Gebruik de parkeerplaatsen
DIKKE
Het wijde Friesche water lokt minderd, daar er dan minder katten - zouden
worden overreden. Deze en soorlgelüke
Mhen kunnen natuurlUk nietifprden
EDE KLEINE
ZEILEN VOLKSSPORT
3
Houdt uw gemak
De bliksem als aarts
vijand
A
Zonderlinge wenschen
Een snor kampioenschap
HET KORTE VERHAAL
Een zonderling vonnis
Geestenhuis
I
Grouw als watersport-
centrum
Zelf» na zyn dood werd het tlacht-
offer nog vervolgd
*t Wedetrydeeizoen op de Frieache
meren, met al» hoogtepunt
de Sneek-week
-
Wat heb toch, Dikkle? kroeg haar vader.
-1-
Wilt u honderd jaar
oud worden?
«8
'let getal 13 domineert in de naar-
gezichtje voor hem te bedekken? En nu kwa- vettige Vertrekken
Mn verder ligt het wedstrijd-terrein van de
Volgen» een Amerikaansche
professor is ouderdom
overerfelijk
Hoeveel woorden
spreken wij?
Tw^k onderwerpen echter zün er nog die
boven alles op dit gebied uitsteken en wel de
„dag der dagen”, hardzelldag van de Kon.
Zeilvereeniglng Sneek tüdens de in heel water-
sportlievend Nederland beroemde Sneekweek in
de tweede helft van Augustus, de dag waarop
elk Friesch schip op het Sneekermeer is en de
volledige Sneeker bevolking op „de Meer” acte
de présence geeft en het folkloristisch inte-
uiterst zeldzame „Skütsjesllen" de
der beurt- en vrachtschepen te
Statuten verbieden contributie
'39
-
1
4
Zullen wij dus ons best doen om honderd
meren
als
1
hemel.
1
1
ideR suster.)
De brief was geteekend: ..Sibylla."
1
I
De dagen verstreken. De kleine dikke at niet
meer en sliep niet meer en sag er slecht uit.
Sn weet je ook, waar ze naar toe is?
Naar een anderen man!
Als de driekleur wappert van den eeuwenouden St. Pieter te Grouw is het feest op
het blinkende water rondom
wen-
ultge-
D
H
Cl
de
Pi
N
Gu
nes
mo.
De
ent
1
•<i
1
So
die
Ts<
en
bn
vai
me
'egens verduiste-
eeld was tot een
gevangenisstraf van 5 jaar, waarnaar genoem
de rechter had berekend, hoe lang eerlijkheids
halve de gevangenisstraf van een man, die 3
dollar heeft gestolen, moet zijn.
ge
kei
na
he
me
nei
bh
Ze
1
Kc
vo<
gel
ra<
▼ei
da
ter
wc
de
nis
gn
tie
eei
wo
tigjarigen
stierven,
om
waar te nemen,
Jfl
8C
„Bruno,
Ik houd van je, en ben er zeker van, dat ik
Je werkelijk gelukkig kan maken, omdat papa
zegt, dat Ik een goed hart heb. Maar Ik weeg
zestig kilo, en daarom houdt niemand van me.
zeggen ze. Je kent me, maar je waardeert me
niet en daarom hou je waarschijnlijk ook niet
van me. Over een paar dagen kom ik in O. Ik
geef je dan nog wel mijn adres. Wees Jij mijn
redder. Bruno, anders besterf ik het, met jouw
naam op de lippen! (Dien laatsten sin had
z^wergeschreven uit een gedichtje van haar
Enkele maanden later. Bruno was naar O.
vertrokken en Augusta was met haar rijken
aanstaande getrouwd. 1 Was een schitterende
bruiloft, mettbruldsmeisjes, enz. Ook Dikkiewas
bruidsmeisje; maar ze zag er bleek uit en at
lang niet zooveel als anders. Er was een geheim
In haar jonge leven! Dlkkle kon met Mn vinger
een schrijfmachine bespelen. En met dien vin
ger had ze dezen brief geschreven:
En Dlkkle ging op reis. Ze had nu een twee
den verschrikkelüken brief geschreven:
ge-
zoodat
het oordeel binnen enkele minuten kon worden
geveld. George Jamerson kreeg een gevangenis
straf van vier-en-twlntig minuten.
Als motiveering voor deze uitspraak vertelde
de rechter, dat de bankier Whitney uit New
York enkele dagfen geleden
ring van 225.000 dollar veroc
Vanaf het Sneekermeer zuidwaarts varende,
men wij in de dorpjes Uitwellingerga en Op-
nhuizen, waar de schouwenzeilers een ultne-
snden naam hebben. Vanwege de uitsluitend
ofessioneel-protestantsche righting der bevol-
ig worden de wedstrijden hier uitsluitend op
-kda<en gehouden.
Professor Raymond Pearl van de John-Hop-
llns-unlversitelt In Baltimore, heeft zich be
ziggehouden met de vraag, op welke wüze men
schen honderd jaar oud kunnen worden.
S .r’'*-.'.-- 'V'■- ■'la
dig voor het: oud worden. Dus men moet zijn
spieren juist sparen, wanneer men een dagje
ouder wordt. Natuurlijk wil dit ook weer niet
zeggen, dat men niets anders moet doen dan
stil in een luien stoel zitten, want dat is weer
het andere uiterste.
De omroepmaatschappljen worden vaak las
tig gevallen met de meest zonderlinge wen
schen om berichten om te roepen, doch zjj ko
men de aanvragers zooveel mogelijk tegemoet
De B. B. C., de groote Engelsche omroepmaat-
schappij, heeft thans een statistiek gereed van
de S.O.S.-berichten, welke de drie eerste maan
den van dit Jaar zijn binnengekomen. Doch
aan vele wenschen kon niet worden voldaan.
Zoo was er büv. een dame, die verzocht om
uitzending van een oproep aan een man, dien
zij den dag tevoren in een bepaalde straat had
gesproken, doch wiens naam zij zich niet meer
kon herinneren. Een andere dame wilde per
radio laten omroepen, dat de maximum-snel-
heid der auto's aanzienlijk moest worden ver-
En nog ééns willen wij er op wijzen, dat men
er ook niet komt met het volgen van bepaalde
„voorschriften”. Er is namelijk geen recept
voor het bereiken van den honderdjarigen leef
tijd. Déarom: geen angst voor alcohol (behal
ve voor een teveel) en geen hoofdbreken over
enkele sigaren. Zjj zullen ons leven niet ver
korten. Professor Pearl en hij kan het we
ten heeft aan de hand van een omvang
rijke hoeveelheid bewijsmateriaal bewezen, dat
de huisdokter met zijn strenge voorschriften
van een dieet en zijn hoofdschudden bij de
woorden „wjjn” en .sigaren” het geheel bij het
verkeerde eind heeft.
Waarom eet je niet meer, den laatsten tijd?
Papa, zei Dlkkle. ik wU geen .Dikkle”
meer wezen!
Goede genade, wat scheelde-het kind! Ze wou
op reis, naar tante Lucie, in G. Haar vader
drukte haar aan zijn hart.
Ga dan maar, kind! Je bent zóó verstan-
Toen draaide Bruno zich om en met twee
passen, die wel kilometers leken, haalde hl) het
meisje in. dat in haar vlucht haar muts verloor.
Juffrouw, juffrouw! Uw muts!
Ik wil *m niet meer hebben, dank ul
Maar nu was hij naast haar.
Alstublieft, juffrouw.... Goede
Dlkkle!
Wat baatte het haar, of ze al trachtte, haar
Bruno kon zich frèl herinneren, dat hij een
meisje wel eens had geliefkoosd. Maar een ,31-
bylla” kon hij zich met geen mogelijkheid her
inneren. Was het een valstrik misschien? Het
kon evenwel geen kwaad, als hij eens ging
kijken.
De kleine dikke beefde als een blad en trok
haar muts diep over haar voorhoofd. Iksr was
Bruno. HU bleef staan, keek met zün groote
oogen om zich heen 'en deed een paar passen
verder. Goede genade, wat was hü groot en wat
had hij lange beenen! Bn zü was zoo klein.
Thans was ze bang om wat ze gedaan had, en
zette het Ijlings op een loepen.
niet, wanneer hü een vegetarisch leven leidt,
slechts eenmaal trouwt, niet rookt en de wlja-
flesch alleen van plaatjes kent.
De kleermaker Bronislaw Pokora te War-
schau heeft een snor van 65 centimeter lengte.
H(j is er zoo trotsch op, dat hjj al sinds jaren
alleen nog omgaat met mannen die ook lange
snorren hebben. ZUn eenlge zorg was tot nog
toe, dat iemand hem in snorrelengte zou kun
nen overvleugelen. Doch voor de anderen is
deze lengte onbereikbaar, en zoo heeft hü het
tot Mn snorkampioenschap gebracht. Pokora
heeft een kaal hoofd, maar zün snorbaard is
vol, wit en zijdeachtig.
.-v
s „kleine dikke" was 14 jaar. Ze werd
1 nooit anders genoemd, en ze was altijd
uitgehongerd.
Wat kan 1 me schelen, of ik dik ben? rei
ze. Ik wil eten!
Maqr je ziet er uit als een varken! zei haar
knappe zuster Augusta.
De kleine dikke werd geplaagd door haar zus
ters. Maar haar vader nam haar in bescher
ming (moeder leefde niet meer).
JU hebt tenminste verstand in je bol, kleine
dikke, reide hü- Het kan me niet schelen of
je dik bent. Je bevalt me zoo best!
De knappe Augusta stond op trouwen. Ze was
verloofd met Bruno, een ouden schoolkameraad,
een even keurigen als verstandlgen jongeman.
Op zekeren dag nam Augusta haar zusje ter-
zUde.
Dikkie, zei ze, je krijgt twee pond cho-
colaadjes van me, als je zoo en zoo doet. Wan
neer Bruno opbelt, zeg hem dan, dat ik er niet
ben; dAn, dat ik met den trein ben gegaan;
dAn....
En dAn zal ik zeggen, dat je dood bent!
viel de kleine dikke haar in de rede, met oogen,
die van boosheid fonkelden.
Augusta begon te lachen, dat haar geverfde
lippen heelemaal vaneen gingen.
Zulke dingen zegt men nu eenmaal altijd,
uilskuiken. De kwestie is, dat ik over een paar
weken met een rijken man ga trouwen, al is hU
een beetje ouder dan Bruno. Ik krijg twee ‘wa
gens en wanneer JU nu en dan eens een bood
schap voor me doet....
Ik doe niets voor je! antwoordde het eer-
Ujke „uilskuiken" verontwaardigd. Nu niet,
en later ook niet!
Je vergaat van afgunst, omdat JU IseWk
bent en niemand naar je nmvtet
Dat kan me niet schelen....
Het arme ding barstte in tranen uit fa de
schoone Augusta ging de deur uit, met een koe
len glimlach om de lippen.
Nauwelijks was ze weg, of de telefoon ging.
Bruno, ben JU het? prevelde de'kleine dik
ke, door haar tranen heen. Zeg, Bruno,
Augusta h er niet.
De Sneeker Zeilclub heeft als eerste het sei
zoen geopend en inmiddels hebben ook de an
dere Friesche vereenigingen niet stil gezeten.
Tallooze malen zal van den top van den eeu
wenouden Sint Pieter te Grouw de vaderland -
ache driekleur breed uitwapperen, ten' teeken
dat in dit zeilersparadjjs weer feest is, het
feest der snelle schepen met strak gespannen
tuig op de uttgestrekte wateren van Pikmeer
en Wijde Ee, des avonds gevolgd door het
kostelük festijn van draaiende mallemolens
schetterende bands en geurige oliebollen.
Om een honderdjarige te worden heeft
men dus enkele biologische karakteristieke
eigenschappen noodlg. Wanneer büvoor-
beeld uw vader en grootvader reeds op vüf-
leeftUd een natuurlüken dood
bestaat er voor u geen kans het
ooit tot honderd jaar te brengen (volgens
professor Pearl dan altUd). Pearl beweert:
Wanneer de voorvaderen van een mensch
jong stierven, wordt ook hü niet oud; stier
ven zU op hoogen leeftijd, dan vergaat het
hun nakomelingen op dezelfde wijze.
deze zUn aangebracht, nog al
lerhande stilstaande voertui
gen aan op de rUbaan in de
cnmlddellUke nabüheid van
dergelüke parkeerplaatsen. Kan
voor auto’s met lekke banden,
breuk of ernstige motorstoring
~zz de verontschuldiging gel
den, dat het doorrüden naar
de eerstvolgende parkeerplaats
belangrijke schade kan cple-
veren. voor .gezonde” auto’s,
wagens, bakfietsen enz. geldt
dit niet en van hen kar» ge
zegd worden, dat zU het ver
keer in gevaar brengen.
Voor een gedeelte kan het
nalaten van dezen veiligheids
maatregel geweten worden aan
een zekere onbekendheid der
parkeerplaatsen doch voor
een ander gedeelte is het
ongetwUfeld onnadenkendheid
en gemakzucht, waartegen
Het zUn de te Grouw gevestigde veree
nigingen „Oostergoo” van Leeuwarder ori
gine en reeds 90 Jaar oud, Frisla" de
Wfatende tachtigjarige, het veel jongere
■ft Frisia”, de vereeniging voor het jeugd-
■fflen, en fle piepjonge Grouwster Water
sport, die gedurende de maanden Juni,
Juli en Augustus het ”s winters zoo veria- -
ten en eenzame plaatsje doorloopend ma
ken tot een druk, kakelbont en luidruch
tig oord van welhaast internationale al
lure.
Een rechter te St. Louis sprak onlangs een
zonderling ooqteel uit. Een arbeider, genaamd
George Jamerloh, had twee dollars gestolen en
om twee keer in te slaan op dezelfde plek.werd daarvoor voor den politie-rechter
bracht De dief bekende zün vergrijp, 1
ze in zware melancholie verviel. Toen haar
man stierf, was het voor een van zün vrien
den een klein kunstje, om de vrouw, die hee
lemaal op was van de zenuwen,voor zün spi
ritistisch geloof te winnen. Bü de séances voel
de Mrs. Winchester zich in contact met haar
overleden man.
Nu ontving ze op zekeren dag door het me
dium de boodschap, dat zü een huls moest
bouwen voor de geesten van de menschep die
door de geweren van de fabriek van haar man
gedood waren. ZU zou dan, zoolang ze dit huls
met het geërfde geld liet uitbreiden, van den
dood gespaard blUven. Ze kocht een groot
grondbezit in Califomië en liet het huis, dat
slechts uit weinige kamers bestond, volgens
de voorschriften van haar dooden man, met
wiens geest ze voortdurend in contact meende
te staan, vergrboten zonder van te voren eenig
plan op te maken, Juist zooals de geest het
haar beval. Ondanks de geesten boodschap stierf
de bouwmeesteres echter plotseling aan een be- I
roette. Na haar dood werd het geestenhuls
nauwkeurig onderzocht Toen bleek, dat er 160
vertrekken waren. Door het kostbare bouwma
teriaal kwamen de bouwkosten op vüf mlllloen
dollar. Het griezelige gebouw vertoont in zün
zinloosheid slechts één vasten regel: het getal
13. Elk van de trappen, die in de lucht uit-
loopen, heeft 13 treden, elk van de kroonluch
ters, die in de onmogelUkste hoeken van een
kamer hangen, heeft 13 lampen, iedere deur
heeft 13 ruiten en iedere wand 13 paneelen.
vereeniging Old Hof te Hommerts, die in Juli
drukbezochte wedstrijden uitachrüft. En ten
slotte komen we op het prachtige, tien kilome
ter lange Fluessen-meer, het ideale domein van
de vereenigingen uit Woudsend, IJIst, Heeg en
Worlcum. Hier wordt o.m. gekampt om een zil
veren lark door een groot aantal werkloozen in
zelfgebouwde larken.
Het groote Slotermeer vormt de kampplaats
voor de watersporters uit Sloten en Balk, ter-
wUl de Groote Brekken gastvrijheid biedt aan
de zeilvereenigtng „ZevenwAlden” te Lemmer,
die vroeger haar wedstrUden hield op de Zui
derzee.
Via het zeer groote Tjeukemeer, dat door
zUn onbetrouwbaarheid niet voor wedstrUden
in aanmerking komt, belanden wU tenslotte op
de Langweerder Wielen. De tachtigjarige wa-
tersportvereeniging heeft menig zeiler aan zich
verplicht niet alleen door haar uitstekend ge
organiseerde wedstrUden, maar ook door de in
Friesland en ver daarbuiten spreekwoordelUk
geworden gastvrUheid van de bewoners van dit
werkelUk ideale oord.
WU hebben gemeend goed te doen een glo
baal overzicht te geven van het vele goede dat
den zeilers en watersporters in het prachtige
Friesche land te genieten staat. WU zün ons
echter maar al te goed bewust, dat veel ver-
meldenswaardigs op watersportgebied moest
worden overgeslagen. Veel was nog te vertel
len overt de schepen zelf en de klasse-indee-
ling, over het jeugdzeilen, over het scheep
vaartkundig museum, het motorbootwezen enz.
nut kan hebben. Men wordt het of men wordt
het niet. Rockefeller stelde alles, wat maar
eenigszlns moge lijk was, in het werk om hon
derd jaar te kunnen worden en hü bracht het
met veel moeite .slechts” tot 97. Enkele dagen
geleden vierde in Sadie Cornett, een klein Ame-
rikaansch dorpje, een inwoonster haar lllsten
verjaardag. De reporters vroegen haar wat zü
daar wel allemaal voor had gedaan. Haar ant
woord luidde: ,Jk heb er nooit mUn best voor
gedaan om zoo oud te worden; ik heb gewerkt
en gegeten als ieder ander mensch en heb mün
heele leven lang een püp gerookt!” En dan
spreekt er nog iemand van den zegen van een
dieet.
Veertien dagen later werd de nieuwe grafzerk
versplinterd tüdens een onweertje, dat volgens
de boeren nauwelüks de moeite waard was.
Nog éénmaal probeerde de lersche vriend om
Summerfords vüand te verslaan. HU liet op
diens laatste rustplaats ’n vUfjarigen wilg zet
ten.... Die hield het een half jaar uit. Toen
maakte een onweer een eind aan zün bestaan.
Hernieuwde pogingen om Summerfords graf
te versieren zün niet aangewend en wie het
graf te Vancouver bezoekt, zal daar midden
tusschen de andere graven een absoluut ver
waarloosde plek aantreffen.
De eenlge mensch, die met een zeker genoe
gen de avonturen van den gevloekten majoor
in geuren en klétiren vertelt, is de doodgraver,
die nog wel eens een fooi opstrükt voor zün
verhaal en die een graf minder heeft te ver-
zorgen.
„Bruno, je kunt me Woensdagmiddag om
drie uur vinden in het Zuiderpark, bü den in
gang.
Zü, die je Mn keer hebt geliefkoosd....
SlbyUa”
ressante,
wedstrijd
Grouw.
Aan deze gebeurtenissen hopen wü echter te
zUner tüd een afzonderlüke reportage te wü-
den.
In het dal van Santa Clara is na 38 ja
ren bouwen een huis klaar gekomen, dat
nu is opengesteld voor het op sensatie beluste
publiek.
Eigenares van dit gebouw was de Ameri-
kaansche muftlmllllonnalre Winchester, de we-
duwe van den rijken wapenfabrikant William
Winchester.-Toen haar echtgenoot nog leefde
was ze eens getuige van een moord, waarbU
een man door zUn medeminnaar uit jaloersch-
heid werd neergeschoten. Het telt, dat het wa-
pen, waarmee de moord gepleegd werd, uit de en zoo zal hU over den grootsten wo
fabriek van haar man afkomstig was, maakte dom beschikken. Doch ook de meest
op- Mrs. Winchester aoo*n diepen Indruk, dat journalist kent niet meer dan 20.00Ö
Het prachtige waterdorp Terhome her
bergt de vereeniging „Onder Ons", die In
haar statuten de merkwaardige bepaling
bevat, dat geen contributie mag worden
geheven. De kosten van de sinds jaar en
dag gehouden „praam-wedstrUden” worden
bestreden uit vrüwiUige bUdragen der
Langs vele rijkswegen zün thans reeds op
korte onderlinge afstanden parkeerplaatsen
aangebracht, terwül men daarmede langs an
dere wegen nog doende 1st schrUft ons de K
N. A. C. BU de geheel nieuw aangelegde we
gen, zooals büv. die van 's-Gravenhage naar
Utrecht, wordt zelfs een geheel doorloopende
parkeerstrook van 2.50 M. breedte naast de rij
baan gemaakt
Voor den reeds eenlge jaren bestaanden weg
van ’s-Gravenhage naar Rotterdam heeft men
ook deze uitvoering gekozen, waarvoor gedeel-
telUk het rüwlelpad moest worden verlegd
naar den parallelweg.
Men is tot deze zeer nuttige maatregelen ge
komen, omdat in de praktük bleek tot welke
ernstige gevaren, vooral bU avond en ongun
stige weersomstandigheden, stilstaande voer
tuigen op de rü banen voor het snelverkeer
aanleiding konden geven. Ook al voert het stil
staande voertuig bü avond een rood achter
lichtje, dan nog blükt het voor het achterop-
rüdende verkeer een gevaarlUk obstakel,
dat het bü avond moellük is
of een dergelUk lichtje in de
zelfde richting mee beweegt
dan wel stil staat.
Het spreekt vanzelf, dat de
aanleg van parkeerplaatsen
derhalve in belangrüke mate
tot de verkeersveiligheid kan
büdragen, zoowel bü dag als
bü avond. Helaas blükt bUna
dagelüks, dat van deze par
keerplaatsen niet voldoende
gebruik wordt gemaakt en
voerd.
Van de 341 omgeroepen S.O.S.-berichten in
het eerste kwartaal ^van dit jaar, hebben 168,
dus büna de helft, succes gehad.
Wie Vancouver in Britsch-Columbia bezoekt,
moet ook eens het kerkhof aldaar gaan bezich
tigen. Alle graven op Mn na zien er keurig uit.
Dat eene echter heeft veel weg van een stuk
begroeid moeras of van een tuin, waarnaar in
’n paar jaar niet omgekeken is.
Een grafsteen is niet te bekennen; er ligt
ergens een boomstronk de overblüfselen van
een wilg en dAAr ongeveer is de laatste rust
plaats van C. J. Summerford, in leven majoor
bü de artillerie.
Het komt wel eens voor, dat men een vüand
heeft zonder te weten waardoor. Dergelüke vU-
anden zün vaak de meest verbitterde tegenstan
ders, die men zich denken kan. Summerford
had ook zoon tegenstander, nJ. den bliksem.
Een jaar lang vocht de majoor mee aan het
Westfront, zonder dat hü ook maar zooveel
als een schrammetje opliep. Maar toen hü in
1918 naar huls terugkeerde werd hü door het
hemelvuur getroffen en aan één kant verlamd.
Pas in 1922 was hü weer hersteld.
Kort daarop trok hü naar Vancouver en ves
tigde zich daar als veefokker. Acht jaar lang
liet de bliksem hem met rust. Maar het jaar
1931 besliste over het lot van den oud-artiUerie-
officier. Vóór dien tüd was Summerford één
keer door den bliksem getroffen en van een
eigenlüken strijd kan dan ook niet gesproken
worden. Maar nu was het anders. Terwül een
onweder woedde boven Vancouver, zat Sum
merford voor het raam. Een ruit vloog aan
scherven en Summerfords beste pak werd van
onder tot boven in tweeën gesneden. Verder
was hem niets gebeurd.
Op 28 Augustus 1931 werd hü in het open
veld door een onweer verrast. Toen een uur la
ter een paar werklieden naar huis wandelden
vonden zü Summerfords lük.
De offlcier-veefokker werd toch behoorlük
begraven en zün kennissen lieten een steen op
zün graf plaatsen.... die precies 48 uur later
in twee stukken brak, doordat de bliksem vlak
erbü insloeg. Summerford had o.a. een ïerschen
vriend, die zich kenmerkte door büzondere
stijfhoofdigheid. Deze liet voor eigen rekening
een anderen steen vervaardigen en trotsch ver
klaarde hü, dat de bliksem wel zou wachten
Nu is het lang niet .gemakkëlük om honderd
jaar te kunnen worden! Een Amerikaansche
verzekeringsmaatschappü zulke onderne
mingen interesseeren zich natuurlUk buitenge
woon voor dit onderwerp heeft uitgerekend, «uuc JU-
dat van de honderd menschen ongeveer een jaar te worden? We gelooven niet, dat dit eenig
derde gedeelte de leeftijd van 72 Jaar bereikt.
Zoo vlug sterft Amerika dus niet uit! Twaalf
van de honderd grüsaards worden 82 Jaar, on
geveer twee 92 Jaar. Van het recordgetal 100
leest men niets. Dit bestaat in de Boeken der
Amerikaansche verzekeringsmaatschappijen
eenvoudig niet.
Er zün doktoren, die zich met niets anders
bezig houden dan met menschen, die ouder dan
95 jaar worden. Een van hen is professor Ray
mond Pearl, die het grootste gedeelte van zün
tüd doorbrengt met het zoeken naar een op
lossing voor dit probleem; hü verklaarde, dat
ouderdom overerfelük was. Lang niet leder
mensch kan dus honderd jaar worden! Oor
dient te worden opgetreden ten behoeve van 3
de algemeene verkeersveiligheid.
De K. N. A. C. heeft zich derhalve tot de I
Ministers van Justitie (Rüksveldwacht), De
fensie (marechaussee en militaire politie) en j
Binnenlandsche Zaken (gemeente-politie) ge- 1
wend met het verzoek Instructies te willen uit-
vaardigen, waardoor aan de onder hen ressor-
teerende politie-instanties worde opgedragen J
stilstaande voertuigen, waar mogelük, naar de
parkeerplaatsen te verwüzen.
Ook op andere wüze kan de Overheid aan
deze opvoedende taak belangrüke medewerking
verleenen. Zoo büv. door in den bloembollentüd
of dergelüke büzondere gelegenheden niet toe
te staan, dat verkoop van bloemen of anders-
zins aan automobilisten geschiedt anders dan
bü de parkeerplaatsen.
Op de eerste plaats echter doet de K. N. A 1
C. een beroep op de medewerking en het ge-
zond verstand van alle categorieën weggebrui
kers.
„Gebruik de parkeerplaatsen en bevorde^
daardoor een vlot en veilig verkeer.”
)fen schrijft ons uit Friesland:.
Onzalig blaast weer een koude Noord
wester over het vlakke Friesche land en
maakt het moellük iets te vertellen over
een sport, die haar grootste triomphen
viert onder een strak-blauwe lucht met
zonnewarmte: de zeilsport, de Friesche
weldadige volkssport bü uitnemendheid.
Gelukkig kaa het weer nu eiken dag
veranderen en zullen de ontelbare Friesche
en plassen weer blinken van het
smettelooze wit der talrüke Veilen en zeil
tjes,- die zoo veel mogelük wind moeten
zien op te vangen om de bemanning van
boeier, tjotter, schouw, regenboger, lark of
hoe de schepen meer mogen heeten,
eerste door de finish te brengen.
Een Engelsch statisticus heeft uitgerekend,
dat de Engelsche taal over 400.000 woorden be
schikt. Maar er is geen mensch ter Wereld, die
ze allemaal kent. De Engelsche landarbeiders i
kennen er het minst; de statisticus kent hun
slechts een woordenschat van 400 woorden toe;
maar dat is waarschünlük toch niet geheel
juist Misschien heeft deze schatting betrek
king op de landarbeiders van honderd jaar ge
leden; die van 1938 lezen hun krant, luisteren 1
naar de radio, zoodat hun woordenrijkdom be- I
langrük grooter is dan die van hun grootva- I
ders. Geschoolde arbeiders beschikken al ovat
heel wat meer, namelijk ongeveer over 5009 I
woorden. Geestelüken, advocaten en artsen ge- 1
bruiken ongeveer 10.000 woorden. Vooral de I
artsen moeten vele Latünsche benamingen ken» I
nen. De man met het meeet uitgebreide voea* 1
bularium is naar de meenlng van den statist!- I
cus de journalist. Zün werk brengt hem met I
alle levensgebieden en volkslagen in aanraking, I
Nog een andere vraag moeten wü ons zelf
stellen: hoe is ons temperament? Zün wügauw
opgewonden? ZUn wü cholerisch? Volgens'pro
fessor Pearl moet het namelük zeer moeilUk
zün voor strijdlustige menschen, die altUd ge-
lük willen hebben, om honderd jaar te worden.
De toegeeflüke en vredelievende menschen heb
ben het gemakkelüker (ook in het dagelüksche
leven). Wanneer wü dus honderd jaar willen
worden, mogen wü ons nooit opwinden.
Er zün oudere heeren, die hun uiterste best
doen om niet voor de jeugd te hoeven onder
doen. ZU zwemmen, roeien en fietsen met de
jongeren om het hardst, zü zien niet op tegen
zware ski- of bergtoenten, tegen schaatsene
den of moeilüke gymnastiekoefeningen. „Dat
moet men doen, anders wordt men oud...." treft men langs wegen, waar
zeggen zü. Professor Pearl is ook over hen niet
al te best te spreken. HU beweert, dat deze
menschen hun Igjttste krjchten, welke zü voor
belangrüker dingen noodig hebben, eigenlük
verspillen door de te groote krachtinspannin
gen. Die laatste krachten hebben ze büv. noo-
Kan men Sneek en Grouw beschouwen als
de middelpunten van het .groote" 1 wedstrüd-
wezen, in het waterrüke Friesche land zün nog
tallooze plaatsen waar een opgewekt zeilers-
leven heerscht en waar gerenommeerde wed
strijden worden gehouden.
We noemen b.v. de plassen en meren ron
dom Warga en Wartena, waar op het kruis
punt ,JDe Kruiswaters” zich de banen bevin
den van de wedstrijden van de IJs- en Zell-
vereeniging en de zeilvereeniglng ,De Kruis
waters", belde te Wartena, alsmede van de
vereeniging „De Meeuwen" te Leeuwarden.
Vooral eerstgenoemde heeft meermalen blüken
van belangstelling mogen ondervinden van het
Konlnklük Huls. De vereeniging heeft langen
tijd, omstreeks 1890, tot beschermheer gehad den
bekenden circusdirecteur Oscar Carré, die gaar
ne in Wartena vertoefde. Op zekeren dag ver
loor de heer Carré "n zeer kostbaren ring die
door eenlge visschers werd teruggevonden. Dit
feit heeft de schooljeugd van Wartena veel
vreugde bereid, daar zü steeds kosteloos het
Circus Carré, indien dit in Leeuwarden optrad,
mocht bezoeken.
Om op de zeilerU terug te komen, moeten wü
melding maken van de watersportvereeniging
„Bergumermeer" te Bergum, waar de kapper
Bulthuis heel de zeilersbent aan zich verplicht
heeft door de „uitvinding” van de B.M.- en
de vergroote B.M.-schepen, die de voornaamste
oorzaak zün geweest van de geweldige vlucht
die de zeilsport genomen heeft. De niet-kost-
bare en toch zeer snelle schepen hebben voor
de populariseering van de zeilerU onschatbaar
nut gehad.
De vereeniging Drachten-Veenhoop heeft
een pracht wedstrijdbaan bü de Veenhoop, ter
wül ook Eemewoude, zü t op bescheiden wü-
ze, telkenjare haar wedstrüd houdt. Akkrum
telt twee watersportvereenlglngen, wier wed-
■tryden een zeer goeden naam hebben.
men de waterlanders! Wat had ze zich toch
vreeeelük aangesteld, met haar 15 jaar....
O. Bruno, zeg er toch niets van aan papa!
smeekte ze.
Ik aal niets zeggen en ik zal een heelen zak
bonbons voor je knopen! art Bruno. (Ze
moesten haar toch altijd hebben om haar eet
lust!) Maar nu moet je me eerst een kus
geven, kind. En dAn....
HU hief haar betraande geaécittje naar
zich op.
Neen, neen, art Dlkkle. ik ben teeUjk;
O, ik wU liever sterven....
O ja, als je een héél oude vrouw bent ge
worden, lieverd! Want wa gaan éérat nog
trouwen.
Toen Augusta thuiskwam, zat Bruno al in den
salon op haar te wachten, bleek en ontdaan -- -
Zeg me alles, Augusta, verzocht hübe6t alléén I7b,?n-
Dikkle zei
Dikkie is een idioot, dat weet je!
Toen kwam Dikkle binnen, vastbesloten.
Ik ben geen idioot, zei ze, maar ik wil
geen leugens verkoopen. Bruno, Augusta wil
met een ander trouwen!
Nu, ja, X is waar, zei Augusta thans.
Je weet, Bruno, dat ik niet den moed heb, om
armoe te lüden.
Toen vluchtte ze de kamer uit, doodsbleek, en
sloot zich in haar eigen kamertje op.
De kleine dikke bleef als vernietigd achter.
Bruno, zei ze, en barstte opnieuw in tra
nen uit, als ik wat voor je doen kan.
Ze trad op hem toe en stak haar lieve handje
uit. Bruno stond op, en streek haar eens over
de wang.
Dank je, dank je. Eta nu ga ik, kind.