Roode troepen dringen de. Veluwe binnen LUNCH BIJ KEMPINSKI 1D0ZAN helpt Legeroefeningen afgeloopen Met de Kerk RUPSPANTSERWAGENS IN ACTIE 3 Kerkelijk leven ZATERDAG 24 SEPTEMBER 1938 Kinderverlamming Instantine Twee nieuwe gevallen te Gouda In het bisdom Haarlem In Breda Pater Borromaeus in Indië Groote belangstelling voor zyn rei» Mond- en klauwzeer- instituut MEISJE ERNSTIG GEWOND Verkeersongeval te Eindhoven un CHAMBERLAIN’S POGINGEN JULIANA-OORD TE LAREN Schrik en ontsteltenis bij mensch en dier Clearingkoersen UIT DE STAATSCOURANT Onderwys “tgegeven Tegen pijnen Minister Romme zal vierde paviljoen openen Verpakt en onverpakt vet Nieuwe instelling op de Marine werf te Amsterdam Terugvordering van ten onrechte betaalde heffingen Overtuig U zelf AAN DE GEVOLGEN OVERLEDEN H.H. Wijdingen a Audiëntie BURGEMEESTERSVACATURE TE ROTTERDAM OFFICIEELE CRISIS PUBLICATIE AFSCHEID VAN Dr. H. VAN MANEN VAN WEEK TOT WEEK ---L- Benoeming van mr. L. Einthoven te wachten? Alle deelnemende troepen naar hun garnizoenen teruggekeerd Steunvergoeding veldboonen Door den Personeelraad van de Ned. Spoorwegen De oorlog is een periode, waarin van tyd tot tyd ook ge vochten wordt Went. ge- zal De uitbreiding, welke het instituut a rijd (Van onzen speclalen verslaggever) hem c> Nu moet men zich den vollen gang van den Prijs 70 cent t n zijn iracK. niter, tbesr dat Instantine 'helpt I 1 2 tabletten zijn reeds voldoende de pijn te verdrijven. polderslooten. Die zijn namelijk te breed om er overheen te kunnen rijden en niet breec genoeg om er aan den eenen kant in en aan den anderen kant weer uit te krui pen. Ze gaan er met hun neus naar beneden instaan en dit beteekent het einde van het wagentje en de inzittenden. is het volgende ontleend: Uit het voorloopig verslag is den minister gebleken, dat bij vele leden ernstige bedenkin gen tegen dit wetsontwerp bestaan. dat ze zich zouden ontdoen van haar horens, als ze zich bewust waren van haar eigen goe digheid. Maar dat was niet mooi meer, die rij dende dingen springen zoo raar en doen zoo lee- Ujk, dat de beesten hard weghollen, zoover mo gelijk er vandaan. Een klein, onschuldig kalf zoekt zijn troost bij de menschen en duwt opeens zijn snuit onder onzen arm door,'kijkt trouw hartig naar onze oogen om bescherming te vra gen tegen dit al te groot gevaar. van ol dit teles reek ults uick eem den, trtjd Dt sten to en uit- nis. De Nederlandsche R.K. Vredesbond heeft aan den Engelschen minister-president Chamberlain een telegram gericht, waarin hij Gods Zegen afroept over de bewonderenswaardlge pogingen van Engeland en zijn eersten minister om het oorlogsgeweld af te wenden. De Nederlandsche Akkerbouwcentrale maakt bekend, dat de steunvergoeding voor veldboonen san den oogst 1038, welke voldoen aan de kwa- llteitsetochen en in het tijdvak 19 t/m. 24 Sep tember 1938 zijn gedenatureerd door telers of handelaren, f 1.75 per 100 K.O. zal bedragen. ’s-Oravenhage, 28 Sept. 1938. Kester en. d. Kley, M. C. Klijn, H. F. A. Konijn, v. Leeuwen, J. C. Loerakker, nea tol toet ook ge- djn cht ■ito dit ren mis al len er op als als m- lat ta m- isk ot r- g- or ii- 3- 0» r Z. H. SBB. de Bisschop van Haarlem zal ax Woensdag geen audiëntie verleenen. BAYER. E R Aan de Memorie van Antwoord aan de Tweede Kamer in zake het wetsontwerp, hou dende voorziening ten aanzien van de terug vordering van gelden, gestort of betaald in ver is nd met artikel 8 der Crisis-Zuivel wet 1833. De honderden witte of bruine kippen zijn menschelijker en verstandiger. Ze gedragen zich als de burgers, die bij deze oefeningen van heinde en ver komen kijken. Ze loopen den verkeerden kant uit, staan in den weg, probeeren nog juist voor zoo n machine te passeeren, ze maken veel leven, rennen heen en weer. Het eenige wat ze niet doen is alle mogelijke domme vragen stellen. Maar ver der hebben ze het voorbeeld van de burgers, dames en heeren, zeer goed afgekeken. Reeds geruimen tijd werd gezocht naar een betere huisvesting van dit instituut, dat tevens een belangrijke uitbreiding diende te onder gaan om het ook geschikt te maken voor het doen van proefnemingen met grootere dieren. Het huidige laboratorium maakte het zeer moei lijk om ziektegevallen waarmede geëxperimen teerd werd, voldoende te localiseeren en het is zelfs reeds voorgekomen dat daardoor besmet tingen werden overgebracht op ander in het gebouw verzorgd kleinvee. Benoemd tot leeraar in vasten dienst aan de Rijks H. B. S. te Coevorden F. de Leur, wonende te Zwolle, thans tijd. Tijdelijk benoemd tot leeraar aan de Rijks H. B. 8. te Venlo P. H. Cp. Kremers, wonende te ’s Hertogenbosch. Koersen voor stortingen op 24 September 38 tegen verplichtingen, luidende in Relchsmarken 74.30, lires 9.63. ■na tv Zaterdag 1 October as. om half elf In de groote commissarissenzaal van Hgb. III der N.S. aan het Moreelsepark te Utrecht zal de Perso- neelraad van de Ned. Spoorwegen afscheid ne men van Dr. H. van Manen, directeur van de NB., die met Ingang van dien dag het bedrijf verlaat. Tot bijwoning van deze afscheidsplechtigheid zijn uitgenoodlgd de hoofdbesturen van de er kende organisaties, commissarissen van de NS., de directeur prof. dr. ir. Goudriaan, de chefs van Dienst en eenige hoogere ambtenaren van de Hgb’s, de E. A. ambtenaren op de lijnen, de hoofden van de nevenbedrijven van de NS. en de directeuren van de met de NS. in relatie staande Tramwegen. Namens den Personeel raad zal den scheiden den directeur een door den kunstschilder Schuh- macher vervaardigd portret worden aangeboden. De algemeene oorlogstoestand was, dat de Blauwe strijdkrachten sinds Dinsdag 20 September geacht werden een stelling te bezetten In de lijn PuttenVoorthuizen LunterenEde, terwijl de Roode troepen, die meer In het Westen gelegen zijn, In den vroegen morgen van Vrijdag tot den aan val op de Blauwe stelling zijn overgegaan. Het is Rood zelfs gelukt in de door Blauw bezette lijn door te dringen. Als om 11 uur de oorlogstoestand Ingaat, dreigt een door braak bij Barneveld en is de strijd nog in vollen gang. tot beleven, haaf te willen bewonderen en die- P^en- ,urel?..en ben, ziedaar, waartoe de sensus cathollcus, •Uerminst geroepen tot een apparaat om kleine ruzies te beslechten, ons In staat, stelt. Nader gedetailleerd wordt dit uiteengezet in «en vlugschrift van prof. H. J. H. M. Fortmanr. voor de Interdiocesane Jeugdcom- De 45-jarige mevr. Scherp—Dood te Apel doorn die Donderdagmiddag aldaar bij een autobotsing werd aangereden, is Vrijdagmiddag in het ziekenhuis aan de gevolgen daarvan overleden. Hoewel Blauw op dit punt met den aanval succes heeft gehad, moet het door het resultaat van den strijd over het geheele front zijn troe pen terugtrekken. Deze partij retireert naar de Hjn Wagenlngen-Bennekom, waarbij zij door Rood wordt achtervolgd. Er blijft contact tus schen de twee partijen, maar een aanval kan niet meer worden gewaagd, daar in verband met den internationalen toestand de legeroefe- nlngen worden af gelast. De opening van het vierde paviljoen met operatiekamer tevens de algeheele voltooiing van het sanatorium „Juliana-oord" der Ver eenlglng tot behartiging van de belangen van Nederlandsche lijders aan been- en gewrichts- tuberculose (Begetu) te Laren (N.H) zal Za terdag 1 October door den minister van Social* Zaken worden verricht. Hierbij zal ook het tien jarig bestaan der vereenlglng worden herdacht. Om kwart over een zal Blauw den aanval wagen. De autootjes staan verdekt opgesteld achter stallen, schuren of hooimijten, waarop ’t volgens onze eigen waarneming voortref felijk rusten is na een vermoeienden tocht. On der groot geraas en luid geweld rijden de wagens uit, recht op Rood aan, met een tusschenrulmte van zoowat honderd meter. Plotseling richten er zich twee naar hetzelfde front, een mltrail- leumest van Rood, dat even onschstdelijk wordt gemaakt. De verrassing speelt hierbij.een groo te rol, want de tegenpartij heeft nog niet tegen over dit wapen gestaan. Zij weet niet, dat als men den wagen van achteren bespringt, men veel kans heeft hem volkomen onschadelijk té ma ken. Daarbij schokken en schudden deze lichte In verband met de vacature van burgemees* ter van Rotterdam, ontstaan door het overlij den van Mr. Droogleever Fortuyn, worden in de Maasstad enkele namen genoemd van per sonen, die voor dit ambt in aanmerking zou den komen. Zoo hoorden wij o.m. de namen van den burgemeester van Batavia. Mr. Voomeman en van den burgemeester van Enschede, den heer J. G. Rückert. Bevestiging dezer geruch ten was uiteraard niet te krijgen, doch wij meenen te mogen aannemen, dat voor de be noeming ernstig in aanmerking zou komen de hoofdcommissaris van politie te Rotterdam, mr. L. Elnthoven. Bevestiging van dit bericht kon den wij evenmin verkrijgen. ondergaan, zal teven* dienstbaar worden gemaakt om de laboratoria in te richten voor het onderzoek naar het zoo gevreesde mond- en klauwzeer, welke ziekte jaarlijks talrijke slachtoffer* maakt en onder onzen vaderlandschen veestapel groote schade veroorzaakt In verband hiermede zal de naam van het instituut worden gewijzigd in Mond- en Klauwzeer-lnstltuut. Bevindt U moeldheld In aansluiting aan het bericht van Zaterdag 17 September jj., waarbij werd medegedeeld, dat de legeroefeningen onder leiding van den Com mandant van het Veldleger zouden worden ver vangen door oefeningen in kleiner verband, deelt men ons van bevoegde zijde mede, dat deze oefe ningen, waaraan de Lichte Brigade deelnam, thans worden beëindigd en dat alle deelnemende troepen op heden naar hun garnizoenen terug keeren De gebouwen, waarin deze instelling zal wor den ondergebracht, maken deel uit van de be staande gebouwen op de Marinewerf te Am sterdam en daardoor kunnen de kosten van de verplaatsing dan ook betrekkelijk laag zijn. De werkzaamheden zullen door het Rijk worden uitgevoerd met steun van het werkfonds. De kosten worden geraamd op f 190.000. Daar op dezelfde terreinen ook de nieuwe la- boratorla van den Rjjksstudledlenst voor de luchtvaart zullen komen, zal de Amsterdamsche Marinewerf een centrum van zeer belangrijke laboratoria worden. Naar wij vernemen zal het VeeartsenU- kundlg Instituut, dat gevestigd is in eenige lokaliteiten van de Rijksserumlnrlchting aan de Prof. Poelslaan te Rotterdam, bin nenkort worden verplaatst naar de terrei nen van de voormalige Rljks-marlnewerf te Amsterdam. trailleur niet mogelijk is. Maar dezen eersten keer verspreiden ze schrik en ontsteltenis, rij den de weilanden door en maken Rood op dit punt voor eenigen tijd onschadelijk. Schrik en ontsteltenis niet alleen bij de man nen, maar ook bij de dieren. De arme, klagende koeien kunnen het met de soldaten goed vinden. Als er een groepje van vijf of zes mannen over het weiland gaan, loopen de koeien mee In de selfde formatie. Ze doen niemand kwaad, ze diezelfde plaats zullen blijven. Ondertusschen Is de commandant van de gevechtsgroep druk ean het werk, om alles voor te bereiden voor den aanval, waartoe hij straks het bevel zal geven. Het terrein moet verkend worden; hij moet op de hoogte zien te komen van de bewe ging en de sterkte van den vijand; hij ontvangt rapporten van patrouilles, van vliegtuigen, waaruit hjj zjjn conclusies moet trekken en op de gegevens waarvan hij zijn aanval moet op bouwen. Bij de commandoposten komen de draden samen; ordonnansen rijden af en aan, telefoni sche verbindingen zijn aangelegd; vlak erbij een open terrein, waarop een selnlap ligt, tot teeken voor den vlieger, dat hij daar zijn be- rlchten moet neergooien, verpakt in een koker, die bij; het vallen zwaar begint te ronken, zoodat hij gemakkelijk te vinden is. De gegevens wor den met elkaar vergeleken en langzaam wordt het plan van den aanval opgebouwd, die op een vastgesteld uur moet beginnen. Met deze voor bereidingen zijn uren en uren gemoeid. De mo derne oorlog duurt lang; het blijkt in Spanje en China. Het praatje, dat men wel hoort ver tellen. dat in geval van oorlog vijandelijke pant serwagens met een vaart van 80 km. door ons land naar de kusten rijden en In een dag tijd het geheele grondgebied bezetten, komt zelf* een leek in het oorlogvoeren absurd voor, als men ae oefeningen van de Lichte Brigade bij woont en de zorg en de nauwkeurigheid waar neemt, waarmede zelfs de kleinste beweging wordt opgezet. Oorlogvoeren is een zeer inge wikkelde bezigheid en heel wat anders dan een snelheidswedstrijd van pantserwagens op den weg. Bij een oefening der Lichte Brigade, we heb ben het reeds gezegd, is het door de geweldige uitgestrektheid van het front ondoenlijk om het verloop van den strijd in *Un geheel te volgen. Soms dwaalt men uren over het terrein zonder let* anders te zien dan hier en daar een groepje menschen, dat verdekt opgesteld op or ders ligt te wachten. Maar soms ook kan men geluk hebben en opwindende momenten mee- maken Z. H. Exc. de Bisschop van Breda zal in de kapel van het Seminarie te Hoeven de volgende wijdingen toedienen: Het Ostlariaat en het Lec toraat aan de eerw. heeren van het Seminarie Adr. Aarts, Crlstoffel van Beek, Ed. Bielars, Wllh. Clement. Hub. Ernst, Herm. van Leem put, J. Llgtenberg, Corn. LuUckx. Jac. Lujjckx, Leon, van Nispen. Wllh. van der Riet, Ant. Ver heden, Bern. Vroklage. De vier kleine orden aan de eerw. fraters van de paters van de H. Familie te Oudenbosch: Willibr. Douma, J. Reinders, Franc, van Kessel, Jac. Slangen, J. Hollak, Matth. Scheerman, Henr. Sombroek, W. Bogaerts. Het diakonaat aan He eerw. heeren van het Seminarie Mich, van den Hout, Hub. de Kort, Chrlstoffel Kramer, P. Kriellaars. Const van der Maade, Corn. Moerbeek, Theoph. Schelfhout, en aan de eerw. fraters van de paters van de H. Faipilie te Oudenbosch: Mich. Gevers, P. Luy- pen, Hanr. Hendriks, Theod. Komen, Barth. Bartels. J. van Doom, Ger. Heyne, Leon. Pen ning», Henr. Nienhuis. Wllh. Appels, Walt. Huy- bregts, Mart. Tulen, Oom. Tulen, Jac. Bos, P. Verschuren. n zeker opzicht la 1 e Gouda zjjn in de week van 1522 Septem ber nog twee nieuwe gevallen van kinderver lamming geconstateerd, waardoor het totaal aantal patiënten tot 22 is gestegen. De scholen voor lager en uJ.o. zijn sinds 21 September wederom alle geopend; de bewaar scholen en kinderbewaarplaatsen blijven ge sloten. Onthoudt daarom Instantine stilt on voorkomt pijnen f Doosjes o 12 tabletten 70 ct., zakjes 2 tabletten 15 ct. missie door L. C. O. Malmberg te 's-Hertogen- bcech. Het werkje, dat aan alle katholieken ter bestudeering kan worden aanbevolen, to geti teld „Senttre cum Ecclesia: leven met de Kerk". Eigenlijk to het bestemd, voor de leidsters en leiders van'het Jeugdwerk, maar het zou jam mer zijn, moest de lezerskring beperkt blijven tot deze overigens niet geringe en zeker in vloedrijke groep van geloovigen. De schrijver Is professor in de leerstellige godgeleerdheid en behandelt de stof strikt theo- I logisch, doch maakte zich, naar het mooie 1 woord van den Apostel, tot een „dienaar der I onwetenden". Hij schrijft een zeer eenvoudige, makkelijk verstaanbare taal, die zich hoofd zakelijk tot het verstand van den lezer richt, maar die soms een oogenblik bewogen wordt door de vurigheid, waarmede de auteur zijn onderwerp liefheeft en die dan vooral de die pere helderheid bereikt van het onmiddellijk treffende woord. Veel redeneeringen zijn over bodig voor wie b.v. bet volgende goed begrijpt: ..Zooals in een gelukkig huwelijk man en vrouw samengroeien tot een eenheid van denken en willen, zoo moet ook elk lidmaat van de Chris- tusgemeenschap samengroeien met het geheele Lichaam tot een eenheid van denken en wil len". De schrijver bepaalt den sensus cathollcus tot een leven met de Chrtotusgemeenschap hier op aarde, dus tot een Innige vereenlglng met de I strijdende Kerk. In zich is dat Juist, maar gaar ne zagen wjj toch iets meer nadrpk gelegd op de noodzakelijkheid van het besef, dat ook de leden van de lijdende en van de zegepralende Kerk innig met ons vereenigd zijn en dat zij. de eersten minstens door de herinnering aan hun deugden, de anderen zeer zeker door hun effectieven steun, ons katholiek levensgevoel onderhouden en beschermen. Vandaar, dat de overweging van het aardsche leven der heiligen en de herdenkifïg van al degenen „die ons voorgingen met het teeken des geloofs" zoo vruchtbaar is voor het eigen zieleleven. Het to niet alleen een les in kerkelijk-goede manieren, miar een middel tot inniger vereenlglng met den geest der Kerk. Zooals de schrijver zelf zegt Is de sensus cathollcus een orgaan van eenheid met het geheele Lichaam van Christus. Men is vroeger in de fout gevallen, dit veel te eng te zien en den sensus cathollcus te vereenzel vigen met een erg klein gedeelte. Iemand had in die dagen den sensus cathollcus niet, wan neer hij met Instemming ,De Nieuwe Eeuw” As! Dit soort enghartlgheid moet natuurlijk vermeden worden, want anders krijgt men weer den ouden toestand, waarin het „tot capita, tot sensus” (..zooveel hoofden, zooveel zinnen”) den sensus cathollcus tot een parodie maakte. Aanleiding tot het schrijven van dit leerrijke vlugschrift was het feit, dat de katholieke jeugdactie voor dit jaar op baar Jaarprogram heeft: het ontwikkelen van den „sensus catho- Bcus” bij de jeugd. Een heerlijk programma punt, als men daarbij de fouten van het verle den vermijdt en zich houdt aan de breede, scherp-ulteengezette zienswijze van prof. Fort- mann, voor wlen de Kerk een groote moederlijke Eenheid is. die ontwikkelingskansen biedt aan iedere vurige ziel. Zoo is het inderdaad, en daar om is het voor allen, van welken aanleg zij ook zijn, een voorrecht, de Kerk te mogen bemin-, n«n. BATAVIA, 23 September. (Aneta). Voorde microfoon van de Batavlaasche Radio Vereenl glng is de bekende pater Borromaeus de Oree- ve O.F.M., die thans een reis maakt door Ne- derlandsch-Indlë, door den heer Kerstens intervlewd. Pater Borromaeus zette hierin het doel van zijn reis uiteen, waarbij hij zich ook beschik baar stelt voor het spreken In niet-kathcüleke kringen. Hierdoor is de reeds groote belangstel ling voor deze toumée nog vergroot. Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem heeft hedenmorgen in de kapel van het Theologicum te Warmond de Diakenwijding toegediend aan de Eerw. Heeren: J.‘A. J. Adank, J. W. Bruin, A. J. H. Drost, J. Th. J., Drost, C. J. M. Weken, J. P. A. M. v. d. Engh, W. Q. Grimbergen. O. J. M. Groot, P. W. A. Hilkbrand, J. C. A. Hul- bers, W. G. H. Kamerbeek. J. L. J. O. C. C. Kroon. G. A. v. Leeuwen, J. C. Loerakker, C. H. M. Kblet, M. M. Out, P. J. N. M. Riep, M. M. Roaestraten, A. H. Schrama, H. A. C. Snelders, J. P. J. Solleveld, H. M. J. Stoelinga, P. J. v. Stralen. P. A. Tweehuysen, J. L. H. v. Vliet. A. A. v. d. Voort. J. H, Warmerdam. M. U M. Welling. Alsmede de Kleine Wijdingen, vandaag en morgen, aan de Eerw. Heeren P. J. v. Bakel, H. Beek. J. de Bouvère. H. J. A. v. Dijk, N. J. Don kers. H. J. Th. v. Duin, E. A. 8. M. Duym, H. C. de Graaf. C. J. Hageman, P. H. L. v. Ingen. J. Konlng, J. M. de Koning, G. H. Lagerberg, M. W. Melman, H. L. Nederstigt, L. L. Pas, P. L. M. Plouvier. P. Rem IJ n, J. A. M. Rohde, Th. C. Rosier. W. J. v. Schle. A J. M. Spronk, A. Strooband, C. J. v. Teyllngen, H. A. Thijs, O. H. Vriezekoop, W. C. Vroom, J. W. Er kunnen zich echter gevallen voordoen, waarin het Indienen van een wetsontwerp, dat beoogt met terugwerkende kracht een wette- llike bepaling te verduidelijken of ongewensch- te gevolgen van een rechterlijke uitspraak af te wenden, of dat op andere wijze het rechtsge voel dreigt te schaden, niettemin tot een drin gende noodzaak wordt. Zulk een geval is aan wezig, Indien, zoo een wettelijke voorziening rou worden nagelaten, dermate groote algemee ne belangen kunnen worden geschaad, dat het belang der rechtszekerheid (dit woord dan in (ormeelen zin genomen) daartegen niet in vol doende mate opweegt. De minister vermag niet in te zien, dat, in dien er sprake to van tegen de bedoeling van den wetgever in ontstane vorderingen, er een essentieel verschil zou bestaan. Indien de wet gever deze vorderingen teniet doet voor- of nadat deze bij den rechter aanhangig waren gemaakt. Dat in casu inderdaad gesproken mag worden van tegen de bedoeling van den wet gever eventueel ontstane vorderingen, wordt in de in het verslag voorkomende woorden „on juist redigeeren en hanteeren van wettelijke bepalingen”, toegegeven. Evenzeer als op de rechterlijke macht de taak rust de belangen der individueele burgers te beschermen, ook tegen den staat, zoo rust, naar de meening van den minister, op den wetgever de taak het algemeen belang te beschermer, tegen de gevolgen van een rechterlijke uit spraak, indien het algemeen belang daardoor ernstig en bovendien op in wezen onredeljjke wiize drekgt te worden geschaad. Om de beteekenis' van de terugwerkende kracht van het wetsontwerp tot haar julsten omvang terug te brengen, dient men zich van ce volgende twee factoren rekenschap te geven' In de eerste plaats worden bij dit ontwerp geen rechten ontnomen, die reeds sedert geruimen tijd zouden hebben bstaan. Van een onderscheid ten aanzien van de be lastbaarheid tusschen verpakt en onverpakt vet was geen sprake. Slechts de wijze van betaling van datgene, wat in economtochen zin een hef fing was. werd noodgedwongen verschillend ge regeld. In de tweede plaats dient bij de beoordeellng van de terugwerkende kracht van het ontwerp niet te worden voorbij gezien, dat, wil pien met het wetsontwerp het beoogde doel: het afwen den van de eventueele consequenties van de uitspraak van den Hoogen Raad, bereiken, een bepaling als in artikel 2 van het ontwerp 1* vervat, niet kan ontbreken. Dat, wanneer over dit wetsontwerp beslist wordt, vorderingen in hoogste instantie zouden zijn toegewezen, en du* in kracht van gewijsde gegane uitspraken zouden bestaan, to onaan nemelijk. Zou door het opnemen in het ont werp van een bepaald tijdstip slechts »en uiteraard willekeurig deel der vorderingen worden getroffen, dan zou zulks uiteraard tol grove onbillijkheid leiden Ook de minister acht het een voor den rechts staat voornaam oegfnsel, dat de uitspraken van den rechter ook voor den staat onaantastbaar zijn. Men zou echter naar zijn meening het 1 begrip rechtsstaat tot een phrase maken, in- dien men daaraan de consequentie zou verbin den, dat de wetgever niet bevoegd zou zijn, des tijds niet beoogde gevolgen met terugwerkende kracht weg te nemen. Indien gewichtige alge meene belangen zouden worden geschaad en schromelijke onbillijkheden zouden worden ge schapen, o. a. hierin bestaande, dat een groep der bevolking ongemotiveerd verrijkt zou wor den De uitspraak vun den Hoogen Raad heeft ten gevolge, dat door verschillende handelaren d* terugbetaling van alle ter zake van niet ver pakte spijsvetten betaalde bedragen zal worden beproefd. Het is nu duidelijk, dat de betaling van deze bedragen, welke economisch als hef fing werkten, evenals alle andere crisisheffin gen, in het economisch leven haar rol heeft dingen zoozeer, dat goed richten met den ml-'- ^gespeeld. Ware de juiste uitwerking daarvan ztz". ~zzz'“'z tZ- *'--- J -- - 1 'volkomen bekend en zou terugbetaling er toe kunnen leiden, dat de te restltueeren bedragen zouden vloeien naar die personen, die in feite de heffingen hebben opgebracht, dan zou de minister wellicht een wetsontwerp als het on derhavige niet hebben voorgesteld. Het is ech ter juist de omstandigheid, dat niet te overzien is welke complicaties kunnen ontstaan, indien zonder meer toegelaten wordt, dat achteraf het boor middel van de Crisis-^ulvelwet 1932 reeds vinden het een mooi spel ze zijn zoo goedaardig, tereil[te economische doel gedeeltelijk wordt te Haf eniiHon nntiinon van hoor hnronq T" T~.--- --niet gedaan, welke den minister tot ingrijpen noopt. Ten slotte beantwoordt de minister nog de in het verslag gemaakte opmerking met betrek king tot de fihanciering van de eventueele te rugbetaling van ƒ5 millloen. Ook al moge in het Landbouw-Crlsisfonds op het oogenblik een niet onbelangrijke reserve aanwezig zijn, waar uit de restituties voorloopig gefinancierd zou den kunnen worden, dan zou zulks toch niet verhinderen, dat uiteindelijk de Nederlandsche bevolking deze zeu moeten opbrengen. Immers de overschotten, die in het Landbouw-Crisis- fonds aanwezig zijn, zjjn óf noodig om toe komstige tekorten te dekken óf zij zouden, in ti len zjj niet worden aangetast, aangewend kun nen worden om de nog bestaande heffingen te verlagen. In beide gevallen komt het er op neer, dat de Nederlandsche bftoalklng ongeveer 5 millioen derft, ten einde deze zonder eenig re delijk motief aan een aantal handelaren te schenken. De noodzaak, de voor den prijssteun aan den landbouw benoodigde fondsen bijeen te brengen, wordt door het geheele Nederland sche volk, hoe zwaar deze heffingen ook soms vallen, gevoeld. Deze noodzaak zal echter in geenen deele worden gevoeld, indien bet er om gaat voor het Landbouw-Crisisfonds gelden te verkrijgen ten einde daaruit aan een groep der bevolking bedragen terug te betalen, welke zj) reeds lang op anderen hebben verhaald. Ook indien het bedrag, dat voor restitutie benoodlgd zou zijn, op het rjjksbudget moet worden uitgetrokken, zal de Nederlandsche be volking dit moeten opbrengen. Donderdagavond omstreeks zeven uur reed de twaalfjarige Z. Overhof. wonende aan de Plataanlaan te Eindhoven, per fiets door de Paradijslaan in de richting van de Elreptlaan aldaar. Uit deze laan kwam haar een vracht auto van de firma Van L. tegemoet. Het meisje verzuimde voor de vrjj smalle Dommelbrug te wachten, met het gevolg, dat zjj gelijk met den vrachtwagen op de brug kwam. Een botsing was niet meer te vermijden. Het meisje viel en bleef bewusteloos liggen. In zorgwekkendsn toe stand werd zfj naar het Binnengasthuis over gebracht. Men vreest voor haar leven. Ékt maar goed, dat er gedurende de laatste jaren onder ons niet meer zoo vaak als vroeger werd gesproker» „ver den zoogenaamden „sensus cathollcus Want deze woorden hebben dikwijls dienst dwn voor een doel, dat met hun schoenen üi- jmud allerminst overeenkwam. Viel er op Iemands rechtgeloovigheid als katholiek niets af te dingen en wilde men in onze kringen toch dien m"1 gevoelig treffen, ja verdacht maken, dan verweet men hem, dat hij den sensus ca- tholicus miste. Zelden hoorde men iemand prij- aen, omdat hij den sensus cathollcus bezat, maar het was heelemaal niet ongewoon, iemand te hooren laken, omdat hij volgens de opvatting van dengene, die hem kapittelde den sensuè cathollcus niet bezat! Gelukkig ligt de tijd achter ons. waarin het begrip van den sensus cathollcus regelmatig op die wijze werd Aange wend als een wapen tegen oorspronkelijke of stoutmoedige menschen, die zich misschien we! sens vergisten, omdat zjj, naar het bekende ge- segde, den moed hadden, zich aan een gissing te wagen, maar die toch bij de verdediging hun ner inzichten altijd bereid bleven en bleken, óch naar de uitspraken en den geest van de Katholieke Kerk te richten. „Sensus cathollcus” kan men vertalen door vetboliek levensgevoel” en het is zeker geen dogma, dat deze zeer waardeebare hoedanig heid het bijzonder geestelijk eigendom zou moe ten zijn van menschen. die overigens zoo wei nig mogelijk gevoel aan den dag leggen. Maar In die verwarde dagen, toen allerhande natuur- Ujke tegenstellingen van inzicht, temperament ot karakter werden scherpgeslepen, was het ge noeg, te worden uitgemaakt voor een gevoels mensen om reeds in verdenking te komen, dat er aan uw „sensus cathollcus” wel iets haperen sou. Zelfs toen de felste strijd geluwd was, bleef dit lichtvaardige verwijt nog lang aan de orde en wij herinneren ons uit de tijdschriften en legbladen van het begin der twintiger jaren, hoe katholieke figuren uit het openbare leven, die vandaag door iedereen worden beschouwd als onmisbare krachten, ja, wier handboeken op onze seminaria gebruikt «"orden als leidraao voor toekomstige priesters, zich naar het hoofd geworpen zagen, dat zjj het weliswaar goed be doelen konden, wanneer zij optraden, maar dat Zjj den „sensus cathollcus'' misten. Nog jonge schjjvers, de wjj waren in die I dagen, Zagen wij aan dit verwijt gewend I den „sensus cathollcus” voor ons oprijzen als een groot zwart spookbeeld, bereid om alles neer te drukken, dat niet onmiddellijk in den stijl der toenmalige massa-betooglngen paste of dat op een katholiekendag niet eenstemmig zou zijn toegejuicht. Lazen wjj de officieele organen van bet katholieke volk in Nederland, dan kregen wjj rondweg het land aan hetgeen daarin de „sensus cathollcus’ heette. Wjj beschouwden dit begrip als een Procrustesbed, waarop de maat van alle menschen domweg moest wtorden geni velleerd: wie met zjjn hoofd boven de anderen uitstak, zoo meenden wjj. stond voor de keuze I geen sensus cathollcus te hebben, of geen hoofd Wij zwoeren elkander een duren eed. dat wi" I in een der bladen, door ons geredigeerd, nooit een bijdrage zouden opnemen, waarin aan eer. I geloofsgenoot verweten werd, dat hij den „sen sus cathollcus” miste. Wjj beschouwen het van daag nog als zuivere winst, dat dit hatelijke wapen uit de hand der gebruikers werd gesla gen en dat men op gepaste wijze vrijmoedig kan zijn zonder op ongepaste wijze te worden ver dacht gemaakt. Met geen begrip is in de twin tiger jaren zoo schandelijk gehuicheld en zoo I partijdig gekonkeld als met den sensus catho- licus. Dit ligt achter ons als een weggedreven be zoeking en God geve, dat ze niet wederkeert, nu wederom heel eenvoudige en natuurlijke tegenstellingen tusschen onverdachte geloovigen zich drëigen toe te spitsen en de meenlngen te beheerschen. Want de ware „sensus cathollcus” is een heer lijk en onmisbaar bezit van den katholiek. Het I is een gevoelig orgaan voor de innerlijke levens beweging van de Katholieke Kerk, voor den hartslag zelf van het Mystieke Lichaam van I Christus. Door dit verheven levensgevoel ont heft de katholiek zich aan de eenzaamheid de dwalenden om vrfj en zonder angst in de ge- meenschap der waarheid te wandelen en, hoe onwaardig ook, te verkeeren in de gemeen schap der heiligen. De sensus cathollcus geeft aan onze eigen geestelijke bewegingen een vrij.- I held over ruimte en tijd, een vast contact met I de rijkste overleveringen der Kerk en een onbe- grensden moed tot getuigenis en «"ederspraak De hatelijkheid van het „ik” wordt verzwakt en sterft af, zonder dat de persoonlijkheid wordt geschonden van den mensch, die met zijn eigen hchaam en zijn eigen ziel, onvervangbare be zittingen, hem door den hemel geschonken, lidmaat is van de eeuwige gemeenschap. Dool den sensus cathollcus krijgt het leven een ver- hreeding en een diepte, die het van geen aard- *he wetenschap, van geen beretodheid of bestu- I deerdheid, van geen individueele ervaring of collectieve streving in dezelfde mate mag of kan verwachten. Het particuliere leven wordt, bjj behoud van al het persoonlijke, opgenomen I in de groote heils-dynamiek van den Verlos- •er, het onthecht zich aan alle belangzucht en zoekt, door de liefde gedreven, zijn plaats ir. I de geschiedenis van alle leven. Vele deugden «leren den waarachtlgen christen, maar van «He deugden is de liefde tegelijk de hoogste strijd niet verkeerd voorstellen. De moderne de nederigste, want terwijl zij alle andere oorlog is een soort toestand, waarbij van tijd •Wreft, verbindt ze ben tot een organisch- ook nog wel een. gevochten wordt Deze uitdrukking is natuurlijk wat overdreven, zoo mende eenheid. Welnu: die nederigheid toont I de kolonel van Voo„t tot Voorst «e liefde het zuiverst in de werking van dat I wiens mond wjj haar hoorden, er meteen bij katholieke levensgevoel, waardoor de christen vertelde, maar in het algemeen genomen is zil •kb schroomvallig vereenigt met de Eenheiti toch Julst- Het zooals een der stafofficieren “If van de Katholieke Kerk wier Eenheid 2Pmer^’ 2“ mannen "ee'n ll?"de deel van I hun tyd doorbrengen met afwachten en nog m^rs een der kenmerken is van haar waar- afwachten. om dan plotseling bij het eerste ™io. Met geheel zijn wezen te willen behooren bevel tot den aanval in het overige deel van deze Eenheid, haar te willen doorvoelen den tijd al hun krachten te geven, te werken .J uren, soms dagen aan één stuk en in dien tijd al hun krachten in te spannen. Dat wachten is vervelend en saai, en in oor logstijd geweldig enerverend. De mannen moe ten attent blijven, wawt ze moeten voorbereid zijn op een aanval van den vijand of op een bevel van hun commandant; zij weten nog niet wat hun taak zal zijn en hoe lang zij nog op Ten oosten van Veenendaal nabij het Pakhuis lag een afdeellng van Blauw, die een aanval moest ondernemen op de Roode infanterie, welke angstwekkend dicht ge naderd was en In het voorterrein eenige mltrailleumesten had ingericht. Blauw had hier de beschikking over vijf rupspant serwagens. kleine autootjes voof^twee men schen en een mitrailleur. Deze wagentjes doen van alles en gaan over alle hindernis sen heen, behalve over onze Hollandse he ik-h In een periode van ver-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 5