eten Sïrfomaal De avonturen van een verkeersagentje o pe ksk: -s ss s Sun Yat Sen, den stichter en eersten pre- Snt van de Chlneesche republiek, Meiling, jongste, is de echtgenoote van Maarschalk ang Kal Tsjek. lit prominente trio mag zich bovendien ver- igen in de activiteit van haar drie broeders ng, die in het openbare leven van China ge posten innemen. De oudste, T. V. Soong, lirecteur van de Centrale Bank, T. L. Soong eert de finantlën in Zuid-Chlna en -T. A. ■g is minister van handel In het ministerie ■sün zwager. O. o. I ORR1E F 750.- IUIVA krachtig MISSIE machtig Lm i Drie gezusters Wegen I 1 LI 19 A i B 7 Vreemdelingenverkeer De wil van Allah - r7 a DOOR CHARLES GARVICE AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UIT ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL •1 1 tfr 1 U J 1 Kung Soong heeft er beslissend toe bfj- een het lUkheden r mi en?’ J te rgen 1 Ün Greta niet, maar Lorrie," zei niet weg (Wordt vervolgd). zün «meeVende oogen de hare zochten. f I hetzelfde magr chen i n- e i i wees nu een* een lieve misschien heeft hfj De koning Net den professor op een zijden tabouret plaats nemen en deze en de kabouter vertelden hem nu alles. Hoe de booze heks het lieve kind in een muis had veranderd en wat er verder met haar gebeurde. De koning kon het niet gelooven. „Hoe bestaat het," zekfe hij voortdurend. dll nd< wat modder van me atschrappen en anders aantrekken. Ik ben nh niet bepaald sieraad voor mijn omgeving, is het welf - i we lunchen.” hij weer naast kaar staan en in hun bijzijn genomen. De gezusters Soong heb ben het moderne China opgebouwd en zullen met dat land staan of vallen. Hé, zeerooverl Ik heb die visch het eerst geden en ik wil bem vangen de ,am de en zich i ja kken Jgens wars dden jnzer mee, na dat or m. oi ft. ƒ- in en- liet tel- txn fn. j »r- U- er i nu krnipei r? feder ander zou zijn nek hebben ge- mgar hij heeft een duivelsch geluk 1 ook," voegde hjj er. aarzelend aan toe. De professor, die zijn hoed ophield, omdat de koning zijn kroon op had de geleerde man dacht, dat het zoo hoorde vertelde den koning, dat zijn dochter, Amalia Isabella, was ge red. De koning noodlgde belden uit hem naar zijn vertrekken te volgen. Ze gingen, nadat de koning een strengen blik op den lakei had geworpen. Dat vond de man niet prettig, wat be grijpelijk ia. MJ verttee van een hand, een voeg M een oog. DJ>J>. doM é»|Mk titer», •a doodt do noktoktaoea loodort do huid Ueh fee. hweolloa. Flocooi the, I IJO oe L UOl Haar zuster Chlngllng is een ander type, i Amerika heeft zij geschiedenis en medicijnen sstudeerd en zij heeft een volkomen Wester- :he cultuur. Haar liefdesroman met Dr. Sun at Sen heeft Indertijd veel opzien gebaard, .aar huwelijk met hem was zeer gelukkig en ten Dr. Sun Yat Sen in 1925 stierf, trok zfj zich trug In een villa in Sjanghai. Sindsdien leidt I) een eenzaam, maar op politiek gebied actief ■ven. Zü vindt het verkeerd dat Tsjang Kal sjek met Tokio onderhandelt en enkele jaren eleden wilde zij haar zwager zelfs niet meer ntvangen, omdat hjj vplgens haar Inzicht de leeën van haar man verraden had. De huidige gebeurtenissen hebben hen echter eer met elkander verzoend. Mevr. Tsjang Kal Tjek is zonder twijfel de meeat Indrukwekkende vrouw van dit trio. De macht van deze vrouw is enorm. Op alle reizen volgt zü haar man en bereidt zelf zijn spijzen om hem voor vergiftiging te behoeden. Als hij buitenlandsche diplomaten ontvangt, is zij efjn tolk. De gezanten vinden dit niet erg plezierig en zijn bang voor verkeerden uitleg, maar zij schijnt toch te vertrouwen te zijn. Door toedoen van zijn vrouw heeft Tsjang Tsjek zich tot het Christendom laten be- hü is een voorbeeldig christen. Als het moderne China de weldaden der hy giene begint te bespeuren, als het sterftecijfer daalt, als de optumhandel terugloopt, dan is dit in de eerste plaats te danken aan het werk van de gezusters Soong. Zfj hebben tal van scholen, musea en sanitaire instellingen laten oprichten. Zij hebben eenheid gebracht in het geldwezen en de warenuitwisseling vereenvou digd. Nu werken zü dag en nacht om den maar schalk en hun broers te helpen bjj hun werk vrouw speelt in den JapanschOhinee- oorlog een veel grooter rol dan de mees- teten. de Chlneesche troepen sinds eenlgen tijd ssen weten te behalen, dan is dit voor een deel te danken aan het werk van drie (re vrouwen, die sinds het begin van den r werken aan het ontwaken van haar volk, gaat hier om de drte beroemde zusters Chtngltng en Meiling Soong, die door hun lieden respectievelijk „Verstand". Goed en „Schoonheid" genoemd worden. zijn in de gelegenheid van elk harer s treffende bijzonderheden mede te dee- Toen de Maarschalk in 1938 door Generaal Chang Hsu Liang ontvoerd was gaf zij blijk van haar koelbloedigheid. Onverwijld charterde zij een vliegtuig naar Slan, om te onderhandelen over de bevrüding van den gijzelaar. Deze dappere vrouw onderhandelde 72 uur onafge broken met de rebellen en wist te bewerken, dat haar man tegen een hoog losgeld werd vrijge laten. I op dit blad Zijn ingevolge de verzekertngsvoorwaarden tegen W“« bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door TJ* bij een ongeval met TJ il* -■ ij ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen F UU»“ verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen F O We— doodelijken afloop F mOwo het voor de hand dat de huidige oorlog spaak in het wiel heeft gestoken en dat vernield is. en nóg wordt, wat moeizaam is opgebouwd; het noodlot van lederen oorlog. In den modernen tijd wordt de grootste stap gedaan op het gebied van wegen- en stra- tenbouw en het wegencongres, dat thans in onze eerste badplaats gehouden werd, moge aantoonen dat ook Nederland en Nederlandsch- Indlë hun groote taak begrijpen. als opgeschreven g in het groote Boek, dat ijj el- 5 kaar in dezen uit- boek van Syrië juist dezen avorid moesten ont moeten. Het was of ze elkaar altijd gezocht hadden en eerst nu elkaar hadden gevonden I De jongeman gaf de oude Arabische vrouw, die bij hem inwoonde, opdracht om het kleine vertrek naast de „woonkamer" in orde te maken We zullen heel gelukkig zijn, zei hij dan tot Aline. Ik ben rijk, eindelijk. Kr is opium in de ruimte hiernaast. Die hebben we op den Libanon geteeld. Mijn knecht is al naar J3ei- roet gegafn. om een paar smokkelaars te waar schuwen. Ze betalen direct, en dan gaan we samen weg. voor altijd Opium? Aline zag opeens de uitgeteerde gezichten voor zich van duizenden, die langzaam-aan ver giftigd werden. Opium? bracht ze uit. O, 'maar ik zou niet gelukkig kunnen wezen, als.ik van dit geld moest leven! Het leek haar of een afgrond zich opeens tus schen hen had geopend, die ieder oogenblik wijder werd. Ik ga weg. zei ze. Ik aal wel ergens op den hoofdweg uitkomen en wachten tot een auto me meeneemt. 1 Is veel beter, als ik maar dadelijk ga. Ze bleef op den drempel staan on zei zacht jes, met pijn In haar stem: Vaarwel, Robert. Dan verdween ze in het duister. Ze liet hem achter bij zijn zakken vol vergif. Maar wat moest hjj doen zonder haar? Neen, dat nooit! Aline! riep hij. Wacht even, Allne. Hij haalde haar in en dwong haar om te kij ken. Zijn huis stond in laaienden gloed.... Bij de opening van het nieuwe gebouw der Algemeene Nederlandsche Vereenlglng voor Vreemdelingenverkeer heeft de minister van Economische Zaken mr. M. P. L. Steenberghe. er nog eens op gewezen, dat ten onrechte bjj velen de overtuiging bestaat, dat de propa ganda voor het vreemdelingenverkeer uitslui tend een hotelhoudersbelang zou zijn. ..Het mooiste staaltje van rijkunst dat Ik ooit zag, mylord." zei hjj nu reeds voor den twlnstlgsten keer. „Ik stond naast den kolonel, mylord en die zei, dat het hem deed denken aan de manier waarop u op die zwarte Inreed bij Isandkula. Hij zei, dat hij nooit in zijn leven een moediger staaltje had gezien, mylord. Kijk eens. uw arm is nu al bont en blauw. En aan dezen kant is al het vel er af! Mijnheer Latimer” ging hjj voort, was het geen prachtige race?" „O, ben jij het Jack?" zei lord Kendale. ,Kom je me halen? Wacht, even wat aan trek ken. Verlang je naar je lunch, ouwe jongen?” „Zeg,” zei Jack, terwijl hij naar de ontelbare blauwe plekken keek, die lord Kendale's lichaam versierden, Jk had er geen Idee van, dat Je er zoo uitzag, Guy. Mijn zusje stond er Er begon weer een race en Lorrie vroeg wat et waa Terwijl ze dat deed, raakte ze even Jn arm aan om zijn aandacht te trekken. Het as maar een licht tikje, maar hü kromp in (kaar en zij zag het. LWat scheelt er aan?” vroeg zij eh haar ge- Ehtje werd ernstig. „Heb Ik u bezeerd?” LNeen,” zei hjj glimlachend, .maar ik denk, Lt u een gevoelig plekje aanraakte. Die heb Ik veel EÊn u zei, dat u niet gewond was,” veront- kardlgde zjj zich halfluid, niet een eigenaardig iven van haar lippen. „Ga direct eens kijken st er aan scheelt.” .O het is niets." deed hij lucktlg. „Maar ik I eens wat modder van me atschrappen en autoweg van Brussel naar Ostende, welke in voorbereiding is, vormt daarvan een sprekend voorbeeld, terwijl ook in een land als Denemar ken bijvoorbeeld de verbetering en uitbreiding der wegen terdege ter hand worden genomen. Het plan van een Europeeechen „ringweg" is tijdens de jongste internationale wegencongres sen al meermalen ter sprake gekomen en de mogelijkheden die een dergelijke weg in de toe komst bieden sou, zijn voor ieder duidelijk. Trouwens een rechtstreeksche verbinding van Londen tot Istanboel verkeert reeds in een ver gevorderd stadium van voltooiing, met uitzon dering van enkele trajecten In Joegoslavië en Turkije. Niet minder grootache plannen en uitvoerin gen op het gebied van de wegverbetering zien wü in andere werelddeelen. Afrika heeft zijn Jtoode straat” van Cairo naar Kaapstad en zijn prachtige wegen aan de Noordkust van Tanger. Egypte heeft een belangrijk wegen programma ontworpen en ook in Azië maakt zich duidelijk een ernstig streven kenbaar om de verkeersverhoudingen door nieuwen wegen aanleg te verbeteren. Ook China heeft baan brekend werk gedaan op wegengebled, al ligt een veel op. dat ik eens ging kijken hoe erg Je je wel bezeerd had." „Zoo," zei Guy. „Dat was heel vriéndelijk van je oudste zus." „O. het was Jack onschuldig. Lord Kendale’s knap gezicht werd door een blos overgoten. „O, was zij het!” zei hij. „Ga haar maar ver tellen, dat ik heelemaal niet gewond ben, Jack. Ik kom zoo bij Jullie." Jack ging heen met zijn boodschap en Guy kleedde zich verder aan. Zij had hem dus gestuurd om te weten te komen of hij gewond was. Dus ze had niet alleen aan het paard gedacht! Vrooljjk schit terden zijn blauwe oogen. „Ik dacht, dat zij er heelemaad niets om gaf," mompelde hij. „Maar ze stuurde hem om naar me te kijken. Waarom zou ze dat gedaan hebben?" Binnen geholpen trekken en liep hij over het veld op het groepje toe. .De lunch is gereed." zei hij luchtig, „en als u allemaal evenveel honger hebt als ik, dan te dat geen minuut te vroeg.” Is er zee onder me is, ben ik verloren! Z\ dacht Allne, onderwijl ze koortsachtig de banden betastte, die de parachute aan haar schouders bevestigden. Zij wierp een laataten blik op het vliegtuig, dat ter. doode was opgeschreven, prevelde een gebed en stortte zich in de ruimte. De eerste dertig seconden leken haar een huiveringwek kende eeuwigheid, gedurende welke zij haar heele leven met gruwelijke helderheio overzag. Een sombere kantoorkamer had A:ine tot voor korten tijd gevangen gehouden In bet vrije uurtje babbelden haar collega's over japonnen, schoonheidsmiddelen en vereerders Zij daaren tegen wierp het venster open, snakkend naar lucht en staarde naar den verren hemel. Zon dags maakte ze lange wandelingen alleen en droomde van strijd en heldhaftige veroveringen. Op sekeren dag had de broer van een van haar collega's, die vlieger was. haar voor een paar minuten in zijn machine meegenomen en aanstonds leek het haar, dat ze daarvoor ge schapen was: de vrije hemel, het geronk der mo- ‘oren en de lust om het heelal als het ware te omarmen. Voor het weinige geld, dat haar ouders harde werkers haar hadden nage laten. nam Allne vlieglessen, en zeer spoedfg kende iedereen haar naam -en sprak over haar met bijzonderen eerbied. En toen de groote wed strijd ParijsSydney via Bagdad werd uitge schreven, bood een vliegtulgenfabriek haar een machine aan. Dat was de machine, die nu ont redderd naar beneden stortte. Een hevige ruk aan haar schouders en Aline's val ging over in een afdalen. Aanstonds keerde zij tot de werkelijkheid terug en keek naar omlaag. Ze kon niet zwemmen. Zee onder haar zou een onmiddellijke en vreeselijke dood beteekenen. Aan haar rechterhand zag ze land maar aan haar voeten daar, waar ze onver mijdelijk zou neerstorten was de Middelland- sche Zee, met haar ontelbare gulzige golven, die schitterden in het maanlicht en altijd maar dichterbij kwamen Zij slaakte een doordringenden kreet, die tot in het oneindige scheen te worden weerkaatst Een minuut later voelde zij over haar heele lichaam de kille aanraking van het water en de parachute spreidde zich als een enorme zak doek over haar uit. Doch haar voeten raakten grond. Zü werkte zich los uit het zware doek en keek om zich heen. Op weinige passen van haar af kabbelden de golven tegen een blanke strook land, die werd afgesloten door kale ber gen. Allne liet zich in het nog warme zand neer vallen, sloot de oogen en dacht gedurende eenige oogen blikken nergens meer aan dan aan het geluk van te leven. Het is dus werkelijk waar! klonk een stem rookend puin. Robert en Allne wisten er niets van heb ben het ook nooit geweten. Hand in hand lie pen ze zwijgend verder, onderwijl boven hun hoofd de Nacht der Bestemming, waarin Allah de bestemming der menschen opechrjjft. Enkele uren later naderde Achmed, de be diende, dien hij had uitgestuurd, met enkele gewapende Bedoeïenen omzichtig de woning, teneinde zijn meester te vermoorden en dc opium te stelen. En zü vonden alleen een hoop naast haar. Ik dacht dat ik me vergiste, toen 3 ik dien kreet boorde. Wat scheelt eraan? Bent u ziek? Doet er niet toe zegt u t me straks maar Mijn huls is hier vlak bfj. Wacht, ik zal U Alhw keek verbijsterd om zich been. Zij Het toe dat de krachtige man, die naast haar was verschenen, haar opnam als een kind, en sloot ---- In verband hiermede vestigt de Dim- burger Koerier" er de aandacht op. dat nauwkeurige onderzoekingen hebben uitge wezen, dat de vreemdeling, die in het bui tenland vertoeft, zeker de helft van zijn uitgaven doet bulten het hotel, waar hü verblijf houdt. .Deze uitgaven komen rechtstreeks den handeldrüvenden middenstand ten goede. Bovendien worden de Inkomsten uit het hotelbedrüf door den aard van dit be drijf meestal niet vastgelegd, doch ver deeld over een uitgebreiden knng vin per sonen. die in het hotelwezen en het vreem delingenverkeer geheel of gedeeltelik bestaan vinden. De toeneming van het vreemdellngen- hezoek vormt dan dok een belangrijke bij drage voor het herstel van de welvaart, en kan gedurende het relsseizoen tljdelljk de werkverruiming krachtig bevorderen Nu is het een feit, dat de organisatie van het vreemdelingenverkeer in Nederland bij die van sommige andere landen ten ach ter staat. c Sedert kort is hier eenige verbetering in- getreden. De regeerlngsbüdrage ter bevor dering van het toerisme werd verhoogd. Ook andere inkomsten van vereenigingen, die de behartiging van het vreemdelu.sen- verkeer tot doel hebben, stegen. Het gevolg was, dat de propaganda met meer voort- Een zachte blos kwam op haar wangen. ,Jk zal eens zien," zei ze. „Maar ga nu toch. Ik heb het onaangename gevoel, dat u verschei dene ribben hebt gebroken." HU liep lachend weg en Lorrie boog zich naar Jack. Haar anders zoo vroolük. luchthar tig gezichtje droeg nu een heel andere uit drukking. .Jack." fluisterde ze, „denk Je dat hij zich bezeerd heeft." ..Hé. wat?" zei hü zonder zün oogen van de race* baan af te wenden. .Denk Je, dat hij zich bezeerd heeft dat hü werkelük gewond is?” herhaalde zü fluis terend, op een toon, dien zü tevergeefs onver schillig trachtte te doen klinken. ,HÜ zegt van niet en hü lacht „O, hü zou zeggen van niet en blijven lachen al had hü geen enke* heel bot meer in zün lichaam,” antwoordde Jack. ..Bezeerd! Denk je, dat een man van elastiek is en dat hü zoon smak kan maken, zonder zich te bezeeren? Wat zün meisjes toch voor idioten!" Haar gezichtje beefde, toen ze zich nog verder over hem heenboog. „Ga hem na Jack en en probeer het te weten te komen. Toe, jongen! Misschien iemand noodig om hem te helpen. Toe dan Jack!” „Och, je zanikt „Hü heeft meer dan genoeg hulp. Hü aal me wel met een kluitje in het riet sturen.” „Dat hindert niet, ga toch maar. Doe het om mü een plesier te doen," ging ze vleiend vüf minuten had Rawlings hem zün gewone costuum weer aan te gentinië, Italië en Spanje, eens de volgende kenmerkende opmerkingen: .De straat is voor een volk dikwüls zeer karakteristiekuit den aanleg der straatwegen kan men de mentaliteit en de eigenaardigheden van een volk leeren kennen. Nergens weerspiegelt zich het conser vatisme der Engelschen duldelUker dan in de straatwegen van het ellandenrük. Wü Ita lianen”, aldus Purlcelll, „bouwen een weg die in de allereerste plaats aan aesthetische eischen moet voldoen. Terwül de Engelschman zün straat om een huis dat in den weg staat heen- bouwt, maken wü het huis eenvoudig met den grond gelük. Wat de technische kwaliteiten der straten in het algemeen betreft, zün de Engelschen zeer ver gevorderd, maar de aan leg der straten Is dikwüls ongunstig en onjuist. In Amerika heeft men zooals trouwens eer der mogelük is in een betrekkelük nieuw land grootsche wegenbouwsystemen ontworpen: de technische uitvoering is echter nog niet vol maakt en vertoont vele fouten." En vervolgens besprak deze wegen-pionler de autostrada's die hü zeventien jaar geleden voor de eerste maal voor eigen kosten begon te bouwen en de zgn. „Pullmanstraten", die nog steeds naarstig In Italië worden aangelegd. Ook Nederland Is een goed voorbeeld van de groote evolutie die zich op vervoergebied vol trok. Het transport te water werd en wordt allengs meer vervangen door dat op den weg. Het auto- en tractorverkeer onttrok het aan de scheepvaart en het behoeft geen betoog dat snelle en moderne wegen dat proces in de hand werkten. Bü alle cultuurvolken heeft de moto- riseerlng van het vervoer trouwens enorme vor deringen gemaakt. Omvatte het voor het auto- moblelverkeer geschikte wegennet van de ge heele wereld in het jaar 1929 ongeveer 614 mlllloen mül. tegenwoordig bedraagt de totale lengte van alle autowegen op aarde al belang- rük meer dan het dubbele aantal mülen. Geen beschaafd land bleef achter in de jacht naar den weg. Duitachland en Amerika geven nog steeds een duidelük voorbeeld van de mo gelijkheden en belangen van een uitgebreid rükswegennet en, om dichter bü huls te blü- ven, de voortreffelüke verkeersweg die Schiphol in een half uur tüds met Den Haag verbindt, zal ongetwüfeld een nieuwe mülpaal zün in de ■ontwikkeling van het snelverkeer in Nederland. Wat büvoorbeeld Amerika in de jaren 1920— 1930 door den aanleg van zün „Super High ways” op het gebied van wegenaanleg liet zien, vervult de Nieuwe Wereld met gerechtvaar- dlgden trots. Frankrük vraagt de aandacht voor den aan leg van zün op een autobaan gelükenden snel weg van Parüs naar Calais en in de Fransche hoofdstad zelf volgt ieder met groeiende belang stelling de schepping van een „auto-rlngbaan”, alsmede de moderniseering der toch reeds als voortreffelük bekend staande straatwegen. Ook België mag aanspraak maken op een groote en belangrüke verkeersuitbreiding; de prachtige ie Invloed van de drie zusters op de bevol- k is echter grooter dan die van de drie broe- I Mevr. Tsjang Kal Tsjek Soong was tot [kort voorzitster van de nationale lucht- [t-commlssie en heeft als zoodanig voor de peesche luchtmacht honderden Sovjet-bo«n- |werpers aangekocht en een paar dozijn Httfe Jachtvliegtuigen. Nu heeft zü ten pte van haar ouderen broeder afstand gedaan I dezen post en houdt zich bezig met radiö- baganda, waardoor zü de troepen aanvuurt Pe ^boeren^ van het Yangtsedal mobiliseert, zaamheden. Alle gewichtige beslissingen worden ragen dat haar man, die onlangs in Europa lieten zocht, met meer dan 20000.000 pond king van de Londensche City naar huls te- varendheld ter hand kon worden genomen En de eerste resultaten zün voor dit rels- seizoen in Nederland bemoedigend. Daarmede zün echter, ook onder de te genwoordige omstandigheden, alle moge lijkheden niet uitgeput. De minister stelde. In dit verband, in het vervolg van zün rede een opmerkelüke vraag. Is het mogelük, al dus mr, Steenberghe, de propaganda voor hei vreemdelingenverkeer nog meer dan tot dusver ook op de economische werkzaam heid van ons land te richten? De vreemdeling, die t gebrulkelüke be zoek aan de Alkmaarsche kaasmarkt brengt, behoudt, behalve een herinnering aan bet schilderachtige en karakteristieke van het drukke marktplein, een indruk van dit pro duct der Nederlandsche zuivelindustrie. Is dit soort toerisme een economische propaganda van belang niet voor uit breiding vatbaar? Wtf denken, wat Lim burg betreft, büvoorbeeld aan de münen, aan de keramische industrie, enz. In be paalde bedrüven kan het rondleiden van groepen bezoekers moeilükheden qpleve- ren. Doch met wat goeden wil zün deze moeilükheden meestal niet onoverkomelük Tevens kan, meer dan tot heden, aan dacht worden geschonken aan de folklore aan het gewestelük cultuurbezit. Niet alleen voor den vreemdeling is een economische propaganda van belang. Bü het Nederlandsche volk zelf, en vooral bü de Nederlandsche Jongeren, zullen saam- hoorlgheidsgevoel en gepaste nationale fier heid bevorderd worden als men hun doet zien, hoe men hier te lande leeft en werkt. De Hollander, die Limburg oezoekt, komt In het algemeen niet verder dan Valken burg en het omringende heuvelland. Maakt hü grootere uitstapjes, dan gaat de reis bü voorkeur naar den Elfel en de Ardennen. De voortbrengselen van den Limburgschen bodem en die der nüverheid, de rüke schat ten der Limburgsche cultuur en de folklore, leert de toerist slechts kennen voor zoover zü wellicht aan het plaatseliike vreemde lingenverkeer dienstbaar zün gemaakt. Was, om te beginnen, niet reeds veel te bereiken, door in de voornaamste centra van het vreemdelingenverkeer gedurende het seizoen vaste tentoonstellingen in te richten, die, naast een kük op folkloristi sche en cultureele eigenaardigheden, een aantrekkelük en overzichtelük beeld geven van hetgeen de omgeving in economisch opzicht heeft te bieden? Aldus kunnen nieuwe mogelükheden, zoo besluit het Maastrichtsche blad, ontstaan voor een beter wederzijds begrüpen en waardeeren tusschen de bewoners van de verschillende deelen van ons land de Nederlandsche samenleving in haar geheel ten zegen!” verder. En mopperend volgde Jack lord Ken dale naar de kleedtent. Op hetzelfde oogenblik büna verwüderde Seymour Melford zich en begaf zich tusschen de menigte, die nu dooreen woelde over het grasveld. Teleurstelling en woede raasden in zün binnenste, maar zün bleek gelaat droeg een masker van onbewogen kalmte en zooals hü voorwaarts drong met zün gemakkelüken glimlach op de lipfien. zou iedereen hebben ge zegd: Dat is tenminste iemand, die met zün werk van dezen morgen tevreden is. Na een paar minuten reeds zag hü den man, dien hü zocht. Hü keek hem even aan en liep toen door, overtuigd als hü er van was. dat zün medeplichtige zou volgen. Een oogenblik later voelde hü een tikje op zün arm en de weinig vertrouwenwekkende gestalte stond naast hem De man keel^ hem verlegen aan. büna smeekend. „Een strop meneer," fluisterde hü heesch. .Maar het was mün schuld niet, ik heb mün uiterste best gedaan, is het niet? mün uiterste best. Ik zel„ dat het paard schuw zou worden én dat is ook gebeurd, nietwaar? U moet niet mü de schuld geven, münheer Mel ford." Seymour keek hem aan vanonder zijn half gesloten oogleden. .Je hebt je best wel gedaan, zonder twüfel." constateerde hü koel. ..maar het Is niet ge lukt.” Plotseling was op zün gezicht een boos aardige woede te lezen. „Stomme gek! Waarom heb Je niet eerder geschreeuwd?” De man week onwillekeurig een stap ach- de oogen. Toen zü ze weer opsloeg, bevond ze zich in een vertrek, dat door een petroleum lamp verlicht werd en uiterst primitief was ge meubeld. Zü begreep dat ze in een onbewoonde streek bulten Europa was terechtgekomen en keek vol verbazing naar den onbekende, die baar in haar moedertaal had aangesproken. Hü was blond en slank en krachtig, met een door de zon gebruind gelaat, waarop eerder schuchter heid dan moed te lezen stond. Ook hü keek ver baasd naar dat bleeke en knappe meisje van twintig Jaar. dat nu rustig op een veldbed lag. V weet dus niet waar u op het oogenblik bent, zei hü tot haar, toen zü haar verbaal bad beëindigd. We bevinden ons aan den voet van den Libanon, in Syrië. Kilometers in het rond is er geen andere woning te bekennen, behalve dan de tent van een Bedoelen. We zün in de woestijn. Hü keek onwillekeurig naar haar. Enkele woor den, die een lotgenoot hem eens gezegd had, kwamen hem in de herinnering: „Beste kerel) we leven hier maanden en Jaren, zonder dat we een vrouw te zien krügen een Europeescbe vrouw, bedoel ik. want een andere telt niet en de eerste Europeesche, die we tegenkwamen, brengt ons 't hoofd op hol. Laten we God bid den, dat Hü ons de juiste stuurt...." Ik ben nog nooit zoo gelukkig geweest in m’n leven, prevelde Aline na een oogenblik. Denk u eens in: een paar minuten geleden dacht ik dat alles uit was.... Ik had nooit gedacht, dat het zóó vreeselük was! En ik heb ook nooit geweten, dat het zóó heerlük is. om te leven! U weet misschien niet, dat dit een avond is, die heel anders is dan alle andere avonden, zei de jongeman na een lange stilte. Dit is de „Avond der Bestemming," de avond, dat Allah de bestemming van alle menschen op- schrüft voor een heel Jaar, en de namen van hen, die zullen geboren worden, en van hen die zullen sterven.... Het ia vreemd, dat u juist dezen avond hier gekomen bent! Misschien schrüft hü juist op dit oogen blik onze bestemming: van u, van mü, zei Allne Ze zei het glimlachend, maar baar oogen stonden ernstig en peinzend. Ja, het is vreemd, dat ik juist dézen avond hier ben. voegde ze erbü- Maar 'op een gegeven oogen blik leek het hun allebei natutirlük. .Deter Street, Borough," zei münheer Leve- rlck, terwül zün kleine oogjes den ander be- grUpend aanzagen. „Ik ben uw man, münheer Melford. U kunt me alles opdragen en te allen tüde." „Goed," zet Seymour kortaf. „En maak nu dat Je weg komt. Er wordt over dien witten zak doek van je gepraat en misschien willen ze je ondervragen. „Goed, münheer. ik ga al." En Leverick loerde om zich heen als een opgejaagd wild dier, toen slenterde hü weg. Jack had intusschen Guy in de kleedtent ge vonden In handen van zün trouwen Rawlings, die zün geld had gewonnen en een en al toe- wüdlng en bewondering was. terult bü dezen woede-aanval, toen zag hü Seymour nieuwsgierig aan. ,Jk heb op het goede oogenblik geschreeuwd," zei hü ktviperig onderdanig. „Het paard viel, nietwaar? broken, i en moed „U geeft mü toch niet de schuld, münheer Mel ford?" kermde hü- „Houd je mond Je bent al te gul met het gebruiken van mün naam." zei Seymour ruw. .Hier is vüf pond .Ja, ik wist wel, dat u van het goede soort bent,” zei de man. terwül hü haastig het biljet aanpakte. ,Dat heb ik altüd gezegd. Münheer Melford is een echte heer, zeg ik. Het is niet voor den eersten keer, dat wü samen zaken gedaan hebben, münheer Melford en als ik u inlichtingen kan geven over racepaarden dan zal ik" en hü vloekte ..het eerlük voor u doen.” „Stil," zei Seymour. .Die Gypsy is een goed paard, hé?" „Goed! Er zün er niet veel beter," gaf de man toe. Seymour Melford liep een paar stappen door met hetzelfde bedaarde glimlachje om zün lippen, magr met een valschen blik in zün oogen. „Zou lord Kendale hem voor grootere races Inschrüven?" vroeg hü op zachten toon. „Zonder twüfel, münheer Melford." „Als hü dat doet, heb ik Je misschien noodig Leverick Begrijp je me? Ik weet waar Ut je kan vinden." ver een paar minuten gaan Den kwam I legde er fluisterend aan toe: „Ga xir ik terugkom, alsjublleft!” „Waarom niet?" vroeg zü met gedempte „Omdat ik naast u wil zitten."‘verklaarde hü. G f N E E S M l D D.E I tl U I D 0 H N n t N N L n Ie opkomst van deze dynastie lükt wel een ptje uit de Dulzend-en-een-nacht. k de Chineezënwijk van Baltimore in tenlgde Staten woonde tusschen 1890 I familie van Charlie Soong, een matroos her regelmatigen arbeid. HU had drie zoons Idrle dochters te onderhouden, en dat viel altüd mee. Op een dag kreeg hü het noo- geld in handen, om in zUn wük een kleine t te openen. Hü wint het vertrouwen van landslieden, die hem hun spaarpenningen igen. Met de behoedzaamheid van zün dul- IJarig ras beheert hü het kapitaal en het es laat niet op zich wachten. Zün spaar- verdienen en hüzelf vertchaft zich in en- Jaren een aanzlenlük vermogen. r. Soong is een overtuigd christen en doet voor de Kwakersbeweging. Maar ofschoon Uk is, is hü toch niet gelukkig, want voort- ind gaan zün gedachten terug naar zün x>rteland, dat in trieste omstandigheden :eert. Toevallig komt de rüke bankier in in aanraking met een landsman, een ze in Dr. Sun -Yat Sen, en deze ontmoeting t een totalen ommekeer in zün leven. Sun Sen, een Jong chineesch politicus, bereisde irika om propaganda te maken voor zün /ormlngsplannen. De beide mannen begrü- elkaar. Soong is vuur en vlam voor zün men en teekent een groote chèque, die nü gast overhandigt met de woorden: „Dit Je papier bezegelt een heiligen band tus- m ons!" Inderdaad, het was een band voor leven. drie dochter* hadden intusschen een goede eding^genoten in het college Weslyan In ling, de oudste, is steeds een figuur geweest mannelüke intelligentie. Na het beëindigen haar economische studiën huwde zü den en Dr. Kung, dien zü op de Unlversitelt leeren kennen. Geheel China is het erover dat deze man zün groote carrière voor grootste gedeelte aan zün vrouw te danken n. U helpt haar man bü bet beheer der finan- i en zü is hier beter in thuis dan hüzelf. Dit ►hinderde haar niet vier kinderen het leven schenken, die zü zeer streng heeft opgevoed, len haar oudste zoon onlangs een voetganger ld overreden bracht zü het slachtoffer bloe- ën in het ziekenhuis en stond erop dat men lar zoon twee Jaar zün rübewüs zou ontne- •w y ederland heeft in het centrum van de in- [Xl ternationale „wegenbelangstelling" ge- v staan, door het Achtste Wegencongres, dat momenteel in Scheveningen wordt gehou den en dat bezocht werd door honderden ingenieurs en andere belangstellenden. De aan dacht is gericht op den weg en het is in dit verband aardig eens na te gaan wat de wereld van heden reeds aan wegenbouw opleverde. Met onverholen eerbied hebben de buiten landsche ingenieurs en andere bezoekers kennis genomen van wat Nederland in de laatste jaren op het gebied van wegen-aanleg jieeft bereikt, alsmede van de vorderingen van den wegen bouw in onze Overzeesche gewesten. De moderne weg, de. snelle weg ook, in een tüdperk dat door snelheid van beweging ge kenmerkt wordt, is een vraagstuk voor elk be schaafd land, dat dagelUks dringender om op lossing vraagt. De snelle verbinding tusschen twee deelen van een rUk en tusschen twee lan den is van doorslaggevende beteekenis voor het vervoer, zoowel in vredestüd als in een periode van oorlog. Ieder land heeft dat begrepen en Europa biedt tal van voorbeelden van den üver, die bü den aanleg van de modernste en snelste wegen betoond is. Naar aanleiding van den bouw van de eerste speciale autobaan in Italië, welke haar uit gangspunt vond in Milaan, maakte Senator Plero Purlcelll, de directeur van een der groot ste wegenbouwmaatschappijen ter wereld, die straatwegen aanlegde in Brazilië en Afrika, Ar- 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 9