efCct v&Acial van den dag
De avonturen van een verkeersagentje
s:
Het Deensche
elftal
Het Engelsche
elftal
Tegen opium
De vorst
Voedt Uw huid ’s nachts met Purol
DINSDAG 18 OCTOBER 1938
RECORD HARINGAANVOER
het was
DE PSYCHOPATHENWETTEN
NEDERLAND EN SPANJE
P.C. met 20 verslagen
NA DE RAMP VAN DE
Lijken opgehaald en herkend
Demonstratie te Batavia
KATHOLIEKE FILMACTIE
OVERNEMING GERST
1
reist incognito
(Wordt vervolgd)
r
Valsche munten in
omloop gebracht
Herderlijk schrijven van
Kard. Kaspar
Voor den wedetryd tegen Neder
land te Kopenhagen
Een legioen van strijders voor de
goede film
Arrestatie in Leiden leidt tot
uitgebreid onderzoek
Het eerste schip der Franco-
regeering in Rotterdam
verwacht
Groote bedrijvigheid te
Scheveningen
Voor den wedstrijd tegen „Conti
nent” op 26 Oct. samengesteld
DE AANVARING VAN DE
„PIET HEIN”
HARING AAN RUSLAND
VERKOCHT
A.D.Z. KAMPIOENE VAN
NEDERLAND
I Wiens schuld
e
r
i
ct.
LIS—
kUo,
StUg;
in-ul
lacht
atlg;
dug;
18.50,
ma-
xxl-
kilo;
Det;
gan-
0 ct.
en A
JKg.
7^
'7,
Het
g<*de
overhemd.
dat ze ook zoo sterk zijn.”
„Hoef je niet te bóóten: draag
ze zelf. Dan kan je het onder
vinden."
„Puik ideel M’n compliment.**
want zij wordt er zoo zacht en mooi, zuiver en gezond door. Doe dit 1 of 2 x per week.
Dok vetwonnpjes, vlekjes, pukkels en uitslag verdwijnen er door. Tube 45, Doos 60-30 ct.
Tijdelijke voorziening zal met
drie jaar verlengd worden
„De etiquette gebiedt
Het geloof van St. Wenceelaa» zal
one land weer vereenigen
H.Z. en
Waarneming van den vogeltrek
den
wedstrijd Engeland—Cor^pnent
v 2.99 f. 3.25 3.79. Extra mamUttaa I. 0.90
V>
ksn-
i invloedrijke
Rawah
door het
DOOR FRITZ METZNER
M
it
J
o
IJO-
-8.40
Ze (repen het ankertouw. van het bootje van den vlsacher en
trokken het naar het gestrande schip. „Daar kunnen we alle
maal wel wat geld gebruiken en het ligt er toch maar voor den
gaanden en komenden man.*’
Als reserves zün aangewezen Welsh (Charl
ton Athletic) als halfspeler en Broome (Aston
Villa) als voorhoedespeler.
vreemdeling. HU rou een
worden, eooals er maar
De reedersvereenlging voor de Nederlandsche
haringvlascherü heeft heden de vangst 1938 aan
Rusland verkocht, 13.000 tonnen Schotache ha
ring.
WW
jiro-
naar
iets
dal
isin?
idea
voert
•jOO
1.00-
vette
mln-
I.
■e
1
k
t
PRAAG, 17 Oct. (Ceteka). in alle kerken
van het diocees Praag is gisteren een herder
lijk schrijven van KardlpatU Kaspar, aarts
bisschop van Praag, voorgelezen, waarin deze
oa. «egt:
,,WU zijn zwaar beproefd. Onze grenzen zijn
ingekrompen, maar ons land behoudt nog de
mogelijkheid om zich te ontwikkelen. Het kan
groeien door zich moreel te verheffen.*
De Kardinaal besloot zijn schrijven met de
woorden: „Het geloof van den H. Wenceslaus
lal ons land weer vereenigen.”
»nge-
0-W
ha-
cent.
«K
sodation, ia
menges teld:
is «r
en
dach
kan
den
cent
t en
rree-
zK.
ge-
den
allee
nder
dat
iwil
jgen
on»
üto-
isee-
vtf
t en
eure.
San-
jmen
rjn-
«o. t
15.00,
15 00.
heit»
omen
nen-
seek
jveel
i en
lelliS
een
ben
taak
ouw.
•vers
-2.00
-tao,
-330,
X-
5.!o!
Ml-
1.
kan
met
Kg.
f 23
Doel; Woodley (Chelsea).
Achter; Sproston (Tottenham Hotspur) en
Hapgood (Arsenal) captain.
Midden: Willingham (Huddersfield Town).
Young (Huddersfield Town) en Copping (Ar
senal).
wen:
Heine
Hu-
k
■1»;
■3.40;
■5X;
IJ9-
iard-
leve-
030
I
Ek> eindelijk kwamen het matroosje en Keesie in bet ruim
van het schip, dat op den bodem van de see tag en zü zagen
kisten vol goud. Het matroosje liét de goudstukken tusschen
zijn vingers glijden, als wac het droog zand. „Wat zeg je me
daarvan?" vroeg het matroosje. ,Jk zeg heelemaal niks," aaide
het verkeersagentje, „ik ben stom van verbazing."
Op aanwijzing van een winkelierster te Lei
den heeft de politie een man aangehouden, die
kort tevoren bij haar een valscben rjjksdaalder
in betaling had gegeven. Bij foullleering werd
nog een tweede valsche rjjksdaalder op hem
gevonden. Verscheidene ingezetenen deden bü
de politie aangifte, eveneens valsche muntstuk
ken van f 2.50 te hebben ontvangen. De man
telde J. B. te heeten en woonachtig te zjjn in
Den Haag.
In samenwerking met de Haagache recherche
en de centrale inzake falsificaten te Amster
dam werd een uitgebreid onderzoek ingesteld,
dat nog niet is beëindigd.
De munten zjjn vrij goed nagemaakt, doch
ongeveer een millimeter te dik. Ook de klank is
niet geheel zuiver. Het materiaal bestaat ver
moedelijk uit koper en pijpaarde, overtrokken
met zilver.
Van bevoegde zijde wordt ons, met betrekking
tot de een dezer dagen aangekondlgde aankoo-
pen van gerst, medegedeeld, dat verloopig de
aangekochte gerst noch voor blnnenlandsch
gebruik noch voor uitvoer beschikbaar aal wor
den gesteld.
In het Sportfondsenbad te Haarlem is Maan
dagavond de beslissingswedstrijd gespeeld om
het kampioenschap van Nederland voor dames
tusschen de zeventallen van de Amsterdamsche
Dames Zwemclub en de Haagsche Zwem- en
Polo Club. De Amsterdamsche dames behaal
den, dank zü twee, doelpunten van de gezusters
Huesken, den titel. Vóór de rust zorgde Lien
voor een 10-voorsprong en Dlni maakte er
in de tweede helft 2—0 van.
Het vogeltrekstatlon Texel deelt zjjn mede
werkers mede, dat de weersomstandigheden
thans gunstig zijn voor de trekwaarnemlng.
De „Piet Hein” vertoonde een flink» deuk in
den neus, met gescheurde huldplaten boven de
waterlijn, en 'n „afdruk” van den achtersteven
van de .Java".
De „Piet Hein” is in den afgeloopen nacht
te Soerabaja gearriveerd en om half zeven in
den ochtend in het dok opgenomen.
Bui-
(P«
ao. 2
730.
rogge
mend
dend
amen
55-55
’s Lands financiën maken het noodzakelDk
nogmaals den termijn te verlengen van de wet
van 31 April 1933, houdende tljdelljke voor
ziening met betrekking tot de z.g. peychopa-
thenwetten. Deze termijn liep aanvankelijk at
op 1 Januari 1936. HU werd met drie jaar ver
lengd bü de wet van 38 November 1935. tot
verlaging van de openbare uitgaven. Het wets
ontwerp stelt voor hem andermaal met drie
jaar te verlengen.
in ..Het Witte Hert” werd door zün vrouw e&
dochter dan ook al Jaren als een soort traditie
geduld. ZU wisten toch ook, dat vader van den
anderen kant een knap vakman was.
Zoo heerschte er in het huisje van de Dis-
selhoffs toch nog een goede harmonie, die
slechts af en toe werd verstoord, wanneer do
„Merbaboe” tegen geringen prijs geleverd had.
Nadat de dorstige kelen gelaafd en de hon
gerige magen gevuld waren, werd een viertal
toespraken tot de aanwezigen gericht. Als eer
ste sprak mevrouw Wlrla Atmadja, na haar de
heer Gouw Khlan Klet. De derde spreker was
de heer Soerlo Dipoetra, terwül als laatste
spreker optrad de bekende „Pah Wongao”.
In alle redevoeringen, in het Malelsch uit
gesproken met uitsondering van die van den
heer Soerlo Dipoetra, die zün rede ook in het
kort in de Nederlandsche taal weergaf, werd
gewezen op de gevaren van het opium als ge
notmiddel.
Hierna werd een toepasselük tooneelstukje
op gevoerd, terwijl aan bet slot van de demon
stratie een duizendtal nagemaakte opiumpü»
pen, op één hoop gegooid, in brand gestoken
werd, als symbool van den wensch van het
jonger geslacht, den vloek der narcotica uit
de maatschappij te bannen.
net Zuideinde van
lUk opgehaald. Het is
overacnoi
„Ik dacht er over, dat u
„1 j zoudt kun-
want ik heb hem maar een
Bü de Tweede Kamer is een wetsontwerp
Ingediend tot wüzlging van de wet van 31
April 1933, houdende tljdelüke voorziening met
betrekking tot het ter beschikking van de re
geering stellen van personen, bü wie tüdens
het begaan van een strafbaar feit gebrekkige
ontwikkeling of zlekelUke storing der geest
vermogens bestond.
dat varende onder de rood-gele vlag de Neder
landsche wateren zal bevaren.
SObkABAJA, 15 Oct. (Aneta). flaar de
„Indische Courant” meldt, is de aanvaring van
de „Plet Hein” Donderdagochtend gebeurd, toen
het laatste gedeelte van de oefeningen bijna
was geëindigd. De .piet Hein” kwam in aan
varing met de „Java”, als gevolg van een foutie
ve manoeuvre van den torpedojager, welke
aanstalten maakte, om aan stuurboordzijde van
de „Java” te gaan liggen. De „Plet Hein” be
vond zich toen nog aan bakboordzüde van den
kruiser, met den steven gewend om de manoeu
vre te volbrengen. De ,4ava” kreeg geen ern
stige schade. Slechts werden alle uitstekende
deelen bakboord-achter „schoongeveegd". De
kruiser bleef deelnemen aan de verdere schiet
oefeningen.
Voor den wedstrijd Engeland—Cor^lnent.
welke op 3» October aA op Arzenal’s veld te
Londen zal worden gespeeld ter gelegenheio
van het 75-jarig bestaan van de Football As-
het Engelsche elftal als volgt sa-
„Schei uit man. Let liever op de
etiketten in overhemden. Als
daar geen Vlisco op staat, is
het mis
„*n Tilt woord. Die VUsco-
hemden zijn prachtig. Ik hoor,
Vrüdagochtend JJ. vertrok uit Scheveningen
de ODY 33, schipper W. den Heyer, ter harlng-
visscherü. Des avonds ging men aan schot en
toen den volgenden ochtend de netten werden
gehaald, bleken zy de ongekende hoeveelheid
van 33 last haring te bevatten. Daar het schip
geheel vol was, werd weer naar Scheveningen
koers gezet, waar de boot Maandag binnenliep
dochter met een goedig lachje aan. ^9 mag
hem al graag, is 't niet, Maria?”
„Nou ja, moeder, het gaat toch maar om een
landlooper, en die lui hebben nu eenmaal het
werken verleerd. Maar weet u, er was iets
eigenaardigs aan hem en hü was voor een zwer
ver ook beslist te goed gekleed. Voor iemand
in goeden doen sag hü er echter weer te armoe
dig uit.”
„Dat zijn juist de gevaarlüke luitjes, kind.
Men weet van hen niet of zü door eigen licht
zinnigheid of door tegenspoed soo zün afgezakt.
Je moet wat voorzichtiger zijn. Je kunt toch
niet iedereen tot de smederü toelaten."
.Maar, moeder, wat zegt u nu? Hans was er
toch bü! Bi bovendien kwam die mijnheer
Warmsteen zonder vragen de smederü binnen
stappen en hü keek müraan of ik een wereld
wonder was, toen hü mü aan het aambeeld sag.
Heusch, het was grappig!"
.Daar komt vader,” waarschuwde de zjeke
zachtjes.
..Nog maar net op tijd voor de koffie, hè,”
bromde de smid.
En Maria antwoordde: JZ dacht zoo, dat
uw koffie uit hop en mout bestond, vader.”
De smid lachte. Een drinkebroer, in de juiste
beteekenis van dat woord, was hü eigenlijk
niet. HU was hoofdsakelük door de aanhoudende
ziekte van zün vrouw wat uit het spoor ge
raakt. En dan had hü toch de goede gewoonte,
als wel meer geregelde herberggasten, vroeg op
te staan. Vaak had hü »ün dagtaak al achter
den rug. wanneer andere menschen zich nog
aan den arbeid moesten begeven. Zün jslakken”
De zieke vrouw knikte. ZU dankte den hemel
dagelüks voor het bezit van Maria. Niets was
haar dochter ooit te veel en, zooals de men
schen wel zelden, ze was een echt .jnanusje-
van-alles”.
Een paar minuten later geurde en dampte de
koffie in de koppen. Maria hielp haar verlamde
moeder met kracht, doch tevens met zachtheid,
wat overeind, en schoof de tafel soo dicht moge-
lük voor de sofa.
„Kom, moeder, nu is het ons praatuurtje.
Nu heb ik een poosje tijd."
Maria had haar leeren schort aan den buiten
kant van de kamerdeur gehangen. Zü zat nu in
haar wit met rood gestreepte hulsjurk naast
haar moeder en reikte haar een paar zelfgebak
ken koekjes aan.
Reeds sedert meer dan drie Jaar gebruikte de
vrouw van smid Dlsselhof haar maaltUden in
half-liggende houding. De aard van haar
ziekte was den dokters nog steeds een raadsel.
Maar de vrouw schikte zich geduldig in haar
lot; nimmer kwam zü er tegen in verzet. Wel
stond er dikwüls droefheid op haar gelaat te
lezen, wanneer aü dacht aan het ongeregelde
leven van haar man, die twee derden van den
dag in „Het witte Hert” doorbracht. Doch
Maria was er dan altüd direct bU om die droef
heid van moeders gezicht te verjagen. En heel
vaak ook, als zü meende een droefgeestige
stemming te zien aankomen, zocht zU die met
vroolükheid en scherts weer terug te dringen.
Vandaag hoefde Maria echter niet naar
vroolükheid te zoeken, want die welde nu van
zelf in haar op.
u ook aagt, dat hü niet stek ia.’
.Dstarvoor moet ik hem eerst onderzoeken.’
antwoordde Ik. „Volgens mü is hü wèl teek.”
Nu mengde tech Woia, de medicünman. in t
gesprek. Met een blik van gloeienden haat keek
hü me aan en schreeuwde:
„Ik. Woia, zeg dat Loenga niet teek ie. Jü
liegtl"
J* ben een blank man; ik lieg nooit. Ixienga
is teek, misschien heel licht, maar ik moet hem
toet» onderzoeken.*
Ik wilde op hem toetreden, maar hü sprong
eensklaps op me af. Als de twee neger-soldaten
van den Bera-stam. die ik bü me had, zich niet
tusschen hem en mü hadden geworpen, sou hü
me vermoord hebben. Twee leden van de kaste
hielden zn armen vast, wat een ongehoorde
behandeling waa voor s*n waardigheid als op-
per hoofd.
De medicünman schreeuwde maar steeds uit
alle macht: „Woia zegt, Loenga gesend! Jü
liegt!” En de tolk bracht alles steeds woordelük
over. k
„Voor den drommel I” riep ik, „als ik zeg, dat
hü ziek is, dan is hU ziek! Hü moet zich laten
onderaoeken; dan kan ik pas zeggen wat hem
mankeert.”
Ik begreep, dat ik me in een impasse gewerkt
bad, maar ik kon nu niet meer zeggen, dat
Loenga gezond was. Eerst moest ik hem onder
aoeken. Opnieuw
trad ik op hem
gaf
schop
Woia
te UJf
werd echter door 'l™~"
leden der kaste tegengehouden.
Het opperhoofd ging als een rasende te keet
en brulde: Uk, Loenga, aeg, dat ik gezond ben!”
Met lulde stem sprak de oude Moina eenige
woorden en eensklaps wierpen zich twee man
nen van de kaste op Loenga en doorboorden l
hem met hunne lansen, vóórdat ik nog één be
weging had kunnen maken. M'n Bera-soldaten
stonden versteend van schrik en keken me vra
gend aan.
Loenga was op den grond gevallen en bloedde
uit meerdere diepe wonden. HU lag daar spra
keloos en stervende.
.Wat doen Jullie?" riep ik woedend; pdjn jul
lie gek geworden? Ik wou hem onderzoeken.
Wat moet dat beteekenen?”
Ik knielde naast het opperhoofd neer om bet
bloed te stelpen, maar het was tevergeetech.
Weer sprak Moina met lulde stem: „Ik, Moi
na, aeg, bü den Sjari-stam is dit "n oude, stren
ge wet. Als het opperhoofd oud of sigk wordt,
moet de kaste hem dooden. De blanke man.
die zich nooit vergist, zegt, dat Loenga ziek is.
Loenga moest dus sterven.”
Het koude zweet brak op m'n voorhoofd uit
en ik stond te beven als een riet.
Maar....* stamelde ik, „hü was slechts Hebt
ziek. Misschien....” j
Van spüt en schaamte kon ik niet verder
spreken.
.Blanke man zegt, dat bet opperhoofd stek te.
Hü moet dus stek zün. Een opperhoofd mag
niet lüden."
Deae woorden van Moina werden mü door
deft tolk weer onbarmhartig overgebracht.
Naar de Sjari-negerz, die door hun daad de
wetten van het gouvernement oyertreden had
den. moest een straf-expeditie gezonden worden.
„En wat moet Ik nu doen?’ vroeg tk aan den
gouverneur Str Hkrry Barling, toen ik hem al
les verteld had.
Sir Harry trok z’n schouders op on zuchtte:
Ufet was mün schuld. Jonge man. Ik heb ver
zuimd u uitdrukkelijk te waarschuwen: spreek
nooit met inboorlingen, voordat u precies op de
hoogte bent met hun zeden en gewoonten,
een enkel onschuldig woord kunt u soms u
of een ander den dood aandoen."
maakte.
JEr Is een boodschap gekomen van bet land
goed. vader. Om aas uur moet het rüpaard
worden beslagen. Münheer Richter wil met zün
nieuwen rüknecht uitrüden.”
„Ha, ha. met dien rijdenden pianist! Nou,
voor mün part! Het sou mü niets verwonderen
als die zotte vrouwslul daar achter steken....
Dat lükt mü büna seker.”
Maria had met aandacht geluisterd en vroeg
nu: „Wlen bedoelt u, vader? Den pianist? Den
landlooper. van wien u gisteren vertelde...T
Ik denk, dat die weg is.”
„Nee, bü is als musiekleeraar op het land
goed en rijknecht is hü ook nog. Het is den
eersten keer niet, dat de Richters zoo maar een
aangewaaiden landlooper in hun dienst nemen.
Voor een bord eten, dat anders misschien toch
overbluft, en een paar mark per maand, ver
zekert dat volk zich altüd van goede arbeids
krachten. Nou noemen zü zoo’n landlooper voor
een keer eens muteekonderwijaer. Het lükt er
nogal op, musiekleeraar! Een geslepen kerel,
ja.... Nou, dat ae er geluk mee hebben!”
Het reeds vermeld financieel motief is te
dezen op ziohzelf doorslaggevend. Intusschen
wil de minister niet nalaten aan te teekenen
dat ook hü van oordeel ia, dat de toepstsslng
van de z.g. psychopathenwetten op den duur,
ook afgezien van 's lands financiën, in het
Wetboek van Strafrecht nader zal moeten woe
den geregeld. Het is niet aanvaardbaar, dat
de mogelükheid bestaat, en van deae mogelUk-
heid, naar de practük geleerd heeft, ook ge
bruik wordt gemaakt, om voor kleine vermo
gensdelicten voor jaren, zoo niet voor het leven,
ter beschikking van de regeering te stellen.
Dat voor het oogenblik enkel een tüdeUjke.en
niet een definitieve oplossing wordt voorge
steld. is een gevolg van de overweging, da. ver
meden moet wordén, dat de bestaande flnan-
cleele omstandlgdheden van invloed zün op den
vorm van de ulteindelüke regeling te dezen.
Als gevolg van de op 37 Juli 11 te 'sGraven-
hage tusschen Nederland en de nationale
Spaansche regeering (regeering-Franco) getee-
kende overeenkomst, wordt in de Rotterdamsche
haven het se. „Agulrre Mendl" verwacht, ge
laden met pygiet. afkomstig uit Huelva.
Zooals uit den inhoud van bovenbedoelde over
eenkomst bekend is geworden, zullen de sche
pen, welke de vlag van een der beide partüen
voeren, in de havens van de andere partü wor
den toegelaten.
De Aguirre Mendi” is het eerste stoomschip,
De Sjari-stam. waar ik m'n tent had opge
slagen. begroette mü en m'n medlcünen- met
vreugde. Zoodra ik er in slaagde, een neger van
dysenterie te genezen. Jubelde de heele stam,
waardoor Ik geweldig in aanzien steeg. Be wilde
elk lid van den stam afsonderlük onderzoeken,
om dadehjk te kunnen ingrüpen alvorens het
te laat was. Alle zieken en gezonden kwamen
bü me en gingen niet weg, zonder hun aandeel
op te elschen van m'n medicünen. Al heel gauw
had ik allen onderzocht. Alleen 3 mannen ont
weken me hardnekkig: Woia, de medicünman
en Loenga, het stamhoofd.
Dat eerstgenoemde een hekel aan mü had,
begreep ik. HU haatte me, omdat ik s*n concur
rent was en een kennis belt, welke rJn meest
büteloovlge practüken verre overtrof. Maar,
vroeg ik me af, waarom müdde Loenga, bet op
perhoofd, mü zoo angstvallg? Ik had hem het
eerst aan een onderzoek willen onderwerpen,
omdat ik dacht, dat hü zich daardoor gevleid
zou gevoelen. Echter, ik bereikte juist het tegen
overgestelde. Loenga keek me toornig en som
ber aan. toen ik hem m'n voornemen kenbaar
maakte. HU verliet me en ontweek me sinds
dien tUd telkens als hü me zag. Op mUn vragen
gaf m'n negertolk steeds hetzelfde antwoord:
„Opperhoofden van de Sjarls onderzoekt men
niet.”
FeltelUk had ik me dit onderzoek wel kunnen
besparen. Loenga maakte een kerngesonden in
druk. HU had een lengte van büna 3 meter en
was krachtig gebouwd en sterk gespierd. Maar
het irriteerde en griefde mü, dat hü me zoo
beleedlgend uit den weg ging. Bovendien was
--- xi gouvenoMhent *«n kwestie
U heeft Zaterdagavond de „Lichtbakens" van
den bekenden radloprlester Henri de Greeve
beluisterd? En U züt overtuigd geworden, dat
ook als mensch van dezen tüd, verplicht züt
mee te werken aan de oplossing van het mo
deme probleem van de goede film? De aange
wezen weg daartoe is U aan te sluiten bü de
door het Hoogwaardig Nederlandsch Episco
paat ingestelde Katholieke Film Actie. Schrüf
nog heden een briefluart naar het Centraal
Bureau van de K.FA te Den Bosch met de
vermelding: Ik wensch lid te worden van het
„Werk voor de Goede Film" en U ontvangt na
dere inlichtingen
Het „Werk voor de Goede Film" is de door den
Paus warm aanbevolen Stichting, welke tot doel
heeft alle principieels strüders vóór de goede
en tegen de slechte film In Mn organisatie te
▼ereenlgen, opdat zóó door de georganiseerde
▼raag naar de goede film het aanbod ook van
zelf zal komen.
De bedoeling is, dat alle prlncipleele voor
standers van de goede film zich als lid laten
inschrüven, dus niet enkel" het hoofd van het
aan
een
later gebleken, dat net het stoffelük
was van den pijn. 40-jarigen stuurman van de
„Hunze 13", J. Timmer. De verdronkene was
afkomstig uit Groningen.
Maandagmiddag ongeveer 3 uur hebben Har
derweker visschers in de Kuil opgenaaid het
Hik van H. Groenewold, oud 34 jaren, wonende
te Groningen. De verdronkene was de matroos
van de Hunze 13.
Maandag is
het Krabbersgat
In de Schevenlngsche haven heerscht op het
oogenblik groote bedrüvlgheld. Niet minder dan
34 haringschepen zün sinds Zondagnacht bin
nengekomen, met een vangst van 18.360 kantjes
haring. De loskaden, zoowel in de nieuwe als in
de oude haven, liggen vol met vaten, gevuld
met het kostelük zeebanket.
Tezamen met de hoeveelheid, die de 18 sche
pen, welke Zaterdag huiswaarts waren gekeerd,
hadden aangebracht, kwamen er Maandag on
geveer 39.000 kantjes haring aan de markt, een
recordaanvoer voor den Schevenlngschen af
slag.
De zeer groote aanvoeren hebben tot gevolg
gehad, dat er momenteel geen ledige vaten
meer ter beschikking zün. Zoodoende kwam
Maandag voor het eerst van het seizoen een
partü verzehe haring aan de markt.
Enkele schepen zullen d^zer dagen speciaal
voor de visscherü van versche haring worden
ingericht.
Zondag is in de haven de vrachtboot „Geziene
Henderika” aange omen, om een groote lading
haring voor Polen in te nemen.
Voor: Matthews (Stoke City), Robinson
(Sheffield Wednesday), Lawton (Everton),
Goulden (West Ham United) en Foyes (Ever
ton).
Tz Batavia heeft het Comité Antl-opium-
week, bestaande uit vertegenwoordigers van
de internationale Orde van Goede Tempelie
ren, de Anti-opium-vereenlglng en verscheide
ne Chlneesche en inheemsche vereeniglngen,
twee optochten gehouden, met het doel een
demonstratie te leveren tegen het gebruik van
opium als genotmiddel.
Aan deze optochten hebben niet minder dan
ca. 4000 jongens en meisjes van Chineeachen
cn inheemsdhen landaard deelgenomen.
De deelnemers waren in twee groepen ver
deeld. De eene groep verzamelde zich op het
terrein van de Chfheesche spcrtvereeniglng
Chle Hua aan den Magazünweg in de bene
denstad, terwül de tweede zich formeerde
langs den Yap DJenedweg en naar
Bangke toog.
Ook voor muziek was gezorgd. De stoet te
Mr. Cornells werd voorafgegaan door het be
kende fanfare-corpe van St. Vlncentlus. Aan
het hoofd van de andere groep ging het mu
ziekcorps van de vereenlglng „Tiong hoe lm
gak hwee". Op het terrein zelf was een Phi-
llps-geluidswagen aanwezig van de Jtevlmü**,
die voor vroolüke gramofoonmuziek zorgde.
Op het Waterlooplein waren duizenden per
sonen verzameld om de demonstratie gaée
te slaan. Onder de aanwezigen binnen de af
zetting merkten wij ojn. op den resident en re
gent van Batavia, den heer Ting Cheng Lie,
consul van China en den heer Lubbers van de
opiumregie. Uiteraard ontbrak bet Comité
Antl-opiumweek hlerbü niet. Toen de wande
laars op het plein waren samengekomen, werd
hun thee met Us verstrekt, door de thee-pro-
paganda gratis ter beschikking gesteld. Voorts
werden zü onthaald op krentenbollen, die
Moedertje, hoor toch eens, ik heb u iets
leuks te vertellen. Weet u nog. dat vader het
gisteren over dien dwazen landlooper had? Stel
u voor, die is straks bü mü in de smederü ge
weest. Werkelijk een typische, aardige kerel!
En ik vond hem sympathiek ook.”
„Sympathiek, Maria?"
Het meisje keek over het met zorg geschei
den, zllvergrüze haar van haar moeder heen en
antwoordde: ,Ja, echt sympathiek. Ik heb hem
een beetje voor den mal gehouden met zün
kluchtigen naam. Hü heet Warmsteen, maar ik
heb hem Warmljzer genoemd. Grappig, hè! Hoe
komt een mensch aan zoo’n naam?"
„En waar is hü nu?” vroeg haar moeder.
Zorg voor Maria's toekomst vervulde
haar met bange vermoedens. Het stond nu
eenmaal vast, dat Maria alleen een fllnken
smid tot man zou kunnen nemen. Wat sou
er anders van de smederü terecht komen?
Het zou trouwens nu al beter zün geweest,
wanneer er een flinke knecht aan het aan
beeld had gestaan, inplaats van Maria met
een leerling, want vader bekommerde zich meer
om de gasten in Bet Witte Hert” dan om zün
werkplaats.
„Hoe kan ik weten, waar hü is, moeder.
Misschien allang er vandoor. Toch Jammer, u
hadt hem moeten zien. Nee, lacht u nu niet,
hü was werkelUk erg aardig en heelemaal niet
zoo dwaas als vader beweerde. Weet u, dlkwUls
worden de menschen zóó door een teleurstelling
in hun leven.... Maar u eet niet, moedertje!"
De zieke greep naar de koekjes en keek baar
doen. Daarom zou hü in het contract zetten,
dat Warmsteen in de morgenuren ter beschik
king van den landheer moest zün, en dat hü
's middags uitsluitend pianoles zou hebben te
geven aan juffrouw Frida.
Dien zelfden middag nog zat Sigmar von
Wemsteln met het huispersoneel van de
Richters aan tafel en werd er zich zoo lang
zamerhand van bewust, wat het zeggen wilde
in dienstbetrekking te zün.
Dat in het eerst menige vergelüking met wat
hü vroeger was geweest, bü hem opkwam, was
natuurlük niet te verwonderen. Zün oom bezat
zeker tientallen landgoederen, als dit landgoed
van Richter.... Maar nou ja, de dagen van
vroeger lagen achter hem; die bestonden niet
meer.
,Bn nu. Hans, loop vlug naar Met Witte
Hert," en ze^ tegen den baas, dat münheer
Richter om ongeveer zes uur zün rüpaard
stuurt om.het te laten beslaan. Vooruit!"
Oogenbllkkelük, zooals altüd, gehoorzaamde
de leerling aan de mooie dochter van zün baas
en ging. Maria verliet eveneens de smederü-
De vlammen van het vuur verminderden, en
al gauw zakte het ineen, nu de blaasbalg geen
wind meer toevoerde. Langzaam trok de rook uit
de werkplaats weg.
In de kleine, gezellige kamer, waarvan de
grond nog met zand was bestrooid, tag op de
sofa een zwak uitziende vrouw, met bleek. Inge
vallen gezicht. Zü keek direct op, toen het
meisje binnenkwam.
Moe gaat het, moeder? Dadtiük komt de
koffie, hoor.’
Het Deensche elftal, hetwelk op 33 Oct. as.
to Kopenhagen tegen het Nederlandsch elftal aal
uitkomen, is van links naar rechts als volgt sa
mengesteld:
Doel: Axel Nielsen (Aarhus).
Achter: Poul Hansen (B. 93) en Erik Gluner
(K. B.).
Midden: Sigfred Jensen (A. B.); Oscar Joer-
gensen (K. B.) en Arbe Soerensen (B. 1903).
Voor: Soebirk (B. V3); Kal Hansen (B. V3);
Reinholdt Christensen (H. I. K.); Kal Uldaler
(B. 93) en Thlelsen (A. B.).
Als reserves zün aangewezen: Svend Jensen
<B. 93), E. Oestgaard (Aarhus), Arne Nielsen
B. 93), Svend Albrechtsen (A. B.), Egon Knud
sen (Vejen) en Knud Larsen (Frem).
dit voor het Briteehe gouvemeg
'van prestige.
Nu is er bü de SjaH-negerS
kaste, een soort aparte stand tusschen de fa
milie van 1 opperhoofd en X volk. Een lid dier
kaste, Moina, die aan oUfantslekte leed, kwam
op zekeren dag bü me om een toovermedlcün.
De voeten, de bulk, de handen van dien man
waren sterk en onregelmatig opgezwollen. HU
was niet te genesen, maar ik gaf hem een on
schuldig morflne-drankje. Hü was de oudste
van rn kaste en s*n aanzien bü den stam even
aarde büna dat van het nog Jonge opperhoofd
Loenga. Ik maakte van de gelegenheid gebruik
om s’n invloed te laten gelden.
.Moina," begon ik wat ik set werd door
mün negertolk vertaald „vanmorgen zag ik
het opperhoofd uit s*n hut komen. Tot nu toe
heeft hü zich niet door mü laten onderzoeken.
Nu is hü daarvoor gestraft, want hü is ziek. Ik
heb dat van morgen duidelijk bemerkt, want uit
de verte kan ik al zien, of een mensch ziek is.
Zeg Jü nu aan Loenga, dat hü soo gauw moge-
lük bü me moet komen, om zich te laten onder
aoeken. Ik ben s’n vriend en wil hem helpen.”
Mün doel was Loenga te dwingen zich te la
ten onderaoeken. Maar Molna wond zich gewel
dig op, zooals ik tenminste uit s’n gebaren en
bewoordingen meende op te maken.
De tolk wendde zich tot mü en sprak:
Meer. Molna wil weten of het opperhoofd be
paald ziek is."
Matuurlük", set ik. Ik had A gesegd en moest
dus ook B. zeggen. „Denk je soms, dat ik me
vergis? Loenga is ziek en moet bü me komen.”
Ik was nog nietuitgesproken, of Molna liep
opgewonden weg en vergat zelfs s*n onschuldig
drankje mee te nemen.
Het duurde geen 5 minuten of er ontstond
eensklaps oen geweldig lawaai. Loenga en Woia
stormden op mün tent af. Al de leden der kaste
kwamen aangeloopen, gevolgd door een groote
menigte van den stam. Loenga riep iets tegen
mü met een diep, schor keelgeluid en mün tolk
vertaalde het:
,BÜ beweert, dat hü niet ziek is. Hü wil. dat
Werken dan wü denken.”
In stilte had Richter natuurlük al zün be
doeling niet den
rijknecht kunnen
weinig waren. Tot heden had hü het nog altüd
met soo’n sukkel van oen staljongen moeten
inaar hü
me een
en ook
wilde mü
gaan. Hij
gezin maar alle volwassen gezinsleden. Zóó zal
het door Paus en Bisschoppen gewilde Legioen
van strüders voor de goede film gevormd wor-
den.
Het adres van het „Werk voor de Goede
Film” te: Centraal Bureau KJA., Nieuwstraat
34. Den Bosch.
k
ulm 30 jaren geleden was ik als jong dis-
IV trictsarts in gouvernements-dienst op een
inspectiereis gezónden, daar er onder de
pos onderworpen Sjari-stammen ten W. van
de Oebangi in Mldden-Afrika besmettelüke
stekten waren uitgebroken. Ollfant-ziekte,
slaapslekte, dysenterie en rware koorts maai
den halve stammen weg.
Daar bromde hü: „Hebben jullie mü nu toch
dien kerel op mün hals geschoven? Ik begrüp
dat niet! Gisterenavond moesten jullie niets
van hem hebben!"
,Jk deed het terwllle van Frida,” antwoordde
mevrouw Richter.
En Frida zei:
hem toch ook voor veel dingen
ben gebruiken,
Paar uur per dag noodig. Meer niet.”
„Wie kan er nou uit jullie wjjs worden,"
bromde Richter nog na, doch hü begon onmid-
dellük al een soort contract in elkaar te zet-
*®n. met een wederzüdschen opeeggingstermün
een maand.
„Goed uit de kluiten gewassen is die dagdief
in leder geval. Misschien kan hü toch nog beter
