De avonturen van een verkeersagentje
s
n
OP TER LANDDAG!
ÏÏCdvetliaal aan den daq
ORRIE
MIVA krachtig
MISSIE machtig
GELOOF EN
STAATKUNDE
NAAR DEN JUBILEUM-
LANDDAG
4
Naar Alkmaar!
r
VRIJDAG 10 JUNI 1938
Plicht tot dankbaarheid
Men zij gewaarschuwd!
Waarom?
i
Si
Weest niet kortzichtig
a
t
Tegen omzetbelasting
op aardbeien
Veilingen richten zich tot
Tweede Kamerleden
I Betty in Nice
Jfcm Bm aaidiae wtetr*
LÜ TrerteW JawaA, tam k
ZSi
C. VENNEKER.
(Nadruk verboden)
L
<3
meer)
Md
trok ttjn
t
De fraaie Stedelijke Muziektuin te Alkmaar, waar de politieke Landdag a.s. Zondag
wordt gehouden
maankaboutecs leeds uitleken nare de vliegmachine, hoorden
deze «relctea bet ronken van den motor en de agent wees, voor
etee sekertMtd op dm «knak, die niet toageteten bad. Op een
drafjq, kmcanen ab aSen aangetoopen.
De draak bleef rtoh vaetbowden m ging dus ook mede over
den vulkaniacben land, tsaar de verkeeraagent juist laag vloog
<an te zorgen. dat da draak door de Hansnen vloog. Maar de
«knak trok «tab van de vtamnm weinig aan. HU bleef aan ds
as bangen.
en in mln at
r.
r.
r.
I
I
i
«foor gedrongen suit
te heffen door mede
der de vrijstellingen te doen opnemen.”
M. J. H. RAAT,
Penningm. R. K. Rykskieskring.
ouders
geen
feit!”
denkt,
die
vak: naar het.... eeuwfeeS.
Ververshoof, Juni 1938.
betreft, ken jtj hier menschen m de buurt,
die Belford of zoo heeten? Neen, zoo heeten se
toch niet!” HU haalde een brief uit zijn zak
en vloog dezen door. Het waren vier dicht-
hö de bewuste passage vond. „O, hier
hem in, „die wonen daar-
WW8V8W
DOOR
CHARLES
GARVIGE
Jack’s lach Honk even zorgeloos ais die van
zjjn vriend.
,JCn als de zaken er niet beter op worden,
zal de laatste Kendale lijken op de eerste.
Op m|jn woord, ik ben geneigd om bolsjewiek
te worden of zoo iets: alles gelijk verdeelen
en dan opnieuw beginnen werkelijk, ik
voel er wat voor,” en hy begon opnieuw te
lachen.
.Maar waar hadden wa bet owes* O ja. die
Belfcrda. r
Melford," verbeterde Jack.
«Natuurlijk, Melfords. Het schijnt dat m’n
vader se een beetje kent. Papa Melford zit in
het Parlement en mijn paps kwam met hem
In kennis bij een van die politieke kletspar-
tjjtjes. Papa Melford schijnt een soort Croesus
te zijn, barst van bet geld, wat je noemt eea
millionBir.”
„Ja, hU te heel r«k.’ bssreffili Jack.
„Juist. Wacht een oogenbllkje, oude Jongen,
aan het swaartepaaat vaa to4 JM, dat k aoazswt «Mes, getoet It maak
is;
dan
moeten zijn.”
„Dat geloof ik ook,” zei Jack, terwijl hy naar
de lange, slanke gestalte keek en het knappe i
zorgelooee gelaat met jongensachtige bestemde- i
ring beschouwde.
,4a, dat is vast. Jack, west je, wat voor soort
meisje ik zou willen trouwen?”
.Meen, nog niet," zei Jack, in afwachting
van wat er komen zou.
„Hm!” nadenkend staarde Guy den rook na, i
enhüe hy tusschen zjjn bijna gesloten lippen i
doorblies; „het soort meisje dat ik aardig zou
vinden. is.... Wat is dat?"
..Dat was Lorrie, <Ue een poging deed <zn i
weg te komen uit de onplezierige situatie on i
ongezien mee te luisteren naar ds beken-
tenissen van een beer; maar bet lawaai dat
se maakte, toen ze zich bewoog en do vraag
van lord Kendale dreven haar haastig naar
haar oude plaatsje terug- Bi «laar zat as. haar
hoofd geleund tegen den grafsteen, met een
hoogrood gezichtje.
.Met.... het moet een konijn zijn," zei Ja<*,
zichtbaar onhandig. „Wil je niet binnen
komen om kermis te maken met mijn vader,
Guy?”
„Graag, ouwe jongen, straks. Laat ik seist
k&Üu sigaar ga*ta Ju, jota. k getoet, dat
Dezen JubUeum-Landdag acht ik van groote
beteekenls. En wel op de eerste plaats, omdat
wij daardoor in de gelegenheid worden gesteld
een plicht van dankbaarheid te vervullen.
Dankbaarheid tegenover onze voorgangers,
die nu een halve eeuw geleden onder moeilijke
omstandigheden en, zonder veel uitzicht op
succes, de Katholieke kiezers in deze gewesten
tot de organisatie brachten.
Bjj velen onder onze geloofsgenooten staat
politieke actie nog niet in een goed blaadje.
Zij vergeten, dat onze vrijheid op godsdiens-
tig gebied,^onze vrije school, vr|je pers, vrijheid partij schrijft V. de volgende principieels
zijn zonder onze actie op politiek terrein. Men
behoeft maar even buiten de grenzen te zien,
om dit te ervaren.
Maar vóór wjj op politiek terrein zoover wa
ren gekomen, is er tientallen van jaren een
enorme hoeveelheid werk moeten worden ver
richt.
Dat te herdenken, impliceert hulde en dank
baarheid aan de mannen, die 50 Jaar geleden
op den roepstem van den onvergeteiyken Dr.
Schaepman, dat werk hebben aangevat. Alleen
deze overweging reeds moet ons opwekken om
in drommen as. Zondag op te trekken naar
den Landdag.
De Vereenigde Veilingen en de B. K T.-
velling te Beverwijk hebben bet volgende adres
gezonden aan de leden van de Tweede Kamer:
„Dato 19 Mei 1.1. heeft het Centraal bureau
van de veilingen in Nederland een adres ge
richt aan de Tweede Kamer der Staten-
Oeneraal, waarbij werd gewezen op de teleur
stelling in de kringen der fruittelers, omdat de
Regeerlng bjj het ontwerp tot wijziging van
de Omzetbelastlngwet 1933 niet heeft kunnen
besluiten, het fruit op te nemen voor vrij
stelling in tabel B.
Dit adres somt voldoende de beswaren en
grieven van de fruittelers op, doch wij meenen
vooral uwe aandacht te moeten vragen vore
«ie omzetbelasting op aardbeien.
Men gelieve te bedenken dat bU de verwer
kingen bij het gebruik van aardbeien in «ie
huishouding 1 K.G. suiker wordt gebruikt op
een ongeveer gelijke hoeveelheid aardbeien.
Deze suiker is reeds met 390 k 400 pet. van
de waarde belast, welke belasting het algemeen
gebruik van aardbeien reeds sterk heeft ent-
wend. o
Hoewel dus een sterke actie gewenscht was
voor accijnsvrije suiker bjj de bereiding van
aardbeien, hebben wjj in 1933 nog de omzet
belasting gekregen, die «foor den elgenaardigen
prjjsgang toch op den tuinder komt te drukken.
De mogelijkheid tot nagenoeg oncontroleer
bare ontduiking der omzetbelastlngwet bij di-
recten verkoop bulten de veilingen om, is een
niet gering möreel gevaar, waardoor de slecht-
willenden worden bevoordeeld.
Dese bijzondere redenen nopen ons, u be
leefd te verzoeken, de bezwaren, «foor de tuin
ders als groote onbillijkheden aangevoeld, ern
stig te overwegen. In de hoop dat U zich daar-
gevoelen die bezwaren op
te trachten, het fruit sn-
keken raken op die betooverende. veelkleurige
bloemenpracht, op die prachtige witte villas
met haar altijd groene tuinen, op al die ele
gante, rondflaneerende, zorgelooae menschen.
Ze had naar het uitdrukkelijke voorschrift van
den dokter gedurende de eerste dagen rust ge-
nomen. op haar balcon in een rusthoek zich in
de zon gekoesterd en alleen voor dT gezondheid
geleefd. Daarna echter had zij zich reeds zóó
aangesterkt gevoeld door de heerlijke, zuivers
lucht, dat se. jong als ze was, naar wat af
leiding begon uit te Men.
Ze begon daarmee met in een afgelegen
hoekje van de saai irf 1 hotel ’s middags thee
te drinken en weigerde natuurlijk, schuchter
en verlegen, als de een of andere heer haar ten
dans vroeg.
Langzaam echter, heel langzaam, ontwaakte
in Betsy bet verlangen een beetje mee te doen
in dese groote, uitgaande wereld. Wie weet
vroeg ze zich self af of ze ooit weer in ds
gelegenheid daartoe zou komen? Albert toch
zou voor een huwelijksreis slechte een beperkt
verlof van zn patroon kunnen krijgen.
t Sprak vanzelf, zoo dacht
ze Albert trouw zou blijven; i
2®
schuldig avontuurtje,
kwaad In.
Ze dacht er meermalen over na en nam toen
een kloek besluit. Vanavond zou in 't Casino
een groot bloemenfeest gegeven worden. Daar
wilde ze aan meedoen. Een enkelen keer slechte
wilde ze een dame uit ds groote wereld zjjn.
Toen ze dan ook. bij 1 naderen van het feest
uur, de trappen naar X Casino afliep, zag ze
er in haar zwarte avondjapon gedistingeerd uit.
Ze betrad de zaal, maar die was bijna leeg. Het
was nog geen 10 uur en t was Betsy niet be
kend, dat de feesten aan de Rlviëra niet zoo
stipt op tijd een aanvang namen, als bfj sss
theatervoorstelling in haar provinciestadje.
Ze begaf Mch naar t terras en verlustigde
zich in den aanbllk van de prachtige omgeving,
beschenen door het zilveren licht der maan.
Eensklaps werd haar aandacht getrokken «foor
een mannelijke gestalte, die daar verderop
stond, en over de balustrade geleund, rustig een
sigaret rookte. Op z’n fUn besneden gelaat lap
een trek van vastberadenheid en wilskracht. HU
zag haar niet en daarom kon se hem op haar
gemak beschouwen. Hoe voornaam was z’n hou
ding, en met welk een gemak, met welk een ele
gance zelfs, droeg
hij z’n keurlgen
zwarten rok! Op
dit «xtgenbllk
dacht ze aan huis,
hoe daar de hee-
ren op het foer-
Hjksch bal der
muzlekvereeniging. gedwongen
meer boerache houding, hun costuum droegen.
BU de gedachte aan sommigen van de heeren
daar, die ze kende, moest ze zich bedwingen,
om niet luid te lachen.
Maar eensklaps werd ze bevreesd. Waw het wel
wel fair van haar, tegenover Albert, die haar
liefhad en die haar geheel vertrouwde, met vuur
te spelen? Ze begaf zich haastig naar U casino.
Nu begontjen de zalen zich langzamerhand
te vullen. r>Ar, ja, daar was hij weer, die man
v»n 1 terras. Had ze goed gezien? Had hij haar
niet een oogenbllk scherp, maar vriéndelijk aan
gekeken? Maar hU liep langs haar heen, en uit
z'n heele correcte boudinp bleek, dat hij een
gentleman was. een man van de wereld, die geen
dame zou naderen, zoolang hij niet wist of as
hem dit wel sou toestaan of wenschen.
Och, dacht Betsy verder, men was slechts een»
maal jong, eenmaal moest men toch iets be
leefd hebben, een enkelen keer, een onschuldig
Montuur!
Ze wierp snel een Mik op den man, en, waar
achtig, nu stond hjj tegenover haar. HU keek
haar aan. Ze wilde het niet, maar toch.... as
lachte even.
De man kwam op haar toe. Lieve hemal, haul
ze maar niet gelachen! Hoe kwam ze er toe?
Nu was hjj bfj haar. Hjj sprak haar aan en as
hoorde hem spreken, duidelijk. HU vroeg:
„Wat gelieft u te gebruiken, mevrouw? Li
monade. Ijs, champagne, cocktail? Onze spe
cialiteit is pêche Melba. Mag ik soms een plaats
voor ’t souper voor u reeerveeren? De prijs par
couvert is slechts negentig francs."
Beschaamd en met een hoogroode kleur keerde
Betsy Zich om en liep zoo gauw ze maar ton
de trappen van t casino af, naar bulten.
Haar zin in een klein, onschuldig avontuur
was ineens, en voor goed verdwenen.
-r w yie met een misprijzend gebaar van verre
yy blijft staan en er voor dankt om mee te
doen, Is In zjjn eigen oogen misschien
nog wel wijs. In waarheid Is hU kortzichtig.
Zoo zegt het de partijvoorzitter, rnr. dr. T. J.
Verschuur, in het speciale Opmarsch-nummer,
gewijd aan onzen Jubileum Landdag.
Gelukkig zjjn er duizenden in onzen Kring,
die ztoh dit verwijt niet behoeven aan te trek
ken. En zU komen wel naar Alkmaar!
Maar «Men honderden en honderden ande
ren dien bekenden stuurlui aan den whl!
hun raad ik aan, met bijzondere aanda«^it te
lezen het bovenaangehaalde Opmarsch-num
mer, dat hun door de goede zorgen van tallooze
toegewijde propagandisten gratis wordt thuis
bezorgd.
En wanneer dat nummer niet-ongelezen den
weg van alle papier opgaat, dan zullen «x>k zU
komen, en zal Alkmaar een Landdag van de
R. K. Staatspartij zien, waarvan de herinnering
in lengte vtm jaren zal voortleven In den Kring
Den Helder en ver daarbuiten!
H. NOLET,
Setuetaris van den Kring Helder.
.Meen, dat
noodlg, kerel dank je intusschen;
wwaa - -3'“’'-
het me vanmorgen. Je kunt er wel
t hebben, als je wilt. VUftig pond! Je
wel vijf en twintig van krijgen" en hjj
Moge 12 Jupl
beelult zijn van
Albert..
Betsy was nu ongeveer een week in Nice en
t leven, dat daar zooveel verzchllde met dat in
de kleine provinciestad waar ze woonde, leek
haar een heerlijke droom. Ze kon niet ultge-
hrletas hswft aan Zija Kerk vooe
speld, dat sij om Zljnentwills vervol
gingen non senaten veedoren. Zalig M|.
die vervolging M)den om de GereoMlg
heid, want hunner te het Koninkrijk
der Hemelen.
:t«y verder, dat
stond bjj haar
vast, maar.... een enkel dansje, één klein, oo-
daar stak toch geen
life hebben ons lot in eigen handen! Ws
yy hebben *t voor t zeggen In Nederland,
dat we christelijk en gezond democra
tisch willen worden geregeerd!
Dat hebben we met de vele goedwillende an
dersdenkenden in onze matot!
We zijn binnen onze grenzen het communis
me en het fascisme absoluut de baas!
Staatsalmacht krijgt bij ons geen kans!
Mits.ja mits....
we niet gaan denken, dat we er al zjjn, we
geen oogenbllk onze werkkracht verslappen, we
volwaardige katholieken blijven, thuis en uit en
overal en altijd,
we het politieke werk niet alleen aan de lei
ders overlaten, doch elk voor zich overtuigd
blijk geeft de katholieke politiek te kennen en
te dienen.
Daar moet het heen!
Laten we de puntjes maar op de 1 zetten!
Dan voelen we ons zelf veilig en stevig!
Dan weet men aan de overzijde, dat er bij
ons geen schijn van wankelmoedigheid aanwe
zig is!
In een groote wapenschouw gaan we dat ks.
Zon<iag in Alkmaar met duizenden getuigen!
H. F. FLUTTMAN.
Kring-voorzitter.
der den Indruk maakte van een verfoopen sujet
te zijn, was moeilijk denkbaar, nü ae den per
soon voor haar aandachtig beschouwde.
„*t Gaat hierom. Je weet dat mijn vader
zoo arm is als de ratten. Dat is hij altijd ge
weest, dat is hjj nog en dat zal hU wel altijd
blijven, veronderstel ik. De Kendale’s zijn altijd
arm geweest; daarom hebben we ook een
naakten man In ons wapen. Onze eerste voor
waren zoo omnenschelUk arm, dat ze
Heeren konden betalen, t Is een
den ouwen heer tevreden stellen als bet moge-
Hjk is. Wat verliefd woeden betreft” hjj
zweeg en trok een gezicht „dat is wat
anders. Ik ben niet zoo heel gauw verliefd
wat onder de gegeven omstandigheden maar
gelukkig is; maar sis ik zin kreeg in een
meisje, dan sou het toch het rechte soort
Ik het meisje, waarvoor ik zou kunnen knielen,
zoo voor me kan heden. Groot ae moet lang
zjjn met motto oogen en bruin haar, een
koninklijken blik je zou kunnen zeggen
als.... als een June; een vrouw die volkomen
op haar plaats zou zjjn in een groot gezelstdiap
of aan het hoofd van je tafel bfj een diner,
snap je.”
„Juist,” aM Jteek; „een soort van beroeps-
schtxsiheid, een koningin van den een cf
anderen hofstoet, uit Matterne Tussaud s wne-
senbeeldenspeL"
Guy lachte.
.^kxtote X maar nog een beetje meer.
Nu kan Ik me wel voorstellen, hoe die Bel
Melfords z|jn. De vader verdiende zijn geld
met t aanleggen van spoot wegen, beweert
mijn pipa, en hU ie geen kwaad soort man.
Ruw en onbehouwen, denk ik. Zoo een, die
je op je rug slaat en dis zijn diner voorna-
melUk met >Un mes naar binnen werkt. Mdar
dat hindert niet, ate je schoonvatier rtjkjte.
weet je. Dan noemt men zottots eoccentriciMt.
Kn het meisje ik denk dat m erg lawaaiig is
en dol op Ueuren. ZU spreekt natuurlijk over
..pa's bezittingen, enz. enz."
Jack schudde zijn hoofd.
.Meen, zoo is re niet, maar dat aal je adt
wel zien."
„Bestaat de familie zit nog meer perrenenF*
vroeg lord Kendale onverschillig.
Men broer,” antwoordde Jack.
.Meen, dat ie het niet. Ik heb het niet
noodlg, kerel dank Je Intusschen; ik heb
juist wat van m’n ouwen heer gekregen,
stuurde
wat van
kunt er -
vreep met zjjn hand in zjjn borstzak.
„Neen." zei Jack bedaard. „Ik heb het niet
noodig. Ik heb nog wat; voorloopig genoeg.
,0 goed,” antwoordde «ie andere luchtig.
„Neen, ik wou Je niet spreken over geld,
Jack, of tenminste niet op die manier, tt
kreeg een brief van mijn vader en een brief
op pooten HÜ vertelde me onder anderen, dat
het geld, dat hij me stuurt, het laatste is
dat hjj voorloopig kan geven. En «ie hemel
weet, tot hoe lang dat „voorloopig” duurt.
Fn toch wou Je er mij de helft van geven,
zei Jack zacht.
Mé? O ja, natuurhjk. Meer wat dien brief
betreft, ken JU hier menschen in de buurt,
die Belford of zoo heeten? Neen, zoo heeten re
toch niet!” HM haalde een brief uit zijn zak
en vloog dezen «foor. Het waren vier dicht
beschreven velletjes en het duurde een
blik voor
is het MelfOTd.”
„Ja,” lichtte Jftck---
ginds” en. hU schudde zijn h«»fd in «ie richting
achter «te pastorie. „Wat wou Je van ben,
Guy?"
bu dezen nzam schrok Lente op en op haar
elleboog geleund, rtaardg w»r Oen
vreemdeling met een uiterst verhaastten blik-
-w--y e laatste wooden, «lie Betsy’s verloofde
1 haar in t oor fluisterde, toen hU aan t
station afscheid van haar had genomen
en z’n oogen daarbij vochtig hadden geschitterd,
«varen:
,MU)f me trouw, liefste."
Gedurende de eerste uren van de reis had
Betsy herhaaldeUjk haar zakdoek «mor den dag
gehaald en de tranen die langs dï wangen rol
den, afgewischt. Natuurlijk zou ze Albert trouw
bUJvenl Hoe goed en bezorgd toch, «ras hü voor
baar. Geen oogenbllk had hU geaarzeld, er in
toe te stemmen, dat ae naar de Franecbe Rlvièra
zou gaan, toen de dokter haar voorgeechreven
had, een maand naar t Zuiden te gaan, voor
luchtverandering. Haar oudere noch zU hadden
daarvoor de noodige middelen, maar die goede
is
van dezen Jubileum Landdag,
katholieken van Alkmaar en
Kennemerland, Westfriezen en bewoners van
Hollands Noordpunt, stedelingen en landbou
wers, tuinders en vlsschers, allen, mo moge-
IMk vergezeld van uw vrouwen, die óók politlék-
mondig zjjn geworden, Zondag is. naar Alk
mare, naar den grooten Landdag
Katholieke Staatspartij van «len Kies-
I 1 kring Den Helder roept haar aanhan-
■L' gers Zondag aA. naar den Landdag te
Alkmaar
Voor velen zal die stem niet vergeefs klinken,
m bet is ons bekend, dat vele honderden zon-
der e Ige verdere aansporing «len oproep van
hun bestuur zullen volgen.
Maar er zUn ook nog anderen. Zij teven nog
voort m de oude sleur en meenen hun plicht
voldoende te vervullen, wanneer zij bU de ver-
ktangen maar goed stemmen. Dat mocht vroe
ger voldoende zijn, doch onze tUd vraagt méér.
Die efscht dringend een intens medeleven met
de groote vraagstukken van den dag. Wil onze
ataataorde, wil de ware democratie blijven be
gaan, dan moeten die- gedragen worden niet
door een kudde „stemvee", maar door wél-
onderlegde, wél bewuste staatsburgers, die wé
te om welke groote dingen het gaat.
Ziet nare het buitenland. Was Spanje ooit
in aoo’n droeven burgeroorlog gedompeld, wan
neer daar alle katholieken hun heilige princl-
pen hadden gekend en beleefd?
Had Oostenrijk zich zonder slag of stoot, ja
■et laaiend enthousiasme, aan de nieutre heer-
achere overgegeven, als een goed geleide orga
nisatie onze geloofsmenschen in een hecht, po
litiek verbond had gehouden?
Laten wU toch die lessen niet nds-verstaan.
Ook bij ons loeren de tegenstanders op letteren
zwakken broeder, die in zijn onkunde hun
drogredenen niet weet te weerstaan.
Politieke voorlichting is daarom dringend
aoodlg, dan volgt het medeleven vanzelf.
Ziehier één der redenen, waarom iedere ka
tholiek uit den Kieskring Den Helder Zondag
te Alkmaar moet komen luisteren naar onze
voormannen, naar onzen eenigen katholieken
pdeater-afgetraardigde pater dr. Beaufort, «lie
vorige week zoo schitterend in de Kamer bet
werkloosheidsvraagstuk behandeld heeft; naar
den hoogst verdienstelijken partij-voorzitter,
oud-mlnister Verschuur; naar den beproefden
en wel-sprekenden katholieken arbeideraherder
De Bruyn.
Doch behalve voorlichting heeft een derge-
IMke landdag nog een ander doel. Wjj moeten
door een massale opkomst met fierheid getul-
ien van onze beginselen.
Op dit punt mogen wij gerust wel eens in
de teer gaan bU onze tegenstanders. Niet voor
tets organiseeren de leiders der extreme be-
wegingen in binnen- en buitenland massa-
Mjeenkomsten van hun volgelingen, gaat
een groote krafüit van uit het met duizentfen
Hleen zijn, een kntoht, die zich manifesteert
te dieper beleven der beginselen, in grootere
offervaardigheid voor de Idealen.
Doch naast deze twee Is er nog een derde re
den, waarom Juist deze Landdag «foor duizen
den moet bezocht worden, en dat is de plicht
van dankbaarheid. Op dezen Zondag immers
terdt herdacht het gtxicfen Jubileum van «ie
Katholieke Kiezersorganisatie in ons gewest.
Wjj aanvaarden too gemakkelijk en als van-
tafeprekend het goede op religieus, sociaal en
politiek gebied, wat wU op dit oogenbiik be-
«ten en vergeten, «tet dit nfiea niet zonder
In het Jongste nummer van de R. K. Staats-
In de Radioomroep, etc. nauwelijks denkbaar I schouwing 7 v- •*-
Ook in de verhouding van geloof en staatkun
dig leven zUn er tusschen den protestant en
den katholiek verschillen, die als het ware een
verschil in levensstijl en denkstijl vormen. Al
I direct sv^iuilt in dezen zin een groote onjuist
heid. Dooniat wjj de denkwijze van „den” ka-
I tholiek vrUwel vermogen aan te geven. Die van
..den” protestant echter niet. Die protestant-
sche denkwijze is slechts, door de uiteenloopen-
de opvattingen, lyin of meer te benaderen.
Met dit voorbehoud formuleeren wU de pro-
I testantsche zlenswfaze als volgt: De waarheden
des getoofs hebber! alleen een bestaan als ge
loofsinhoud. Dat wetenschap en geloof elkander
op een zelfde terrein zouden ontmoeten en ver-
I staan, is niet denkbaar. Want het geloof is van
I een andere en wel absolute orde. Indien al het
geloof met de wetenschap in een verhouding
staat, dan is het deze: de wetenschap leidt uit
I het geloof haar algemeenste Inzicht af. Als de
staatkunde met het geloof In contact komt,
dan zal het geloof zijn waarheid poneeren als
onomstootelijke stelling, waarover niet, op welk
terrein ook, te «liscussieeren valt. Mede omdat
deze stelling overtuiging is, d.w.z. persoonlijk
goed, individueel zlelsbezit. De geloofsopvat
ting mag zich niet en kan zich niet In een ge
wone menschelUke orde, als die van de staat
kunde. op één lij stellen met de voor «He lagere
orde geldende stellingen.
Stel daarnaast eens den trant, waarin de ka
tholiek (werkelijk „de” katholiek) «leze zaken
tracteert. Immer dezelfde methode. Als troor-
beeld slechts de encyclieken der laatste Pausen.
In volkomen harmonie met de geheele traditie.
De encyclieken redeneeren wél. Begeven i
wel in allerlei redelUke, wereldlijke, mensche-
Hjke argumenteering. Wereld en geloof liggen
niet gescheiden «foor een kloof, zóó breed, dat
men van de ééne orde de andere niet beroepen
kan. Natuur en bovennatuur vormen een har- - - - ---
moniscli geheel. Zelfs veronderstelt «te boven- *nsLeï'lng der geesten hier een rol speelt,
natuur in ons de natuur. ZIJ het ook, dat de
bovennatuur op onvergelijkbare wijze de natuur
overtreft, er is Iets «raarln zij gemeenschap
hebben. Geloofswaarheid en natuurlijke, rede
lijke waarheid kunnen voor een beperkt deel
elkander dekken.
Als voorbeeld geldt de natuurlijke kennis,
die wU omtrent God hebben zooals «x>k St
og slechts enkele dagen en uit alle afdee-
lingen van de R. K. Staatspartij in den
1 Kieskring .Melder” zullen de mannen en
„ouwen optrekken naar Alkmaar, om mede te
„eren den Jubileum Landdag die door den
Rljkskieskring aldaar is georganiseerd.
Op dien Jubileum Landdag zal herdacht wor
den de oprichting van den N.-H. Bond van
R K Kiesvereenlgingen vóór 50 jaar. Een dag
om té getuigen van dankbaarheid Jegens O. L.
Heer, die den politieken arbeid van de stich
ten en werkers in den bond too opmerkelijk
beeft gezegend; maar ook een dag om te ge
tuigen van onzen vasten wil om met belde
handen stevig vast te houden wat in die 50
jgren door noesten arbeid, met veel zelfverloo
chening en onbaatzuchtigheid is tot stand ge-
tezeht.
Voor oud en jong zal het a.s. Zondag een dag
nn oprechte vreugde zijn; iedere man of
vrouw die als lid van de R. K. Staatspartij of
in sen bestuursfunctie onze party hebben ge
diend, hebben daarvoor oprechten dank te aan-
resrtien: mare vooral moet men naar Alkmaar
gssn om tezamen te belijden ons onwankelbaar
geloof en vertrouwen in de toekomst, In de lei
ding van onze voormannen, die vooral thans
zulke felle aanvallen hebben te doorstaan. Een
massale samenkomst en geestdriftige beiydenls
ren onze politieke beginselen mogen ’n waardig
sluitstuk zijn van 50 jaar politieken arbeid.
Gaat allen a.s. Zondag naar Alkmaar, leden
ren de R. K. Staatsparty in ons gewest, maar
let eens tydens uw reis naar Alkmare op onze
kerken en scholen. Overpeins eens de plaats
die «rU katholieken thans innemen in *t open
bars leven en In de volksvertegenwoordiging
en boe dat alles was voor 50 Jaar terug. Wordt
u dan vooral bewust, dat gy mede verantwoor-
delUlt zMt voor de handhaving' van de in de
laatste 50 Jaar verkregen rechten.
1938 niet alleen een waardig
een halve eeuw politieke actie,
mare vooral een goed begin van een nieuw tyd-
veel strijd is verkregen. Hoewel het biliyk en
rechtvaardig is, dte wy het bezitten, is het ons
niet zoo maar in den sedmot geworpen «toch
het moest in den waren zin des woords ver
overd worden door onze onmlddeliyke voorva
deren op een groote meerderheid van tegen
standers en onverschilligen. Die stoere vech
ters te eeren, voor zoover zy nog In leven zUn.
de nagedachtenis te huldigen van hen, «He hun
loon hierboven reeds ontvangen hebben,
mede het doel
En daarom.
Waarom is het gepast en geboden, «lat de
Katholieke Kiezers, speciaal die wonen In «ten
Kieskring Helder en in de stad Alkmaar in
grooten getale den landdag bezoeken, die Zon
dag 12 Juni 1938 om drie uur in den muzlek-
tuin te Alkmaar wordt gehouden?
Van de tallooze daartoe op te geven re«te-
nen noem Ik er er slechte tiree:
a. een gedachtenis te vieren.
VUftig jaren Katholieke politieke organisa
tie in Noordholland wordt herdacht, een «>rga-
nisatie, zeer klein begonnen, breed uitgegroeid,
ten voorbeeld aan andere provinciën en krin
gen. Het la passend dit Jubileum, liggend op
openbaar terrein, te herdenken en de mannen,
die zitdi daarby verdiensteiyk hebben ge
maakt. te eeren.
b. Onderling kracht te zoeken ««oor de toe
komst. w
De gebeurtenissen in binnen- en buitenland
ontzrikkelen zich in deze bewogen tijden zoo
snel en zUn dermate ingrypend, dat bezinning
daarop onder deskundige voorlichting een on-
misbaren elsch vormt, willen wy ons eigen stuur
recht kunnen houden. Voorlichting aan de
breede massa moet de openbare meening be
ïnvloeden en vormen, waaraan de kracht worde
ontleend om in de nieuwe periode, welke
Noordholland ingaat, ten minste gelijk (de
omstandigheden vragen echter veel
werk te verzetten als in het vertetten.
Mr. A. J. M. LEESBERG,
«roorzltter afd. Alkmaar en
Dag. Best. Kieskring
RE. Staatsparty
hoed over zUn oogen
redeneering. Die ouwe MeUord heeft een doch
ter, nietwaar?"
Jack knikte.
„Ik dacht het ai. Uit de ]%yptisehe hlëro-
glyphen van myn vader kon ik niet wijs wor
den en er kon evengoed dokter of iets anders
staan. Volgens hem zal mejuffrouw Bel
ford.
.M^ford," «nailgeestte Jack voor dan derden
keer.
.MatoariUkl Mejuffrouw Melford zal een
heeleboel geld van haar vader erven en myn
Vader, die altyd tracht de gelukkige erfge
name te vinden, «lie hy kan offeren op het
ffunlliealtaar, denkt, dat zy Juist de soort
opoffering is. die geschikt ZOU zyn voor
my.”
Jack
knikte.
,MU achrUft, dat er een bezoek moet
brengen om kennis te maken en dat ik my
er beminneiyk moet voordoen. HU herinnert
mU er aan. dat ik niets op «te wereld bezit
en dat ik een ryk huwelyk moet doen. HU
bezweert my dat ik moet bettenken, dat hy
op my rekent <xn de familie Kendale uit
het moeras te halen. Hy zegt, dat het precies
even gemakkeiyk Is om verliefd te warden
op een meisje met geld als op een zonder
dat aardsche slijk en dat je In het eerste ge
val heel wat meer voldoening hebt. Het is myn
vader, een oude wereltische man, hé," en h|j
lachte.
,JBn?" vroeg Jack.
ta tot Jteckts acte» en ntet mindre tot dten
ten Lorrie, ging hy met een zwaai op den
grafsteen zitten, dten zy zoo juist verlaten
hij naar het lantischap voor zich keek. Jk had
•r geen idee van, dat het zoo mooi is hier in
de buurt.”
Meen?" ate Jack. ,Jk dacht, dat je dat
«ei «rist en dat je hier ai eens eerder geweest
■as.”
.Neen en daar bad ik een uitstekende re
den voor ik «aas niet geïnviteerd.” En hy
lachte.
„wy by om thuis leven erg terugge-
tookken," zei Ja<* onhandig. „WU ontvangen
weinig gasten."
Zyn metgezel knikte en ging haastig voort.
Matuurltjk, dat te erg logisch; dominé’s hou
den van stilte. Maar ik ben hierheen geretten
«xndat ik je over zaken wilde spreken, ouwe
jongen.”
Jack schrok op en scharrtete onhandig met
■Un voet in tot gras.
-Ma het over dis schuldbekentenis van
te» te. dan api*.hst mg, aseteC. ta» j»
teetas pm ge teette apM,*
Paulus leert doch onze kennis uit die bron
-betreft den eeuwigen, geesteiyken Maker van
het heelal. Ook het geloof leert ons den Schep
per; mare vét daarbovenuit leert het God in
Zijn volmaaktheden kennen. Dat een gezag noo
dig is, kan de rede leeren. God als bron van
het gezag kennen wy uit het geloof. Eigendom
te erkennen leert ons de openbaring; uit de
rede komen wy reeds tot de conclusie van de
noodzakeiykheid, de natuurlijkheid van eigen
dom in het algemeen. Deze voorhof des ge
loof.s (praeambula fidei) legt de scdiakel als het
ware tusschen natuur en bovennatuur en ver
bindt twee werelden van gedachte en van wer-
keiykheid met elkaar in een groote harmonie
tot een heeriyk geheel.
Op politiek gebied ook leeft de katholiek
gaarne uit het geloof. Alles krUgt daardoor
reliëf en dieper zin. Maar in zyn staatkundige
houding en opvatting Is hy niet ongenaakbaar
voor de rede, zyn staatkundige beginselen dra
gen geen noodzakeiyk uit het geloof afgeleid
bestaan. Waarby komt, dat hetgeen voor my
geldt, ook al zou Ik het practlsch uit het ge
loof aflelden, ook voor u geldend kan zyn, dat
het behalve de waarde als uw en myn zlels
bezit ook een objectief karakter draagt naar
zyn inhoud; zooals ook de waarheid des ge-
loofs trouwens.
V«x>r den katholiek biyft het bovennatuuriy-
ke zyn karakter van boven-de-rede-verheven
orde bewaren. Wat in eigeniyken zin des ge-
loofs is, dat is alleen door de openbaring te
kennen en door een byzondere genade Gods,
«x>k al zoutten wy de „praeambula" bezitten, in
geloof te aanvaarden. Maar belde sferen gry-
pen tot één levend geheel ineen. En dat maakt
het voor den katholiek too vanzelfsprekend,
hetzy hy eet of drinkt of aan staatkunde doet,
te handelen In het groote verband met de eeu
wige dingen.
Dat ook maakt al onze werkzaamheid vol
vertrouwen en biymoedig.
By veel gemeenschappeiyks dat ons met de
protestantsche christenen samenbindt en dat
ons tot hen veel nader brengt dan tot de an
deren, «He minder positief of die niet gelooven.
is er verschil van levensstyi en van denkstyi.
Wanneer wy nog al eens voor raadsels staan
jlch *n de staatkunde, waar wy de houding van on
ze bondgenooten niet geheel vermogen te door
gronden (om als voorbeeld eens te noemen hun
naar ons gevoel haast opzetteiyk-sombere be-
oordeellng van t werkloosheidsvraagstuk) dan
is het waarschyniyk, dat de diepste geestelijke
