De avonturen van een verkeersagentje
s
n
OP TER LANDDAG!
ucïhaal aan den daq
stipt op Ujd een aanvang namen, als bü es*
theatervoorstelling in haar provinciestadje.
ORRDB
MIVA krachtig
MISSIE machtig
GELOOF EN
STAATKUNDE
NAAR DEN JUBILEUM-
LANDDAG
Naar Alkmaar!
4
L
VRIJDAG 10 JUNI 1938
IjB
Betty in Nice
Plicht tot dankbaarheid
waan
Men zij gewaarschuwd!
Waarom?
Weest niet kortzichtig
1
u
t kmLmi J 1
Tegen omzetbelasting
op aardbeien
De fraaie StedeUjke MuzUhMn te Alkmaar, maar de politieke Landdag a A. Zondag
wordt gehouden
Veilingen richten zich tot
Tweede Kamerleden
T
W-
te;
DOOR
CHART.ES
GARVICE
Jta?” vroeg Jack.
„WW. dat te nowrt aitez, NtaM Ik. Kt temet
dacht ze aan huls, Betty in NiCC
hoe daar de hee- j
ren op het jaar-
lüksch bal der ----
C. VENNEK1ÜR.
(Nadruk verboden)
I
r.
r.
I
-■
jn
trok Wn
en
De draak bleef zich vasthouden en ging dus ook mede over
den vulkantochen rand, waar de verkeersagent juist laag vloog
om te zorgen. dat de draak door de vlammen vloog. Maar de
draak trok zich van de vlammen weinig aan. Hü bleef aan de
M hftogipn.
Toen men bet paleis van den maankosdng naderde, waar de
maankahouters reeds uittoeken naar de vttegmsnhtee. boorden
deze wekka bet ronken van den motor en de agent wees, voor
aüe zekerheid op den draak, die niet losgelaten had" Op een
drafje kwamen ze allen aange looper
i
I
9
i;’
N. J. H. RAAT,
Penningm. R. K. Rljkskleskring.
voor X souper voor u reserveer en? De prijs per
is slechte negentig francs.”
uund en met een hoogroode kleur keerde
Betey zich om en liep zoo gauw ze maar kon
de trappen van 1 casino af, naar bulten.
Haar zin In een klein, onschuldig avontuur
was ineens, en voor goed verdwenen.
se Albert
vast, tnaai
schuldig
kwaad in.
Ze dacht er meermalen over na en nam toen
een kloek besluit. Vanavond zou in X Casino
een groot bloemenfeest gegeven warden. Daar
wilde se aan meedoen. Een enkelen keer slechts
wilde se een dame uit da groote wereld zijn.
Toen ze dan ook, bü t naderen van het feest
uur, de trappen naar X Casino afliep. zag ze
er in haar zwarte avondjapon gedistingeerd uit.
Ze betrad de zaal, maar die was bijna leeg. Het
was nog geen 10 uur en X was Betey niet be
kend, dat de feesten aan de Rlviëra niet zoo
Ze begaf zich naar X terras en verlustigd»
zich in den aanbllk van de prachtige omgeving,
beschenen door het zilveren licht der maan.
De Vereenigde Veilingen en de B. E. T.-
veillng te Beverwijk hebben het volgende adres
gezonden aan de leden van de Tweede Kamer:
„Dato 19 Mei 1.1. heeft het Centraal bureau
van de veilingen in Nederland een adres ge
richt aan de Tweede Kamer der Sta ten-
Generaal, waarbij werd gewezen op de teleur
stelling in de kringen der fruittelers, omdat de
Regeering bij het ontwerp tot wijziging van
de Omzetbelastingwet 1933 niet heeft kunnen
besluiten, het fruit op te nemen voor vrij
stelling in tabel B.
Dit adres somt voldoende de beswaren en
grieven van de fruittelers op, doch wij meenen
vooral uwe aandacht te moeten vragen voor
de omzetbelasting op aardbeien.
Men gelieve te bedenken dat bij de verwer
kingen bjj het gebruik van aardbeien in de
huishouding 1 KG. suiker wordt gebruikt op
een ongeveer gelijke hoeveelheid aardbeien.
Deze suiker is reeds met 300 k 4M pct. van
de waarde belast, welke belasting het algemeen
gebruik van aardbeien reeds sterk heeft ont
wend.
Hoewel dus een sterke actie gewenscht was
voor accijnsvrije suiker bjj de bereiding van
aardbeien, hebben wij in 1933 nog de omzet
belasting gekregen, die door den eigenaardigen
pr ijsgang toch op den tuinder komt te drukken.
De mogelijkheid tot nagenoeg oncontroleer
bare ontduiking der omzetbelastlngwet bij di-
recten verkoop buiten de veilingen om, is een
niet gering moreel gevaar, waardoor de slecht-
wlllenden worden bevoordeeld.
Deze bijzondere redenen nopen ons, u be
leefd te verzoeken, de bezwaren, door de tuin
ders als groote onbillijkheden aangevoeld, ern
stig te overwegen, in de hoop dat U zich daar
door gedrongen zult gevoelen die bezwaren op
te heffen door mede te trachtefl, het fruit en-
Secretaris van den Kring Helder, i der de vrijstellingen te doen opnemen.”
w w v-ie met een misprijzend gebaar van verre
VV blijft staan en er voor dankt om mee te
doen, is in zijn eigen oogen misschien
nog wel wijs. In waarheid is h(j kortzichtig.
Zoo zegt het de partijvoorzitter, mr. dr. T. 3.
Verschuur, in het speciale Opmarsch-nummer,
gewijd aan onzen Jubileum Landdag.
Gelukkig zijn er duizenden in onzen Kring,
die zich dit verwijt niet behoeven aan te trek
ken. En z jj komen wel naar Alkmaar!
Maar dien honderden en honderden ande
ren dien bekenden stuurlui aan den wal!
hun raad ik aan, met bijzondere aandacht te
lezen het bovenaangehaalde Opmarsch-num
mer, dat hun door de goede zorgen van tallooze
toegewijde propagandisten gratis wordt thuis
bezorgd.
En wanneer dat nummer nlet-ongeleaen den
weg van alle papier opgaat, dan zullen ook zij
komen, en zal Alkmaar een Landdag van de
R. K. Staatspartij zien, waarvan de herinnering
in lengte van jaren zal voortleven in den Kring
Den Helder en ver daarbuiten!
H. NOLET,
dan
moeten zijn.”
„Dot geloof ik ook.” zei Jack, terwijl hij naar
de lange, slanke gestalte keek en het knappe
zorgelooze gelaat met jongensachtige bewonde
ring beschouwde.
,Ja, dat te vast Jack, weet je. wat voor soort
meisje ik sou willen trouwen?"
.Heen, nog niet," zei Jack, in afwachting
van wat er komen zou.
„Hm!” nadenkend staarde Guy den rook na.
die hij tusschen zijn bijna gesloten lippen
doorblies; „het soort meisje dat ik aardig zou
vinden, te.... Wat te dat?”
„Dat was Lorrie, die een poging deed om
weg te komen uit de onplezierige situatie om
ongezien mee te luisteren naar de beken
tenissen van een heer; maar het lawaai dat
ze maakte, toen ze zich bewoog en de vraag
van lord Kendale dreven haar haastig naar
haar oude plaatsje terug. En daar zat ze. haar
hoofd geleund tegen den grafsteen, met een
hoogrood gezichtje.
„Het.... het moet een kontfn zijn,” zei Jack,
zichtbaar onhandig. „Wil je niet binr<n-
komen om kennis te maken met mijn vader,
Guy?”
„Graag, ouwe jongen, straks. Laat ik eerst
mijn sigaar oprooken. Ja, joch, ik geloof, dat
achter de pastorie.
Guy?”
Bij «tesen naarn schrok Lorrie op en op haar
elleboog geleund, staarde ze naar den knappen
vreemdeling met een uiterst verbaasden blik.
)OM JN iNri KmmHoI Iemand, dte mki-
is er verschil van levensstijl en van denkstijl.
Wanneer wij nog al eens voor raadsels staan
in de staatkunde, waar wij de houding van on
ze bondgenooten niet geheel vermogen te door
gronden (om als voorbeeld eens te noemen hun
naar ons gevoel haast opzetteljjk-sombere be-
oordeellng van X werkloosheidsvraagstuk) dan
te het waarschijnlijk, dat de diepste geestelijke
Dezen Jubüeum-Landdag acht ik van groote
beteekenis. En wel op de eerste plaats, omdat
wjj daardoor in de gelegenheid worden gesteld
een plicht van dankbaarheid te vervullen.
Dankbaarheid tegenover onze voorgangers,
die nu een halve eeuw geleden onder moeilijke
omstandigheden en, zonder veel uitzicht op
succes, de Katholieke kiezers in deze gewesten
tot de organisatie brachten.
Bjj velen onder onze geloofsgenooten staat
politieke actie nog niet in een goed blaadje.
Zjj vergeten, dat onze vrijheid op godsdiens
tig gebied, onze vrije school, vrije pers, vrijheid
in de Radioomroep, etc. nauwelijks denkbaar
zijn zonder onze actie op politiek terrein. Men
behoeft maar even buiten de grenzen te zien,
om dit te ervaren.
Maar vóór wij op politiek terrein zoover wa
ren gekomen, is er tientallen van jaren een
enorme hoeveelheid werk moeten worden ver
richt.
Dat te herdenken, impliceert hulde en dank
baarheid aan de mannen, die 50 jaar geleden
op den roepstem van den onvergetelijken Dr.
Schaepman, dat werk hebben aangevat. Alleen
deze overweging reeds moet ons opwekken om
in drommen as. Zondag op te trekken naar
den Landdag.
„Neen, dat 1--- -
noodig, kerel dank je intusschen;
V. 1»Fïy
het me vanmorgen. Je kunt er wel
hebben, als je wilt. Vijftig pond! Je
Cjhrtotus hoeft aan Zijn Kerk voor
speld. dat zij om Zijnentwille vervol
gingen sou moeten vaxdusen Zalig zij,
die vervolging lijden om de Gerechtig
heid, want hunner «e bot Koninkrijk
dor Hemelen.
Jack’s lach klonk even zorgeloos ais die van
zjjn vriend
„En als de saken er niet beter op worden,
zal de laatste Kendale lijken op de eerste.
Op mijn woord, ik ben geneigd om bolsjewiek
te worden of zoo iets: alles gelijk verdeelen
en dan opnieuw beginnen werkelijk, ik
voel er wat voor,” en hü begon opnieuw te
taehozi
.Maar waar hadden we het over? O ja, die
Belfords.
.Melford," verbeterde Jack.
„Natuurlijk, Melforda. Het schijnt dat m’n
vader ze een beetje kent Papa Melford zit in
bet Parlement en mijn papa kwam met bom
In kennis bij een van die politieke kleiapar-
tijtjes. Papa Melford schijnt een soort Croesus
te zijn, barst van het geld, wat je noemt een
mlllionalr.”
•Ja, hfj is heel rijk,” bevestigde Jack.
„Juist Wacht een oogen blik je, oude jongen,
daa boos asm hst ■waartepwnt van de
Tog slechte enkele dagen en uit alle af dee-
lingen van de R. K. Staatspartij in den
1 v Kieskring „Helder" zullen de mannen en
Trouwen optrekken naar Alkmaar, om mede te
vieren den Jubileum Landdag die door den
Rljkskleskring aldaar is georganiseerd.
Op dien Jubileum Landdag zal herdacht wor
den de oprichting van den N.-H. Bond van
r K. Klesvereeniglngen vóór 50 jaar. Een dag
om te getuigen van dankbaarheid jegens O. L.
Heer, die den politleken arbeid van de stich
ters en werkers In den bond zoo opmerkelijk
heeft gezegend; maar ook een dag om te ge
tuigen van onzen vasten wil om met belde
handen stevig vast te houden wat in die 50
jeren door noesten arbeid, met veel zelfverloo
chening en onbaatzuchtigheid te tot stand ge
bracht.
Voor oud en jong zal het a.s. Zondag een dag
van oprechte vreugde zijn; iedere man of
vrouw die als lid van de R. K. Staatspartij of
in een bestuursfunctie onze partij hebben ge
diend, hebben daarvoor oprechten dank te aan
vaarden; maar vooral moet men naar Alkmaar
gaan om tezamen te belijden ons onwankelbaar
geloof en vertrouwen in de toekomst, In de lei
ding van onze voormannen, die vooral thans
zulke felle aanvallen hebben te doorstaan. Een
massale samenkomst en geestdriftige belijdenis
van onze politieke beginselen mogen ’n waardig
sluitstuk zijn van 50 jaar politleken arbeid
Gaat allen a.s. Zondag naar Alkmaar, leden
van de R. K. Staatspartij in ons gewest, maar
let eens tijdens uw reis naar Alkmaar op onze
kerken en scholen. Overpeins eens de plaats
die wij katholieken thans innemen In X open
bare leven en in de volksvertegenwoordiging
en hoe dat alles was voor 50 jaar terug. Wordt
u dan vooral bewust, dat gij mede verantwoor
delijk zift voor de handhaving van de in de
laatste 50 jaar verkregen rechten.
Moge 12 Juni 1938 niet alleen een waardig
besluit zjjn van een halve eeuw politieke actie,
maar vooral een goed begin van een nieuw tijd
vak: naar het.... eeuwfeest.
Wervershoof, Juni 1938.
den ouwen heer tevreden stellen als het moge-
Hjk te. Wat verliefd worden betreft" hjj
zweeg en trok een gezicht .dat la wat
anders. Ik ben niet zoo heel gauw verliefd
wat onder de gegeven omstandigheden maar
gelukkig te; maar ads Ik zin kreeg in een
meteje, dam zou het toch het rechte soort
■w—v e laatste woorden, die Betap*s verloofde
1 haar te X oor fluisterde, toen hij aan X
station afscheid van haar had genomen
en z'n oogen daarbij vochtig hadden geschitterd,
waren:
JBlfjf me trouw, liefste."
Gedurende de eerste uren van de reis had
Betey herhaaldelijk haar zakdoek voor den dag
gehaald en de tranen die lange d*r wangen rol
den, afgewischt. Natuurlijk zou ze Albert trouw
blijven! Hoe goed en bezorgd toch, was hij voor
haar. Geen oogenbllk had hl) geaarzeld, er in
toe te stemmen, dat ze naar de Fransche Rlvièra
zou gaan, toen de dokter haar voorgeschreven
had. een maand naar X Zuiden te gaan, voor
luchtverandering. Haar ouders noch zij hadden
daarvoor de noodlge middelen, maar die goede
Albert..
Betsy was nu ongeveer een week in Nice en
X leven, dat daar zooveel verschilde met dat In
de kleine provinciestad waar ze woonde, leek
haar een heerlijke droom. Ze kon niet uitge
keken raken op die betooverende, veelkleurige
bloemenpracht, op die prachtige witte villas
met haar altijd groene tuinen, op al die ele
gante. rondflaneerende, zorgelooze menschen.
Ze had naar het uitdrukkelijke voorschrift van
den dokter gedurende de eerste dagen rust ge
nomen, op haar balcon In een rusthoek zich in
de zon gekoesterd en alleen voor dY gezondheid
geleefd. Daarna echter had zjj zich reeds zóó
aangesterkt gevoeld door de heerlijke, zuivere
lucht, dat ze, jong als ze was, naar wat af
leiding begon uit te zien.
Ze begon daarmee met in een afgelegen
hoekje van de zaal In X hotel ’s middags thee
te drinken en weigerde natuurlijk, schuchter
en verlegen, als de een of andere beer haar ten
dans vroeg.
Langzaam echter, heel langzaam, ontwaakte
in Betey het verlangen een beetje mee te doen
In deze groote, uitgaande wereld. Wie weet
vroeg ze zich zelf af of ze ooit weer In de
gelegenheid daartoe zou komen? Albert toch
een beperkt
veel strijd is verkregen. Hoewel het billijk en
rechtvaardig te. dat wj) het bezitten, te het ons
niet zoo maar «in den schoot geworpen doch
het moest in den waren zin des woords ver
overd worden door onze onmiddellijke voorva-
deren op een groote meerderheid van tegen-
standers en onverschilligen. Die stoere vech
ters te eeren. voor zoover zij nog in leven zijn,
de nagedachtenis te huldigen van hen, die hun
loon hierboven reeds ontvangen hebben, te
mede het doel van dezen Jubileum Landdag.
En daarom, katholieken van Alkmaar en
Kennemerland, Westfrlezen en bewoners van
Hollands Noordpunt, stedelingen en landbou
wers, tuinders en vlsschers, allen, zoo moge-
HJk vergezeld van uw vrouwen, die óók poliUek-
mondig zijn geworden. Zondag a a naar Alk
maar, naar den grooten Landdag
zou voor een huwelijksreis slecht
verlof van z’n patroon kunnen k
X Sprak vanzelf, zoo dacht Betey verder, dat
trouw zou blijven; dat stond bjj haar
r.een enkel dansje, één klein, on-
avontuurtje, daar stak toch geen
maar nog een beetje meer,
kan ik me wel voorstellen, hoe die Bel—
zijn. De vader verdiende zjjn geld
met X aanleggen van spoorvfbgen, beweert
mijn pijpa- en hü te geen kwaad soort man.
Ruw en onbehouwen, denk ik. Zoo een, die
je op je rug slaat en die zijn diner voorna-
melljk met zün mes naar binnen werkt. Maar
dat hindert niet, als je schoonvader rijk is,
weet je. Dan noemt men zooieta excentriciteit.
En het meteje ik denk dat ze erg lawaaiig 1»
en dol op kleuren. Zü spreekt natuurlijk over
„pa’s bezittingen, enz. enz.”
Jack schudde zijn hoofd.
.Meen, zoo te ze niet, maar dat zal je aetf
wel zien.”
..Bestaat de familie uit nog meer peaaonen***
vroeg lord Kendale onverschillig.
„Een broer," antwoordde Jack.
.Zoo. Ben aardige vent?”
In het jongste nummer van de R. K. Staats
party schrijft V. de volgende principieels be
schouwing:
Ook in de verhouding van geloof en staatkun
dig leven zijn er tusschen den protestant en
den katholiek verschillen, die als het ware een
verschil in levensstijl en denkstijl vormen. Al
direct schuilt in dezen zin een groote onjuist
heid. Doordat wij de denkwijze van „den” ka
tholiek vrijwel vermogen aan te geven. Die van
„den” protestant echter niet Die protestant-
sche denkwijze te slechte, door de u!teenlooj?en-
de opvattingen, min of meer te benaderen.
Met dit voorbehoud formuleeren wü de pro-
testantsche zienswijze als volgt: De waarheden
des geloofs hebben alleen een bestaan als ge
loofsinhoud. Dat wetenschap en geloof elkander
op een zelfde terrein zouden ontmoeten en ver
staan, is niet denkbaar. Want het geloof is van
een andere en wel absolute orde. Indten al het
geloof met de wetenschap in een verhouding
staat, dan is het deze: de wetenschap leidt uit
het geloof haar algemeenste inzicht af. Als de
staatkunde met het geloof in contact komt,
dan zal het geloof zijn waarheid poneeren als
onomstootelüke stelling, waarover niet, op welk
terrein ook, te discussleeren valt. Mede omdat
deze stelling overtuiging te, d wz. persoonlijk
goed, individueel zielsbezit. De geloofsopvat
ting mag zich niet en kan zich niet in een ge
wone menschelijke orde, als die van de staat
kunde, op één rü stellen met de voor die lagere
orde geldende stellingen.
Stel daarnaast eens den trant, waarin de ka
tholiek (werkelük „de” katholiek) deze zaken - -
tracteert. Immer dezelfde methode. Als voor- ?_elTn’-.dle.?!?nder dle piet «elooven
beeld slechte de encyclieken der laatste Pausen.
In volkomen harmonie met de geheele traditie.
De encyclieken redeneeren wél. Begeven zich
wel In allerlei redelüke, wereldlijke, mensche
lijke argumenteering. Wereld en geleof liggen
niet gescheiden door een kloof, zóó breed, dat
men van de ééne orde de andere niet beroemen
kan. Natuur en bovennatuur vormen een har- - - - -
monisch geheel. Zelfs veronderstelt de boven- *ns‘e“*n8 der geesten hier een rol speelt,
natuur in ons de natuur. Zü het ook, dat de
bovennatuur op onvergelijkbare wüze de natuur
overtreft, er te iets waarin zü gemeenschap
hebben. Geloofswaarheid en natuurlüke, rede
lüke waarheid kunnen voor een beperkt deel
elkander dekken.
Als voorbeeldt geldt de natuurlüke kennis,
die wü omtrent God hebben zooate ook SL
ilfe hebben ons lot in eigen handen! We
yy hebben X voor X zeggen in Nederland,
dat we christelijk en gezond democra
tisch willen worden geregeerd!
I Dat hebben we met de vele goedwillende an
dersdenkenden in onze macht!
We zün binnen onze grenzen het communis
me en het fascisme absoluut de baas!
Staataalmacht krügt bü ons geen kans!
Mits.ja mits....
we niet gaan denken, dat we er al zün, we
geen oogenblik onze werkkracht verslappen, we
volwaardige katholieken blüven, thuis en uit en
overal en altüd,
we het politieke werk niet alleen aan de lei
ders overlaten, 'doch elk voor zich overtuigd
blük geeft de katholieke politiek te kennen en
te dienen.
Daar moet het heen!
Laten we de puntjes maar op de i zetten!
Dan voelen we ons zelf veilig en stevig!
Dan weet men aan de overzüde. dat er bü
ons geen schün van wankelmoedigheid aanwe
zig te!
In een groote wapenschouw gaan we dat a.s.
Zondag in Alkmaar met duizenden getuigen!
H. F. FLUITMAN.
Kring-voorzitter.
.Meen, dat te het niet. Ik heb het taet
noodig, kerel dank je Intusschen; Ik heb
juist wat van m'n ouwen heer gekregen,
stuurde het me vanmorgen. Jc -
W&t van - -v
kunt er wel vüf en twintig van krügen" en hü
greep met zün hand In zün borstzak.
,Meen,” zei Jack bedaard. „Ik heb het niet
noodig. Ik heb nog wat; voorloopig genoeg.”
„O, goed,” antwoordde de andere luchtig.
„Neen, ik wou Je niet spreken over Reld,
Jack, of tenminste niet op die manier. Ik
kreeg een brief van mün vader en een brief
op pooten. Hü vertelde me onder anderen, dat
het geld, dat hü me stuurt, het laatste Is.
dat hü voorloopig kan geven. En de h“?el
weet, tot hoe lang dat „voorloopig” duurt.
„En toch wou je er mü de helft van geven,
zei Jack zacht. f
Hé? O ja, natuuriük. Maar wat dien brief
betreft, ken Jü hier menschen in de buurt,
die Belford ot zoo heeten? Neen, zoo heeten ze
toch niet!” Hü haalde een b^ef uit zün zak
en vloog dezen door. Het waren vier dicht
beschreven velletjes en het duurde een oogen
blik voor hü de bewuste passage vond. „O, hier
te het Melford.”
,ja,” lichtte Jack hem in, „die wonen daar
ginds” en hü schudde zün hoofd In de richting
de pastorie. „Wat wou je van hen.
•j-. e Katholieke Staatspartü van den Kles-
I I 7 kring Den Helder roept haar aanhan-
gen Zondag as. naar den Landdag te
Alkmaar
I Voor velen zal die stem niet vergeefs klinken,
en het is ons bekend, dat vele honderden zon-
der e ige verdere aansporing den oproep van
bun bestuur zullen volgen.
Maar er zün ook nog anderen. Zü leven nog
I voort m de oude sleur en meenen hun plicht
voldoende te vervullen, wanneer zü bü de ver-
Heringen maar goed stemmen. Dat mocht vroe
ger voldoende zün, doch onze tüd vraagt méér.
Die etecht dringend een intens medeleven met
de groote vraagstukken van den dag. WH onze
staatsorde, wil de ware democratie blüven be
staan, dan moeten die gedragen worden niet
door een kudde „stemvee", maar door wél-
onderlegde, wél bewuste staatsburgers, die we
ten om welke groote dingen het gaat.
Ziet naar het buitenland. Was Spanje ooit
.in zoo'n droeven burgeroorlog gedompeld, wan
neer daar alle katholieken hun heilige princl-
Pen hadden gekend en beleefd?
Had Ooatenrük zich zonder slag of stoot, ja
met laaiend enthousiasme, aan de nieuwe heer-
schers overgegeven, als een goed geleide orga
nisatie onze getoofsmenschen in een hecht, po
litiek verbond had gehouden?
Laten wü toch die lessen niet mte-versto
Ook bü ons loeren de tegenstanders op ieder
I zwakken broeder, die in zün onkunde hl
drogredenen niet weet te weerstaan.
Politieke voorlichting is daarottt dringend
boodig, dan volgt het medeleven vanzelf.
Ziehier één der redenen, waarom iedere ka
tholiek uit den Kieskring Den Helder Zondag
in Alkmaar moet komen luisteren naar onze
voormannen, naar onzen eenigen katholieken
priester-afgevaardlgde pater dr. Beaufort, die
vorige week zoo schitterend in de Kamer het
werkloosheidsvraagstuk behandeld heeft; naar
den hoogst verdienstelüken partij-voorzitter,
oud-minister Veischuur; naar den beproefden
en wel-sprekenden katholieken arbeidersherder
De Bruyn.
Doch behalve voorlichting heeft een derge-
Hike landdag nog een ander doel. Wü moeten
door een massale opkomst met fierheid getul-
ïen van onze beginselen.
Op dit punt mogen wü gerust wel eens In
de leer gaan bü onze tegenstanders. Niet voor
niets organlseeren de leiders der extreme be
wegingen in binnen- en buitenland massa
bijeenkomsten van hun volgelingen. Er gaat
een groote kracht van uit het met duizenden
bijeen zün, een kracht, die zich manifesteert
in dieper beleven der beginselen, in grootere
•Kervaardigheid voor de idealen.
Doch naast deze twee te er nog een derde re
den, waarom juist deze Landdag door duizen
den moet bezocht worden, en dat te de plicht
v«n dankbaarheid. Op dezen Zondag Immers
wordt herdacht het gouden jubileum van de
Katholieke Kiezersorganisatie in ons gewest.
Wü aanvaarden zoo gemakkelük en als van
zelfsprekend het goede op religieus, sociaal en
Politiek gebied, wat wü oj> dit oogenblik be-
*ten en vergeten, dat dit alles niet zonder
aaiirüft, dat ik er een beaoek moet
brengen om kennis te maken en dat ik mü
er beminnelük moet voordoen. Hü herinnert
mü er aan. dat ik niets op de wereld bezit
en dat ik een rijk huwelük moet doen. Hü
bezweert mü dat ik moet bedenken, dat ijl)
op mü rekent oen de familie Kendale uit
het moeras te halen. Hü «egt, dat het precies
even gemakkelük te om verliefd te worden
op een meteje met geld als op een zonder
dat aardaehe alük en dat je In het eerste ge
val heel wat meer voldoening hebt. Het te mün
vader, een oude werelcteche man, hé,” en hü
lachte.
hoed over sün oogen
der den indruk maakte van een verloopen sujet
te zün, was moeilük denkbaar, nu ze den per
soon voor haar aandachtig beschouwde.
„X Gaat hierom. Je weet dat mün vader
zoo arm te de ratten. Dat is hü altüd ge
weest, dat te hü nog en dat zal hü wel altüd
blüven, veronderstel ik. De Kendale’s zün altüd
arm geweest; daarom hebben we ook een
naakten man in ons wapen. Onze eerste voor
ouders waren zoo onmenschelük arm, dat ze
geen kleeren konden betalen. X Is een
feit!”
ik het meteje, waarvoor ik zou kunnen knielen,
zoo voor me kan halen. Groot se moet lang
sün met mooie oogen en bruin haar, een
konlnklüken blik je zou kunnen zeggen
als.... als een Juno; een vrouw die volkomen
op haar plaats zou sün in een groot gezelschap
of aan het hoofd van je tafel bü een diner,
snap je.”
.Juist,” zet Jteok; „een soort van beroeps
schoonheid, een koningin van den een of
anderen hofstoet, uit Madame Tussaud’s was
senbeeldenspel."
Guy lachte.
„Zooieta
Nu
Melford's
X
Paulus leert doch onze kennis uit die bron
betreft den eeuwigen, geestelijken Maker van
het heelal. Ook het geloof leert ons den Schep
per; maar ver daarbovenuit leert het God in
Zün volmaaktheden kennen. Dat een gezag noo
dig te. kan de rede leeren. God als bron van
het gezag kennen wü uit het geloof. Eigendom
te erkennen leert ons de openbaring; uit de
rede komen wü reeds tot de conclusie van de
noodsakelükheid. de natuurlükhetd van eigen
dom in het algemeen. Deze voorhof des ge
loofs (praeambula fldei) legt de schakel als het
ware tusschen natuur en bovennatuur en ver
bindt twee werelden van gedachte en van wer-
kelükheid met elkaar in een groote harmonie
tot een heerlük geheel.
Op politiek gebied ook leeft de katholiek
gaarne uit het geloof. Alles krügt daardoor
reliëf en dieper zin. Maar in zün staatkundige
houding en opvatting is hü niet ongenaakbaar
voor de rede. Zün staatkundige beginselen dra
gen geen noodzakelük uit het geloof afgeleid
bestaan. Waarbü komt, dat hetgeen voor mü
geldt, ook al zou Ik het practtech uit het ge
loof afleiden, ook voor u geldend kan zün. dat
het behalve de waarde als uw en mün ziels-
besit ook een objectief karakter draagt naar
zün inhoud; zooals ook de waarheid des ge
loofs trouwens.
Voor den katholiek blüft het bovennatuurlü-
ke zün karakter van boven-de-rede-verheven
orde bewaren. Wat in eigenlüken zin des ge
loofs is, dat te alleen door de openbaring te
kennen en door een büzondere genade Gods,
ook al zouden wü de „praeambula bezitten, In
geloof te aanvaarden. Maar beide sferen grü-
pen tot één levend geheel ineen. En dat maakt
het voor den katholiek zoo vanzelfsprekend,
hetsü hü eet of drinkt of aan staatkunde doet,
•te handelen in het groote verband met de eeu
wige dingen. j
Dat ook maakt al onze werkmamheld vol
vertrouwen en blümoedig.
Bü veel gemeenschappelüks dat ons met de
protestantache christenen samenbindt en dat
ons tot hen veel nader brengt dan tot de an-
Waarom te het gepast en geboden, dat de
Katholieke Kiezers, speciaal die wonen in den
Kieskring Helder en in de stad Alkmaar in
grooten getale den landdag bezoeken, die Zon
dag 12 Juni 1938 om drie uur in den muzlek-
tuln te Alkmaar wordt gehouden?
Van de tallooze daartoe op te geven rede
nen noem ik er er slechts twee:
a. een gedachtenis te vieren.
Vüftig jaren Katholieke politieke organisa
tie in Noordholland wordt herdacht, een orga
nisatie, zeer klein begonnen, breed uitgegroeid,
ten voorbeeld aan andere provinciën en krin
gen. Het te passend dit jubileum, liggend op
openbaar terrein, te herdenken en de mannen,
die zich daarbü verdienstelük hebben ge
maakt, te eeren.
b. Onderling kracht te zoeken voor de toe
komst.
De gebeurtenissen In binnen- en buitenland
ontwikkelen zich In deze bewogen tüden zoo
snel en zün dermate Ingrüpend, dat bezinning
daarop onder deskundige voorlichting een on-
mlsbaren eisch vormt, willen wü ons eigen stuur
recht kunnen houden. Voorlichting aan de
breede massa moet de openbare meening be
ïnvloeden en vormen, waaraan de kracht worde
ontleend om in de nieuwe periode, welke
Noordholland Ingaat, ten minste gelük (de
omstandigheden vragen echter veel meer)
werk te verzetten als In het verleden.
Mr. A. J. M. LEESBERG,
voorzitter afd. Alkmaar en
lid Dag. Best. Kieskring
RK. Staatspartü
Bn tot Jackto schrik en Net minder tot dien
ten Lorrie, ging hü met een zwaai op den
grafsteen zitten, dien zü zoo juist verlaten
had en stak oen sigaar op.
^Ja, het is hier eenig,” herhaalde bü, terwül
hü naar het landschep voor zich keek. „Ik bad
er geen idee van, dat het zoo mooi te hier In
de buurt.”
•Meen?” ast jack. Jk dacht, dat je dat
wei wist en <tet je hier ai een» eerder geweest
Meen en daar had ik een uitstekende re
den voor ik was niet geïnviteerd.” En hü
lachte.
„Wü bü ons thuis leven erg terugge-
teokken," sel Jack onhandig. „Wü ontvangen
weinig gasten.”
Zün metgezel knikte en ging haastig voort.
„Natuuriük, dot te erg logisch; domlné’s hou
den van stilte. Maar ik ben hierheen gereden
^«ndat - ik je over saken wilde spreken, ouwe
Jack schrok op en scharrelde onhandig met
>Ün voet in bet gras.
-toto bet over die schuldbekentenis van
te. dan spüt het mü, maar. ka»
neaMe een gedeelte ^snut”
een mannelüke gestalte, die daar verderop
stond, en over de balustrade geleund, rustig een
sigaret rookte. Op z’n fün besneden gelaat lag
een trek van vastberadenheid en wilskracht. Hü
sag haar niet en daarom kon se hem op haar
gemak beschouwen. Hoe voornaam was z’n hou
ding, en met welk een gemak, met welk een ele
gance selfs, droeg
bü z’n keurigen f""
zwarten rok! Op i
dit oogenblik l
muziekvereenlging, gedwongen en in min ai
meer boersche houding, hun costuum droegen.
Bü de gedachte aan sommigen van de heeren
daar, die ze kende, moest se zich bedwingen,
om niet luid te lachen.
Maar eensklaps werd se bevreesd. Was het wel
wel fair van haar, tegenover Albert, die haar
liefhad en die haar geheel vertrouwde, met vuur
te spelen? Ze begaf zich haastig naar X casino.
Nu begonnen de zalen zich langzamerhand
te vullen. Daar. ja. daar was hü weer, die man
van X terras. Had ze goed gezien? Had hü baar
niet een oogenblik scherp, maar vriendelük aan
gekeken? Maar hü liep langs haar heen, en uit
z’n heele correcte houding bleek, dat hü ee».
gentleman was, een man van de wereld, die geen
dame zou naderen, zoolang hü niet wist of SS
hem dit wel zou toestaan of wenschen.
Och, dacht Betey verder, men was slechte een
maal jong, eenmaal moest men toch iets be
leefd hebben, een enkelen keer, een onschuldig
avontuur!
Ze wierp snel een bhk op den man. en, waar
achtig, nu stond hü tegenover haar. Hü keek
haar aan. Ze wilde het niet, maar toch.... as
lachte even.
De man kwam op haar toe. Lieve hemel, had
ze maar niet gelachen! Hoe kwam ze er toe?
Nu was hü bü haar. Hü sprak haar aan en ze
hoorde, hem spreken, duidelük. Hü vroeg:
„Wat gelieft u te gebruiken, mevrouw? li
monade, üs. champagne, cocktail? Onze spe
cialiteit te pêche Melba. Mag ik soms een plaats
yrMXa* 'foruinar twww> as wmw v» w O ,J1„
COU’
redeneering. Die ouwe Melford heeft een doch
ter. nietwaar?”
Jack knikte.
,Jk dacht het al. Uit de Egyptische hlëro-
glyphen van mün vader kon ik niet wüs wor
den en er kon evengoed dokter of iets anders
staan. Volgens hem sal mejuffrouw Bel
ford....”
„MHford," om lig eerde Jack voer den derden
keer
Matuur lük! Mejuffrouw Melford sal een
heeleboel geld van haar vader erven en mün
vader, die altijd tracht de gelukkige erfge
name te vinden, die hü kan offeren op het
famUiealtaar, denkt, dat zü juist de soort
opoffering te, die geschikt zou zün voor
mü”
Jack
knikte.
,MÜ
