NIEUWS tl HOORN De avonturen van Prof je en Struis je f all M Plagerijen het Kantongerecht voor o ZAALBERG deken l Kruitlorei^^.1 Ji|sschen oofd-en A VAN EEN BURENRUZIE NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD n i - DONDERDAG 9 DECEMBER 1937 KI EEN HACHELIJK AVONTUUR De heer F. Groot vertelt WOU Carillon-klanken Maria Onbevlekte Ontvangenis Om rilling te krijgen een Overtredende Jamei zaakje TE HOORN KOEPOORTSWEG TELER 412 JAARVERSLAG GASFABRIEK T& T reiterytjes Qiitisnen- Deken Een ècLle ZAALBERG deken Lost f Ï(M I De man, die wat verdienen Zomersche ideeën opgewekt door overtredenden ysco-man 94 De in 1930 ingezette daling houdt nog steeds aan Plechtig Lof besloot de luister rijke viering G /ij Een „vet9’ had be- wakker riep, van het tooneel verdween. „af en 2 y 'o 1 Hy liet hen beloven, dat als ze aan boord Als het winderig of regenachtig was en ze I e* voor Je laten openen als Je verkiest. De af re- DOOR LO WILSDORF j is gevestigd ook een andere dame de B., «’as met haar de „schuldige", hy .Uk, of ik over zyn weer balspeelden. zy in de buurt zouden blU ven en alle ballen die in het water kwamen op zouden happen en- dan aan Struis je zou den teruggeven. HU zou ze door een of ander venstertje van hen aannemen. En zoo hoefde Prof Je niet boos te worden, als Struis Je een bal in het water sloeg. Verschenen is het jaarverslag van de gas fabriek over 1936. Volgens dit verslag bedroeg het buizennet in de gemeente Hoorn per 1 Januari 26.087.90 M. en per 31 Dec. 25.994.90 M. Het buizennet in de buitengemeenten bleef 63.481.31 M. Het aantal gasverbruikers bedroeg voor de gewone meters per 1 Januari te Hoorn 1741, te Blokker 123, te Zwaag 69. te WUdenes 60 en te Venhuizen 173. Per 31 December d.a.v. was dit voor Hoorn TenU zal een vogels o ’O Astob 930 tot heid zjj Ar bei kenden 424 per Ondei •ater 1 overged; cr*a. te J. Ba rt Enkhuiz Daan G.V. Z. 13—1®. Voetl K.G.B Voelt Rood 1 gels a- In kwam bestuui Als c teelt P Zwaag bollent B.K.1 foor z< Junlorer K O.B. I»T.l van de een in Het der led het kir de hee: is hien ders m gaande 2 pet. dragen. Mede behand gaderin Op e te brei Januari aangevi ultgevo voor dra middek sluiting In d van pa men d< f 16.1 van za kinderl De 5 verstre de afdi neutral desen dag 12 V.V.W. O» Hel ijzer, spoorlij is. is l bewerk! •al duj Barge J. Weel M. E. 1 E Bos. Overli Pater, zomer. terug c 8t Ni ■"ende i Oh Jaar *n goe< *er dru Evert lijksche monlun uit Hot dit corj Name zitter, i hem e De lede De h van wa geen zin hadden om aan dek te zitten, dan werd in de gezellige kajuit ganzebord ge speeld. Maar daarmee mocht Struisje niet meedoen, opvdat hU telkens alle cakejes opat en de dobbelsteenen bU het schudden In zUn bek per vergissing ook doorsllkte. Het duurde niet lang of allee was in orde voor de reis en nu werd het anker'gelicht en de tocht begonnen. En als Je van je reis terugkomt, ga je die soort geldzaken bestudeeren, om voortaan je perso neel te kunnen controleeren. Vind je dat goed?" „Ik heb Je niet willen krenken. Virgllius," be gon zU eenigszins aarzelend; het was haar aan te zien, dat het haar meer dan zwaar viel, te bekennen, dat zU te ver was gegaan. „Ik meende slechts, dat de tüd was gekomen, om mU zelf meer met myn aangelegenheden te bemoeien," besloot zU zacht. „TUd? Dat geloof ik ook. Meer dan hoog tyd maar je hebt nooit gewild. Dus, zooals ge zegd, wanneer Je terugkomt, zullen wij die zaak nog eens bespreken en in die richting lelden. Nu echter, verzoek ik Je op te staan en met ons mee te eten. De tafel staat gedekt ik heb honger als een paard." voegde hU er gemoedelijk aan toe. „Ik dank Je, ik eet niet!" „Goed dan eet ik in een restaurant en neem Bella mee.” „Ik voel me nog erg slap.” „Dan zal ik je dragen en reeds kwam hij naar haar toe en strekte z’n armen uit, alsof hy haar wilde optillen. r 1 4:i K.S.I «hg we ben voi «Henen «henen De Purperen Heuvel met sterrenwacht in de nabijheid van Nanking. Deze heuvel be vindt zich reeds in handen der Japanners 'i kwam, zoodat In 1936 de productie reeds tot 2.186.660 M3, was verminderd. Met verrassende vlugheid was zy hem voor en zat rechtop. Dan glimlachte hU vriéndelijk aanmoedigend en bood haar zjjn arm aan. Zoo ondersteund, liep zij die weinige passen inder daad met knikkende knieën naar de aangrenzen de kamer, waar zij in een leuningstoel zonk Pretorius schoof haar met stoel en al tot voor de plaats waar haar couvert stond. Bella negeerde 1U; die scheen lucht voor haar kettingen ontvang Je dan van nu af rechtstreeks, te zijn. Ongemerkt gaf Pretorius het meisje een knipoogje en dan lepelden zü zwijgend hun soep. Na het eerste gerecht begon Pretorius over de reis te spreken. Zijn aanbod, om haar te be geleiden. sloeg zy af. Ook een gezelschapsdame wilde zij in geen geval. En den dag van haar vertrek bepalen, was niet mogelijk, zoolang zjj zich nog zwak en slap voelde. Op die wijze werd hU dus aan den dijk gezet. t Bella werd aan de telefoon geroepen en Vlr- gilius bleef met OUva alleen. .Morgen treedt Bella op In een première zou je niet kunnen besluiten, naar den schouw burg te gaan. Oliva?" vroeg hij en keek haar strak aan. ZU maakte een afwerende beweging alsof hij haar wilde slaan. Met hoogmoedlgen blik mat zij hem en wend de dan zonder een woord te spreken haar hoold af. .Je liet toch blUken, dat je het prettig vond toen Bella je over een opvoering van Maria Stuart sprak een gezworen vijandin van het tooneel kuif je dus niet zyn," betoogde hy ge- moedeiyk. HU wist, wat het voor Bella zou oe- teekenen als hU nu overwinnaar bleef. Maar haar antwoord deed hem bUna om vervallen „Ik betaal mijn plaats en daarmede ook die de menschen, die de vertoonlng geven.” „Zooals je den orgeldraaier met zUn aapje betaalt?” vroeg hU. terwUl hU op z'n lippen beet. ,4a, precies zoo,” was het droge antwoord. Alsof hij door een wesp was gestoken, sprong Pretorius overeind. -A's® De volgende twee heeren bleken goede be kenden te zyn. Ze werden tenminste verwel komd met het lang niet vriendelUke: „Zoo, zUn jullie daar weer?” Wat was het geval? J. J„ veehouder te Oost huizen. had voor den tweeden keer op het land van J. T. geloopen, die zulks niet kon toestaan en het had ..aangegeven." J. J. was voor hetzelfde feit al eens meer verschenen; vandaar de begroeting door den Kantonrech ter. vet In züi gekraaid ZUn gezicht was purperrood geworden en zyn stem klonk heesch. Niettemin bedwong hy zich en na eenlge seconden van voorbereiding sprak hij halfluid en‘ zoo nadrukkeiyk als men tegen een kind spreekt: „Hoor mU aan, Oliva, en luis ter goed naar mU.want het te ’t laatste wat ik je te zeggen heb. Ik heb van je gehouden, OUva. JU was de eenlge vrouw, die Ik heb liefgehad. Ik heb het tot dusver nooit geweten. Maar nu. se dert je hier bent, sedert ik geloofde, dat je wer- kelljk een vrouw ging worden, sedert dien tyd weet ik. dat ik jou en jou alleen heb bemind, zooals het een man slechts mogelijk te, een vrouw te beminnen. Ik dacht, dat je op weg was. je eigen fouten te erkennen. En je moet nu weten, dat ik destijds meer dan twee jaar heb rondgezworven en dat ik toen vernam, dat je je zonder protest aan een onwaardige had laten verbinden. Ik wilde je vergeten. Want toen was er iets in mU verwoest en dat was het geloof aan de reinheid van een vrouw. Ik. die je voor te jong gehouden had. om je door een woord te willen binden, toen weet je t nog toen bU jullie in den tuin toen ik je voor de eerste en laatste maal In mUn armen hield. Ik heb je daarna als slecht beschouwd, omdat Ik je voor hebzuchtig hield. Je wilde den onmetelUk rU- ken. afgeleefden Belamy trouwen, dacht Ik. Kon ik weten hoe geweldig groot de Invloed van je familie was, hoe willoos je zelf bent geweest? Dit alles vernam Ik eerst naderhand en bU ge deelten. Inmiddels heb je je eigenaardigheden aangewend, die een man aan je zyde slechts ongelukkig kunnen maken. Je achterlijkheid en heerschzucht maakten je belachelijk. Ik hield ze zich nu toch wel ze zoomaar in de 17 Onwillekeurig was hU opgestaan en staarde haar verbysterd aan. „Wil je zelfstandig be schikken/ Hoe stel je je dat voor? Heb ik je ooit In je uitgaven belemmerd? Om zelfstandig over je kapitaal te beschikken, moet je jezelf vóór alles van die zaken op de hoogte stellen. Dat gaat maar niet in een vloek en een zucht Je moet een boekhouder aanstellen en verder kan toorpersoneel ..Zoo bedoelde ik t niet,” zei ze haperend. ,Jk bedoelde alleen, dat ik niet behoef te vragen, als ik geld noodig heb, doch van mijn tegoed bü de bank zooveel kan opnemen als ik zelf wil.” ..Heb je er eenig idee van, hoe groot je tegoed bU de bank te?” „Neen,” bekende zy aarzelend. „Bovendien te Bella er ook nog. Ik ben even tueel bereid, mUn functie als beheerder van je vermogen neer te leggen alleen, met wlen moet ik nu afrekenen? Maar ik wil je een voorstel doen. Ik. zal aan de Bank een rekening aan haar fiets had licht zat. dus in Het kantoor van het J. J. verdedigde zich met te zeggen, dat hU 'met zUn schuit niet door de sloot kon, ant, er zat er veel kroos in. Daar het land aan beide zUden van de sloot aan T. toebehoorde, was J. wel genoodzaakt daar over te loopen. Ik kon niet door het kroos. -Jawel, zei T. vergoelUkend. Nietwaar. Een heele woordenstrUd ontwikkelde zich tusschen de twee betrokken personen en hoe meer ze' praatten, hoe meer het ons en óók het Kantongerecht leek.-dat de heeren „iets" tegen elkaar hadden. 1725. voor Blokker 120. voor Zwaag 66, voor WU denes 60 en voor Venhuizen 172. Het aantal muntgasmeters bedroeg op 1 Jan. te Hoorn 1594. te Blokker 180. te Zwaag 62. te WUdenes 76 en te Venhuizen 184; per 31 Decem ber d.a.v. was dit voor Hoorn 1595, voor Blokker 185. voor Zwaag 66, voor Wijdenes 80 en voor Venhuizen 197. Het aantal gasmotoren bedroeg per 31 December 7 met in totaal 77 p.k. Op het einde van het jaar waren 401 straatlantaarns in werking. Het totale gasverbruik, inclusief het verlies van 155.779 M3. bedroeg over dit jaar 2.186.660 M3. Blykens de verkorte balans en verlies en winstrekening is er een winstsaldo ad. 2958.21 dat aan «ie gemeente te uitgekeerd. De bezittingen hadden per 31 Dec. een boek waarde van 535.537.97, Het overzicht van het gasverbruik vanaf 1882 tot aan nu toont aan dat van toen af, toen de productie rond 300.000 M3 bedroeg, tot 193C (met een productie van rond 2.250.000 M3.) een stUgende ftjn werd gevolgd, waarna een daling weer We hopen hem volgenden zomer, na een vermoeienden fietstocht, weer terug te zien met zUn ijskarretje, waarin dan beter Us zit dan dit keer. opsloeg, alsof zy zoo juist ontwaakte. Toen zU echter een blik op het kaartje had geworpen, deinsde zy terug. Bella stond achter haar en las halfluid: .Aan de gelukkige moeder van een begenadig de kunstenares, met beleefde groeten van pro fessor doctor Schlelnz.Dat was de zenuw- specialist, die haar had bezocht. Over het hoofd van haar moeder heen, keek Bella naar Pretorius. Wat zag hy er eigenaardig uit. Half boos, half glimlachend. HU kwam na derbij, bekeek de bloemen en zei. terwUl hU tóen tot Bella keerde: .JDat te in leder geval een kunstkenner, waarmee je voor den dag kan ko men en die talent naar waarde weet te schatten. HU heeft zUn honorarium onmiddellUk in de kostbaarste bloemen omgezet daar heb Ik respect voor.” „O, Virgllius, je weet hoe onverdiend de men schen mU verwennen maar deze attentie ver slaat alles. VriendelUker en fUngevoellger kan men iemand geen genoegen doen!" riep Bella. (Wordt vervolgd) Bloembe «ierde de cultuur Met nr tlgemeei •«ar de ■angsten Wede p< Bij de ’oor de «loten <j tandldat aftreden steunen. Haarlem Het v hoofdbes «nepen, ontlokte Httepr e ’«Itbelar «noe acc Maar voor zoo n vindingrijk dier als - St ruls je was dat natuurlUk geen bezwaar. Zelf hield hU er niet van telkens in het water te duiken. Maar toen hy den eersten keer een bad nam, ving hU twee vlsschen, die hU. omdat hU geen lust had ze op te eten, de vryheid weergaf, maar op een voorwaarde. ze glimlachend en vermoedde niet, wat zich hier had afgespeeld. ZU maakte het omhulsel van vloeipapier los en er kwam een prachtige bou quet lila en witte qerlngen voor den dag. het geen in dit jaargetyde een kostbaar geschenk beteekende. Met een gilletje van verrukking hield zy de welriekende hulde omhoog en zag er toen een kaartje aanhangen. „O!” riep zU onmiddeliyk op verrasten toon, „het is voor u mama.” en zU overhandigde het kaartje aan haar moeder. Onverschillig, eigeniyk werktuig lijk, greep Oliva er naar, terwUl zy haar oogen het geval voor hopeloos en heb er mU mede te vreden gesteld, een goede, belangelooze vriend voor je te zUn. Je kunt zelf beoordeelen, of het my te gelukt. Eerst sedert je hier bent, sedert je je. vlugger dan ik vermoedde, als ’t ware met het leven verzoende, eerst toen wist ik, dat ik nog steeds van je hield. Maar daarmee is het nu uit. Zelfs al zou Ik myn heele leven eenzaam biyven, zelf al zou ik daardoor ellendig worden, dan nog ban ik je uit mijn hart, Oliva von Be lamy, als een slecht, onverbeterlijk. onverdraag- Ujk wezen. Ziezoo, dat is het, wat ik je moest zeggen. Wy zullen voortaan slechts zakelyke be sprekingen voeren, tot je je eigen bezittingen kunt bestieren.” Een paar maal scheen het, of zy hem in de rede wilde vallen, zy was doodsbleek geworden en had haar oogen neergeslagen. Maar alle nuances van woede, hoogmoed, verbazing en tenslotte diepe schaamte teekenden zich af op haar gezicht, met de trillende neusvleugels en den vertrokken mond. HU keek echter niet meer naar haar. Nu was hy naar een zytafeltje ge gaan. nam uit een doos een sigaret, stak ze aan en deed er drie zware trekken aan. Daarna scheen hy zich weer geheel meester. .Bella mag niet weten, wat er te voorgevallen het arme kind heeft het toch al zwaar ge noeg.” Dan begon hy door de kamer te ysberen. ZU echter zweeg zweeg en zat met gebogen hoofd, alsof zy sliep. Tydens deze zwoele stilte kwam Bella binnen. Zy droeg een licht, ballonvormig voorwerp in haar handen, dat in vloeipapier gewikkeld was. Jen bloemstuk t te zooeven bezorgd,” zei De viering van het feest van Maria s Onbevl. Ontvangenis, dat Woensdagmorgen op zoo’n luisterryke wyze te Ingezet, n.1. door de vele communicanten en door het enthousiaste mee zingen. zoowel door de congreganlsten als door de schoolkinderen, is 's avonds op ecen luister- ryke wyze besloten met een plechtig Lof, opge6 dragen door den Hoogeerw. Heer Deken J. C. W v. d. Wiel, geassisteerd door de Weleerw Hee ren Bakker en NUs. respectieveiyk als diaken en subdiaken. Het Maria-altaar was mooi met bloemen Ver sierd en baadde in een zee van kaarsenlicht. Onder de bezielende leiding van kapelaan DUs- selbloem, die vanaf den preekstoel dirigeerde, werden na de uitstelling vah het Allerheiligste het Adoro Te en” het Ave Maris Stella gezon gen. beurtelings door koor en geloovlgen. Nadat nog het Magnificat uitgevoerd was, be trad de Hoogeerw.. Heer Deken den preekstoel. BU het begin van zUn hooggestemde predlcatle zeide spr.. dat hy het voomameiyk wilde heb ben over wat het feest van vandaag eigeniyk te en hoe we het moeten vieren. Maria Onbevlekte Ontvangenis behoort tot de door de Kerk aanbevolen feestdagen. Om de viering kracht bU te zetten verleent de Kerk vandaag aflaten. Na den zondeval van Adam en Eva zyn we al len ontvangen in een zondigen staat, in den staat van erfzonde, uitgezonderd alleen Maria. ZU, die den Heer zou ontvangen in Haren schoot. Zy moest eerst zelf God ontvangen In hart en nieren. De H. Johannes de Dooper en de profeet Jeremias zyn vóór hun geboorte van de erfzonde gezuiverd, maar zij zUn ontvangen volgens de natuur. Maria echter te ontvangen volgens den Heiligen Geest. ZU alleen te onbe vlekt ontvangen. Spr. haalde de vergelijking aan met een parel; zooals een parelschelp na de ontvangst van den dauwdroppel zich sluit voor het zoute water, zoo sluit Maria zich <na de ontvangst van de heiligmakende genade voor de zondige wereld. zind en wees hun ëVen den weg. maar hU had ook nog een verrassing voor beiden, in den vorm van een bonnetje. Het was wel Sinter- klaastUd en de dames bleken ook wel een zwak te hebben voor verrassingen, maar lilerop waren ze toch niet voorbereid. Paar het er biykbaar thuis niet .dik aan zit". waren ze dus maar naar het Kantonge recht gekomen om te probeeren wat „af te pingelen." Als verontschuldiging gaf A. V. op. dat ze beide oogen noodig had om veilig tusschen het „drukke" verkeer uit te komen, en dat ze het bordje in de verste verte niet gezien had. De Kantonrechter was medelydend en vroeg f 1 of 1 dag. Een andere dame, H. M. L. uit Avenhorn, kwam „dansend" den vloer op. We hebben het De Kantonrechter vroeg: „Moet dat nu zoo doorgaan? Den volgenden keer, dat hU er nie door kan. kun je hem wel weer aanklagen. Wil je hem soms het leven zuur maken? Als het winter is. en de sloot is dicht, mag hy er dan maar F. B., die niet verschenen was, had. toen hy met zyn auto achteruit reed in Oosthui zen, niet goed uitgekeken, met het gevolg, dat hy tegen een stitetaanden auto opbotste. Getuige E. de B„ electricien te Kwadyk. be weerde dat verd. er best langs had gekund en dat het verdachte’s eigen schuld was. wat deze by het opmaken van het proces-verbaal ook had bekend. Het vonnis werd f 10 of 10 dagen. Get. E. de B. trachtte den Kantonrechter by de berekening van zUn onkosten een loer te draaien. Hy wilde n.l. twee kwartjes vangen voor het meeryden met een vrachtwagen. Toen bleek dat de bestuurder van den vrachtwagen de B.'s broer was, wilde de Kantonrechter er niets van weten. „Och, ik wou hem een fooitje geven.” zei getuige, doch de ambtenaar lachte schamper en dacht er het zyne van. Zonder den halven gulden kon de B. naar huis gaan. et initiatief is reeds lang geleden geno men. Enkele wakkere Hoornsche inge zetenen, die er het belang van voor hun stad inzagen, vatten het plan op. om met man en macht te gaan werken voor de tot-stand- koming van een carillon. Onder deze initiatief nemers viel reeds dadelyk op de heer G. Schol ten, de tegenwoordige voorzitter, die met zyn grooten Uver en buitengewone werkkracht alle bezwaren uit den weg wist te ruimen. Want bezwaren werden er indertyd gemaakt Waarom zou men zooveel geld uitgeven voor een carillon? Kunnen we dat niet beter beste den? werd er gevraagd. Waarop wy aleer ant woorden: Is het voor den Horinees. die heeft medegewerkt aan de tot-stand-koming, geen voldoening, als het Volkslied, of een ander Va- derlandsch lied, gespeeld wordt van bovenaf oen toren? Verhoogt het niet de waarde van onze mooie stad? Hoorn heeft langen tyd een „klokkenspel" gehad en zouden we dit nu niet in eere herstellen? Iedereen zal toch moeten toegeven, dat het speciaal vóór den vreemdeling, die Hoorn be zoekt, een bijzonder aangename gewaarwording te, als hij by het slaan der klok de klanken van het carillon over de oude veste hoort dei nen. Bovendien te het een duurzaam bezit, «e kunnen een langen, heel langen tyd van het carillon genieten. Toen de initiatiefnemers hun werk waren begonnen, zag het er voor hen aanvankeiyk lang rniet rooskleurig uit. Eerst waren velen er tegen, maar langzamerhand wyzigde de publieke meening zich toch ten gunste van een carillon. Er werden lysten aan de huizen gepresen teerd, waardoor reeds dadelijk flink wUt geld m binnenkwam. Verschillende buurtvereenigingen werden opgeri^ht. die elke week of elke maandna wat weglegdei^ voor het te verwachten carillon. Enkele buitenstanders soms Horinezen werden geïnspireerd door het mooie doel gaven spontaan ruime giften. Muziek- en filmavonden werkten mede, om de financiën te versterken, zoodat het bestuur over een aanzieniyk bedrag kreeg te beschikken en reeds een aantal klokken kon aankoopen. Zelfs zou men het carillon reeds voltooid kun nen noemen, maar de heer Scholten wil er gaarne nog enkele groote klokken aan toevoe gen. Eerst dan zal men het carillon als „groot- steedsch" kunnen aanmerken. Maar dan nog blijft een factor van zeer groot belang: er te op het oogenblik geen plaats voor een carillon! Zooals men weet, ontbreekt het bovenste deel van den kerktoren, waarin het carillon geplaatst moet worden. Pas als de toren voltooid is, kan er begonnen worden met do plaatsing der klokken. We zullen hopen, dat voor deze kwestie spoe dig een oplossing gevonden zal worden, opdat in de komende jaren het Hoornsche stadsbeeld kan worden opgevroolUkt door de beierende klokken van ons nieuwe carillon! Mevr. A., V. uit Schellinkhout was verdwaald in Hoorn Ra. ra. hoe kan dat? Zy had naar de Veemarkt gewild („Qni een koe te koopen?” vroeg de ambtenaar lactjend» en was terecht gekomen op het Nieuwlaiid. Mlaar zU zat niet' alleen te puzzelen, neen, uit Schellinkhout. Mevr, „de rimboe" ingegaan. Zich afvragend, waar zouden bevinden, hadden verboden richting op het Nieuwland gefietst sche ideeën als strandbad en pick-nlck in ons Dit wisten ze echter niet en toen ze een agent wakker riep, van het tooneel verdween, zagen, gingen ze, Inplaats van zich yiings uit de voeten te maken, op hem af en vroegen hem beleefd, hoe ze op de Veemarkt konden komen. De agent wys den dames zeer goed ge- wél op?" „Magge. magge....? Het moet dan wel. ik heb het liever niefe” Terecht vond de Kantonrechter het beuze- laryen en meende, dat T. J. in het vaarwater wil zitten, temeer daar in de buurt van Oost huizen vele boeren elkaar toestaan over eikaars land te loopen. Maar waar zat de kjioop? In het feit, dat veehouder J. aan het polderbestuur gevraagd had of de sloot, die 5 meter breed was. wat verbreed mocht worden. T„ die een stuk van zyn land afgekort zag. kon hiermede geen ge noegen nemen en probeerde aldus J. dwars te. zitten, wat de ambtenaar byzonder kinderach tig vond. Wy trouwens ook! „En Edelachtbare.” zegt staat geregeld op den ui%! land loop en het is maar 150 meter!” „Nee hoor!” roept T. er tusschenln. Om te controleeren had de veldwachter in een koeboot gezeten, geprobeerd of het kroos werkeiyk een bezwaar was om te varen, wat hij echter niet kon toegeven. De ambtenaar merkte in zUn requisitoir op dat dit een geval van vervelende burenruzie u en dat hy het erg kiqderachtig van T. vind om het nu weer aan te geven. Hy eischt» daarom slechts f 0.50 of 1 dag. Bovendien bleek dat er voor over dit land loepen slechts een vergunning noodig is in het tydperk van Mei tot en met October en omdat J. 28 Oct. het „misdryf” gepleegd had, kon hy net nog beboet worden. Nu mag hy vry loopen. zoodat we de eerste maanden geen last meer van de kindsrachtige aanklachten van T. zullen hebben. „Ga samen maar naar huis en maak het maar weer gauw goed ried de Kantonrechter nog aan. Maar of het helpen zal? We weten het niet. Nadat we de. verschillende tegenstrijdige be richten over een den heer F. Groot, alhier, over kómen ongeval In de bladen gelezen hadden, stelden wy ons persoonlyk met den heer F. Groot in verbinding die ons een en ander over het ongeval, dat zoo gelukkig te afgeloopen, ver telde. „Ik kwltm”, zoo zeide hy ons, „van een ver gadering in den Haag en omdat het reeds laat wat haastte Ik me om thuis te komën. Ik reed om pl.m. 1 uur In den nacht te Pur- merend en wilde links af slaan, om den oprit van de Beemsterbrug op te ryden. Aangezien ik nogal een flink vaartje had. en het wegdek .daar toevallig erg glad was onderweg heb ik er niet zooveel van gemerkt slipte mijn Chevrolet. Ik remde niet, daar ik anders nog meer geslipt zou hebben maar sloeg m'n stuur vliegensvlug om. Doch dit alles was tevergeefsch enik slipte pardoes in den Beemsterburgwal. De wagen kwam eenigszins scheef te liggen, en het water reikte ongeveer tot aan de zitbank. Het eenigste. wat ik dacht, was er zoo spoedig mo gelijk uit te komen Ik draaide snel het raampje naar beneden, wrong me uit den wagen en kroop via treeplank en achterspatbord op de wagenkap. waar het flink glad was. zoodat ik alle mogelyke moeite moest doen om er niet af te glijden. Daar stond ik nu: tot m’n middel doornat, en geen mensch was er te zien. Gelukkig lag de wagen niet ver van den wal. Ik kon met m’n handen den wal aanraken en nam een welgemlkten sprong, waardoor Ik op m’n knieën i heelhuids op den wal kwam. Myn beenen zyn een weinig bezeerd maar verder mankeer ik niets. Alleen ben ik natuur- lyk reusachtig geschrokken en ben Ik erg ver kouden. Ik ging zoo gauw mogelijk naar het politiebureau, waar ik jne wat verwarmd .heb en waar men een taxi Voor me heeft opgeheld. Daarna ben ik naar huis gereden, waar ik om half drie aankwam Tot zoover het relaas van den heer Groot. De wagen is met behulp van een dekschuit gelicht en was slechts weinig beschadigd. Na- tuuriyk heeft de bekleeding veel geleden. Doch i al met al te dit ongeluk héél goed afgeloopen. Het slot werd gevormd door een Usberelder uit Wervershoof, die in 1 cM3 van zyn con- sumptleys liefst schrik niet 1.34 millioen zegge en schryve: één en vier en dertig hon derdste millioen micro-organismen had. En aangezien er in 1 CM3 maar 100.000 mogen zitten, was hy in overtreding. Hy gaf de schuld aan den melkboer, die hem oude melk ge bracht had. maar de ambtenaar vond het te gevaariyk. zoodat hy f 25 of 20 dagen eischte. „Het is toch buiten mUn schuld”, weerde de ysco-man zich. De Kantonrechter vond de schuld ook niet zóó groot en maakte er f 15 of 10 dagen van. waarmee de man. die zomer- X 5- „Hartalijk dank „uit naam van alle „leden der groote „hondenfamilie „voor het trapje op „uw voetrem. zoodat „het leven van een „mijner, soms erg „roekelooze. neven „niet v o o r t Ij d i g „wordt afgesneden.” zelf aan den lUve ondervonden: de vloer te glad, maar dat geeft een dame nog niet het recht, om den vloer van het Hooggerechts hof te Hoorn tot een doodgewonen ordinairen dansvloer te maken! Maar alle grapjes ter zijde. De vrouwelyke verdachte had zonder reflector op haar fiets gereden. „Nou ja, 'n reflector, ik had toch zoo’n rood lichie!" merkte ze óp. Echter was gebleken. da( ze alleen een rood glaasje bengelen, waaronder geen geen geval eep reflector. „HU is voor elkaar hoor, op!” stelde ze den We moeten de byzonder Bevoorrechte, die geen geiykente heeft in de geschiedenis, ver- eeren. Maar hoe? Niet alleen door het dage- lyks bidden van den Rozenkrans, maar we ver- eeren Maria vooral door te doen wat Christus wil. Zooals Maria op de bruiloft van Cana zeide: ..Doe alles wat HU u zeggen zal zoo zegt zU dat nu tegen ons. Doordat we Jezus vereeren, ver- eeren we in Hem óók ZUn H. Moeder. Als we te kort doen aan de eer van God. dan randen we Maria's moedereer aan. De Hoogeerw. spreker besloot zyn mooie predi- catle met deze mooie woorden: Moge de Aller heiligste Maagd met haar Goddeiyk Kind ons byzonder zegenen op dezen avond. Vervolgens werd door de talryke geloovlgen het Alma Redemptoris Mater gezongen, waarop het Tantum Ergo met den zegen volgde. Na de zegening met het Allerheiligste werd gezongen „Wees gegroet, o Sterre". Zóó werd de mooie feestviering van dezen Maria-feestdag op plechtige wyze gesloten. Er zit al ’ji nieuwe ze den Kantonrechter, tot diens groote opluchting, gerust. De ambtenaar eisch te f 4 of 4 dagen. „Ik vind het vrééseiyk!” De Kantonrechter had gevoel voor humor en legde de dame f 3 boete op. maar ze kon desgewenscht ook drie dagen gaan zitten. Lachend, maar niet dansend, verliet verd. de zaal. Dat bU de tegenwoordige wetgeving bijna alles van merken moet zyn voorzien, en dat alles terdege gecontroleerd wordt, ondervond slager O. K„ te Hoorn, die ongebanderolleerd |n winkel had. Er zou geen haan naar hebben, als zUn collega N. O. S. niet wat vet te leen had gevraagd. Toevallig kwam de controleur by S., die daar het zaakje zon der merk ontdekte. Aangezien K. maar liefst twaalf bekers in zyn winkel had staan en wist dat ze een banderol moesten dragen, vroeg de ambtenaar f 20 of 15 dagen, wat de Kan tonrechter verzachtte tot f 10 of 5 dagen. TerwUl de sneeuwvlokken buiten naar bené den dwarrelden en de sneeuw de aarde ‘n wln- tersch aanzien trachtte te geven, was het In de zaal van het Kantongerecht behaagiyk warm. Het raam was dicht, zoodat het frissche windje, dat er anders waalt, ons gelukkig mA lastig viel. Velen verkozen de aangename tem peratuur boven het vrieswindje buiten, zoodat het er gezellig druk was. Dezen middag was ook het vrouwelyk ge slacht vertegenwoordigd, wat in de Woensdag- mlddagsche zitting niet veel voorkomt. En ook zjj droegen er veel toe by om dezen middag geslaagd te doen heeten. Bepaald „snugger" waren vele verdachten niet, want het gebeurde meermalen, dat zij hun beurt voorby lieten gaan, tot groot onge noegen van den deurwaarder, die na één keer afwezig te zyn geweest, nu weer „acte de presence" gaf. De klnderzittlng was byzonder vroeg geëin digd. zoodat we de eerste zaak niet heelemaal hebben kunnen meemaken, maar uit de ver klaringen van den getuige S. J. J. D. uit Enk- huizen konden we genoeg opmaken. Verdachte L. R.. expediteur uit Enkhuizen, was niet ver schenen, om zijn snoode daad të verdedigen. HU had nanieiyk getracht in de toch al niet breed? Westerst-n^at te Enkhuizen. zich met zyn lan gen aanhangwagen tusschen een W.A.C.O.-bus en een handkar door te „wurmen hetgeen hem niet gelukte, zonder ongelukken te maken De handwagen had van 't eind van den langen „sleep" een zet gekregen, wat niet aan het speurend oog van een wakenden Enkhulzer politieagent was ontsnapt. Daar verdachte reeds vele bekeuringen heg ft opgeloopen en zelfs een keer met zyn auto een „Inval” in een huis heeft gedaan, eischte de ambtenaar f 40 of 30 dagen, terwyi hU verd voor dezen keer zyn rybewys liet houden. De Kantonrechter liet den onvoorzichtigen stuurder f 25 dokken of 10 dagen zitten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1937 | | pagina 2