DE ZITTING VAN DEN .VOLKENBONDSRAAD.
I
EN VLIEGERWEDSTRIJD
1
B
FOTO REPORTAG E
c
V
K
©II
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel?
Igg
11
„Omroeper”
gezinnen
In Mei!
‘13
Plaats dan een
voor 80.1
I*
s.-
ér,
*xv
o
1
Planten en dieren voor
het aquarium
DONDERDAG 12 MEI 1938
Ti
B.
h
1
rz»
1
f
J
«I
HO
1
T‘5»
I
«Thu
fl
J
|^.-
o
4
I
r*
o
«t
3
-■
9
r
4
De
VI
9
JS
bet
KJ
Zwa
Ol»^c(»jk LiaJi^C
'A/a.i.cr «k«l
en
Dr
V
d<
dr
de
de
-iS1’
Vele
omstai
weerm
mogen
ter te
mindei
bedrag
deze 1<
OnV
Eelde
niet 1
boven
reserv
legenh
het pi
zamelt
De
leden
Bee
bliek
heete
treurt
De
Uk a
De
maal
H
toer
hooi
daa
trok
gled
Het
tuig
van 1
kens
Te
vlieg
nen,
lukt»
thou
het
vlieg
D
iet
dei
vlo
1
de
de
■it
▼er
Zie
I
w
di
le
De 1
jarlger
oordee
trek vi
een z.(
(een z
Pijpjes
Nederl
kelen,
naar
Van,
procur
hof in
Conf
wezen.
‘I
ral
In Mei, die mooie: zachte maand,
Dan bloeien er de bloemen.
Dan zie je in de groene wei
Di witte lammeren stoeien.
meisjes, die niet mee deden aan den wed
strijd!
Eerst werd er een vliegerinspectle gehou
den en de vliegers door de commissie ge
keurd. Kees zag met voldoening, dat ze zijn
Hij had een
te
ij
De ruïne na
den ouden
premier Janson betreedt
Brussel voor de belang,
van het Parlement
Op de Leidschegracht te° Amsterdam
is men Woensdag begonnen met het
bestuiven der boomen ter bestrijding
van de rupsen
tv
Vlieger het langst bekeken,
goede kans om den schoonheidsprijs
winnen, dat zag hij wel, maar straks zou
hij zijn best doen om ook de andere prijzen
nog in de wacht te sleepen. Want er was
ndg een prijs voor bet hoogste staan en ook
voor het mooiste staan I
Er stond een flinke wind en achter de
wolken kwam de zon te voorschijn. Schit
terend weer was het om te vliegeren.
De wedstrijd begon.
Met een ruk schoten de vliegers omhoog.
Klas voor klas kwam aan de beurt en de
vijfde klas, waar Kees en de anderen in
zaten, telde twaalf deelnemers.
Toen zij aan de beurt waren, zag je al
dadelijk dat de vlieger van Kees het beste
stond. Langzaam maar zeker schoven de
vliegers nu de hoogte in. Die van Jaap
stond iets hooger, maar Kees wist zeker dat
hij dien wel in zou halen. Met spanning
keken de toeschouwers wie van de twee'
het zou winnen. De vroolijke kleuren staken
fel af tegen de lichte lucht.
Daar ineens rukte een sterke windvlaag
aan het touw. Kees voelde jje spanning bre
ken en het touw slap in zijn hand hangen.
Hulpeloos dulkelepd, voortgejaagd door den
wind, viel zijn vlieger naar beneden
bleef gescheurd en verward in een boom
r waZ^èn'vliegerwedstrijd georgani-
H seerd voor al de leerlingen van de
■A—4 schoot Heel mooie prijzen waren er
uitgeloofd. Druk werd de wedstrijd bespro-
fcen.
,Jk zal wel zorgen dat ik een prijs win,”
zei Kees op weg naar huis. Maar ook Jaap
en Gerrit waren vast besloten met den eer
sten prijs te gaan strijken J en Henk be
weerde, dat hij zóó’n vlieger zou maken,
dat zij pjet zijn drieën geen kans tegen
hem zouden-hebben. -
,Jn leder geval hep je twee kansen,” zei
Kees, „als je niks wint met het beste staan
van den vlieger, dan heb je toch nog kans
op den schoonheidsprijs.” c'
Een paar dagen later gingen ze-oefenen.
Ze hadden alle vier met de hulp van vader
of ouderen broer een prachtlgen vlieger ge
maakt, haast zoo groot als zij zelf waren,
keurig geplakt en versierd met gekleurd
papier. -
De vMeger van Kees was echter verreweg
bet mooiste. Hij bad ’n broer, die goed Ree
kenen kon. Die had mooie sterren en figu
ren gfeteekend en Kees had dievan ge
kleurd papier uitgeknipt en ze op zijn vlie
ger geplakt.
En zijn vlieger stond ook het beste. De
andere drie schudden en zwenkten van
links naar rechts en hingen niet goed In
evenwicht, maar die van Kees stond zuiver
stil, statig en hoog tegen de lichtblauwe
lucht.
„Jij wint vast den prijs,” zei Gerrlt, „denk
er aan als het een boek is dat Ik het 1
eerst na jou mag lezen, hoorl" -
.JJ’r doen er nog meer mee!” antwoordde
Kees.
De drie andrfé jongens, probeerden hun
fout te herstellen, door den staart langer
en zwaarder te maken. Dat hielp wel wat,
i de vlieger van Kees
stonden.de hunne toch niet. Af fijn, ze had
den nog drie dagen om hun vlieger te ver
beteren.
Den dag, voordat'de wedstrijd zou plaats
vinden, zaten de vier jongens In de schuur
van Kees’ vader om de laatste hand aan
hun vliegers te leggen. Druk bespraken zeldenjrant stonden veel ouders en onderwij
de kansen en zq waren het er wel over I zers, broertjes en zusjes en de jongens en
Meer dan 2000 leerlingen van middelbare scholen te Amsterdam bezochten
Woensdag de tentoonstelling .Gedenck-Clsnck* in het Stedelijk Museum
ter gelegenheid van het gouden jubileum van. liet Concertgebouw
a
X
De Belgische
de Kamer te
rijke zitting
de fatale instorting van
muur in de Hoogstraat te
Rotterdam, waarbij zeven personen om
het leven kwamen
eens dat Kees den eersten prijs zou winnen
en misschien den schoonheidsprijs ook wel.
Daar riep de moeder van Kees.
,Jk moet een boodschap gaan doen,” zei
hij, toen hij even later weer terug was, „ik
ga maar even met mijn step, blij ven'1 jullie
maar zoo lang hier. Ik beg zóó terug, t Is
maar op den hoek.”
„Zullen we eens een grap uithalen?”
vroeg Jaap aan de twee anderen, toen
Kees weg was, „als we zijn touw eens dun
maken? Dan knapt het morgen af en wint"
hij niks!”
,4a, jö!” antwoordden de anderen, zon
der er bij te denken hoe gemeen het eigen
lijk was.° - -
Jaap haalde zijn zakmes voor den dag en
maakte een klein sneetje In Kees’ vlieger
touw. Als de vHeger nufijnk trok morgen,
knapte het touw vanzelf wel af!
Daar kwam Kees al weer aan. Ze praat-
,ten heel gewoon tegen hem.
De volgende dag was de groote dag van
den wedstrijd. Tientallen Jongens stonden
op de groote wel te wachten met hun vlie
gers op het sein van het hoofd van de
(school, waarna ze hun vliegers op konden
laten. Het was een drukte van belang. Aan
Te
midda;
oorzaa
boerde
Rzn, t
bouwer
R. Sp<
heen
migen voet, die langs den bladsteel leken
gevouwen te zijn, maakten het gemakkelijk
de plant te herkennen als het drijvend fon
teinkruid. De bloemen waren te zien, ge
zeten aan een soort aar, die boven het wa
ter uitstak. Echt bloeien deden de plantjes
nog niet. Voer aquariumbeplanting leken
ze wel geschikt. Op de bladeren zaten kleine
slakjes. Het waren posthorenslakjes (Mg.
2) en Kees t?as erg verrukt, toen hij ze zag.
want die konden hem te pas komen om
het aquarium schoon te houden. Fontein
kruid en slakjes werden In het jampotje
gedaan, de waterranonkels hadden een
plaatsje in de plantenbus gekregen.
Weer een paar slooten verder kwamen
lange stengels met bleekpaarse bloemen
boven het water uit (Fig. 3). Dat waren
waterviolieren. Groote, groene bladrozetten
zaten onder aan de stengels en lagen in of
vlak tegen den xqgdderigen bodem. Die
groote bladëren maakten Kees een beetje
huiverig om een heele plant mee te nemen.
Maar Rob wist hem te overreden een klein
exemplaar in zijn plantenbus te doen. Toen
ging Rob met groote aandacht de lila bloe
men bekijken. „Wat zoek je?” vroeg Kees.
,Js er Iets bizonders te zien?” ,4a, de bloe-
De zitting van den Volkenbondsraad
te Genève. Een overzicht van de zaal
tijdens de bijeenkomst der leden
Volg
Kamei
en vei
Rijkib
leden
van <1
gulden
hlervo
het ti
ningen
breken
hoogin
vertnir
goedm
De .jonge vier* van Laga te Delft In
training voor de komende Varsity,
waaraan deze ploeg ook zal deel
nemen
men van de watervloller zijn ongeUJkstijlig.
net als we Indertijd besproken hebben btj
het longenkruid. Er zijn planten met bloe
men, waarvan de stijlen boven de meeldra
den uitsteken en andere, waarbij de meel
draden boven de stampers uitkomen. Hgt
beste zaad ontstaat, als het stuifmeel van
kortstijlige bloemen op den stamper van
een langstijlige bloem komt en daar kiemt
Insekten zorgen vóór het overbrengen van
het stuifmeel erj. Je ziet aan den voet van
de kroonblaadjes ook een geel vlekje, een
honingmerk.”
„Kijk, hier zitten weer andere slakken’
en Kees haalde zijn schepnet op. „Een poei-
slak, dunkt me, te zien naar "zijn puntige
huls (Fig. 3). Daar hebben we pas een In
teressant verpaal over gehoord in verband
met de ontwikkeling van de leverbot.” J3e
wat?” „De leverbot, een worm, die in de
lever van schapen huishoudt. Die levefbot
zwemt, als hij uit het el komt, in de long
van de poelslak binnen en ondergaat daar
verschillende veranderingen. Eindelijk komt
hij weer te voorschijn en heet dan staart-
larve. Die staartlarve hecht zich vast aan
waterplanten en blijft dan kalm afwachten
of «r een schaap zoo vriéndelijk is, hem op
te eten. Is dat het geval, dan ontwikkelt
zich In het schaap de leverbot. Dat die in
de lever van zijn gastheer niet veel goeds
doet, spreekt wel vanzelf.” „Zou Je in deze
poelslak ook van die wormen vinden?"
.Misschien zitten zij er In, maar dan zijn
ze zoo klein, dat wij ze met het bloote oog
niet kiyinen onderscheiden.”
Voor zijn aquariumbeplanting had Kees
voorloopig genoeg. Van de oppervlakte van
de sloot haalde hij nog wat vorkjes
die ook een plaatsje vonden bij het Jam*
potje en toen gingen zij huiswaarts. A. I»
„Wie gaat er vanmiddag mee planten
zoeken voor het aquarium?” Die vraag van
Kees was door Rob alleen met ,Ja” beant
woord, de anderen hadden geen lust of.
geen tijd. Dus gingen ditmaal de belde jon
gens samqp er op uit, voorzien van een
schepnetje, een jampot en een plantenbus.
De slooten, waar ze de grootste kans op
succes hadden, waren niet zoo heel ver weg
Wat een prachtig gezicht was het In
eejste'de beste sloot! Daar bloeiden
Waterranonkels (Fig.,1). De witte bloemen
hadden «efl geel hartje. Een paar plantjes
weVden uit het water gevischt en tóen
bleek, dat -het de ongelljkbladlge water
ranonkel was, met breede bladeren, die op
pervlakkig bekeken wel iets van klaver
blaadjes padden en met heel smalle, bijna
draadvormige bladeren. Die laatste zaten
onder aan de plant, de breedere bovenaan.
Kees wist te vertellen, dat de breede blade
ren voor het gebruik boven water bestemd
zijn, de smalle bladeren voor ouder water.
De volgende sloot gaf Iets anders te zien
Daar dreven de bladeren van het fontein
kruid (Fig. 2). De gootvormige bladstelen,
de leerachtige bladeren met hgn hartw-
hahgen.
Kees keek er sprakeloos naar, zijn wan
gen werden bleek.
Twee dageu. .geleden had hij met vadei
zijn touw nog eens extra goed nagekeken
geen foutje- hadden ze er in ontdekt en nu
was het touw middenin geknapt. Hoe was
dat nu mogelijk?
De drie andere jongens keken heimelijk
naar Kees. Zij hadden niet veel plezier
van hun grap, vooral Jaap voelde het ge-
meene van zijn daad terdege, nu Kees met
tranen In de oogen en gebogen hoofd zijn
touw oprolde.
Resoluut greep Jaap In zijn zak, nam zijn
zakmes en sneed zijn eigen touw ook door.
Duikelend kwam ook zijn vlieger terecht in
de boomen. Jaap keek er niet meer naar
om. Zwijgend-blikten de twee jóngens naar
de overige vliegers.
De uitslag werd bekend gemaakt.
Gerrit won den eersten prijs van zijn
Op Schiphol arriveerde Woensdag de Deensche deputatie van het eMnd Amager, afstammelingen van een
groep Nederlandsche kolonisten, welke de doopplechtigheid 'van Prinses Beatrix in mm oud-HoUandsche
kleederdracht hebben bijgewoond 6
Dan is het groene grastapijt
GeklMird met vele kleuren z
VarZ-'bJoemen, geel en rose en wit.
Die alle heerlijk geuren.
Dan trekken "tr de kinderen
'Een heelen dag naar buiten.
Dan hooren s’ in een hoogen boom
Opeens een vogel fluiten. -
Die uïhgt er van de lieve Mei,
Van lente en zonnestralen.
Van bijtjes die uit iedere bloem
De zoete honing halen.
Nu heeft de lentekoningin
Haar plaats weer ingenomen.
Nu juicht een ieder „wees verheugd
,De lente is gekomen/"
R. Tr. W.
klas. Zijn naam werd over de wel geroe
pen en hij ging zijn prijs, «een leesboek,
in ontvangst nemen. Blij was hij er niet
mee, maar hij had al een plannetje ge
maakt.
Als laatste klonk de naam van Kees over
de wel. Als extraprljs, de schoonheidsprijs
van alle vliegers is de vlieger van Kees van
Dam bekroond!
Kees ging naar voren. Hij k£$eg den mooi-
sten prijs vin allemaal: een pracht mecca-
nodoos.
’s Avonds, toen hij aan vader over-den
wedstrijd vertelde en ef hïaar niet over uit
kon, hoe zijn touw was afgeknapt, werd er
gebeld. o
Het meisje bracht een pakje binnen voor
Kees.
Haastig peuterde Kees het touwtje los. Er
kwam een boek te voorschijn, het zelfde
boek dat Gerrlt ’s middags gewonnen had.
Er was een briefje bij.
„Kees, wij tabben jouw touw doorge
sneden, voor de grap, maar we hebben er
zoo’n spijt van. En hier Is de prijs die je
toch gewonnen-zou hebben. Zul je niet
kwaad zjjn?
Gerrlt, Jaap, HenkJ’
Met een vuurradde kleur las Kees
briefje.
„Het raadsel is opgelost, vader," zei MJ,
„leest u maar!” PIET broos
