NIEUWS
HOORN
Zitting van den Kantonrechter
Waarheen met de
kennis?
JUsschen
jjiOfdHen
i
R
Kruitlorei^
J
11
DONDERDAG 4 AUGUSTUS 1938
-
ONGEVAL OP DE KERMIS
Been gebroken
I
Z’n zuater
W1LSON-THEATER
Donderdag
Kerkelijke agenda
’n Verkapt taxi-bedrijf
Vrydag
Een jaar te veel
SONJA HENIE
1
Goede raad
-
St. Jozef studiehuis
te Tilburg
Maandag
JDe buurvrouw beaprak eiken Za
terdag de plaataen voor ona,”
zei de viaacher, die in twee
étappea fietate
ZE WAS NIET ERG
LEKKER!
De man, die niet wilde
gaan zitten....
KERMIS-PROGRAMMA IN HET
VICTORIA-THEATER
NOG SLECHTS ENKELE
DAGEN.
Et
lit
V
„Reist en vervoert
Jeanette MacDonald en Allan
Jonen in „Tarantella”
Afacheid van paagewyde prieatera
Sonja Henie in „Gelukkige
Landing”
per spoor”
Zaterdag
’t la Zondag, hoor!
Maandag
Zondag
Zondag
Dinadag
Rede mr. H. P. Marchant
In een ziekenhuis opgenomen
Goedkoop alapen
Woenadag
de heerefi al een
gék
10.10 uur
S?
i
1
tomen,
het paaltje kwam, liever de hand op de beurs
den
het paard gaan fietsen.
buurvrouw
ver-
vi
bi
H
Dancing in Hotel Geel, Kleine Noord.
gevaar op den weg. 2— of 3 dagen voor de
ren gedeslllusionneerde.
'Dancing in Hotel Geel, Kiekte Noord.
Dancing in .De Witte Engel", Groote Noord.
Jeanette
„Tarantella-'
i
i
i
i
i
bei
la
ecl
I
kli
Tl
nu
vli
toe
te
Ja
nu
va
1
te
wo
in
J»
on
de
De
da
Wil
alle
de
rei: „Ni
ik ook,
Bij
«rooi
Te
wezlj
terie
cheft
Hitte
dlger
mede
DulU
kome
«o
Ik
«ewei
be
wrael
testte
Ik
van i
Vei
He
*ljn 1
dent,
een
-Al
<U«d.
dien
daart
voor
Dutte
per-
dat
H
uit
J. 1
«en,
I>
steil
Eerste Vrijdag van de r
Communie-ultreiken; te 7.
Mis.
's Avonds te 7 uur Lof met Litanie van het
H. Hart en Eereboete.
<1« jaar).
Dancing in het Hoornsch Koffiehuis, Kerk
plein.
Dancing in Hotel Geel, Kleine Noord.
uur Schouwburgloge Doelenplein, De vod
denraper van Parijs-’ (volwassenen).
Dancing in „De Witte Engel", Groote Noord.
Zooals ieder Jaar gebruikelijk werd in het 8t.
Jozef studiehuis der Missionarissen van Mill
IJill het afscheid der pas gewijde priesters ge
vierd met een retlnie van oud-studenten van
Hoorn en Tilburg.
Uit de Perscrittèken knippen wij volgende
passages:
HET HANDELS BLAD: Ig. tijden heeft men
niet zoo'n knappe ontspanningsfllm gezien....
de film gaat in een sterk tempo voortdurend
natdb nieuwe climaxen.... x
Tarantellakan men met de hand op het
hart in alle opzichten aanbevelen.
DE TELEGRAAF: uitgerust met
onbegrensde mogelijkheden van de film:
grandioze monteering en de grootsche bezet
ting; -
....in een romantisch en weelderig kleed....
HET VOLK:»....de spanning van een goed
geschreven spionnage affaire....
Jeanette MacDonald die in Allan Jones een
uitmuntenden partner gevonden heeft.
nd. Te 630 uur
uur gezongen H.
Een grappige boerenman was wel J. W., vee
houder uit Bennebroek, die, als het puntje bij
Allan Jones en Jeannette Mac Donald tn „Tarantella"
(Victoriatheater te Hoorn) r
Woensdagmiddag kwam de echtgenoote van
den heer Denies, die met een gebakkraam te
genover het stadhuis staat, bij het verlaten
van den woonwagen zoo ongelukkig te vallen,
dat zij een been brak.
Dr. Kortebas, die de eerfte hulp verleende,
liet mevrouw Denies naar het Stadsziekenhuis
vervoeren.
Dancing in Hotel Geel, Kli
Dancing fti „De Witte Enger, Groote
3 en S uur in Parkhotel Variété. Faveur.
Cabaret en dancing in het Hoornsch Koffie
huis, Kerkplein.
Dancing in Hotel Geel, Kleine Noord.
Dancing fn „De Witte Engel’, Groote Noord.
6.ot '8 dagen.
Maar nu voltrok zich een onverwachte
anderlng in. den man;
„Precies, ik geef alles toe.... dat is wettig,
maar de dagvaarding is foutief, dus' betaal ik
niks.... dat is óók wettig.”
Even 'is de kantonrechter verbouwerrisrd over
den plotsellngen uitval. Dat was wel het laatste
wat hij had verwacht.
„Ja/ daar staat 59 jaar, en ik ben 58, dus se
make me niks,” zegt dan verd., die z'n han
den staat te wrijven van plezier.
De ambtenaar,zoekt.... en zoekt, maar hij
kan slechts het jaartal 1879 vinden en dat is
toch goedl
„Waar staat die fout dan?” moedigt de amb-
8 uur in Parkhotel Variété, Faveur.
Dancing in het Hoornsch Koffiehuis, Kerk-
- Dancing in HotelGeri. Kleftw ï4»rd.
Noord.
dam. peze vermindering van vervoer op boven
genoemde lijn doet zich vanzelfsprekend- ook
gevoelen op het boottraject EnkhuizenStavoren
en omgekeerd. Zooals algemeen bekend is, is de
exploitatie van dit boottraject voor de Neder
landsche Spoorwegen zeer kostbaar. Het behoeft
m.i. dan ook geen verwondering te baren, dat de
N.S. wanneer het vervoer over deze lijnen der
mate achteruit zou looptn, dat de exploitatie
kosten het toelaatbare gaan overschrijden, maat
regelen gaat overwegen om aan eventueele ver
liesposten te ontkomen. Nu staan tpt ontkomlng
daarvan wellicht nog andere wegen dan ophef
fing open doch ik ben het met de besturen
van bedoelde gemeenten eens. dat getracht moet
worden te voorkomen, dat het door het gerucht
genoemde feit ook zelfs maar in overweging
wordt genomen, evenals ik het er mede eens ben,
dat opheffing van genoemde lijn voor de be
treffende gemeenten groote schade medebrengt.
Waar de spoorweg verdwijnt, verdwijnt een groot
deel van de volkswelvaart.
Autobus en vrachtauto kunnen den spoorweg
niet vervangen en zeker niet als die onderne
mingen er zich op toe gaan leggen, hun bedrij
ven winstgevend te gaan maken. De inkrimping
van het spoorwegpersoneel te Hoorn en Enk
huizen is voor die gemeenten en haar midden
stand reeds een belangrijke schadepost.
Uit den aard wan mijn ambt kom ik vaak in
nauw contact met de belangrijke handelaren
en den middenstand van de naburige gemeente
Medemblik en steeds weer kan ik in die kringen
de spijt beluisteren over de opheffing van het
reizigersvervoer op de lijn HoornMedemblik en
de invoering van een beperkten dienst voor het
goederenvervoer daar zij thans gevoelen, welk
voordeel de spoorweg voor hun gemeente is ge-
Het feest der kinderen, het „krijtstrepen”, 1
was Woensdag nog niet goed en wel voorbij, of
de kermis-exploitanten waren al begonnen met
den opbouw van hun kramen en tenten. Voor
namelijk op de Gouw gaf het den geheelen
middag een gezellige bedrijvigheid. De draai
molen die opgericht werd, genoot vooral pe be
langstelling van de jeugd.'Verschillende kramen 1
staan reeds, zoodat ze alleen nog ingericht moe
ten worden. Ongetwijfeld zullen iti den loop
van den Donderdag de groote .spullen” hun
materiaal ook wel aanvoeren, anders kou het wel
wat laat worden.
fen aiMere kermisganger was Rudolf W. uit
Medemblik, die ook naar de kermis getogen
was. Hij had een fiets geleend van zijn buur
man, „maar,” zei hij, „er zat wel een lampje
op, maar in dat lampje zat geen lichtje”. Ru
dolf was eerst bang om met zoo'n kaduuk licht
te rijden, doch de fietsenmaker had gezegd:
.Je kan zoo wel; ze kijken er niet naar.” Ru
dolf had wat ongeloovig gedaan, maar toen de
fietsenmaker gezegd had: „-t Is Zondag, je
rijdt maar, hoor!” was al zün vrees voor een
bekeuring overwonnen. Stel je voor, dal een
veldwachter op Zondag nog bonnetjes uit ging
deelen! Ieder zijn vrijen dag, hoor!
Maar hij was dien Zondagnacht letterlijk
van een koude kermis thuis gekomen, want
de veldwachters bleken wel te werken, ondanks
den Zondag en de kermis.
„De fietsenmaker betaalt nu zeker de boe’
te ook, hè? informeerde de ambtenaar.
„Kan je net denken,” zei Rudolf; „eigenlijk
moest hij het wel." En met een gelaten gezicht
wachtte hü den eisch af.
’„Nou. nou, dat noem ik £eel wat!” riep hü
-uit. toen hü de ambtenaar 4.of 4 dagen
hoorde zeggen.
De kantonrechter deed er ÏW of 1 dag af.
Victoria-theater Jeanefta
in „Tarantella”
Het Victoria-theater zal zich deze week dan
ook zeker in een overdruk bezoek mogen ver
heugen. Wij kunnen iedereen boven 18 jaar
een bezoek aan het Victoria theafer van harte
aanbevelen, want er wacht hun een avond, dien
zü niet licht zullen vergeten. Voor nadere bij-”
zonderheden raadplege men de advertentie,
voorkomènde in dit blad.
Tot het programma van deze reünie behoor
de een middagvergadering, waarbü o.m. aanwe
zig waren Z. H. Exc. Mgr. W. Bouter, bisschop
van NeHore (Br.-Indi^, prof. dr. B. H. Molken-
ooer OP. dr. P. C. de Brouwer en voorts ver
schillende heeren geestelüken.
8 uur in Parkhotel Variété, Faveur.
Cabaret en dancing in het Hoornsch Koffie
huis, Kerkplein.
Dancing in Hotel Geel, Kleine Noord.
8- uur Schouwburgloge Doelenplein „Rosé
Marie” (volwassenen).
Dancing fn „De Witte Engel-, Groote Noord.
Naar wü vernemen, is oud-notaris C. G. v.
H. dié eenige weken geleden terzake ver
duistering in het Huis van Bewaring te Alk
maar is ingesloten en wiens faillissement in
middels uitgesproken is thans opgenpmen
in een ziekenhuis te Alkmaar, waar hü onder
behandeling is van een hart- én een zenuw
specialist.
weest. Tot mijn genoegen ondervind ik daar dan
ook groote medewerking, om het goederenver
voer op deze lün zü het dan op beperkte
schaal te toehouden. Zoo het in Medemblik
c^Kdêze lün in de laatste vüf Jaren bedui- gesteld te, is het over het algemeen overal el-
den te afgenomen en hlerbü moet dan ook nog ders, waar de spoorweg te opgeheven, gesteld en
genoemd worden het gedeelte Hoorn—Amster- zoo sou het ook in.dit belangrüke deel van
4, 8 en 1010 uur Victoriatheater Jeannette
MacDonald en Allan Jones in „Tarantella” m
jaar)r*
4, 8, 8, <0 uur Wilson-theater Sonja Henie
in „Gelukkige Landing”. Op het toneel variété
(18 jaar). p
Cabaret en dancing in het Hoornsch Koffie
huis, kerkplein.
Dancing in Hotel Geel, Kleine Noord.
Dancing in „De Witte mgel”, Groote Noord.
8 en 1O1O uur
MacDonald en Allan Jones
(18 jaar).
8 en 10 uur Wilson-theater Sonja Hennle in
„Gelukkige Landing”. Op het tooneel variété,
(18 jaar).
Dancing in het Hoornsch Koffiehuis, Kerk
plein.
Dancing in Hotel Geel, Kleine Noord.
Dancing in D» Witte Digel”, Groote Noord.
Westfriesland gesteld zün. Het is daarom, dat
ik de actie tot behoud van de lün Zaandam
Hoorn—Enkhuizen met de aansluitende boot-
verbinding naar Friesland van harte toejuich.
Ik vraag mij echter afzullen de gemeentebestu
ren deze actie weder op. de oude wüze voeren
een wüze die tot nog toe weinig succesvol
was? Ik bedoel: zullen er weder commissieverga
deringen zün, conferenties met de directie der
NB. en Kamers van Koophandel? Zal er weder
in de pers gejammerd en geschreven worden., rleén. Daar zün in de eerste plaats de communls-
over het nadeel vooi* de betreffende gemeenten,
indien tot opheffing zou worden overgegaan?
Ik vertrouw, dat de ondervinding geleerd heeft,
dat men andere wegen moet inslaan. Het hou
den van vergaderingen, conferenties enz. brengt
immers'geen vervoer en voor het voortbestaan
is toch vervoer een eerste vereischte. Wil men
dus het gebogen gerucht zün kans, ontnemen,
neem dan de oorzaak van het ontstaan weg.
Doe niet, alsof men geen belang bü de spoor
heeft, zoolang deze nog bestaat. Toen er sprake
was van stopzetten van het reizigersvervoer op
de lün HoornMedemblik en invoering van een
beperkten goederendienst werd op een soortge-
lüke wüze geüverd voor het voortbestaan van
den spoorweg, doch men reisde en vervoétde in-
tusschen lustig met bus en vrachtauto hier
mede een tüdelük voordeel binnenhalend, waar
van echter een blüvend verlies de opheffing
van het reizigersvervoer en een beperkte goe
derendienst het gevolg is. Wil men inderdaad
met krachtige argumenten tegen opheffing wa
ken dan is het zaak, dat de gemeentebesturen
de bevolking hunner gemeenten op het nut van
de spoorwegen wüzen en de schade, welke bü
het verdwünen van den spoorweg wordt geleden.
Met andere woorden er moet van den spoorweg
gebruik gemaakt worden.
Dit propageeren en hier' kunnen en de
Kamers van Koophandel en de pers prachtig
werk leveren is het middel voor behoud van
iedere lün.
Reist en vervoert per spoor en het gerucht aal
aeker sterven.”
Zaondammers, en daardoor zaan we de dupe
geworven.' Ze h,ebbe er. ’n lampie uitgehaald.”
Ja, en toen verbood de boer den anderen ook
om in de schuur te slapen, tenminste, hü zette
er 'n bordje: verboden toegang.
In den loop van den nacht was een veldwach
ter het zestal heeren, die rustig de slaap des
vredes in de „loozz" genoten, en waarvan al
leen N. en B. verschenen waren, komen storen,
om ze een bonnetje te schrüven.
De kantonrechter bleek nog al ontvankelük
voor dit lange verhaal en maakte van de 8
<ye geèischt werden een vonnis van 3Of
de heerefi al een nieuwe slaapgelegenheid
hebben besproken, of dat ze nu de heele etap
pe in één ruk doen, hebben we vergeten te
vragen.
ten, die rechtstreeks tegen God en godsdienst
Ingaan. We weten, wat we aan deze menschen
hebben en spreker heeft er liever mee te doen,
dan met zoogenaamde Christenen, die de goede
christenen op een dwaalspoor willen brengen.
Dan zün er de agnostici, die redeneeren „Wat
zou ik me vermoeien met dingen van de boven
natuur, daar kom ik toch nooit achter."
Vervolgens zün erTle menschen van het „vrüe
onderzoek”, tot welke groep spreker vroeger zelf
ook behoorde. Het onderzoek van deze men
schen is zoo vrü. dat wanneer ze door middel
van» dat onderzoek door logisch redeneeren tot
het Geloof zouden komen, zü meteen uit de be
weging worden gegooid! Vooral in deze krin
gen is de onwetendheid over het Katholicisme
ongeloofelük groot.
Spreker zegt vroeger nooit iets begrepen te
hebben van wat de protestantsche theologen
hem leerden. Hü was al bang geweest geen
theologlschen knobbel te hebbent Toen spreker
echter later het „cathollca non leguntur” had
overtreden en katholieke theologische werken
ging lezen, werd hü getroffen door de logica
daarvan. Toen begreep hü de theologie wel in
tegenstelling met' vroeger! Zoo «was spreker tot
de ontdekking gekomen Roomsch te zün gewor
den Men zegt wel, bekeeren ia een werk van
de Goddelüke Genade, goed, maar dan is die
Genade gaan werken toen spr. besloot het ..ca
tholics non leguntur” te overtreden!
Als verstandige menschen dit verbod over
treden en logisch denken moeten ze noodwen
dig tot dezelfde conclusie komen als spreker.
(18 Jaar).
8 uur in Parkhotel Variété, Faveur.
x Dancing in het Hoornsch Koffiehuis, Kerk
plein.
8 en 10.10 uur Victoria-theater Jeanette
MacDonald en Allan Jones in „Tarantella”
(18 jtfr).
8 en 10 uur Wilson-theater Sonja Hennle in
„Gelukkige Landing". Op het tooneel variété.
De directeur van het St. Joaefstudlehuis, Fa
ther B. Vlasveld, sprak een hartelük woord van
welkom tot den spreker van den middag, oud-
mlnlster mr. H. F. Marchant, dié vervolgens on
der hartelük en langdurig applaus het pödium
betrad.
Spreker begint met te zeggen, dat h'ü zich tot
het laatst erteged had verzet om hief als spre
ker op te treden, omdat hü ervan overtuigd was
in dit gezelschap niets nieuws te kunnen vertel
len. Buitengewoon blü is spreker nochtans, dat
hü gekomen is. Het is zoo goea voor een buiten
staander om tusschen priesters te verkeeren!
Tot zün onderwerp .Priesters en anderden-
kenden" komend, merkt spr. op, dat hét zoo
Jammer is, dat andersdenkenden nfet in de ge
legenheid zün meer van nabü niet priesters
kennis te, maken. Mün heele leven, aldus spre
ker, Ia feitelük voorbügegaan, zonder priesters te
ontmoeten. Het is sprekers vaste overtuiging,
dat er minder andersdenkenden zouden zün, in
dien dit anders ware.
Spreker gaat vervolgéns over tot het geven
van een verklaring van de begrippen priesters
en andersdenkenden.
De Katholiek onderscheidt wel een natuur en
een Bovennatuur, maar ziet ze tegelük beide in
hun onafscheidelükheid. Dit wordt men hét
best bü verkeer met priesters gewaar. Spreker
heeft hier gezien sprankelend natuurlük leven
en tegelük een leven, dat geheel op de boven
natuur is gericht.
Wat nu zün andersdenkenden? Het meeren-
deel vag deze menschen denkt feitelük in het
geheel niet en zeker niet over de wereld van het
bovennatuurlüke. Er zün drie categorieën van
andersdenkenden; het zün zü. die opzettelük
niet denken, zü, die onwillekeurig niet denken
en zü. die wel denken, maar .anders” denken.
Spreker bespreekt dan nader deze catego-
H oe maar m«n galijk wil habbaa.
hoe minder men het krijgt
geroepen Is.
Verd. bekende alles grif. ,Ja, ’t is zoo, maar
t was noodzakelük.” Hü moest namelük spoe-
O- J. V., bakker uit Opmeer, had geen on
aardige büverdienste. 'a Zondags huurde hü
altüd bü een garagehouder een auto, waar
mee hü dan oude vrouwtjes, die moetlük kon
den loopen en graag wat voor zoon plesant
ritje over hadden, naar de kerk bracht. On-
derwül ging hü even een partütje biljarten,
waarna hü. als de kerk uitging, «de dames
weer af wachtte en naar huis transporteerde
Over de verschillende kwartjes. 4iede. oudjes
hem in de hand drukten, had hü het Woens
dagmiddag maar Hover ntetl
Als V. nu taxi-chauffeur geweest was, had
er geen haan naar gekraald. Maar daar hü
geen vergunning had, was hü in overtreding.
V. zei nog, dat hü het geld weer terugbetaalde
aan den eigenaar van defi wagen, doch de
ambtenaar meende, dat er ongetwüfeld nog wel
wat voor ham overschoot.
Verd. trachtte tenslotte de schuld op den
verhuurder te schuiven, maar die vlieger ging
niet op.
De ambtenaar bevond verd. schuldig' aan
het explolteeren van een huurgelegenheid. Het
is wel goed oude vrouwtjes te helpen, maar
niet zoo, dat je van den regen in den drup
kömtl
Na een eisch van 8volgde een vonnis
van 8—
Ook van Nederlandsche züde is het vaak ge
noeg betoogd door hen, die tn de gelegenheid
waren sonja Henie op üsfeesten en dergelüke
te ontmoeten: dat deze Noorsche sportgirl,
deze Olympische kampioene, dit eenvoudig
scontje zulk een allerliefst karakter heeft.
.de rcem, het succes, de glorie van het wereld
kampioenschap haar in het minst niet bad
der! bedorven, maar haar gelaten."Zooals zü al
tüd was: bemind door ieder, met wie zü .n
aanraking kwam. Deze Sonja toog naar Holly
wood, met een geweldig contract met een der
grootste filmmaatschappüen en daardoor be
schouwden sommigen haar als verloren
Sonja kwam naar Callfomié en had het
moeilijk. Al kon zü nog zoo geweldig schaatsen,
zü moest leeren filmen en er werd van haar
aanpassingsvermogen het uiterste gevergd. De
filmmenschen- hadden geduld met haar, ieder
een was vriendelük en toch was het een enor
me krachtsinspanning. Haar eerste film
i..Een meisje uit Duizend’’) werd eerlük is
eerlük! géén volledig succes, maar Sonja
!u ken ik de moeilükheden en nü weet
hoe ik ze moet overwinnen!” Want als
ooit iemand geleerd heeft van het aanschouwen
van haar eigen film, dan was het Sonja!
Vervolgens kwam „Op Glad Lis” (Thin Ice)
aan de beurt en het bleek, dat Sonja haar be-
ginners-moellükheden glansrük had overwon
nen, haar tweede film werd een kolossaal suc
ces.
Thans is haar derde film naar Nederland ge-
„Gelukkige Landing” geheeten. Sonja
o.itwilkkelt daarin een speeltalent van zulk een
intensiteit, dat de 20th Century-Foxfllm over
weegt, haar eens een hoofdrol te geven in een
film, die niets met sneeuw en üs te doen heeft
en die uitsluitend haar talent als actrice tot
uiting brengt.
Is Sonja nü over het paard getild? Neen! Zü
blüft hetzelfde eenvoudige kind van altoos
zü is geen zier veranderd, zü is Sonja. zooals
men haar altüd heeft gekend, peen diva-allu-
les voor Sonja! Steeds üverig. altüd zonnig er.
hartelük.
In deze creatie zal men hdar Vrijdag >n
Zaterdag tüdens de kermisweek in het Wilson-
theater kunnen bewonderen. Voor nadere bü-‘
zonderheden zie men de advertentie in dit
nummer.
Bovendien treden vanaf Zondag op het tbo-
reel op de Nederlandsche komieken Alex dé
Meester en Piet Köhler, bügestaan door Annls
van Aalten.
Alles büeen een zeer afwisselend programma,
waarvoor wü de ieeftüdsgrens op 18 jaar heb
ben gesteld.
vlotte muziek, die haar hoogtepunt be
reikt tüdens...,
DE CETEM: ....een schitterende show- en
operettevoorstelling. Dans, zang en spel zü"
perfect.... buitengewoon goed en verrassend
weergegeven.... de beste operette-film, die
wü totnutoe zagenTarantella is een be
zoek ten volle waard.
F. tuinder uit Andük, heeft het volste
vertrouwen in alles wat het Rük goedkeurt.
Daar zal toch zeker'wel niets aan manl^ee-
ren, dacht hü- Maar 't door rükskeur goedge
keurde achterlicht zal hem wel tot andere ge
dachten hebben gebracht. Bittere illusie voor
den jongeman. Ondanks het rüksmerk' was het
bolletje op een mooien zomernacht losgetrild.
Hü had het eerlijk niet geweten. „Dan moet
je maar omküken.” meende de ambtenaar
JEaar dan zie ik het nog niet,” zei het slacht
offer.
maar hard naast je fiets loopen en je
nek in een bocht wringen." opperde de kan
tonrechter een vernuftig plan, „dan zie Je het
misschien wel.”
Waar het bovendien nog bleek, «dat de Jon
geman van de Wognumsche kermis kwam,
■prak de ambtenaar de vrees uit voor swaaien-
de fietsers die geen licht dragen. B. bleef een
8 en 10.10 uur Victoria-theater Jeanette
MacDonald en Allan Jones in „Tarantella"
(18 Jaar).
8 en IO uur Wilson-theater Sonja Hennle In
„Gelukkige Landing”. Op het tooneel variété,
Sonja Henie treedt op in „Gelukkige
Landing". (Wilsontheater te Hoorn)
In dit verband bindt spreker den jongen
priesters op het hart de eenvoudige geloofs
waarheden aan de menschen toch in duidelijk
verstaanbare, eenvoudige taal te zeggen, zonder
omhaal van veel geleerdheid.
Bü de bespreking van de vierde categorie an
dersdenkenden wjjst spr. erop, dat onder deze
vooral de fintl-paplsten zitten. Zü zün van hup
uit zoo vüandig tegenover de Kerk, dat ze on-
geneeslijk zün. Deze menschen beschouwen bü-
voorbeeld ook de priesters als niet te goeder
trouw. Er is eenvoudig met die menschen niet
te redeneeren, hetgeen spreker met enkele eigen
ervaringen treffend illustreert.
Gelukkig zün er tenslotte ook rechtzlnige ge-
loovigen, die de katholieken goed gezind zijn,
men vindt ze voornamelük onder de Gerefor
meerden. Van de pogingen tot veréeniging van
alle christenen verwacht spreker niet veel. Er
zit voor ons nu eenmaal niets anders op dan
Intransigent te blüven. Christus was dit ook. Hü
kwam in de wereld Zün leer brengen, maar Hü
gaf die leer niet om ze door ons te doen amen-
deeren Christus gaf Zün leer aan de Kerk en
droeg Haar op ze onverkort en onvervalscht te
bewaren de eguwen door. Wü zün volgelingen
van Christus of wü zün het niet. We kunnen
het in ieder geval nooit gedeéitelUk zün. In een
peroratie richtte spreker zich meer speciaal tot
de jonge priesters, die nu uitgezonden worden
om Christus' leer in den vreemde te verkondi
gen en hü uitte zün groote bewondering en eer
bied voor het hooge ideaal van deze jonge men
schen, hun offerzin en hun absolute negatie
van het leven, - r
Gaat gü. zoo besluit spreker, het bevel van
Christus volbrengen, wü zullen U volgen met
onze gedachten en U steunen met ons gebed,
opdat God Zün zegen zal geven. (Langdurig ap-
plaus.)
Mgr. Bouter sprak een dankwoord. Spreker
wees erop, dat de missionarissen veel eerbied
hebben voor mr. Marchant, die yoor zün geloof
zooveel offers Bracht en Mgr. is den spreker
dankbaar voor zün uiteenzettingen, die voor de
Jonge priesters ongetwüfeld zeer verhelderend
zullen zün geweest. Spr. onderstreept het advies
van mr. Marchant: laat de priesters den an
dersdenkenden in zoo eenvoudig mogelijke taal
de waarheden van ons Geloof leeren Spreker
begroet in mr. Marchant een actief strijder
voor het Geloof, een apologeet, die oud is van
jaren, maar die een Jong hart heeft en vurig
in zün strüd „Voor God"!
Met een langdurig applaus stemden de
wezigen met de dankwoorden van den missie
bisschop in.
hield.
Hü had op 18 Juni op de Wüz*nd in Sibe-
karspel fietsend een paard geleid, en dat mag
niet; het paard kon wel een misstap maken of
op hol slaan en dan moet de leider wel mee
op de flets. Dat is natuurlük buitengewoon ge-
vaarlük, waarom de verordening in het leven
Amsterdammers, die voor ons kantongerecht
verschünen, lüken bü voorkeur wel visschers of
wegrenners te zün. Andere Mokummers zün in
deze contreien blükbaar weinig in overtre
ding. Een tweetal ras-echte Amsterdammers,
tevens visschers, waren wel zekere M. en B„
beidefi werkloos. Ze hadden echter geen enkele
overtreding bü het visschen begaan; ze hadden
onder Avenhorn op een stuk land geloopen,
waarvoor een bordje „verboden toegang" prük-
te. -
De ware toedracht evan de zaak bleek wel
amusant -te lün. Zondagmorgen in de vroegte
wilden er steeds een zestal werklooze Amster
dammers in de buurt van Ursem visschen en
daar het traject w^wat lang was voor, één
ruk, en daar ze tevens in het holst van den
nacht uit moesten, deden ze den rit in twee
etappes. Zaterdagsavonds: Amsterdam-»-Aveit-
horn en Zondags in de vroegte: Avenhorn
Ursem.
Nu moesten xe natuurlük in Avenhorn over
nachten en daartoe hadden ze een juffrouw
aangeklampt, die zoo bereidwillig was, onder
dak voor de zes fietsende visschers bü haar
buurman aan te vragen, die' het dan steeds
goed vond, ofschoon hü de heeren nog nooit
„We sliepen in eeif groote loozz.... wat fün
hoor," zei B.
Drie jaar lang was dat goed gegaan, eiken
Zaterdagnacht; steeds besprak de
van tevoren plaats en de heeren vonden even
eens altüd de zakken opgeschud; nooit was
het hun verboden, en een bordje hadden ze
nooit gezien.
„Maar, toen kwamme er ’n paar andere lui;
Jgar in jaar uit zorgt hat> Victoria-theater •er
voor, dat gedurende de kermis de filmliefheb
bers iets büzonders te genieten krijgen. Zoo
wist de Directie thans beslag te leggen op de
Metro Goldwyn Mayers' triomfllm: „Taran
tella”. meT Jeanette MacDonald en Allan
Jones
Met de film „Tarantella" heeft de regisseur
Robert I. Leonard een successtulf gevoegd bü
de reeks van goede, vaak uitstekende films,
welke’’hü roo in den loop der jaren heeft ge
fabriceerd. Want inderdaad mag ..Tarantella”
met eere genoemd worden. Het is een film,
gebaseerd op historische gronden, te weten den
Fransch-Spaanschen oorlog in den Napoleonti-
sehen tüd. En het gaat er in deze film om,"
een beeld te geven van* het feit, dat een spionne
.(Jeanette MacDonald als Nina Maria) voor
een oorlogvoerend land meer, veel meer kan
beteekenen dan de beste strateeg. Immers,
Jeannette MacDonald is hier de gevierde co
lors tuur-zangeres La Luciernaga en ze weet
alle manschappen van hoog tot laag om
haar vingers te winden. Nu wil echter het
toeval. dat ze in aanraking komt met eefi
I knappen charmeur, die zich aanvankelük voor
doet als een reizend jeunier, doch die zich ont
popt als een ^ransch officier, die in geheimen
dienst is getreden.
En doordat Nina Maria in Spaanschen
,4a.”t was kermis hé? en ik~ was effe mis,” splonnagedienst is, blüft een botsing on-
danks de groote genegenheid, die zü voor el
kaar hebben opgevat niet uit.
Want ten tüde dat de strijd het felst ont
brandt en de geliefden eikaars liefde bekend
hebben, worden ze vanéén gerukt en staan
ze bloot aan de verschrikkelijkste folteringen.
Het is n.l. Nina Maria mislukt, haar opdracht
te vervullen en dat bedroeft haar evenzeer als
gescheurd te zü» van den geljaMe des harten.
Het komt uiteraard nog allemaal netjes op
zün pootjes terecht, dat laat aieiv aanzien en
dat is ook niet het belangrijkste.
De film als geheel, is fün van opzet., span
nend van het begin tot het einde en valt voor
al ook op door het sublieme spel van de groote
actrice Jeanette MacDonald, die in deze film
weer zingt, dat het een lust is.
De ..Efcelserenade waarvan de melodieuze
muziek reeds bekend is geworden via radio en
gramophoon, brengt niet alleen de heele zaal
in vervoering, maar wordt een hoogtepunt in
de film, die werkelük alle andere creaties van
Jeanette MacDonald overtreft.
A. K arbeider uit Enkhuizen. leek op Het
eerste gezicht niet voor een kleintje vervaard
Bü nadere kennismaking bleek ook wel. dat hü
er heel wat „aan kon”. Hij stond terecht om
dat hü op 5 Juli, tüdens de Enkhuizer kermis,
zóóveel op had gehad, dat hü onmogelük op
zün eigen beenen had kunnen blüven staan.
(18 jaar).
Dancing in het Hoornsch Koffiehuis, Kert-
pletn.
Dancing in Hotel Geel, Kleine Noord.
Dancing in JDe Witte Engel--, Groote Noord.
c
8 en 10.10 uur Victoria-theater
MacDonald en Allan Jones in
(18 jaar).
2 en 4 uur Wilson-theater Matinée.
c8 en 10 uur Wilson-theater Sonja Hennle in
„Gelukkige Landing". Op het tooneel variété.
zei het slachtoffer. „Ik had in vier maanden
geen droppel meer gebrulkt."
,JEn daarvoor?”
.Daarvoor.dat- was -t feest, dat de klei
ne prinses geboren werd
„Den derden keer", peinsde de kantonrechter,
„dan bent u nu aan een boete toe. hé?”
„Maar dat kan voor dezen keer toch zeker
wel betaald worden, hé?” deed K. dan; „enne
ik heb niet veel gehad; -t Is bepaald ver
keerd 'vallen....”
De ambtenaar verdiepte zich niet in het aan
tal borrels, maar wel verwonderde hü zich er
over, dat K. niet wil gaan zitten. De boete
zal ongetwüfeld hoog zün, temeer daar hü
voor den derden keer veroordeeld wordt.
Doch verd. verzet zich met hand en tand te
gen hechtenisstraf.
En tenslotte komt dan de aap uit den
mouw. „Dat komt, me zuster is ook niet erg
lekker, hé!”
,Die wordt zeker boos op u?”vraagt de kan
tonrechter dan doodonschuldig langs z'n neus
weg.
Doch K. wil zich hierover .niet uitlaten. Die
krantenmenschen ook. die maar ^zitten te
schrüven,tzal hü wet gedacht'hebben.
Enfin, de ambtenaar vraagt toch drie da
gen principale hechtenis, waarop verd. nog
maals Vraagt, of het niet in een boete ver
anderd kan worden. Veel heeft de kanton
rechter hier niet op tegen. De straf van 8
of 8 dagen blükt nog mee te vallen ook.
a tenaar verdachte aan. --
Nadat eertt met een ongeduldig gebaar de
bril gezocht is en nadat ook het papier een
grondig onderzoek heeft ondergaan, komt de
Bennebroeker tot de ontdekking, dat het Jaar
tal wel goed is, maar dat daar boven&an toch
59 staat.
De felicitaties van den kantonrechter voor
het nog niet verloren jaar zün van harte ge
meend. maar daar heeft de veehouder niet
veel aan. Liever zag hü de boete geschrapt.
Maar nadat er een kleine formaliteit op het
papiertje vervuld is, wordt hü veroordeeld tot
een boete van 4.— of vier dagen schrift-
lesen. Wel een tegenvaller....
Tk y aar aanleiding van het ook in ons blad
opgenomen verslag van een conferentie
x van verschillende gemeentebesturen, die
belangen hebben bü het voortbestaan van de
spoot-weglün Zaandam—HoornEnkhuizen,
schrijft ons de heer Heil, stationschef te Hoorn,
dat het hem van bedoelde gemeenten een daad
van wijs beleid lükt, in dezen paraat te zün en
te blüven. Ook al behoeft er volgens dat ver
slag vooralsnog geen vrees te bestaan, dat het
gerucht van opheffing binnen afzienbaren tüd
Inderdaad werkelükheld zal worden. toch
herinnert de heer Heil aan het gezegde: re-
geeren is vooruitzien.
Daarna vervolgt de Hoornsche statlons-chef
„Hoewel we dus kunnen aannemen dat de lün
voorloopig veilig is, mag men niet vergeten, dat
voor het geboren worden van een gerucht toch
steeds een aanleiding moet rijn. Wanneer we
ons nu gaan afvragen, wat de aanleiding tot
het bovenvermelde gerucht kan zün, dan is het
antwoord daarop naar mün meening niet moei-
lük. Immers leder, die belang stelt in het spoor
wegvervoer, zal hebben opgemerkt, dat het ver
voer
Ondanks het prachtige zomerweertje was het
Woensdag in het Kantongerecntsgebouwtje be
paald druk te noemen. De vacantie-stemmlng
zat er nog niet in, wat tevens wel bleek uit de
aanwezigheid der vertrouwde figuren van kan
tonrechter, ambtenaar en griffier. Ofschoon de
eeizoensopruiming voor de winkels reeds ach
ter den rug is en vele winkeliers al eens gaan
denken aan den lappendag, verkeert het kan
tongerecht nog in oprulmings-stadium. Met een
flinke vaart werden ook dezen middag weer de
diverse zaakjes afgehandeld.
Allereerst verscheen de veldwachter Saai uit
Oosthuizen voor den kantonrechter, die mopst
getuigen in een aangehouden zaakje. Zekere 8
uit Amsterdam had bü de brug van Oosthui
zen zoodanig links gereden, dat een wielrüder
in de knel kwam %n om het veege lüf te red
den den berm maar was ingefietst. Veertien
dagen geleden had S„ geholpen door een
vrachtrüder uit Oudendük, beweerd, dat hü
onmogelük om half acht bü genoemde brug had
kunnen zün, want dat hü toen nog bü éên
klant in de Beemster zat. Belde heeren had;
den in het geheel geen veldwachter gezien en
betuigden hun volste onschuld aan het ge
beurde. En bovendien, de bocht was zóó las
tig, dat Je haar wel links moest nemen.
De veldwachter kwam als büzonderheid nog
vertellen, dat het een klein „Dee-kaa-weetje”
was, waarop de ambtenaar 30.of 20 dagen
vroeg. De kantonrechter nam genoegen met
10.of vüf dagen bruine boonen eten op ’s
Rüks kosten
dig ergens zün, en daarom was hü maar naast
het paard gaan fietsen. gezien had.
Nadat «de kantonrechter nog enkele vragen
gesteld had, die alle even beleefd en welwil
lend werden beantwoord, eischte de ambtenaar
