Met den Eeker gaat t beter
en
Handwerk uit Assisië
Cath. van Rennes
Prinses Juliana
\DGB”
5
Een kereltje, vol van dankbaarheid
Ullllllllllllllllllllll FEESTK.LEEDING
ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1938
Een en ander over
natuurboter
'1
Toen ze nog prinsesje was
w.
Heeren- en gummizolen
DUIZELIGHEID IN DE LUCHT
BRABANTSCHE BRIEVEN
.Cf
i
O.
en
verliep als volgt:
West
dat Engelsche ziekte voor
in
tp
kant,
niet gedoubleerd is 50 per
P. H. A. TUIN.
llllllll
ULVENHOUT.
8 Sept. 1938
Amico,
in ty en onti). Lijk er ook gewas is, dat den kop
laat hangen na één nachtje vorst.
aee ik. 1 Handje
den weg op kost
z’n ouwers gewist.
v
‘TC
Wat zal het de nu tachtigjarige dikwijls moei
te gekost hebben om ernstig en in de plooi te
Wijven, bij al die grappige invallen van haar
leerllngetje.
Z.
Pas
3 H.
Pas
Sch: 8 14
H: H. 8 3
R A H V
KI.: 10 8 8 4
Tot mijn spijt heb ik geconstateerd, dat de
setter de vorige week een sinnetje heeft weg
gelaten. waardoor de aangeweaen speelmethode
seer onbegrijpelijk is geworden.
Ter verduidelijking zal ik het spel nog eens
in het kort behandelen.
de leeren
doorlieten
wijst
groot
1 Kl.
3 Sch
Pas
dubbel
4 H
O.
1 Sch.
Pas
Sch.: B. 18 9 8 3
H 5
R,: 7 4 3
Kl.: V. 7 3 3
meten de
eveneens de hoeveelheid vocht die
nen en kousen aanwezig was.
Als ik veromkwam mee de druiven, dan zee
ik: „Keker, da’s waar ok, ge mot de groeten
hebben, jonk, van oew Moeder. En X spet T.
dat z'oe nie kan komen bezoeken."
Efkens keek ie me aan. Bén oog trilde efkens.
Dan staarde-n-ie naar X plafond en X kopke
wierd oud van peinzen. Of ie.... begréép! Toen
X lang genogt geduurd had. scheurde Dré III
'n druif af. hield ze bij den Eeker z’nen mond.
Maar den mond was onwillig. Dan keek X man
neke mee bljjen glans in d'oogen naar Dré III.
Z’n handje schudde neeë en toen stiet ie uit:
„breng asteblleft die druiven bij Moeder!”
Ik schrok efkens bij den Eeker. Z’n mulaen-
kopke lag verbonden in ’nen dikken kruis van
wit gaas. "n Merakel zoo ie veranderd was! Alle
rat-achtige schichtigheid was uit X sproeten-
kopke verdwenen. Alleen wijsheid lichtte uit de
vast-geworden oogen. Na een week pijn en leed
was X manneke volwassen van geest geworden.
„Hoe is X er mee, Eeker?"
.Dank. baas, dat ge me komt opzoeken,” see-
t-ie zwak. En efkens probeerde-n-ie te glim
lachen, maar dat scheen pijn te doen aan de
gevaulijke wond in z’nen kop. Toen keek ie me
maar ’ns diep in m’n oogen en die spraken al
leen maar van dank. En ineens zag ik *m weer
zitten op den vloer van z’n „kamer”, op onsen
solder, ’n paar weken gelejen, daar onder die
beregende, glasen dakpannen. Toen had ook,
HJk nou, dieén eigensten trek van dankbaarheid
gelegen over dat sproetenkopke, als ie see: ,4k
blijf op den hof, baas, want Dré UI vindt X
O.—W. waren kwetsbaar. Zuid was gever
hei bieden
Sch.: A. V. 3
H: 18 9 8 4
R: 10 5
Kl.: A. H. B. 9
Sch.: H. 5
H.: A. V. B. 7 3
R.: B. 9 8 8 3
Kl.: 5
Méér dan veertig jaar geleden is er echter by
de fabricatie van het materiaal, waaruit die
ijle robes vervaardigd worden, een raffinement
tentoongesteld, waartoe de vroegere techniek
niet bij machte was. We zien nu niet slechts
één kleurige tulle, mau ook bontgeborduurde
tuleweefsels, en zelfs met glinsterende metaal
draden doorweven. By den voornamen stijl der
avondkleeding geeft Parijs als hoofdtooi edel-
steenen asm In de verschillende, diepe kleuren.
pracht. Wit licht, groen licht, rooi licht, slingers
van licht, fonteinen van licht, op 'n moment
stonden er tien millioen lichtjes op de gevoelige
plaat van m’n zielement en toen kwamen we in
Scheveningen, langs de zee.
X Was 'nen zeldzaam-schoonen avond, wa *k
hier pas merkte, ’k Wierd dus weer mensch. En
op den eigensten oogenblik, man, toen dreef
dau, boven de zee, 'nen rossen maanhol zoo
groot als 'n wagelwiel! "k Wierd koud van
deus.... verlichting. *k Ben uit de bus gestapt,
ben stillekes op ’n bank langs de zee gaan zit
ten en heb uren getuurd naar die nachtelijke
see, die in de diepe kleur van zwarten kristal
over *n groen-peerlemoeren ender kwam ge
vloeid. tot vlak bij me. in witte levende schuim-
strepen, gefoaforiseerd deur den manebol, die
dau dreef over ’nen zomeravond, die oe bidden
dee van schoonheid.
Die zwarte see spoelde m’n gevoelige plaat
weer proper van de tien millioen lichtjes en ’k
ben, 'lijk ’nen herboren mensch, naar m’n ho-
telleke gegaan. -k
1c Heb Wieske de zaken uit malkaar gezet,
Tc heb Dré ni verteld van den versierden Jor-
daan en Kalverstraat, ’m tien pop laten zien,
mau X manneke zee enkel: „Opa. ’k zou geren
nau Wieske gaan, ge wit, mau ik kan m’nen
ongelukkigen Eeker nie in den steek laten, om
dau feest te gaan vieren.” X Gedacht alleen
mokte ’m al 'n bietje ongelukkig; ’nen droeven
glans floerste over z’n zwarte, oprechte oogen,
zoo schoon als die donkere zee, beslulerd mee
manelicht.
aangenomen dat gummi minder
geen vocht doorlaat, en daarom
of bij zware Inspanning, zooals
wandelingen, minder hygiënisch moet
worden genoemd.
Een paar dagen geleden kwam een getrouwd
man vrij aangeschoten en zeer laat van een
heerensouper thuis en vond zijn vrouw nog
wakker en in een alles behalve prettige stem
ming.
Ik heb al twee uur in den schommelstoel
zitten wachten, mijn hoofd duizelt er van....
Duizelt jouw hoofd ook. liefste, vroeg de
man zeer naïef, dan schijnt er bepaald iets
in de lucht te zitten, want ik ben ook niet
vrij van duizeligheid.
kwam uit met Rulten-Heer en trok
Ruiten-Aas na. Zuid moest thans zijn speel
plan opmaken en ik heb de vorige week twee
verschillende methodes aangegeven, waarvan
echter de tweede verminkt onder uw oog kwam.
Deze methode is n.1. als volgt:
Klaver Aas aftroeven, tweemaal troef slaan,
n.1. Harten-Aas en Harten-Heer. daarna Aas
ITT* wel eens onder sterk microscopische
VA/ vergrootlng een druppel melk bekeken
heeft, stond zonder twijfel verbaasd over
het onverwachts aanschouwde beeld. Duizenden
kleine bolletjes, die een voortdurenden ge-
helmzlnnigen dans uitvoerden! Elk dier bolletjes
nu was een uiterst fijn vetdruppeltje. en de rus-
telooce beweging dauvan werd veroorzaakt door
de tallooze stooten, die het van de omringende
watermoleculen ontving Een wereld vol wonde
ren. waarop groote geleerden hun vernuft met
succes hebben gericht
Wij kunnen ons echter op deze pagina daar
mee niet verder ophouden en willen thans een
en ander vertellen over de boter, die uit de be-
dreven vetdruppeltjes wordt bereid. leder weet
cat deze door karnen van de andere bestand-
deelen der melk gescheiden wordt en dan bo
venop komt te drijven. In de gewone melk ie
dc boter of het vet eigenlijk „het witte”. Want
elk der fijne druopeltjes werkt als een spiegel
die bet licht weerkaatst en zoo krijgt de vloei
stof haar mooie blanke kleur. U begrijpt echter
wel. dat er bepaalde redenen zijn, waarom het
vet daarin zoo fijn verdeeld voorkomt. Melk is
ten natuurlijk voedsel, en wij zien daarin het
moeilijk verteerbare vet tot kleine druppeltjes
opgelost, omdat het aldus veel sneller en beter
kan worden verteerd Als de natuur niet voor
die fijne verdeellng of „emulsie-vocming” zorg
de, zou deze in onzen darm moeten plaatsvin
nen. Maar door de druppelvorming is het boter-
vet dus al min of meer vóór-verteerd.
Deze emulsie blijft min of meer bestaan na
het karnen, en dit maakt dat ook natuurboter
goed verteerbaar is en zich gemakkelijk laat
sneren. Verder weet iedere huisvrouw dat deze
zich van kunstboter onderscheidt door smaak
er. geur en eveneens, dat van natuurboter nog
weer soorten bestaan, die als melkboter en als
roomboter worden aangeduid.
Dit verschil' ontstaat door de wijze van be
reiding. Melkboter wordt gemaakt op boerderijen
of 'kleine bedrijven uit de z g n. retourmelk. Zij
bevat iets meer eiwit en is daarom vooral ge
schikt voor bakken en braden. De grootere fa
brieken. die beter geoutilleerd zijn, leveren de
loomboter, die dank zij de betere techniek ge
woonlijk waardevoller genoemd mag worden.
Het kan de lezeres allicht interesseeren. iets
meer over de bereiding daarvan te vernemen.
De melk wordt dan eerst in een centrifuge
ontroomd, waarna de room wordt gepasteuri
seerd. Hierna voegt men er melkzuurbacteriën
aan toe, die voor dit doel speciaal werden ge
kweekt. Nadat dese ongeveer 20 uur hun wer
king hebben uitgeoefend, is de room karnrijp;
bovendien hebben zich allerlei stoffen gevormd,
die aan de boter geur en smaak zullen verlee-
nen. Het kamen geschiedt in kneders van ca
3000 liter Inhoud. Karnemelk en boter gaan
uiteen; de eerste wordt af getapt en de laatste
gespoeld en gekneed.
Het kneden dient zoowel om water te verwij
deren. als om het noodlge zout aan de boter
toe te voegen. Zoo ontstaat ten slotte de na
tuurboter, die ongeveer S3 pet. vet bevat, naast
S pet. eiwit, pet. stoffen als melksuiker
melkzuur e.d„ en 3 pet. zouten. Ook bevat zy
veel vitaminen vooral A, en ook het waarde-
IIIIIIIIHIIIII
Over de vraag, of gummizolen niet een na-
deellgen invloed op de gezondheid der voeten
uitoefenen, is al veel te doen geweest. Gewoon-
lyk wordt
aarmte en
des zomers
lange
Wij beelden hiernaast den Franclscus-kop af, in
Assisisch kruissteek werk, in vervolg op hetgeen
wij renlge weken geleden daarover publiceer
den op deze pagina.
Zooals de lezeressen wich mogelijk nog her
inneren, is het typische van dit Asslsische werk,
dat het Contour gewerkt wordt en het motief
zelf is uitgespaard, waardoor een zeer typisch
relief verkregen wordt.
Dit Franciscus-motief is bedoeld, zoo lezen
wij, voor een speldenkussen of als dekkleedje
op een glas water, dat men des nachts naast
het bed heeft staan.
De achtergrond alsmede de teekening in het
gelaat en de kleedplooien kan met elke ge-
wenschte donkere tint gewerkt worden, donker
blauw, donkerbruin of groen, terwijl we het
contour, om dit sprekend te houden zwart ma
ken. Garensoort: perié katoen No. 8.
zenderlei kleurenpracht, uit malkaar spattend
tot Niks.
Sja tusschen die zeepbel en dieén loojen
bal liggen wearelden van vertwijfeling en strijd.
Van heiligmaking en verdommenis. Van hemel
tot hel! Dat verschil is groot. Zoo groot, dat
wij X nie kunnen becijferen, al kunnen we dan
al rekenen mee millioenen, mee milliarden, mee
lichtjaren zelfs! Maar daar zijn nóg gróótere
„cijfers". En-die liggen nou „toevallig” tusschen
die zeepbel en dieén looien bal....!
Den geleerde praklzeert er n soortelijke ge-
wichtskwestie van! Den politieker prutst er so
ciale stellingen uit. Den anderen geleerde fa
briekt er ’n wijsbegeerte op. En den modernen
politieker knutselt er *n „nuuw” heidendom mee.
Maar al dieén huisvlijt v-rgaat, valt uit mal
kaar. Nuuw knutselwerk wordt gezaagd en ge
lijmd, valt uit malkaar en vergaat. En de schoone
zeepbel stijgt in de wolken. En den loojen bal
blijft liggen in den slik.
Maar den Eéker!
•k Ben bij ’m gewist.
’n Paar dagen gelejen kw^m Dré III mee de
boodschap thuis, da Ti den Eeker bezoeken
mocht. Dat was veurloopig alleen maar toege
staan aan Dré m eigens en dan nog maar heef
zuinlgskes aan. Nou mag ie eiken avond, van
zeuven uren af da’s wel gin bezoekuur, maar
den Dré financiert daar den boel, dus ik zeg,
nou mag ie eiken avond *n uur bij den Eeker
z’n bed zitten. En da’s veur die twee mannekes,
die gewend waren heel den avond samen op te
trekken, al ’nen heelen winner, "k Heb oe dat
vroeger al ’ns verteld: waar ze X allegaar over
hebben, weet ik nie, maar die moelekes stonden
nooit stil! Heele avonden waren ze doende in
den stal, bij Bles natuurlijk, ze frutselden aan
’t peerdetuig. ze timmerden, as „bouwden”
„Oneeë? Hl) is lest hier gewist! Als ’nen groo-
ten meneer! Witte wat-ie gegeven hee, aan m...
aan z’n moeder? Eénen gulden! D’n schobberd!**
„Hoppenbrouwers, X manneke had nie meer!**
„Dan blijft ie maar weg!”
Ik kookte. Zou ik.... efkens had ik plan den
schurk den nek om te draaien. M’n vingers
kromden. X bloed liep uit m’nen kop. toen
zee de moeder„wilde onzen Sjaak gedag zeg-
gen. van me, als ge 'm sprikt. En zeggen, da .*k
nie komen kan. Dan begrept ie X wel.
Gin kleeren, docht Ik en k ging rap naar
m’nen groentenwagel en m’nen Blek. X Wierd
tijd, m’n peeën waren al gegapt.
In verband daarmee verdienen onze aan
dacht de onderzoekingen, wefce daarover in
een Staatslaboratorium te Berlijn werden ver
richt. Men liet dames zoowel als heeren flinke
marschen maken, waarbij hooge schoenen wer
den gedragen met stevige solen. Maar de eene
voet droeg een gummizool. en de andere een
leeren zool. Voor en na den marsch werd ge-
temperatuur op de voethuid, en
in schoe-
„Gij eet die druiven op!”
Vijf keer juichte X handje „ja".
Ja, O. L H kan hard mee z’n schepsels om
springen en tóch.... toeh mot ge liever maar
gin geleerde, gin politieke, gin wjjsgeerige en gin
heldensche theorieën knutselen over die „groote
afstandscijfers" tusschen de ..zeepbel" en den
„loojen bal”, waarover ik aan X begin klasje
neerde. Wij kunnen mee ons petje daar nie bij
komen, amlco!
Vol
Veul groeten van Trui, Dré UI en als altU gin
horke minder van oewen
DBK.
De groote muzlek-paedagoge, Catharina van
Hennes, die de eerste week van deze maand
tachtig jaar is geworden en in de geschiedenis
van het muziek-onderwijs in ons land een heel
bijzondere plaats heeft ingenomen door de il
lustratieve wijze, waarop ie haar leerlingetjes
onderrichtte, is indertijd door H. M. de Konin-
gin aangesteld geweest om het jonge Prinsesje
Juliana te leeren zingen. Want natuurlijk was
het de wensch der koningin, dat Juliaantje, die
too dol was op onze vaderlandsche liedjes, haar
gevoel voor muziek zou ontwikkelen, en wie was
méér geschikt om dit op zich te nemen dan de
begaafoe peedagoge?
volle D-vitamlne
komt.
Naast melkboter en roomboter kent me
bet voorjaar ook nog de grasboter. Deze is
van geringer kwaliteit, maar minder goed h
baar, en wordt daarom goedkooper in den han
del gebracht. De zg.n zoutlooze boter ten slotte
kan men zelf bereiden door gewone boter en
kele malen onder water te kneden. De in den
handel verkrijgbare zoutlooze boter is echter
volgens den Voeding- en Huishoudgids van Aug
■33 beter te noemen, en kan goede diensten
bewijzen bij de samenstelling van het z«: zout
arme dieet
goed." En toen ie er achteraan zee, ziende naar
de simmende dakpannen: „nou niks gedaan
buiten."
M’n keel wierd ’n bietje dik Nog niks dan
slaag, pijn en honger had X jonk gelejen en X
wijze kopke was schoon van. dankbaarheid
„Vannacht goed geslapen. Eeker?” vroeg Dré
m Den Eeker dee z’n hand toen op en neer.
„Beter dan gisterennacht?”
Dezelfde beweging.
„Dokter gewist, vandaag?"
Nou schudde z’n hand van neeé. Toen be-
gi^eep ik X. Die twee hadden samen hen code;
den Dré vroeg zóó, dat den Eeker altij kost
antwoorden mee „ja” of „neeé" en dat dee ie
mee de handen.
„Vinde X goed op deuze kamer?”
,4a." sprak X handje.
„Of zijde liever alleen?”
.Neeé,” sprak X handje.
„Kan ik op den oogenblik iets veur oe doen?"
Z’n oogen lachten goeiig, X handje wees:
.Nog pijn?"
De oogen wierden efkens kleiner. Maar dap
per zee X handje: „neeé".
Toen wierd X me bekans te machtig. Dré III
vroeg wjjers.
„Krijgt ge al trek in oew eten, Eeker?”
Zwak zee X handje „ja
„Kan ik nou onderhand 'ns iets lekkers veur
oe meebrengen? Zo'nen tros druiven?"
X Handje zee „neeé en Ja".
.,'n Klein troske dus?”
,4a." zee X handje.
„Opa, praate gij nou ’n bietje mee *m, ge ziet
hoe wjj X doen, ee? Ik gaai daljjk op druiven
uit!”
Maar nadrukkelijk schudde de hand „neeé,
neeé!"
„Dan gaai ik ze halen,"
„zweeg”. Z'n oogen lachten.
Amico. was blij, da Tt
gaan.
Ik ben ook by X manneke
Jah! Ik vond, X moest.
Maar pa zee: „Zoozoo, is
Weels van z’n ros gevallen?” En z’n Moeder
schrok. Vooral als ze hoorde, dat Sjaak in X
ziekenhuis lag. „Is er gevaar bij?” vroeg ze: „al
ben "k maar erm, ik wil gin van m’n bloeien
missen.’*
„Onkruid vergaat nie,” sprak pa wjjsgeerig.
„Jouwen jongen is gin onkruid, Hoppenbrou-
wers," viel ik uiU
Ge zjjt zekers wel h bietje nuuwsgierig naar
dieén ermen Eeker? Vaneigens! Nou ik ge
loof te meugen zeggen: Xgaat ’nen goeien kant
op. Dagen hee-t-ie buiten kennis gelegen en
.achteraf is X nóg h wonder”, zee ons dok-
terke: „dat X jonk nie morsdood is geslagen
teugen dieén hekpaal. want den val is bar aan
gekomen," zoo zee-t-le. Maar X van nature zoo
taaie Eekerjonk, lijk ’n wild gewas opgegroeid
onder vertrapping en in ermoel, zal deuzen ruk
aan de blom, aan X kopke" van den plant,
ook weer wel te boven komen. Daar is nou een
maal gewas, dat geschapen schijnt om te
groeien onder koeienpooten, peerdenhoeven en
Er werd eens voor den volgenden keer door juf
frouw van Rennes een les met een prestatie
aangekondigd, hetgeen beteekende, dat leder
leerllngetje met iets voor den dag moest ko
men, een ingestudeerd vioolstuk, een liedje of
iets dergeljjks.
Druk wordt er over gepraat door meestere» en
leerlingetjes, die over en weer moeilijkheden be
spreken
Ineens komt de stem van Juliaantje: „Mogen
we ook tooveren, mevrouw?”
En juffrouw van Rennes, haar ernst bewa
rend, zegt: „Zeker Juliaantje, mag jij toove
ren’’. En prachtige goochelkunsten waren het,
waar X Prlnsesse-leerlingetje twee weken later
mee voor den dag kwam!
en wat is dit?” vraagt juffrouw van
Hennes een ander maal op de les by repetitie
van de beteekenis van al die moeilijke teekens
en letters tusschen de notenbalken. Het is Ju-
llaantje’s beurt en juffrouw van Rennes’ vinger
wijst naar het p.p. onderaan de noten. Juliaantje
denkt even na; ze weet het niet. Dan zegt ze
opeens, met een twinkel op haar gezichtje:
„paraplu"
immers samen den Eeker z’n „apartement” op
den zolder! Ze hadden X samen altij even
druk en plazlerlg. Eindelijk mocht ik dan den
Eeker 'ns zien. Zondagmiddag. Samen, mee Dré
m ben "k naar X ziekenhuis gestapt, aan X
ander ende van den Ulvenhoutschen weg. Ais
we hadden aangebeld, hoefden we niks te vra
gen of te zeggen: Dré UI was hier al goed be
kend en wist den weg.
Den rector en de nonnekes ze kennen 'm
allemaal. Want mee den ermen Eeker is veul
compassie enne lederen braven mensch is
in zo’n geval geren content, walmeer er 'nen
„Dré ni” is, die ’nen „ermen Eeker” bijstaat
en viprthelpt. Brave menschen zouwen X geren
eigens doen, maar daar is meestal gin tijd, gin
gelegenheid veur en dan nouja, dan leve
„Dré III”, die veul gewetens ontlast....!
HIJ is daar dus gezien, m’nen compagnon, die
twijfelloos over de breeje en lange gangen stapte,
hier en daar ’nen .goeiendag" zee en eindelijk
veur één van de honderd deuren, die Tc al ge
passeerd was, bleef staan en toen teugen me
zee: „Loop maar achter me aan. opa, den Eeker
lee-d-in X hoekske van de zaal.”
„Ik docht dat ie alleen lag. Dré?”
,4a, d'eerste week, toen er nog levensgevaar
was, nou lee-t-ie op zaal, schilt me vijf gulden
per dag. opa! Tt Mot rekenen mee m’nen spaar
pot
Bezurgd keek ie me aan. Mot tot den
lesten dag vort kunnen mee m’n centen, slede.
En X is allegaar vooruitbetalen, opa. Behalve
den dokter. Die hee gezeid da *k gin zurgen hoef
te maken veur Nuuwjaar en da *k dim nóg wel
ginnen deurweerder aan m’nen nek krijg. Goeien
vent. Kom nou maar mee."
Amlco, wat had ik ’n plazier in deuzen jon
gen patroon! Z’nen kop is stroef geworden over
z’n zorgen mee den Eeker! Allee hij zal wel
tekortkomen, maar k laat 'm zoo geren zoo
lang meugelijk deuzen zurg van naastenliefde.
X Zal m gin kwaad doen, wa gij? Maar z’n
moeder, z’n Wieske, hee-t-le al geschreven g’ad,
dat ie mee de Amsterdamsche feesten nie thuis
kon komen, omdat ieX te druk hee op
den hof.
Wieske schreef me daar over tenminste en
of nou wezenlijk haar jongske nie éénen dag
gemist kost worden, want de verlichting van
Amsterdam was geweldig” en zoo wijer.
Amlco, ik kén die versieringen! k Was 'ns in
Den Haag, mee zo’n „feérieke" feestverlichting.
Liet me ’savpnds in ’n groote bus enkele uren
rondrjjen. k Wierd deuzig en moei van al die
P. J. v. d. R. te A. Sinds geruimen tijd geldt
hier in Nederland krachtens besluit der Inter
national Bridge League de offlcieele telling der
Portland-Club. welke dus slechts in de down-
scHiR8 TBn <iOaT genoe*nde telUn« ver”
Nlet kwetsbaar
downslag.
Niet kwetsbaar gedoubleerd is de eerste
downslag 100, de overige downslagen 300.
Kwetsbaar niet gedoubleerd is 100 per down-
slag.
Kwetsbaar gedoubleerd ia de eerste down-
slag 200, de overige 300.
5 down gedoubleerd niet kwetsbaar Is dus
900 punten.
5 down gedoubleerd kwetsbaar is echter 1400
punten.
Wat uw tweede vraag betreft, wil ik gaarne
nog eens extra er de aandacht op vestigen, dat
men by Bridge niet gedwongen is om af te
troeven en ook niet om over te troeven.
Men moet, indien mogelijk, steeds bekennen.
Gaat dit niet, dan mag men aftroeven, hoog
of laag, zooals men dat verkiest Niet troeven
of ondertroeven Is dus volkomen geoorloofd!
En nou kunt ge jaloersch zyn op die „zeepbel”.
En nou kunt ge compassie hebben mee dieén
bal" God schiep lucht en God schiep
*o°d- En dan weten we daaromtrent maar één
ding zeker: Xzal allebei noodig zijn veur de
v° eindiging der weareld. Weareld, waarop veul
«eiuk maar „zeepbel" is. Opstijgend in duu-
Oeen enkele uitzondering mocht er voor de
I Koningsdochter gemaakt worden en geen enke-
I le voorrang, onder welk opzicht ook, werd haar
verleend; en juffrouw van Rennes heeft zich wel
van haar taak gekweten, die in zooverre verge
makkelijkt werd, dat het Prinsesje zelf niets
vuriger wenschte, dan „net te zijn als alle an
deren”.
Niet vóór de overige kinderen werd zij het lo-
kaal binnengelaten en by het uitgaan was het
niet zy, die het eerst in haar manteltje werd
geholpen. En wanneer dit eens gebeurde, maak
te dat haar zelfs boos en verdrietig: Jk ben
toch een gewoon kind net als alle andere kinde
ren". zei Juliaantje zelf eens, toen iemand haar
vóór wilde laten gaan.
De plaats in het zangklasje, welke Catharina
van Rennes haar vorsteiyk leerllngetje had
aangewezen was ook niet vooraan maar midden
tusschen de leerlingetjes, die naar hun grootte
gerangschikt waren.
Al werd hier dus alles in het werk gesteld, dat
de jeugdige Prinses geenszins zou opvallen door
haar koninkiyke afkomst, zeker is ze wél op
gevallen ea heeft ze haar leerares veelmalen ge
amuseerd door haar spontaneïteit, haar levens
lust en haar kinderiyke guitigheid.
Een opmerkeiyk verschynsel is het, dat er
by de avondkleeding japonnen zullen zyn,
die niet zoo héél veel afwyken van de
bal-robes, waarin men veertig jaar geleden
jonge vrouwen ten bal zag verschynen De
mode immers is een kringloop en by de avond-
mode van nu valt de tendenz zy het met
vernuftige varianten „omstreeks negentien
honderd" niet te loochenen. Langs vele omwe
gen zijn we teruggekeerd tot tule, tot
borduurwerk, bloemen en linten en we mogen
ens weer hullen in gewaden, welke het typisch
vrouwehjke cachet onderstrepen. Ook den ko
menden winter zal deze styi zich voor den
avond biyven handhaven en we zullen ciinoli-
nen biyven zien.
Modehuizen, welke getracht hebben de korte
avondjapon met de zeer ongracieuzerok-
lengte tot op den enkel, In te voeren, hebben
hiermede geen succes behaald.
Wat op de groote feesten In Parijsche diplo
matieke kringen den boventoon bleef voeren,
waren de wijde crinoline-japonnen, nMst de
zeer lange, zeer nauwsluitende robes, waarMan
een speciaal type vrouw toch haar voorkeur
biyft geven, ook boven al dat luchtige, teere,
wolkende, dat de vrouwelyk vrouw met zoo
groot gemak draagt.
Onder leiding van mejuffrouw van Rennes
werd dan met vyftien andere kinderen een
zangklasje in elkaar gezet waarin echter het ae-
venjarig prinsesje dit was de ultdrukkeiyke
wensch van Hare Majesteit volstrekt als de
anderen moest behandeld worden.
Hoe het toeging by de opening van dit klasje,
beschryft Van Malsen alleraardigst in zyn boek
„Onze Prinses”.
„De zeven en achtjarige hummels komen een
voor een binnen in het klaslokaaltje, waar me
juffrouw van Rennes ze, naar de verschillende
opgeteekende namen, identificeert. Daar komt
een blondje aan, met een rond gezichtje en
blauwe oogen, goedaardig en tegeiykerttjd met
een humoristische uitdrukking.
De leermeesteres doet, ot zy haar niet kent;
*y moet haar rol immers spelen.
,^oo kleintje, hoe heet jy?”
„Juliana, mevrouw”.
Juliana? En hoe nog meer?”
„Louise. Emma, Maria, Wilhelmina, mevrouw.”
,4a, maar dat bedoel ik niet; ik bedoel je
achternaam.”
„O, van Oranje Nassau, mevrouw.”
Amlco, ik kost me nie goed houwen. Maar ik
heb me vei]r den Eeker maar nie geschaamd.
Heb me over .’m henen gebogen en gezeed:
„Eeker, jouw Moeder krygt mergen Xi volle
mand groenten en gy krygt. as ge weer beter
zyt. 'nen dikken winterjas van veertig gulden
omtrent!"
Tben bolden twee groote tranen van geluk in
z'n oogen.
„Maar daar is éen voorwaarde. Eeker!”
en Heer van Ruiten uitspelen en hierna nog
tweemaal troefslaan, terwyi op den éen troefalag
uit den blinde Ruiten-Vrouw wordt geëcar
teerd. Vervolgens kunnen de Ruitens worden
afgespeeld, mits deze by de tegenparty 33
verdeeld zitten <68 pet. kans).
De totale kans is dus 68 pct. van 98 pet. ia
08.6 pet
Zooals reeds vermeld, was dit het laatste der
serie interessante spellen. Dit wil echter niet
zeggen, dat ik geen Interessante spellen meer
zal behandelen. Integendeel, zooveel mogeiyk
zal in ieder artikel een plaatsje worden Inge
ruimd voor een spel, dat om de een of andere
reden het behandelen waard is.
Thans zullen we echter op een heel ander
chkpltre overspringen, n.1. het gedrag rond de
bridgetafels en dan bedoel ik niet dat der om
standers. maar dat der spelers zelf.
Ieder spel heeft zyn regels en ieder spel
heeft zyn daarvan losstaande etiqurtte. 3jj
tennis is het byvoorbeeld etiquette om den eer-
veerenden tegenstander, die door een bal van
'n naburige court gehinderd wordt, een extra-
kans te geven, terwyi het by voetbal byv. eti
quette is om by een vriendschappeiyken wed-
stryd een strafschop, die wellicht een te zware
straf is geweest, niet te benutten.
In het algemeen is het gebied der spelregels
echter veel ultgebreider dan dat der etiquette.
By bridge echter is dit heel anders. Het ge
bied der etiquette is hier zeer uitgebreid en er
wordt dan ook een groote mate van correct
heid van de spelers geëischt. Bovendien speelt
deze etiquette by bridge een geheel andere rol
dan by de overige spelen. By deze immers
is het niet naleven der etiquette .slechts” een
treken van onvoldoende opvoeding en maakt
men zich daardoor ren ongewenscht tegenstan
der.
By bridge echter behoort men dan bovendien
ren reprimande van den wedstrydlelder te kry-
gen en is deze gerechtigd den overtreder by
herhaling van verdere deelname uit te sluiten.
Deze maatregelen lyken op het eerste ge-
Xicht nogal rigoureus, maar zyn desalniette
min toch hoogst noodzakeiyk. Wat is Immers
het geval:
Er zyn enkele reglementaire wegen, welke de
twee spelers, die een paar vormen, moeten be
wandelen om elkaar inlichtingen te geven. Er
zyn evenwel onnoemeiyk veel slinkache paad
jes, die het mogeiyk maken op oneeriyke wyze
den paatner hints te geven.
Dit terrein nu la niet voldoende af te bake
nen met reglementaire bepalingen en dit is dan
ook de reden, dat er by bridge een zoo eigen
aardige, speciale toestand bestaat, welke ech
ter zeer, zeer moeiiyk te verbeteren ia!
Een voorbeeld ter verduldeiyking
Noord geeft, denkt lang na en past 'onge
oorloofd). Oost merkt op. dat hy al den hee
len avond geen kaart krygt (ongeoorloofd),
legt zyn kaarten demonstratief op tafel 'onge
oorloofd) en past ook. Zuid zegt, dat West dan
wel de kaart moet hebben (ongeoorloofd) en
past. West haalt zyn schouders op 'ongeoor
loofd), kykt zyn kaart nog eens in en zegt:
.Nou vooruit dan. een sans." (ongeoorloofd).
Noord past. Oost zegt biymoedig. „De tweede”
(ongeoorloofd). Zuid past en West beweert ge
laten: .Nou, dan de derde” (ongeoorloofd).
Noord denkt lang na. Oost past en Zuid dub
belt (ongeoorloofd). West zegt: „Accepté” (on
geoorloofd) en Noord en Oost passen.
Nu moet u niet zeggen, ja maar dat is over
dreven. zooveel overtredingen hebben tydens
één biedproces niet plaats, want het is een feit,
dat zulke dingen gebeuren en het hier aange
haalde voorbeeld is ren onvervalscht geval uit
de practyk. Gebrek aan ruimte belet my hét
voorval nader uit te pluizen, zoodat we dit
dan uit zullen stellen tot de volgende week.
Het resultaat was, dat bleek hoe
zolen maar weinig meer warmte
dan de gummi dito. Wel moet men hierby ook
in aanmerking nemen, dat de leeren zolen
dikker waren; gummi schijnt dus inderdaad
méér te isoleeren. Wat de vochtmetingen be
treft: de voetbekleeding had by de leeren
zool minder vocht opgenomen, wat er dus op
dat minder zweet was gevormd. Maar
was X verschil niet. In het algemeen
mag men dus zeggen, dat tegen gummizolen
teen ernstige hygiënische bezwaren bestaan.
Verklaren kunnen we X nie, mee gin weten
schap, mee gin geloof zelfs, X hoort thuis onder
geheimen van den Schepper. Den eenen
mensch stygt nou eenmaal )ijk ’n zeepsopbal-
leke op X minste windeke tot in de wolken, zon
der dat le er iets aan doen kan; den andere biyft
m den slik liggen, lyk nen loojen bal.
onzen prins van
1