NTWIKKEUNG DER EICHTTECHNIEK
DE LUITENANT SOLLICITEERT
DOODENDANS
Ville Lumiere
T
H
i
doet haar naam eer aan!
I
u
STRIJD TEGEN DE
HOOIKOORTS
Het aloude verlangen
Moeder en dochter
De grootste courant
ter wereld
om parelen
naar blond haar
HET KORTE VERHAAL
Record in bloedoffers
JJI
1
op dezelfde school
Z"
De afdeeling dicht
bij de deur
Schatten op de vuilnisbelt
z'A
I
9f
l
i
andere
Geen lichtzuilen
„Donker licht”
de hoofdcommies
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiimiiiiiiuiiHiiiiiHiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
(Nadruk verboden).
sauriër-generaal was
meesmuilde.
Karl Franz Albers
De JPont Alexandre", door 12 paviljoens in aluminium totaal van aspect verandert
450 Philips lampen van 1000 Watt met verschillende kleur schermen» zorgen voor
de verlichting van de buitengewoon imposante „Fontaines de Jeumont"
j/Ó
natuur
allerlei
werd
kregen
figuur
blad.
Zonder het tegen iemand in hef bijzonder te
hebben, maakte de bezoeker zijn wenschen ken
baar; het werd een vervelend lesje, dat mono
toon werd opgezegd.
Een van het trio, die t meest zijn hoofd be-
grijpend had bewogen, maakte een ontijdig ein
de aan Albers’ monoloog, waar deze zich beslist
erkentelijk voor voelde en raffelde:
„De luitenant zoekt een plaatsje op het mi
nisterie van Financiën? U is vandaag de derde
al, die het probeert. 1 Spijt me, maar Ik kan u
geen schijn van hoop geven. U mag niet ver
geten, dat talloos vele ambtenaren, menschen
die er als het ware voor In de wieg zijn gelegd,
zonder werk loopen!”
.Maar de thesaurier-generaal
door Cattiarina Bforza voor haar zuster gepre
pareerd was.
De blondmanle beheerachte ook de Engel-
schen ten tijde van Elisabeth. Daar de koningin
blond was, stelden ook haar onderdanen er een
eer in blond te zijn.
Onder Hendrtk IV van Frankrijk verfden de
heeren zich de haren zwart en den baard rood.
Later ging men nog ren stap verder en de mo
degekken van beiderlei geslacht paradeerden met
pruiken, die in alle kleuren van den regenboog
schitterden.
Op een Lagere School in Melbourne lieten
zich onlangs een moeder en een dochter In
schrijven. De moeder is 28 jaar oud en heeft
een dochtertje van 7 jaar. De moeder is de
oudste scholier, maar zit toch pas In de eerste
klas. Het kleine dochtertje. Maybelle Scagllonl,
is haar moeder reeds vooruit, want zij zit al
In de tweede klas. Mevrouw Maria Scagltonl.
zooals de moeder heet, was als kind nooit in de
gelegenheid geweest onderwijs op een Lagere
School te volgen, daar zjj ver weg met haar
ouders In de Australische wildernis woonde, ter
wijl ook haar moeder geen tjjd had. haar on
derwijs te geven. Daarom heeft zij thans be
sloten, op deze wijze haar schade In te halen.
WU zeggen vaak het is niet alles goud wat er
blinkt, maar omgekeerd kan men ook vaak
zeggen, het is niet alles vuilnis wat men In den
vuilnisbak of op de vuilnisbelt vindt. Een vuil
nisman heeft b.v. onlangs als een echte goud
graver gewerkt, want hij vond in de gele brlket-
asch 'n amethyst, die door den juwelier op f 1200
geschat wordt.
HU wacht nu af, of de gelukkige bezitster zich
nog melden zal wat nog een groote vraag la.
Meldt zich niemand aan. dan is hü de wettige
en rechtmatige eigenaar.
Een brievenbesteller in Rome. Oiovanni Corti
genaamd, ontving dezer dagen een groote be-
looning. omdat hU tallooze malen vrijwillig zUn
bloed geofferd had. Oiovanni Corbl, die thans
45 Jaar oud is, heeft in den tüd van vier jaar
69 keer zün bloed geofferd. Alles bij elkaar heeft
hü 15 liter bloed voor transfusie beschikbaar
gesteld. Hierdoor heeft hü talloozen menschen
net leven gered, die zonder zün bereidwilligheid
zeker verloren geweest waren. Onlangs heeft
men dan ook te züner eer een groot feest ge
vierd, waarbü hü rijkelük beloond werd. Alia
personen, wlen hü het leven gered had, waren
qp het feest, dat in een ziekenhuis gegeven
werd, aanwezig. Zü boden hem os. een prach
tig geschenk aan.
de menschen
der
streert Philips een
dat in sterke mate de aandacht van het pu
bliek trekt.
usschen de Australische regeering en de
parelvlsschers zün in den laatsten tüd
heftige conflicten uitgebroken. De vreem
de parelvlsschers willen zich niet uit het bedrüf
laten dringen, daar de rüke oesterbanken rond
om Australië meestal een groote varifcst ople-
veren. Meer dan een jaar geleden kwam er een aan hooikoorts lüdt. kan zich de weelde ver-
bode, die hem naar den hoofdcommies bracht.
Het onvervalschte type van een ambtenaar-
tot-den-dood-toe stond nu voor hem. Van ach
ter de kleine gouden lorgnet, die angstig op
I breede neusvleugels heen en weer ging, zag hü
oorloven, daarheen een reis te maken. Thane
heeft echter professor Klewltz uit Marburg een
stuk geschreven, waarin hü verklaart, een nieu
we methode uitgewerkt te hebben, waarmee
men hooikoorts met goed succes bestrüden kan.
Met zün methode schünt men ook te kunnen
onderzoeken, of iemand hooikoorts zal krügen.
De arme hooikoortszieken hebben nu weer
nieuwe hoop. Het is dan ook voor hen Inderdaad
te wenschen. dat deze methode tegen de on
aangename hooikoorts helpen zal.
Tegenover het geïnstalleerde totaal-
vermogen van de expositie te Parijs
in 1935 van 18.000 k.V.A. staat
Parijs 1937 met 62,500 k VA.
tectuur.
Verschillende andere belangrüke paviljoens,
bv. die van Nederland, Noorwegen, het Vatl-
caan. Rusland, Italië en België zün geheel of
gedeeltelük door Philips verlicht.
Wü komen thans tot het werk van architec
ten Beaudouln en Lods, dat zeker op het ge
bied van licht het merkwaardigste en meest
brlllante Is, dat op de Parüsche tentoonstelling
Is te zien. Op bepaalde uren verzamelen zich
tienduizenden op de „Pont d’Alma" en langs
de oevers van de Seine, om een schouwspel te
genieten zooals tevoren zeker nog nooit is ge
zien. Onder de tonen van de muziek, daarvoor
speciaal door bekende componisten geschreven,
beginnen de lichtfonteinen aan beide züden
van deze brug en midden op de Seine te spui
ten. Deze fonteinen wisselen voortdurend in
hoogte en kleur op het rhythme en in harmo
nie met de stemmingen van de muziek. Tus
schen de fonteinen ontwikkelen zich van tüd
tot tüd reusachtige wolken stoom, die eveneens
worden verlicht door verschillende gekleurde
lampen. Op de hoogtepunten van de muziek
stügen bundels vuurpülen op. die met groote
knaleffecten de verschillende thema’s afsluiten.
niet dat zün bezoeker zich onnoodlg vermoeide
en bood hem een grooten met pluche overtrok
ken fauteuil aan. Door zün monocle zag hü den
adsplrant-ambtenaar zóó vertrouwen Inboeze
mend aan, dat Karl Franz Albers zich meteen
op zün gemak gevoelde. Het informatorische
gesprek was vlot, onderhoudend en van korten
duur. Toen stond de thesaurier-generaal op.
drukte Karl Franz Albers de hand en verzocht
hem dringend vooral niet te vergeten de her
togin zün meest
Ook heeft Australië een rol gespeeld In de
parelvondst van Tawi-Tawi In den Indlschen
Archipel. Met een Australische boot trokken er
op een goeden dag ongeveer 20 Inboorlingen op
uit, om in de wateren van Tawl-Tawl naar
parelen te zoeken. Men was al vüf dagen on
derweg en had nog niets gevonden. Plotseling
kwam echter een van de Inboorlingen met een
groote oester uit de diepte te voorschün. waarin
een reusachtige parel verborgen bleek te zitten.
De Inboorlingen brachten den nacht In een
vroolüken roes door en besloten de parel te ver-
koopen. Bü de besprekingen, aan wlen zü hem
het best konden verkoopen. vielen harde klap
pen, zoodat de geheele bemanning den volgen
den dag gearresteerd werd. Eerst na negen'
maanden slaagde een Londensche handelaar er
In, met den Australiër tot een overeenkomst te
komen. De Inboorlingen, die in hun vreugde de
huid reeds verdeeld hadden voor de beer ge
schoten was. moesten zich met een heel klein
bedrag tevreden stellen. De wonderparel van
Tawl-Tawl wordt tegenwoordig echter voor de
som van 12 000 pond verhandeld.
WO groote Philips lichtprojectoren
beschijnen den Bnjjeltoren
Het Phlllps-Laboratorlum toont hier de mo-
gelükheld om met behulp van gasontlading writ
licht op te wekken met behoud van een weer
hoog nuttig effect. Hlerbü wordt gebruik ge
maakt van het bekende fluorescentle-verschün-
set. De wand van deze ontladlngsbuls is n.1.
van büzondere samenstelling, waardoor ultra
violette straling wordt omgezet In zichtbaar
licht.
Ulterlük vertoonen deze kwlkdamp-ontla-
dlngsbulzen veel overeenkomst met de bekende
langwerpige .Fhillnea” lampen, die voor deco
ratieve doeleinden veelvuldig toepassing vinden.
Men mag verwachten, dat op den duur deze
experimenten tot belangrüke resultaten zullen
lelden in de verlichtingstechniek.
Het Is Interessant van tentoonstelling tot ten
toonstelling de ontwikkeling der verlichting te
volgen. Telkens blükt weer, hoe het hulpmiddel
licht steeds In belangrükheld wint. Tegenover
het geïnstalleerde totaalvermogen van de we
reldtentoonstelling te Brussel In 1935 van 18.000
kVA staat nu Parijs 1937 met 63500 kVA. Met
spanning zien wü tegemoet wat New York in
1939 en Rome ons In 1942 op llchtgebled zul
len weten te bieden.
verwenschte In zün hart het geheele ambtena-
ren-corps, den thesaurier incluis, naar eeuwige
oorden, zei zoo iets als van „niets aan te doen”
en „wel bedankt”, dan stond hü weer In de
gang
Een tortlüvlg jong heertje kwam met kleine
dribbelpassen den hoek om. Büna was hü tegen
den luitenant opgebotst, die in hem onmlddel-
lÜk zün warm-aanbevolen bemiddelaar tus
schen uniform en gekleede Jas herkende.
De thesaurier-generaal nam met een gra
cieus gebaar den hoogen züden van zün schedel
en lachte hem van achter zün monocle stra
lend toe:
„U zult toch niet vergeten de hertogin mün
hartelükste groeten over te brengen?” Een glim
mende Packard bracht hem, na gedanen ar
beid. huiswaarts.
Luitenant Karl Franz Albers bleef de trots
van zün moeder en het parade-paardje van
den heer Albers Sr. Ambtenaren en tweeweek-
sche recruten waren voor hem precies het
zelfde: hü had er een afgrondlgen afkeer van.
gen tot het slagen van het llchtfestün, ook wat
het ontwerpen der verschillende lichtmonumen-
ten betreft.
Wanneer men de tentoonstelling binnengaat
bü het Grand Palais, wandelt men onder den
100 meter hoogen mast door, die met zün vroo-
lük wapperende vlaggen een voorproefje geeft
van de feestelüke stemming In het .Pare des
attractions”. Wanneer men zich daarheen be
geeft, komt men over de .Font Alexandre”, die
door de 2 paviljoens in aluminium totaal van
aspect is veranderd.
den luitenant aan. Af en toe vond hü afleiding
in het verwüderen van denkbeeldige stofjes
van zün afgesleten .gekleede” jas of trok aan
de elastiekjes van zün morsmouwen. Twee
groote bureaux lagen bezaaid met allerhande
paperassen; er stond slechts één stoel, en dien
gebruikte de hoofdcommies natuurlük voor
zichzelf.
„Hm. hm! Zoo, zoo! Tja.... dat klinkt alle
maal heel aardig, luitenant, maar heeft u eenlg
idee van Staathuishoudkunde?” Zün gezicht
stond streng ambtelük, *t was bükans pünlük
om er naar te küken. ,Jn dat geval zouden we
er van af kunnen zien, u op uw practische bruik
baarheid te toetsen.”
Luitenant Karl Franz Albers kreeg een vi
sioen van een reeks lüvige boekdeelen, die het
beklagenswaardige bezit waren van een oud-
studlegenoot. nu departementaal ambtenaar, en
knikte ontkennend.
.Hm, hm,” hervatte de hoofdcommies het ge
sprek. „Ik veronderstel, dat u zoo ongeveer een
half jaartje noodig zult hebben om voor een
betrekking hier in aanmerking te kunnen ko
men. Als u hier links den hoek omgaat, vindt
u afdeellng no. 11, het hoofd daarvan zal u
gaarne alle gewenschte inlichtingen geven. Tot
genoegen, luitenant.”
De deur werd uitnoodlgend open gehouden
en de ambtenaar-in-spe verdween in een lo
kaal, links om den hoek. In het wat bedompte
vertrek zaten drie heeren, die hem met een
medelüdend lachje opnamen, als herkenden ze
in luitenant Karl Franz Albers een vertrouwde
uit de moppentrommel van een week-
f rans par an t al* glas
Deze 12 Phllips-pavlljoens stralen ’s avonds
in een blauw-wit licht van gloeilampen en
kwlkbuizen. De pylonen zün opgebouwd uit
orgelpüpen van aluminium, die onder deze fan
tastische verlichting transparant lüken als glas.
De geheele tentoonstelling dominee rend, staat
de verlichte Elffeltoren. Deze verschünt in ge
heel zün üle constructie, verlicht door 700
groote Philips-lichtprojectoren, die in de üzer-
constructie zün aangebracht. Iedere projector
is voorzien van een gloeilamp van 1000 Watt.
Het effect is verrassend en wisselt In kleur met
de verschillende dagen der week, doordat men
telkens voor al deze projectoren anders ge
kleurde filters plaatst. Bovendien worden 45
groote schünwerpers ontstoken met een dia
meter van m meter, die blauwgroene bundels
loodrecht omhoog werpen. Deze schünwerpers
zün voorzien van .Fhilora” superhoogedruk-
kwiklampen van 500 Watt, die met water wor
den gekoeld en die een van de nieuwigheden
van de tentoonstelling vormen. Bovendien zün
de op de hoeken geplaatste 12 projectoren be
weegbaar, zoodat de bundels vanuit den lood
rechten stand waaiervormig naar buiten be
wogen kunnen worden, hetgeen een zeer ver-
rassenden aanblik oplevert.
Een van de groote bezienswaardigheden is
verder het „Trocadéro”, welks gevel door mid
del van 776 Philips projectoren Is verlicht, ge
deeltelük met gloellampenllcht, gedeeltelük met
een mengsel van gloeilampen- en natrlumlicht,
dat een prachtige warme kleur geeft aan de
kalksteen van den gevel.
komen uiteindelük bü mü terecht. Deze afdee-
ling zit niet voor niets zoo dicht bü de deur.”
grapte hü- Zün beide secondanten lachten
hardop.
Luitenant
et spreekt vanzelf, dat de organisatoren
van de Parüsche tentoonstelling in 1937,
na het zien van de tentoonstelling in
Brussel, voortbouwend op de aldaar opgedane
ervaringen, toch alles anders en nieuw
wenschten.
Men kwam tot de conclusie, dat men in de
eerste plaats alle lichtzuilen en andere afzon-
derlüke lichtelementen voor de geheele ten
toonstelling wilde vermüden: De gebouwen zelf
zouden samen met de verlichte fonteinen en
boomen het licht moeten geven, dat voor de
circulatie van het publiek des avonds noodig
is. Hieraan heeft men zeer consequent vast
gehouden. bijna nergens op de tentoonstelling
zün losstaande lichtelementen als zuilen en der-
gelyke zichtbaar.
Vanzelfsprekend is er geen architectonische
eenheid in de verschillende gebouwen. Ieder
paviljoen probeert door vorm, decoratie of af
metingen op te vallen temidden van de andere.
Hierdoor vormt ieder gebouw op zichzelf een
nieuw probleem. De eenheid, die men door het
plaatsen van rijen lichtzuilen op een boulevard
kan krügen, die begrensd wordt door zeer ver
schillende gebouwen, is hier opgeofferd, maar
daarvoor in de plaats heeft men een büzonder
interessante verscheidenheid van silhouettenen
verlichtingssystemen verkregen, die vol afwis
seling is. Door het ontbreken van lichtzuilen is
het mogelük de gebouwen in hun geheel te be-
küken. r
Voor het verkrügen van gekleurd licht is
büna uitsluitend gebruik gemaakt van natrium-
en kwlklampen, alleen voor de fonteinen en
voor de verlichting van den Elffeltoren heeft
■nen gebruik gemaakt van gloeilampen met ge
kleurde filters en verder voor den reusachtlgen
decoratieven koepel onder de eerste verdieping
van den Elffeltoren gasontladingsbuizen in zeer
veel verschillende kleuren.
Gezien de ruime toepassing van gasontla-
togslampen, heeft Philips belangrijk bügedra-
den van de fontein 550 .Fhilora” hoogedruk-
kwlklamjAn opgesteld, met ballons van zwart,
ultraviolet licht doorlatend glas. Dit „donkere
licht” doet de waterstralen in het bekken van
het bassin blauw oplichten, zoodat men het ge
heel in een fantastisch gekleurd licht ziet.
Een eind verder, in de richting van de .Flace
de Ia Concorde" vindt men langs de Seine,
tegenover het modieuze restaurant „Fontal-
George”. de buitengewoon imposante .Fontai
nes de Jeumont". Deze fonteinen kunnen spui
ten in een schier eindelooze reeks van varia
ties. 450 Phillps-lampen van 1000 Watt met
verschillende kleurschermen zorgen hier voor
de verlichting. In het restaurant zelf bevindt
zich een toetsenbord, waardoor vorm en kleur
der fonteinen door de gasten van het restau
rant naar believen kunnen worden gewüzigd.
n het Palais de la Lumière, waar een vol
ledig overzicht van de ontwikkeling der
electrlsche verlichting wordt gegeven, demon-
laboratorium-experlment,
joor iedere nieuwe wereldtentoonstelling is
het licht een der voornaamste middelen
geworden, om millioenen bezoekers tot
zich te trekken. De groote tentoonstellingen der
laatste jaren geven dan ook een Interessant
beeld van de ontwikkeling der toegepaste ver
lichtingstechniek.
Na Barcelona in 1929, dat een haast onover
trefbaar technisch en artistiek succes werd,
heeft men getracht in Antwerpen, Vincennes,
Chicago en Brussel steeds weer nieuwe ideeën
op verllchtingsgebied tot uiting te brengen.
Barcelona vertoonde destüds hoofdzakelük
gebouwen in floodlight, gecombineerd met
transparante glazen lichtzuilen langs de wegen
en reusachtige van binnenuit verlichte, steeds
wisselende fonteinen.
Betrekkelük weinigen in West-Europa heb
ben de gelegenheid gehad de tentoonstelling te
Barcelona te bewonderen, zoodat in vele op
zichten de verlichting op de tentoonstelling in
Antwerpen voor hen geheel nieuw was. Daar
echter in Antwerpen het budget gelimiteerd
was, heeft men daar afgezien van het gebruik
van kleurverllchting, doch als nieuw element
voor lichtdecoratie op ruime schaal gebruik ge
maakt van „indirect” verlichte zullen, die bo
vendien het voordeel hadden, ook overdag een
decoratief effect te maken.
De Koloniale tentoonstelling te Vincennes
heeft voortgebouwd op het principe van Ant
werpen. Ook daar vinden wü sterk verlichte
vlakken als lichtdragers, hier dikwüls in gril
lige vormen als palmbladen of daken van pa
goden in overeenstemming met de verschillen
de bouwstülen in de koloniën.
Hierna de tentoonstelling
deed blüken, dat men toch
naar kleuriger effecten
de projectoren voor het belichten van verschil
lende gevels voorzien van kleurschermen en de
vlakken van de gebouwen, die moesten worden
beschenen, waren eenvoudig beschilderd invrü
elementaire kleuren, overeenkomend met de
kleuren van het opvallend licht.
1935 kwam de tentoonstelling in Brussel. Het
niéuwe op deze tentoonstelling was het vrü
uitgebreide gebruik van gasontladlngslampen
voor bet bestralen van de gevels. Hierdoor werd
op economische wyze afwisseling verkregen in
de kleur van de gebouwen 's avonds, doordat
men naast het gewone witte gloellampenllcht,
het blauwgroene licht van kwlklampen en het
goudgele licht van natriumlampen zag toege
past. Vooral het prachtige park, waar de
eeuwenoude boomen ’s avonds op verrassende
wüze verlicht werden met dit veelkleurige licht,
was nieuw en een groot succes.
Door alle tüden heen hebben
gaarne verandering in het werk
trachten te brengen en speciaal door
kunstmiddeltjes de kleur der haren te veran
deren. De oude Egyptenaren verfden zich de
haren, wenkbrauwen, oogwimpers, lippen, nagels
»an handen en voeten en bestrooiden bovendien
hun baard met poeder.
Ook de 400 jonge meisjes die konlng Salomon
bü openbaren optochten begeleidden bestrooiden
zich de haren met goudpoeder. Een epigram ver
meldt nadrukkelük dat vele Romeinen, die een
kalen schedel hadden, rich haren op het hoofd
lieten schilderen, om zoo uit de verte den schün
te wekken dat zü een kortgeknipt natuurkapoel
droegen.
Wat het haar der vrouwen betreft, door alle
tüden heen ziet men hier de mode van het ver
ven.
In het oude Rome schreef de mode blond, tot
rossig haar voor en deze mode heerschte ook
te Venetië In de 15e en 16e eeuw. De schoone
Venetiaanschen deden al het mogelüke om heur
haar de z*. .hoogblonde” kleur te geven. Om
dit te verkrügen, stelden zü het loshangend haar
urënlang aan de stralen der zon bloot en be
werkten het tegelükertijd met allerlei essences.
Daar de dichters van dien tüd niet moede wer
den, de geliefde vrouw 8 Ia Petrarca te bezingen
wilden de schoonen van Venetië kost wat kost
op Petrarca Laura gelüken.
Beroemd was vooral een recept dat büzonder
veschikt was cm het haar te verbleeken en dat
-j-x ehalve deze büzondere bezienswaardigheden
IX op llchttechnlsch gebied, hebben de Philips
lichtarchitecten ook aan 1 totstandkomen
van tal van andere lichtmonumenten het hun
ne bügedragen. Zeer verzorgd is b.v. de ver
lichting van het paviljoen van Hongarije, dat
een ontwerp is van prof. Georgy. De toren met
zün glazen bekroning, verlicht met kwikllcht,
komt büzonder mooi uit tusschen het vele
groen van de boomen, waarin ook reflectoren
met kwlklampen zün geplaatst.
De gevelverlichtlng met natriumlampen van
het paviljoen van Luxemburg is eveneens een
opvallend voorbeeld van moderne llchtarchi- j
rau Albers was trotsch op haar eenigen
H zoon, luitenant bü de cavalerie. Haar
T- man beschouwde het als zün grootste ge
noegen met Karl Franz, mits gekleed in gala-
uniform, door de smalle straten van het rustige
stadje te wandelen. Van achter alle ramen
werden ze dan begluurd en besproken, en daar
was het Albers Sr. nu juist om te doen. ,Jk
loop weg met mün zoon,” verklaarde hü meer
dere malen heel nadrukkelük aan zün klanten,
maar die openlüke eensgezindheid was nog niet
zoo heel oud: sinds Karl
Franz de uniform droeg,
had de alwetende „men”
er pas iets van ge
merkt.
Het doelwit van ouder-
lüken trots en grootdoe-
nerü had echter een te
realistische opvoeding
gehad, dan dat hü niet
spoedig inzag, dat een
officier. Indien hü zelf niet over behoorlüke
fondsen beschikt, maar een poover wstaantje
kan leiden en alle zeilen moet büzetten, om de
voorgeschreven standsverplichtingen hoog te
houden. Derhalve besloot Karl Franz Albers
tot een nieuwe poging, om zün verdere levens
dagen als rüksambtenaar te slüten en zweeg
thuis wüselük over zün plannen.
Het resultaat was, dat hü twee dagen later
zich bü den portier van het ministerie van
Financiën meldde. Een rose briefje, in den bo
venhoek een adellük wapentje, was hem de in
troductie tot den thesaurier-generaal. „U zult
absoluut uw doel bereiken," had zün hertoge-
lüke beschermster hem nog gezegd. „Groet u
den thesaurier allcrhartelükst van me?”
Met ontzag herhaalden portier en boden den
naam van dien hoogen ambtenaar. Een onge
dachte Uver openbaarde zich. Via de meest pro
fane hardsteenen kantoorgangen en keurig-be
schilderde deuren, werd luitenant Karl Franz
AJb4e4 lan^k WB rnwuo - U apiFiLwaaiufrdikke
breede loopers, naar de luxueuze compartimen
ten van den hooglük vereerden functionaris
geleld.
De thesaurier-generaal was werkelük een im-
poneerend en voorkómend man. Hü duldde bet
vriendschappelüke groeten
over te brengen. Toen
drukte hü op ’n belletje,
waarop, als een duiveltje
uit een doosje, zün secre
taris te voorschün kwam.
„Wilt u den luitenant
even naar den referen
daris vergezellen? Dan
komt het wel in orde!"
Een beteekenisvoi gebaar
met de hand en de the-
i weer alleen.
De referendaris was een niet minder voor
naam persoon dan zün onmiddellüke chef. Hü
had het voorkomen van een hooggeplaatst mi
litair. waarmede zün manier van spreken in
volkomen overeenstemming was. In een leeren
easy maakte luitenant Karl Franz Albers het
zich gemakkelük. terwijl hü ondertusschen het
doel van zün komst uiteenzette. De referenda
ris knikte begrüpend en speelde nonchalant
met zün vulpen.
,Jk kan uw ambities volkomen billüken,"
merkte hü tenslotte op. ,Jk ben er volkomen
van overtuigd, dat we flinke ambtenaren ten
zeerste behoeven. Ik ben op het oogenbllk ech
ter dermate bezet, dat ik u beleefd zou willen
verzoeken u met den hoofdcommies in verbin
ding te stellen. HU zal u alle inlichtingen, welke
de thesaurier-generaal u wenschte te doen
verstrekken, volgaarne geven!”
Luitenant Karl Franz Albers groette correct.
Dag in dag uit leest de beschaafde mensch
zün krantje, maar meestal vergeet hü er aan
te denken, hoe zoo iets tot stand komt en hoe
veel men aan zoo n stapel bedrukt papier elgen-
lük verdient. De grootste krant ter wereld la
de In Londen verschünende ..Daily Express”,
die in een oplaag van 3 millloen exemplaren
gedrukt wordt, waarvan er dagelüks 2 407 780
verkocht worden. Over de Inkomsten van deze
krant geeft de bezitter, Lord Beaverbrook, zelf
de noodlge inlichtingen. De jaarlüksche bruto-
inkomsten bedragen ruim 5 millloen pond ster
ling, waarvan ruim 1 millloen pond voor pa
pier en drukinkt afgetrokken moet worden.
700.000 Pond is voor het personeel, terwül de
verzendkosten 600.000 Pond bedragen. Niet
minder dan 400 000 Pond Sterling wordt voor
reclame gebruikt, iets, wat zelfs een krant niet
missen kan. De zuivere verdienste bedraagt
slechts 150.000 Pond, dus ongeveer 3 pct. van de
bruto-inkomsten.
Hooikoorts is een ziekte, die buitengewoon
veel voorkomt. In Dultschland schat men het
aantal menschen, die hieraan lüden, op een
half millloen, In Amerika op IH millloen. On
danks het veelvuldig voorkomen werd de ziekt*
eerst naderhand in de medische tijdschriften
vermeld. Een Londensche dokter, John Bostock,
die er zelf aan leed, beschreef de ziekte voor de
eerste maal in 1819. En eerst in 1873 wist een
Engelsche dokter. Blackley in Manchester, te
vermelden, dat hooikoorts veroorzaakt wordt
door de zaden van bloeiende planten.
Helmholtz, de groote natuurkundige en hooi
koortspatiënt. had dus gelük. toen hü de vl-
brionen. die hü in het neusslüm vond, voor de
veroorzakers aanzag en allen met hem. die van
een besmettelüke ziekte spraken. Dr. Blackley
kreeg dus gelük. Reeds tallooze geleerden heb
ben getracht, een middel tegen deze ziekte te
vinden, maar nog steeds is men daarin niet ge-
heel en al geslaagd. Een kuur op Helgoland 1
schünt heel goed te zün. daar men daar heel
zuivere lucht Inademt. Maar niet iedereen, die
De waterwerken voor het Trocadéro: een
creatie van den architect Expert; tusschen een
haag lan slanke waterstralen, spuit een mach
tige boog water, die van onderen uit in ver
schillende kleuren wordt verlicht. Het bUzon-
dere effect van deze -fontein wordt teweeg ge
bracht, doordat in het water een stof van bü
zondere chemische samenstelling wordt opge
lost, die bü bestraling met ultraviolet licht
blauw fluoresceert. Hiertoe zün aan belde zü-
Zweed naar Australië, die aan de Noord-West
kust een parelvlsscherU begon. HU had daarbü
buitengewoon veel geluk, want er zün ook tal
rijke parelvlsschers die hun leven lang werken
en nooit iets vinden. De Zweed ontdekte even
wel in een oester een reusachtig groote parel.
ZUn vreugde over zün vondst was zoo groot, dat
hü onmlddellük weer naar de kust terugvoer,
om den anderen zün geluk mee te deelen. HU
ontmoette een parelduiker uit Manilla, Nabos
genaamd, wlen hü zün vangst vertelde. Deze
luisterde met groote belangstelling, schonk hem!
vele glazen whiskey In en het gevolg was. dat'
de Zweed In den nacht naar huls ging met noc
maar één klein pareltje in zün zak.
Toen hU den volgenden dag ontdekte, hoe ge
meen hü behandeld was. alarmeerde hü de
politie. Nabos werd gevangen genomen, maar
de parel werd niet gevonden. Maar er was In
Australië een handelaar tn gestolen parelen be
kend. Llebld genaamd. Deze Llebld Het In de
onderwereld van alle havensteden bekend ma
ken. dat hü 500 pond sterling voor dengene uit
loofde. die hem de groote parel bezorgen
kon. Reeds den volgenden dag kreeg hü van
drie Australiërs de mededeellng. dat hü de
gezochte parel tegen 200 pond sterling krügen
kon. Het bleek echter een glasparel te zün.
maar toen ze hem die overhandigden, ver
moordden ze hem In koelen bloede. De moord
natuurlük ontdekt, de drie misdadigers
de straf die hun toekwam, maar over
de parel werd nooit meer iets vernomen. Dit is
een van de tragedies die zich om een parel af
gespeeld hebben.
Een andere interessante parel-geschiedenis
is de volgende: Een jongen van 12 jaar vond
ergens aan het strand een parel, die naderhand
den naam van „Zuiderkruis" kreeg. Hü bracht
haar aan zün vader, die de parel voor 10 pond
sterling verkocht. Naderhand ging de parel
over in de handen van een Afrikaan, die er op
zün beurt weer 100 pond sterling voor kreeg.
Reeds na een paar Jaar werd de parel voor
27.000 pond sterling verkocht. Dit is wel de
hoogste prüs, die er ooit voor een parel ge
maakt is. De oorspronkelüke vinder, de kleine
Tommy Clark, was en bleef een arme stakker.
Op een vreeselüke wüze schünt hü aan zün
eind gekomen te zl’n
in Chicago, die
voor het pubUek
zocht. Hiertoe waren