<Kctv&fiaal Uün H den daq ALLE DE ZEVE D X F 750.- F 250.- KK een diepe, gezonde slaap naar waarde weet te schatten, mag niet lichtvaardig heenstappen over het feit, dat de prikkelende wer king der coffeïne op hart en zenu wen ruim 24 uur kan duren. Jonge boeren Vóór 60 jaren VRIJDAG 8 APRIL 1938 Een ,Juchtauto”? De laatste brief rnumim EMAILLE De gang van de werk loosheid Koffie Hag is gegarandeerd coffe- inevrij, dus goed voor een gezonde, verkwikkende nachtrust. Bovendien worden door het vermaarde Hag- en het KON GEEN 5 MINUTEN ACHTEREEN LOOPEN. Buxmr 5 4-M- Ongunstige ontwikkeling Kolonüatie en emigratie MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL /Ingezonden Mededeeüng) ril op Einde: 1935 1938 1936 1937 eerbiedig, op de hU de parels verboden) (Ni Ml wrta van een hand en Inpoldering binnen de zijn prachtige zaken. Zij 432.400 417.600 384.200 368.200 355.200 333.600 336.900 353.100 381.900 415.200 471.900 475.900 465.500 429.000 415.700 392.900 378.800 375.700 381.400 390.100 394.400 419.500 459.100 466.200 439.600 403.400 359.700 328.500 310.600 312.900 317.800 324.300 340.400 386.000 437.500 439.300 420.700 THANS VAN HAAR RHEUMATISCHE PIJNEN VERLOST verschaffing te werk zijn gesteld. Zoodat het werkloozencljfer in strikten zin eind Februari op circa 370.000 is te stellen. Het beangstigende In deze cijfers aldus het Maandblad ligt niet daarin zooals nog al te vaak de zaak wordt voorgesteld om tot een sterk Illustratief cijfer te komen dat b.v. het werkloozencljfer in Juni 1937 bedroeg 310.000 en In Januari 1938 steeg tot 439.000, maar hierin, dat in de maanden Juni en volgende de afstand met de maand cijfers van het vorig jaar ruim 60.000 beliep en thans deze afstand tot 20.000 inkromp. Daaruit toch blijkt, dat de geleidelijke In krimping van het werkloozencljfer sinds October 1937 niet Is doorgezet. Wij staan thans ongeveer gelijk met de maandcijfers van 1935. Tóen in 1935 daalden de clj- .doek,het bloed bnstateerde tot kei op een der Jt wondje was k het met z}jn Bdat hij twee '■khij 't doel Ier zga kDeze zag hjji handen. middelen be- ’en zich daarbij niet ^de evangelische zacht- van tijd tot Ujd, als de te bont maakten, tot den lun toevlucht namen. Ge kunt ■t relaas van hun tocht nog lezen ion In druk uitgegeven Dagboek, onder den wan: A l'Assaut des Pays nègres. larNq^re schatting hebben de Witte Paters Meren een missiegebied mi kt al« Frankrijk, België en jeugdig leven gelaten hadden frumenti mortuum fuertt, tenzij de graankorrel sterve In de vore, zoo staat er weer In het Evangelie, ipsum solum manet. vermenigvuldigt hij zich niet. En nu, albae jam sunt messes! Dat se dan komen de jon geren, om in blijdschap te maaien wat hun voorgangers gezaaid hebben in tranen. Bi trok zjjn ■jitereen in had. zon- B rende zijn Bch in het takken en ■cht striem- Kterde. [stilte en de ’enkpl geluld I blaren ver- iar genoinen wraakzucht hten. Iedere Ie loos blijken, beerde hU den pend en bij T keek hU den l. Een bloed- e huid, monotcion ge- aam als tranen ippels van blad 4200 In Wie OP de in met succes heeft afgelegd, bezit een idle van 8 Meter, een lengte van 5 Me- edn gemiddelde snelheid in de lucht /apnari Februari Maart April Mei Juni JuU Augustus September 366.000 October November December landsgrenzen kunnen het agrarisch zwerk tijdelijk en ten deele doen opklaren. Maar 't is moeilijk in te zien, dat langs dien weg op den duur ernstig onheil van onzen boerenstand zal afgewend blijven. De groote nood elscht de groote middelen. „Bijna twee jaar lang leed ik aan hevige rheu- BB-iu-myn schouder. Als ik 4 mi sen had geloopen, kon ik niet i paar len Salts te hebben gebruikt, kan ïld doorloopen en voel mU veel en blijf er dan ook mee doorgaan en en aanbevelen.'* Mej. J. Th. W. te A. Rheumatische\ pijnen ontstaan meestal, in dien Uw lichaam verontreinigd wordt door schadelijke afvalstoffen, als os. het gevreesde urinezuur. Wanne» gelen neemt,'gaat kwaad tot erger. 1 ondervinding van duiken» lederen morgen de kleine dat die schik! gel m< Onbeweeglijk bleef de jongeman staan, met de parels in zijn hand.'Een oneindige teeder- held welde in hem op. Thans zag hij zijn vader anders, dan als den strengen man, dien hij altijd gekend had.... Dan legde schrijftafel. in s titel Ns hier aan geveer zoo uil Nederland en een groot stuk van Duitachland. met een bevolking van twaalf A dertien mlllioen inwoners. Op den dag van heden, dus in 60 jaar tfads, hebben we in bovengenoemd gebied ongeveer één mlllioen christenen, aoo wat een twaalfde deel der geheele bevolking. We mogen dus wel zeggen, dat, met Gods genade, de arbeid der Witte Paters in deze streken niet vergeefsch geweest is. Op de eerste Paters kan men met recht de woorden der H. Schrift toepassen: euntes ibant et flebant mlttentes semlna sua; in arbeid en lijden hebben zjj gezaaid; en niet alleen op de eersten, maar \op vele anderen, die op hen gevolgd zijn. Vóór'1890 was er bui ten Uganda van een christenheid niet veel te bespeuren; talrijk daarentegen waren reeds zb, die er hl Nisi gran na over heel wat dan onze rifien achtten aigheld, maar 'ten het ■ken --i door 200 oud-leerlin- Landbouwschool te Schijn bijeenkomst, zijn *er thans georganiseerden in Neder- klooze jonge boeren, waar- Noordbrabant. et maandblad der R.K. Staatspartij wijdt een bezorgde beschouwing aan den gang van de werkloosheid. „Mijn zoon! Dit zijn de parels, waarvan je moeder dacht, dat se verkocht waren, om jouw speelschuld te betalen. Dat had ik haar wjjs gemaakt. Ik heb ze nooit verkocht. Ik wilde jou een lesje geven. Ik hoop, dat het gehol pen heeft. En ik hoop bovenal, dat het je zal helpen na mijn dood, als je alles weet. Vraag je moeder om vergiffenis, ook uit mijn naam voor het verdriet, dat ik haar heb aangedaan, omdat ik gedwongen waa zoo weinig ridderlijk te zijn, om haar van dat sieraad te berooven. Vraag haar ver giffenis en houd van haar, zooals ze ver dient, dat je van haar houdt méér en beter, als je kunt, dan ik gedaan heb. Je vader.’ Wr8*ten, dat hl EDY emaille is 't duur zame emaille van Ne derlandsch fabrikaat Gegarandeerd vuur vast-giftvrij. en Sleten April zal het 60 jaar geleden zijn, idat de eerste karavaan der Witte Patèés naar de Binnenlanden is vertrok- bestond uit tien man, 5 voor het Nyanza hem tel S* Kenton «td waren het de Paters Livinhac, Girault, Bak bot, Lourdel en Broeder Amans. Voor Tanganyika de paters Pascal, Delaunay, Dromaux, Apgier en Dénlaud. Men mag 'het als een bijzondere beschikking der Voorzienigheid aanzien, dat slechts één hun ner, pater Pascal, onderweg gestorven is; de overigen zijn, zooal niet gezond, toch heelhuids op de plaats: hunner bestemming aangekomen. Die van het Tanganyika na acht maanden rei zen en die van bet Nyanza na meer dan een jaar onderweg te zijn geweest. Een van hen is nog in leven, het is de meer dan vier-en-tachtlg-jarige pater Girault, die sinds eenlge jaren een welverdiende rust geniet in het Sanatorium van Maison-Carrée. Zjj, die nu per spoor of per auto de reis naar de Binnenlanden maken, kunnen zich maar moeilijk een gedachte maken van hetgeen zoo'n reis in dien tijd beteekende. Als men er eenig idee van hebben wil, moet men maar eens na lezen wat Stanley en andere ontdekkingsreizi gers aan wederwaardigheden en moeilijkheden hebben uitgestaan, maar daarbij niet vergeten. “v dgarettei matische pi nuten achtefeen had ^geloopen, kon ik verder door/de pijn. Nu, na slechts een weken Kn-1,*--*-*-— ik weer gei veel beter, zal het led selzoendallng), maar vergeleken met ;en zij maand voor maand. En nu ic de'^róbte vrees, dat wij in 1938 niet onder de herstel aangevende maandcijfers van 1937 zullen blijven, maar daar geleidelijk weer boven uit zullen komen. Dit is de groote zorg. En afgezien van die maandvergelijkingen, een getal van 370.000 werkloozen in Februari, hetgeen in de zomermaanden beteekent te gen de 300.000 werkloozen, is op zichzelf, na zooveel jaren economische worsteling, een grond van diepe en wezenlijke zorg. Het is deze zorg, die zoowel door den Fractievoorzitter ter vergadering van den Partijraad, als door den Partijvoorzitter in zjjn Rotterdamsche rede is tot uiting ge bracht. Een zorg, ^ie ongetwijfeld de, ver' TlTe hebben den auto. En we hebben de VV vliegmachine. Waarom zouden wjj om het eene voordeel het ander moeten missen? Wat er dus aan ons geluk nog ont breekt? De „luchtauto"! ken; zij bei en 5 voor het Tanganyikameer, aldus schrijft Pater C. smoor uit Astrlda in Ruanda in de Annalen der Witte Paters. Voor Nyanza waren het de Paters Livinhac, Onder de 420.700 werkli de Nederlandsc^^^BB^ be zooals die uit de jongste cijfers blijkt. Deze fers wel ln de volgende maanden (de toonen nj., dat de werkloosheid weliswaar nog steeds geringer is dan in de overeen komstige maanden van 1937 en 1936, doch dat het verschil ten goede geleidelijk aan bet afnemen is. Een aardig handig toestelletje, sooiets, dat het midden houdt tusschen, belde, een ding, waarmee je in de stad als met een auto ge zellig over pleinen en boulevards kunt tuf fen, en dat, buiten de stad gekomen, z*n vleu gels uitvouwt, een krommen rug zet en de stra tosfeer in springt. Een apparaat dus, in wezen verwant aan den meikever, waaraan U in uw Jeugd zooveel ple zier hebt beleefd.. Zoolang het er niet is, voelen wij het als „een gemis”. Komt het er, dan spreekt men voldaan van: er is „ln een behoefte voorzien". Dit denkbeeld heeft onze voortvarende broeders uit de Nieuwe Wereld natuurlijk geen rust ge- late^. Maar als regel zoo heeft men ge constateerd duurt het wel een Jaar of tien tot twintig, totdat een technische uitvinding van een geslaagde laboratoriumproef is uitge groeid tot het stadium der Industrieele massa productie. We kunnen dat waarnemen bij den auto, de vliegmachine, de film, de radio. Zoo dat wij voorloopig nog wel even geduld zullen moeten hebben. Intusschen hebben Amerikaansche bladen weer over zulk een „vliegenden auto” geschre ven, die moet zijn uitgedacht door een zekeren Mare Gwlnn. Het toestel weegt anderhalven ton en moet zeer gemakkelijk te bedienen zijn. Dat is natuurlijk een eerste voorwaarde voor zoo’n vehikel: het leven is voor den gewonen mensch tóch al gecompliceerd genoeg! Daar naast heeft het nog twee zeer belangrijke voor- deelen het neemt slechts weinig plaats in (gelukkig, onze moderne woningen zijn niet erg ruim) en de prijs is naar verhouding ge ring (ook al erg gelukkig; de hedendaagsche portemonnaies zijn ook niet groot). Het geheel begint dus werkelijk op een sprookje te lijken. Aan de schepping van dit sprookje heeft de uitvinder, volgemi de Ame rikaansche berichten, vier jaar gewerkt en eenigen tijd geleden werd het door den record- vlieger Hawkes in Buffalo gedemonstreerd. Het nieuwe verkeersmiddel, dat de gecombi neerde proefritten en -vluchten zonder inci denten met succes heeft afgelegd, spanwlji ter en van 175 t verlangen, Mr. Granger's kamer nader te onderzoeken. Het nam niet veel tjjd in beslag, want bagage had hij hoegenaamd niet bjj zich. Maar hij had enkele sigaretteneindjes achteloos op den grond geworpen en Perring verzamelde die zorgvuldig en stak ze in zijn zak. HIJ kende het merk, dat zjjn buurman bij voorkeur scheen te rooken, zeer goed. Ja, hij wist zelfs toevallig, dat zij slechts door één firma In geheel Enge land geïmporteerd werden. Het waren zware Indische sigaretten, waarin een beetje opium gemengd was en die weinig bekend waren. Nog maar kort geleden, wist Perring heelemaal niet, dat ze In Londen te krijgen waren, tot hij op een goeden dag bij een uit Indië gerepatrieerden vriend een doosje zag staan en van d«se ver nam, waar ze verkocht werden. Een importeur leverde ze direct asm enkele rookers, zonder ze ln den tusschenhandel te bengen. Het resultaat van deze vondst was een lang telefoongesprek met een paxtiéuller-detectlve In Londen, die ondanks het late uur. toezegde, dat hij aanstonds op onderzoek zou uitgban, om nog den volgenden dag den majoor de gewenschte inlichtingen te verschaffen. HU zou van den importeur de namen trachten te weten te komen en aan de hand van de ontvangen adres- - sen nagaan, welke cUënt twee gouden tanden in t bovenste gebit had en de laatste dagen- afgereisd was. U hiertegen geen maatre et met Uw rheumatiek van al^ daarom gebruik van de m anderen. Neem dagelUksche dosis Kruschen Balts en Uw rheumatlsche pUnen zullen na korten tUd totaal zUn verdwenen. Kru schen Salts is verkrUgbaar bU apothekers en erkende drogisten k 0.40, 0.75 en 1.60 per flacon. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpakking de naam Rowntree Handels MU. Amsterdam, voorkomt. Tien jaar later stond een man niet meer een Jongen in het vertrek, dat het eigen vertrek van den baron geweest was, die onver wacht was doodgebleven, toen hU de ronde deed op zUn landgoed. Onderwijl hU de nagelaten voorwerpen nakeek, vond hU in een der laden van de schrijftafel een zware enveloppe. HU deed ze open en haalde er een blad papier en eenr-p^kje uit. Toen hU dit laatste loswikkelde, zUn verbazing een parelsnoer in zUn j herkende de parels van zUn moe der. Dan las hU den brief: zelfs ten grondt richtte, heeft de kwestie ongetwijfeld verhaast en haar een klem mend karakter gegeven. Er zal alle reden zijn het vraagstuk van den jongen boer in serieuze studie te ne men, d.wa. zoodanig, dat men niet al te lang in theoretische sfeer blijft verwijlen. Er Is nood en dus moeten, wanneer anden- middelen ontoereikend zijn, de nooduit gangen van kolonisatie en emigratie wor den opengesteld. Wij zijn ervan overtuigd, dat hier niet roekeloos zal worden geêz perimenteerd. Van den anderen kant ech ter hoede men zich in ons bedachtzame land voor een al te langdurig talmen, op dat niet Saguntum verloren ga, terwijl de senaat vergadert. Ieder ziet wel in, dat zaken als deze grondig moeten worden overwogen. WU denken aan kwesties van kiiihatologlschen en geldelijken aard, aan economische kans van slagen, aan zielzorg, enz. Maar indien, na afweging van deze en mogelljk nog andere factoren, vaststaal, dat bepaalde streken ter wefeld, waarbij allereerst aan onze eigen overzeesche ge bieden is te denken, goede kansen bieden behoeft ons te beletten den blik iron wljdnaar verre gezichtseinders te iten. ter, doch Perring gunde zich niet den tUd, haar nader te onderzoeken. Nadat hU geconstateerd had, dat Kenton's pols nog klopte, nam hu zUn vriend ln de armen en droeg hem weg. De vUf minuten lange <andeling door den regen en den ~hacht, scheel# hem een eeuwig heid toe. Onderweg brak nu ook het onweer los, de regen stroomde, de bliksem flitste. Zuchtend droeg Perring hem de trap van t pension op. legde hem op bed en gaf dan aan stonds order een dokter in Goed te Telefonee- ren. Zoover de majoor het beoordeelen kon, was ook de wonde ln de borst niet direct levensge- vaarlUk. De kogel had hem getroffen tusschen de eerste en de tweede rib, boven het hart sn was in 't lichaam blüven steken. Doch hu kon niet constateeren, welke richting de kogel na 't passeeren der ribben genomen had. Mis schien kon een slagader doorgesneden zUn, met gevolg een inwendige verbloeding. Gedurende het martelende wachten op den dokter, wafen zUn gedachten voortdurend bezig met den man, die deze snoode daad op zUrtFge- weten had. HU t^Ufelde er niet aan, da«het Mr. Granger geweest was. Vanaf het geméte- schappëlUk balkon zag hU, dat deze zich nbe steeds niet op zUn kamer bevond en dit sterkt! zUn vermoedens ln niet geringe mate. En wat voor nut had *t, zich met de politie ln ver binding te stellen. Het laatste gesprek met inspecteur Burdack herinnerde hU zich nog levendig. De politie zou wel onverschillig staan tegenover lederen aanslag op zyn vriend. Toch kon Perring geen weerstand bieden aan* om uit het Zuiden: WkeM een mededeellng, dezer (Ugen O door Mr. van Haastert, secretaris van O Ned Kath. Boeren- en Tuinders- bond gedaan ln een door 200 oud-teerUn- gen der Lagere dei gehouden i onder de tond 15000 werl 4200 in -- - hoogte is met de toestanden verschillende Zuidelijke landstreken én n/leclaal met die ln de Brabantsche b .Rieden zal zich over de taal dezer ’Jifers nauwelijks verwonderen. Want wat net name in de gewesten met de specifieke weine bedrijven bijzonder opvalt, is het Ütigende overcompleet aan eigen-ge- ^TLJoneel Op vele boerderijen loopen •- »-«-><«*" dte zoo gaarne met volle kracht de handen mouwen zouden «teken, elkaar let- K urliik ln den weg. Men moet, tot goed begrip, onderscheid maken tusschen Jonge boeren en Jonge ^eren^Een Jonge boer ln de Zeeuwsche Hel isiets anders dan zijn soortgenoot uit den Limburgschen landbouw en deze laat ste verschut weer van den Jongen boer der Brabantsche zandgronden. De kleiboer ln Zeeland en Westbrabant ^schikt doorgaans wel over eenigen flnan- tieelen armslag en behoort niet zelden «Ifs tot de gefortuneerden. Uit dese gelde- mke situatie vloeit voort, dat velen dezer ^bouwers hun zonen naar bekende In ternaten als Huibergen, Ruwenberg. Rol- duc, NUmegen, e.d. zenden. Via deze onder wijsinrichtingen vindt dan menige boeren zoon den weg naar universiteit of techni sche hoogeschool. Tientallen hunner treft men heden ten dage In de magistratuur, de geneeskunde of fa* technische functies. Andere landbouwersjöngelul kiezen den ■redelijken stand en weer anderen gaan te den handel. Voor de jonge boeren, die na al deze schiftingen nog overblijven, is vrij algemeen wel een boerenbedrijf ln de geboortestreek beschikbaar. In zijn schril 4en vorm bestaat in deze gewesten het naagstuk der Jonge boeren stellig niet. De toestanden ln het Limburgsche mo gen geacht worden het midden te houden tusschen die der Westelijke kleigronden en die van het Brabantsche zand. Ten aanzien 'vooral van het uitgestrekte gebied van OosteUjk Brabant is er alle aanleiding van een seer ernstig probleem te spreken. Hier Is het aantal kleine boerderijen buitenge woon groot. Vele plaatsen van 1000—2000 zielen teilen 50 tot zelfs 100 kleine bedrij en van ten hoogste vier hectaren. Daar naast vindt men nog talrijke boerderijen van iets grooter oppervlakte. Naast de moeilijke vraagstukkenA^| verschillenden inslag, die sinds d<jB wisseling ten bate van dezen kleiig renstand werden tot oplossin rijst thans een nieuw probleen^§graj&|E$5c: diger, naar gelang de oms^B waaronder we leven. geweldig^B heen moet Brabant met zijn^ werklooze Jonge boeren? Men zou verkeerd doen in^H gevolg van de landbou\^B Reeds vóór de depressie den. Den trek naar de s^B vóór de crisisjaren. Hij een uitvloeisel van den en in aanmerking genomM accres der bevolking, on J Jo lenden agrarischen toetf® lokkelijkheden der stad fl ééns beweerd is. den de fabriek, maar het E-"’ "S’ staan op het land n o den kwaden ruil van besloten werkplaats allengs schrijnende nemen, en dat bij in de stad, tot het schijnsel van den Z’ - heeft geleid, is in M ook niets anders nt reeds jaren renomen. Maar 'Meren materie*: j^B z jongen, die nog maar pas begint te leven! Al« hfa.... Nu? Als hU nu eens een domheid uithaalde.... Die heeft hfa al zooveel uitgehaaid! Maar nu zou het wat anders zUn! O, hfa is nog maar een jongen.... ik wil er niet eens aan denken! Ik smeek Je zoowaar als je al tijd van me gehouden hebt niet „neen” ta zeggen! De baron stond geërgerd op. Welnu, zei hfa even later, Bonder zUn vrouw aan te zien sta je er werkefajk op, dat die schuld betaald wordt? Ja zeker! Het is een eereschuld. Betaal JU die dan. Hoe kan Ik dat? Je hebt je parels. Die zUn zeker wel twee duizend gulden waard. Geef ze mü, dan stuur ik het geld op en i Verkoop ik de parels. Wil Je dat? De móéder aarzelde selfs geen oogenblik. ZU voelde een zwaren last van zich afgenomen. Zeker, zeker. Dat is heel redelUk. Ik ga se dadelijk halen. En zonder zUn antwoord af te wachten, ging ze haastig het vertrek uit, met bfana Jeugdigen tred. vond. DÜn had ze een gevoel, alsof hU nog heelemaal van haar was. Helaas, het leven had hem gaandeweg van haar verwUderd. Met alle geweld had hU naar de groote stad gewild de stad, die de verwezen!Uking van alle droomen IUkt, als men twintig is. ZUn moeder had hem willen waarschuwen, maar de eerste llefdevolle woorden had hü gesmoord met een innlgen kus.Thans was er een te legram gekomen. De jongen had tweeduizend gulden bU het spel verloren, en vroeg om gaand om geld. En zUn vader had omgaand getelegrafeerd, dat hU géén speelschulden van zUn ezel-van-een-zoon zou betalen De moeder was er heelemaal door in de war. Die twee menschen, vader en zoon, waren pre cies eender koppige karakters allebei. Hoe zou de jongen nu reageeren? NatuurlUk, haar man had gelUk; de jongen was ook-een ezel geweest. Het was duldelUk, dat hU in een van die gelegenheden was terecht gekomen, waar onervaren Jongelui „van bulten” het slachtof fer worden van goochelaars-met-de-kaarten. Het was zfan eigen stomme schuld. Maar hoe zou hU nu reageeren? Het werd Al donkerder ln het vertrek, en nóg bleef de moeder peinzend voor zich uit staren. Zeker, haar zoon had een bepaalde toelage. Maar kon men hem toestaan, om ze op die wUze te verkwisten? Van den anderen kant: een speelschuld moet betaald worden.... Op de trap hoorde zU den zwaren tred van haar man. die terug kwam. HU trad de kamer binnen, zónder een woord te zeggen. HU was slecht gehumeurd. HU keek naar zijn bespatte laarzen, in tweestrijd tusschen een gevoel van ridderlijkheid, dat hem ertoe dreef, om zich tegenover - zUn vrouw te verontschuldigen, en zUn koppige inborst De barones richtte zich wederom tot haar man. Luistér nu eens.... Beglh je al weer? Spreek me niet meer over dien jongen! Wees nu eens even geduldig. Juist over hem wou ik Je spreken. Doe het niet voor hem, maar doe 'het voor mU- HU is nog maasteen jongen. EÉ hU heeft een fout begaan. Maks denk eens! even aan: een speelschuld die moet betaald worden! HU is een uilskuiken geweest! Als je wilt spelen, ga dan aan een tafel met fatsoenlUke menschen Zitten. Als Je dat niet doet, dan krU8 Je Je verd|ende loon. Maar denk eens aan de schande, voor een -j—s n laten we er nu niet verder over spre- H ken. Ik heb geen tUd te verliezen. De rentmeester wacht op me. Met deze woorden draalde de landheer zUn vrouw den rug toe, en verliet de kamer. Die korte en ruwe woorden waren het slot van een kleine, maar heftige scène. De baro nes wks gewoon aan zulke tooneelen. Haar man was uit ouderwetsch hout gesneden. De ruwheid van zUn woorden kwam overeen met zUn uiterlUk voorkomen. Herculisch van bouw, was hU gewend, onvoorwaardelUk te worden gehoorzaamd met een enkelen blik. HU dul<|fie geen discussie. De oude dame wist dat. Doch ditmaal* was zU er méér dan anders door over stuur. Het ging om haar zoon ZU keek strak voor zich uit, ln het vertrek, waar het nu reeds donker begon te worden Soms kon zU zich niet voorstellen, dat ze een soon had, die grooter was, dan zU. Dan keek ze hem alleen maar ln de oogen, omdat ze dAArin de uitdrukking van haar Jongen terug J rsx' 1 1 -U44

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 9