n
Onderzoek van vraagstukken
op belastinggebied
Angst voor cultuur
VOOR CULTUREEL WERK
MISDRIJF TE KETHEL
COMMISSIE IS THANS
GEÏNSTALLEERD
Kerkelijk leven
ZATERDAG 7 MEI 1938
VAN WEEK TOT WEEK
BENOEMINGEN
Geschenk fan Tsjecho-SU
RUILVERKAVELING
B.
GEORGANISEERD OVERLEG
STAKING GEËINDIGD
Nationale novene ter eere der
Kleine H. Theresia
Midden op den Oceaan
gestopt
Arbeid te Staphorst na 12 jaar
voltooid
Dient de inkomstenbelasting in
den vervolge geheven te
worden aan de bron?
In het bouwbedrijf in
N.O. Overijsel
Met ruim 300 man ging xy Vrydag
te Om colporteeren
Provoceerende houding
der N.S.B.
OUD-OOSTENRIJKERS NAAR
ONS LAND
Besprekingen in de Centrale
Commissie
ERNSTIGE AANRIJDING
TE GAANDEREN
Lager heffing voor
landgoedbezitters
In bepaalde gevallen geen bezwaar
tegen hun bezoek
Ondraaglijke uren op
de „Baud**
Verhooging der bijdragen vergt
t IMMJOOO
Speelgoed voor Prinses
Beatrix
Lyken van moeder en kind uit
poldervaart opgehaald
De ondergang van het op een rit
geloopen schip
De arbeid zal Maandag 9 Mei «orden hervat
Missionarissen van het Goddelijk
Woord
Een hofmeester van de „Staten
dam” moest geopereerd
worden
Directeur N.V. „Neerlandia” het
slachtoffer ,uu
I
l’
k
heeft
D.
ter oore
17—«5 MEI.
borg, dat
Koningin
in
im-
uit
zich aan dek. Plechtig werd de vlag gestreken.
Diep bewogen, met tranen in de oogen verlieten
de mannen hun schip.
xxal
I °P
nor-
pen.
stü-
k al
Het zijn aanvankelijk t;
aan uw oordeel w<
Het eerste bei
wenscht is tq^
gaan ten
inkt
Van andere zijde vernemen we nog. dat de
N. S. B.-bladen geen voldoenden aftrek schenen
te vinden. ZU werden daarom in de meer stille
wijken in de brievenbussen geduwd.
lUor
gra-
oor-"
ran-
laar
i in
de
van
iten
men.
Itenis
inde,
wdet
In den nacht van 26 op 27 Maart liep
zooals Aneta/ANP telegrafisch meldde de
„Baud" van de KF.M. op een rif ten Zuiden
van het eiland Boei, behoorende tot de groep
der Kel-eilanden. Het schip was op weg van
Banda naar Toeal en raakte in den nacht na
de stranding door toenemend slecht weer steeds
hooger op het rif. Alle pogingen om den stoo-
mer weer vlot te krijgen, faalden. De passa
giers werden overgebracht op de „Nieuw-Hol-
land" die op weg was naar Australië en zich
naar de plaats des onheils spoedde. Later wer
den zjj overgenomen door den Gouvernements-
stoomer „Albatros”, waarop de „Nieuw Holland"
zijn reis naar Australië kon vervolgen. Van de
heldhaftige pogingen der bemanning van de
„Baud” om van het schip te redden wat te red
den viel, verhaalt de Ambonsche medewerker
van de Loc. een dramatisch relaas, samenge
steld uit de mededeelingen van enkele oogge
tuigen.
Het volgende is eraan ontleend.
Naar wij vernemen, heeft t stoomschip
„Statendam"'van de HollandAmerika Lijn,
dat Donderdag in de Rotterdamsche haven
van de laatste reis naar New-York is terug
gekeerd, dezer dagen ergens midden op den
Atlantischen Oceaan gedurende ongeveer *n
uur stil gelegen, omdat bjj een der hof
meesters een acute blindedarmontsteking
werd geconstateerd en onmiddeUDk opera
tief ingrijpen noodzakeljjk bleek.
De op de begroeting van Sociale Zaken oor-
pronkelljk uitgetrokken gelden voor het cultu
rele werk blijken reeds thans, in verband met
den nog steeds toenemenden omvang van dit
werk, onvoldoende te zijn om de daaruit voort
vloeiende uitgaven te bekostigen.
De minister acht het gewenscht, thans tot het
aanvragen van de noodlge gelden over te gaan,
waartegenover staat, dat de door het Werkfonds
toegezegde bijdrage ad f 1.800.000 ten bate van
de middelen ml worden geboekt
Voor verhooging der bijdragen voor kamp
werk is noodig f 576.250, voor centrale werk
plaatsen f 567.187, voor werkobjecten f 251.876
en voor cursussen voor en herscholing van
werkloozen f 404.687.
In verband met het vinden van twee lijken
in de poldervaart te Kethel wordt ons nog be
richt, dat men hier te doen heeft met een in
woonster van Rotterdam en haar zesjarig
dochtertje. Het onderzoek heeft uitgewezen, dat
hier sprake is van een wanhoopsdaad.
n mogen ons
noodmkeljjke
De gezagvoerder begaf zich naar den hoofd
werktuigkundige, hU stootte hem aan met den
schouder en beval hem ernstig doch vriénde
lijk: „Kom baas, ga nog ’n keer naar beneden."
De machine moest nog eenmaal aangezet wor
den. Een oogenblik weifelde de aangesprokene
had hjj niet ’n vrouw en* kind op Makassar?
dan keek hu vast in t bleeks, vastberaden ge
laat van zijn chef en deed zijn plicht. Te zamen
met den vierden machinist daalde hij af in de
machlneksuner. Nadat hij den Isten officier or
der gegeven had op dek te blijven, begaf de
gezagvoerder zelf zich naar de brug. Even later
klonk de telegraaf; de schroef begon te draai
en, sloeg dan volle kracht achteruit. Weer de
telegraaf; volle kracht vooruit. Zoo ging het
door zonder onderbreking. Wat was de bedoe
ling? Een laatste wanhopige! poging om los te
komen of alleen maar om het wrak in een
betere positie te brengen, opdat er nog zooveel
mogelijk zou kunnen worden gered?
langzamerhand in een dermate acuut sta
dium is gekomen, dag naar een oplossing
moet worden gezocht.
Het tweede punt betreft een Vraagstuk van
meer actueele beteekenis. BH de behandeling
van de begroeting voor het jaar 1938 in de
Staten-Generaal, zijn de naar veler oordeel te
drukkende belastingen van de landgoedbezit
ters ter sprake gebracht en van verschillende
zijden heeft men betoogd, dat het vooral de
druk van de zware belastingen is, die veroor
zaakt. dat veel landgoederen onbewoond blij
ven of worden. Bjj het verzamelen van gege
vens dienaangaande is het njlj wel zeer duide
lijk geworden, dat Inderdaad veel landgoedbe
zitters in de directe belastingen worden aan
geslagen tot een bedrag, dat niet meer in re
delijke verhouding staat tot hun inkomen. Nu
weet ik zeer goed, dat het waarlijk met alleen
de belastingen zijn, die het onbewoond zijn van
landgoederen veroorzaken, maar de belasting
heffing ten aanzien van veel landgoedbezit
ters is toch wel gebleken niet juist te zfjn. Ook
anderen treft hetzelfde lot.
Naar ons van welingelichte zijde
komt, zal de Tsjecho-Slowaaksche minister van
Onderwijs, minister dr. E. Franke, namens zijn
regeerlng, een verzameling Tsjecho-Slowaaksch
speelgoed, bestemd voor Prinses Beatrix, doen
aanbieden.
De toestand was allerkritiekst, toen eindelijk,
na eenlge ondraaglijk zware dagen, de gezag
voerder instructies ontving om zijn schip te ver
laten. Het stond ieder vrij van boord te gaan,
doch slechts enkele matrozen verzochten toen
naar de .Albatros" overgebracht te worden; het
gros hunner wenachte bjj hun officieren te blij
ven.
De gezagvoerder scheen besloten tot een laat-
sten wanhopigen krachttoer. In zijn beide
broekzakken stak een revolver, waarvan zich de
vormen duidelijk aan den buitenkant afteeken-"
den. Met zijn handen in de broekzakken maakte
hij een ronde door zijn eens zoo ordelijk schip.
Thans heerschte overal een hopeloose wanorde.
Verscheidene officieren waren niet meer nuch
ter. Dagenlang hadden zij als In een hel ge
leefd, den dood voortdurend voor oogen, zonder
behoorlijk eten en vrijwel zonder rust, met niets
dan alcohol om hun kapotte zenuwen tot be
daren te brengen en hun dorst te lesschen.
Na een staking van ruim vijf weken is thans
aan het conflict in het bouwbedrijf in N.O
Overijsel een einde gekomen. De Patroonsbond
„Noord-Oost Overijsel” had de besturen van de
arbeidersbonden uitgenoodigd voor een confe
rentie, welke Donderdag te Ommen werd ge
houden. In deze conferentie werd tusschen de
besturen overeenstemming bereikt. Een daar
getroffen compromis werd Donderdagavond
reeds in een ledenvergadering van den Pa
troonsbond goedgekeurd. De bouwvakarbeiders
vergaderden Vrijdag en besloten eveneens, het
compromis te aanvaarden.
Op de vragen van den heer Albania betref
fende toelating in Nederland van zg. 'oud-Oos-
tenrjjkers, die duurzaam in een ander land
verblijf houden, heeft de minister van Justitie
geantwoord, dat oud-OostenrUkers, die in een
ander land duurzaam verblijf houden het
geen vooralsnog slechts zal kunnen worden
aangenomen. wanneer door bewijsstukken
wordt gestaafd, dat zij zich in het andere land,
met goedvinden van de bevoegde autoriteiten,
blijvend gevestigd hebben en dat zQ daarheen
steeds on voorwaardelijk kunnen terugkeeren
wanneer hun reis naar ons land een volkomen
normaal karakter draagt, niet vallen onder de
voor de oud-Oostenrljkers in Nederland bedoel
de bijzondere voorwaarden. Wanneer zjj daar
bij voldoen aan de algemeene vereischten voor
toelating van vreemdelingen, zal tegen een be
zoek aan ons land voor een bepaalden tijd geen
bezwaar bestaan. Zekerheidshalve wordt de
aandacht van de betrokken autoriteiten nog op
een en ander gevestigd.
De „Baud” trilde, stootte en schuurde over
het rif. slingerde van de eene zijde op de an
dere, doch kwam langzamerhand vaster te lig
gen, totdat hij eindelijk vrijwel niet meer stoot
te en slingerde. Voor het laatst klonk de tele
graaf, de machines stopten. De gezagvoerder
greep met een ruk het koord van de stoomfluit.
Minutenlang klonk het heesch geloei van de
fluit over het water de doodskreet van het
stervend schip. Alle opvarenden verzamelden
ZR8. CARMELITESSEN
Egmond a. d. Hoef,
Noordholland.
Gedurende de operatie, welke werd verricht
door den scheepsdokter, den heer T. Cassidy, ge
assisteerd door twee passagiers, nJ. de doktoren
J. W. Crawford uit San Francisco en J. P.
GreenhlU uit Chicago, werden de machines
stopgezet.
Na aankomst van de „Statendam” in de Rot-
terdamsche haven is de hofmeester overge
bracht naar een ziekenhuis. Zijn toestand is
vooruitgaande.
In haar jongste vergadering besloot de Cen
trale commissie voor Georganiseerd Overleg in
ambtenarenzaken, alvorens zich uit te spreken
over den genomen maatregel om werklooze re-
serve-officieren bij sollicitatie naar een Rljks-
betrekking gelijk te stellen met wachtgelden,
daaromtrent aan de regeerlng nadere inlich
tingen te vragen.
Voorts besloot de commissie aan de regee
rlng met aandrang te verzoeken den in tyde-
Ujken dienst aangestelden hulpbestellers een
kindertoelage toe te kennen overeenkomstig de
bestaande regeling van het bezoldigingsbesluit.
Op grond van de overweging, dat daardoor
de kans voor gediplomeerde verplegenden uit
de krankzinnigengestichten om als leerling-
verplegenden aan de ziekenhuizen te worden
aangenomen, grooter wordt, ging de commissie
accoord met het regeeringsvoorstel om artikel
6 der salarisregeling voor de leerlingverplegen-
den facultatief te doen luiden. De enmnusria
meende de verwachting te mogen nitsjweken
dat met deaen maatregel geen bezuiniging be
oogd noch nagestreefd zal worden.
De commissie vereenigde zich eveneens met
eenlge voorstellen tot wijziging en aanvulling
van het bezoldigingsbesluit alsmede met een
ontwerp-besluit tot wijziging van bet Rljks-
kleedlngbesluit.
Vrijdagavond tusschen zeven en acht uur -
de beer B. Pelgrim, de oudste en vrij bejaarde
directeur der emaille- en kachelf abri eken
„Neerlandia” te Gaanderen. het slachtoffer ge
worden van een ernstige aanrijding. HU kwam
nJ. op denrUksstraatweg door nog niet opge-
helderde oorzaak in aanraking met een luxe-
auto en werd in zeer zorgwekkenden toestand
bU de Wed. Waarbroek binnengedragen. De
pastoor van Terborg en een geneesheer waren
vr, spoedig ter plaatse. Nadat den ongelukkige
de laatste HU. Sacramenten waren toege
diend. werd hu naar bet R. K. Ziekenhuis ..St.
Joseph" te Doetinchem overgebracht. Men
vreest voor zUn leven.
Vrijdagmiddag hebben ruim 300 N. 8. B.-ers
uit alle deelen des lands wederom een bezoek
aan Oss gebracht Daar zU geheel onverwacht
kwamen, konden zU ditmaal niet aan de grens
worden tegengehouden.
Op verschillende punten reden autobussen en
particuliere auto's Oss binnen: in de buiten-
wUken begon men met de colportage.
Tegen drie uur bevonden zich 300 N.8JI.-ers
in de kom der gemeente.
Het geheele corps der KoninklUke Marechaus
see en de gemeente-politie waren weldra op da
been, om de orde te handhaven en bet ver
keer te regelen.
Er heeft zich geen enkel incident voorge
daan.
Te klokslag vier uur bet tUdstip, waarop
bet colportageverbod te Oss intreedt
staakte men het colporteeren.
Tegen half vlff waren de N. S. B.-ers uit Om
verdwenen.
vraagstukken, die
onderworpen.
'de vraag, of het niet ge-
idering van stelsel over te
:n van het berekenen van het
dat ten grondslag ligt aan de aan-
in de inkomstenbelasting.
Steeds sterker doet zich de vraag gevoelen,
of wU In Nederland niet, evenzeer als in vele
andere landen geschiedt, de inkomstenbelasting
veel meer moeten beffen, zooals men dat noemt
bU de bron, dus bUvoorbeeld de belasting, die
drukt op de loonen, te doen afhouden door den
werkgever. Een dergelük systeem van heffing
is echter niet mogeUjk, zoolang het bronnen
stelsel gehandhaafd blUft.
Het is aan deze laatste manoeuvre van den
gezagvoerder te danken geweest dat later zoo
veel van de lading en Inventaris van het schip
gered is. De bemanning van de ..Baud" ging
vrijwel geheel over op de .Albatros", slechts
de eerste officier en enkele anderen gingen naar
de inmiddels gearriveerde „Makan” om het
bergingswerk aan boord van de „Baud" te lei
den.
--y oodra ik het woordje cultuur hoor, grijp
ik reeds naar den haan van mUn revol-
e—d ver, moet een jonge Dultscher van heden
hebben gezegd. Dit woord wordt door de te
genstanders van het nationaal-soclalisme her
haaldelijk aangehaald als kenmerkendvoor de
geestelUke drijfveeran, waaraan deze beweging
beantwoordt. En hoewel het altUd gevaarlUk is,
met zulke anecdotische gezegden te werken als
niet houdbare bewijsgrondep. ligt er toch on
miskenbaar veel waarheid in de stelling, dat
vele geschiedkundige begrippen beter worden
gekenschetst door een enkele anecdote dan door
een heel wijsgeerig betoog. Een zekere vijandig
heid jegens de cultuur is aan de meeste natio
naal-socialisten eigen, vaak onbewust of bU
wijze van een vaag gevoel. Ze brengen het be
grip cultuur gaarne in verband met de Idealen
van de politieke linkerzijde. waartoe ae steevast
al hun tegenstanders rekenen. Van hen is dan
ook afkomstig de telkens gebruikte woordkop
peling: „cultuurbolsjewisme", die uitgevonden
werd om ook degenen, wier politieke of reli
gieuze inzichten niet toelaten, dat men hen in
deelt bij de communisten, nochtans van com
munistische gezindheid en bUbehoorende staats-
gevaarlUkheid verdacht te maken. Wanneer ae
van iemand zeggen, dat hU een cultuurbolsje
wiek is, beteekent dit. dat hU geen bolsjewiek is
Wat het verder beteekent, hangt af van de om
standigheden. Meestal houdt het in, dat hü den
voorrang toekent aan sommige universeel* be
grippen, die de nieuwe staatsopvatting gaarne
ondergeschikt maakt aan natuurlijke factoren
als het ras, bet bloed of den bodem. Is hU bU
voorbeeld rationalist, zooals vele onderwetsche
liberalen nog zUn. dan wordt hU een cultuur
bolsjewiek genoemd, omdat hU volkomen te
recht aan de menscnelUke rede meer waarde
toekent dan aan iemands stamboom en omdat
bU belijdt, dat wU ons door de werking van ons
verstand kunnen bevrijden uit vele beperkingen
en begrenzingen, die qnze afkomst, ons ras, onze
„klasse”, onze omgeving ons van nature opleg
gen. Is hU katholiek en bestrUdt hU de wereld
beschouwing van ras, bloed en bodem, omdat hU
meent, dat de godsdienst en niet het ras de
hoogste zedelUke wetten stelt, dan wordt de be
naming cultuurbolsjewisme toegepast op zUn
overtuiging, dat de katholieke godsdienst en de
algemeene liefde, die hiervan de hoogste prac-
tlsche uitdrukking is, zich niet laten weerhouden
door ras en natie, doch ook degenen Insluiten,
die volgens een louter naturalistische beschou
wing als vijanden van het ras of van de natie
gewaarmerkt kunnen worden. Te zeggen: „vooi
ons bestaat er geen Jood en geen Griek, maar
allen zUn kinderen van denzelfden Vader Is
in de oogen van vele nationaal-socialisten reeds
een uiting van veroordeelenswaardlg cultuur
bolsjewisme. Vooral de nieuwe heidenen, die var
bet ras een godneld maken, bestrijden op grond
hiervan de Katholieke Kerk. ZU beschouwen
den BUbei als Ae literatuur vaa bet Joodsch-.-
ras” en onder ben zUn er verschillenden, elk
van verschillende richting, die het Evangelie als
een „cultuurbolsjewistisch" boek verwerpen
Men vindt bezwaren van dezen aard tegen het
Evangelie uiteengezet In de geschriften van
Rosenberg, van Johannes von Leers en van Ma
thilde Ludendorff.
De afkeer van bet woordje cultuur ontmoet
men echter ook bU nationaal-soclalisten, die
minder diep op deze zaken Ingaan en die niet
de gewoonte hebben, hun gevoelens van voor
keur of van afgrUzen wUsgeerig te verantwoor
den. Ook zü baten in de aanhankelijkheid je
gens de cultuur de streving naar het algemeene
en naar het abstracte. Maar ze zUn zich daar
niet zoo precies van bewust. Ze gebruiken het
woordje „cultuur” smalend, doch ze weten nau
welijks wit ze smalen. Ze hebben een doffe
vijandigheid in zich tegen alle boekengeleerd
heid. alle eruditie, alle verstandelUkheid, alle
theorie. Ze geven van nature hun genegenheid
aan het gemoedsleven en verwerpen alle intel
lectualisme. Of ze zUn zelf niet zoo erg goed
bU op wetenschappeHjk en wUsgeerig gebied.
Vaak spreekt in hun bestrUding van de bevor
deraars der „cultuur", die min of meer terug
gedrongen en onbewuste jaloerschheid mee, door
Max Scheler het „ressentiment" genoemd. Dit
ressentiment is dikwijls de al te natuurlUke voe
dingsbodem van geestelUke strevingen, die
scheef groeien. Soms is het duidelUk. De nUd is
wel de ondeugd, die zich het meest zoekt te ver
bergen, en die met haar voornaamste wapen,
den laster, bet liefst In het duister werkt, maar
wanneer die laster al te luidruchtig wordt, komt
de nijd er al spoedig doorheen kijken! Vaak
ZUn het domme menschen, die door hun eigen
onverstand gehinderd, het vooral gemunt heb
ben op „de cultuur” en op „de intellectueelen".
Tenslotte zit er in deze minachting van „de
cultuur” ook een zekere vergelding, een soms
niet geheel onrechtvaardige vergelding. Dat die
minachting speciaal in Duitschland het sterkst
is, kan men in dit opzicht beschouwen als een
teeken. Maar het is daarbU toch opvallend, hoe
in het bolsjewistische Rusland op dezelfde wUae
wordt afgegeven op de „intelligenzia" als in
Duitschland door de nationaal-soclalisten ge
streden wordt tegen het „cultuurbolsjewisme’.
BU beide extreme naturalistische levensbeschou
wingen, de rechtsche zoowel als de linksche, kan
men dezelfde vUandlgheld jegens bet intellect
waarnemen. En ze openbaart zich juist in lan
den, die gedurende de vorige eeuw een groote
vereerikg ten opzichte van de intellectueelen
toonden. De Duitscher van de negentiende eeuw
vertrouwde rotsvast op de wetenschap. HU zag
den Herr Professor naar de oogen met een blik
van bUna slaafsche bewondering. HU schatte de
waarde van bet academische buitengewoon
hoog, stelde zich het resultaat van de universi
taire studie als bet hoogste ideaal voor en bad
*n onbegrensden eerbied voor wetenschappelUke
titels. Wie een graad had behaald was boven
de gewone stervelingen verheven. HU was op
genomen in de kaste van de leidinggevende élite,
door professoren gevormd en beheerscht. Het
geestelUke leven verwachtte zUn geheele levens
wet van hoogleeraren. De BUbelkritiek had den
Priester vervangen door den hoogleeraar en de
Duitsche geschiedenis van Kant tot Nietzsche
was de geschiedenis, zooals ze door hoogleera-
ran in de wUsbegeerte werd gemaakt. Niet BUI-
Het eerste vraagstuk is er dus een van prin
cipieel* beteekenis en ik begrUP dut een ad
vies daarover tijd zal kosten. WaarschUnlUk zal
een onderzoek ter beantwoording van de twee
de vraag minder ttdroovend zUn, en, aange
zien het hier een zaak van. urgentie betreft,
hoop en vertrouw ik, dat bet mogeUjk zal blU-
ken, mU dienaangaande binnen niet al te lan
gen tijd van advies te dienen.
De opdracht van uw commissie is verder, om
van advies te dienen over die punten op be
lastinggebied, waaromtrent ik uw nader advies
zal vragen.
De samenstelling van uwe commissie is mU
de verschillende lijzichten in de
vraagstukken, die ten aanzien van de te be
handelen belastingaangelegenheden bestaan, in
uw commissie tot uiting zullen komen.
In het slot van de opdracht wordt aan da
commissie de bevoegdheid verleend de vraag
stukken in studie te nemen, welke zU op haar
weg zal vinden, zoo noodig, nadat zU de toe
stemming van den minister daartoe zal hebban
verkregen.
Ten slotte dankte de minister de commissie
leden voor hun bereidheid om in deze commis
sie zitting te nemen, en verklaarde hU de com
missie voor geïnstalleerd.
De voorzitter der commissie, de heer C. W.
Bodenhausen, beantwoordde de rede van den
minister*
Nu er in onze dagen zoo zeer samenwerking
wordt gezocht om tegen God en ZUn Kerk te
strijden, vragen wU allen zich in den geest te
vereenigen met de novene ter eere der kleine H.
Theresia, van 1725 Mei, waarbU ook ieders
persoonlUke intenties gezamenlUk worden aan
bevolen.
De nieuwe noveneplaatjes worden op aan
vraag gratis toegezonden, zoodat er voor nie
mand eenig beletsel kan zUn om aan de novene
deel te nemen.
Eendracht maakt macht, ook en vooral in *t
geestelijke goede. i
Een offertje ter bestrijding der onkosten
wordt dankbaar aanvaard. Gironummer 39730
Donderdagavond ontdekte een persoon,
die langs de iraldervaart te Kethel wan
delde, op de kade enkele kleedlngstukken.
HU verzocht voorbUgangers de polltie van
Kethel te waarschuwen. Deze verscheen
spoedig ter plaatse en ging tot dreggen over.
Na eenlgen tUd vond zU bet Wkje van een
zevenjarig meisje en op korten afstand het
lUk van een 30-jarige vrouw. Later bleek
men hier te doen te hebben met moeder en
dochter.
Voor Staphorst was het Vrijdag een zeer be
langrijke dag- Aan den ruilverkavellngsarbeid,
gedurende twaalf jaar met ernst beoefend, is
n.l. een eii.de gekomen, door het passeeren van
de rullverkavellngsactle, die aan alle eigenaren
van de vroegere gronden hun eigen kavel ver
zekerd.
De dag heeft een eenigszins feestelUk karak
ter gedraven. Naar het hotel Waanders, iu
Staphorst, waar de acte zou worden geteekend.
was een excursie georganiseerd, die meege
maakt werd door allen, die in al die jaren in
eenlgerlei verband met de n^verkaveling ge
staan hebben. In de eerste pmats de centrale
cultuurtechnische adviescommissie. Voorts het
college van Ged. Staten van Overijsel. verte
genwoordigd door den Commissaris der Konin
gin, mr. A. E. baron van Voorst tot Voorst, het
Ud voor de afd. Waterstaat, de heer Jos. E
Vogt en de griffier mr. R. van der Veen.
Nog vele anderen waren aanwezig.
In het hotel Van GUtenbeek te Zwolle heeft,
voor men vertrok, allereerst Ir. A. G. Swart een,
overziht gegeven van het werk, dat tot stand
kwam.
Ir. Nysingh herinnerde aan het werk, door
de ontginnlngsmaatschappU Overijsel verricht
die van woeste gronden, waarvan eenlge dui
zenden eigenaars bewerkers waren, vruchtbare
gronden maakte voor een aantal welvarende
boerderijen, terwUl Ir. De Hoogh een en ander
mededeelde over het Staphonsterbosch, het
recreatie-oord van eenlge duizenden HA., dank
zU de werkzaamheden van de ontginnlngs
maatschappU aangelegd. Daprop maakte liet
gezelschap een tocht naar het ruilverkavelde
gebied en naar Staphorst voor het teekenen
van de acte.
Nadat dit geschied was, heeft de heer H. J
van Leusen dank gebracht aan allen, die aan
dit werk hun krachten gaven.
Ook de Commissaris van de Koningin in
Overijsel voerde het woord. HU deelde mede,
dat de heer J. J. Gorter, die zulk een groot aan
deel In de tot stand komlng van het werk had.
benoemd was tot ridder in de orde van Oranje-
Nassau.
Vrijdagmiddag heeft de minister
van Financiën de commissie ge
ïnstalleerd, die hem van advies zal
dienen omtrent vraagstukken op be
lastinggebied.
De minister sprak daarbü een rede
uit, waarin hü o.m. het volgende
zeide:
De hoogeerwaarde Pater Superior-gene raai
van het Gezelschap van het GoddelUk Woord
(Paters van Steil-Uden) heeft benoemd voor de
missies in Nederlandach Oost-Indlë (Vicariaten
van Flores en Timor) uit het Missiehuis St. Jan
te Soesterber Pater Dr. J. Nellssen;
van het Missiehuis St. Franciscus Xavenus
te Teterlngen de Paters H. Bolscher, C. Bee-
ker, H. Broek, P. Crouzen. P. Konlng, E. KUh-
ne, L. Maas, H. Nales, P. Vorstermans, W
Wortelboer en Broeder Fredericus Meekes;
van bet Missiehuis 8t. Willlbrordus ts Uden
*W^-i fi i-,
▼oor de Missie van Afrika: uit het Bflssle-
huis van Teteringen: Pater O. Mezenberg.
Voor de Nederlandsche Provincie is aangewe
zen Pater C. Smit.
^Broeder Thomas Jans.
-
Ik meen dan ook, dat ten deae de regee
rlng ten spoedigste maatregelen moet ne
men. Indien eenigaains mogelijk, zou ik
deze maatregelen zelfs willen aankondigen
bU het indienen van de begroeting voer het
jaar 1939.
Ik weet seer goed dat de overgaag van
het tot na toe gevolgde stelsel naar eest
ander aeer moeilijk is en ik geloof, dat ik
niet overth-ljf, wanneer ik nog, dat vooral
die moeilijkheden oorzaak zijn, dat wt> in
Nederland nog steeds het bronnensteisel
bebbon.
Moeilijkheden mogen ons echter niet
weerhoaden, noodaakelUke verbeteringen
aan te krnagvn, te meos niet, mt deao snak
cher, maar Fichte was de groote vUand en ae
overwinnaar van Napoleon. ZUn toespraken tot
de Duitsche Natie werden de wekroep tot ver-
eenlging dér Duitsche landen. Een naïef ver
trouwen in het zwart-op-wit van de boeken lag
aan den grond van bet liberals vooruitgangs
geloof. Eenzelfde vertrouwen beheerschte ook de
gemoedsgesteldheid van de Jonge Russische
dichters en denkers der vorige eeuw. De „intel-
Ugenzla” vormde de toonaangevende élite, die
disputeerend en polemiseerend over het wel en
wee van bet volk beschikte. Hoe meer de weten
schap zich specialiseerde, hoe minder houdbaar
deze toestand werd en eindelUk kwam het tot
een conflict, dat een algeheelen omkeer be
werkte. De voorheen aanbeden hoogleeraren
werden nu afgescheiden als onpractische en be
lachelijke kamergeleerden, die nergens voor
deugen, omdat ze tijdens den oorlog niet eens
fatsoenlijk een geweer kunnen vasthouden en
omdat ze eigenlijk parasieten zUn. die rustig
teren op de resultaten van het economische
proces, waaraan ae zich overigens in ongezonde
afzondering onttrekken. Het zoo lang over
schatte intellect beleefde een reactie ten gunste
van de vuist. Wie zUn handen kan uitsteken ts
meer waard voor de volksgemeenschap zoo
luidde het nu waarvan de uitkomst binnen
kort toch zal verouderd ZUn. Wat hebben vrij
aan al die geleerdheid en spitsvondigheid? Wij
willen mannen van de daad. Naarmate bet po
litieke realisme méér zulke daadmenachen op
het voorplan bracht, daalde de waardeering
voor de mannen van de gedachte. De menschen
„die het doen** zUn Immers geen wUsgeeren,
maar het zUn kerels!
De oude psyqchiater Sigismund Freud heeft
het in zUn laatste jaren moeten beleven, dat de
„godsdienst der wetenschap", waarin men aan
de universiteiten allen min of meer geloofde,
geheel verdween om plaats te maken voor het
geen hU beschreef als „het onbehagen ten op
zichte der cultuur". Dit onbehagen, tot afschuw
gestegen, is een kenmerk van den hedendaag-
schen mensch," wiens wapenspreuC*In den le
vensstrijd zou kunnen luiden: „Geen theorie,
maar practUk! Geen woorden, maar daden'
Geen eruditie, maar werk!”
De vorige eeuw had rich bezondigd aan het
intellectualisme. Ze was zich te buiten gegaan
aan een weelde van kennis, van woorden, van
theorieën. Onze eeuw eischt nu de vergelding en
stelt de vmnhoplge vraag: „wat hebben wU aan
al die cultuur? Waar is se goed voor?" Er is
een angst voor cultuur, die op alle levensgebie
den tot uitdrukking komt.
Verhelderend moet daarom werken een een
voudige, heldere uiteenzetting over het begrip
cultühr, zooals b.v. de Gentsche professor Edgar
de Bruyne er een deed verschUnen in de SchUn-
werpera-serie van de uitgeverij Het Spectrum
te Utrecht onder den titel „Wat is cultuur?” WU
komen op dit boekje nog terug.
,v
'SS
Waf is t/èf een vwrscAif met de
vorige Ir eer/ Maar nu heb A I
ook weer Persil gebruiki. Eens
heb ik me leien verleiden fof een f
1 goedkóóp teHwerkend wesch-
I middel... dét gebeurt me nood
meer! Voor de wosch gaat er
niets boven Persil!',
op
net
sen
de
da
sds
eer
tot
ng.
«P
x»
nd
Ids
Ml
en.
ck
