I
i
TT7
llssterftiAw
B P»>Iw> I WllWté
I
- ■rtfrffftT
I
i
t
1
PAUKE PEUK WINT EEN WEDSTRIJD
•IC»
10
Zoekt gij betrouwbaar!
Personeel?
3 KBB9HS33&
0
Plaats dan een „Omroeper”
gezinnen
u
FTJ
voor 80.
1
r
TO<
EEN DOODGEWONE PLANT
EN TOCH MERKWAARDIG
fe
o
p ie
3
a
f
f
Z
*20
r
r
DE“V. p. d.
K-
1
Sf:
BtauL
[W||
DONDERDAG 28 APRIL 1938
ryyr 11.J
*1V
Ut
M -
4 T
i. I
w.
ST
fc...
jl
1
Am boord
sb
St
■A
rf
8
■s
I.
i.
r
•-':
Qp don vgrjaardag
o
V
dat haalden ze
den
W»r«.«.Utok
Een spoedvergadering werd belegd
VUC n In eigen doel trapte!
t
van
paar
PIET BROOS*
ken.
Hij slingerde zich langs backs en keeper.
o
«ar
...t
1»
w
dien de jongens
van de lagere/
1
rei
mt
i
backs
O-oh!
Onder
meisjes
„De Pinksterbloem heeft drie manieren om
nieuwe planten voort te brengen.”
„Drie?” vroeg Kees. „Ik kan er maar twee
bedenken: door den wortelstok en door de
onderste bladeren.”
.Alls, je vergeet, dat de plant
va
on
we
de
wc
Ai
u
1
nA
koi
zl
re«
1st
aul
dai
is.
I
TC
vrc
kei
bijl
va
ont
voc
pai
eet
KJ
sel
sn<
gei
1
cr
TB
sp<
mi:
dal
gei
I
en
bre
kle
fin
wo
he<
dei
HU
aai
aai
1
dat
*fi
.dn
the
koi
Ja
ju
ko
de
en
tei
kr
toi
1
ml
da
mi
mi
clt
-’al
rii
zo
he
de
ta
ar
Dc
da
er
- mi
ke
1
ha
I»
In
na
in
rif
„v
trc
«cl
■tUb
v
1
Zoo dacht Pauke, toen hij naar huis ging.
De wedstrijddag was aangebroken en de
eerste helft van de match was reeds ver
speeld. Met treurige gezichten zaten ze bij
elkaaj. Hun spieren trilden.
2—0 voor de H.B.S.-ers!
Een ~20-achterstand,
nooit meer in.
t~\ e eerste Pinksterbloemen waren
I I weer. Dat was een goede aanleiding
geweest voor de Vereenlging Plant en
Dier om er op uit te trekken. Nu waren ze
net thuisgekomen en zaten op de tuinbank
te bespreken, wat er over Pinksterbloemen
allemaal te vertellen is. Kees had een paar
aardige dingen gelezen. De Pinksterbloem
heeft de eigenaardigheid een slaapstand
aan te nemen. Bjj nacht en regen buigen de
bloeiende stengels zich omlaag en de bloe
men sluiten zich half. De plant is in geheel
Europa, N. Azië, N. Amerika, tot in Groen
land te vinden (fig. 1).
van H. K. H. Prinsos Juliana zal te Wassenaar een monument ggthuld woeden ais
blijvende herinnering aan de geboorte van Prinses Beatrix
FOTOREPORTAGE
f
s
De restauratie van het mooiste gedeelte der St Jansbasiliek te Den Bosch, n.l. de .Gerflcamer', is vol
tooid oa Woensdag met eenige plechtigheid van de schuttingen en steigers ontdaan
Stiekempjes was Pauke in de wol-
[ij.midvoor, in zoo’ri belangrijken Wed
strijd, den eersten grooten wedstrijd, dien hij
mee mocht spelen! Ze dachtendat hij er
niet veel van terecht zou brengen. Maar hfj
xpu wel eens éven Idten zien wat hij kon.
HU was wel klein ën niet erg sterk, maar
hU was vlug, vlug-als watert Wacht maar
eens!
hem toe. Pauke ging er aHeen van door en
dribbelde met zijn korte beenen recht op
doel af. De twee backs liet hU zijn hielen
zien, nou had hij alleeg den keeper nog
maar voor zich, maar Pauke schoot niet.
Ook den keeper dribbelde hij voorbij en
met een klein tikje lag de bal voor de twee
de maal in het net van de tegenstanders,
2—1
Opnieuw werd hU geknuffeld en gekne
pen, maar het fluitje klonk en de wedstrijd
ging verder.
De spanning steeg teh top. Het publiek
schreeuwde enthousiast.
Hevig vochten de H_BJ8.-ers om de over
winning, maar moedig verdedigden de Hol-
landsche Jongens hun terrein. Nog tien
minuten, nog v^f minuten waren er te spe
len.
Het publiek schreeuwde om een doelpunt.
Daar rende Jaap langs het lijntje. HU
gaf een prachtigen voorzet, Pauke rende er
’Sj
Over de bloem wist Mlentje een en an
der. De bloem bestaat uit vier lichtpaarse
bloemblaadjes, vier groene kelkblaadjes,
waarvan twee een uitzakking vertoonen. In
die uitzakking (fig. 2) bevindt zich de nec
tar, die door een paar honingkliertjës, ge
legen aan den voet van de korte meeldra
den, wordt afgescheiden. Behalve de twee
meeldraden, zUn er nOg vier groote (fig. 2).
Rob en Evelien wilden niet achterbhjven.
Evelien had gelezen, dat de Pinksterbloem
een stengel in den grond heeft, een wortel
stok. Die wortelstok (fig. 3) kan nieuwe
knoppen vormen en blijft in den grond le
ven, al sterft het deel van de plant, dat
boyen den grond grqeit, tegen den win
ter af.
Het verhaal over den wortelstok bracht
Rob op zUn verhaal. HU had van een paai
planten de onderste bladeren geplukt en in
wat nat gras en bladeren bewaard. Toen de
anderen h#m vroegen, waarvoor-hlj die bla
deren bewaarde, deed hij heel geheimzinnig.
„Straks, als we thuis zijn, zal ik het wel
vertellen.”
Nu was het moment gekomen.
Met een gewichtig gezicht begon Rob;
,J>le onderste bladeren heb ik meegeno
men ona plantjes op te kweeken. Jullie
moet namelijk weten, dat de Pinksterbloem
net als de bladbegonia op zijn bladeren
nieuwe plantjes vormt. Als je de onderste
bladeren op aarde legt in een bloempot en
goed vochtig houdt, beginnen zich op de
plaatsen, waar de bladnerven bij elkaar ko
men; knopjes te vormen. Aan de onderzijde
van die knopjes komen worteltjes, die zich
in de aarde vastzetten. Goed vochtig hou
den is de hoofdzaak. Daarom kun je het
best in het begin een stuk glas over den
bloempot heen leggen. Beginnen de knopjes
uit te loopen (fig. 3) dan moet het glas na
tuurlijk weg, anders kunnen de blaadjes
niet goed groeien. Zoo zie je, dat niet alleen
bladeren aan planten groeien, maar soms
planten aan bladeren.”
„Nu weet ik nog iets anders te vertellen,” een eind aan deze gezellige bijeenkomst,
begon Toos, die tot nog toe gezwegen had. A. t
TW..AX-W
Op het graf van den heer J.
Schuttevaer, den oprichter der Kok.
vereeniging .Schuttevaer* w.rjl Woens
dag bij de herdenking van het 75-jarig
bestaan der vereenlging een krans gelegd
Maar daar kwam mijnheer Bongaarts
aan, hun onderwijzer.
Jullie spelen best,” zei hij, „die 20 haal
je gemakkeUjk in. En Pauke is een pracht-
mldvoor!”
Pauke groeide.
„Je moet alleen nog wat meer op den bal
zitten en wat steviger spelen. Je^zult zien
dat het lukt. 20, 't is de moeite niet."
De tweede helft begon.
Nog geen kwartier was de wedstrijd oud
of Pauke kreeg den bal te pakken. De
rechts-achter van de H.B.S.-ers treuzelde,
vliegensvlug gleed Pauke langs hem heen
en met een prachtschot knalde hij den
ronden knikker langs den vergeefs vallen
den keeper. In het uiterste hoekje, 21!
De jongens knepen Pauke haast fUn.
maar het spel was nog niet uit.
Verwoed vielen de H.BB.-ers aan en de
Hollandsche Jongens stonden zoowat alle
maal voor hun eigen doel. Alleen Pauke
was vóór gebleven. Gerrit dopk en danste
in zijn doel als een tijger en hield alles.
Maar een doelpunt hing er in de lucht.
Zelfs de backs waren jtot aan de midden- ‘*unt kre«en K cadeau- omdat e€n Tan de
lijn opgedrongen. Daar kreeg Kees, hun
spil, den bal. Hij keek even uit en zag alleen 1
Pauke staan. Vlug speelde hij den bal naar
Hat oude hotel .Nieuw Bussum* te
Bussum zal, alvorens te worden afge
broken, nog een half jaar als kazerne
worden ingericht Woensdag werd de
inventaris geveild en met de werk
zaamheden voor de inrichting tot
kazerne aangevangen
„Laten we Pauke in de goal zetten!" stel
de Gerrit voor.
Ze keken allemaal naar Pauke, die een
beetje robd werd In zijn hals van die be
langstelling. HU was de jongste van de club
en ook verreweg de kleinste. Wat moest hij
in doel doen, hU kon niet eens bU de lat!
„HU is te klein!” vond Kees.
„Veel ,te klein!” schreeuwden een
anderen. -
„Wat dan?” vroeg Kegs weer, „we jnoeten
toch een keeper hebben!”
Niemand voelde er voor zeker niet" in
zoo’n belangrijke match, waar iedereen
naar kwam kUken.
„Dan zal 1 k heb wel doenzei Kees.
Maar daar kwamen de anderen tegen op.
,J>an hebben we preer geen spil, dat is
nog vopmamer dan een keeper!"
Na lang heen en weer gepraat zou Ger
rit, de midvoor, die ook flink groot was, in
doel gaan staan. Pauke moest dan zUn
plaats innemen en de rechts- en 'linksbin
nen zouden wat meer naar het midden
gaan staan. Pauke kreeg verder talrijke
vermaningen, hU moest dit en hU moest
dat; het duizelde hem een beetje in zijn
hoofd.
ook
vruchten en j»den voortbrengt Xfig. 2). De
vruchten noemt men hauwen, omdat ze veel
langer dan breed zUn. Maak je ze open, dan
zie je, dat er een vliezig tusschenschotje in
zit. waar de zaden aan bevestigd zijn. Ei-
genlUk zitten die zaden niet precies op het
tussphensebot, maar aan de randen van de
twee vruchtkleppen, die, als de vrucht rijp
is, afvallen."
„Nu weet ik het weer,” riep Kees. „Dat
kun je imnfers zoo- mooi zien bU den judas
penning. Van die plant, die familie is v*n
den Pinksterbloem, bewaren we. juist de
tusacheAachotten, omdat zU zoo mooi zilver
achtig van kleur zijn.' De vruchtkleppen
gooien we weg en de zaden blUven voor een
deel aan de tusschenschotten zitten."
,J>us een vermenigvuldiging door knoppen
van den wortelstok, door knoppen op de
bladeren en door zaden” herhaalde R°b.
„Wat zou het leuk zUn om de drie verschil-
lende planten, dié op déze manieren ont
staan, eens met elkaar te vergeUjken. Dat
moeten we vast een volgend jaar eens doen.
Zoodra er rUpe vruchten zUn, ga ik zaden
verzamelen.”
de gesprekken door hadden de
de bloemen goed verzorgd, een
eindje van de stelen afgesneden vóór ze in
water werden gezet en ieder, die wilde, kon
een bosje mee naar huis nemen. Het etens
uur, dat niet op zich liet wachten, maakte
Defensie J. J. C. van Dijk en
Smulden naar Den Helder mede. Bij bet aan boord komen te IJmuiden werden de minister! begroet
door den commandant, kapt, luit ter zee L F. Klaassen
Hr. Ms. kruiser .Java* maakten minister-president dr. H. Colijn, de minister van
de minister van Koloniën Ch. J. I. M. Wolter Woensdag den tocht van
De dag van den wedstrijd naderde
Ouders en onderwUzers waren ultgenoodigd
om te komen kUken. Gratis entrée!
Maar ze kregen pech.
Want Frans van Noort kreeg griep en
mocht de eerste week zUn bed niet uit.
Wat een pech, wat een reuze-reuze pech!
Want die lange Frans was niet te vervan
gen. HU was Jiun keeper. Een kop grooter
dan al de anderen; hij was ook ouder. Als
hU in het doel stond, kwam er beslist‘geen
bal door of hij moest zelfs voor Leo Halle
onihoudbaar zUn. Met zUn langë vangarmen
hiejd hU alle ballen en hU dook soms naar,
een poeier, d^t een snoek het hem niet zou
verbeterd hebben.
De club zat in zak en asch.
Een spoedvergadering werd belegd in de
^^huur van Gerrit’s vader en het heele elf-
taF"ïhet den reserveman Pauke Peuk was
present. De vrooUjké stemming, die er an-
- ders heerschte en die Gerrit’s vader altUd
een beetje in de buurt deed blUven, was
zoek. Met lange gezichten zaten ze op kis
ten, of stonden met de handen in de zak
ken.
„Wat nou?” jrroeg Kees, de voorzitter.
„Nou niks!" antwoordde Jaap, „nou ver
liezen we!"
.ij
'r
et zou een zware wedstrUd worden,
rap de hoogste klassen-
School tegen VUC U.
L, te spelen kregen.
Dagenlang hadden ze het nergens anders
meer over dan over dien wedstrUd en voor
al Kees en Jaap, Gerrit en Henk bespraken
van 's morgens vroe^tot 's avonds laat de
kansen. Want zU zaten alle vier in het elf
tal.
Ze meenden dat hun kansen nog al goed
stonden en met een beetje geluk hadden
ze den wedstrUd in hun zak! -
^Als JU nou maar niet den heelen UJd
ligt pingelen!” zei Henk tot Gerrit, op
weg na»r .school.
,Man, jy pingelt zelf meer dan ik!" stoof
Gerrit op. denkt iedereen te kunnen
finaggelen, als jij
„Maak nou geen ruzie,” mengde Kees L
zich er tusschen, „alleen qjet samenspel
kun-je ovenftnnen.”
^a, maar hU....“
„Niks te marenals jdllle nu al ruzie
beginnen te maken, komt er van onzen hee
len fUnen wedstrUd geen-cent terecht.”
De twee zwegen er bromden wat voor
zich heen.
op toe, ving den bal op, slingerde zich langs
de backs en den keeper en opnieuw knalde
hU het brume ding'in het net, 32 voor
de Hollandsche Jongens. En zoo bleef de
stand!
De kleine.Pauke was de held van
wedstrUd en de held van de club en de
school. Op de schouders werd hU het ter
rein afgedraged. Pauke alleen had den
wedstrUd gewonnen, dat zei iedereen, die
het gezien had.
Zoo droomde Pauke, toen hU *s nachts in
bed lag.
Maar tóen de wedstrUd werkelUk gespeeld
werd, kreeg hU in de eerste vUf minuten
al zóó’n harden ból tegen zUn neus, dat
het bloed er uit spoot en hU de rest van
den wedstrijd niet meer mee kon doen. Ze
verloren de match met 81. Dat eene doel-
W
w
