JCctv&fiaal winden day
Aljechin herovert zijn titel
e avonturen van Prof je en Struisje
Het incident tijdens den Jamboree-
wandeltocht te Bloemendaal
de strijd is thans
i
BESLIST!
WQWSDKG 8 DECEMBER 1937
WERELDKAMPIOENSCHAP SCHAKEN
zien
voor
Militaire colonne was
geen openbaar gezag
PROF. DR. J. HUIZINGA
DE NIEUWE BRUG TE HEDEL
Of ficieele opening op 28 December
Beklaagde voor het Hoog
Militair Gerechtshof
Mausoleum der Nassau’s
gevonden?
Onderzoek van een grafkelder
te Breda
De advocaat-fiscaal acht den luite
nant wel strafbaar
Ook in de 25e party heeft Euwe
zyn tegenstander de vlag
moeten stryken
De gestolen
documenten
Tta—est
WACHTCOMMANDANT VER
LIET ZIJN POST
Fraaie prestatie van den
uitdager
Commandeur in de orde
▼an Oranje-Naaaau
Hij wilde de „Piet Hein”
door lo wilsdorf
Huldiging van den
overwinnaar
I
s
CK
CK
in
In de afgebroken stelling
kw.
ook
een
50,
daarop
tl
heeft
te
meer
OP
Zwart: Aljechin
J17
Beklaagde die rich aelf verdedigde
Nauwelijks was de partij beëindigd en had
..Ik
Zü
dame.
18
hebben.
die
MO,
260,
265.
170,
Dh3—b3t
Db3xa3
klaari
Inner
k in 1935 den titel had veroverd, ver-
Ik. zooals u zich nog wel zult her-
dat Ik wel niet lang wereldkampioen
De' volgende, de 26ste partij van de match,
wordt heden. Woensdagavond in de groote aaal
van den Dierentuin te 's Gravenhage gespeeld.
De minister van Waterstaat, Ir. van Buuren.
zal Dinsdag 28 December de nieuwe brug over
de Maas by Hedel officieel openen.
Spr achtte beklaagde daarom strafbaar
aan belde ten laste legglngen en vroeg ver-
oordeellng tot twee geldboeten van f 5. subs,
één dag hechtenis.
Ten einde hiervan zekerheid te krUgen. heeft
graaf Du Monceau zich naar Breda begeven om
daar by de verdere opening van den kelder en
by het ondersoek van den Inhoud daarvan
aanwezig te zijn.
658
563
685
800
326
739
490
056
<11
236
797
588
hy
keus
President:
het verkeer
opvolgen”.
Beklaagde
het
de
aer:
ren
iks.
3e
72.
3e
115,
M,
3e
kw.
kw.
ver-
De
ge-
Eigeniyk had Profje een beetje angst ge
kregen voor die dichte bosschen en hU be
sloot den kapitein eens te vragen of er niet
en minder gevaarlijke streek wps, waar toch
een heeleboel te zien Is. Dus toen ze na een
vermoelenden tocht weer veilig op het schip
waren aangeland en rich eens heerlijk had
den gewasschen en andere kleeren hadden
aangetrokken, zetten ze zich gemakkeHJk lu
de kajuit aan de tafel met een sigaartje en
een kop koffie, en Struisje. gelukkig dat hy
rijn jong weer by zich had. was ook van de
party.
Toen de kapitein hoorde van Prof je’s be-
l
strijd met de Bloemendaalsche verordening
dus met de wet gehandeld.
Waarom zou de colonne zich niet aan de wet
behoeven te houden? Dat Is de kwestie waar
het hier om gaat, een kwestie, die by den
krygsraad niet tot oplossing is gekomen.
aardige uitdrukking op haar gezichtje.
..Waar denk je aan?" vroeg Pretorlus.
haar al dien ty d had gadegeslagen.
..Waar Ik aan dacht? Dat liefde" ook per
De historische set, waarmede dr. Alje-
ehin den Utel herovert, want hier geeft dr.
Bawe de party op.
Slotstelling:
hy een portefeuille met bankpapier onaange
roerd liggen. De documenten alleen hadden
waarde voor Langhorn. Het bezit darvan stelde
hem in staat Abdurn's politieke carrière en toe
komst voor altyd te vernietigen. Voor dit kleine
pakje, dat Abdurn om de een of andere reden
bewaard had. zou de geheime vereenlglng hem
meer betalen, dan hy ooit had kunnen droo-
men. Als aanstaand candldaat voor de hoogste
positie in de koloniën, zou Samuel Abdurn. nu
hy die compromltteerende documenten had. voor
altyd van die positie zyn uitgesloten.
Geen wonder dus. dat de geheime vereenlglng
Langhorn s aanbod direct had aangenomen. Ab
durn's vyanden waren gaarne bereid den hoog-
sten prijs er voor te betalen. Desa brieven toch
waren het eenlge middel, den gehaten man de
teugels van 't bewind uit handen te nemen.
Langhorn stak de enveloppe in z'n zak en
maakte, dat hy zoo gauw mogelijk uit t kantoor
en uit t gebouw kwam. Dadelyk begaf hy zich
naar z’n two-seater die een eind verder gepar
keerd stond, sprong er In en zette den wagen
voor 't laatste gedeelte van z’n reis In beweging
Het was reeds ver na middernacht, maar hy
moest de documenten nog afgeven. Hy werd in
een landhuis verwacht. 20 KM van destad,
waar ook de hem toegedachte chèque gereed
Star z'n kamers gaan als
Tot dusverre was niet met zekerheid bekend
waar deze grafkelder zich precies bevond. Wel
stond vast, dat deze kelder niet gezocht moest
worden in de directe omgeving van het graf
monument van graaf Engelbrecht den Eersten
van Nassau, overleden In 1443. zyn echtge-
noote Johanna van Polanen. overleden in 1446,
hun zoon graaf Jan van Nassau, overleden in
1475 en diens gemalin Maria van Loon, over
leden in 1500.
Thans echter heeft men. naar de Telegraaf
verneemt, in een ander gedeelte van de kerk
den ingang gevonden van een grafkelder, welke
nog geheel Intact Is en waarin zich verschil
lende kisten bevinden, zoodat het mogeiyk
wordt geacht, dat men hier np vele jaren van
gissen en tasten elndeiyk hel mausoleum der
Nassau’s heeft gevonden.
scheelt haar eigeniyk?” Informeerde
tameiyk naïef. De specialist glim
lachte. „Schelen? Alles en niets. Vóór alles heeft
zy levensvreugde en levenslust noodlg. Haar
ontbreekt wilskracht Zy is een schaduwbloem
Maar aldus de advocaat-fiscaal be
klaagde trad niet op als militair gezag De mili
tairen deden hier wat des burgers is: ze deden
mee aan een wandeltocht.
De krygsraad sprak beklaagde vry op grond
van een ambteiyk bevel. Was dit nu een straf
uitsluitingsgrond?
Volgens spr. was het bevel niet bevoegd ge
geven. doch beklaagde was in de opvolging van
dat bevel te goeder trouw geweest en de na
koming er van lag In den kring van beklaagde’s
ondergeschiktheid.
Spr. was het er niet mee eens. daar men
hier niet van een bevel kan spreken.
De „Staatscourant" bevat het Konlnkiyk
besluit, waarby prof. dr. J. Huizinga, hooglee-
raar aan de Ryksunlverritelt te Leiden, Is be
noemd tot commandeur in de orde van Oranje-
Nassaü.
De oude dokter Buchner had een collega
medegebracht, die zenuwspeclallst was.
Oliva lag gekleed op een rustbed, doch scheen
nog steeds onder de nawerking van de gebeur
tenissen, die zich den vorigen dag hadden afge
speeld. te lyden.
naar La Plata en daar de rivier opvaren om
andere gebieden te bezoeken. Allereerst kwa
men ze weer aan een groote stad, maar
Profje had geen lust om aan wal te gaan.
Daarom maakte hy het zich op de boot ge
zellig en deed allerlei spelletjes met den
kapitein en de stuurlui, in den tijd dat
alles voor de nieuwe reis werd klaargemaakt.
Er was ook een bal met hamertjes en dat
was net iets naar Prof je’s zin. Urenlang had
hy er pleister tr.ee en ook Struisje was van
de party. Die gebruikte alleen zyn pooten
en niet de hamertjes en daardoor ging er
nogal eens een bal over boord.
Voor het Hoog Militair Gerechtshof diende
Dinsdag in hooger beroep de zaak tegen den
37-jarigen M. van de H„ eersten luitenant van
de Koloniale Reserve te NUmegen, die 8 Aug.
van dit jaar als commandant van een militaire
colonne van 55 man van het Ned.-hidlsche leger
aan den Jamboree-wandeltocht heeft deelge
nomen en geweigerd te gehoorzamen aan de
bevelen van de militaire politie te Bloemendaal
om zyn colonne met drie man naast elkaar te
doen loopen.
betoog
de. dat. wanneer het een dienstverrichting be
treft, een militaire colonne als openbaar ge
zag moet worden beschouwd. Doet men dat
niet, dan zullen militairen In den vervolge wel
weinig lust hebben aan wandeltochten deel te
nemen.
Wat 1 ambteiyk bevel betreft, dit achtte be
klaagde ook aanwezig, al heeft de commandant
dit niet zoo uitdrukkeiyk gezegd.
Het Hof zal later uitspraak doen.
Spr. is van meenlng, dat. wanneer beklaagde
werkelyk een leger-afdeellng vormde, hy zich
niet aan de politie behoefde te storen. Dan is
hy zelf openbaar gezag en niet aan verkeers
regelen onderworpen. Het is niet de taak van
de politie zich te bemoeien met de uitoefening
van een andere openbare macht.
De 20-jarige sergeant J. van der K.. gewoon
dienstplichtige by de specialisten-compagnie
van het 7de regiment infanterie te Harderwijk
heeft 5 September van dit Jaar. terwijl hy als
wachtcommandant in de Oranje Nassau-kazer
ne aldaar dienst deed, dien post eigendunkelyk
verlaten.' De sergeant had het commando over
gegeven aan een soldaat en was per flets naar
de haven gegaan om daar bet prinseluk jacht
..Piet Hein" te zien, waar Prins Bernhard zier. Het was hem niet om geld te doen; daarom Het
aan boord bevond.
Toen hy stond te kijken, drong het verkeerde
van zyn daden tot hem door. Hy maakte on-
middellyk rechtsomkeer en meldde zich by der.
luitenant van piket.
De krygsraad heeft den sergeant veroordeeld
tot veertien dagen gevangenisstraf voorwaarde-
lyk met verlaging tot den stand van gewoon
soldaat.
Van dit vonnis was de sergeant by het Hoog
Militair Gerechtshof in hooger beroep gekomen
De advocaat-fiscaal wilde het vonnis van den
Krygsraad in zooverre gewyzlgd zien. da<
hoofd- en by komende straf beide voorwaarde-
iyk zouden worden opgelegd
Het Hof zal nu nader uitspraak doen.
lag. Daarna zou
een IriWtkkeiyk ryk Ban ,v
Üy stuurde z'n wagen door de verlaten stra
ten der stad naar buitenwegen toe en reed
met geringe snelheid, zoodat geen politie-agent
hem zou kunnen aanhouden. Een 18-tal K M.
liepen over een goed geconserveerden asfaltweg.
Het duurde echter byna 'n uur. vóór hy dien had
afgelegd. Voorzichtig sloeg hy nu den hobbe-
ligen weg In naar het landhuis. Hy reed lang
zaam. maar de wagen schokte ontzettend, tot
groot misnoegen van Langhorn. Een eind verder
zag hy echter in 1 licht zyner koplampen, dat
de weg zich scheen te verbeteren Van daar tot
den spoot weg kon hy gerust harder ryden.
Langhorn trapte op het gaspedaal en de two-
scater schoot voorwaarts
Eensklaps zag hy vlak by de spooriyn een
gebroken houten wiel, dat biykbaar door woon
wagenbewoners was weggeworpen of verloren.
Voor dat hy goed en wel wist wat het eigeniyk
was was hy er al vlak by. Hy trapte op de
voetrem en.... de kleine wagen vloog vooruit.
Hy had hy vergissing op het gaspedaal getrapt.
Met een schok vloog de kleine auto vooruit,
stormde over het houten wiel, helde over naar
rechts en botste In volle vaart tegen een tele
graafpaal op. Langhorn werd van z'n bank ge
worpen en kwam met z’n hoofd midden tus-
schen de twee rails van den spoorweg terecht.
De twoseater viel op het achterste gedeelte van
zou blyven. U zult nu misschien van mU ver
wachten, dat ik op 't oogenblik zeg: „Ik aal
wel met lang ex-wereldkampioen blyvendoch
dit zou niet alleen onbescheiden zyn in ver
band met myn bekwaamheden, doch niet min
der in verband met myn aanspraken Ik zal
afwachten, wat de andere pretendenten, zoo
als Oapablanca en de jongere meesters, zullen
doen. Doch binnen vier i vyf jaar zult u mis
schien wel meer van my hooien."
Een speciaal woord van dank aan de orga-
rxlseerende dagbladen, het comité en de secon
danten wilde dr. Euwe bewaren tót een betere
gelegenheid, aan het eind van de match. Hy
eindigde met het uitspreken van zyn erken-
teiykheid voor dit grootsche schaaktesten.
Alle redevoeringen werden met luid applaus
beantwoord.
Een overgelukkige wereldkampioen luisterde
daarop diep ontroerd naar de te zijner eere
aangeheven ..Marseillaise’'. Het „Wilhelmus"
volgde, door ieder uit volle bont meegezon
gen.
Intusschen hadden de filmoperateurs hun
werk verricht, dr. Aljechin poseerde nogmaals
voor de fotografen en toen was de feestelyke
zitting ten einde.
41. Kf3—e4
Nog het eenlge, want op 41. Ke2„ volgt Te8t,
43. Kdl, Dflt. 43. Kc2, Te2 en op 41. Kf4 een
voudig Te8, waarna tegen g5 niets
verzinnen is.
41.
42. Ke4—d5
43. Kd5—d4
Voorts heeft beklaagde uit de woorden van
zyn commandant, kapitein Van der Berge: „wij
loopen normaal", afgeleid, dat men op den rij
weg moest loopen.
Militaire colonnes loopen nooit anders dan
op den rijweg. De kapitein heeft ook als ge
tuige voor den Krygsraad verklaard, dat hy,
wanneer hy gezien had, dat de colonne op een
voetpad liep, gecommandeerd zou hebben
den ryweg te gaan loopen.
De advocaat-flscaaL mr. A. Rombach, zeide
in zyn requisitoir, dat verschillende voorwaar
den, welke de burgemeester van Bloemendaal
voor den wandeltocht heeft vastgesteld, niet
zyn nagekomen. "Daarmee heeft beklaagde In
-j-j amaby Langhorn bad den nachtwaker om-
L< gekocht, en zich daardoor toegang weten
te verschaffen tot het pnvé-kantoor van
Samuel Abdurn. Het had hem echter nog veel
meer geld gekost om door den nieuwen secre
taris van dien heer te worden ingeUcht over de
opening der safe. Hy had niet meer dan enkele
minuten behoeven te zoeken, om zich van de
enveloppe met documenten meester te maken.
iyk. Alles wat men doen kan is. haar op reis
te sturen, haar onder menschen brengen, die
niet al te veel notitie van haar nemen en haar
door een geheel nieuwe omgeving afleiding be
zorgen. Myn collega, dokter Buchner, heeft my
medegedeeld. dat de kosten geen rol spelen.
Des te beter. Zy moet leeren, zich in een luxe
plaats te bewegen, zy moet zich in die om
geving op haar gemak gaan voelen, er genoegen
in scheppen, met menschen om te gaan en ten
slotte op die w.yze zelfvertrouwen en levenslust
aankweeken Ik heb met verbazing gehoord, dat
die dame, hoewel moeder van een volwassen
dochter, nog zoo jong is. zy moest het geluk
haar hart aan Iemand te verliezen.
Neemt u my niet kwalyk. Jongedame, dat ik zoo
oneerbiedig over uw mama spreek,” zei hy met
een buiging naar Bella. Wat een prachtmelsje
was dat! Naar geest en lichaam kerngezond. Een
lust haar te zien, dacht dokter Schlelnz.
Vervolgens werd nog een en ander besproken,
doch de hoofdzaak was behandeld. Spoedig
daarop waren de twee geneesheeren vertrokken
en bleef Bella met Pretorlus achter. Eenlge
oogenbllkken spraken zy niet „Alweer die
eeuwige liefde," dacht Bella met een eigen-
was het daarmee niet eens. Uit
voerig betoogde hy. dat de wetgever niet gewild
heeft, dat de politie aan militaire colonnes be
velen geeft.
De president, mr. Plek, kwam o.m. op grond
van de wet op den staat van oorlog en beleg
tot een andere conclusie. Wat het loopen over
de voetpaden betreft, zeide beklaagde, dat de
Koloniale Reserve uit propagandistisch oogpunt
aan den Jamboree-wandeltocht heeft deel
genomen.
zwanen tegen de onveiligheid In de bosschen.
was hy niet erg verwonderd. Zelf had hy ook
in angst gezeten en eigeniyk was het een
groot wonder, dat Profje er levend van af
was gekomen. Hy ging nu in zyn kast zoe
ken en haalde daaruit een kaart van Zuld-
Amerika te voorachyn, die hy op tafel neer
legde. Btruisje moest ook wijsneuzig mee-
kUken, al had hu niet veel begrip van kaar
ten.
De keus werd bepaald op een reis naar
Argentinië, want daarvan had Profje veel
gelezen, en daar zou hy erg graag eens een
kykje nemen. Het schip zou koers zetten
het
van
den burgemeester aan den tocht had deelge
nomen. eischte de audlteur-mllitalr een geld
boete van 10 subs, vyf dagen hechtenis.
De Krygsraad heeft de ten laste gelegde fei
ten bewezen verklaard, doch beklaagde niet
strafbaar geacht, daar hy de feiten heeft be
gaan ter 'uitvoering van een ambteiyk bevel,
dat. daargelaten of het bevel al dan niet be
voegd gegeven was. binnen den kring van be-
klaagdes ondergeschiktheid lag en dat hy te
De audlteur-mlHtalr by den Krygsraad te
*s-Hertogenbosch heeft wegens het niet gehoor
zamen aan de bevelen der politie een geldboete
van 25 subs, vyf dagen.geëischt. Voor
feit, dat beklaagde zonder - toestemming
meld,” zei hy glimlachend. „Je bent ongeveer
drie en twintig, dus het wordt hoog tyd!"
Bella stond op.
„wy ritten hier maar gekheid te maken, ter-
wyi hiernaast...."
„Ja, hiernaast ligt je lieve mama en zy
komt aanstonds by ons aan tafel," verklaarde
Pretorlus energiek. Hy ging naar de deur, gaf
er een licht klopje op. deed ze een keertje open
en vroeg. .Mag ik?”
.Kom maar.” klonk het na eenlge aarzeling.
Pretorlus ging binnen en deed de deur achter
zich dicht
Oliva lag op de chaise-longue. Zy had haar
lichtblauwe kimono aan en een wollen deken
was over haar knieën geslagen Zy zag er inder
daad lydend uit en had donkere schaduwen
onder haar oogen. Pretorlus vond, dat zy niet
tegenstaande dat zeer mooi was en het verwon
derde hem, dat t hem In al de jaren niet
was opgevallen. Diplomatieke terughoudendheid
was hem vreemd. .Je bent werkelyk heel mooi,
OUva." zei hy oprecht, nam dan plaats op het
lage bankje aan het voeteneinde en vatte haar
hand.
.Jammer, dat t noodlg schynt, dat je zoo
moet lyden, om te laten zien, hoe mooi je
bent!”
.Zeg, wat wil Je eigeniyk van me? Ik had
my voorgenomen, zoolang Ik leef geen woord
meer tegen Je te spreken." zei ze met horten en
De opperceremoniemeester van H. M. de Ko
ningin. J. H. F. graaf Du Monceau heeft zich
Dinsdag naar Breda begeven om aldaar In de
Groote of O. L. Vrouwekerk aanwezig te zyn
by het onderzoek van een grafkelder, welke
vermoedeiyk het gebeente der eerste Graven
van Nassau zal bevatten.
goeder trouw als een bevoegd gegeven heeft
beschouwd
Van dit vonnis was de audlteur-mlHtalr
hooger beroep gekomen.
De belangsteUlng voor deze zaak was, vooral
van militaire zyde, vry groot.
Beklaagde gaf de feiten grootende^ls toe.
President: „Waarom voldeed u niet aan het
bevel van de poUtle?”
Beklaagde: ..Onze colonne kent alleen de for
matie van vier en die van twee slechts In spe
ciale gevallen".
President: ..Maar het betrof hier
speciaal geval
Beklaagde: „Het was voor ons niet noodlg
met minder dan vier man te loopen. onze for
matie was door speciale groepeerlng smaller
dan een gewone formatie van drie man".
,A1« de politie in het belang van
aanwyzlngen geeft, moet u deze
ben nieuwsgierig, hoe dokter Schlelnz
het met haar zal steUen. Een zeer byzonder
geval, dat van mevrouw von Belamy," zei hy
peinzend.
„Is zy werkelyk riek?" vroeg Pretorlus.
.Ja en neen. Het is een gevoelskwestie
is niets, maar een complex van storingen en
remmingen, en daardoor lydt zy misschien meer
dan wy weten.”
Pretorlus keek hem oplettend aan Hoe een
voudig verklaarde zoo'n vakman dat. Daarover
had hijzelf OUva meer dan eens. en niet al
te zachtzinnig, onderhouden. Hy had haar kop
pig en eigenwijs genoemd en In werkelykheld
leed zy onder de onmogelykheid, zich daaraan
te ontworstelen.
Buna een half uur duurde de visite van den
specialist. Daarna verscheen hy in de huis
kamer en accepteerde met graagte de hem aan
geboden sigarette Eenlge minuten zaten de vier
menschen zwUgend by elkaar.
„Nu. Ik heb met mevrouw afgesproken, dat
zy morgen naar Nizza gaat begon de vreemde
dokter het gesprek. „Het viel niet gemakkeiyk,
haar er toe te bewegen maar nu zyn wy
accoord."
„Wat
Pretorlus,
z'n Hchasun en drukte hem met z'n heele ge
wicht neer. Z'n linkerbeen deed hem ontzettend
pyn. Daar lag hy nu op de rails; z’n boven
lichaam was vry, maar z'n onderlichaam zat
vastgeklemd Hy verloor het bewustzyn.
Door het suizen van de rails tegen z'n. hoofd,
onwaakte hy uit z’n bezwijming. Er was een
trein In aantocht. In de eene richting kon hy
meer dan een halve myi de lyn overzien. Alles
was daar In t diepe duister. Hy herinnerde zich,
dat de spooriyn aan den anderen kant een
scherpe bocht maakte, een goede 900 meter van
hem af Van dien
kant zou er dus j"
een trein nade
ren. Afgaande op
suizen van
rails, nader
de deze met groo
te snelheid. Bin
nen enkele minuten zou de trein om de bocht
zyn en in de duisternis over hem heen rijden.
Het oogenbllkkeiyk doodsgevaar deed Lang
horn scherp en logisch denken. De locomotief
zou nog bytyda kunnen stoppen, «ander hem
te pletter te rUdgn, als hy een duidelijk sllriaal
kon geven om den trein tot stilstand te brengen.
Snel dacht hy na. Toen greep hy rmar de lu
cifers in z'n vestzak, ofschoon elke beweging
hem geweldig veel pyn deed. Hy verbeet zich
en doorzocht haastig z'n kleeren om iets te vin
den dat hy zou kunnen aansteken, maar hy
vond niets dan de dikke enveloppe met de do
cumenten van Samuel Abdurn. Hy hield se
krampachtig vast. Daarna legde hy brief voer
brief in koortsachtige haast voor zich op den
grond. Vervolgens schoot hy alles by elkaar en
voegde er nog vyf groote bankbiljetten by, die
hy by zich droeg. Met bevende hand stak hy
lucifer na lucifer aan. Elndeiyk vatte bet pa
pier vlam en brwridde In vry hooge rookerige
kringen. Juist toen de lichten van de locomo
tief cm den hoek schoten. Toen viel Barnaby
Langhorn voor de tweede maal flauw.
Hy kwam tot zich zelf, toen men bezig was.
den auto weg te halen, waardoor hy aan de
spoorbaan gekluisterd had gelegen. De machi
nist boog zich over hem heen, met een lantaarn
Itj de hand Passagiers kwamen aangeloopen.
„Gelukkig, dat u bytyda het lichtsein gezien
hebt mompelde Langhorn verward.
.Lichtsein?" herhaalde de machinist verwerf
derd, Jk heb niets gezien. Een oogenblik later
viel hét Ucht van z'n lantaarn op een hoop tot
asch verbrande papieren.
„Als we met onze gewone snelheid langs de
bocht waren gekomen, had Ik nooit bHtyds kun
nen stoppen. Ik heb er In elk geval niets van
gezien. Vlak voor de bocht raakte een cyUnder-
kop los. waarop Ik de locomotief natuuriyk zoo
gauw mogeiyk tot stilstaan bracht. Juist toen
zag Ik met m’n lichten iets op de rails liggen.
Aan dien losgeraakten cyllnderkop hebt u dus
uw redding van een wissen dood te danken.
Van dat vuurtje van u heb ik niets gezien."
Als verdwaasd keek Langhorn naar het
hoopje, tot asch verbrande, gestolen documen
ten. Toen viel hy voor de derde maal In zwym.
(Nadruk verboden)
Na 43 zetten heeft Dr. Euwe de
vyf en twintigste partij van de match
om het wereldkampioenschap scha
ken, welke Dinsdagavond in de kleine
zaal van den Dierentuin te Den Haag
werd voortgezet, gewonnen gegeven,
waarmede de uitdager, Dr. Aljechin.
het vereischte aantal punten om het
wereldkampioenschap te heroveren,
n.l. 15 K. heeft behaald. Dr. Euwe
heeft dus den titel, welken hjj in 1935
bemachtigde, weer moeten afstaarf.
1 iyf te jagen." antwoordde hy rustig, zonder
haar hand, die bevend in de zijne lag. los te laten.
En vóór zy nog tyd had. hem van antwoord
te dienen, vervolgde hy: „Ik ben er in t ge
heel niet'voor, dat je alleen naar Nizza reist."
„En toch doe ik het.” kwam het er al veel
vastberadener uit. „Ik heb het den dokter
die my zeer betrouwbaar voorkomt beloofd.
Ik laat my door jelui de wet niet voorschryven
door Jou njet en door Bella niet En wat haar
betreft Ik wil haar niet meer zien zeg haar
dat namens myi”
„Best." antwoordde hy droogjes. ..Dat is nu
ook niet het belangrijkste. Denk er nog masr
eens over na Ik ben overtuigd, dat je zelf wel
zult Inzien, dat Je niet In staat bent, zoo'n verre
reis alleen te maken. Aan de Rlvièra komt de
groote wereld te zamen. Luxe en vermaak gaan
daar hand in hand. Je zult je daar als een
vreemde eend in de byt voelen zyn woor
den waren weloverwogen. Alleen dan. wanneer
hy haar tot tegenspraak prikkelde, kon het hem
gelukken, dat zy haar belofte hield en inder
daad op reis ging.
„Sta my dan ten minste toe. dat Ik kemers
voor Je bestel; vind je dat goed? Zooals je
weet, ben Ik daar dlkwyis geweest en ken ik
je dan toch met lets van dienst zyn
..Dank je wel. Ik zal mijzelf wel redden." zet
ze onvriendeiyk en na eenlge minuten gezwegen
te hebben, voegde zy er bü. zonder hen.
van den directeur onverklaarbaar voor Er lag
verachting in zun blik. Verachtelyk en hoonend
had hy geglimlacht.
Waarom? Slechts met moeite kon Bella die
vraag uit haar gedachten bannen. „Al tweemaal
Ijeb Ik je gevraagd, hoe het Is gegaan!" lachte
Pretorlus. die haar verstrooidheid aan vermoeie
nis toeschreef. „Ik kon niet weg. anders was ik
op een of andere manier naar binnen geslopen;
ik voor my zie veel liever een generale repetitie
dan de première zelfl"
Hy was een hartstochtelyk liefhebber van
het tooneel, zooals trouwens van alle takken
van kunst.
VirgHius Pretorlus zag in Bella een uitgelezen
kunstwerk aan welks volmaking hy had mede-
geholpen. HU was trotsch op haar en had er
geen oogenblik sput van. dat hy daarmede
Ollva, de vriendin van zyn jeugd, had helpen
mls.eiden Hy wilde Bella's stryd. zoo goed hy
kon, met haar en voor haar, ten einde strijden.
Geen seconde was het hem ooit if de gedachte
gekomen, dat men zyn bemoeiingen voor haar ook
anders kon uitleggen.
-oud-wereldkamploen tydens den ge-
“élen wedstrUd niet zoo opgewekt te hebben
gezien als thans. Het scheen of hU zich van
•en zwaren last bevrijd gevoelde en zyn pret
<®i deze volstrekt overbodige zitting, welke
uitsluitend ten behoeve van de radio- en film- I
ondernemingen op touw was gezet, ternauwer
nood kon bedwingen.
■en kranige overwinnaar een sportieve
veriteMri
Vlrgüius Pretorlus was een knappe, groote
“~'*net é®n tameiyk heerschzuchtig karakter
gebiedenden blik, doch voor hem was zy niet
N,tuurlUk. «y had hem ook haar heele
en gekend. Maar het kwam Bella voor, dit
»oor directeur Ellegarde altyd een beetje
••nuchter zou blyven, ook al kende se hem
•oed.
Preto»iu« had haar met zyn auto
den schouwburg afgehaald. Toen hy haar
•roette en haar by het Instappen behulpzaam
stond de directeur in de vestibule. Het was
tegenstelling met de
"Tsndeiyke woorden, die hy achter de schennen
had ««sproken, haar nu spottend na
haar Va” het kwaadsprekende gefluister over
dr. Euwe zyn tegenstander de hand geschud
met de woorden: „Ik ben bly, de eeYste te
zUn, u te feUciteeren”, of het gebeele pro
gramma, keurig voorbereid en misschien voor
af wel aan een tydproef onderworpen, werd
sonder verwyi afgewikkeld.
Mr. Levenbach. voorzitter van het Euwe—
Aljechin-comcté, wees erop, dat zich later
stellig een gelegenheid tot uitgebrelde» hul
diging zou voordoen, doch wenschte Aljechin
reeds nu geluk als eersten oud-wereldkamploen
die ooit den titel heroverde. Spr getuigde na
mens de geheele schaakwereld van de groote
bewondering voor het genie van den overwin
naar en het diepste respect voor ae onver-
geiykelyke wilskracht door hem aan den dag
gelegd. „Ik hoop," zoo besloot by. terwyi hy
dr. Aljechin een krans overhandigde, „dat gu
bereid zult zyn uw titel tegen eiken recht-
matigen uitdager te verdedigen En gy, dr
Euwe." zoo vervolgde hy, „wy kunnen ons uw
deceptie voorstellen, echter, het dient erkend,
dat Aljechin heeft gevochten als gold het zyn
leven, wy zyn ervan overtuigd, dat gy niet
ontmoedigd zult blyven en als onversaagd
Hollander uw nederlaag te boven zult komen
Wy allen hopen, dat gy nog tot groote
richtingen In staat zult blUken te zyn.
sportiviteit waarmede gy uw nederlaag
dragen hebt verdient den hoogsten lof. Stellig
zult gy u ook In de vyf resteenende partyen
met leeuwenmoed verdedigen."
Nadat de heer van Harten namens den Kon
Ned. Schaakbond een krans had overhandigd
en de heer Sythoff Jr. den nieuwen wereld
kampioen in het Russisch had toegesproken
nam dr. Aljechin bet woord.
„Ik ben tezeer ontroerd, om veel te zeggen",
aldus de overwinnaar, „doch gevoel my ge-
drongen. mUn groote voldoening en vreugde
om de herovering van den titel tot uiting te
brengen. Nooit zal ik vergeten, dat ik het tot
standkomen van deze match aan dr. Euwe
te danken heb gehad. Ik betuig hem hiervoor
uit den grond van mUn hart mijn erkentelyk-
heid. Onze vriendschappeiyke verhouding is
dezelfde gebleven en zal onveranderd blyven
bestaan."
Vervolgens stelde hy met voldoening vast,
dat er geen enkele moeliykheid tusschen hem
en het EuweAljechin-cotnlté was gerezen en
dankte zoowel wedstrudleldet Maroczy als de
belde secondanten. Fine en EJlskases. voor
hun werkzaamheden gedurende de match. Wat
Eliskases betreft, zoo verklaarde hy In het
Dultsch, Ik zou geen betere keus hebben
kunnen doen.
Aljechin bood zyn secondant daarop een
eln souvenir aan en eindigde zyn speech
et de woorden: „Ik stel my tot taak, de
resteerende partyen met onverzwakte concen
tratie ten einde te spelen."
„Waarde wereldkampioen", zoo ving hierop
dr. Euwe zUn kleine speech aan. „Hartelyk
dank voor uw vrlendeiyke woorden. Ook ik
ben verheugd, dat onze vriendschap onveran
derd is gebleven. Ik wensch u geluk en hoop,
dat u den nieuwen titel zeer Vaak zult kun
nen verdedigen." Zich tot schakend Nederland
richtende, vervolgde hy.De twee jaren van
myn wereldkampioenschap hebben voor my
een allerprettlgsten tyd gevormd, dien ik dank
aan uw belangstelling en medeleven, ook ge
durende deze match. Het spyt my natuuriyk
geweldig, den titel te hebben verloren, doch
ik kan u verzekeren, myn uiterste best te heb
ben gedaan en tot aan de grenzen van mUn
kunnen te zyn gegaan. Maar wy zouden
over de oorzaken van mUn nederlaag boek-
deelen kunnen schrijven, wy kunnen de ver
klaring ook in enkele woorden samenvatten
het ging op het laatst -eenvoudig niet meer, ik
had niet anders te doen dan mU daarby neer
te leggen.
„En je hebt gezworen, acht dagen lang geen
critlek te oefenen. Maar in plaats daarvan doe je
niets anders dan je omgeving zorg en onrust op
steld. Met dokter Buchner den specialist met de
patiënte alleen en keerde naar de huiskamer
terug, waar Bella en Pretorlus zich bevonden.
anders slechts by zoogenaamd onbegrepen ge
trouwde vrouwen heb aangetroffen. Haar
eenigen levensdurf by te brengen, is aeer moei-
klaarde zy en begon dan zonder eenlge aanlei
ding te blozen.
,jy moest ook zoo'n recept hebben, beste
l*i! Inel^w^rdlae feesteiykheld. deze hul-
digings-cerempnle. ter eere van den overwin
naar der groote match. Vriendeiyke bloemen,
‘tatlge palmen, hel-witte fllmlampen en louter
geamuseerde gezichten, op één enkele uitzon
dering na: dr. Aljechin. die, evenals twee jaar
geleden, in groot tenue, een gelaatskleur en
-uitdrukking vertoonde, als had hy niet de
heldhaftigste prestatie geleverd en het meest
formidabele succes geboekt, welke ooit de car-
nÉre van een schaakmeester oplulsterden.
En dr. Euwe? wy moeten bekennen, den
3e
3e
3e
