ucifaal wui den daq
De avonturen van een verkeersagentje
fiia
achteruitgang duurt
VOORT
Brand op „Jaffa”
Sombere beschouwing over onze
conjunctuur midden 1938
lp
n
7
lui1! 111 h ijj
MAANDAG 1 AUGUSTUS 1938
De waar-
be-
Loodsen totaal verbrand
t
-
Autobus verongelukt
„Brandglas” de oorzaak
het
iet
49 kamer» uitgebrand
Ft
l
i
t*/
2
kapitaalmarkt
en
1
NA DE REÜNIE-FEEST£N
TE KAMPEN
Sporen van benzine en
smeerolie gevonden
De weduwe van Doll-
fuss in Lausanne
Algemeene koopkracht
nog op peil
28 inzittende Belgische mijn
werker s slechts licht gewond
Medicijnfleschjes als
brandglas
Ambtenaren huldigen den heer
A G. Pippel
Pontificaal Lof in de
St. Marthakerk
AFSCHEID VAN DE GRIFFIE
DER TWEEDE KAMER
STERFTE AAN MOND- EN
KLAUWZEER
Aan de bekomen kwetsuren
overleden
1
a-
rd
et
il-
de
de
tn
DOOR
CHARLES
GARV1CE
Jen aanzien van de werkloosheid,
industrieele productie, land
bouw en buitenlandschen
handel is de toestand
niet gunstig
t
Nog nablussching op
Rijsenburg**
De nieuwe grondwet
van Malta
De koopster komt echter nog
4000 tekort
HET FOCHTELOOÊR VEEN
AANGEKOCHT
Het middenterrein van de ma
chinefabriek te Utrecht
was een laaiende
vlammenzee
De vermissing van den
Hawai Clipper
schuwing
MGR. F. BLESSING IN DE
RESIDENTIE
Se
feiten
Uft
derschelden.
prof. ir. D.
héb
bedrijvigheid nog
be-
i
V
HOOFDSTUK XIX
De mogelijkheid is niet uitgesloten, dat
hier de brand ontstaan is. doordat enkele
van de medicijnfleschjes als „brandglas” ge
werkt hebben. Een andere oorzaak zou kun
nen zijn, dat er broeiing ontstaan was In de
verbandstoffen.
ïen
tot
op
om
Tegen vier uur bemerkten enkele bewoners
een vrjj groote rookontwikkeling op het midden
terrein van de fabriek en wel «daar waar de
modellenloods en de houtopslagplaats gelegen
zijn. Onmiddellijk is men toen naar de fabriek
getrokken, doch bij aankomst sloegen de vlam
men reeds hoog op. In een oogwenk was het
geheele terrein tusschen de plaatwerkerij en de
constructlewerkplaats een laaiende vlammenzee,
waarvan de hitte zoo sterk was, dat de brand
haard bijna niet te bereiken was.
Direct werd de brandweer te hulp 'geroepen,
die vrij spoedig met veel materiaal arriveerde
en onder leiding van den onder-commandant,
den heer J. H. Priester? met het blusschings-
werk aanving. Vele bewoners van nabij gelegen
woningen verleenden assistentie.
Uit voorzorg werden uit de kantoorgebouwen
de belangrijkste boeken en papieren gehaald en
In veiligheid gebracht en in allerijl moest uit
de constructle-werkplaats een hoeveelheid zuur
stof- en acetyleenflesschen, alsmede vaten olie
en benzine verwijderd worden, om ontploffingen
te voorkomen.
te paard aanwezig was. hield de vele'kjjklusU-
gen op een behoorlijken afstand.
Op het "terrein waren aanwezig
it
n
n
I-
Lorrie, die niet meer aandacht aan Seymour
Melford besteedde dan wanneer hy een van de
vloermatten was geweest, holde Greta achterna
naar de studeerkamer.
De domlné zat aan tafel, zijn gebogen hoofd
op zijn handen steunend. Naast hem stond Jack
met zijn hand op den schouder van den ouden
man. terwijl Greta aan zijn voeten knielde en
De heer J. O. N., die Zaterdagavond te 't-Gra-
venhage met zijn motorrijwiel in botsing is ge
komen met een bestelauto en in zorgwekkenden
toestand naar het Roode Kruis Ziekenhuis moest
worden overgebracht, is Zondagmorgen aan de
bekomen verwondingen overleden.
een
lijke
igend
tt di
dsen-
i van
Irukt,
mis
gelen
oe te
een
TOUW
sd-
rdt
ran
aar
onen-
p Ja-
toker,
idood.
tonen
Iet
de
it-
n-
en
tie
n-
t-
V
on-
van
naar
ch-
in-
gas
3
de
np
ad
np
ri-
irt
Zondagmiddag heeft een vrij hevige uit
slaande brand gewoed op de terreinen van
de Machinefabriek Jaffa, aan den Vleuten-
scheweg te Utrecht. Een modéllenloods en-
een hóutopslagplaats heeft het vuur geheel
vernietigd.
De brandweer is in het gebouw van het se
minarie Rijzenburg nog steeds met het nablus-
schen bezig.
In totaal zijn 49 van de ruim 300 kamera uit
gebrand. De lessen zullen na de vacantie in het
gebouw worden hervat. De twee laagste klassen
gymnasium zullen echter voorloopig in het
klein seminarie te Apeldoorn worden onderge
bracht.
Nu kwam er een wedloop met hindernissen, waarbij de deel
nemers een lampje in hun poot moesten vasthouden. Ben
haasje houdt de paardenbloem stevig in zijn pootjes, terwijl
de verkeersacerst. en de professor als leden wi de jury optra
den en toesagen, dat aHes eerlijk in sUn werk ging.
het
i in
te
illie-
i het
ont-
kaar
chen
dood
WASHINGTON, 30 Juli. (Reuter). Een be
richt uit Manilla meldt, dat in de monsters wa
ter, die genomen zijn op de plek, waar men een
olievlek heeft gevonden, sporen van benzine en
smeerolie zijn aangetroffen.
Eindelijk luidde de bel voor de laatste ronde! Nog kon men
niet zeggen, welke auto het zou winnen, zoo dicht waren ze
bij elkaar gebleven. Maar bij de laatste bocht nam de be
roemde autobestuurder, Zilverslik^ een ontzettende spurt on
met een half wiel verschil, voor zijn tegenstander, Gladjanus,
ging hij als eerste over de eindstreep, donderend toegejuicht
door den konlng, de prinses en gansch het hof.
Op het patroonsfeest van de parochie van de
H. Martha te ’s-Gravenhage, werd. JJ. Zondag-
'avond in de kerk aan de Stortenbekerstraat al
daar, nadat des morgens een Solemneele Hoog
mis was opgedragen door Pastoor J. Th. van
Galen, een Pontificaal Lof gecelebreerd door Z.
H. Exc. Mgr. F. Blessing. Bisschop van Bondo
(Belg. Congo).
Mgr. Blessing werd tijdens dit Lof geassisteerd
door pastoor Van Galen,-als presbyter-assistens,
door pastoor L. J. J. Smeele, van de H. Hart
parochie te Den Haag en pastoor J. Mulders,
van Rotterdam, als troon-dlakens en door de
kapelaans Deljsselbloem, Meijnders en Llgthart,
resp. als diaken, subdiaken en ceremoniarius.
De feestpredikatie werd gehouden door kape
laan Deijsselbloem.
Naar de Engelsche bladen melden, leeft de
weduwevan wijlen den Bondskanselier van
Oostenrijk, DoUfuss, die op 25 Juli 1934 in Wee
nen vermoord werd, met haar belde kinderen
in groote teruggetrokkenheid in. een klooster te
Lausanne. Zij wijdt zich geheel aan de opvoe
ding van haar kinderen en spreekt nooit over
politiek of over de kerkelijke gebkprtenissen in
Oostenrijk.
Op den sterfdag van 5>aar echtgenoot bezocht
zU de dorpskerk in Gstaad en woonde daar de
H. Mis by. Uit piëteit hadden de inwoner» van
het dorp het kerkje voor deze gelegenheid met
bloemen versierd.
Vanzelfsprekend wekte deze brand groote be
langstelling. Van heinde en ver kwamen de
menschen naar Jaffa, doch de politie, die ook
moest vroeger of later toch tegen de
optornen, ze kon dus beter onmlddel-
teglnnen; niemand zou ooit vermoeden?
haar kostte om de woorden uit te
Eenige malen moest medische hulp verleend
worden, daar verschillende brandweerlieden
door de warmte bevangen werden.
Op voorstel van den heer Joh. G. L. Berlott
besloten de Reünisten van het voormalige In-
structie-Bataljon. in hun laatste bijeenkomst in
de Bulten-Sociëtelt te Kampen, aan mevrouw
Colljn, de echtgenoote van den minister-presi
dent bloemen aan te bieden als waardeerlng
voor het feit, dat zy de reünistenfeesten van de
volontairs van het Instructle-Bataljon in Kam
pen heeft willen medemaken.
Zaterdagmiddag werd de heer Berlott ten
huize van mevrouw Colijn ontvangen en over-
Nadat het niveau van de groothandelsprü-
•hi na de depreciatie sterk was gestegen, is se
dert het midden van het vorige jaar wederom
*en terugslag ingetreden, welke zich tot m
trt tweede kwartaal van 1938 heeft voort-
•eset.
trachtte de bevende handen voor »tjn gezicht
weg te trekken.
„Watt is er?" vroeg Lorrie bleek en verschrikt.
..Paps, ben je ziek?" Ze 'duwde Jack zacht opzij
en nam zijn plaats in.
By het hooren van haar stem kreunde do
domlné.
„O kinderen, mijn arme kinderen!” schreide
hij en zjjn hoofd zonk dieper.
„Wat is er?” zei Lorrie, terwijl ae smeekend
van den een naar den ander keek. „Wat is er
gebeurd? Kunnen Jullie niet spreken? Paps, ver
tel het mjj maar! Wat is er?”
Een oogenblik zwegen ze, toen vermande
Greta zich en sloeg liefderijk haar armen om
den ouden man heen.
„Vertel het haar, lieve vader,” fluisterde ze.
„Geef alle hoop toch niet op. Kijk eens, hier
zjjn Jack en Lorrie ook, lieve, lieve, vader.”
„Hoe kan ik het vertellen?” kermde de oude
man. „Kinderen” en terwijl hij sprak hief htf
zijn hoofd op en zag hen aan met een trek van
de diepste ellende op zijn gelaat „Ik heb
De afgenomen werkloosheid to.v.
ëëmge jaren geleden, de gestegen
loonen naast de dalende prijzen en
de grootpre uitkeeringen van dividen
den en tantièmes houden aan den
anderen kant de algemeene koop
kracht nog op peil, op een moment,
dat de conjunctuur weer een inzin-
king vertoont.
ST. TRUIDEN. 30 Juli (Belga). Vanoch
tend is een autobus, die met mijnwerkers van
een mijn te Montegnée naaf- Limburg terug
keerde, ter hoogte van het Bosch van Heers, pp
de grens tusschen de provincies Luik en Lim
burg, tegen een boom gereden, doordat de stuur
inrichting defect raakte. In totaal werden 28
mijnwerkers gewond, welke echter op twee na in
den namiddag huiswaarts konden keeren, nadat
hun ter plaatse de eerste hulp was verleend.
Msassssssaaaawaaeassss»
geleden, ’n jong en vroolljk handelsman, die deze
streken aandeed. Maar op een goeden dag begon
hy de dochter van een farmer het hof te ma-
on-
rden
kilo- i
rwlj-
vormt een duidelijk spiegelbeeld van den de-
pressieven toestand van ons bedrijfsleven
Hoewel het algemeene beeld in bij
na ieder opzicht op een achteruit
gang wijst, werken er, op korten ter
mijn gezien, eenige factoren, welke
deze daling geheel of gedeeltelijk
kunnen opvangen.
Gememoreerd werd reeds het feit,
dat de koopkracht op de binnen-
landsche markt nog op een vrij hoog
niveau is gebleven. In dezelfde rich-
ting werken de door de regeering in
uitzicht gestelde maatregelen tot ver
meerdering van de uitgaven voor
openbare werken en de opdrachten
uit hoofde van de toegenomen
wapening.
jullie geruïneerd! Je vader, die jullie moest be
schermen. heeft jullie beroofd.”
Lorrie werd spierwit. Was hij gek geworden,
was de vreeselijke gedachte, die een oogenblik
door haar hoofd ging.
De domlné schudde hei hoofd, alsof hij da
gedachte in haar oogen kon lezen.
.Neen. Lorrie, ik heb mijn verstand nog wel
by elkaar, Het Is helaas maar al te waar! Ver
tel het haar. Greta ik kan niet!” en htf
zakte in elkaar en bedekte z(jn gezicht met zijn
handen (Wordt vervolgd.)
Naar wjj vernemen, heeft de Vereenlging tot
behoud van natuurmonumenten in Nederland,
aan welke vereenlging het hoogveengebied on
der Fochteloo in hadden gegeven was tot 1
Augustus, aan de eigenaars medegedeeld, dat zij
het terrein te k^p. aanvaardt.
Aan de koopsom ontbreekt nog een bedrag
van ongeveer 4000. en de vereenlging ver
trouwt, dat haar vele vrienden door giften of
rentelooze voorschotten het tekort alsnog, zul
len helpen aanzuiveren.
Het adres der vereenlging is: Heerengracht
540, Amsterdam, postrekening 32391.
ken en op een avond raakte hij verdwaald in
de woestijn, ,,’s Nachts Is het veel beter reizen,”
hadden ze tegen hem gezegd. Maar ze hadden
hem er niet bij gezegd, dat er regen op komst
was. U moet weten, dat, wanneer het in deze
streken regent, het water by stroomen neervalt
en het zand van de woestyn één grauwe pap
wordt. Na een meter of twintig kan men geen
stap meer vooruit komen. Men moet wel blijven
staan, om de pap van zyn schoenen en van de
hoeven van de pqfirden te halen. Zoodoende
wordt ook de lichtste wagen zoo zwaar als lood -
en biyft in het zand vastkleven, als een post
zegel op een enveloppe. De ongelukkige, over
wien ik het heb, wist dat en sloeg daarom als
een razende op z’n paard in. Maar in zyn haast
raakte hy de richting kwyt.... Hy heeft na-
tuuriyk ook geschreeuwd uren lang misschien
maar niemand kon hem hooren. En zoo moeit
hy hier wel omkomen, als een vlieg op een
vliegenvanger.... Een paar weken later vonden
een paar lui van ons zijn lyk. Maar aangezien
het een „vreemdeling" was, maakten ze er zich
niet al te druk omZoo, maar nu moeten we
voort maken, om zelf óók niet door den regen
overvallen te worden Hallo, wat scheelt er aan,
jongeman? Je staat gewoon te klappertanden!
Komt zeker van m"n leerzame vertelling, hé?
Een paar weken later keerde Ronald langs
den rechten weg naar de farm terug. Daar de
farmer zweeg, zweeg hij ook. De dagen gingen
voorby en Ronald ging voort, Dorethy het hof
te maken. En op een avond, dat hy haar alléén
trof, vertelde hy haar alles. Dorothy, die hem
liefhad, huiverde. Dan liet ze zich door (jen jon
gen ingenieur omhelzen en glimlachte.
Ronald was de eerste „vreemdeling”, die met
- --- de dochter van een farmer uit Black Rock
een keten van blauwachtige bergen konden on- trouwde en sindsdien is er nooit meer een ver-
derscheiden. laten wagen in de woestyn gevonden.
ROME. 30 Juli. (Havas). De nieuwe grond
wet voor Malta, die gisteren in het Britsche
Lagerhuis Is aangekondigd. wordt door de Ita-
Uaansche bladen heftig gecrltlseerd. De pers is
In het bijzonder ontstemd over de beperkingen
ten aanzien van het gebruik der Italtaansche
taal in officieele stukken.
Naar destyds reeds werd gemeld, nam de
Tweede Kamer, toen zij eenigen tyd geleden op
ecès ging, op hartelyke wyze afscheid van den
directeur der griffie, den heer J. G. Pippel, die
na een diensttyd van ruim vyftig jaar Maan
dag den dienst der Kamer gaat verlaten.
Zaterdag, den laatsten werkdag voor zyn
heengaan, hebben de ambtenaren van griffie en
bibliotheek en het personeel der Kamer den
scheidenden directeur een niet minder hartelijk
afscheid bereid.
By zyn komst In het hem zoo vertrouwde
Kamergebouw, ditmaal „op Verzoek" vergezeld
van zyn echtgenoote, werd de heer Pippel naar
da koffiekamer geleid, waar allen, voor zoover
niet met vacantie afwezig, hem wachtten. Ook
de ambtenaren van de stenografische inrichting
en verschillende oud-gedienden van de Kamer
waren daar aanwezig. Ook de commlezen-grif-
fler waren by dit afscheid tegenwoordig.
Aan mevrouw Pippel werden bloemen aange
boden.
In de eerste plaats heeft het woord gevoerd
de oudste ambtenaar ter griffie, de referendaris
P. J. Overbeek, die aan het eind van zijn harte-
lyke toespraak namens de ambtenaren van grif
fie en bibliotheek, den directeur en onfier-direc-
teur der stenografische inrichting en mede na
mens de beide oud-ambtenaren der Kamer,
thans ter griffie van de Eerste Kamer werk-
zaam, den heer Pippel een in fraai marokijn
gebonden exemplaar aanbood van den onlangs
verschenen tweeden druk van diens werk over
het reglement van orde der Kamer.
Verder spraken nog jie kamerbewaarder, de
De brand werd het eerst waargenomen by het
EH.B.O.-hulsje, dat achter de modellenloods
staat. Dit gebouwtje is cok het eerzt geheel ver-
branc.
ydens zijn geologische onderzoekingstoch
ten door de woestijn van Nevada had de
jonge ingenieur vele belangryke ontdek
kingen gedaan. Doch de allerbelangrijkste ont
dekking was ongetwyfeld Dorothy geweest de
Jonge en knappe dochter van een eenzamen far
mer aan den rand van de woestijn.
Vreemde menschen woonden daar, aan den
rand der woestijn even ruw en ongenaakbaar
als de woestijn zelf afstammelingen van de
oude goudzoekers, die thans van het land, dat
ééns een meer geweest was, nog trachten te
maken, wat er van te maken was. En stug en
eenzelvig als ze waren, zagen ze vreemdelingen
liever gaan dan komen.
Doch*Dorothy Ridge waa niet stug df onge
naakbaar. Ze was Integendeel biy. dat haar
eenzaamheid onderbroken werd door da aan
wezigheid van den jongen ingenieur. Op de farm
van haar vader werkte een zekere Sam. een
zonderling type; die vóórdien zeeman, cowboy
en goudzoeker geweest was. Het was een lange
en beenderige kerel, met witte haren en men zag
hem nooit anders dan met een pijp in zijn
mond. Wanneer hjj den jongen ingenieur wel
eens wat al te duidelijk de knappe Dorothy het
hof zag maken, waarschuwde hy hem met ver
borgen ernst:
Pas op. jongeman! Niet de meisjes van
Black Rock jiet hof maken! Dat ia niet al te
goed voor je gezondheid....
Ronald luisterde naar die waarschuwingen
met een glimlach om de lippen.
Op zekeren dag moest hy wederom een tocht
door de woestijn maken. Dorothy's vader en
broers raadden hem aan, by zonsondergang te'
vertrekken, om niet de reis onder de brandende
zon te hoeven maken. Toen Ronald den ouden
Sam meedeelde, dat hij dien avond vertrekken
zou. keek de man hem aan met een elgenaar-
dlgen blik.
Vanavond? riep hy uit. Na zonsonder
gang? Neen, zei hy beslist, we gaan netjes
met den middag weg en tegen den avond zijn
we dan al, waar we wezen moeten. Ik zal u met
mijn wagen brengen en onderweg zal ik u
Iets héél belangryks laten zi$g; dat u, met al
uw wetenschap, nooit zou ontdekt hebben.
De vader en broers van Dorothy waren heële-
maal niet gesticht over Sam’s voorstellen en nog
minder over het feit, dat Ronald het aannam.
De zon brandde neer op den zandigen bodem.
Uitgeput van de ontzettende hitte, staarde Ro
nald met wijd opengespalkte oogen naar de
gebogen gedaante van den oude vóór hem. Hf
deed thans zichzelf verwijten, dat hij gehoor ge
geven had aan den raad van dien ouden gek.
Zonder een woord te wisselen, gingen zy voort,
uren achtereen, tot zij eindelijk, héél In de verte,
Aan redding van de loodsen viel niet te den
ken. De opgeslagen voorraad bestond uit houten
modellen voor de gieterij en ook de houtcpslag-
plaats was vrijwel gevuld. Door de warmte van
de laatste dageh was alles kurkdroog. De lood
sen zyn dan ook geheel verbrand, letteriyk
niets Is er van overgebleven.
Het vuur slceg over op de houtzagerij, die ook
voor een groot gedeelte in vlammen opging.
De industrieele productie wijst in dezelfde
richting, hoewel het beeld voor de verschillen
de bedryfstakken niet uniform Is. De scheeps
touw, die Het eerst van de opleving tn 1936
bad geprofiteerd en als gevolg hiervan tot tn
1938 een zeer krachtig herstel liet zien, blijkt
in bet tweede kwartaal reeds eenigen terug
gang te vertoonen, hoéwel het niveau van de
hoog ligt. Ook by andere
deelen der productiemiddelenindustrie valt, na
'een sterke verbetering, achteruitgang te
geuren.
Ken uitzondering op de algemeene ontwik
keling vormt de woningbouw, die door verschil
lende omstandigheden een afzonderiyke con-
junctuurbeweging heeft. In het midden van
1937 trad een verbetering in, die zich ook in
te laatste i maanden handhaafde.
De toestand In den landbouw blijft vrij sta-
tkmnair. Hbewel de export van verschillende
tuigbouw- en z^efproducten In de eerste helft
van dit jaar iets is verbeterd, is toch de alge-
meene situatie nog niet gunstig.
Ook de bultenlandsche handel vertoont op
bijna leder gebied een daling.
De inkrimping van het Internationale goe
derenverkeer heeft mede op de scheepvaart
een nadeelige uitwerking gehad.
heer J. M. Velden, die namens bet personeel
i der Kamer een leeslamp aanbood, dé echtge-
noote van den concierge, die mevrouw Pippel
bloemen schonk en een der werkvrouwen, die
haar af scheids- en dankwoord van een boek
werk vergezeld deed gaan.
De heer Pippel sprak een dankwoord.
Hierna werden ververschingen rondgediend.
Vele handen werden gedrukt. Toen kwam het
oogenblik, waarop deze trouwe niet-poUUeke
veteraan In het politieke leven het Kamerge
bouw voor goed verliet. Voor goed als ambte
naar, want hy zal er zeker nog dikwijls terug
komen. Geheel zonder de Kamer zal de heer
Pippel niet kunnen.
BIJ zijn heengaan werd den heer Pippel een
kaart medegegeven: een doorloopend bewijs van
toegang. Hy bad er zelf om gevraagd, niet zon
der aandoening en tegelijk met een zacht-iro-
nlschen glimlach: er sou eens een nieuwe bode
kunnen worden aangesteld, die hem niet zou
kennen en die zou hem er eens uit kunnen
gooien.
Lorrie, denk aan Je vader, je broer en zuster!
Ik zal over hen waken en hen beschermen
alsof ze de mynen waren zooals ze zullen
worden. Lorrie, Je vader heeft my reeds zijn
beste wenschen meegegeven.”
„Myn vader! Heb je met mijn vader gespro
ken!" fluisterde ze.
Weer kromp ze ineen. ,4k vertelde hem, hoe
het er met mjj voorstaat en hy hy wenschte
me geluk. Lorrie, denk eens na! Geef me nu.
je antwoord niet. Wacht en denk na! Vergeet
niet, dat ik Je eeriyk liefheb. Stel vertrouwen
in me en wees niet bang voor de toekomst; Ik
zal die vrooiyk maken voor jou en voor allen
die je llefhebt.”
Hy wachtte even.
,Jk ik zal nu niets meer zeggen, vervolgde
hy met iets als een snik. „Over een uur wacht
ik In den tuin op je.”
De deur ging open en Greta kwam' haastig
binnen. Ze zag bleek en angstig en ze trok zich
zelfs niet terug toen ze zag, wat hier gebeurde.
„Lorrie! Papa! Kom gauw!” zei ze en ze holde
de kamer weer uit.
Eensklaps hielden ze halt voor een merkwaar
dig schouwspel een. wagen, die tot op de
helft in het zand was weggezakt, en daarvóór
het geraamte van een paard, gebleekt door d»
zon. het «tof en den regen.
Als met stomheid geslagen, keek Ronald toe.
Dan slaakte hy opeens een kreet, daar hU, op
geringen afstand, ook het geraamte van een
-mensch ontwaarde.
Wat 1b dat? stamelde hij.
Dat? O dat
noemen ze de
„verloren kar",
zei Sam voor het
ulteriyk onver
schillig. En
dat geraamte
was. 'n paar jaar
In de week van W t/m 23 Juli zjjn ten ge
volge van mond- en' klauwzeer 14 runderen, 12
kalveren en 7 varkens of biggen overleden. De
totale sterfte sinds de week van 19 tot 26 Sep
tember 1937 aan mond- en klauwzeer bedraagt
tot dusverre 3.218 runderen, 4.103 kalveren,
3.102 varkens en biggen. 246 schapen en 83
geiten.
Xzn het dezer dagen verschenen gemeen-
icbappeltik conjunctuurbericht van hét Cen
traal Bureau voor de Statistiek en het Neder-
tandsch Economisch Instituut, opgenomen in
j)e Nederlandsche conjunctuur’’ en het „Eco
nomisch statistisch maandbericht" wordt het
Ogende ontleend;
beven van haar lippen te bedwingen „En ook
lord Kendale."
„Dank u," zei hy en toen zuchtte hy. „Juf
frouw Latimer, u denkt zeker, dat de verloving
van myn zuster my heel gelukkig heeft ge
maakt?"
.Eeker," antwoordde zy, met haar gedach
ten ergens anders, terwyi haar vingers werk
tuiglijk over de toetsen gleden.
„En toch ben Ik niet onverdeeld gelukkig,"
ging hy voort, terwyi hy onbewust staarde naar
den naam van den fabrikant op de piano.
„Haar geluk maakt, dat ik zelf nóg meer naar
geluk verlang!"
„Wat bedoelt u?" zei Lorrie met Iets meer
belangstelling. .Neem neem my niet
kwalUk; Ik heb niet geluisterd. Ik heb hoofd-
pyn vandaag Zy bracht haar hand aan haar
hoofd.
Jjorrie, vraag Je dat nog?" zei hy met ge
bogen hoofd. weet wat ik noodig heb om
gelukkig te worden! Je weet, dat ik je Uef
heb, dat ik Je al lang heb liefgehad en dat ik
nooit gelukkig kan worden tot je myn vrouw
bent!"
Lorrie schrok niet op, ze bleef stil voor zich
heen staren als iemand die versuft is.
„Maandenlang heb ik gevochten tegen die
passie, die zich van my meester heeft gemaakt,”
ging hy voort, terwyi hy bleek werd, zyn stem,
die hy met alle kracht In bedwang trachtte
te houden om haar niet aan het schrikken te
brengen, beefde: ,Jk heb mezelf voorgehouden,
dat je te mooi, te goed was voor me; ik heb
mezelf voorgehouden, dat ik Je hart nooit zou
Dresden, een der directeuren van de fabriek,
die persoonlyk aan het blusschlngrwerk deel
nam, en mr. D. Hamcen, commissaris tan
politie.
t Is natuuriyk niet mogeiyk, tijdens of
mlddellyk na een brand de juiste grootte
de schade vast te stellen. Wel is zeker,o i
prof. Dresden ons mededeelde, dat de schade
Het is niet mogeiyk om het uitelndeiyke re
sultaat van deze in verschillende richtingen
werkende krachten te berekenen, te meer niet,
omdat de achteruitgang In ons bedrijfsleven
veroorzaakt is door de nieuwe inzinking in de
internationale conjunctuur. De ontwikkeling op
dit gebied hangt in hooge mate af van de "er-
eenigde Staten, waar juist In de laatste we
ken, na de hevige en plotselinge Inzinking se
dert het midden van 1937, een geringe verbe
tering is ingetreden.
winnen, maar tevergeefs. Myn liefde is ge
groeid en gegroeid tot ze me overweldigd
heeft zyn handen vielen neer op den rug
van een stoel, dien hy stevig omklemde.
„Ik ben nooit gelukkig, wanneer ik niet in je
nabyheld ben. Lorrie, luister naar me en geef
me een goedgunstig antwoordI Ik heb je Hef!
Wil Je myn liefde aanvaarden?" en terwyi
hy sprak, raakte hy haar arm aan.
Toen ontwaakte Lorrie. Met een ruk wendde
zy hem haar gezicht toe bet bleeke ver
moeide gezichtje, afgetobd door den harden
slag, dien Guy haar had gegeven; bleek en ver
drietig, maar nog altydJ' Hef.
„Wat zegt u?” zei 'ze, terwyi ze haar hand,
aan haar voorhoofd bracht. „U u zegt, dat
u me liefheeft?” vroeg ze hulpeloos.
„Dat weet je wel!” antwoordde hy.
„En en u wilt, dat Ik met u trouw? Waar
om? U vraagt me niet of Ik u liefheb."
Ze was wreed, sprak op konden, hooghartigen
toon en hy krom ineen.
„Ik zal je leeren my Uef te hebben, schat,”
fluisterde hy. .Luister eens Lorrie, voegde hy
er aan toe. „Ik ben niet onredelyk.'Ik begrUp,
dat je verrast bent, maar ik kan geduldig zyn.
Vertel me niet, dat je me niet llefhebt, en dat
er géén hoop voor me Is; vertel me dat in
hemeunaam niet! Er Is altijd hoop, als een
man, zooals ik, met hart en zie} Hef heeft! Jy
bent myn hart en myn ziel, Lorrie! jy mint
van me maken wat je wilt. Als je myn Uefde
wilt aanvaarden zal geen man, hoe goed hy
ook moge zyn, je gelukkiger kunnen maken!
Lorrie, mlja leven, myn toekomst ligt aan je
aanzieniyk is. Waarschijnlijk aal echter slechts
een gering aantal arbeiders hun gewone werk-
zaamheden eenigen tyd niet kunnen verrichten.
Eerst tegen den avond was de brand in zyn
geheel gebluscht. Voor alle zekerheid is van
nacht in de fabriek gewaakt.
Os. verbrandde, een cirkelzaag, die eerst
kortgeleden'was aangekocht en ongeveer f 3000
waarde had.
De brandweer richtte ;de grootste aandacht op
de belendende fabrieksgebouwen, vooral' de
reeds gencemde construct^-werkplaats en de
plaatwerkery. Door voortdurend nat houden
heeft men uitbreiding van het vuur naar de
overige fabrieksgedeeltcn weten tegen te
houden.
March of the Men of Harleck,” ant-
•oordde ze kortaf. „Dus" noodzaakte ze zich-
zeggen .Diana wordt gravin van
tatchami”
het
«reken.
Ja." zei hy glimlachend» „Gravin van
Ik merk, dat u het nieuws gehoord
"2?** “feuwz reist even snel als slecht tegen-
•«rdlr," zei Lorrie.
Ze voelde een doffe, zware pyn In haar
een gesuis in haar ooren, maar toch
■•«t ze een flauw glitalachje te voorschyn.
u zoo," stemde hy met zyn zachte, aan-
«tem toe. ,Jk hoop Ik ben er zeker
u Dla“ all« «o»’’ toewenscht, niet-
anders dan goede wenschen,” zei ze
een schril lachje. „Wat wenscht men
gewoonlijk, mijnheer Melford? Een lang
y? «en gelukkig huwelyk. nietwaar? Ik
2“ ™t niet precies ziet u! O Ja, ik wensch
wel geluk en zy zweeg om het
voeten! Zend me niet zonder hoop weg. Zfg
tenminste, dat je zult trachten me lief te heb
ben!"
„Trachten je lief te hebben? Trachten? Kan
iemand probeeren lief te hebben?"
Zij vroeg dit zichzelf af maar hij ant
woordde haastig, hartstochteiyk
«Ja. lederen dag van myn leven zal er aan
gewyd zyn, je liefde te winnen. Lorrie! Geen
gril, geen wensch van je, of hy zal verhoord
worden. Ik verlang naar rykdom. niet voor
mezelf maar voor jou! De wereld ligt voor
me, als Ik Jouw Uefde heb om me aan te moe
digen, kan ik en wil ik grootsche dingen be
reiken. Als je een titel wilt hebben, zal Ik er
een voor Je veroveren. Geld, overvloed, zullen
Je deel zyn.”
Ze stond op en huiverde even, maar toch zag
hy het en hy werd woedend toen hy bedacht,
hoe ze In Guy’s armen had gelegen dien avond
in het laantje.
„Ik ik kan niet!" antwoorde ze. „Ik
Ik ben heel vereerd! U bent heel vriendeiyk!
IkO. Iaat me nu gaan!"
„Wacht even! Luister naar me. Lorrie. Ik
vraag je alleen om naar me te luisteren! Denk
eens aan wat ik je aanbied. De Uefde van een
man, niet van een jongen, die Je binnen een
maand weer vergeet!"
Lorrie kromp ineen, alsof ze geslagen was
en er kwam een kleur op haar bleek gezichtje.
„Myn hart en ziel ging hy hartstochtelijk
voort, zonder zyn stem boven een fluisteren te
laten uitkomen. .Jy kunt me helpen om deze
belden steeds meer jou waardig te doen worden.
De huidige phase van de conjunc
tuur in Nederland kenmerkt zich door
een verdere accentueering van de in
den herfst van 1937 ingetreden ken
tering. Bovendien wijzen oie verschil
lende, op het tweede kwartaal van
1938 betrekking hebbende gegevens
voor het meerendeel op een vergroo-
ting van de mogelijkheid van verde
ren achteruitgang.
De toestand op de arbeidsmarkt
Heef nog voor een belangrijk deel
verkeeren in het stadium van depres
sie, waarin onze volkshuishouding
zich bevin<fi7*Sedert het midden van
1936 is de werkloosheid slechte ten
deele verminderd, hetgeen duidelijk
het partieele herstel weerspiegelt. De
gegevens over het eerste halfjaar van
1938 wijzen, vooral indien men re
kening houdt met de verlichting van
de arbeidsmarkt uit hoofde van ver
lengden diensttijd, verhoogd contin
gent voor den militairen dienst en
vertrek van arbeiders naar het bui
tenland, conjunctureel beschouwd
reedt op een hernieuwden, >zy
nog geringen. achteruitgang^
