JCdurtfaal vonden doq
De avonturen van een verkeersagentje
Nood der werklooze jeugd Doptimist Is wn boter hervormer
m-- den de pessimist
ORRIE
Eigen kampen
behouden
ALLE ABONNÉ’S F 750.- F 750- ZZZTS F 250-
Een ongewenschte
combinatie
VRIJDAG 17 JUNI 1938
Van 9-12 en van 2-4
1
De winkeljuffrouw
van
Rosenbach Co.
DOOR
CHARLES
GARVICE
Hviewer k
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UTTERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
NA TWEE JAAR LIJDEN
de mogelijkheid bieden
,>Cs
Burgemeeeter-Secretarie
Rhernea
Cfarebbeberg
JOB. DKTONY.
Lorrie'
(Woedt vervolgd).
7
I
Send
ijoor
plicht het systeem der „richtingkampen”,
zooals dit tot dusverre in ons land fungeert,
handhaven. Niet om daarin nieuw voedsel
te geven aan separatisme, hokjes-mentali-
teit of hoe men het noemen wil, doch aan
een geheel losgeslagen jeugd weer den vas
ten grond van de beginselen onder de voe
ten te schuiven.
Ook voor prof, de Quay staat het in zijn
reeds geciteerd praeadvies vast,
Place
«richt
teaad
k
een
als
als
hoofd.
niet wil, dan kan je het
drieën aannemen kind." zei h(j
Eindelijk was het oogenbllk van het vertrek aangebroken en
onder gejuich van de maankabouters en den koning, die daarbij
nog zijn hoedje verloor, zoodat de menschen op aarde dachten
dat er een vallende ster door het luchtruim vloog, ging het vlieg
tuig de lucht in. Iedereen groette, ook de paarden knikten met
hun koppen.
ledig hield met een perzik. „Als een vrouw iets
wil, dan gebeurt het. daar kun je van op
aan en als ze het niet wil, dan gebeurt het
niet en daarmee uit. En ik veronderstel, dat er
niemand hier is, die wil optkennen, dat ik een
vrouw ben?”
De dominé schi
„Als Lorrie
beter voor
onvers tqpri
arbeidsdienst moet, naar het oor-
van sommigen, den jongen
voor
hem later in de
■j te wachten staat. In de fa-
het kantoor, in zijn zaak, In de
Hvrne. zal hij met menschen moeten om-
•w-w yie van een arbeidsdienst of van een
\/W werkkamp voor deze jeugd vordert,
dat het leidt tot aanpassing, tot
samenwerking in respect voor elkanders
beginselen, drijft den spot met den toestand.
Een overgroot deel van de jeugdige werk-
loozen hééft geen beginselen noch reli
gieus, noch aedelijk waarom zij elkander
wederzijds zouden kunnen waardeeren. Het
religieuze en moreele houvast moet deze
jeugd in de allereerste plaats worden te
ruggeschonken.
Tot dat doel moet ook een arbeidsdienat-
ver de al of niet wenscheltfkheid van huis-
I I werk willen wjj in dit artikel niet spreken,
daar de meenlngen hierover zoowel in
onderwijskringen als bij de ouders nogal ver
schillen. Weliswaar is zoowel ten onaent als bul
ten onze grenzen meermalen gepleit voor be
perking van het huiswerk, maar er zijn nu een
maal scholen, waar wonder huiswerk geen vol
doende (examen)-opleiding mogeUJk is, en dus
achten wij het niet van belang ontbloot deze
„plaag” voor de leerlingen ook eens van den kant
van het al of niet verstandig .maken” te
bekijken.
Heel dikwijls blijkt het Inleveren van slecht
huiswerk een gevolg te zijn van mllieu-omstan-
digheden. zooals kleine behuizing, onverschillig
heid en lawaai van de zijde der hulsgenooten,
geschreeuw van een radio etc. In zoo’n geval
zullen de ouders goed doen om zoo mogelijk toch
ergens een rustig plekje voor den leerling in te
richten en van een al te luide conversatie af te
zien. Dikwijls ook wordt het huiswerk gemaakt
door de ouders zelf en worden daarmede de
school en het kind misleid. Dit z.g. helpen is
meestal een fout van dieper oorsprong, nj. niet
willen, dat hun kind bleef zitten, ook al zou dit
voor het kind zelf het beste zjjn, of niet willen,
dat het verstandelijk zwakke kind naar een
lager schooltype moet gaan omzien. Deze fou
ten zijn natuurlijk moeilijk te verhelpen, zoo
lang de ouders zich niet geheel wijzigen in hun
opvattingen.
Het is ongetwijfeld denkbaar, dat in oo
zl^h zelf staande gevallen een enkele maal
deze cumulatie wenschelijk kan blijken.
In het algemeen echter kan de methode
niet door den beugel, ook al brengt zij
eenlge besparing op den post salarissen,
en zulks toch zeker thans niet, nu zoovelen
met ongeduld de betrekking verbelden, die
hun de gelegenheid moet bieden het volle
leven binnen te treden en een gezin op te
bouwen.
Buitengewoon harteljjk was het afscheid van den maan-
koninga Hjj drukte Keesie zoo hartalljk de hand, dat het li
chaamsdeel tenslotte heel pijnlijk was. „Vaarwel, Kees,” zei
de koning. „houd je goed en laat wat van je hooren.” „Ik zal
U een radioboodje zenden, meneer de Sire,” zei Keesie. „Een
radioboodje, daar heb ik nooit van gehoord,’’ antwoordde de
koning en de verkeersagent, geholpen door den professor, legde
den koning uit, wat de draadlooee was.
rxaaraan hapert veel, zéér veel. De
I 1 ellende van de werkloosheid heeft de
principieele en moreele fundamenten
van de hedendaagsche jeugd onderspoeld.
Onrustbarend neemt In dezen crisistijd
de criminaliteit der jeugdigen toe. Dr.
Diepenhorst heeft er in 't Januarinummer
van de „Stemmen des tijds” een en ander
over meegedeeld. Volgens de Statistiek van
de toepassing der kinderwetten over het
jaar 1935 schrijft hij werden in dat
jaar wegens rechtbankzaken 2515 jeugdige
personen van 10 tot en met 17 jaar schul
dig verklaard. Dit beteekende een vermeer
dering van 20 pCt. op het voorafgaande
jaar. Het grootste aantal schuldig verklaar
den, zoowel jongens als meisjes, was 16
jaar. Van de honderd schuldig verklaarden
waren er 54.9 pCt. zonder beroep dat is
voor een héél klein deel waarschijnlijk op
school, voor het overgroote deel werkloos.
Dit betreft slechts die jeugdigen, die voor
de rechtbank kwamen. Door de kantonge
rechten werden in datzelfde jaar 13127
jeugdigen schuldig bevonden. Ook in deze
groep lag het zwaartepunt bij de zestien
jarigen. Ten aanzien van den aard der ge
pleegde delicten viel op te merken, dat van
de 515 schuldig verklaarden wegens gequa-
Üficeerden diefstal er 482 diefstal in ver-
«eniging pleegden, zoodat ook in Neder-
Jand de vorming van diefjesbenden op
mentjes. Dank je well Liever een eenvoudig
vegetarisch maal, dan de vette os van de Mel-
ford’s In zulk gezelschap.
„Maar je vergeet Lord Kendale!” set Greta.
Er kwam een kleurtje op Lorrie's wangen.
.Mee, die vergeet ik niet; maar als hjj komt,
is het nóg erger. Ik heb gisteren méér dan mijn
portie gehad. Neen, Oreta, ik blijf liever thuis.
Oa j(j maar. Je zult er in die roode jurk erg
aardig uitzien en de familie eer aandoen. Ik
blijf thuis en ga mijn zang instudeeren. Ik kan
veel beter blèren als ik alleen ben en weet, dat
niemand er onder lijdt.’’
Oreta zei niets meer; zjj wist, dat het niets
zou uithalen te trachten Lorrie over te halen,
als zU iets niet wilde doen.
De roode jurk, die zoo vaak reeds dienst had
gedaan, werd te voorschijn gehaald en Lorrie
frischte hem zelf op met nieuwe linten en
kant.
„Omdat jij het vrouwelijk deel van de familie
zult vertegenwoordigen. Greta, wil ik, dat je er
aardig uitziet,’’ zei ze beschermend. ,Jk denk,
dat Diana een costuum van Worth zal dragen
en al haar diamanten. Denk er om, dat je me
precies vertelt, hoe ze er uit ziet! Ik verwacht
een volledig, getrouw en nauwkeurig verslag en
ik zal wakker blijven om er alles over te hooren.
Je mag ook het menu meebrengen. Ik sou je
wel vragen om iets erg lekkers voor me in je
zak te stoppen, maar ik weet zeker, dat je gaat
blozen en er schuldig zult uitzien wanneer je
dat probeert, dus dat za> ik maar niet doen.”
Z|j hielp niet alleen Oreta bfj haar toilet,
maar vervaardigde rich zelfs naar dat van
w evrouwvan Beerensteyn had eenlge vrien- I dat t tot haar beroep schijnt te beboeren,
|\/1 dlnnen op de thee; men sprak natuurlijk iedere vrouw in dit opzicht precies te
1» A OVer de mode en, in Indirect verband hoe het is en waar t op staat. De toon
daarmee, over den omgang en de houding van I wens, waarop ae dit zegt, is altijd beleefd en
het dienst- en winkelpersoneel tegenover de j correct.
cllènteele. I Eenlge maanden geleden, toen t weer esns-
„Wat bedoel je eigenlijk met die houding, gjaps zoo omsloeg en t zoo warm geworden
Eveline?vroeg de Jonge mevrouw Torenberg was, had ik dringend een paar zomerjaponnetjes
aan de gastvrouw.
„Dat aal ik je met een voorbeeld duidelijk ma
ken. Jeannette." antwoordde deze. .Het is er
een frappant staaltje van.”
„Zooals jullie weten, koop ik m’n middag-
toiletten altijd bij Rosenbach Co. in de Ce-
lebesstraat en laat me altijd door dezelfde juf
frouw bedienen. Die Juffrouw ziet er altijd een
der uit. Ze is altijd in t zwart of donkerblauw
bjj zwart af. en heeft altijd dezelfde glad ach
terover gekamde haren met de té rood ge
maakte lippen. -Ze is altijd even beleefd, voor
komend en geduldig, maar heeft toch iets ver
moeids en afgemats in dY heele houding. Om
dat ze mij geregeld bedient, kent ze natuurlijk
heel goed m’n smaak, zoodat ik niet behoef te
zeggen, wat ik hebben wil en daarom in den
regel maar rustig afwacht waar ae mee voor
den dag komt. Dan verschijnt ze na een poosje
met een half dozijn van die fijne middag japon
netjes, welke allesbehalve goedkoop sjjn. Die.
welke mi) het beste bevalt, trekt ae me dan met
eenlge handige grepen aan. Het zit me dan
steeds uitstekend, als geschilderd, echter.... al
leen van boven, want over de heupen zijn ze
me stuk voor stuk veel te nauw. Trekken of
glad strijken helpt niet, t zit eenvoudig niet,
al sjor en trek ik nog zoo.
Dan zegt die niet meer jonge winkeljuffrouw
met de te roode lippen:
„Ja. mevrouw, die japon past u niet Om de
heupen is u te dik. Wanneer u Haar naar maat
bestelt, dan zal Ik zorgen, dat' u precies dit
model krijgt. U zult dan duidelijk het verschil
zien. Mag ik dit model misschien voor u op 1
atelier laten copieeren?”
„Je begrijpt,” ging mevrouw van Beerensteyn,
voort, „dat men als vrouw zooiets nu'juist niet
graag hoort, al weet je ook wel, dat ze schoon
i gelijk heeft. Maar enfin, ik denk dan maar,
de les meeneemt, wat hi) had moeten en kunnen
meenemen bij volkomen fit zijn en dan ’s avonds
bet nieuwe huiswerk weer minder goed aan kan.
Men neme gerust het risico van het huiswerk
eens niet af te kunnen krijgen liever dan een al
te ingespannen werken.
Men loeren den kinderen ook. dat zjj niet opeen
enkel probleem, zooals bij wiskunde nog al sens
voorkomt, al hun studietijd „verzitten", maar
dat zij de stof, die zij het gemakkelijkst ver
werken het eerst nemen, en niet zeggen: „O,
dat is niks, dat doe ik straks wel even”, want
dan krijgt deze juist weer te weinig aandacht.
Men houde hun voor, dat .Jessen lee ren" niet
alleen geheugenwerk is, maar wel degelijk woord
voor woord studeeren, trachten den zin van den
tekst uit het leerboek zooveel mogelijk te ver
werken en omvatten, de definities in hun be
knoptheid deel voor deel te begrijpen.
Rn vooral aorge men ervooor. dat het kind
niet te veel ontspannlngslnteressen heeft door
een uitermate overdreven lidmaatschap van
clubs en vereenigingen. Hierin maat weten te
houden voorkomt heel wat gezeur over te veel
huiswerk. Natuurlijk dient er vrije tijd te zijn
voor liefhebberijen en recreatie, temeer waar
huiswerk een zekeren druk beteekent, die juist
valt In de perioden, die daarvoor bet minst ge
schikt zijn: den jeugdigen leeftijd en de periode
der adolescentie, maar anderzijds is het huis
werk als het zonder hulp werkzaam zijn met
een probleem een voedingsbron voor het zelf
vertrouwen en ontwikkelt het veel initiatief.
Ouders dienen derhalve ook te begrijpen, dat
het huiswerk-regelen en het werkelijke huls-
werk-letden een taak des huizes is. Blijkt echter
een en ander niet binnenshuis tot oplossing te
brengen, dan zal men goed doen zrich met de
school te verstaan en te trachten gezamenlijk
een tegellng te ontwerpen.
M’n neef zat in een fauteuil en keek toe
.Die japon past me niet," ast ik voor den soc-
veelsten keer en deed m’n oogen dicht uit
zenuwachtigheid. Immers, nu zou ook bet bla-
meerende gezegde over de breede heupen volgen.
De juffrouw stond glimlachend geduldig toe
te zien, keek over m’n neef heen en zei eens-
klaptTterwijl ze rich naar me toe keerde:
„Deze japon past u Inderdaad niet, mevrouw,
zooals ik u trouwens altijd zeg. U hebt zoo’n
volmaakte slanke figuur, zooals er misschien
niet één op de honderd voorkomt. Het is voor
one niet doenlijk, met zoo’n prachtig Fransch
figuurtje als het uwe rekening te houden. Onze
gemaakte japonnen zijn gemaakt op de gewone
doorsnee-maten, met uit den aard der zaak
kleine afwijkingen Inbegrepen. Met uw onbe
rispelijk figuur doet u beter, mevrouw, een ja
pon geheel naar maat te laten maken."
„Zie Je. Jeannette." zoo eindigde mevrouw
van Beerensteyn haar relaas, „dat noem ik nu
de kunst in perfectie, om met de cliénteele om
garis
I
Greta opende langzaam de enveloppe.
•at is er aardig en wie zijn de hen?”
-Het is een briefje van Diana Melford,” zei
Greta. „En ze vraagt ons, ons allemaal, over-
Morgen ten eten.”
De dominé keek vroolijk op van zijn ei. Hij
™1<1 van een goed maal en op De Dennen was
“11 er zeker van het te krijgen.
-Overmorgen,” herhaalde Oreta. „Wilt u met
w Mister, uw vader en uw broer Woensdag-
*’®“d om half acht bij ons komen eten? Wjj
hwen geheel alleen zijn, tenzij mijn broer lord
kendale kan overhalen om zich bjj ons te voe-
•en Mjjn broer is thuis.”
Bj] het noemen van den naam van lord Ken-
liet Lorrie haar fruitmesje, dat zij op
a rand van haar koffiekopje liet balan-
®et een slag en veel gekletter vadlen.
•ooaat de dominé schrok. -
-Wat aardig," zei Greta. „Wat zegt u er van,
papa?**
De«l graag gaan, kindlief. De Mel-
beste mérfcchen en hun keukenmeid
™*ht toast met ansjovis op, die zoo lekker
<«t het me aan mijn vroegeren tijd en mijn
club-dlners herinnert,” en hjj zuchtte even.
.Ja, je moet het natuurlijk aannemen, lieve
kind."
„Goed," zei Oretaj maar zij keek nadenkend.
,^ij zegt: allemaal. Ik weet het niet Lorrie,
je hebt laatst die roode jurk van mij aange
past, die zou je best aan kunnen hebben. Ik
geef er niet om, om te gaan."
Lorrie keek op en kondigde beslist en met
grooten nadruk aan: „Ik ga met.”
,J)at is onzin,” haastte Greta zich te ant
woorden. „er is geen enkele reden ter wereld
,Da» is het er zeker een uit den hemel," was
slagvaardig antwoord, „want ikz ben
niet van plan te gaan. Drie man is "genoeg
voor één diner! Bovendien wil ik niet.”
.Deste Lorrie." zei de dominé, terwijl hij zijn
toast sneed, .Jiet bepalen van het aantal gas
ten kan veilig worden overgelaten aan den-
gene, die de invitatie doek"
„Het kan mij niet schelen, paps; ik ga niet,”
herhaalde zij. „Wilt u mjjn redenen weten?”
„Stilte voor de redenen van mejuffrouw La
timer.” zei Jack; ,,’t is maar gelukkig, dat ze
het niet heeft over haar verstandig overleg.
.Mijn redenen om niet te gaan zijn: in de
eerste plaats verafschuw ik diners; in de twee
de plaats vind ik drie leden van één familie
meer dan voldoende bjj zulk een festijn en in
de derde plaats heb ik heelemaal geen zin om
te gaan.”
Oreta schudde gelaten. ,Jk wilde, dat zij in
mijn plaats ging; die japon van mij zou je
buitengewoon goed staan."
„Zwijg verder maar," zet Lorrie, die rich on-
Maar voor een groot deel is het ..hulswerk
probleem” te wijten aan het niet werken vol
gens rooster. Zoo goed als er in de achool een
rooster noodzakelijk Is, is ook thuis het zich
houden.aan den rooster eerste eisch. En dit be
seffen de meeste leerlingen niet, zij zouten bet
werk op tot den laatsten dag en zijn dan na
tuurlijk zwaar overladen, zij repeteeren niet ge
regeld en komen dan tegen concours-tjjd voor
J den heelen grooten berg te zitten, en zij studeeren
de grondslagen te vluchtig, zoodat zij later de
grondbegrippen te vaag hebben opgenomen om
de finesses te kunnen overzien
Een leerling, die onderwijs gaat volgen, waar
huiswerk onmisbaar Is. moet van meet af aan,
ook al is de stof nog eenvoudig en (schijnbaar!
gemakkelijk en het opgegeven schriftelijk werk
niet veel, vaststellen op dien en dien dag doe
ik dit en dat vak en daarvoor trek ik zooveel
studietijd uit. Verstandige ouders zullen hem
bij dezen rooster opmaken behulpzaam zijn en er
de hand aan houden, dat de .studietijd” ook
geheel benut wordt, er tevens voor wakende,
dat deze nooit langer dan „twee en half uur per
avond” wordt voor de middelbare school en
„anderhalf g twee uur" voor de ULO en de op
leidingskassen der Lagere school.
Langer werken tdt diep in den avond is niet
raadzaam, daar zlqh dan mettertijd overver-
moeldheid-verschijnselen gaan voordoen met als
gevolg, dat het kind den volgenden morgen min
of meer slaperig op de schoolbanken zit en zich
niet zoo scherp kan concentreeren, niet dat van
Deze vermeerderde criminaliteit is niet
meer dan feen uiting van een sterk vermin
derd moreel en geestelijk weerstandsver
mogen over de breede massa der werklooze
jeugd. Het te eenvoudig ontstellend, wat de
priesters, die met de werklooze jeugd te
maken hebben, daaromtrent meedeelen
Het meerendeel te verslaafd aan onzedeljjke
handelingen velen op het zlekeltfke af.
In hun gedachtenleven nemen onzedelijke
phantaaieën de grootste plaats in; in hun
taal domineert heel vaak de vuilste praat
Achterdochtigheid, leugenachtigheid, lui
heid, onverschilligheid, dat alles neemt men
waar, soms in kleine groepen van de en
kele tientallen, die In één kort kamp bij
elkaar komen.
„Deze personen, levend In een sfeer van ver
veling en eentonigheid, zonder eenig uitricht
op de toekomst, zonder vreugde en zonder
energie, geraken gemakkel(jk tob-Wangedragin-
gen. aldus Prof, de Quay in zijn praeadvies
voor het Jeugdwerkloosheidscongres van as.
Vrijdag. Velen gevoelen geen verantwoordelijk
heid tegenover zichzelf en evenmin tegenover
hun omgeving, terwijl hoogere levensinzichten
nauwelijks te onderkennen vallen en bij velen
totaal afwezig zijn. Offlcietie inlichtingen wij
zen uit. dat er sprake is van een belangrijke
toename van de ontucht en de criminaliteit. De
eerbied voor moraal en recht verdwijnt, ouders
en leiders hebben uitermate weinig zeggenschap
over velen van deze verlatenen. God en gods
dienst worden verwaarloosd, ja bespot. Al zijn
er zeer zeker meer oorzaken aan te geven voor
deze gevaarlijke verwording in de mentaliteit
van sommige jeugdgroepen, de extreme excessen
wijzen er wel op. dat de werkloosheid een van
de belangrijkste oorzaken vormt.
Haar hoofdpijnen kwijt en haar
rheumatische pijnen verdwenen!
.Meer dan twee Jaar lang werd mijn teven
vergald door vreeeelijke hoofdpijnen, duizelig
heid. enz, en mijn rheumatische pijnen waren
soms niet te dragen. Ieder bekend middel
probeerde ik. Op een goeden dag begon ik met
Kruschen Salts, in de hoop, dat nrijn hoofd
pijnen dan wat minder zouden worden.. Denkt
U mijn vreugde in toen ik bemerkte, <f*t al
mijn klachten verdwenen. Ik zou niet meer
zonder Kruschen willen.” Mevr. M. P. A. te W.
Kruschen la een samenstelling van aea ver
schillende natuurlijke zouten, die ieder voor
zich een heilzame werking uitoefenen op Uw
Inwendige organen. Begin nog beden met de
dagelijksche kleine dosis en U zult U gezonder
en gelukkiger voelen. Kruschen Balts is uit
sluitend verkrijgbaar bij apothekers en erkende
drogisten.
groote schaal valt te-constateeren. in 1936
nam het aanjal veroordeellngen van straf
rechtelijk minderjarigen opnieuw toe. In
1937 weer. Het aantal veroordeellngen van
jeugdigen wegens economische misdrijven
beliep in het derde kwartaal 1937; 419 tegen
246 in hetzelfde tijdperk van 1934. Dat te
een toename van 69 pCt.
Dn^wat ben je van plan in vredesnaam hier
Jnje eentje uit te voeren?” vroeg Jack.
„Uit te voeren? Ik zal je vischgerei opber
gen, beste jongen," gaf Lorrie ten antwoord.
.Dank je. Ik zal miJIT vischgerei achter slot
en grendel bergen. Ik ben niet zoo gek als ik
er uit zie."
„Gelukkig! Dat is een pak van mijn hart.
Ik wilde paps juist voorstellen om je naar een
zenuwinrichting te brengen, alleen, omdat Je
je gezicht tegen hebt. Jack. Je riet er werke
lijk nog ad gek uit.”
De dominé ging naar zijn studeerkamer om
de kranten te lezen en Jack ging met zijn
hengel op stap.
„Waarom ga Jtj niet. Lorrie?" vroeg Oreta.
Je weet, dat Ik er niet om geef. En die roode
jurk kan ik wel een klein beetje veranderen,
dan past hij je uitstekend.”
,Dank je,” antwoordde zij met haar neus in
de lucht. .Maar het kan mij niets schelen. Het
ligt niet in mjjn Hjn. Stel Je een diner voor met
Diana Melford en haar broer; de eene helft
slapend, als een mooie cypersche kat en de
ander steeds bezig met rijn flauwe compU-
om betrekkelijk weinig personen en dus
zal het werkloosheldsbeeld als zoodanig
niet veel wijziging ondergaan, indien aan
de verlangens van het Kamerlid in kwes
tie, den heer Ruijs de Beerenbrouck, wordt
voldaan.
„dat ook een principieele en godsdienstige
sfeer In den arbeidsdienst door mij noodaakelijk
abrdt geacht en indien wjj, vooral onder de
Jeugdige personen, een strijd willen aanblnder
tegen de ontkerstening, dan geloof ik, dat een
belangrijk middel is een goede, godsdienstige
sfeer in een werkkamp. Dit behoeft niet over
dreven, evenmin sentimenteel te zijn; doch in
alle grootere en kleinere gedragingen kan op
eenvoudige wjjze de godsdienstige mentaliteit
worden ingebracht. Mede om die reden, acht Ik.
aldus Prof, de Quay, het voor het organiseeren
van den arbeidsdienst den aangewezen weg. In
dien men voorloopig voortbouwt op de vier be
staande organisaties. namelijk de Nationale
Roomsch-Katholieke Commissie voor Jeugd-
werkloozenzorg. de Protestantsch-Christeljjke
Centrale van Jeugdwerkloozenzorg, de Moderne
Centrale van Jeugdwerklooeenzorg en de Fede
ratie van Werkkampen. Deze vereenigingen zijn
allereerst op principieele en confessloneele basis
gescheiden; zjj hebben in het verleden in een
toporganisatie goed sanwngcwerkt: zij hebben
reeds eenlge ervaring opgedaan op het gebied
van de vrijwillige werkkampen, zoodat men niet
met een nieuw experiment begint, doch voort
werkt op grond van het bestaande. Bovendien
weten ouders en betrokkenen, die een confes
sioneel opvoeding eischen voor hun kinderen
of voor zichzelf, dat deze op de beste wkjae
wordt verzorgd. Ik ben dan ook van meening.
dat wat huisvesting en ontspanning betreft,
deze indeeling moet worden gehandhaafd.”
Kent men de werkkampen van thans,
ziet men, wat déar voor de geestelijke res
tauratie van den jongen werklooze ge
schiedt, dan onderschrijft men deze woor
den van Prof, de Quay ten volle.
„Aanvankelijk, aldus Dr. Diepenhorst, weer
spiegelden de ongunstige economische omstan
digheden zich niet in de cijfers der gerechtelijk
geconstateerde criminaliteit van strafrechtelijk
minderjarigen. In 1931 en 1933 was zelfs van
een vermindering sprake, daarna echter werd
het beeld steeds ongunstiger. Het cijfer van
1935 wordt slechts overtroffen door de cijfers
van de oorlogsjaren 1917 tot pijn. 1919, toen vele
jeugdigen schuldig werden verklaard wegens
verboden uitvoer en smokkelhandel”
IJ deel van sommigen, den
A> Nederlander voorzichtig een
proej bieden van wat
w»atochappU
briek, op
Niettemin mag deze zaak van gewicht
worden geacht. Psychologisch heeft het een
in hooge mate ongewenschten invloed,
wanneer in tijden als de tegenwoordige
twee ambten, die ieder voor zich een vol
waardig ambt vormen, worden gecombi
neerd tot één. Wij spreken hier niet van
administratieve^ en bestuurlijke beswaren,
die ongetwijfeld ook tegen een dusdanige
ambtsverbinding in te brengen zijn. Maar,
waar zoowel het burgemeester- als het se
cretarisschap in nagenoeg elke gemeente,
ook zeer kleine,
aan twee gezinnen een bestaan te brengen,
moet het ongewenscht worden geacht, dat,
ten koste hiervan, aan één titularis (met
dubbelen titel) een inkomen aan den vrt)
hoogen kant wordt bezorgd.
Ér loopen honderden jongelieden rond,
die hetzij op een burgemeesters-, hetzij
op een secretaris-betrekking wachten. Hun
studies, gesecundeerd door practisch werk
op de een of andere gemeente-secretarie
(volontair, nagenoeg zonder financleele
vergoeding), zijn geheel gericht op een be
noeming t. z. t. óf tot burgemeester óf tot
gemeentè-secretarls. Niet weinigen hunner
zijn academisch gevormd, vele anderen
verwierven als belooning voor jarenlang
studeeren vak-technische diploma’s. Intus-
schen blijft in vele gevallen hun wach
ten.... wachten! Het aantal gegadigden
is groot; de te vergeven functies, in ver
houding daartoe, zijn gering. En wat ge
schiedt nu onder deze toch al betrekkeliyc
ongunstige omstandigheden? In meerdere
dorpen wordt de toestand nog eens extra
ongunstig gemaakt door de ambten van
burgemeester en secretaris in één hand te
leggen.
Jack om te zien, door voor hem te gaan staan
met haar hoofd schuin en een strenge, critische
uitdrukking op haar gelaat.
,Js het noodlg ik vraag het alleen uit
belangstelling is het absoluut noodlg. beste
Jack, om de sierlijke boog van je das onder je
linkeroor te dragen? En zou het niet beter
zijn als Je twee handschoenen aantrok, in
plaats van één kreeft-roode hand onbedekt te
laten?”
„Och schei uit! Wees niet soo vervelend,”
zei Jack, maar toch bleef hjj geduldig stil
staan, toen zij de weerbarstige das tot rede
bracht
„Amuseeren jullie Je.” wenschte ae, toen
Goodall kwam aanhinken om de auto aan te
kondigen, „en eet niet te veel."
,Je hebt me nog niet verteld wat Ik zeggen
moet als ze me vragen, waarom je niet geko
men bent” zei Oreta.
.Dat zullen ze niet vragen, ze zullen het te
druk hebben met het denken over hetgeen ae
op tafel brengen.”
..En als lord Kendale soms er naar vraagt?”
hield Oreta aan, met een glimlach.
.JJaar zal hjj geen «ogenblik .«n denken,”
was haar wederwoord. .Daarvoor riet hij er veel
te schrokklg uit. Maar als hy het soms mocht
vragen, dan kan je hem zeggen, dat de hoofd
pijn nog steeds niet over is. die ik heb opge
daan, toen ik op het kerkhof lag te slapen.” En
met die woorden holde ae naar binnen.
Het was een zeer kort ritje; de auto diende
dan ook alleen maar voor mogelijken regen en
het duurde niet lang of ril traden de verlicbte
Men schrijft ons uit het Zuiden:
-j-^ e opmerking, bij het jongste werk-
1 loosheidsdebat in de Tweede Kamer
door een der Zuidelijke afgevaardig
den over het vereenigen van de
ambten van burgemeester en gemeente
secretaris gemaakt, moge misschien den
Indruk hebben gevestigd mln of meer te
behooren tot het kleln-goed, zulks In
tegenstelling tot het groote algemeene
werkloosheldsaspect, dat honderdduizen
den omvat. Inderdaad gaat het bij de bur-
gemeester-secretaris-combinatie d-i* typisch
voorbeeld van voortlevende cumulatie
hal van De Dennen binnen, waar een paar
knechts in een zee van licht stonden om hen
te verwelkomen.
Zjj liepen door de groote hal, versierd met
schilderijen en beeldhouwwerk. Jack vormde de
achterhoede met een uitdrukking van marte
laarschap en verveling op zijn gericht, zooals
bjj dergelijke gelegenheden gebruikelijk is bij
heeren van zijn leeftijd. De knecht maakte de
deur van den salon open en kondigde hen aan.
Er waren drie personen in de kamer de
heer Melford. die een uur geleden was thuis
gekomen, Seymour en Diana. Toen deze laatste
hen tegemoet trad met haar zacht en indolent
glimlachje, dacht Oreta dat het weinig moeite
zou kosten om haar toilet voor Lorrie te be
schrijven.
Het had een costuum van Worth kunnen
zijn, maar t was zoo eenvoudig als een creatie
van dat modehuis slechte bij mogelijkheid kon
zijn. Het was een zwarte japon van aan zachte
stof, waartegen haar blanke witte armen scherp
en stralend uitkwamen. Zij droeg geen enkelen
diamant ae droeg zelfs geen sieraad een
enkele witte orchidee rustte op haar boezem
als een plekje sneeuw tegen het zwart. Toen zij
voor een half uur in den walm was gnomen,
had haar vader haar nieuwsgierig ~ai<—lm
erg gewoontjes uit Di, vind je
niet?"
sb had geglimlacht en naar Seymour
Melford gekeken, die haar goedkeurend en vol
komen begrijpend had opgenomen.
>p die een andere levensopvatting zijn
toegedaan dan hij. Daar zal hij zich buiten
de veiliKe achutse van zijn confessloneele
dering. zijn Katholiek of protestantscb
o/ sociaal-democratlsch isolement moeten
begeven en met anderen moeten samen-
werken zonder zijn eigen levensbeschou-
win( te verloochenen. Daar zal hij
bonding moeten vinden niet meer
geloofsgenoot, maar als landgenoot,
medeburger.
Tal van menschen verliezen hun geloof,
omdat zij deze houding in de maatschappij
niet zélf kunnen vinden. Zij moet hun ge
loerd worden. En daartoe gioet het verblijf
jn het werkkamp, de gedwongen deelname
,,n den arbeidsdienst, mede strekken.
Daartoe moeten in de werkkampen jongens
van alle richtingen worden bijeengebracht,
die alle samen arbeiden en die hoogstens
de vrije avonden en den Zondag in eigen
■jjchting-barakken” doorbrengen, waar zij
een priester kunnen vinden, in den kring
der geloofsgenooten kunnen verkeeren, hun
godsdienstplichten kunnen vervullen en
eigen lectuur aantreffen.
Zij, die dezen vorm van arbeidsdienst en
van werkkamp-inrichting voorstaan, zien
orer bet hoofd:
dat zij vooreerst door van boven
af een opvoeding van heel bepaalden
inhoud voor de heele Nederlandsche jeugd
ts willen voorschrijven, op een terrein tre
den, waar een christelijke staat, die de pri
maire verantwóórdelijkheid der ouders voor
de opvoeding hunner kinderen erkent, hen
niet kan en mag volgen;
dat zij vervolgens aan de Jeugd niet
een ideaal als doel voor oogen stellen, doch
niets ander dan aanpassing aan een
feitelijk gegeven maatschappelijken toe
etend;
en tenslotte, dat de jeugd, evenmin
als deze door co-educatie voor zedelijke af
dwalingen wordt behoed, door arbeid met
andersdenkenden samen voor de eigen
levensbeschouwing zal worden behouden.
Zoowel het behoud van de jeugd voor het
algen geloof als haar respect voor de le
vensopvatting van anderen staat of valt
met haar principieel houvast op het mo
ment, waarop zij den maalstroom van .het
leverf binnentreedt, met het moreele hou
vast, dat zij in den ruimsten zin van
huls uit meekreeg.
„Wat bedoel je eigenlijk met die houding, klspe zoo omsloeg en
...Hm.*” wvAvwMiw Trwanhmrw
I noodlg. Nu had Ik toevallig een neef MJ me,
op wiens oordeel ik prijs stelde en wien ik niet
goed kon verhinderen, dat hij met mij de zaak
van Rosenbach Co. binnenging
Weer speelde het gewone tooneeltje rich af.
De niet meer jonge winkeljuffrouw met de
zwarte, achterover gekamde haren en de té
roode lippen, kwam weer met een stak of zes
japonnen aange-
restapt. die den
meeaten dames
als aan t lijf ge
goten stonden,
maar mij veel te
nauw over de
h-upen waren.
