NIEUWS
HOORN
De avonturen van een verkeersagentje
4
a
I ^^15
Zitting van den
Kantonrechter
a»
stuur
E“
Ti’sschen
H°°fd- en
KruiHorei»
DONDERDAG 8 SEPTEMBER .1938
fiber
in de contramine
fiber
iber
Een emmer-vraagituk
iber
IJselmeerpaling
WILSON-THEATER
Kerkelijke agenda
UIT SCHAGEN
Stand der werkloosheid
Arbeidsbemiddeling
Overgang
Uitbreiding Begraafplaats
Ingekomen personen
WAARLAND
Vertrokken per tonen
ZIJDEWIND -
om
Beate weet*
sgaF*
(WtaiM emofd)
zonderlinge situatie van Dom-
Deze zakdoeken zijn in een
woord schitterendHoe is
bet mogelijk om ^oiets
te bereiken
Ik heb
jP^Radion gebruikt.
Dat kost nu maar 15ct,
terwijl de kwaliteit
net zo prachtig
4 is als altijd.
Het vuil kan het zuurstofhoudende Radion sop
eenvoudig niet verdragen. Want door de zuur*
stof wordt het sop bijzonder werkzaam en dringt
het vlug door tot diep in het weefsel om daar
al het verborgen vuil, dat gewone zepen of zeep
poeders niet weg kunnen krijgen, te verdrijven.
Oeen moeite geen schadelijk boenen. Lakens
en linnengoed gaan veel langer mee, indien
regelmatig met Radion gewassen, terwijl boven
dien alles veel witter,'- werkelijk Radion wit—Is I 1
Ja, maar met helder wit Ge
wone zeeppoeders reinigen
het goed alleen aan de opper
vlakte, terwijl Radion door de
speciale zuurstofwerking het vuil
tot diep in het weefsel verwijdert.
En toch is Radion aa ze goedhoog!
s wu-
ln de
tngde
eeu
even-
,*tWaa me een toepz. .tje hoor,”
zei de molenaar, doelende op
de melk, „ik zou er met van
kozzemeeren willen”
„De ztryd om den Omar-diamant”
en „Goud zoeker z van Canada”
von Hanstssn
Wat ik maar niet kan De-
A grijpen, is waarom mjj» was
e' n*et net 20 pmchtig wit wordt
Ik laat het goed altijd *s nacht»
weken en kook en boen het dan
flink de volgende morgen dan
naar de aanvullings-
reaerve
S?*6” ta “ken W*ar
verstand van hebben.
wordt
vertoond
loud.
laatsten tyd zeer
en er mankeerde niet veel aan.”
moet bet toch wit worden
chten
Ani*m «Mtlowna.
werd
het
ik u
dienst
van
gedurende
dit gesprek naar
wil eerst den, hoe het met u et
er
niet.
HOOFDSTUK H
e
A
het
den burgerlijken stand te laten
een
er
3oud-
ter te
3oud-
ter te
hou-
•son-
I van
twin-
Issst
>hem.
Mis
itbal-
dte
Vrijdagavond te 7 uur plechtig Lof van eer
herstel met acte van eereboete.
Te 8.15 uur H. Familie voor de mannen.
De heer en mevrouw Dornbusch werden dooi
den portier van het volkomen Dultsche hotel
begroet. Bun komst was reeds aangektmdigd
Op Zaterdag 3 September stonden 17 werk-
loozen Ingeschreven, waarvan 7 In de steunre
geling, terwijl 10 werkJooeen uit hun bondskas
trekken.
Volksfeesten. De commissie van Volksfees
ten besloot in haar vergadering om op Maan-
dag 13 September ter gelegenheid van de ker
mis een harddraverij te houden op boeren
paarden, met prijzen van f 30, f 10, f 7.50 en f 5,
plus een troostprijs van f 3M. Den eigenaar van
het paard dat geen prijs wint aal het inleggeld
plus een gulden voor opkomst worden gegeven.
Opgave tot deelname tot en met Zondag 11 Sep
tember bU t café O. Ligthart.
Voorts werd besloten om. evenals t vorig
Jsar. aan de schoolkinderen zeefbonnen te ver
strekken. Dinsdagmiddag zal er kat knuppelen
plaats vinden.
m de
rrein
i het
web
«elut
voor
1001-
anr-
emi
c en
aaU.
eert-
iden.
sna-
3oud-
ter te
sriUk
Ns-
srden
en weer met de lift naar
edit*enoot venrocgclt xicii
het monster niet sag. dat pogingen maren gedaan
matroosje te bevrijden.
s de
xrfd-
m«-
Hxid-
ter te
ge-
den
door
een
tens,
Igen.
tond
leel-
ukte
■nde
tem-
sch-
■uim
was.
den
:ht-
lad-
iet”,
De
oon
Uen
het
anje-
Wer-
moest
st be-
svond
angen
id de
n ge-
retsch
hij vap vermoeidheid niet verder* kon. Toen hij snorkte met
het geluld van een gebarsten Turksche trommel, kwamen ze
alle vier weer uit hun schuilhoek. „Br, br”, zei Keesle, „wat
stet die vent er akelig uit. Je zou er haast van droomen.”
\trmi u ons onmiddellijk naar
van
Engelina M. Dongelmans. H 30. van Alkmaar.
Dirk Kuiper, O 30, van Amsterdam; Nicolaas
Koopman, B 133, van Zjjpe; Simon Druif, D 84.
van Winkel; Alida van der Pijl. B 73. van Alk
maar; Johannes van Tol en gezin, a 140a, van
Uithoorn; Marie Veldman, C 83, van Wlerin-
germeer; Jan Sleutel en vrouw, C 8\ van Zljpe;
Aaltje Pees, D 131, van Blokzijl; Lammechlen
Biting, C 191, van Bloemendaal; Jogchum
Straatsma en gezin, B 134, van Dantumadeel;
Geertrulda M. van Doornik (echtgenoot* van
J. H. Sickmann) en dochter. Kanaalstraat 4
van Callantsoog; Marie Rezelman, E 90, van
Amsterdam; Wlllemyntje de Ollde, D 77, van
Amsterdam; Willem Frederlk Glaslus, E 110,
van Amsterdam; Neeltje Bakker, K 8, van Zjjpe;
Marjjtje van Oenen, A 90, van Beverwijk; Fre
derlk de Jong en gezin, A 133, van Barslnger-
horn.
Door den Minister van Sociale Zaken is goed
gekeurd de uitbreiding van de Algemeen* Be
graafplaats in werkverschaffing te doen uitvoe
ren.
ider-
kln-_
n
Et-
Bel aantal dienstplichtigen der lichting 1935.
die op 1 October as. naar de aanvulllngs-
reserve overgaan, bedraagt voor deze gemeente
13. De kleedlng-inleyerlng aal voor hen plaats
hebben op 10 October as., in het Noordhol-
landsch Koffiehuis.
door Otfrïd W wil
■V-
pootmuggen ophouden, doch deze zijn van een
geheel ander soort en hun larven zinken niet
op den bodem. Het is zeer de vraag, of de paling
op die kleine larfjes aast. Overigens Is deze
muggen-evoluUe tijdens de voortgunde ver
zoeting van het IJselmeerwater uit natuur
kundig oogpunt de moeite van het bestudeeren
waard. Zullen wellicht ook de kleine mugjes
na een of twee jaar weer verdwijnen?
In de tweede plaats noemt men als oorzaak
van de mindere welgedaanheid -der paling de
intensieve nestvteschery. Nog in het vorige jaar
werd dit nest, dat is kleine vlsch, in hoofdzaak
poejes en jonge spiering, door de pallngkorders,
die het in hun sleepnetten vingen, als waarde
loos over boord geworpen. Eerst in het najaar
werd nest aangevoerd, hetgeen door de visch-
meelfabrleken werd opgekocht. Sindsdien wordt
het In groote hoeveelheden dagelijks aangevoerd
en rijden vrachtauto’s volgeladen de vlsch naar
de fabrieken.
Deze posjes nu en de jonge spiering blijken
aag te worden verslonden;
t net belangrijkste voedsel.
Distributie. De distributie van margarine
en vet voor het tijdvak van 5 tot en met 38
September ia toégeweaen aan de wed. van
Ophem.
En hiermee begint een spel van sluipen en
kruipen, van alle denkbare en ondenkbare in
trigues, van listen en lagen en we zien de
menscheiyke sluwheid zich toespitsen, om het
bezit van den flonkerenden steen, zoodat de
toeschouwer zich gaat afvragen: wie is per
saldo de schurk, die Victor Morell te slim af
is?
Het zal den toeschouwer niet meevallen, hem
aan te wijzen. Pas in het laatst wordt het ge
heim onthuld. Dan is middelerwijl een uiterst
spannende film ontrold.
Als tweede hoofdnummer
Goudzoekers van Canada.
Jim MacKenna is te eerlijk om zijn naam
te zetten onder valsche rapporten over mijnen
en daarom verdient hU niet genoeg om te
kunnen leven. Hij besluit dienst te nemen bjj
de Canadeesche politie en als zijn beste vriend
Doyle, die het spoor van Hammond, den leider
van een bende bandieten, volgt, vermoord
wordt, vraagt hU verlof met de arrestatie van
u geld schuldig om de scheiding aanhangig te
kunnen maken.”
.iaat dat bankbiljet maar In de verborgen
heid. zooals u dat noemt, rusten. WU kunnen
de Argentjjnsche rechtbank niet den eersten dag
den besten lastig vallen. Het is veel belangrlj-
ker, dat wij beiden eerst vasten grond onder
de voeten krijgen; en daar we voorlooplg toch
niet van plan zijn te trouwen, of liever nog
eens te trouwen, komt het er op een paar we
ken niet op aan. Bovendien ben ik gewoon de
processen, die Ik voer, zelf te betalen.”
.^ooals u wilt, maar dan kunt u toch best
weggaan?”
„Neen, Ik
loopt.”
„Interesseert u dat werkelijk zoo?”
,Jk ben misschien, verwaand, maar nu u een
maal mijn vrouw bent, houd ik het voor mijn
plicht. Er Zijn nog twee treinen; de eene gaat
vanavond om half tien.”
„Dat is toch uitstekend.”
.Neen, want dan ben Ik al ’s morgens om
vijf uur in Rosario. Het is beter, dat ik Mn
acht uur morgenochtend ga.”
.Alstublieft niet.”
Egon, die een te normaal en gezond mensch
was, dan dat hU zich, ondanks het ongewild
komische van de situatie, aan dit eerste uurtje
van rustig praten met zijn vrouw had willen
onttrekken, deed alsof hU haar niet hoorde.
„Wij moeten even verstandig praten. Ik ben
verplicht om morgen, dat wil zeggen een dag
na de aankomst van de boot, mijn betrekking
te Rosario te aanvaarden. Ik moet dus op z’n
Roelof Smedema van E 131 naar Rotterdam.
Kon. Emmapleln 8; Alke Hofkamp van D 104
naar Hoorn, in een woonschip In den Karper
kuil; Willem Doornbos en gezin van C 34a naar
Alkmaar, Veerstraat 12a; Bonne Poelsma van
C 34a naar Alkmaar. Veerstraat 13a; Jan van
DtJk en gezin van E 157 naar Kampen, Bint
Nlcolaasdljk 19 J; Willem Jan Kweldam en ge
zin van E 52 naar Heiloo, Ewlslaan M 7a
Phllippus Blauw van A 104 naar Wlerlnger-
waard, Westfrleschedljk C 31; Augustus Eduard
Lievens en gezin van B 115 naar Oude Niedorp,
Nledorper Verlaat 126; Bijtje Anna Band van
D 72 naar Amsterdam, Valerlusstraat 131; Frans
H. J. H. Timmermans van C 4 naar Roermond,
Steenweg 22; Af ra Catharina Portegies van D
136 naar Hoorn, West 9; A. van Lint (echtge
noot* van Th. Breeuwer) en kind van Veld-
straat 9 naar den Helder, Jansenstraat 34; Mar-
garetha Ruljs naar Heumen, Rijksweg; Wfltc
Rendring van D 104 naar Hoorn, woonschip
Hoofdplanteoen; Aagje Prins van O 177 naar
- - - Middenweg 18 Breesand;
Alida van dar Molen van B SI naar Winkel.
Lutjewlnkak Geertje Geel van C 115 q naar
Sint Maarten, 40; Jerenome Cornells Koesen
van E 164 naar Amsterdam. Insullndeweg 139-3;
Leonardus Sikking en gezin van E 181 naar Anna
Paulowna, woonwagenkamp; Berend Luik en
gezin van F 63 naar Alkmaar, Netsenstraat 13;
Willem Eerland en gezin van F 39 naar Alk
maar, Rembrandtstraat 54; Nicölaas Kabel van
B 193 naar Heythuljzen, St. Aloyslusgesticht;
Antonlus Kabel van B 193 naar Velsen, Sant
poort. Hagelingenweg 143; Jan de Raat van E
63 naar Utrecht, Leidseheweg 63.
vormen
Wanneer nu deze vlschjes in massa utt het
IJselmeer worden weggevangen, dan komt de
paling voedsel te kort.
Zoo wijt men de kwaliteitsvermindering van
de paling aan de verdwijning van larven en
klaine vlschjes, hoewel niemand dit met vol
komen zekerheid kan zeggen.
Het geconstateerde feit is bedenkeljjk. im
mers, wanneer inderdaad van een voedseltekort
voor paling sprake is, dan is de toekomst wel
zeer onzeker voor de hoekwantvisschers en
korders, zoowel als voor de fulkenvlsschers.
Op Zaterdag 3 September stonden 31 werk
zoekenden ingeschreven, waarvan: 7 grondwer
kers, 3 timmerlieden, 1 metselaar, 1 schilder, 1
afschrijver, 1 arbeider-chauffeur, 1 walsmachl-
ntsrS landartfefaa*, «beWfer. -r stof
feerder en l ntafeazljnbediende.
ür 1937 bedraeg dit aantal 35, waarvan 3 Jn
de werkverschaffing Waard- en Groetpolder en
5 in dén steun.
Hammond belast te worden. Zijn chef aagt hem
evenwel, dat reeds anderen den bandiet ach
tervolgen en geeft hem opdracht In de buurt
van de verlaten mijnen van de Geest-bergen
een onderzoek in te stellen naar de geheimzin
nige verdwijning van den mijningenieur Ma
dison. Vergezeld van Cameron, eveneens van de
Bereden Politie, gaat Jlm in burger naar de
mtjnwerkersstad Queen-City, waar hij een ouden
vriend Missouri ontmoet, die hem vertelt, dat
een doordringen naar de Geest-bergen belet
wordt door handlangers van Stacey, den
eigenaar van vrijwel alle terreinen in die buurt.
Ondanks vele moeilijkheden slagen Jlm en
Cameron erin door te dringen In een verlaten
stadje in de Geest-bergen. waar Jlm afdaalt
in een oude mijnschacht en onder den grond
kennis maakt met Jane Madison, die hier een
onderzoek instelt naar de plaats, waar, volgens
haar vaste overtuiging, haar vader door ban
dieten gevangen gehouden moet worden.
Op hun terugweg naar Queen-City worden stf
achtervolgd en onder de achtervolgers herkent
Jlm den gezochten Hammond.
Eerst enkele dagen later slaagt Jlm erin
Hammond te overrompelen en gebonden naar
Queen-City te brengen. Bij aankomst blijkt
Hammond dood te zijn en Stacey, die Jlm te
nieuwsgierig vindt, beschuldigt hem ervan zich
op den man gewroken te hebben.
Op het laatste oogenbllk wordt Jlm uit de
moeilijkheid geholpen door twee onbekenden,
Brent en Roper, die verklaren, dat zij bij hem
waren en weten, dat hij het niet gedaan heeft.
Door een toeval heeft Jlm den toegang tot de
schuilplaats van de bandieten ontdekt en hjj
slaagt erin Madison ui^feun handen te bevrij
den. waardoor hij de dankbaarheid van zijn
dochter Jane verwerft. Het blijkt nu, dat Madi
son een rijken goudader heeft ontdekt op een
terrein, waarop hij een optie had, die evenwel
dien dag met zonsondergang afloopt. HIJ heeft
een voorlooplg contract met Stacey en haast
zich naar hem om hem een chèque voor de
koopsom te geven. Doch dese wijst op de voor
waarde In het contract, waarbij bepaald wordt,
dat de betaling In contanten moet geschieden.
De bank In de nabijgelegen stad is ver weg,
doch Jlm slaagt erin op tijd het geld te halen
en arresteert Stacey, wegens vrljheldsberooving
van Madison. Hij laat echter aan Cameron, ge
holpen door Brent en Roper, die eveneens van
de Bereden Politie blijken te zijn en het spoor
van Hammond volgden, over voor de verdere
afwikkeling van de zaak te zorgen, daar al zijn
aandacht door Jane In beslag genomen wordt.
Het programma is geschikt voor personen
boven 18 jaar.
Een drietal weken geleden was er *n saak aan
gehouden, waarbij den Schardamschen veehou
der R. B. ten laste werd gelegd, dat hij ondeug
delijke melk, namelijk van koeien lijdende aan
de ulerzlekte, aan de fabriek afgeleverd zou
hebben. Deze beschuldiging ultte B.’s buur, De
B genaamd, die beweerde steeds gezien te heb
ben dat B. met één emmer alle koelen, ziek of
niet ziek, molk. Ook zou B. volgens den buur
nooit de bedorven melk hebben weggegooid.
De veehouder had mr. J. P. Windhausen in
den arm genomen, in de hoop zonder kleer
scheuren uit deze- Ingewikkelde situatie te ge
raken.
Allereerst werden er een tweetal getuigen ge
hoord, die door het kantongerecht waren ga dag
vaard.
De veearts J. 8., uit Oosthuizen, verklaarde
begin Mei de overtreding moest in die periode
geschied zjjn vier van B.’s koeien in behan
deling te hebben gehad, die leden aan de nier
ziekte. Hij gaf B. den raad om de koeien zesmaal
per dag te melken, en de niet goede melk weg
te werpen.
Tegen de verklaring van den getuige van een
drietal weken geleden in, beweerde B. dat hij
met twee emmertjes werkte.
.En ze hebben maar één emmer gezien,” deed
de kantonrechter dan vragend.
,2e kanne wel zegge, dat Ik een dief ben,”
zei B. verontwaardigd en dan overtuigend, maar
toch wger vaag: „Er bestaan wel ergens getui
gen. die me dochter de vuile melk in het water
hebben zien gooien.’'.
Deze verklaringen gingen gepaard met diver
se .jnelkbeweglngen” van B.’s handen, ter Il
lustratieve opluistering.
Op een vraag van mr. Windhausen antwoord
de de veearts 8. dat B. zeer consciëntieus is, soms
zelfs lastig. Hij heeft verscheidene malen mon
sters opgezonden voor onderzoek.
De volgende getuige, de molenaar Van D„ óók
uit Schardam, wiens molen in de buurt van B.’s
land staat, had voor de gelegenheid z’n zwarte
pakkle en z’n streepjesbroek aangetrokken. Z’n
verklaringen waren uiterst pertinent; toch werd
er wel eens aan getwijfeld, maar dan zwoer hij
weer een duren eed, zoodat we den grooten om
baal van woorden wel moesten gelooven.
Hij had vele malen B. en diens dochter het
land op zien gaan, elk met één emmer, zoodat
het dus zeer dubieus was, wat er met de vuile
melk gedaan werd. Waarschijnlijk gemengd met
de goede, meende hij, want daar er geen derde
of vierde emmer was, kon de melk van de zieke
koeien nooit in de sloot o(j^n ^an w jfrany
worpep worden.
,,’n Öroote Hjïgen;"; vgryaaMllgde vert^Mch.
.Hebben jullie soms ruzle?” De kantonrechter'
vermoedde dat er een addertje onder het gras
schoot
„Nee hoor, hij heeft me wel eens een hak
gezet, maar verder niks."
Van D. had gezien, dat B. melk vermengd
had met behulp van een zeef.
„t Was me een soepz.tje, hoor, fijj zei dat
t room was. maar Ik zou het niet kossemeeren
willen."
Nu bleek, dat het heel goed mogelijk was, dat
er echter op het land één of meer emmers kon
den liggen waarin de melk van de zieke koelen
gedeponeerd werd.
Veearts 8. mengde zich nog evan In het ge
sprek om te verklaren dat hij zich niet kan
voorstellen dat B. de vuile bü de goede melk
gedaan kan hebben. Daar is hU een veel te
plichtsgetrouwe boer voor.
.En ik blijf er bij, dat *t een dikke „puddlge”
massa was toen t In den emmer ging,” hield
Van D. hardnekkig vol.
De dochter van verdachte, die den schoonen
naam van Aaltje droeg, kon niets anders doen
dan de verklaringen van haar vader onderstre
pen. De slechte melk ging de sloot in en er was
een emmer op het land aanwezig. Eigenwijs
kwam Van D. hier weer tegen in het geweer en
beweerde met zijn eigen oogen gezien te hebben,
dat er maar één emmer was.... „ik kom hier
toch niet zoo maar; ik heb net den eed gedaan
en daar handel Ik naar, anders gebeurt er heel
wat anders....!’’
De directeur van de zuivelfabriek te Beets
kende B. als een secuur man. In de eerste week
van Mei was er niets abnormaals aan de melk
die aan de fabriek bezorgd werd.
De ambtenaar kon, gezien de getuigenverkla
ringen met Van D. werd na enkele blunders
niet zooveel rekening meer gehouden moei
lijk een vaststaand bewijs concludeeren. Dat B.
slechte melk aan de fabriek bezorgd heeft is
niet bewezen, bovendien blijken er meerdere
emmers op het land aanwezig te zijn, zoodat hjj
vrijspraak vroeg van de ten laste legging.
Mr. Windhausen wilde dan den ambtenaar
er op wijzen, dat het ten laste gelegde feit geen
zins strafbaar is. Immers, volgens de wet mag
er geen melk aan de fabriek geleverd worden
die afkomstig is van zieke kwartieren en niet
van koeien die lijden aan de ulerzlekte. PI. richt
te ook een woord van protest aan het adres van
De B„ die drie weken geleden bezwarende ver
klaringen had afgelegd. Er blijven altijd men-
Cesar Romero en Phyllis Brooks in
,J>e strijd om den Omar-diamant"
(Wilsontheater te Hoorn)
busch! Daar stond hij in een klein kantoortje
voor een wildvreemde, die Iets beweerde, waar
van hy geen woord verstond en naast hem
bevond zich een jong meisje, dat hij slechts
vluchtig kende. En hij stond daar werkelijk,
om met het meisje te trouwen!
OnderteekenenHU deed hef onverschil
lig, Beate met vaste hand; de beide ambtena
ren, die als getuigen dienst deden, zakelijk. En
wat was het eigenlijk Idioot, dat die ambte
naren hem feliciteerden! Waarvoor toch? t
Was waar, de ambtenaren waren zichtbaar
verbaasd en hadden zeker nog nooit zoo’n won
derlijk bruidspaar gezien.
Eindelijk zaten ze samen in den auto.
.Hotel Jousten."
ZU reden langs het station Retlro, door
Malpu; het geweldige verkeer van de wereld
stad stormde op hen aan. Beate zag er niets
van. Ze keek langs al de vreemde menschen
heen en dacht aan den grooten dienst, dien
Egon Dornbusch haar had bewezen. ZU greep
zijn hand.
3k dank u, mijnheer Dornbusch.”
„Tot uw dienst, juffrouw Serenus.”
HU gevoelde zelf, hoe dwaas die woorden wa
ren; toen stapten dc heer en mevrouw Dorn
busch voor het hotel uit den auto.
„Ik
gebouw
brengen.”
Beate had
den grond gestaard en ook Egon zag haar niet
aan.
Us er al voor uw bagage gezorgd?”
«Die hebben we nog hier!”
„Welk hotel?”
..Mij werd hotel Jousten aanbevolen."
.Laat u de bagage maar expedleeren door de
firma Furlong, die is heel betrouwbaar. Over
een half uur verwacht ik u aan den valreep!"
Met opzet bleef Egon lang met den expedi
teur praten; gedurende het half uur, dat ze
op den ambtenaar moesten wachten, spraken
niet met elkaar. ZU bleven als laatsten aan
noord en waren dankbaar, toen ze het zchlp
eindelUk konden verlaten.
De formaliteiten bU de douane waren nu
yoedig voorbU. omdat zy maar weinig bagage
azdden. In een auto reden ze daarna vergeaeld
tan denzelfden ambtenaar, die gelukkig Duitsch
naar het gebouw van den Burgerlijken
Wat
laatst morgenochtend verder reizen, maar ik
kan u hier niet alleen achterlaten, zonder bU
een verstandig iemand voor u raad te zoeken
echter moet ik bekennen, dat ik niet graag den
Duitschen consul zou lastig vallen met ons min
of meer ongewoon huwelUk."
.En Ik ook niet.”
,M*n heeft mU verteld, dat de eigenaar van
dit hotel een keurig mensch is. die zich bijzon
der interesseert voor Dultsche reizigers. Ik stel
u voor om samen naar hem toe te gaan en hem
de heel* geschiedenis te vertellen."
,Moet dat?”
,Het moet. Ik heb er geen flauw Idee van,
wat u moet beginnen en als ik weg ben, kunt
u misschien wel wéér een domheid begaan
bovendien wil ik niet gaarne worden aange
zien voor een gewetenlooae echtgenoot, die
vandoor is gegaan.”
„Dat begrUP Ik dus om uwentwil....*
.Neen, in de eerste plaats cm uwentwil.*
„Goed, vooruit dan maar!"
ZU was innerlijk wat ontstemd en beschouw
de Egons zorg als een bewijs van wantrouwen
jegens haar. ZU 1
beneden en de joi
aan het kantoor.
js de directeur te spreken?”
Men bracht ben in een klein, zeer gvwelHg
dadelUk daarop trad een
man Hnnam „l£|Jn
door de expedlteursflrma Furlong, die de ba
gage had gebracht.
„Ik heb een mooie kamer voor mijnheer en
mevrouw gereserveerd. Mag ik u voorgaan?”
De Dultsche hotelier, die naderbU kwam,
vroeg, druk pratend, of ze een goeden over
tocht hadden gehad, of ze lang dachten te blU-
ven en of hU hen in de vreemde stad mis
schien behulpzaam kon zUn.
Zonder een woord te antwoorden traden ft
in de lift, stegen naar de derde verdieping van
den wolkenkrabber en kwamen daar In
vriendelüke kamer. De twee bedden, die
stonden, maakten Beate nog verlegener. dan
ze al was.
Een oogenbllk stond Egon te overleggen, wat
hU zou doen; toen wees hu met een ultnoodl-
gende beweging op een clubfauteuil voor den
haard.
.Neemt u alstublieft plaats!"
Beate gehoorzaamde zwUgend en ze zaten
tegenover elkaar. Toen hief ze het hoofd op.
„Wanneer gaat uw trein naar Rosario?”
„Er zijn drie mogelijkheden. Er gaat om vijf
uur ’s middags een trein."
ZU keek op de klok.
„Als u zich haast, kunt u dien nog halen.”
,Zoo vlug kan Ik echter niet weg.”
^k dacht, dat u hier niets te doen had?”
„Zeker, Ik heb nog verplichtingen tegenover
muir vrouw.”
„Volstrekt niet! Het is trouwens goed, dat
u er over spreekt. Gaat u even voor het raam
staan, dan zal ik mjjn duizendmarkbiljet uit
zUn verborgenheid te voorschUn hglen; Ik ben
D. L„ aannemer uit Oosthuizen, had op den
BeemsterringdUk geen voorrang verleend aan
<ten auto, bestuurd door A. V.. caféhouder uit
Midden-Beemster, met het gevolg dat er een
botsing was ontstaan.
L. echter zag de zaak liever andersom gekeerd
V. was de schuldige, want hU reed te hard, en
bovendien gaf hy geen signaal.
„Maar dat hoeft niet, 1 was elf uur ’s avonds
zei V., die een stem had als een Don-kozak en
er met zUn jacquet uitzag of hU zóó uit de
Beemster feestviering was vandaan geloopen
het oranje sierde nog zUn knoopsgat ,.’t was
zUn schuld.”
HU was erg geschrokken toen hU plotseling
A. zag verschijnen. hU was nog wat uitgewe
ken, bijna de sloot in-Bovendien was hjj zoo
vriendeiyk geweest om L., die, behalve een kneu
zing aan zUn flets, er ook een opgeloopen had
aan den schouder, een gratis ritje naar den
dokter aan te bieden, wat L. echter verontwaar
digd afwees.
„En hy loog ook nog,” schreeuwde L., die rood
was van nUd, ,HU had gezegd: je flets te aan
„bellen en er mankeerde niet veel aan.”
Deze opmerking werd genegeerd als niet ter
zake dienende.
Het slot was, dat de ambtenaar f20 of 15
dagen vroeg, waarop L. direct zei, dat hy dan
15 dagen in de petoet zou doorbrengen.
Het vonnis van den kantonrechter, 10 of 5
dagen, heeft hem misschien tot andere gedach
ten gebracht.
Nadat de ambtenaar geantwoord had dat het
ten laste gelegde volgens zyn meenlng wel straf
baar was, deelde de kantonrechter mede, dat hy
over 8 dagen schrifteiyk vonnis sou wyzen.
Vergadering Dezer dagen vergaderde de
R. K. voetbalvereeniging in het lokaal van mej.
wed. G. Stoop. De voorzitter, de heer Jac. Hoebe,
heette allen van harte welkom, in het bUzonder
den nieuw benoemden kapelaan, den weleerw.
heer Th. v. d. Heiden.
Na uitvoerige besprekingen werd besloten, óm
één senioren- en twee junioren-elftallen voor
de competitie in te laten schrijven.
De bondscontributie te 75 cent voor senioren
en 25 cent voor junioren.
De heer F. van Behagen werd tot consul van
de Voetbalclub aangesteld.
Daarna sprak de weleerw. heer v. d. Heiden
■een kort woordje tot de leden. Na rondvraag
.volgde sluiting.
.Bent u niet tevreden met uw kamers?”
„O neen, de kamer te heel mooi, maar....”
De heer Jousten werd onrustig; hy vermoed
de. op grond van talrUke vroegere ervaringen,
dat de twee geld noodlg hadden en dat maak
te heto wat voorzichtiger.
„Waarmee kan
vroeg hy zakeiyk.
Beate zag dat de hotelier onrustig op stjn
stoel heen en weer schoof en ze riep uit:
,MUn hemel, mUnheer Dornbusch, vertelt a
toch wat er aan de hand te!”
Jousten hoorde met verbazing, op welk een
zonderlinge wijze da jonge vrouw tiaar man
aansprak en Egon ging verlegen rechtop zit
ten.
„WU zouden u graag om raad willen vragen.
Het gaat om ons beiden, dat wil zeggen, eigen-
lUJf alleen om deae dame dat wil «eggen
ons huweiyk....”
De hotelier meende te begrijpen.
„O, bent u misschien niet getrouwd?”
„Zeker, en of. sinds een uur. Kijkt u snaar,
hier heb u het bewijs.”
.Maar mijnheer....”
Neen, alstublieft, wU Willen juist graag, dat
u het papier InkUkt. Wanneer u het niet door
leest, kunt u os» ook geen raad geven.”
„De trouwactie te volkomen in orde.”
De hotelier begreep nog maar steeds
waar de twee elgeniyk naar toe wilden en keek
vragend van den een naar den ander. ■-
Jk aal u verMlen. wat er aan de hand ia.”
Het trekt in den laatsten tyd zeer de
aandicht van handelaars zoowel als van vte-
schers, dat de aangevoerde aal „mager" is, wei
nig vet bevat en van mindere kwaliteit te dan
voorheen. Naar de oorzaken ervan kan men
slechts gissen, doch twee feiten zyn In dit ver
band vermeldenswaard; in vakkringen wUst
men ze als de oorzaak zelf aan.
In de eerste plaats de larven van de groene
langpootmug. Deze kwamen in 1936 in enorme
hoevelheden in het IJselmeer voor, vandaar
de destijds heerschende muggenplaag. Verleden
Jaar was hun aantal belangrUk gereduceerd;
van ’n eigeniyke plaag was geen sprake meer.
En thans, in 1938, zyn deze langpootmuggen als
het ware van den aardbodem verdwenen. Men
ontwaart er geen enkele meer. En, waar geen
muggen zyn, zyn geen larven en waar geen lar
ven zyn, ontbeert de groote palingmassa, die
zich In het IJselmeer bevindt, een kostelUk
voedsel.
Het te waar, dat er zich langs de oevers van
In het Wilsontheater draalt vanaf Vrydag-
avond als eerste hoofdnummer ..De stryd om
s^Xr‘d^1Rgtroota edelsteen verhandeld het m<*r ®11Uoenen klelne *«*7
wordt, te dat steeds een feit van beteekënte.
WU zien dus het verkoopen van den beroemden
Omar-Diamant. Victor Morell wordt de ge
lukkige eigenaar en hy neemt het juweel mee
naar Amerika. Morell is afkomstig uit Brazilië,
waar hy zyn fortuin gemaakt heeft;’ hy heeft
ook gezworven in Australië en Europa, hy be
hoort tot die wonderiyke figuren, waarvan men
zich afvraagt of het een byzonder flinke vent
te, of een uiterst geraffineerd oplichter....
In elk geval gaat hy aan boord en het schUnt,
dat zeer velen weten, welk kostbaar bezit hU
met zich voert. We zien een reeks van mede
passagiers, die niets te goed zyn, om een ver-
twyfelde poging te wagen, den diamant In hun
bezit te krijgen....
spreekkamertje en
sympathieke, nog
naam te Jousten."
„wy wilden u gaarne om een onderhoud ver
zoeken, inroka ren pijnlijk* aangelegenheid.”
opmerkelijk verschynsel doet zich
thans voor by de pallngvisschery op het
IJselmeer.
trekt
