De avonturen van een verkeersagentje
IS
1
ucïfiaal vonden da$
In de val geloopen
KOFFIE HAIG
lavenhalerI z
wact
Ontgoocheld
DINSDAG 25 JANUARI 1938
a*
lr. J. H. FROGER
Vicki Baum
t i
DE
I
Een zet die U
honderd gulden oplevert.
Het LV.V. met Moskou
verlegen
wiwsw" *,'*v L-
Een beproefde methode
om verkoudheden te bestrijden
'U
DOOR C. MORRIS
Mi de+Ov&eüchJ Uw otga-
nünu duttete zotg. ‘Daaiam:
Voo*0"*^
VBKOUOt®®1
,n dos h<’
u
S2
In
Nijmegen in Oranjestemming
naar
Belgische onderscheiding
(Nadruk verboden)
IM
a
XX
hoog genoeg staat, komt het dan
laatste,
toen
KINDS.
Ki?
VOL
IN
of Rusland.
Hierop hebben onderhandelaars van het
LV.V. bet volgende geantwoord:
De delegatie van het I.V.V. verklaart. In ant
woord op de voorstellen van den Centralen Raad
Toen bet tijd werd om naar bed te gaan, werd het agentje
een bed van varens en mos aangeweaen. HU viel weldra in
Uit Hollywood wordt gemeld, dat de bekende
Duitsche schrijfster Vicki Baum de volgende
week het Amerikaansrhe burgerrecht zal ver
werven Het laatste ondersoek dienaangaande is
ingesteld.
slaap en al snurkende bracht hU geluiden als een houtzager;:
voort. HU droomde, dat hü het verkeer regelde en hü zwaaide
met zün arm, waaraan de gestreepte manchet was, alsof hü
werkeHjk de auto's, de fietsers en de voetgangers aanween, hoe
ze moesten gaan. En hü droomde ook, dat de menschen. de
kleinen en de grooten, niet altijd deden wat de verkeersagent
wilde, want de menschen zün niet altUd gehoorzaam en zien
niet de gevaren wanneer bet heel erg druk op straat is.
1 MAAtk.
ADRES.
ZUne Majesteit scheen wel met het ventje ingenomen. HU
liet limonade komen, die gemaakt was van dauwdruppels en
boschbeseen. Het smaakte verrukkelük. Ze -namen plaats op
rustieke stoelen, die van geschilderd takken waren gemaakt.
Daarna dronken ae op elkanders gezondheid.
Evenals andere steden is ook Nijmegen al
sinds een weeek in volle Oranjestemmlng, wel
ke zich naar bulten uit In typische straat ver
siering Vele straten van de binnenstad zün in
het groen gezet, waardoor oranje en rood-wit-
blauw geslingerd is. Meerdere gebouwen, zoowel
particuliere als officleele, dragen reeds illumi
naties in oranjekleuren. Opvallend is dat ook
vele straten in de volkswUken in oranjeloot zUn
gezet. De verwachting is, dat in Nijmegen de
geheele binnenstad op den dag der Blijde Ge-'
beurtenls in feesttooi zal zün. Het Oranjepro-
gram vermeldt feestelijke ommegangen van de
schooljeugd en van de leerlingen van middel
baar onderwijs. Meerdere muzikale rondtochten
door een zestal muziekkorpsen zün vooruit ge
arrangeerd. terwijl des avonds voor de burger- I
lUke autoriteiten een défilé zal plaats hebben,
waaraan duizenden vertegenwoordigers, als le
den van de verschillende vereenigingen der I
stad zullen deelnemen. Op den avond van den
offlcleelen dag zal een groot vuurwerk ontsto
ken worden.
Door Z. M. Konlng Leopold HI is de heer
Emile van Oppen, directeur der N. V. Staaf
werken .De Maas" te Maastricht en consul van
Oostenrijk, benoemd tot Ridder in de Kroon
orde van België.
glnselen van de Internationale te goed om
ze zelfs voor een lijfrente van vijf mlllioen
francs op deze wijze te verkoopen. Daarmee
echter zullen de moeilijkheden voor het
I.V.V. eerst beginnen. De communistische
propaganda zal niet nalaten een uiteindeltjk
falen van deze besprekingen voor te stellen
als een bewijs van slapheid der Internatio
nale, die den „vastberaden strijd** van het
Sowjet-proletarlaat tegen het fascisme sa
boteert.
Ieder, die de Russische politiek volgt, weet,
dat de communisten zich niet sterk genoeg
voelen om dien „vastberaden strijd” alleen
aan te vangen. De tactiek van aaneenslui
ting en Volksfront-samenwerklng wordt
niet voorgeschreven door kracht, doch door
een gevoel van zwakheid tegenover een drei
gend naderend gevaar. Rusland zoekt
niet voor het welzijn van zijn arbeiders,
maar voor de nationale Russische politiek
in Azië en Europa steun in den
mg bij sympathiseerende arbeidersgroe
pen In de Europeesche landen. Het
I.V.V., dat van dit steunzoeken een slordige
vijf mlllioen wilde profiteeren, heeft echter
de brutaliteit en de sluwheid onderschat
van den Russlschen vos, die wel in het
nauw zit, maar zijn streken toch niet laten
kan!
Het LV.V. is In den val geloopen, waar
tegen het zelf meer dan eens waarschuwde.
Wat moet er van Europa o ver blij ven,
wanneer de Moskousche voorpost van Azië
de kans krijgt haar spel van kat en muls
met het I.V.V. te spelen, wanneer de socia
listische arbeiders van Europa zich laten
spannen voor de Russische troika?
HET BEWIJS: Deze twee producten werden beproefd bij 17.15) menschen.
17 Doctoren en 512 andere controleurs hebben de resultaten nagegaan. Zij con
stateerden. dat zij. die. zoodta dit noodig was. Vicks Va-tro-nol of Vicks
VapoRub gebruikten, minder dan de helft aan ziektedagen door verkoudheden
hadden, dan diegenen, die verkoudheden op hun gewone manier behandelden.
yiCTO*1*
Ze zal zich in haar hut opsluiten, als de
aanval begint, hé?
- Prachtig.
Dan zal ae het venster open aetten, en
wachten, tot ze ziet, hoe de strijd verloopt.
Wat kan één van ons beletten, om opzU
van het schip te komen, en het venster dicht
te stoppen met een stuk zeildoek, zoodat ze
niets er uit kan gooien?
En gesteld, zei de eerste spreker dat-
we er op dat oogenblik niet bU kunnen komen?
Dat zou onze eigen schuld zUn, met? zei
Thompson. We moeten er niet op losgaan,
vóór we goed en wel klaar zün.
Thompson’s voorstel werd tenslotte aangeno
men, daar niemand een beter kon bedenken;
en Thompson begaf zich naar het achterdek,
tot hU bU de scheidingslijn kwam, en gaf te ken
nen, dat hü met kapitein Lovett wenschte te
spreken.
Wel wat is er? vroeg de
Thompson naderbij kwam.
U hebt ons te pakken, zei Thompson. We
binden in. We zullen weer onzen plicht doen.
U hoeft nu niets meer te vreezen van één van
ons.
Blü, dat te hooren. zei kapitein Lovett
Maar tót de negers veilig en aan wel zUn.
blUft die afscheiding bestaan, en Mongo en !k
houden de wacht terwül de jongen ons helpt.
Waar wilt u de negers aan tand zetten?
vroeg Thompson.
Ergens bü de bekende rivier, kun JU een
betere plaats bedenken?
Ik kan geen slechtere plaats bedenken, zei
Thompson.
Hoe zoo dat?
Danelo heeft massa1» menschen, en mas
sa’s geweren, zei Thomspon, en gezien het
feit dat hü n|et betaald is voor de negen, zal
hü koken van woede.
Wie zegt dat hU niet betaald is? vroeg
plotseling tot staan, als hü begonnen was. Uit
genomen het gekreun en gejammer van Thomp
son was het stil.
Kapitein Lovett gaf zün bevelen met heldere,
beheerschte stem, en een paar minuten tater
zette hU het schip aan den grond, op een mod
derige en ondiepe plaats.
Er is niet veel meer te vertellen. Het was een
eigenaardig tooneel, toen de negers met tien
tegelUk uit het ruim werden gehaald, en tot
het besef kwamen, dat de kwelling voorbU was,
en zU in vrüheid zouden worden gesteld. Gedu
rende den heelen tUd van het bevrüdingswerk,
stond kapitein Lovett met zUn arm om Nancy
heengeslagen. Dit was allemaal hAAr werk, en
hU was er dankbaar voor.
Wéér zette te Albatros doch ditmaal met
een bekeerden meester en een bekeerde beman-
ieder land, teneinde de grootste werkzaamheid
van deze maatregelen te verkrUgen; betreffende
het punt d. over deze werkzame hulp voor
Spanje en China tegen de aanvallende tanden
Dultschland. Italië en Japan, bestaat wat de
noodzakelUkheid betreft geen twUfei. De delega
tie van het LV.V. voegt hieraan toe, dat deze
kwesties In de besluiten van het I.V.V. voor het
doel van zUn werkzaamheden in den strijd tegen
oorlog en fascisme vastgelegd zUn. Betreffende
de punten e. en f.: onder het voorbehoud van het
in aanmerking nemen van artikel 3 van de sta
tuten van het I.V.V., dat de zelfstandigheid van
de landelUke centrales garandeert, bestaat er
der Sowjet-Russlsche Vakbonden, over de een
heid van de Russische vakbonden met het I.V.V.:
Betreffende de punten a. en b. heeft zü geen
bezwaar; betreffende punt e.: de delegatie van
het I.V.V. is het er mee eens, dat dit punt uit
de punteira. en b. volgt; er moet hierbU opge
merkt worden, dat deze besluiten uitgevoerd
worden, waarbü rekening gehouden wordt met
Wit heb u?
Ik heb de safe opengedaan, zei kapitein
Lovett, en het geld uitgeteld, en Mrs. Lovett
hier heeft het hem overgereikt uit het venster.
Dan is al het goud weg! riep Thompson
uit
Er is nog wat over, zei kapitein Lovett.
Genoeg, om ons op pooten te zetten, en een
fatsoenlUken handel te beginnen.
Dan is deze reis van alle kanten een totale
verliespost, zei Thompson Het goud is weg,
en geen lading, om het goed te maken.
En geen lus aan het eind van een stuk
touw, die voor jouw en mijn neus bengelt, zei
kapitein Lovett.
Kapitein Lovett liet zich niet misleiden door
de betuigingen van inkeer van de multazg- Op
het achterdek bleven hU en Nancy en Mongo en
de jongen als het ware de vesting verdedigen.
Ze hadden genoeg te eten en te drinken, en de
beide mannen vonden het niet al te moeilük,
om beurtelings om de vier uur te slapen, en
te waken.
Op den vijfden dag kwamen ze wederom in
het gezicht van de Afrikaansche kust, en kapi
tein Lovett wendde ietwat den koers, en hield
op de monding Vfcn de rivier aan. Doch hij
had het grootste deel van de moeilUkheden nog
lang niet achter den mg. Wie moest de negers
bevrijden? En wanneer? En hoe? ZUn eigen
troepje te splitsen, zou het toppunt van dwaas
heid zUn geweest. Als hij Mongo het bevrU
dingswerk liet verrichten, zou dat wel eens het
einde van Mango kunnen beteekenen zonder
dat er iets mee gewonnen was of zijn eigen
einde, als hü zelf ging. Op een of andere ma
nier meeaten Thompson en de muiters overge-
Voor één dubbeltje per week sluit U
een spaarverzek ering van honderd
gulden bij de VICTORIA. Dm ie nog
een» een goede zet met het oog op de
toekomatStuur ons deze advertentie in
gevuld toe voor inlichtingen. Een kinder
boek of kalender krijgt U er gratie btj.
N. VXBZIKZMNGSMNK
VICTORIA
nUML M»_«M AMSTSBMM
kapiteirMLovett. HU zou de laatste zün, om
dat te beweren. Ik heb hem zelf betaald.
De muiters trokken hun messen, grepen ning koers naar de open zee. Het zag er neer
uit, dat Grimes in zekeren zin zou herstellen
van de wond aan zün knie, en dat Thompson
slechts één van zün oogen zou moeten missen.
Kapitein Lovett zette koers naar Jamaica. Dat
was reeds in den aanvang zün doei geweest.
Hü had een gevoel, dat als het ruim van de
Albatros wekenlang eiken dag uitgespoeld werd,
schip en de bemanning daardoor gereingid
zouden worden.
Behalve JU dan. legde hü Nancy uK.
JU schünt zoo iets heelemaal niet noodig te
hebben.
Wat er van het oorlogsschip geworden Is, dak
naar het Piraten-elland moest gaan, om daar
op de Albatros te wachten, is kapitein Lovett
nooit te weten kunnen komen. Misschien hgt
het nog te wachten.
ravin de Romval ging de marmeren ves-
f -j. tibuie door, vervolgens drie rijk ingerichte
salons, en kwam ten laatste in haar par
ticulier vertrek. Haar kamenier stond gereed
om haar den bontmantel uit te trekken.
De coiffeur ia al hiernaast Moet ik hem
roepen, mevrouw? vroeg bet meisje onderdanig,
terwül ze den hoed van haar meesteres op een
tafeltje legde.
Gravin de Romval antwoordde niet Lang
zaam ging ze naar een grooten spiegel en streek
met vaste hand de haren weg van haar slapen,
die, prachtig geonduleerd, op kundige wijze
haar gelaat omlüstten.
Doe het venster open, zei ze opeens.
En zü leunde een oogenblik met het hoofd
tegen den spiegel, terwUl zü de oogen sloot.
Een onbarmhartige stroom van licht drong
het rozig halfduister binnen, dat sinds vele Ja
ren in lederen hoek van het kasteel geheerscht
had.
Mevrouw, vandaag is het de dag om uw
haar te verven. En om één uur komt de mas
seuse, bracht het kamermeisje haar bedeesd in
Op Dinsdag 8 Februari zullen Ir. J. H. Fro- I herinnering.
ger, leider van den Llmburgschen Streekplan- Doch gravin de Romval antwoordde niet. On-
nendienst en Jonkvrouw M. C. A. Baronesse beweeglUk, haar oogen ietwat toegekhepen, den
van Hövell van Wezeveld en Westerflier in het adem ietwat Ingehouden, bekeek zü haar gelaat
IzuwelUk treden. De huwelUkslnzegenlng zal te in den spiegel.
11 uur geschieden in de parochiekerk van Sint Geef me een natten handdoek, zei ze dan
Pieter te Maastricht. Van 12 tot 130 uur heeft kalm en doe het andere venster open.
een receptie plaats op „De Torentjes”. En zü sloot de oogen, toen een felle zonne
straal opeens in haar gezicht scheen.
Zü nam den natten handdoek en veegde er
zorgvuldig mee over haar gezicht Oogharen en
wangen kwamen vrü van hun geurige bedeksels
en tusschen de bUna blauwe lippen leken de
tanden een oogenblik glansloos. Zóó bekeek
gravin de Romval. in het volle zonlicht, zich
zelf langen tüd in stilte.
Roep den coiffeur, zet ze opeens.
I En ze liet zich neervallen in den stoel voor
de toilettafel. r
Een oogenblik later kwam de eerste kapper
I van Parüs het vertrek binnen met eerbiedigen
groet. Doch de gravin ving in den spiegel den
uiterst verbaasden blik op, waarmee de man
I naar haar staarde, en liet het hoofd zinken.
I En zoo sloeg ze <len coiffeur gade, terwül iiü
I in een zilveren köm zün mengsel prepreerde.
Doch toen alles gereed was. schudde zü zich
I eensklaps wakker.
Neen, vandaag wil ik mUn haar niet ge
verfd hebben. Wasch het alleen goed uit
Een half uur tater keek zü naar haar reeds
sterk vergrijsde haren.
Dat is gereed, mevrouw, zei de kapper.
I Wanneer moet ik terugkomen voor *t verven?
Ik zal u laten bellen, antwoordde gravin
de Romval.
De kapper maakte een diepe buiging en ver
trok. Op de trap kwam hü de kamenier tegen.
Hoe nu, meneer Boilu? Bent u al klaar?
Ze heeft alleen maar het haar laten was-
schen. Maar vertel nu eens, juffrouw Marlette,
I hoe oud is ae?
Wie? Mevrouw de gravin? Acht-en-twin-
tlg! antwoordde het meisje,getrouw asm haar
I instructies.
Ach t-en-twin tig.... h*m! zei de kapper.
I Nu, in haar tüd moet het een mooie vrouw
I geweest zün.
En hü ging haastig züns weegs.
Toen de kamenier anderhalf uur tater de
kamer van de gravin binnenkwam, zat deze
nog altUd onbeweeglUk voor de toilettafel en
bekeek zich peinzend in den spiegel.
Mevrouw, daar is de masseuse.
ZwUgend knikte de gravin van neen. Het
meisje ging weer heen, terwül ae zich afvroeg
I wat er gebeurd kon zün.
Iets héél eenvoudigs was er gebeurd iets
dat den een of anderen keer tóch had moeten
gebeuren. Dien morgen was de gravin in het
Bols de Boulogne geweest en had zü Charles
de Lisignac ontmoet, die in de dertig was, maar
er uitzag of hü in het begin van de twintig
was. Samen hadden zü iets gebruikt Zü voelde
zich vermoeid en had liever nog wat blüven
rusten. Maar Charles wilde loopen en drong er
I op aan met een egoïsme, alsof hü werkelijk nog
maar twintig was. Toen zei opeens een vrien-
I delüke oude dame achter hen, die geen van
I beiden kende:
Kom, meneer, nu niet zoo aanhouden!
I Uw mama is moe. Ziet u dat dan niet?
Er was geen tragische scène op gevolgd. Tü-
dens de korte wandeling naar de halte hadden
zü over alles en nog wat gepraat. En eerst toen
zü irv de stad aankwamen en afscheid namen,
had zü gezegd: v
Beste vriend, wat die oude dame zei. heeft
ons eigenlük de oogen geopend. Bovendien
houden we ook niet genoeg van elkaar, om het
verschil in leeftijd goed te maken. Daarom is
het maar beter, dat alles zóó eindigt.
En toen hü haar verschrikt aankeek, had zü
er met een büna moedMlüken glimlach aan
toegevoegd:
Trek het je niet al te veel aan, Charles.
Zoo gaat het nu eenmaal. Het spüt me zelf ook.
Vaarwel. Neen, laat me alleen naar huis gaan.
En üHngs was zü haars weegs gegaan, zoo
snel haar veertig jaren het toelieten.
En thans voor haar spiegel gezeten, die maar
al te wreed haar gelaat, zooals het werkelük
was, weerkaatste, dacht gravin de Romval aan
dat alles en aan vele andere dingen en glim
lachte. Het leven was schoon geweest, zeer
i schoon.... En thans was ze moe. Ja, nu be
merkte zü het moe. Hoe lang was het al ge
leden, dat zü
haar werkelüke j
gelaat in het vol
le daglicht ge
zien had? Hoe
tang heerschte er
al schemerduister
in al haar ver-
trekken? Hoelang al!
Mevrouw, daar is baron de Lisignac, kwam
de kamenier zeggen. f
Ah, de jongeman wilde niet berusten! Even
kwam er een glimlach om haar kleurlocae lip-
pen.
Ik tiën niet te spreken. En als hü terug
komt, zeg dan dat ik uit ben.
Best, mevrouw.
En breng me nu wat te eten. Maar niet
het gewone dieet, maar *n flink maal vleesch,
vruchten, gebak
Zü ging wat gemakkelüker in haar stoel zit
ten. Ja, het moest nu maar eens uit zün met
al die massage en gymnastiek en afgepaste
maaltüden.Genoeg daarvan!
Gedurende vele dagen kwam gravin de Ron-
val niet uit haar kamer. Op het zilveren blad
in de antl-chambre stapelden de visitekaartjes
zich op en de telefoon rinkelde onophoudelijk.
Iedereen gaf het kamermeisje ten antwoord,
dat mevrouw de gravin te bed lag en niemand
wilde ontvangen. Vüf dagen tater ging de
gravin aan haar schrijftafel zitten en bleef vele
uren achtereen bezig. Zü schreef slechts weinig
woorden op vele visitekaartjes een vüftigtaL
Toen zü gereed was, riep zü de kamenier.
Breng al die kaartjes op de post en zeg in
de keuken dat ik overmorgen een theevisite
geef voor vüftig personen. Er moet veel licht
zün in den salon de zware overgordünen
weg!
De beide volgende dagen bracht zü nagenoeg
onbeweeglijk door op de sofa, terwül zü door
de openstaande vensters staarde in de stra-
i^nde buitenwereld.
Toen het uur daar was en een groot deel van
de gasten reeds was aangekomen, begon zü
zich te kleeden. Zü koos een donkere en een
voudige japon, streek haar grüzende haren wat
naar achteren, om de rimpels op haar voor
hoofd niet te verbergen en verliet dan lang
zaam het vertrek, zonder zich in den spiegel
te beküken. Zü schreed door de belde aangren
zende salons en bleef staan voor de taatste
deur. Spreken en lachen drong tot haar door.
Onder de stemmen herkende zü die van een
man, dien zü ééns had liefgehad zooaeer,
dat zü twee dagen geleden nog even gebeefd
had, toen zü dien naam en dat adres neer
schreef, al waren er ook jaren sindsdien voor-
bügegaan. En de verleiding greep haar aan
om terug te gaan en de teekenen van haar
ouderdom wederom te bedekken. Het was een
smartelüke verleiding, die haar enkele minuten
onbeweeglijk en sidderend voor die deur deed
blüven staan. Maar rij had maar al te diep
beseft, dat het spel van nu af aan voor haar
verloren was en een keer te meer wist zü haar
rol goed te spelen. Met vaste hand greep zü
den knop van de deur. Haar hart klopte on
stuimig, als dat van een meisje, dat naar haar
eerste bal gaat, en zü moest er zelf om glim
lachen. Dan deed zü de deur open en trad
binnen
haadd worden, om dit deel van net program
voor hem ten uitvoer te leggen.
Het getü viel, toen de Albatros Je monding
van de rivier binnenvoer. Doch een flinke bries
uit zee stelde haar in staat, om langzaam tegen
den stroom in te varen. Het oocenbllk was ge
komen voor kapitein Lovett, om zijn laatste en
beste kaart uit te spelen. Hü stuurde Swifty
naar omlaag, om net kompas te halen, en riep
Thompson naar het achterdek.
Over een uurtje of zoo. zei kapitein Lovett.
zal ik het schip roo dicht mogelük aan den
oever zetten. Laterr wanneer het getü keert, en
het water
weer vlot.
Dat klinkt redelük, zei Thompson.
Zoodra we aan den grond zün, zei kapitein
Lovett,— breng jü de negers aan dek. en stelt
ze in vrüheid telkens tien tegelük. Laat ze
hun kettingen meenemen, als ze willen. Ze
kunnen er werktuigen van maken, pfpegen, en
zöo, waaneer ze daar gelegenheid toe hebben.
Breng mü ondertusschen de provlsielüst, dan
zullen we met elkaar uitrekenen, hoeveel voed
sel we hun kunnen meegeven.
Aangaande dit laatste punt was er heel wat
tüd en overreding noodig, om tot een beslissing
te komen, en het grootste deel van een uur ging
er mee heen. De eb had büna haar hoogtepunt
bereikt.
Nu zullen we het schip aan wal aetten, zei
kapitein Lovett.
U had geen beteren tüd kunnen uitpikken
zei Thompson. Maar als ik de menschen er
nu eens niet toe kan krijgen, om me te helpen
met die negers?
Thompson, zei kapitein Lovett, ik reken
op jou, om ze over te halen. Zeg hun, dat
als ae niet doen, wat ik hun zeg dit mooie
instrument naar den bodem van de rivier gaat.
Dan zün we allemaal reddeloos verloren. Ik heb
gedsam, wat ik kon, voor allemaal.'Maar als ae
poediger, dan te verwachten viel. Is de
ban der geheimzinnigheid rond de
besprekingen tusschen Moskou en het
I.V.V. gebroken. Het bestuur van de Inter
nationale heeft een resolutie aangenomen,
waarin het de voorwaarden, waaronder de
Russen zich tot toetreding bereid hadden
verklaard, als onaannemelijk verwerpt.
Tegelükertüd heeft het den tekst dezer
voorwaarden aan de aangesloten nationale
organisaties ter beoordeeling toegezonden,
opdat deze, met volle kennis van zaken, het
vraagstuk kunnen bespreken op de ko
mende zitting van den generalen raad te
Oslo. Het Is dus nu bekend, wat de «Jge-
vaardlgden aan beide zijden verlangden.
Wat het LV.V. bewogen heeft met Mos
kou In contact te treden, is niet duldelük.
Heeft het uitbreiding van zün macht ge
zocht? De Russische vakvereenlgingen zou
den zich binnen haar eigen gelederen eenige
medezeggenschap van buitenstaanders uit
Brussel niet laten welgevallen. En In den
strijd naar buiten, tegen het fascisme,
waren belden reeds bondgenooten, die als
het erop aankwam elkanders medewerking
nauwelijks behoefden te vragen. Uit het
gepubliceerde protocol blijkt nu, dat de
contributie, die Moskou bij toetreding zou
inbrengen, meer dan vijf mlllioen Fransche
francs per jaar bedraagt. De verleiding van
zulk *n jaarlijksch douceurtje hebben Jou-
haux. Schevenels en Stolz, de onderhande
laars van het I.V.V., klaarblijkelijk niet
kunnen weerstaan. Al te gretignfiebben zij
naar hun eigen bestuur meent, in de voor
stellen der Moscovieten gehapt.
Dezen grepen uiteraard de geboden gele
genheid met twee handen aan.
Zü hebben de verlangens van hun kant
propagandistisch zoo brutaal geformuleerd
dat wanneer de Internationale weigert ze
te aanvaarden, wanneer zü zich wil terug
trekken uit het avontuur waarin zü zich te
kwader ure heeft begeven, deze geste volop
kan worden uitgebuit om haar in discrediet
te brengen bü al haar mln of meer aan den
radicalen kant staande leden.
De voorstellen van Moskou lulden,
„Het Volk” meedeelt, aldus-:
De delegatie van den Centralen Raad van de
vakbonden der Sowjet-Unie «telt voor, de eenheid
van de Russische vakbonden met het I.V.V. op
de basis van de volgende voorwaarden tot stand
te brengen;
a. vergroote activiteit van het I.V.V. op het
gebied van den strijd der arbeidersklasse tegen
over het fascisme; b. toepassing van alle propa
ganda- en agltatiemlddelen tegenover het fascis
me (arbeidersvergadering, pers, omroep, bioscoop
enz.); c. het doorvoeren van sancties der ar
beidersklasse In alle tanden tegen de aanvallende
staten: Dultschland, Italië en Japan (het weige
ren van het laden en inladen van schepen der
aanvallende landen, het weigeren van transpor
ten naar deze landen, het organiseeren van sta
kingen in ondernemingen, die wapenen en oor
logsmateriaal voor deze aanvallers fabriceeren
enz.); d. werkzame hulp voor Spanje en China
In hun strüd tegen de aanvallers (Dultschland,
Italië en Japan)e. de bevordering van de een
heid der vakbeweging in die tanden (Vereenigde
Staten, Tsjechoslowaküe, Canada, Zuid-Amerika,
Spanje enz.) waar jée vakbeweging nog verdeeld
is. of het een of andere splitslngsgevaar bestaat;
f. de ondersteuning van het proletarische een
heidsfront en het Volksfront, waar die bestaan
In hun strüd tegen het fascisme en den oorlog.
De delegatie van de Russische vakbonden
werpt daarbü de volgende organisatorische
kwesties op: 1. De delegatie van den Centralen
Raad der vakbonden der Sowjet-Unie stelt voor
büeenroeplng van een buitengewoon congres van
het I.V.V., waaraan de Russische vakbonden
zullen deelnemen om de eenheid van de vak
beweging te bekrachtigen; 3. het I.V.V. zal drie
voorzitters hebben, waarvan één de Sowjet-Rus-
sische vakbonden zal vertegenwoordigen; het
voorzitterschap van het bestuur zal om beurten
door één dezer drie voorzitters worden waarge
nomen. Eén der algemeene secretarissen moet
een vertegenwoordiger van de Russische vak
bonden zün; 8. daar de Sowjet-Russiache vak
bonden de enorme financieele verplichtingen, die
de statuten opleggen, op zich zouden nemen,
moeten zü de garantie krijgen, dat de door de
Sowjet-Russlsche vakbonden betaalde mlllloenen
niet gebruikt zullen worden voorpropaganda
de landelUke centrales garandeert,
tegen deze punten geen bezwaar.
Wat de organisatorische vragen betreft, ver
klaart de delegatie van bet LV.V. zich bereid,
practlsch alle voorstellen van de delegaties der
Russen te ondersteunen.
Voor rijf mlllioen waren de beginselen bü
Jouhaux en Schevenels bUJkbaar niet veilig,
al beweert de laatste ook, dat hü de „prin-
clpleele opvattingen van het I.V.V. erkend
wist te krijgen.”
-|-v eeds wezen wü erop, dat de opname
l^der Russische vakvereenlgingen reeds
in zooverre een afstand van een begin-
,t sel vormt, dat daarmee vakvereenlgingen in
de Internationale treden, die feltelük behoo-
ren tot het zoogenaamde „gele type”, die In
strumenten vormen in de handen van den
werkgever en die tot dusverre zorgvuldig
uit dé gelederen van het LV.V. werden ge
weerd. Uit deze nota-wisseling blükt, dat
ook met de andere I.V.V.-beglnselen ietwat
luchtig werd omgesprongen. Als beginsel
van de internationale vakbeweging gold
büvoorbeeld. dat zü zich van de politiek
afküdig-zou houden. Wanneer echter het
„doorvoeren van sancties der arbeiders
klasse tegen aanvallende Staten,” door de
afgevaardigden van het LV.V. principieel
aanvaard, geen politiek mag heeten, wat is
politiek dan wél? In beginsel is de Inter-
I, nationale vakbeweging federatief georga
niseerd. Dat be teek ent, dat Iedere aangeslo
ten nationale organisatie vrü blüft aan
bepaalde acties mee te doen of niet. De
afgevaardigden van het I.V.V. verklaren
echter, dat bü het doorvoeren van sancties
alleen maar „rekening wordt gehouden .met
dé büzondere omstandigheden In ieder
land.” Dat kon de centralistisch georgani
seerde Profintern evengoed schrijven. Het
heeft met een federatief beginsel niets meer
te maken.
Het bestuur van het I.V.V. acht de be-
-- me’
r "was
me nu niet willen helpen, kan ik niets meer
doen. Ik heb het allemaal met Mrs. Lovett be
praat, en het kan haar niets schelen.
Terwül hü sprak, had hü liet kompas In zün
hand genomen, en hield het Thompson thans
voor zün neus. De bemanning, die voltallig aan
dek was. daar ze voor het oogenblik niets bü-
zonders te doen had, hield de oogen op haar
aanvoerder gevestigd. Hü had de mannen ge
waarschuwd. om goed toe te zien, wat hü deed,
en klaar te staan, om hem bü te springen.
Een vlugge stap, en het kompas zou onder
zün bereik zün. Het kwam Thompson voor, dat
het uur gekomen was.
Jawel, meneer, zelde bü-
En het volgende oogenblik stortte hü zich,
met een luiden kreet, op kapitein Lovett, en
trachtte hem bet kompas uit zün hand te wrin
gen. F
enterhaken uit het rek bü de grooten mast,'en
snelden hem te hulp.
Het plotselinge en de furie, van Thompson's
aanval had Lovett totaal verrast. Thompson had
met zün linkerhand het kompas te pakken ge
kregen, en trachtte die los te rukken, terwül
hü met de andere hand probeerde, kapitein
Lovett te beletten, om zün revolver te grijpen.
Doch Mongo was niet verrast geweest. Ter
wUl hü de krachtige wüs- en mlddevlngers van
zün rechterhand van elkaar hield, koos hü het
juiste oogenblik, en mikte precies op Thomp
son's oogen. De eerste stuurman kwam neer met
een kreunend gejammer, als van een kind, dat
zich bezeerd heeft en bang Is.
De voorste van de bemanning, die kwam aan
stormen. struikelde over het lichaam van zün
aanvoerder, en terwül hü viel, kreeg hü kapi
tein Lovett's eensklaps opgeheven knie midden
in zün gezicht.
Thans had kapitein Lovett zün revolver ge
trokken. en was net op tüd, om den tweede neer
te schieten; en de aanval kwam" büna even
r
Tegen deze beschuldigingen kon Thompson
teen enkel aannemelük verweer bedenken.
Er werd al over gesproken, om maar in te bin-
den tegenover Lovett, en zich zoo goed moge-
Wk te redden uit wat ze allemaal een verloren
«aak achtten. Daar had je Grimes, die tusschen
‘«ven en dood zweefde, en over zün moeder
Ülde. Zelfs al zouden ze het winnen van kapi
tein Lovett, dan zouden er eerst nog méér
slachtoffers vallen. En niemand twüfelde er
•an, of als de nood aan den man kwam
•ou Mrs. Lovett het kompas van haar, man in
*e toeten. Op s*n mooist zouden ae dam het
•chip hebben, en het goud In de safe, en de
negers in het ruim, maar ze zouden niet weten,
«e waren, en de middelen missen, om hun
*eg te vinden naar een ot andere bestemming.
Maar Thompson had nog een zeker overwicht
“yer de rest, en was niet van plan, om in te
binden.
Omdat ik één keer gefaald heb, zelde hü.
moet Jullie niet denken, dat Ik den volgenden
keer óók zal falen.
ÖP de {echtstreeksche vraag, wat hü dan van
Ptan was, antwoordde hü:
e- Wel. zegt hem, dat hü ons te glad af
we het opgeven. Blüft nuchter, en
«tsoenlük, en laat hem denken, dat we ons
neelemaal onderworpen hebben. En als hü er
®*n het minst op verdacht is, pakken we hem
•*n bü verrassing.
*ei er een, en hoe dan, als z*n
vrouw dat kompas overboord gocét?
®°c .“u »e dat moeten doen, denk je?
Weeg Thompson op zün beurt.
AI I f A DAMMÉ’C °P bud «y*1 ingevolge de versekeringsvoorwaarden tegen p 7^0 by levenalan«e geheele ongeschiktheid tot werken door p 7^0 Ml «en enceval met p 9^0
/Al «I Ti ZA i w w I, èj ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen vFVra verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen aJvFe" doodelljken afloop M«Jwa*
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
