TCctmAaal vonden daq
De avonturen van een verkeersagentje
Nood der werklooze jeugd Doptimist is wan beter harvormar
ORRIE
Eigen kampen
behouden
ALLE ABONNÉ’S F 750.- F 750.- SZZTX F 250.-
Een ongewenschte
combinatie
I j
L
VRIJDAG. 17 JUNI 1938
Van 9-12 en van 2-4
Huiswerk
Burgemeester-Secretar is
I
I
l
De winkeljuffrouw
van
Rosenbach Co.
DOOR
CHARLES
GARVICE
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
*i
NA TWEE JAAR LIJDEN
Haar hoofdpijnen kwijt en haar
rheumatische pijnen *verdwenen
i*
de mogelijkheid bieden
T
JOB. DKTOm.
I
Maar
i
i
maar
(Wordt vervolgd).
1
l
zi<
d<
dat ze schoon
tik dan maar.
Eindelijk was het oogenblik van het vertrek aangebroken en
onder gejuich van de maankabouters en den koning, die daarbij
nog zijn hoedje verloor, zoodat de menschen op aarde dachten
dat er een vallende stei^door het luchtruim vloog, ging het vlieg
tuig de lucht in. Iedereen groette, ook de paarden knikten met
hun koppen.
Place
9-rid*
1 VM
vaart*
dienjt
lajoor
rf vaa
dat t tot haar beroep achjjnt te beboeren,
iedere vrouw in dit opzicht precies te seggen.
hoe het is en waar t op staat. De toon trou
wens, waarop ae dit zegt, is altijd beleefd en
correct.
«rebbeberg
Deze vermeerderde criminaliteit is niet
meer dan een uiting van een sterk vermin
derd moreel en geestelijk weerstandsver
mogen over de breede massa der werklooze
jeugd. Het is eenvoudig ontstellend, wat de
priesters, die met de werklooze jeugd te
maken hebben, daaromtrent meedeelen.
Het meerendeel is verslaafd aan onzedelijke
handelingen velen op het ziekelijke af.
In hun gedachtenleven nemen onzedelijke
phantasieën de grootste plaats in; in hun
taal domineert heel vaak de vuilste praat.
Achterdochtigheid, leugenachtigheid, lui
heid, onverschilligheid, dat alles neemt men
waar, soms In kleine groepen van de en
kele tientallen, die in één kort kamp bij
elkaar komen.
zwarte. achterover gekamde haren en de té
roode lippen, kwam weer met een stuk of ses
japonnen asnge-
gestapt. die den
meesten dames
als aan 1 lijf ge
goten stonden,
maar mij veel te
nauw c
h-ujAi
Het is ongetwijfeld denkbaar, dat, in op
itfa zelf staande gevallen een enkele maal
lese cumulatie wenschelijk kan blijken.
In het algemeen echter kan de methode
niet door den beugel, ook al brengt zij
eenige besparing op den poet jalarissen,
en zulks toch zeker thans niet, nu zoovelen
met ongeduld de betrekking verbelden, die
hun de gelegenheid moet bieden het volle
leven binnen te treden en een gezin op te
bouwen.
Buitengewoon hartelijk was het afscheid van den maan-
koning. Hl) drukte Keesle zoo hartelijk de hand, dat het li
chaamsdeel tenslotte heel pijnlijk was. „Vaarwel, Kees,” zei
de koning. „houd je goed en laat wat van je hooren." „Ik zal
U een radioboodje zenden, meneer de Sire,” zei Keesle. „Ben
radloboodje, daar heb ik nooit van gehoord,” antwoordde de
koning en de verkeersagent, geholpen door den professor, legde
den koning uit, wat de draadlooee was.
t-k aaraan hapert veel, zéér veel. De
1 ellende van de werkloosheid heeft de
principieele en moreele fundamenten
nn de hedendkagsche jeugd onderspoeld.
Onrustbarend neemt in dezen crisistijd
de criminaliteit der jeugdigen toe. Dr.
Diepenhorst heeft er in ’t Januarinummer
nn de „Stemmen des tijds” een en ander
over meegedeeld. Volgens de Statistiek van
de toepassing der kinderwetten over het
laar 1935 schrijft hij werden in dat
jaar wegens rechtbankzaken 2515 jeugdige
personen van 10 tot en met 17 jaar schul
dig verklaard. Dit beteekende een vermeer
dering van 20 pCt. op het voorafgaande
jsar. Het grootste pan tal schuldig verklaar
den, zoowel jongens als meisjes, was 16
jaar. Van de honderd schuldig verklaarden
waren er 54.9 pCt. zonder beroep dat is
voor een héél klein deel waarschijnlijk op
achool, voor het overgroote deel werkloos.
Dit betreft slechts die jeugdigen, die voor
de rechtbank kwamen. Door de kantonge
rechten werden in datzelfde jaar 13127
Jeugdigen schuldig bevonden. Ook in deze
troep lag het zwaartepunt bij de zestien
jarigen. Ten aanzien van den aard der ge
pleegde delicten viel op te merken, dat van
de 515 schuldig verklaarden wegens gequa-
üflceerden diefstal er 482 diefstal In ver-
«eniging pleegden, zoodat ook in Neder-
!*hd de vorming van diefj esbenden op
plicht het systeem der „richtingkampen”,
zooals dit tot dusverre in ons land fungeert,
handhaven. Niet om daarin nieuw voedsel
te geven-aan separatisme, hokjes-mentall-
teit of hoe men het noemen wil, doch aan
een geheel losgeslagen jeugd weer den vas
ten grond van de beginselen onder de voe
ten te schuiven.
Ook voor prof, de Quay staat het in zijn
reeds geciteerd praeadvies vast,
Kent men de werkkampen van thans,
ziet men, wat da&r voor de geestelijke res
tauratie van den jongen werklooze ge
schiedt, dan onderschrijft men deze woor
den van Prof, de Quay ten volle.
de les meeneemt, wat hU had moeten en kunnen,
meenemen bU volkomen fit zijn en dan avonds
het nieuwe huiswerk weer minder goed aan kan.
Men neme gerust het risico van het huiswerk
eens niet af te kunnen krijgen liever dan een al
te Ingespannen werken.
Men leeren den kinderen ook, dat zy niet op een
enkel probleem, zooals bU wiskunde nog al eens
voorkomt, al hun studietijd „verzitten”, maar
dat zy de stof, die zy het gemakkelUkzt ver
werken het eerst nemen, en niet zeggen: „O.
dat is niks, dat doe ik straks wel even”, want
dan krijgt deze juist weer te weinig aandacht.
Men boude hun voor, dat „lessen leeren” biet
alleen geheugenwerk is, maar wel degelijk woord
voor woord studeeren, trachten den zin van den
tekst uit het leerboek zooveel mogelijk te ver
werken en omvatten, de definities in hun be
knoptheid deel voor deel te begrijpen.
En vooral zorge men ervooor, dat het kind
niet te veel ontspanningslnteressen heeft door
een uitermate overdreven lidmaatschap van
clubs en vereenlgingen. Hierin maat weten te
houden voorkomt heel wat gezeur over te veel
huiswerk. Natuurlijk dient er vrije tijd te zjjn
voor liefhebberijen en recreatie, temeer waar
huiswerk een zekeren druk beteekent, die juist
valt in de perioden, die daarvoor bet minst ge
schikt zijn: den jeugdigen leeftijd en de periode
der adolescentie, maar anderzijds is het huis
werk als het zonder hulp werkzaam zjjn met
een probleem een voedingsbron voor bet zelf
vertrouwen en ontwikkelt het veel initiatief.
Ouders dienen derhalve ook te begrijpen, dat
het huiswerk-regelen en het werkelijke huls-
werk-leiden een taak des huizes is. Blijkt echter
een en ander niet binnenshuis tot oplossing te
brengen, dan zal men goed doen zich met de
school te verstaan en te trachten gezamenlijk
een regeling te ontwerpen.
club-diners herinnert,” en hjj zuchtte even.
Ja, je moet het natuurlijk aannemen, lieve
kind.”
„Goed,” zei Greta; maar zjj keek nadenkend.
„ZU zegt: allemaal. Ik weet het niet Lorrie,
je hebt laatst die roode jurk van mij aange
past, die zou je best aan kunnen hebben. Ik
geef er niet om, om te gaan.”
Lorrie keek op en kondigde beslist en met
grooten nadruk aan: ,Jk ga niet."
„Dat is onzin," haastte Greta zich te ant
woorden, „er is geen enkele reden ter wereld
„Dan is het er zeker een uit den hemel,” was
Lorrie’s slagvaardig antwoord, „want ik ben
niet van plan te gaan. Drie man is genoeg
voor één diner! Bovendien wil ik niet”
.Beste Lorrie,” zei de dominé, terwijl hij zijn
toast sneed, „het bepalen van het aantal gas
ten kan veilig worden overgelaten aan den-
gene, die de invitatie doet."
„Het kan mjj niet schelen, papa; ik ga niet,"
herhaalde zy. „Wilt u myn redenen weten?"
„Stilte voor de redenen van mejuffrouw La
timer," zet Jack; „t is maar gelukkig, dat ze
het niet heeft over haar verstandig overleg.
„Mijn redenen om niet te gaan zijn: in de
eerste plaats verafschuw ik diners; In de twee
de plaats vind ik drie leden van één familie
meer dan voldoende bij zulk een festijn en in
de derde plaats heb ik heelemaal geen zin om
te gaan.”
Greta schudde gelaten. ,Jk wilde, dat zij in
mijn plaats ging; die japon van mij sou je
buitengewoon goed staan.”
«Zwijg verder maar,” zei Lorrie, die rich oa-
om betrekkelijk weinig personen en dus
zal het werteloosheldsbeeld als zoodanig
niet veel wijziging ondergaan. Indien aan
'de verlangens van het Kamerlid in kwes
tie, den heer Ruljs de Beerenbrouck, wordt
voldaan.
voor een half uur in den salon was gekomen.
haar vader haar nieuwsgierig aangezien.
--- er erg gewoontjes uit IN. vind je
had geglimlacht en naar Seymour
komen begrijpend had opgenomen.
Er loopen honderden jongelieden rond,
die hetzij op een burgemeesters-, hetzij
op een secretaris-betrekklng wachten. Hun
studies, gesecundeerd door practlsch werk
op de een of andere gemeente-secretarle
(volontair, nagenoeg zonder financieele
vergoeding), zijn geheel gericht op een be
noeming t. z. t. óf tot burgemeester óf tot
gemeente-secretaris. Niet weinigen hunner
zijn academisch gevormd, vele anderen
verwierven als beloonlng voor jarenlang
studeeren vak-technlsche diploma’s. Intus-
schen tjlijft in vele gevallen hun wach
ten.... wachten! Het aantal gegadigden
is groot; de te vergeven functies, in ver
houding daartoe, zijn gering. En wat ge
schiedt nu onder deze toch al betrekkelijk
ongunstige omstandigheden? In meerdere
dorpen wordt de toestand nog eens extra
ongunstig gemaakt door de ambten van
burgemeester en secretaris in één hand te
leggen.
groote schaal valt te constateren. In 1936
nam het aantal veroordeelingen van straf-
rechtelijk minderjarigen opnieuw toe. In
1937 weer. Het aantal veroordeelingen van
jeugdigen wegens economische misdrijven
beliep in het derde kwartaal 1937 419 tegen
248 in hetzelfde tijdperk van 1934. Dat is
een toename van 69 pet.
„Deze personen, levend in een sfeer van ver
veling en eentonigheid, zonder eenig uitzicht
op de toekomst, zander vreugde en zonder
energie, geraken gemakkeljjk tot wangedragin
gen. aldus Prof, de Quay in zijn praeadvies
voor bet Jeugdwerkloosheldscongres van as.
Vrijdag. Velen gevoelen geen verantwoordelijk
heid tegenover zichzelf en evenmin tegenover
hun omgeving, terwijl hoogere levensinzichten
nauwelijks te onderkennen vallen en bjj velen
totaal afwezig zjjn. Offlcieele Inlichtingen wij
zen uit, dat, er sprake is van een belangrijke
toename van de ontucht en de criminaliteit. De
eerbied voor moraal en recht verdwijnt, ouders
en leiders hebben uitermate weinig zeggenschap
over velen van deze verlatenen. God en gods
dienst worden verwaarloosd, ja bespot. Al zjjn
er zeer zeker meer oorzaken aan te geven voor
deze gevaarlijke verwording in de mentaliteit
van sommige Jeugdgroepen, de extreme excessen
wijzen er wel op, dat de werkloosheid een van
de belangrijkste oorzaken vormt.
„clat ook een principieele en godsdienstige
sfeer in den arbeidsdienst door mij noodzakelijk
wordt geacht en Indien wij, vooral onder de
jeugdige personen, een strijd willen aanbinden
tegen de ontkerstening, dan geloof ik, dat een
belangrijk middel Is een goede, godsdienstige
sfeer in een werkkamp. Dit behoeft niet over
dreven, evenmin sentimenteel te zijn; doch in
alle grootere en kleinere gedragingen kan op
eenvoudige wUze de godsdienstige mentaliteit
worden ingebracht. Mede om die reden, acht ik.
aldus Prof, de Quay, het voor het organlseeren
van den arbeidsdienst den aangewezen weg. In
dien men voorloopig voortbouwt op de vier be
staande organisaties, namelijk de Nationale
Roomsch-Katholieke Commissie voor Jeugd-
werkloozenzorg, de Protestantsch-Christelijke
Centrale van Jeugdwerklooeenzorg, de Moderne
Centrale van Jeugdwerklooeenzorg en de Fede
ratie van Werkkampen. Deze vereenlgingen zijn
allereerst op principieele en confessioneele basis
gescheiden; zjj hebben in het verleden in een
toporganisatie goed samengewerkt; zjj hebben
reeds eenige ervaring opgedaan op het gebied
van de vrijwillige werkkampen, zoodat men niet
met een nieuw experiment begint, doch voort
werkt op grond van het bestaande. Bovendien
weten ouders en betrokkenen, die een confes
sioneele opvoeding eischen voor hun kinderen
of voor zichzelf, dat deze op de beste Mja
wordt verzorgd. Ik ben dan ook van meenlng.
dat wat huisvesting en ontspanning betreft,
deze indeeling moet worden gehandhaafd."
Maar voor een groot deel Is het „huiswerk-
probleem” te wijten aan het niet werken vol
gens rooster. Zoo goed als er in de achool een
rooster noodzakelijk is, is ook thuis het zich
houden aan den rooster eerste eisch. En dit be
seffen de meeste leerlingen niet, zij zouten het
werk op tot den laatsten dag en zijn dan na
tuurlijk zwaar overladen, zij repeteeren niet ge
regeld en komen dan tegen concours-tyd voor
den heeïén grooten berg te zitten, en zij studeeren
de grondslagen te vluchtig, zoodat zy later de
grondbegrippen te vaag hebben opgenomen om
de finesses te kunnen overzien.
Een leerling, die onderwijs gaat volgen, waar
huiswerk onmisbaar is, moet van meet af aan,
ook al is de stof nog eenvoudig en (schijnbaar)
gemakkelijk en het opgegeven schriftelijk werk
niet veel, vaststellen op dien en dien dag doe
ik dit en dat vak en daarvoor trek ik zooveel
studietijd uit. Verstandige ouders sullen hem
bij dezen rooster opmaken behulpzaam zijn en er
de hand aan houden, dat de studietijd” ook
geheel benut wordt, er tevens voor wakende,
dat deze nooit langer dan „twee en half uur per
avond” wordt voor de middelbare school en
„anderhalf k twee uur” voor de ULO. en de op
leidingskassen der Lagere School.
Langer werken tot diep in den avond is niet
raadzaam, daar zich dan mettertijd overver-
moeidheld-verschijnselen gaan voordoen met als
gevolg, dat het kind den volgenden morgen mln
of meer slaperig op de schoolbanken zit en zich
niet zoo scherp kan concentreeren, niet dat van
■w evrouw van Beerensteyn had eenige Trien- t
dlnnen op de thee; men sprak natuurlijk
-*■ over de mode en, ln« indirect verband
daarmee, over den omgang en de houding van I
het dienst- en winkelpersoneel tegenover de j correct. e
cllënteele. I Eenige maanden geleden, toen 1 weer
„Wat bedoel Je eigenlijk met die houding. I j
Eveline?" vroeg de Jonge mevrouw Torenberg WB8, had ik dringend een paar zomerjaponnetjes
aan de gastvrouw.
„Dat zal ik je met een voorbeeld duidelijk ma
ken. Jeannette,” antwoordde dese. .Het is er
een frappant staaltje van.”*
..Zooals jullie weten, koop ik m’n middag-
toiletten altijd bij Rosenbach Co. in de Ce-
lebesstreat en laat me altijd door deselfde jut-
fr>uw bedienen. Die juffrouw ziet er altijd een
der uit. Ze Is altijd in t zwart of donkerblauw
bij zwart af, en heeft altijd dezelfde glad ach
terover gekamde haren met de té rood ge
maakte lippen. Ze is altijd even beleefd, voor
komend en geduldig, maar heeft toch iets ver
moeids en afgemats in dY heele houding. Om
dat ze mi) geregeld bedient, kent ze natuurlijk
heel goed m’n smaak, zoodat ik niet behoef te
zeggen, wat ik hebben wil en daarom in den
regel maar rustig afwacht waar ze mee voor
den dag komt. Dan verschijnt ze na een poosje
met een half dozijn van die fijne mlddagjapon-
netjes. welke allesbehalve goedkoop zijn. Die,
welke mij het beste bevalt, trekt ae me dan met
eenige handige grepen aan. Het zit me dan
steeds uitstekend, als geschilderd, echter.... al
leen van boven, want over de heupen zijn ze
me stuk voor stuk veel te nauw. Trekken of
glad strijken helpt niet, t zit eenvoudig niet,
al sjor en trek ik nog zoo.
Dan zegt die niet nseer jonge winkeljuffrouw
met de té roode llppAQ:
,Ja. mevrouw, die japon past u niet. Om de
heupen is u te dik. Wanneer u haar naar maat
bestelt, dan zal ik zorgen, dat u precies dit
model krijgt. U zult dan duidelijk het verschil
zien. Mag ik dit model misschien voor u op t
atelier laten copieeren?”
„Je begrijpt." ging mevrouw van Beerenstej’n
voort, „dat men als vrouw zooiets nu juist niet
graag hoort, al weet je ook t
gelijk heeft. Maar enfin, ik
ledig hield met een perzik. „Als een vrouw iets
wil, dan gebeurt het, daar kun je van op
aan en als ze het niet wil, dan gebeurt het
niet en daarmee uit. En ik veronderstel, dat er
niemand hier is, die wil ontkennen, dat ik een
vrouw ben?"
De dominé schudde het hoofd.
„Als Lorrie beslist niet wil, dan kan je het
beter voor ons drieën aannemen kind,” zei hjj
onverstoorbaar.
,JEn wat ben je van plan in vredesnaam hier
in je eentje uit te voeren?” vroeg Jack.
„Uit te voeren? Ik zal je vlschgerei opber
gen, beste jongen," gaf Lorrie ten antwoord.
„Dank je. Ik zal mjjn vlschgerei achter slot
en grendel bergen. Ik ben niet zoo gek als ik
er uit zie.”
„Gelukkig! Dgt is een pak van mijn hart.
Ik wilde paps juist voorstellen om je naar een
zenuwinrichting te brengen, alleen, omdat je
je gezicht tegen hebt, Jack. Je ziet er werke
lijk nog ai gek uit.”
De dominé ging naar zijn studeerkamer om
de kranten te lezen en Jack ging met zjjn
hengel op stap.
„Waarom ga Jij niet. Lorrie?” vroeg Greta.
,4e weet, dat ik er niet om geef. En die roode
Jurk kan ik wel een klein beetje veranderen,
dan past hij je uitstekend.”
.Dank je,” antwoordde zij met haar neus in
de lucht. „Maar het kan mij niets schelen. Het
ligt niet in mijn lijn. Stel Je een diner voor met
Diana Melford en haar broer; de eene helft
slapend, als een mooie cypersche kat en de
ander steeds berig mat rijn flauwe oompli-
Greta opende langzaam de envelop
„Wat aardig van hen!” zei ze.
.Dat is zoo,” zei Lorrie; „erg aard
•at is er aardig en wie zijn de ben?
-Het is een briefje van Diana Melford," zei
Greta. „En ze vraagt ons, ons allemaal, over-
■borgen ten eten.”
De dominé keek vrooljjk op van zjjn ei. HU
™«ld van een goed maal en op De Dennen was
ril er zeker van het te krijgen.
„Overmorgen," herhaalde Greta. „Wilt u met
®v zuster, uw vader en uw broer Woensdag
avond om half acht bU ons komen eten? Wü
Wuen geheel alleen zijn, tenzij mijn broer lord
Aendale kan overhalen om zich bij ons te voe-
•n. MUn broer is thuis.”
Bij het noemen van den naam van lord Ken-
Jrie liet Lorrie haar fruitmesje, dat zü op
7° rand van haar koffiekopje liet balan-
met een slag en veel gekletter vallen,
“«dat de dominé schrok.
.Wat aardig,” zei Greta. „Wat zegt u er van,
«ou heel graag gaan, kindlief. De Mel-
«ün beste menschen en hun keukenmeid
toast met ansjovis op, die zoo lekker
®ri het me aan mijn vroegeren tijd en mijn
Jack om te zien, door voor hem te gaan staan
met haar hoofd schuin en een strenge, critische
uitdrukking op haar gelaat.
,Js het noodig ik vraag het alleen uit
belangstelling te het absoluut noodig, beste
Jack, om de sierlUke boog van je das onder Je
linkeroor te dragen? En zou het niet beter
zUn als je twee handschoenen aantrok, in
plaats van één kreeft-roode hand onbedekt te
laten?”
„Och i
zei Jack,
staan,
bracht
„Amuseeren Jullie Je,” wenschte ze, toen
Goodall kwam aanhinken om de auto aan te
kondigen, „en eet niet te veel."
.Je hebt me nog niet verteld wat ik zeggen
moet als ze me vragen, waarom je niet geko
men bent.” zei Greta.
.Dat sullen ae niet vragen, ae zullen het te
druk hebben met het denken over hetgeen ae
op tafel brengen.”
„Bi als lord Kendale soms er naar vraagt?”
hield Greta aan, met een gliminch
■Daar aal hij geen oogenblik aan denken,”
was haar wederwoord. .Daarvoor ziet hij er veel
te schrokklg uit. Maar als hU het soms mocht
vragen, dan kan Je hem zeggen, dat de hoofd-
pUn nog steeds niet over te, die ik heb opge
daan, toen ik op het kerkhof lag te slapen.” En
met die woorden holde ae naar binnen.
Het was een zeer kort ritje; de auto diende
dan ook aUeen maar voor mogeljjken regen en
het duurde niet lang at ril traden de verlichte
schei uit! Wees niet zoo vervelend,"
maar toch bleef hU geduldig stil
teen zu de weerbarstige das tot rede
over de
i waren.
M’n neef zat in een fauteuil en keek toe
,Die japon past me niet,” zei ik voor den aoo-
veeteten keer en deed m’n oogen dicht uit
zenuwachtigheid. Immers, nu zou ook het bla-
meerende gezegde over de breede heupen volgen
De juffrouw stond glimlachend geduldig toe
te zien, keek over m’n neef heen en zei eens
klaps. terwijl ae zich naar me toe keerde:
,Deae japon past u Inderdaad niet, mevrouw
zooals ik u trouwens altijd zeg. U hebt zoo*n
volmaakte slanke figuur, zooals er misschien
niet één op de honderd voorkomt. Het is voor
ons niet doenlUk. met zoo’n prachtig Fransch
figuurtje als het uwe rekening te houden. Onze
gemaakte japonnen zijn gemaakt op de gewone
doorsnee-maten. met uit den aard der zaak
kleine afwijkingen inbegrepen. Met uw onbe
rispelijk figuur doet u beter, mevrouw, een ja
pon geheel naar maat te laten maken.”
„Zie je, Jeannette,” zoo eindigde mevrouw
vin Beerensteyn haar relaas, „dat noem ik nu
de kunst in perfectie, om met de clrinteele om
te gaan.”
.Aanvankelijk, aldus Dr. Diepenhorst, weer
spiegelden de ongunstige economische omstan
digheden zich niet in de cUfers der gerechte!ijk
geconstateerde criminaliteit van strafrechteljjk
minderjarigen. In 1931 en 1932 was zelfs van
een vermindering sprake, daarna echter werd
het beeld steeds ongunstiger. Het cijfer van
1935 wordt slechts overtroffen door de cijfers
van de^porlogsjaren 1917 tot pijn. 1919, toen vele
jeugdigen schuldig werden verklaard wegens
verboden uitvoer en smokkelhandel."
Men schrijft ons uit het Zuiden:
e opmerking, bij het Jongste werk-
1 loosheidsdebat in de Tweede Kamer
door een der Zuidelijke afgevaardig
den óver het vereenigen van de
ambten van burgemeester en, gemeente
secretaris gemaakt, moge misschien den
indruk hebben gevestigd min of meer te
behooren tot het klein-goed, zulks in
tegenstelling tot het groote algemeene
werkloosheidsaspect, dat. honderdduizen
den omvat. Inderdaad gaat het bij de bur-
gemeester-seeretaris-combinatie typisch
voorbeeld van voortlevende cumulatie
ie van een arbeidsdienst of van een
werkkamp voor deze jeugd vordert,
dat het leidt .tot aanpassing, tot
samenwerking in respect voor elkanders
beginselen, drijft den spot met den toestand.
Een overgroot deel van de jeugdige werk-
loozen hééft geen beginselen noch reli
gieus, noch zedelijk waarom zij elkander
wederzijds zouden kunnen waardeeren. Het
religieuze en moreele houvast moet deze
jeugd in de allereerste plaats worden te
ruggeschonken.
Tot dat doel moet ook een arbeidsdienst-
Niettemin mag deze zaak van gewicht
worden geacht. Psychologisch heeft het een
in hooge mate ongewenschten invloed,
wanneer in tijden als de tegenwoordige
twee ambten, die ieder voor rich een vol
waardig ambt vormen, worden gecombi
neerd tot één. Wij spreken hier niet van
administratieve en bestuurlijke bezwaren,
die ongetwijfeld ook tegen een dusdanige
ambtsverbindlng in te brengen zijn. Maar,
waar zoowel het burgemeester- als het se
cretarisschap in nagenoeg elke gemeente,
ook zeer kleine,
aan twee gezinnen een bestaan te brengen,
moet het ongewenscht worden geacht, dat,
ten koste hiervan, aan één titularis (met
dubbelen titel) een inkomen aan den vrij
hoogen kant wordt bezorgd.
hal van De Dennen binnen, waar een paar
knechts In een zee van licht stonden <an hen
te verwelkomen.
Zij Hepen door de groote had, versierd met
schyderyen en beeldhouwwerk. Jack vormde de
achterhoede met een uitdrukking van marte
laarschap en verveling op zijn gezicht, zooals
bU dergelUke gelegenheden gebruikelijk is bij
heeren van zijn leeftijd. De knecht maakte de
deur van den salon open en kondigde hen aan.
Er waren drie personen in de kamer de
heer Melford, die een uur geleden was thuis
gekomen, Seymour en Diana. Toen der» laatste
hen tegemoet trad met haar zacht en indolent
glimlachje, dacht Greta dat het weinig moeite
zou kosten om haar toilet voor Lorrie te be
schrijven.
Het had een costuum van Worth kunnen
zijn, maar t was zoo eenvoudig als een creatie
van dat modehuis slechts by mogelijkheid kon
zyn. Het was een zwarte Japon van een zachte
stof, waartegen haar blanke witte armen scherp
en stralend uitkwamen. Zij droeg geen enkelen
diamant ae droeg zelfs geen sieraad een
enkele witte orchidee rustte op haar boeeem
als een plekje sneeuw tegen het zwart. Toen rij
k-ja -*
had 1
..Je ziet
niet?”
En zij
Melford gekeken, die haar goedkeurend en vol-
ver de al of niet wenscheUjkheid van huis-
f 1 werk willen wjj in dit artikel niet spreken,
daar de meeningen hierover zoowel In
onderwijskringen als bij de ouders nogal ver
schillen. Weliswaar is zoowel ten onzent als bul
ten onze grenzen meermalen gepleit voor be
perking van het huiswerk, maar er zijn nu een
maal scholen, waar Bonder huiswerk geen vol
doende (examen)-opleiding mogelijk is, en dus
achten wij het niet van belang ontbloot deze
„plaag” voor de leerlingen ook eens van den kant
van het al of niet verstandig .jnaken” te
bekijken.
Heel dikwijls blijkt het Inleveren van slecht
huiswerk een gevolg te zijn van milleu-omstan-
dlgheden. zooals kleine behuizing, onverschillig
heid en lawaai van de zijde der huisgenooten,
geschreeuw van een radio etc. In zoo’n geval
zullen de ouders goed doen om zoo mogeiyk toch
ergens een rustig plekje voor den leerling In te
richten en van een al te luide conversatie af te
zien. Dikwijls ook wordt het huiswerk gemaakt
door de ouders zelf en worden daarmede de
school en het kind misleid. Dit z.g. helpen is
meestal een fout van dieper oorsprong. nX niet
willen, dat hun kind bleef zitten, ook al zou dit
voor het kind zelf het beste zijn, of niet willen,
dat het verstandeiyk zwakke kind naar een
lager schooltype moet gaan omzien. Dese fou
ten zyn natuuriyk moeiiyk te verhelpen, zoo
lang de ouders zich niet geheel wyzigen in hun
opvattingen.
«n arbeidsdienst moet, naar het oor-
H deel van sommigen, den jongen
LJ Nederlander voorrichtig een voor-
roef bieden van wat hem later lp de
nzatochappij te wachten staat. In de fa-
op het kantoor. In zijn zaak. In de
gaserne, zal hij met menschen moeten om-
„an, die een andere levensopvatting zijn
dan hij- Daar zal hij zich bulten
veilig* schutse van zijn confessioneele
afzondering, zijn Katholiek Of protestantsch
of soclaal-democratisch Isolement moeten
begeven en met anderen moeten samen
zerken zonder zijn eigen levensbeschou-
wing te verloochenen. Daar zal hij een
houding moeten vinden niet meer als
geloofsgenoot, maar als landgenoot, als
medeburger.
Tal van menschen verliezen hun geloof,
omdat zU deze houding in de maatschappij
olet zélf kunnen vinden. Zij moet hun ge
leerd worden. En daartoe moet het verblijf
in bet werkkamp, de gedwongen deelname
lfn den arbeidsdienst, mede strekken.
nortoe moeten In de werkkampen jongens
van rift richtingen worden bijeengebracht,
dje alle samen arbeiden en die hoogstens
de vrije avonden en den Zondag in eigen
(Iiehting-barakken” doorbrengen, waar zy
een priester kunnen vinden, in den kring
der geloofsgenooten kunnen verkeeren, hun
godsdienstplichten kunnen vervullen en
eigen lectuur aantreffen.
ZU, die dezen vorm van arbeidsdienst en
van werkkamp-inrlchting voorstaan, zien
oser het hoofd:
dat zd vooreerst door van boven
af een opvoeding van heel bepaalden
jnboud voor de heele Nederlandsche jeugd
te willen voorschrijven, op een terrein tre
den, waar een christelijke staat, die de pri
maire verantwoordelijkheid-der ouders voor
de opvoeding hunner kinderen erkent, hen
niet kan en mag volgen;
dat rij vervolgens aan de jeugd niet
oen ideaal als doel voor oogen stellen, doch
niets ander dan aanpassing aan een
feitelijk gegeven maatschappelijken toe
stand;
en tenslotte, dat de jeugd, evenmin ttt
sis dese door co-educatle voor zedeiyke af-
dwalingen wordt behoed *oor arbeid met
andersdenkenden samen voor de eigen
levensbeschouwing zal worden behouden.
Zoowel het behoud van de jeugd voor het
eigen geloof als haar respect voor de le
vensopvatting van anderen staat of valt
met haar principieel houvast op het mo
ment, waarop zij den maalstroom van het
leven binnentreedt, met het moreele hou
vast, dit ztj in den rulmsten zin van
hols uit meekreeg.
-^^,1 dan da pessimist
mentjes. Dank je wel! Liever een eenvoudig
vegetarisch maal, dan de vette os van de Mel-
ford’s in zulk gezelschap.
.Maar Je vergeet Lord Kendale!” sei Greta.
Er kwam een kleurtje op Lorrie’s wangen.
„Nee, die vergeet ik niet; maar als hy komt,
is het nóg erger. Ik heb gisteren méér dan myn
portie gehad. Neen, Greta, ik biyf liever thuis.
■Ga JU maar. Je zult er in die roode Jurk erg
aardig uitzien en de familie eer aandoen. Ik
bluf thuis en ga myn zang instudeeren. Ik kan
veel beter blèren als ik alleen ben en weet, dat
niemand er onder lydt."
Greta zei niets meer; zU wist, dat het niets
zou uithalen te trachten Lorrie over te halen,
als zU iets niet wilde doen.
De roode Jurk, die zoo vaak reeds dienst had
gedaan, werd te voorschUn gehaald en Lorrie
frlschte hem zelf op met nieuwe linten en
kant.
„Omdat JU het vrouweiyk deel van de familie
zult vertegenwoordigen, Greta, wil ik, dat Je er
aardig uitziet," zei ze beschermend. „Ik denk,
dat Diana een costuum van Worth zal dragen
en al haar diamanten. Denk er om, dat je me
precies vertelt, hoe ze er uit ziet! Ik verwacht
een volledig, getrouw en nauwkeurig verslag en
ik zal wakker blUven om er alles over te hooren.
Je mag ook het menu meebrengen. Ik zou je
wel vragen om iets erg lekkers voor me in je
zak te stoppen, maar ik weet zeker, dat Je gaat
blozen en er schuldig zult uitzien wanneer Je
dat probeert, dus dat zal ik maar niet doen.”
zy hielp niet alleen Greta by haar tollet,
vervaardigde rich zelfs naar dat van
,Meer dan twee Jaar lang werd mijn leven
vergald door vteeeeUJke hoofdpUnen. duizelig
heid. enz. en mUn rheumatiache pUnen waren
soms niet te dragen. Ieder bekend middel
probeerde ik. Op een goeden dag begon ik met
Kruschen Salta, in de hoop, dat ml)n boefd-
pynen dan wat minder zouden worden. Denkt
w mUn vreugde in toen ik bemerkte, dat al
myn klachten verdwenen. 'Ik zou niet meer
tonder Kruschen willen." Mevr. M. P. A. te W.
Kruschen Is een samenstelling van zes ver
schillende natuuriyke zouten, die leder voor
zich een heilzame werking uitoefenen op Uw
inwendige organen. Begin nog heden met de
dagelUksche kleine dosis en U zult U gezonder
en gelukkiger voelen. Kruschen Salts is uit
sluitend verkrijgbaar bU apothekers en erkende
drogisten.
I Eenige maanden geleden, toen *t weer eens-
houding, I klaps zoo omsloeg en 1 zoo warm geworden
*rw»Anharir ----
noodig. Nu had ik toevallig een neef by me,
op wiens oordeel ik prijs stelde en wlen Ik niet
goed kon verhinderen, dat hU met mU de zaak
van Rosenbach Co. binnenging.
Weer speelde het gewone tooneeltje zich af.
De niet meer jonge winkeljuffrouw met de
