Uitvaart pater Perquin O.P
2k
De avonturen van een verkeersagentje
NEEM DAN EEN REXONA-BAD BN U
ORRIE
prof. dr. molkenboer
s.
-1
HANDELSWETENSCHAPPEN
VOELT ZICH WEER LEKKER OPGEKNAPT M
HOUDT DE LIJKREDE
Q
'M.Kk^KG 8 AUGUSTUS 1938
In aansluiting op Belgit
u
n
Europeesche Zwemliga
Rechterlijke macht
Erkenning van record»
UIT DE STAATSCOURANT
3
Haringvangsten
3
MMR I
De eerste waarschijnlijk het
volgende jaar
Kunstreizen door
Nederland
Groote belangstelling
in de kerk
Het nieuwe gebouw te Hilversum
u Ȇn schoonste bijdrage
tot het Apostolaat
DOOR
CHARLES
GARVICE
R.E.SJL. VELP
De lijkrede
«te» van den r V. SWJWJ,
ks
Reymer, burgei
it
(Gedeeltelijk gecorrigeerd.)
3
Privaat-docenten
6
i
ze
terende
dragen.
I
al aardig.”
A Wordt vervoted)
v
10
M
IS
ra
m
M
büna alle pluimpje» van baar lampje verloor, bleef dat van
den klvorsch heel.
De slimme kikvorach sette bet spelletje voort. Terwijl de kip
over dan paal balanceerde, Neef bil rustte op haar rug kitten.
V
:h
t-
51
er
et
re
rd
4.
m
▼an de Universiteit te FTeibi
icben Of, prof. dr. B. H. Mc
oe Wede hield, dr. D. Mi<
1-
i-
m
B-
m
4.
if
>-
ot
i-
»P
en mr. p/
Staate-
„Wat
Vraagt ons UITVOERIG PROSPECTUS voor
HET KAN U EEN JAAR STUDIE SCHELEN
U
1*
75
mat den dood. Pater Perquin was niet ge
woon vlug kamp te geven. HU was oen soar
vitaal man en nu werd hu Tuist in ȟn
vitaliteit getroffen. Hjj bracht alle reserves
in het veld om ook deze moeilijkheid te
overwinnen, zooals hü reeds zooveel moei
lijkheden in zjjn leven bad overwonnen.
Maar de beslechting van deae worsteling,
die door God Zelf werd opgelost, was zoo
ontroerend schoon, dat wü dankbaar moe
ten zjjn voor dit einde. Vijf weken beeft hü
op zjjn ziekbed moeten wachten om het
feest van den H. Dominlcus te bereiken. Op
desen feestdag nam de vader der orde zün
trouwen soon op. Zoo werd dit strijdbare
apostolische leven op bijzondere wüse ge
zegend door sUn geestelijken vader. Op dit
supreme moment kreeg hU de signatuur, dus
goedkeuring van zUn hooge overheid.
r- -e>
werk. Hierin Is Nederland voorgegaan en we
danken dit aan peter\Perquln. HU haalde de
kracht hiervoor uit zjjn dlep-mannelük geloof.
HU heeft ook den dank verdiend van de orde
der Dominicanen. Nooit stelde hü zjjn Domlnl-
caansche karakter zoodanig op "hen vóórgrond,
dat het anderen irriteerde. WU moeten ook de
orde dankbaar sUn, dat zjj pater Perquin heeft
willen afstaan voor dit radio-apcstolaat.
Zijn stoffelijk overschot zal in de aarde wach
ten op den Jongsten dag, waarop God zijn ver
heerlijkt lichaam zal oproepen om te deelen in
de eeuwige belooning.
Na deze lUkrede verrichtte pater provinciaal
B. Bchaab OP. de abeoute met dezelfde assis
tentie als bU de H. Mis.
Het stoffelijk overschot van pater L. H. Perquin O.P., opgebaard in de Sint
Dominicuskerk te Amsterdam, waar hij zooveel foren als pastoor heeft gestaan
Het leveüswerk van pater Perquin is be
loond door de opening van de nieuwe stu
dio, die de kroon zette op zjjn apostolaat.
HU kon nu zjjn Nunc dimittis zeggen,
want, zijn oogen hadden het heil gezien;
het heil van God, het heil'der zielen. Het
nieuwe gebouw te Hilversum Is de schoon
ste bijdrage van een priester aan het
apostolaat der Kerk.
Nu dit leven is voltooid, danken we God,
dat we Perquin hebben gehad voor dit groote
Hiertoe behoort de gedachte om hun
kunstreizen door Nederland te organiseeren,
zooals deze eenige jaren reeds in België wor
den gehouden, die elk ongeveer een week zul
len duren en waarbij gelegenheid geboden
zal worden, zonder te groote kosten van
een aantal van onze belangrijkste monumen
ten en museau onder bij uitstek deskundige
leiding kennis te nemen.
r' ‘De minister van On^rwU-s.' Kunsten ëri wè-
tenschappen, van oordeel, dat de schatten op
cultureel gebied, welke lp Nederland zjjn ver
gaard, door landgenoot en vreemdeling veelal
niet voDdoende gekend worden en daardoor thans
voor onze natie niet van zooveel beteekenls zjjn,
als mogelijk en wenschelljb ware, overweegt
verschillende denkbeelden ten einde in dezen
toestand wijziging te brengen.
Dr. B. J. Krijgsman, te Utrecht, is tot weder-
opzeggens toegelaten als privaat-docent'bü de
faculteit der wis- en natuurkunde aan de Rijks
universiteit te Utrecht, om onderwUs te geven
n de toegepaste dierphy^lologle.
Dr. Ir. A. M. de Wild, te ‘s Gravenhage, tot
wederopaeggens toegelaten als privaat-docent
bU de faculteit der letteren en wijsbegeerte aan
de Rijksuniversiteit te Utrecht, om onderwijs te
geven in de schildertechniek van oude meesters.
Hedenmorgen U In de kerk van den H.
Dominlcus aan de Spuistraa te Amster
dam de plechtige uitvaart gehouden van
pater L. H. Perquin. De H. MIs werd op
gedragen door den hoogeerw. pater B.
acbaab OP, provinciaal der E_E_PJ>. Do
minicanen. met assistentie van pater lector
J. Dito OP. als diaken en pastoor H. Smite
als subdiaken. Het koor, dat onder leiding
stond van dén heer A. Vranken, voerde de
driestemmige Requiemmis van Peros| uit.
Op het priesterkoor hadden plaats ge
nomen Z. Exc. Mgr.” Paolo Giobbe, Pause
lijk Internuntius, Z. E. Exc. Mgr. J. Hul
ben. blsschop van Haarlem, Z. H. Exc.
Hgr. W. Bduter, bisschep van Nellore In
Bntsch Indlë, Z. H. Exc. Mgr. dr. J. Olav
Smit. Kanunnik van den St. Pieter te
Rome, alsmede de hoogeerw. heer Kanun-
gik Mgr. dr. G. van Noort.
v
HU wordt daarom nu geëerd, maar in
het begin was spot en hoon zijn deel. Ben
pastoor moet daar Immers afblijven; die
hoort in den biechtstoel thuis. HU mocht
Immers geen sectarlsme in den aether
brengen; Welk een beperkt begrip van
apostolaat, waar pater Perquin zich ge
lukkig niets van aantrok. Langzaam ging
hü verder.
Lorrie lachte kortaf, sehel.
„Wat bedoel je?"
„Zal je zal je ze terugsturen?"
„Terugsturen? Waarom?' vroeg ae met een
roode vlek op iedere wang en onnatuurljjk schlt-
oogen. „Waarom zou ik zoo iets bar
doen? Neen, ik zal ae houden en
Ja,” ging ze met een bitter lachje
voort; „ik zal ae dragen om me er aan te her
inneren, dat ik eens gek genoeg was om te ge-
looven, dat iemand in deae wereld gelukkig zou
kunnen zün."
,Jk vind, ik vind, dat je ae moet terug
sturen,zei Greta zenuwachtig.
„Neen; ik zal ze houden. Waarom zou ik ze
terugsturen en herrie maken, zoodat er mis
schien ruzie komt tusschen mijn aanstaanden
man en zUn toekomstigen zwager. Dat zou niet
erg christelijk zün, Greta en het verwondert mü,
dat zoo n heilige als JU zulk een voorstel doet
Leg ze” ze wees met haar hand naar het
étui, doch vermeed er naar te küken „leg ze
op tafel in het salon bü de andere „zeldzame
en kostbare gaven” en zorg er voor, dat het
kaartje van lord Kendale zoo gelegd wordt dat
iedereen het goed kan zien."
Greta nam het étui aarzelend op en ging er
mee naar beneden. Lorrie bleef weer alleen.
De dag kroop voort, de uren, die haar over
bleven. werden steeds minder en büna iedereen
had het druk. Slechts twee personen in huls
schenen met de komende gebeurtenis niets te
maken te hebben en er-totaal geen belang in te
stellen: de eerste was de bruid, die alleen en
Pater Perquin was een apostel, een prediker
van heel bljzonderen aard. HU had alle eigen
schappen, welke vereischt zün voor een apostel:*
hij had een scherpen blik, een helder verstand,
een propagandlstischen Uver, een ontembaren
moed, een optimistisch humeur, waardoor hü
nooit gebukt ging onder de moellükheden HU
was een geboren leider, een goed soldaat van
Christus, die in zeker opclcht generalissimus
geworden; hü was een bUbelsche figuur die
met de eene hand opbouwde en met de andere
hand het zwaard voerde om zün bouwwerk te
beschermen tegen allen die bet wilden aan
vallen.
Op een der eerste dagen van de ,3de week
kunstreizen in België 1B3S”, welke van 4 tot 13
Augustus gehouden wordt, heeft mr. J. K. van
der Haagen. hoofdcommies aan het departement
van OnderwUs, Kunsten en Wetenschappen,
toen hü namens de deelnemers uit Nederland
een dankwoord sprak, medegedeeld, dat de
kunstreis In 1939. waarvan hierboven In het
bericht van den Regeerlngspersdienst sprake la,
zal georganiseerd worden In nauwe aansluiting
aan de 4de kunstweek (1939) in België. Mr. van
der Haagen merkte nog op, dat deze kunstwe
tten de verschillende aspecten zullen toonen van
een beschavingsgebied, dat vroeger nauw ver
bonden was en dat. niettegenstaande de politiek»
scheiding van beide landen, nog aan den be
zoeker van elk afzonderlük deel schoone pun
ten van overeenkomst biedt.
W 9M
wat mooi!" riep Greta uit. „Van wie
die zün, Lorrie. Ik dacht, dat je de
voornaamste cadeaux al lang had gekregen.”
Lorrie lichtte de juweelen uit de doos en zag
er een kaartje onder liggen. Ze nam het op,
las het en ze werd vuurrood.
„Van Guy Kendale voor Dolores Latimer met
de hartelUke wenschen van den gever,” las ze
met een schorre, heesche stem; toen Het ze bet
cadeau op tafel vallen en het kaartje er
bovenop en wendde zich af.
wat ga je doen, lieveling?" yroeg ze
y* Lorrie zwijgend den brief en Lorrie
“Siu om hem daarna weer zonder een woord
c***14*1, terug te geven.
later werd er door de post een
■•bracht. Dit was geadresseerd aan
als Ud van de tweede enkelvoudige kamer
hr. mr. L. J. M. van Sasse van IJsselt, presl-
ient,
en als plaatsvervangende leden van die kamer
nr. A. Blsschop Boele, mr. G. J. Kronenberg en
nr. P. A. J. Marres, allen rechter;
Wat de deelneming betreft, hlerbU woedt in
dë eerste plaats gedacht aan deskundigen bU
museumwezen en monumentenverzorging, archi
tecten, leeraren en loden van oudheidkundigs
vereenlgingen, soo uit Nederland als van bul
ten onae grenzen..
Naar alle waarschünlükhe^ zal de eerste van
die kunstreizen in 1939 worden gehouden.
Benoemd zün te Rotterdam:
als Ud van de tweede enkelvoudige kamer jhr.
mr. dr. G. W. van Vlerssen Trip, vice-president;
als lid van de derde enkelvoudige kamer mr.
H. de Bie, vice-president;
als Ud van de vierde enkelvoudige kamer mr.
dr. G. L van Oosten Slingeland, vice-president;
en voorts als plaatsvervangende leden:
van de tweede enkelvoudige kamer mr. F. O
Schalkwük en mr. L. van Lookeren Campagne,
beiden rechter;
van de derde enkelvoudige kamer mr. A.
Dirkzwager en mr. M. Franken, belden rechter;
van de vierde enkelvoudige kamer mr. B. F.
Verveen en mr. dr. J. M. de Moor, beiden rech
ter;
te ’s Hertogenbosch:
als Ud van de tweede enkelvoudige kamer mr.
F. C. A. M. Tilman, president.
en als plaatsvervangende leden van die ka
mer mr. C. W. VoUgraff en mr. J. M. Huizinga,
beiden rechter;
te Breda:
Voor de zielerust van den overledene werd
f,n de zUaltaren stille H.H. Missen gelezen door
Hgr. Th. Verhoeven, bestursUd van den K.R.O.,
pater Welter OP., redacteur van „De Bazuin",
en Mgr. B. Marschall uit Keulen, voorzitter van
bet Internationaal KathoUek Radiobureau.
Na de H. Mis besteeg de ordebroeder van
den radlo-prlester, prof. dr. B. H. Molken-
boer den preekstoel voor het houden van
de lUKrede. Hü begon met eraan te her
inneren, dat pater Perquin een lang en
zwaar ziekbed heeft gehad. HU heeft ge
streden en geworsteld met zün ziekte en
In 1926 werd voor de eerste maal de H. Mis
uitgezonden uit de St. Dominicuskerk, waar
over hü veel kritiek moest hooren. Maar de
blsschop van Haarlem en zün eigen overheid
hielden hem de hand boven het hoofd. De ra
dio groeide, pater Perquin bouwde voort; hü
werd meer dan pastoor van een parochie, hü
werd van beteekenls voor de geheele we
reldmissie. HU hief de missionarissen op Uit
hun eenzaamheid, en spr. noemde het verheu
gend, dat hier bü dezen uitvaartdienst, zoo
veel vertegenwoordigers van de missie aanwe
zig waren.
Volgens radiografisch te Schevenlngen ont
vangen berichten waren de vangsten van on
derstaande schepen als volgt:
8ch 72, -1 v. braadje: Sch M, 1 kantje; Sch
46, 1 kantje; Sch 135, 1 braadje; Sch 134, 3
kantjes; Sch 97, 5 kantjes; Sch 66 1 braadje;
Sch 102 id.; Sch 16, 3 kantjes; Sch 225, S
kantjes; Sch 87, 5 kantjes; Sch 332, 6 kant
jes; Sch 342, 1 braadje; Sch 197, 80 kantjes;
Sch 361, 3 kantjes Sch 186, 1 kantje; Sch 261,
1 kantje; Sch 130, 1 kantje; Sch 168. 1 baadje;
8ch 121, 1 braadje; Sch 118, 3 kantjes.
Van Rotterdam is in de Schevenlngsche ha
ven aangekomen het motorvrachtechip .Java”.
Met dit schip zal een lading haring naar Polen
worden verzonden.
peinzend op haar kamer zat en de tweede was
de oude man, die achterover leunde in een stoel
in zün stille studeerkamer.
's Middags kwam Seymour'Melford overwip
pen van De Dennen. Hü was altUd knap, maar
hü scheen nu knapper dan ooit. Er stond
triomph op zün gezicht te lezen, een schitte
ring van overwinning in zün stekende, donkere
oogen. Hü keek het salon zoekend rond en
scheen teleurgesteld, toen hü zag, .dat Lorrie er
niet was, maar even later glimlachte hü al
weer. Hü knikte tegen Blos, die een kleur kreeg,
alsof hü haar aanstaande was en hü maakte
gekheid met Giechel, die lachte toen ze hem
z&g. Hü was zacht, satünig, een en al vriende-
lükheld en zelfs de nichtjes vonden hem „nog
al aardig.”
Toen hU allen begroet had, vroeg hü zacht
aan Greta:
„Waar is Lorrie?"
„Op haar kamer,” antwoordde zü. ,Ze ze
is wat moe we hebben het erg druk gehad
ze is gaan rusten.”
„Stoor haar niet,” zei hü. „Diana is geko
men. Ze komt straks hier. Zeg maar aan Lorrie,
dat ze niet beneden hoeft te komen als as moe
is. Diana zal het niet erg vinden."
„Ik zal het haar zeggen,” zei Greta met neer
geslagen oogen en ae ging naar boven.
Ze vond Lorrie op haar bed liggen. De groote
reisdeken van sabelbont het laatste cadeautje
van haar bruidegom had ae over zich' heen
getrokken; haar donker, züdeachtige haar was
verward.
JSlaao iet" voeg Greta.
Spaamested te Haarlem, de heer J. J. W Boer-
rlgter. directeur der Vereenigde Katholieke
Pers, de vertegenwoordiger van de hoofdredac
tie van De Tüd, mr. 3. N. 3. E. Heerkens Thüs-
sen. namens de commissarissen der N.V. de
Spaamestad. vertegenwoordigers van de vereenl-
glng de Kath. Ned. Dagbladpers de neeren C.
M. Dosker en 3. Kuüpers. ir H. B. R. Boosman.
van de NAF, de heer H. j.,v. d. Pol, direc
teur van het Algemeen Nederlandsch Pers
bureau, het bestuur van de Alg. R. K. Propa
gandaclub afd. Amsterdam, kap. dlr. dr. C. L.
Walther Boer, de heer W. A Maas, mr. F.
Reymer, burgemeester van Hilversum.
Pater Perquin trad de laatste tien jaren van
zün leven meer naar bulten op, hü was toen
meer bekend geworden, maar daarvoor reeds
had hü gewerkt in de groote steden, waar hü
de voorbereiding voor zün wereldapostolaat on
derging. in het parochiewerk werd hü opgeleid
voor dit apostolaat.
En ook daar toonde b’J reeds de eigenschap
pen, welke hem later zulk een markante plaats
zouden geven. Hü werkte voor de verbreiding
van de katholieke pers, bü trok daarvoor het
gansche land door om propaganda te maken.
Eerst werkte h- te otterdam, later werd hij
overgeplaatst naar het hart van het land, naar
Amsterdam, waar hü pastoor werd In de Do
minicuskerk aan de Spuistraat. Hü aanvaardde
deze taak met religieuze en priesterlüke ge
hoorzaamheid, hoewel de parochie niet haar
beste Jaren tegemoet ging. Maar Pastoor Perquin
was de aangewezen man om het parochieleven
te organiseeren en aan te passen aan het mo
derne leven. Hü trok allen naar zün kerk, ook
de niet-katholieken, die hü wist te boelen door
zün welsprekend woord. Hü wist met groot In
zicht en voortvarendheid gebruiken op te rul-*
men, die weliswaar verantwoord waren, maar
die niet meer pasten in het moderne leven. HU
werd daarom vaak een afbreker, een beeldstor
mer genoemd, doch hü brak alleen af om beter
te 'kunnen opbouwen. D® kritiek trom hem
nooit uit den koers, want hü was strijdbaar
en stoer.
Hier ook heeft hü gewerkt aan de uitbreiding
van De Bazuin, hü heeft het geluid doen zwel-
4en over heel Amsterdam en heel Nederland.
Dt alles ook was voorbereiding voor zün radio
werk, want deze radio is een klaroen, een ba-
zuln, die klinkt tot In de verste uithoeken van
de aarde. De radio is een heerlük geschenk door
den Schepper aan de menschheld gegeven. Het
kan een propogandamlddel zün voor de kerk, 1
maar het kan ook een middel zün om kiemen i
uit te zaaien, die verderf brengen. Waakzaam
heid en weerbaarheid waren de eigenschappen i
van pater Perquin, die daardoor het belang van
de radio heeft begrepen. HU werd van parochle-
pastoor tot radlopostoor.
In de kerk, waarvan het voorste gedeelte was
gereserveerd voor de autoriteiten, en die tot
in de uiterste hoeken was bezet, Bevond zich
een groot aantal geestelüke en werekUUke auto
riteiten. Behalve de reeds genoemde bisschop
pen waren nog aanwezig tal van geestelüken
uit geheel Nederland, de Zeereerw. pastoors
ven Amsterdam en Hilversum, de Ordebroeders
na de diverse staties, oa.\prof. C. Friethoff
- prat. R. #el-
mboer OF, die
O.P., voort*
Prelat Marschall, Pater W. Kéller 8J. Deken
H. Frank, deken van Hilversum, prof. dr. A.
Smljers, pater J. Busé OB.C„ secretaris van
1 -I TTE
luk heeft een van de beste partijen meester te
worden? Ben ik de toekomstige vrouw van een
millionnairszoon. Zeg. Greta?”
^}e ziet er uit als een buitengewoon moot
meisje,” zet Greta met haar vriendelüke stem.
„Ach! Iedereen kan mooi zün. dat heb ik ja
al wel honderdmaal verteld 1 Zie Ik er uit alsof
ik een overwinning heb behaald? Dat wil ikl
Och! Je snapt er niets van! Ga maar vast naar
beneden!
Greta ging zonder let» te zeggen. Ze zag,
dat Diana al gekomen was Diana, de toekom
stige gravin van Latcham. Ze had een kostbaren
mantel aan over haar diner-Japon zü en Sey
mour zouden dien avond op de pastorie dineercn.
Haar mooi gezichtje glimlachte een lachje
van tevredenheid en zelfvoldoening. Zü had
Lorrie niet gezien sinds hun beider verloving en
zü verlangde er naar haar in haar vernedering
te kunnen aanschouwen, hoewel de vreugde, wasu-
mee ze dit onderhoud tegemoet sag, niet in haar
groote slaperige oogen te lesen was en ook de
glimlachende lippen niets »*n haar aandoenin
gen verleden.
lorrie komt dadelijk naar beneden," sM
Greta. Maar terwül se nog sprak, ging de deur
open en Lorrie verscheeq. Kr wae een blos op
haar wangen, haar oogen schitterden. Daarbü
kwam de prachtige japon en het mooie ge
schenk, zoodat ze er wei uitzag als degene, die
ae wenschte voor te stellen.
mejuffrouw Dolores Latimer en werd naar
Lorrie's kamer gebracht, waar ze zat te midden
van haar reisjaponnen en haar uiteet.
„Nog een cadeau," zei Greta. „Raad eens van
wie het is?” voegde ze er zenuwachtig bü-
Lorrie keek op met lustelooee onverschillig-
heid. .Misschien van den koning van de Kannl- I bürsch
balen-ellanden,” zei ze, „wat kan het me
schelen? Ga Je het hier openmaken?" want
Greta had een hamer en nüptang meegebracht.
„Asjeblieft niet, mün hoofd kan niet tegen dat
gehamer.”
Maar het kostte niet veel moeite om het
houten kistje te openen en Greta hasüde er een
étui van sandelhout uit.
,Maak het open, Ueveling,” zei ae.
Lorrie gehoorzaamde lusteloos. Ze lichtte het
deksel op en zag een prachtig stel sieraden uit
paarlen en granaten bestaande. Het geheel was
rük en kostbaar genoeg om ieders verrukking
op te wekken, maar er kwam geen kleur op
Lorrie’s wangen. 4
„P,
kunnen
de Vereenigde Missionarissen, de hoogeerw. heer
F. A H. van de Loo, Offlclaal van het Aarts
bisdom. dr. G. Gorris voorzitter van de
KatMUeke Ehcyclepodie, kolonel mgr. 3. 3. 3.
Noordman, hoofdaalmoezenier van Leger en
Vloot en pastoor C. J. Wlllenborg.
Minister mr. M. P. L. Steenberghe ci
Teullngs vertegenwoordigden de R. K.
psrtü.
B(j de wereldlüke autoriteiten w^ren
voorts Ar. B/
vertegenwoordiger van den dlrecteur-generaal
vsn P.T.T„ ir. A. Dubois, directeur van de
Nozems, ir. H. J. Boetje, hoofdingenieur der
Telegrafie en Telefonie; P. A. Enserinck, dr.
Bslth. v. d. Pol, namens dr. A Philips, ir. Gles-
kes, directeur der Nederlandsche Seintoestel-
lenfsbriek, H. v. Wely. namens het weekblad
.Do Bazuin”, mr. A. v. d. Deure, voorzitter van
de NDJLV., G. de Clercq, voorzitter van de
A.VR.O. F. P. A. van Gheel Glldemeester, al-
femeen secretaris van de A VJt.O.. het bestuur
van de VARA, het bestuur van de VFH.O,
lr. Bongaerts, namens de Katholieke Tweede
Kamerfractie, de besturen van de Diocesane
Contact Commissies van den K.R.O., prof. dr.
Alph. Steger, namens de „KathoHeke Actie voor
God”, /nr. dr. T. 3. Verschuur, voorzitter van
do RK.S.P., Ph. van Ommeren, voorzitter Rot
terdams Philharmonisch Orkest, de heer Henri
Hermans, dirigent van het Maastrichts Stede-
Uik Orkest, dr. M. Hankard, secretaris van
Radio Cathollque Beige, de hfer P. Branden-
hirg, vertegenwoordiger van de B.EJt.C., de
directie van de N.V. Liradim en Mttl. de heer
O Lemens, secretaris van den Katholieken
Vlsamschen Radio Omroep, dr. C. Fehmers, de
teer C. F. 3. Verbeek, wethouder van Hilver-
■um. prof. 3. Schmutzer, de heer C.P. Ooms,
“merw de directie der N.V. Drukkerij de
’■^hindert niet, liefje," zei Greta kalmee-
Jiet is nog maar voor één dagje. Morgen
7, w en ben Je ons allemaal kwüt" en ze
«net een teeder gebaar haar arm om
“vrie s middel.
-»«. nog maar één dag," zei Lorrie, niet met
te«e,s£n’ Wo"end’ •uï- berustend, met
^MateurUjk WM lord Kendaie, die met een
.v*11 den bruidegom verloofd was, ge-
T™«rd, evenals Diana zelf. Diana werd van-
De Dennen verwacht, maar Guy had de
^“^“■Ing tot nu toe niet aangenomen en
terilU' dl* vroeg D0"1® tech af: „Zal hü
w* sS?*1**8 werd ^te beantwoord, want
"am een brief niet voor Lorrie, maar
2/*J3rBte. en het wapen van Latcham stond
tet P®*1" r««els schreef hü,
«ten kon laten, maar dat hü de bruid
"ï*«Abaar geluk wenschte.
„Slapen, neen? Waarom zou ik?” gaf ze
mlddellük ten antwoord. „Ik lig hier alleen
wat rust te hebben. Wat doen jullie allemas
^Seymour is beneden, liefje," zei Greta.
„Zoo.” Het kwam er onverschillig uit en
trok de deken nog dichter om zich heen.
„Ja, en Diana is thuisgekomen. Ze komt
straks hier, maar Seymour zegt, dat Je niet be
neden hoeft te komen, als Je moe bent.”
Lorrie sprong van het bed af, haar oogen
schitterden.
„Och kom! Het is heel vriendelük van hem.
Waarom zou ik haar niet goeden dag gaan
zeggen? Denkt hü, dat ik bang ben? Natuurlük
ga ik naar beneden!” En met haastige, zenuw-
achtige bewegingen begon ze haar haren te
ordenen.
,Jk ik wil ook een van mün nieuwe japon
nen dragen de mooiste die ik heb hoor je
me Greta? En en mün diamanten armband.
Neen, wacht!” Haar gezicht werd een oogen-
blik vuurrood. ,Jk zal de sieraden aandoen, die
lord Kendale gestuurd heeft,”
Greta hielp haar de prachtige Japon aan
trekken en haalde toen het sandelhouten etui.
Maar toen ze het deksel opllchtte, zei Lorrie op
scherpen toon:
„Wacht, ik zal ze zelf aandoen."
Ze nam de schitterende Juweelen en deed ze
met haar koude vingers om hals en armen. Ze
stond recht voor den spiegel en bekeek zich zelf
met critische openhartigheid..
„Zie Ik er uit als een bruid, een vroolüke
en gelukkige bruid. Grote? Zto ik er uit
-•alsof ik het meisje ben. die het groote ge-
;y Fortmaif vertegenwoor,-
Raad, mr, 3. F. v. Royen,
In het bestuur der Europeesche Zwemllga
werden herkozen de heeren Drigny (Frankrük),
Hauptmann (Tsjechoslovaküe). Fem (Enge
land), dr. Donath (Hongarüe) en R. O. Brewltz
(Dultechland).
Onmiddellük na het beëindigen van de Eu
ropeesche zwemkampioenschappen zal te Londen
het congres van den Internationalen Zwembond
(F.I.NA.) worden gehouden.
Een groot aantal prestaties werden als Euro-
peesch record erkend, o.a. die van Rle van Veen
op de 200 M. bórstcrawl, van Cor Klnt op de
200 M. rugslag en van Iet van Feggelen op de
400 M. rugslag.
De volgende Europeesche records werden ge
homologeerd:
Heeren: 200 M. bórstcrawl: B. Borg (Zweden)
2 minuten 119 sec., gevestigd op 17 April 1938
te Aarhuus.
100 M. schoolslag: 3. Cartonnet (Frankrijk)
mln. 9.8 sec., 6 Augustus 1937 te Toulouse.
200 M. schoolslag: J. Balke (Dultechland)
min. 38.3 sec., 2 Maart 1938 te Hamburg.
400 M. schoolslag: A Heina (Dultechland)
min. 43.8 sec„ 10 Februari 1938 te Kopenha
gen.
500 M. schoolslag: 3. Balke (Dultechland) 7
min. 263 sec., 5 Maart 1938 te Bremen. 1
100 M. rugslag: H. Bchlauch (Dultechland)
1 min. 6.8 sec., 6 Februari 1938 te Duisburg.
200 M. rugslag: H. Bchlauch (Dultechland)
2 mln. 29.8 sec.. 8 Februari 1938 te Kopenha
gen.
4 x 100 M. bórstcrawl estafette: Hongarije. 4
min. 2 sec., 13 Juli. 1938 te Boedapest.
Dames: 200 M. bórstcrawl: R. van Veen (Ne
derland) 2 mln. 24.6 sec., 36 Februari 1938 >te
Rotterdam.
400 M. bórstcrawl: R. Hveger (Denemarken)
5 mln. 19 sec., 16 Januari 1938 te Kopenhagen.
MHHNHbrArawl: A. Hveger (Denemarken) I
16 mln. 39.1 sA. 1 Mei 1936 te Kopenhagen.
1500 M.^borstcrawl: R. Hveger (Denemarken)
21 mln. 45.7 sec., 3 Juli 1938 te Helslngoer.
200 M. rugslag: C. Klnt (Nederland) 2 mln. 41
sec., 17 April 1938 te Aarhuus.
400 M. rugslag:'' I. van Feggelen (Nederland)
5 min. 41.4 sec., 13 Februari 1938 te Amster
dam.
4 x 100 M. bórstcrawl estafette: Denemarken
4 min. 29.7 see., 8 Februari 1938 te Kopenhagen.
