Het gevaar van crisisconventies
De avonturen van een verkeersagentje
wiAaal can den daq
M
b
AU,F. ABONNÉ’S
Wat de ervaring
leert
7P TT
WOENSDAG 22 JUNI 1938
rsE
Juni
Juni
Juni
Juli
Juli
Boter
Onweer
el-
1/
g
Een trouwe
wachter
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK. DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
rverg».
'ferti-
mbond
Weker
3.
raag
De
zijn in tonnen,
>ft
(Nadruk verboden)
T
Arnhem, 18 Juni 1938.
het
Geen sterveling zal
maken.
(Wordt vervolgd)
Boven-
K Jtat
kante
ronde
1933
1934
1935
1938
1937
44.500
45.000
44.000
43.000
43.500
57.500
57.000
58.000
53.000
80.000
Jte-
ge
tal
jen
I vrij
kan
Keesie zocht een plek tusschen de hoornen, dat h(j kon ge
bruiken om te dalen en toen hü er een had ontdekt, zette hü
den motor stop en hij daalde onder het groot gejuich der ka
bouters, die hun spitse mutsen natuurlijk op hadden.
IN HET HENGELSEIZOEN.
„Tegen een kleine vergoeding kunnen
wij U de visch wel leenen, dan kunt
U zich met Uw vangst laten fotogra-
feeren. Mijn knecht haalt de visch dan
wel weer bij den fotograaf weg
Weer zien wV, hoe bewonderenswaardlg do
geheimen sfjn van dit grooteche natuurver
schijnsel, en hoe machtig de wijsheid van Hem,
die dit alles in het*leven riep.
zeer
wicht.
>rden.
itkee-
ver-
nana-
iltvoe-
eelge-
4sd
het
l AJ-
oden.
rigen
ogen
I het
lt«e-
dea
ngver-
Hoorn.
hting
den
tt ds
le
eft
ten
“en
Jte-
°P
rü-
se-
el-
n-
elk
■ak de
,’evon-
irtljen
d? Er
groo-
9.500
13.000
9.000
ngver-
Hoont
’isdotn
oord
ege-
lap-
sche
mer
van
leeft
nikt,
een
een
Men
1 te
den,
tln-
igen
ter..
on-
DOOR
CHARLES
GARVICE
Bovendien sljn drie der vijf leden der
contactcommissie voorbehouden aan het
grootbedrijf.
Wijzigingen in de laatste bepaling en
voorziening In vacatures elschen dezelf
de stem- en quoteverhoudlng.
Opzegging der overeenkomst kan alleen
geschieden door een zoodanig aantal le
den als 75 der quoten vertegenwoor
digen.
WH zullen het hierbij laten, omdat hier
uit reeds voldoende blijkt, dat In deze
ontwerp-conventie het eene groote be
drijf, dat ongeveer 50% van de quoten
in handen heeft, door deze sleutelpositie
de geheele leiding heeft en houdt.
„Als u denkt, dat het niet ongepast is en u
wilt beloven het niet te laten zien
„Dat beloof Ik,” zei hij.
,Nu goed dan. Wacht!” en sy vloog over
het grasveld ais een witte duif.
Guy keek haar na met stralende oogen en
bonzend hart. Hoe kwam ze zoo veranderd?
Haar stem was zacht geworden, bijna teeder;
ze was In een oogenbllk tijd omgekeerd als een
blad op een boom. Wat was ze mooi. Bah!
mooi! HU haatte het woord. Diana Melford was
mooi Iedereen kan mooi zijn, maar was er
een tweede meisje op de wereld zoo mooi als
Latimer. En ze zou hem haar portret
nog pas vijf
hem uitge-
pelde zü. terwijl zü zorgde, dat hü haar dansen
den oogen niet zag
„Als u het had geweten?” herhaalde hij, ter
wijl hij in sljn opgewondenheid en zijn vreugde
over haar plotselinge beminnelijkheid wat dich
ter naast haar kwam zitten.
„Als ik het geweten had,” zei ze. terwijl ze
Iww
et den zomer komen de onweders. Nau
welijks heeft de zomermaand haar in
trede gedaan, of ons lieve vaderland
werd al twee dagen achtereen vergast op on
weer Evenwel moet men niet verkeerdelijk de
conclusie trekken, dat het alleen tengevolge
van groote hitte sou onweeren, een meenlng, die
vrij algemeen verbreid is.
Daar zijn op de eerste plaats de wlnteron-
eders, die dit weerleggen. En daarnaast be-
Ijzen de feiten, dat dok In de Poolstreken
hoewel slechts zelden onweders voorkomen,
en men in de Bahwra waar het teek -heet
genoeg kan zijn weinig last beeft van on
weer, dat er bij het ontstaan van dit natuur
verschijnsel andere factoren een rol moeten
spelen. De machtige ontladingen van den blik
sem hebben van oudsher de menschen met
angst en eerbiedig ontzag vervuld. Geen won
der, men zag toch met ontzetting, hoe de ge
weldige natuurkrachten eeuwenoude woudreu
zen deden vaneenspUjten, het vee in de weiden
neersloeg en den menschen dood en verderf
bracht. Ontzaglijk moet de indruk geweest sljn,
die dit alles op den primitieven mensch maak
te, die zich nietig en hulpeloos moet gevoeld
hebben te midden van -de wilde tormenten der
natuur. Ondanks het feit toch, dat begrip van
wkt er eigenlijk gebeurt veel van den redelooaen
angst voor het dreigende onbekende kan weg
nemen. zijn nóg vele menschen bang van on
weer. En wel: omdat zjj onweer gevaarlijk
achten en het t mooie zomerweer bederft. In
derdaad is onweer gevaarlijk, doch men kan
dit gevaar zoowel overschatten als onderschat
ten. Aan den eenen kant barst er geen onweer
los over ons land, of het veroorzaakt schade
en doodt menschen en dieren. Doch aan den
anderen kant is het eveneens een feit, dat de
bliksem lang niet zoo gevaarlijk ia, als men
gewoonlUk meent. Er bestaan heel wat gevaar
lijker dingen, waarvoor de menschen over het
algemeen veel minder beangst zijn. Onder an
dere: auto's- Di wat het mooie weer betreft:
het is naïef te gelooven, dat het onweer hel
mooie weer verjaagt. Onweer is op sljn hoogst
een begeleidingsverschijnsel van het slechte
weer. Waren er geen electrlsche ontladingsver-
schljnselen in de atmosfeer opgetreden, dan
was het mooie weer tóch verstoord geweest, ook
zonder onweer.
Sinds den tijd dat BenjaminFranklin in
de 18e eeuw zijn vlieger opliet en ons aan
toonde. dat de bliksem een electrlsch ontla-
dlngsverschünsel is. sljn we wel het een en
ander over dit natuurverschijnsel te weten ge-
6. Gewaakt
gfoote wl
w politiek.
y--ye ervaring heeft nu twee dingen ge-
j leerd. Ten eerste, dat door deze rege-
llngen er Inderdaad rust was In het
bedrijf en rust In de detall-prljaen. Doch
ook, dat de Regeering dikwijls bij daling
der prijzen van de vetten op de wereldmarkt,
Nel te laat de heffingen verhoogde, waar
door buitengewone wiristén werden ge
naakt, welke winsten als heffing in het
landbouwcrisisfonds hadden behooren te
komen, want daarvoor betaalde ons volk
te heffingen.
Wij mogen er b.v. aan herinneren, dat
kort na het eerste optreden van Minister
Bteenberghe de heffing op margarine met
I cent per k«. werd verhoogd, hetgeen dus
80.000.— per week bedroeg, welke hoogere
heffing al maanden terug had behooren
te zijn vastgesteld. Minister Deckers gaf
in de Kamer dan ook ronduit toe, dat de
margarine veel te groote winsten had ge
maakt.
Dat een Regeering gemak van conventies
heeft geven wij gaarne toe. De afzet Is
toch volkomen gecontingenteerd en de
hoogte der heffingen is dus niet meer be
slissend voor de afzetverhoudingen der
verschillende vetten. Hier komt bij, dat in
de pers dikwijls geageerd wordt, als een
bepaalde heffing wordt verhoogd. Deze
agitatie voorkomt men, als men niet tot
hefflngverhooglng overgaat en dus de con-
ventieleden maar wat extra laat verdienen.
Dit extra verdienen beteekent echter on-
middellijk geweldige bedragen. Dit blijft
echter zeer af te keuren.
Een tweede bezwaar tegen de conventies
was, dat de leden door hun abnormaal
PE
Ion voor laten
weten....**
Men had den koning bericht, da^de vliegmachine met
Keesie, den professor en zijn onderdanen In aantocht waren.
De konlng had zich gehaast om de maanrelzigers te kunnen
begroeten en had. zoo men wel kon verwachten, zjjn kroon niet
vergeten. Hy begroette Keesie harteljjk, als een oude kennis
zeker steeg ik op de maatschappelijke ladder.
Op die manier verliepen veertien jaren. Mlzzy
was ik trouw gebleven en even trouw diende ik
den ouden Fits, die me vaak bü zich thuis In
viteerde en mij aan z'n vrouw had voorgesteld.
Bij m'n patroon en diens echtgenoote maakte
Ik me zóó nuttig, dat ik onontbeerlijk was ge
worden. zoodat de poetspommade-konlng vóór
z'n atsterven mij de leiding van z'n reusachtig
bedrijf toe vertrouwde.
En nu, heeren. ben Ik alleen-eigenaar van de
grootste poets-pommade-fabriek ter wereld. M'n
volhardend en moeizaam streven heb ik dus
vóór alles aan Mlzzy te danken. Die goede ziel -
beeft trouw op me gewacht.”
„Je hebt gelijk. Mare,” zei de millionnalr Le-
very. „Wij. Amerlkaansche burgers, zijn er
trotsch op. dat we ons succes aan eerlijkheid en
trouw te danken hebben. Dus Mlzzy heeft ge
wacht tot den trouwdag?”
,Ja, dat heeft ze!”
„En.... is Je huwelijk gelukkig geworden?"
„Mijn huwelijk, zeg je? Natuurlijk is dat ge
lukkig. Maar, waarom vraag je dat zoo?”
„Wel, omdat, hoe vreemd bet ook klinkt, bet
niet zelden gebeurt, dat juist huwelijken, waar
belden Jaren lang op hebben gewacht, niet steeds
tot de gelukkigste behooren."
.Daarin heb je geen ongeluk. Maar, wat
dat met m Ij n huwelijk te maken, Johnny
„Wel, Mare, je hebt toch jaren lang op Mlzzy
gewacht, alvorens jullie getrouwd sUn.”
„Wie? Mlzzy? Ja, maar je moet wel weten:
gewacht heb Ik wel op Mlzzy, maar ge
trouwd ben ik met de weduwe van den
ouden Fits."
n de club der mlllionnalrs te New-York
waar de leden elkander graag vertelden, hoe
ze door noesten arbeid, spaarzaamheid en
volharding aan hun millloenen gekomen waren,
was Marc Brisbane, de poetspommade-konlng.
een der onderhoudendste vertellers.
•Müne heeren," zei hü eens, Jk aal u eens
laten hooien, boe ik er gekomen ben. Elgeniyk
was het een vrouw, die me op weg geholpen
heeft.
Nog geen 33 jaar geleden was Ik ia 1 Zui
den van Sonora cowboy op een hoeve, een
ranch zooals ze dat daar noemen. Een cowboy
U iemand die het gevaarlijke werkje moet doen
van wilde pasuden te berijden en af te richten
Ik was jong, sterk, lenig, zeer vermetel en dus
uitstekend daarvoor geschikt. Voor een aan
komenden man verdiende ik geld genoeg, maar
hield geen cent over. Ik leefde zorgeloos voort
en in dien tijd dronk en speelde ik niet zuinig.
Op zekeren dag vestigde zich een onderwUzercs
in ons dorp. Ze heette Mlzzy. We zwierven om
haar heen als gekken; Ik ook; maar ae nam van
niemand onzer notitie. was 'n zekere Badfool
onder ons, een ruwe klant, die zwoer, dat hij
haar ten huwelijk zou vragen en dat ae ja zou
zeggen.
Op een avond, dat Mlzzy zich naar een zieke
weduwe begaf om haar te verplegen, wachtte
Badfool haar op om aan z'n voornemen gevolg
te geven. Maar toen hU op t jonge meisje wilde
toeloopen, kwam Ik onverwachts te voorschijn
en gaf hem oen geducht pak rammel, waarby
hem ook een paar tanden uit den mond ge
slagen werden.
MUn daad maakte op Mlzzy blUkbaar geen
onaangenamen indruk. Na dit voorval liet
ze me merken, dat Ik haar niet geheel onver
schillig was. Na een week of aes deed Ik haar
een huwelUksaansoek. Ze lachte en keek niet
onvriendelijk. Daarna zei ze, dat ae me graag
als man wilde hebben, als ik niet zoo'n speler
was, niet dronk en me niet als een geweldenaar
gedroeg. Ze wist heel goed dat ik een uit
stekend schutter en ruiter was, alsook een
vechtersbaas van de bovenste plank. Maar voor
een huwelijk, verklaarde ze, was meer en beter
noodig. Ik moest eerst maar eens toon en, dat
ik In steal was een vrouw gelukkig te maken.
Als Ik dit kon doen, moest Ik maar eens terug
komen. Ze wilde wel zoo lang op me wachten.
Aldus voorlooplg afgewezen, maar toch aan-
gemoedigd, begon ik het te meenen. Ik ver
kocht m'n revolver, m'n zadel en paardentuig
en vertrok naar de eerste de beste groote stad,
in een der Noordelijke staten, om daar een be
trekking te zoeken. MUn doel was millionnalr
te worden en daar ik gehoord had, dat vele mll-
lionnalrs In Amerika als krantenjongen begon
nen waren, werd Ik krantenjongen. Dit baan
tje bracht me echter niets verder, en daarom
zwierf Ik half Amerika rond om wat beten te
vinden. Eindeiyk kwam Ik by Fitz Gerald in
betrekking als loopjongen. U allen suit zich in
FI
„Denk er om. dat u het aan niemand vertelt
„vergeet het niet, aan niemand!"
,Jk zal er aan denken,” zei hy, haastig de
enveloppe grUpend die hy In den borstzak van
zyn jas stopte. ,.Ik kan u njet zeggen hoe
dankbaar ik ben en hoe zeer Ik dit <p prijs stel.
Als -r als ik geloofde, dat u er iets om zoudt
geven, zou ik zou Ik u er een van mij
geven.” bood hü zenuwachtig aan.
„Dank u. maar het kan mU niets schelen. En
nu moet ik gaan. Goeden nacht." Haar s’em
werd weer zacht en de lange wimpers bedekten
haar oogen.
„Goeden nacht,” aei hy en hy nam haar
hand. ,Jk ging verveeld en brommerig naar de
barakken terug, maar nu....”
„Daar zUn ze," schrok zU plotseling op. Ze
wrong haar hand uit de zyne en verdween.
Zoodrz zy verdwenen was. nam Guy de
enveloppe uit zUn zak en drukte er een kus op
vermoedde hy, dat ze hem achter de strui
ken gadesloeg? toen sprong hij over het
muurtje en stapte den weg af. Even later ont
moette hy den autó. Hy sprong er in en reed
zelf naar de barakken terug.met zulk een vaart,
alsof het om een weddenschap ging.
HU vloog den auto uit, holde de trap op,
sloeg de deur achter zich dicht en terwyi hy
licht aandraaide, scheurde hy de enve-
loppe open.
,Jk zal het in een lijstje laten zetten," zei
hy tegen zichzelf. ,J4een, ik zal er een medafl-
~1 voor -
komen, doch er blUven nog vele vragen ter be
antwoording over.
De bliksem is niets anders dan een groote
vonk electrlsche ontlading die overslaat
tusschen twee tegengesteld electrlsch geladen
deelen van een wolk, of tuaschen een wolk en
de aarde. Doch daarmede is do sas^ nog lang
niet verklaard, en ook is allee niet zoo een
voudig als het hier voorgesteld wordt. Zoo bij
voorbeeld het volgende: Iedere electrlsche ont
lading geschiedt vanuit een wolk. Wanneer
regenstroomen uit de lucht naar beneden val
len. worden zU positief geladen, terwUl de haar
omringende lucht negatief geladen wordt. Door
den wind worden de watermassa^ verspreid, ver
stoven. Dit uitelkaarblasen, dit verstuiven dier
vaU^e regendroMJeto tan electriseerend wer
ken. Aldus een genefde theorie ter verklaring
van het ontstaan van onweer. D ontstaat een
geweldige electrlsche spanning tusschen de
verschillende geladen velden. Tusschen de wol
ken ontstaat een breuk, die den vorm aan-
nfemt van een kanaal, dat naar het electrlsche
veld voert. Wanneer dit electrlsch geladen veld
echter van plaats verandert, verplaatst zich
ook geiyktUdlg het kanaal. De ontlading vindt
niet rechtiynlg plaats, doch de bliksem zoekt
van nature den weg van den minsten weer
stand door de lucht, die hier meer, daar min
der geleidend is. Deze weg is niet, zooals alle
schilders en teekenaars schynen te meenen, een
zlgzagiyn met scherpe hoeken, doch bllksem-
foto's weaen uit dat zU kronkelig is, en meest
al vertakt. Waar de electriclteit steeds den
weg van den minsten weerstand zoekt en de
meeste materialen minder weerstand bieden
dan de lucht, slaat de bliksem altyd eerder op
de daken der huizen, dan op de straten. Re
cente foto's en onderzoekingen hebben ook
uitgewezen, dat de bliksem ook maar niet een
op de aarde neerschietende vonk Is, doch dat
hU in zekeren zin ontstaat door samenwerking
tusschen wolken en aarde. Op sommige opna
men kon men waarnemen, dat er van de aarde
ontladingen uitgaan, vóórdat de eerste blik
semstraal uit de wolken schiet. Als de electri-
sche lading van de wolken een bepaalden graad
bereikt heeft, vinden trapsgewyze. op de aarde
gerichte ontladingen plaats, die telkens langer
zyn dan de voorafgaande en wordt In een aan
tal „sprongen” de aarde bereikt. Doch ook de
aarde bereidt zich als het ware van haar kant
voor. Reeds straalt zij ontladingen naar boven
uit, als de bliksemstralen nog ver van haar
verwüderd zUn, en zoo ontvangt zy den straal-
en andere bepaling is, dat leder der
partijen geheel of gedeeltelijk haar
quote aan een andere partij kan
overdragen. Gebeurt dit, dan worden de
quoten te zamen gevoegd.
Als men nu nagaat, dat de vergoeding bij
niet afleveren 5 cent per k.g. bedraagt,
welke vergoeding slechts tot 30% van den
toegestanen omzet wordt gegeven, dan blijkt
hieruit, dat practisch Iemand die niet
werkt 30/100 x 5 f 1.50 per k.g. ontvangt.
De nieuwe verkrijger ontvangt echter de
gegarandeerde winstmarge .over de volle
100% en deze winstmarge zal naar verluidt
beduidend boven de cent per k.g. zijn.
Bij overdracht heeft de quote dus zeer
groote waarde voor den verkrijger en zal
deze dan ook gaarne een goeden prijs be
talen, zeer waarschijnlijk meer dan 5 cent
per k.g.
Overdracht van een quote beteekent
practisch werkvermlnder|Mr-taant in het
grootbedrijf gebeurt alles machinaal, ter-
wifl tfe -mlddenstandsbadrljven veal hand
arbeid laten verrichten. Wy zien dit ook In
Lorrie keek hem nieuwsgierig aan en plotse
ling kwam er een idee bU haar op.
Lorrie was geen flirt, ongeacht het feit, dat
Zü 's avonds om kwart over tien met lord Ken-
dale op een tuinmuurtje zat. Zy was eenvoudig
een gezond en sterk meisje, vroolUk en buiten
gewoon er op gesteld haar eigen zin door te
c&Uven; hoe geweldig grappig het zou zyn om
Ouy Kendale verliefd te maken op haar zelf en
zoo de wereldsche plannen van den graaf van
Latcham in de war te schoppen.
Het idee was zoo goed, dat zU er om moest
glimlachen en de glimlach werd een harteiyk
Schateren. Ouy zag haar verwonderd en verbluft
aan.
„Wilt-u mU misschien vertellen, waarom u zoo
lacht, juffrouw Latimer?” vroeg hu eenigszlns
korzelig.
„OnmogelUkl" zei ze vastberaden, terwyi de
pret, die zy voor zich zag. haar oogen deed
tintelen. Als burggraaf Kendale dacht, dat hU
ongestraft de dochter van den dominé kon kus
sen ook al meende hU dat ze sliep dan
had hy het mis. ZU was van plan wraak te
nemen voor dien kus! Uren lang had zy de plek
voelen branden, waar zyn lippen haar hadden
aangeraakt en zy meende het nog te voelen. Ja.
hy zou er voor betalen op de eenige manier die
mogeiyk was, en weer lachte ze. „Ik tan het
niet helpen, het spyt mU, dat u het niet prettig
vindt om uitgelachen te worden.”
O dat kan mU niet schelen." zei hy. „Lach
zooveel als u wilt; ik ben biy, dat ik u amuseer,
maar ik geef toe, dat ik graag zou willen weten,
«vatbMztJnmgevolfedeveTWikermg^ IgTCA (««-chlktbtaf tot wartm F TKA X C
ongwaDen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen F OVFe" verlies van beide armen, beide beenen beide oogen F %JVFe“ dooMBtan afloop 1
groote winsten deze mede gebruikten om
in aanverwante bedrijven een concurrentie
strijd te voeren, welke voor deze niet
gesteunde bedrijven ruïneerend genoemd
moet worden. Deze concurrentie heeft
vooral plaats gehad ten aanzien van de
gesmolten spljsvetten. Talrijken midden
standers Is het hierdoor niet mogeiyk ge
weest de laatste, jaren een boterham te
verdienen en velen hebben alles verspeeld,
omdat zij het tegen deze bedrijven met
gegarandeerde hooge winsten niet konden
uithouden.
Wij begrijpen, dat deze geprivilegieerde
bedrijven dit deden, zij hadden geen be
perking In deze door de Regeering opgelegd
en probeerden dus steeds meer in handen
te krijgen. De Regeering had In het ver
leden beperkingen aan deze industrie moe
ten opleggen ten voordeele der onbe
schermde bedrijven.
naam nog wel herinneren. Een jaar of zes ge
leden is hU schatryk gestorven. In mUn tyd
bezat hy ai de grootste poetspommade-fabriek
van Amerika. HU leverde aan alle landen van
de wereld en verdiende enorm veel geld.
Ik mag zeggen, dat Ik als loopjongen bij den
ouden Fits, zooals we hem noemden, me self
niet spaarde Den heelen dag Uep ik op en neer,
overal naar toe. of het noodig was of niet, tot
dat de oude Fits me opmerkte en me in de
boekhouding stopte, waardoor m'n kans om
hoogerop te komen, aanzlenlUk gestegen was. Ik
werkte hard en onvermoeid in de zaak. Meestal
bleef ik na sluitingstijd doorwerken. Daarbij
nam ik nog pri-
vaat-leeeen in
talen en boek
houden. Over m'n
lippen zwam geen
druppel alcoho!
en het spel ver
meed ik. M’n uit
gaven beperkte ik tot het noodzakeiyke en ik
spaarde dollar op dollar.
Ik permitteerde me slechte éón luxe. Elke
maand schreef ik een brief aan Mlzzy en dage-
lUks dacht ik even aan haar. Langzaam maar
bovenstaande cijfers
by margarine en gesmolten vetten zijn de
volksmargarine en het volksvet inbegrepen.
Tot zoover voor wat de huidige positie
betreft.
Een der middelen om deze regeling goed
te laten loopen Is geweest, dat de Regeering
goedkeurde dat de belanghebbenden bjj de
margarine fabricatie en by de olie overeen
komsten sloten, waarbij zjj zich onderling
verplichtten niet meer dan een bepaalde
hoeveelheid te zullen verkoopen en waarbij
«U ook bindende prijsafspraken maakten.
De bedryfsgroep werd door de crisisrege
lingen gesloten en men had dus practisch
een sluitende conventie.
e maatregelen, welke door de Re-
[1 geering zijn genomen, om de uit-
>-S oefening van het Jand- en tuinbouw
bedrijf mogelijk te maken, hebben tot
pwrig gehad, dat aan den vrijen Invoer
land- en tuinbouwproducten uit het
buitenland belemmerende bepalingen moes
ten worden gesteld en dat bovendien op
Ktnmige artikelen heffingen zijn gelegd,
teneinde te bevorderen, dat producten van
Mtionalen bodem een afzetgebied In het
eigen land konden behouden tegen een,
too mogeiyk, niet verliesgevenden prijs.
De voornaamste heffingen zijn wel gelegd
op de met de boter concurreerende vetten,
al margarine, olie en spljsvetten. Het Is
bekend, dat de margarine- en olleafzet In
bet eigen land bovendien is gecontingen
teerd de margarine op 1050 ton per week
terwyi tot het vorige jaar In de mar
garine een wisselend percentage boter werd
vermengd.
Teneinde nu den verkoop van de ver-
Khillende vetten te reguleeren, werd door
middel van heffingen de prijsverhouding
onderling geregeld.
Het resultaat van een en ander blijkt uit
de volgende posities.
Margarine Gesm. Spijsolie
spljsvet
13.500
17.000
22.000
28.000
29.000
en paar jaren geleden werd getracht
ook 'n z.g. vetconventle te verkrijgen.
Door schrijver dezes is In de Eerste
Kamer hiertegen gewaarschuwd en nog
steeds is deze conventie gelukkig geen
werkelijkheid. Thans schynt het echter, dat
ook een zoodanige conventie mogelijk wordt
en daarom willen wij tegen de komende
conventie openlijk waarschuwen. In het
Handelsblad is de ontwerpconventle afge
drukt, zoodat de inhoud dus kan worden
besproken.
Voor wij tot detallbgspreklngen overgaan,
mogen wij er voor alles op wijzen, dat, waar
het toch niet aannemeUjk is te achten, dat
binnen afzienbaren tijd de heffingen op ge
smolten spljsvet zullen vervallen, het ons
veel beter zou voorkomen indien men rege
lingen voor het bedrijfsleven trof, niet vla
de crisiswetgevlng, doch langs den weg der
ondememersovereenkomsten.
In de ontwerp-conventie treft het voor
en boven alles, dat alleen rekening wordt
gehouden met omzetquoten. Alle zeggen
schap is gebaseerd op omzetten, terwijl de
stemmingen verelscht om wijzigingen aan te
brengen of om beslissingen te nemen, of
personen te verkiezen zoo zijn vastgesteld,
dat één bedrtjf .de totale macht in handen
heeft, omdat het ongeveer 50% der totale
consumptie In handen heeft.
Noemen wy enkele voorbeelden:
1. BU overschrydlng van het aan een lid
dér conventie toegewezen quote wordt
by 2% overschrydlng 15 cent per k.g. en
by meer dan 2% 20 cent per k.g. straf
betaald. BU mindere productie 5 cent per
k.g. vergoeding gegeven.
Wyzlgingen in deze bepalingen kunnen
slechts met 75% van alle quoten worden
tot stand gebracht.
2. Verkiezingen van personen syn alleen
mogeUjk indien zy van partyen, te.za-
men, t^n minste 7W& der quqten ver
tegenwoordigend, dé Stemmen op ifclch
vereenlgen.
wat verder van hem wegschoof, „dan zou Ik....”
Zy hield op.
„Zoudt u dan gekomen zyn?” zei hy. .Bedoelt
u dat?'"
„Ik zou Jack een portret van my hebben mee
gegeven om u te troosten,” zei ze.
„O!” zei hy teleurgesteld.
„U schynt niet erg dankbaar te zyn,” klonk
het ernstig naast hem, ,Jk ben niet gewoon mUn
portret aan iedereen te geven, lord Kendale.”
„Wilt u er mU een geven." vroeg hy dringend.
..Dan zal ik u vergeven, dat u my voor den gék
hebt gehouden en me hebt uitgelachen, juffrouw
Latimer. Zullen we dat afspreken?”
.Neen.” zei ze. „ik heb me bedacht.”
„Och kom nu" antwoordde hy, terwyi hU zoo
luchthartig mogeiyk trachtte te spreken.
„Waarom niet? Er steekt toch geen kwaad
in? Ik.... Ik ben een goede vriend van uw
Tegenwoordig geeft men immers foto's
iedereen!" I
1. Ordening van het bedryfsleven moet niet
geschieden via crisisconventies, waarby
alleen omzetcyfers gelden en waarby
met de sociale positie van den midden
stand, noch met de belangen der in de
bedryven arbeidenden wordt rekening
gehouden.
2. Het sluiten der bedryven middels de
crisiswetgeving (art. 21a van het Crlsls-
zuivelbeslult 1935, Stsbl. No. 779 p van 21
Dec. 1938) en het bepalen van mlnlmum-
pryzen op basis van een overeenkomst,
waarby alle macht practisch aan één
bedryf komt, is sociaal onverdedigbaar.
3. De ervaring heeft geleerd, dat de be
staande conventies hebben geleld tot het
maken van onevenredig groote winsten,
waardoor de detallpryzen hooger zyn
dan noodig is, tot schade van den con
sument.
4. Op grond van de omzetcyfers van de
margarine, welke omzet zich sedert 1933
behooriyk haq^haaft en gemiddeld het
toegestane contingent heeft bedragen, is
geen vetconventle noodig, terwyi de
boteromzet hierdoor niet sterk wordt be
ïnvloed. (Hierby valt op te merken, dat
de geweldige toename in den omzet der
gesmolten spysvetten voor verreweg het
grootste deel door de margarine-industrie
als nevenbédrijf is verwerkt.)
5. By een ordening van deze bedryven
(dit geldt ook voor de dit jaar afloopende
margarine- en oliecon ven ties), zal de
Regeering in ieder geval maatregelen
behooren te nemen, dat deze bedryven
hun middels de conventie gemaakte
winsten niet gebruiken om aanverwante
bedryven te vernietigen.
1 moeten worden tegen te
én door een. goede hefflngs- Wl
H. ruijtbr.
de margarine-industrie, waar het aantal
arbeiden tydens de crisisjaren, door de
groote concentratie welke daar plaats heeft
gehad, met de helft gedaald is.
Deze overdracht moet dus, tenzy in zeer
byzondere gevallen, niet mogeiyk zyn.
Het lid der Eerste Kamer, de heer
de Bruyn, heeft op het jX Vrydag gehouden
Jeugdwerkloosheidcongres hierop volgens
de bladen zeer terecht gewezen in de
volgende woorden:
„Het opheffen van ondernemingen, vooral
wanneer dit gebeurt door het opkoopen
door concerns en kartels, heeft zóó ver
gaande gevolgen voor honderden menschen
en via de steunverleenlng voor de
staatskas, dat de overheief te dien aanzien
controleerend moet optreden.”
Dit standpunt van den heer de Bruyn
is vooral in de huidige omstandigheden van
groote waarde. De Regeering stAt voor het
by na onoplosbaar probleem der werkloos-
heidbestrijding, terwyi anderzyds de con
centratie in ons bedryfsleven steeds verder
voortgaat, waardoor de werkgelegenheid
verminderen moet.
Wanneer wy dus onze meenlng samen
vatten, dan concludeeren wy als volgt:
wat er voor geks aan my is. Is er soms een veeg
op myn neus?”
„Neen," antwoorde zü. terwyi ze hem critisch
bezag: „dat zou niet half zoo grappig zyn. Daar!
het is al over!" en zy verviel in een plechtige
rust. „U werd dus niet op het eerste gezicht op
Diana verliefd en u ging zoo vroeg van De
Dennen weg, omdat u zich verveelde....”
„Dat heb ik niet gezegd,” waagde hy op te
merken.
„Wel waar!", deed zy verontwaardigd. „Ten
minste, u hebt er op gedoeld.”
„Heb ik? Wel, het is zoo. Ik verveelde my, ik
verveelde my verschrlkkeiyk. Ik was daar by
vreemden, ziet u.
„En toen werd u verlegen! Stakker!"
.Blaag me maar!" zei hy opgeruimd .Maar
ik zou me toch niet zoo verlegen hebben ge
voeld als ui er ook was geweest. Ik wou, dat u
er ook was geweest, juffrouw Latimer!"
HU zweeg een oogenbllk en wendde zich af.
„Meent u dat?” zei ze, en plotseling kwam er
een heel zachte klank in haar stem.
,Ja,” zei hü gretig. „Ik.... ik voelde me, als
of de geheele geschiedenis ontzettend vervelend
was geworden. Ik verzeker u, dat ik het heer-
iyk vond om naar het diner te gaan, maar toen
ik de kamer rondkeek en u niet zag en toen
ze my vertelden, dat u niet kwam.kreeg ik half
en half zin om de geheele geschiedenis te laten
looften en weg te gaan. Ik zei het tegen uw
broer, u kunt het hem vragen.”
ZU zuchtte even.
„Ais als ik bet maar geweten had," mom-
broer.
aan
,Ja?” vroeg ze aarzelend. „Weet u zeker,
dat het niet.... hoe noemen ze dat ook weer.
onwelvoegiyk. weinig gepast zou zUn?"
„.Zeker,” bevestigde hy beslist. .Bovendien
gelooft u toch niet, dat ik het aan de heele
wereld zou laten zien, niet waar? Dat zou ik
niet doenl"
Zü ging op het muurtje zitten en trok haar
dunne shawl over hoofd en schouders, en
maakte zoo een zachte luchtige omlijsting
rond haar gelaat. Het deed hem denken aan
h«t beroemde schllderU „Sneeuwkoningin". De
•tralende betoovering. die haar tegenwoordig
heid op hem uitoefende, kroop als een ge
heime macht door zyn aderen en zyn oogen
rustten nadenkend en verlangend op haar.
.Jk vond Diana vry knap," zei hU, terwül
hü langzaam sprak om haar zoo lang mogelük
dicht rich te houden.
„Vry knap!" verontwasudigde zich Lorrie.
■*e is schitterend mooi!”
»Nu, gaat u verder!" vroeg ze, toen hü zweeg.
••Heel aangenaam en zoo."
Zy lachte. x.
•Heel aangenaam en zoo. Jammer, dat ze u
met kan hooren. Ze is een beeldje en ze is
allerliefst! Waar waren uw oogen en uw smaak?
d» meeste mannen worden op het eerste ge-
Scht verliefd op haar.”
Inderdaad?" was bet kalme antwoord. J3an
“n ik niet zooals de meeste mannen. Ik word
“tet zoo gauw verliefd op het eerste gezicht
wil zeggen,” stamelde hü, „niet Mtyd.”
Lorrie
geven! W onder lijk! Ze had hem
minuten geleden afgesnauwd,
lachen en hem wel op vyftig manieren getoond,
dat ze eigeniyk een hekel aan hem had.
Dit alles kwam hem in de gedachten, terwyi
hü op en neer liep en ongeduldig op haar
terugkomst wachtte. De langè. vervelende
avond was vergeten, de brief van zyn vader, de
ryke erfgename, Diana Melford. alles ver
vaagde in de verte. Die aardige kleine heks had
maar een paar woorden met hem gesproken cn
sou hem haar portret geven en dat maakte een
heel verschil!
Daar zag hy het witte japonnetje terugko
men. ZU holde naar hem toe en stond licht
hygend naar hem. een enveloppe in de eene
hand, een portret in de andere.
„Ik ben er nog niet zeker van. of het niet
erg onopgevoed is om dit te doen," aei ae, .maar
ik houd altyd myn belofte! Hier is het dus!”
En zy deed het portret in de enveloppe.
OUKIl F ABRI IK HHVtRSUM15 MODtLUN
