<Ketu&fiaal c van De avonturen van een verkeersagentje s den daj i bR\üGB- ALLE ABONNÉ’S F 750- F 750- F 250- Mi 'Ot r HET ONE-OV ER-ONE-SY STEEM 1 De vrouw die veel breit Hot niouwt raad tol De Sonnaville Rusthui* Baan beurs bord Op ’t kantje af Huize Bydorp te V oortchoton vorst weer zin - zomer ONS PRIJSRAADSEL - Een figuur>puzzle ssDe vier vierkanten" O plotting vorig roodtel ■r N P< I Pa Jm ter al voordat AANGlPTEMOEX, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL U hebt gMn voorraat ui* bq we^kruitmges dezen rooden driehosk voor Mac dun nodert eatteHjk aee 'raar- /unpswwg! - - .SM 'Sch i Prytwinnaart el - geld - heer - huis - in - keer kring - lende - loop - man - na - nacht - nest - papier - school - storm - tuig - vak - vogel - wervel - ZATERDAG 28 MEI 1938 Z2^ <UtM terwyi O. 1 KI.: B. 10 na PM> e Thans volgt een ketting-raadsel volgens het VAN ONZE ADVERTEERDERS hierbij gepubliceerde schema: al at In al dese gevallen 4 ot Jl »c’ j» 4 Behappen aas in o< KL: V. B. 10 I G1 H< HOOFDSTUK 1* OM at 38 t <M Welk o« (Wordt vervolgd) Sch.: V B. 9 1: 1.171 41 K: 7 4 1 1 KL: Het vierkant II met de woorden: kano - adel - neus en OlsL Het vierkant III met de woorden: kilo - Har - land en orde. Het vierkant IV met de woorden: reep - Ebro - erts en poet. dat men het noodig vond, den verkeersagent. den profaan en de twee kabouters zwarte brillen voor te doen. üi nu was het hun, alsof m heel in de verte de sterren zagen, zoool» de be woners op de aarde 'a avonds. De oplossing van het vorig raadsel was: Het vierkant I wordt gevuld met de woorden: roet - over - eere en tres. men een ketting verkrijgt en dus met elk woord de scrteerlng zou kunnen aan vangen. Onze al- phabettoche volgorde bracht mee, dat er al een paar netjes maast elkaar kwamen, als In - koer - kring, wat in den schakelaar al oplevert: inkeer en keerkring. De rest moeten we nu aan den vernuftlgen puzzelaar overlaten. Sch.: x z H.: A. Ui ir R.: K. B. x KI.: x x x het uw belangstelling aan Nooit zouden de leden van de familie Mac Rae dien winter vergeten. Zy brachten dien door by het ziekbed van Llly, die steeds meer Zjj gevoelden zich onmachtig en Onder de inzenders van een goede oplossing worden weer aes fraaie prijzen verloot. cia «k tot R.: KI.: A. Terwijl we In het middelste vierkant krijgen: steno - talon - elite - notie en oneer. De verbet ózr B make pont tot tre tea is la NI terwijl daarentegen op Sch.: A. B. 10 x H: AB. 10 x R.: x x x KI.: - een t Juf- Stanfleld va au te >1 Dl G UI ka Sch.: H: B. R.: KL Sch.: H.: Sch.: H.: R.: KI.: H. Sch.: H. 10 3 1 H.: |t I R.. H. B. 0 KI.: A. O 4 Met het woord baan te beginnen, rangschik- ke men de overige 30 in alphabettoche volgorde gegeven Aoorden zoodanig, dat het eerste met het tweede, dit tweede weer met het derde woord, en aoo al maar verder, telkens een twee- of meerlettergrepig woord oplevert. Ook bet laatste woord moet met het eerste woord baan zoo'n meerlettergrepig woord opleveren, zoodot ongetwijfeld geopend moet worden (1 Sch.). echter Noord (gever) 1 Schoppen De verbouwing van het Instituut O.L.V. van Lourdes der Zusters Dominicanessen in Huize Bijdorp te Voorschoten nadert haar voltooiing. Het geheel nieuwgebouwde internaat Is sinds eenige maanden in gebruik; in het oude ge bouw zijn geleidelijk nieuwe klaslokalen Inge-- richt en de oude gemoderniseerd; nog enkele zijn onder bouwershanden. Na de vacantie zal, na een bijna tweejarige verbouwing, gen geheel modern Ingerichte school met pensionaat ge reed zijn, die aan alle eiachen voldoet, welke redelijkerwijze gesteld kunnen worden. Het onderwijs omvat een Middelbare Meisjes school met voorbereidende L.O.klassen; daar naast Is een tweejarig hulshoudonderwjjs Inge- rlcht. Het instituut neemt zoowel externe als I interne leerlingen op. enuwachtig aan d*r zakdoek plukkend, aat een jong meisje tegenover de schrijftafel van den commissaris van politie. Het scheen dat ae met moeite haar tranen kon be dwingen. toen ae, dan weer haperend, dan weer vlug, den man der wet bot relaas van de be- rooving gewordei Wanneer opent op: 8ch.: A. H. B. x R. A. V. x Kl.: x x en Zuid troefde een moeilijk Llly stond met moeite op en ging met haar nicht naar de eetzaal Er werd niet meer teruggekomen op dit gesprek en Uly bleef weg kwijnen zonder zich te beklagen, zonder op te houden zich beminnelijk en llefdevol te toonen jegens haar familie, maar vooral jegens haar vader. i Arthur was voor eenige dagen naar Alshem-Park gekomen. Tegenover Lily deed hy zich vrooiljk en <^>gewekt voor, maar alleen met Julia, Het hy zjjn groote droefheid zien. Lily was zjjn geliefkoosde zuster, zy begrepen i elkaar altyd en in allee.... En aldoor was het deselfde vraag: .Maar Julia, wat scheelt haar toch? Wat is er haar op Flower-Cottage over komen? Want, daar lag de oorzaak Arme Arthur, als hy geweten had! effect zou op zyn eerlijk gemoed do openbaring hebben gehad, die de mooie lelie van Alshem- Park had geknakt? Zoo ging het leven verder in het kasteel. In den rechtervleugel van het kasteel droevig en vol angst, In den anderen schitterend en wereldsch. De vrienden van het echtpaar Bric* kwamen talrijk by hen logeeren en Marian ge noot de voldoening van haar hoogmoed. James was er In geslaagd zitting te nemen In het Par lement en dat succes was zonder twyfel te danken Aan de behendigheid van zijn vrouw, meer dan aan zijn persoonlijke talenten of zijn In het jachtende leven gaat het verlangen eener wérkende vrouw vaak uit naar een rustig plekje in een prettige, opgewekte sfeer. Het zoo gunstig bekend staande Sonnaville Rusthuis te Hees by Nymegen is een dier plekjes, waar zy de noodige rust en herstel van krachten en levenslust kan vinden. Het hoofd van de zieke legde zich teeder op den schouder van Julia. „Wy moeten de waar heid onder oogen durven zien. Ik weet, dat ik heenga, boel langzaam, naar de eeuwigheid. Och, ik bob altyd *oo'n gevoelig gemoed gehad, mijn hart te zwak om zulke groote smarten te verdragen.... vreeeeiyke teleurstellingen, zoo- als deae.... Toen ik dat hoorde, was het of er iets in my brak en ik voel, dat niets my *1 kunnen genezèn." In haar oogen lag een uitdrukking van kalme wanhoop, droeviger dan tranen en snikken «Ouden geweest styn. ,Jk treur niet cm het leven, Julia. Twee jaar geleden zou ik dat niet gezegd hebben* Zy zuchtte en haar hand omklemde die van Julia. Zoo bleven zy stil en zwijgend zitten in de rust van den tuin, waar alles van terug- koerende lente sprak. De lucht was zuiver, lauw en geurig. Maar een arm jong hart leed, het worstelde tegen de smart, die het sedert maan- den onmeedoogend beklemde. «Kan, wy moeten naar huls gaan, Lily,” zei moet na een 1 Harten-openlng 1 8. A. gebo den worden. Immer* wanneer de partner op 8ch.: B. 10 x Sch.: A. B. 10 x H.: A. B. 10 x H.: A. H. B. x x R A. H. at R.: H. x x Kl.: H. B. 10 Kl.: x komt een zeer belangryk principe van myn systeem tot uiting. Reeds direct in de eerste biedronde moet de partner n.l. aangeven of er een kans op een manche bestaat, ja dan neen. Een antwoord als: Pas, 1 B. A., of 2 in de- aelfde kleur beteekent neen; elk ander ant woord Ja Aangezien de opening echter zelfs 4H top- Telefonlsch op de hoogte gesteld, verscheen een half uur later tandarts Millington op t noü- tiebureau. De man was zóó opgewonden, dat hu zonder kloppen of groeten het kantoor van des commissaris binnen stormde en direct vroeg; „Hebt u m'n assistente In hechtenis Nnn- men?” Dat heb ik,” luidde bet kalme antwoord. „v*. gens vermoeden van een geflngeerden roofover val. Maar gaat u zitten." ..Excuseer me, mynheer," hernam Millington. al* u bij smalle bruggM die ronde, rood* bord mat 1 zwartaa fUnks) *a 1 noodaa (r*chc*j Pet: varkear van oa*r> z^d* paat dan voor. D* vorig* wmk heb ik myn systeem sche matisch weggegeven en ongetwyfeld 1* niet al les u even duldeiyk geweest. Ik aal daarom beginnen mat de algemeen* prlnclp** van dit systeem uiteen te aetten, aoodat u daardoor d* verschillende biedingen beter zult begrypen. Zooals u Het. 1» er een groot verschil tua- •chen de «lachen voor een opening op de 1ste of 2a band en die voor een opening op de >e of 4e hand! De reden hiervan is drie-ledlg: la Wonrf ds kans op rondpoasen, een deelscore of sells een manche gemaakt had kunnen worden geringer. 3e. Ia na hek paaeen door twee handen de kans grooter, dat de partner geen waardeloos* kaart heeft necl?" ,J«een, mynheer. Ik behandel alles, ook de geldsaken.” „Zoo; enfin, we sullen nu procesverbaal gaan opmaken. Maar langzaam en nauwkeurig. Dus, tot wlen hebt u zich na de berooving het juffrouw Stanfield, zoowat anderhalf uur ge- leden hebt u de woning van uw patroon verlaten, met een bedrag va*.hier keek de com missaris naar i'n aanteekenlngen,”van 400 pond als dekking voor een wissel, die vandaag verviel, van de firmaboe heet die?" .Barrow en Pancy.” .Juist, en juffrouw Stanfield, u droeg dat geld in een taaehje by u in acht biljetten elk van vijftig pond. U was bang voor diefstal en daar om ging u niet met den bus, maar liep." ,Ja, mynheer de r om ml zes ris, t Is even een half uur wandelen tot Barrow Pancy, en t was van morgen zulk mooi weer...." „Dat u zelfs besloot een omweg te maken,” vulde de commissaris aan. „Hoe zoo?” „Wei, u bent van Llghtburnstreet eerst de richting van het Bullamy-park Ingeslagen, Is X niet?” Bessy Stanfield sloeg haar heldere bruine kij kers verlegen neer, antwoordde ze zacht. „En u wgs bang, dat men u het geld In den I bus afhandig sou maken. XI* wel eigenaardig.” „Wat 1* eigenaardig?” vroeg het jonge ding gejaagd. .Dat u met een bedrag van 400 pond In uw taschje niet den koetsten weg genomen hebt Zooals u zelf zei, bent u ruim een kwartier in Xpark geweest.” „Dat is ook zoo, mynheer. Br was byna nie mand in X park en de zon scheen zoo prachtig. Ik wilde daar ,Ja, wat?” „Ben sigaret rooken.” „Vreemd.” „Waarom is dat vreemd, commissaris? By mynheer Melllngton mag Ik natuuriyk niet roo ken en op straat gaat het ook niet.” „Enfin, my goed. U had dus uw sigaret op gerookt. toen eensklaps een man op u toekwam, wiens utterlyk u dadelyk verdacht voor kwam?” ,Ja. Ik had nog nooit zoon verdacht sujet gezien. Hy had noch schoenen noch kousen aan en z'n overhemd was vuil en gescheurd. Ik dacht natuuriyk direct dat hy by me wilde be delen, maar omdat Ik m'n taschje voor hem niet kon openmaken „Een oogenblik, juffrouw Stanfield. Had u dit individu al eerder tiemerkt, of stond hy eens klaps voor u?” ..Eensklaps, alsof hy uit den grond opgere ten was.” I „Zoo. maar vertelt u verder.” 1 „Ik sag den man op me toekomen en wilde I hem uit den weg gaan. Maar vóór ik er op ver- I ,Ja. ik wensch onderricht te worden in den katholieken godsdienst. Vader heeft eerst ge weigerd. maar daarna heeft hy toegegeven.... Arme vader, hy 1* toch wel goed,” fluisterde ■y droevig. Vanaf dien dag kwam er een totale verande ring in Llly. Haar lichaam neigde zich onweer staanbaar naar het graf, maar haar ziel vloog op naar de hoogten van het ware geloof. Dat arme zieltje, zoo engelachtig zuiver, maar door de schuld van haar vader en zuster gefolterd, ondervond nu een gevoel van bevrydlng alsof *y voor zich geopend zag den strengen weg van boete en de heeriyke perspectieven van god- deiyke liefde; met vurigheid ging zy dien weg op, waar al haar vermogens zich vry konden ontwikkelen, waar haar beminnend hart, ver vuld met heeriyke Idealen, ongestoord kon klop pet!, In het begin van de lente zwoer zy het protestantisme af, ontving met de devotie van sen heilige de H. Sacramenten en sedert kwam er een llefeiyke kalmte over haar. Nu kon zy dikwijls glimlachen, niet meer zoo indroevig als In de afgeloopen maanden, maar byna biy en dat gaf aan allen een geheimen troost. en aooals u ziet wordt l_ _2 Harten hoogstwaarschyniyk gemaakt. In het antwoord op een één-openlng Oplossingen worden tot Vrydagmiddag 13 uur ingewacht by den heer O. M. A. Jansen, Ruyadaelstraat 00, Utrecht. *y zag er uit als een iyk, maar er lag onverzetteiyk besluit op haar gelaat Dien avond zei Llly aan Julia: „Ik heb hun vanmorgen gesmeekt om het kwaad te herstel len, om restitutie te doen. Het is de plicht van hen, die heengaan om de groote stem van boet* te doen hoeren...Eerst waren zy als ver stomd te hooren, dat Ik alles vernpmen had..., O, het was zoo moeliyk, hun dat te zeggen! Maar zy hebben ontkend.Julia, Ik heb asa God myn leven opgeofferd voor hun bekeerlng. Het was wel een heel mooi zieltje, dat heen ging. sUl en bekooriyk en de dood was daaraan geiyk. Llly sliep In op een avond, terwyi »U door het geopend venster den sterrenhemel be schouwde en op haar borst het kruisbeeld w Julia in de handen drukte, en zy de gebeden herhaalde, die zy beminde. Zy stierf wel geluk kig, voor altyd bevryd van de harde vingen van het leven, blank in haar onschwa. Haar laatste gebaar was het teeken van net kruis op de hoofden van haar vader en van Marian, die zich over haar heen bogen. laatste blik ging naar Julia, haar laatste dachte naar God. Een oogenblik bleven allen om het sterfneo onbeweegiyk, als verpletterd van droefheid. W- Mac-Rae richtte zich het eerst op. Langzaam, zonder te sidderen, sloot hy de oogen van zu dochter, dan drukte hy zyn lippen op die blees* oogleden. Hy verliet de kamer zonder dat tte In die vreeselyke uren de minste ontroering had te kennen gegeven. uitdrukking ook haar dulsterd. ,Jk hoop, dat je Je vergist. Julia,” zei zy met gedempte stem. „Uly is de schat van onze familie.... wy zouden haar zoo missen....* Die woorden in den mond van de onbe wogen mrs Brice zeiden meer dan een lang discours Julia dacht, dat het gesloten gemoed van die jonge vrouw zich toch wel zou kunnen openen voor zachtere gevoelenzeen dat onder een of anderen weldoenden invloed bet tot be rouw zou kunnen komen.* „Nu zal die meneer van de 90 percent ver swaring der puzzle toch wel tevreden zyn ge weest: ik vind, dat ze meer dan honderd pet moeiiyker was dan de vorige." Dat was aeP der meerdere ontboesemingen Inzake het lastige tooverxaakje. We kregen b.v ook te lesen, dat men ju uren op had zitten Mokken" dat het „heel wat zweetdroppel* heelt gekost" dat het ,*en prachtopgave vanwege bet Jekker zware en varltarende was” dat „men een paar dagen later kwam dan anders, omdat deae puasle lang niet gemakke- lyk is” enz. Ja die „meneer van de 90 percent" heel tevreden, en zyn ,jx>g meer aoo” werd door velen in koor herhaald! We zouden waariyk in de verleiding komen, onze map met zwaar kali ber maar eens leeg te maken, doch we moeten weerstand bieden.... eindelyk Julia het bleeke gelaat kussend, dat tegen haar schouder leunde. „Het is tyd voor de lunch en wy mogen je vader niet laten wachten.” In verschillende landen is het gewoonte o m tijdens de wedrennen de laatste mode te lanceeren: eenige mannerruin s bij het verlaten van het terras aan een boom vastgebonden, terwyi men nu bet veld der ster ren zou gaan bekyken. „Eh als jullie zich nu maar rustig houdt,” zeide de maankabouter. haal geen rare streken uit." Oost speelde dus Harten aanwezig met de 10, waardoor West in parket kwam. Immer*, als hy den Heer in zou zetten, werd in den blinde het Aas ge speeld en zou Zuid den volgenden slag met den Boer maken, terwyi wanneer hy den Heer niet speelt in den blinde. 8ch. 10 wordt geëcarteerd en de volgende slag eveneens voor N.—Z. ia Werkeiyk een fyn staaltje van speltechniek. F. H. A. TUIN moet weten, dat uitgehaalde, kronkelende wol, die niet prettig breit en waarmee het moeliyk is, een regelmatig geheet te bereiken, weer glad te krygen ia als volgt Men doopt het kluwen In lauw boorwater, die de wol weer zacht en „wol lig" maakt en daarna windt men het garen, zonder dit te wringen, om een flesch of ronde doos. Pa* sla het door en door droog is windt men het opnieuw tot een kluwen en onthouden, dat kromgebogen celluloid breinaalden weer recht te maken zyn, door ae boven den wasem van kokend water te hou den. ae onderwyi met de hand recht strijkend na welke behandeling men de naalden ter ver steviging even la koud water legt Bedenken, dat celluloid aeer brandbaar is, du* oppaesen by het vuur. De volgende Inzenders van een goede oplos sing werden door het lot met een, prys begun stigd: C. Berkhout, Bestevaerstrs at 188 HL Amsterdam-West; H. Graansma. Vermeerstraat 37, Amersfoort; W Kapeteyn, Middenstraat 50 Roosendaal (N.-Br.), mej. T. Rosier, Zomer- zorglaan 15, Bloemend**!; mej. W. Banders. Ryksweg Zuid, Eist (Gid); Joe. J. Schouten. Rljnlaan 318, Utrecht slag kan bevatten te het gewenacht, dat de partner het Meden aooveel mogeiyk open houdt. Zelfs op: Sch.: H. x x x 3e. I* de kan* geringer, dat de tegenparty met een zware kaart tegen zit Deae lichte 3e en 4e hand* opening vervult taak van een zwakke 1 klaveren-opening en kan eventueel door de zwakke 1 klaveren worden vervangen. De beteekento van de marges (3—4H en 3tt—4H) is. dat by een opening op het mini mum compensatie in de verdeellng moet zyn en dat by opening op het maximum, dit surplus in de latere biedingen moet wor den aangegeven: Byv.: De gever (1ste hand) aal moeten een op de volgende kaart: Zuid moest op dit spel 5 klaveren spelen West kwam uit met Harten heer en trok Har ten aas na. welke door Zuid getroefd werd. Zuid speelde thans troef vrouw. West dook, uit Noord werd de 4 bygespeeld en Zuid sag tot ayn schrik, dat Oost renonceerde. Aangealen nog een slag in Schoppen verlo ren moest worden, leek down onvermydeiyk maar de goede speltechniek van den Zuidspe- ler leverde een mooi succes op Hy trok Kla ver na en sneed In den blinde met de 9 Daarna speelde hy 3 maal ruiten en zorgde de derde maal in den blinde aan slag te ko men, aoodat het derde Hartentje door Zuid af getroefd kon worden. Vervolgens werden aas «n heer van Schoppen gespeeld In de hoop.dat Oost aan slag kwam. Dit gebeurde en de si tuatie waa als volgt: Sch.: 1* .hier moet vergissing in spel zyn. frouw kan die 400 pond niet verduisterd hebben, omdat ze dat geld eenvou dig niet by zich had.” „Wat zegt u daar?” De zuivere waarheid. De zaak zit aoo. Ik ac cepteerde een wisse), die vandaag verviel. Bar- row, en Pancy hadden dien al meer dan sens geprolongeerd Nu echter wilden ze de betaling niet langer uitgesteld hebben. Juffrouw Stan field was van alles op de hoogte. Ze houdt au boeken by en ik behandel al m'n aaken net haar. Vaak heeft se. ala ik in moeliyke omstan digheden verkeerde, een uitweg gevonden, msar dit keer. „Was het middel, dot ae uitvond, al heel vreemd.” lachte de commissaris. „Ik begrijp er niets ven." hernam d* tand- - arte. .Moe kwam se tot aoo let»? Ze trachtte i my door dien geflngeerden overval uit een groo te moeliykheid te redden, maar wist niet, dat ik juist vandaag kon betalen. Gisteren had ik nog geen 100 pond by elkaar. En vandaag heb ik juffrouw Stanfield nog niet gesproken.” De commit earls dacht een oogenblik na. ,Mu. onder deae omstandigheden zal Ik X ge- 1 val door de vinger* zien, omdat ze zeker met de beste bedoelingen gehandeld heeft. Maar.... ze ontkomt toch op X kantje af aan een straf- proces." Hy drukte op een bel en liet juffrouw Stan field roepen, die een oogenblik later, wat zenuv- achtig, binnenkwam. Nadat de commissar!* haar had meegedeeld wat mynheer Melllngton hem verteld had, hield hy haar z'n eigarettenkoker voor en zei lachend: „Bedien u, juffrouw gtanfield; u bent bier niet in de practyk van dr. Melllngton; hy zsl het u nu niet kwalyk nemen.” „Dank u, mynheer de commissaris," klonk het zacht. „Ik rook nooit vóór tafel.” (Nadruk verboden) vertelde, waarvan ze het slachtoffer was :n. Ze deed dit bywylen aoo vlug, dat ae over dt I vlg, dat ik eerstt niet op adem kon komen." eigen woorden struikelde en de commissaris ar Peinzend trommelde de commissaris met r» niet goed wys uit kon worden. Daarom trachtte hy met een paar vriendeiyke woorden haar op keek hy naar X knappe gezichtje van gang te helpen. Hy streepte opnieuw een blad- zyde door, die hy geschreven had en begon haar verzwakte, bedroefd. De dokter verzorgde zyn dochter met een weergalocoe toewijding. Leed hy?.... Onmoge- lyk dit te raden, want zelfs in deae droevige dagen behield hy zyn zelfbeheerschlng, sender dat een spoor van ontroering, zelfs maar vluch tig op zyn gezicht te zien was. Toch had Lily zich nooit zoo teeder en lief hebbend getoond: het was treffend te zien met welken diepen eerbied zy dien vader omringde, van wlen zy toch wist, dat hy aoo grooteiyks had gezondigd tegen de eer. In hem beschouwde ty toch haar vader en al* het vertrouwen dood was In haar, bleef, ondanks alle*, de eerbied over. Een overgroote troost was voor Julia wegge legd. Op een avond, t(>en zy naast den ligstoel was .komen zitten, waar Lily op uitgestrekt lag, onderbrak het jonge meisje het gesprek, dat zy aoo Juist met Arthur had gevoerd, die den vori- gen avond was aangekomen en sei op een on gewone biyden toon: „Ik heb je iets te vragen, Julia.... Raad eens wat?" .Maar dat weet ik niet, Uly." „Welnu, lieve Julia, ik heb vader permissie gevraagd en nu mag Je zonder vrees met my spreken over de katholieke leer.” „Hoe. Llly? Heb Je dat aan Je vader ge vraagd?” Twee dagen voor haar sterven, het was op een helderen Meimorgen, vroeg zy aan Marian om met haar vader by haar te komen. Zy had ge zorgd met hen alleen te zyn. Toen zy later de Mekekamer verlieten, zag Julia, die in een aan grenzend vertrek zat, dat het gelaat van den dokter nog bleeker was dan gewooniyk en als doorploegd van rimpels. Wat Marian betreft. het juiste eindbod. We sullen nu echter overgaan tot cue spel van de week en de bestudeerlng van systeem inmiddels bevelen. voellg zieltje, een te teere bloem en ik geloof, Marian, dat alles, wat wy doen, niet in staat is haar hier te houden.” Tranen vulden de oogen van Julia, terwyi zy die woorden sprak. Er kwam een zachtere op het koele gelaat van Marian, trotsche oogen werden even ver en Zuid antwoordt met 2 Harten, dan te het Juiste bod voor Noord 4 Harten, waarin Aan tevens het surplus boven de vereischte topsla- gen voor een opening wordt uitgedrukt. Zuid moet Immers ongeveer een kaart heb ben als onderstaand: Bewerkt naar hal Fransch een door CHRISTINE KAMP hoogstaande vrouw dacht was, gaf hy me een stoot tegen rukte het taschje uit m'n hand en t: de kromming van den weg verdwenen, ik begreep wat er gebeurd was." „Was u dan zoo ontdaan van schrik in de eerste oogenbHkken zelfs ntetfc om hulp te roepen?" ,JDe stoot, dien hy me toebracht, was zóó Peinzend trommelde de commissaris met re potlood tegen X deksel van z’n inktpot. Daarna keek hy n»»r X knappe gezichtje van n-»* die ar nog aeer ontdaan uitaag. ,M>, juffrouw Stanfieldhernam hy Atnkt een verhoor af te nemen. I u dat de sporen van dergeiyke geweldpleging «J „U heet dus Bessy Stanfield, u bent 21 jaar zichtbaar zyn? Ik bedoel, blauwe plekken en ongehuwd. Ia dat juist? aoo let»?" .Je., mynheer,” «nikte het meisje I .Ju, dat weet ik niet. Maar X to beat «v». En u bent werkzaam ato aaatotente by tand- I lyk.” arte Millington. Welke bezigheden verricht u „Rn bent u bereid dese sporen aan een wnu daar?” weHJke beambte te laten zien?" „Ik help hem in z'n beroepsbezigheden en I „Natuuriyk, als dat noodaakeiyk to.” voer de boekhouding." ..Dat is seker noodsakeiyk," antwoordde d» „Heeft de heer Melllngton nog meer perso- commissaris. ,Jtn kunt u me ook een aan, opgaven, die X voorval geHen heeft?" „Neen. Ik set u toch, dat X park bym mo goed ato verlaten wee." „Byna, Inderdaad," lachte de ambtenaar I gewend?’’ „Ik soeht naar een politie-agent." „En beht u op den grooten weg langs X parit dan niemand tegengekomen? Eerst in de Round- way-street hebt u een relaas van uw wedanv ren gegeven," „X Is heel goed mogeiyk, dat Ik, opgewaMen als Ik was, eenige menschen over X Ijoofd heb gesien." De commissaris stond op. „Dat waa vert-n juffrouw Stanfield. Nu to de kerel er natuurlik van door. Maar ik zeg u ronduit, dat uw hee> gedrag me zeer vreemd voorkomt. Houdt u sul vnor zóó dom, om my dat sprookje van ben», ving op den mouw te kunnen spelden? x Bptit me, juffrouw Stanfield, maar ik moet u voorla», pig hier houden." „Maar mynheer, u wilt me toch niet.... ,Ja, ik moet u voorloopig in hechtenis' M- men." welsprekendheid, die toch meesleepend kon weaen. als hy er zich de moeite voor gaf. Marian wilde niet gelooven, dat de toestand van Uly byna wanhopig was. Op een avond, toen zy by haar zuster was geweest, sel zy tot Julia, die haar gevolgd was: „Ik biyf volhou den. dat als LUy genoodzaakt zou worden ozn die dofheid van zich af te schudden, zy nu niet in zoo'n toestand sou zyn. Zelfs nu, als zy zou willen genezen. Je. als zy wilde...." fluisterde Julia, „maar zy to er zoo weinig op gesteld Marian keek Julia vragend aan en zei een beetje heftig: .Maar wat scheelt haar toch? Waarom wil ze niet in leven biyven?" .Dot is haar geheimLily to zoo'n f y nge-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 10