De avonturen van een verkeersagentje
vrouw
Antoon Coolen
Dr. P.H. Ritter Jr.
Koning Leopold een vriend
van Nederland
SKctwïAaal aan den daq
I
een t
hoogstaande
Een nabetrachting
WOENSDAG 18 MEI 1938
Wonderbare genezing
J5»
en
7
schreven
RINSO, SPECIAAL VOOR DE WASMACHINE
OVERVETTE
Rond de Gooiache struma-
gevaUen
HOE VOORZIEN WIJ IN
JODIUM-TEKORT?
WEET U, «u» ooit U 17 kilo gezinswas mat Rinso prachtig
helder wit krijgt binnen anderhalf uur voor slechts 12'/i cent?
det U het sop van de nieuwe, „overvette" Rinso vele malen achter
een kunt gebruiken en wel voor het witte, bonte on gekleurde goed?
dat zich op elk pak Rinso een bon voor fraaie en nuttige ge
schenken bevindt?
Een dure
wandeling
de lucht
un,
Enkele jodium-verbindingen
echter
kan
maal de maan van soo nabij zagen.
M-MOT
oogen uit.
ten,” antwoordde de agent.
proeven om
HOOFDSTUK 14
Bewerkt naar het Fransch
door CHRISTINE KAMP
het net leek alsof de maan een reusachtige pannekoek was.
„Zouden ze hier ook landingsterreinen hebben?” vroeg de kabou
ter weer. „De weet het niet, we moeten maar onze beurt afwach-
a
Ie
114
D
dig heeft.
Grootere hoeveelheid
Aan tafel gebruilee men uitsluitend
Boekelo’z Tafelzout, bus i 340 gr.
20 et. Gevulde glazen strooier 10 ct.
de,
nu
„Ik geloof,
MU wreken?....
En die arme
Ik liep zoo hard als ik kon achter de koe
aan en stelde mezelf allerlei vragen. Hoeveel
kostte een koe? Was het strafbaar bij de wet,
zoo’n beest den grooten weg op te jagen? Als
een auto zwenkte om een koe te ontwijken en
tegen een boom reed, zou Ik dan de herstel-
kosten moeten betalen? En als de koe nooit
meer gepakt werd, wat dan?
Het duurde toch een tjjdje eer ik haar In-
Jodeering van voedingsmiddelen, als bijvoor
beeld keukenzout geeft beter rendement en
laat den medicus meer vrijheid.
dat Rinso even goed voor de tobbe als voor de wasmachine is?
Als U dat alles weet, dan gebruikt U zeker' niet meer een A
gewoon zeeppoeder, maar alleen de nieuwe, „overvette"
RINSO voor slechts 121 cent met geschenkenbon
Kerstmis, die ik van mijn leven heb meege
maakt.’’
Tot zoover het relaas van de zieke zelf.
Het is zeker, dat haar genezing, die op zoo
wonderbare wijze Is geschied, terwijl de ge-
neesheeren alle hoop hadden opgegeven, de le
vendige belangstelling van de doktoren gewekt
heeft. Prof. Cappelli heeft verklaard, lat de
verschijnselen van het ontstekingsproces bij de
zieke vrij plotseling verdwenen zijn.
*n België, waar tot voor kort let
terlijk idles nog onder de antl-Vlaamsche
psychose lag. De reeds zichtbare resultaten
eener kentering doen de zelfstandigheid
van Koning Leopold des te meer waardee-
ren.’
Moge zijn officleele bezoek, later in dit
jaar, zoowel het materieel als het geestelijk
verkeer tusschen Nederland en België mede
bevorderen. Want .Belgen en Nederlanders
zijn stamverwante volken", heeft Koning
Leopold eens *n groepje journalisten ver
zekerd.
spreken van sulver en beschaafd Neder-
landsch nog niet zoozeer tot een cultuur
hadden gemaakt, als het huidige geslacht
dat doet. Des te opmerkelijker is het daar
om, dat Koning Leopold een Nederlandsch
spreekt en schrijft, waaraan niets ont
breekt. Sedert zijn troonsbestijging aan
vaardt men aan het Hof te Brussel de
Noord-Nederlandsche uitspraak als maat
staf, hetgeen drie jaren geleden bleek,
toen de Koning zijn twee oudste kinderen,
prins Boudewijn en prinses Charlotte, een
maand naar Noordwijk stuurde, om daar,
in Noord-Nederlandsche omgeving en in
'a ècht-Hollandsch gezin, de taal te leeren
spreken van verreweg het grootste deel van
zijn volk. Uit de vroeger, nog als kroonprins,
in ons land gemaakte uitstapjes incog
nito en zélf den auto besturend, vaak In
gezelschap zijner onvergetelijke Gemalin
blijken 'skonings behagen-stellen In ons
Nederlandsch milieu, zijn vriendschappe
lijke gevoelens voor ons volk. Dat dit voor
beeld, om zijn kinderen een Nederlandsche
opvoeding te bezorgen, aanstekelijk heeft
gewerkt bij de Waalsche en Fransch Apre-
schadelük zijn dan tekort. Daarop moet men
wél bedacht zijn.
Hieruit spreekt ook een voordeel van het
jodeeren van zout boven het jodeeren van
drinkwater. Van zout gebruiken alle menachen
nagenoeg evenveel, er is geen gevaar, dat men
er zooveel van gebruikt, dat men teveel jodium
naar binnen krijgt. Het gebruik van drink
water loopt echter zeer uiteen; het eene kind
drinkt nagenoeg geen water en het andere
zal ettelijke glazen water per dag drinken. Met
drinkwater bereikt men bovendien niet de be
woners van het platteland, dig van waterlei
ding verstoken zjjn. Voor hen zijn we aange
wezen op de jodeering van keukenzout. De toe
passing van twee verschillende methoden is
op zichzelf reeds een beswaar; er moet dus
een keuze gedaAn worden tusschen beide me
thoden. Indien men de voordeelen van belde
nauwkeurig tegen elkaar afweegt, zal deze
keuze vrjj zeker ten gunste van het keuken
zout moeten uitvallen. Bjj de keukenaout-
methode kan ook de medicus altijd nog een
woordje meespreken; in die gevallen, waarin
hu Juist een jodlum-arm diëet noodzakelijk
acht, zal hü den patiënt dan niet naar een
andere streek behoeven over te brengen, zoo-
als bjj drlnkwaterjodeering noodlg zou kunnen
zjjn.
Beter, zuiverder en vooral gt-
iniitr zout dan JOZO kunt U
ter wereld niet koopen Omdat
JOZO eeo wetenschappelijk
bepaalde hoeveelheid (voor U
niet te proeven !)Jodium bevat...
beschermt het U tegen de zoo
veelvuldig voorkomende krop
(struma). Volwaardig zout! Per
pondspak 8 ct.
KROP IS EEN KRUIS...
NEEM JOZO IN HUIS.'
bloed bruiste op In de aderen van
De vurigheid van haar karakter, sedert
kindsjaren teruggehouden, ontwaaxte
den invloed van verontwaardiging en
dreigde den dam, door den godsienst opgewor
pen te brekenHoe hadden zü haar bedro
gen! Met welke argeloosheid had zij aan hun
hoogstaande rechtschapenheid geloofd en aam
de edele gevoelens van him ziel!
Maar zjj had haar wraak daar voor zich! Dat
testament zou haar herstellen in haar rech
ten.... Wat een val voor die hoogmoedigen.
voor die menachen. die beweerden hun even
naaste te kunnen verpletteren onder den schijn
van zedelijke grootheid. Zjj zouden Alshem-
Park moeten verlaten, geruïneerd, geschand
vlekt, voor altijd beroofd van hun prestige!
■en ruling liep over de leden van Mk Zü,
Een landlooper hield haar voor me staande.
Ik bedankte hem met een handjevol zilverstuk
ken en begon het dier terug te drijven. Einde
lijk kreeg ik het op den grooten weg. Toen ik
het met schreeuwen en duwen bijna een kwar
tier ver Irf een laantje had gekregen, zag ik
dat het t verkeerde laantje was.
Weer gingen we naar den grooten weg. Daar
stond een tuinhekje open en de koe kreeg ’t
in d’r kop daar binnen te stappen. Een oude
daifae en een tuinmansknecht hadden veel
moeite om ze er weer uit te krijgen en weer
moest ik in m’n zak tasten om de aangerichte
schade te vergoeden.
In een tweeden tuin waar geen hekje was en
waar de koe ongehinderd binnen liep, werd Ik
door een hond in m’n arm gebeten. Daar echter
werd de beet beschouwd als een tegenprestatie
voor de schade door de koe aangericht, aoodat
ik er ditmaal zonder betalen afkwam.
Weer op den grooten weg gekomen vond ik
het goede laantje.
Daar tond Dina met den jongen op me te
wachten. Het jog zei grienend, dat boer Jens
hem zou wegjagen wegens het ongeval. Een
gulden „deed hem ophouden met grienen en hjj
vertrok met de koe.
Oina verbond heel lief en behendig m’n ge
beten arm. Daarna zetten we er een vaartje
achter om zoo goed mogelijk thuis te komen.
In t vervolg vermeed ik op m’n wandelingen
zorgvuldig het schilderachtige smalle laantje.
„Nu. dan wordt t tijd, dat jé opsluiten."
..Geen tijd" zei ik en holde verder.
Ik zap, dat de koe kalm een paar happen gras
terzijde van den Weg nam. Maar zoodra ze mij
in t vizier kreeg, sloeg ze d’r achterppoten de
lucht in en galoppeerde weer verder.
vouwde de handen en fluisterde:
dat ik het verstand verlies.
O, mjjn God, vergeef mij!
kinderen.... die goede James...." O, wat een
vreeseljjke gedachte, dat Lily, dat teere wezen
tje, dat Arthur, zoo doordrongen door edele
gevoelens, dat James, zoo eerlijk en waar
schijnlijk onwetend, dat allen, van de .oudsten
tot de jongsten zouden te lijden hebben door
die vreeseiyke onthullingen! Neen, nooit zou
het zoo zjjn, alles zou blijven, zooals het was
en' lederen dag zou zij bidden, opdat de onge
lukkige schuldigen berouw zou gevoelen.
Opeens kwam haar voor den geest, wat
Madge gezegd had: „U moet den uitersten wil
volbrengen van haar, die gestorven is.” Dat was
een dringende plicht... maar was de andere het
nog niet meer? Vanaf de hoogten, waar de ziel
van lady 'Peel zich nu bevond, zou zij begrijpen
en goedkeuren de denkwijze van haar achter
nicht om die onbetwistbare rechten prijs te
geven voor de rust en de eer van die onschul-
digen kinderen, die haar beminden, alsof zij
hun moeder was.
..Ja, tante,” zei Julia, terwijl zij de oogen ves
tigde op het portret van lady Anna, .Ja, ik doe
afstand van alles. Ik behoud slechts de be
scherming van Madge, ik aal trachten u bjj
haar te vervangen. Eigenlijk is dat het eenlg
noodlg e... juffrouw Nephton, de oude be
dienden hebben allen verkregen wat zij noodlg
hadden om te leven, zij worden dus niet be
nadeeld. Slechte ik....”
Zij trok even de schouders op met een ge
baar van cnverschillghekL Trouwens wat gaf
Die woorden brachten Julia eenigszins tot
zichzelf. Zjj richtte zich op en wendde haar
oogen vol angst op Madge. .Bind, je mag niets
van dit alles zeggen.... ik smeek je er om,
ik verbied het je!” zei zij, terwijl zij de hand op
den schouder van het meisje legde.
Plotseling kwam er een uitdrukking van wan
trouwen In de oogen van het kind. Heftig zei zü
„Waarom vraagt u mjj dat? Misschien gaat u
niets opeischen, zult u die dieven laten genie
ten van hetgeen u toebehoort. O, daartoe is u
wel in staat!” riep zij opeens opgewonden. .Maar
neen, de wil van haar, die overleden Is, moet
vervuld worden. Dat moet. Miss Julia!”
Madge was beslist niet het half gekke kind,
dat door iedereen onbekwaam werd geacht iets te
ondernemen of na te denken. ZU had de grootte
“OS1epen van de zending, die haar beschermster
haar had toevertrouwd en haar lippen waren
gesloten gebleven, zj) had niets laten vermoeden
vzn het geheim tot den dag, toen zij oordeelde,
dat het nuttig was het te openbaren. En nu sou
mets haar kunnen weerhouden om allee te be-
gehaald had; zij had den grooten weg bereikt.
Een groote man in een vrachtauto moest gauw
en hard remmen. Toen ik zoowat in z’n nabij
heid gekomen was, stapte hü van z’n wagen en
stond vlak voor mü- Hü keek me kwaad aan
en vroeg:
„Drijf Jü die bl.. koe?”
„Alleen in zekeren zin,’’ antwoordde ik.
„Naar den drommel met je zekeren dn!” foe
terde hü- „DY had een ongeluk van kunnen
komen. Ik had wel dood kunnen zün.”
„Excuseer me.”
„Niks excuseer Als ik niet opgelet had, was
ik er geweest. En waar bleef jü dan? Voor t
gerecht, zou ik denken.”
Ik vond het tafereel dat die man me daar
vóórhield. echt griezelig. Inmiddels wandelde de
koe maar voort over den weg. Ik stopte den
chauffeur wat
klinkende munt
in de hand en
rende weer «e
koe achterna Het
duurde niet lang,
of ik werd aan
geklampt door
een wandelaar In sporteoetuum.
.Bent u aansprakelük voor die koe?" vroeg hü.
„Alleen tot op zekere hoogte.'!
aanwijzing in die richting. En wat hü zeide,
correspondeert op hetgeen wij In Hilversum
hadden gehoord, namelijk, dat het te lage
jodium-gehalte niet alleen voorkomt In het
leidingwater, maar in diverse voedingsmidde
len. Behalve gejodeerde melk in Weesp. be
staat nog ander voedsel, dat met jodium op
peil wordt gebracht.
In het leidingwater zoeke men volgens dr.
Meerburg de oplossing niet, omdat van even
tueel gejodeerd leidingwater practlsch slechts
enkele glazen inhoud per dag in de magen van
de gebruikers terecht komen.
Na een buitengewoon vermoeiende reis werd eindelijk de
maan bereikt en de professor was de eerste, die voet op de
maan zette. Ze keken nieuwsgierig rond, nu ze voor de eerste
Ze keken werkelijk hun
Hoe lang stond Julia daar voor dat bureautje,
bleek als een doode en totaal verbijsterd?....
Plotseling kwam zjj tot bezinning en onwille
keurig keek zjj op haar horloge. Vier uur!
De jagers zouden spoedig terugkeeren of waren
misschien al op het kasteel aangekomen. Zü
moest ook naar huis gaan.
Julia huiverde! Zü sou weer met ben samen
komen met dr. Mac-Rae, wiens schuld zü
niet meer kon ontkennen en met Marian....
Mariani Was het mogelijk? Wat, ook zü was
een huichelaarster.... was een dievegge!
Daarom was het zeker, dat zü probeerde het
bezit van dat groote fortuin goed te maken
door Julia schadeloos te stellen, dat zü zoo
edelmoedig zich betoonde jegens haar broers
en zusters, een edelmoedigheid, die wel wat
De toeneming van struma, voornamelijk on
der de bevolking in het Gooi, heeft zooals
wjj eerder schreven ten onrechte hier en
daar zekere onrust gewekt. Meer in het bij
zonder voor wat Hilversum betreft, had dr. A.
Th. Planten, directeur van den Gemeentelijken
geneeskundigen- en gezondheidsdienst, ons
reeds verzekerd, dat de struma- of krop-ver-
schünselen niet van ernstigen aard zün. Een
voorloopig onderzoek wees uit, dat het aantal
gevallen van struma in lichten graad hier
weliswaar meer dan normaal is, doch reeds
beduidend minder dan enkele jaren geleden.
Vermoedelük doet de gunstige Invloed van het
sedert eenige jaren in den handel zünde
jodiumhoudend keukenzout zich reeds gevoe
len. Intusschen is te Hilversum een driejarig
onderzoek onder ongeveer 11.000 kinderen
gaande, waarbü nauwkeurig de oorzaken der
vergrooting van de schildklier bü ongeveer
één-derde van de totale schooljeugd wordt na
gegaan.
In Bussum, gedeeltelük ook in Naarden en
Weesp, waren de geruchten van struma hard-
nekklger, en men heeft het leidingwater als
oorzaak genoemd. Ginds wordt een onderzoek
geleid door ir. J. O. Koldewijn, den directeur
van de Waterleiding-maatschappü. Of echter
alleen de oplossing moet worden gezocht in
sterkere Jodeering van het drinkwater dat
zal nog moeten blüke^Men neemt intusschen
aan. dat ook de bodêmfetetaldbai^dpcht en
leefwüze kunnen leiden tot het voorkomen van
struma.
Hangende het wetenschapplljk onderzoek op
verschillend gebied, waarbü nader contact
wordt gehouden met den bekenden struma-
specialist prof. R. Josselln de Jong uit Utrecht,
heeft men büvoorbeeld in Weesp al reeds van
wege de bekende .Botstede Oud-Bussum" ge
jodeerde melk onder de schooljeugd verstrekt.
En het succes schünt niet uit te blijven.
Dit experiment leidt tot de vraag, of zeker
jodium-tekort wellicht beter op andere wüze
kan worden aangevuld, dan door toevoeging
aan drinkwater.
Dr. P. Meerburg te Bussum, oud-directeur
van het Centraal laboratorium voor de volks
gezondheid en lid van de voormalige struma-
commissie uit den gezondheidsraad, gaf reeds
vemvonderlük was bü zulk een egoïstische
vrouw. Zü dacht zeker zoo haar schuld te
verminderen en de misschien vlümende ver-
wüten van haar geweten te smoren. Vandaar
dan ook de verklaring van het feit, dat zü
plotseling en geheel haar godsdienstplichten
naliet, iets dat het godvruchtig gemoed van
Julia zoo’n verdriet had gedaan.
Nu welde de verontwaardiging op in haar
hart. Zü herinnerde zich allerlei' omstandighe
den, zü herdacht de eerste jaren van haar ver
blijf bü haar oom, haar dagen, die zü door
bracht
ding,
proeven om den laatsten wil van lady Peel te
doen eerbiedigeneen wil, die dubbel ge
heiligd voor haar was.
„Maar ik moet nadenken, Madge,” zei Julia
op gebroken toon. .Het is zoo onverwachte
Beloof mü, dat je er nooit van zult spreken
zonder mün toestemming.”
Maar Madge schudde heftig het hoofd. .Jk
kan niets beloven.... neen dat kan ik niet”
En glad als een aal onttrok zü zich aan de
handen van Julia en snelde naar bulten. Het
meisje, doordrongen van de ernstige verant-
woordelükheld, opgelegd door de wilsbeschik
king van haar beschermster, was weer het wilde
kind, door niets te weerhouden....
-j--. e „Osservatore Romano” bevat het vol-
1 gende relaas over een wonderbare gene-
zing, die te Loreto is geschied en die van
blüvenden aard Is gebleken.
„Wü zün te weten gekomen, dat zich in Oc
tober van het vorig jaar .een wonderbare ge
nezing van een vrouw heeft voorgedaan in het
Heiligdom van de H. Maagd van Loreto, welke
genezing nu na ongeveer zes maanden van blü
venden aard is gebleken, getuige de attesten
en verklaringen van de doktoren, die de zieke
behandeld hebben.
De levensgeschiedenis van mej. Popollna
Ferrante, geboortig uit Frisa, is een lange lü-
denshistorie. Zü is 37 jaar oud, en werd 33
jaar door de vreeselükste pünen gemarteld.
Reeds op 14-jarigen leeftüd was zü lüdende
aan tuberculose, die zich openbaarde door lu
pus in het gelaat en aan den hals; later kreeg
zü niertuberculose en verlamming van de blaas.
Op 9 October 1937 vertrok uit Ancona de
„Witte Trein” met zieken naar, het Heiligdom
van Loreto. De zieke wilde absoluut aan deze
bedevaart deelnemen
Ziehier wat zü zelf over haar genezing ver
telt:
„Ik vertrok op 9 October op een draagbaar
uit het Hospitaal van Ancona naar het H.
Huisje van Loreto. In den avond daar aange
komen, werd ik eerst naar de kerk gebracht,
en daarna naar het hospitaal, waar ik een
slapeloozen nacht doorbracht, terwül ik door
Pünen en onbegrüpelüke gewaarwordingen
gekweld werd. Den morgen daarop, een Zon
dag, werd ik naar de Kerk van het H. Huisje
gedragen om daar de H. Mis bü te wonen,
evenals de andere zieken van den „Witten
Trein".
Ik kan niet precies zeggen, wat ik toen ge
voelde; ik herinner mü alleen, dat ik Ujdens
de H. Mis een gevoel had van een lichte ver
betering, dat mün pünen verminderden, en tot
mün verbazing merkte ik, dat ik enkele bewe
gingen kon maken, die mü tevoren onmogelük
waren.
Ik dacht niet, dat ik na zooveel jaren van
ziekte nog kon genezen; ik vroeg de H. Maagd,
dat zü mü sterkte zou geven, om mün smarten
geduldig te verdragen. Den geheelen dag voel
de ik, dat ik minder pün had in mün wonden,
maar ik zeide er niets van, aan niemand. Op
Maandagmorgen werd ik teruggebracht naar
het hospitaal van Ancona, en toen men daar
het verband van de wonden afnam, om die
te behandelen, bleek dat de wonden duidelük
symptomen Iran genezing vertoonden. Ik kan
niet zeggen, hoe verheugd ik was te vernemen,
dat ik op weg was naar beterschap. De H.
Maagd had een einde gemaakt aan mün lü-
den van twintig Jaar lang. Twee maanden bleef
ik nog in het Hospitaal ter observatie, en op
23 December kon ik geheel genezen naar Lan-
clano terugkeeren. Dat was wel de schoonste
doopplechtigheid van Prinses Bea-
I jtrix is voorbij, de plechtigheid, waar-
L/ bij Z. M. Koning Leopold als een der
Peetouders aanwezig was. Hierin mogen wü
aanleiding vinden eenige woorden te wüden
san de in hooge mate sympathieke per-
aoonlükheid van dezen vorst.
De Koning der Belgen was de éénige
regeerende vorst onder de koninkUjke en
doorluchtige gasten van H. M. de Koningin
Als verwant aan ons Prinselük Paar, mede
door wülen H. M. Koningin Astrid, daarbü
de jonge koning van 'n stamverwant buur
volk en persoonlük *n kenner en vriend
van Nederland en ons Overzeesch gebied,
heeft Z. M. destijds aan het verzoek, om
peter over Prinses- Beatrix te willen
staan, ook onmiddellük gehoor gegeven.
Daarom was zün komst naar ’s-Graven-
hage, zün persoonlüke deelneming aan de
plechtigheid, waarbü de Koning onze Ko
ningin aan den arm begeleidde, bü het
ceremonieel van den doop voorop gaande,
een uiterst sympathiek gebaar, dat
ons volk zéér zeker niet onopgemerkt ge
bleven is. Het zoo welkom bericht van
heden, dat Z. M. de Koning der Belgen nog
in den loop van dit jaar dAt is het jubi-
leumsjaar van H. M. de Koningin Wilhel
mina een officieel bezoek aan onze
Vorstin en aan ons land zal brengen, brengt
ongetwüfeld dan ook een climax in de
vriendschap tusschen dé Nederlandsche en
Belgische koninklüke families. En het kan
wel niet anders, of dit zal de pogingen aan
beide züden onzer grenzen tot betere
samenwerking tusschen Nederland en Bel
gië te komen, ten zeerste in de hand wer
ken.
an Nederland en onze cultuur, aan
ZX onze wereldpositie, wordt de laatste
jaren in België véél meer bekendheid
gegeven. De Fransche cultuur domineert er
niet meer. Was het niet op speciaal verzoek
van Z. M. Koning Leopold, dat er verleden
jaar in het gebouw van het Nederlandsche
gezantschap te Brussel 'n prachtig geslaagd
Indisch avondfeest werd gegeven, waarbü
Javaansche dansers en danseressen uit Ball
bü gamelang-muziek en tooverachtlge
lichteffecten optraden? De groote verza
meling kunstschatten uit Ned. Oost-Indië
hêt’ te Laeken en de vele albums vol eigen ge
maakte foto’s van wülen Koningin Astrid
zün wel het beste bewüs van Koning Leo
pold’s belangstelling voor het Nederland
sche streven in het overzeesch gebied en
elders.
Dat de nieuwe richting der Belgische
buitenlandsche politiek, enkele jaren gele
den door Koning Leopold zelf aangekon-
digd, nu ook een véél betere kans geeft aan
niet langer louter theoretische, maar
ook practische toenaderingspogingen
tusschen Nederland en België, schijnt ook
een gevolg van het persoonlük initiatief
van Koning Leopold te zün. Voor *n grond
wettig vorst vereischt dit alles, natuurlük,
oneindig veel tact en savoir-faire. Vooral in
voor kende" aristocratie van België, is zeker niet
de geringste verdienste van ’s konings sym
pathie voor Nederland. In dat sedert méér
dan een eeuw verfranschte eigen wereldje
van Grooter-Brussel treedt nu, als de
nieuwste mode, de Noord-Nederlandsche
gouvernante op. De kinderen der gefortu
neerde of hooggeplaatste Belgen moeten
nu ook Nederlandsch leeren spreken; ja,
goed Nederlandsch, zónder dialect en mét
distinctie. Men capituleert niet voor het
Vlaamsch, maar voor de taal, die men het
Vlaamsch tot voorbeeld stelde in den tijd,
toen men het nog bestreed. Ziedaar de ver
heugende gevolgen van het koninklük voor
beeld, dat thans het Belgische Hof het ver
franschte burgermilieu van België voor
oogen houdt.
zü om rükdom? Behalve dan de zoete voldoe
ning van weldaden te kunnen bewijzen, was zü
niet aan geld gehecht, veel minder dan een
jaar geleden. Toen koesterde zü een vagen
droom, een zeker verlangen naar aardsch ge
luk. Maar zou dat fortuin den hinderpaal kun
nen doen verdwünen, die haar scheidde vm
het aangeboden geluk? Het is waar, heer toe
komst zou verzekerd zün door onafhankelük-
heid, zü zou de rust kunnen genieten te mid
den van een aangenaam tehuis, haar artistieke
neigingen kunnen voldoen, die nu gedwars
boomd worden door de proaa va» het leven.
Maar dat alles, ten koste van welken prijs?
„Neen, neen.” zei zü vast besloten. „Wat
hindert het, dat ik arm Müf en afhankelijk
heel mün leven.maar zü. die arme kinderen,
zullen nooit het geheim kennen, dat hun
schande en foltering zou uitmaken.... Als ik
Madge maar kan beletten te spreken....”
Zü verliet het huis, waar zooveel illusies ver
nietigd waren en ging terug naar het kasteel
De Jagers waren thuis gekomen. Julia zag
James die voor het huls heen en weer wan
delde met eenige van zün gasten. ZU ging het
kasteel binnen door een zijdeur, daar zü er niet
op gesteld waa haar ontdaan gelaat te toonen.
-j-^rins Leopold was bemind onder de
L^Eton-boys van zün klas, toen hü in
Engeland werd opgevoed. Toen na den
oorlog een kentering kwam in-de nationa
listische Vlaamsche jeugd van België, die
nu strijdlustig naar leiders (die ontbraken)
begon uit te zien, liet Prins Leopold den
Vlamingen bü alle voorkomende gelegen
heden blüken dat hü behoorlük Neder
landsch kende. In een tijd, toen de strüd
voor het Vlaamsch nog niet zoover gewem-
nen was als op dit oogenblik, heeft men
het beleefd, dat Prins Leopold den burge
meester van een groote Vlaamsche stad op
z’n plaats zette, waar deze hem in het
Franschnad begroet, door.... in 1
Vlaamsch te antwoordèn. En dit óók
dient gezegd in goed Vlaamsch, zonder
dialecten-büsmaak.
Koning Albert had al vóór den oorlog de
teekenen des tijds vooruitgezien en zich
^rop ingesteld een heropleving van de
Vlaamsch-Fransche tegenstelling die
weleens de Belgische volkseenheid kon be
dreigen te voorkomen. Z. M. belastte
Herman Teirlinck, den grooten Vlaamschen
letterkundige, met de opvoeding van de
prinsen Leopold en Karei. Maar koning
Leopold’s leermeester behoorde tot de
(langzaam verdwünende) generatie van
„gewestelüke” Vlamingen, die, hoezeer ook
meesters in het gebruik van onze taal, het
koorder haar een fortuin had aangeboden in
ruil voor een leugende leugen van heel
haar leven. Zü had de fortuin zien lonken, het
zoo begeerde goud, een huwelük met James
Brice, het eenigste verlangen van haar egoïs
tisch hart.... En haar vader had met duivel-
sche sluwheid al de bedenkingen, die zün doch
ter ongetwüfeld had uitgesproken, weggerede
neerd en zü was gevallen, zü die door iedereen
werd aangezien als een model van rechtscha
penheid en hooge deugd. Julia ook, hoewel zü
altüd de neiging van Marian om de zuivere
katholieke leer van zich af te zetten, had be
treurd, had toch in haar die gestrengheid van
principes erkend en geprezenMaar het
fortuin had dat gebouw, dat oogenschünlük
niet omver te werpen was, vernietigd.
Het
Julia,
haar
onder
Méér büvoorbeeld zal men bereiken met
jodeering van zout, waarmee veel spüzen nood-
zakelük moeten worden bereid.
Boekelo brengt onder den naam „Joeo" ge
jodeerd keukenzout in den handel, dat per k.g.
5 m.g. bevat. Bü een gemiddeld gebruik van
10 gram zout per dag, krügt de consument
aldus 0.06 m.g. Jodium binnen, hetgeen een
behoorlük aanvullend kwantum is voor de
jodeering van 0.08 m.g., die men dagelüks noo-
in onvermoeid werken in de hulshou-
,de onbeperkte macht, die dr. Mac-Rae
uitoefende, het üzeren Juk, dat gedrukt had
op de schouders van het opgroelend meisje,
zelfs zonder dat zü zich daarvan rekenschap
gaf, zoozeer was die man meester in de kunst
van huichelen. Niet tevreden, dat hü haar be
roofd had van de liefde en het fortuin, dat
lady Peel haar had aangeboden bü den dood
barer lieve moeder, had hü haar geëxploiteerd,
er een dienstbode van gemaakt en de onder-
wüzeres van zün kinderen, terwül hü boven
dien het grootste gedeelte van hetgeen zü met
les geven verdiende, in ontvangst nam. En on
danks dat alles, scheen hü nu nog haar te ver
pletteren onder zün weldaden, was het hem ge
lukt haar te doordringen van het idee, dat zü
hem alles verschuldigd was en dat het werk van
heel haar leven die schuld zoowel stoffelük als
moreel niet zou kunnen voldoen.
En Marian?.... Waarschünlük kende zü niet
de sluwheid van haar vader, zü was eerlük en
oprecht gebleven tot op bet uur, dat de be-
w -r T e waren aoo wat een maand getrouwd,
Vy toen Dina en ik, op een mooien zomer-
dag, een lange wandeling in de vrüe
natuur maakten. We liepen op ons gemak door
een achllderachtlg. smal laantje, toen Dina
eensklaps verschrikt riep:
.Jdeve hemel, een koe!”
De woorden waren nog niet uit haar mond,
of ae klom over een hek en sprong aan den
anderen kant in t gras.
De koe, die ons in ’n laantje tegemoet liep,
bleef eensklaps staan en loeide.
Ik was gebleven waar ik was en trad het dier
kalm tegemoet.
Dina keek naar mü. van uit haar veilige
plaats, met bezorgdheid, maar ook met bewon
dering. Ze begreep dat een man, en zeker
haar man, voor een koe niet op den loop ging,
maar vroeg toch:
,Ben je er niet bang voor, Fred?”
.Bang voor een koe?" antwoordde ik ver-
achtelük, nam de houding van een toreador aan
en keek de koe in de oogen.
„Pas maar op, dat ae je niet in
gooit!” riep Dina weer.
Ik hulde m’n schouders op.
„Of dat ae je niet tegen den grond gooit en
fün trapt.”
„Ze is banger voor mü dan ik voor haar,” zei
ik kranig. „Kük maar!”
Ik sloeg m’n armen omhoog; de koe keerde
zich om en draafde de laan uit
Ik keek naar Dina en zag, dat ze trotach was
op haar man. Nu wilde ik nog even een blik
op de vluchtelinge werpen, toen ik eenige pas
sen voor me een jongen sag staan.
„Dat heb je ’m fün gelapt,” zei hü, en keek
ook de koe na, die nog steeds liep.
Jx, hé?” zei ik fier.
„1 is schande,” hernam de jongen. „Ik moest
op ’m passen, en nou heb je 'm aan *t schrik
ken gemaakt en nou loopt ie den verkeerden
kruit uit. Nou komt ie op den grooten weg en
wordt natuurlijk door *n auto overreden, en
da's jouw schuld en moet jü betalen.”
„Nu,” adviseerde ik, „ga d’r dan maar gauw
achteraan.”
„Zóó hard kan ik niet loopen; ik krüs 'm
toch niet meer.”
„Weet Je wat?" opperde Dina, ,«a jü et
maar achter aan; „je hebt langere beenen dan
hü en je kunt reusachtig loopen.”
„Je hebt ’m aan t schrikken gemaakt; *k
zal ’t aan boer Jens vertellen," dreigde de
jongen.
„Ga nu maar gauw,” spoorde Dina
..koelen zün vreeselük duur,” geloof ik.