eten
Sïrfomaal
De avonturen van een verkeersagentje
o
pe ksk: -s ss s
Sun Yat Sen, den stichter en eersten pre-
Snt van de Chlneesche republiek, Meiling,
jongste, is de echtgenoote van Maarschalk
ang Kal Tsjek.
lit prominente trio mag zich bovendien ver-
igen in de activiteit van haar drie broeders
ng, die in het openbare leven van China
ge posten innemen. De oudste, T. V. Soong,
lirecteur van de Centrale Bank, T. L. Soong
eert de finantlën in Zuid-Chlna en -T. A.
■g is minister van handel In het ministerie
■sün zwager.
O. o.
I
ORR1E
F 750.-
IUIVA krachtig
MISSIE machtig
Lm
i
Drie gezusters
Wegen
I
1
LI 19
A
i
B
7
Vreemdelingenverkeer
De wil van
Allah
- r7
a
DOOR
CHARLES
GARVICE
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UIT ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
•1
1
tfr
1
U
J
1
Kung Soong heeft er beslissend toe bfj-
een
het
lUkheden
r mi
en?’
J te
rgen
1
Ün
Greta niet, maar Lorrie," zei
niet weg
(Wordt vervolgd).
zün «meeVende oogen de hare zochten.
f
I
hetzelfde
magr
chen
i n-
e
i
i
wees nu een* een lieve
misschien heeft hfj
De koning Net den professor op een zijden tabouret plaats
nemen en deze en de kabouter vertelden hem nu alles. Hoe de
booze heks het lieve kind in een muis had veranderd en wat er
verder met haar gebeurde. De koning kon het niet gelooven.
„Hoe bestaat het," zekfe hij voortdurend.
dll
nd<
wat modder van me atschrappen en
anders aantrekken. Ik ben nh niet bepaald
sieraad voor mijn omgeving, is het welf
- i we lunchen.”
hij weer naast kaar staan en
in hun bijzijn genomen. De gezusters Soong heb
ben het moderne China opgebouwd en zullen
met dat land staan of vallen.
Hé, zeerooverl Ik heb die visch het eerst geden en ik wil
bem vangen
de
,am
de
en
zich
i ja
kken
Jgens
wars
dden
jnzer
mee,
na
dat
or
m.
oi
ft.
ƒ-
in
en-
liet
tel-
txn
fn. j
»r-
U-
er i
nu
krnipei
r? feder ander zou zijn nek hebben ge-
mgar hij heeft een duivelsch geluk
1 ook," voegde hjj er. aarzelend aan toe.
De professor, die zijn hoed ophield, omdat de koning zijn
kroon op had de geleerde man dacht, dat het zoo hoorde
vertelde den koning, dat zijn dochter, Amalia Isabella, was ge
red. De koning noodlgde belden uit hem naar zijn vertrekken te
volgen. Ze gingen, nadat de koning een strengen blik op den
lakei had geworpen. Dat vond de man niet prettig, wat be
grijpelijk ia.
MJ verttee van een hand,
een voeg M een oog.
DJ>J>. doM é»|Mk titer»,
•a doodt do noktoktaoea
loodort do huid Ueh fee.
hweolloa. Flocooi the,
I IJO oe L UOl
Haar zuster Chlngllng is een ander type,
i Amerika heeft zij geschiedenis en medicijnen
sstudeerd en zij heeft een volkomen Wester-
:he cultuur. Haar liefdesroman met Dr. Sun
at Sen heeft Indertijd veel opzien gebaard,
.aar huwelijk met hem was zeer gelukkig en
ten Dr. Sun Yat Sen in 1925 stierf, trok zfj zich
trug In een villa in Sjanghai. Sindsdien leidt
I) een eenzaam, maar op politiek gebied actief
■ven. Zü vindt het verkeerd dat Tsjang Kal
sjek met Tokio onderhandelt en enkele jaren
eleden wilde zij haar zwager zelfs niet meer
ntvangen, omdat hjj vplgens haar Inzicht de
leeën van haar man verraden had.
De huidige gebeurtenissen hebben hen echter
eer met elkander verzoend.
Mevr. Tsjang Kal Tjek is zonder twijfel de
meeat Indrukwekkende vrouw van dit trio.
De macht van deze vrouw is enorm. Op alle
reizen volgt zü haar man en bereidt zelf zijn
spijzen om hem voor vergiftiging te behoeden.
Als hij buitenlandsche diplomaten ontvangt, is
zij efjn tolk. De gezanten vinden dit niet erg
plezierig en zijn bang voor verkeerden uitleg,
maar zij schijnt toch te vertrouwen te zijn.
Door toedoen van zijn vrouw heeft Tsjang
Tsjek zich tot het Christendom laten be-
hü is een voorbeeldig christen.
Als het moderne China de weldaden der hy
giene begint te bespeuren, als het sterftecijfer
daalt, als de optumhandel terugloopt, dan is dit
in de eerste plaats te danken aan het werk
van de gezusters Soong. Zfj hebben tal van
scholen, musea en sanitaire instellingen laten
oprichten. Zij hebben eenheid gebracht in het
geldwezen en de warenuitwisseling vereenvou
digd. Nu werken zü dag en nacht om den maar
schalk en hun broers te helpen bjj hun werk
vrouw speelt in den JapanschOhinee-
oorlog een veel grooter rol dan de mees-
teten.
de Chlneesche troepen sinds eenlgen tijd
ssen weten te behalen, dan is dit voor een
deel te danken aan het werk van drie
(re vrouwen, die sinds het begin van den
r werken aan het ontwaken van haar volk,
gaat hier om de drte beroemde zusters
Chtngltng en Meiling Soong, die door hun
lieden respectievelijk „Verstand". Goed
en „Schoonheid" genoemd worden.
zijn in de gelegenheid van elk harer
s treffende bijzonderheden mede te dee-
Toen de Maarschalk in 1938 door Generaal
Chang Hsu Liang ontvoerd was gaf zij blijk van
haar koelbloedigheid. Onverwijld charterde zij
een vliegtuig naar Slan, om te onderhandelen
over de bevrüding van den gijzelaar. Deze
dappere vrouw onderhandelde 72 uur onafge
broken met de rebellen en wist te bewerken, dat
haar man tegen een hoog losgeld werd vrijge
laten.
I op dit blad Zijn ingevolge de verzekertngsvoorwaarden tegen W“« bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door TJ* bij een ongeval met TJ
il* -■ ij ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen F UU»“ verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen F O We— doodelijken afloop F mOwo
het voor de hand dat de huidige oorlog
spaak in het wiel heeft gestoken en dat
vernield is. en nóg wordt, wat moeizaam is
opgebouwd; het noodlot van lederen oorlog.
In den modernen tijd wordt de grootste
stap gedaan op het gebied van wegen- en stra-
tenbouw en het wegencongres, dat thans in
onze eerste badplaats gehouden werd, moge
aantoonen dat ook Nederland en Nederlandsch-
Indlë hun groote taak begrijpen.
als opgeschreven g
in het groote
Boek, dat ijj el- 5
kaar in dezen uit-
boek van Syrië juist dezen avorid moesten ont
moeten. Het was of ze elkaar altijd gezocht
hadden en eerst nu elkaar hadden gevonden I
De jongeman gaf de oude Arabische vrouw,
die bij hem inwoonde, opdracht om het kleine
vertrek naast de „woonkamer" in orde te maken
We zullen heel gelukkig zijn, zei hij dan
tot Aline. Ik ben rijk, eindelijk. Kr is opium
in de ruimte hiernaast. Die hebben we op den
Libanon geteeld. Mijn knecht is al naar J3ei-
roet gegafn. om een paar smokkelaars te waar
schuwen. Ze betalen direct, en dan gaan we
samen weg. voor altijd
Opium?
Aline zag opeens de uitgeteerde gezichten
voor zich van duizenden, die langzaam-aan ver
giftigd werden.
Opium? bracht ze uit. O, 'maar ik zou
niet gelukkig kunnen wezen, als.ik van dit geld
moest leven!
Het leek haar of een afgrond zich opeens tus
schen hen had geopend, die ieder oogenblik
wijder werd.
Ik ga weg. zei ze. Ik aal wel ergens op
den hoofdweg uitkomen en wachten tot een
auto me meeneemt. 1 Is veel beter, als ik maar
dadelijk ga.
Ze bleef op den drempel staan on zei zacht
jes, met pijn In haar stem:
Vaarwel, Robert.
Dan verdween ze in het duister. Ze liet hem
achter bij zijn zakken vol vergif. Maar wat
moest hjj doen zonder haar? Neen, dat nooit!
Aline! riep hij. Wacht even, Allne.
Hij haalde haar in en dwong haar om te kij
ken. Zijn huis stond in laaienden gloed....
Bij de opening van het nieuwe gebouw der
Algemeene Nederlandsche Vereenlglng voor
Vreemdelingenverkeer heeft de minister van
Economische Zaken mr. M. P. L. Steenberghe.
er nog eens op gewezen, dat ten onrechte bjj
velen de overtuiging bestaat, dat de propa
ganda voor het vreemdelingenverkeer uitslui
tend een hotelhoudersbelang zou zijn.
..Het mooiste staaltje van rijkunst dat Ik
ooit zag, mylord." zei hjj nu reeds voor den
twlnstlgsten keer. „Ik stond naast den kolonel,
mylord en die zei, dat het hem deed denken
aan de manier waarop u op die zwarte Inreed
bij Isandkula. Hij zei, dat hij nooit in zijn
leven een moediger staaltje had gezien, mylord.
Kijk eens. uw arm is nu al bont en blauw. En
aan dezen kant is al het vel er af! Mijnheer
Latimer” ging hjj voort, was het geen
prachtige race?"
„O, ben jij het Jack?" zei lord Kendale.
,Kom je me halen? Wacht, even wat aan trek
ken. Verlang je naar je lunch, ouwe jongen?”
„Zeg,” zei Jack, terwijl hij naar de ontelbare
blauwe plekken keek, die lord Kendale's
lichaam versierden, Jk had er geen Idee van,
dat Je er zoo uitzag, Guy. Mijn zusje stond er
Er begon weer een race en Lorrie vroeg wat
et waa Terwijl ze dat deed, raakte ze even
Jn arm aan om zijn aandacht te trekken. Het
as maar een licht tikje, maar hü kromp in
(kaar en zij zag het.
LWat scheelt er aan?” vroeg zij eh haar ge-
Ehtje werd ernstig. „Heb Ik u bezeerd?”
LNeen,” zei hjj glimlachend, .maar ik denk,
Lt u een gevoelig plekje aanraakte. Die heb Ik
veel
EÊn u zei, dat u niet gewond was,” veront-
kardlgde zjj zich halfluid, niet een eigenaardig
iven van haar lippen. „Ga direct eens kijken
st er aan scheelt.”
.O het is niets." deed hij lucktlg. „Maar ik
I eens wat modder van me atschrappen en
autoweg van Brussel naar Ostende, welke in
voorbereiding is, vormt daarvan een sprekend
voorbeeld, terwijl ook in een land als Denemar
ken bijvoorbeeld de verbetering en uitbreiding
der wegen terdege ter hand worden genomen.
Het plan van een Europeeechen „ringweg" is
tijdens de jongste internationale wegencongres
sen al meermalen ter sprake gekomen en de
mogelijkheden die een dergelijke weg in de toe
komst bieden sou, zijn voor ieder duidelijk.
Trouwens een rechtstreeksche verbinding van
Londen tot Istanboel verkeert reeds in een ver
gevorderd stadium van voltooiing, met uitzon
dering van enkele trajecten In Joegoslavië en
Turkije.
Niet minder grootache plannen en uitvoerin
gen op het gebied van de wegverbetering zien
wü in andere werelddeelen. Afrika heeft zijn
Jtoode straat” van Cairo naar Kaapstad en
zijn prachtige wegen aan de Noordkust van
Tanger. Egypte heeft een belangrijk wegen
programma ontworpen en ook in Azië maakt
zich duidelijk een ernstig streven kenbaar om
de verkeersverhoudingen door nieuwen wegen
aanleg te verbeteren. Ook China heeft baan
brekend werk gedaan op wegengebled, al ligt
een
veel
op. dat ik eens ging kijken hoe erg Je je wel
bezeerd had."
„Zoo," zei Guy. „Dat was heel vriéndelijk van
je oudste zus."
„O. het was
Jack onschuldig.
Lord Kendale’s knap gezicht werd door een
blos overgoten.
„O, was zij het!” zei hij. „Ga haar maar ver
tellen, dat ik heelemaal niet gewond ben, Jack.
Ik kom zoo bij Jullie."
Jack ging heen met zijn boodschap en Guy
kleedde zich verder aan.
Zij had hem dus gestuurd om te weten te
komen of hij gewond was. Dus ze had niet
alleen aan het paard gedacht! Vrooljjk schit
terden zijn blauwe oogen.
„Ik dacht, dat zij er heelemaad niets om gaf,"
mompelde hij. „Maar ze stuurde hem om
naar me te kijken. Waarom zou ze dat gedaan
hebben?"
Binnen
geholpen
trekken en liep hij over het veld op het groepje
toe.
.De lunch is gereed." zei hij luchtig, „en als
u allemaal evenveel honger hebt als ik, dan te
dat geen minuut te vroeg.”
Is er zee onder me is, ben ik verloren!
Z\ dacht Allne, onderwijl ze koortsachtig de
banden betastte, die de parachute aan haar
schouders bevestigden.
Zij wierp een laataten blik op het vliegtuig,
dat ter. doode was opgeschreven, prevelde een
gebed en stortte zich in de ruimte. De eerste
dertig seconden leken haar een huiveringwek
kende eeuwigheid, gedurende welke zij haar
heele leven met gruwelijke helderheio overzag.
Een sombere kantoorkamer had A:ine tot voor
korten tijd gevangen gehouden In bet vrije
uurtje babbelden haar collega's over japonnen,
schoonheidsmiddelen en vereerders Zij daaren
tegen wierp het venster open, snakkend naar
lucht en staarde naar den verren hemel. Zon
dags maakte ze lange wandelingen alleen en
droomde van strijd en heldhaftige veroveringen.
Op sekeren dag had de broer van een van haar
collega's, die vlieger was. haar voor een paar
minuten in zijn machine meegenomen en
aanstonds leek het haar, dat ze daarvoor ge
schapen was: de vrije hemel, het geronk der mo-
‘oren en de lust om het heelal als het ware
te omarmen. Voor het weinige geld, dat haar
ouders harde werkers haar hadden nage
laten. nam Allne vlieglessen, en zeer spoedfg
kende iedereen haar naam -en sprak over haar
met bijzonderen eerbied. En toen de groote wed
strijd ParijsSydney via Bagdad werd uitge
schreven, bood een vliegtulgenfabriek haar een
machine aan. Dat was de machine, die nu ont
redderd naar beneden stortte.
Een hevige ruk aan haar schouders en
Aline's val ging over in een afdalen. Aanstonds
keerde zij tot de werkelijkheid terug en keek
naar omlaag. Ze kon niet zwemmen. Zee onder
haar zou een onmiddellijke en vreeselijke dood
beteekenen. Aan haar rechterhand zag ze land
maar aan haar voeten daar, waar ze onver
mijdelijk zou neerstorten was de Middelland-
sche Zee, met haar ontelbare gulzige golven, die
schitterden in het maanlicht en altijd maar
dichterbij kwamen
Zij slaakte een doordringenden kreet, die tot
in het oneindige scheen te worden weerkaatst
Een minuut later voelde zij over haar heele
lichaam de kille aanraking van het water en
de parachute spreidde zich als een enorme zak
doek over haar uit. Doch haar voeten raakten
grond. Zü werkte zich los uit het zware doek
en keek om zich heen. Op weinige passen van
haar af kabbelden de golven tegen een blanke
strook land, die werd afgesloten door kale ber
gen. Allne liet zich in het nog warme zand neer
vallen, sloot de oogen en dacht gedurende eenige
oogen blikken nergens meer aan dan aan het
geluk van te leven.
Het is dus werkelijk waar! klonk een stem
rookend puin.
Robert en Allne wisten er niets van heb
ben het ook nooit geweten. Hand in hand lie
pen ze zwijgend verder, onderwijl boven hun
hoofd de Nacht der Bestemming, waarin Allah
de bestemming der menschen opechrjjft.
Enkele uren later naderde Achmed, de be
diende, dien hij had uitgestuurd, met enkele
gewapende Bedoeïenen omzichtig de woning,
teneinde zijn meester te vermoorden en dc
opium te stelen. En zü vonden alleen een hoop
naast haar. Ik dacht dat ik me vergiste, toen 3
ik dien kreet boorde. Wat scheelt eraan? Bent
u ziek? Doet er niet toe zegt u t me straks
maar Mijn huls is hier vlak bfj. Wacht, ik zal
U Alhw keek verbijsterd om zich been. Zij Het
toe dat de krachtige man, die naast haar was
verschenen, haar opnam als een kind, en sloot
----
In verband hiermede vestigt de Dim-
burger Koerier" er de aandacht op. dat
nauwkeurige onderzoekingen hebben uitge
wezen, dat de vreemdeling, die in het bui
tenland vertoeft, zeker de helft van zijn
uitgaven doet bulten het hotel, waar hü
verblijf houdt.
.Deze uitgaven komen rechtstreeks den
handeldrüvenden middenstand ten goede.
Bovendien worden de Inkomsten uit het
hotelbedrüf door den aard van dit be
drijf meestal niet vastgelegd, doch ver
deeld over een uitgebreiden knng vin per
sonen. die in het hotelwezen en het vreem
delingenverkeer geheel of gedeeltelik
bestaan vinden.
De toeneming van het vreemdellngen-
hezoek vormt dan dok een belangrijke bij
drage voor het herstel van de welvaart, en
kan gedurende het relsseizoen tljdelljk de
werkverruiming krachtig bevorderen
Nu is het een feit, dat de organisatie van
het vreemdelingenverkeer in Nederland bij
die van sommige andere landen ten ach
ter staat. c
Sedert kort is hier eenige verbetering in-
getreden. De regeerlngsbüdrage ter bevor
dering van het toerisme werd verhoogd.
Ook andere inkomsten van vereenigingen,
die de behartiging van het vreemdelu.sen-
verkeer tot doel hebben, stegen. Het gevolg
was, dat de propaganda met meer voort-
Een zachte blos kwam op haar wangen.
,Jk zal eens zien," zei ze. „Maar ga nu toch.
Ik heb het onaangename gevoel, dat u verschei
dene ribben hebt gebroken."
HU liep lachend weg en Lorrie boog zich
naar Jack. Haar anders zoo vroolük. luchthar
tig gezichtje droeg nu een heel andere uit
drukking.
.Jack." fluisterde ze, „denk Je dat hij zich
bezeerd heeft."
..Hé. wat?" zei hü zonder zün oogen van de
race* baan af te wenden.
.Denk Je, dat hij zich bezeerd heeft dat
hü werkelük gewond is?” herhaalde zü fluis
terend, op een toon, dien zü tevergeefs onver
schillig trachtte te doen klinken. ,HÜ zegt van
niet en hü lacht
„O, hü zou zeggen van niet en blijven lachen
al had hü geen enke* heel bot meer in zün
lichaam,” antwoordde Jack. ..Bezeerd! Denk je,
dat een man van elastiek is en dat hü zoon
smak kan maken, zonder zich te bezeeren? Wat
zün meisjes toch voor idioten!"
Haar gezichtje beefde, toen ze zich nog verder
over hem heenboog.
„Ga hem na Jack en en probeer het te
weten te komen. Toe,
jongen! Misschien
iemand noodig om hem te helpen. Toe dan
Jack!”
„Och, je zanikt „Hü heeft meer dan genoeg
hulp. Hü aal me wel met een kluitje in het riet
sturen.”
„Dat hindert niet, ga toch maar. Doe het
om mü een plesier te doen," ging ze vleiend
vüf minuten had Rawlings hem
zün gewone costuum weer aan te
gentinië, Italië en Spanje, eens de volgende
kenmerkende opmerkingen: .De straat is voor
een volk dikwüls zeer karakteristiekuit den
aanleg der straatwegen kan men de mentaliteit
en de eigenaardigheden van een volk leeren
kennen. Nergens weerspiegelt zich het conser
vatisme der Engelschen duldelUker dan in de
straatwegen van het ellandenrük. Wü Ita
lianen”, aldus Purlcelll, „bouwen een weg die
in de allereerste plaats aan aesthetische eischen
moet voldoen. Terwül de Engelschman zün
straat om een huis dat in den weg staat heen-
bouwt, maken wü het huis eenvoudig met den
grond gelük. Wat de technische kwaliteiten
der straten in het algemeen betreft, zün de
Engelschen zeer ver gevorderd, maar de aan
leg der straten Is dikwüls ongunstig en onjuist.
In Amerika heeft men zooals trouwens eer
der mogelük is in een betrekkelük nieuw land
grootsche wegenbouwsystemen ontworpen:
de technische uitvoering is echter nog niet vol
maakt en vertoont vele fouten." En vervolgens
besprak deze wegen-pionler de autostrada's die
hü zeventien jaar geleden voor de eerste maal
voor eigen kosten begon te bouwen en de zgn.
„Pullmanstraten", die nog steeds naarstig In
Italië worden aangelegd.
Ook Nederland Is een goed voorbeeld van de
groote evolutie die zich op vervoergebied vol
trok. Het transport te water werd en wordt
allengs meer vervangen door dat op den weg.
Het auto- en tractorverkeer onttrok het aan
de scheepvaart en het behoeft geen betoog dat
snelle en moderne wegen dat proces in de hand
werkten. Bü alle cultuurvolken heeft de moto-
riseerlng van het vervoer trouwens enorme vor
deringen gemaakt. Omvatte het voor het auto-
moblelverkeer geschikte wegennet van de ge
heele wereld in het jaar 1929 ongeveer 614
mlllloen mül. tegenwoordig bedraagt de totale
lengte van alle autowegen op aarde al belang-
rük meer dan het dubbele aantal mülen.
Geen beschaafd land bleef achter in de jacht
naar den weg. Duitachland en Amerika geven
nog steeds een duidelük voorbeeld van de mo
gelijkheden en belangen van een uitgebreid
rükswegennet en, om dichter bü huls te blü-
ven, de voortreffelüke verkeersweg die Schiphol
in een half uur tüds met Den Haag verbindt,
zal ongetwüfeld een nieuwe mülpaal zün in de
■ontwikkeling van het snelverkeer in Nederland.
Wat büvoorbeeld Amerika in de jaren 1920—
1930 door den aanleg van zün „Super High
ways” op het gebied van wegenaanleg liet zien,
vervult de Nieuwe Wereld met gerechtvaar-
dlgden trots.
Frankrük vraagt de aandacht voor den aan
leg van zün op een autobaan gelükenden snel
weg van Parüs naar Calais en in de Fransche
hoofdstad zelf volgt ieder met groeiende belang
stelling de schepping van een „auto-rlngbaan”,
alsmede de moderniseering der toch reeds als
voortreffelük bekend staande straatwegen. Ook
België mag aanspraak maken op een groote en
belangrüke verkeersuitbreiding; de prachtige
ie Invloed van de drie zusters op de bevol-
k is echter grooter dan die van de drie broe-
I Mevr. Tsjang Kal Tsjek Soong was tot
[kort voorzitster van de nationale lucht-
[t-commlssie en heeft als zoodanig voor de
peesche luchtmacht honderden Sovjet-bo«n-
|werpers aangekocht en een paar dozijn
Httfe Jachtvliegtuigen. Nu heeft zü ten
pte van haar ouderen broeder afstand gedaan
I dezen post en houdt zich bezig met radiö-
baganda, waardoor zü de troepen aanvuurt
Pe ^boeren^ van het Yangtsedal mobiliseert, zaamheden. Alle gewichtige beslissingen worden
ragen dat haar man, die onlangs in Europa
lieten zocht, met meer dan 20000.000 pond
king van de Londensche City naar huls te-
varendheld ter hand kon worden genomen
En de eerste resultaten zün voor dit rels-
seizoen in Nederland bemoedigend.
Daarmede zün echter, ook onder de te
genwoordige omstandigheden, alle moge
lijkheden niet uitgeput. De minister stelde.
In dit verband, in het vervolg van zün rede
een opmerkelüke vraag. Is het mogelük, al
dus mr, Steenberghe, de propaganda voor
hei vreemdelingenverkeer nog meer dan tot
dusver ook op de economische werkzaam
heid van ons land te richten?
De vreemdeling, die t gebrulkelüke be
zoek aan de Alkmaarsche kaasmarkt brengt,
behoudt, behalve een herinnering aan bet
schilderachtige en karakteristieke van het
drukke marktplein, een indruk van dit pro
duct der Nederlandsche zuivelindustrie.
Is dit soort toerisme een economische
propaganda van belang niet voor uit
breiding vatbaar? Wtf denken, wat Lim
burg betreft, büvoorbeeld aan de münen,
aan de keramische industrie, enz. In be
paalde bedrüven kan het rondleiden van
groepen bezoekers moeilükheden qpleve-
ren. Doch met wat goeden wil zün deze
moeilükheden meestal niet onoverkomelük
Tevens kan, meer dan tot heden, aan
dacht worden geschonken aan de folklore
aan het gewestelük cultuurbezit.
Niet alleen voor den vreemdeling is een
economische propaganda van belang. Bü
het Nederlandsche volk zelf, en vooral bü
de Nederlandsche Jongeren, zullen saam-
hoorlgheidsgevoel en gepaste nationale fier
heid bevorderd worden als men hun doet
zien, hoe men hier te lande leeft en werkt.
De Hollander, die Limburg oezoekt, komt
In het algemeen niet verder dan Valken
burg en het omringende heuvelland. Maakt
hü grootere uitstapjes, dan gaat de reis bü
voorkeur naar den Elfel en de Ardennen.
De voortbrengselen van den Limburgschen
bodem en die der nüverheid, de rüke schat
ten der Limburgsche cultuur en de folklore,
leert de toerist slechts kennen voor zoover
zü wellicht aan het plaatseliike vreemde
lingenverkeer dienstbaar zün gemaakt.
Was, om te beginnen, niet reeds veel te
bereiken, door in de voornaamste centra
van het vreemdelingenverkeer gedurende
het seizoen vaste tentoonstellingen in te
richten, die, naast een kük op folkloristi
sche en cultureele eigenaardigheden, een
aantrekkelük en overzichtelük beeld geven
van hetgeen de omgeving in economisch
opzicht heeft te bieden?
Aldus kunnen nieuwe mogelükheden, zoo
besluit het Maastrichtsche blad, ontstaan
voor een beter wederzijds begrüpen en
waardeeren tusschen de bewoners van de
verschillende deelen van ons land de
Nederlandsche samenleving in haar geheel
ten zegen!”
verder. En mopperend volgde Jack lord Ken
dale naar de kleedtent.
Op hetzelfde oogenblik büna verwüderde
Seymour Melford zich en begaf zich tusschen
de menigte, die nu dooreen woelde over het
grasveld. Teleurstelling en woede raasden in
zün binnenste, maar zün bleek gelaat droeg een
masker van onbewogen kalmte en zooals hü
voorwaarts drong met zün gemakkelüken
glimlach op de lipfien. zou iedereen hebben ge
zegd: Dat is tenminste iemand, die met zün
werk van dezen morgen tevreden is.
Na een paar minuten reeds zag hü den man,
dien hü zocht. Hü keek hem even aan en liep
toen door, overtuigd als hü er van was. dat zün
medeplichtige zou volgen. Een oogenblik later
voelde hü een tikje op zün arm en de weinig
vertrouwenwekkende gestalte stond naast hem
De man keel^ hem verlegen aan. büna
smeekend.
„Een strop meneer," fluisterde hü heesch.
.Maar het was mün schuld niet, ik heb mün
uiterste best gedaan, is het niet? mün
uiterste best. Ik zel„ dat het paard schuw zou
worden én dat is ook gebeurd, nietwaar? U
moet niet mü de schuld geven, münheer Mel
ford."
Seymour keek hem aan vanonder zijn half
gesloten oogleden.
.Je hebt je best wel gedaan, zonder twüfel."
constateerde hü koel. ..maar het Is niet ge
lukt.” Plotseling was op zün gezicht een boos
aardige woede te lezen. „Stomme gek! Waarom
heb Je niet eerder geschreeuwd?”
De man week onwillekeurig een stap ach-
de oogen. Toen zü ze weer opsloeg, bevond ze
zich in een vertrek, dat door een petroleum
lamp verlicht werd en uiterst primitief was ge
meubeld. Zü begreep dat ze in een onbewoonde
streek bulten Europa was terechtgekomen en
keek vol verbazing naar den onbekende, die baar
in haar moedertaal had aangesproken. Hü was
blond en slank en krachtig, met een door de
zon gebruind gelaat, waarop eerder schuchter
heid dan moed te lezen stond. Ook hü keek ver
baasd naar dat bleeke en knappe meisje van
twintig Jaar. dat nu rustig op een veldbed lag.
V weet dus niet waar u op het oogenblik
bent, zei hü tot haar, toen zü haar verbaal bad
beëindigd. We bevinden ons aan den voet
van den Libanon, in Syrië. Kilometers in het
rond is er geen andere woning te bekennen,
behalve dan de tent van een Bedoelen. We zün
in de woestijn.
Hü keek onwillekeurig naar haar. Enkele woor
den, die een lotgenoot hem eens gezegd had,
kwamen hem in de herinnering: „Beste kerel)
we leven hier maanden en Jaren, zonder dat we
een vrouw te zien krügen een Europeescbe
vrouw, bedoel ik. want een andere telt niet
en de eerste Europeesche, die we tegenkwamen,
brengt ons 't hoofd op hol. Laten we God bid
den, dat Hü ons de juiste stuurt...."
Ik ben nog nooit zoo gelukkig geweest in
m’n leven, prevelde Aline na een oogenblik.
Denk u eens in: een paar minuten geleden dacht
ik dat alles uit was.... Ik had nooit gedacht,
dat het zóó vreeselük was! En ik heb ook nooit
geweten, dat het zóó heerlük is. om te leven!
U weet misschien niet, dat dit een avond
is, die heel anders is dan alle andere avonden,
zei de jongeman na een lange stilte. Dit is
de „Avond der Bestemming," de avond, dat
Allah de bestemming van alle menschen op-
schrüft voor een heel Jaar, en de namen van
hen, die zullen geboren worden, en van hen die
zullen sterven.... Het ia vreemd, dat u juist
dezen avond hier gekomen bent!
Misschien schrüft hü juist op dit oogen
blik onze bestemming: van u, van mü, zei Allne
Ze zei het glimlachend, maar baar oogen
stonden ernstig en peinzend.
Ja, het is vreemd, dat ik juist dézen avond
hier ben. voegde ze erbü-
Maar 'op een
gegeven oogen
blik leek het hun
allebei natutirlük.
.Deter Street, Borough," zei münheer Leve-
rlck, terwül zün kleine oogjes den ander be-
grUpend aanzagen. „Ik ben uw man, münheer
Melford. U kunt me alles opdragen en te allen
tüde."
„Goed," zet Seymour kortaf. „En maak nu dat
Je weg komt. Er wordt over dien witten zak
doek van je gepraat en misschien willen ze je
ondervragen.
„Goed, münheer. ik ga al." En Leverick
loerde om zich heen als een opgejaagd wild
dier, toen slenterde hü weg.
Jack had intusschen Guy in de kleedtent ge
vonden In handen van zün trouwen Rawlings,
die zün geld had gewonnen en een en al toe-
wüdlng en bewondering was.
terult bü dezen woede-aanval, toen zag hü
Seymour nieuwsgierig aan.
,Jk heb op het goede oogenblik geschreeuwd,"
zei hü ktviperig onderdanig. „Het paard viel,
nietwaar?
broken, i
en moed
„U geeft mü toch niet de schuld, münheer Mel
ford?" kermde hü-
„Houd je mond Je bent al te gul met het
gebruiken van mün naam." zei Seymour ruw.
.Hier is vüf pond
.Ja, ik wist wel, dat u van het goede soort
bent,” zei de man. terwül hü haastig het
biljet aanpakte. ,Dat heb ik altüd gezegd.
Münheer Melford is een echte heer, zeg ik.
Het is niet voor den eersten keer, dat wü samen
zaken gedaan hebben, münheer Melford en als
ik u inlichtingen kan geven over racepaarden
dan zal ik" en hü vloekte ..het eerlük
voor u doen.”
„Stil," zei Seymour. .Die Gypsy is een goed
paard, hé?"
„Goed! Er zün er niet veel beter," gaf de
man toe.
Seymour Melford liep een paar stappen door
met hetzelfde bedaarde glimlachje om zün
lippen, magr met een valschen blik in zün
oogen.
„Zou lord Kendale hem voor grootere races
Inschrüven?" vroeg hü op zachten toon.
„Zonder twüfel, münheer Melford."
„Als hü dat doet, heb ik Je misschien noodig
Leverick Begrijp je me? Ik weet waar Ut je
kan vinden."
ver een paar minuten gaan
Den kwam I
legde er fluisterend aan toe: „Ga
xir ik terugkom, alsjublleft!”
„Waarom niet?" vroeg zü met gedempte
„Omdat ik naast u wil zitten."‘verklaarde hü.
G f N E E S M l D D.E I
tl U I D 0 H N n t N N L n
Ie opkomst van deze dynastie lükt wel een
ptje uit de Dulzend-en-een-nacht.
k de Chineezënwijk van Baltimore in
tenlgde Staten woonde tusschen 1890
I familie van Charlie Soong, een matroos
her regelmatigen arbeid. HU had drie zoons
Idrle dochters te onderhouden, en dat viel
altüd mee. Op een dag kreeg hü het noo-
geld in handen, om in zUn wük een kleine
t te openen. Hü wint het vertrouwen van
landslieden, die hem hun spaarpenningen
igen. Met de behoedzaamheid van zün dul-
IJarig ras beheert hü het kapitaal en het
es laat niet op zich wachten. Zün spaar-
verdienen en hüzelf vertchaft zich in en-
Jaren een aanzlenlük vermogen.
r. Soong is een overtuigd christen en doet
voor de Kwakersbeweging. Maar ofschoon
Uk is, is hü toch niet gelukkig, want voort-
ind gaan zün gedachten terug naar zün
x>rteland, dat in trieste omstandigheden
:eert. Toevallig komt de rüke bankier in
in aanraking met een landsman, een ze
in Dr. Sun -Yat Sen, en deze ontmoeting
t een totalen ommekeer in zün leven. Sun
Sen, een Jong chineesch politicus, bereisde
irika om propaganda te maken voor zün
/ormlngsplannen. De beide mannen begrü-
elkaar. Soong is vuur en vlam voor zün
men en teekent een groote chèque, die nü
gast overhandigt met de woorden: „Dit
Je papier bezegelt een heiligen band tus-
m ons!" Inderdaad, het was een band voor
leven.
drie dochter* hadden intusschen een goede
eding^genoten in het college Weslyan In
ling, de oudste, is steeds een figuur geweest
mannelüke intelligentie. Na het beëindigen
haar economische studiën huwde zü den
en Dr. Kung, dien zü op de Unlversitelt
leeren kennen. Geheel China is het erover
dat deze man zün groote carrière voor
grootste gedeelte aan zün vrouw te danken
n.
U helpt haar man bü bet beheer der finan-
i en zü is hier beter in thuis dan hüzelf. Dit
►hinderde haar niet vier kinderen het leven
schenken, die zü zeer streng heeft opgevoed,
len haar oudste zoon onlangs een voetganger
ld overreden bracht zü het slachtoffer bloe-
ën in het ziekenhuis en stond erop dat men
lar zoon twee Jaar zün rübewüs zou ontne-
•w y ederland heeft in het centrum van de in-
[Xl ternationale „wegenbelangstelling" ge-
v staan, door het Achtste Wegencongres,
dat momenteel in Scheveningen wordt gehou
den en dat bezocht werd door honderden
ingenieurs en andere belangstellenden. De aan
dacht is gericht op den weg en het is in dit
verband aardig eens na te gaan wat de wereld
van heden reeds aan wegenbouw opleverde.
Met onverholen eerbied hebben de buiten
landsche ingenieurs en andere bezoekers kennis
genomen van wat Nederland in de laatste jaren
op het gebied van wegen-aanleg jieeft bereikt,
alsmede van de vorderingen van den wegen
bouw in onze Overzeesche gewesten.
De moderne weg, de. snelle weg ook, in een
tüdperk dat door snelheid van beweging ge
kenmerkt wordt, is een vraagstuk voor elk be
schaafd land, dat dagelUks dringender om op
lossing vraagt. De snelle verbinding tusschen
twee deelen van een rUk en tusschen twee lan
den is van doorslaggevende beteekenis voor het
vervoer, zoowel in vredestüd als in een periode
van oorlog. Ieder land heeft dat begrepen en
Europa biedt tal van voorbeelden van den üver,
die bü den aanleg van de modernste en snelste
wegen betoond is.
Naar aanleiding van den bouw van de eerste
speciale autobaan in Italië, welke haar uit
gangspunt vond in Milaan, maakte Senator
Plero Purlcelll, de directeur van een der groot
ste wegenbouwmaatschappijen ter wereld, die
straatwegen aanlegde in Brazilië en Afrika, Ar-
1