vonden dag
De avonturen van een
ORRIE
s
Orde in de Kamer
Pech
t r o o m
r
I
I
B
G e b i e d
5
K
S
N
S
ZATERDAG 25 JUNI 1938
Het nieuwe roodtel
ONS PRIJSRAADSEL
Omzet-pu^zle
u -
i
6R\0Gt'
O plotting vorig roodtel
Prytwinnaart
Maandelijhtche hruitwoord puzzle
viel mee
DOOR
CHARLES
GARVICE
w.
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Het Een-over-Een-
systeem
Nationaal-Socialistlsche Beweging
voor
Het Sint Hubertusraam van Henri Jo na» in de kerk te BeekGenhout (L.)
dit
de
kleur
Sch: x
kennen.
P. H. A. TUIN.
•Mü
Een
X’
reden wm heel eenvoud!
haar vader en haar vader
Hier volgt de oplossing van t vorige raadsel:
toe.
een
Horizontaal:
1 talent, 4 werker, 11 Oder, U amber, 14
orde, 15 leenen, 14 etmaal. 17 Bnma, 14 «arde,
21 Emma, 23 tornado, M opera, 37 eer, 35 finds.
31 Amen, 33 mate. 35 tobbe, M leder. 37 bond.
33 gene, 40 regie, 43 Epe, 44 droes, 47 razende,
50 beet, 53 netto, 54 arme, M bstaag, 57 strook.
M Erie, 50 sprei, 00 rede, 41 regent, 43 slepen
Vertikaal:
1 Toledo. 2 adem, 3 leemte. 4 Erna, 5 tango.
4 wreed, 7 Rome, 4 kramen. 9 Edam, 10 relaas,
13 Borne, 19 aren, 20 darm, 22 tamboer. 33
Ostende, 24 putje, 34 rabbi, 30 leder, 30 derde.
32 een. 34 ale, 34 dese, 30 Gent, 40 rubber, 41
goedig, 43 peter, 45 omroep, 40 steken, 40 angst,
40 dosis, 51 eere, 52 tree, 54 arre, 55 mode
De uitgeloofde prijzen werden door het lot
toege wezen aan: Th. O. Drie ven, VUselstraat
Sa. Wagenlngen; mej. M. A. R. Oroeneveld. Ab-
stederdük 70 a bis, Utrecht; W. Hamel. Haar
lemmerweg 507 UI, Amsterdam-West: me) M
A. Houtbraken, Anemonenstraat 4, Santpoort;
J. Spijkermens, Bleaterweg 33, Eindhoven, mej.
M. Vlaar, Middenweg H. 40. Heerhugowaard-
Zuid.
ik me beter weer ultkleeden. Ik geef er niets
om. mee te gaan.”
„Zool Vertel dat maar aan wie het geloo-
ven wil!” zei Jack ongeloovig. ,Je hebt er de
heele week zeker nog niet over gesproken; neen,
Luister eens jongedame, ik
l om Je trots maar in Je zak
Z.
3 Harten
Pas
O.
2 Ruiten
Pas
Het was ditmaal eens geen moeilijk kruis
woordraadsel en dus volgens meerdere in
zenders „dubbel gezellig". Toch hebben som
mige liefhebbers hier en daar nog moeilijkhe
den gehad. Zoo vroeg men b.v. „of we bjj 42
horlz. even met de nieuwe spelling hadden ge
smokkeld?” Antwoord: neen! slepen is een
onovergankelijk, en sleeps n een overganke
lijk werkwoord: we moesten hier dus het eerste
hebben.
En
deze
een vooctreffelü-
was
uitnoodlging als bedoeld, kwam de
I
k
I
b< writes van sen band,
een voet of een oog.
n e hadden elkaar twee maanden geleden
loeren kennen en aanstonds hadden se be-
soft, dat es voor elkaar bestemd waren.
Niets had het ontstaan van deze wederkeerlge
genegenheid kunnen beletten, maar daarentegen
Tenslotte keerden ze weer bij den konlng en zijn gevolg terug
en toen de konlng het sein had gegeven, steeg een donderend
gejuich op voor den verkeersagent en de professor. Vooral de
..konlng met uitgestrekte armen, juichte tot hij er schor van
werd.
,yer is nog meer voor Uw* Majesteit meegebracht” weide
KI.10 x x x z x x
N.
W
1 Sch.
4 Sch.
je geld waarschijnlijk verliezen,
Dus hij loopt
op afwezigen
en er was heel wat meer leven in zijn
a w w w-v A nr\1kTAT0>C op dit blad «ün Ingevolge de verzekeringsvoorwaardentegen p éyffl bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door p b(j een ongeval met p Offl
■Al «I ,3% /X KIJIN IN r. ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen F f OVFs" verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen F 4 OU»" doodelijken afloop F ^OvFo*
kan dat? Daar begrijp ik niets van. Je gaat toch
naar X.? Dat ia ntot meer dan 50 KM. In een
paar uur kunnen we gemakkelijk heen en terug
zijn.
Natuurlijk. Maar zou je niet denken, dat
we „panne" kunnen krijgen, zoodat we langer
onderweg moeten blijven? Je bent erin geslaagd
om het voUe vertrouwen van papa te winnen.
Hij zou het zeker gelooven.
De Jongeman stond verstomd van zooveel
sluwheid en bracht haar hand aan zijn lippen.
Dien avond bracht Clara zeer handig het ge
sprek op het gewenechte onderwerp.
Wat bent u gelukkig, meneer Gustaaf,
voegde se er ter
loops aan
dat u
wagen hebt!
aangezien
opmerking
kristus h^eit aan Zijn Kerk voor
speld. dat zij om Zijnentwille vervol-
qingon zou moeten verduren. Zalig zij.
die vervolging lijden om do Gerechtig
heid. want hunner te het Koninkrijk
der Hemelen.
R: 0 x
KI.: x x
Noord kwam met Harten uit en Zuid, maak
te de slag met den Boer. Harten vrouw werd
thans nagespeeld en Noord écarteerde Ruiten
Vrouw.
Dit werd gedaan eenerzjjds om het Ruiten
Aas aan te geven en anderzijds omdat de
waarde van die Vrouw vóór de vork toch vrij
wel nul was. Zuid trok echter Harten Aas
na en toen hierop door West bekend werd zag
Noord zijn kans!
Immers NZ behoefden nog slechts 1 stag
te maken om O—W down te krijgen. Deze
slag is zeker, mits.Noord nu, ook Ruiten
Am écarteert, want Zuid speelt dan Ruiten
na en Noord maakt In leder geval een troef-
slag. Zoo geschiedde; Zuid trok Ruiten na en
West koos den wijsten weg en troefde met den
Heer in. De troefverdeeling £leek echter 31
te zijn en OW gingen 1 ddwn.
Waarlijk een fijn staaltje van doordacht te
genspel!
plaats daarvan stelde Clara’s vader een vraag
-^"zt^'^nM^^’dl^TvóSr Ut u antwoord
geef. Gelooft u in voorteekenen?
Wat hebben voorteekenen er mee te ma
ken? zei Gustaaf verbaasd.
Toch wel. toch wel. Zegt u me’alleen maar
of u erin gelooft....
Nu ja, een beetje wel. dat wil Ik wel be
kennen.
Als het dan zóó staat, dan ben ik u dank
baar voor uw vriendelijk aanbod, maar dan aal
mijn dochter met den trein gaan.
Waarom dat, als ik vragen mag?
Omdat ze ongeluk aanbrengt, meneer.
Ongeluk, zegt u?
Juist meneer, ongeluk
Daar begrijp Ut niets van....
Ik ml het u direct Wtleggen. Klik u eens.
Ook verleden jaar, en ook het jaar daarvóór,
heeft mijn dochter gebruik gemaakt van een
dergelijk aanbod. Allergedlenstigste heeren stel
den hun wagen ter beschikking van Clara. Wel
nu. wilt u t beslist weten? lederen keer, dat
Clara met zoo’n wagen is meegereden, heeft die
wagen ergens bulten pech gekregen. Zooals u
ziet
Clara’s vader boog zich weer over zijn pu*le,
Clara kreeg zoo iets als een kleur, en .meneer
Gustaaf sperde zijn oogen open.
(Nadruk verboden)
De bookmakers waren er al en in Het Wapen
ran TEwunlon klonken hun schreeuwstemmen,
torwjjk ze zoo- of zooveel boden tegen den
favoriet Gypsy.
Intusschen onderwierp de eigenaar van het
paard zich aan de pogingen van Rawlings om
hem behoorlijk voor den dag te doen komen
•n luisterde hjj naar hetgeen zijn oppasser te
Vertellen had over hetgeen buiten voorviel.
-Gypsy is nog altijd favoriet, mylord, ver
hoven alle anderen, zei hjj. Ik ben blij dat ik
1 heb kunnen wedden, toen de Inset nog de
moeite waard wm; het sal niet lang duren of
“ij staat pari.”
Je suit
Rawlings," zei lord Ken
jmar pari toe,” maar hij
•torn toen hij vroeg:
4s de auto klaar? Denk er om, dat je de
«aids er in legt.” --
Ja, mylord
■-®1. Rawlirffes, zorg er voor, dat er gemsk-
*tfke stoelen in de tent zijn voor de dames;
Ik wil
m?"
Ons omzet-raadael houdt nu de volgende
opgave in: met .stroom” te beginnen, nemen
we telkens één letter weg, vervangen dese dbor
een andere, en vormen vervolgens uit het be
schikbare 6-tal letters een nieuw woord. In de
figuur laten we zien, met welke letter telkens
het te vormen woord moet aan vangen. B<j de
9e omzetting moeten we aldus arriveeren bfj
het woord „gebied”
Alle woorden, behalve het Oste nummer, zijr.
enkelvoudige zelfstandige naamwoorden, waar
onder een tweetal van vreemden oorsprong.
Onder de Inzenders van een goede oplossing
worden weer zes fraaie prijzen verloot.
Oplossingen werden tot Vrijdagmiddag 12 uur
ingewacht bij den heer G. M. A. Jansen, Ruys-
daélstraat 40, Utrecht.
belette alles de verdere ontwikkeling ervan. De
Clara woonde b4
>ad de onprettige ge
woonte. dat hij maar hoogst zelden uitging; en
bovendien stond hij zijn dochter ook nooit toe.
om uit te gaan langer dan strikt noodaakelijk
WM.
Natuurlijk lonkten de belde geliefden elkaar
toe uit het raam en zoo. of belden zij elkaar op
en schreven elkMr smachtende briefjes. Maar
wat had dat alles te beteekenen, vergeleken bij
de zoete vreugde van eikaars gezelschap? Neen;
zoo kon het niet blijven doorgaan. Daar moest
wat op verzonnen worden En inderdaad scheen
het geluk de beide minnenden te helpen.
Op raad van een bevriend geneesheer besloot
Clara’s vad'r een poosje naar bulten te gMn.
En natuurlijk ging niet alleen de jongedame
met hem mee, maar ook haar blonde vereerder
sloot zich bij hen aan. Do ondernemingsdurf
van dezen laatsten wm van dien aard, dat hij
er gedurende de reis van vier uur (toevallig be
vonden ze zich alle drie in denzelfden coupé),
niet alleen in slaagde om zich voor te stellen,
maar zelfs om de sympathie te winnen van den
ouden heer. Sterker nog: toen Clara's vader
vernam dat de jongeman een feilloos oplosser
van puzzles was, noodlgde hij hem uit tot een
bezoek, aangezte.. hij zelf een buitengewoon
minnaar van dergelijke genoegens wm.
Zoo kon het gebeuren, lat, na verloop van
een week, de beide jongelui zich in eikaars ge
zelschap bevonde - en samen een middel konden
beramen krachtens hetwelk een gezellig onder
onsje tot de mogelijkheden zou gaan behooren.
De vindingrijkheid was, gelijk meestal in derge
lijke zaken, aan de zijde van de jongedame.
De heer Gustaaf had zijn schitterende limou
sine laten komen, en het wm juist de aanwezig
heid van dezen wagen, die op de verbeeldings
kracht van juffrouw Clara werkte.
Hoor eens, zei ze tot Gustaaf, Je moet me
niet verkeerd beoordeelen: ib doe het eigenlijk
voor Jou, want het is riskant. 'Morgen moet ik
naar de stad, om een paar boodschappen te doen
Als nu vanavond, aïk Ik het gesprek daarop
breng, het voorstel doet om me met den wagen
naar de stad te brengen, dan is het mogelijk,
dat papa daar niets verkeerds In ziet. Het is
maar een ritje van een paar uur, maar de mo
gelijkheid bestaat, dat we er een halven dag
van maken.
Een halven dag? riep Gustaaf uit. Hoe
Keesie en hij en de professor brachten-den konlng nMr een
tast. De kist werd opengemaakt en de agent liet den vorst der
kabouters een kist vol prachtige sterren zien. ^Dat to toch
geen vuurwerk,” vroeg de konlng wantrouwig. „Neen, echt
spul, hoor,” zeide Keesie verheugd en de professor toonde den
konlng de prachtige komeet, een ster met een staart.”
ke basis
voor een
heer Gustaaf onvervaard met zijn voorstel voor
den dag.
HU wachtte op het antwoord: Ja of neen. In
l«ig behandeld en zullen we dus de volgende
maal beginnen de andere openingen en ant-
woordbledingep sens—onder de loupe te ne
men.
En zoo kunnen we dan^ thans overgaan tot
het volgende exemplaar van onze reeks inte-
r HêrMedverioip is aldus (allen kwetsbaar):
N.
Pm
Pas
Sch.: B. 10 x
onmogelUk, dan vervalt men in sprongbledin-
gen, ofwel in S. A.. ofwel in eigen kleur, ofwel
in de kleur van den partner (zie voorbeeld in
rubriek van 29 Mei).
Dit zijn de verschillende mogelijkheden na
het positieve antwoord van den partner in een
andere kleur. Na de twee andere positieve ant
woorden is het bieden van den opener veel
minder gecompliceerd. Immers met vrij groots
zekerheid Is al bepaald, of het eindcontract in
8. A. zal gespeeld worden ot in een kleur en
in dit laatste geval ook In welke kleur. De
vraag is thans nog maar: Hoe hoog zal
contract liggen?
De beantwoording van deze vraag hangt af
van de kracht van den opener, maar in
meeste gevallen zal het wel een manche-con-
tract zijn. Het verloop der biedingen na een
opening op één In een kleur is thans vrij vol-
over het Reglement van Orde, de bevoegd
heden van den Kamer-presldent en het
groote goed der pers-vriJheid, vaststaat, dat
hier iemand belet werd te zeggen wat hem
niet belet zou worden te schrijven en dat
men dit toejuichte, terwijl men het zou
afkeuren indien b.v. het Nationale Dagblad
om dezelfde uitdrukkingen tijdelijk verbo
den zou worden.
Inmiddels heeft dit orgaan weer rijke
stof gekregen om de fiolen zijns toorts
uit te gieten over den overigens door óns
toegejuichten maatregel. Het kan de ge-
heele rede van den heer Rost van Tonnin-
gen, die voor de volksvertegenwoordiging
te bar was, afdrukken en verspreiden onder
het vertegenwoordigde volk.
In naam der pers-vrljheid.
Sch.: A.H.xxxxx
H.: x x x
R.t
KI.: A. H. B.
We sullen het stroomgebied van een rivier
eens in twee gelijke deelen verdeelen: Stroom
en Gebied
Sch.: V.
H.: 10 x
R.: H.B. lOxxxx
I __e Nationaai-öociaUstische Beweging
Jbeeft weer wind in de zeilen. Zij profl-
I J-' teert van tal voor haar gunstige om-
I jtsndigheden. De werkloosheid Is nog altijd
goitensporig groot, en de werkloocen, die
men verwondere er zich toch niet al te
geer over gaarne geloof hechten aan wie
het meeste belóóft, zien het gevaar dier t>e-
weging niet in en geven maar al te gemak
kelijk toe aan haar aantrekkingskracht. De
heghoofdigen, die wél werk hebben doch
41e nooit geleerd hebben opbouwend te den
ken en zich veeleer gelukkig voelen als xij
maar in de oppositie kunnen zijn, vinden
de BBB. aantrekkelijk, omdat zjj nu een
maal meer sympathie hebben voor wat bruut
b en het gezag aantast, dan voor wat rede-
Hjk is en rekening houdt met mogelljkhe-
Kr sljn werkloozen, die in dezen tijd hun
geestelijk evenwicht verloren hebben of het
dreigen te verliezen en er zijn werkenden,
die een geestelijk evenwicht nooit gekend
hebben en *t waarschijnlijk nooit zullen
kennen en uit deze belde groepen helaas
talrijk In onzen tijd komen in hoofdzaak
de aanhangers dezer beweging. En de lei
ders der N.S.B. weten dit blijkbaar maar
al te goed. Zjj behoeven niet te denken al
vorens zijischrijven of spreken: hoe bruter
des te betèr, hoe grover des te meer succes
en hoe brutaler des te meer propaganda.
Zij moeten niet rustig argumenteeren, zij
mogen niet rekening houden met mogelijk
heden deden zij dit, hun aanhang zou
slinken en zij moeten juist de massa ach
ter zich krijgen. Zij moeten razen, tieren,
schelden, beleedigen, verdacht maken, zij
moeten niets en niemand behalve hun
eigen vrienden in binnen- en buitenland
ontzien. De ontevredenheid wordt dan groo-
ter en de leeghoofdlgen vinden het flink.
Tegen de NJ3.B. wordt veel geschreven en
gesproken en de NB.B. is er dankbaar voor,
ot liever: zij maakt er gretig gebruik van;
de wijze, waarop zij dit doet is bekend, zij
reageert onder het motto: niets is ons te
dol.
Moet dit alles nu maar lijdelijk worden
aanvaard?
In de Tweede Kamer heeft de heer Rost
van Tonningen gisteren een rede trachten
te houden in verband met de quaestie-Oss.
De NBD.-lelder meende blijkbaar, dat hij
het N.83.-systeem ook in het Parlement
kon voortzetten, hjj brak op de bekende
manier los, de voorzitter hamerde, de hser
Rost van Tonningen echter was nu eenmaal
heerlijke morgen! Wat aardig van u om eerst
hier te komen."
„Het tag in mijn weg,” zei h|J.
Greta maakte aanstalten om in te stappen
en keek toen nMr Lorrie.
.Mag mijn zusje misschien voorin, lord
Kendale; ze heeft er een hekel asm om ach
terin te zitten.”
„Zeker," zei hU koel en hij stak zUn huid
uit om haar te helpen.
Maar Lorrie stapte in, zonder de asmgeboden
hulp.
Lord Kendale startte.
Lorrie keek om vanaf haar plMtsje en gaf
een zucht van verlichting en voldoening; ze
had haar zin gekregen en wm dus in een uit
stekend humeur. Maar toen ze opkeek naar
zijn knap gelaat, deed hij alsof ze lucht wm;
lord Kendale scheen zooveel aandacht aan den
weg te moeten besteden, dat hu zich van haan-
tegenwoordigheid niet bewust wm. Zij wachtte
even, maar hij maakte geen enkele opmerking;
toen zei ze:
.Wat een heerlijke morgen. Precies een ctag
om races te houden!”
,4a.” zei hij kortaf, terwijl hU vermeed haar
aan te zien.
Jk houd niet van regOn bij zoo’n gelegen
heid," ging ze voort, niet afgeschrikt door zijn
stugheid; .Iedereen wordt dan nat en brom
merig en je bederft je kleeren maar.”
Ja.” zei hij weer
Ze keek vragend naar hem op en haar oogen
Wanneer de partner dus negatief heeft ge
antwoord, heeft de opener de keus uit drie
soorten antwoorden, zooals de vorige numl is
uiteengezet.
Indien de partner echter positief heeft ge
antwoord, wordt de zaak geheel anders: De
opener mag thans niet passen en moetten
minste nog éénmMl bieden. We zullen ons ter-
wille van de beknoptheid beperken, tot de vol
gende meest voorkomende antwoorden van
den partner: een antwoordbod in een andere
kleur, een sprongbod in 8. A. en een sprongbod
in deaelfde kleur.
Na een antwoordbod in een andere
heeft de opener twee wegen:
le. Ingaan op de Invitatie om te trachten de
manche (of meer) te bereiken, of
2e. den partner tot voorzichtigheid manen.
De eerste methode is natuurlük de meest
logische, want de opening is een agressief bod
en nu de partner die aggressie daadwerkelUk
steunt, ligt het niet in de lUn der verwachtin
gen, dat de opener nu van verdere aggressie
afziet. Er kunnen slechts twee redenen zijn.
wMrom de opener zoo voorzichtig verder ope
reert, n.1. ofwel omdat hü op minimum kracht
geopend heeft, ofwel omdat uit het antwoord
van den partner blijkt, dat de kans groot is,
dat de kaarten van opener en partner niet
sluiten.
Wanneer er dus geen sprake is van een de
zer twee gevallen, is het zeer gewenacht, dat
de opener een nieuwe kleur noemt. De wen-
schelUkheid hiervan staat in verband met de
drie mogelUkheden. die de opener heeft om den
partner te remmen, n.1.:
a) de eigen kleur te herbieden;
b) 8. A. te bieden;
c) steun in de kleur van den partner.
In al deze drie gevallen geeft de opener
te kennen, dat hU geen verdere aspiraties
heeft en dus het initiatief nu aan den partner
overgeeft.
Indien de opener dit taatste niet wenscht.
moet hU dus een anderen weg bewandelen.
Het eenvoudigste middel is dan wel het bie
den van een nieuwe kleur. Zelfs al heeft hij
geen tweede biedbare kleur, is het toch ge-
wenscht om een 4-kaart te noemen, al is deze
ook niet heelemasü biedbaar. Het gebrek aan
biedbaarheid van die tweede kleur wordt dan
gecompenseerd door een surplus in topdagen
in de andere kleuren. Men biede echter niet
een kleur, die korter is dan een 4-kaart, dus
geen 3-ksuut, 2-kaart. singleton of renonce,
aangezien dit gemakkelUk tot débAcles leidt!
Is het bieden van een andere kleur echter
losgebroken en ging voort het eind van
het lied was, dat dezen heer het woord ont
nomen werd en dat hij het Kamergebouw
moest verlaten.
Het ingrijpen van den Kamer-presldent
werd toegejuicht, er klonken bravo’s in de
Kamer.
Dit heeft ons, eigenlijk gezegd, verwon
derd. De heer Rost van Tonningen deed
niets anders dan wat zijn kameraden en
zijn dagblad dagelijks doen en hij zal
waarschijnlijk niet eens hebben begrepen,
waarom hem het woord ontnomen werd.
Waarom zou hij in de Tweede Kamer niet
mogen zeggen wat hem buiten de Tweede.
Kamer wél geoorloofd is? Het zal den heer
Rost van Tonningen niet moeilijk vallen aan
te toonen, dat er In het Nationale Dagblad
uitdrukkingen werden en worden gebezigd,
welke heel wat erger zijn dan hij zich in
de Kamer veroorloofde. Waarom mag het
eene niet en het andere wel? De toejui-
chers, voprzoover zjj behooren tot de par
tijen die zich verzet hebben tegen de be
perking der pers-vrljheid, moeten dat maar
eens duidelijk maken. Wij voor ons keuren
de houding van den Kamer-presldent goed,
doch Zouden dan ook het voorstel tot wij
ziging van de grondwettelijke bepaling in
zake de drukpers-vrljheid liever aangeno
men hebben gezien. Doch degenen, die zich
in woord en geschrift tegen dat voorstel
hebben gekeerd, waarom Juichten zij eigen
lijk, toen den heer Rost van Tonningen „het
vrije woord” werd ontnomen? Consequent
41jkt ons dat niet.
Het lijkt zeer verlicht en vooruitstrevend
de pers-vrijheld als een „noll me tangere”
te beschouwen, doch dan dient men ten
aanzien van de spreek-vrij held niet een an
deren maatstaf aan te nemen. Men kM. nu
wel allerlei geleerde beschouwingen houden
natuurlUk niét!
geef je den raód
te steken en eens te probeeren vandaag om je
fatsoenlijk te gedragen.... als je dat’ ten
minste kunt. Guy zal van Je kouwe drukte wel
genoeg hebben, denk Ik.”
Juist kwam de auto voor rijden. Lord Ken
dale nam «Un hoen af voor allen en richtte
het woord tot Greta.
„Goeden morgen, juffrouw Latimer. Ik hoop,
dat ik niet laat ben."
HU sprak met geen woord tegen Lorrie,
keek ternauwemoöd naar het sierlijke figuur
tje in het alleraardigste kostuumpje. Den
heelen weg naar de pastorie had hU rich
voorgenomen om Juffrouw Dolores Latimer
met stem en gebaar duldelUk te maken, dat
hU diep gegriefd wm en zich buitengewoon be-
leëdlgd gevoelde door de hartelooae streek, die
ze hem gespeeld had. HIJ wm van plan niet
met haar te spreken als het mogelUk wm en
indien hU het woord tot haar moest richten,
uiterst formeel en op een afstand te zUn.
Daarom begroette hU Greta en Jack en nam
hU geen notitie van Lorrie, die nMr hem opzag
met een lichten blos op haar gezichtje en met
oogen stralend van Jeugd en genoegen.
,4a, mylord, ,Jk zal den auto dicht bU de
tribune zetten, zorg, dat de plaats wordt open
gehouden. We zullen wat champagne noodig
hebben, zorg er voor, dat die op Us staat en
niet tauw is, zooals verleden Jaar."
^Ja mylord.” Rawlings deed een paar pas
sen achteruit, om te zien of zijn chef er goed
uitzag en om het werk van zUn handen nog
eens goed te beschouwen, daarna ging hij nMr
beneden om voor den wagen te zorgen.
De opgewondenheid die in de barakken be
gon breidde zich uit, als de kring in het water,
wMrin een steen is geworpen en bereikte zelfs
de pastorie
Wonder bogen wonder had Lorrie er in toe
gestemd de uitnoodlging van Lord Kendale te
aanvaarden. Ze stond nu boven aam de trap en
knoopte haar handschoenen dicht, terwUl ze
..Limerick Races” zong met zoo’n buitenge
woon geslaagden lerschen tongval, dat de
domlné in zUn studeerkamer bUna kermde.
Lorrie had een lichtblauwe Japon aam.
Een strooien hoed met een zwart fluweelen
lint troonde op haar prachtigen haardos; er
wm kleur op haar wangen en in hamr oogen
blonk het licht van de jeugd en het komende
genoegen.
Zjj wm de streek met het portret, die zij
Lord Kendale gespeeld haul, vergeten, of,
Indien zU zich het geval nog herinnerde,
maakte het toch in het geheel geen indruk
op haatr. Als hU er boos over was, wm het
goed. Waarom hstd hij het voor ernst opgevat?
koppig te blUven! Zou ze vrede met hem slui
ten, haaa excuses aanbieden en de zaak uit de
wereld te helpen? Dat zou zeker het beste zijn,
maar Lorrle’s trots kon er niet toe komen, nog
niet. Ze deed nog een poging.
„Uw paard wint zeker, hé?” vroeg ze vrién
delijk.
„Ik weet het niet."
„ZUn hart verzachtte; hU zou het liefst zich
met een glimlach tot hsmr wenden, hamr ver
geven teneinde zich te verlustigen in den
zonneschijn van haar tegenwoordigheid en
van zUn dag genieten, maar hü wm ook trotsch
en hü besloot nog niet toe te geven.
„Ik beloofde paps dat ik niet zou wedden;
maar wedden om handschoenen is niet echt
wedden, wel?"
.Ik weet het niet."
Het bloed vloog haar nMr de wangen. „U
schijnt vanmorgen buitengewoon onwetend te
zün,” zei ze eenlgsxlns gebelgd.
„Niet meer dan anders. Juffrouw Latimer.
Ik ben mMr een eenvoudige Jongen en ge-
m^kkelük voor den gek te houden, vindt u
niet?"
Jk weet het niet," antwoordde ze op precies
denzelfden toon als hU had gesproken.
.O, ik meende, dat u het wel wist. Maar het
hindert niet." -
„Zeker niet.” stemde zü agressief toe.
kan het tenminste niets schelen.”
Juist”
oogenbllk zwegen ze. Zij keek koppig
was van plan gelukkig te zün, absoluut onvoor-
waardelUk gelukkig en zU had haast om met
de pret te beginnen.
„Toe Greta, schiet eens op! Ik ben al een
kwartier Mngekleed en nu ben JU nog niet
klaar!”
„Hier ben ik al,” zei Greta, die uit haar
kamer kwam. Je vergeet,” vervolgde zij
lachend, „dat ik geholpen heb Je te kleeden.
Ik heb maar een kwartier noodig gehad.”
,Jk ook,” stemde Lorrie toe.
.Maar waar is Jack? Dié heeft toch niet ge
holpen mU aan te kleeden?
„Waar heb je zoo’n drukte over?” Infor
meerde dit jongmensch vanuit zün kamer.
„Hé, Greta, er is een knoop van den boord van
mün overhemd; kom eens even küken?"
Greta deed haar handschoenen weer uit, die
ze juist had aangetrokken en ging hem helpen.
Jack riep nog:
w „WMrom heb je zoo’n haast. Lorrie? De
auto is er nog niet eens. Guy zal wel eerst
bü De Dennen aangaan, denk ik.”
..Denk Je?” antwoordde ze. Als hü dat maar
niet probeert! Je weet op welke voorwaarde
ik meega, ik zou een plMts voorin krijgen. Als
Diana er zit, dan blüf ik thuis.”
,A4aar Lorrie,” protesteerde Greta kalmee-
rend. ..Het komt wel in orde. Lord Kendale zal
hier wel het eerste komen. Jack zei het alleen
maar om je te plagen.”
„Het kan me niet schelen. Ik wil beslist
voorin zitten. Ik héb er een hekel aan om als
