Gebruik de parkeerplaatsen DIKKE Het wijde Friesche water lokt minderd, daar er dan minder katten - zouden worden overreden. Deze en soorlgelüke Mhen kunnen natuurlUk nietifprden EDE KLEINE ZEILEN VOLKSSPORT 3 Houdt uw gemak De bliksem als aarts vijand A Zonderlinge wenschen Een snor kampioenschap HET KORTE VERHAAL Een zonderling vonnis Geestenhuis I Grouw als watersport- centrum Zelf» na zyn dood werd het tlacht- offer nog vervolgd *t Wedetrydeeizoen op de Frieache meren, met al» hoogtepunt de Sneek-week - Wat heb toch, Dikkle? kroeg haar vader. -1- Wilt u honderd jaar oud worden? «8 'let getal 13 domineert in de naar- gezichtje voor hem te bedekken? En nu kwa- vettige Vertrekken Mn verder ligt het wedstrijd-terrein van de Volgen» een Amerikaansche professor is ouderdom overerfelijk Hoeveel woorden spreken wij? Tw^k onderwerpen echter zün er nog die boven alles op dit gebied uitsteken en wel de „dag der dagen”, hardzelldag van de Kon. Zeilvereeniglng Sneek tüdens de in heel water- sportlievend Nederland beroemde Sneekweek in de tweede helft van Augustus, de dag waarop elk Friesch schip op het Sneekermeer is en de volledige Sneeker bevolking op „de Meer” acte de présence geeft en het folkloristisch inte- uiterst zeldzame „Skütsjesllen" de der beurt- en vrachtschepen te Statuten verbieden contributie '39 - 1 4 Zullen wij dus ons best doen om honderd meren als 1 hemel. 1 1 ideR suster.) De brief was geteekend: ..Sibylla." 1 I De dagen verstreken. De kleine dikke at niet meer en sliep niet meer en sag er slecht uit. Sn weet je ook, waar ze naar toe is? Naar een anderen man! Als de driekleur wappert van den eeuwenouden St. Pieter te Grouw is het feest op het blinkende water rondom wen- ultge- D H Cl de Pi N Gu nes mo. De ent 1 •<i 1 So die Ts< en bn vai me 'egens verduiste- eeld was tot een gevangenisstraf van 5 jaar, waarnaar genoem de rechter had berekend, hoe lang eerlijkheids halve de gevangenisstraf van een man, die 3 dollar heeft gestolen, moet zijn. ge kei na he me nei bh Ze 1 Kc vo< gel ra< ▼ei da ter wc de nis gn tie eei wo tigjarigen stierven, om waar te nemen, Jfl 8C „Bruno, Ik houd van je, en ben er zeker van, dat ik Je werkelijk gelukkig kan maken, omdat papa zegt, dat Ik een goed hart heb. Maar Ik weeg zestig kilo, en daarom houdt niemand van me. zeggen ze. Je kent me, maar je waardeert me niet en daarom hou je waarschijnlijk ook niet van me. Over een paar dagen kom ik in O. Ik geef je dan nog wel mijn adres. Wees Jij mijn redder. Bruno, anders besterf ik het, met jouw naam op de lippen! (Dien laatsten sin had z^wergeschreven uit een gedichtje van haar Enkele maanden later. Bruno was naar O. vertrokken en Augusta was met haar rijken aanstaande getrouwd. 1 Was een schitterende bruiloft, mettbruldsmeisjes, enz. Ook Dikkiewas bruidsmeisje; maar ze zag er bleek uit en at lang niet zooveel als anders. Er was een geheim In haar jonge leven! Dlkkle kon met Mn vinger een schrijfmachine bespelen. En met dien vin ger had ze dezen brief geschreven: En Dlkkle ging op reis. Ze had nu een twee den verschrikkelüken brief geschreven: ge- zoodat het oordeel binnen enkele minuten kon worden geveld. George Jamerson kreeg een gevangenis straf van vier-en-twlntig minuten. Als motiveering voor deze uitspraak vertelde de rechter, dat de bankier Whitney uit New York enkele dagfen geleden ring van 225.000 dollar veroc Vanaf het Sneekermeer zuidwaarts varende, men wij in de dorpjes Uitwellingerga en Op- nhuizen, waar de schouwenzeilers een ultne- snden naam hebben. Vanwege de uitsluitend ofessioneel-protestantsche righting der bevol- ig worden de wedstrijden hier uitsluitend op -kda<en gehouden. Professor Raymond Pearl van de John-Hop- llns-unlversitelt In Baltimore, heeft zich be ziggehouden met de vraag, op welke wüze men schen honderd jaar oud kunnen worden. S .r’'*-.'.-- 'V'■- ■'la dig voor het: oud worden. Dus men moet zijn spieren juist sparen, wanneer men een dagje ouder wordt. Natuurlijk wil dit ook weer niet zeggen, dat men niets anders moet doen dan stil in een luien stoel zitten, want dat is weer het andere uiterste. De omroepmaatschappljen worden vaak las tig gevallen met de meest zonderlinge wen schen om berichten om te roepen, doch zjj ko men de aanvragers zooveel mogelijk tegemoet De B. B. C., de groote Engelsche omroepmaat- schappij, heeft thans een statistiek gereed van de S.O.S.-berichten, welke de drie eerste maan den van dit Jaar zijn binnengekomen. Doch aan vele wenschen kon niet worden voldaan. Zoo was er büv. een dame, die verzocht om uitzending van een oproep aan een man, dien zij den dag tevoren in een bepaalde straat had gesproken, doch wiens naam zij zich niet meer kon herinneren. Een andere dame wilde per radio laten omroepen, dat de maximum-snel- heid der auto's aanzienlijk moest worden ver- En nog ééns willen wij er op wijzen, dat men er ook niet komt met het volgen van bepaalde „voorschriften”. Er is namelijk geen recept voor het bereiken van den honderdjarigen leef tijd. Déarom: geen angst voor alcohol (behal ve voor een teveel) en geen hoofdbreken over enkele sigaren. Zjj zullen ons leven niet ver korten. Professor Pearl en hij kan het we ten heeft aan de hand van een omvang rijke hoeveelheid bewijsmateriaal bewezen, dat de huisdokter met zijn strenge voorschriften van een dieet en zijn hoofdschudden bij de woorden „wjjn” en .sigaren” het geheel bij het verkeerde eind heeft. Waarom eet je niet meer, den laatsten tijd? Papa, zei Dlkkle. ik wU geen .Dikkle” meer wezen! Goede genade, wat scheelde-het kind! Ze wou op reis, naar tante Lucie, in G. Haar vader drukte haar aan zijn hart. Ga dan maar, kind! Je bent zóó verstan- Toen draaide Bruno zich om en met twee passen, die wel kilometers leken, haalde hl) het meisje in. dat in haar vlucht haar muts verloor. Juffrouw, juffrouw! Uw muts! Ik wil *m niet meer hebben, dank ul Maar nu was hij naast haar. Alstublieft, juffrouw.... Goede Dlkkle! Wat baatte het haar, of ze al trachtte, haar Bruno kon zich frèl herinneren, dat hij een meisje wel eens had geliefkoosd. Maar een ,31- bylla” kon hij zich met geen mogelijkheid her inneren. Was het een valstrik misschien? Het kon evenwel geen kwaad, als hij eens ging kijken. De kleine dikke beefde als een blad en trok haar muts diep over haar voorhoofd. Iksr was Bruno. HU bleef staan, keek met zün groote oogen om zich heen 'en deed een paar passen verder. Goede genade, wat was hü groot en wat had hij lange beenen! Bn zü was zoo klein. Thans was ze bang om wat ze gedaan had, en zette het Ijlings op een loepen. niet, wanneer hü een vegetarisch leven leidt, slechts eenmaal trouwt, niet rookt en de wlja- flesch alleen van plaatjes kent. De kleermaker Bronislaw Pokora te War- schau heeft een snor van 65 centimeter lengte. H(j is er zoo trotsch op, dat hjj al sinds jaren alleen nog omgaat met mannen die ook lange snorren hebben. ZUn eenlge zorg was tot nog toe, dat iemand hem in snorrelengte zou kun nen overvleugelen. Doch voor de anderen is deze lengte onbereikbaar, en zoo heeft hü het tot Mn snorkampioenschap gebracht. Pokora heeft een kaal hoofd, maar zün snorbaard is vol, wit en zijdeachtig. .-v s „kleine dikke" was 14 jaar. Ze werd 1 nooit anders genoemd, en ze was altijd uitgehongerd. Wat kan 1 me schelen, of ik dik ben? rei ze. Ik wil eten! Maqr je ziet er uit als een varken! zei haar knappe zuster Augusta. De kleine dikke werd geplaagd door haar zus ters. Maar haar vader nam haar in bescher ming (moeder leefde niet meer). JU hebt tenminste verstand in je bol, kleine dikke, reide hü- Het kan me niet schelen of je dik bent. Je bevalt me zoo best! De knappe Augusta stond op trouwen. Ze was verloofd met Bruno, een ouden schoolkameraad, een even keurigen als verstandlgen jongeman. Op zekeren dag nam Augusta haar zusje ter- zUde. Dikkie, zei ze, je krijgt twee pond cho- colaadjes van me, als je zoo en zoo doet. Wan neer Bruno opbelt, zeg hem dan, dat ik er niet ben; dAn, dat ik met den trein ben gegaan; dAn.... En dAn zal ik zeggen, dat je dood bent! viel de kleine dikke haar in de rede, met oogen, die van boosheid fonkelden. Augusta begon te lachen, dat haar geverfde lippen heelemaal vaneen gingen. Zulke dingen zegt men nu eenmaal altijd, uilskuiken. De kwestie is, dat ik over een paar weken met een rijken man ga trouwen, al is hU een beetje ouder dan Bruno. Ik krijg twee ‘wa gens en wanneer JU nu en dan eens een bood schap voor me doet.... Ik doe niets voor je! antwoordde het eer- Ujke „uilskuiken" verontwaardigd. Nu niet, en later ook niet! Je vergaat van afgunst, omdat JU IseWk bent en niemand naar je nmvtet Dat kan me niet schelen.... Het arme ding barstte in tranen uit fa de schoone Augusta ging de deur uit, met een koe len glimlach om de lippen. Nauwelijks was ze weg, of de telefoon ging. Bruno, ben JU het? prevelde de'kleine dik ke, door haar tranen heen. Zeg, Bruno, Augusta h er niet. De Sneeker Zeilclub heeft als eerste het sei zoen geopend en inmiddels hebben ook de an dere Friesche vereenigingen niet stil gezeten. Tallooze malen zal van den top van den eeu wenouden Sint Pieter te Grouw de vaderland - ache driekleur breed uitwapperen, ten' teeken dat in dit zeilersparadjjs weer feest is, het feest der snelle schepen met strak gespannen tuig op de uttgestrekte wateren van Pikmeer en Wijde Ee, des avonds gevolgd door het kostelük festijn van draaiende mallemolens schetterende bands en geurige oliebollen. Om een honderdjarige te worden heeft men dus enkele biologische karakteristieke eigenschappen noodlg. Wanneer büvoor- beeld uw vader en grootvader reeds op vüf- leeftUd een natuurlüken dood bestaat er voor u geen kans het ooit tot honderd jaar te brengen (volgens professor Pearl dan altUd). Pearl beweert: Wanneer de voorvaderen van een mensch jong stierven, wordt ook hü niet oud; stier ven zU op hoogen leeftijd, dan vergaat het hun nakomelingen op dezelfde wijze. deze zUn aangebracht, nog al lerhande stilstaande voertui gen aan op de rUbaan in de cnmlddellUke nabüheid van dergelüke parkeerplaatsen. Kan voor auto’s met lekke banden, breuk of ernstige motorstoring ~zz de verontschuldiging gel den, dat het doorrüden naar de eerstvolgende parkeerplaats belangrijke schade kan cple- veren. voor .gezonde” auto’s, wagens, bakfietsen enz. geldt dit niet en van hen kar» ge zegd worden, dat zU het ver keer in gevaar brengen. Voor een gedeelte kan het nalaten van dezen veiligheids maatregel geweten worden aan een zekere onbekendheid der parkeerplaatsen doch voor een ander gedeelte is het ongetwUfeld onnadenkendheid en gemakzucht, waartegen Het zUn de te Grouw gevestigde veree nigingen „Oostergoo” van Leeuwarder ori gine en reeds 90 Jaar oud, Frisla" de Wfatende tachtigjarige, het veel jongere ■ft Frisia”, de vereeniging voor het jeugd- ■fflen, en fle piepjonge Grouwster Water sport, die gedurende de maanden Juni, Juli en Augustus het ”s winters zoo veria- - ten en eenzame plaatsje doorloopend ma ken tot een druk, kakelbont en luidruch tig oord van welhaast internationale al lure. Een rechter te St. Louis sprak onlangs een zonderling ooqteel uit. Een arbeider, genaamd George Jamerloh, had twee dollars gestolen en om twee keer in te slaan op dezelfde plek.werd daarvoor voor den politie-rechter bracht De dief bekende zün vergrijp, 1 ze in zware melancholie verviel. Toen haar man stierf, was het voor een van zün vrien den een klein kunstje, om de vrouw, die hee lemaal op was van de zenuwen,voor zün spi ritistisch geloof te winnen. Bü de séances voel de Mrs. Winchester zich in contact met haar overleden man. Nu ontving ze op zekeren dag door het me dium de boodschap, dat zü een huls moest bouwen voor de geesten van de menschep die door de geweren van de fabriek van haar man gedood waren. ZU zou dan, zoolang ze dit huls met het geërfde geld liet uitbreiden, van den dood gespaard blUven. Ze kocht een groot grondbezit in Califomië en liet het huis, dat slechts uit weinige kamers bestond, volgens de voorschriften van haar dooden man, met wiens geest ze voortdurend in contact meende te staan, vergrboten zonder van te voren eenig plan op te maken, Juist zooals de geest het haar beval. Ondanks de geesten boodschap stierf de bouwmeesteres echter plotseling aan een be- I roette. Na haar dood werd het geestenhuls nauwkeurig onderzocht Toen bleek, dat er 160 vertrekken waren. Door het kostbare bouwma teriaal kwamen de bouwkosten op vüf mlllloen dollar. Het griezelige gebouw vertoont in zün zinloosheid slechts één vasten regel: het getal 13. Elk van de trappen, die in de lucht uit- loopen, heeft 13 treden, elk van de kroonluch ters, die in de onmogelUkste hoeken van een kamer hangen, heeft 13 lampen, iedere deur heeft 13 ruiten en iedere wand 13 paneelen. vereeniging Old Hof te Hommerts, die in Juli drukbezochte wedstrijden uitachrüft. En ten slotte komen we op het prachtige, tien kilome ter lange Fluessen-meer, het ideale domein van de vereenigingen uit Woudsend, IJIst, Heeg en Worlcum. Hier wordt o.m. gekampt om een zil veren lark door een groot aantal werkloozen in zelfgebouwde larken. Het groote Slotermeer vormt de kampplaats voor de watersporters uit Sloten en Balk, ter- wUl de Groote Brekken gastvrijheid biedt aan de zeilvereenigtng „ZevenwAlden” te Lemmer, die vroeger haar wedstrUden hield op de Zui derzee. Via het zeer groote Tjeukemeer, dat door zUn onbetrouwbaarheid niet voor wedstrUden in aanmerking komt, belanden wU tenslotte op de Langweerder Wielen. De tachtigjarige wa- tersportvereeniging heeft menig zeiler aan zich verplicht niet alleen door haar uitstekend ge organiseerde wedstrUden, maar ook door de in Friesland en ver daarbuiten spreekwoordelUk geworden gastvrUheid van de bewoners van dit werkelUk ideale oord. WU hebben gemeend goed te doen een glo baal overzicht te geven van het vele goede dat den zeilers en watersporters in het prachtige Friesche land te genieten staat. WU zün ons echter maar al te goed bewust, dat veel ver- meldenswaardigs op watersportgebied moest worden overgeslagen. Veel was nog te vertel len overt de schepen zelf en de klasse-indee- ling, over het jeugdzeilen, over het scheep vaartkundig museum, het motorbootwezen enz. nut kan hebben. Men wordt het of men wordt het niet. Rockefeller stelde alles, wat maar eenigszlns moge lijk was, in het werk om hon derd jaar te kunnen worden en hü bracht het met veel moeite .slechts” tot 97. Enkele dagen geleden vierde in Sadie Cornett, een klein Ame- rikaansch dorpje, een inwoonster haar lllsten verjaardag. De reporters vroegen haar wat zü daar wel allemaal voor had gedaan. Haar ant woord luidde: ,Jk heb er nooit mUn best voor gedaan om zoo oud te worden; ik heb gewerkt en gegeten als ieder ander mensch en heb mün heele leven lang een püp gerookt!” En dan spreekt er nog iemand van den zegen van een dieet. Veertien dagen later werd de nieuwe grafzerk versplinterd tüdens een onweertje, dat volgens de boeren nauwelüks de moeite waard was. Nog éénmaal probeerde de lersche vriend om Summerfords vüand te verslaan. HU liet op diens laatste rustplaats ’n vUfjarigen wilg zet ten.... Die hield het een half jaar uit. Toen maakte een onweer een eind aan zün bestaan. Hernieuwde pogingen om Summerfords graf te versieren zün niet aangewend en wie het graf te Vancouver bezoekt, zal daar midden tusschen de andere graven een absoluut ver waarloosde plek aantreffen. De eenlge mensch, die met een zeker genoe gen de avonturen van den gevloekten majoor in geuren en klétiren vertelt, is de doodgraver, die nog wel eens een fooi opstrükt voor zün verhaal en die een graf minder heeft te ver- zorgen. „Bruno, je kunt me Woensdagmiddag om drie uur vinden in het Zuiderpark, bü den in gang. Zü, die je Mn keer hebt geliefkoosd.... SlbyUa” ressante, wedstrijd Grouw. Aan deze gebeurtenissen hopen wü echter te zUner tüd een afzonderlüke reportage te wü- den. In het dal van Santa Clara is na 38 ja ren bouwen een huis klaar gekomen, dat nu is opengesteld voor het op sensatie beluste publiek. Eigenares van dit gebouw was de Ameri- kaansche muftlmllllonnalre Winchester, de we- duwe van den rijken wapenfabrikant William Winchester.-Toen haar echtgenoot nog leefde was ze eens getuige van een moord, waarbU een man door zUn medeminnaar uit jaloersch- heid werd neergeschoten. Het telt, dat het wa- pen, waarmee de moord gepleegd werd, uit de en zoo zal hU over den grootsten wo fabriek van haar man afkomstig was, maakte dom beschikken. Doch ook de meest op- Mrs. Winchester aoo*n diepen Indruk, dat journalist kent niet meer dan 20.00Ö Het prachtige waterdorp Terhome her bergt de vereeniging „Onder Ons", die In haar statuten de merkwaardige bepaling bevat, dat geen contributie mag worden geheven. De kosten van de sinds jaar en dag gehouden „praam-wedstrUden” worden bestreden uit vrüwiUige bUdragen der Langs vele rijkswegen zün thans reeds op korte onderlinge afstanden parkeerplaatsen aangebracht, terwül men daarmede langs an dere wegen nog doende 1st schrUft ons de K N. A. C. BU de geheel nieuw aangelegde we gen, zooals büv. die van 's-Gravenhage naar Utrecht, wordt zelfs een geheel doorloopende parkeerstrook van 2.50 M. breedte naast de rij baan gemaakt Voor den reeds eenlge jaren bestaanden weg van ’s-Gravenhage naar Rotterdam heeft men ook deze uitvoering gekozen, waarvoor gedeel- telUk het rüwlelpad moest worden verlegd naar den parallelweg. Men is tot deze zeer nuttige maatregelen ge komen, omdat in de praktük bleek tot welke ernstige gevaren, vooral bU avond en ongun stige weersomstandigheden, stilstaande voer tuigen op de rü banen voor het snelverkeer aanleiding konden geven. Ook al voert het stil staande voertuig bü avond een rood achter lichtje, dan nog blükt het voor het achterop- rüdende verkeer een gevaarlUk obstakel, dat het bü avond moellük is of een dergelUk lichtje in de zelfde richting mee beweegt dan wel stil staat. Het spreekt vanzelf, dat de aanleg van parkeerplaatsen derhalve in belangrüke mate tot de verkeersveiligheid kan büdragen, zoowel bü dag als bü avond. Helaas blükt bUna dagelüks, dat van deze par keerplaatsen niet voldoende gebruik wordt gemaakt en voerd. Van de 341 omgeroepen S.O.S.-berichten in het eerste kwartaal ^van dit jaar, hebben 168, dus büna de helft, succes gehad. Wie Vancouver in Britsch-Columbia bezoekt, moet ook eens het kerkhof aldaar gaan bezich tigen. Alle graven op Mn na zien er keurig uit. Dat eene echter heeft veel weg van een stuk begroeid moeras of van een tuin, waarnaar in ’n paar jaar niet omgekeken is. Een grafsteen is niet te bekennen; er ligt ergens een boomstronk de overblüfselen van een wilg en dAAr ongeveer is de laatste rust plaats van C. J. Summerford, in leven majoor bü de artillerie. Het komt wel eens voor, dat men een vüand heeft zonder te weten waardoor. Dergelüke vU- anden zün vaak de meest verbitterde tegenstan ders, die men zich denken kan. Summerford had ook zoon tegenstander, nJ. den bliksem. Een jaar lang vocht de majoor mee aan het Westfront, zonder dat hü ook maar zooveel als een schrammetje opliep. Maar toen hü in 1918 naar huls terugkeerde werd hü door het hemelvuur getroffen en aan één kant verlamd. Pas in 1922 was hü weer hersteld. Kort daarop trok hü naar Vancouver en ves tigde zich daar als veefokker. Acht jaar lang liet de bliksem hem met rust. Maar het jaar 1931 besliste over het lot van den oud-artiUerie- officier. Vóór dien tüd was Summerford één keer door den bliksem getroffen en van een eigenlüken strijd kan dan ook niet gesproken worden. Maar nu was het anders. Terwül een onweder woedde boven Vancouver, zat Sum merford voor het raam. Een ruit vloog aan scherven en Summerfords beste pak werd van onder tot boven in tweeën gesneden. Verder was hem niets gebeurd. Op 28 Augustus 1931 werd hü in het open veld door een onweer verrast. Toen een uur la ter een paar werklieden naar huis wandelden vonden zü Summerfords lük. De offlcier-veefokker werd toch behoorlük begraven en zün kennissen lieten een steen op zün graf plaatsen.... die precies 48 uur later in twee stukken brak, doordat de bliksem vlak erbü insloeg. Summerford had o.a. een ïerschen vriend, die zich kenmerkte door büzondere stijfhoofdigheid. Deze liet voor eigen rekening een anderen steen vervaardigen en trotsch ver klaarde hü, dat de bliksem wel zou wachten Nu is het lang niet .gemakkëlük om honderd jaar te kunnen worden! Een Amerikaansche verzekeringsmaatschappü zulke onderne mingen interesseeren zich natuurlUk buitenge woon voor dit onderwerp heeft uitgerekend, «uuc JU- dat van de honderd menschen ongeveer een jaar te worden? We gelooven niet, dat dit eenig derde gedeelte de leeftijd van 72 Jaar bereikt. Zoo vlug sterft Amerika dus niet uit! Twaalf van de honderd grüsaards worden 82 Jaar, on geveer twee 92 Jaar. Van het recordgetal 100 leest men niets. Dit bestaat in de Boeken der Amerikaansche verzekeringsmaatschappijen eenvoudig niet. Er zün doktoren, die zich met niets anders bezig houden dan met menschen, die ouder dan 95 jaar worden. Een van hen is professor Ray mond Pearl, die het grootste gedeelte van zün tüd doorbrengt met het zoeken naar een op lossing voor dit probleem; hü verklaarde, dat ouderdom overerfelük was. Lang niet leder mensch kan dus honderd jaar worden! Oor dient te worden opgetreden ten behoeve van 3 de algemeene verkeersveiligheid. De K. N. A. C. heeft zich derhalve tot de I Ministers van Justitie (Rüksveldwacht), De fensie (marechaussee en militaire politie) en j Binnenlandsche Zaken (gemeente-politie) ge- 1 wend met het verzoek Instructies te willen uit- vaardigen, waardoor aan de onder hen ressor- teerende politie-instanties worde opgedragen J stilstaande voertuigen, waar mogelük, naar de parkeerplaatsen te verwüzen. Ook op andere wüze kan de Overheid aan deze opvoedende taak belangrüke medewerking verleenen. Zoo büv. door in den bloembollentüd of dergelüke büzondere gelegenheden niet toe te staan, dat verkoop van bloemen of anders- zins aan automobilisten geschiedt anders dan bü de parkeerplaatsen. Op de eerste plaats echter doet de K. N. A 1 C. een beroep op de medewerking en het ge- zond verstand van alle categorieën weggebrui kers. „Gebruik de parkeerplaatsen en bevorde^ daardoor een vlot en veilig verkeer.” )fen schrijft ons uit Friesland:. Onzalig blaast weer een koude Noord wester over het vlakke Friesche land en maakt het moellük iets te vertellen over een sport, die haar grootste triomphen viert onder een strak-blauwe lucht met zonnewarmte: de zeilsport, de Friesche weldadige volkssport bü uitnemendheid. Gelukkig kaa het weer nu eiken dag veranderen en zullen de ontelbare Friesche en plassen weer blinken van het smettelooze wit der talrüke Veilen en zeil tjes,- die zoo veel mogelük wind moeten zien op te vangen om de bemanning van boeier, tjotter, schouw, regenboger, lark of hoe de schepen meer mogen heeten, eerste door de finish te brengen. Een Engelsch statisticus heeft uitgerekend, dat de Engelsche taal over 400.000 woorden be schikt. Maar er is geen mensch ter Wereld, die ze allemaal kent. De Engelsche landarbeiders i kennen er het minst; de statisticus kent hun slechts een woordenschat van 400 woorden toe; maar dat is waarschünlük toch niet geheel juist Misschien heeft deze schatting betrek king op de landarbeiders van honderd jaar ge leden; die van 1938 lezen hun krant, luisteren 1 naar de radio, zoodat hun woordenrijkdom be- I langrük grooter is dan die van hun grootva- I ders. Geschoolde arbeiders beschikken al ovat heel wat meer, namelijk ongeveer over 5009 I woorden. Geestelüken, advocaten en artsen ge- 1 bruiken ongeveer 10.000 woorden. Vooral de I artsen moeten vele Latünsche benamingen ken» I nen. De man met het meeet uitgebreide voea* 1 bularium is naar de meenlng van den statist!- I cus de journalist. Zün werk brengt hem met I alle levensgebieden en volkslagen in aanraking, I Nog een andere vraag moeten wü ons zelf stellen: hoe is ons temperament? Zün wügauw opgewonden? ZUn wü cholerisch? Volgens'pro fessor Pearl moet het namelük zeer moeilUk zün voor strijdlustige menschen, die altUd ge- lük willen hebben, om honderd jaar te worden. De toegeeflüke en vredelievende menschen heb ben het gemakkelüker (ook in het dagelüksche leven). Wanneer wü dus honderd jaar willen worden, mogen wü ons nooit opwinden. Er zün oudere heeren, die hun uiterste best doen om niet voor de jeugd te hoeven onder doen. ZU zwemmen, roeien en fietsen met de jongeren om het hardst, zü zien niet op tegen zware ski- of bergtoenten, tegen schaatsene den of moeilüke gymnastiekoefeningen. „Dat moet men doen, anders wordt men oud...." treft men langs wegen, waar zeggen zü. Professor Pearl is ook over hen niet al te best te spreken. HU beweert, dat deze menschen hun Igjttste krjchten, welke zü voor belangrüker dingen noodig hebben, eigenlük verspillen door de te groote krachtinspannin gen. Die laatste krachten hebben ze büv. noo- Kan men Sneek en Grouw beschouwen als de middelpunten van het .groote" 1 wedstrüd- wezen, in het waterrüke Friesche land zün nog tallooze plaatsen waar een opgewekt zeilers- leven heerscht en waar gerenommeerde wed strijden worden gehouden. We noemen b.v. de plassen en meren ron dom Warga en Wartena, waar op het kruis punt ,JDe Kruiswaters” zich de banen bevin den van de wedstrijden van de IJs- en Zell- vereeniging en de zeilvereeniglng ,De Kruis waters", belde te Wartena, alsmede van de vereeniging „De Meeuwen" te Leeuwarden. Vooral eerstgenoemde heeft meermalen blüken van belangstelling mogen ondervinden van het Konlnklük Huls. De vereeniging heeft langen tijd, omstreeks 1890, tot beschermheer gehad den bekenden circusdirecteur Oscar Carré, die gaar ne in Wartena vertoefde. Op zekeren dag ver loor de heer Carré "n zeer kostbaren ring die door eenlge visschers werd teruggevonden. Dit feit heeft de schooljeugd van Wartena veel vreugde bereid, daar zü steeds kosteloos het Circus Carré, indien dit in Leeuwarden optrad, mocht bezoeken. Om op de zeilerU terug te komen, moeten wü melding maken van de watersportvereeniging „Bergumermeer" te Bergum, waar de kapper Bulthuis heel de zeilersbent aan zich verplicht heeft door de „uitvinding” van de B.M.- en de vergroote B.M.-schepen, die de voornaamste oorzaak zün geweest van de geweldige vlucht die de zeilsport genomen heeft. De niet-kost- bare en toch zeer snelle schepen hebben voor de populariseering van de zeilerU onschatbaar nut gehad. De vereeniging Drachten-Veenhoop heeft een pracht wedstrijdbaan bü de Veenhoop, ter wül ook Eemewoude, zü t op bescheiden wü- ze, telkenjare haar wedstrüd houdt. Akkrum telt twee watersportvereenlglngen, wier wed- ■tryden een zeer goeden naam hebben. men de waterlanders! Wat had ze zich toch vreeeelük aangesteld, met haar 15 jaar.... O. Bruno, zeg er toch niets van aan papa! smeekte ze. Ik aal niets zeggen en ik zal een heelen zak bonbons voor je knopen! art Bruno. (Ze moesten haar toch altijd hebben om haar eet lust!) Maar nu moet je me eerst een kus geven, kind. En dAn.... HU hief haar betraande geaécittje naar zich op. Neen, neen, art Dlkkle. ik ben teeUjk; O, ik wU liever sterven.... O ja, als je een héél oude vrouw bent ge worden, lieverd! Want wa gaan éérat nog trouwen. Toen Augusta thuiskwam, zat Bruno al in den salon op haar te wachten, bleek en ontdaan -- - Zeg me alles, Augusta, verzocht hübe6t alléén I7b,?n- Dikkle zei Dikkie is een idioot, dat weet je! Toen kwam Dikkle binnen, vastbesloten. Ik ben geen idioot, zei ze, maar ik wil geen leugens verkoopen. Bruno, Augusta wil met een ander trouwen! Nu, ja, X is waar, zei Augusta thans. Je weet, Bruno, dat ik niet den moed heb, om armoe te lüden. Toen vluchtte ze de kamer uit, doodsbleek, en sloot zich in haar eigen kamertje op. De kleine dikke bleef als vernietigd achter. Bruno, zei ze, en barstte opnieuw in tra nen uit, als ik wat voor je doen kan. Ze trad op hem toe en stak haar lieve handje uit. Bruno stond op, en streek haar eens over de wang. Dank je, dank je. Eta nu ga ik, kind.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 12