Temidden
van
Een pracht van een wagen
Chineesche
bandieten
I
Origineele
koopman
JACHT OP IJSBERGEN
ERVARINGEN VAN EEN
AMERIKAAN
DE GEHEIMZINNIGE „ACHT’
„Gevaar in zicht!"
Reeds meer dan 2000
jaar stenografie!
KORT VERHAAL
In den ban van het yt
30
Zegenrijk werk wacht
er voor de missie
KINDERWAGEN MET
GRAMOFOON
Het zyn geen ordelooze benden,
maar atraf-georganireerde, wel-
bewapende afperaera
Spannende avonturen van de
„Oceaan-politie
Wanneer Elmer Wheeler over
hemden verkoopt
I
Ijs, vs en
eens vs.
de
Harvey
worden
hier
doet
de
b
vol achting en vertrouwen tot hem opza-
nog grooteren
leeft de verkeerspolitie
Nadruk verboden.
1
de
In
de:
ke
Tegen de aanwezigheid van dit gevaar waarschuwt
de Oceaan-politie
heeft eei
een man 1
kwam ik
werd door
wedstrijd
*a Avonds heb Ik
pret gemaakt ëti z.ob<
De waMch van iedereen, die op de paar*
dentonnen wedt ia,
UtaRsas” aai rijn!
Een markant van een Chineeschen
bandiet
vei
de
loc
lUii
op
ve
te
an
thi
mi
In
«Ut
voi
kn
de
nit
ter
ms
ch:
vei
gei
ool
ke<
Al zün de slaapliedjes eenigsrins uit de mo
de geraakt, geheel er van af Is men toch nog
nieuwe
In Pennsylvanië en in
weld tegen het aanstellen van vrouwen in de
kringen der crimineele politie en pas eerst na
een langdurig debat hebben de vooruitstreven-
den het pleit gewonnen. Er werden 8 nieuwe
afdeelingen opgericht en aan het hoofd van
iedere afdeeling werd een vrouw aangesteld. Zü
wordt ter zijde gestaan door een ervaren amb
tenaar der crimineele politie, speciaal waar het
afdeelingen betrof, die handelend moesten op
treden. Het origineele van dit geval is wel, dat
niemand wist, wie die „geheimzinnige 8” wa
ren, terwijl de meesten van meenlng zijn dat
men de beste en de meest ervaren ambtenaressen
gekozen heeft, die tot nu toe ter bestrijding
van de prostitutie werkzaam waren. De uitste
kende resultaten, die men met ’t optreden der
vrouw in Scotland Yard behaalde, zijn aanlei
ding geworden, dat ook in andere takken van
den crimineelen dienst meer dan te voren be
kwame vrouwen voor leidinggevende functies
opgeleid werden.
woordig rijdt, was dit toch een juweeltje! Ik
had nog nimmer aan een race deelgenomen,
toen ik een nieuwen wagen van mijn vader
kreeg. Ik had altijd al den wcnsch gehad om
mijn krachten met verschillende lui te meten,
zoodat ik besloot in het geheim op zoo’n wed
strijd in te schrijven.
De heele week had ik mijn wagen geïnspec
teerd en hij liep keurig. Alles was perfect in
orde en toen ik dan ook op de renbaan aan
kwam, lieten al m’n concurrenten hun eigen
wagen in den steek en kwamen om mijn kar
heen te staan, allerlei vragen tot mij richtend
en opmerkingen tegen elkaar plaatsend.
Ik voelde me natuurlijk zeer gewichtig en
was trotsch op mijn eigendom, alhoewel ik-mij
in het begin niets op mijn gemak voelde tus
schen al die grootheden van de renbaan.
Het was een klein wagentje, liep reuze licht
en was uitmuntend uitgebalanceerd.
De tijd, dat ik wachten moest, leek me een
eeuw, maar' eindelijk moesten we dan aan den
start komen en vlogen we weg. Schitterend ging
het. Het publiek juichte mjj toe en na eenlge
minuten had ik de leiding. Het ging razend
snel, af en toe schoot ik een eind de lucht In
door de hobbels op de baan. Het was natuurlijk
niet zoo’n moderne als men tegenwoordig heeft,
want het is al wat jaartjes terug.
Enfin, om kort te gaan, zonder ongelukken
agJ^dAfinish, alwaar ik gehuldigd
hrt i’publiek en het comité, dat den
georganiseer^ had.
een aantal vrienden
ide vergat ik den hee-
len wagen, me nog steeds bjj de baan stond.
Met ons allen gingen we naar huis in één wa
gen. Het ging er vroolljk toe an ik dacht ab
soluut niet aan mijn nieuwen wagen.
Midden in den nacht werd ik echter plotse
ling wakker en herinnerde m’n wagen bü de
renbaan. Vlug kleedde ik mjj aan en was spoe
dig op weg naar de baan. Ik had echter nog
geen vjjf minuten geloopen, of daar kwam mid
den op den weg mijn nieuwe wagen aanrijden,
zonder licht, heelemaal in zijn Antje. Niemand
was er in Hjj we**op weg naar huls! Heelemaal
alleen! Ja, een pracht van een wagen was dat!"
„Nou, Henry,” sprak Lizzy, „maar dat geloof
ik niet. Een auto heeft geen verstand! Wat voor
een wagen was het?;*
„Een paard en eehrwagen!"
T_'\s meest zeldzame verkeerspolitie
I J wereld ie de „Usberg-poWtle”. Schert-
”*“'^send noemt men haar In Amerika de
„Üsberg-verEeerspoUtie”, omdat zij ook
werkelijk het verkeer in den Atlantischen
Oceaan regelt en schepen waarschuwt voor
naderende ijsbergen.
Het is nog niet lang geleden, dat de Engcl-
sche politie het absoluut overbodig vond, een
officieelen strijd te voeren tegen de handelaars
in blanke slavinnen en wel met de eigenaardige
motiveering, dat er in Groot-Brlttannlë geen
handelaars in blanke slavinnen bestonden. Dat
is echter na het raadselachtige verdwijnen van
verschillende meisjes uit Londen en andere
groote Engelsche steden geheel anders gewor
den. In de verschillende bladen werd ’n scher
pe actie gevoerd tegen Scotland Yard en men
verweet de politie, dat zij uit nationalen trots
haar plicht niet voldoende vervulde. Het ge
val kwam zelfs in het Lagerhuis ter sprake en'
het gevolg hiervan was. Ülat Scotland Yard be
vel kreeg op krachtdadige wijze den strijd aan
te binden tegen de handelaars in blanke sla
vinnen.
En niet minder populair is de sentence ge
worden, die Wheeler eens op een schoonen
dag in Mei aan een bedelaar ten geschenke
gaf: „Zegt u niet meer: ,Jk ben hongerig.”
raadde hjj hem aan. „Zegt u: Het is lente
en ik ben blind....”
organisatie en
overeenkomstig
den Oceaan
len van vele gevaren, beleeft ernstige en
ke avonturen en beschermt de schepen,
veilig ban weg
Eens signaleerde een boot op 54 graden Noor
derbreedte een reusachtigen ijsberg, die in
trotsche rust Zuidwaarts dreef. Hjj kwam als
een dreigende muur op haar af. Dertig meter
Hoog, bjjna twee KM. lang en waarschijnlijk
lag hij 200 meter in het-water. Met kleine mid
delen kpnden de mannen hier niets uitrich
ten, dus gingen twee booten er op af. De be
zetting klauterde op den reus en boorde eerst
vier diepe gaten in hety Us. Deze werden ge
laden met ecrasigt, de lonten werden aange
stoken en dan haastte men zich naar het schip
terug. Dertig minuten later ging de lading
in de lucht. Het was een gigantisch schouw
spel. De berg sprong uit elkaar in kleine
stukjes en zonk langzaam de diepte in....
Later, toen alles weer tot rust was gekomen
en eenlge overblijfselen vakkundig werden on
derzocht, ontbrak er een groot stuk.^Onmld-
dellljk stelde de kapitein een onderzoek in en
laat op den avond werd het gevonden, ver
in het Zuiden.
De kleine ijsberg was afgedreven en stak
slechts een stukje boven het water uit, het
geen des te verraderlijker is. Men ging den klei
nen Ijsberg in volle vaart achterna. Het begon
te sneeuwen en de wind stak op. Door die
sneeuwjacht kon nauwelijks een schijnwerper
dringen. De nacht kwam, vol gevaren. De Ijs
berg was verdwenen. De beide radiozenders
moesten het bericht omroepen, dat zich ten
zuiden van de Beringstraat een kleine Ijsberg
bevond, slechts enkele meters boven de zee uit
stekend, doch de rest was in het water ver
dwenen. „Gevaar in zicht!” werd omgeroepen.
Nadere inlichtingen konden helaas niet wor
den gegeven. „Blijf op uw post!” was het eenl
ge. dat kon worden teruggeseind op alle ang
stige vragen der schepen. Toch heeft men twee
dagen later den vluchteling onschadelijk kunnen
maken.
Natuurlijk maken de mannen van de „Ocean
Police” ook gevaarlijker en hachelijker ©ogen
blikken in hun beroep mede. Zoo zagen zü b v.
op een dag in Februari voor een groote Ijs-
barrière, die langzaam met den Labradorstroom
naar het zuiden kwam. De kolossale massa was
ruim 40 K.M. breed en hier en daar 60 meter
hoog. Daartegenover stonden zij machteloos en
daarom hielden zij hem alleen in het oog. Op
een afstand van 150 schreden stond de Ijsberg,
koud, ongenaakbaar en dreigend. Plotseling hoor’
de men een luid gejammer en gesteun. Het was
akelig om aan te hooien. Het geluld weerklonk
kilometers ver en drong door merg en been. De
tweede stuurman kreeg het bevel „Pull Speed”
en betiachip maakte als het ware een sprong.
Het vloog zuidwaarts. Weer klonk het gejammer
en toen meenden ze een fata morgana te zien.
De geheele Usmuur barstte voor hun oogen. Een
luid gekraak, de berg vloog in de lucht en wierp
groote stukken Us, grooter dan een normaal
huis, het water in. Het was een merkwaardig
schouwspel. Het water suisde en raasde en het
scheepje werd als een bal heen en- weer geslln-
opschepte en zich zooveel mogelük aan inter
views onttrok.
John vertelde gaarne van zün ervaringen en
gevaarlUke momenten uit zUn coureurs-loop-
baan. Henry meende echter nooit iets belang
rijks te kunnen vertellen en beperkte zijn ge
sprekken tot het weer en de rake opmerkin
gen, wanneer John een van zijn verhalen, die
immer eindigden met „een pracht van een. wa
gen was dat,” opdlschte. Speciaal die laatste
zin van John had veel aan zijn populariteit bU-
gedragen en had bU het publiek en zijn ken
nissen de idee doen postvatten, dat hü elke
race met een nieuwen wagen reed. Doch Henry
wist' wel beter en ergerde zich aan dezen zin.
„Had je 'm daarnet moeten hooren, hoe hü
weer aan het bluffen was geslagen over die
laatste race van hem, welke wedstrijd nota bene
door hem, Henry Brinckman, was gewonnen,
hoewel John voorgaf dat de Jury partijdig was
geweest. En dan weer die irriteerende zin
er achter: „Een pracht van een wagen was dat”
Het was heelemaal geen pracht van een wagen,
hU had er zelfs driemaal pech mee gehad in
één wedstrijd. Wat zeurde die knul nou toch
eigenlijk met zün pracht van een wagen? En
fin, hü zou dien opsnijder wel krijgen. HU had
ook een ervaring met een „pracht van een wa
gen." Bi een goeje ook.
Verwonderd staarde de vriendenkring Henry
Brinckman aan, toen hü, zonder dat hem om
een verhaal verzocht was zelfs, verklaarde ook
een spannende geschiedenis te weten. Een voor
val, dat hem zelfs nu nog bjjgebleven was en
hem zoojuist weer in de gedachten schoot, toen
John Merx dien orlglneelen zin „een pracht
van een wagen was dat” ultqprak.
De verwondering belette de vrienden echter
niet om in koor „vertellen” te roepen, waaraan i
Henry dan voor den eersten keer in zün leven
voldeed. 1
,4a, John,” begon hü, Jk had ook eens een
pracht van een wagen. HU liep schitterend en
alhoewel natuurlUk niet te vergelijken met de
wagens, de beroemds John Men tegen-
Onherbergzame oorden in het Chineesche 'bergland. waarheen de bandieten hun
slachtoffers ontvoeren
Men kan het de politie in Londen gerust
toevertrouwen, zü heeft verstand van organisa
tie. Binnen enkele weken werd in Scotland Yard
voor de bestrUding van den handel in blanke
slavinnen een speciale afdeeling georganiseerd,
die hare werkzaamheid over het geheele land
uitstrekt en spoedig de eerste resultaten be
reikt had, zoodat Scotland Yard in de kranten
weer toegejuicht werd. De nieuwe afdeeling had
haar successen te danken aan een nieuwe tac
tiek waarop de misdadigers niet voorbereid
waren. Voor de eerste maal in de geschiedenis
der Engelsche crimineele politie werden ver
antwoordelijke vrouwelUke beambten aange
steld. Rond deze acht beambten, „de geheim
zinnige 8," (zoo werden zü in de misdadigers-
kringen genoemd) ontstond een heftige strijd.
niet, daar men herhaalde malen geconstateerd
heeft, dat kleine kinderen bü zachte muziek
gemakkelijk inslapen. Een kinderwagen-fabri-
kant in Winnipeg is nu op het idee gekomen,
in de kinderwagens kleine gramofoons in te
bouwen. Het toestel kan met een hefboompje
in beweging gebracht worden en automatisch
dan verschillende kinderliedjes spelen. Heel
zachtjes weerklinkt de muziek, zoodat de klei
ne kinderen, die eerst geïnteresseerd toehoo-
ren, spoedig in slaap vallen.
voor het eerst gebruikt tot het einde van
83 en het begin van 62 v. Chr., toen Cicero den
uitvinder van het kortschrift naar den Senaat
zond, om een politieke rede van Cato te no-
teeren.
Nauwelijks was deze rede beëindigd, of Tiro
liet het stenogram in normaal schrift opschrij-
ven en aan de poort slaan, terwUl de senaats-
ritting nauwelUks was afgeloopen. Het was de
beroemde redevoering die het complot van Ca-
tillna den dood bracht. De stenografie was
daarmee in dienst van de politiek gekomen.
Het eerste practisch resultaat van de „Tiro^
nlsche noten”, welk systeem later „Tachygrafie
werd genoemd, bracht vele Romeinen tot het
gebruik van dit schrift. Slaven en slavinnen
werden er in onderwezen en Tiro hield er een
ware school voor stenografen op na. Wel werd
zü een beetje anders bestuurd dan de scholen
in onzen tüd, want, wanneer de leerlingen fou-
ten maakten, sneed men hun de vlngerpezen
door!
Tot in de 11e eeuw bleven de Tlronlsche noten
het eenlge kortschrift, dat in Europa bekend
was. Eeuwen later doken in Engeland, Frankrijk,
Spanje en Zweden nieuwe systemen op, meestal
gebaseerd op .geometrische” beginselen, met
boogjes, punten en lUnen. In het begin der 19e
eeuw waren de Fransche en Engelsche metho
des reeds algemeen bekend. In 1834 gaf de
Duitscher Gabelsberger een boekje uit, .J111**-
ding tot de Stenografie”, waarmee ook Dultsch-
land zfln systeem had, dat weer door andere
talen is nagevolgd. Voor de Nederlandsche taal
ontwierp o.m. A. W. Groote in 1885 zün be
kende systeem, dat thans nog altüd in gebruik is.
Aan den voet van den Griekschen Parnassus
heeft men eenlgen tüd geleden een zeer merk
waardige tafel opgegraven, waarvan de inscrip
ties den geleerden vele hoofdbrekens hebben
gekost, totdat men tot de ontdekking kwam,
dat men hier met de oudste stenografie ter
wereld te doen had, een kortschrift nl„ dat door
een oud-Grlekschen notaris „voor eigen gebruik”
was uitgevonden en door hem werd aangewend
voor het snelle afhandelen van contracten.
Toch schünt het systeem in Griekenland niet
algemeen verspreid te zijn geweest, want er is
verder geen tweede stuk - van dien aard
gevonden.
Eerst eeuwen later, in 65 v. Chr., begon een
vrUgelatene en gunsteling van den Romeinschen
redenaar en politicus. Cicero, Tiro genaamd,
een nieuw systeem stenografie uit te werken,
vooreerst alleen met het deel om de meestal
geïmproviseerde redevoeringen van zijn bescher
mer op te schrUven en ze voor het nageslacht
te bewaren.
Inderdaad hebben wü het aan dien Tiro te
danken, dat de complete redevoeringen van
Cicero voor ons behouden zijn gebleven; Tiro
stenografeerde ze en dicteerde dan aan de
.schrijf sla ven en -slavinnen” in normaal schrift.
In het openbaar werd die stenografie van
„You know
Kent
the newest Wiieeler-sentenCP?
u- de nieuwste Wheeler-spreekwljze
al?" deze vraag kan men in Amerika even
veel hooren stellen als in andere landen de
vraag naar de nieuwste mop. Maar in de U.
S. A. lacht men niet slechts om de
„Wheeler-sentences.”
den staat New York, in Nebraska en in Flo
rida doet de handige Amerikaan zijn zaken
met een Wheeler-spreekw(jze.
De man, die in korten tUd het ideaal van
den modernen business-man geworden is, was
nog slechts weinige jaren geleden werkzaam
op de advertentle-afdeellng van een Ameri-
kaansche provinciale courant. Op zekeren dag
kwam de eigenaar van een confectie-magazijn
bij hem en vertelde hem, dat op zijn laatste
advertenties wel een groot aantal nieuwe koo-
pers in zijn winkel gekomen was. maar dat
vele menschen zjjn zaak weer hadden verla
ten, zonder iets te koopan. En daarmede be
gon Wheeler's carrière.
HU vergezelde den adverteerder naar zUn
zaak en liep daar eenige dagen tusschen de
toonbanken rond. HU hoorde, wat de vérkoo-
pers zelden en sloeg de klanten daarbU gade.
En toen gaf hü zUn eerste .sentence” op
het oogenbllk zUn het er meer dan 100.000 ge
worden. Aan de hemdenverkoopers zeide hU:
„Zeg nu eens niet: ,X>e knoopen zUn bijzon
der stevig aan dit hemd genaaid,” maar: ,De
knoopen zUn verankerd!" en laat u de klan
ten dan tevens aan den knoop trekken."
Deze sentence mag ietwat primitief aandoen
en ook de verkoopers schudden eerst het hoofd.
Maar zU volgden zijn raad op. Binnen 14 da
gen verdubbelde zich, dank zU dit woordje
„verankerd”, de omzet der hemdenafdeeling.
Een van zUn beroemdste campagnes gold de
invoering van een nieuw scheermiddel. Evenals
de meeste van deze preparaten werd het aan
bevolen met de mededeeling, dat het het sche
ren aangenamer en gemakkelUker zou maken.
Nadat Wheeler wekenlang den verkoop van dit
middel had gadegeslagen, gaf hü de volgende
sentence: „Wilt u bU het scheren 6 minuten
tUd sparen?”
Het gevolg was, dat de omzet enorm steeg.
Doch daarmede was .Amerika's origineelste
koopman" nog niet tevreden. Eenige weken la
ter gaf hU de aanwUzing, in de toekomst den
verkoop met ide volgende nieuwe sentence in
te leiden: „Hoe zou het u bevallen, zich in den
halven tUd te scheren?"
Naar de firma meedeelt, steeg daarop de
omzet nogmaals aanzienlük.
De methode, die Wheeler toepast om der-
gelUke sentences te vinden, is steeds dezelfde.
Deze of gene firma vraagt hem om voorstel
len. Daarop begeeft hU zich tegenwoordig
omgeven door een geheelen staf van geschool
de medewerkers naar de desbetreffende
zaak en bestudeert daar den verkoop. Elk
woord, dat door de verkoopers gebruikt wordt,
noteert hU (zoo kon hU in het geval van het
scheermiddel 146 verschillende vormen van
aanprijzing vaststellen). Niet zelden vindt hU
hieronder reeds de sentence, die het meeste
succes belooft. Deze wordt dan voorlooplg
zU veronderstellen dit. als
sommen, die zU als losprijs
iddelde menschen niet
ontaardt de behande-
i afschuwelUke beest-
ÊMiergen zUn volkomen onberekenbaar en on-
Kuwbaar. Soms drijven zU statig voort, vaak
beginnen zU, zonder eenige waarneembare
hn, te wankelen en vallen om. Wee het schip,
(zich dan in de nabUheld bevindt! Het vorig
jr voer men door een dichten mist naar het
orden, daar er eenige naderende ijsbergen
ten gesignaleerd. Zoo passeerde men den
Ncirkel en kwam in de Davis-Straat. Plotse-
g werd er geschreeuwd „Lisberg!" En het
gend oogenbllk zag iedereen een berg. Op
iiwelljks 40 meter dreef de berg voorbU, ge-
Iloos, als een groenlg-wltte schaduw. Juist,
n hU bU het midden van de boot was, gaf
stuurman een kreet. In een kloof van den
jvenden berg stond een schip, een driemaster,
arvan de reddlngsbooten waren uitgezet. Een
I htng slap naar omlaag, de Noorsche vlag
pperde nog. Het was een droeftjiffiUg,
gisch gezicht, zoo’n hulpelocxjr reus, zonder
Banning, overvallen door eeN nog grooteren
vee’ sterkeren reus.” I
Op de eerste plaats dacht men aan de be
strijding van den cocaïne-handel, waarbU de po
litie eveneens tot nu toe nog maar weinig re
sultaten behaalde. Als oiuniddellUk gevolg van
deze hervorming meldden zich talrijke vrouwe
lUke studenten aan om voor den crimineelen
dienst te worden
01 igaren gingen uit en werden stuk gebeten,
dameszakdoekjes werden propjes, wanneer
John Merx vertelde over zUn ervaringen op
de autorenbaan. Zóó eminent bouwde John
Merx zUn sensationeele verhalen op, zóó rea
listisch, dat men zich op de tribunes van de
Avusbaan waande en het daveren van motoren
en wegschieten van racewagens zelve bUwoon-
de. Men zag John van den start wegschieten,
men zag hem de leiding nemen, ontnemen en
hernemen, men hield' zich vast als iemand in
razende vaart uit de bocht schoot, vlak voor
John's snellen wagen. De dames slaakten een
gil, de heeren klemden hun kaken energiek op
elkaar, vergetend dat daar nog steeds een sigaar
tusschen was, wanneer John verhaalde van de
.snelheid van over de 140”, toen hU zelf uit de
bocht schoot, bulten de baan, om slechts zUn
handen nog krampachtiger om het stuur te
klemmen, met onverminderde vaart een ge
vaarlUke zwenking te maken en zUn inmiddels
naderbU gekomen tegenstanders weder ver ach
ter zich te laten. John vertelde van brandende
wagens midden op de baan, hoe hU op derge-
lUke resten Invloog, om echter met brandwon-
overdekt en onder de daverende toejul-
igen van het publiek zUn race laconiek te
'olgen en als eerste te eindigen, daarbU im-
een of ander record met stukken brekend,
lenry Brinckman" placht John dan immer
te keggen. ,Je bent een beste, brave jongeman
en j» kunt wpjeen beetje racen ook, maar....
je m<*4 4Js<oniihbbclijklieid, iemand steeds in
de rede te vallen) met onzinnige, niet ter zake
dienende vrageST nou eindelUk eens afleeren.
Je brengt mU van m’n A propos en je ergert
mUn toehoorders."
ülterlUk zoowel als innerlUk waren John Merx
en Henry Brinckman twee groote tegenstellin
gen. Slechts twee dingen hadden zU gemeen:
de hobby voor racen en records breken en de
hobby voog Lizzy. John Merx was de groote, be
roemde coureur, aanbeden door duizenden
meisjes; Henry Brinckman de niet minder
beroemde, doch, en dit in tegenstelling met
wwlrnmn die nooit
Later legde de stuurman het geval uit. De
immerende toon, welken men had ghoord, werd
Ngorzaakt door het verschuiven van het Us,
horens de Ijsberg uit elkaar sprong. Het eenl-
k wat men in zulke gevallen te doen heeft.
steeds onder observatie van verkooper en pu
bliek onderzocht en eerst, wanneer de for
mule ook dan blUkt te voldoen, wordt zU tot
sentence gemaakt, die van dat oogenbllk
af aan door lederen verkooper moet
gebruikt.
Maar niet slechts tot de zuivere verkoops-
techniek heeft Wheeler zich beperkt. Een ho
tel klaagde over het feit, dat het aantal gas
ten voortdurend daalde. Wheeler's eerste maat
regel was. dat hU de aankondiging: „Kamers
van 3.50 af” in „Kamers van 6 dollar en lager”
liet veranderen. Tot de vele andere dnor hem
in dit hotel ingevoerde maatregelen behoort
ook zUn aanwUzing aan den barkeeper, den
gasten gelegenheid te geven, zelf hun glazen
in te schenken. Door dezen maatregel verhoogde
zich de winst van het hotel met ongeveer 2
dollar per uitgeschonken' flesch. Want de on
geoefende handen van de gasten konden de
glazen niet zoo goed vullen, als dit van denh^ conservatieven kantten zich met alle ge-
barkeeper geëlscht werd.
BUzonder doeltreffend bleek ook Wheeler’s
raad aan een grooten expediteur te zUn. De
knechts kregen de aanwUzing lederen nieuwen
klant met handdoek en zeep te bezoeken!
Voor zU een meubelstuk aanpakten, hadden
zU eerst te vragen, waar men zich de handen
kon wasschen.
Overigens is Wheeler, die op het oogenbllk
een van de bestverdienende mannen van Ame
rika is, met zUn sentences zeer vrUgevig. In
zUn lezingen, die hU regelmatig voor organi
saties van winkeliers en Kamers van Koop
handel houdt, schenkt hU rijn sentences een- j
voudig weg. Zoo heeft hU eens aan alle kruiers
van de wereldden raad gegeven, een naar
den trein snellenden passagier niet meer in
den weg te treden met de woorden „Koffers
dragen?" maar hem met de woorden: „Welken
trein wilt u halen?” aan te spreken.
Het wert van deze zee-politie begint onge
veer half Februari, als het warme jaargetijde
de Usmassa's in het Noorden losmaakt, en
naar het Zuiden drijft.
In theorie kan men wel merken, dat er een
Usberg nadert. De theoretici zeggen b.v. „Wan
neer de temperatuur van het water snel af
neemt en er komt een nevel over de zee, na
dert er een Usberg”. Maar meestal komt deze
grondstelling niet uit. Ook door de echo kan
men een Usberg niet met zekerheid vaststel
len. Mén kan hem op dezelfde manier vin
den als een jager een haas vindt. Men vindt
echter nooit de plaats, als men vertrouwt op
de hierboven omschreven theorieën en van
daar, dat het voor de schepen op zee, vooral
in het vroege voorjaar, zoo gevaarlük kan rijn.
Wel weet de zeeman waar de zee het gevaar-
lUkst is en ultkUken is dan natuurlUk dubbel
geboden, doch verder vertrouwt men graag op
de „Ocean-Police".
De booten van de „Ocean Police” zUn niet
groot, maar goed bemand. Iedere boot heeft
acht officieren, in het geheel zUn 44 man aan
boord. Dag en nacht is men op zUn post. De
verkeers-politie der zee dient er voor te wa
ken, dat de schepen niet in aanraking komen
met de Ijsbergen, welke, van het Noorden ko
mend, snel naar bet Zuiden afdrijven. Ziet
de verkeers-politie een dergelUken Usberg aan
komen, dan handelt zU snel. Kleine bergen
laat men springen met twee explAegranaten
Uit een 10 c.M. kanon, dat men aan boord
heeft. Groote Ijsbergen dienen echter met
dynamietladingen te worden vernietigd.
Vier dagen later gelukte het \enigen man-
imn op de boot te klimmen. Dit de a antes
kaningen laaéw /j, dat het schip zich had
bevonden dicht bU een onschuldig uitstanden
Ijsberg, welke plotseling was omgekanteld en
het schip in zUn Uzige klem had meege-
sleurd. De bemanning kon zioh bütljds in
veiligheid stellen en op een voorbUvarenden
walvischvaarder overstappen.
Naast deze besmettelUke ziekte heerscht on
der de roovers de vreeselUke ontsteking der
bindweefsels, waarvan men in China haast in
ieder gezin en in alle standen slachtoffers
aantreft. Op grond van statistische bereke
ningen schat Harvey het aantal van deze zie
ken niet minder dan op 100 millioen.... leder
jaar 5 millioen nieuwe gevallen.... meestal
reeds bU kinderen. HU beweert, dat 1 millioen
Chineezen aan beide oogen en 3 A 4 millioen
aan een oog blind zUn. BU 20 millioen is het
gericht door ontstekingen zoo verzwakt, dat
de aangetaste patiënten op de meest ellendige
wUze hun kommervol bestaan nog kunnen rek
ken.
BU dergelUke toestanden is de taak van
onze ChristelUke Missie in China bUzonder
zwaar en moellUk. Dat zU evenwel uitricht op
verbetering hebben, bewijst wel het feit, dat de
gevangen Amerikaan vertelde en dat wel tot
nadenken stemt.
Op zekeren dag zong hU voor de roovers,
die graag hooren ringen, het oude lied: .Na
der o God bU UI” Toen hU de tweede strophe
geëindigd had, kwam een der bandieten naar
Harvey geslopen. GewoonlUk was hU de groot
ste schreeuwer en ergste schimper van ’t heele
leger.... nu schreide en snikte hU als 'n kind;
sidderend over geheel zUn lichaam, stiet hü
met heesche geluiden uit: ,Jn mUn jeugd heb
ik dat lied zoo vaak in een Missiehuis gehoord.
Ik kan het hier niet hooren.... Zing het nooit
meer!”....
1 -
Men kan er zich in Europa haast geen voor
stelling van maken, hoe gedurende de laatste
6 a 7 jaren de openbare veiligheid in Mants-
joerije door uitgebreide rooverbenden bedreigd
werd. Aanhoudend hoorde men van overvallen
op dorpen, ontvoering van reizigers en aan
vallen op schepen' in de rivieren van het bin
nenland.
Toen de Amerikaansche geneesheer
J. Howard zün vacantie bU een züner vrien
den, een Amerikaansch grootgrondbezitter
doorbracht, viel hü bü een dergelUke overrom
peling in handen der bandieten.
Later is er een boek verschenen, waarin
zyn lotgevallen beschreven worden en waar
door een duidelük -Weht geworpen wordt op
het lot der vreemdelingen in China, maar dat
tevens ook bewijst, hoe weinig Al deze dingen
met het bolsjewisme te maken hebben.
Er is hier geen sprake van wilde op zich
zelf staande bandieten, neen, het gaat
om een georganiseerde vereeniging, met be
ambten, bankkredieten en ’n eigen systeem
van registratie en boekhouding. ZU leven ech
ter wei in een georganiseerde communistische
gemeenschap; iedereen besteedt het geld, dat
hü buit maakt in het belang van het alge
meen welzün. Men betaalt rekeningen voor de
stort het ontvangen losgeld,
voorschriften op ’n bank
rekening. Aan het einde van het jaar wordt
de winst gedeeld.
Sommigen sturen het geld naar huis op
dezelfde manier als bü ons de arbeiders die
buiten hun woonplaats werken, vaak doen
anderen laten hun aandeelen jaren achtereen
op de bank staan. Dat alles heeft echter niets
met de politiek uit te staan.
Evenals de organisatie is ook de bewape
ning uitstekend ingericht ZU gebruiken in
hoofdzaak Mausergeweren van Duitsch fabri
kaat, vreeselUke wapens, waarop de bandieten
bUzonder gesteld zün, rij betalen voor een
geweer 350 dollar per stuk en 50 dollar voor
100 patronen!
Deze roovers behooren ook absoluut niet tot
de onbeschaafde, mindere klasse. Bü de bende,
dié den Amerikaanschen dokter ontvoerde,
waren er velen, die graag luisterden naar ver
tellingen over de nieuwe wereld.... er waren
er ook die zelfs gedichten en liederen voor
droegen, die zü vroeger op school geleerd had
den.... die met genoegen luisterden naar
versjes die zü de kinderen op lieten zeggen.
Ja, de Amerikaan hoorde zelfs hoe de roovers
in de aangrenzende hut als het ware met el
kander wedüverden in de kennis der klassie
ken en vaak urenlang beroemde gedichten en
spreuken van Confucius reciteerden.
Harvey wist vriendschap te sluiten met een
der bandieten.... een man van 38 Jaar die als
officier in het leger van generaal Wa-Pei-Fu
gediend had, maar na het einde der heer-
schappü van dezen generaal zich gedwongen
zag om het „beroep" van roover uit te oefe
nen. Hij gebruikte geen opium, noch tabak
en wat dat zeggen wil zullen we dadelük hoo
ren hü zag er altüd even keurig verzorgd
uit. In een gesprek vermeed hü alle vloeken
en deed zich direct kennen als een uiterst be
schaafd én Intellectueel rnensch
Een andere roover was tot voor korten tUd
zelfs een der hoogere politiebeambten in een
der voornaamste districten geweest, maar ten
gevolge der politieke omwentelingen zag hü
zich genoodzaakt om zich bü de roovers aan
te sluiten om zoodoende in zün onderhoud te
kunnen voorzien.
Veel anderen waren het slachtoffer gewor
den van de kinderhuwelüken, die men zoo
veelvuldig in China aantreft. De roovers maak
ten dan niet alleen gemeene zaak met de boe
ren of kleine kooplui, maar, naar gelang hun
vroegere betrekkingen, in de eerste plaats ook
met geregelde troepen. En geen wonder, want
ook omgekeerd waren zooveel van deze gere
gelde soldatentroepen vroeger zelf ook roover
geweest. In ruil voor de vrijlating van den
Amerikaan wilde men büv. zün roovers in het Tiro het worden „Tironische noten” genoemd
leger opnemen, de aanvoerders zouden zelfs - ---
als onderofficieren worden aangesteld en hun
paarden met uitrusting er bü zouden betaald
worden: zelfs opium werd hun in iedere ge-
wenschte hoeveelheid beloofd. De officier van
de regeerlngstroepen die de onderhandelingen
met de bandieten over de in vrijheidsstelling
van Harvey voerde, was vroeger zelf roover
geweest en stond nu nog in velerlei betrekkin
gen tot zün oude kameraden, die ook thans
nog vol achting en vertrouwen tot hem opza
gen!
Het lot der gevangenen is zeer verschillend.
ZU dienen slechts als een middel om heel veel
geld af te pehsen Voor Harv< elschte men
een som van 10.000 dollar. ,Jk was als een
handelsartikel. Zü waren zoo bezorgd over
mün welzUn, dat ik niet eens mee mocht hel
pen om boomen af te zagen, omdat ze bang
waren dat ik door een boom verpletterd zou
worden. Ik mocht zelfs geen hout hakken, om
dat ik me daarbü zou kunnen kwetsen!
Bemerken de roovers echter dat de familie
leden van hun slachtoffers zich niet om hen
bekonjmeren en
de ontzaglüke
eischten, door de onbei
betaald worden dar
ling der gevangenen i
achtige mishandelingen
Harvey heeft eeraf een mensrtielUk wezen
gezien; een man met verwilderde haren en
baardgroei en een huid die in geen jaren ge-
wasschen scheen. Hü was büna naakt, kroop
met groote moeite op handen en voeten voor
uit, waarbU de korte ketting van zün voet
boeien voortdurend rinkelde. Aan den ketting
was nog een groote ijzeren bol bevestigd. Hl!
hield zün vuile ontstoken handen boven het
vuur, dat haast uitgedoofd was, en keek hul
peloos uit de half gesloten oogen rond, terwül
hü voortdurend zachtjes kreunde.
Tenslotte dat heeft Harvey ook meege
maakt wordt zoo’n gevangene, die toch
blükbaar niet vrijgekocht wordt en slechts een
hinderlijke ballast is, eenvoudig met twee* bül-
slagen het hoofd Ingeslagen.
De grootste schuld, dat de roovers die toch
overigens zooveel goede eigenschappen bezit
ten, zoo verwilderen, is wel het opiumgebruik
De leden der rooversafdeellng, waardoor Har
vey ontvoerd was. hadden ieder ongeveer 1000
dollar noodlg voor dit vergif. Zü rijn er zoo
aan verslaafd, dat zelfs de Chineesche regee-
ring het door de vingers moet zien wanneer
zü leden van zulke bandietenbenden in dienst
nemen. Harvey maakte zelfs kennis met een
generaal van het Chineesche leger, die Jaar-
lüks ongeveer 5000 dollar voor deze liefheb
beruitgaf. Opium vervangt roar zeer velen
de gewone maaltüden.
nog
V8
m
W1
BU
dl
10
