De avonturen van een verkeersagentje
<Kctuetóaal aan den daq
H
F 250.
Hoe de cross in
den smaak viel
SHEA
RADOX
F 750.-
B’
p-V”
het
van
van
van de lersche Brigade
R, D.-portefeuille 1938
ZATERDAG 12 MAART 1938
ONS PRIJSRAADSEL
Een „ketting**-probleem
genoeg van
l
Een anti-zelfmoordclub
I
De grondslagen
bieden
Een winkel waar men niets
kan koopen
Oorbellen in plaats
trouwringen
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15ra
16. raadsel
w. o.
DOOR RANDALL PARRISH
Oplossing vorig rtutdsel
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
De enthousiaste beoordeelingen
bevestigden geheel onze
meening
GEEN VETPUISTJES MEER
doch eea frlssche gave huid door geregeld
gebruik van Radox in Uw waachwater
bü vttUM na esa hand.
MB VOO» «f MB
t
Sate
1. raadsel
2. el.....
3.
4.
5.
6.
7.
8.
r
Die had er
I
V
Pas
P. H. A TUIN.
uur
lijk om op
meer vopsiagenv primaire en secunaaire,
e onder tenminste 2H primaire topslag,
Steno aam ItIaiiv*
ge-
aaiftt^^telen, dij
al
di
M
(Wordt vervoigA)
11
o
V
MUn moeder, de koningin, klom in haar angst op het buffet.
Ik wilde haar achterna loopen om haar te vertellen, wie ik was,
doch daardoor werd se nog veel angstiger. Ik raakte van de wal
in de sloot.
verloor het evenwicht en kwam op de
beneden neer. Ik hoor nog in mijn
Sch.: A X x
H.: H. V. x
R.: A V. x
KL: H. x x x
vens een biedbare kleur.
Het ontbreken van een biedbare kleur maakt
de kaart 'kwakker en er is du» een compensa-
tie in topslagen noodzakelijk om toch op een
is het de mooiste beloonlng, dat de P’
ze «met zooveel animo
sondering in soo’n m<
zenden.
Oplossingen worden tot Vrijdagmiddag 12 uur
ingewacht bij den heer G. M. A Jansen, Ruys-
daelstraat 60, Utrecht
i ongeschiktheid tot werken <oor
armen, beide beenen of beide oogen
wel
dat
zou
zoo
En
om
h
h
VI
01
a<
Ck
ne
1
G(
Zi
José
der
H. i
over
geso
verv
•en
ter 1
en i
stond mede en allee viel in scherven op den grond. Ik wilde
op de tafel klimmen en ik piepte alsof ik wilde zeggen: ik ben
Uw kind. Uw dochtertje. Doch het was aan doovemans' ooren
geklopt.
en een
lekeurig
zün.
J
v
li
D
n
k
v
103
t.ll
de
de
mii
der
VOO
dln
in
•c
Cl'
•ti
Jo
Jo
drukte mij
_i in peiBfc
Zoi
M»
afd..
DU
Wo
Do
•Mee
w.: IS A.
O.: 4 Schoppen.
'worden weer zes fgaaié prijzen verloot.
sleur, ik ben maar een heel gewoon meisje.”
vr., 6. op, 7. rots, 8. drop, 9. etter, 10. Ma, 11.
knipsel, 12. telraam, IA Galliër, 16. landing, 17.
karwei, 20 aar, 22, lor, 24. Are, 25. man, 28.
proever. 29. karnton, 30. sieraad, 32. geadeld,
34. Beesd, 37. arena, 40. per, 41. die, 42. voL 43.
das, 46. overvol, 47. engelen, 48. gemeen, 50.
Ierland, 51. riempje, 54 ben, 55. dat, 59. ond,
61. oer, 63. treek, 65. etage, 67. aëra, 68. tres,
69. Sara, 70. Adam, 74. Ui, 76. N.O., 76. tjj.
77. in.
ATT Trt A nJO op dit blad sijn ingevolge de versekeringxvoorwaarden tegen 17 bil levenslange geheels
Al 11 »F» A BOIw N Ff 5 <m«ev*Uen verUkerdtoot een der volgende uitkeerlngen OUe" verliesvan Side arme r
dunkt, zoo heel ver af kan de dag mrt meer
zijn.”
De Chevalier keek onrustig om zich heen.
„Gij denkt dus, dat zij den toegang zullen
vinden?”
„Ik heb de vaste overtuiging, dat de Saule wel
zóó lang zal loopen te speuren tot hjj dien
schurk van een dwerg op het spoor komt in de
cel, waar ik hem heb opgesloten. Deze is
natuurlijk op de hoogte van de geheime trap.
De rest is heel eenvoudig, Monsieur, u kent de
Saule.”
„Een handlanger van den duivel!”
„En een, die op het oogenblik tot het uiterste
is gedreven; onze ontsnapping toch beteekent
voor hem den ondergang. Hebt gij wapenen
bU u?"
HU begon te lachen alsof hü plotseling een
grapplgen inval kreeg, en hü bukte zich om het
verouderde slagzwaard, dat op den grond lag,
op te rapen.
„Ik heb alleen maar dit kleine wapentje; ik
weet niet, hoe zU hefc ding vroeger noemden,
maar ik weet wel, dat alleen een man met reus
achtige handen met het ding kan omgaan.
Voel eens hoe zwaar het is, mün vriend. Saint
Anne! de mannen van die dagen moeten ware
reuzen zün geweest, om met zulk een dfhgetje
te kunnen omspringen.”
Ik moet toegeven, het was niet verstandig om
onzen tüd met praten te verbeuzelen, terwijl
ons eerste werk had moeten zijn, alles in ge
reedheid te brengen om ons te verdedigen. Wel
is waar was er op het oogenblik geen enkel ge
luld te vernemen, dat onze onrust te dit op-
Hierdoor wordt de lezer op een prettige wijze
op de hoogte gebracht van moderne behangsels
der firma Rath en Doodeheefver te Amster
dam. Een vlotgeschreven inleiding vertelt ons
over „het huis naar uw hart” dat leder zich
wenscht of reeds gevonden heeft. Voor hen die
nog zoeken, geldt dat ieder huls het begeerde
„huis naar uw hart” kan zijn, als men maar in
s^aat is om eigen omgeving zoelte maken dat
er een harmonische sfeer wordt geschapen,
waarin men ademen en leven kan. Daarbij is
het zeker niet onverschillig, hoe mén zün
woning weet in te richten of de noodige varia
ties daarbij weet aan te brengen. En hierbü
speelt het kiezen van het juiste behangsel een
rol vhn beteekenls.
Op dit gebied nu leveren 4e R. en D.-behang-
sels alles wat ook de meest verfünde smaak
zich maar wenschen kan. De modernste en
grootste fabriek van dit artikel in Nederland
streeft vóór alles naar het maken van een
werkelijk kunstproduct, en biedt
zulk een verscheidenheid aan, dat
„Waarde vriend.
Daar ik in aller haast op tournée moet,
heb ik niet eerder kunnen schrijven, om je
b nog eens extra te bedanken. Dat doe ik dan
nü, al blijft het voor mU alleen maar bU
een mooie herinnering. Weet je hoe ”t ge
gaan is? Toen ik met die boeken aankwam,
scheen ze eerst een beetje te schrikken.
Toen nam zü ze een voor een in de hand
en bladerde er achteloos in, en toen zU ze
allemaaL^had Ingekeken, duwde ze me
de heele reeks weer in mün hand en
verzocht me vrlendelUk om haar asjeblieft
met rust te laten, als ik werkelUk een nette
vent was....
De hemel mag weten wat dat allemaal
te beteekenen heeft. Ik liet haar natuurlijk
gaan, hoewel t me aan mün hart ging.
Ontzettend jammer, daar ik in haar niet
alleen een kennisje, maar hoogstwaarschijn-
lUk ook een aanstaande leerlinge verlies. Ik
hoor net van een andere leerlinge, dat juf
frouw Blanche plan had, óm muzieklessen
te nemen, teneinde haar verloofde te ver
rassen. Dat was de reden, waarom ze met
mij alvast op goeden voet wou komen. Kun
je zóó iets doorgronden?
De bUzonderheden hoor je nog wel, als
ik terug ben. Intusschen nog wèl bedankt
en mjjn beste groeten.
Brland.”
<dergelijke kaart te kunnen openen.
Ad. 2. Jndien vast staat^ dat er op een be
paalde kaart geopend moet worden, maar ey
is geen biedbare kleur aanwezig, dan kan een
4- of 5-kaart geboden worden, die niet bied-
baar is.' Zooals gezegd moet er echter dan
eompensatie in de bijkaart zijn.
Qtschoon ik er nu niet nader op in zal gaan,
wil ik er wel aan toevoegen, dat het een groot
verschil is of het een opening op de 1ste en
9e hand, ofwel op de 3e of 4e hand» betreft!
Op onderstaande kaart:
moet in le en 2e hand gepast worden, terwijl
een opening met 1 klaveren in 3e en 4e hand
verantwoord is!
Deze kleine afdwaling was echter noodzake-
üjk om u aan te toqnen, dat er nog wel an
dere mogelijkheden zijn bü gebrek aan een
biedbare kleur en dit dus nooit een motief mag
zijn voor een 1 8. A-openlng.
Dóór een 1 A.-opening komen de biedin
gen automatisch op een niveau van 2 8. A
of 3 In een 1
meestal 2
pct. van
gevallen ook wel een biedbare kleur aanwezig
zün.
Het antwoord van den partner is natuurlijk
ook niet moeUUk. Wanneer hU een verdeelde
kaart heeft met pl.m. 9 punten is 3 8. A het
juiste bod!
Om redenen van practischen aard zullen wjj
de prijswinnaars in het vervolg niet meer on-
mlddellUk bekend maken in de week na het
pubüceeren van het raadsel, maar veertien
dagen later. Dit heeft tevens het voordeel, dat
de uiterste termijn van inzending wat later
kan worden gesteld.
Bij apothekers en erkende drogisten f 0.90
per pak en fO.lS per klein pakje.
Ik had verstand van wat een meisje al zoo
leest, had Brland gezegd. Om u de waarheid te
zeggen: ik heb er net zooveel of nog minder
verstand van dan hij. Ik had Blanche wel eens
Ik heb Blanche twaalf brieven geschreven.
Juist toen ik den twaalfden had weggestuurd,
kreeg ik een prentbriefkaart. Ik kan, op grond
daarvan, gevoeglijk aannemen, dat een „bespre
king” aanstaande is. Verder heb ik maar één
wensch: dat Brland eerstdaags een tournée door
Afrika gaat maken.
et is een beetje teere kwestie, en misschien
zal je mijn verzoek onbescheiden vinden.
Dat begrijp ik zelf. Maar van den ande
ren kant weet ik ook, dat je er nooit omheen
draait. In ieder geval, we blijven vrienden, hè,
wat je ook doet.
Brtand worstelde met zün schuchterheid. Wat
een eigenaardige jongen was hU toch! Zonder
dat hU „van zich af” wist te spreken, had hü het
niettemin een tamelük eindje ver in de wereld
gebracht. NauwelUks had hü zijn diploma be
haald, of hU had al een plaatsje gekregen aan
de muziekschool én tal van privé lessen; en hU
kon nog een paar keer per jaar op tournée, wat
hem ook aardig wat opbracht.
We hadden elkaar in geen maanden gezien
wat trouwens meer voorkwam, als gevolg van
onze werkzaamheden, die ons niet aan één
plaats bonden. En nu had Brland me, met een
of ander bepaald doel, overal gezocht en ten
slotte in een café gevonden, waar hU nu vol af
wachting tegenover me zat.
Nu, ik luister, vriend, zelde ik.
HU kreeg even een kleur en keek me met zUn
groote blauwe oogen asm.
Het betreft een meisje, begon hU dat
me, eerlUk gezegd, een beetje uit mUn gewone'
doen heeft gebracht. Ik ken haar nog maar kort
en ik heb alleen zoo nu en dan maar een paar
woordjes met haar gewisseld. Zoo sprak ik haar
ook gisteren, en toen is me, zonder dat ik het
wou, een leugentje ontsnapt We waren een
eindje opgeloopen en kwamen voorbU een anti
quair. „Die boekenkast zou ik best willen heb
ben,” zei ik' en ik wees haar op een prachtig
stuk in de uitstalkast. „Werkelijk?” zei ze.
Ja,” zei ik, „want ik heb een hoop boeken, waar
ik Riders geen raad mee weet!” „O, laat mU
ze “tens lezéh!” zei ze toen. „Ik ben dol op lezen
en ik heb nopit genoeg!"
Aha, ik begrijp het, zei ik.
Wét er ook b(j Brland op s'n kamer te vinden
was boeken waar dat meisje wat aan kon
hebben waren er totaal niet te vinden.
En zoo heb ik haar beloofd, dat ik een
heele schuif voor haar mee zou brengen....
HU greep me bU den arm en keek m^unee-
kend aan.
En toen heb ik aan Jou gedacht. JU bent
de èenige, die me kunt helpen, lis waar. Ik
heb me al maanden lang niet bU Je laten zien,
maar Je hebt me altUd geholpen, als er wit
was. ^Iü hebt een meisje en JU hebt dus ook
vérstand van wat een meisje alzoo leest.
HU keek me zoo smeekend aan, en de heele
zaak leek me trouwens zoo gemakkelUk op te
lossen, dat ik me aanstonds gewonnen gaf.
Natuurlük zal ik je helpen, Brland.
WerkelUk? riep hU uiig
ZUn gezicht straalde van vreugde.
Maar.ik zou dan vandaag al wat moe
ten meebrengen.
Heelemaal niet moeilUk, zei ik. Loop
straks even bU me aan, om twee uiir, laten'we
zeggen. Dan heb ik wel wat voor je.
WU gingen samen weg. Brland dl
dankbaar de hand en verwUderde fach
klg. -
Za
te
beipt
dam.
U «denk In uren van beproeving en
I smart, dat ied’re mensch wel iets
I te boeten heelt en het leed zal
I lichter te dragen worden.
zou zich onmlddeliuk de deur naar de trap her
inneren. En de Saule zou de bende lafaards wel
door de duisternis weten heen te stuwen en hen
dwingen zUn wil te doen. Dat was hem
toevertrouwd, want hU begreep natuurlUk
•Un toekomst van onze gevangenneming
afhangen.
C£p het oogenblik warén zU beneden misschien
op het punt de nauwe trap op te gaan, met
het doel zich op ons te werpen. WU hadden een
oogenbllkje verademing gekend, een oogen-
bllkje met elkaar kunnen overleggen. Voor een
korte poos hadden wU de schurken tot rust ge
noodzaakt, maar hét zou niet lang meer duren,
of zU zouden ons op het spoor zUn en wU waren
op onze eigen kracht aangewezen; op hulp van
buiten af behoefden wU niet te rekenen.
Onwillekeurig keken mUn oogen den kant van
Mademoiselle uit, ik kon mkar heel vaagjes den
omtrek van haar aantrekkelük gezichtje zien en
ik balde mUn vuist in wanhoopspoging.
„GU zegt, d’Enville, dat er geen andere weg
naar beneden is?”
„Ik zeg, dat ik er geen gevonden heb en ik
heb toch naar best vermogen gezocht Toch is
het vreemd, dat deze plaats geen anderen uitweg
zou hebben.”
.Misschien zullen wU bU daglicht meer geluk
hebben. Het was louter toeval, dat wU den ge
heimen toegang hebben ontdekt, de steen was
niet geheel op zUn plaats geschoven. Maar hoe
dan ook, Chevalier, er valt niet aan te twUfelen,
dat er voor ons maar één, plan is, en wel deze
trap te verdedigen tot het daglicht ons bU on»
onderzoek een beters kam op slagen geeft. MU
Tal van enthousiaste beoordeelingen kwamen
het ons deze week bevestigen: de Oranje-
puzzle was zoo Ingeslagen, dat we terstond na
haar verschUnen besloten hadden, ’n waardlgen
tegenhanger bü de eerstvolgende gelegenheid
te presenteeren en het geestdriftige onthaal
spreekt voor zichzelf.
Steeds mogen we trouwens vernemen, dat
men seer op kruiswoordraadsels gesteld is,
mite se van dien aard zUn, dat er „wat aan te
kluiven” valt. Voor den samensteller, die voor
het ontwerpen van deze nummers nog al wat I
tUd noodig heeft in verband met den eisch,
dat het echte "kruiswoord.puzzles moeten zUn.
-- - --*• - ?uzzelaa”S
oplossen, err zonder thj-
loofe uitvoering ons toe-
Met een verdeelde kaart en pl.m. 5 punten
te 3 8. A het bod, terwUl met 4 of meer pun
ten en een biedbare kleur, deze geboden moet
worden. Is de biedbare kleur echter een 5-
kaart of langer en bevat de kaart 8 of i»eer
punten, dan is een enkelvoudig sprongbod ge
wettigd.
Om maar met de deur ifi huis te vallen,
ziehier het genre kaarten, waarop veelal Bon
der blikken of blozen één in 8. A Wordt ge
boden als openingsbod. Men redeneert n.L als
Volgt:
In deze kaart is ruim 3H topslag aanwezig,
dus er moet op geopend worden. Er is echter
geen biedbare kleur aanwezig, dus open ik
met IRA.
Deze redeneering bevat echter twee foutieve
conclusies:
le. Is het absoluut niet noodzaL
iedere kaart mej, meer dan 2H topslag te ope
nen.
2e. Behoeft men nog niet zUn toevlucht te
nemen tot ST A, .wanneer er geen biedbare
kleur is.
Ad. 1. Zooals ik al breedvoerig heb uiteen-
geaet is «r voor een opening verelscht 3 of
meer topslagen primaire en secundaire) wau-
bene-
afgi
bed
E
gw
tart
Me
eert
ft
mei
Wee
In Mexico schUnt men te willen breken met
de traditie een, trouwring aan den ringvinger
te dragen. Een toonaangevende dmne van de
Mexicaansche upper-ten verscheen een dezer
daken in, groot toilet in een gezelschap dames
en heeren, gesierd met een paar oorbellen, die
de algemeene aandacht trokken. Men keek er
wel eenlgszins verbaasd naar en de dame<
merkte dit Toen vertelde zU. dat het” een
oude gewoowge van jde Indianen geweétet was,
slechte getrouwdenmannen en vrouwen het
recht te geven, oorringen te dragen. Dltrecht
wilde zU weer in zwang* brengen en als ge
trouwde vrouw geen trouwring meer dragen,
maar oorbellen. Dp aanwezige dames in het
geselschap waren er ook wel voor te vinden en
het denkbeeld van de dame vond algemeen
bUval. Allen besloten den trouwring af te doen
en bU de juweliers oorringen of oorbellen in
de meest verschillende vormen te bestellen.
Daardoor zou men haar op het eerste gezicht
van haar ongehuwde sexegenooten kunnen
ondenchelden.
die laatste stukken van de wapenrustig los te
krUgen, en wü sullen er gauw genoeg achter >Un,
of wU nog op een andere manier van dit dak
weg kunnen.”
„Ik twUfel er sterk aan,” bromde hU. aan de
gespen rukkend. ,Jk was juist aan het zoeken
naar den een of anderen uitweg, toen gU
kwaamt opdagen. Help mU eens even een
handje duw dien haak eehs achteruit en nu
dien anderen. Jjj niet, Oamille, je suit je vin
gers maar bezeeren. Het la heel wat moeilUker,
om dit tuigage uit dan het aan te schieten. Ha l
WU winnen! nu yoel ik mU weer mensch en
kan voor mUn deel van het werk opkomen.”
‘Ik richtte mU op en keek om mU heen, ik
wilde mU eens goed overtuigen, hoe het er hier
ultsag. Den eersten keer, dat ik hier was. ge
weest, was ik in mUn gedachten te veel met
andere dingen bezig, dan dat ik daar veel
notitie van had kunnen nemen. Ik droeg nu niet
langer alleen de verantwoording en d’Enville
had dsarbU sen reputatie van onbegrensden durf
en groote bedrevenheid In het hanteeren der
wapenen. Maar er stond tegenover, dat in ons
geval slimheid en vernuft meer waard waren
dan durf.
WU hoorden niets meer ven onze achtervol
ger»; er bestond dus veel kans, dat sU de ge
heime deur naar de trap niet hadden ontdekt.
ZU schenen dus ook geen anderen weg naar het
dak te kennen. Als de Saule niet de leiding had
gehad, dan hadden wU in het minst niet bang
behoeven te sUn, want het minste geritsel was
voldoende om de lafauzls naar de benedenver-
dieptag te laten terugtrekken. Maar de Saule
Met een lange (seer lange) kleur zonder
topslagen kan men veelal meteen de manche
(in een hooge kleur) uitbieden. Met een voor
beeld van dit laatste wil ik dan nu besluiten:
1 -
een boek cadeau gedaan, en zU mU met dat
verschil waarschUnlUk, dat zU de boeken las en
Ik niet. Ik had zoo langzamerhand een heele
verzameling in m’n.... Allemachtig, dat ik daar
niet direct aan gedacht had. NatuurlUk, wat
was er op tegen? Ik sou even een stuk of zas
prachtboeken uit m’n kast halen, die Blanche
me gegeven had, en die aan Brland leenen. Hij
hoefde er immers niets van te weten en wat
Blanche betreft: wel, die hoefde er óók niets
Van te weten. Ik stortte mU op mUn boekenkast.
Ik vjbelde het alleen als een soort heiligschen
nis, dat ik al die mooie schutbladen, met Blan
che’s opdracht, in sierlijke letters erop, moest
uitscheuren. En ik nam me voor de betreffende
bladzUden netjes te bewaren en later weer in
te plakken. Zoo
gezegd, zoo ge-
En toen i
om twee
verscheen, -
kon ik hem over
gelukkig met een
stapel van zes
boeken wegsturen.
Ik was het incident allang weer vergeten,
toen ik er op een onaangename wUze aan her
innerd werd. Ik had met Blanche afgesproken,
dat ik haar op een Donderdagavond in bet
Concertgebouw zou treffen. De uitvoering was
al begonnen en Blanche schitterde nog altUd
door afwezigheid. Ik keek op m’n horloge, maar
de tjjd verstreek en.zU verscheen niet.
Ik voelde me weinig op mUn gemak. Zou ae
misschien wat gemerkt hebben van die boeken-
geschledenis? Hoe zou dat dan in zUn werk
hebben moeten gaan? Ik kon het moeUUk
nemen. Maar mUn twUfel liet me niet los en
stuitte telkens weer terug als een gummibal.
Had die eael van een Brland misschien teveel
gekletst met dat kennisje van hem?
Ik bfacht een slapeloosen nacht door. Toen
schreef ik Blanche en kreeg geen antwoord. Ver
volgens,ging ik twee achtereenvolgende dagen
SBov^el mUn werk dat toeliet bü haar huis
op de loer staan, op uren, dat ik haar toch
zekér had moeten zien uitgaan of thuiskomen.
Vergeefs. Den derden dag had ik den moed om
aan te bellen. En toen vernam Ik dat ze twee
dagen geleden naar bulten, naar haar familie
was gegaan.
Zonder mU iets te laten weten! Nu twüfelde Ik
niet meer. Ze was het te weten gekomen. Wie
weet, wat ze van me dacht; wie weet, wat se
haar verteld hadden! Toen Ik thuis kwam, lag
er een brief voor me. Van Blanche? Neen, van
Brland. Ziehier wat hü schreef:
Onlangs probeerde een man door vergifti
ging een einde aan zün leven te maken. HU
woonde te Montreal In Amerika. Door een
toeval kon hü echter gered worden en tüdens
zün verbluf in het ziekenhuis had hü allen
tUd over zün daad na te denken. Hü besloot
nu alle menschen te verzamelen, die, evenals
hü ook een einde aan hun leven hadden wil
len maken, maar daarin niet geslaagd waren.
De club, die hü nu wil oprichten, moet ten
doel hebben, menschen, die in een geestelUken
depressie-toestand verkeeren, van hun zelf
moordplannen af te houden. Mskar welke men
schen zal hü nu in deze club opnemen? Al
leen die menschen, die zich door den kogel,
door verdrinking, door ophangen of door gif
van 'het leven hadden willen berooven. Een
van de clubregels luidt, dat de personen, die
lid willen worden, eerst moeten vertellen, op
welke wüze zü zich van het leven hadder^vll-
len berooven.
zicht wettigde. Op stuk van zaken was het
toch niet meer dan een vermoeden, dat Gospele
het geheim van de trap sou kennen, en. als
de mannen uit zichzelf achter het geheim
zouden „komen, dan konden sü toch nooit de
trap bestUgen zonder hun aanwezigheid te ver
raden. Ik twüfelde er sterk aan, of selfs iemand
als de Saule het laffe troepje tot een derge-
lUk heldenstuk kon overhalen vóór het licht van
den morgen het griesellge van den tocht zou
•wegnemen. Eenmaal voorbereid, zou de verdedi
ging niet veel meer dan kinderspel blUken. Een
enkele flksche arm .was voldoende- om de heele
bende zonder moeite terug te drüven. De roeke-
loose en avontuurlüke asu*d van d’Enville had
niet nagelaten Indruk op mü te maken. Hü was
ouder dan ik, een krügsman van meer ervaring
en hü bekleedde een hongeren rang. ZUn luch
tige, losse manieren en zün gewoonte om met
alles den spot te drüven namen onwillekeurig
iets weg van het verschrikkelijke van onzen toe
stand. Toen ik met het voorstel kwam, ons
eenlgasins op een mogelüken aanval gereed te
houden, begon hjj te lachen en fluisterde Mode-
moiselle een paar woorden toe, die zeker niet
Ik voelde mü warm warden en had moeite
mü in bedwang te houden.
2e. het aantal woorden moet ook weer soo-
als door de figuur aangeduid met Inbegrip
van de belde „raadsels" uit 16 stuks bestaan;
3e. alle 16 woorden zün enkelvoudige zelf
standige naamwoorden, waaronder slechts één
eigennaam (de naatn van een werelddeel) voor
komt; op no. 6.
4e. de beide beginletters der 14 te vormen
woorden mogen nergens dubbel voorkomen, soo-
dat we met inbegrip van no. 1 en no. 16 een
15-tal verschillende letterparen vooraan en
achteraan krUgen.
Het ia zeer wel mogelük, dat men een ander
stel dan de in ons ontwerp geformeerde woor
den weet te verkrügen: daartegen is natuurlUk
geen bezwaar, mits men zich houdt aan de
voorwaarden alleen mag de verplichting in
zake den eigennaam, die In om ontwerp voor
komt, vervallen. Tot enkel zuiver Nederlandsche
wpj>rden kan men niet verplicht worden:
woorden van vreemden oorsprong, doch In on
ze taal behoorlük ingeburgerd, doen dus *ook
mee. In ons ontwerp komt b.v. een woord
ORIGINE voor. 4
Onder de inzenders van een goede oplossing
van
bovendien
-voor elke
kamer het passende behangsel wordt gevonden.
Om den leser eenlgen Indruk dezer fraaie
collectie behangsels te geven, wordt daaruit
1 door fraaie foto's
overigens louter wll-
assortlment gegrepen
JBen kapitein van hot Regiment van Touraine,
BknU Cassier. Ik had hem op de benedchvsr-
dieping in een cel opgesloten gevonden en liet
hem bU de trap ter bewaking achter, terwül ik
op soek ging nssr een uitgang. De man is
dood."
„Dood!”
ooren den üstgen ilcotelrrHt
Jk heb het gillen ook geboerd. Ik dacht aan
weeklacht van een geest, en mijn bloed ver-
stüfde."
De hand van MadetnoiseUe drukte de müne
in zenuwachtlgen angst.
.Monsieur,” fluisterde zü mü toe, laten wü
nier over zulke akelige dingen praten. Het
dient nergens tap en de herinnering alleen Jaagt
mU al schrik aan, Ik ben geen soldaat, Mon-
„Waarvoor Ik heel dankbaar ben,” set ik op
denzelfden fluistertoon, wezenlük blü, dat wü
nu tot daden zouden overgaan. „Kom, Chevalier,
és kwestie is nu voldoende ulteengeaet. Probeer
Tusschen de geweldige wolkenkrabbers van
N«w York staat een klein huisje. Het is daar
blijkbaar bü vergissing blüven staan. Dat de
man, die in het winkeltje woont, zün vak ver
staat. blükt al van verre, want altUd is het
er vol met menschen. De man, die er woont,
heet Jensen, is oorspronkelük uit Duitschland
afkomstig en oefent nu het eerzame beroep
van klokkenmaker uit ZUn winkeltje hangt
vol met klokken en het eerst valt een groote,
prachtig uitgesneden klok op, die uit 't Zwar
te Woud In Duitschland afkomstig Is. Verder
staat er natuurlUk een van de beroemde
Neurenberger-klokken, die bovenin twee hoorn
blazers heeft, die om 12 uur ’s middags te
voorschün komen, om den tUd aan te geven.
In- het winkeltje hangt een geheimzlnijlge
sfeer met al die talrüke klokken en klokjes,
die üverlg tikken, alsof ze bang zün, dat ze
den tUd vergeten. De merkwaardigste klokken
kan men hier aantreffen, uit alle landen en
steden ter wereld. Op den- achtergrond be
weegt een windmolen langzaam de wieken,
terwül op een meertje van glas een bootje
vaart. Fantastisch gekleurde zangvogels jube
len hun liedje, terwül de uit hout gesneden
handwerkslieden ieder uur een liedje fluiten.
Een groote merkwaardigheid is een oude En-
gelsche klok, die den vorm van een poppen-
tooneel heeft, waar .Maria Stuart” opgevoerd
wordt ZU slaat leder kwartier en dan maken
de tooneelspelers een diepe buiging. Tweehon
derd jaar heeft deze klok stilgestaan, totdat
vader Jensen weer leven in het uurwerk' ge
bracht heeft.
In den loop van 54 jaar heeft hü 75 ver
schillende mechanismen behandeld. Uit alle
windstreken van de Unie, van den Atlantl-
schen tot den Stillen Oceaan, krijgt hü „zieke
klokken en horloge»” toegestuurd, waarmee
geen mensch meer wat beginnen kan. Jensen
weet ze te genezen. ZUn winkeltje is een mu
seum, waar alle soorten uurwerken bewonderd
kunnen worden, maar te koop zün ae niet, al
thans.... nog niet!
stond zün man en zou van geen wüken willen
hooren. Trouwens, er stond Aor hem te veel op
het spel om niet tot het uiterste door te zetten;
de bekentenis, die hü zonder nadenken aan
Mademoiselle had gedaan omtrent zün betrek
king tot dezen bulten alle wetten levenden troep
zou hem natuurlUk tot de uiterste wanhoops
daden aansporen, want als de koning de waar
heid vemsun, zouden de vroegere dagen van eer
en fortuin voor hem voorbü «Un. En, als hü zün
weg versperd zou vinden, welke richting zou hü
dan uitgaan? Waarheen zou hü zich wenden?
t Was een raadsel, dat niet moeUUk viel op te
lossen. HU kon niet weten, dat ik In het kasteel
was en. took niet, dat Mademoiselle niet langer
in den toren zat opgesloten.
Maar hü wist, dat Deallns dood was en zou
licht kunnen vermoeden, dat dit d'Enville’s werk
was. Er bestond zelfs heel veel kans, dat hü bü
het gevecht boven aan de trap dezen herkend
had. Wanneer hü tot de overtuiging zou komen,
dat achtervolging nutteloos was, <tan zou natuur
lUk zün eerste werk zün op zün schreden terug
te keeren en zich in de cel, waar de gevangene
was opgesloten geweest, te vergewissen dat deze
ontsnapt was. Bü dit onderzoek zou natuurlUk
Gospele vrü komen; deze zou. daar viel niet
aan te twüfeljpn vertellen, dat Ik er was en ook
dat de dame vrü was. Hierdoor zou de Saule
nog woedender worden en alles op het spel
zetten.
Gospele zou hem natuurlUk alle verlangde
inlichtingen* kunnen geven. want de dwerg
had niet cfagen achtereep door de gangen ge-
doold, londar de geheimen, ts komen.
kleur. Immers de partner zal
een kleur antwoorden en In 80
pct. van <fe gevallen kan de opener die kleur'
steppen, zoodat we al op een 3-nlveau terecht
aün gekomen. Antwoordt de partner echter
met 2 8 A, dan zitten belden met het euvel
geen biedbare klefcr te bezitten en dreigt een len berooven.
of meer down wegens een gebrek aan speel-
slagen. 9
Indién de partner heelemaal niet kan ant
woorden, is het waarachünlük, dat er zeer
weinig rentrants in zün kaart zUn, zoodat de
7 slagen zonder troef dan vrüwel uit eigen
hand gemaakt moeten worden, hetgeen meest
al niet gelukt!
Hieruit bUjkt M MerduldelUk, dat de
ehchen voor een 1 S. A-openlng hoofer ge
steld moeten worden dan voor een 1-ln-een-
kleur - opening.
Er is echter nog een verschU tusschen epe-
nlngen in 1 in een kleur en 8. A-openlngen:
Bü kleuropeningen moest er altijd ern mini
mum aan P. T. 8. aanwezig zün, aangezien
t. a. v. secundaire topslagen de aftroefmoge-
lükheld dreigt.
BU 8. A.-openlngen zün de T. 8. dus
meer waard. Hoe kunnen we dit tot uiting la
ten komen? Wel, door een andere maatstaf
ter beoofdeellng van de kaart te gebruiken,
n.1. de waardeering in punten.
Aas is 4 punten, Heer is 3 punten. Vrouw is
2 punten. Boer is 1 punt. In iedere klg^ün
dus 10 punten aanwezig. En in het geHHroün
•r 40 punten aanwezig. De ervaring numeeft
uitgewezen, dat er voor een 3 8. A-contract
een ««nm. van plm. 26 punten in de twee
handen verelscht ia en hieruit kan men aflei
den, dat er voor een opening met 1 8. A on
geveer 2/3 van dit aantel, <LL dus 16 punten
xióodzakeWk Is. *-
Conclusie: Om op 1 S. A te kunnen openen
moet men 18 punten hebben (4—5 topslagen).
Het spreekt vanzelf, dat een dergelüke ope
ning alsnog verantwoord sou zün, indien de
kaart een waardelooss singleton of doubleton
bevat!
In dit laatste geval zal echter In de meeste
Horizontaal: 2. Vilvoorde, 11. katheder, 43.
Portugal, 16. r6e,'18. tot, 19. inlader, 21* spellen,
23. R.A.I„ 24. arm. 26. rol, 27. spar, 29. karwats,
31. Rlgi, 33. era, 34. ba! 35. een, 36. ia, 38. een,
39. lomperd, 42. verdrag, 44. eenig, 45. Korea,
46. overste 49. lansier, 52. ven, 53. do, 54. bed,
56. Aa, 57. EU, 58 ergo, 60 niemand, 61. orde, 62.
ent, 64. net, 65. eel, 66. veldrat, 60. satraap, 71.
eer, 72. Ada, 73. Lunteren, 76. tragedie, 7f.
kasopname.
Vertikaal: 1. Pa, 2. Verdi, 3. Idee, 4. leer, 5.
Het nieuwe raadsel en bloemlytog aangeboden
Thans volgt een kettlngraadsel volgens bU-
gaand schema.
Met' het woord „raadsel” aanvangend, moet
men een ketting van woorden vormen, zoodat
menook met het woord „raadsel” eindigt. Elk
wnatd begint met de beide letters, waarop het
voorafgaande woord eindigt; het 2e woord be
gint dus met el, het 15e woord moet eindigen
op ra, enz. s
We hebben bü dit probleem vier condities:
le. alle woorden moeten uit 7 letten bestaan
(zie de figuur);
