NTWIKKEUNG DER EICHTTECHNIEK DE LUITENANT SOLLICITEERT DOODENDANS Ville Lumiere T H i doet haar naam eer aan! I u STRIJD TEGEN DE HOOIKOORTS Het aloude verlangen Moeder en dochter De grootste courant ter wereld om parelen naar blond haar HET KORTE VERHAAL Record in bloedoffers JJI 1 op dezelfde school Z" De afdeeling dicht bij de deur Schatten op de vuilnisbelt z'A I 9f l i andere Geen lichtzuilen „Donker licht” de hoofdcommies iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiimiiiiiiuiiHiiiiiHiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii (Nadruk verboden). sauriër-generaal was meesmuilde. Karl Franz Albers De JPont Alexandre", door 12 paviljoens in aluminium totaal van aspect verandert 450 Philips lampen van 1000 Watt met verschillende kleur schermen» zorgen voor de verlichting van de buitengewoon imposante „Fontaines de Jeumont" j/Ó natuur allerlei werd kregen figuur blad. Zonder het tegen iemand in hef bijzonder te hebben, maakte de bezoeker zijn wenschen ken baar; het werd een vervelend lesje, dat mono toon werd opgezegd. Een van het trio, die t meest zijn hoofd be- grijpend had bewogen, maakte een ontijdig ein de aan Albers’ monoloog, waar deze zich beslist erkentelijk voor voelde en raffelde: „De luitenant zoekt een plaatsje op het mi nisterie van Financiën? U is vandaag de derde al, die het probeert. 1 Spijt me, maar Ik kan u geen schijn van hoop geven. U mag niet ver geten, dat talloos vele ambtenaren, menschen die er als het ware voor In de wieg zijn gelegd, zonder werk loopen!” .Maar de thesaurier-generaal door Cattiarina Bforza voor haar zuster gepre pareerd was. De blondmanle beheerachte ook de Engel- schen ten tijde van Elisabeth. Daar de koningin blond was, stelden ook haar onderdanen er een eer in blond te zijn. Onder Hendrtk IV van Frankrijk verfden de heeren zich de haren zwart en den baard rood. Later ging men nog ren stap verder en de mo degekken van beiderlei geslacht paradeerden met pruiken, die in alle kleuren van den regenboog schitterden. Op een Lagere School in Melbourne lieten zich onlangs een moeder en een dochter In schrijven. De moeder is 28 jaar oud en heeft een dochtertje van 7 jaar. De moeder is de oudste scholier, maar zit toch pas In de eerste klas. Het kleine dochtertje. Maybelle Scagllonl, is haar moeder reeds vooruit, want zij zit al In de tweede klas. Mevrouw Maria Scagltonl. zooals de moeder heet, was als kind nooit in de gelegenheid geweest onderwijs op een Lagere School te volgen, daar zjj ver weg met haar ouders In de Australische wildernis woonde, ter wijl ook haar moeder geen tjjd had. haar on derwijs te geven. Daarom heeft zij thans be sloten, op deze wijze haar schade In te halen. WU zeggen vaak het is niet alles goud wat er blinkt, maar omgekeerd kan men ook vaak zeggen, het is niet alles vuilnis wat men In den vuilnisbak of op de vuilnisbelt vindt. Een vuil nisman heeft b.v. onlangs als een echte goud graver gewerkt, want hij vond in de gele brlket- asch 'n amethyst, die door den juwelier op f 1200 geschat wordt. HU wacht nu af, of de gelukkige bezitster zich nog melden zal wat nog een groote vraag la. Meldt zich niemand aan. dan is hü de wettige en rechtmatige eigenaar. Een brievenbesteller in Rome. Oiovanni Corti genaamd, ontving dezer dagen een groote be- looning. omdat hU tallooze malen vrijwillig zUn bloed geofferd had. Oiovanni Corbl, die thans 45 Jaar oud is, heeft in den tüd van vier jaar 69 keer zün bloed geofferd. Alles bij elkaar heeft hü 15 liter bloed voor transfusie beschikbaar gesteld. Hierdoor heeft hü talloozen menschen net leven gered, die zonder zün bereidwilligheid zeker verloren geweest waren. Onlangs heeft men dan ook te züner eer een groot feest ge vierd, waarbü hü rijkelük beloond werd. Alia personen, wlen hü het leven gered had, waren qp het feest, dat in een ziekenhuis gegeven werd, aanwezig. Zü boden hem os. een prach tig geschenk aan. de menschen der streert Philips een dat in sterke mate de aandacht van het pu bliek trekt. usschen de Australische regeering en de parelvlsschers zün in den laatsten tüd heftige conflicten uitgebroken. De vreem de parelvlsschers willen zich niet uit het bedrüf laten dringen, daar de rüke oesterbanken rond om Australië meestal een groote varifcst ople- veren. Meer dan een jaar geleden kwam er een aan hooikoorts lüdt. kan zich de weelde ver- bode, die hem naar den hoofdcommies bracht. Het onvervalschte type van een ambtenaar- tot-den-dood-toe stond nu voor hem. Van ach ter de kleine gouden lorgnet, die angstig op I breede neusvleugels heen en weer ging, zag hü oorloven, daarheen een reis te maken. Thane heeft echter professor Klewltz uit Marburg een stuk geschreven, waarin hü verklaart, een nieu we methode uitgewerkt te hebben, waarmee men hooikoorts met goed succes bestrüden kan. Met zün methode schünt men ook te kunnen onderzoeken, of iemand hooikoorts zal krügen. De arme hooikoortszieken hebben nu weer nieuwe hoop. Het is dan ook voor hen Inderdaad te wenschen. dat deze methode tegen de on aangename hooikoorts helpen zal. Tegenover het geïnstalleerde totaal- vermogen van de expositie te Parijs in 1935 van 18.000 k.V.A. staat Parijs 1937 met 62,500 k VA. tectuur. Verschillende andere belangrüke paviljoens, bv. die van Nederland, Noorwegen, het Vatl- caan. Rusland, Italië en België zün geheel of gedeeltelük door Philips verlicht. Wü komen thans tot het werk van architec ten Beaudouln en Lods, dat zeker op het ge bied van licht het merkwaardigste en meest brlllante Is, dat op de Parüsche tentoonstelling Is te zien. Op bepaalde uren verzamelen zich tienduizenden op de „Pont d’Alma" en langs de oevers van de Seine, om een schouwspel te genieten zooals tevoren zeker nog nooit is ge zien. Onder de tonen van de muziek, daarvoor speciaal door bekende componisten geschreven, beginnen de lichtfonteinen aan beide züden van deze brug en midden op de Seine te spui ten. Deze fonteinen wisselen voortdurend in hoogte en kleur op het rhythme en in harmo nie met de stemmingen van de muziek. Tus schen de fonteinen ontwikkelen zich van tüd tot tüd reusachtige wolken stoom, die eveneens worden verlicht door verschillende gekleurde lampen. Op de hoogtepunten van de muziek stügen bundels vuurpülen op. die met groote knaleffecten de verschillende thema’s afsluiten. niet dat zün bezoeker zich onnoodlg vermoeide en bood hem een grooten met pluche overtrok ken fauteuil aan. Door zün monocle zag hü den adsplrant-ambtenaar zóó vertrouwen Inboeze mend aan, dat Karl Franz Albers zich meteen op zün gemak gevoelde. Het informatorische gesprek was vlot, onderhoudend en van korten duur. Toen stond de thesaurier-generaal op. drukte Karl Franz Albers de hand en verzocht hem dringend vooral niet te vergeten de her togin zün meest Ook heeft Australië een rol gespeeld In de parelvondst van Tawi-Tawi In den Indlschen Archipel. Met een Australische boot trokken er op een goeden dag ongeveer 20 Inboorlingen op uit, om in de wateren van Tawl-Tawl naar parelen te zoeken. Men was al vüf dagen on derweg en had nog niets gevonden. Plotseling kwam echter een van de Inboorlingen met een groote oester uit de diepte te voorschün. waarin een reusachtige parel verborgen bleek te zitten. De Inboorlingen brachten den nacht In een vroolüken roes door en besloten de parel te ver- koopen. Bü de besprekingen, aan wlen zü hem het best konden verkoopen. vielen harde klap pen, zoodat de geheele bemanning den volgen den dag gearresteerd werd. Eerst na negen' maanden slaagde een Londensche handelaar er In, met den Australiër tot een overeenkomst te komen. De Inboorlingen, die in hun vreugde de huid reeds verdeeld hadden voor de beer ge schoten was. moesten zich met een heel klein bedrag tevreden stellen. De wonderparel van Tawl-Tawl wordt tegenwoordig echter voor de som van 12 000 pond verhandeld. WO groote Philips lichtprojectoren beschijnen den Bnjjeltoren Het Phlllps-Laboratorlum toont hier de mo- gelükheld om met behulp van gasontlading writ licht op te wekken met behoud van een weer hoog nuttig effect. Hlerbü wordt gebruik ge maakt van het bekende fluorescentle-verschün- set. De wand van deze ontladlngsbuls is n.1. van büzondere samenstelling, waardoor ultra violette straling wordt omgezet In zichtbaar licht. Ulterlük vertoonen deze kwlkdamp-ontla- dlngsbulzen veel overeenkomst met de bekende langwerpige .Fhillnea” lampen, die voor deco ratieve doeleinden veelvuldig toepassing vinden. Men mag verwachten, dat op den duur deze experimenten tot belangrüke resultaten zullen lelden in de verlichtingstechniek. Het Is Interessant van tentoonstelling tot ten toonstelling de ontwikkeling der verlichting te volgen. Telkens blükt weer, hoe het hulpmiddel licht steeds In belangrükheld wint. Tegenover het geïnstalleerde totaalvermogen van de we reldtentoonstelling te Brussel In 1935 van 18.000 kVA staat nu Parijs 1937 met 63500 kVA. Met spanning zien wü tegemoet wat New York in 1939 en Rome ons In 1942 op llchtgebled zul len weten te bieden. verwenschte In zün hart het geheele ambtena- ren-corps, den thesaurier incluis, naar eeuwige oorden, zei zoo iets als van „niets aan te doen” en „wel bedankt”, dan stond hü weer In de gang Een tortlüvlg jong heertje kwam met kleine dribbelpassen den hoek om. Büna was hü tegen den luitenant opgebotst, die in hem onmlddel- lÜk zün warm-aanbevolen bemiddelaar tus schen uniform en gekleede Jas herkende. De thesaurier-generaal nam met een gra cieus gebaar den hoogen züden van zün schedel en lachte hem van achter zün monocle stra lend toe: „U zult toch niet vergeten de hertogin mün hartelükste groeten over te brengen?” Een glim mende Packard bracht hem, na gedanen ar beid. huiswaarts. Luitenant Karl Franz Albers bleef de trots van zün moeder en het parade-paardje van den heer Albers Sr. Ambtenaren en tweeweek- sche recruten waren voor hem precies het zelfde: hü had er een afgrondlgen afkeer van. gen tot het slagen van het llchtfestün, ook wat het ontwerpen der verschillende lichtmonumen- ten betreft. Wanneer men de tentoonstelling binnengaat bü het Grand Palais, wandelt men onder den 100 meter hoogen mast door, die met zün vroo- lük wapperende vlaggen een voorproefje geeft van de feestelüke stemming In het .Pare des attractions”. Wanneer men zich daarheen be geeft, komt men over de .Font Alexandre”, die door de 2 paviljoens in aluminium totaal van aspect is veranderd. den luitenant aan. Af en toe vond hü afleiding in het verwüderen van denkbeeldige stofjes van zün afgesleten .gekleede” jas of trok aan de elastiekjes van zün morsmouwen. Twee groote bureaux lagen bezaaid met allerhande paperassen; er stond slechts één stoel, en dien gebruikte de hoofdcommies natuurlük voor zichzelf. „Hm. hm! Zoo, zoo! Tja.... dat klinkt alle maal heel aardig, luitenant, maar heeft u eenlg idee van Staathuishoudkunde?” Zün gezicht stond streng ambtelük, *t was bükans pünlük om er naar te küken. ,Jn dat geval zouden we er van af kunnen zien, u op uw practische bruik baarheid te toetsen.” Luitenant Karl Franz Albers kreeg een vi sioen van een reeks lüvige boekdeelen, die het beklagenswaardige bezit waren van een oud- studlegenoot. nu departementaal ambtenaar, en knikte ontkennend. .Hm, hm,” hervatte de hoofdcommies het ge sprek. „Ik veronderstel, dat u zoo ongeveer een half jaartje noodig zult hebben om voor een betrekking hier in aanmerking te kunnen ko men. Als u hier links den hoek omgaat, vindt u afdeellng no. 11, het hoofd daarvan zal u gaarne alle gewenschte inlichtingen geven. Tot genoegen, luitenant.” De deur werd uitnoodlgend open gehouden en de ambtenaar-in-spe verdween in een lo kaal, links om den hoek. In het wat bedompte vertrek zaten drie heeren, die hem met een medelüdend lachje opnamen, als herkenden ze in luitenant Karl Franz Albers een vertrouwde uit de moppentrommel van een week- f rans par an t al* glas Deze 12 Phllips-pavlljoens stralen ’s avonds in een blauw-wit licht van gloeilampen en kwlkbuizen. De pylonen zün opgebouwd uit orgelpüpen van aluminium, die onder deze fan tastische verlichting transparant lüken als glas. De geheele tentoonstelling dominee rend, staat de verlichte Elffeltoren. Deze verschünt in ge heel zün üle constructie, verlicht door 700 groote Philips-lichtprojectoren, die in de üzer- constructie zün aangebracht. Iedere projector is voorzien van een gloeilamp van 1000 Watt. Het effect is verrassend en wisselt In kleur met de verschillende dagen der week, doordat men telkens voor al deze projectoren anders ge kleurde filters plaatst. Bovendien worden 45 groote schünwerpers ontstoken met een dia meter van m meter, die blauwgroene bundels loodrecht omhoog werpen. Deze schünwerpers zün voorzien van .Fhilora” superhoogedruk- kwiklampen van 500 Watt, die met water wor den gekoeld en die een van de nieuwigheden van de tentoonstelling vormen. Bovendien zün de op de hoeken geplaatste 12 projectoren be weegbaar, zoodat de bundels vanuit den lood rechten stand waaiervormig naar buiten be wogen kunnen worden, hetgeen een zeer ver- rassenden aanblik oplevert. Een van de groote bezienswaardigheden is verder het „Trocadéro”, welks gevel door mid del van 776 Philips projectoren Is verlicht, ge deeltelük met gloellampenllcht, gedeeltelük met een mengsel van gloeilampen- en natrlumlicht, dat een prachtige warme kleur geeft aan de kalksteen van den gevel. komen uiteindelük bü mü terecht. Deze afdee- ling zit niet voor niets zoo dicht bü de deur.” grapte hü- Zün beide secondanten lachten hardop. Luitenant et spreekt vanzelf, dat de organisatoren van de Parüsche tentoonstelling in 1937, na het zien van de tentoonstelling in Brussel, voortbouwend op de aldaar opgedane ervaringen, toch alles anders en nieuw wenschten. Men kwam tot de conclusie, dat men in de eerste plaats alle lichtzuilen en andere afzon- derlüke lichtelementen voor de geheele ten toonstelling wilde vermüden: De gebouwen zelf zouden samen met de verlichte fonteinen en boomen het licht moeten geven, dat voor de circulatie van het publiek des avonds noodig is. Hieraan heeft men zeer consequent vast gehouden. bijna nergens op de tentoonstelling zün losstaande lichtelementen als zuilen en der- gelyke zichtbaar. Vanzelfsprekend is er geen architectonische eenheid in de verschillende gebouwen. Ieder paviljoen probeert door vorm, decoratie of af metingen op te vallen temidden van de andere. Hierdoor vormt ieder gebouw op zichzelf een nieuw probleem. De eenheid, die men door het plaatsen van rijen lichtzuilen op een boulevard kan krügen, die begrensd wordt door zeer ver schillende gebouwen, is hier opgeofferd, maar daarvoor in de plaats heeft men een büzonder interessante verscheidenheid van silhouettenen verlichtingssystemen verkregen, die vol afwis seling is. Door het ontbreken van lichtzuilen is het mogelük de gebouwen in hun geheel te be- küken. r Voor het verkrügen van gekleurd licht is büna uitsluitend gebruik gemaakt van natrium- en kwlklampen, alleen voor de fonteinen en voor de verlichting van den Elffeltoren heeft ■nen gebruik gemaakt van gloeilampen met ge kleurde filters en verder voor den reusachtlgen decoratieven koepel onder de eerste verdieping van den Elffeltoren gasontladingsbuizen in zeer veel verschillende kleuren. Gezien de ruime toepassing van gasontla- togslampen, heeft Philips belangrijk bügedra- den van de fontein 550 .Fhilora” hoogedruk- kwlklamjAn opgesteld, met ballons van zwart, ultraviolet licht doorlatend glas. Dit „donkere licht” doet de waterstralen in het bekken van het bassin blauw oplichten, zoodat men het ge heel in een fantastisch gekleurd licht ziet. Een eind verder, in de richting van de .Flace de Ia Concorde" vindt men langs de Seine, tegenover het modieuze restaurant „Fontal- George”. de buitengewoon imposante .Fontai nes de Jeumont". Deze fonteinen kunnen spui ten in een schier eindelooze reeks van varia ties. 450 Phillps-lampen van 1000 Watt met verschillende kleurschermen zorgen hier voor de verlichting. In het restaurant zelf bevindt zich een toetsenbord, waardoor vorm en kleur der fonteinen door de gasten van het restau rant naar believen kunnen worden gewüzigd. n het Palais de la Lumière, waar een vol ledig overzicht van de ontwikkeling der electrlsche verlichting wordt gegeven, demon- laboratorium-experlment, joor iedere nieuwe wereldtentoonstelling is het licht een der voornaamste middelen geworden, om millioenen bezoekers tot zich te trekken. De groote tentoonstellingen der laatste jaren geven dan ook een Interessant beeld van de ontwikkeling der toegepaste ver lichtingstechniek. Na Barcelona in 1929, dat een haast onover trefbaar technisch en artistiek succes werd, heeft men getracht in Antwerpen, Vincennes, Chicago en Brussel steeds weer nieuwe ideeën op verllchtingsgebied tot uiting te brengen. Barcelona vertoonde destüds hoofdzakelük gebouwen in floodlight, gecombineerd met transparante glazen lichtzuilen langs de wegen en reusachtige van binnenuit verlichte, steeds wisselende fonteinen. Betrekkelük weinigen in West-Europa heb ben de gelegenheid gehad de tentoonstelling te Barcelona te bewonderen, zoodat in vele op zichten de verlichting op de tentoonstelling in Antwerpen voor hen geheel nieuw was. Daar echter in Antwerpen het budget gelimiteerd was, heeft men daar afgezien van het gebruik van kleurverllchting, doch als nieuw element voor lichtdecoratie op ruime schaal gebruik ge maakt van „indirect” verlichte zullen, die bo vendien het voordeel hadden, ook overdag een decoratief effect te maken. De Koloniale tentoonstelling te Vincennes heeft voortgebouwd op het principe van Ant werpen. Ook daar vinden wü sterk verlichte vlakken als lichtdragers, hier dikwüls in gril lige vormen als palmbladen of daken van pa goden in overeenstemming met de verschillen de bouwstülen in de koloniën. Hierna de tentoonstelling deed blüken, dat men toch naar kleuriger effecten de projectoren voor het belichten van verschil lende gevels voorzien van kleurschermen en de vlakken van de gebouwen, die moesten worden beschenen, waren eenvoudig beschilderd invrü elementaire kleuren, overeenkomend met de kleuren van het opvallend licht. 1935 kwam de tentoonstelling in Brussel. Het niéuwe op deze tentoonstelling was het vrü uitgebreide gebruik van gasontladlngslampen voor bet bestralen van de gevels. Hierdoor werd op economische wyze afwisseling verkregen in de kleur van de gebouwen 's avonds, doordat men naast het gewone witte gloellampenllcht, het blauwgroene licht van kwlklampen en het goudgele licht van natriumlampen zag toege past. Vooral het prachtige park, waar de eeuwenoude boomen ’s avonds op verrassende wüze verlicht werden met dit veelkleurige licht, was nieuw en een groot succes. Door alle tüden heen hebben gaarne verandering in het werk trachten te brengen en speciaal door kunstmiddeltjes de kleur der haren te veran deren. De oude Egyptenaren verfden zich de haren, wenkbrauwen, oogwimpers, lippen, nagels »an handen en voeten en bestrooiden bovendien hun baard met poeder. Ook de 400 jonge meisjes die konlng Salomon bü openbaren optochten begeleidden bestrooiden zich de haren met goudpoeder. Een epigram ver meldt nadrukkelük dat vele Romeinen, die een kalen schedel hadden, rich haren op het hoofd lieten schilderen, om zoo uit de verte den schün te wekken dat zü een kortgeknipt natuurkapoel droegen. Wat het haar der vrouwen betreft, door alle tüden heen ziet men hier de mode van het ver ven. In het oude Rome schreef de mode blond, tot rossig haar voor en deze mode heerschte ook te Venetië In de 15e en 16e eeuw. De schoone Venetiaanschen deden al het mogelüke om heur haar de z*. .hoogblonde” kleur te geven. Om dit te verkrügen, stelden zü het loshangend haar urënlang aan de stralen der zon bloot en be werkten het tegelükertijd met allerlei essences. Daar de dichters van dien tüd niet moede wer den, de geliefde vrouw 8 Ia Petrarca te bezingen wilden de schoonen van Venetië kost wat kost op Petrarca Laura gelüken. Beroemd was vooral een recept dat büzonder veschikt was cm het haar te verbleeken en dat -j-x ehalve deze büzondere bezienswaardigheden IX op llchttechnlsch gebied, hebben de Philips lichtarchitecten ook aan 1 totstandkomen van tal van andere lichtmonumenten het hun ne bügedragen. Zeer verzorgd is b.v. de ver lichting van het paviljoen van Hongarije, dat een ontwerp is van prof. Georgy. De toren met zün glazen bekroning, verlicht met kwikllcht, komt büzonder mooi uit tusschen het vele groen van de boomen, waarin ook reflectoren met kwlklampen zün geplaatst. De gevelverlichtlng met natriumlampen van het paviljoen van Luxemburg is eveneens een opvallend voorbeeld van moderne llchtarchi- j rau Albers was trotsch op haar eenigen H zoon, luitenant bü de cavalerie. Haar T- man beschouwde het als zün grootste ge noegen met Karl Franz, mits gekleed in gala- uniform, door de smalle straten van het rustige stadje te wandelen. Van achter alle ramen werden ze dan begluurd en besproken, en daar was het Albers Sr. nu juist om te doen. ,Jk loop weg met mün zoon,” verklaarde hü meer dere malen heel nadrukkelük aan zün klanten, maar die openlüke eensgezindheid was nog niet zoo heel oud: sinds Karl Franz de uniform droeg, had de alwetende „men” er pas iets van ge merkt. Het doelwit van ouder- lüken trots en grootdoe- nerü had echter een te realistische opvoeding gehad, dan dat hü niet spoedig inzag, dat een officier. Indien hü zelf niet over behoorlüke fondsen beschikt, maar een poover wstaantje kan leiden en alle zeilen moet büzetten, om de voorgeschreven standsverplichtingen hoog te houden. Derhalve besloot Karl Franz Albers tot een nieuwe poging, om zün verdere levens dagen als rüksambtenaar te slüten en zweeg thuis wüselük over zün plannen. Het resultaat was, dat hü twee dagen later zich bü den portier van het ministerie van Financiën meldde. Een rose briefje, in den bo venhoek een adellük wapentje, was hem de in troductie tot den thesaurier-generaal. „U zult absoluut uw doel bereiken," had zün hertoge- lüke beschermster hem nog gezegd. „Groet u den thesaurier allcrhartelükst van me?” Met ontzag herhaalden portier en boden den naam van dien hoogen ambtenaar. Een onge dachte Uver openbaarde zich. Via de meest pro fane hardsteenen kantoorgangen en keurig-be schilderde deuren, werd luitenant Karl Franz AJb4e4 lan^k WB rnwuo - U apiFiLwaaiufrdikke breede loopers, naar de luxueuze compartimen ten van den hooglük vereerden functionaris geleld. De thesaurier-generaal was werkelük een im- poneerend en voorkómend man. Hü duldde bet vriendschappelüke groeten over te brengen. Toen drukte hü op ’n belletje, waarop, als een duiveltje uit een doosje, zün secre taris te voorschün kwam. „Wilt u den luitenant even naar den referen daris vergezellen? Dan komt het wel in orde!" Een beteekenisvoi gebaar met de hand en de the- i weer alleen. De referendaris was een niet minder voor naam persoon dan zün onmiddellüke chef. Hü had het voorkomen van een hooggeplaatst mi litair. waarmede zün manier van spreken in volkomen overeenstemming was. In een leeren easy maakte luitenant Karl Franz Albers het zich gemakkelük. terwijl hü ondertusschen het doel van zün komst uiteenzette. De referenda ris knikte begrüpend en speelde nonchalant met zün vulpen. ,Jk kan uw ambities volkomen billüken," merkte hü tenslotte op. ,Jk ben er volkomen van overtuigd, dat we flinke ambtenaren ten zeerste behoeven. Ik ben op het oogenbllk ech ter dermate bezet, dat ik u beleefd zou willen verzoeken u met den hoofdcommies in verbin ding te stellen. HU zal u alle inlichtingen, welke de thesaurier-generaal u wenschte te doen verstrekken, volgaarne geven!” Luitenant Karl Franz Albers groette correct. Dag in dag uit leest de beschaafde mensch zün krantje, maar meestal vergeet hü er aan te denken, hoe zoo iets tot stand komt en hoe veel men aan zoo n stapel bedrukt papier elgen- lük verdient. De grootste krant ter wereld la de In Londen verschünende ..Daily Express”, die in een oplaag van 3 millloen exemplaren gedrukt wordt, waarvan er dagelüks 2 407 780 verkocht worden. Over de Inkomsten van deze krant geeft de bezitter, Lord Beaverbrook, zelf de noodlge inlichtingen. De jaarlüksche bruto- inkomsten bedragen ruim 5 millloen pond ster ling, waarvan ruim 1 millloen pond voor pa pier en drukinkt afgetrokken moet worden. 700.000 Pond is voor het personeel, terwül de verzendkosten 600.000 Pond bedragen. Niet minder dan 400 000 Pond Sterling wordt voor reclame gebruikt, iets, wat zelfs een krant niet missen kan. De zuivere verdienste bedraagt slechts 150.000 Pond, dus ongeveer 3 pct. van de bruto-inkomsten. Hooikoorts is een ziekte, die buitengewoon veel voorkomt. In Dultschland schat men het aantal menschen, die hieraan lüden, op een half millloen, In Amerika op IH millloen. On danks het veelvuldig voorkomen werd de ziekt* eerst naderhand in de medische tijdschriften vermeld. Een Londensche dokter, John Bostock, die er zelf aan leed, beschreef de ziekte voor de eerste maal in 1819. En eerst in 1873 wist een Engelsche dokter. Blackley in Manchester, te vermelden, dat hooikoorts veroorzaakt wordt door de zaden van bloeiende planten. Helmholtz, de groote natuurkundige en hooi koortspatiënt. had dus gelük. toen hü de vl- brionen. die hü in het neusslüm vond, voor de veroorzakers aanzag en allen met hem. die van een besmettelüke ziekte spraken. Dr. Blackley kreeg dus gelük. Reeds tallooze geleerden heb ben getracht, een middel tegen deze ziekte te vinden, maar nog steeds is men daarin niet ge- heel en al geslaagd. Een kuur op Helgoland 1 schünt heel goed te zün. daar men daar heel zuivere lucht Inademt. Maar niet iedereen, die De waterwerken voor het Trocadéro: een creatie van den architect Expert; tusschen een haag lan slanke waterstralen, spuit een mach tige boog water, die van onderen uit in ver schillende kleuren wordt verlicht. Het bUzon- dere effect van deze -fontein wordt teweeg ge bracht, doordat in het water een stof van bü zondere chemische samenstelling wordt opge lost, die bü bestraling met ultraviolet licht blauw fluoresceert. Hiertoe zün aan belde zü- Zweed naar Australië, die aan de Noord-West kust een parelvlsscherU begon. HU had daarbü buitengewoon veel geluk, want er zün ook tal rijke parelvlsschers die hun leven lang werken en nooit iets vinden. De Zweed ontdekte even wel in een oester een reusachtig groote parel. ZUn vreugde over zün vondst was zoo groot, dat hü onmlddellük weer naar de kust terugvoer, om den anderen zün geluk mee te deelen. HU ontmoette een parelduiker uit Manilla, Nabos genaamd, wlen hü zün vangst vertelde. Deze luisterde met groote belangstelling, schonk hem! vele glazen whiskey In en het gevolg was. dat' de Zweed In den nacht naar huls ging met noc maar één klein pareltje in zün zak. Toen hU den volgenden dag ontdekte, hoe ge meen hü behandeld was. alarmeerde hü de politie. Nabos werd gevangen genomen, maar de parel werd niet gevonden. Maar er was In Australië een handelaar tn gestolen parelen be kend. Llebld genaamd. Deze Llebld Het In de onderwereld van alle havensteden bekend ma ken. dat hü 500 pond sterling voor dengene uit loofde. die hem de groote parel bezorgen kon. Reeds den volgenden dag kreeg hü van drie Australiërs de mededeellng. dat hü de gezochte parel tegen 200 pond sterling krügen kon. Het bleek echter een glasparel te zün. maar toen ze hem die overhandigden, ver moordden ze hem In koelen bloede. De moord natuurlük ontdekt, de drie misdadigers de straf die hun toekwam, maar over de parel werd nooit meer iets vernomen. Dit is een van de tragedies die zich om een parel af gespeeld hebben. Een andere interessante parel-geschiedenis is de volgende: Een jongen van 12 jaar vond ergens aan het strand een parel, die naderhand den naam van „Zuiderkruis" kreeg. Hü bracht haar aan zün vader, die de parel voor 10 pond sterling verkocht. Naderhand ging de parel over in de handen van een Afrikaan, die er op zün beurt weer 100 pond sterling voor kreeg. Reeds na een paar Jaar werd de parel voor 27.000 pond sterling verkocht. Dit is wel de hoogste prüs, die er ooit voor een parel ge maakt is. De oorspronkelüke vinder, de kleine Tommy Clark, was en bleef een arme stakker. Op een vreeselüke wüze schünt hü aan zün eind gekomen te zl’n in Chicago, die voor het pubUek zocht. Hiertoe waren

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1937 | | pagina 9