De onveiligheid
v&fiaal uan den dag
De avonturen van een verkeersagentje
de 4/it te?
a.5t van
I2W
Sjanghai
neemt toe
H’l
PE NIEUWE SPORTZEEP
0RR1E
gewapende lijfwacht
TE HUUR
w» t
in
NEEM DAN EEN REXONA-BAD EN U
KANDELSWETENSCHAPPEN
VOELT ZICH WEER LEKKER OPGEKNAPT
l
MAANDAG 8 AUGUSTUS 1938
Kunstreizen door
Nederland
s
stug
•hu
HUUR
In aansluiting op België
Opnieuw
Europeesche Zwemliga
Erkenning van records
BIGGENMERKEN
UIT DE STAATSCOURANT
Privaat-docenten
EN
i
(Wordt vervoied)
A
Speelholen rijzen uit
den grond op
De eerste waarschynlyk het
volgende jaar
Allerlei misdadigers en gespuis
hebben in de stad hun
toevlucht gezocht
TERAARDEBESTELLING VAN
LUITENANT SWARTJES
KIND OVERREDEN EN
GEDOOD
RK-
U
enen
lagen
n ba-
l«t-
werd
Val
uer»
met
laats
ïioer
allen
DOOR
CHARLES
GARVICE
denüaj
r zo'N
x —oh «Ad is toch
AMNRAfWW VOOR JE
BODY
RX.SA. VZXP
-Slaap je?” voeg Greta.
Rechterlijke macht
oe meer man gelijk wil hebban.
PANTSERAUTO TE
j#ex en de
siphon
i
!StuS
begin
tie-
voor
REXONA
luk heeft een van de beste partijen meester te
worden? Ben ik de toekomstige vrouw van een
O
op
i
i
kso.
tou-
Naar alle waarschijnlijkheid zal de eerste van
die kunstreizen in 1939 worden gehouden.
ken.
mat
L*
Ta
tum
Omstreeks 7 uur was Vrijdagavond het 4-jarig
zoontje van de familie Strujjk uit de Tweede
Akkermuntstraat te Eindhoven op de treeplank
van de autobus van den stadsverkeerdlenst ge
kropen. Toen deze wegreed bleef de jongen zit
ten; de chauffeur bemerkte hiervan niets. Bij
'n hoek werd de jongen van den bus geslingerd
en kwam voor de achterwielen terecht. HU was
op slag dood.
irvsr»
den
ierop
n in
orlte,
sal
t de
9 de
café
i de
zfjn
heer
zich
rd de
ver
welk»
ctlsch
letten
ul tin-
nl tge-
lichta
chter
icing
veel
Call
hand
van
werd
n So-
i van
doen
over-
1.
„O,
kunnen
Ma-
rtek.
mi-
Ma-
urg;
lan-
hia-
x>m-
Enid
ustus
x>ten
n tot
Litiag
d de
trr-
tegen
n.
si de
atige
wane
sd te
wur-
tande
espens en munitie meester te maken voor de
guerlllabenden van Sjanghai.
Boeven, zoowel van Chlneesche als van andere
nationaliteit, die denken dat het in Sjanghai’»
troebel water goed visschen Is.
Ttaslotte vluchtelingen, die door honger en
gebrek tot misdaad gedreven zUn.
Bovendien zjjn er doortastende benden ge
wapende bandieten, die alle verschillende soor
ten misdadige beroepen als echte gangsters be
oefenen, hetgeen door den oorlog mogelUk is.
en meedoogenloos optreden om een monopolie
positie te verwerven. De voornaamste dezer
beroepen bewegen zich op het gebied van den
handel In blanke slavinnen, de jacht op wape
nen. het op de markt brengen van gesmokkelde
goederen en het teirorlseeren vgn speelholen.
De Jacht op wapenen heeft niet alleen ten doel
de Chlneesche guerlllabenden van wapenen te
voorzien, doch tevens de beloontngen In de
•acht te sloepen, die de politie en de Japansche
autoriteiten uitgeloofd hebben voor de „ont-
dekklnv" van wapenen te Sjanghai
Eindelijk is er nog een groot leger gewone
misdadigers, die de internationale nederzetting
bestoken. Dit Is samengesteld uit degenen, die
tijdens de vijandelijkheden uit de gevangenis
tal ontsnapt zijn en uit lieden, die door de
Met
Wat de deelneming betreft, hierbij wordt in
de eerste plaats gedacht aan deskundigen bü
museumwezen en monumenten verzorging, archi
tecten, leeraren en leden van oudheidkundige
vereenlgingen, zoo uit Nederland als van bui
ten onze grenzen..
Dr. B. J. Krijgsman, te Utrecht, is tot weder-
opzeggens toegelaten als privaat-docent bij de
faculteit der wis- en natuurkunde aan de Rijks
universiteit te Utrecht, om onderwijs te geven
n de toegepaste dlcrphysiologie.
Dr. ir. A. M. de Wild, te ’s Oravenhage, tot
wederopseggens toegelaten als privaat-docent
bjj de faculteit der letteren en wijsbegeerte aan
de Rijksuniversiteit te Utrecht, om onderwijs te
geven in de schildertechniek van oude meesters.
Deze advertentie, ^le men volgens Reuter dag
B, dag uit in een der voornaamste dagbladen
na Sjanghai kan lezen, is wel een sterk spie-
gend symptoom van de wetteloosheid en den
chaotischer! toestand, die zich In de binnenstad
van Sjanghai heeft ontwikkeld, sinds een jaar
geleden de vijandelijkheden In China zich tot
d* stad hebben uitgebreid.
In een andere advertentie vindt men aange
boden:
1
als lid van de tweede enkelvoudige kamer
hr. mr. L. J. M. van Basse van IJsaelt. presl-
lent,
en als plaatsvervangende leden van die kamer
mr. A. Blsschop Boele, mr. O. J. Kronenberg en
nr. F. A. J. Marree, allen rechter;
te Maastricht:
als lid van de tweede enkelvoudigs kamer mr.
O. M. J. Bonhomme, president,
en als plaatsvervangende leden van die kamer
mr. F. I. J. Janssen, vice-president, mr. J. O. H.
Oadiot, mr. Th. van Doorninck, mr. A. E. W.
Hustinx, mr. B. J. M. H. Rilland, mr. H. M. F.
H. Schillings en mr. Ch. J. J. M. Petit, allen
rechter;
te ’s Gravenhagc:
als Ud van de tweede enkelvoudigs kamer mr.
H. W. E. Klomp, rechter.
en als plaatsvervangende leden van die kamer
mr. H. Ha ga, mr. G. H. B. van den Boom, mr.
H. van Wageningen, mr. J. L. L Wery, mr. A.
J. Paulus, mr. A. W. J. van VrUberghe de Co-
nlngh. mr. A. Tkman van Burck, allen rechter;
te Leeuwarden
als lid van de tweed enkelvoudige kamer mr.
C. W. Sthceman, president,
en als plaatsvervangende leden van die kamer
mr. B. Ph. baron van Harinxma thoe Blooten,
mr. H W. A. BchipperiJn. belden rechter.
te Middelburg:
als plaatsvervangende leden van de enkel
voudige kamer mr. W. M. O. Jolles, president,
en mr. C. E. Muller, rechter;
te Utrecht:
mr. M. E. Havelaar. president, mr. O. Veen,
mr. De Visser en mr. J. J. Plugge, allen rechter.
vrocttjke
er uit
ge-
Op een der eerste dagen van de ,3de week
kunstreizen in België IBM welke van 4 tot 12
Augustus gehouden wordt, heeft mr. J. K. van
der Haagen, hoofdcommies aan het departement
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen,
toen hjj namens de deelnemers uit Nederland
een dankwoord sprak, medegedeeld, dat de
kunstreis in 1939. waarvan hierboven in het
bericht van den Regeertngspersdlenst sprake is,
zal georganiseerd worden in nauwe aansluiting
aan de 4de kunstweck (1939) in België. Mr. van
der Haagen merkte nog op, dat deze kunst we
ken de verschillende aspecten zullen toonen van
een beschavingsgebied, dat vroeger nauw ver
bonden was en dat. niettegenstaande de politieke
scheiding van belde landen, nog aan den be
zoeker van elk afzonderlijk deel achoone pun
ten van overeenkomst biedt.
Da minister van Onderwijs. Kunsten en We
tenschappen, van oordeel, dat de schatten op
cultureel gebied, welke in Nederland zijn ver
gaard, door landgenoot en vreemdeling veelal
niet voldoende gekend worden en daardoor thans
voor onze natie niet van zooveel betreken!» zijn,
als mogelUk era wenschelük ware. overweegt
verschillende denkbeelden ten einde in dezen
toestand wijziging te brengen.
Hiertoe behoort de gedachte om hun
kunstreizen door Nederland te organise* ren,
zooals deze eenige jaren reeds in België wor
den gehouden, die elk ongeveer een week zul
len duren en waarbij gelegenheid geboden
zal worden, zonder te groote kosten van
een aantal van onze belangrijkste monumen
ten en museau onder bij uitstek deskundige
leiding kennis te nemen.
oogen. „Waarom zou ik zoo iets bar
doen? Neen, ik zal ze houden en
Ja.” ging ze met een bitter lachje
voort; Jk zal ze dragen om me er aan te her
inneren, dat ik eens gek genoeg was om te ge-
looven. dat iemand in deze wereld gelukkig zou
kunnen zijn.”
,Jk vind, ik vind, dat je ae moet terug
sturen.” zei Greta zenuwachtig.
„Neen; ik zal ze houden. Waarom zou ik ze
terugsturen en herrie maken, zoodat er mis
schien ruzie komt tusschen mijn aanstaanden
man en zijn toekomstigen zwager. Dat zou niet
erg christelijk zijn, Greta en het verwondert mij,
dat zoo’n heilige als Jij zulk een voorstel doet.
Leg ze" ze wees met haar hand naar het
étui, doch vermeed er naar te kijken ,Jeg ae
op tafel in het salon by de andere „zeldzame
en kostbare gaven” en zorg er voor, dat het
kaartje v»n lord Kendale zoo gelegd wordt, dat
iedereen het goed kan zien.”
Greta nam het étui aarzelend op en ging er
mee naar beneden. Lorrie bleef weer alleen.
De dag kroop voort, de uren, die haar over
bleven. werden steeds minder en bijna iedereen
had het druk. Slechts twee personen in huls
schenen met de komende gebeurtenis mets te
maken te hebben en er totaal geen belang in te
Stellen; de eerste was de bruid, die alleen en
millionnalrszoon. Zeg, Gretal"
,Js ziet er uit als een buitengewoon mooi
meisje," zei Greta met haar vriendelijke stem.
„Ach! Iedereen kan mooi zijn, dat heb Ut je
al wel honderdmaal verteld! Zie ik er uit alsof
ik een overwinning heb behaald? Dat wil ik!
Och! Je snapt er mets van! Ga maar vast naar
beneden!
Greta ging zonder iets te zeggen. Ze sag.
dat Diana al gekomen was Diana, de toekom
stige gravin van Latcham. Ze had een kostbaren
mantel aan over haar diner-japon zij en Sey
mour zouden dien avond op de pastorie dineeren.
Haar mooi gezichtje glimlachte een lachje
van tevredenheid en zelfvoldoening. Zij had
Lorrie niet gezien sinds hun beider verloving en
zij verlangde er naar haar in haar vernedering
te kunnen aanschouwen, hoewel de vreugde, waar
mee ae dit onderhoud tegemoet zag, niet in haar
groote slaperige oogen te lezen was en ook de
glimlachende lippen niets van haar aandoenin
gen verleden.
„Lorrie komt dadelijk -naar beneden." zei
Greta. Maar terwijl ze nog sprak, ging de deur
open en Lorrie verscheen. Er was een blos op
haar wangen, haar oogen schitterden. Daartoy
kwam de prachtige japon en het mooie ge
schenk. zoodat ze er wel uitaag als degene, die
ae wenschte voor te stellen.
De beide bedrijven, die deze advertenties
pissteen, doen uitstekende zaken, naar men
zegt En geen wonder, want Sjanghai wordt
»oo langzamerhand de „ongezelligste" stad ter
wereld.
De mannen, wier daden de bevolking met
rhrik vervullen, zijn misschien niet zoo schil-
deracbtlg als de „bierkoningen" en de drank-
imokkel&ars van vroeger uit Chicago, zij zijn
niettemin een even gevaarlijke bedreiging voor
de ruzt !n de stad. Zjj vallen in hoofdzaak on
der de volgende rubrieken:
Chlneerche patriotten, die hun revolvers op
iedereen leegschieten, die van hulpverleening
aan de Japanners verdacht wordt.
Chlneesche .guerllla-fouriers”, die overvallen
en beroovlngen plegen met het doel zich van
e gladharlge terrier Rex scheen te slapen,
1 want z’n kop rustte op z’n voorpooten en
z’n oogen waren gesloten Maar toch boor
de hl), dat z’n baas op stond. Slaperig opende
hij z’n oogen. Ja. z’n baas scheen wat te gaan
drinken. Hij vulde tenminste een kwart glas met
whisky, lengde het met soda-water aan en wierp
toen, geamuseerd, een blik op Rex, die met
z’n staartje kwispelde
Voor de aardigheid en om het beest een beetje
te plagen, hield mijnheer Jelgers den siphon
met sodawater m de hoogte en mikte op Rex.
In een oogenblik was de terrier overeind en
sprong, nijdig blaffend, op. Zachtjes drukte
mijnheer Jelgers op den trekker, waardoor het
bekende gesis ontstond, dat in Rex' ooren een
vreeselijk geluld was.
Wat een akelig ding was soo n siphon toch!
.lex scheen het voorwerp zijner ergernis te willen
pakken en te vernielen, want dat sissen en brui
sen was een vreeselljke kwelling in z’n honden
leven. HU ging op z’n achterpooten staan en
trachtte met z’n voorpooten het glazen voor
werp te grijpen. Maar dat lukte zoo gemakkelijk
niet.
„Goed zoo! Heel goed, ouwe jongen! Pak *m!"
vuurde de baas aan.
„O, domme Rex," zei mevrouw Jelgers, „zal
je dan nooit aan dat ding wennen? De baas
heeft je er al zoo dikwijls mee geplaagd."
Rex stond nog steeds op z’n achterpooten en
blafte. HU kon het ding niet tusschen z’n poo
len of z’n tanden krUgen en daarom blafte hu
maar door. Z’n baas had er plezier in en lachte.
Rex' kwaadheid yond hU grappig Opnieuw
deed de hond een sprong naar den siphon.
„Pak ’ml Brave hond! Pak ’m!" tergde mUn-
heer Jelgers.
Maar de terrier begreep toch, dat het geen
nut heeft te buten naar iets, waar je toch je
tanden niet in kunt zetten.
„Stil Rex, kalm,” vermaande mevrouw. „Kom
hier en ga liggen.’ en ae klopte ultnoodigend
op haar knie.
Rex blafte nog eens extra hard, draalde dan
z’n rug naar den siphon toe en liep naar z’n
meesteres. Z’n staartje kwispelde, maar z’n keel
maakte ontevreden, grommende geluiden.
„Wat een gek beest is die hond toch!” meen
de de heer des huizes.
„Hoe kom je er bjj? HU is een schat,” zei z’n
vrouw.
„Nu ja. maar hü is suf en onhandig, geen
verstandige hond."
„HU i» m’n brave Rex," fluisterde mevrouw
in t opr van haar lieveling.
Rexkwispelde weer met z’n staartje.
.HU is een lafaard." begon mUnheer Jelgers
weer. „Als hij een anderen hond tegenkomt,
gromt hy, maar als waakhond is hy nog minder
waard dan een poes."
„Nu ja, erg waakzaam is hU niet, dat geef ik
toe. maar toch is hU een schat.” hield mevrouw
vol.
Rex stond op en legde z’n pooten op haar
knieën en z’n kop op z’n pooten. HU begreep
dat ze over hem praatten.
„HU Is zoo aanhankelUk,” prees z’n meesteres.
.Dat is waar, maar hU is zoo dom en hard-
leersch. Hoe lang plaag ik hem nu al met met
dien siphon en nog altyd is hU er niet aan ge-
.het U
Vraagt ons UITVOERIG PROSPECTUS voor
®T KAN U EEN JAAR STUDIE SCHELEN
In het bestuur der Europeesche Zwemliga
werden herkozen de heeren Drigny (FrankrUk).
Hauptmann (TsjechoslovakUe). Fern i Enge
land), dr. Donath (Hongarye) en R. O. Brewltz
(Dultschland).
OnmiddellUk na het beëindigen van de Eu
ropeesche zwemkampioenschappen zal te Londen
het congres van den Internationalen Zwembond
(F.I.NA.) worden gehouden.
Een groot untal prestaties werden als Euro-
peesch record erkend, o.a. die van Rle van Veen
op de 200 M borstcrawl. van Cor Kint op de
200 M. rugslag en van Iet van Feggeler op de
400 M. rugslag.
De volgende Europeesche records werden ge
homologeerd
Heeren: 200 M. borstcrawl: B. Borg (Zweden)
Van IS tot 23 Juli zUn aangebracht 51.OM
(v. j. 36.518) biggenmerken.
Van de toekenning 1938 zUn tot 23 Juli
1.006.861 merken gebruikt, tegenover 950.911
merken van de toekenning 1937 op het overeen
komstige tUdstip van het vorige jaar.
Voor een juiste beoordeellng dlenë, dat van
1 Januari tot genoemden datum in totaal
1.269.590 (v. j. 1.101.060) biggen zUn gemerkt.
Lorrie lachte kortaf, schel.
„Wat bedoel je?”
„Zal je zal je ze terugsturen
„Terugsturen? Waarom?” vroeg ze met een
roode vlek op iedere wang en onnatuurlUk schit
terende
baarsch
dragen.
peinzend op haar kamer zat en de tweede was
de oude man, die achterover leunde in een stoel
in zUn stille studeerkamer.
’s Middags kwam Seymour Melford overwip
pen van De Dennen. HU was altUd knap, maar
hU scheen nu knapper dan ooit. Er stond
triomph op zUn gezicht te lezen, een schitte
ring vim overwinning in zUn stekende, donkere
oogen. HU keek het salon zoekend rond en
scheen teleurgesteld, toen hU sag. dat Lorrie er
niet was, maar even later glimlachte hU al
weer. HU knikte tegen Blos, die een kleur kreeg,
alsof hU haar aanstaande was en hU maakte
gekheid met Giechel, die lachte toen ze hem
zag. HU was zacht, saUjnlg. een en al vriende
lijkheid en zelfs de nichtjes vonden hem „nog
al aardig.”
Toen hü allen begroet had, vroeg hü zacht
aan Greta:
„Waar is Lorrie?"
„Op haar kamer.” antwoordde zU -.Xe ze
is wat moe we hebben het erg druk gehad
ze is gaan rusten."
„Stoor haar niet," sel hü. .Diana is geko
men. Ze komt straks hier. Zeg maar aan Lorrie,
dat ze niet beneden hoeft te komen als ae moe
is. Diana zal het niet erg vinden."
„Ik zal het haar zeggen," zei Greta met neer
geslagen oogen en ze ging naar boven.
Ze vond Lorrie op haar bed liggen. De groote
reisdeken van sabelbont het laatste cadeautje
van haar bruidegom had ae over zich heen
getrokken; haar donker, zydeachtlge haar was
verward.
rechtbanken hier in vrüheld gesteld zün om
de eenvoudige reden, dat de gevangenissen niet
genoeg zün om alle misdadigers te ver-
wer^e®, die In gewone omstandigheden veroor
deeld zouden worden.
Benoemd zün te Rotterdam:
als lid van de tweede enkelvoudige kamer jhr'.
mr. dr. G. W. van Vlerssen Trip, vice-president;
als lid van de derde enkelvoudige kamer mr
H. de Bie. vice-president;
ais lid van de vierde enkelvoudige kamer mr
dr. O. L van Oosten Bllngeland, vice-president;
en voorts als plaatsvervangende leden:
van de tweede enkelvoudige kamer mr. F. O
Schalkwük en mr. L. van Lockeren Campagne,
belden rechter;
van de derde enkelvoudige kamer mr. A
Dirkzwager en mr. M. Franken, belden rechter;
van de vierde enkelvoudige kamer mr. B. F.
Verveen en mr. dr. J. M. de Moor, belden rech
ter;
te Hertogenbosch:
als Ud van de tweede enkelvoudige kamer mr
F. C. A. M. Tilman, president,
en als plaatsvervangende leden van die ka
mer mr. C. W. VoUgraff en mr. J. M. Huizinga,
beiden rechter;
te Breda:
2 minuten 11.9 sec., gevestigd op 17 April 1938
te Aarhuus.
180 M. schoolslag: J. Cartonnet (FrankrUk)
min. 9.8 sec., 9 Augustus 1937 te Toulouse.
200 M. schoolslag: J. Balke (Dultschland)
mln. 38.3 sec., 2 Maart 1938 te Hamburg.
400 M. schoolslag: A. Heina (Dultschland)
min. 43.8 sec., 10 Februari 1938 te Kopenha
gen.
500 M. schoolslag: J. Balke (Dultschland) 7
mln. 26.8 sec., 5 Maart 1938 te Bremen.
100 M. rugslag: H. Schlauch (Dultschland)
1 mln. 6.8 sec., 6 Februari IBM te Duisburg.
200 M. rugslag: H. Schlauch (Dultschland)
2 mln. 29.8 sec., 8 Februari IBM te Kopenha
gen.
4 x 100 ,M. borstcrawl estafette: Hongarije. 4
mln. 2 sec., 12 Juli 1938 te Boedapest.
Dames: 200 M. borstcrawl: R. van Veen (Ne
derland) 2 mln. 24.6 sec., 26 Februari 1938 te
Rotterdam.
400 M. borstcrawl: R. Hveger (Denemarken)
5 mln. 8.2 sec., 18 Januari 1938 te Kopenhagen.
500 M. borstcrawl: R. Hveger (Denemarken)
6 mln. 39.1 sec., 1 Mei 1938 te Kopenhagen.
1500 M. borstcrawl: R. Hveger (Denemarken)
21 mln. 45.7 sec.. 3 Juli 1938 te Helslngoer.
200 M. rugslag: O. Kint (Nederland) 2 min. 41
sec., 17 April 1938 te Aarhuus.
400 M. rugslag: I. van Feggelen (Nederland)
5 mln. 4L4 sec., 13 Februari IBM te Amster-
dam.
4 x 100 M. borstcrawl estafette: Denemarken
4 mln. 29.7 sec., 8 Februari 1938 te Kopenhagen
Ztx (S-A
Het stoffelijk overschot van den Dinsdag jX
bü het vliegongeluk te Rüswük om het leven
gekomen tweeden luitenant J. L. J. Swartjes is
Zaterdagochtend met militaire eer op de begraaf
plaats Nieuw Eik en Duinen ter aarde besteld.
De stoet, welke geëscorteerd werd door bet
derde half-regiment huzaren, onder commando
van Ritmeester De Kruyff, vertrok om half eit
van de rouwkamer aan de Hooikade.
In den stoet reden o.a. mee kapitein Baretta,
namens den inspecteur van de militaire lucht
vaart, generaal-majoor Best en luitenant-kolo
nel Koppert van de luchtvaartafdeellng, met
den kapitein-adjuctant Schlimmer.
De baar was met talrüke kransen en bloem
stukken gedekt, o.m. van de officieren van de
cavalerie en lichte brigade, de onder-offideren
van de militaire luchtvaart te Soestcrberg. van
den marine-luchtvaartdienst, van de opptusers
te Soesterberg en van de vliegtuigfabrieken
Koolhoven en Fokker.
mejuffrouw Dolores Latimer en werd naar
Lorrie s kamer gebracht, waar ze zat te midden
van haar reisjaponnen en haar uitzet.
„Nog een cadeau," zei Greta. .Raad ééns van
wie het is?" voegde ze er zenuwachUg bU.
Lorrie keek op met lustelooze onverschillig
heid. .Misschien van den koning van de Kanm-
balen-ellanden,’’ zei ze. „wat kan het me
schelen? Ga je het hier openmaken?" want
Greta had een hamer en nUptang meegebracht.
.Asjeblieft niet, mün hoofd kan niet tegen dat
gehamer."
Maar het kostte niet veel moeite om het
houten kistje te openen en Greta haalde er een
étui van sandelhout uit.
„Maak het open,' lieveling,” zei ze.
Lorrie gehoorzaamde lusteloos. Ze lichtte het
deksel op en zag een prachtig stel sieraden uit
paarlen en granaten bestaande. Het geheel was
;ük en kostbaar genoeg om ieders verrukking
te wekken, maar er kwam geen kleur op
Lorrie s «rangen.
wat mooi!” riep Greta uit. „Van wie
die zün, Lorrie. Ik dacht, dat je de
voornaamste cadeaux al lang had gekregen."
-Lorrie lichtte de Juweelen uit de doos en zag
er een kaartje onder liggen. Ze nam het op,
las het en ze werd vuurrood.
„Van Guy Kendale’ voor Dolores Latimer met
de hartelüke wenschen van den gever," las ze
met een schorre, heesche stem; toen liet ze het
cadeau op tafel vallen en het kaartje er
bovenop en wendde zich af.
„Wat «rat ga je doen, lieveling?” vroeg ze
zacht.
De speelholen zün net zoo verwerpelijk als
op de film, waarvan men zou zeggen, dat de
voorstelling van zaken wel wat overdreven tras.
ttn tocht, dien een Brltsch onderdaan on
langs door een .gokbuurt” gemaakt heeft,
bracht aan het licht dat er op een gebied ter
grootte van iets meer dan een vierkanten kilo
meter twintig volledig uitgeruste speelholen
Rjn. HU, gaf Reuter het volgende verslag van
wat hy zag, toen hü er een binnentrad.
.DU de deur,” zoo zelde hü. ..stond een be
waker bet geweer in den aanslag, hü nam
iedereen die binnenkwam of vertrok nauwkeu
rig op. Buitenlanders ontmoetten evenwel in
het geheel geen moellükheden
Binnen bevonden zich meer dan vüfhonderd
menschen van beide geslachten en alle leef
tijden. Hardwerkende mannen, jongelui en zelfs
meisjes liepen heen en weer of zaten met vreug-
delooze gezichten aan de tafeltjes. Er waren
afzonderlUke tafeltjes voor domlneeren. dob
belen. poker en roulette.
ElgenlUk zag Ik niet zoozeer pistolen op tafel
liggen, maar ik liep toevallig tegen niet minder
dan vüf menschen aan, van wie ik kon voelen,
dat zU revolvers bü zich droegen.
Sommige der aanwezigen speelden In het ge
heel niet. Ik hoorde, dat dat „spionnen” «raren,
die kwamen kUken wie er won. Als zoo iemand
dan weg ging, werd hü gevolgd en bulten van
zün winst beroofd.
Ik was een paar minuten weg, toen Ik bin
nen hoorde schieten: op het oogenblik dat ik
bleef staan, werden er twee levenlooze lichamen
naar buiten gedragen. Ik weet niet wat er ge
beurd was of wat zü met de lüken deden, daar
Ik het verstandiger achtte niet terug te keeren."
„Gewapende UJfwiwdit, bereid overal heen
te g»sn en een ieder te begeleiden. Uit
stekende scherpschutters. In het honorarium
a verzekering tegen politiemaatregelen
«egens bet bezit van ws^enen en munltib
begrepen”
wend. Maar 1 1» al bü half twaalf we moeten
naar bed gaan. Kom Rex, in je mand!”
De hond gehoorzaamde. Mevrouw Jelgers boog
zich over hem heen, streelde s'n kop en zei:
..Slaap lekker, ouwe jongen!"
Met z’n pooten over z’n neus rolde Rex zich
nu behaaglijk in z’n mand op. HU hoopte maar
dat ze weg zouden gaan. Eenmaal in z'n mand,
wilde hü liefst alleen zün. Kük, daar gingen de
lichten uit. Nu «ras er niets meer te zien dan
t flauwe schünsel van het haardvuur. HU had
een uur, twee uur misschien geslepen, toen hü
z’n ooren spitste. Wat was dat? Een zacht ge
ritsel kwam uit de eetkamer. Nu hoorde hü 1
geluld duldelüker. HU moest maar eens gaan
küken en ging.
„Goede hond!" fluisterde duidelük hoorbaar
een mannenstem. .Draaf gaan liggen, goede
bond.”
De man stak de hand in z’n zak en wierp een
stukje lever naar
Rex, dat hü gre
tig opvrat. Daar
na sloeg hü den
man. die een va
lies op een stoel
had staan, eeni-
gen tüd gade. Hü
nam
en u.vu «uv
Rex scheen geen lever meer te krügen en be
sloot maar weer in z’n mand te kruipen. Maar
wat ging die man nu doen?
HU nam een glas, schonk er Iets in en greep
dén; siphon, die op tafel stond
M^t één sprong was Rex overeind, sprong
tegen de beenen van den man op en blafte
woedend.
„Stil! Ga liggen.... zoete hond!” fluisterde
de man heesch.
De man scheen bang te worden
blafte Rex.
„Stil! vervl.... mormel!” siste de man. en
dreigend stak hü den siphon in de hoogte.
Maar nu blafte Rex, alsof hü dol geworden
was, en weer sprong hü tegen den man op. die
woedend een deel van den Inhoud van den
siphon tegen Rex x’n snuit spoot.
„O, dat verschrikkelüke ding,” dacht de hond,
die nu op een stoel gesprongen was en t heele
huis bü elkaar blafte en kefte.
Toen münheer Jelgers In nachtgewaad be
neden kmun. was de man door 1 raam verdwe
nen Z n valies met het tafelzilver en anders
voorwerpen van waarde had hü in de haast
achtergelaten. Maar nog steeds blafte de ver
ontwaardigde Rex heftig door.
Inmiddels «ras ook de vrouw des huizes ver
schenen.
„Ze sün weg en hebben alles achtergelaten.
Rex heeft ze op de vlucht gejaagd!" zei in
baas trotach.
„CX die schat, dat verztandlge beest!" riep
mevrouw, en smoorde haar lieveling büna in
d*r UefkooeLngen. „En Jü zet nog wel. dat hü
zoo’n slechte waakhond was.”
Münheer Jelgers streelde den kop van Rex
en riep:
..Die beschuldiging neem ik terug, ouwe jon
gen! Ik geloof dat er geen betere waakhond be
staat dan jü!" (Nadruk verboden)
„Slapen, neen? Waarom zou ik?" gaf ze on-
middellük ten antwoord. ,Jk Hg hier alleen om
wat rust te hebben. Wat doen jullie aülemaal?"
„Seymour is beneden, liefje,” zei Greta
„Zoo.” Het kwam er onverschillig uit en ze
trok de deken nog dichter om zich heen.
Ja, en Diana is thuisgekomen. Ze komt
straks hier, maar Seymour zegt, dat je niet be
neden hoeft te komen, als je moe bent."
Lorrie sprong van het bed af. haar oogen
schitterden.
„Och kom! Het is heel vriendelük van hem.
Waarom zou Ik haar niet goeden dag gaan
zeggen? Denkt hü. dat ik bang ben? Natuurlük
ga ik naar beneden!" En met haastige, zenuw
achtige bewegingen begon ze l)(uu haren te
ordenen.
„Ik ik «ril ook een van mün nieuwe japon
nen dragen de mooiste die ik heb hoor je
me Greta? En en mün diamanten armband.
Neen, «racht!" Haar gezicht werd een oogen
blik vuurrood. ,Jk zal de sieraden Mndoen, die
lord kendale gestuurd heeft."
Greta hielp haar de prachtige japon aan
trekken en haalde toen het sandelhouten etui
Maar toen ze het deksel oplichtte, zei Lorrie op
scherpen toon:
„Wacht, ik zal ze zelf aandoen."
Ze nam de schitterende juweelen en deed ae
met haar koude vingers om hals en armen. Ze
stond recht voor den spiegel en bekeek zich zelf
met critische openhartigheid.
,Xle ik er uit als een breid, een
en gelukkige bruid. Greta? Zie ik
alsof ik het meisje ben. die het groote
voor het vervoer van personen,
waarde-artikelen etc. naar alle
plaatsen en te allen tijde De
-wagen ia van buitenlandsche
bewakers voorzien.
JRet^hindert niet, liefje,” zei Greta kalmee-
- ‘-i nog maar voor één dagje. Morgen
•te en ben je ons allemaal kwüt” en ze
met een teeder gebaar haar arm om
middel.
maar dag," zei Lorrie, niet met
4o,f‘tston WoBend' m*ar suf- berustend, met
N*tuurlUk was lord Kendale, die met een
to-,. Tan den bruidegom verloofd was, ge-
a11Terti'®venals Diana zelf. Diana werd van-
Dennen verwacht, maar Guy had de
STyyte tot nu toe niet aangenomen en
vroe« Lorrie zich af: .Xai hü
U^izgs werd die vraag beantwoord, want
tel» **n brtrt nlet voor
reta en het wapen van Latcham stond
L5“ve,°PPe. In een paar regels schreef hij,
TT, 0*”1 *«1 zeerste speet, dat hü zün vader
ko*> laten, maar dat hü de bruid
GnZ~“**r 8»luk wenschte.
hi h-n Lonle zwijgend den brief en Lorrie
h iZT 0,0 hem daarna weer zonder een woord
gZ”®' t*ru« te geven.
Ihtu *»ter werd er door de post een
•e**»cht. du was geadresseerd aan
F» HIltlT*"""" SSSSSSSSSëMSSSSSSM
allerlei dingen uit de kast en uit t buffet
deed die in 1 valies.
z’n mand te krulpen. Maar
Bü de hindernis gekomen spreidde de kip haar vleugels uit,
en meteen sprong de klkvorsch op haar rug en bereikte tege
lijk met de kip den overiuuit. Terwüi de kip door dien sprong
büna alle pluimpjes van haar lampje verloor, bleef dat van
den klvorsch heel.
