<Kdtu&fiaal
WUl
De avonturen vaneen verkeersa^entje
H
ALLEABONNÉ’S
DE ZEVEN
Vóór 60 jaren
70i„ een diepe, gezonde slaap
naar waarde weet te schatten, mag
niet lichtvaardig heenstappen over
het feit, dat de prikkelende wer
king der cof f eïne op hart en zenu
wen Aiim 24 uur kan duren.
Jonge boeren
I
I
VRIJDAG 8 APRIL 1938
Een .Juchtauto”?
De laatste brief
1
EMAILLE
ig van de Werk
loosheid
xvn
EEN NACHTELIJK BEZOEK
KON GEEN 5 MINUTEN
'ACHTEREEN LOOPEN.
IC
Koffie Hag is gegarandeerd coffe-
inevrij, dus goed voor een gezonde,
verkwikkende nachtrust. Bovendien
worden door het vermaarde Hag-
procédé de' kgachtige smaak en het
kostelijke aroma valide fijnste hoog»
landkoffie voor 100 gewaarborgd.
x 1 1
Onguntfig» ontwikkeling
Kolonüatie en emigratie
ha
llngezon&en Medideettng)
De
zich
1938
Einde:
1935
1937
(Nadruk verboden)
MMM.hiaw
H
18
af gereisd was.
1
5.;
zoon
ze
Eindelijk was de ring,'die zooveel op dien van de heks geleek,
gereed en vol vreugde liet de slotenmaker hem aan den koning,
die nog altijd zijn kroon droeg, en aan het verkeersagentje zien.
„Dat ia een mooi stuk werk,’’ zeide de koning, toen hy den ring
grondig had bekeken. „Dat vind ik ook,” beaamde het verkeers
agentje.
439.300
420.700
i
Majoor Perring kende dat geluid: het ween
Deer
CHRISTIAN
HAUGKN
October
November
December
432.400
417.600
384.200
368.200
355.200
333.600
336.900
353.100
475.900
465500
429.000
415.700
392.900
378.800
375.700
381.400
390.100
394.400
419500
459.100'
466.200
439.600
403.400
359.700
328500
310.600
312.900
317.800
324500
340.400
386.000
437.500
"land
van
ide, de bliksem flitste.
leg Perring hem de trap van X
ie hem op bed en gaf dan aan-
n dokter in Goed te Telefonee-
altjjd gekend had....
Dan legde
schrijftafel.
et maandblad der R.K. Staatspartij
wijdt een bezorgde- beschouwing
aan den gang van de werkloosheid,
Januari
Februari
Maart
April
Mei
Juni
Juli
Augustus
September 366.000
381.900
415500
471.900
majoor het beoordeelen kon, was
de in de borst niet direct levensge-
i kogel had hem getroffen tusschen
en de tweede rib, boven het hart en
X lichaam blijven steken. Doch hij kon
WMVM VC*U MC WCliMWOUClUf
zooals die uit de jongste cijfers blijkt. Deze *VS óók wel in de volgende maanden (de
toonen nl., dat de werkloosheid weliswaar
nog steeds geringer is dan In de overeen
komstige maanden van 1937 en 1936, doch
dat het verschil ten. goede geleidelijk aan
bet afnemen Is.
Tien jaar later stond een num niet‘meer
een jongen in het vertrek, dat het eigen
vertrek van den baron geweest .was, die onver
wacht was doodgebleven, toen hij de ronde deed
op zijn landgoed. Onderwijl hij de nagelaten
voorwerpen nakeek, vond hij in een der laden
van de schrijftafel een zware enveloppe. Hij
deed ze open en haalde er een blad papier en
een pakje uit. Toen hy dit laatste loswikkelde,
zag hij tot zijn verbazing een parelsnoer in zfjn
handen. Hij herkende de parels van zijn moe-*
der. Dan las hij den brief:
e hebben den auto. En we hebben de
vliegmachine. Waarom zouden wij om
het eene voordeel het ander moeten
missen? Wat er dus aan ons geluk nog ont
breekt? De'.Juchtauto”!
EDY emaille is 't duur
zame emaille van Ne
derlandsch fabrikaat
Gegarandeerd vuur-
vast giftvrij
gewone seizoen daling), maar vergeleken met
1934 stegen zij maand voor maand. En nu
is de groote vrees, dat wij ln.1938 niet onder
de herstel aangevende maandcijfers van
1937 zullen blijven, maar daar geleidelijk
weer boven uit zullen komen. Dót is de
1938* sroote zorg.
En afgezien van die maandvergelijkingen,
een getal van 370.000 werkloozen In Februari,»
hetgeen in de zomermaanden beteekent te
gen de 300.000 werkloozen, is op zichzelf,
na zooveel jaren economische worsteling,
een gtond van diepe en wezenlijke zorg.
Het is deze zorg, die zoowel door den
Fractievoorzitter ter vergadering van den
Partijraad, als door den Partijvoorzitter in
zijn Rotterdamsche rede is tot Uiting ge
bracht. Een zorg, die ongetwijfeld ook de
verantwoordelijke Regeering ten diepste
zal gevoelen en die ons allen doet vragen
naar een krachtig geleide politiek van stl i
muleering tot werkverruiming en arbeid I
voor ons volk.”
en Sisten April zal het 60 jaar geleden
zijn, dat de eerste karavaan der Witte
Paters naar de Binnenlanden is vertrok-
ken; zij bestond uit tien man, 5 voor het Nyanza
en 5 voor het Tanganyikameer, aldus schrijft
Pater c. Smoor uit Astrida in Ruanda in de
Annalen der Witte Paters.
Voor Nyanza waren het de Paters Livinhac,
Glrault, Barbot, Lourdel en Broeder Amans.
Voor Tanganwika de paters Pascal, Delaunay,
Drpmaux, Augler en Dénlaud.
Men mag het als een bijzondere beschikking
der Voorzienigheid aanzien, dat slechts één hun
ner, pater Pascal, onderweg gestorven is; de
overigen zijn, zooal niet gezond, toch heelhuids
I op de plaats hunner bestemming aangekomen.
Die van het Tanganyika na acht maanden rei
zen en die van het Nyanza na meer dan een
jaar onderweg te zijn geweest.
Een van hen is nog in leven, het is de meer
den vler-en-taChtig-jarige pater Oirault, die
I sinds eenlge jaren edgjwelverdlende rust geniet
in het Sanatorium van Maison-Carrée.
Zij, die nu per spoor of per auto de reis naar
de Binnenlanden maken, kunnen zich maar
moeilijk een gedachte maken van hetgeen zoo’n
reis in dien tijd beteekende. Als men er' eenig
Idee van hebben wil, moet men maar eens na
lezen wat Stanley en andere ontdekkingsreizi
gers aan wederwaardigheden en moeilijkheden
hebben uitgestaan, maar-daarbij niet vergeten.
dat die lui over heel wat ruimere middelen be
schikten dan onze Paters en zich daarbij niet
gebonden achtten door de evangelische zacht
moedigheid, maar er vaq tijd tot tijd, als de
zwarten het wat al te bont maakten, tot den
•Sterken arm” hun toevlucht namen. Ge kunt
overigens bet relaas van hun tocht nog lezen
in hun in druk uitgegeven Dagboek, onder den
titel van: A l'Assaut des Pays nègres.
Naar ruwe schatting hebben de Witte Paters
hier aan de Groote Meren een missiegebied on
geveer zoo uitgestfe^t als Frankrijk, België en
Nederland en een groot stuk van Duitschland,
met een bevolking van twaalf A dertien millioen
Inwoners. X.
Op den dag van heden, dus in 60 jaar tïJda,
hebben we in bovengenoemd gebied ongeveer
één millloen christenen, zoo wat een twaalfde
deel der geheele bevolking, we mogen dus wel
zeggen, dat, met Gods genade, de arbeid der
Witte Paters in deze streken niet vergeefsch
geweest is. Op de eerste Paters kan men met
recht de woorden der 'H Schrift toepassen:
euntes Ibaht et flebant mlttentes setnina sua;
in arbeid en lijden hebben zy gezaaid; en niet
alleen op de eersten, maar op vel? anderen,
die op hen gevolgd zijn. Vóór 1890 was er bui
ten Uganda van een christenheid niet veel te
bespeuren; talrijk daarentegen waren reeds zij,
die er hun jeugdig leven gelaten hadden
Nisi granum frumenti mortuum fuerit, tenzij
de graankorrel sterve in de vore, 'zoo staat er
weer in het Evangelie, ipsum solum manet,
vermenigvuldigt hij zich niet. En nu, albae
jam sunt messes 1 Dat ze dan komen de jon
geren, om in blijdschap te maaien wat hun
voorgangers gezaaid hebben in tranen.
twee schoten uit een windbuks. Hif trok zijn
revolver vuurde driemaal snel achtereen in
de richting waar hy het licht gezien had, zon
der zyn vaart te minderen. HU rende zyn
gevallen vriend voqrby en stortte zich in het
dichte kreupelhout, zonder op de takken en
twygen te letten, die hem in X gezicht striem
den. Eindelijk bleef hy staan en luisterde.
Maar niets verbrak de diepe stilte en de
ondoordringbare duisternis; geen enkel geluld
van brekende twygen of ritselende blaren ver
ried den weg welken de moordenaar genomen
had. En hoewel hy van woede en wraakzucht
sidderde, kon hy toch niets uitrichten. Iedere
poging tot achtervolging zou nutteloos biyken.
Met vertwyfellng in X hart, probeerde hy den
weg terug te vinden naar zyn vriend en by X
flakkerend licht van een lucifer keek hy den
getroffene in X bleeke gezicht. Een bloed-
strsaltje sypelde uit op de witte huid.
Het begon zacht te regenen, *n monotoon ge
suis door de diepe stilte. Langzaam als tranen
uit droeve oogen, rolden de druppels van blad
tot blad.
De majoor wlschte met zyn zakdoek het bloed
weg, onderzocht de wonde en constateerde tot
zyn groote vreugde, dat de kogel op een der
beenderen afgeschrampt was. Het wondje was
onbeduidend en Perring verbond het met z|jn
zakdoek. Doch nu viel hem in, dat hy twee
schoten gehoord had, en spoedig had hy X doel
van X ander schot gevonden.
Op de borst, even onder den linkerschouder zga
hy een roode vlek op X witte linnengoed. Deze
wonde wag blijkbaar v«c «nx zeer erasUg karak-
,MUn zoon! - -
- Dit zyn de parels, waarvan Je moeder
dacht, dat ze verkocht waren, om jouw
speelschuld te betalen. Dat had ik haar wijs
gemaakt. Ik heb ze nooit verkocht. Ik wilde
jou een lesje geven. Ik hoop, dat het gehol
pen heeft. En ik hoop bovenal, dat het je
zal helpen na myn dood, als je alles weet.
Vraag je moeder om vergiffenis, ook uit
myn naam voor het verdriet, dat ik haar
heb aangedaan, omdat ik gedwongen was
zoo weinig ridderUjk te zijn, om haar van
dat sieraad te berooven. Vraag haar ver
giffenis en houd van haar, zooals ze ver
dient. dat Je van haar houdt méér en
beter, als je kunt, dan ik gedaan heb.
Je vader.”
b
Onbeweegiyk bleef de jongeman staan, met»
de parels in zyn hand. Een oneindige teedery
heid welde in hem op. Thans zag hy zijn vadtr
anders, dan als den strengen man, <Uen hy
hy de parels eerbiedig op ds
epd» blad zyntarnroige de vwzekertngsvoorwaarden tegen ■p 7Eft bU levenslange geheele ongeschiktheid tot door p iwrn bfj sen osweval sast V*4
ongevallen verzekerd voor een der volgende attkeeringen Ovs" verlies van beide armen, beide boenen at beide oogen f DUs" doodeiyksn afloop mOv«"
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Dit is al zeer onaangenaam,” zeide hy,
„vooral als die man ons wil verraden, wy moe
ten hem goed in X oog houden, dat hy geen
gelegenheid krygt een boodschap weg te
sturen of te telefoneeren."
„We sullen beginnen met de telefoon on-
kaar te maken.”
„Neen, neen. Zoo doortastend behoeven we
warempel niet op te treden. Het is voldoende
I als we hem beletten *n bericht af te zenden. Ik
biyf hier, tot vyf minuten voor negen. Maakt hy
dan aanstalten om my te volgen, dan ben ik
tenminste voorbereid.”
„In dat geval ben ik natuuriyk ook van de
party,” antwoordde de majoor.
In X optreden van mr. Granger viel echter
niets verdachts te bespeuren. Nadat hy zyn kof
fie gedronken had, trok hy zich terug op zyn
kamer, waar zU hem enkele minuten op en neer
hoorden loopen. Tegen half negen draaide hy
X licht uit en werd alles stil. Biykbaar had hy
zich te bed gelegd.
Buiten was het inmiddels volslagen donker
geworden. Zwarte wolken joegen door de lucht
en voorspelden zware regen.
Het was nu vyf minuten voor negen. Kenton
had het huls verlaten, om nam zyn geliefde te
Uien. Perring stond op X balkon en keek hem
na. Toen hy weer naar binnen wilde gsmn, be
merkte hy, dat ook mr. Granger vanuit zyp
kamer dit balkon kon bereiken en dat zyn bal
kondeur open stond. Hy kon de verzoeking
niet weerstaan, zich er vaa—te overtuigen, of
déze Inderdaad reeds te bed lag en sliep. HU
doop op zyn teenen paar da deur en spiedde de
En weer was het nacht en weer vergulde het maantje alWs
in een zilveren glans. Toen ging de slotenmaker, nu verge
zeld van Keesie, den agent, opnieuw naar de' hut van de heks.
Natuuriyk had de agent zyn Zwaard by zich en de- slotenmaker
zyn ring en gereedschappentasch. „Vooruit,” zeide Keesie.
„Moedig maar vooruit, moed verloren, alles verloren.”
Er zal alle reifen zijn het vraagstuk van,
den jongen boer in serieuze studie te ne
men, d.wi. zodanig, dat men niet al te
lang in theoretisch^ sfeer blijft verwijlen.
Er is nood en dus moeten, wanneer ander?
middelen cm toereikend ^zjjn, de nooduit
gangen van kolonisatie en emigratie wor
den opengesteld. Wij zijn ervan overtuigd,
dat hier niet roekejoqs zal worden geëx
perimenteerd. Van den anderen kapt ech
ter hoede men zich in ons bedachtzame
land voor een al te langdurig talmen, op
dat niet Saguntüm verloren ga, terwijl de
senaat vergadert. Ieder ziet Wel in, dat
zaken als deze grondig moeten worden
overwogen. Wij dégken aan kwesties van
klimatologlschen en geldelijken aard, aan
economische kans van slagen, aan zielzorg,
enz. Maar Indien, na afweging van deze
en mogelijk nog andere factoren, vaststaat,
dat bepaalde streken ter wereld, waarbij
allereerst ^an onze eigen overzeesche ge
bieden is te denken, goede -kansen bieden
behoeft niets ons te beletten den blik
ruim en wijd naar verre gezichtseinders te
richten.
Ontginning en inpoldering binrien de
landsgrenzen zijn prachtige zaken. ZU
kunnen het agrarisch zwerk tijdelijk en ten
deele doen opklaren. Maar *t is moeilijk in
te zien, dat langs dien weg op den duur
ernstig onheil van onzen boerenstand zal
afgewend blijven. De groote nood elscht de
groote middelen. j
Onder de 420.700 werkloozen worden in
de Nederlandsche werkloozenstatistiek mede
begrepen circa 50.000 personen, die In werk
kamer in, die door *n spleet van de gangdeur
een weinig licht van de corridorlamp kreeg.
HU zag direct, dat de kamer leeg was. Mr.
Granger had zich biykbaar van X balkon op de
veranda beneden laten zakken, om zoodoende
het pension ongemerkt te verlaten. Op deze
wijze had hy zich aan X wakend oog der belde
vrienden onttrokken.
De majoor rende zyn kamer binnen om zyn
revolver te halen. Tien minuten nadat Kenton
het huls verlaten had spoedde ook hy zich over
•den weg door X woud.
De angst sloeg hem om X hart. HU voelde,
dat zyn vriend ernstig gevaar dreigde en iedere
spier in hem trilde van een wilde spanning.
Ondanks de diepe donkerte, gelukte het hem
boomen en struiken te ontwyken en in zijn
snellen loop den juisten weg te vólgen. HU was
nog slechts halverwege, toen hy plotseling een
het licht voor St6h uit zag. Het scheen van een
sterke electrlsche lantaarn te zyn en in den
lichtkegél meende hy de gestarte van Kenton te
zien, ongeveer op tien meter afstand van de
plek, waar X licht opflitste.
De majoor rende zoo vlug hy kon en riep:
.Dick, pas op!"
Op X zelfde oogenblfk zag hy hem echter
tegen den grond storten en hoorde hy twee
knallende schoten.
Het licht doofde uit. Alles rondom bleef stil
en donker.
THAN8 VAN BAAR RHEUMATTSCHE
PIJNEN VERLOST
,BUna twee jaar lang leed ik aan hevige iheu-
matische pynen in mUn schouder. Als ik 4 mi
nuten achtereen had geloopen, kon ik niet
verder door de pyn. Nu, na slechts een paar
weken Kruschen Salts te hebben gebruikt, kan
ik weer geregeld doorloopen en voel mU veel en
veel beter. Ik biyf er dan ook mee doorgaan eg
zal het iedereen aanbevelen.”
Mej. J. Th. W. te A.
Rheumatische pynen ontstaan meestal, In
dien Uw lichaam verontreinigd wordt door
schadeiyke afvalstoffen, als oa. het gevreesde
urinezuur. Wanneer U hiertegen geen maatre
gelen neemt, gaat het met Uw rheumatjek van
kwaad tot erger. Maak daarom gebruik vari de
andervlndirtfc van duizenden .anderen. Neem
lederen morgen de kleine dageiyksche dosis
Kruschen Salta eh Uw rheumatische pUnen
zullen na korten tUd totaal zyn verdwenen. Kru
schen Salto is verkrijgbaar by apothekers en
ërkende drogisten A 0.40, 0.75 eh 1.60 per
flacon. Let op, dat op .bet etiket op de flesch.
zoowel als op de bulcenverpakklng de naam
Rowntree Handel^ MU„ Amsterdam, voorkomt.
verschaffing te werk zijn gesteld. Zoodat
>het werkloozencijfer In strikten zin eind
Februari op circa 370.000 is te stellen.
Het beangstigende in deze cyfers aldus
het Maandblad"}- ligt niet daarin zooals
nog al te vaak de zaak wordt voorgesteld
om tot'een sterk illustratief cijfer te komen
•*- dat b.v. het werkloozencijfer in Juni 1937
'bedroeg 310.000 en in Januari 1938 steeg tot
430.000, snaar hierin, dat in de maanden
Juni en volgende de afstand met de maand
cijfers van het vorig jaar ruim 60.000 beliep
en thans deze afstand tot 20.000 hticromp.
Daaruit toch blijkt, dat de geleidelijke in
krimping van het werkloozencijfer sinds
October. 1937 niet is doorgezet. Wij staan
thans ongeveer gelijk met de maandcijfers
van 1935. Tóen in 1935 daalden de cij-
X verlangen, MT. Granger’s kamer nader te
onderzoeken. Het nam Met veel tyd in beslag,
want bagage had hy hoegenaamd niet by zieh.
Maar hy had enkele sigaretteneindjes achteloos
op den grond geworpen en Perring verzamelde
die zorgvuldig en stak ze in zUn zak. Hy kende
het merk, dat zyn buurman by voorkeur scheen
te rooken, zeer goed. Ja«hy wist zelfs toevallig,
dat zy slechts door één firma in geheel Enge
land geïmporteerd werden. Het waren zware
Indische sigaretten, waarin een beetje opium
gemengd was en die weinig bekend waren. Nog
maar kort geleden, wist Perring heelemaal niet,
dat ze In Londen te krijgen waren, tot hy op
een goeden dag by een uit IndM gerepatrieerden
vriend een doosje zag staan en van deze ver
nam, waar ze verkocht werden. Een importeur
leverde ze direct aan enkele rockers, zonder ze
in den tusschenhandel te bengen.
Het resultaat van deze vondst was een lang
telefoongesprek met een particuber-detectlve in
Londen, die ondanks het late uur, toezegde, dat
hy aanstonds op onderzoek zou uitgaan, om nog
den volgenden dag den majoor de gewenschte
Inlichtingen te verschaffen. HU zou van den
Importeur de namen trachten te weten te
komen en aan de hand van de ontvangen adres
sen nagaan, w?)ke diént twee gouden tanden
In X bovenste gebit had en de laatste- dagen
-j-n laten we er nu niet verder over spre-
H ken. Ik heb geen tyd te vefliezen.
rentmeester wacht op me.
Met deze woorden draalde de landheer zUn
vrouw den rug toe, en verliet de kamer.
Die korte en ruwe woorden waren het slot
van een kleine, maar heftige scène. De baro
nes was gewoon aan zulke tooneelen. Haar
man was uit ouderwetsch hout gesneden. De
ruwheid van zUn woorden kwam overeen met
rijn uiteriyk voorkomen. Herculisch van bouw,
na hU gewend, onvoorwaardeiyk te worden
gehoorzaamd met een enkelen blik. HU duldde
geen discussie. De oude dame wist dat. Doch
ditmaal was zU er méér dan anders door over
stuur. Het ging om haar zoon.
ZU keek strak voor zich uit, in het vertrek,
waar het nu reeds donker begon te worden
Soms kon zU zich niet voorstellen, dat ze een
had, die grooter was, dan zy. Dan keek
hem alleen maar in de oogen. omdat ze
déérin de uitdrukking van haar Jongen terug
vond. DAn had ze -een gevoel, alsof hy nog
heelemaal van haar was. Helaas, het leven
had hem gaandeweg 'van haar verWyderd.
Met alle geweld had hy naar de groote stad
gewild de stad, die de verwezeniyking van
alle droomen lykt, als men twintig is. ZUn
moeder had hem willen waarschuwen, maar
de eerste liefdevolle woorden had hy gesmoord
met een innlgen kus.Thans was er een te
legram gekomen. De Jongen had tweeduizend
gulden by het spel verloren, en vroeg om
gaand om geld. En zyn vader had omgaand
getelegrafeerd, dat hy géén speelschulden van
zyn ezel-van-een-zopp Msou betalen
De moeder was er heelemaal door in de war.
Die twee menschen, vader en zoon, waren pre
cies eender koppige karakters allebei. Hoe
zou de jongen nu reageeren? Natuuriyk, haar
man had geiyk; de jongen was ook een ezel
geweest. Het was duideiyk. dat hy in een vat)
die gelegenheden was terecht gekomen, waar
onervaren jongelui „van buiten” het-^slachtof
fer worden van goochelaars-met-de-kaarten.
Het was zyn eigen stomme schuld. Maar hoe
zou hy nu reageeren?
Het werd Al donkerder in het vertrek, en
nóg bleef de moeder peinzend voor zich uit
staren. Zeker, haar zoon had een bepaalde
toelage. Maar kon men hem toestaan, om ze
op die wyze te verkwisten? xVan den anderen
kant: een speelschuld moet betaald worden....
Op de trap hoorde zy den swaren tred van
haar man, die terug kwatn. Hy trad de kamer
binnen, zonder een woord te zeggen. HU was
slecht gehumeurd. HU keek naar zyn bespatte
laarzen, In tweestrijd tusschen een gevoel van
ridderiykheid, dat hem ertoe dreef, om zich
tegenover zyn vrouw te verontschuldigen, en
zyn koppige inborst. De barones richtte zich
wederom tot haar man.
Luister nu eens....
-Begin Je al weer? Spreek me niet meer
over dien jongen!
Wees nu eens even geduldig- Juist over
hem wou ik Je spreken. Doe het niet voor hem,
maar doe het voor my. HU is nog maar een
jongen. Eb hy heeft een fout begaan. Maar
denk eens even aan: een speelschuld die
moet betaald worden!
HU is een uilskuiken geweest! Als Je wilt
spelen, ga dan aan een tafel met fataoenUjke
menschen zitten. |Als je dat niet doet, dan krijg
Je je verdiende loon.
Maar denk eens aan de schande, voor een
jongen, die nog maar pas begint te leven! AM
hU....^_-
Nu?
Als hy nu eens een domheid uithaalde....
Die heeft hy al zooveel uitgehaald!
Maar nu zou het wat anders zyn! O, hy
is nog maar een jongen.... ik wil er niet eens
aan denken! Ik smeek je zoowaar als je al-
tyd van me gehouden hebt niet ,jieen” ts
zeggen!
De baron stond geërgerd op.
Welnu, zei hy even later, zonder zyn vrouw
aan te zien sta je er werkelijk op, dat die
schuld betaaJd wordt?
Ja sekerHef is een egreschuld.
Betaal jy die dan.
Hoe kan ik dat?
Je hebt je
parels. Die zyn
zeker wel twee
duizend gujden
waard. Geef se
my, dan stuur Ik
het geld op en
Verkoop ik de1
parels. WU.je dat?
De moeder aarzelde zelfs geen oogenblik. ZU
voelde een swaren last van zich afgenomen.
Zeker, zeker. Dat is heel redeiyk. Ik ga ze
dadëiyk halen.
En zonder zyn antwoord af te wachten, ging
ze haastig het vertrek uit, met byna jeugdigen
tred....
ter, doch Perring gunde zich niet den tyd, haar
nader te onderzoeken. Nadat hy geconstateerd
had, dat Kenton’s pols nog klopte, nam hy zyn
vriend In de armen en droeg henf weg.
De vyf minuten lange wandeling door den
regen en den nacht, scheen hem een eeuwig
heid toe. Onderweg brak nu ook het onweer los,
de regen stro'
Zuchtend c
pension op, 1<
stonds order
ren.
Zoover
ook de wj
vaai
de
was
niet ^onstateeren, welke richting de kogel na
X passeeren der ribben genomen had. Mis
schien kon een slagader doorgesned^y zyn, met
gevolg een inwendige verbloeding.
Gedurende het martelende wachten op den
dokter, waren zyn gedachten voortdurend bezig
met den man, die deze snoode daad op zyn ge
weten had. Hy twijfelde er niet aan, dat het
Mr. Granger geweest was. Vanaf het gemeen-
schappeiyk balkon zag hy, dat dese zich nog
steeds niet op zyn kamer bevond en dit sterkte
zyn vermoedens in niet gerURe mate. En wat
voor nut had X, zich met de politie in ver
binding te stellen. Het laatste gesprek met
Inspecteur Burdack herinnerde hy zich nog
levendig. De politie zou wel onverschillig staan
tegenover lederen aanslag op zyn vriend.
Toch kon Perring geen yeitent Meden aan.
teeken tot dlner en de beide
gastan K- Japten met de overi8e hongerige bad-
buurman,’’ zei hy, „dien wy intusschen
geloof kwam juist uit zyn kamer.
den d>t PrettU vond om me
<Men keer er van overtuigd, dat hy ons
Kenta^^81 5Beluh,terd heert.”
tan do. 1 begin weinig aandacht
hij <(-^de<>eeUnB’ 401 herinnerde,
«atnww»~n? »vond Evelyn in alle stilte zou
en mr' Qran<er dus zeker haar
hU in rtufBesproken P,aats ®oe«t kennen.
J? »Pen’10n Jogeeren, enkel met de
M fadLu? hem besplonneeren en stond
“T X, dan zou hy zyn vy-
gteUep uur
Een aardig handig toestelletje, zooieto, dat
het midden houdt tusschen beide, een ding,
waarmee je in de stad als met een auto ge
zellig over pleinen en boulevards kunt tuf
fen, .en dat, buiten de stad gekomen, z’n vleu
gels uitvouwt, een krommen rug zet en de stra
tosfeer In springt.
Eeh apparaat dus, in wezen verwant aan den
meikever, waaraan U In uw jeugd zooveel ple
zier hebt beleefd.
Zoolang het er niet is, voelen wU het als
„een gemis”. Komt het er, dan spreekt men
voldaan van: er is ,4n een behoefte vooraten”.
Dit denkbeeld 'heeft onze voortvarende broeders
uit de Nieuwe Wereld natuuriyk geen rust ge
laten. Maar als regel zoo heeft men ge
constateerd duurt het wel een jaar of tien
tot twintig, totdat een technische uitvinding
van een geslaagde laboratoriumproef Is uitge
groeid tot het stadium der industrieele massa
productie. We kunnen dat waarnemen .by den
auto, de vliegmachine, de film, de radio. Zoo
dat wU voorloopig nog wel even geduld zullen
moeten hebben.
Intusschen hebben Amerikaansche bladen
weer over zulk een „vliegenden auto” geschre
ven, die moet zijn uitgedacht door een zekeren
Man- Gwlnn. Het toestel weegt anderhalven
ton en moet zeer gemakkeiyk te bedienen zyn.
Dat is natuuriyk een eerste voorwaarde voor
zoo’n vehikel: hef leven is voor den gewonen
mensch tóch al gecompliceerd genoeg! Daar
naast heeft het nog twee zeer belangrijke voor- I
deelen het neemt slechts weinig plaats in
(gelukkig, onze moderne woningen zUn niet
erg ruim) en de prijs is naar verhouding ge-
ring (ook al erg gelukkig; de hedendaagsche
portemonnaies zijn oök niet groot).
Het geheel begint ^us werkelyk op een
sprookje te Ujken. Aan de schepping van dit
sprookje heeft de uitvinder, volgens de Amè-
rikaansché berichten, vier Jaar» gewerkt en
eenigen tyd geleden werd het door den record-
vlieger Hawkes in Buffalo gedemonstreerd.
Het nieuwe verkeersmiddel, dat de gecombi
neerde proefritten en -vluchten zonder inci
denten* met succes heeft afgelegd, bezit een
spanwijdte van 8 Meter, een lengte van 5 Me
ter en een gemiddelde snelheid in 4e lucht
van 175 K.M.
lyhrijft om uit het Zuiden:
liikens een mededeellng, dezer dagen
P door Mr. van Haastert, secretaris van
P den Ned. Ka th. Boeren- en Tulnders-
„edaan In een door 200 oud-leerlln-
Lagere Landbouwschool te Schijn
ïd gehouden byeenkomst, zijn er thans
L,der de kath. georganlseerden In Neder-
15000 werklooze jonge boeren, waar-
4200 in Noordbrabant.
"wie op de hoogte is met de toestanden
verschiUende ZuideUJke landstreken en
speciaal met die in de Brabantsche
ÏLgebleden, zal zich over de taal dezer
nïfers nauwelUks verwonderen. Want wat
met name in de gewesten met'de specifieke
Heine bedrijven byzonder opvalt, is het
«beangstigende overcompleet aan eigen-ge-
X-personeel. Op vele boerderyen loopen
tjonge boeren van 20-30-jarlgen leeftyd,
dta zoo gaarne met volle kracht de handen
uit de mouwen zouden steken, elkaar let
terlijk in den weg.
Men moet, tot goed begrip, onderscheid
maken tusschen jonge boeren en jonge
boeren. Een Jonge boer In de Zeeuwsche
Hei is iets anders dan sdjn soortgenoot uit
den Limburgschen landbouw en deze laat-
8te verschilt weer van den jongen boer der
Brabantsche zandgronden.
De kleiboer in Zeeland en Westbrabant
beschikt doorgaans wel over eenigen finan-
deelen armslag en behoort nlpF^iwliisrf'
zelfs tot de gefortuneerden. Uit deze gelde-
lyke situatie vloeit voort, dat velen dezer
landbouwers hun zonen naar bekende In-A
tematen als HuUbergen, Ruwenberg, Rol-’
due, NUmegen, e.d. zenden. Vla deze onder
wijsinrichtingen vindj, dan menige boeren
zoon den weg naar unlversltelt of techni
sche hoogeschool. Tientallen hunner treft
men heden ten dage In demagistratuur.de
geneeskunde of In technische functies.
Andere landbouwersjongelui kiezen den
geestelUken stand en weer anderen gaan
to den handel. Voor de jonge boeren, die
na al deze schiftingen nog overbhjven, is
vrU algemeen wel een boerenbedrijf In de
geboortestreek beschikbaar. In zUn schril
len vorm bestaat In deze gewesten het
vraagstuk der jonge boeren stellig niet.
De toestanden In het Limburgsche mo
gen geacht worden het midden te houden
tusschen die der Westehjke kleigronden en
die van het Brabantsdhe zand. Ten aanzien
vooral van het uitgestrekte gebied van
Oosteiyk Brabant is er alle aanleiding van
een zeer ernstig probleem te spreken. Hier
is het aantal kleine boerderijen buitenge
woon groot. Vele plaatsen van 10002000
delen tellen 50 tot zelfs 100 kleine bedrij
ven van ten hoogste vier hectaren. Daar
naast vindt men nog talrijke boerderijen
van iets grooter oppervlakte.
Naast de moeUUke vraagstukken van
verschillenden inslag, die sinds de eeuw
wisseling ten bate van dezen kleinen boe
renstand werden tot oplossing gebracht,
rijst thans een nieuw probleem, te gewel
diger, naar gelang de omstandigheden,
waaronder we leven, geweldiger zijn. Waar
heen moet Brabant met zyn duizendtallen
werklooze jonge boeren?
Men sou verkeerd doen In deze zaak een
gevolg van de landbouwcrisis te zien.
Reeds vóór de depressie deed zy zich gel
den. Den trek naar de stad zagen we al
vóór de crisisjaren. Hy was bulten twijfel
een uitvloeisel van den zich, sociaal gezien
en In aanmerking genomen het natuurlijk
accres der bevolking, ongunstig ontwikke
lenden agrarischen toestand. Niet de aan-
lokkeUJkheden der stad trokken, zooals wel
eens beweerd Is, den boerenjongen naar
de fabriek, maar het gemis aan een be
staan op het land noodzaakte hem tot
den kwaden ruil van het vrije veld met de
besloten werkplaats. Het proces, dat thans
allengs schrijnende vormen begint aan te
nemen, en dat by gebrek aan werk ook
in de stad, tot het op zichzelf nieuwe ver-
schUnsel van den werkloozen jongen boer
heeft geleld, is in zyn diepste wezen dan
ook niets anders dan een voortzetting van
wat reeds jaren geleden kon worden waar-
fonomen. Maar de‘crisis, die zoovele kleine
hoeren materieel deed achteruitgaan en
zelfs ten grot
ongetwyfeld i
richtte, heeft de kwestie
iaast en haar eenf klem-
