De avonturen van een verkeersagentje vrouw Antoon Coolen Dr. P.H. Ritter Jr. Koning Leopold een vriend van Nederland SKctwïAaal aan den daq I een t hoogstaande Een nabetrachting WOENSDAG 18 MEI 1938 Wonderbare genezing J5» en 7 schreven RINSO, SPECIAAL VOOR DE WASMACHINE OVERVETTE Rond de Gooiache struma- gevaUen HOE VOORZIEN WIJ IN JODIUM-TEKORT? WEET U, «u» ooit U 17 kilo gezinswas mat Rinso prachtig helder wit krijgt binnen anderhalf uur voor slechts 12'/i cent? det U het sop van de nieuwe, „overvette" Rinso vele malen achter een kunt gebruiken en wel voor het witte, bonte on gekleurde goed? dat zich op elk pak Rinso een bon voor fraaie en nuttige ge schenken bevindt? Een dure wandeling de lucht un, Enkele jodium-verbindingen echter kan maal de maan van soo nabij zagen. M-MOT oogen uit. ten,” antwoordde de agent. proeven om HOOFDSTUK 14 Bewerkt naar het Fransch door CHRISTINE KAMP het net leek alsof de maan een reusachtige pannekoek was. „Zouden ze hier ook landingsterreinen hebben?” vroeg de kabou ter weer. „De weet het niet, we moeten maar onze beurt afwach- a Ie 114 D dig heeft. Grootere hoeveelheid Aan tafel gebruilee men uitsluitend Boekelo’z Tafelzout, bus i 340 gr. 20 et. Gevulde glazen strooier 10 ct. de, nu „Ik geloof, MU wreken?.... En die arme Ik liep zoo hard als ik kon achter de koe aan en stelde mezelf allerlei vragen. Hoeveel kostte een koe? Was het strafbaar bij de wet, zoo’n beest den grooten weg op te jagen? Als een auto zwenkte om een koe te ontwijken en tegen een boom reed, zou Ik dan de herstel- kosten moeten betalen? En als de koe nooit meer gepakt werd, wat dan? Het duurde toch een tjjdje eer ik haar In- Jodeering van voedingsmiddelen, als bijvoor beeld keukenzout geeft beter rendement en laat den medicus meer vrijheid. dat Rinso even goed voor de tobbe als voor de wasmachine is? Als U dat alles weet, dan gebruikt U zeker' niet meer een A gewoon zeeppoeder, maar alleen de nieuwe, „overvette" RINSO voor slechts 121 cent met geschenkenbon Kerstmis, die ik van mijn leven heb meege maakt.’’ Tot zoover het relaas van de zieke zelf. Het is zeker, dat haar genezing, die op zoo wonderbare wijze Is geschied, terwijl de ge- neesheeren alle hoop hadden opgegeven, de le vendige belangstelling van de doktoren gewekt heeft. Prof. Cappelli heeft verklaard, lat de verschijnselen van het ontstekingsproces bij de zieke vrij plotseling verdwenen zijn. *n België, waar tot voor kort let terlijk idles nog onder de antl-Vlaamsche psychose lag. De reeds zichtbare resultaten eener kentering doen de zelfstandigheid van Koning Leopold des te meer waardee- ren.’ Moge zijn officleele bezoek, later in dit jaar, zoowel het materieel als het geestelijk verkeer tusschen Nederland en België mede bevorderen. Want .Belgen en Nederlanders zijn stamverwante volken", heeft Koning Leopold eens *n groepje journalisten ver zekerd. spreken van sulver en beschaafd Neder- landsch nog niet zoozeer tot een cultuur hadden gemaakt, als het huidige geslacht dat doet. Des te opmerkelijker is het daar om, dat Koning Leopold een Nederlandsch spreekt en schrijft, waaraan niets ont breekt. Sedert zijn troonsbestijging aan vaardt men aan het Hof te Brussel de Noord-Nederlandsche uitspraak als maat staf, hetgeen drie jaren geleden bleek, toen de Koning zijn twee oudste kinderen, prins Boudewijn en prinses Charlotte, een maand naar Noordwijk stuurde, om daar, in Noord-Nederlandsche omgeving en in 'a ècht-Hollandsch gezin, de taal te leeren spreken van verreweg het grootste deel van zijn volk. Uit de vroeger, nog als kroonprins, in ons land gemaakte uitstapjes incog nito en zélf den auto besturend, vaak In gezelschap zijner onvergetelijke Gemalin blijken 'skonings behagen-stellen In ons Nederlandsch milieu, zijn vriendschappe lijke gevoelens voor ons volk. Dat dit voor beeld, om zijn kinderen een Nederlandsche opvoeding te bezorgen, aanstekelijk heeft gewerkt bij de Waalsche en Fransch Apre- schadelük zijn dan tekort. Daarop moet men wél bedacht zijn. Hieruit spreekt ook een voordeel van het jodeeren van zout boven het jodeeren van drinkwater. Van zout gebruiken alle menachen nagenoeg evenveel, er is geen gevaar, dat men er zooveel van gebruikt, dat men teveel jodium naar binnen krijgt. Het gebruik van drink water loopt echter zeer uiteen; het eene kind drinkt nagenoeg geen water en het andere zal ettelijke glazen water per dag drinken. Met drinkwater bereikt men bovendien niet de be woners van het platteland, dig van waterlei ding verstoken zjjn. Voor hen zijn we aange wezen op de jodeering van keukenzout. De toe passing van twee verschillende methoden is op zichzelf reeds een beswaar; er moet dus een keuze gedaAn worden tusschen beide me thoden. Indien men de voordeelen van belde nauwkeurig tegen elkaar afweegt, zal deze keuze vrjj zeker ten gunste van het keuken zout moeten uitvallen. Bjj de keukenaout- methode kan ook de medicus altijd nog een woordje meespreken; in die gevallen, waarin hu Juist een jodlum-arm diëet noodzakelijk acht, zal hü den patiënt dan niet naar een andere streek behoeven over te brengen, zoo- als bjj drlnkwaterjodeering noodlg zou kunnen zjjn. Beter, zuiverder en vooral gt- iniitr zout dan JOZO kunt U ter wereld niet koopen Omdat JOZO eeo wetenschappelijk bepaalde hoeveelheid (voor U niet te proeven !)Jodium bevat... beschermt het U tegen de zoo veelvuldig voorkomende krop (struma). Volwaardig zout! Per pondspak 8 ct. KROP IS EEN KRUIS... NEEM JOZO IN HUIS.' bloed bruiste op In de aderen van De vurigheid van haar karakter, sedert kindsjaren teruggehouden, ontwaaxte den invloed van verontwaardiging en dreigde den dam, door den godsienst opgewor pen te brekenHoe hadden zü haar bedro gen! Met welke argeloosheid had zij aan hun hoogstaande rechtschapenheid geloofd en aam de edele gevoelens van him ziel! Maar zjj had haar wraak daar voor zich! Dat testament zou haar herstellen in haar rech ten.... Wat een val voor die hoogmoedigen. voor die menachen. die beweerden hun even naaste te kunnen verpletteren onder den schijn van zedelijke grootheid. Zjj zouden Alshem- Park moeten verlaten, geruïneerd, geschand vlekt, voor altijd beroofd van hun prestige! ■en ruling liep over de leden van Mk Zü, Een landlooper hield haar voor me staande. Ik bedankte hem met een handjevol zilverstuk ken en begon het dier terug te drijven. Einde lijk kreeg ik het op den grooten weg. Toen ik het met schreeuwen en duwen bijna een kwar tier ver Irf een laantje had gekregen, zag ik dat het t verkeerde laantje was. Weer gingen we naar den grooten weg. Daar stond een tuinhekje open en de koe kreeg ’t in d’r kop daar binnen te stappen. Een oude daifae en een tuinmansknecht hadden veel moeite om ze er weer uit te krijgen en weer moest ik in m’n zak tasten om de aangerichte schade te vergoeden. In een tweeden tuin waar geen hekje was en waar de koe ongehinderd binnen liep, werd Ik door een hond in m’n arm gebeten. Daar echter werd de beet beschouwd als een tegenprestatie voor de schade door de koe aangericht, aoodat ik er ditmaal zonder betalen afkwam. Weer op den grooten weg gekomen vond ik het goede laantje. Daar tond Dina met den jongen op me te wachten. Het jog zei grienend, dat boer Jens hem zou wegjagen wegens het ongeval. Een gulden „deed hem ophouden met grienen en hjj vertrok met de koe. Oina verbond heel lief en behendig m’n ge beten arm. Daarna zetten we er een vaartje achter om zoo goed mogelijk thuis te komen. In t vervolg vermeed ik op m’n wandelingen zorgvuldig het schilderachtige smalle laantje. „Nu. dan wordt t tijd, dat jé opsluiten." ..Geen tijd" zei ik en holde verder. Ik zap, dat de koe kalm een paar happen gras terzijde van den Weg nam. Maar zoodra ze mij in t vizier kreeg, sloeg ze d’r achterppoten de lucht in en galoppeerde weer verder. vouwde de handen en fluisterde: dat ik het verstand verlies. O, mjjn God, vergeef mij! kinderen.... die goede James...." O, wat een vreeseljjke gedachte, dat Lily, dat teere wezen tje, dat Arthur, zoo doordrongen door edele gevoelens, dat James, zoo eerlijk en waar schijnlijk onwetend, dat allen, van de .oudsten tot de jongsten zouden te lijden hebben door die vreeseiyke onthullingen! Neen, nooit zou het zoo zjjn, alles zou blijven, zooals het was en' lederen dag zou zij bidden, opdat de onge lukkige schuldigen berouw zou gevoelen. Opeens kwam haar voor den geest, wat Madge gezegd had: „U moet den uitersten wil volbrengen van haar, die gestorven is.” Dat was een dringende plicht... maar was de andere het nog niet meer? Vanaf de hoogten, waar de ziel van lady 'Peel zich nu bevond, zou zij begrijpen en goedkeuren de denkwijze van haar achter nicht om die onbetwistbare rechten prijs te geven voor de rust en de eer van die onschul- digen kinderen, die haar beminden, alsof zij hun moeder was. ..Ja, tante,” zei Julia, terwijl zij de oogen ves tigde op het portret van lady Anna, .Ja, ik doe afstand van alles. Ik behoud slechts de be scherming van Madge, ik aal trachten u bjj haar te vervangen. Eigenlijk is dat het eenlg noodlg e... juffrouw Nephton, de oude be dienden hebben allen verkregen wat zij noodlg hadden om te leven, zij worden dus niet be nadeeld. Slechte ik....” Zij trok even de schouders op met een ge baar van cnverschillghekL Trouwens wat gaf Die woorden brachten Julia eenigszins tot zichzelf. Zjj richtte zich op en wendde haar oogen vol angst op Madge. .Bind, je mag niets van dit alles zeggen.... ik smeek je er om, ik verbied het je!” zei zij, terwijl zij de hand op den schouder van het meisje legde. Plotseling kwam er een uitdrukking van wan trouwen In de oogen van het kind. Heftig zei zü „Waarom vraagt u mjj dat? Misschien gaat u niets opeischen, zult u die dieven laten genie ten van hetgeen u toebehoort. O, daartoe is u wel in staat!” riep zij opeens opgewonden. .Maar neen, de wil van haar, die overleden Is, moet vervuld worden. Dat moet. Miss Julia!” Madge was beslist niet het half gekke kind, dat door iedereen onbekwaam werd geacht iets te ondernemen of na te denken. ZU had de grootte “OS1epen van de zending, die haar beschermster haar had toevertrouwd en haar lippen waren gesloten gebleven, zj) had niets laten vermoeden vzn het geheim tot den dag, toen zij oordeelde, dat het nuttig was het te openbaren. En nu sou mets haar kunnen weerhouden om allee te be- gehaald had; zij had den grooten weg bereikt. Een groote man in een vrachtauto moest gauw en hard remmen. Toen ik zoowat in z’n nabij heid gekomen was, stapte hü van z’n wagen en stond vlak voor mü- Hü keek me kwaad aan en vroeg: „Drijf Jü die bl.. koe?” „Alleen in zekeren zin,’’ antwoordde ik. „Naar den drommel met je zekeren dn!” foe terde hü- „DY had een ongeluk van kunnen komen. Ik had wel dood kunnen zün.” „Excuseer me.” „Niks excuseer Als ik niet opgelet had, was ik er geweest. En waar bleef jü dan? Voor t gerecht, zou ik denken.” Ik vond het tafereel dat die man me daar vóórhield. echt griezelig. Inmiddels wandelde de koe maar voort over den weg. Ik stopte den chauffeur wat klinkende munt in de hand en rende weer «e koe achterna Het duurde niet lang, of ik werd aan geklampt door een wandelaar In sporteoetuum. .Bent u aansprakelük voor die koe?" vroeg hü. „Alleen tot op zekere hoogte.'! aanwijzing in die richting. En wat hü zeide, correspondeert op hetgeen wij In Hilversum hadden gehoord, namelijk, dat het te lage jodium-gehalte niet alleen voorkomt In het leidingwater, maar in diverse voedingsmidde len. Behalve gejodeerde melk in Weesp. be staat nog ander voedsel, dat met jodium op peil wordt gebracht. In het leidingwater zoeke men volgens dr. Meerburg de oplossing niet, omdat van even tueel gejodeerd leidingwater practlsch slechts enkele glazen inhoud per dag in de magen van de gebruikers terecht komen. Na een buitengewoon vermoeiende reis werd eindelijk de maan bereikt en de professor was de eerste, die voet op de maan zette. Ze keken nieuwsgierig rond, nu ze voor de eerste Ze keken werkelijk hun Hoe lang stond Julia daar voor dat bureautje, bleek als een doode en totaal verbijsterd?.... Plotseling kwam zjj tot bezinning en onwille keurig keek zjj op haar horloge. Vier uur! De jagers zouden spoedig terugkeeren of waren misschien al op het kasteel aangekomen. Zü moest ook naar huis gaan. Julia huiverde! Zü sou weer met ben samen komen met dr. Mac-Rae, wiens schuld zü niet meer kon ontkennen en met Marian.... Mariani Was het mogelijk? Wat, ook zü was een huichelaarster.... was een dievegge! Daarom was het zeker, dat zü probeerde het bezit van dat groote fortuin goed te maken door Julia schadeloos te stellen, dat zü zoo edelmoedig zich betoonde jegens haar broers en zusters, een edelmoedigheid, die wel wat De toeneming van struma, voornamelijk on der de bevolking in het Gooi, heeft zooals wjj eerder schreven ten onrechte hier en daar zekere onrust gewekt. Meer in het bij zonder voor wat Hilversum betreft, had dr. A. Th. Planten, directeur van den Gemeentelijken geneeskundigen- en gezondheidsdienst, ons reeds verzekerd, dat de struma- of krop-ver- schünselen niet van ernstigen aard zün. Een voorloopig onderzoek wees uit, dat het aantal gevallen van struma in lichten graad hier weliswaar meer dan normaal is, doch reeds beduidend minder dan enkele jaren geleden. Vermoedelük doet de gunstige Invloed van het sedert eenige jaren in den handel zünde jodiumhoudend keukenzout zich reeds gevoe len. Intusschen is te Hilversum een driejarig onderzoek onder ongeveer 11.000 kinderen gaande, waarbü nauwkeurig de oorzaken der vergrooting van de schildklier bü ongeveer één-derde van de totale schooljeugd wordt na gegaan. In Bussum, gedeeltelük ook in Naarden en Weesp, waren de geruchten van struma hard- nekklger, en men heeft het leidingwater als oorzaak genoemd. Ginds wordt een onderzoek geleid door ir. J. O. Koldewijn, den directeur van de Waterleiding-maatschappü. Of echter alleen de oplossing moet worden gezocht in sterkere Jodeering van het drinkwater dat zal nog moeten blüke^Men neemt intusschen aan. dat ook de bodêmfetetaldbai^dpcht en leefwüze kunnen leiden tot het voorkomen van struma. Hangende het wetenschapplljk onderzoek op verschillend gebied, waarbü nader contact wordt gehouden met den bekenden struma- specialist prof. R. Josselln de Jong uit Utrecht, heeft men büvoorbeeld in Weesp al reeds van wege de bekende .Botstede Oud-Bussum" ge jodeerde melk onder de schooljeugd verstrekt. En het succes schünt niet uit te blijven. Dit experiment leidt tot de vraag, of zeker jodium-tekort wellicht beter op andere wüze kan worden aangevuld, dan door toevoeging aan drinkwater. Dr. P. Meerburg te Bussum, oud-directeur van het Centraal laboratorium voor de volks gezondheid en lid van de voormalige struma- commissie uit den gezondheidsraad, gaf reeds vemvonderlük was bü zulk een egoïstische vrouw. Zü dacht zeker zoo haar schuld te verminderen en de misschien vlümende ver- wüten van haar geweten te smoren. Vandaar dan ook de verklaring van het feit, dat zü plotseling en geheel haar godsdienstplichten naliet, iets dat het godvruchtig gemoed van Julia zoo’n verdriet had gedaan. Nu welde de verontwaardiging op in haar hart. Zü herinnerde zich allerlei' omstandighe den, zü herdacht de eerste jaren van haar ver blijf bü haar oom, haar dagen, die zü door bracht ding, proeven om den laatsten wil van lady Peel te doen eerbiedigeneen wil, die dubbel ge heiligd voor haar was. „Maar ik moet nadenken, Madge,” zei Julia op gebroken toon. .Het is zoo onverwachte Beloof mü, dat je er nooit van zult spreken zonder mün toestemming.” Maar Madge schudde heftig het hoofd. .Jk kan niets beloven.... neen dat kan ik niet” En glad als een aal onttrok zü zich aan de handen van Julia en snelde naar bulten. Het meisje, doordrongen van de ernstige verant- woordelükheld, opgelegd door de wilsbeschik king van haar beschermster, was weer het wilde kind, door niets te weerhouden.... -j--. e „Osservatore Romano” bevat het vol- 1 gende relaas over een wonderbare gene- zing, die te Loreto is geschied en die van blüvenden aard Is gebleken. „Wü zün te weten gekomen, dat zich in Oc tober van het vorig jaar .een wonderbare ge nezing van een vrouw heeft voorgedaan in het Heiligdom van de H. Maagd van Loreto, welke genezing nu na ongeveer zes maanden van blü venden aard is gebleken, getuige de attesten en verklaringen van de doktoren, die de zieke behandeld hebben. De levensgeschiedenis van mej. Popollna Ferrante, geboortig uit Frisa, is een lange lü- denshistorie. Zü is 37 jaar oud, en werd 33 jaar door de vreeselükste pünen gemarteld. Reeds op 14-jarigen leeftüd was zü lüdende aan tuberculose, die zich openbaarde door lu pus in het gelaat en aan den hals; later kreeg zü niertuberculose en verlamming van de blaas. Op 9 October 1937 vertrok uit Ancona de „Witte Trein” met zieken naar, het Heiligdom van Loreto. De zieke wilde absoluut aan deze bedevaart deelnemen Ziehier wat zü zelf over haar genezing ver telt: „Ik vertrok op 9 October op een draagbaar uit het Hospitaal van Ancona naar het H. Huisje van Loreto. In den avond daar aange komen, werd ik eerst naar de kerk gebracht, en daarna naar het hospitaal, waar ik een slapeloozen nacht doorbracht, terwül ik door Pünen en onbegrüpelüke gewaarwordingen gekweld werd. Den morgen daarop, een Zon dag, werd ik naar de Kerk van het H. Huisje gedragen om daar de H. Mis bü te wonen, evenals de andere zieken van den „Witten Trein". Ik kan niet precies zeggen, wat ik toen ge voelde; ik herinner mü alleen, dat ik Ujdens de H. Mis een gevoel had van een lichte ver betering, dat mün pünen verminderden, en tot mün verbazing merkte ik, dat ik enkele bewe gingen kon maken, die mü tevoren onmogelük waren. Ik dacht niet, dat ik na zooveel jaren van ziekte nog kon genezen; ik vroeg de H. Maagd, dat zü mü sterkte zou geven, om mün smarten geduldig te verdragen. Den geheelen dag voel de ik, dat ik minder pün had in mün wonden, maar ik zeide er niets van, aan niemand. Op Maandagmorgen werd ik teruggebracht naar het hospitaal van Ancona, en toen men daar het verband van de wonden afnam, om die te behandelen, bleek dat de wonden duidelük symptomen Iran genezing vertoonden. Ik kan niet zeggen, hoe verheugd ik was te vernemen, dat ik op weg was naar beterschap. De H. Maagd had een einde gemaakt aan mün lü- den van twintig Jaar lang. Twee maanden bleef ik nog in het Hospitaal ter observatie, en op 23 December kon ik geheel genezen naar Lan- clano terugkeeren. Dat was wel de schoonste doopplechtigheid van Prinses Bea- I jtrix is voorbij, de plechtigheid, waar- L/ bij Z. M. Koning Leopold als een der Peetouders aanwezig was. Hierin mogen wü aanleiding vinden eenige woorden te wüden san de in hooge mate sympathieke per- aoonlükheid van dezen vorst. De Koning der Belgen was de éénige regeerende vorst onder de koninkUjke en doorluchtige gasten van H. M. de Koningin Als verwant aan ons Prinselük Paar, mede door wülen H. M. Koningin Astrid, daarbü de jonge koning van 'n stamverwant buur volk en persoonlük *n kenner en vriend van Nederland en ons Overzeesch gebied, heeft Z. M. destijds aan het verzoek, om peter over Prinses- Beatrix te willen staan, ook onmiddellük gehoor gegeven. Daarom was zün komst naar ’s-Graven- hage, zün persoonlüke deelneming aan de plechtigheid, waarbü de Koning onze Ko ningin aan den arm begeleidde, bü het ceremonieel van den doop voorop gaande, een uiterst sympathiek gebaar, dat ons volk zéér zeker niet onopgemerkt ge bleven is. Het zoo welkom bericht van heden, dat Z. M. de Koning der Belgen nog in den loop van dit jaar dAt is het jubi- leumsjaar van H. M. de Koningin Wilhel mina een officieel bezoek aan onze Vorstin en aan ons land zal brengen, brengt ongetwüfeld dan ook een climax in de vriendschap tusschen dé Nederlandsche en Belgische koninklüke families. En het kan wel niet anders, of dit zal de pogingen aan beide züden onzer grenzen tot betere samenwerking tusschen Nederland en Bel gië te komen, ten zeerste in de hand wer ken. an Nederland en onze cultuur, aan ZX onze wereldpositie, wordt de laatste jaren in België véél meer bekendheid gegeven. De Fransche cultuur domineert er niet meer. Was het niet op speciaal verzoek van Z. M. Koning Leopold, dat er verleden jaar in het gebouw van het Nederlandsche gezantschap te Brussel 'n prachtig geslaagd Indisch avondfeest werd gegeven, waarbü Javaansche dansers en danseressen uit Ball bü gamelang-muziek en tooverachtlge lichteffecten optraden? De groote verza meling kunstschatten uit Ned. Oost-Indië hêt’ te Laeken en de vele albums vol eigen ge maakte foto’s van wülen Koningin Astrid zün wel het beste bewüs van Koning Leo pold’s belangstelling voor het Nederland sche streven in het overzeesch gebied en elders. Dat de nieuwe richting der Belgische buitenlandsche politiek, enkele jaren gele den door Koning Leopold zelf aangekon- digd, nu ook een véél betere kans geeft aan niet langer louter theoretische, maar ook practische toenaderingspogingen tusschen Nederland en België, schijnt ook een gevolg van het persoonlük initiatief van Koning Leopold te zün. Voor *n grond wettig vorst vereischt dit alles, natuurlük, oneindig veel tact en savoir-faire. Vooral in voor kende" aristocratie van België, is zeker niet de geringste verdienste van ’s konings sym pathie voor Nederland. In dat sedert méér dan een eeuw verfranschte eigen wereldje van Grooter-Brussel treedt nu, als de nieuwste mode, de Noord-Nederlandsche gouvernante op. De kinderen der gefortu neerde of hooggeplaatste Belgen moeten nu ook Nederlandsch leeren spreken; ja, goed Nederlandsch, zónder dialect en mét distinctie. Men capituleert niet voor het Vlaamsch, maar voor de taal, die men het Vlaamsch tot voorbeeld stelde in den tijd, toen men het nog bestreed. Ziedaar de ver heugende gevolgen van het koninklük voor beeld, dat thans het Belgische Hof het ver franschte burgermilieu van België voor oogen houdt. zü om rükdom? Behalve dan de zoete voldoe ning van weldaden te kunnen bewijzen, was zü niet aan geld gehecht, veel minder dan een jaar geleden. Toen koesterde zü een vagen droom, een zeker verlangen naar aardsch ge luk. Maar zou dat fortuin den hinderpaal kun nen doen verdwünen, die haar scheidde vm het aangeboden geluk? Het is waar, heer toe komst zou verzekerd zün door onafhankelük- heid, zü zou de rust kunnen genieten te mid den van een aangenaam tehuis, haar artistieke neigingen kunnen voldoen, die nu gedwars boomd worden door de proaa va» het leven. Maar dat alles, ten koste van welken prijs? „Neen, neen.” zei zü vast besloten. „Wat hindert het, dat ik arm Müf en afhankelijk heel mün leven.maar zü. die arme kinderen, zullen nooit het geheim kennen, dat hun schande en foltering zou uitmaken.... Als ik Madge maar kan beletten te spreken....” Zü verliet het huis, waar zooveel illusies ver nietigd waren en ging terug naar het kasteel De Jagers waren thuis gekomen. Julia zag James die voor het huls heen en weer wan delde met eenige van zün gasten. ZU ging het kasteel binnen door een zijdeur, daar zü er niet op gesteld waa haar ontdaan gelaat te toonen. -j-^rins Leopold was bemind onder de L^Eton-boys van zün klas, toen hü in Engeland werd opgevoed. Toen na den oorlog een kentering kwam in-de nationa listische Vlaamsche jeugd van België, die nu strijdlustig naar leiders (die ontbraken) begon uit te zien, liet Prins Leopold den Vlamingen bü alle voorkomende gelegen heden blüken dat hü behoorlük Neder landsch kende. In een tijd, toen de strüd voor het Vlaamsch nog niet zoover gewem- nen was als op dit oogenblik, heeft men het beleefd, dat Prins Leopold den burge meester van een groote Vlaamsche stad op z’n plaats zette, waar deze hem in het Franschnad begroet, door.... in 1 Vlaamsch te antwoordèn. En dit óók dient gezegd in goed Vlaamsch, zonder dialecten-büsmaak. Koning Albert had al vóór den oorlog de teekenen des tijds vooruitgezien en zich ^rop ingesteld een heropleving van de Vlaamsch-Fransche tegenstelling die weleens de Belgische volkseenheid kon be dreigen te voorkomen. Z. M. belastte Herman Teirlinck, den grooten Vlaamschen letterkundige, met de opvoeding van de prinsen Leopold en Karei. Maar koning Leopold’s leermeester behoorde tot de (langzaam verdwünende) generatie van „gewestelüke” Vlamingen, die, hoezeer ook meesters in het gebruik van onze taal, het koorder haar een fortuin had aangeboden in ruil voor een leugende leugen van heel haar leven. Zü had de fortuin zien lonken, het zoo begeerde goud, een huwelük met James Brice, het eenigste verlangen van haar egoïs tisch hart.... En haar vader had met duivel- sche sluwheid al de bedenkingen, die zün doch ter ongetwüfeld had uitgesproken, weggerede neerd en zü was gevallen, zü die door iedereen werd aangezien als een model van rechtscha penheid en hooge deugd. Julia ook, hoewel zü altüd de neiging van Marian om de zuivere katholieke leer van zich af te zetten, had be treurd, had toch in haar die gestrengheid van principes erkend en geprezenMaar het fortuin had dat gebouw, dat oogenschünlük niet omver te werpen was, vernietigd. Het Julia, haar onder Méér büvoorbeeld zal men bereiken met jodeering van zout, waarmee veel spüzen nood- zakelük moeten worden bereid. Boekelo brengt onder den naam „Joeo" ge jodeerd keukenzout in den handel, dat per k.g. 5 m.g. bevat. Bü een gemiddeld gebruik van 10 gram zout per dag, krügt de consument aldus 0.06 m.g. Jodium binnen, hetgeen een behoorlük aanvullend kwantum is voor de jodeering van 0.08 m.g., die men dagelüks noo- in onvermoeid werken in de hulshou- ,de onbeperkte macht, die dr. Mac-Rae uitoefende, het üzeren Juk, dat gedrukt had op de schouders van het opgroelend meisje, zelfs zonder dat zü zich daarvan rekenschap gaf, zoozeer was die man meester in de kunst van huichelen. Niet tevreden, dat hü haar be roofd had van de liefde en het fortuin, dat lady Peel haar had aangeboden bü den dood barer lieve moeder, had hü haar geëxploiteerd, er een dienstbode van gemaakt en de onder- wüzeres van zün kinderen, terwül hü boven dien het grootste gedeelte van hetgeen zü met les geven verdiende, in ontvangst nam. En on danks dat alles, scheen hü nu nog haar te ver pletteren onder zün weldaden, was het hem ge lukt haar te doordringen van het idee, dat zü hem alles verschuldigd was en dat het werk van heel haar leven die schuld zoowel stoffelük als moreel niet zou kunnen voldoen. En Marian?.... Waarschünlük kende zü niet de sluwheid van haar vader, zü was eerlük en oprecht gebleven tot op bet uur, dat de be- w -r T e waren aoo wat een maand getrouwd, Vy toen Dina en ik, op een mooien zomer- dag, een lange wandeling in de vrüe natuur maakten. We liepen op ons gemak door een achllderachtlg. smal laantje, toen Dina eensklaps verschrikt riep: .Jdeve hemel, een koe!” De woorden waren nog niet uit haar mond, of ae klom over een hek en sprong aan den anderen kant in t gras. De koe, die ons in ’n laantje tegemoet liep, bleef eensklaps staan en loeide. Ik was gebleven waar ik was en trad het dier kalm tegemoet. Dina keek naar mü. van uit haar veilige plaats, met bezorgdheid, maar ook met bewon dering. Ze begreep dat een man, en zeker haar man, voor een koe niet op den loop ging, maar vroeg toch: ,Ben je er niet bang voor, Fred?” .Bang voor een koe?" antwoordde ik ver- achtelük, nam de houding van een toreador aan en keek de koe in de oogen. „Pas maar op, dat ae je niet in gooit!” riep Dina weer. Ik hulde m’n schouders op. „Of dat ae je niet tegen den grond gooit en fün trapt.” „Ze is banger voor mü dan ik voor haar,” zei ik kranig. „Kük maar!” Ik sloeg m’n armen omhoog; de koe keerde zich om en draafde de laan uit Ik keek naar Dina en zag, dat ze trotach was op haar man. Nu wilde ik nog even een blik op de vluchtelinge werpen, toen ik eenige pas sen voor me een jongen sag staan. „Dat heb je ’m fün gelapt,” zei hü, en keek ook de koe na, die nog steeds liep. Jx, hé?” zei ik fier. „1 is schande,” hernam de jongen. „Ik moest op ’m passen, en nou heb je 'm aan *t schrik ken gemaakt en nou loopt ie den verkeerden kruit uit. Nou komt ie op den grooten weg en wordt natuurlijk door *n auto overreden, en da's jouw schuld en moet jü betalen.” „Nu,” adviseerde ik, „ga d’r dan maar gauw achteraan.” „Zóó hard kan ik niet loopen; ik krüs 'm toch niet meer.” „Weet Je wat?" opperde Dina, ,«a jü et maar achter aan; „je hebt langere beenen dan hü en je kunt reusachtig loopen.” „Je hebt ’m aan t schrikken gemaakt; *k zal ’t aan boer Jens vertellen," dreigde de jongen. „Ga nu maar gauw,” spoorde Dina ..koelen zün vreeselük duur,” geloof ik.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 9