<Kctu&fiaal aan T B G De avonturen van een verkeersagentje ^UB»ieK r<og6' B I i dert dag ORRIE 1 5- ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1938 Fransche spoorwegen Eenige interessante spellen! Prijswinnaars W oord keer-puzzle Nobel Graat Smaak Terts Markt Sober Frans Haver Nacht Steen Kleed Koper Lezer Kabel Stoel Beeld Vrees Vloed den Tsaar Rekel Roest Gelei ONS PRIJSRAADSEL Dit keer een woord- keer-puzzle Oplossing vorig raadsel 1 I Spits Romer i n zon: wiste Wilhelt te utt leden i DOOR CHARLES GARVICE De vacantiet en warmte kunnen het enthousiasme van onze puzzelaars niet „bekoelen” Vooruit, luiwammes” Een oorvijg leverde een pensioen op Aï F Mm IngAveége de verwAertngzvoorwaarden rngm rufUfx bfl levenslange geheels ongeechfkttoekt tot wwkm door p» lyEfh bfl een ongeval nm p 1 él <1 MUk/l wl O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitfaseringen JT Ovle“ vertlee van belde armen, belde boenen st beide oogen F OvJeT doodeWken afloop ^DVFo" AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTE^, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL zal zUn hoed heb- iechel al giechelend. n?T voegde Blos er „Het is niets, lieveling." zei Greta. „Ga mee. Wacht, laat mU Je sleep vasthouden. KUk asjeblieft uit waar Je loopt. Als Je voor op je rok trapt Van afgrijzen over de mogelUke gevolgen werd de rest van den zigi onverstaan baar. z. S.K 25 “d adjudant van doek, om het te bekUken. Maar op 'n gegeven oogen- blik uitte hU een Het voorbeeld, waarmede ik de vorige maal komt A. 10 7 3 ZUid moet 3 8. A. spelen en Weet komt uit S P. H. A. TUIN. de boter, b vervangen door a: omzetting kerel. 1 vervangen door p: omzetting N. O. Z. dorst, o vervangen door U: omzetting rente, e vervangen door a: omzetting meter, m vervangen door k: omzetting HERMAN KRAMER ^llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^ bosch. b vervangen door a: omzetting KI.: bfl sorties van een ban* een r «el abso- haar als: beslist de «Uer- I j ep dit bied zfjn tngevotge de venekertngsvoorwaarden tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitfaseringen Met vooroeeia, waan besloot, was als volgt: Bch.: H. x x z Aan den rand van een grooten vijver gingen zij zitten. Het was heerlijk koel aan het water. De matroos vertelde van de avonturen, welke hij op zee ?iad beleefd en het agentje vond, dat hij wel graag eens een kijkje onder water sou willen nemen. Het was een vermoeiende dag geweest voor Keesje, ons verkeersagentje. Hjj besloot, in geselschap van den matroos, met wien hij dikke vrienden was geworden, wat in het bosch te gaan uitrusten. De maan scheen prachtig aan den hemel. kou had gevat. .BUna.” antwoordde Greta, die pas half aan gekleed was en zich nog steeds met de bruid bezighield. De bruidsmeisjes bleven op eerbic- even," zei Lorrie met een vreemde toen Jacks roepen hen bereikte en ze naar de deur gingen. .Hoorden Jtllle Blos en Giechel scheidden hun hoofd. >eg Greta, it," antwoordde Lorrie. I| vld" en ze sag hen Mztchtje, alsof ze iets van 1637 tot 1685 leefde, pro- isr 1651 den troon, waarop zijn ite vader had gezeten, weer voor irug te winnen. Hierin slaagde ne nfet. BU Worcester werd hij ader? O Je even Sch.: 3 7 3 H.: Roman MAA Wit; 1 heen dat i z«i beilli W« gerei ichel Mb 1 t«n, allen In geecl één I gevel der i der 1 andei Oeesl wond ding ZO? Hen» kamp voor 1 rochie nelia MAl en tik overl. intent beid; mJraal DIN Verte» overt, lamlli WO1 nart I helmlr cessie; voor C DOÏ «te v bach, ns v< kendai VRL Metzel 11S vc düe; I ZAT tharini voor F baarhe «eliJk; Hart v ZON tjjdeiyi oysia 1 J14 vo ove Sch.: H.: H. KL: B. Sch.: H.: 7 R.: KL: voor d< voor c Week-i WOE tóioufa Surtun Wr N D0N1 Zotter ter»-* ove i uur v Hooghu VRU Sch.: A.H.V.971 H.: 6 3 R.: B. 10 KL: V. 5 Sch.: H.: A. R.: ‘KL: wei- t uit toen dat de parlement familie P 280 Jaar zou deze ven ontva [pwllllgd, gewonen eertkle Naar aanleldiiS; heeft het voli, Karel H, die) beerde in het fl ter dood gebracl zijn geslacht t< hij in den begii de par HHte «ng d, DINS Zonder zich te bedenken gaf de keukenmeid toen Zijne Majesteit een oorvijg jen zei: „Zit daar niet zoo in de vlammen te staren, lui* wammes I Probeer liever het kind stil te krij gen." De koning werd vanzelfsprekend niet gevon den, want niemand vermoedde in den luiwammes den zoon van Karel I. Uit dankbaarheid voor deze redding werd aan de familie PendereU later, toen Karei n den troon besteeg, de boven genoemde eeuwigdurende rente toegekend. het straks maar weer meeneemt. De antiquair hsd Sch.: A. x x H.: x x x A. H. x x KI.: H. x hooren?" herhaalde Greta, 11 „Neen, ik hoorde niets. JU 7" tijd terug kwam in het Engelsche de volgende kwestie aan de orde: De nderell, die sedert niet minder dan etn rente vanwege den staat geniet, siste ook gaarne in de toekomst blU- gqn. Natuurlijk werd het verzoek In- laa^r Engeland nu eenmaal meer dan voor oude instellingen heeft, van deze eeuwigdurende rente ide verhaal de ronde gedaan: 1 Klaveren 3 Harten Pas Sch.: 10 1 H.: A. V. 8 1 R.: A. H. 5 KI.: 0 8 7 4 3 8ch.: V. B. 8 H.: H. 9 3 R: 6 3 KI.: 10 9 8 3 2 7— 8: kater. vervangen door s: omzetting strak. 81: deken, d vervangen door t: omsettng keten. Alzoo noemen de uitgeworpen en de nieuw- aangewende letters ons het bloembed en de spijskast 8ch 8 8 4 3 H.: H. 0 4 R.: V. 7 K: H B. 6 3 M „Goed," zei Jadt/en hij stak zijn hand uit. Seymour legdeer den brief in. „O zeg," merkte hij onverschillig op, „het lijkt wel een zakenbrief. Misschien zou het beter zijn Je vader er niet mee lastig te vallen tot na na de plechtigheid.” .Rest,” zei Jack. HU deed den brief in zijn sak en sloot de deur. Seymour ging met een zucht van verlichting weg. Juist kwam de oude domlné uit een der om liggende gemeenten, die het huwelUk zou Inze genen. Hij sloeg het glas wijn, dat Jack hem aanbood, niet af. Jack meende, dat iedereen vanmorgen een glas wijn moest drinken en dat het zUn plicht was. te zorgen dat iedereen het kreeg. Een half uur later begonnen de klokken te lulden. Toen de tetten op de koude vrieslucht werden aangedragen, schrok de bruid, voor wie sjj hun muziek maakten, op uit haar lethargie. ..Is is het haast tUd. Greta?” vroeg ze en haar stem klonk zoo heesch, alsof zij plotseling ze hem de kamer uit wilden zetten. .Moet Je geen andere jas aan doen?" vroeg Greta. „Jas?" herhaalde hU: „o ja, dat vergat Ik, Ik heb mijn oude jas nog aan; Ik zal me gaan verkleeden. Zeg," zei hU, terwijl hjj Blos en Giechel toewenkte. Jullie zult me niet meer kennen als Ik mijn nieuwe Jas aan heb. Als er koperen knoopen aanzatpn, zou hU eenvoudig „knal” zUn. Zijn jullie er zeker van, dat nie mand meer een glas wijn wil hebben?" vroeg hU. terwijl hij bU twee treden tegelijk de trap oprende. In zUn eigen kamer trok hl) de Jas, die hjj aan had uit en voelde gedachteloos in de zak ken, zooals iedere man dat doet. Bier had hij' z(jn pUP en tabakszak, maar ook den brief, die dien morgen met de post was gekomen. „Ik kan deze beter aan vader geven, mi ik er nog aan denk, ondanks Seymours waar schuwingen, want anders laat ik hem vast In den zak van mijn nieuwe jas zitten tot er weer eens een bruiloft is. Hij worstelde om in het nieuwe kleedlngstuk te komen, ging naar bene den en opende de deur van de studeerkamer. In de drukte en de opgewondenheid van net laatste uur had men domlné Latimer bijna ver beten. HU zat in zijn leunstoel, zijn afgetobd en gegroefd gelaat staarde naar het vuur. Hij schrok op toen Jack binnenkwam. .Bent u haast klaar, vader?" vroeg hij. „Klaar?" herhaalde hU afwezig. ,Ja, ja. Jack, ik moet alleen mijn jas aandoen en mijn hoed opzetten en dan ben Ik klaar,” zei de oude man. „Wach wachten ze?" N. O. Z. ■rkelijk allerliefst," echode Giechel. de minachtend doende nicht gaf met woorden haar bijval te kennen. Haar itje was bleek, er waren donkere kringen haar oogen. maar toch bezat zj) haar meisjesachtige schoonheid en de mooie, sprekende oogen. ujk denk, dat we allemaal klaar z Gteta, terwijl zij haastig haar hoed voor den spiegel en, zooals gewoonlijk. »x>v- luut niet er op lette, hoe zij er uit zag. „Waar is Jack?” „Hier ben Ik,” zei hjj in de half open deur. „Wil Iemand nog een glas wijn, voor we weg gaan? Niet? Goed, best, als jullie niet willen. Is iedereen klaar? Dat Is beat. De domlné Is In de eetkamer. Zeg,” zei hij, naar Lorrie starend, „wat zie Je er piekfijn uit, Lorrie I Wat jammer, vind Je niet, dat dit stuk maar 0éns wordt opgevoerd. Kan Je het niet nog êens herhalen, bijvoorbeeld 'aatate voorstelling?" Nu verklaarden Blos en GiecheL dat hij het toch heuach al te bont maakte en ze deden of door Cromwell overwonnen en moest vluchten. De familie Penderell, die Boscobel-House be woonde, nam hem gastvrij op, maar na eenigen tijd scheen Cromwell ontdekt te hebben, dat de koning zich daar in de buurt moest bevinden, want op zekeren dag, toen de koning toevallig in de keuken de bereiding van het middagmaal gadesloeg, verschenen er onverwachts eenlge van Cromwell's soldaten. Het kind van de keu kenmeid, lag in de wieg, dicht bij het vuur en begon Juist te huilen, toen de soldaten binnen stapten en riepen: „Waar is de koning?” 1 «choppen r»a s 3 Schoppen 4 Harten Pas Haar moeder keek haar man aan en wilde Iets zeggen. Maar de ander gaf haar met de hand een teeken, om te zwijgen. Daar staat iemand, bromde hij, naar het trottoir kijkend. Het gewone toeristentype. Hij kUkt nét zoo lang, tot hU de ruit indrukt. OnderwUl hij kUkt, ga ik naar boven. En hU ging naar de trap, die naar de boven verdieping leidde, waar ze woonden. OnderwUl hU naar boven ging, kreeg hU **n hoestbui. Annette keek haar moeder aan. Hoort u niet, hoe vader weer begint te hoesten? Maakt u gauw een kop kamille voor hem klaar. Haar moeder ging vlug haar vader achterna. Op dat oogenbllk trad de beslultelooze vreem deling den winkel binnen. Excuseer me, juffrouw, zei hU. zUn hoed af nemend mag ik binnenkomen? De toegang is vrU. mijnheer, antwoordde Annette, ietwat gereserveerd. De vreemdeling, een man van In de dertig, eenvoudig gekleed en met een blanken baard, die hem een eerbiedwaardig voorkomen gaf, be gon alles opmerkzaam te bekUken, onderwijl hU over al de voorwerpen, die hU za«. vragen stelde. HU had Iets In jUn manier van doen, dat de aandacht trok en niet onaangenaam aandeed. Onder de bedrUven vond hU ook nog gelegen heid, zich voor te stellen: Wladühir SalAmow. Rus. Ze stonden vlak bU elkaar en op een oogenbllk, dat Annette hem een ouden tabaks pot liet zien, greep hU hari| hand en zei bijna fluisterend: j Juffrouw sta me toe, dat ik één woordje met u spreek één woordje maar.... Annette trok snel haar hand terug en lachte zenuwachtig. Wat bezielt u eigenlUk? zei ze. U volgt me op straat en in de cinema en loopt hier tel kens voorbU het raam en nu bent u zelfs bin nengekomen Juffrouw Julle, stamelde de ander, ietwat van streek door die uitbarsting, Juffrouw Julle, sta me althans toe.... Ik heet niet Julle! Ik heet Annette. Dank ui Nu weet ik elndelUk, hoe u heet! Nu ben ik tevreden. Tot ziens, juffrouw Annette. En bUna huppelend ging hij den winkel uit, zoodat de antiquair, die weer de trap afkwam, vol verbazing vroeg: Wat scheelt dien vent? Is hU gek ge worden? .Doch een paar dagen later vond de antiquair een brief in zUn bus. -» Weet Je, wie me daar schrijft? zei hU tegen zUn vrouw. Die meneer SalAmow. 'SalAmow? -e Ja, die Rus, waarover Annette ons gespro ken heeft. HU vraagt me, of ik hier een portret •van hem, In olieverf, in den winkel wil zetten. Om te verkoopen? NatuurlUk. Wat anders? HU zegt <hü> be- grUp Je wel?), dat het van een beroemd schilder is. Ik heb de grootste moeite, om m’n eigen rom mel te verkoopen en nu wil hU m’n winkel even volzetten met zUn rommel. HU is gek! J* maar Annette is nog gekker dan hU- De laatste dagen leest ze niets anders dan Rus sische romans. St! Daar is ze! Inderdaad kwam Annette de trap af, een lied je neuriënd. Wat is dit voor een mooi lledjej zei haar vader lachend. Waar heb je dkt opgedaan? O, uit een boek Zoo, zoo. *t LUkt mU een liedje met een baard.... 3 Schopper Pas Ik begrijp u niet, vader. Dan zal ik Je maar duldelUk zeggen, dat ja eens uit moet scheiden met die Russen-bewe- ging. Russen.... brrl niets anders dan sneeuw, penarie, roode vlaggen en vlooien Papa, ik ben 26 jaar! Annette, die armoedzaaier is niets voor jou! De tweespraak werd tUdig onderbroken door de binnenkomst van Wladimir SalAmow, die de fameuze schilderij, In karton gepakt, meebracht. HU leek een beetje verlegen, maai* een hemel- sche glimlach straalde op zUn gebaard gelaat. Hu, bent het? zei de antiquair op schert senden toon. Gaat u zitten, alstublieft. Maar als u voor dat zaakje gekomen bent, nu, daar komt niets van in, hoor. Sta me althans toe. dat ik t op dien -■•ri neerzet.... Zet u maar zooveel neer, als u wilt. Als LATI Ut na ft Iiïker; ZQNI OnbwU e was een sympathiek ding, om zoo te zien en haar smaak was geheel en al verfUnd tusschen al die mooie dingen, waarvan de winkel van haar vader een antiquair in een van de schilderachtigste straatjes van ParUs vol was. Maar ze was niet gemakkeUjk in den omgang, zoodat haar galant er vandoor was ge gaan. Zoo was er een doffe bitterheid in An nette’s hart achtergebleven een bitterheid, waarvan haar vader en moeder maar al te dtk- wUls het onschuldige slachtoffer waren. De antiquair had het daar Juist over, met zUn vrouw, op een somberen avond in Februari, toen Annette met vluggen tred en een haastig .goe den avond” binnenkwam. Ben Je naar de cinema geweest? vroeg haar moeder. Wat was het voor een stuk? Moet ik u dat nog zeggen? Liefde, liefde en nog eens liefde Ze gingen naar den salon. De dQmlné kwam hun een hand geven en stak oen aardige speech af. Er werd druk en opgewonden ge praat. Toen kwam Anna binnen om te zeggen, dat de auto's voor waren. „Vooruit dan,” zei Jack. „Waar is Lorrie, dat vergat ik bUna; hU wild spreken." Lorrie sloop naar de deur, terwUl Gréta waarschuwend nariep: „Denk om je sleep! „Uw zuster is een heel mooie bruid, juf! Latimer," merkte de domlné op met zifk» willenden glimlach ze ziet er allerllefs Ik wilde, dat we beter weer hadden, maar ik gisteravond naar bed ging, dacht ik at het vóór den morgen zou gaan sneeuweri wolken zagen er zoo verdacht uit, dat HU bleef in «Un meteorologische beschou gen steken, want plotseling weerklonk een) ik /r et bange verwachting ziet men ook dit I jaar weer het verschUnen van de slot- balansder Fransche spoorwegen tege moet Aangenomen wordt, dat bet deficit over 1938 hooger dan dat van het vorige boekjaar zal zUn en men schat het nu reeds op 3 A 4 milliard francs. Reeds half Mei heeftgde finan- cieele commissie uit de Kamer zich met dit enorme tekort beziggehouden en zU kwam toen tot de conclusie, dat dit deficit betzU door een nieuwe tariefsverhooging. hetzU door een staats- crediet gedekt moest worden. Een andere opi lossing wist men dus ook twee maanden ge leden niet te vinden. Na lang heen en weer gepraat kwam men tenslotte tot een besluit, dat in korte trekken hierop neerkomt: tien moeilijken economlschen toestand in aanmer king genomen, zou een nieuwe tariefsverhoo ging slechts verlammend werken op het be- drUfsleven en in plaats van verhooging van in komsten hoogstwaarschUnlUk nog een vergroo- tlng van liet thans reeds bestaande tekort ten gevolge hebben. De minister van Openbare Werken, Frossard, onder wien de Fransche spoorwegen ressor- teeren, sprak zfch om deze reden met beslist heid tegen een nieuwe verhooging der spoor wegtarieven uit. Derhalve bleef slechts staats steun als oploksing over, doch hiervoor is uiter aard de toesteinmlng van het parlement noodlg Ingeval het parlement zich tegen een dergelUk crediet mocht uitspreken, moeten binnen de drie maanden de noodige maatregelen worden genomen, om het nadeelig saldo der spoorwegen te dekken. Doch dan zou de tariefsverhooging wel eens opnieuw op het tapUt gebracht kun nen worden, temeer daar het op het oogenbllk nog geenszins zeker is, of Kamer en Senaat belde, gezien het chronische geldgebrek van de Fransche schatkist, hun goedkeuring zullen hechten aan een toch weer zeer zware extra belasting van het staatsbudget. In bevoegde kringen vraagt men zich daar om met zorg af, of niet reeds binnen enkele maanden een nieuwe verhooging der spoorweg tarieven te verwachten zal zUn en men maakt naar aanleiding hiervan den verantwoordelUken instanties het verwUt, de kern van dit probleem van een permanent deficit eigenlUk nooit ern stig te hebben onderzocht en anderzUds de wet betreffende de veertigurige arbeidsweek licht vaardig ook voor de Fransche spoorwegen van toepassing te hebben gemaakt. Want de In voering van den verkorten werktüd heeft het in den loop van het vorige Jsiar noodzakeUJk gemaakt, dat 80.000 spoorwegbeambten meer in dienst werden genomen en hierin schuilt een van de belangrUkste factoren van het geweldige exploitatietekort van dit Jaar. In het bUzonder wordt er op geweaen, dat dé massale Invoering van de 40-urige arbeidsweek bU de spoorwegen in principe al fout is, daar men hier het uit zitten van diensturen met arbeid verward heeft. Voor het oogenbllk wordt daarom nog ge poogd, zoowel een tariefsverhooging als een massieve ondersteuning van de zUde van den staat, zoolang mogelUk uit te stellen. Helaas ir, echter van de verwachte economische opleving nog niet veel te bespeuren en al mogen sommige optimisten ons voorrekenen, dat een stUglng van het spoorwegvervoer in FrankrUk met slechts 10 pet. al voldoende zou zijn om de inkomsten met 1.4 milliard, dus met bUna de helft van het verwachte deficit te doen toe nemen, voorloopig is deze hoop nog wetnlg meer dan een 'hersenschim, want de statistie ken van de afgeloopen maanden bewUzen in tegendeel, dat het vervoer op de Fransche spoorwegen, zU het in geringe mate, voortdurend afneemt. Mocht dus eenmaal ook de laatste kans, de hoop op verbetering van den alge- meénen economlschen toestand en daarmede vermeerdering van het spoorwegvervoer ver keken zUn, dan zal de regeerlng’wel niets an ders overblUven dan voor de derde maal de tarieven te verhoogen. De prijzen velen dit keer ten deel aan: Ni co Heintz, KlnderdUkatraat 4, Amsterdam Z., H. A. v. d. Grind. Houten. S. J. Warmerdam. Brandstraat 19, Haarlem, L. van Leeuwen, Isaak Evertslaan 6. Arnhem. B. J. Woesten- burg, MeldUk 18, Uitgeest, J. I, v. d. Steele St. Canisiushuls, Almeloo. „Lorrie,” riep Greta ademloos. „Wat is er wat is er? Is papa Toen zweeg ze. Ze behoefde niet verder te vragen. Een bux op het witte, afgetobde gelaat was genoeg. M was een nieuwe, niet genoode gast op de bruiloft verschenen en zUn naam was Engel des Doods! Een kreet welde uit Greta’s hart op en knielde bU hem neer. U’apa, o lieve papa!” „Goede hemel!” riep de domlné verschrikt en angstig uit. ,Jk ik vrees HU zei niets meer, maar bukte zich en trachtte tevergeeis Lorrie er toe te bewegen om op te staan. (Wordt vervolg® Op dat oogenbllk verschenen bUna tegelUker- tUd twee auto's voor den winkel en een zeer ge mengd gezelschap trad binnen. Excuseer me, dat ik u moet lastig vallen, meneer Dupont, zei de inspecteur tot den anti quair. Maar na lang zoeken zUn we erin ge slaagd, een zekeren meneer SalAmow op te spo- ren, die er zUn werk van maakt, waardelooss schilderijen voor een zacht prijsje aan den man te brengen. Excuseert u mU op mUn beurt. Inspecteur, zei de dokter, die met den tweeden auto was aangekomen, maar wU hebben oudere rech ten. Deze heer (en hU wees op den persoon, die met hem was meegekomen) heeft een reis van een paar dagen achter den rug, om zUn broer terug te vinden, die in een particuliere inrichting in Zwitserland werd verpleegd. Het trof heel gelukkig, dat we ons, ten einde raad, juist op uw bureau hadden vervoegd.... Een zenuwstoring, ziet u, voegde hU er zachtjes bU, een gevolg van den oorlog. Een héél treurig geval.... „Nog niet vader,” zei Jack. ,Jk zal u wel zeggen, wanneer ze klaar zUn. De domlné Is in de eetkamer.” ,4a ja," zei de oude man. „Ik zal naar hem toegaan. Ik ik rust een beetje. Ik voel me vanmorgen erg moe, Jack, ik denk, dat ik opge wonden ben." HU wachtte een oogenbllk en zei toen met trillende stem: .Jloe is het met Lorrie?" .Best vader,” antwoordde Jack. „Ze ziet er uit als de koningin van Scheba.” ,Beg haar dat ik dat ik haar een oogen- blik wil spreken voor we gaan,” zei de oude man bedaard. ,4a vader. O, hier is een brief, die zoojuist is gekomen. Misschien doe je beter hem niet open te maken voor alles voorbU is, vader.” „Neen, neen,” was het vage antwoord en de domlné bleef drpomerig met den brief in zUn hand staan. Jack buiten glIlllllllUIIIIIIIIIIIHfggpogtggji /llllllinilllllllllll^ Reeds maanden is er hard gewerkt Aan ’t Amsterdamsch paleis, Wat eertifds sterk verouderd was Wordt nu naar laatsten eisch. Het is zeer kunstig „uitgestukt", Dat was een reuzenwerk. Geen gaten meer, geen vallend puin, Het is weer hecht en sterk. Er kwamen nieuwe ramen in Dat is niet zóó gegaan! Ze zijn vaak fel becritiseerd, Maar hoe 't ook zij ze stddn'. Er kwam veel puin en rommel uit, Veel nieuws kwam er ook in, Opdat ’t paleis bewoonbaar zij Voor ‘t Koninklijk Gezin. Er is nu licht, er is nu lucht, Verbeterd is het zeer, Men vindt er nu geen kaarsen en 5 Ook geen lampetkan meer! Wordt dra de schutting opgeruimd, Die nu nog veel bedekt, S Dan is ons raadhuis, nu paleis 2 Ten leven weer gewekt. H Zou dat geen voorbeeld kunnen zijn? 2 Als er nu ook eens kwam Meer leven, licht, wat meer vertier, g Ook ’s avonds, op den Dam! Sch.: 8 3 H.: B. 10 7 3 R.: A. K.: A. H. V. 8 7 4 De uitwerking van het probleem geschiedt als volgt: I—3 roest. 3—3 preek. strUd. snert. 5—8 kreet. 8—7 chaos. Sch.: B. 5 H.: B. 10 7 8 R.: 9 8 8 3 3 KI.: A. 10 Niemand was kwetsbaar en Noord had ge geven. De bieding verliep als onderstaand: Zooals u ziet, maken NZ altUd de restee- rende drie slagen, want Noord speelt een klei ne Klaveren, die in Zuid met Harten 7 wordt inq^troefd en vervolgens wordt een kleine Rui ten voorgespeeld, zoodat West in de klem zit. OngetwUfeld een fraaie prestatie van den be tref fenden Noordspelerl! Tot besluit geef ik u dan nog een spel ter nadere beschouwing, waarna ik het de volgen de maal zal bespreken: 8ch.: H. 9 5 4 H.: A. 8 4 R.: V. B. 9 7 5 3 digen afstand en lieten voortdurend kreten van bewondering en voldoening hooren, toen zU ge tooid werd met bruidskrans, sluier en bouquet. ,BUna. Je bent erg geduldig geweest, lieve ling en je hebt heel stil geetaan,” voegde ze er bU. „Wacht nu, tot ik dit tuiltje oranje bloesem op Je borst heb vastgespeld. KUk eens! Is het hlet allerliefst, meisjes?” riep ze uit. terwUl achteruit week als een artist, die zUn werk beschouwt. „Allerliefst!" riep Blos bloeend uit. „o. - - Heer neemt. West speelt Ruiten vrouw na en Noord neemt dezen slag met den Heer. Opnieuw trekt Noord thans Klaveren en Oost werpt al aignaleerend Schoppen-Aas wfeg. Zuid troeft in met Harten 5. Thans wordt vanuit Zuid Harten Boer ge speeld. Weet duikt en Noord duikt! Harten 10 volgt en wederom duiken West en Noord. Voor de derde maal mag echter geen troef gespeeld worden, omdat nog een klaver In Zuid moet worden Ingetroefd. Uit Zuid wordt daarom thans Schoppen nagespeeld en Oost komt aan slag met den Heer. Vervolgens maakt hU een Blag met Ruiten vrouw, waarop West een Schoppen écarteert. Nu moet Oost echter Schoppen natrekken en nadat Noord met de Vrouw heeft ingetroefd is de situatie aldus: N. W. O. Ondanks de vacantles en het mooie zomer weer hebben wU weer vele oplossingen mogen ontvangen. Het kan voor onze puzzelaars niet te warm zUn om een van de vele fraaie prU- zen te bemachtigen, die wU voor onze prijs winnaars ter beschikking stallen. Het geeft ons genoegen, dat onze prUsraad- sels op hoogen prijs worden gesteld, daar VU ditmaal verschillende aardige variaties van de oplossing kregen te bewonderen. Een der In zenders had zUn fraaie teekening heel enthou siast voorzien van het opschrift: Leve de V. K. P.l En hoe gezellig luidde van een ander vondst: De V. K. P. Verschaft Kranige Puzzles. Sch.: H.: V. 6 5 R.: H. 10 8 4 T: B-5 J. met Ruiten VrouVl Van het gegeven 23-tal woorden, elk van letters, moet men telkens één letter uitlichten, welke vervangen wordt door een andere, waar na men door omzetting der letters een nieuw woord van 5 letters formeert. Voorwaarde bij deze omzetpartU is. dat de vervangende letter in het nle^iw te vormen woord overal dè mid delste letter moet zUn. De keuze daarvan moet zoodanig zUn, dat in de nieuwe woord- reeks^dle 23 middelste letters in de gegeven volgorde een mooie spreuk te lezen geven. Alle woorden van die nieuwe woordreeks, be halve het eerste, zUn zelfstandige naam woorden. Er worden onder de goede oplossers weer zes fraaie prUzen verloot Oplossingen worden tot VrUdagmlddag 12 uur Ingewacht bU den heer G. M. A. Jansen, Ruys- daelstraat 60, Utrecht. „Wat was er dan?" Vr „Ik ik weet het n/l „Het klonk alsof er iel aan met haar bleek ernstigs verwachtte. „O, Jack natuürlUk! HU', ben laten vallen,” meende Gli ,MU iMt AltUd Iets vallen? bU- sloot zachtjes de deur en ging naar om te zien of de auto's er nog niet waren. Toen ging hU naar de eetkamer -erug en vroeg aan den domlné en aan sir Christopher of ze soms nog een glas wUn wilden hebben en nadat hU trouw zijn plicht had gedaan, ging hU onder aan de trap staan en riep zoo hard hU kon: „Meisjes, zUn Jullie klaar?” „Wacht stem. Juist niets?" Jets W> MU OMratt ---- kreet en begon verbaasd van de schilderij, die nagenoeg sprekend een officier in schitte rende uniform voorstelde, naar meneer SalAmow te kUken, die daar stond met zUn afgedragen jasje en zUn hemelschen glimlach. Bent bent dat? stamelde hU. Of bent u het niet? Dat ben ik.althans een paar jaar terug, toen ik nog adjudant van Ziine Majesteit den Tsaar was. Maar kUkt u nü eens naar den naam van den Wat kan mU de naam van den schilder schelen! viel de antiquair hem opgewonden in de rede. U bent een heer en ik zal me met het meeste genoegen met deze schilderU belas ten. Geeft u mU uw adres maar. Nóg verbaasder was hU, toen hU op het kaar tje, dat SalAmow hem reikte, een gravenkroon tje zag. Graaf SalAmow.... U bent grAAf SalA mow....? Treurige herinneringen aan dagen, die niet meer terugkomen, antwoordde SalAmow glln>. lachend. Dat zegt Maar ik zeg u (en de anti quair boog zich nogmaals over het doek, alsof een idee bU hem was opgekomen) dat het gewoon een heiligschennis is, dat portret te ver koopen! O! waarom? Om uw portret in de pronkkamer van een parvenu te laten terechtkomen? Dan koop ik het nog liever. Dan zal ik bet in den salon han gen en dan kunt u ernaar komen kUken, zoo dikwUls als u wilt. Wat zeg JU ervan, Annette? Annette, die, in het halfduister van den win kel, naar SalAmow stond te staren, scheen als Uit een droom te ontwaken. De antiquair had zich al heelemaal gewend aan de gedachte, een graaf tot schöonzoon te krijgen, al was het dan een afgedankte graaf. HU bedacht met voldoe ning, wat een schitterend figuur de voormalige adjudant van den Tsaar in zUn winkel zou ma ken, met zUn deftige spraak en manieren. Ja, het waren groote lui, die Russen.... Oost kwam uit met Ruiten Boer, welke door Noord met het Aas werd genomen. BU het opmaken van het speelplan constateert Noord, dat, om het contact te kunnen maken. Har ten Heer goed moet zitten en bovendien of de Klaverkaart of de Ruitenkaart vrUgespeeld moet worden. waarbU de Klaveren de voorkeur hebben, omdat In die hand meer rentrants aanwezig zUn! Noord speelt dus Klaver na, welke in Zuid met het Aas genómen wordt en van waar uit Klaver 10 wordt getrokken, die West met den R.: x x KI.: A. B. x x West moet 3 8. A. spelen en Noord tilt met Harten Heer. Zooals u ziet, kan West (spelleider) 8 ze kere slagen tellen; de negende slag moet ko men of uit Ruiten of uit Klaveren en de be slissing tusschen deze twee kleuren moet af hangen van het aantal slagen, dat Noord in Harten kan maken. In dit geval is het echter niet noodlg om Noord meteen zUn slagen in Harten af te la ten spelen, maar Is het reeds voldoende het Aas tweemaal op te houden! In de derde har tenronde Immers blükt of de verdeellng 43 of 5—2 Is (61 zou reeds In de tweede har tenronde gebleken zUn) en thans moet West als volgt redeneeren: In geval van’ een 43-verdeellng: Noord maakt slechts 3 slagen i in Harten en West kan dus, als de Ruiten niet rond zitten een Rui- tenslag cadeau geven, zoodat tenslotte een kleine Ruiten den negenden slag oplevert. In dien de verdeellng echter 5—1 of 60 is (in Klaveren) geeft een snit In KlAveren de laat ste kans. Totale |kans: 92 pet. van 62 pet. is 57 pet. In geval van een 52, 61 of 7—0-verdee- llng: De kans om aan het contract te voldoen is desondanks nog zeer groot, want zoowel bU een 33-verdeeling in Ruiten als bU een 24- verdeeling in deze kleur komt de negende slag uit Ruiten, mits de vier Ruiten niet bU de lange Harten zit. Mislukt dit alles, dan blUft nog altUd de kans op een gunstige Klaveren snit!! Totale kans: 80 pct. van 38 pet. Is SO'i pet. Na deze theoretische uiteenzetting zal ik een serie aardige spellen behandelen, welke in ver schillende wedstrijden zUn gespeeld en die om een of andere reden bUzonder zUn opgevallen. Het spreekt vanzelf, dat de resultaten niet al tUd verkregen zUn door feilloos bieden, spel en tegenspel. maar een heel belangrUk hoofd- stuk van de 'speltechniek, dat veelal veteraar- loosd wordt, is .Met profiteeren van de fou- ten in het tegenspel." Spel no. I van de serie is als volgt: N. O Z. zoo vreeseiuk, dat hU regelrecht naar het hart van ieder der aanwezigen ging. Het was een kreet van angst, van smart, van vertwUfellng; toen volgde er stilte. ZU bleven elkander een oogenbllk stomver baasd aankUken; toen holde Greta naar de deur en de rest volgde. „De studeerkamer!” riep Jack en rende ae hal door. HU en Greta traden tegeluk naar binnen. Beiden zagen ze de gebogen gestalte van den ouden man achterover in zUn stoel liggen en het slanke meisjesfiguurtje op haar knieën naast hem, haar armen om zijn hals, terwUl ze haar gezichtje opgeheven hield naar het waableeke gelaat.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 10