NIEUWS tl
HOORN
De avonturen van Prof je en Struis je
f
all M
Plagerijen
het Kantongerecht
voor
o
ZAALBERG deken
l
Kruitlorei^^.1
Ji|sschen
oofd-en A
VAN EEN BURENRUZIE
NOORD-HOLLANDSCH
DAGBLAD
n
i -
DONDERDAG 9 DECEMBER 1937
KI
EEN HACHELIJK AVONTUUR
De heer F. Groot vertelt
WOU
Carillon-klanken
Maria Onbevlekte
Ontvangenis
Om
rilling te krijgen
een
Overtredende Jamei
zaakje
TE HOORN
KOEPOORTSWEG
TELER 412
JAARVERSLAG GASFABRIEK
T&
T reiterytjes
Qiitisnen-
Deken
Een ècLle ZAALBERG deken Lost f Ï(M
I
De man, die wat
verdienen
Zomersche ideeën opgewekt door
overtredenden ysco-man
94
De in 1930 ingezette daling houdt
nog steeds aan
Plechtig Lof besloot de luister
rijke viering
G /ij
Een „vet9’
had
be-
wakker riep, van het tooneel verdween.
„af
en
2
y
'o
1
Hy liet hen beloven, dat als ze aan boord
Als het winderig of regenachtig was en ze
I
e*
voor Je laten openen als Je verkiest. De af re-
DOOR LO WILSDORF j
is gevestigd
ook een andere dame
de B., «’as met haar
de „schuldige", hy
.Uk, of ik over zyn
weer balspeelden. zy in de buurt zouden blU
ven en alle ballen die in het water kwamen
op zouden happen en- dan aan Struis je zou
den teruggeven. HU zou ze door een of ander
venstertje van hen aannemen. En zoo hoefde
Prof Je niet boos te worden, als Struis Je een
bal in het water sloeg.
Verschenen is het jaarverslag van de gas
fabriek over 1936.
Volgens dit verslag bedroeg het buizennet in
de gemeente Hoorn per 1 Januari 26.087.90 M. en
per 31 Dec. 25.994.90 M. Het buizennet in de
buitengemeenten bleef 63.481.31 M. Het aantal
gasverbruikers bedroeg voor de gewone meters
per 1 Januari te Hoorn 1741, te Blokker 123,
te Zwaag 69. te WUdenes 60 en te Venhuizen
173. Per 31 December d.a.v. was dit voor Hoorn
TenU
zal een
vogels
o
’O
Astob
930 tot
heid zjj
Ar bei
kenden
424 per
Ondei
•ater 1
overged;
cr*a. te
J. Ba rt
Enkhuiz
Daan
G.V. Z.
13—1®.
Voetl
K.G.B
Voelt
Rood 1
gels a-
In
kwam
bestuui
Als c
teelt P
Zwaag
bollent
B.K.1
foor z<
Junlorer
K O.B.
I»T.l
van de
een in
Het
der led
het kir
de hee:
is hien
ders m
gaande
2 pet.
dragen.
Mede
behand
gaderin
Op e
te brei
Januari
aangevi
ultgevo
voor dra
middek
sluiting
In d
van pa
men d<
f 16.1
van za
kinderl
De 5
verstre
de afdi
neutral
desen
dag 12
V.V.W.
O»
Hel
ijzer,
spoorlij
is. is l
bewerk!
•al duj
Barge
J. Weel
M. E. 1
E Bos.
Overli
Pater,
zomer.
terug
c
8t Ni
■"ende i
Oh Jaar
*n goe<
*er dru
Evert
lijksche
monlun
uit Hot
dit corj
Name
zitter, i
hem e
De lede
De h
van wa
geen zin hadden om aan dek te zitten, dan
werd in de gezellige kajuit ganzebord ge
speeld. Maar daarmee mocht Struisje niet
meedoen, opvdat hU telkens alle cakejes opat
en de dobbelsteenen bU het schudden In zUn
bek per vergissing ook doorsllkte. Het
duurde niet lang of allee was in orde voor
de reis en nu werd het anker'gelicht en de
tocht begonnen.
En als Je van je reis terugkomt, ga je die soort
geldzaken bestudeeren, om voortaan je perso
neel te kunnen controleeren. Vind je dat goed?"
„Ik heb Je niet willen krenken. Virgllius," be
gon zU eenigszins aarzelend; het was haar aan
te zien, dat het haar meer dan zwaar viel, te
bekennen, dat zU te ver was gegaan. „Ik meende
slechts, dat de tüd was gekomen, om mU zelf
meer met myn aangelegenheden te bemoeien,"
besloot zU zacht.
„TUd? Dat geloof ik ook. Meer dan hoog tyd
maar je hebt nooit gewild. Dus, zooals ge
zegd, wanneer Je terugkomt, zullen wij die zaak
nog eens bespreken en in die richting lelden.
Nu echter, verzoek ik Je op te staan en met ons
mee te eten. De tafel staat gedekt ik heb
honger als een paard." voegde hU er gemoedelijk
aan toe.
„Ik dank Je, ik eet niet!"
„Goed dan eet ik in een restaurant en neem
Bella mee.”
„Ik voel me nog erg slap.”
„Dan zal ik je dragen en reeds kwam hij
naar haar toe en strekte z’n armen uit, alsof hy
haar wilde optillen.
r 1
4:i
K.S.I
«hg we
ben voi
«Henen
«henen
De Purperen Heuvel met sterrenwacht in de nabijheid van Nanking. Deze heuvel be
vindt zich reeds in handen der Japanners
'i kwam, zoodat In 1936 de productie reeds
tot 2.186.660 M3, was verminderd.
Met verrassende vlugheid was zy hem voor
en zat rechtop. Dan glimlachte hU vriéndelijk
aanmoedigend en bood haar zjjn arm aan. Zoo
ondersteund, liep zij die weinige passen inder
daad met knikkende knieën naar de aangrenzen
de kamer, waar zij in een leuningstoel zonk
Pretorius schoof haar met stoel en al tot voor
de plaats waar haar couvert stond.
Bella negeerde 1U; die scheen lucht voor haar
kettingen ontvang Je dan van nu af rechtstreeks, te zijn. Ongemerkt gaf Pretorius het meisje een
knipoogje en dan lepelden zü zwijgend hun
soep.
Na het eerste gerecht begon Pretorius over
de reis te spreken. Zijn aanbod, om haar te be
geleiden. sloeg zy af. Ook een gezelschapsdame
wilde zij in geen geval. En den dag van haar
vertrek bepalen, was niet mogelijk, zoolang zjj
zich nog zwak en slap voelde. Op die wijze werd
hU dus aan den dijk gezet. t
Bella werd aan de telefoon geroepen en Vlr-
gilius bleef met OUva alleen.
.Morgen treedt Bella op In een première
zou je niet kunnen besluiten, naar den schouw
burg te gaan. Oliva?" vroeg hij en keek haar
strak aan. ZU maakte een afwerende beweging
alsof hij haar wilde slaan.
Met hoogmoedlgen blik mat zij hem en wend
de dan zonder een woord te spreken haar hoold
af.
.Je liet toch blUken, dat je het prettig vond
toen Bella je over een opvoering van Maria
Stuart sprak een gezworen vijandin van het
tooneel kuif je dus niet zyn," betoogde hy ge-
moedeiyk. HU wist, wat het voor Bella zou oe-
teekenen als hU nu overwinnaar bleef. Maar
haar antwoord deed hem bUna om vervallen
„Ik betaal mijn plaats en daarmede ook die
de menschen, die de vertoonlng geven.”
„Zooals je den orgeldraaier met zUn aapje
betaalt?” vroeg hU. terwUl hU op z'n lippen beet.
,4a, precies zoo,” was het droge antwoord.
Alsof hij door een wesp was gestoken, sprong
Pretorius overeind.
-A's®
De volgende twee heeren bleken goede be
kenden te zyn. Ze werden tenminste verwel
komd met het lang niet vriendelUke: „Zoo, zUn
jullie daar weer?”
Wat was het geval? J. J„ veehouder te Oost
huizen. had voor den tweeden keer op het
land van J. T. geloopen, die zulks niet kon
toestaan en het had ..aangegeven." J. J. was
voor hetzelfde feit al eens meer verschenen;
vandaar de begroeting door den Kantonrech
ter.
vet In züi
gekraaid
ZUn gezicht was purperrood geworden en zyn
stem klonk heesch. Niettemin bedwong hy zich
en na eenlge seconden van voorbereiding sprak
hij halfluid en‘ zoo nadrukkeiyk als men tegen
een kind spreekt: „Hoor mU aan, Oliva, en luis
ter goed naar mU.want het te ’t laatste wat ik je
te zeggen heb. Ik heb van je gehouden, OUva. JU
was de eenlge vrouw, die Ik heb liefgehad. Ik
heb het tot dusver nooit geweten. Maar nu. se
dert je hier bent, sedert ik geloofde, dat je wer-
kelljk een vrouw ging worden, sedert dien tyd
weet ik. dat ik jou en jou alleen heb bemind,
zooals het een man slechts mogelijk te, een
vrouw te beminnen. Ik dacht, dat je op weg was.
je eigen fouten te erkennen. En je moet nu
weten, dat ik destijds meer dan twee jaar heb
rondgezworven en dat ik toen vernam, dat je je
zonder protest aan een onwaardige had laten
verbinden. Ik wilde je vergeten. Want toen was
er iets in mU verwoest en dat was het geloof aan
de reinheid van een vrouw. Ik. die je voor te
jong gehouden had. om je door een woord te
willen binden, toen weet je t nog toen
bU jullie in den tuin toen ik je voor de eerste
en laatste maal In mUn armen hield. Ik heb je
daarna als slecht beschouwd, omdat Ik je voor
hebzuchtig hield. Je wilde den onmetelUk rU-
ken. afgeleefden Belamy trouwen, dacht Ik. Kon
ik weten hoe geweldig groot de Invloed van je
familie was, hoe willoos je zelf bent geweest?
Dit alles vernam Ik eerst naderhand en bU ge
deelten. Inmiddels heb je je eigenaardigheden
aangewend, die een man aan je zyde slechts
ongelukkig kunnen maken. Je achterlijkheid en
heerschzucht maakten je belachelijk. Ik hield
ze zich nu toch wel
ze zoomaar in de
17
Onwillekeurig was hU opgestaan en staarde
haar verbysterd aan. „Wil je zelfstandig be
schikken/ Hoe stel je je dat voor? Heb ik je
ooit In je uitgaven belemmerd? Om zelfstandig
over je kapitaal te beschikken, moet je jezelf
vóór alles van die zaken op de hoogte stellen. Dat
gaat maar niet in een vloek en een zucht Je
moet een boekhouder aanstellen en verder kan
toorpersoneel
..Zoo bedoelde ik t niet,” zei ze haperend.
,Jk bedoelde alleen, dat ik niet behoef te vragen,
als ik geld noodig heb, doch van mijn tegoed
bü de bank zooveel kan opnemen als ik zelf wil.”
..Heb je er eenig idee van, hoe groot je tegoed
bU de bank te?”
„Neen,” bekende zy aarzelend.
„Bovendien te Bella er ook nog. Ik ben even
tueel bereid, mUn functie als beheerder van je
vermogen neer te leggen alleen, met wlen
moet ik nu afrekenen? Maar ik wil je een
voorstel doen. Ik. zal aan de Bank een rekening
aan haar fiets had
licht zat. dus in
Het kantoor van het
J. J. verdedigde zich met te zeggen, dat hU
'met zUn schuit niet door de sloot kon, ant,
er zat er veel kroos in. Daar het land aan
beide zUden van de sloot aan T. toebehoorde,
was J. wel genoodzaakt daar over te loopen.
Ik kon niet door het kroos.
-Jawel, zei T. vergoelUkend.
Nietwaar.
Een heele woordenstrUd ontwikkelde zich
tusschen de twee betrokken personen en hoe
meer ze' praatten, hoe meer het ons en óók het
Kantongerecht leek.-dat de heeren „iets" tegen
elkaar hadden.
1725. voor Blokker 120. voor Zwaag 66, voor WU
denes 60 en voor Venhuizen 172.
Het aantal muntgasmeters bedroeg op 1 Jan.
te Hoorn 1594. te Blokker 180. te Zwaag 62. te
WUdenes 76 en te Venhuizen 184; per 31 Decem
ber d.a.v. was dit voor Hoorn 1595, voor Blokker
185. voor Zwaag 66, voor Wijdenes 80 en voor
Venhuizen 197. Het aantal gasmotoren bedroeg
per 31 December 7 met in totaal 77 p.k. Op het
einde van het jaar waren 401 straatlantaarns
in werking.
Het totale gasverbruik, inclusief het verlies
van 155.779 M3. bedroeg over dit jaar 2.186.660
M3. Blykens de verkorte balans en verlies en
winstrekening is er een winstsaldo ad. 2958.21
dat aan «ie gemeente te uitgekeerd.
De bezittingen hadden per 31 Dec. een boek
waarde van 535.537.97,
Het overzicht van het gasverbruik vanaf 1882
tot aan nu toont aan dat van toen af, toen de
productie rond 300.000 M3 bedroeg, tot 193C
(met een productie van rond 2.250.000 M3.) een
stUgende ftjn werd gevolgd, waarna een daling
weer
We hopen hem volgenden zomer, na een
vermoeienden fietstocht, weer terug te zien
met zUn ijskarretje, waarin dan beter Us zit
dan dit keer.
opsloeg, alsof zy zoo juist ontwaakte. Toen zU
echter een blik op het kaartje had geworpen,
deinsde zy terug. Bella stond achter haar en las
halfluid:
.Aan de gelukkige moeder van een begenadig
de kunstenares, met beleefde groeten van pro
fessor doctor Schlelnz.Dat was de zenuw-
specialist, die haar had bezocht.
Over het hoofd van haar moeder heen, keek
Bella naar Pretorius. Wat zag hy er eigenaardig
uit. Half boos, half glimlachend. HU kwam na
derbij, bekeek de bloemen en zei. terwUl hU tóen
tot Bella keerde: .JDat te in leder geval een
kunstkenner, waarmee je voor den dag kan ko
men en die talent naar waarde weet te schatten.
HU heeft zUn honorarium onmiddellUk in de
kostbaarste bloemen omgezet daar heb Ik
respect voor.”
„O, Virgllius, je weet hoe onverdiend de men
schen mU verwennen maar deze attentie ver
slaat alles. VriendelUker en fUngevoellger kan
men iemand geen genoegen doen!" riep Bella.
(Wordt vervolgd)
Bloembe
«ierde de
cultuur
Met nr
tlgemeei
•«ar de
■angsten
Wede p<
Bij de
’oor de
«loten <j
tandldat
aftreden
steunen.
Haarlem
Het v
hoofdbes
«nepen,
ontlokte
Httepr
e ’«Itbelar
«noe acc
Maar voor zoo n vindingrijk dier als -
St ruls je was dat natuurlUk geen bezwaar.
Zelf hield hU er niet van telkens in het
water te duiken. Maar toen hy den eersten
keer een bad nam, ving hU twee vlsschen, die
hU. omdat hU geen lust had ze op te eten, de
vryheid weergaf, maar op een voorwaarde.
ze glimlachend en vermoedde niet, wat zich hier
had afgespeeld. ZU maakte het omhulsel van
vloeipapier los en er kwam een prachtige bou
quet lila en witte qerlngen voor den dag. het
geen in dit jaargetyde een kostbaar geschenk
beteekende. Met een gilletje van verrukking
hield zy de welriekende hulde omhoog en zag
er toen een kaartje aanhangen. „O!” riep zU
onmiddeliyk op verrasten toon, „het is voor u
mama.” en zU overhandigde het kaartje aan
haar moeder. Onverschillig, eigeniyk werktuig
lijk, greep Oliva er naar, terwUl zy haar oogen
het geval voor hopeloos en heb er mU mede te
vreden gesteld, een goede, belangelooze vriend
voor je te zUn. Je kunt zelf beoordeelen, of het
my te gelukt. Eerst sedert je hier bent, sedert je
je. vlugger dan ik vermoedde, als ’t ware met
het leven verzoende, eerst toen wist ik, dat ik
nog steeds van je hield. Maar daarmee is het
nu uit. Zelfs al zou Ik myn heele leven eenzaam
biyven, zelf al zou ik daardoor ellendig worden,
dan nog ban ik je uit mijn hart, Oliva von Be
lamy, als een slecht, onverbeterlijk. onverdraag-
Ujk wezen. Ziezoo, dat is het, wat ik je moest
zeggen. Wy zullen voortaan slechts zakelyke be
sprekingen voeren, tot je je eigen bezittingen
kunt bestieren.”
Een paar maal scheen het, of zy hem in de
rede wilde vallen, zy was doodsbleek geworden
en had haar oogen neergeslagen. Maar alle
nuances van woede, hoogmoed, verbazing en
tenslotte diepe schaamte teekenden zich af op
haar gezicht, met de trillende neusvleugels en
den vertrokken mond. HU keek echter niet meer
naar haar. Nu was hy naar een zytafeltje ge
gaan. nam uit een doos een sigaret, stak ze aan
en deed er drie zware trekken aan. Daarna
scheen hy zich weer geheel meester.
.Bella mag niet weten, wat er te voorgevallen
het arme kind heeft het toch al zwaar ge
noeg.” Dan begon hy door de kamer te ysberen.
ZU echter zweeg zweeg en zat met gebogen
hoofd, alsof zy sliep.
Tydens deze zwoele stilte kwam Bella binnen.
Zy droeg een licht, ballonvormig voorwerp in
haar handen, dat in vloeipapier gewikkeld was.
Jen bloemstuk t te zooeven bezorgd,” zei
De viering van het feest van Maria s Onbevl.
Ontvangenis, dat Woensdagmorgen op zoo’n
luisterryke wyze te Ingezet, n.1. door de vele
communicanten en door het enthousiaste mee
zingen. zoowel door de congreganlsten als door
de schoolkinderen, is 's avonds op ecen luister-
ryke wyze besloten met een plechtig Lof, opge6
dragen door den Hoogeerw. Heer Deken J. C. W
v. d. Wiel, geassisteerd door de Weleerw Hee
ren Bakker en NUs. respectieveiyk als diaken en
subdiaken.
Het Maria-altaar was mooi met bloemen Ver
sierd en baadde in een zee van kaarsenlicht.
Onder de bezielende leiding van kapelaan DUs-
selbloem, die vanaf den preekstoel dirigeerde,
werden na de uitstelling vah het Allerheiligste
het Adoro Te en” het Ave Maris Stella gezon
gen. beurtelings door koor en geloovlgen.
Nadat nog het Magnificat uitgevoerd was, be
trad de Hoogeerw.. Heer Deken den preekstoel.
BU het begin van zUn hooggestemde predlcatle
zeide spr.. dat hy het voomameiyk wilde heb
ben over wat het feest van vandaag eigeniyk te
en hoe we het moeten vieren.
Maria Onbevlekte Ontvangenis behoort tot
de door de Kerk aanbevolen feestdagen. Om
de viering kracht bU te zetten verleent de Kerk
vandaag aflaten.
Na den zondeval van Adam en Eva zyn we al
len ontvangen in een zondigen staat, in den
staat van erfzonde, uitgezonderd alleen Maria.
ZU, die den Heer zou ontvangen in Haren
schoot. Zy moest eerst zelf God ontvangen In
hart en nieren. De H. Johannes de Dooper en
de profeet Jeremias zyn vóór hun geboorte van
de erfzonde gezuiverd, maar zij zUn ontvangen
volgens de natuur. Maria echter te ontvangen
volgens den Heiligen Geest. ZU alleen te onbe
vlekt ontvangen.
Spr. haalde de vergelijking aan met een parel;
zooals een parelschelp na de ontvangst van den
dauwdroppel zich sluit voor het zoute water,
zoo sluit Maria zich <na de ontvangst van de
heiligmakende genade voor de zondige wereld.
zind en wees hun ëVen den weg. maar hU had
ook nog een verrassing voor beiden, in den
vorm van een bonnetje. Het was wel Sinter-
klaastUd en de dames bleken ook wel een zwak
te hebben voor verrassingen, maar lilerop
waren ze toch niet voorbereid.
Paar het er biykbaar thuis niet .dik aan
zit". waren ze dus maar naar het Kantonge
recht gekomen om te probeeren wat „af te
pingelen."
Als verontschuldiging gaf A. V. op. dat ze
beide oogen noodig had om veilig tusschen het
„drukke" verkeer uit te komen, en dat ze het
bordje in de verste verte niet gezien had.
De Kantonrechter was medelydend en vroeg
f 1 of 1 dag.
Een andere dame, H. M. L. uit Avenhorn,
kwam „dansend" den vloer op. We hebben het
De Kantonrechter vroeg: „Moet dat nu zoo
doorgaan? Den volgenden keer, dat hU er nie
door kan. kun je hem wel weer aanklagen.
Wil je hem soms het leven zuur maken? Als
het winter is. en de sloot is dicht, mag hy er
dan
maar
F. B., die niet verschenen was, had. toen
hy met zyn auto achteruit reed in Oosthui
zen, niet goed uitgekeken, met het gevolg, dat
hy tegen een stitetaanden auto opbotste.
Getuige E. de B„ electricien te Kwadyk. be
weerde dat verd. er best langs had gekund en
dat het verdachte’s eigen schuld was. wat deze
by het opmaken van het proces-verbaal ook
had bekend. Het vonnis werd f 10 of 10 dagen.
Get. E. de B. trachtte den Kantonrechter
by de berekening van zUn onkosten een loer
te draaien. Hy wilde n.l. twee kwartjes vangen
voor het meeryden met een vrachtwagen. Toen
bleek dat de bestuurder van den vrachtwagen
de B.'s broer was, wilde de Kantonrechter er
niets van weten.
„Och, ik wou hem een fooitje geven.” zei
getuige, doch de ambtenaar lachte schamper
en dacht er het zyne van. Zonder den halven
gulden kon de B. naar huis gaan.
et initiatief is reeds lang geleden geno
men. Enkele wakkere Hoornsche inge
zetenen, die er het belang van voor hun
stad inzagen, vatten het plan op. om met man
en macht te gaan werken voor de tot-stand-
koming van een carillon. Onder deze initiatief
nemers viel reeds dadelyk op de heer G. Schol
ten, de tegenwoordige voorzitter, die met zyn
grooten Uver en buitengewone werkkracht alle
bezwaren uit den weg wist te ruimen.
Want bezwaren werden er indertyd gemaakt
Waarom zou men zooveel geld uitgeven voor
een carillon? Kunnen we dat niet beter beste
den? werd er gevraagd. Waarop wy aleer ant
woorden: Is het voor den Horinees. die heeft
medegewerkt aan de tot-stand-koming, geen
voldoening, als het Volkslied, of een ander Va-
derlandsch lied, gespeeld wordt van bovenaf
oen toren? Verhoogt het niet de waarde van
onze mooie stad? Hoorn heeft langen tyd een
„klokkenspel" gehad en zouden we dit nu niet
in eere herstellen?
Iedereen zal toch moeten toegeven, dat het
speciaal vóór den vreemdeling, die Hoorn be
zoekt, een bijzonder aangename gewaarwording
te, als hij by het slaan der klok de klanken
van het carillon over de oude veste hoort dei
nen.
Bovendien te het een duurzaam bezit, «e
kunnen een langen, heel langen tyd van het
carillon genieten.
Toen de initiatiefnemers hun werk waren
begonnen, zag het er voor hen aanvankeiyk
lang rniet rooskleurig uit. Eerst waren velen er
tegen, maar langzamerhand wyzigde de publieke
meening zich toch ten gunste van een carillon.
Er werden lysten aan de huizen gepresen
teerd, waardoor reeds dadelijk flink wUt geld m
binnenkwam. Verschillende buurtvereenigingen
werden opgeri^ht. die elke week of elke maandna
wat weglegdei^ voor het te verwachten carillon.
Enkele buitenstanders soms Horinezen
werden geïnspireerd door het mooie doel
gaven spontaan ruime giften.
Muziek- en filmavonden werkten mede, om de
financiën te versterken, zoodat het bestuur
over een aanzieniyk bedrag kreeg te beschikken
en reeds een aantal klokken kon aankoopen.
Zelfs zou men het carillon reeds voltooid kun
nen noemen, maar de heer Scholten wil er
gaarne nog enkele groote klokken aan toevoe
gen. Eerst dan zal men het carillon als „groot-
steedsch" kunnen aanmerken.
Maar dan nog blijft een factor van zeer groot
belang: er te op het oogenblik geen plaats voor
een carillon! Zooals men weet, ontbreekt het
bovenste deel van den kerktoren, waarin het
carillon geplaatst moet worden. Pas als de toren
voltooid is, kan er begonnen worden met do
plaatsing der klokken.
We zullen hopen, dat voor deze kwestie spoe
dig een oplossing gevonden zal worden, opdat
in de komende jaren het Hoornsche stadsbeeld
kan worden opgevroolUkt door de beierende
klokken van ons nieuwe carillon!
Mevr. A., V. uit Schellinkhout was verdwaald
in Hoorn Ra. ra. hoe kan dat? Zy had naar
de Veemarkt gewild („Qni een koe te koopen?”
vroeg de ambtenaar lactjend» en was terecht
gekomen op het Nieuwlaiid. Mlaar zU zat niet'
alleen te puzzelen, neen,
uit Schellinkhout. Mevr,
„de rimboe" ingegaan.
Zich afvragend, waar
zouden bevinden, hadden
verboden richting op het Nieuwland gefietst sche ideeën als strandbad en pick-nlck in ons
Dit wisten ze echter niet en toen ze een agent wakker riep, van het tooneel verdween,
zagen, gingen ze, Inplaats van zich yiings uit
de voeten te maken, op hem af en vroegen
hem beleefd, hoe ze op de Veemarkt konden
komen. De agent wys den dames zeer goed ge-
wél op?"
„Magge. magge....? Het moet dan wel.
ik heb het liever niefe”
Terecht vond de Kantonrechter het beuze-
laryen en meende, dat T. J. in het vaarwater
wil zitten, temeer daar in de buurt van Oost
huizen vele boeren elkaar toestaan over eikaars
land te loopen.
Maar waar zat de kjioop? In het feit, dat
veehouder J. aan het polderbestuur gevraagd
had of de sloot, die 5 meter breed was. wat
verbreed mocht worden. T„ die een stuk van
zyn land afgekort zag. kon hiermede geen ge
noegen nemen en probeerde aldus J. dwars te.
zitten, wat de ambtenaar byzonder kinderach
tig vond. Wy trouwens ook!
„En Edelachtbare.” zegt
staat geregeld op den ui%!
land loop en het is maar 150 meter!”
„Nee hoor!” roept T. er tusschenln.
Om te controleeren had de veldwachter in
een koeboot gezeten, geprobeerd of het kroos
werkeiyk een bezwaar was om te varen, wat hij
echter niet kon toegeven.
De ambtenaar merkte in zUn requisitoir op
dat dit een geval van vervelende burenruzie u
en dat hy het erg kiqderachtig van T. vind
om het nu weer aan te geven. Hy eischt»
daarom slechts f 0.50 of 1 dag.
Bovendien bleek dat er voor over dit land
loepen slechts een vergunning noodig is in
het tydperk van Mei tot en met October en
omdat J. 28 Oct. het „misdryf” gepleegd had,
kon hy net nog beboet worden.
Nu mag hy vry loopen. zoodat we de eerste
maanden geen last meer van de kindsrachtige
aanklachten van T. zullen hebben.
„Ga samen maar naar huis en maak het
maar weer gauw goed ried de Kantonrechter
nog aan. Maar of het helpen zal? We weten
het niet.
Nadat we de. verschillende tegenstrijdige be
richten over een den heer F. Groot, alhier, over
kómen ongeval In de bladen gelezen hadden,
stelden wy ons persoonlyk met den heer F.
Groot in verbinding die ons een en ander over
het ongeval, dat zoo gelukkig te afgeloopen, ver
telde.
„Ik kwltm”, zoo zeide hy ons, „van een ver
gadering in den Haag en omdat het reeds laat
wat haastte Ik me om thuis te komën.
Ik reed om pl.m. 1 uur In den nacht te Pur-
merend en wilde links af slaan, om den oprit
van de Beemsterbrug op te ryden. Aangezien ik
nogal een flink vaartje had. en het wegdek
.daar toevallig erg glad was onderweg heb
ik er niet zooveel van gemerkt slipte mijn
Chevrolet. Ik remde niet, daar ik anders nog
meer geslipt zou hebben maar sloeg m'n stuur
vliegensvlug om. Doch dit alles was tevergeefsch
enik slipte pardoes in den Beemsterburgwal. De
wagen kwam eenigszins scheef te liggen, en het
water reikte ongeveer tot aan de zitbank. Het
eenigste. wat ik dacht, was er zoo spoedig mo
gelijk uit te komen Ik draaide snel het raampje
naar beneden, wrong me uit den wagen en
kroop via treeplank en achterspatbord op de
wagenkap. waar het flink glad was. zoodat ik
alle mogelyke moeite moest doen om er niet
af te glijden.
Daar stond ik nu: tot m’n middel doornat,
en geen mensch was er te zien. Gelukkig lag
de wagen niet ver van den wal. Ik kon met
m’n handen den wal aanraken en nam een
welgemlkten sprong, waardoor Ik op m’n knieën
i heelhuids op den wal kwam.
Myn beenen zyn een weinig bezeerd maar
verder mankeer ik niets. Alleen ben ik natuur-
lyk reusachtig geschrokken en ben Ik erg ver
kouden. Ik ging zoo gauw mogelijk naar het
politiebureau, waar ik jne wat verwarmd .heb
en waar men een taxi Voor me heeft opgeheld.
Daarna ben ik naar huis gereden, waar ik om
half drie aankwam
Tot zoover het relaas van den heer Groot.
De wagen is met behulp van een dekschuit
gelicht en was slechts weinig beschadigd. Na-
tuuriyk heeft de bekleeding veel geleden. Doch
i al met al te dit ongeluk héél goed afgeloopen.
Het slot werd gevormd door een Usberelder
uit Wervershoof, die in 1 cM3 van zyn con-
sumptleys liefst schrik niet 1.34 millioen
zegge en schryve: één en vier en dertig hon
derdste millioen micro-organismen had. En
aangezien er in 1 CM3 maar 100.000 mogen
zitten, was hy in overtreding. Hy gaf de schuld
aan den melkboer, die hem oude melk ge
bracht had. maar de ambtenaar vond het te
gevaariyk. zoodat hy f 25 of 20 dagen eischte.
„Het is toch buiten mUn schuld”, weerde de
ysco-man zich. De Kantonrechter vond de
schuld ook niet zóó groot en maakte er f 15
of 10 dagen van. waarmee de man. die zomer-
X
5- „Hartalijk dank
„uit naam van alle
„leden der groote
„hondenfamilie
„voor het trapje op
„uw voetrem. zoodat
„het leven van een
„mijner, soms erg
„roekelooze. neven
„niet v o o r t Ij d i g
„wordt afgesneden.”
zelf aan den lUve ondervonden: de vloer te
glad, maar dat geeft een dame nog niet het
recht, om den vloer van het Hooggerechts
hof te Hoorn tot een doodgewonen ordinairen
dansvloer te maken! Maar alle grapjes ter
zijde. De vrouwelyke verdachte had zonder
reflector op haar fiets gereden.
„Nou ja, 'n reflector, ik had toch zoo’n rood
lichie!" merkte ze óp. Echter was gebleken. da(
ze alleen een rood glaasje
bengelen, waaronder geen
geen geval eep reflector.
„HU is voor elkaar hoor,
op!” stelde ze den
We moeten de byzonder Bevoorrechte, die
geen geiykente heeft in de geschiedenis, ver-
eeren. Maar hoe? Niet alleen door het dage-
lyks bidden van den Rozenkrans, maar we ver-
eeren Maria vooral door te doen wat Christus
wil.
Zooals Maria op de bruiloft van Cana zeide:
..Doe alles wat HU u zeggen zal zoo zegt zU dat
nu tegen ons. Doordat we Jezus vereeren, ver-
eeren we in Hem óók ZUn H. Moeder.
Als we te kort doen aan de eer van God. dan
randen we Maria's moedereer aan.
De Hoogeerw. spreker besloot zyn mooie predi-
catle met deze mooie woorden: Moge de Aller
heiligste Maagd met haar Goddeiyk Kind ons
byzonder zegenen op dezen avond.
Vervolgens werd door de talryke geloovlgen
het Alma Redemptoris Mater gezongen, waarop
het Tantum Ergo met den zegen volgde. Na de
zegening met het Allerheiligste werd gezongen
„Wees gegroet, o Sterre".
Zóó werd de mooie feestviering van dezen
Maria-feestdag op plechtige wyze gesloten.
Er zit al ’ji nieuwe
ze den Kantonrechter, tot diens
groote opluchting, gerust. De ambtenaar eisch
te f 4 of 4 dagen.
„Ik vind het vrééseiyk!”
De Kantonrechter had gevoel voor humor
en legde de dame f 3 boete op. maar ze kon
desgewenscht ook drie dagen gaan zitten.
Lachend, maar niet dansend, verliet verd.
de zaal.
Dat bU de tegenwoordige wetgeving bijna
alles van merken moet zyn voorzien, en dat
alles terdege gecontroleerd wordt, ondervond
slager O. K„ te Hoorn, die ongebanderolleerd
|n winkel had. Er zou geen haan naar
hebben, als zUn collega N. O. S. niet
wat vet te leen had gevraagd. Toevallig kwam
de controleur by S., die daar het zaakje zon
der merk ontdekte. Aangezien K. maar liefst
twaalf bekers in zyn winkel had staan en wist
dat ze een banderol moesten dragen, vroeg
de ambtenaar f 20 of 15 dagen, wat de Kan
tonrechter verzachtte tot f 10 of 5 dagen.
TerwUl de sneeuwvlokken buiten naar bené
den dwarrelden en de sneeuw de aarde ‘n wln-
tersch aanzien trachtte te geven, was het In
de zaal van het Kantongerecht behaagiyk
warm. Het raam was dicht, zoodat het frissche
windje, dat er anders waalt, ons gelukkig mA
lastig viel. Velen verkozen de aangename tem
peratuur boven het vrieswindje buiten, zoodat
het er gezellig druk was.
Dezen middag was ook het vrouwelyk ge
slacht vertegenwoordigd, wat in de Woensdag-
mlddagsche zitting niet veel voorkomt. En ook
zjj droegen er veel toe by om dezen middag
geslaagd te doen heeten.
Bepaald „snugger" waren vele verdachten
niet, want het gebeurde meermalen, dat zij
hun beurt voorby lieten gaan, tot groot onge
noegen van den deurwaarder, die na één
keer afwezig te zyn geweest, nu weer „acte
de presence" gaf.
De klnderzittlng was byzonder vroeg geëin
digd. zoodat we de eerste zaak niet heelemaal
hebben kunnen meemaken, maar uit de ver
klaringen van den getuige S. J. J. D. uit Enk-
huizen konden we genoeg opmaken. Verdachte
L. R.. expediteur uit Enkhuizen, was niet ver
schenen, om zijn snoode daad të verdedigen. HU
had nanieiyk getracht in de toch al niet breed?
Westerst-n^at te Enkhuizen. zich met zyn lan
gen aanhangwagen tusschen een W.A.C.O.-bus
en een handkar door te „wurmen hetgeen
hem niet gelukte, zonder ongelukken te maken
De handwagen had van 't eind van den langen
„sleep" een zet gekregen, wat niet aan het
speurend oog van een wakenden Enkhulzer
politieagent was ontsnapt.
Daar verdachte reeds vele bekeuringen heg ft
opgeloopen en zelfs een keer met zyn auto een
„Inval” in een huis heeft gedaan, eischte de
ambtenaar f 40 of 30 dagen, terwyi hU verd
voor dezen keer zyn rybewys liet houden. De
Kantonrechter liet den onvoorzichtigen
stuurder f 25 dokken of 10 dagen zitten.