
heelen nacht, terwijl het vliegtuig in wijde bo
gen over het meer cirkelde.
Het aanvankelijk fasclneerende nachtelijk
schouwspel had al spoedig zijn aantrekkelijk
heid verloren, zoodat de heeren zich. op ver
zoek van mr. Bluefield, aan tafel hadden gezet
voor een spelletje baccaret. Met een ijver, een
betere zaak waardig, gingen de kaarten van
hand tot hand, geen oogenblik liet men ze met
rust, tenzij om het serveerblad van de stewar
dess te ontlasten. Aanvankelijk verliep het spel
niet ongunstig voor mr. Walshy en zijn gast
heer, maar hoe meer het begon te dagen, des
te grooter werd zijn verlies. Reeds had mr.
Walshy zijn derde cheque uitgeschreven, zon
der dat hij ulterlijk ook maar iets liet blijken
van den wrevel, die toch wel bij hem moest
opkomen. Met een kwinkslag nam hij nieuwe
nspecteur Glovby hier! Ja. zegt u het
maar!.... Zoo.... zoo. En waar is dat lijk
gevonden?Ik versta u niet al te goed,
herhaalt u het nog eens!Aan het Ontario-
meer.... zoo. Verminkt?.... Schotwond in de
hartstreektja, daar is niemand tegen be
stand Identiteit?Onbekende jonge
man, zegt u. Oeen papieren op hem bevon
den dat geeft iets meer te denkenIk
kom oogenbllkkelijkdenkt er aan, dat je voor
zorgsmaatregelen niet te uitgebreid kunnen
zijn!.... Saluut!"
In zijn onooglijk Fordje. dat om zijn snel
heid algemeen bekend en daarom door een be
paalde categorie menschen hartgrondig verfoeid
werd, raasde de kaalhoofdige inspecteur Olovby
kort daarna over den linlaal-rechten asfaltweg
naar den oever van het Ontario-meer. De so
bere inlichtingen van daar even verwerkte hij
onder het rijden door en vond de veronderstel
ling, dat deze moord in verband moest staan
met een soortgelijk geval, nu veertien dagen ge
leden. wel erg voor de hand liggend. Naar mo
tieven kon hij slechts gissen, het verband
was ook wel erg ver gezocht en hjj kwam in
dit opzicht voorlooplg ook geen stap verder.
Het Hjk was In het riet gevonden, maar van
dein) dader(s) was geen spoor te ontdekken.
Van een heel anderen kant naderde Inspecteur
Clovby de stad weer, om spoedig in den maal
stroom van het verkeer te verdwijnen. Dat hij
dagen achtereen niet op het hoofdbureau ver
scheen, wekte even weinig verwondering als zijn
verliezen en betaalde. Mr. Bluefield had ook de
grootste moeite m
zijn klein saldo
voor groote onhei
len te bewaren en
toen bet ook met
hem dreigde mis
te loopen, stelde
hij voor den be-
De sportcommissie van den Belgischen Wie
lerbond is van plan maatregelen te nemen tegen
de zg. kermiskoersen, ten einde deze in betere
banen te leiden. De wedstrijden op een gesloten
circuit zullen niet kunnen plaats vinden binnen
een cirkel van 15 K M, om een bestaande wie
lerbaan. Voorts zal geen toestemming worden
verleend. Indien de kermlskoers plaats vindt
een dag voor of na of op den dag zelf van
wielerwedstrijden op de nabij gelegen locale
wielerbaan. Wedstrijden op een gesloten circuit
kunnen niet verreden worden vóór 15 Juni van
elk Jaar en uitsluitend op een circuit, dat min
stens 10 K.M. lang is.'
De beroepsrenners moeten minstens 125 KM.
afleggen- en de onafhankeljjken 100 K.M. Uit
zonderingen op deze regelen kunnen door da
sportcommissie worden gemaakt.
Wielerwedstrijden, georganiseerd op een open
circuit, meestal genaamd: kenniswedstrijden,
zijn aan dezelfde maatregelen onderworpen.
Geen kermlskoers zal meer verreden kunnen
worden op een z.g. acht.
Deze maatregelen dienen niet alleen om de
kermiskoersen en andere wegwedstrijden spor
tiever te doen verloopen. maar ook om de
groote wielerbanen en provinciale banen van
een zekeren ondergang te redden.
Elke week moest de oude huisknecht Groll
haar de stad om boodschappen voor de huis
houding te doen. Met een klein wagentje reed
hij er dan op een sukkeldrafje heen want
grooter snelheid kon het oeroude paard niet
meer ontwikkelen. Uit zijn volmaakt onbeweeg
lijk gelaat was niet op te maken, of hem het
Htje genoegen of last veroorzaakte. Alleen wan
neer hij terugkwam, paard en wagen op bun
respectieve plaatsen gebracht, boodschappen
afgeleverd en verrekend had, was zijn oogenblik
gekomen.
•Taat Resi Je koffie en brood klaarmaken,"
Vei talmde mevrouw nooit te bevelen.
Met een beleefde buiging ging de oude dienaar
dan naar de keuken, waar Resi alles reeds voor
hem en ook voor zichzelf had klaar gezet.
P*. oudle« gingen dicht bij elkaar zitten en
•eken even om. of er geen luisteraar in de
was Mdien de baan vrij was. woelde Grol!
wijls heen, als er geen vergaderingen waren,
om. zooals hij ael, eenvoudig eens naar het
theater te gaan, of er eenige goede vrienden te
bezoeken?
Kr was echter nog iets: Waarom wasPretorta»
altijd merkbaar verlegen, wanneer zy naar
haar dochter informeerde? Arabella was nu twee
en twintig. Op dien leeftijd was Ollva reeds
weduwe en moeder geweest. Haar echtgenoot
was veel ouder geweest, toen zy hem naar het
altaar volgde. Met weerzin dacht zy aan haar
huwelijk, dat haar geen geluk had gebracht. Zou
het zoo met elke echtverbintenis zyn? Nu haar
gedachtengang deae richting had genomen,
tastte zij voorzichtig verder. Was het denk
baar, zou het mogelijk zijn, dat Virgilius. da
vriend uit haar kinderjaren, misschien trouw
plannen ten opzichte van Arabella koesterde?-.
Neen, duizendmaal neen, dat mocht niet.
Daarvoor sou zy nooit haar toestemming gevent
Dan schoot haar een heerlijke zomeravond uit
het verleden in de herinnering. Zijzelf, OUva,
was toen nauwelijks zeventien jaar. Virgilius was
uit Weenen teruggekomen, om op s*n voorvader
lijk kasteel zjjn promotiefeest te vieren. Trotech
had hij haar toen zijn bul getoond. Met bevende
vingers had zij de perkamentrol geopend en
zich alles, wat daarop geschreven stond, door
hem laten uitleggen. Voi eerbied had zs toen
tot hem. haar vriend, opgezien hij was plot
seling een vreemde voor haar geworden. Ken
eerbiedwaardig geleerde scheen haar de vijf en
twintig-Jarige jongeman toe. Zij was opgestaan
en aonder een woord te nawen de kamer uitge-
(Woedt wmalgdl
Wit: dr. Aljechin
De partij wordt hedenavond half zeven in
den wintertuin van Krasnapolsky voortgezet.
Tfl—cl
Na 24. Ld5, Td5:l 25. cd5:, Lfl:, 26. Kfl:
(Dc8t, Df8! en het pionneneindspel is voor
zwart gewonnen), zou door 26Db5t een
pion verloren gaan.
24
25. Dc2—b3
25. Df5, dan Db2, 26. Tbl, Dc2!
25 Db4—a5
26. a2—a3 g7—g6
Reeds was men geneigd aan te nemen, dat
de geschiedenis zich herhaalde en dat de belde
spelers, die geleidelijk in tijdnood begonnen te
geraken, evenals in de zestiende party ’n een
voudige combinatie, hier 26Tf2:, over X
hoofd hadden gezien. (Kf2:, Dd2t, enz.). Doch
tweemaal een dergeljjke sensatie zou in een
match om het wereldkampioenschap wel wat
veel zijn. Wit antwoordt op 26Tf2: een
voudig 27. Db4, Db4:, 28. ab4:, gevolgd door c5,
enz. met goede kansen. Na den tekstzet zou 27.
Db4 worden beantwoord met Db4:, 28. ab4:,
e4! 29. Le4:, Lc4! in het voordeel van zwart.
Met groote stappen maakt de uitdager dus
ruimte voor zjjn koning.
27. h2—h4 e5—e4!
Op het oogenblik, dat het zwarte offensief
schijnt te zijn doodgeloopen, weet de wereld
kampioen het door dit fraaie schjjnoffer op
nieuw leven in te blazen. Anderzijds is de zet
18. Le2—f3
19. De4—c2
De successen zijn dus aan Euwe’s kant. Na
dat de witte strijdkrachten zijn teruggewor
pen, Is het de beurt aan zwart om de wetten
voor te schrijven. Lijdelijk moet de ander toe
zien, hoe de Achillespees zijner stelling (pion
c4) onder schot wordt genomen, terwijl hjj zelf
nog nauwelijks met de ontwikkeling gereed is.
1»Ta8—c8
20. 0—0 Lb7—a6
21.
.Sterk in aanmerking kwam 21. Tb2, daar
dan zwart's volgende zet niet mogelük zou zjjn
geweest.
21
22. Ld2xb4
Na eerst 22. Td8:f, Td8: zou wit toch op b4
hebben moeten slaan, daar hij niet gelijktijdig
c4, d2 en a2 kan blijven dekken.
22.
23.
Td2—dit
Tclxdl De2Xdlt
Kgl—h2 f7Xg6
Df6Xg6t Kg8— f8
Dg6xh6t Kf8-g8
In tijdnood worden de zetten her
haald. Op Ke7, Dg5t kan de koning weliswaar
niet naar d6 wegens Dd8t, doch kan wel trach
ten. zich vla d7 naar den looper toe te bewe
gen.
En hier verdiende misschien Le8 overweging,
omdat dan na eventueel Da7: de looper niet
gepend staat.
I
ganen grond weer eens op te zoeken. „X Is bij
kans al vijf uur, mijne heeren. Ik had niet dur
ven vermoeden, dat ons nachtelijk uitstapje
zóó lang zou durtn!”
Het waren eerst de New-Yorksche gasten,
vervolgens, ondanks zjjn tegenstribbelen, mr.
Bluefield en tenslotte mr. Walshy. die bij den
kleinen aanlegsteiger aan wal stapten en als
ganzen op een rij, het smalle paadje langs gin
gen. dat naar het parkeerterrein voerde.
Een kort ,Jialt”-commando, onmiddellijk ge
volgd door een echo uit wel twintig revolvers,
deed het quartet opeens roerloos stilstaan. Voor
hen stonden, het wapen in de hand, als een
vuurpeloton in één rechte lijn, als landarbei
ders verkleede agenten. Even zag mr. Bluefield
achter zich, maar ook hier waren revolver-
loopen op tien gericht.
„Ik heb verloren," prevelde Willy Bluefield.
„Dat heb je goed bekeken, oude jongen." ant
woordde mr. Walshy, alias inspecteur Glovby.
..Het heeft ons veel hoofdbrekens gekost, hoe
ik aan de gemeene practijken van jou en je
bende een einde kon maken. Ik besloot me ten
slotte eens in ’t hol van den leeuw te wagen,
hoewel ik verdraaid goed wist, met hoe ’n stel
schurken ik het luchtruim in zou gaan. Dat ik.
na me urenlang aan je kaartenstekerij geër
gerd te hebben, den beganen grond weer heel
huids heb bereikt, is mijn geluk, maar jullie
zij het dan ook volkomen verdiend ongeluk!
Op roofmoord staan zware straffen, Bluefield!”
(Nadruk verboden)
het haar aan X verstand moeten brengen.”
Het kwam er bedrukt uit en haar goedige oogen
staarden bekommerd naar de zoldering van de
keuken. Dan volgde een fluistergesprek, waarin
zij een en ander overlegden; doch tot een be
sluit kwamen zjj niet.
Pretorius was ook weer eens uit Weenen
teruggekeerd en gast op het heerenhuls. Een
paar uur verliepen zooals gewoonlijk met praten
over koetjes en kalfjes, tot Ollva plotseling het
woord nam:
„Zeg, Virgilius, ik ben besloten naar Weenen
te reizen, om Arabella te halen. Dat eeuwige
uitstellen en op de lange baan schuiven van
haar thuiskomst verdraag ik niet langer."
Zij hield plotseling op en keek verbaasd naar
Pretorius, die met alle teekenen van hevlgen
schrik riep: „Wil je naar Weenen? Maar dat is
toch onmogeljjk! Wat wil je daar uitvoeren?”
Er flitste onmiskenbaar wantrouwen in de
oogen van Ollva. Met iets loerends in haar blik
nam zij hem op.
„Het komt mij zeer eigenaardig voor, dat je
mij als X ware stelselmatig van mijn eenlg kind
wilt verwijderd houden. Reeds sedert dezen
zomer is het mij opgevallen, dat je steeds een
ontwijkend antwoord geeft, als er sprake is van
Arabella. Je bent haar voogd zeker. Maar per
slot van rekening ben ik haar moeder en wan
neer Ik iets beveel, heeft zij slechts te gehoor
zamen. Ik haal haar thuis of X je aanstaat of
niet!"
„Jij naar Weenen?" Verwarring en verbazing
sprak uit deze herhaalde vraag.
„Waarom niet? Is dat aoo iets btiBeadaia ate
leeftijd als oud en eerbiedwaardig beschouwde,
was nog nooit In de hoofdstad geweest. Nooit
verder gekomen dan het naburige stadje!
Pretorius zuchtte berustend. Hier was tegen
spraak absoluut vergeefsche moeite, dat zag hjj
duidelijk in. En per saldo zou de bom toch een
maal moeten springen. Dus moest men de zaak
maar laten rollen, zooals ze wilde.
„Wanneer denk je te gaan? Natuurlijk ga ik
met je mee. Wij nemen mQn auto, dat reist veel
gemakkelijker en vlugger, dan eerst met je half
kreupel paard naar het station van Eisenstadt
te sukkelen.” Een minachtend lachje verscheen
op s*n bedrukt gezicht.
De beleediging van haar équipage was voor
Oliva een bittere pil en zij stond op X punt,
haar vehikel en rossinant In scherpe bewoor
dingen te verdedigen. Doch de reiskoorts had
haar met onweerstaanbare kracht asngegrepen.
Eerst toen Pretorius het als een ultgemaakte
zaak scheen te beschouwen, kwamen haar be
zwaren en bedenkingen. Moest zjj In een auto
rijden? In zoo'n ding, dat als een razende stier
in een stofwolk over den weg vloog? Alleen om
dat het vlugger ging? Weerzin bekroop haar;
een rilling voer door haar leden. Zij kreeg hart
kloppingen, die haar bijna den adem benamen.
Maar voor geen geld van de wereld wilde afj
dat laten merken.
Ja, zij wilde naar Weenen. Haar dochter
wilde zij thuishalen. Maar zij wenschte tevens
met eigen oogen te sten, wat daar voor aan
trekkelijks was dat nu ja dat Virgilius
Pretorius er telkens heenlokte. Hij was afge-
In zijn borstzak en haalde een brief te voor
schijn, dien Resi met bevende vingers van hem
overnam. Een breede. behaaglijke glimlach van
Groll vergezelde dit regelmatig wederkeerend
wekelijksch gebaar en zijn lange neus boog zich
bevredigend naar de dampende koffie.
Resi scheurde echter direct de enveloppe open.
De brief was uit Weenen afkomstig en be
vatte gewoonlijk weinig regels. Doch de letters
waren groot geschreven, alsof X met een lucifer
was gedaan, want Arabella, de schrijfster, kende
haar Pappenheimers en hun moeite om te lezen.
Zij wist hoeveel gewicht die twee trouwe men
schen aan haar brieven hechtten en spande zich
in zoo duidelijk mogelijk voor hen te schrijven.
Langs denzelfden omweg volgde dan ook het
antwoord, dat bijna den vrijen tijd van een
heele week in beslag
medegenomen werd naar de stad.
in huls wist iets van die geheime corres
pondentie, want de twee oudjes zouden zich
liever hebben laten vierendeelen, dan iets te
verraden.
Ook heden speelde zich weer hetzelfde
tooneeltje af en met een kleur van opwinding
en stralende oogen las Resi fluisterend den
brief voor en luisterde Groll met onverdeelde
aandacht. Hijzelf kon niet lezen en daarom had
hij een zekeren eerbied voor Resi, die deze
kunst machtig was.
Toen de brief lettergreep na lettergreep was
uitgespeld, namen de oudjes ieder een groote teug
koffie.
.Allee gaat Goddank van een leien dakje!”
jubelde Reet ^Ms we nu snaar wisten, hoe wil.
speculeert natuurlijk op
cd4:, gevolgd door e6e5, waarmede
openingsmoeilijkheden glansrijk zou
hebben overwonnen.
10. c3c4
11. d4xc5
Men vraagt zich af, of deze ruil deel uit
maakt van Aljechln’s analyse, of dat hij reeds
thans alle goede voornemens, de opening even
nauwgezet als zijn tegenstander te behandelen,
laat varen en zich oudergewoonte naar harte
lust in experimenten stort. Want wel ontdoet
hy zich mef den tekstzet van de zorg om punt
d4 (ten einde ongestoord hier en daar te kun
nen ageeren), doch de blijvende verzwakking
der witte pionnenstelling schijnt niet overeen
te stemmen met zijp streven naar stellingen,
welke met lederen zet van aspect kunnen ver
anderen.
In aanmerking kwam 11. Ld2c3.
11Dd6xc5
12. Tal—bl e6—e5
„Geen aardbevingen vandaag", schijnt
titelhouder te willen zeggen en ofschoon
zet b7b6 zich als het ware opdringt, neemt
hij allereerst maatregelen om zich voor een
eventueelen overval Tbl - b5 - g5 te vrijwaren.
Tot dit doel is hij zelfs bereid, onnoodig nieu
we verantwoordelijkheid in het centrum op
zich te nemen, maar: als risico nu eenmaal
niet te vermijden was, verdiende dan niet het
verdedigende b6 de voorkeur?
13. Pf3—g5!
„Geen aardbevingen? uitstekend, maar ook
geen schablone”, antwoordt dr. Aljechin, laat
Lfl rustig op zijn plaats staan en provoceert
een kleine verzwakking in het vijandelijke
kamp (zoo noodig in samenwerking met Lfl
d3) ten einde beter van zwart’s verplichtingen
in het centrum (e5) te kunnen profiteeren.
Geen overijld offensief dus, maar genuanceerd
spel.
Aan winst voor den wereldkampioen, die
met zwart speelde, werd in deze partij eigenlijk
niet gedaéht en toch na omstreeks 24 zetten
toen de titelhouder niet alleen alle ope
ningsmoeilijkheden had overwonnen, maar bo
vendien zelf het initiatief (een veelbelovend
Initiatief!) had overgenomen heeft stellig
menigeen zich gevleid met de hoop, dat onze
landgenoot zjjn achterstand in de match zou
verkleinen. De kans daartoe heeft hij misschien
een zet later gemist, toen hij, in plaats van
25Db3:, 26. ab3:, Tb2, op verdere ver
wikkelingen speelde (met 25Da5).
Al het overige was voor de galerij misschien
een zeer dankbaar schouwspel (vooral de spec
taculaire 28ste zet, van zoo' groot mogelijke af
meting, Da5h5), maar kon nauwelijks meer
tot de hoopgevende voortzettingen worden ge
rekend.
Het verloop dezer party was als volgt:
Wit: Dr. A. Aljechin. Zwart: dr. M. Euwe.
Nimzo-Indisch
02—d4
c2—c4
Pbl—ci
Ddl—c2
c4xd5
e2—e3
Lel—d2
Het heet, dat ook dr. Aljechin zich tijdens
de rustdagen ijverig toelegt op de studie der
gespeelde en nog niet gespeelde openlngen. In
dien de tekstzet een der resultaten van deze
studie mocht zijn, moet worden erkend, dat de
uitdager zich met ernstige mogelijkheden be
zig houdt, want 7. Ld2 maakt ongetwijfeld een
natuurlijker indruk dan X tot dusverre in deze
stelling gespeelde 7. a3. Niet alleen Immers be
spaart wit zich de kleine verzwakking van zijn
damevleiigel, maar bovendien wordt een stuk
ontwikkeld. Voor de zooveelste maal in deze
match blijkt, dat ook dr. Aljechin met theore
tische troeven kan werken.
7Lb4xc3
8. b2xc3 00
9. Pgl—f3 Pb8—c6
Een klein succes blijkt wit’s verbetering dus
reeds te kunnen boeken, in zooverre de Voort
zetting uit party no. 12 is uitgeschakeld.
9 cd4:, 10. cd4:, b6, 11. Lc4, Dc6 zou
nu n.l. kunnen volgen 12. 00, La6, 13. Tel.
Tc8, 14. Pe5, enz.
Zwart zynerzyds
10
hy alle
ik ook eens een uitstapje wil maken om de
beroemde stad, waarvan JU altijd Je mond vol
hebt, te gaan bewonderen?”
Pretorius was weer kalm geworden. Hy boog
zich een weinig naar haar toe en keek Ollva
ernstig en strak in de oogen.
,X>oe het niet, Ollva; je zult er spyt van heb
ben. Dat is niets voor jou. De overweldigende
drukte van die wereldstad zal je. na jouw leven
van absolute rust en afzondering, slecht beko
men geloof me, Ik ken je beter, dan je je
zelf kent. Doe het niet, ik bid het je...."
Met aandrang, doch tevens met zekere
zenuwachtige haast had hy gesproken en Ollva
was daardoor plotseling bijzonder wantrouwig
geworden.
,4k biyf by myn voornemen ik ga. Het
zou heel vriéndelijk van Je zyn, als Je me wilde
vergezellen maar Ik kan desnoods ook alleen
relsen. Ik heb alles reeds geregeld en ook met
het hoofd van de school gesproken. Volgens zyn
meening levert het geen enkel bezwaar op. Groll
brengt mij met de calèche naar Eisenstadt.”
Zy legde een byzonderen nadruk op „calèche",
alsof zy daardoor aan deze belangryke gebeur
tenis een plechtig cachet wilde geven. „Het
uur van vertrek heeft het hoofd van de school
voor my in het spoorboekje opgezocht en opge
schreven. Ik kan my dus niet vergissen. Per
slot van rekening reist toch iedereen, niet
waar?”
Het kwam er wel een beetje weifelend uit.
Ollva von Belamy, op haar eigen grondgebied,
de aelfbewuste en eenlgszlns hoogmoedige
doodstyding zou kunnen veroorzaken. Men wist,
dat Glovby de doodsvyand van de gangster-
wereld was en dus van die zyde ook niet veel
goeds te verwachten had
Een prachtige Packard, bestuurd door een
chauffeur in een stemmig grys uniform, zwenk
te de breede parklaan van villa ..Our little
home” In. De naam zou een vrlendelyk land
huisje aan het einde van de door boomen over
huifde allee doen verwachten, doch in werke-
lykheld stond daar temidden van als btllard-
lakens zoo glad geschoren gazons een prach
tige villa, welke aan heele geslachten ruimte
te over bood.
Voor de marmeren trap kwam de wagen, na
een sieriyke bocht gemaakt te hebben, tot
stilstand. Een bediende schoot yilngs toe en
opende het portier voor een heer van middel
baren leeftyd. Na slechts korten tyd In een
smaakvol gemeubileerde anti-chambre te heb
ben gewacht, werd de bezoeker naar een grooten
met verfynden smaak ingerichten salon geleid.
Een nog jeugdige heer, het onmiskenbare type
van een-man-van-de-wereld, begroette hem
uiterst correct en hoffelyk.
„Willy Bluefield.” stelde hy zich voor.
.John Walshy," boog de bezoeker op zyn
beurt.
„Het verheugt my buitengewoon, dat myn
vriend mr. Grashler u by my inviteerde. Be
schikt u over myn huls naar uw goedduif-
ken, het zal myn grootste genoegen zyn de
dagen, welke u hier denkt door te brengen, zoo
aangenaam mogeiyk voor u te doen zyn!”
.Harteiyk dank, mr. Bluefield. Onze weder-
zydsche vriend vertelde my zooveel over u, dat
alle plichtplegingen uwerzyds overbodig zyn,
om my hier „thuis” te doen voelen."
.In gezellig praten over alles en nog wat ver
liep de avond spoediger dan men verwacht
had. Toen de klok reeds over het middernach-
teiyk uur wees en mr. Walshy aanstalten maak
te zyn logeerkamer op te zoeken, stelde mr.
Bluefield eensklaps voor:
„Wat zoudt u nu denken van een vliegtocht
over het Ontario-meer, mr. Walshy? Als het u
niet te vermoeiend is. zou ik het u met klem
willen aanraden, 't is er feeriek, in één woord!”
„U weet, dat ik me spoedig laat bepraten, mr.
Bluefield.” grapte de aangesprokene. „Vooruit
dus maar!”
Een paar kilometer van de villa verwyderd,
kwam van achter een dichte boschparty plot
seling een allerknapst gecamoufleerde aanleg
steiger te voorschyn, waar een rank tweemoto-
rig vliegtuig zachtjes heen en weer wiegde op
de golven. Twee heeren, die mr. Bluefield ids
zyn gasten uit New-York voorstelde, wien hy
reeds eerder een nachteiyke rondvlucht had
toegezegd, vulden met hen de luxueuze cabine.
Daarachter lag. door een zwaar gordyn er van
gescheiden, een bar met een keur van spyzen
en dranken, een konlnkiyk banket waardig.
Een charmante stewardess serveerde den ge-
Nlet in iedere party biedt een stukoffer als
14. h4 goede kansen. Hier zou byv. kunnen vol-
8«n 14g6 (dreigt hg5:), zoo spoedig
mogeiyk gevolgd door Lf5 met goed spel vooi
zwart.
Een dergeiyke methode lag trouwens niet in
de iyn van wit’s spel.
14Pf6xe4
15. Dc2xe4 Tf8d8!
Volgens de opvatting: eerst de beste en pas
daarna de voor de hand liggende zetten (b6.
De7). De toren staat op d8 voortreffelyk, ook
in verband met het ^observeeren van Ld2
(rochade/.) en verhindert intusschen ook Ld3
(wegens f5).
16. Tbl—b5
Noodig was deze zet geenszins, doch mis
schien hoopte Aljechin de zwarte dame tot een
gewaagd uitstapje naar a3 te verleiden. (16.
Da3, 17. Dc2. gevolgd door Le2 en 00).
Dc5—e7
17. Lfl-e2 b7—b6!
2
S
2
