HET JACHTENDE LEVEN IN NEW YORK' DE ONVERBETERLIJKE DANTY PEAKE PASJA EN ZIJN DUIZEND STRIJDERS TRAGEDIE DER BEROEMDHEID 1 Bier RUST KENT MEN NIET; WEKKEN HET PAROOL DE BEWAKING DER „PIPELINE99 NAUWKEURIG OPGEVOLGD HET KORTE VERHAAL WIST U.... Een veelzijdige politie- troep Het woningvraagstuk een dilemma Nieuwe perkamentsoort uit vischhuid I In welke maanden groeit uw baard het hardst 4 De hoof elated. ult King Tiger wordt figurant geheele Brandstichting is moeilijk van I I die ver- 5 Opzienbarende uitvinding van een Fransch boekbinder Deensche artsen hebben zich de moeite ge troost de berekening van een specialist in ge zondheidsleer, den in Florida woonachtigen dr. James Houston, te controleeren. Deze geleerde heeft n.l. beweerd, dat men In verschillende jaar getijden ook verschillende scheermessen dient te gebruiken, omdat de baard nu eens harder groeit, dan weer langzamer. De artsen gingen over tot een zeer nauwkeurig onderzoek, waarbij Interessant manschappen deze zeer be- Veertlen dagen daarna stond Danty weer te recht voor de jury. In z'n requisitoir noemde de officier het „onverbeterlük”. Danty kreeg acht jaar, wegens z'n aanslag op Drysdale. Dick Bells alias Danty keerde naar z.*n oud verblijf terug. De portier, die hem twintig jaar geleden binnen had zien komen, als een man in de volle kracht van z’n leven, schudde mee warig het hoofd. „Dat had ik nooit van je gedacht Danty,** sei hij. ..Die enkele jaren dat je misschien nog te le ven hebt Je bent onverbeterlük.” Danty antwoordde niet veel, maar toen hjj weer in z'n oude cel gekomen was, keek hij met voldoening rond en mompelde tevreden: ..Dat is me toch maar goed gelukt, en dan nog wei met aoo'n slechte pijp van twee dollar." Strijd tegen Bedoeinen en smokkelaars Een levende autografenalbum kan men de bekoorlijke dochter noemen van een deftlgen Engelschman, die vele jaren geleden naar Pa rijs kwam. Emile Zola bezocht en hem verzocht, zijn dochter te kussen. De Brit noteerde dag en uur van de gedenkwaardige gebeurtenis en vertelde den overbluften schrijver, dat hij zijn dochter bereids door Tolstoi. Carduccl, Mavim Gorki. Carmen Sylva en Mantegazsa had laten kussen. ,Jk voel me nu op myn gemak. De Wachau, waardoor de Donau stroomt, is om zijn landelijke schoonheid wereldbe roemd. De ruïne Dümstein beheerscht het deel van het landschap hier af geheeld Mevrouw: „Wat heb je toch met dien pudding uitgevoerd? Hij is heelemaal niet gaar!" Dienstmeisje: „Ik begrijp *t niet; u hebt ge zegd, dat ik volgens *t recept van alles de helft moest nemen, en dat heb ik gedaan: dus in plaats van een pond bloem een half pond; in plaats van vier eieren twee; in plaats van een half pond suiker een kwart pond, en toen heb ik het in plaats van veertig minuten twintig op het fornuis gezet!" 9 derde maal rust en veiligheid in een bar. Daar dronk hij twee glazen whiskey en dacht na over alles wat hij dien dag sinds den vroegen mor gen had ondervonden: het onophoudelijk ru moer, de onveiligheid, de slechte kwaliteit der dranken, de schreeuwend dure prijzen. Hij vroeg den man, die achter *t buffet stond, hoe hoog de arbeidsloonen tegenwoordig wel waren en kreeg ten antwoord, dat de helft van de wereld tegenwoordig werkloos was. Danty wist niet wat hij hoorde; de eenlge kans, waar op hij ite alles nog gerekend had, was voor hem verkeken. Hij telde z’n dollars en kwam tot de bevinding, hoe weinig hij daar op de keper beschouwd eigenlijk voor kon koopen. Daarna bestelde hij weer een glas whisky. Ap levensmiddelenbeurs, welke te werd gehouden, kon men een ■M stt Bretagne met dit reussnbmod Het enorme gebouwencomplex pan ’t Rockefeller-concern, een jstad op zich zelf’ in het hartje van New York Linnen, halflinnen, leder, halfleder. Hieruit bestond tot nu toe het materiaal, dat de boekbinders gebruikten. In de toe komst zullen wjj onze romans en studie boeken ingepakt krijgen in vlschhulden van karpers, kabeljauw, zalm enz. Toen Arabische terroristen de groote olleleiding, welke van Irak naar de Middel landsche Zee loopt, beschadigden, besloot de regeering van Irak, onmiddellijk alle verloven van het „Arabische Legioen" in te trekken en deze geheele politie macht te mbbiliseeren. brengen, wijl daartoe hooge noodzakelijk zijn. Waarschijnlijk gebruik gemaakt van ontplofbare stoffen. Het best bewaakt is het deel van de olle leiding, dat in Irak ligt, want de regeering heeft er natuurlijk groot belang bij, dat de olie het land uit en derhalve de belasting het land binnen stroomt. Over bet leven te Amerika, te bet tej- aonder te New York, schrijft een onzer cor- astexmdenten in onderstaand artikel eenl ge interessante büaonderheden. nieuweling wordt in Amerika eenigszins id greenhorn" genoemd. In het Hol- h beteekent dat woord zooveel als itje", „onschuldig lammetje." Een on- shhuldrg lammetje moet betalen. In welken vorm dan ook. De onschuld is er nu eenmaal voor, <gn gefopt te worden. Iedere nieuweling in New York wordt gefopt. Tijdens den overtocht naar Amerika doen op den Oceaanstomer al tal van geruchten de ronde, hoe men in de grootste stad ter wereld het slachtoffer van ztte eigen onwetendheid wordt Men luistert naar deze verhalen, klopt zich zelf eens trotsch op de borst en denkt: „Kom, kom, mij zullen ze niets doen! Ik ben immers handig genoeg!” Naarmate Danty dichter bij de eigenlijke stad kwam, werd alles erger, t Verkeer nam nog meer toe, de menschen werden nóg haastiger, het rumoer nóg oorverdoovender en langduri ger. Hier gilde een radio, daar remde een auto met een akelig geknars, ginds gierde weer een andere radio. De menschen liepen hem haast omver of drongen hem van *t trottoir. Danty wist op *t laatst geen raad meer met zich zelf. Iedereen, dien hjj tegen kwam, liep hij voor de voeten. Hij kon t zoo niet langer uithouden en vluchtte in een bar. Hij bestelde een glas whiskey, maar de eerste teug spuwde hjj weer uit. Wat was dat een bocht bij vroegere jaren vergeleken! Hij ver schoot van kleur, toen hjj vijf en twintig cent voor dat ellendige brouwsel moest betelen. HU liep maar weer de straat op. Nu kwam hü in een omgeving met geweldig hoogè huizen en het beklemmend gevoel bekroop hem, dat die elk oogenblik konden instorten. Weer zocht hü maar z’n toevlucht in een bar, waar hü een glas bier bestelde, dat hü smakeloos vond, zon der pit en kracht Haastig ging hü heen, ai ogk hier vervolgden hem die angstaanjagende wanklanken van allerlei geluiden. HU maakte, dat hü zoo goed mogelijk wegkwam, en zocht naar een plekje waar hü eenigszins tot zichzelf kon komen. Danty kwam nu door een winkelstraat en bekeek de etalages. De prijzen joegen hem schrik aan. Een costuum kostte 40 k 46 dollars, een paar gewone schoenen 10 k 12 dollars, een tabakspijp 3 dollars en dan was het nog niet eens een mooie PÜP Hü wikte en woog een oogenblik en kocht er toen een. Ben PÜP tabak zou hem smaken. Maar ook dat viel geweldig tegen. De tabak brandde hem op de tong en was duur.' Verdrietig en met een misselüken smaak in z'n mond, liep onze Danty verder, onzeker van zichzelf en van alles wat hem om ringde. Hü was vreemd aan deze wereld, die zich eensklaps voor hem had opgedaan. Ja, hü was er bang voor, hü, die vroeger nooit bang voor iets geweest was. Met een energieke po ging om zich te beheerschen, zocht hij voor <te Op dien zelfden avond werd een zekere mün- heer Drysdale in een der bul ten wü ken der stad door een straatroover overvallen, die van ach ter een boom te voorschün sprong met een: „Je geld of je leven!” In z’n uitgestrekte rechter hand hield hü een revolver. Maar het viel den bandiet niet mee. Die münheer Drysdale was sterk als een paard en moedig als een leeuw. HU wierp zich op z’n aanvaller en sloeg hem met een geweldigen vuistslag op den grond, waar na hü hem bü de keel greep en om hulp riep, t Duurde geen vüf minuten of de schurk was door een paar agenten gekneveld en ingerekend. -Het bleek een goede bekende van de politie te zün, een zekere Dick Bells alias Danty. Dien zelfden morgen was hij pas ontslagen na twin tig jaar gevangenisstrafhü was een doorgefour neerde dief en Inbreker, die voor geen moord terugdeinsde. t Was op een mooien morgen in Juni, dat Danty uit de Sing-Slng, een der Amerikaan- sche gevangenissen, ontslagen werd. Buiten gekomen keek hü eens naar de lucht, die nog even blauw was als twintig jaar geleden en naar de boomen, die even weelderig in hun bladertooi zaten als toen. De Sing-Slng was ge legen aan een binnenweg en nogal ver buiten de stad en veranderingen van beteekenis zag hü niet. Die twintig jaren opsluiting konden evengoed twee zijn geweest, en alles was geble ven zooals 1 was, merkte Danty wüsgeerig op. Hü begon met de dollars in z’n broekzak te rammelen en kneep daarbü nog wat knlsterend bankpapier tusschen z’n vingers. Alles had hü daarbinnen eerlük verdiend en hü kon er mee doen wat hü wilde. Hü richtte, welgemoed, on danks z’n 65 jaren, z'n schreden naar de stad. Alles marcheerde goed, totdat Danty een flink eind op den hoofdweg kwam. Daar had hl! nog geen dertig stappen gezet, toen hü ang stig bleef staan. Het verkeer bracht hem in de war, z’n oogen tintten door het zenuwprikke- lend lawaai der claxons; de snelle opvolging van de auto's maakte hem ziek en de benzine lucht misselük. De openbare weg scheen hem na 20 jaar een gekkenhuis geworden. Büna een kwartier lang bleef Danty roerloos staan. Eerst moest hü een beetje aan die druk te en aan dat rumoer wennen. Hü was nog niet lang opnieuw beginnen te loopen, toen hü, he vig verschrikt, terug sprong. Het scheelde niet veel at hü had onder een zwaren vrachtauto gelegen. Hü boorde de chauffeurs tieren en vloeken en wist niet hoe hü *t had. Op eenlgen afstand zag hü een troepje menschen aan den kant van den weg staan, die zoowat eender ge kleed waren als hü- Hü had het een raar „pakkie” gevonden, maar de directeur der ge vangenis had hem gezegd, dat dit nu zoo de mode was. De directeur zou wel gelük hebben, maar hü vond niet, dat dit pakkie hem pleizierlg zat. Vlak bü die menschen stond een agent, die t verkeer regelde. Moed vattend, ging hü bü die menschen staan, schuchter en Mnkach, te ■ata heels doen. Zü zich zelf als „proefkonün” beschikbaar stel den. Zü schoren zich lederen dag precies om zeven uur en verzamelden alle baardhaartjes, welke dan netjes aan een microscopisch onder zoek werden onderworpen. Daarbü kwam men tot de conclusie, dat inderdaad in de maanden October. November, December en Januari in doorsnede een baardhaartje in 34 uren slechts 0.306 mllimeter groeide, terwül in den tijd van Februari tot September een over densfcifden tüd groeiend baardhaartje ongeveer een halve mlli meter groeide. De Amerikaansche geleerde heeft „officieel” gelük gekregen.... JMt den filmproducent in het gezicht. die hem als fi gurant wil engageeren, maar tevens van hem eischt dat hü zün gezelschapsplichten nakomt, om wille van de reclame. „Geen mensch ter wereld brengt me nog in een salon!” Goed zegt de ander, dan maar zóó. En het gaat ook zoo: 0e man van Aram, die een film wereld beroemd maakte, staat tusschen de coulissen en In het licht der schünwerpers. maar niet als. de groote acteur, kooals toen: kleine rolletjes heeft men hem gegeven, en daarin mag hü een. leven bewonderen, dat alleen maar op het witte doek bestaat; daar mag hü .gevechten” mee maken. die hem. den eenvoudlgen man, den échten strüder. belachelijk lüken. En wéér wokdt King Tiger weerspannig: „Dat houd ik niet meer uit!" Hü gaat er vandoor. In Chelsea, de wük van de Londensche kun stenaars, huurt hü een kleine woning. .Jk word model voor een schilder,” zoo besluit hü, jen dan zal ik naar mijn vaderland terugkeeren.” Een gelukkige gedachte: de schilders van Chel sea engageeren elkaar den .Man van Aran" voor den neus weg. Maandenlang heeft King Tiger behoorlüke verdiensten, maandenlang spaart hü geld voor zün terugkeer naar Aran en als hü het dan bü elkaar heeft, wordt hü besluiteloos: zal ik weer naar Aranteruggaan? Zal ik maar niet liever hier blüven? Zullen zé mü niet uitlachen, de mannen van Aran, sul len ze me niet als filmheld bespottelük ma ken? Ja, zullen ze mü nog wel begrijpen en als een van de hunnen erkennen? Telkens weer wordt de sobere, eenvoudige mensch King Tiger door deze twjjfels overval len; hü voelt dat hü in de nieuwe atmosfeer veranderd is. Op zekeren dag komt hü niet meer, om als model te fungeeren. De kunstenaar is wanho pig: zün portret is slechts half voltooid. Hü zal het nooit voltooien, want King Tiger is ver dwenen! Waarheen? Een raadsel voor de redac ties. filmmaatschappijen, salons en schilders ateliers. 1 Filmster wordt steenklopper 4 Eenlgen tüd geleden circuleerde in Lon den het bericht, dat de sens wereldberoem de filmspeler Tiger King, die de hoofdrol speelde in de bekende film .Man of Aran”. I. het ontroerende heldenepos van 1600 vis- schers van de lersche Noordwestkust, ver klaard heeft, dat hü nooit meer naar Aran zal terugkeeren en zich aan het beroep van wegwerker gaat wijden. In de hel verlichte eetzaal van een deftig landhuis in de buurt van Londen zit een vroo- lük gezelschap rond de tafel. There mutest rulscht gedempt door de met bloemen versierde zaal, helder klinken de glaaen en de lach van vrouwen. King Tiger!,... Ja, voor hem zün de vrien den en bekenden uit de Engelsche society Mj- eenge komen. bankiers, groothandelaars, ladies, leden van een van de vele Londensche clubs. Morgenavond aal hü weer aan een andere, mis schien nog rijkere tafel aanzitten, overmorgen zullen de dochters van een millionnairsfamills in de stralend verlichte zaal van een luxe-hotel met hem dansenwekenlang moet hü al die uitnoodlgingen gelaten aanvaarden, t aal nog weken duren voor men hem weer tot rust, tot bezinning laat komen. Was alles maar voorbü! zoo zucht Tiger King. was te maar weer op het eiland, waar se me vandaan gehaald hebben! Mijn eiland! Wie heeft er tevoren ooit van mü gehoord? Wie in Engeland, of wie ter wereld bekommer de zich om die 1600 menschen op de drie kleine, door den storm gebeukte eilanden; die 1600 menschen. die lederen dag weer opnieuw een stellen, maar bitteren strüd om het bestaan, om de meest noodzakelüke levensbehoeften voeren? Als O'Flaherty. de regisseur, niet ge komen was en met zün camera en Jupiterlamp en toonfilmapparaten het heldenepos van Aran niet gedicht haddan zou nooit iemand iets van die haaienvangers. die bedwingers van wind en golven hebben gezien of gehoord. En nooit zou de wereld ook maar de minste noti tie hebben genomen van King Tiger, den .held" van de film .Man of Aran!” Zün eiland! "Van zün eiland, van het wor stelen met de zee. met de roofvisschen, van t leven en sterven der menschen daar, moet h'ü vertellen.... lederen dag opnieuw, telkens weer hetzelfdeVertel eens iets van Aran! Ver tel eens!" Tot in zün droomen achtervolgt hem deze ongeduldige vraag van sensatiezoekende salonleeuwen en dweperige vrouwen.... tea dan wandelt men voor de eerste maal osjer Broadway, een stofje in dit moderne Ba bel, en is nog geheel beduusd door de vele nieuwe indrukken, die onafgebroken op je los stormen. Nog denzelfden avond wil men iets teen, want morgen begint het werk. Je strükt sens met je hand over je wang en bemerkt, dat je niet goed geschoren bent. Dat gaat zoo niet langer, want vanavond wil je uit. Je stapt den eersten den besten natuurlük 'n duren bar- bterswtekel binnen en tusschen de klanken vaB de radio, de gesprekken en de meisjes, die je te een ommezien ingezeept hebben, voel je Je tegenljjk niet erg op je gemak. Niet alleen zoo, maar ook zóó! Dat wil zeg gen, men wil geschoren worden, maar -zoo n knap meisje vindt, dat Je ook een manicure noodig hebt, een gezichtsmassage, dat je wenk brauwen en Je snor bügewerkt moeten worden en dat tenslotte je haar ook wel wat korter zijn mag. En dan je schoenen! O, hemel, je schoenen! Die moeten toch ook gepoetst wor den. Een uurtje later sta je blinkend en ge heel verzorgd weer op Broadway, te midden van het straatgewoel: zes dollar liteiter! Dien avond bezoek Je geen nachtgelegenheid meer. Je hebt immers al wat leergeld betaald en langzaam komt er een klein woordje in je henenen: .greenhorn”. Je hebt je als 'n groen tje gedragen, eerlük! De volgende morgen brengt nieuwe verras tengen. Je hebt den vorigen avond je schoenen voor de deur van de hotelkamer gezet, wat tot gevolg heeft, dat de schoenenpoetser beleefd aan je vraagt, ofer in je kamer dan geen plaats voor deze schoenen was. Je gaat dien dag natuurlük weer wandelen en een lieve lingsbezigheid van alle vreemdelingen is het aantal verdiepingen van een wolkenkrabber te tellen. Daarna gaat men een kleine cafetaria binnen, bestelt een koffie en blüft een oogen- blikje zitten. Vüf minuten, tien minuten. Voort durend verandert het schouwspel. Steeds nieu ws menschen. Nauwelüks heeft men een ge- Mht gezien, of het is alweer verdwenen. Het is een eeuwig komen en gaan. Dan voel je plotseling, dat er een paar oogen stüf op je gericht zün, de baas van het café kükt naar je. En dan kom je plotseling tot de ontdekking, dat je de eenlge bent, die tüd heeft. Een man. die in Amerika tüd heeft, is eigenlük een beetje belachelük en wordt minachtend aangv keken. Je rent dan maar weer naar bulten, verwenscht die kalme Europeanen en neemt je voor, een Amerikaan te worden, net als alle an deren. - Maar dat is nog lang niet gemakkelijk. Ame rika, het land van de onbegrensde mogelükhe- den. t land van het geld en den arbeid, heeft tegenwoordig mlllioenen werkloozen. Ook voor Amerika geldt het niet meer, dat t geld op straat ligt en men het slechts behoeft op te rapen. Het ligt tegenwoordig achter zwa- »e deuren, die men slechts door hard werken open kan duwen. Zeker, er bestaan ook tegen woordig nog kleine restaurants, die een bordje op het raam hebben zitten, met .Jtellner ge vraagd” er op. maar wanneer men binnen komt. dan blükt het, dat vergeten is het bordje teeg te nemen. Men zoekt geen kellner meer, er waren eenlge honderden, die zich aan boden. Het goedkoopst is eigenlük het- eten in New York. De Amerikaan heeft geen tüd, hü woont meestal zeer ver van zün werk af en is daar- 001 gedwongen zün lunch in een of ander res taurant te gebruiken. Alle bedrüven hebben slechts één uur vrü tusschen den middag, dus het eten moet vlug gaan. Dat is makkelüker gezegd dan gedaan, want honderdduizenden 'menschen bestormen tegelük de buffetten en dlkwüls moet Je in de rij staan, om aan de beurt te komen. Zoowel warm als koud eten is er te krijgen en overal ligt vork en mes bü- Het eten gebeurt staande en het is maar een geluk, dat het in Amerika geen gewoonte is, je hoed nemen, wanneer je een kennis tegenkomt. dat zou onder het eten veel te lastig zün. "t Meest worden er sandwiches gegeten, die tegen een vijf-centsstuk te krügen zün. De Amerikanen eten ze het liefst met kippen- vieesch belegd, trouwens een Amerikaan kan het leven zonder kip niet Indenken. De te*me spüaen zün vaak met een laagje deeg bedekt, om bet afkoelen te voorkomen. Ook Podding en aardappeltaart zün schering en “tag. Vooral het laatste is het Amerikaansche oasionale voedsel. Stukken voor 10 Amerlkaan- Het enorme stalen buizensysteem ligt niet, zooals men dikwüls meent, vrü, maar onder het aardoppervlak— zU het ook niet zeer diep. Der halve was het voor de Arabische brandstichters ook vrü eenvoudig bü de leiding te komen. Heel wat lastiger echter moet het echter voor hen geweest zün, de ruwe olie tot branden te temperaturen hebben zü Totdat een Engelsch journalist hem vindt in Hove aan de Zuidkust van Engeland, niet ver van het modebad Brighton. Hü verrast den filmheld, terwül deze fluitend en zingend steenen klopt. Steenen op een weg. die aange legd wordt ..Hier voel ik me werkelük op mün gemak”, antwoordt hü den reporter. .Maar eens zal ik toch nog naar Aran terugkeeren; Ja, ik zal gaan”, zoo voegt hü er aan toe en zün blik zweeft weemoedig over de elndelooze zee, en zoekt in de verte het vaderland, dat hü verlo ren heeft.... Dat was in Februari van het vo rig jaar.... Nu heeft een Amerikaan hem een bezoek ge bracht. En aan hem heeft de man van Aran verteld, dat het eiland, zün eiland, hem nooit zal terugzien. ,Jk ben van hen vervreemd”, aoo zelde hü. ,Jk zou me niet meer kunnen aanpas sen. Dit wegwerk schenkt me voldoening; wat wil ik nog meer?” overste ge durende den wereldoorlog streed en die het land waarschünlük nog beter kent dan de emir, ter bescherming van de belastingambtenaren gebruikt. Een „tollenaar” kan zich in Trans- jordanië onmogelük zonder militaire begelei ding op straat wagen Tenslotte worden de mannen van Peake ook in den strüd tegen de smokkelaars van verdoovende middelen gebruikt. Zooals men ziet is het werk van desen po- lltietroep interessant en veelzijdig romantiek in de twintigste eeuw! sche centen zün vrü groot Aan het eind van den maaltüd wordt altüd koffie gedronken. Sinds eenlgen tüd bestaan er ook zoogenaam de exchange-buffets." Het büzondere hiervan is, dat- men eenvoudig kiest, waar men van houdt, eet wat men wil en tenslotte, wanneer men de gelegenhéid verlaat, de geconsumeerde spüzen betaalt. Een eigenlüke contróle bestaat er niet, men vertrouwt op de eerlükheld van de menschen. Het systeem schünt werkelük te vol doen. anders zouden deze buffetten niet als paddenstoelen uit den grond schieten. Er zün natuurlük heel wat menschen, die oneerlük te werk gaan, maar het nadeel wordt weer goed gemaakt door de besparing op personeel. De avondmaaltüden gebruikt men meestal thuis. Daar het koken zelf veel te lang ophoudt, wordt er hoofdzakelük een blik gegeten, want alle denkbare spüzen kan men in Amerika in blik jes krijgen. In de eerste plaats natuurlük kip. Wat de Amerikanen eigenlük zonder kip zou den moeten beginnen, is me niet erg duidelük. Thans komen we aan het hoofdstuk, dat in New York het zwaarst weegt. Het woningvraag stuk. De kosten van een woning worden op een derde van de gemiddelde verdiensten berekend. In de stad wonen komt voor een gewonen kan toorbediende in het geheel niet in aanmerking, daar reeds het kleinste kamertje, met warm en koud-stroomend water, centrale verwarming enz., honderd dollar per maand doet. Daarom woont men bulten het centrum, een A twee uur er van verwüderd. Maar ook daar kost een ka mer met bad (dit laatste is heel gewoon) al tüd nog wel 36 4 50 dollar per maand. Wel zün er aan de Hudson of East-Rfver groote stads- wjjken voor de arbeiders, maan dat zün echte armoedige buurten. Het spreekt dus van zelf, dat men zich steeds meer buiten de stad gaat vestigen. Het nadeel is natuurlük, dat men zoon grooten afstand afleggen moet, alvorens men zün werkplaats bereikt heeft. Zooals men ziet, is het de woning, die het grootste deel van een arbeiders-Inkomen verslindt. Toch kan men in het land der onbegrensde mogelükheden nog heel wat genieten. Evenwel nemen de werkzaamheden een groot deel, zoo niet het allergrootste deel van iemands leven in beslag; voor rust, krantenlezen, of gesprek ken. is geen tüd. Het zün bedrijven, waarin ge zongen wordt, en wanneer men dat hoort, denkt men, dat het werk er makkeluk en pret- y ta. Maar daarom hoort men geen muziek. Deze wordt door de directie voorgeschreven, om de arbeidsprestaties te verhoogen, büvoorbeeld in bonbonfabrieken of in cartonwerkplaatsen. Zoo ziet het leven er in het land.der onbe grensde mogelükheden uit Een Jacht, een voortdurende strüd, waarin men zich met belde armen verweren moet, om het hoofd aan de oppervlakte te kunnen houden. ,Dat houd ik niet meer uit!” schreeuwt da zoon van Aran. dien ze in een smoking, In een cutaway geperst hebben en nu van het eene hotel naar het andere, van de eene villa naar de andere sleepen, op zekeren dag uit houd ik niet meer uit!” schreeuwt hü Gedurende den vlsch nog het goedkoopste was, en duizenden vlschhulden als af val werden weg ge worpen, kwam een geleerde in Frankrük reeds op de gedachte die hulden te prepareeren tot een sterke ledersoort, die bü de boekbinde rij kon worden gebruikt Men beschikte in dien tüd echter nog niet over de vele middelen, waarvan de moderne menschheid thans ge niet. Wel heeft men in de jaren na den oorlog gepoogd dat idee te verwezenlüken, doch eerst thans schünt Frankrük er in te zün geslaagd datgene te vervaardigen, wat men reeds twin tig jaar terug wilde tot stand brengen. In Frankrük wil men zelfs nog verder gaan. Men zegt, dat de vischhuid, om haar vaak mooie kleurschakeeringen, waarschünlük nog wel eens een groote toekomst tegemoet zal gaan en misschien binnen enkele jaren ook zal worden gebruikt bü de vervaardiging van galanterie waren en toiletartikelen, evenals thans het slangenleder en de huid van de hagedis voor dergelüke doeleinden worden gebruikt. Hoewel het werk van deze politie uiterst in teressant is. is er toch weinig over ,J*eake Pasja en zün duizend strijders”, een van de meest veelzüdlge politletroepen ter wereld, welke hoofdzakelük tot taak heeft de „zwar te arterie van de woestUn” te beschermen, be kend. De troep is uit alle nationaliteiten van den Oriënt samengesteld en wordt door 7 Britsche en 33 inheemsche officieren gecommandeerd. Leider is de Britsche overste Peake, die op de regeering van Irak grooten invloed uitoefent en permanent lid van de regeering van emir Abdoellah te. Zün mannen, die in hun donkerblauwe uni formen een uitstekenden indruk maken, deden voor de eerste maal in 1931 van zich spreken, toen zü een einde maakten aan de voortduren de grensgevechten tuschen de Syrische Drusen en de noordelüke Bedoeinen. In 1933 werd op initiatief van .Feake Pasja” een grensverdrag tusschen konlng Ibn Saoed en den emir van Transjordanlë gesloten. 1 Toen in het Jaar 1933 de groote olleleiding van Irak naar de Middellandsche Zee werd aangelegd, nam een speciale afdeellng van dezen polltletroep de bewaking van het buizen systeem op zich. Hoewel deze manschappen onder overste Peake's contróle bleven staan, werden zü betaald en gekleed door de petro- leummaatachappü- Zü staan op regelmatige af standen langs de olleleiding opgesteld en hou den op deze wüze ook de verbinding tusschen de verschillende Britsche ambtenaren, die aan de plpe-line wonen, tot stand. Het zün deze ambtenaren, die hun directie voortdurend van den toestand der leiding op de hoogte hou den. De leiding begint ten Zuiden van Mossoel en loopt naar Adlfa aan den Euphraat, waar zü zich splitst. Een tak eindigt in het Syrische Tripolis, de andere .in Haifa. Onmiddellijk na den aanleg van deze leiding bepaalde de re geering van Irak, dat er voor iedere ton ruwe olie, welke door de leiding stroomt, een belas ting van vier goudshllllngs moet worden be taald. En dat te geen slechte inkomst voor den staat, wanneer men bedenkt, dat er Jaarlüks ongeveer 2 millloen ton olie van Mossoel naar de Middellandsche Zee vloeien. Geheel volgens smaak en prijs waarbü het er echter niet op aan komt, of men al dan niet van zalm of kabeljauw of karpers houdt, doch of die bepaalde vlschsoorten wel geschikt zün voor de binderij van dure en goedkoope, dikke en dunne boeken. Een boekbinder in de Fransche Martini genaamd, te op 't Idee gekomen de taaie en sterke huiden van bepaalde vtech- soorten tot perkament te verwerken. Hü ging van de gedachte, dat de menschheid vlschhulden vroeger wel gebruikte bü de vaardiging van sloffen en schoenen! oorlog, toen het eten van dagelijks Niet minder belangrük te het werk van de „wostün-afdeeling”, een büaonder uitgezóchte polltie-patroullle, die met zes speciaal gecon strueerde pantserwagens den veillghelrtertlenst in de woestün op zich heeft genomen en daar een onverbiddelüken strüd voert tegen de Be doeinen, die op roof uit zün. daarbü te, dat zich onder de veel Bedoeinen bevinden en dat trouwbaar blüken te zün! Bovendien worden de troepen Peake, die reeds tezamen met Lawrence durende den wereldoorlog streed en TB

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 17