VOORJAARSMODE 1938 Z’N KASTÉÉL IN BRAND RIJKE VERSCHEIDENHEID RAD.CXX Twee manieren van oplossen manuuiiBi- MODE-SNUFJES EEN^MOOIERITEINÏi verkrijgt U door een goede1 huidverzorging^ Doe daartoe wat Radox in Uw waschwater] Bij apotliekers en erkende drogisten A f 0.90/ per pak en f 0.15 per klein pakje.’ De grondslagen van het bieden ONS PRIJSRAADSEL Kuur voor overvoede honden Prijswinnaars j Het nieuwe raadsel BRABANTSCHE BRIEVEN, fed ill Maandelijkse!* kruis woordraadsel Zal hij het met den Blaauwe goed kunnen vinden Eenige wenken, waarmee men in *t vervolg zyn voordeel kan doen r tl ZATERDAG 5 MAART 1938 I A: B: Pas VERTIKAAL: >n» C: S3* 12 58 74 36 4 Ulvenhout, 3 Mrt. ”38 Amico, stuk romantiek als den i’n gin wi Als sie int HORIZONTAAL:,, 2. plaats in België; 11. lessenaar; 13. Europee- sche Staat; 16. hert; 18. voorzetsel; 19. emb^l- Onder de inzenders van een goede oplossing worden weer zes fraaie prijzen verloot. Oplossingen worden tot Donderdagmiddag 12 uur ingewacht bij den heer O. M. A. Jansen, Ruysdaelstraat 60, Utrecht. W. O. 1 Schoppen 2 Harten kofflekom ie stil, tllder was, !g. AUe drie keken wij malkaar f, deur t stormgeweld, niks ge- sk stond recht, op alle vier z’n 'n bietje schuin, loerend naar W. O. Het vrool besta aller! bloes daar! Als Maart-nummer krijgen onze puzzelaars de zen keer het gebrdikelüke kruiswoordraadsel. volgt: 4 Harten O. Sch.: H. x H.: H. V. B. x x R.x x x Ki x x Sch.: A. V. 10 x x H.: x x R.: x x x KI.: A. x x O. Sch.: V. 10 x x H.: x x R.: H. x x KI.: V. x x x O. Sch.: x x H.x x R.: H. B. x x KI.: A. V. B. x x 12 58 74 36 76 34 18 52 38 72 56 14 54 16 32 78 48, dus maetei som geven+80 W. Sch.: xxx H.A. H. B. X R.A. X x KI.: xxx japonnetjes hoe de talllelijn zich verhoogt, zoo- drt het schijnt, alsof men langzamerhand de lengte van de vrouw wil accentueeren door de ononderbroken lijn van knie tot over het middel. Zoo blijkt dit bijv, ook uit de vele mantelpak jes en deux-plèces, welke alle een jasje hebben, dat tot over de heupen reikt. Indien het ten minste volgens de laatste mode-voorschriften gesneden is. En de stof en de patronen? Nlete'dan vroolük- heid niets dan kleurenrijkdom en souplesse. Felle streepen, ruiten, figuurtjes en kleurige bloemen schijnen om den voorrang te vechten. En wie van al deze motieven het winnen zal? Ik weet het nog niet, dat zullen de mode shows ons leeren. Maar dat we niet te klagen zullen hebben over gebrek aan mogelijkheden, dat is uitgesloten en dat is alweer een der voornaamste kenmer ken van de mode van de laatste Jaren. Past ze zich wellicht ook bij de tijdsomstandigheden -aan? Tweede horizontale links en rechts moeten als cijfers de tientallen komen 7 en 5; de som der belde aanwezige getallen is 52, som der beide andere dus 180 52 - 128 7 5, zoodat we moeten hebben 72 en 56 (reeds present) of 76 en 52 van deze twee komt 76 links en 52 rechts. Ten slotte: le vertikale rij geeft 12 76 54 142. open vak dus 180 142 - 38 3e hori zontale r« geeft 38 72 56 166, open vak dus 180 166 =,14. Een der gevraagde standen is du^;x W. Sch.: A. V. B. x x H.. A. 10 x x x R.: x x KI.: x ,Ja? En?” „Of le echt was, vroeg le." ,-En?” „Wat zal ik zeggen, Drré? X Feit alleen dat den Blaauwe hem heeft, bewijst al voor 90 pCt. dat ie niet echt 1S....I En als alle van Goghs écht waren, dan wel, dan moest van Gogh drie honderd jaren zijn geworden en hij werd nog geen veertig....!" „Maar .Jawel. W. Sch.: x.x x H A. H. B. x R.A. x x Ki xxx De rekenpuzzle, welke wij onzen lezers den laatsten keer hebben voorgezet, heeft ons ge- aan, dat de kaarten niet sluiten en door ieder bod vermindert de waarde van de kaart van den partner! Wanneer men zich echter strikt houdt aan de-'biedmethodes. zooals tot nu toe werd uit eengezet, is het niet moeilijk logischer wijze in het verdere verloop de juiste biedingen te vinden. Men moet echter eppaseen. dat men niet Aaen of Heeren gaat bieden, die men reeds moest hebben om de voorgaande biedingen te kunnen doen. Het spreekt immers vanzelf, dat men daar door in een te hoog contract komt en even zooveel down er het gevolg van is! Tot slot een inleiding voor het artikel van de volgende week, dat het één-ln-S. A.-ope ningsbod zal behandelen. Er is geen enkel openingsbod, waarover;- zelfs onder de sterkste spelers, meer verschil van meening bestaat, dan over dit bod. Natuurlijk zal ik ook hier een keus moeten doen uit de diverse opvattingen en wederom zult u het mij niet euvel moeten duiden, dat ik mij het meest tot mijn eigen opvatting voel aangetrokken, terwijl bovendien als verzach tende omstandigheid kan worden aangevoerd, dat verschillende belangrijke systeem-experts deze opvatting deelen. De voorjaarssturmen fleren over Ulven hout. Uit onverwachte hoeken loeien soms venijnige, natte buien over ons durpke, dat er ■n bietje triestig te prullen ligt, onder den zil veren weerschijn van ’nen egalen regenhemel. *n Bietje triest te pruilen, ja!Waant ons durpke is geschapen veur den vriendelijken zonneschijn, zooals dat is me» de blommen, die evenmin verdragen de venijnige, ruwe klavieren, waarmee ’nen niks ontzlenden, .donkeren sturm huishouwen kan in 'nen mee veul liefde opge- kweekten tuin. Maar waarover toch weer ’nen gouwen gonnegloel gaat pralen als Heer Venijn buiten asem is....! Da’s veul troost in deus stormtij. Hoe zwart de lochten ook meugen zijn, hoe onbesuisd de buien, hoe venijnig de sturmvla- gen X zonneke Wint X al tij, van den troebel-, sten duister, want den zwarten schaduw ont staat van den zonneglorie en nle omgekeerd ’n Waarheid, die altü opgaat. Ook onder de menschen, waar zwarte zielementen huilie ve nijn soms strooien willen onder ’n zonnige ge meenschap, maar altij zonder resultaat. De zon draalt, draalt, stijgt hoog over d'eerde en ze verdraait, verjaagt den zwarten schaduw altij deur. Ze draalt om het blomke henen, de leven brengende zon, streelt het aan alle kanten en steeds mot den schaduw wijken, wijken, ruste loos Wijken! Wijken tot den nacht toe en dan verdwijnen als de zon verzinkt. Nooit, nooit heeft schaduw rust. Nooit, nooit venijn resultaat. Nooit, nooit het zwarte zlelement geluk! Den laatsten tijd heeft de mode ons in de gelegenheid gesteld om de meest vreemdsoor tige hoofddeksels te dragen. Op een bulten- landsche show waren onlangs mannequjnë' te zien, die als avond-hoofdtooi op hun gewater golfde lokken hoeden droegen in den vorm van zeilschepen. Ships that pass in the night.... die blinken van water. Fluitend'gieren de vla gen over X vlakke, donker’ akkerland. En X avond kruipen de durpelingen vroeg in hun huizekes. waarom X barre weer rond spookt, loeiend in de schouw, flisterend deur X rieten dak, schuddend aan de blinden. Ja, dan is X nog veul winter! Dan is X goed, dan is X veilig schuilen in d'eigen woning; dan is X lekker zitten onder den schaduw van oew schouwkap. ’Zoo zaten wij ook, mee z’n drieën om de plat- tebuls gisterenavond. Trui mee heuren eeuwigen sok, den kleinen Dré mee de leste prjjsboekskes van de leveranciers van kunstmest, zaaigoed, vruchtboomen, landbouwmachines; ik mee m’n krant die al lang uitgelezen was, maar die ’k nog ’n bieye peinzend zat vast te houwen. X Barre weer donderjaagde deur den reuzen kruin van m’nen notenleer, snukte aan de bouwsels op den erf. sliste over X pannendak, rukte aan de deuren van de zolders en stallen, floot loeiend deur de schouw. ’Nen emmer kan telde mee rinkelend lawjjt over de klinkers achter ons huis en ennlgte keeren moest Dré III zijn boekskes neerleggen, den stallanteern aan steken, om* dan weer ’n deur steuvig te gaan grendelen, ‘n hok te gaan beveiligen, dieën em mer op te speuren X Jonk kreeg glnnen tijd om te rusten. Trui keek nou en dan mee be- zurgde oogen over heuren bril, naar dAAr, waar X lawijt vandaan kwam en ik geloof dat ze 'm stlllekes zat te knijpen, om mee zo’nen sturm den nacht in te motten gaan. Sjuust was den kleinen kearel weer gezeten, als Blek aanslo aan. We hadde: hoord. Maar BI pooten, den kol de deur. Toen wlerd er geklopt. ,HU had X toch góed gehoord," zee Dré Hl. ,Nou nog volk, deur zulk ’nen weer,” bromde Trui ’n bietje nieuwsgierig. Ik dee den grendel af en meteen ging 'n bietje driftig de deur al Ineens was de zwarte veeg op z’n groote voor hoofd niks belachelijk meer. ,J-l-i-ln X bósch-huis, Vic....?” hakkelde- n-ik. ,Ja! Waarranders!” Toen ging ié, mee z’n blaauwe schipperstrui, ruiten pet en leerzen aan als ze me ooit ver teld hadden daj uit kost zien, 4k ging ie zitten. Trui was ook geschrokken. Den kleinen Dré. die niet beseft vrat brand in ’n bosch beteekent, was kalmer. En vroeg: „Is de brand al gebluscht, meneer Zonneveld?” Den Vic, die schrikkelijk scherp ziet, ant woordde: .Jammer, hé? Dat was *n avontuur voor Jou geweest, snotaap, om met emmers wa ter te keilen, hè?” „Ik mag zoolets wel,” zee Dré III zachtjes. „Eh-eh-enne is....?” vroeg Trui ontdaan, die heuren sok had opgerold, mee den bril in de bevende handen. ,Ja, Trui, de brrand is gebluscht. Je dacht toch niet, dat ik m’n laatste schilderij, die de beste wordt welke ik ooit gemAAkt heb, liet vèr- brranden voor die paar frrottlge verZekerlngs- centen?!” <- .Zijde dus toch verzekerd, Vic?” vroeg ik bezurgd. .Allicht, Drré!’' .Zwaar?” ,Mneu! Tienduizend gulden, X heele zoodje!” „X Huls eigens ook?" „Is niet van mij. Nee. Dat ding is hoogstens drrie waard!” „So-de-mearel tien-duuzend gulden..:.! „Da’s veul premie ieder jaar, Vie? Is X nle wat hoog?” „Mann, daar zijn soms schilderstukken in m’n huis, die tien mlell perr stuk waard zijn,” zee-t-ie trötsch. .Jawel, maar.I” .Klets niet, Dré! 'k Mocht wel ’n polls van Ti halve ton hebben. verd....l" Afijn. Hij vertelde, hoe deur den sturm *n raam opengewaaid was. 'n brandende kaars was om gevallen, sjuust in „Ti zoodje” licht-brandbare verfrommel en hoe in 'n oogenblik 'n vlam van 'nen meter hoog midden in z’n atelier stond! Hoe vuur „Goelenavond menschen! Als ik stoorr, zeg X gerust, dan donder ik zoo op, hoor! Geen compelimenten „Kom binnen Vic. kom-t-erin,” zee ik: „X is gin weer, jonk, om aan de deur te blijven staan.” „Trrui, Drrékel” bulderde-n-ie vriendelijk. En als ie onder den lichtkring was gekomen van de lamp, dan zagen wjj alle drie gelijk Tl groote, zwarte veeg over z’n ruime voorhoofd. „Hij hee-d-’n krüske gehaald,” spotte Trui, omdat, nouja, ge weet X, den Vic, diep ge- loovig is „bidden «loet-ie thuis,” zee-t-ie altij. Mee de noodlge verd....s,” zou *k er bij kunrum zeggen. X Is ’nen eigengedraaiden tlep, ja. En toch, wezenlijk amico, ’nen braven kearel! Als veul .Heilige Boontjes,” die nooit 'ns uit hunnen slof schieten, maar niks in de kerk overslaan, veur de rest half zoo eerlijk waren als den Vic, dan nouja, gij en ik, we verstaan malkaar wel....! Dat vervloekt-kwaje voorbeeld teugenwoordlg. da’s vergif voor X. elijk menschdom, dat aan woorden-alléén èerde hecht! En is X wonder?? X leven van Christus nou we den Pas gaan wegen deus woorden wat zwaarder! kX leven van Christus alleen 'n verhaaltje was, alleen w o,o r d e n en gin belevenis, gou dAn ’nen Bijbel na twintig eeuwen nog altij het Boek zijn, dat X meeste wlerd verkocht./..? Ondanks alle boekenschrijverlj, deur zooveul geleerdere woord-fabrikanten, dan 'nen Mat- theus, Marcus, Lucas en Johannes? „Luistert naar mijn woorden, maar ziet nle naar m’n daden,” da ’s *n steeds hardnekkiger onkruid, dat veul gèève akkers verstikt! AnMK zou den Vic zeggen. Ervom op hum terug te komen: ochèrm, wat zag ie eruit! DAt wil zeggen, veur Tien mensch als Vic Zonneveld. Verwaaid, versturmd, *n groote ruiten pet op zijnen éhrwèèrden, witten krullenkop, ’nen kleur- loos-wollen das over de pet en zoo om zijnen nek gebonden mee "nen grooten knoop, broekspijpen als lorren in 'n paar'leerzen stopt en zijnen bonker groen van de boomen, waar ie in X bosch zekers nou en dan teugenop geloopen was. Want ik vertel oe, dat X daar donker is mee zo’nen sturmavond. Qan loopt ge teugen den donker, AAn! Al rap sleurde-n-le zijnen das loa, want X was werrn by de plattebuis. Ja, amico, ik hou van 'n wennen huis, man; wij zitten al genogt in den vocht. Onderwijl als le van zijnen das ’nen bal draalde, zee-t-ie:Nou moetje-lui niet schrik- ke, gedoome,” toen smeet ie den dasbal op "nen verren stoel: „maar.... Ik heb....” hjj zocht pijp en tabak uit den bonker, rolde die ook op en mikte "m achter den das: „brrand g’adl” Het bieden verloopt aldus: 1 Harten 1 S. A. 1 Schoppen 2 Schoppen West geeft door het 1 S. A. bod aan een minimum-opening te hebben gehad. Oost geeft door het 2 Schoppenbod aan méér* te hebben dan een normaal antwoordbod en tevens ten minste een 5-kaart in Schoppen! M A N T X L. gc breid van donkere wol de heengaande toeren recht, de teruggaande averecht. De diagonaalstrepen worden aangebracht met een draad lichtere wol die wij dtor het werk rijgen, twee op twee neer. B(J voorpanden en mouwen loopen de strepen naar el kaar toe; bij den rug wer ken wij vanuit het midden. Benoodigd materiaal circa 600 gram donkere en 400 gram lichtere wol, terwijl naalden 2l/t gebruikt kunnen worden er ’nen grooten kunsteneer zoo had X amper geloofd z’n heele „nest”, al z’n beddegoed. op X :smeten had en daar^bovenop had staan dansenXals ‘nen duuvel in de hel, zoolang tot X vuur/gedoofd was. „Eurnou ben It weggeloopen van den stank,” elndigde-n-le z’n vertelsel, „X stinkt me daar, menschen, of er *n heele kapokfabrriek in lich telaaie heeft gestaan." ,Dus ge hebt gin bed vannacht, Vic?” „Dondert niet. Hoofdzaak is, m’n schilderijen Het bieden verloopt: W. 1 Harten Pas Of 1 3. A. Oost geeft een negatief bod en West moet dan ook (met een minimum) passen! W. Sch.: A. V. BT x i H.: A. 10 x x x R.x x KI.: x Ja de lentesturmen woeien over Ulvenhout en z’n bosschen, maar éénen troost: het sturmt omdat.het lente, zomer worden gaat! Ochèrm, XLs triest op den buiten, hoog han--- •en de donkere lochten over de natte velden, onen. Den Viel Een Engelsche dierenarts gaf onlangs een verslag over een zeer bijzondere methode, die hij ontdekt had, om de vertroetelde viervoeters van hun maagziekten af te helpen. Steeds kreeg hij namelijk bezoek van patiënten, die defer hun meesteressen zoo verwend waren met lekkernijen, dat hun maag bedorven was. HU zocht daarom naar een middel, dat hieraan radicaal een einde maken kon. HU verklaarde daarom de dames, dat hu hun lieveling on- mlddellUk zou kunnen genezen, indien ze het dier gedurende veertien dagen bU hem lieten. NatuurlUk waren de dames gaarne geneigd dit te doen, als haar lieveling maar beter werd. Wanneer dan de hond of kat bü hem gebracht was, stopte hU het dier in een hok, alleen met wat water en brood als voedsel. Verder werd er niet naar de dieren omgekeken. Wanneer de dieren dan na eenlgen tüd aan hun stukje droog brood begonnen te knabbelen, deelde hU den dames mee, dat hun troetelkinderen al wat beter werden en wanneer de dieren aan een ouden schoen, dien hü ook in het hok gelegd had, begonnen te knabbelen, stuurde hU X be richt, dat ze volkomen hersteld waren. Op deze wUze sneed het mes voor den dokter aan twee kanten. In de eerste plaats waren de dames hem dankbaar, dat hU haar hondjes en katjes zoo goed genezen had en ten tweede kostte de verzorging der dieren, die hem toevertrouwd waren. bUna niets. Het spreekt dus van zelf, dat de handige dokter er gaarne mee door gaat, zieke honden en katten te genezen, dis geen andere ziekte hebben dan een bedorven maag.... gelük verloc klit ga pluid van een sysl u daft de gi zen. Wel wil ik*echter de voornaamste oorzaak van de gemaakte fouten aangeven: Doop de opening heeft meh reeds blUk gege ven een bepaalde kracht in zUn kaart te heb ben en ook de partner geeft door zUn ant woordbod een teeken van bepaalde waarde van zUn kaart. A. In de tweede en volgende bledronden moet men nn door de biedingen aangeven, wat men méér heeft dan het vereisehte minimum voor het bod in de eerste ronde! B. Wanneer men echter door den partner gedwongen wordt om te bieden, mag men na tuurlijk niet passen, zelfs al geschiedde het vorige bod op een absoluut minimum, maar men moet door een negatieve bieding het bie den open houden! C. Een belangrük principe bU het verdere verloop der biedingen is ook de hertaxatie, d.w.z. de beoordeeling van de stUging of daling der waarde van een kaart door het verloop der biedingen. Eenige voorbeelden zullen de boven staande principes wellicht duidelUker maken: Alvorens op het voorgaande voort te bouwen moet ik eerst uw aandacht vestigen op een drukfout In het artikel van de vorige week. BU de bespreking van het opvolgend antwoord bod in een andere (dan door den partner ge boden) kleur wordt dit genre biedingen beti teld met de toevoeging: „een matig forcing”. Deze uitdrukking doet natuurlUk Ietwat vreemd aan en er had dan ook moeten staan: „een malig forcing”, d.w,z. forcing voor éénmaal, dus dwingend voor éénmaal. Het antwoord van den partner op een één- ln-een-kleur-openlngsbod is nu tame!Uk volle dig behandeld. Er zUn echter nog zeer veel spelers, die In de eerste biedronde geen groote fouten maken, doch die In de tweede en vol gende ronden steeds weer onherroepelijk falen. Het spreekt ^nzelf, dat Ik X zoo uitvoerig mo- )r biedingen nu niet verder e omdat dan eerst de keuze Bepaald moet zUn; 2e. omdat “n uit het oog zoudt verlie- De kaart van West is na het Hartenbod van Oost 100 pet. meer waard, omdat er zekerheid Is. dat de kaarten, althans gedeeltelijk, zullen sluiten. Het bieden gaat als W. O. t ge X schilderü gezien, Vic?” kan er niks van zeggen. Van Gogh was ontegenzeglijk geniaal, maar van Gogh is ook 'n methode, Dré. En jah! De vent heeft met het licht gevochten en.... het nu en dan gewonnen ook! Maarr.... X is en blijft voor mü: mé thodel *n Ezelsbrug oni er te komen, als je me snapt, Xi....” .jamaar, is le echt! X Gaat bij den Blaauwe om de marktprUs!” „En dAt kan mij geen fl.... schelen!!” kwekte'den Vic. ,jMn was ie bU jou dus aan X verkeerde kantoor.” „In zoover Ja!” „Is X ’n goel schilderU?" .Ja! En voor *n echte van Gogh té goed, om geld in X zaakje te steken!” .Da 's gek, Vic!” „Voor jou, ja. Maar eer ik je dat uitgelegd heb is m’n heele atelier weggewaaid en de stank zal er nou wel uit zUn.” HU stond op. .JCan ik voor jou mergen, als ik in stad ben, even naar de verzekering gaan, om te zeggen...” „Graag. Dré. Want van schrUven komt toch niks, ik heb *n ding onderhanden...., *n ding onderhandenIk snak naar den dag!” En hU knoopte den* das weer om z’n ooren, trok den bonker aan, vulde z’n groote hangpUp nog ’ns en verdween in den donkeren sturm.de bosschen in. naar z’n brandhol. X Is *nen tlep! *n Zelfde soort Blaauwe. Mee X verschil: .kasteel” af. Heeft op z’n .kasteel”....! En één ding zekers: nou die twee mee malkaar al te doen hebben gehad, nou afijn, X bloed kruipt, waar X nle gaan kan. En dat den Blaauwe in X don- kere sturmbosch, op strooptocht uitgaande, rus tig den Vic .goelenavond” wenschte, dat bewijst me. hoe den Blaauwe weet, wat veur spek je mee den Vic in de kuip heeft....! Want X is gewoonweg Ti alibi cadeau doen, zeg ik maar! Kom ik schei er af. Veul groeten van Trui, Dré III en als altij gin horke minder van oewen leur; 21. achtereenvolgende letters van een woord noemen; 23. bekend tentoonstellingsgebouw In Amsterdam; 24. lichaamsdeel; 26. spel van den acteur; 27. naaldboom; 29. zweep; 31. Alpentop In Zwitserland; 33. tijdperk; 34. uitroep; 35. tel woord; 36. dierengeluid; 38. lidwoord; 39. onbe leefd persoon; 42. overeenkomst’ 44. uniek; 45. Aziatisch schiereiland; 46. superieur; 49. mili tair; 52. veenpias; 53. notennaam; 54. rust plaats; 56. water in Nooré^Brabant; 57. BU- belsch persoon; 58. derhalve; 60. onbep. voor- naamw.; 61. regelmaat; 62. boomloot; 64. vis- schersgerel; 65. Ehgelsch bier; 66. knaagdier; 69 Perzisch stadhouder; 71. hulde; 72. Hollandsche gravin; 73. -herstellingsoord in Gelderland; 76. Jreurspel; 78. contról&op de winkelontvangst. heb ik gered en voqr de rrest kan X me niet schelen!” „Waar is Herman?” .Die houdt de wacht. *k Heb de heele tent opengezet voor den stank!” .Als ge hier wilt slapen, vannacht?” „k Heb toch Hannekes bed nog!” „Oja! Man. dat had 'nen ramp kunnen wor- den, mee dieën sturm!” .Dat hAd X! Want ik had veel werk gereed staan voor Amerika!” „Neeë, ik bedoel X bosch l” „Oja óók! Zoover was ik nog niet met m’n hersens. Dré!” „Ge mot oew verzekering schrUven, Vic,” zee Ik, wetende hoe Slordig of le altü is! .Jawell. Ik ben gewend om nA den brand pas de verzekering te vèrwlttlgen, zieje.” lacftte-n- ie. „En aangezien X juist *n uur geleden is...,!” „Papier hebben en inkt?” .Als X je X zelfde is, liever ’n bak koffie!” Dat had Trui, in al haar verbouwereerdheid werendig vergeten! Ze geneerde d'r eigen* be- kanst. ,Züde nle veul geschrokken, meneer Zonne veld?” vroeg Trui. „Valt mee, Trui, ’k Had weinig tud, zieje, om veel te schrikken! Wej nA de catastrroftoen beefde ik op m’n pooten Maar dat is onderweg ook weggewaaid! Zeg, da’s waar ook, ik kwam den Blaauwe tegen in X bosch! ’k Herkende *m aan z’n stem. Hoe le mü zoo gauw in de gaten had. ,Die heeft kat-oogen. Vic!” „Kuiert dat heerschap meer zoo door den storm in de bosschen....?" ,5oms,” lachte-n-ik. Trui fronste X .veurhoofd. Den kleinen Dré riep: .sodemekajer!” -Vragend keek den Vic ons aan. „ZwUgen,” zee ik: „die is.... op strooptocht!" .Maar hU had geen geweer dunkt me,” zee den Vic. „Neeë. hU werkt meestal mee strikken, maar werkt le mee den lichtbak, dan ligt z’n geweer al ieverans onder den grond!” Den Vic docht even na. Zette z’n, weg. Stak z’n pUp nóg 'ns asm. LacHt „Hah" riep le: „als Ik geen sen zou ik strroopèr willen wezen, Drré!" „Zeg dat nle te rap. Vie. X Kan er somtijen rauschen, als de kogels over de hel vliegen en de echo’s deur X bosch galmen!" .Man! Om er *n stuk mualek op te fantal- zeere!" .Maar hoe kende gü den Blaauwe zoo. Vie?” „HU is verleden bjj me geweest met •n zg. van Gogh.” "k Moest eikens lachen! Ge kent X verhaal, amlcol En hiermee is de zaak spoedig in orde: in de 2e vertikale rtj van links hebben we de getal len 58, 34 en 72: som 164, Wüft voor het open vak 180—164 16. In de onderste horizontale rU de getallen 54, 16 en 78: som 148, bUjft voor het open vak 180 148 32. Ik ontmoette op straat een vrouw, die me glanzend donkere kastanjes wilde verkoopen, op een terras van een café zag ik in het zonnetje een paar enthousiaste buitenlucht-liefhebbers een kopje koffie drinken. de iepen zUn over- goten door een donker, paarslg-bruin waas, wat me vertelt, dat hun takken al bloesems dragen en in de tuinen heb ik merels gehoord. Het zUn alle schuchtere voorboden van het voorjaar, welke ik vreugdevol begroet heb en me met blijdschap deden beseffen, dat de lente zelf nu niet zoo heel ver meer weg kon >Un. Aangezien ik maar een gewone, dus Udele vrouw ben, bleven mUn gedachten niet stil staan bU het feit van het komende voorjaar, integendeel. Ze gingen haastig verder in de richting van de mode: voorjaar 1938. MUn ge dachten waren er zelfs zeer verlangend en zeer nieuwsgierig naar, dus wisten ze door te dringen tot achter de schermen van de mode-ateliers. Toen ze terug kwamen verbeeldden ze zich, dat ze heel wat gezien hadden, maar het waren alleen maar tips, aanduidingen, in welke richting de mode zich ontwikkelen zal. Maar nu wist Ik tenminste, wat er op X oogenblik te weten valt en dat is geruststellend. Ik veronderstel, dat er meerdere vrouwen zUn, die zoo langzamerhand met een zeker verlangen uitzien naar die kleine tips voor de voorjaars-mode 1938. Welnu hier zUn ze: it de hoedjes betreft, die schUnen steeds llker en vlotter te worden. Het vroolUke hierin, dat ze opgemaakt worden met hande versieringen, zooals vruchten, enkele den of heele toeven, het vlotte wellicht wel in; dat hun vorm steeds ongebondener, steeds minder vastgelegd aan bepaalde wetten en voorschriften wordt, met voiles, die zoo lang- legenheid geboden kennis te makeir met twee zamerhand rUk geplooide, kleine sluiers worden. onafscheidelUk aan het hoedje verbonden. Wer- kelUk niets is zoo verrassend als het tegenwoor dige hoedenatelier, waarin de fantasie de alleen- heerschappU schUnt te voeren. Wat voor soorten mantels dragen we bU al deze variaties van hoedjes? De gekleede nfantel wUkt in dienst en vorm niet af bü dien van het vorige Jaar, maar daarnaast zün vele variaties gekomen, om ons te beschermen tegen het wis selend Hollandsch klimaat. Daar zün de wüde swaggers, de capes en de tot op da heupen vallende, bU de japonnen passende, rechtgesne- den jasjes. De swaggers reiken tot op de heupen en vallen van af de schouderbladen in diepe stolpplooien of ruim klokkend neer, veelal van vlotte Engelsche Tweed of Schotsche geruite Stof en worden gedragen op een nauwsluitend rokje, van sportieve stof vervaardigd. Nieuw en charmant is de volgende combinatie: een effen japon wordt met een druk bewerkte stof gegarneerd en van deze laatste wordt een büpassende nauwsluitende driekwart-Jas ver vaardigd, gevoerd met de effen japonstof, of wel een cape, van dezelfde effen stof, zoodanig, dat door rechte, hoekige banden de schouder- breedte geaccentueerd wordt. Capes zullen we waarachünlük in allerlei lengte, vorm en kleur zien dragen, als een zwierige variatie op de korte jassen, die nu al verscheidene zomers in de mode geweest zün. Overigens schünt de modelün een ingrüpende verandering te ondergaan. Ik zag b.v. een ao- mersche namiddag-Japon van organdie, die vol komen strak om het lichaam sloot en pas even boven de knie een wüd uitspringenden rok ver toonde. Een ander* eenvoudiger japonnetje, eveneens getailleerd, droeg een menigte van stolpplooltjes, welke eveneens boven de knie be gonnen. Tegelükertüd zien we bü verscheidene den Blaauwe ia van s*n z’n Antje. Den Vicrsit nog weet ik 1. familielid; 2. bétoemd Italiaanse!) compo nist; 3. denkbeeld; 4.(ladder; 5. vrouwelük (afk.); 6. voorzetsel; 7. klip; 8. geneesmiddel; 9. wond- vocht; 10. familielid; 11. stuk uit de krant; 12. leermiddel op de 1. school; 14. Franschman (oudere benaming)15. aan wal gaan; 17. werk; 20. korenhalm; 22. vod; 24. vlaktemaat; 25. echt genoot; 28. liefhebber van een borrel (Ironische benaming); 29. voorwerp voor de kaasbereiding; 30. kleinood, middel ter opsmukking; 32. in den adelstand vgrheven; 34. plaats in Gelderland; 37. strüdperk; 40. voorzetsel; 4fMMnwüzend voor- naamw.; 42: gevuld; A3, kleedih^stuk46. wat al te vol; 47. hemelgeesten; 48. slecht, valsch; 50. Europeesch RUk; 51. bindmiddel; 54. mand; 55. aanwüzend voomaamw.; 59. onderwerp (afk.); 61. üzerhoudende aarde; 63. leelüke streek; 65. verdieping; 67. tijdperk (andere schrüfwüze van 33 horiz.); 68. koordlus; 69. vrouwennaam; 70. mannennaam; 74. bolgewas; 75 windrichting: 76. ten name; 77. voorzetseL categorieën oplossers. In de eerste plaats waren er oplossers, die naar een vast systeem te werk zün gegaan; en een driemaal zoo groot aantal liefhebbers, die het al maar op zoeken en probeeren liften aan komen. De eerstgenoemden vonden den gegeven diagonaalstand uitstekend, omdat daardoor het enorme aantal mogelükheden tot een behoorlük kwantum werd beperkt; van een der inzen ders ontvingen we het volledige getal van 64 standen, welke uit een verkregen formatie door allerlei omwisselingen kunnen verkregen war den. Voor de tweede categorie was het gegeven viertal wel heel onontbeerlük: ondanks het gegevene kwamen nóg vele Inzenders met een verzuchting „dat men er uren en uren op heeft zitten tobben" „dat die opgave heel wat hoófdbrekens heeft gekost" enz. Ten gerieve van deze laatste (en om er even tueel later van te proflteeren) geven we hier een eenvoudige proeve van systematische be handeling. De 4 getallen in de andere diagonaal geven ook 180 tot som: ze moeten dus met het oog op het tweede gegeven alleen wat worden ver plaatst. Verwisselen we eenvoudig 18 met 36 en 72 met 54, dan is het eerste bedrüf al klaar dus links en rechts boven Ï2 en 36, links en rechts beneden 54 en 7Q. In de bovenste horizontale rU is 12 36 ten de beide middelste vakken tot 48 132. In die vakken moe ten als cUfers der tientallen 5 en 7 komen, zoodat voor plaatsing in aanmerking komen 54 en 78 of 58 en 74. Het eerste paar is al pre sent, blüft dus het tweetal 58 en 74: met het oog op onze tweede voorwaarde 58 in vak 2 en 74 in vak 3, zoodat de bovenste horizontale rü wordt: Het bieden verloopt thans: 1 Schoppen 2 Harten 3 Schoppen 2 Klaver 3 Ruiten Pas verloop der biedingen toont duidelük De zes uitgeloofde prüzep werden door het lot toegewezen aan: P. G. Bartels. Driekoningen straat 21, Arnhem; mej. M. J. Dumtjer, Klever- parkweg 59 rd., Haarlem; W. Huis in X Veld, Nieuwe weg 6, Heerhugowaard Zuitfi g--J. Lud- ding, Moreelselaan 33, UtteeMf*Tr J. van i 'Santen, Lycklamaweg 19, Wolvega (Fr.) en mej. M. C. Wennink, El. Wolffstraat 9, Amsterdam, West.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 21