NIEUWS
w^kaal van den daq
w
De avonturen van een verkeersagentje
I® hoorn
I
Ji^sschen
>Mo°fd- en
fMi gWW
Heilig bosch
Rabowska
■iWb KruiHorer^^
n
DE PROOSTENSTEEG
I
I
RITSEMA STOFZUIGERS
b
STOOMVAARTLIJNEN
Een nieuwe Enkhuizer
haven noodig?
WOENSDAG 24 AUGUSTUS 1938
DOOR
CHARLES
GARVICE
een frissche JONGENS-
MATCH
Aangehouden
St. Maartenviering
’■0
nie-
Kerkelijke agenda
Oranje-vereeniging
Donderdagavond te 7 uur Dof.
wor-
er
138
^Jaarverslag gasfabriek
2033
aantal
werd
gebracht
besteed verantwoord
Poortje Latijnsche schopt
ouden
Vlaggen-defilé
kan
hi
Ik.
ver-
L11
toe?*
toe.
ben
'v
(Woedt vervolgd)
43,
C'
J
enlni
leden
glimlachte hy, „en het resultaat was
nagenoeg hetzelfde. Maar toch sprak hy van-
De revanche tegen de Amster-
damsche Vacantieschool
P*>-
Amsterdam.
5*
IK
2%
J
onderdrukken, hetgeen
waardoor ze nog tmn-
r
n
;n
Ie
3338
«81
5415
7153
9354
11537
13301
15393
17338
18132
20457
31505
13*
11*
10%
n
l-
1.85
>02*
I 87*
.82H
1.62*
>.32
ir
7t
!8M
>7*
>9
16
>6
>7*
at
3*
BOM
I 92%
1.32
;.co%
1.81*
1.94
71
it
it
le
13
4
6*
6
7*
0
tuisen
4.40—
8.80—
0—23.
spelen
2
5'
n
'e
0
tt
lam-
ichte-
tw. 7;
24, Se
180,
r. 280,
»5, 3e
le kw.
175;
ITO
t. ife,
iskal-
okken
e,
le
it
n.
In
ir
Huishoud- en Industrieschool
voor Meisjes
JZaonder God geen gezag.
Kontaur, „heb jy niet een raar kereltje gezien, een soldaat of
een politieman, je weet wel, zooals er op aarde zijn?” Doch de
pad antwoordde, dat hy niets gezien had
velden van den grooten oorlog gevallen Schrij
vers, 14 Franschen en 9 behoorend tot de natio
naliteiten van de verschillende geallieerde en
geassocieerde mogendheden, werden gegeven
aan de verschillende lanen, rond-polnta en weg-
kruisingen van het bosch.
Deze namen werden niet alle gezocht tus-
leari
st de
jonge schrijvers, die, zooals dat
hoopvolle verwachtingen dan suc-
schen de meest bekende, als die van een Ps
of een Péguy; voor het meerendeel zijn b<
namen van
heet: „meer
cessen in het graf hebben meegenomen."
Staande op den grooten granieten steen, ge
houwen in den vorm van een oorlogskrufs in
het hartje van het woud, heeft de voorzitter
van de vereeniglng, M. Paul Chack, de namen
der gevallenen afgeroepen.
Onder die der Franschen vindt men die van
een Michel della Torre, dichter en journalist,
doodelijk gewond aan het hoofd bij Vauquots,
vijf-en-twlntlg jaren oud; Silvaln Royé, dich
ter. verdwenen voor Douaumont, 21 Jaren oud;
Raymon Guaaco, humoristisch schrijver, geval
len In 1915, zeven-en-twin tig Jaren oud; Maurice
Deroure, romancier, gevallen tijdens een zege
vierend offensief, 30 jaren oud; Jobbé-Duval,
journalist en dichter, gevallen in 1917, dertig
jaren oud.
De Engelsche schrijvers, die aan den oorlog
hebben deelgenomen, zijn vertegenwoordigd
door' den naam van Owen, den grootsten Es
gelachen oorlogsdichter, die vijf en twintig jaren
oud, gevallen is toen hy het kanaal van de
Sambre overstak. 5
Namen zijn verder rtog gegeven van gesneu
velde schrijven van België, Canada, de Ver-
eenlgde Staten, Joego-Slavië, Slowakije, Roe
menië, Polen, Portugal.
Italië Is vertegenwoordigd in het heilig bosch
met den naam van d'Annunzlo. Bij» dit appèl
riep de president der schrijven-oud-strijders:
„GD behoort tot de onzen I"
Verlaging leerlingenschaal
Namens de samenwerkende onderwyzers-
organisatles wordt den raad verzocht, adhaesie
te betuigen aan het adres, dat door de Hoofd
besturen van die organisaties tot Zijne Excel
lentie den Minister van Staat, Minister van
Algemeene Zaken, Voorzitter van den Raad van
Ministers is gericht en dat ’t verzoek bevat maat
regelen te nemen, waardoor zoo spoedig moge-
Hib zal kunnen worden overgegaan tot het In
toeren van verlaagde leèrllngenschalen voor
bet gewoon lager onderwijs en het uitgebreid
l«ger onderwijs.
Aangezien het belang van het onderwijs zeer
*otf worden gediend door een verlaging van het
uur lang moest ze het aanzien, dat de
«n geduldige winkelbedienden ylogen
Het poortje van de voormalige Latynsche
school, dat de laatste Jaren toegang gaf tot de
openbare lagere school no. 2 aan de Kruisstraat,
wordt thans onder leiding van den heer
Lückens gesloopt. Het werk is begonnen, nadat
de heer Huüssen het poortje op deze plaats
had vereeuwigd.
Zooals men weet, beeft de gemeenteraad be
sloten, het poèrtje te doen aanbrengen in den
gevel Van het Stadhuis aan de Nieuwsteeg.
Aangifte voor het lidmaatschap bij het secre-
^riaat Veemarkt 24 b en den penningmeester
aantal leerlingen per klasse, stellen B. en w.
h>igênmet Toorneemd Adres instemming te be-
daag."
uJet” vroeg ze.
4a, hjj vroeg me, waarom JU niet gekomen
was."
,Jk? Dat is al een stap vooruit, nietwaar?
lady Collop me vanmiddag niet nooilg
Door de politie is aangehouden een inwoner
van deae stad, die onder de gemeente Aven-
hom een belaatingplaatje van een rijwiel beeft
ontvreemd.
De tweede avond van de St. Maarten viering
is zeer rustig en kalm ver loopen. Op slechts
enkele plaatsen In de stad werden vuren ont
stoken en het verschieten van vuurwerk kwam
zeer sporadisch voor.
Het aantal kinderen^dat met verlichte lam
pions of met brandende kaarsjes op tafeltjes
aan de deuren der woningen liedjes zong, was
wellicht grooter 5ian Maandag.
De belangstelling langs den weg voor deze
typische Hoomsche folklore was tamelijk. Blijft
bet gebruik alsc Dinsdagavond, dan kan
mand er. beswaar tegen hebben.
De belastingplaatjes
Bij de politfe is door een drietal wielrijders
aangifte gedaan, dat het belastingplaatje van
hun flets is ontvreemd.
Het bestuur van de Oranje-vereeniging orga
niseert op Dinsdag 6 September as., des mor
gens te 1130 uur, een groot vlaggen-defilé
waaraan door alle plaatselijke vereeniglngen
kan worden deelgenomen, liefst met zooveel
«gelijk leden en zoo men dit bezit in vereenl-
gingi-costuum.
Aangifte hiervoor vóór 39 Augustus as. ato
bet Secretariaat Veemarkt 34 b.
ia
.sec eerlijk, dat je dolblij bent met het
keek over de tafel naar het mooie
met den valschen glimlach en de
oen Diana Melford dwars te zitten
ven, nietwaG lieveling.”
„Onzin,” viel Guy in de rede, voor ze kon
Antwoorden. „Kom Lorrie weee geen hypocriet.
Spreek de waarheid en laat ze allemaal naar
de ik bedoel want tody Collop schrok op
hetgeen niet te verwonderen was, daar lady Col
lop hem gruwelijk had geërgerd.
„Waar zijn Jullie In 's hemelsnaam geweest?”
zei hij, terwijl hy op zijn horloge keek en Lorrie
aansprak, die er bleek en moe uitzag.
„Boodschappen doen, dwaze jongen.” rel
Diana, terwijl ze haar hand streelend op zijn
arm legde.
„Al dien tijd boodschappen gedaan! Je zult
die ongelukkige winkelbedienden den dood op
het lijf gejaagd hebben, om over Jullie zelf nog
maar niet te spreken, jy ziet er moe genoeg
uit" en hy knikte tegen Lorrie.
„Lorrie ziet er altyd moe uit,” constateerde
Diana koel, „zoo is haar gezicht nu eenmaal."
,4a, dat is de natuur van het beestje, zoo
als de spullebaas zei.” stemde Lorrie luchtig
toe. „En, ben Je naar het ziekenhuis ge
weest?”
,4a,"
BUJkens het verslag der gasfabriek over 1937
Neef het buizennet In de stad en in de buiten
gemeenten ongewyzigd n.l. 63.481.31 meter.
In Hoorn liep het aantal gasverbruikers
terug van 1725 tot 1650; het aantal muntmeters
steeg van 1595 tot 1600. In de buitengemeenten
Neef het aantal aangeslotenen talhelyk con-
'tont
Het aantal straatlantaarns
Vin 401 op 407.
In totaal werd afgenomen 1.965313 M3 gas,
wasrtoven een verliep van 109.746 M3 werd
geboekt.
Het verliessaldo over het afgelooperi jaaf be-
droeg r 1965.18.
Als lady Collop me vanmiddag niet nooilg
heeft, zal ik even naar hem toegaan.”
,4e kunt beter naar bed gaan en uitrusten,"
zei hy, byna ruw, hoewel zyn oogen niet iiard
stonden, toen ze op het lieve, teere gezichtje
bleven rusten.
„Vindt u, dat Dolores er niet goed uit Met,
lord Kendale,” zei lady Collop, toen Lorrie de
kamer uit was.
Wordt afgesloten voor ’t rij verkeer
naar het Achterom
De Proostensteeg geeft, voornamelijk in het
gedeelte tusschen de Roodesteen en het Ach
terom door haar geringe breedte herhaaldeiyk
aanleiding tot aanrydingen. Aan de zijde van
Roodesteen bedraagt die breedte slechts
3.75 M.
Het komt B. en W. daarom' noodig voor, dat
genoemd gedeelte straat gesloten verklaard
wdidt voor het beryden, in de richting naar
het Achterom, met ry- en voertuigen, met een
paard bespannen, en met motorrytuigen.
«e zei dit met zoo n air, dat Guy, die aan
papa Melford in zyn vroegere leven dacht, een
glimlach niet kon
Diana natuuriyk zag en
Woeg ze.
4a.” zei Guy zorgeloos, „Ik heb een wonder-
Wk soort genegenheid voor onzen vriend
opgevat en Ik ga morgenochtend weer naar hem
toe."
.In dat geval," zei Diana bedaard, „zal Jouw
wel voldoende zyn en Is het niet noodig
dat Lorrie gaat. Als Guy met u meegaat, lady
Collop, kan Lorrie zeker wel met my bood
schappen doen, nietwaar?"
«Zeker,” zei lady Collop onmiddeliyk.
«Dolores zal heel biy zyn als ze zich nuttig kan
maken."
.Jk zal heel biy zyn," zei Lorrie plichtmatig.
Zoo gebeurde het, dat Lorrie met Diana in den
•üto opgesloten werd en van winkel naar winkel
jrd werd, terwyi de Jonge dame zy,
fyn linnen kocht voor haar aanstaand
teekenen heeft? zult denken, dat ofwel bet
woord „Rabowska” later sen verklaring geven
den heeft, of dat ik anders als een man van
veertig jaar dezen onzin toch vergeten moest
hebben! Ik heb zult u denken waarach
tig toch wel meer opwindende gebeurt 1 niesen
beleefd? En toch Is dat niet zoo; hoe vreemd
u dit ook moge schijnen.
Luister: enkele jaren geleden ondernam ik als
verkeersplloot ven Danzlg uit een vlucht naar
Roemenië. Ik moest een Amerikaan, die daar
toe een speciaal vliegtuig had gehuurd, naar
zyn olie- of nsphtabronnen brengen. Hqt was
een stralend mooie dag, uitgelezen vliegweer!
Maar nauwelijks een uur na ons vertrek werd
het anders en kwamen er verraderiyke cumu
luswolken in zicht. We raakten er in en deer de
geweldige zuigwerking waren we In korten tyd
op een hoogte van enkele duizenden meter». Het
was ónmogelijk ons juist te oriënteeren. Boven
dien meende Ik een vreemd geluid in den mo
tor te hooren. Ik daalde en ontdekte een veld,
dat voor een noodlanding wel geschikt was.
Maar toen we eenmaal op den grond waren, was
onze positie nog. allerminst benydenswaardig.
We waren biykbaar In een onbewoonde streek
en dat valt in dergehjke omstandigheden niet
mee! Myn passagier, die toch al een beetje oe-
roerd was van de reis, verlangde vurig .naar
een dak boven zyn hoofd en eeriyk gezegd, ik
niet mihder.
Plotseling ont
dekte Ik achter
s’ruikgewas de
muren van een
huls. Ws gingen
er heen, maar
vonden slechts
steenhoopen.
ruines van wat eens een dorp moest zyn ge
weest. Reeds jaren geleden door een natuur
ramp geteisterd ofin puin geschoten! t
Was een zonderling gezicht, zooveel jaren na
den wereldoorlog. Waar waren we eigenlijk? In
Polen? In Roemenië? In Rusland? De naam
van deze mistroostige plaats was natuuriyk niet
te vinden. Maar een instinct spoorde mé aan
het voortwoekerende groen van een haag naast
een muur op zy te drukken, sis was daar Iets
verborgen Inderdaad daar stond een
byna verbleekt, houten bord, waarop geschil
derd: „Rabowska. district Luczk. gouvernement
Wolhynlë.
Nu wist ik, waar ik was, In Rusland, en kon
zonder veel moetje myn vlucht voortzetten.
Maar toen ik mijn passagier veilig op de be
stemde plaats had afgezet, trof me een bericht
In een plaatselljk blad, dat melding maakte van
een tornado, welke de^Boekowlna had geteisterd.
Enkele minuten slechts had de wervelstorm er
huisgehouden en In de spaarzaam bevolkte
streek slechts geringe schade kunnen aanbren
gen. Maar de drommel mag me halen: één
ding laat, ik me niet uit myn hoofd praten:
wanneer ik dien dag niet door die noodlanding
in dat „Rabowska" was terecht gekomen, dan
sou ik «op het oogenbiik hier dit verhaal niet
hebben kunnen navertellen!
Denk nu niet, dat ik een fantast ben! Het
avontuur van vele Jaren geleden met dat Pool-
sche meisje verklaar ik heel eenvoudig als:
heimwee! Ze zal waarschyniyk uit dat dorp
Rabowska afkomstig zyn geweest en van louter
heimwee in die stemming zyn geraakt, waarr
over ik u zoo Juist sprak.
En voor de rest was myn leven: jeugdroman» 1
tiek. *n merkwaardig spel van namen. Hta toch:
dit is myn merkwaardigste avontuur als vbe-
genier!”
John Peel’s oogen streelden nog eens de head
lines en de vele, vele regels van zyn Interview,
dan stak hy de krant in zyn cdbertzak en ging
zyn reporterspllcht weer doen: de gemeente
raad behandelde om half tien in een speciale
zitting voor de sooveelste maal: ultbreidlngz-
plgnnen:
BINNBNLAND8CHE HAVENS
IJMUIDKN. sangekomen 33 Aug.. Ousel, a.
Liverpool; Theseus. s„ Kopenhagen; Mereur, a,
28 Aug Perseus, s„ Stettin: Bertha Pisser,
s.. Swansea (voor Velaen); Bls. a
Euterpe, s.. Bordeaux; Bodegraven. e„
pen: Storfora. a.. Ksrlahamn.
Vertrokken 32 Aug.. Hamla. a.. Rotterdam:
Helena, fiabjerg; Flvel, mj„ Aberdeen; Lottie
R.. a.. Antwerpen; b
23 AugVirgo, a.. Jacobatad: Mania, a. .Karla»
haunn; Ooaterachelde. ms.. Yarmouth.
Aangekomen 38 Aug.. Viking, ma.. Wlndauf
Ask. a.. Sundavall (voor Velaen); Amatelstroom.
ms.. Londen.
Vertrokken 23 Aug.. Tarakan. ms.. Java:
Poe I au Bras. nrs.. Hamburg: Mere, a.. Londen.
AMSTERDAM, aangekomen 22 Aug.. Ousel.
Liverpool, stukgoed. Ilandelakato, Holl. Stooaob.
^3’ Aug., Theseus, Kopenhagen, stukgoed. Le-
vantkade. Verg. Cargadoorakantoor; Perseus,
Stettin, stukgoed, Lovantkade. idem: Mereur.
Danzig, hout en stukgoed. De Ruyterkade. Van
Ea Van Ommeren: Iris. Gdynia. stukgoedl
Levantkade. Verg. Cargadoorakantoor; Euterpe.
Bordeaux, stukgoed. Surlnamekade. Nw. Rijnvaart
MU; Bodegraven. Antweipen. stukgoed. Surlname-
kade. Vrachtmall; Storfors. Karlshamn. ateenan.’
J. P. Cbenhavan, Bernard’s Vrachtkantoor.
Aangekomen 23 Aug.. Viking. Wlndau. inkls-
ren. Steiger H. A. L.. Wagenborg; Amztelstroom.
Londen, ledig. Handelskade. Holl. Stoomboot Mij.
KON. HOLL. LLOYD
WESTLAND. 22 Aug. n.m. 10 uur 30 van Ham
burg naar Amsterdam.
WATERLAND, uitrala, 22 Aug. ta Montevideo.
KON. NED. STOOMBOOT MIJ.
AJAX. 32 Aug. van Amsterdam te Kopen-
isgen.
ARIADNE. 33 Aug. van VenctlS te TriSat.
ASTRKA. 31 Aug. van West-Inch* te New-York
BREDA. 21 Aug. van Payta naar Balboa.
CERES. 21 Aug. van Tunis naar Patras.
HELDER. Hamburg naar Izmir, paazriarils 23
Aug, v m. 8 uur Wight.
HERMES, Progreso naar Gent, was 33 Aug. 13
uur de smlddaga 350 myien N. van de Azoren.
ORANJE NASSAU, 33 Aug. n.nr. 6 uur van
Plymouth naar Havre.
OREON.. Mlddl. Zee naar Amsterdam,
■eerde 33 Aug. v.m. 3 uur 35 Lydd.
SATURNUS. MkMl. Zee naar
pass. 23 Aug. n.m. 11 uur Oueasant.
g-». at zyn hospita „erg gepikeerd was op een
I 1 redactie, die met een heele rits vette kop-
pen een verhaal opdischte, dat er erg in
teressant uitzag, maar dat Je gelooven kon of
Tilet, net zooals je zelf wilde.” was voor John
Peel het onfeilbaar Juiste teeken. dat zyn inter
view het „deed". En daar was het toch maar
om begonnen.
Heel toevallig waa John Peel te weten geko-
men, dat de beroemde vlieger Karl Bchuachmann
zich voor eenlgen. tyd aan Engelands Zuidkust
had gevestigd Onmiddeliyk had zyn Jouma-
llsten-neus bult geroken: hy was er heen ge
gaan, zonder er met iemand een woord over te
reppen en had zyn collega’s, oude rotten In het
vak en waariyk niet voor ‘n beetje vervaard,
verrast, toen hy gisterenmiddag zyn Interview
voor het ochtendbad afgaf.
Met gerechtvaardlgden trots nam John Peel de
krant en herlas zinnen, die voor dezen och
tend de voorpagina van „The Southern Paper”
haar cachet gaven.
„Moet ik u vertellen van de grootste sensatie,
die ik als vlieger heb beleefd? Dat aal u wel
een teleurstelling bezorgen, dat beloof Ik u by
voorbaat. U denkt natuuriyk aan neerstorten,
moeilijke noodlandingen of hulpeloos rondzwal
ken by een woedende zee? Maar wat op my als
vlieger den sterksten indruk heeft gemaakt, is
lets van toch geheel anderen aard.
Myn jeugd bracht ik door in een klein, lan
delijk Pommersch plaatsje, waar in den oogst
tijd veel Poolsche maaiers kwamen. Deae ietwat
zonderlinge toevoeging vertel Ik u. omdat op *n
zekeren middag. Ik kwam juist thuis van school,
er een jonge Poolsche by ons aan de deur kwam.
Ze was een aardige verschynlng. met raven
zwart haar en donkere oogen. Heftig gebaren-!
stond ze daar, maar wy begrepen niet, wat zy
wilde. Ze kende geen woord Dvitsch. Kwam ae
bedelen? We wilden haar 'n aalmoes geven,
maar die weerde ze heel beslist af. Myn moeder,
die altyd vol medelijden was, wilde haar koffie
en broodjes voorzetten, doch ook daar wilde de
Poolsche niets van weten. Tenslotte viel het
ons op, dat ae telkens eenzelfde woord gebruik
te .Rabowska!” Wat kon dat beteekenen? Ze
vroeg, ze weende, ze smeekte op ’t laatst .Ra
bowska!'’ Het klonk, alsof ze in de diepste wan
hoop verkeerde. Zocht ze iemand? Bedreigde
iemand haar? Wy informeerden op het raad
huis, maar daar was de naam Rabowska onbe
kend. Ik zocht tevergeefs in een oud Russisch
woordenboek. Myn moeder was even radeloos
als Ik. We wilden helpen, maar wisten niet hoe
of wat. Toen het meisje tenslotte snikkend
heenging, hadden wy het gevoel, of we een wan
hopige hadden laten gaan.
Myn verdere leven verliep, zooals u weet, hert
stormachtig. In den oorlog werd Ik al heel jon^
vliegenier, gedetacheerd aan het Russische
front. Eigenaardig. het woord .Rabowska”
wilde maar niet uit myn gedachten. Ik infor
meerde overal, by boeren, Poolsche graven, gees
telijken. wat het toch wel mocht beteekenen,
maar niemand kon ^me eenlge opheldering
geven. In het derde jaar van den oorlog werd
ik tot luitenant bevorderd. En van toen af
het was natuuriyk een dwaas Idee, gebruikte ik
het woord «Rabowska” als gelukswoord. Ik
schilderde het met zwarte en roode letters op
de draagvlakken van myn vliegtuig. Men erger
de zich natuuriyk over die knoeierij. Een kolo
nel maakte er een scherpe opmerking over, doch
Ik antwoordde slechts: „Kolonel, hebt u giste
ren den Rus neergeschoten of ik?"
Ik was altyd onverschrokken; Ik mag dat
van my zelf wel zeggen, waar zooveel anderen
het van my gedaan hebben. Trouwens, als ik
.Rabowska” onder me had, kon ik alles wagen.
Het woord bracht me vlleggeluk. Toen ik een
keer neerstortte, kreeg ik alleen een machlne-
geweer-kogel in myn arm; en een anderen keer
kon ik by een noodlanding nog tydlg uit het
vliegtuig springen, voor het in brand vloog.
U 'tuit vragen, wat dit alles eigsniyk te be-
e plannen voor een Jachthaven te Enk-
I J huizen, enkele Jaren geleden opgeworpen,
schynen niet veel kans te maken om ver
wezenlijkt te worden.
Men weet niet of men hierover rouwig moet
zyn.
Zeker, het zou een aardig werkobject zyn als
achter dep Wierdyk, -tusschen het Staversche
poortje en den strekdam van het Krabbersgat
een haven werd gegraven en kaden met plan
kieren gemaakt. Voor het Enkhuizer gemeente
bestuur, dat steeds weer zoekt naar gelegenhe
den om de werkloozen aan het werk te zetten,
opdat zy niet ledig hoeven rond te loopen en
daarmee een prachtig sociaal werk verricht,
moet het karwei als werkobject zeer aanlokke
lijk zyn geweest.
Maar hoezeer men op werkobjecten gesteld
mag zyn, de zorg om de werkloozen aan den
slag te helpen mag toch niet de eenlge drang
reden zyn voor een zoo omvangryk werk.
In de eerste plaats, aldus de „Vrye West-
frtes", moet men zich afvragen of er behoefte
Is aan zulk een haven, In de tweede plaats of
de oplossing die aan de hand gedaan is de
geschiktste is, en In de derde plaats of de kos
ten aan deze oplossing besteed verantwoord
zyn.
Het is toch wel wat Apocrief, dat over een
nieuwe haven naast de vlsschershaven wordt
gesproken in een tyd, waarin de Enkhuizer
vlsschershaven pas kort geleden een aanzien-
iyk emplooi verloren heeft. Vóór de droogleg
ging der Zuiderzee havenden er in den haring
en ansjovistyd vele dozynen Markers en Bun-
schoters. Toen was de Enkhuizer vloot nog
sterk. De haven kon destyds In het voorjaar vol
met vlsschersschepen liggen.
Sinds zes jaar zyn die vaste voorjaarsgasten
weg en de eigen Enkhuizer vloot is tot een arm-
.Reeft u met zyn drieën ruzie gehad of heeft
lord Kendale geweigerd een bydrage te geven
voor den M. bazar, lady Collop?" vroeg ae, ter
wijl ze aan tafel ging zitten.
„Zou je met me mee willen om by !60y
Farnham te gaan logeeren, Dolores?" zei lady
Collop, terwijl ae als alle domme menschen met
de deur In huls viel.
„O,” riep ae uit, maar toen sloeg ae haar
oogen neer; hadden ze over haar ruzie ge
maakt? Reen, dank u,” zei zp.
„Ik was er zeker van, dat Lorrie dit sou zeg
gen.” zei Diana lief, maar met slecht verholen
B. en W. stellen den Raad voor;
s mej. J. E. Oeslnk. leetares in landbouw-
hulshoudkunde, en den heer J. Duursma, leeraar
fn natuur- en scheikunde, hoenderteelt en op
fok v*n Jong vee, met ingang van 1 Septem
ber 1937 een vaste aanstelling aan de huishoud
en Industrieschool voor meisjes te verstrekken;
b de tydeiyke aanstelling van de dames 8. K
Klimp. leerares in lingerienaalen, en W. A.
Oosterveld leerares in kinderverzorging en op
voeding ook voor den cursus 1938—1939 te ver
lengen.
„Och, het is een zaak, waarin ik me niet
mengen wil, en ik wil er ook niets mee te doen
hebben,” zei Diana geeuwend, „dat moeten
jullie samen uitmaken. Ik veronderstel dat
Jullie elkaar nu en dan schryven?” voegde, zy
er met onverstoorbare kalmte aan toe.
^a,” zei Lorrie koud. ,Ry schryft me.”
.«Schryven is vervelend,” zei Diana kwynend,
„en mannen zyn zoo precies. Guy tenminste
wel; hy verwacht, dat ik hem lederen dag
schryf, als we niet by elkaar zyn.”
De lunch stond al op tafel toen ze thuis
kwamen. Guy leunde met een doodeiyk ver
veeld gealcbt tegen den schoorsteenmantel,
zetje.”
Lorrie
gezichtje
wensch
maakte zich van haar meester.
„Als het me zoo plechtig wordt gevraagd."
antwoordde ae luchtig, „dan moet ik eeriyk
zeggen, dat ik graag zal gaan.”
„Natuuriyk," zei hy triomfanteiyk. ,^n voor
Je weer van gedachten kunt veranderen, zal
ik aan lady Famham schryven op hoeveel per
sonen ae kan rekenen!? en hy ging regelrecht
naar de schryftafel zonder op de woede te let
ten, die de oogen van zyn mooie verloofde te
le®en was.
Daar zy voorzeg, dat een middag in het ge
zelschap van Diana onder de huidige omstan
digheden nog onaangenamer aou zyn dan ge-
woonlyk, vroeg Lorrie verlof om naar het zie
kenhuis te gaan en een half uur nadat Guy
naar zyn club was vertrokken, ging ae op weg.
,Ry is veel beter vandaag juffrouw zei de
verpleegster, toen Lorrie de zaal binnenkwam,
„en hy heeft aan mylord naar u gevraagd."
?D^.he*> gehoord," Lorrie en ae ging bH-
het bed zitten.
Het gezicht van den man kreeg een kleurtje,
toen hy haar sag. ny keek haar met zyn
schitterende, diepliggende oogen een paar minu
ten zwygend aan, toen zei hy zwakjes-
■toch t«’7iggekomen. Juffrouw?"
U*rte> h0°P dat je het niét erg
vindt.
n den nacht van 4 Mei 1930 deed zich in
het departement l’Hérault in het Zuiden
van Frankryk een der hevigste cverstroomin-
gen voor, waardoor deze door watersnood toch
zoo vaak bezochte streek ooit werd geteisterd.
De gezwollen wateren van de Tarn en van
haar nevenrivferep. de Argout en de Orb, had
den zich met h« geweld van tien bandjirs uit
gestort over het ongelukkige land. Twintig ge
meenten. waaronder eenlge kleine steden, wer
den verwoest: de schade, die werd toegebracht,
bedroeg meer dan een milliard toenmalige
francs, dat was meer dan 100 mlllioen gulden.
Boven al dat water stond nog slechts als een
paal vast de te lang verwaarloosde en te laat
besefte wetenschap, dat de overstroomtag nooit
dien katastrophalen omvang zou hebben aan
genomen, Indien de streek in den loop der jaren
niet volkomen ontboscht was geworden. En dat
om de verwoeste streek weer bebouwbaar en
veilig bewoonbaar te maken, onafwysbare eiach
was op groote schaal haar herbebosschlng on
verwijld ter hand te nemen. Ontzettend veel
leed viel te 'lenigen; tallooze lieden moesten
van meet af aan hun bestaan weer opbouwen.
Er werd een beroep gedaan op het natloryde
saamhoorlgheidsgevoel. Dit beroep werd echter
ook buiten de grenzen gehoord en wy meenen
ons te herinneren, dat het Nederlandsche volk,
dat zelf zoo menigmaal hard door de waters-
noodellende was geslagen en tot welks verbeel
ding en gevoel de ramp van de Hérault dan
ook zeer levendig had gesproken, het zyne heeft
bijgedragen door den wederopbouw van een der
verwoeste gebieden voor zyn rekening te nemen.
Een der magnlflekste antwoorden, die op het
beroep der nationale solidariteit werden gege
ven, was dat van dén natlonalen bond van de
schrljvers-oud-stryders. Op initiatief van hun
ondervoorzitter, M. Emmanuel Boucher, namen
zy de zorg op zich voor de herbebosschlng van
300 hectaren grond in het verwoeste gebied,
Welke hun daartoe ter beschikking waren gesteld.
Op deze 300 hectaren plantten de schrtjvers-
oud-stryders een bosch van 10.000 jonge ceders,
waaraan zich weldra de 150.000 boomen, ge
plant door de houtvestery, kwamen toevoegen.
Den 28en Juni 1931 werd dit bosch door de
toenmalige ministers van landbouw, M. André
Tardleu en van openbaar onderwys, M. Marfo
Rous tan, en den voorzitter van de schryvers-
oud-stryders plechtig ingewyd. zy, die die plech
tigheid bijwoonden, zullen toen zeker nog niet
door de boctnen verhinderd zyn geworden het
bosch te zien. Aan hun voeten bemerkten zy
nog niet veel anders dan het lage struikgewas,
dat geplant was om met zyn schaduw den groei
te beschermen van de toekomstige groote
boomen.
Het door de schryvers-oud-stryders genomen
initiatief heeft inmiddels een grandipze navol
ging gevonden, die de stoutste verwachtingen
heeft overtroffen. Sedert 1931 is in het departe
ment van de Hérault en ook in de departe
menten van de Tarn en de Aveyon een aan
plant verricht van ongeveer 30 mlllioen boomen
op byna tweeduizend hectaren tot (Jus\erre
kalen en schralen grond. Dat beteekent een
herbeboschlngswerk, welks omvang zelfs dien
van de onder Napoléon III ondernomen her-
bebosschlng overtreft, welke toentertyd voor de
grootste gold, ooit in Frankryk ondernomen.
De weg van Esplnouze, welke het cederbosch
der schryvers-oud-stryders doorsnydt, is 18
Kilometer lang. Op het 1000 Meter hoog gelegen
plateau, dat den bergpas van Cabanton verbindt
met den Pourbalet, wordt een groot vischryk
meer gegraven. Tal van dorpen en gehuchten,
die tot dan toe verloren lagen in de woeste en
ontoegankelyké bergstreken, worden uit hun
Isolement verlost.
En nu zich inmiddels ook de in 1930 en 1931
geplante ceders, waarvan men hoopt, dat zy
evenals hun soortgenoóten in warmere gebieden
vyf eeuwen oud zullen worden, in vollen was
dom bevinden, zyn de schryvers-oud-stryders
overgegaan tot het doopen van hun heilig bosch,
hetgeen geschied is aan dbn vooravond van den
14en Juli, natlonalen feestdag, waarop de be
storming én inname van de Bastille herdacht
wordt, tijdens een plechtigheid, voorgezeten
door den minister van de oud-stryders en oor
log? ge pens lonneerden, M. Champetters de Ribes.
De namen van 33 meerendeels o^ de slag-
zalig restje versmolten. Alleen by stormweer
in den zomer, als alles wat in de Enkhuizer
contreien van het IJselmeer aan t visschen is,
er binnenvlucht, kan men nog een fiksch aan
tal vtsechersschulten In de hgven vinden, maar
dit getal haalt niet by hetgeen er vYbeger was.
Ongetwyfeld, de „droge vaart” vordert een
grooter deel van de hapenruimte op sinds men
niet meer in het Krabbersgat op stroom kan
ankeren en vooral sinds het havengeld ver
vallen is. By ruw weer kan de haven gezellig-'
vol zyn. En als dat ruwe weer in den zomer
voorkomt, wanneer er drukke vaart van tjal
ken en klippers is, wanneer de vlsschery op *t
drukst beoefend wordt, en wanneer er boven
dien veel pletzierjachten de haven aandoen, dan
zal het den havenmeester en zyn mannen wel
eens hoofdbrekens kosten om alles een plaats
te geven.
En nu breidt de pleiziervaart op Enkhuizen
zich nog uit. Er zyn dit jaar weer veel meer
Jachten in de haven dan in 1937, en 1937 stak
ver boven 1936 uit. Niet alleen Nederlandsche,
maar ook buitenlandsche schepen komen $r. De
Engelsche vlag was op verscheidene dagen nog
meer vertegenwoordigd dan ons rood wit blauw.
Dat is verbiydend en er is goede hoop, dat
de pleiziervaart nog drukker worBen zal. Enk-
huizqn heeft de mooiste haven en het is de
fraaiste stad van heel de Zuiderzee. Hoe beter
de Jachtlui dat te weten komen, des te druk
ker wordt hun bezoek.
Mfikr dan moet men ze daar ook houden in
het mooiste hoekje van de stad. Dan moet men
ze niet wegstoppen achter den Wierdyk, waar
het bovendien by noordeiyke winden koud en
onherbergzaam is. Dan moet men de accommo
datie voor de Jachten in de oude haven die
door het tegelpad langs de kade al aardig ver
beterd is nog beter maken.
De ruimte? Wel, bestaat er eenlge zekerheid,
dat de omvang van de vrachtvaart geiyk zal
blijven nu het groote kanaal FrieslandHol
land over Lemmer loopt? Zal de visschersvioot
niet verder inkrimpen, als straks de Zuideiyke
polders worden drooggemaakt en al het visch-
water ten Zuiden van Enkhuizen vervalt?
En men bergt tegenwoordig toch altijd alles
wat de haven binnenloopt. In Dyk en Ooster-
haven zyn zelfs ruime reservés.
Terwyi tenslotte wel degeiyk dient overwo
gen, of de schippers van de Jachten bereid zyn
om in den vorm van havengeld de kosten van
de nieuwe Jachthaven te dekken, waar zy in de
Rykahaven gratis ligplaats kunnep krygen.
Dinsdagmiddag is op het voetbalterreln ach
ter het Missiehuis de revanchematch gespeeld
tusschen de voetbalploeg van de vacantieschool
Zon en Vreugde" en die van „Licht en Lucht”
van de Gerardus Majella-parochle te Amster-
dam, waar Deken J. C. van de Wiel als pastoor
gestaan heeft.
Vorige week Woensdag was er een ploegje uit
Hoorn naar Amsterdam getrokken, waar de
afgevaardigden van „Zon en Vreugde” een
verdiende overwinning van 3—1 op de Amster
dammers behaalden.
De match, die Dinsdag gespeeld werd, werd
gewonnen door de Amsterdammers met 31.
Gedurende de match waren zy meestal In de
meerderheid.
Er moest dus nog beslist worden, welke party
de medaille mee zou nemen. In het kwartier
verlenging wisten de Amsterdammers één goal-
tje te fabriceeren, dat hun tegelykertyd de
medaille bracht.
Er werd soms heel verdlensteiyk gespeeld en
bet partytJe was,het ynkijken zeker waaro.
Vooral de belde keepen deden van zich spre
ken. De wedstryd werd om. bygewoond door
den rector G. van Leeuwen, de weleerw. heeren -
j. M. Dysselbloem en H. N. Pakker, abbé Maré,
hoofdlelder van de vacantieschool in de Gerar
dus Majella-parochle te Amsterdam en abbé C.
Bijman, leider der Hoomsche Vacantieschool.
Nadat de Jongend van enkele verfrlsschlngen
genoten hadden, werd Hbom even bezichtigd,
waarna de tocht weer met drie auto’s naar
Amsterdam aanvaard werd.
dat. Ik meen, dat Iedereen dat wel kan zien.
Je hebt haar uitgeput vanmorgen" en hy keek
Diana verwijtend aan.
.Nonsens!” antwoordde zy op haar lang
zame manier,. „Lorrie is tweemaal zoo sterk
als Ik en ze heeft zich reusachtig geamuseerd.”
„Daar ziet ze naar uit," spotte hy.
„Misschien zou het haar toch goed doen om
by lady Famham te gaan Ipgeeren,” merkte
lady Collop op, terwyi ze Diana vragend aan
zag.
„By lady Famham?” vroeg Guy.
,Rady Famham was zoo vrlendeiyk om te
vragen of wy met u beiden mee wilden terug
komen en Ik wilde hèt al aannemen voor my
en voor Dolores, maar toen zei die lieve* juf
frouw Melford, dat zy er zeker van was, dat
Dolores niet graag zou gaan.”
„Hebt u het haar gevraagd?” informeerde hy.
„Nee nee." zei lady Collop. ,4uffrouw Mel
ford dacht, dat ik beter kon zwygen over de
ultnoodjging.”
„Maar- myn hemel!" zei hy woedend. „Ziet
u dan niet, dat ze Blek is en naar verandering
verlangt, lady Collop? Ik zou hebben gedacht,
dat iedereen dat duldelyk kon zien! Neemt u
de invitatie toch aan.”
„Ik weet zeker, dat Lorrie geen zin heeft
om te gaan," viel Diana haastig in de rede, 'opluchting, ,4e aoudt veel liever atü thuis biy-
,^e heeft me al ontelbare keeren gezegd, dat -- -
ze alleen maar met rust gelaten wil worden.
Ze houdt zooveel van eenzaamheid, ziet u, sinds
den dood van haar vader.”
«Flauwe nonsens 1” antwoordde hy nydig.
„Of ik,” antwoordde hy. .Natuuriyk vind ik „Ze teert hier weg T neem me niet Itoal
la(Jy ColloPi jjj Wiide niet onbeleefd zyn, nu
Lorrie is een meisje, da( evenmin buil
verandering en menschen kan leven, als
bloem zonder zonlicht”
„Je schijnt buitengewoon op de hoogte te zyn
met Lorries temperament,” merkte Diana koel
op, terwijl ze achterdochtig naar zyn opgewon
den gelaat keek.
„O.” zei hy stamelend, met neergeslagen
oogen. „Ik spreek in het algemeen. Ze is een
Jong meisje
Maar op dat oogenbiik kwam Lorrie weer
binnen en natuuriyk zwegen ze plotseling alle
drie.
voor de trotsche, gebfèdende schoonheid, die er
niets in zag, om iemand naar het andere einde
van een groote zaak te sturen voor de een of
andere futiliteit, die ze t|en tegen een zou
weigeren te koopen ais ze haar werd gebracht.
„In ieder geval is dit een goede oefening
voor Je,” zei ze tegen Lorrie, toen ze naar
Manchester Square terugreden, ,4e zult toch
zeker binnenkort met Seymour trouwen?”
„Nog in langen tyd niet,” zei ze bedaard.
,Neen? Is dat niet erg riskant?" ant
woordde Diana, terwyi ze haar strak aankeek
.Riskant?” vroeg Lorrie.
„Ja. De beste mannen zyn onbetrouwbaar, Jc
kunt niet van ze opaan. Seymour mocht eens
van idee veranderen."
„Dat risico durf ik wel loopen." zei Lorrie,
nog steeds even bedaard. Als Je broer Seymour
van Idee verandert, hoeft hy het maar te zeg
gen.”
„Och,
Aan de leden van de Oranjevereenlging
den voor het avondfeest op 31 Augustus en voor
de Ronde van Hoorn twee gratis plaatsbewy-
zen verstrekt, terwyi voor het Openluchtspel
twee plaatsbewijzen tegen den halven prys ver-
krlfgbaar zyn.
Het was maar gelukkig, dat ons agentje een bosje zee
wier vond, waar hy zich prachtig in kon verschuilen. Hy
maakte zich zoo klein mogeiyk en gelukkig voor hem, werd hy
niet door Koning Knanstand ontdekt, hoewel het monster
overal Ijverig rondkeek.
