uttfiaal uanden dag
De avonturen van een verkeersagentje
i
F 750.-
F 250.
F 750.
SHEA
PEPSODENT TANDPASTA
MILLIOENEN
VERRAST DOOR
GEMODERNISEERDE
TANDPASTA!
van de lersche Brigade
„Campion House”
WOENSDAG 23 FEBRUARI 1938
De laatste
wilsbeschikking
ii
Koud licht
1
HISTORISCHE FILMOPNAME
7P
DOOR RANDALL PARRISH
Wordt varvafcgA
de eenige met IRIUM
oogen
De overbevolking van
Harleystreet
De groote tube is woordeellger
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
COURANTENRECLAME
VERKQOPT
Afkondiging wan de Grondwet in
de bioscoop-journaals
Op een avond in April kwam Marion naar
zou myl
wel
tot
schieten.
als rij
BW
WW
d wijnen het geeft
tandglazaur.
Toen ging de heks naar den kabouter, die niet had kunnen
ontkomen. „Eri nu tusschen ons,” aei de heks tot hem. ,4Ü «uit
mij tenminste niet ontsnappen, zooals die vreemde snoeshaan.”
De kabouter keek haar moedig aan, met over elkaar geslagen
armen, alsof hij zeggen «ou: „kom maar op.” „We zullen jou
die praats wel afleeren,” dreigde de heks. „Doe, wat je niet laten
kan.” set de kabouter.
dus verloten. Onze gloeilampen zijn dus
uiterst oneconomisch.
Veel beter is deze toestand bij het Tesls-licht,
b.v. de z.g Neon-buizen, waarbij nagenoeg geen
warmteverlies te oonstateeren valt; doch deze
komen voor woningverlichting op groote schaal
niet in aanmerking. Er zijn namelijk te gecom
pliceerde inrichtingen voor noodig en bovendien
ook gevaarlijke hoogspanningsstroomen. Daar
om: koud licht!
Doch wie kent het i
Eén is er hêt M
het
De straat en de huizen zijn het eigendom van
een maatschappij, die de landgoederen van Lord
Howard de Walden In beheer heeft. Deze maat
schappij begon zich ernstig bezorgd te maken.
huisdokters, die in de voorsteden geen praktijk
konden krijgen, en nu meenden te kunnen sla
gen Indien zij bovendien een .surgery” in „de"
straat huurden. Dit zou indruk maken op de
zieken en kwalenlijders der voorsteden. Ook
waren er tweederangs-speciallsten, die „er hoop
ten te komen”, dank zij Harleystreet. Erkend
fhoet worden, dat sommigen er werkelijk geko
men zijn, en de bekwaamheden bleken te be
zitten, welke geen erkenning gevonden hadden
toen zij nog slechts een beperkte famlliepractijk
uitoefenden.
tioners”, die hem hun patiënten in behandeling
geven.
De meeste Harleystreet-speclallsten zijn ge
neeskundigen van hoogen rang, maar niet ont-
kend kan worden, dat het woord „Harleystreet”I street^ook v^mtadwe g^den gevestigd: ‘gewone
Maar alles bijeengenomen begon toch tenge
volge hiervan de roep van Harleystreet achteruit
te gaan, zooals de glorie van Bondstreet zou
verminderen, wanneer er een 6-penny-bazar ge
opend werd. Met den roep zouden op den duur
de tarieven, en met de tarieven de huren kun
nen afbrokkelen. Alleen reeds het feit dat Har
leystreet op deze wijze „overbevolkt" werd, kon
reeds een nadeeligen invloed uitoefenen op den
.Stand” der straat en van de daar gevestigde
specialisten.
Kort geleden werd een man, die geruimen tijd
voor een Harleystreet-speciallst was doorgegaan,
wegens
Dit i
Ze wees hem een hol aan. waarvoor een muis zat. „Hier heb
je mooi geselschap. Betooveren kan ik je wel niet, doch je wel
gevangen houden,” zeide de heks. De kabouter nam alles rustig
op. En hij lachte haar uit. „Jij bent een brutale,’ mopperde de
heks. „De brutalen hebben de halve wereld.” grinnikte de ka
bouter.
reeds een brevet is, waaraan menig specialist
meer patiënten te danken heeft dan aan zijn
bekwaamheid.
In de laatste jaren hebben zich In Harley-
s chantage naar de gevangenis gestuurd,
was een zware slag!
Dart. Wmm
A tï Morlfio
A Wam» Mn eujw.
spreekkamer aan Harleystreet kunnen verhuren
of huren, zonder goedkeuring der maatschappij.
Aldus hoopt deze een eind te maken aan de
„overbevolking” en tevens te voorkomen, dat
zich In deze straat geneesheeren en specialisten
vestigen, die niet aan de maatschappelijke
elschen van Mayfair beantwoorden.
zen veel meer spreekkamers „onder-verhuurden"
dan hun bij contract veroorloofd is, en dat dien
tengevolge ook zooveel tweede-rangs-genees-
heeren zich In Harleystreet hebben kunnen ves
tigen. De huurders hebben thans een rond
schrijven ontvangen, waarin zij aangemaand
worden het surplus aan „onderhuurders" te ont
slaan. Verder zal voortaan niemand meer een
De Japansche professor Shlbata is er, naar
v«Tuldt, onlangs in geslaagd het geheim van dc
glimworm te ontsluieren.
Door I
gelukte
moderne
van het
Wij zijn bij onze huidige verlichtlngsmetho-
den wel wat 41 te royaal, ronduit gezegd; wij
zijn schandelijk verkwistend! Bij onze gewone
gloeilampen wordt bet grootste deel van de
toegevoerde electriscbe energie omgezet in
warmte. Houdt uw hand eens bij een branden
de gloeilamp en u zult het voelen. Die warmte
wordt door ons niet begeerd en we kunnen haar
meestal ook nergens voor gebruiken. Zij gaat
Het spreekt van zelf, dat voor zulk een spreek
kamer een ongelooflijk hooge huur betaald moet
borden. De in éénzelfde huls gevestigde specia
listen hebben een gemeenschappelijke wacht
kamer meestal een zeer groot, ouderwetsch
en deftig-gemeublleerd vertrek, dat gelijkvloers
aan de straat is gelegen.
De tarieven zjjn hoog. Een gevestigd specialist
berekent voor een bezoek, hoe kort ook, meestal.
£5; sommigen evenwel vragen veel meer. Hier
tegenover staat, dat zij minder kapitaalkrachtige
patiënten voor minder, en zelfs voor 1 per be
zoek behandelen. Van velen Is het trouwens be
kend dat zij herhaaldelijk hun diensten gratis
verleenen of slechts weinige shllllngen rekenen
aan onbemiddelde patiënten, die hun aanbevolen
zijn. Als regel geldt, dat een niet-onbemiddeld
patiënt, die evenwel niet S of meer betalen kan,
den prijs laat vaststellen door den huisarts, die
hem naar den specialist stuurt. Laatstgenoemde
houdt zich dan aan dien prijs, daar hij afhan-
we op uw Instemming kunnen rekenen.
'Tante Mabel zocht haar lorgnet, die aan een
zijden koord aan baar hals bevestigd was, en
monsterde het meisje.
Hct doet me veel genoegen, zei ze dan geval om zeker te gaan behandelden zij
haar met alle onderscheiding. En zoo zat Ma
rton in den tuin te borduren en plukte bloemen
en keek nu en dan naar de wolkjes, die aan den
hemel dreven. Haar voet, die eveneens door
haar val bezeerd was, deed haar nu bijna geen
Pijn meer. Maar in tegenwoordigheid van tante
Mabel gaf ze voor dat ze nog altijd moeilijk
liep uit vrees, dat de oude dame, als ze haar
genezen zag, haar zou wegsturen! Onnoodlge
voorzorg, daar de trotsche lady zich nooit met
haar, bemoeide
In stilte gingen de dagen $n maanden voor
bij, totdat op zekeren morgen een geweldige op
schudding de gewone rust verstoorde. Tante
Mabel had een hartaanval gehad en de dokter
zei dat er ditmaal geen hoop meer was. Met
haar rug tegen de kussens geleund, haalde Bij
met moeite adem. Dan zei ze eensklaps:
Roep onmiddellijk mijn neef Jack!
Jack kwam. Toen hij Marton aan het bed
van zijn tante zag, puilden zijn oogen uit van
verbazing.... Zijn tante was er slecht aan toe,
dat zog hij aanstonds. Ze lag op sterven. Maar
wat voor gedachte speelde er thans door haar
brein? Zij nam Marton's hand In de hare (het
was de eerste maal, dat ze zich daartoe ver
waardigde) en keek Jack In de oogen.
Ze is een goed meisje geweest, zei ze lang^
zasm.
En het was alsof ze met die woorden de beide
Jonge menschen voor altijd verbond.
Tante Mabel slaapt haar laatsten slaap in
haar familiegraf. En Marton is een goede vrouw
geworden voor Jack voor zijn heele leven.
vloed zijn stichting gehad heeft. In alle deelen
der wereld werken dankbare studenten van Os-
terley aan het Godsrijk. Voor Engeland, waar
toch een groot gebrek aan priesters is, is deze
instelling een zegen.
r~7 u. die nog de komst van de groote petro-
leum-hanglamp In de huiskamer waarin
het onvolprezen geschenk van wijlen John
D. aan de menschheid werd gebrand begroet
PEPSODENT b de eenige ven eUe tandputa's, die IRIUM beval.
MiUioenen hebben tengen tijd bel bezit van blanke fraai glansen-
de tanden moeten ontberen en krijgen dit thans terng door IRIUM.
Zoodra U deze gemoderniseerde tsndpeau gaal gebruiken te bet
nit met die doffe, verkleurde en door tandfilm gevlekte tanden,
want IRIUM - een geheel nieuw schuimend bestanddeel maakt
het kleverige laagje tandfilm los en doet het als bij tooverslag ver
een verrassende glans, zelfs aan het dofste
stemming was. Wel. wel, hoe trof je Mademoi
selle vanmorgen aan? Zeker nog geen heimwee
naar den hertog? Ze kent je natuurlijk en zal
toch wel een woordje met Je hebben willen wis
selen. Wat heeft ze met je besproken?”
„Zij heeft mij alleen maar gevraagd, hoe het
kwam, dat Ik hier was. Zij heeft nog nooit veel
lieve woordjes aan mij verspild."
..Het is trouwens niet te verwachten, dat zij
aardiger tegen jou zou zijn dan tegen je meester.
En zij aal ook niet zoo heel blij zijn, om naar
Je leelijk gezicht te kijken. Heeft zij verder niets
gevraagd?”
„Alleen maar, dat ik haar onder de oogen
vandaan zou gaan. Op mijn woord. Bij is een
dametje, dat weet, wat zjj wU, en bU had in het
minst geen lust om te praten. Ik had mijn woor
den goed overwogen, want haar tongetje ia lang
niet mis. Ik kan u zeggen, dat Ik blij was. toen
ik de kans kreeg om er vandoor te gaan. Ik
heb nooit met een vrouw kunnen ópschieten.”
.JJat kan ik mjj voorstellen; gewoonlijk zijn
zij scherpzinniger dan Jij. Ondanks Je gladde
tong zal Mademoiselle ongetwijfeld de leugens
wel op je gezicht hebben gelezen. Maar, wij heb
ben nu genoeg gepraat. Wat er van Cassier 1b
geworden, sullen wij later wel zien. Waar aeg Je,
dat de chevalier zit opgesloten?"
Hij wees voor zich uit, de sombere gang af.
maar keek rntf steeds aan.
„Ginder, Monsieur, op één na het laatste ver
trek.” antwoordde hjj heel beleefd.
Jtn de dame?”
geheim?
i de kleine Johannlskever,
bekende glimzbrmpje. Dit bekend; insect
brengt een soort koud licht voort. Men heeft
pogingen aangewend om te ontdekken, wit er
eigenlijk precies geschiedde en wilde het waar-
genomene dan met technische hulpmiddelen na
bootsen.
koel. Ik zal order geven dat er voor twee
personen meer gedekt wordt. We lunchen om
één uur.
En z« verwijderde zich, terwijl se heelemaal
vergat om van de gevraagde „Instemming” te
doen blijken.
Marton was een en al verbazing over den
rijkdom, die overal ‘tentoongespreid was.
Tante Mabel had haar geen enkele vraag ge
steld en was wel zoo genadig geweest zich
„tante” te laten noemen. Het leven hier bulten
moest tamelijk eenzaam wezen, maar, zooals
vindt het b.v. bij dolomietkalk, kwarts, glim- van de huisdokters ot.general practl-
mer enz.
Zoo heeft deze Japansche hooggeleerde ons
door zijn ontdekking misschien plotseling een
heelen stap dichter in de richting van een waar
lijk economische lichtsoort gebracht.
van een giftige slang. Antwoord mij dus op
mijn vragen en als ik Je nu nog eens op een
leugen betrap, dan zal het Je berouwen. Ik
weet trouwens meer van deze zaak af dan jij
denkt Je bent geen gevangene en je leugens
maken het des te erger voor Je.”
Hij keek mij aan en maakte zijn droge lip
pen met zijn tong nat Hij wist zoo gauw niet,
wat hij moest antwoorden; hij kon natuurlijk
niet weten in hoever ik was Ingelicht en hoe
ver hij kon gaan. De lafheid lag duidelijk op
zijn gelaat te lezen en ik gunde hem geen tijd
om na te denken.
..Neen, je bent geen gevangene. Maar wat
voer je hier dan eigenlijk uit? Zeker een of
ander vuil werkje voor Je meester onder handen?
Is de Saule hier?”
Hij schudde zijn hoofd, bang cm te ant
woorden.
„Spreek, hond. Waar is hij?"’
,Jn Parijs, Monsieur, maar het is waar, dat
hij mij heeft gezonden."
„Ha! dat geef je dus toe? Zooveel te beter
voor je, want ik begon mijn geduld te verliezen.
Hij staat zeker met deze schurken in relatie
en hij gebruikt hen zeker voer zijn schelmen
streken? Maar vooruit, Hecht alles nu eens
eerlijk óp. Was het het plan, cm Mademoiselle
d'Envllle op te lichten?”
Hij kromp Ineen onder mijn handen, maar het
gaf hem niets en hij kon wel zien, dat er In
mijn oogen nóch weekheid nóch medelijden te
lezen stond.
„Waarom denkt u dat, Monsieur*”
JOat komt er niet op aan; ik heb er meer
dan genoeg redenen voor. De praatjes van het
hof dringen ook in het Fransche kamp door.
Vertel dus allee ronduit; je hebt meer reden
om mij te vreezen dan de Saule.”
•Maar t is niet de Saule, dien ik vrees,
Monsieur.”
„Wie dan?"
,De konlng.”
„Ha!” riep ik uit ,J*u beginnen wij op te
Parbleu! Ik had zooiets wel ver
moed. Het is dus zooveel als een samenzwering.
Louis wil zijn zin doorzetten, niettegenstaande
het meisje geweigerd heeft. Ik begin nu een
paar dingen te begrijpen, die mij eerst duister
waren, t Was natuurlijk afgesproken, dat si)
Parijs met dépêches voor het leger zou verlaten,
dat zij onderweg zou worden opgelicht en naar
hier gebracht. Ik moet zeggen, het was een
goed plan, want het meisje heeft een dappere
natuur, die niet voor een zelfopoffering terug
schrikt En walmeer dan alles op zijn ergst was.
zou de Saule als de redder in den nood te voor-
cshtfn komen en aanbieden Mademoiselle uit
de handen van deze schurken te red
tot belooning hem haar hand zou
Een aardig plannetje, een koninklijk brein
waard. Wonderlijk genoeg ia het niet mislukt;
als ik er niet geweest was, was het geheel en
al verkeerd geloopen. Door toeval viel zij eerst
den Engelschen in handen en juist mijn poging
om haar te helpen ontsnappen, voerde haar In
handen van deze bende hier. De duivel helpt zijn
getrouwen. En dus was het jouw plicht, Oospele,
over de dame te waken en Je HeftalUgen meester
bericht te geven, wanneer zij in da vereischte
Hjj schoof tegen wil en dank verder en pro
beerde voortdurend den druk van mijn vingers
te ontkomen. Zoo waren wij langzaam voortge-
«ukkeld tot de wenteltrap. Alles behalve zacht
zinnig duwde ik hem'door de nauwe opening
*n volgde hem zóó onmiddellijk op den voet,
dat er voor hem niet de minste kans op ont
snapping overbleef. Het protesteeren had hij al
tang opgegeven, maar in zijn oogen stond duide
lijk een dlejie haat te lezen. Wij hadden nu
de onderste treden bereikt, die een beetje licht
kregen uit het dichtst bijzijnde vertrek. Alles
*«g er nog even troosteloos en leeg uit als toen
ik er den eersten keer geweest was. Ik strom
pelde met mijn gevangene voor mij uit door
de groote boogvormige opening de zaal in. De
was al meer naar het westen gezonken,
*>°dat een groot deel van de ruime zaal in het
donker was gehuld. Wij vorderden maar lang
zaam tusschen al den rommel op den grond en
•tonden na heel wat moeite bij de plek, waar
oet l|jk van den vermoorden man lag. Hij lag
nu op zijn rug, juist zooals ik hem had zchter-
Waten. Oospele deinsde voor den doods achter-
A T A O A'XA.T'ATE’>C! °P W*1 ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen |e' *7^0 levenslange gebeele a
AA I „I -F*. aA lat JIN lv Iri ongevallen verzekerd voor oen der volgende ultkeeringen VV» verlies van beide armen,
na 1
voor het gezellig suizende, groenlg-gele gaslicht,
zij kunnen in enkele oogenbllkken als een film
aan hun geest voorbij laten gaan de geweldige
verbeteringen, die onze verlichtingstechniek in
een menschenleven tijd ondergaan heeft. Toch
zijn, voor de deskundigen tenminste, ondanks
J I ‘i*® vorderingen, de resultaten nog slechts scha-
Hlerdoor ontstaat een sterke mei.
Het Ideaal van den lichttechnicus is koud
licht.
Waarom?
uit, maar ik dwong hem naar dezen te kijken;
ik was vast besloten er achter te komen, wie
de man eigenlijk was.
„Welnu,” drong Ik aan, ,js dit Desllns?”
,4a, Monsieur," de twee woorden bleven hem
bijna In de keel steken.
,JEn de kleeren? Waren deze van den gevan
gene?”
„Ik sou het wel denken, Monsieur, maar ik
weet het niet zeker. Ach, laat mij toch gaan,
Monsieur, Ik kan er niet naar kijken. De man.
die bij u was, Monsieur.... waar is hij ge
bleven?”
Deze vraag had ik mijzelf ook al gesteld,
want als Cassier boven bij de groote trap was
gebleven, waar Ik hem had achtergelaten, dan
moest hij ons Intusschen toch hebben gezien en
zou hij toch al eens te voorschijn zijn gekomen.
Wel kon Ik door het vage licht niet veel van
mijn omgeving zien, maar niets wees er op.
dat hij in de buurt was. Ik begon al te vreezen
voor een nieuw onheil en bleef om mij heen
turen, toch bang de waarheid te ontdekken.
„Ver kan hij in geen geval zijn,” gaf ik ten
antwoord, maar ik voelde er mij zelf niet zoo
zeker van. .Misschien is hjj de gang afgeloopen;
ga mee, w|j sullen er gauw achter zijn."
Doch de man was er niet en ook niet bij de
trap of In de kale, leege feestzaal. Roepen
durfde ik niet, want men kon nooit weten wie
zich misschien In de buurt, binnen bereik van
mijn stem, ophield, maar het pistool in de hand
en den onwllllgen dwerg voortdurend achter mij
aansleepend, doorzocht ik al de vertrekken In de
omgeving, echter Bonder eenig resultaat. Ik kon
Het groote Amerikaansche handels-
huis Mc. Kesson Robbins is onlangs
op de markt verschenen met een
Engelsche jenever.
Uitsluitend met couranten
reclame, de kern van alle goede
reclame, wordt het nieuwe merk in
de UH.A. aan den man gebracht.
In 45 plaatsen verschijnen de adver
tenties vier maal per week in de
voornaamste couranten.
n den trein herhaalde Jack nog eens bet I En Jack, die al tegen zn vrienden en kênnie-
lesje voor de kleine Marion, met haar be- I sen gepocht had dat hij met zijn tante alles
deesde gezichtje. I kon doen, kreeg een kleur en stamelde:
I Je hebt het goed begrepen? Ik zal tegen Jawel, tante,
tante Mabel zeggen, dat we ons nog maar neel
kort geleden verloofd hebben en dat we tot
vandaag met die mededeeling gewacht hebben, I het bulten van- tante Mabel terug. Zij was bleek
om haar te verrassen. Maar denk eraan, dat I en slecht gekleed ditmaal, en ze liep moeilijk.
JU zoo weinig mogelUk je mond open doet. Zij vernederde zich voor tante Mabel en deed
Tante Mabel is zoo trotoch! Je zult eens zien, al snikkend haar treurig verhaal. Jack had haar
wat een oogen ze zal opzetten.
Marion knabbelde rustig aan haar biscuits
en knikte bevestigend. Ze was te gewillig om
iets te betwisten en had bovendien te veel ver
trouwen in haar aanstaande, om iets in twijfel
te trekken, van wat hij haar voorstelue. Hij
mocht zijn tante of wat voor deftige familie
er verder nog was vertellen wat hij goed
vond: zij van haar kant zou niet apders dan
gehoorzamen, zooals het de jonge' verloofde
van een welhaast beroemd beeldhouwer be
taamde. Zij maakte overigens een zeer fatsoen
lijken Indruk, al was ze dan maar een beschei-
den typiste op een van de grootste kantoren I zocht weer
Tiet ver van de „Great West Road”, een
IX] van de groote verkeersaders die Londen
1 v met zijn Westelijk achterland verbindt, ligt
een Katholieke instelling die uniek op de wéreld
b Onder leiding van Paters Jezuïeten studeeren
hier een aantal mannen van verschillenden leef
tijd, wier grootste wensch het is, priester te
«orden, maar voor wie, door leeftijd en opleiding,
de gewone weg tot het priesterschap gesloten is.
De „late roeping" Is een typisch verschijnsel
tn die landen, waar de katholieken een minder
heid vormen. Vooral in Engeland, waar slechts
een zeer klein deel der bevolking katholiek is,
komen zeer vele „late roepingen" voor.
Katholiek Engeland nu heeft een instelling op
gericht, „Campion House" geheeten, die zich
speciaal met deze roepingen bezighoudt. Vele
menschen die zich op lateren leeftijd tot het
priesterschap voelen aangetrokken kunnen niet
zoo maar zonder meer £h een seminarie of kloos
ter worden opgenomen.
.„Campion House” ot Osterley, zooals het in
den katholieken volksmond heet, is nu de trait
d’union tusschen de wereld en het geestelijke
leven.
De paters Jezuïeten, die deze instelling be-
heeren, hebben een onderwijsprogramma ont- I
worpen, dat de studenten, zooals we de bewo
ners van „Campion House” maar zoolang zullen
noemen, in staat stelt zich in twee jaar zoover
te bekwamen, dat de opname in een Groot Semi- I
narie of Noviciaat geen moeilijkheden meer mee- I
brengt.
De leeftijd der menschen, die Osterley bezoe- I
ken, loopt sterk uiteen, men heeft er studenten
van 17 tot 35 jaar. NU en dan zelfs zijn er veel I
oudere.
De „late roeping" is altijd een subtiel iets. En
Osterley werkt dan ook een beetje als een zeef.
In de twee jaar, dat de studenten er aanwezig I
zijn, wordt hun roeping dan ook zoo sterk mo-
gelijk „aan den tand gevoeld”. Niet minder dan
V> pCt. der Campion House-studenten geeft het
gewoonlijk in deze twee Jaar op. Men kan na
tuurlijk nooit Zéggen, dat de roepingen van de
andere helft voor 100 pCt. safe zjjn, maar men
heeft in allen gevalle een scherpe selectie toege-
to* L
Hoe kwam Campion House tot stand? L
Na den oorlog voelde een Jezuïetenpater, Fa
ther Lester, zich aangetrokken tot de vele Jonge
soldaten die uit den oorlog terugkwamen, en I
die zeer graag priester zouden worden. De noo-
dige vooropleiding en de contanten ontbraken I
echter. Voor deze menschen nu richtte Father
Lester „Campion House” op. Het was vóór alles
de kwestie, om een opleiding te ontwerpen die
effectief was, en daar de intellectueele ontwik
keling der studenten ver uiteen liep, was dit
niet zoo eenvoudig. Een andere brandende\kwes-
tle was die der financiën. Pater Lester aarzelde
niet, een beroep te doen op de traditioneele ^b^cn als een geweldigen stap vooruit, om daar-
goedgevlgheld der katholieken. Hjj ontwierp ech- na 1,1 «prakelooze aanbidding neer te liggen
ter een nieuw en zeer goed plan. Hjj stelde het
Instituut de z.g. „Godmothers” In.
Een „Godmother” is een dune, die de heele
opleiding van een student voor haar rekening
neemt. Elke „Godmother” weet, welken student
z(j In staat stelt zijn studies in „Campion House”
te volbrengen. 1~
band tusschen de weldoenster en den student.
Verscheidene studenten brengen hun vacantie bjj
hun „Godmother” door.
De opleiding van een student kost ongeveer
110 pond. Niet iedereen kan zulk een bedrag
storten. Vele dames en Jonge meisjes echter spa
ren liever hun zuur verdiende geld om een
priester aan God te schenken, dan het voor zich
zelf te gebruiken.
Zjjn de 110 pond volgestort, dan zijn deze
dames „Godmother” over een bepaalden student.
Dit is veel aantrekkelijker voor de weldoensters
dan dat al het geld gezamenlijk gebruikt wordt,
om de onkosten voor het heele huis te dekken.
Tot op den huldigen dag is dit systeem onver
anderd gebleven, en de resultaten zijn zeer
•uccesvol.
Niet minder dan 319 „Young Priests” (de vol
ledige naam der studenten Is „Our lady’s Young
Priests”) zijn in den loop der jaren door „Cam
pion House” afgeleverd.
Wanneer een Jonge man graag in „Campion
House” wil worden opgenomen, moet hij eerst
Borgen dat hjj een bisschop of kloosteroverste
vindt, die genegen ts hem voorloopig aan te
nemen. Dit gebeurt meestal door bemiddeling
van een pastoor. Men kan in „Campion House”
n.1. niemand aannemen, waarvan men niet
teker is, dat hjj na de beëindiging zijner stu
dies direct in een klooster of seminarie ge
plaatst kan worden.
Is een student eenmaal aangenomoen, dan
wacht hem een zeer zware studie. Latijn, I
Orieksch, Fransch, Wiskunde en Engelsch vor
men den hoofdschotel van het leerprogramma. I
Een groot deel van den dag wordt verder nog
aan meditaties en geestelijke oefeningen be
steed. Handwerk, zooals werk in den tuin‘en in
de keuken, vormt eveneens een deel van de I
taak, die den Young Priests wordt opgelegd. De I
dagtaak is lang en zwaar. Er behoort moed en
karakter toe, om de taak in „Campion House”
tot het einde te volbrengen.
Studenten uit alle landen komen naar Oster
ley. Engeland levert natuurlijk het grootste con- I
tlngent, maar ook uit Amerika en Denemarken I
komen vele studenten.
Wanneer een student om een of andere reden I
zijn studies In „Campion House” beëindigen wil, I
doen de paters alle moeite, om hem een betrek- I
king te bezorgen in het burgerlijke leven.
Voordat Father Lester in 1934 stierf, heeft I
hij nog kunnen beleven, welk een goeden In- I
UI tota «MWBWlBBB»
(tatwtaHJWsi Bfloop
niet begrijpen, wat er van den man kon zijn
geworden. Hij behoorde toch niet tot de soort,
die er tusschen uit trekt en een kameraad, die
in gevgar verkeert, in den steek laat, maar ik
kon toch ook nergens een bewijs ontdekken, dat
er een strijd had plaats gehad. Misschien was het
wachten hem gaan vervelen, misschien ook was
hjj bang geworden, dat mjj iets was overkomen
en was hij alleen op onderzoek uitgetrokken.
„Wie was hU, Monsieur?" vroeg de dwerg, toen
ik besluiteloos om mjj heen stond te kijken
„Een van uw eigen mannen?"
.Meen, een officier van het Regiment van
Touraine.”
Zjjn akelige oogen gingen wijd open.
„Ha! Kapitein Cassie! U vond hem in een
cel beneden?"
,4a, je wist dus dat hij daar was? Ik ver
beeld mij, dat er zich hier in dit kasteel niet
veel afspeelde of Jij was er van op de hoogte.”
,X>e gevangenbewaarder wou...."
„Schel uit, Oospele,” viel Ik hem bijna woest
in de rede, walgend van al zijn leugens, ,4e
hebt den man beneden niet één keer voedsel
gebracht en Desllns ook niet Hij vertelde mij,
dat hü nooit een ander heeft gezien dan een
neger. Als je er achter bent gekomen, dat hl)
daar gevangen werd gehouden, dan heb je dat
op een andere manier ontdekt en doordat Je ver
plicht was hem eten te brengen. Maar let nu
eens goed op," en ik schudde het mannetje flink
doorheen, ,Je hebt nog niets anders gedaan
dan liegen. Het is niet heel verstandig te pro-
beeren mij wat op de mouw te spelden, want Je
leven 1b mjj niet meer waard dan het leven
Van de offlcieele publicatie van de verande-
ZU kwam er achter dat vele huurders van hui- ringen in de Grondwet, welke in de voltallige
..r, zitting van den Hoogen Raad der Nederlanden
Is afgekondlgd, Is een geluldsfllm-reportage
vervaardigd.
De opname zal van Vrijdag af In de Jour
naals verschijnen van de filmfabriek Profllti
te Den Haag en filmfabriek Polygoon te Haar
lem en in nagenoeg alle theaters In Nederland
worden vertoond.
toepassing van Röntgen-doorllchtlng
het hem met behulp van het
Laue-dlagram, in het gloei-orgaan
insect een weeke kristalachtige
■assa te ontdekken, welke door spierdruk ver
vormd wordt en zóó naar willekeur aan het
lichten gebracht wordt.
Het verschijnsel zélf wrijvingslicht is
reeds elders in het rijk der natuur bekend, men
al sinds maanden laten loopen en bU was op
een avond gestruikeld en had een sleutelbeen
gebroken. Ze was zes weken In het ziekenhuis
geweest, en toen ze dit eindelijk kon verlaten,
deed haar arm haar nog altijd zoo'n pijn, dat
ze niet kon werken. Wat moest ze doen, om
niet van honger om te komen? Tot wlen moest
ze zich om hulp wenden, arm en alleen als se
was? ZU, Jack’s tante, was toch vriendelijk voor
haar geweest dat ze haar dan nu niet zou
wegjagen en medelijden met haar zou hebben,
In haar uitersten nood....
Tante Mabel
naai
van de stad. I haar lorgnet aan
Na een korten rit, kwamen se aan het oude het zijden koord,
bulten van tante Mabel. Statig en In het zwart en monsterde het
gekleed, kwam de oude dame hun tegemoet, meisje, evenals
Ze keek naar Marton, die achter Jack aan- toen. Even schlt-
kwam en thans een onberispelijke buiging voor terde er Iets In
riSm'’*eer^é^r,^n^8h^‘oT^S^”I Heel even fronste de wenk- oogen 7.d'Y1 4kOelen tO°°:
tei Jack In één lem door, - mag ^’mX “«^kamertje op de
mlsche graden zijn Mr toitti en Mr Jones- lk u ▼«’"tellen, mijn aanstaande vrouw. Ze is tweede verdieping en werd er aan de een-
het is in strijd met de goede manieren, te vragen ltIn heb haar b« zame tafel van de oude dame een couvert bij
naar Dr. Smith (keelarts) of Dr. Jones (oog- I We nog maar P“ verloofd. Ik hoop, dat gelegd. De
arts). Wij weten niet waarom; waarschijnlijk
weet niemand het maar het is zoo!
Op de naamplaatjes komen dus uitsluitend
de namen voor, want behalve in enkele gevallen
(zooals voor tandartsen) verbieden de zeer
strenge regelen der Medische Organisatie eenige
beroepsaanduiding, aangezien die als reclame be
schouwd zou kunnen worden. Geneesheeren bul
ten de centra der steden hebben evenwel een
rood lampje voor hun deur hangen, dat na zons
ondergang ontstoken wordt. Dit is geoorloofd,
opdat iemand, die een dokter zoekt, zijn schre
den door het roode lichtje kan laten leidjh.
Als Harleystreet deze methode toepaste, dan
zou zij er 's avonds heel feestelijk uitzien, want
in elk huls zijn een aantal geneesheeren geves-
Ugd ,^r °Te7Uf; W?Dt W°nen.| Jack zeide, nü en dan kwamen er één of twee
ot m^tt^er ”8urgery van haar „vazallen” - de dokter b.v. of de no-
sp eezKamer. UrU by lunchen of dlneeren.
Ik houd me aanbevolen. Marton, zei Jack
dat Je goed op Je tellen past, voor het geval
tante vandaag ook gasten heeft. Ik meende dat
straks te begrijpen.
Marlon glimlachte geruststellend. Wat kon ze
er bij winnen, als ze eens een minder deftig ge
baar zou maken, of een minder deftig woord
zou gebruiken? Ze zou er Immers alles bij Ver
liezen!
Alles scheen evenwel naar wensch te ver-
loopen. Maar toen het oogenblik daar was. dat
het Jonge paar afscheid ging nemen, wenkte
tante Mabel haar neef naderbij, en met haar
arlstocratlschen wijsvinger op Marton wijzend,
zei ze uiterst koel:
Luister, Jack. Ik heb Je niet willen kwet
sen. Ik weet niet of het werkelijk ernst is met
dat meisje. Maar als Je schertst, dan is t de
eerste en de laatste maal, dat Je Je zoo’n scherts
tegenover mij veroorlooft. Begrepen?
y y krleystreet is de straat der Londensche
F-1 .specialisten". Ook Amsterdam en andere
x steden van het vasteland hebben een of
meer straten, die in het bijzonder de „citadel*'
der medische professie zijn („The Citadel” heet
het opzienbarende boek van Dr. Cronin, waarin
Harleystraat aan de kaak gesteld wordt), maar
geen dier straten kan toch vergeleken worden
nrtt Harleystreet. 4
Deze is een typisch product van de Londen
sche samenleving; zij is een „verschijnsel”, dat
zich alleen kan voordoen.in een stad met zoo
scherp klassebewustzijn tevens een stad, waar
oneindig veel meer geld uitgegeven wordt dan
in eenige andere Europeesche Metropool.
Harleystreet was eenmaal een der voorname
straten van het Londensche West-End. De hul
zen der 18de eeuwsche aristocratie, uitwendig
zeer eenvoudig, mailr inwendig grootsch, voor
naam en rijk, staan er voor het meerendeel nog,
even solide als toen zij pas gebouwd waren,
slechts hier en daar is een modem huls ver-
resen.
In die aristocratische hulzen wonen nog slechts
concierges. Aan den Ingang van elk dier wonin
gen ziet men een reeks naamplaatjes. Daarop
zijn uitsluitend namen aangebracht, met het
predicaat „Mr.", want het is in Engeland ge
bruikelijk dat men zijn naam, zoowel op bordjes
als op kaarten, laat voorafgaan door Mr. (of
Mrs. of Miss.). Opgemerkt moet worden, dat I
brauwen.
Tante, zei Jack in één adem door, mag
ik u voorstellen, mijn aanstaande vrouw. Ze is
wees. In heb haar bU vrienden leeren kennen.
We zijn nog maar pas verloofd. Ik hoop, dat I gelegd. De bedienden gluurden nieuwsgierig
I naar het meisje. Er waren praatjes rondgegaan,
dat het meisje van meneer Jack niet de goed-
van mylady had weggedragen. Maar
haar dan in huls nemen? In ieder v
