<Kctu&fiaal
aan
T
B
G
De avonturen van een verkeersagentje
^UB»ieK
r<og6'
B
I
i
dert dag
ORRIE
1
5-
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1938
Fransche spoorwegen
Eenige interessante spellen!
Prijswinnaars
W oord keer-puzzle
Nobel
Graat
Smaak
Terts
Markt
Sober
Frans
Haver
Nacht
Steen
Kleed
Koper
Lezer
Kabel
Stoel
Beeld
Vrees
Vloed
den Tsaar
Rekel
Roest
Gelei
ONS PRIJSRAADSEL
Dit keer een woord-
keer-puzzle
Oplossing vorig raadsel
1
I
Spits
Romer
i
n
zon:
wiste
Wilhelt
te utt
leden i
DOOR
CHARLES
GARVICE
De vacantiet en warmte kunnen
het enthousiasme van onze
puzzelaars niet „bekoelen”
Vooruit, luiwammes”
Een oorvijg leverde een
pensioen op
Aï F Mm IngAveége de verwAertngzvoorwaarden rngm rufUfx bfl levenslange geheels ongeechfkttoekt tot wwkm door p» lyEfh bfl een ongeval nm p
1 él <1 MUk/l wl O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitfaseringen JT Ovle“ vertlee van belde armen, belde boenen st beide oogen F OvJeT doodeWken afloop ^DVFo"
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTE^, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
zal zUn hoed heb-
iechel al giechelend.
n?T voegde Blos er
„Het is niets, lieveling." zei Greta. „Ga mee.
Wacht, laat mU Je sleep vasthouden. KUk
asjeblieft uit waar Je loopt. Als Je voor op je
rok trapt Van afgrijzen over de mogelUke
gevolgen werd de rest van den zigi onverstaan
baar.
z.
S.K 25 “d adjudant van
doek, om het te
bekUken. Maar op
'n gegeven oogen-
blik uitte hU een
Het voorbeeld, waarmede ik de vorige maal
komt
A. 10 7 3
ZUid moet 3 8. A. spelen en Weet komt uit
S
P. H. A. TUIN.
de
boter, b vervangen door a: omzetting
kerel. 1 vervangen door p: omzetting
N.
O.
Z.
dorst, o vervangen door U: omzetting
rente, e vervangen door a: omzetting
meter, m vervangen door k: omzetting
HERMAN KRAMER
^llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^
bosch. b vervangen door a: omzetting
KI.:
bfl sorties van een ban*
een
r «el
abso-
haar
als: beslist de «Uer-
I
j
ep dit bied zfjn tngevotge de venekertngsvoorwaarden tegen
ongevallen verzekerd voor een der volgende uitfaseringen
Met vooroeeia, waan
besloot, was als volgt:
Bch.: H. x x z
Aan den rand van een grooten vijver gingen zij zitten. Het
was heerlijk koel aan het water. De matroos vertelde van de
avonturen, welke hij op zee ?iad beleefd en het agentje vond,
dat hij wel graag eens een kijkje onder water sou willen
nemen.
Het was een vermoeiende dag geweest voor Keesje, ons
verkeersagentje. Hjj besloot, in geselschap van den matroos, met
wien hij dikke vrienden was geworden, wat in het bosch te
gaan uitrusten. De maan scheen prachtig aan den hemel.
kou had gevat.
.BUna.” antwoordde Greta, die pas half aan
gekleed was en zich nog steeds met de bruid
bezighield. De bruidsmeisjes bleven op eerbic-
even," zei Lorrie met een vreemde
toen Jacks roepen hen bereikte en ze
naar de deur gingen. .Hoorden Jtllle
Blos en Giechel scheidden hun hoofd.
>eg Greta,
it," antwoordde Lorrie.
I| vld" en ze sag hen
Mztchtje, alsof ze iets
van 1637 tot 1685 leefde, pro-
isr 1651 den troon, waarop zijn
ite vader had gezeten, weer voor
irug te winnen. Hierin slaagde
ne nfet. BU Worcester werd hij
ader? O
Je even
Sch.: 3 7 3
H.:
Roman
MAA
Wit; 1
heen
dat i
z«i
beilli
W«
gerei
ichel
Mb 1
t«n,
allen
In
geecl
één I
gevel
der i
der 1
andei
Oeesl
wond
ding
ZO?
Hen»
kamp
voor 1
rochie
nelia
MAl
en tik
overl.
intent
beid;
mJraal
DIN
Verte»
overt,
lamlli
WO1
nart I
helmlr
cessie;
voor C
DOÏ
«te v
bach,
ns v<
kendai
VRL
Metzel
11S vc
düe; I
ZAT
tharini
voor F
baarhe
«eliJk;
Hart v
ZON
tjjdeiyi
oysia 1
J14 vo
ove
Sch.:
H.: H.
KL: B.
Sch.:
H.: 7
R.:
KL:
voor d<
voor c
Week-i
WOE
tóioufa
Surtun
Wr N
D0N1
Zotter
ter»-*
ove
i uur v
Hooghu
VRU
Sch.: A.H.V.971
H.: 6 3
R.: B. 10
KL: V. 5
Sch.:
H.: A.
R.:
‘KL:
wei-
t uit
toen
dat
de
parlement
familie P
280 Jaar
zou deze
ven ontva
[pwllllgd,
gewonen eertkle
Naar aanleldiiS;
heeft het voli,
Karel H, die)
beerde in het fl
ter dood gebracl
zijn geslacht t<
hij in den begii
de par
HHte
«ng d,
DINS
Zonder zich te bedenken gaf de keukenmeid
toen Zijne Majesteit een oorvijg jen zei: „Zit
daar niet zoo in de vlammen te staren, lui*
wammes I Probeer liever het kind stil te krij
gen."
De koning werd vanzelfsprekend niet gevon
den, want niemand vermoedde in den luiwammes
den zoon van Karel I. Uit dankbaarheid voor
deze redding werd aan de familie PendereU
later, toen Karei n den troon besteeg, de boven
genoemde eeuwigdurende rente toegekend.
het straks maar weer meeneemt.
De antiquair hsd
Sch.: A. x x
H.: x x x
A. H. x x
KI.: H. x
hooren?" herhaalde Greta, 11
„Neen, ik hoorde niets. JU 7"
tijd terug kwam in het Engelsche
de volgende kwestie aan de orde: De
nderell, die sedert niet minder dan
etn rente vanwege den staat geniet,
siste ook gaarne in de toekomst blU-
gqn. Natuurlijk werd het verzoek In-
laa^r Engeland nu eenmaal meer dan
voor oude instellingen heeft,
van deze eeuwigdurende rente
ide verhaal de ronde gedaan:
1 Klaveren
3 Harten
Pas
Sch.: 10 1
H.: A. V. 8 1
R.: A. H. 5
KI.: 0 8 7 4 3
8ch.: V. B. 8
H.: H. 9 3
R: 6 3
KI.: 10 9 8 3 2
7— 8: kater. vervangen door s: omzetting
strak.
81: deken, d vervangen door t: omsettng
keten.
Alzoo noemen de uitgeworpen en de nieuw-
aangewende letters ons het bloembed en de
spijskast
8ch 8 8 4 3
H.: H. 0 4
R.: V. 7
K: H B. 6 3
M
„Goed," zei Jadt/en hij stak zijn hand uit.
Seymour legdeer den brief in.
„O zeg," merkte hij onverschillig op, „het lijkt
wel een zakenbrief. Misschien zou het beter zijn
Je vader er niet mee lastig te vallen tot na
na de plechtigheid.”
.Rest,” zei Jack. HU deed den brief in zijn
sak en sloot de deur. Seymour ging met een
zucht van verlichting weg.
Juist kwam de oude domlné uit een der om
liggende gemeenten, die het huwelUk zou Inze
genen. Hij sloeg het glas wijn, dat Jack hem
aanbood, niet af. Jack meende, dat iedereen
vanmorgen een glas wijn moest drinken en dat
het zUn plicht was. te zorgen dat iedereen het
kreeg.
Een half uur later begonnen de klokken te
lulden.
Toen de tetten op de koude vrieslucht werden
aangedragen, schrok de bruid, voor wie sjj hun
muziek maakten, op uit haar lethargie.
..Is is het haast tUd. Greta?” vroeg ze en
haar stem klonk zoo heesch, alsof zij plotseling
ze hem de kamer uit wilden zetten.
.Moet Je geen andere jas aan doen?" vroeg
Greta.
„Jas?" herhaalde hU: „o ja, dat vergat Ik,
Ik heb mijn oude jas nog aan; Ik zal me gaan
verkleeden. Zeg," zei hU, terwijl hjj Blos en
Giechel toewenkte. Jullie zult me niet meer
kennen als Ik mijn nieuwe Jas aan heb. Als er
koperen knoopen aanzatpn, zou hU eenvoudig
„knal” zUn. Zijn jullie er zeker van, dat nie
mand meer een glas wijn wil hebben?" vroeg
hU. terwijl hij bU twee treden tegelijk de trap
oprende.
In zUn eigen kamer trok hl) de Jas, die hjj
aan had uit en voelde gedachteloos in de zak
ken, zooals iedere man dat doet. Bier had hij'
z(jn pUP en tabakszak, maar ook den brief, die
dien morgen met de post was gekomen.
„Ik kan deze beter aan vader geven, mi ik
er nog aan denk, ondanks Seymours waar
schuwingen, want anders laat ik hem vast In
den zak van mijn nieuwe jas zitten tot er weer
eens een bruiloft is. Hij worstelde om in het
nieuwe kleedlngstuk te komen, ging naar bene
den en opende de deur van de studeerkamer.
In de drukte en de opgewondenheid van net
laatste uur had men domlné Latimer bijna ver
beten. HU zat in zijn leunstoel, zijn afgetobd
en gegroefd gelaat staarde naar het vuur. Hij
schrok op toen Jack binnenkwam.
.Bent u haast klaar, vader?" vroeg hij.
„Klaar?" herhaalde hU afwezig. ,Ja, ja. Jack,
ik moet alleen mijn jas aandoen en mijn hoed
opzetten en dan ben Ik klaar,” zei de oude man.
„Wach wachten ze?"
N.
O.
Z.
■rkelijk allerliefst," echode Giechel.
de minachtend doende nicht gaf met
woorden haar bijval te kennen. Haar
itje was bleek, er waren donkere kringen
haar oogen. maar toch bezat zj) haar
meisjesachtige schoonheid en de mooie,
sprekende oogen.
ujk denk, dat we allemaal klaar z
Gteta, terwijl zij haastig haar hoed
voor den spiegel en, zooals gewoonlijk. »x>v-
luut niet er op lette, hoe zij er uit zag. „Waar
is Jack?”
„Hier ben Ik,” zei hjj in de half open deur.
„Wil Iemand nog een glas wijn, voor we weg
gaan? Niet? Goed, best, als jullie niet willen.
Is iedereen klaar? Dat Is beat. De domlné Is
In de eetkamer. Zeg,” zei hij, naar Lorrie
starend, „wat zie Je er piekfijn uit, Lorrie I Wat
jammer, vind Je niet, dat dit stuk maar 0éns
wordt opgevoerd. Kan Je het niet nog êens
herhalen, bijvoorbeeld
'aatate voorstelling?"
Nu verklaarden Blos en GiecheL dat hij het
toch heuach al te bont maakte en ze deden of
door Cromwell overwonnen en moest vluchten.
De familie Penderell, die Boscobel-House be
woonde, nam hem gastvrij op, maar na eenigen
tijd scheen Cromwell ontdekt te hebben, dat de
koning zich daar in de buurt moest bevinden,
want op zekeren dag, toen de koning toevallig
in de keuken de bereiding van het middagmaal
gadesloeg, verschenen er onverwachts eenlge
van Cromwell's soldaten. Het kind van de keu
kenmeid, lag in de wieg, dicht bij het vuur en
begon Juist te huilen, toen de soldaten binnen
stapten en riepen: „Waar is de koning?”
1 «choppen r»a s
3 Schoppen 4 Harten
Pas
Haar moeder keek haar man aan en wilde
Iets zeggen. Maar de ander gaf haar met de
hand een teeken, om te zwijgen.
Daar staat iemand, bromde hij, naar het
trottoir kijkend. Het gewone toeristentype.
Hij kUkt nét zoo lang, tot hU de ruit indrukt.
OnderwUl hij kUkt, ga ik naar boven.
En hU ging naar de trap, die naar de boven
verdieping leidde, waar ze woonden. OnderwUl
hU naar boven ging, kreeg hU **n hoestbui.
Annette keek haar moeder aan.
Hoort u niet, hoe vader weer begint te
hoesten? Maakt u gauw een kop kamille voor
hem klaar.
Haar moeder ging vlug haar vader achterna.
Op dat oogenbllk trad de beslultelooze vreem
deling den winkel binnen.
Excuseer me, juffrouw, zei hU. zUn hoed
af nemend mag ik binnenkomen?
De toegang is vrU. mijnheer, antwoordde
Annette, ietwat gereserveerd.
De vreemdeling, een man van In de dertig,
eenvoudig gekleed en met een blanken baard,
die hem een eerbiedwaardig voorkomen gaf, be
gon alles opmerkzaam te bekUken, onderwijl hU
over al de voorwerpen, die hU za«. vragen stelde.
HU had Iets In jUn manier van doen, dat de
aandacht trok en niet onaangenaam aandeed.
Onder de bedrUven vond hU ook nog gelegen
heid, zich voor te stellen: Wladühir SalAmow.
Rus. Ze stonden vlak bU elkaar en op een
oogenbllk, dat Annette hem een ouden tabaks
pot liet zien, greep hU hari| hand en zei bijna
fluisterend: j
Juffrouw sta me toe, dat ik één woordje
met u spreek één woordje maar....
Annette trok snel haar hand terug en lachte
zenuwachtig.
Wat bezielt u eigenlUk? zei ze. U volgt
me op straat en in de cinema en loopt hier tel
kens voorbU het raam en nu bent u zelfs bin
nengekomen
Juffrouw Julle, stamelde de ander, ietwat
van streek door die uitbarsting, Juffrouw
Julle, sta me althans toe....
Ik heet niet Julle! Ik heet Annette.
Dank ui Nu weet ik elndelUk, hoe u heet!
Nu ben ik tevreden. Tot ziens, juffrouw Annette.
En bUna huppelend ging hij den winkel uit,
zoodat de antiquair, die weer de trap afkwam,
vol verbazing vroeg:
Wat scheelt dien vent? Is hU gek ge
worden?
.Doch een paar dagen later vond de antiquair
een brief in zUn bus.
-» Weet Je, wie me daar schrijft? zei hU tegen
zUn vrouw. Die meneer SalAmow.
'SalAmow?
-e Ja, die Rus, waarover Annette ons gespro
ken heeft. HU vraagt me, of ik hier een portret
•van hem, In olieverf, in den winkel wil zetten.
Om te verkoopen?
NatuurlUk. Wat anders? HU zegt <hü> be-
grUp Je wel?), dat het van een beroemd schilder
is. Ik heb de grootste moeite, om m’n eigen rom
mel te verkoopen en nu wil hU m’n winkel even
volzetten met zUn rommel. HU is gek!
J* maar Annette is nog gekker dan hU-
De laatste dagen leest ze niets anders dan Rus
sische romans.
St! Daar is ze!
Inderdaad kwam Annette de trap af, een lied
je neuriënd.
Wat is dit voor een mooi lledjej zei haar
vader lachend. Waar heb je dkt opgedaan?
O, uit een boek
Zoo, zoo. *t LUkt mU een liedje met een
baard....
3 Schopper
Pas
Ik begrijp u niet, vader.
Dan zal ik Je maar duldelUk zeggen, dat ja
eens uit moet scheiden met die Russen-bewe-
ging. Russen.... brrl niets anders dan sneeuw,
penarie, roode vlaggen en vlooien
Papa, ik ben 26 jaar!
Annette, die armoedzaaier is niets voor jou!
De tweespraak werd tUdig onderbroken door
de binnenkomst van Wladimir SalAmow, die de
fameuze schilderij, In karton gepakt, meebracht.
HU leek een beetje verlegen, maai* een hemel-
sche glimlach straalde op zUn gebaard gelaat.
Hu, bent het? zei de antiquair op schert
senden toon. Gaat u zitten, alstublieft. Maar
als u voor dat zaakje gekomen bent, nu, daar
komt niets van in, hoor.
Sta me althans toe. dat ik t op dien -■•ri
neerzet....
Zet u maar zooveel neer, als u wilt. Als
LATI
Ut
na ft
Iiïker;
ZQNI
OnbwU
e was een sympathiek ding, om zoo te zien
en haar smaak was geheel en al verfUnd
tusschen al die mooie dingen, waarvan de
winkel van haar vader een antiquair in een
van de schilderachtigste straatjes van ParUs
vol was. Maar ze was niet gemakkeUjk in den
omgang, zoodat haar galant er vandoor was ge
gaan. Zoo was er een doffe bitterheid in An
nette’s hart achtergebleven een bitterheid,
waarvan haar vader en moeder maar al te dtk-
wUls het onschuldige slachtoffer waren.
De antiquair had het daar Juist over, met zUn
vrouw, op een somberen avond in Februari, toen
Annette met vluggen tred en een haastig .goe
den avond” binnenkwam.
Ben Je naar de cinema geweest? vroeg haar
moeder. Wat was het voor een stuk?
Moet ik u dat nog zeggen? Liefde, liefde en
nog eens liefde
Ze gingen naar den salon. De dQmlné kwam
hun een hand geven en stak oen aardige
speech af. Er werd druk en opgewonden ge
praat. Toen kwam Anna binnen om te zeggen,
dat de auto's voor waren.
„Vooruit dan,” zei Jack. „Waar is
Lorrie, dat vergat ik bUna; hU wild
spreken."
Lorrie sloop naar de deur, terwUl Gréta
waarschuwend nariep: „Denk om je sleep!
„Uw zuster is een heel mooie bruid, juf!
Latimer," merkte de domlné op met zifk»
willenden glimlach ze ziet er allerllefs
Ik wilde, dat we beter weer hadden, maar
ik gisteravond naar bed ging, dacht ik at
het vóór den morgen zou gaan sneeuweri
wolken zagen er zoo verdacht uit, dat
HU bleef in «Un meteorologische beschou
gen steken, want plotseling weerklonk een)
ik /r et bange verwachting ziet men ook dit
I jaar weer het verschUnen van de slot-
balansder Fransche spoorwegen tege
moet Aangenomen wordt, dat bet deficit over
1938 hooger dan dat van het vorige boekjaar
zal zUn en men schat het nu reeds op 3 A 4
milliard francs. Reeds half Mei heeftgde finan-
cieele commissie uit de Kamer zich met dit
enorme tekort beziggehouden en zU kwam toen
tot de conclusie, dat dit deficit betzU door een
nieuwe tariefsverhooging. hetzU door een staats-
crediet gedekt moest worden. Een andere opi
lossing wist men dus ook twee maanden ge
leden niet te vinden. Na lang heen en weer
gepraat kwam men tenslotte tot een besluit,
dat in korte trekken hierop neerkomt: tien
moeilijken economlschen toestand in aanmer
king genomen, zou een nieuwe tariefsverhoo
ging slechts verlammend werken op het be-
drUfsleven en in plaats van verhooging van in
komsten hoogstwaarschUnlUk nog een vergroo-
tlng van liet thans reeds bestaande tekort ten
gevolge hebben.
De minister van Openbare Werken, Frossard,
onder wien de Fransche spoorwegen ressor-
teeren, sprak zfch om deze reden met beslist
heid tegen een nieuwe verhooging der spoor
wegtarieven uit. Derhalve bleef slechts staats
steun als oploksing over, doch hiervoor is uiter
aard de toesteinmlng van het parlement noodlg
Ingeval het parlement zich tegen een dergelUk
crediet mocht uitspreken, moeten binnen de
drie maanden de noodige maatregelen worden
genomen, om het nadeelig saldo der spoorwegen
te dekken. Doch dan zou de tariefsverhooging
wel eens opnieuw op het tapUt gebracht kun
nen worden, temeer daar het op het oogenbllk
nog geenszins zeker is, of Kamer en Senaat
belde, gezien het chronische geldgebrek van
de Fransche schatkist, hun goedkeuring zullen
hechten aan een toch weer zeer zware extra
belasting van het staatsbudget.
In bevoegde kringen vraagt men zich daar
om met zorg af, of niet reeds binnen enkele
maanden een nieuwe verhooging der spoorweg
tarieven te verwachten zal zUn en men maakt
naar aanleiding hiervan den verantwoordelUken
instanties het verwUt, de kern van dit probleem
van een permanent deficit eigenlUk nooit ern
stig te hebben onderzocht en anderzUds de wet
betreffende de veertigurige arbeidsweek licht
vaardig ook voor de Fransche spoorwegen van
toepassing te hebben gemaakt. Want de In
voering van den verkorten werktüd heeft het
in den loop van het vorige Jsiar noodzakeUJk
gemaakt, dat 80.000 spoorwegbeambten meer in
dienst werden genomen en hierin schuilt een
van de belangrUkste factoren van het geweldige
exploitatietekort van dit Jaar. In het bUzonder
wordt er op geweaen, dat dé massale Invoering
van de 40-urige arbeidsweek bU de spoorwegen
in principe al fout is, daar men hier het uit
zitten van diensturen met arbeid verward heeft.
Voor het oogenbllk wordt daarom nog ge
poogd, zoowel een tariefsverhooging als een
massieve ondersteuning van de zUde van den
staat, zoolang mogelUk uit te stellen. Helaas
ir, echter van de verwachte economische opleving
nog niet veel te bespeuren en al mogen sommige
optimisten ons voorrekenen, dat een stUglng
van het spoorwegvervoer in FrankrUk met
slechts 10 pet. al voldoende zou zijn om de
inkomsten met 1.4 milliard, dus met bUna de
helft van het verwachte deficit te doen toe
nemen, voorloopig is deze hoop nog wetnlg
meer dan een 'hersenschim, want de statistie
ken van de afgeloopen maanden bewUzen in
tegendeel, dat het vervoer op de Fransche
spoorwegen, zU het in geringe mate, voortdurend
afneemt. Mocht dus eenmaal ook de laatste
kans, de hoop op verbetering van den alge-
meénen economlschen toestand en daarmede
vermeerdering van het spoorwegvervoer ver
keken zUn, dan zal de regeerlng’wel niets an
ders overblUven dan voor de derde maal de
tarieven te verhoogen.
De prijzen velen dit keer ten deel aan: Ni
co Heintz, KlnderdUkatraat 4, Amsterdam Z.,
H. A. v. d. Grind. Houten. S. J. Warmerdam.
Brandstraat 19, Haarlem, L. van Leeuwen,
Isaak Evertslaan 6. Arnhem. B. J. Woesten-
burg, MeldUk 18, Uitgeest, J. I, v. d. Steele
St. Canisiushuls, Almeloo.
„Lorrie,” riep Greta ademloos. „Wat is er
wat is er? Is papa Toen zweeg ze.
Ze behoefde niet verder te vragen. Een bux
op het witte, afgetobde gelaat was genoeg. M
was een nieuwe, niet genoode gast op de
bruiloft verschenen en zUn naam was Engel
des Doods!
Een kreet welde uit Greta’s hart op en
knielde bU hem neer.
U’apa, o lieve papa!”
„Goede hemel!” riep de domlné verschrikt en
angstig uit. ,Jk ik vrees HU zei niets
meer, maar bukte zich en trachtte tevergeeis
Lorrie er toe te bewegen om op te staan.
(Wordt vervolg®
Op dat oogenbllk verschenen bUna tegelUker-
tUd twee auto's voor den winkel en een zeer ge
mengd gezelschap trad binnen.
Excuseer me, dat ik u moet lastig vallen,
meneer Dupont, zei de inspecteur tot den anti
quair. Maar na lang zoeken zUn we erin ge
slaagd, een zekeren meneer SalAmow op te spo-
ren, die er zUn werk van maakt, waardelooss
schilderijen voor een zacht prijsje aan den man
te brengen.
Excuseert u mU op mUn beurt. Inspecteur,
zei de dokter, die met den tweeden auto was
aangekomen, maar wU hebben oudere rech
ten. Deze heer (en hU wees op den persoon,
die met hem was meegekomen) heeft een
reis van een paar dagen achter den rug, om zUn
broer terug te vinden, die in een particuliere
inrichting in Zwitserland werd verpleegd. Het
trof heel gelukkig, dat we ons, ten einde raad,
juist op uw bureau hadden vervoegd.... Een
zenuwstoring, ziet u, voegde hU er zachtjes bU,
een gevolg van den oorlog. Een héél treurig
geval....
„Nog niet vader,” zei Jack. ,Jk zal u wel
zeggen, wanneer ze klaar zUn. De domlné Is in
de eetkamer.”
,4a ja," zei de oude man. „Ik zal naar hem
toegaan. Ik ik rust een beetje. Ik voel me
vanmorgen erg moe, Jack, ik denk, dat ik opge
wonden ben." HU wachtte een oogenbllk en zei
toen met trillende stem: .Jloe is het met
Lorrie?"
.Best vader,” antwoordde Jack. „Ze ziet er
uit als de koningin van Scheba.”
,Beg haar dat ik dat ik haar een oogen-
blik wil spreken voor we gaan,” zei de oude
man bedaard.
,4a vader. O, hier is een brief, die zoojuist
is gekomen. Misschien doe je beter hem niet
open te maken voor alles voorbU is, vader.”
„Neen, neen,” was het vage antwoord en de
domlné bleef drpomerig met den brief in zUn
hand staan.
Jack
buiten
glIlllllllUIIIIIIIIIIIHfggpogtggji /llllllinilllllllllll^
Reeds maanden is er hard gewerkt
Aan ’t Amsterdamsch paleis,
Wat eertifds sterk verouderd was
Wordt nu naar laatsten eisch.
Het is zeer kunstig „uitgestukt",
Dat was een reuzenwerk.
Geen gaten meer, geen vallend puin,
Het is weer hecht en sterk.
Er kwamen nieuwe ramen in
Dat is niet zóó gegaan!
Ze zijn vaak fel becritiseerd,
Maar hoe 't ook zij ze stddn'.
Er kwam veel puin en rommel uit,
Veel nieuws kwam er ook in,
Opdat ’t paleis bewoonbaar zij
Voor ‘t Koninklijk Gezin.
Er is nu licht, er is nu lucht,
Verbeterd is het zeer,
Men vindt er nu geen kaarsen en
5 Ook geen lampetkan meer!
Wordt dra de schutting opgeruimd,
Die nu nog veel bedekt,
S Dan is ons raadhuis, nu paleis
2 Ten leven weer gewekt.
H Zou dat geen voorbeeld kunnen zijn?
2 Als er nu ook eens kwam
Meer leven, licht, wat meer vertier,
g Ook ’s avonds, op den Dam!
Sch.: 8 3
H.: B. 10 7 3
R.: A.
K.: A. H. V. 8 7 4
De uitwerking van het probleem geschiedt als
volgt:
I—3
roest.
3—3
preek.
strUd.
snert.
5—8
kreet.
8—7
chaos.
Sch.: B. 5
H.: B. 10 7 8
R.: 9 8 8 3 3
KI.: A. 10
Niemand was kwetsbaar en Noord had ge
geven.
De bieding verliep als onderstaand:
Zooals u ziet, maken NZ altUd de restee-
rende drie slagen, want Noord speelt een klei
ne Klaveren, die in Zuid met Harten 7 wordt
inq^troefd en vervolgens wordt een kleine Rui
ten voorgespeeld, zoodat West in de klem zit.
OngetwUfeld een fraaie prestatie van den be
tref fenden Noordspelerl!
Tot besluit geef ik u dan nog een spel ter
nadere beschouwing, waarna ik het de volgen
de maal zal bespreken:
8ch.: H. 9 5 4
H.: A. 8 4
R.: V. B. 9 7 5 3
digen afstand en lieten voortdurend kreten van
bewondering en voldoening hooren, toen zU ge
tooid werd met bruidskrans, sluier en bouquet.
,BUna. Je bent erg geduldig geweest, lieve
ling en je hebt heel stil geetaan,” voegde ze
er bU. „Wacht nu, tot ik dit tuiltje oranje
bloesem op Je borst heb vastgespeld. KUk eens!
Is het hlet allerliefst, meisjes?” riep ze uit.
terwUl achteruit week als een artist, die zUn
werk beschouwt.
„Allerliefst!" riep Blos bloeend uit.
„o. - -
Heer neemt. West speelt Ruiten vrouw na en
Noord neemt dezen slag met den Heer. Opnieuw
trekt Noord thans Klaveren en Oost werpt al
aignaleerend Schoppen-Aas wfeg. Zuid troeft in
met Harten 5.
Thans wordt vanuit Zuid Harten Boer ge
speeld. Weet duikt en Noord duikt! Harten 10
volgt en wederom duiken West en Noord. Voor
de derde maal mag echter geen troef gespeeld
worden, omdat nog een klaver In Zuid moet
worden Ingetroefd. Uit Zuid wordt daarom
thans Schoppen nagespeeld en Oost komt aan
slag met den Heer. Vervolgens maakt hU een
Blag met Ruiten vrouw, waarop West een
Schoppen écarteert. Nu moet Oost echter
Schoppen natrekken en nadat Noord met de
Vrouw heeft ingetroefd is de situatie aldus:
N.
W. O.
Ondanks de vacantles en het mooie zomer
weer hebben wU weer vele oplossingen mogen
ontvangen. Het kan voor onze puzzelaars niet
te warm zUn om een van de vele fraaie prU-
zen te bemachtigen, die wU voor onze prijs
winnaars ter beschikking stallen.
Het geeft ons genoegen, dat onze prUsraad-
sels op hoogen prijs worden gesteld, daar VU
ditmaal verschillende aardige variaties van de
oplossing kregen te bewonderen. Een der In
zenders had zUn fraaie teekening heel enthou
siast voorzien van het opschrift: Leve de
V. K. P.l
En hoe gezellig luidde van een ander
vondst:
De V. K. P. Verschaft Kranige Puzzles.
Sch.:
H.: V. 6 5
R.: H. 10 8 4
T: B-5
J.
met Ruiten VrouVl
Van het gegeven 23-tal woorden, elk van
letters, moet men telkens één letter uitlichten,
welke vervangen wordt door een andere, waar
na men door omzetting der letters een nieuw
woord van 5 letters formeert. Voorwaarde bij
deze omzetpartU is. dat de vervangende letter
in het nle^iw te vormen woord overal dè mid
delste letter moet zUn. De keuze daarvan
moet zoodanig zUn, dat in de nieuwe woord-
reeks^dle 23 middelste letters in de gegeven
volgorde een mooie spreuk te lezen geven.
Alle woorden van die nieuwe woordreeks, be
halve het eerste, zUn zelfstandige naam
woorden.
Er worden onder de goede oplossers weer zes
fraaie prUzen verloot
Oplossingen worden tot VrUdagmlddag 12 uur
Ingewacht bU den heer G. M. A. Jansen, Ruys-
daelstraat 60, Utrecht.
„Wat was er dan?" Vr
„Ik ik weet het n/l
„Het klonk alsof er iel
aan met haar bleek
ernstigs verwachtte.
„O, Jack natuürlUk! HU',
ben laten vallen,” meende Gli
,MU iMt AltUd Iets vallen?
bU-
sloot zachtjes de deur en ging naar
om te zien of de auto's er nog niet
waren. Toen ging hU naar de eetkamer -erug
en vroeg aan den domlné en aan sir Christopher
of ze soms nog een glas wUn wilden hebben en
nadat hU trouw zijn plicht had gedaan, ging
hU onder aan de trap staan en riep zoo hard hU
kon:
„Meisjes, zUn Jullie klaar?”
„Wacht
stem.
Juist
niets?"
Jets
W> MU OMratt ----
kreet en begon verbaasd van de schilderij,
die nagenoeg sprekend een officier in schitte
rende uniform voorstelde, naar meneer SalAmow
te kUken, die daar stond met zUn afgedragen
jasje en zUn hemelschen glimlach.
Bent bent dat? stamelde hU. Of
bent u het niet?
Dat ben ik.althans een paar jaar terug,
toen ik nog adjudant van Ziine Majesteit den
Tsaar was. Maar kUkt u nü eens naar den naam
van den
Wat kan mU de naam van den schilder
schelen! viel de antiquair hem opgewonden in
de rede. U bent een heer en ik zal me met
het meeste genoegen met deze schilderU belas
ten. Geeft u mU uw adres maar.
Nóg verbaasder was hU, toen hU op het kaar
tje, dat SalAmow hem reikte, een gravenkroon
tje zag.
Graaf SalAmow.... U bent grAAf SalA
mow....?
Treurige herinneringen aan dagen, die niet
meer terugkomen, antwoordde SalAmow glln>.
lachend.
Dat zegt Maar ik zeg u (en de anti
quair boog zich nogmaals over het doek, alsof
een idee bU hem was opgekomen) dat het
gewoon een heiligschennis is, dat portret te ver
koopen!
O! waarom?
Om uw portret in de pronkkamer van een
parvenu te laten terechtkomen? Dan koop ik
het nog liever. Dan zal ik bet in den salon han
gen en dan kunt u ernaar komen kUken, zoo
dikwUls als u wilt. Wat zeg JU ervan, Annette?
Annette, die, in het halfduister van den win
kel, naar SalAmow stond te staren, scheen als
Uit een droom te ontwaken. De antiquair had
zich al heelemaal gewend aan de gedachte, een
graaf tot schöonzoon te krijgen, al was het dan
een afgedankte graaf. HU bedacht met voldoe
ning, wat een schitterend figuur de voormalige
adjudant van den Tsaar in zUn winkel zou ma
ken, met zUn deftige spraak en manieren. Ja,
het waren groote lui, die Russen....
Oost kwam uit met Ruiten Boer, welke door
Noord met het Aas werd genomen. BU het
opmaken van het speelplan constateert Noord,
dat, om het contact te kunnen maken. Har
ten Heer goed moet zitten en bovendien of
de Klaverkaart of de Ruitenkaart vrUgespeeld
moet worden. waarbU de Klaveren de voorkeur
hebben, omdat In die hand meer rentrants
aanwezig zUn!
Noord speelt dus Klaver na, welke in Zuid
met het Aas genómen wordt en van waar uit
Klaver 10 wordt getrokken, die West met den
R.: x x
KI.: A. B. x x
West moet 3 8. A. spelen en Noord
tilt met Harten Heer.
Zooals u ziet, kan West (spelleider) 8 ze
kere slagen tellen; de negende slag moet ko
men of uit Ruiten of uit Klaveren en de be
slissing tusschen deze twee kleuren moet af
hangen van het aantal slagen, dat Noord in
Harten kan maken.
In dit geval is het echter niet noodlg om
Noord meteen zUn slagen in Harten af te la
ten spelen, maar Is het reeds voldoende het
Aas tweemaal op te houden! In de derde har
tenronde Immers blükt of de verdeellng 43
of 5—2 Is (61 zou reeds In de tweede har
tenronde gebleken zUn) en thans moet West
als volgt redeneeren:
In geval van’ een 43-verdeellng: Noord
maakt slechts 3 slagen i in Harten en West kan
dus, als de Ruiten niet rond zitten een Rui-
tenslag cadeau geven, zoodat tenslotte een
kleine Ruiten den negenden slag oplevert. In
dien de verdeellng echter 5—1 of 60 is (in
Klaveren) geeft een snit In KlAveren de laat
ste kans. Totale |kans: 92 pet. van 62 pet. is
57 pet.
In geval van een 52, 61 of 7—0-verdee-
llng: De kans om aan het contract te voldoen
is desondanks nog zeer groot, want zoowel bU
een 33-verdeeling in Ruiten als bU een 24-
verdeeling in deze kleur komt de negende slag
uit Ruiten, mits de vier Ruiten niet bU de
lange Harten zit. Mislukt dit alles, dan blUft
nog altUd de kans op een gunstige Klaveren
snit!! Totale kans: 80 pct. van 38 pet. Is
SO'i pet.
Na deze theoretische uiteenzetting zal ik een
serie aardige spellen behandelen, welke in ver
schillende wedstrijden zUn gespeeld en die om
een of andere reden bUzonder zUn opgevallen.
Het spreekt vanzelf, dat de resultaten niet al
tUd verkregen zUn door feilloos bieden, spel
en tegenspel. maar een heel belangrUk hoofd-
stuk van de 'speltechniek, dat veelal veteraar-
loosd wordt, is .Met profiteeren van de fou-
ten in het tegenspel."
Spel no. I van de serie is als volgt:
N.
O
Z.
zoo vreeseiuk, dat hU regelrecht naar het hart
van ieder der aanwezigen ging.
Het was een kreet van angst, van smart, van
vertwUfellng; toen volgde er stilte.
ZU bleven elkander een oogenbllk stomver
baasd aankUken; toen holde Greta naar de
deur en de rest volgde.
„De studeerkamer!” riep Jack en rende ae
hal door. HU en Greta traden tegeluk naar
binnen. Beiden zagen ze de gebogen gestalte
van den ouden man achterover in zUn stoel
liggen en het slanke meisjesfiguurtje op haar
knieën naast hem, haar armen om zijn hals,
terwUl ze haar gezichtje opgeheven hield naar
het waableeke gelaat.