het Bosc
Den Dre
weer m
DE WINTERSLAAP
practisch Allerlei
is
RuSRiEk
RADOX
Be begonia met bloemen als kleine rozen
Verschillende recepten
zomergarderobe
WOORDSORTEERING
Emolument
Naamdicht
Tegengaan
Te
uzen
Zeve/htien
A
Antwerpen
Eindhoven
Aanhanger
Afkomstig
ZATERDAG 29 OCTOBER 1938
PANNEKOEK MET HAM
Spelleiding en tegenspelI
VISCHSCHOTEL MET WORTELEN
ONS PRIJSRAADSEL
Oplossing vorig rdkdsel
BRABANTSCHE BRIEVEN
Het afscheid Dan Dré III Dan den Eeker
I
1
de letters op de
juiste wijze te vervangen
r. o.
z.
GEEN VETPUISTJES MEER
doch een frissche gave huid d°°r geregeld
gebruik van Radox in Uw waschwater
Het viel niet mee
van de
biyft.
rente
verte
De pryawinnaara
4
volgt
spel
als
wat
Zuid moet
West komt uit met
W oordsor tearing
P. H. A. TCTN
be-
veul van verstond.
Is:
Ulvenhout. 27 Oct. 1938
Amico.
Wochten op den eersten
k
lijn schoon, maar X ia
I me zool”
DfUfc.
t
OW waren kwetsbaar en NZ niet: ZwM
was gever en het bieden verliep als volgt:
Er wordt
zoodanig in
Pas
Pas
Pas
400 gram bloem
driekwart liter melk met water
10 gram zout
20 gram gist z
2 ons uitgebakken spek
2 ons harq.
sport
poort
koper
raagd, de 9 gegeven woorden
9 horizontale rijen der figuur
Sch.: H S
H.: A.V.7 343
R.: 10 II
KI.: 3
Z.
1 Schoppen
2 8. A.
landsche
legen in
nlngen.
N.
2 Klaveren
3 Schoppen
Pas
kever
vrede
reden
neger
grens: s vervangen door a
g a r e n; r vervangen door w
wagen.
De vol bloeiende Begonia is een juweel om
in de kamer te hebben, maar het is een pre
cair bezit, dat we met behoedzaamheid en zorg
moeten omringen, willen we die plant haar
schoonheid doen houden. Een Begonia, die we
geven wat haar toekomt, zetten we op 'n lich
te, frissche plaats, waar echter geen volle zon
komt en waar de plant gevrijwaard Is voor
tocht. We verzetten de Begonia zoo min moge-
lijk, slechts met groote omzichtigheid verplaat
sen we den bloempot voor het watergeven, wat
met succes geschiedt op de volgende wijze:
tweemaal per week den pot gedurende eenigen
s vervangen door
o vervangen door e
t vervangen door k
o vervangen door e
p vervangen door v
k vervangen door d
v vervangen door n
d vervangen door g
e vervangen door
Sch.: A. S
H.i 10 9
R.Hl 2
KI.: H. B. M S
zoo rap zien verschrompelen als den lesten Zon»
dagmergen, daar in den voorhof van de Zonne-
velds.
Van Hanneke kreeg ik 'nen kus. sjuust zoo
spontaan als van den Herman en toen.... 'nen
teleurstellenden blik ni»r m’n pijp.
.Ja. Hanneke. jouwen kustelljken. Amerikaan-
schen meerschuimer krijg ik van Trui nie mee,
naar buiten, horrel We zijn er.... allebei....
even zuinig opl"
.Drré. ouwe makkerr, verrd....!"
„Domd. domd. domd," galmde X deur t bcechl
„Wat ben ik büj. onsterflijke vriend, dat je
m'n tent weer ’ns komt opzoeken! "k Heb "n
schllderrstuk op den ezel staankom binnen,
kom binnen, kom binnen!"
„Hoe is t mee mevrouw, Vic?"
„Perrfect, perrfect! Ik zég je toch ik heb ,’n
schilderrij op den ezel staan als ik nog nóóit,
nóóóit gemaakt heb?!”
En als we leutig en gezellig in de werme huis
kamer zaten, waar den pendule *n zilveren wjjske
klingelde, den koffie geurde tot In de diepste
hoeken van de bruine kamer, Vik z'n wefke ge
zellig ronddribbelde mee servies en koek-
gerei, Hanneke sigaren en tabak meebracht uit
den Vic z'n atelier en den Vic eigens telkens in
'nen anderen stoel gong zitten als ie opgestaan
was om ..moeder" te helpen. my 'n sigaar te
geven, Herman in z'n mand gecommandeerd
had. dan schoof den Vic z'nen grooten. zwarten
flambard achterover en als 'nen vorst brulde-
n-ie me, mee uitgestoken armen in hemdsmou
wen toe „Drré, ouwe strrydmakkerrwét zeg
je van m'n vrrouwvolk?! Wordt daar, voor den
dondèrr, de hand aan gehouden, offewar
den de feeksen verwaarloosd? I”
„Vic. mevrouw is twintig jaren jonger gewor
pen van deuzen zomer en.
..Méén je dat?!"
.Ja! Dat meen ik!”
.JJen. kom hier, ik vrreet je op!” En weer
gong ie ergens anders zitten, nou op den leu
ning van z’n vrouw d'ren stoel.
„En die weggeloopen schooljuffrouw; zég je
meening! Rronduit, óók als t in haxr nadeel
is. de waarrheid verd.zal ik weten. Sprrèèk!”
„Vic, als ik dertig jaren jonger was, wlerd
Hanneke vannacht geschaakt!"
Weer stond ie op Kwam bij mij op den leu
ning zitten. Gooide z’nen hoed naar 'nen 'ande
ren kant. Sloeg me op den schouwer: ..Dré. god-
deiyken vrouwenroover, wy vrreten hiermee z'n
drieën 't geluk op. met bonken! Luisteer: onzen.
Willem.... onzen.... in-gé-njeurr is onder
weg met den Statendam!!! Half jaar verlof!
Thuis! Thuis bij vader en moeder en...."
Toen wees ie naar Hanneke. Wyer praten kost ie
nie. Maar dan viel ie uit. knipperend mee z'n
oogen: „Tc Heb verd.iets in m'n keel. Moeder
kótfle! Koffie met koek! Zie je Drré? Net als
bij Trui op Zondagmorgen! Dat hou ik vol. m'n
lieven llang!”
Dan zachtjes: ..Den laatsten Zondag, voor ik
op de boot ging om m’n Ueneke en m'n Han-
Niet minder pooi dan de Begonia Exquise is de BEGONIA OPTIMA met
donker zalmkleurige bloemen tusschen het gave, broze blad
Al stellen we ons in den zomer ook voor, dat
we van de gemakkelijke dracht, die de ge
bloemde zijdjes vormen, voorlooplg geen af
stand gaan doen zoodra de bladeren geel
worden en de herfststemmlng zich over het
land legt, al zijn de dagen nóg zoo zoel en
nóg zoo zonnig, sUAt het niet meer en voelen
we ons in ons zomergoed buitenseizoensch
Is het dan ook noode, we moeten voor eeni
gen tijd afscheid nemen van onze flatteuze,
luchtige zomerjurkjes en we doen verstandig
bij het begin der seizoenswisseling als de war
mere kleedingstukken hun plaats eischen in
onze kleerenkast. meteen onze zomergarderobe
op te bergen, in een dergelijken staat, dat we de
kleedingstukken het volgend voorjaar frisch en
ongekreukt terugvinden.
Geen enkele japon of blouse of zomerjum-
per leggen we, zonder een reinigingsbeurt, weg.
Datgene, wat thuis gewasschen kan worden, ge
ven we een sopje, spoelen het grondig na en
vouwen het, nadat het door en door droog is,
Ongestreken op, liefst binnenste buiten. Klee
dingstukken, die we zelf noch in zeep, noch in
benzine durven wasschen, geven we aan de
chemische Inrichting ter reiniging. Al zien we
even tegen de kosten op, toch zal deze metho
de economischer blijken, dan een japon smoe
zelig weg te hangen en het komend seizoen te
ervaren, dat het kleedlngstuk er veel verdrage
ner en minder frisch uitziet dan we meenden.
Vreezen we, dat een stof zal krimpen, dan
tornen we toveren den zoom en de mouwen los..
Korte, dunne jurkjes kunnen we weghangen
zonder gevaar, dat er door de uiteinden van
den hanger .moeten” op de schouders ont
staan, hetgeen overigens gemakkelijk te voor
komen is, door proppen vloeipapier om de han-
ger-uitelnden te wikkelen. Lange zomer-avond-
Jurken, waarvan "de zoom op den grond sleept,
bergen we liever in een platte, cartonnen doos
op met rijkelijk tusschengevouwen vloeipapier.
Plissé rijgen we met groote steken vast, opdat
het niet uitzakt
t Jaar spoelt ten ende. Moei en zwaar smak
ten de lesten blaren uit t geboomt. Stil peinst
den ouwen bulten deur den graauwen schemer
van deus tij, waarin den dag maar schriele
binnenvalt langs 'n spleet van dikke nevelgor-
djjnen. die zwaar van den lagen hemel plooien.
En t Hebt dempen veur den Rouw van Allerzie
len. die over d'eerde floerst.
.Allerzielen” X wordt gevezeld binnen de
bosschen, die vol staan van 'nen stiltewemel,
die over oew zielemept daauwt Hjk de nevels
•ver den wfjen akker daargunder.
■Allerzielen'' t wordt gevezeld binnen ons
•tllle bosschen, in den tik van neveldruppen,
die tranen In den zachten bojetp. In t geritsel
ook van dooie takskes. die schuren deur de krui
nen.
O.
Pas
Pas
Pas
Schuins steken blaauwe zonnebussels deur den
•oora. dis daar smoort deur de boschdrevels.
Een patent huismiddeltje voor verkouden
menschen is het eten van een rauwe ui. Daar
de smaak zeer sterk is, verorbert men den ui
het beste aan den maaltijd, tegelijk met het
andere voedsel. De sensatie, welke men daarna
heeft, of het verhemelte in brand staat, geeft
al een onmiddellijk gevoel van opluchting in
de neus-keelholte.
Voor het openen van schroefdeksels van alle
formaat zijn er tegenwoordig Instrumentjes in
den handel, waarmede deze door een enkelen
handgreep te openen zijn. Voor de huisvrouw
met weinig kracht in haar handen, die telkens
weer tobt met deksels van jam- en pindakaas
potten en van potjes, welke schoonheids-crêmes
Inhouden, een ware uitkomst.
De haastig gebakerde vrouw, die zich geen
tijd gunt om telkens het elastiek van haar di
rectoire, als dit vernieuwd moet worden, met
naald en draad vast te hechten, kan haar toe
vlucht nemen tot smal knoopsgaten-elastiek,
dat ze op de gewenschte lengte sluit met een
plat boordeknoopje, een zoogenaamd verpleeg-
stersknoopje. Dit wordt eenvoudig in beide eind-
knoopsgaatjes gezet. Rekt het elastiek op den
Na loting werden de prijzen als volgt toege
kend: M. J. Heijselaar, Heggerankweg 29 bov.
Amsterdam; M. van Kraay. Lange Jansstraat
5, Utrecht; G. J. Meyer, Kerkweg A 184. Llm-
men; A. J. Klein Bleumink, san. „Dekkers-
wald Groesbeek; mevr. A. M. de Greef
Wielens, Canlsluspension, Almelo; mej. M. Th.
Boers, 's Gravendjjkwal 119 b, Rotterdam.
- N.
Bij apothekers en erkende drogisten 4 f 0.90
per pak en f 0.15 per klem pakje
Even is den dag opengegaan, maar de stilte
suizel! nog om oewen kop. Flustert van Aller
zielen, hier in deuze groote sterfkamer van 1
boech. waarin tóch efkens den dag binnenviel
langs 'n spleet van de dichtgeplooide nevelgor-
dijnen
't Was Zondag en ik was nou toch halverweuge.
■k docht: allee, ik kuier 'ns even naar t „Bosch-
huls”, naar de familie Zonneveld. Den Vic had
ik al eenlge weken gemist en Hannekek
kost me op den oogenbhk heur beeld nie helder
veur oogen krijgen, t Witte porcelelnige kopke,
mee de deurzehijnende tleurkes van 1 ouwe
mevrouwke, mee t zijig witte kroezelhaar stond
veul scherper veur m'nen geest. Vrimd'k had
Hanneke toch veul meer teeren gezien. En as
ik goed nadocht ook den klank van heur stem,
die toch schoon is, kost ik me nie sjuust meer
herinneren! Gek. Ik had dat vroeger ook mee
m'n moeder, schoot me nou te binnen.
En piekerend slefte-n-lk deur den ijlen dag,
die zwaar rook naar den herfst. De lichtspleet
in den lagen hemel was weer dichtgetrokken,
kilte viel op m'nen nek en 'n opgestoken win-
deke wreef langs m’n slapen.
Vreemd. Elf slagen van ons kerketorentje
zoefden dunnekes tot hier deur. God wat kwa
men ze van ver. Tc Zou best 'nen mensch willen
zien, nou. Al was 't den Eeker maar. Ja, sjuust
den Eeker, dat eenzaam zwervend, wegflierend
blaalke, zoo wijd van den boom. Waar zou t
ooit tot rust'komen? In den Beis? In.... Ame
rika? Bij.... Dré III?
Toch 'ns mee den Vic over praten. tWas Dré
III nie gelukt den Eeker verom te brengen.
„Eeker, ge gaat dood.” had ie gezeed. „Ge hebt
pas nog op 't kantje gelegen, ge zjjt veul erger
ziek gewist, dan ge eigens weet! Deus woon-
wagel- en kermisleven is te zwaar veur jou.”
Maar den Eeker had 'ns dunnekes gelachen
en gezeed: „Dré, ik gaai nog nie kapot!"
„Hebt ge dat op 'n briefke gekregen?" vroeg
den Dré.
En seerjeus had den Eeker gezeed: Jieeê,
maar tóch weet ik t!”
Jk heb oew kleeren meegebrocht, Eeker. En
oew centen.”
Strak had ie toen naar de spullen gekeken. I
Efkes den jas gestreeld. Dan. twee dikke tranen I „Gaai zaait den
in z'n oogen, had ie weer gezeed: „Dré, t spet kwlebus? Sa! Da’a merveljeus! Heeft 'm ge-
1 stolen, toch nie?”
Van bloem, zout en ruim 4 dX. melk met wa
ter roert men een glad beslag en voegt dan
de met melk en water aangemaakte gist, sa
men met de overgebleven vloeistof by het be
slag, om het daarna circa anderhalf uur te
laten rijzen in een kom met lauw water, i
Voor het bakken gebruikt men bij gedeelteh
de stukjes spek. Door het beslag wordt de
fijngesneden ham geroerd. Voor elke panne-
koek gebruikt men ongeveer een achtste ge
deelte van het beslag en bakt de koeken lang
zaam aan beide kanten lichtbruin.
a En schuiven de nevelgordijnen "ns efkes open,
rtlt 'n dunne bamis-zon binnen, in den befloer
sten buiten, dan glanst t natte takkenrag lijk
^Iverdraad aan de zwarte boompilèèren. Dan
flakkert hier en daar 1 gele vlammeke van "n
leste herfstblad, dan strepen lange schaduws
•w den fonkelbrulnen boschbojem en dan
«choowt efkes 'nen hoogen sjilp van "n kwieke
teschveugeltje teugen den stiltewemel aan.
"n Konijn, mee opstaande lepels, zit verrast,
'tear gunderwyd. temidden in de blaauwe dreef;
■n kaauw wiekt daar boven mee dof gerucht,
dwars over X zllverspinsel om de leege eiken,
**arin rosse vlamkes branden.
„Kom dan sodejuu mee verom!” riep den Dré
woelend uit.
Maar triestig schudde den Eeker s’nen kop.
„Nog.... nie," flulsterde-n-ie. En toen: ,J>ré
hangt alles weer netjes op de kleerhoutjes, aste-
blieft. Sjuust.... zoo as ik X eigens gebor
gen had op.ons kamerke
Toen was ie weer eerpel gaan jassen, op X
trapke achter den Woonwagel.
„Waar gade naar toe. volgende week?"
„BergenopZoom."
,JEn dan?”
„Naar Antwerpen.
Vlomschen foor.”
„En wat voerde dan uit. ondertusschen?”
„Verven. De wagels, de tent, de zeilen en
doei 't huishouwen van madame
„Wat doet ze dan eigens?”
„Vendu."
Watte?"
„Ouwe rommel opkoopen en weer verkoopen.
Heb ik ook werk mee. Rippereeren, opwrijven,
'n streek verf geven en zoo, nuuw maken, ge ver
staat, Dré. En 's Zaterdagsavonds meehelpen op
de markt, ee!”
„Zlj-d-al bij oew moeder gewist?"
,Ja!”
.Jto?”
„Wit ae, dat ge hier sijt?"
„Jazekers!"
„Vind ae dat goed?"
Toen had den Eeker 'ns gelachen en gevraagd:"
„Waarom nie?"
„Gade ze nog goelendag zeggen, veur ge wyer
trekt?”
„Zekers! Want ik blijf misschien lang weg, ee.”
Toen was madame Delhomme te voorschyn
gekomen tusschen de bouwsels van den kermis
deun.
,Awel. manneke, hebt gaal nie anders te doen,
dan te discussieeren? Gaai mot coiffeur zien te
worden, da's» nen deftigen stiel voor ouw. Hebt
ge de stoof nog nie aangelegd? Kan ik patatten
gaarsmoren op 'n kauwe stoof? Wie zaaide gaai?"
Dit leste tot den Dré.'
„Den Eeker was in onzen dienst en....*
„Gaal zaait den auwen patron van dieèn
Tot nu toe heb ik steeds allerlei bijzonderhe
den van de speltechniek behandeld en dit ie
dan ook zeer nuttig geweest om de methoden
te leeren kennen, waarmede men In een be
paalde kleur één of meer slagen kan winnen.
We sullen nu echter de spelleiding sens van
een algemeener standpunt uit gaan bekijken en
dus trachten een inzicht te geven in de wijze
van opmaken van een speelplan.
Vanzelfsprekend moeten deze besprekingen en
tevens de daaruit voortvloeiende richtlijnen ta-
meiyk vaag blijven, omdat we natuurlijk niet
het oog hebben op een speciaal geval, maar
daarentegen Juist zooveel mogelUk verschillende
gevallen in het nauwe keurslijf van een syste
matiek trachten te wringen.
We verplaatsen ons dus in het geval, dat er
uitgekomen is en de blinde zijn kaarten op ta
fel gelegd heeft. De spelleider moet na nimmer
meteen bijspelen, maar eerst het speelplan op
maken!
DikwUls wordt er In den eersten slag al een
fout gemaakt, die zich achteraf wreekt. Men
had dan niet op een ongunstige verdeeling ge
rekend. terwijl, indien mogelijk, de spelleider
met elke distributie rekening moet houden.
We onderscheiden dan de contracten in Sans
Atout en de contracten in een kleur, omdat er
een te groot verschil tusschen de wijze van spe
len van deze twee contracten bestaat.
By een 8. A.-contract moet de spelleider zich
achtereenvolgens het volgende af vragen:
le. Hoeveel dekkingen heb ik in elke kleur?
2e. Hoeveel maal ran de tegenpartij maximaal
en hoeveel maal minimaal aan slag komen?
eengehouden door het hartje van fyne, licht
gele nopjes, doet elk der vier bloemblaadjes
van de pasontloken bloem, die zich nog
schuchter dichtgevouwen houdt, asm een kleine,
teere schelp denken
over te brengen, dat men in de beide diago-
nsml-rUen, op de plaats der kruisjes, en wel
van 1 naar 2 en van 2 naar 4, twee Neder-
plaatsnamen te lezen krijgt, resp ge-
de provinciën Noordholland en Gro-
We spelen het gevraagde
klaar:
Hangen we de zomerkleeren op zolder in een
ruimen, papieren zak, dan vergewissen we ons,
dat geen der kleedingstukken van den hanger
af kan glyden en na eenlge maanden terug
gevonden wordt als een gekreukeld hoopje op
den bodem van den zak. Desnoods voorzien we
hierin met velligheidspelden.
Witte schoenen, mits van linnen, reinigen we
met water en zeep, laten zolen en hakken voor
zien, vullen het schoeisel op met proppen pa
pier en bergen ze, in papier gepakt, weg.
in den wagel. en wees heimelijk op de kleeren.
die den Dré over den arm had. Hy wilde
•Stolen dat den Dré ze nie af moest geven.
„Wat hebt ge daar?" vroeg madame.
„Oow.ehniks. Kleeren.”
.Aaain die van ons?"
Heftig schudde den Eeker z'nen kop achter
madame.
„Die zyn van my." zee den Dré kordaat.
„Ik geloof 't nie. zulle.” klapte madame en
ze stak T dikke handen uit naar 't goed.
„Pooten thuis!” had den Dré gecomman
deerd. ,JM's niks veur jouwen vendu, madame!”
Efkens had 't wijf betutterd gestaan. Toen was
ze gaan schelden, zóó rap. dat den Dré er nie
veul van verstond.
„En 't leste, opa, wat ik van den Eeker heb
gezien is: dat ie de pan eerpel te vuur zette
en 'n groote roetstreep over z’n gezicht had. Hy
keek me lachend-triestig aan en sjuust als ik
op de fiets stapte, heurde ik die madame gaan
uitvaren tegen den Eeker. En zoo ben Tc niks
aan *m kwyt kunnen geraken, opa. Z’n kleeren
nie, z’n centen nie. Alleen 'n half dooske siga
retten.”
„Tt Heb 't oe veurult gezeed. Dré!” herinner-
de-n-ik 'm.
.Ja, ja. opa. Maar toch.ik.ik wilde.
nou jat Eén dingske: hy wit nou dat we nie
kwaad op 'm zyn en daarmee was ie veul, heel
veul content, sjuust als gij docht, opa!”
,J)an zien we 'm nog wel 'ns verom. Dré!”
„Op z'n vroegst over 'n jaar!”
„Wit niemand, jonk! En den Eeker eigens
wit er X allerminst van....!"
Ja Tt moest er mee den Vic toch ook 'ns
over praten
Den hemel was weer dicht, 'n Dool blad viel
op m’nen schouwer. M'n pepke kraakte in de
stilte. Maar ieverans in de verte hoorde-n-lk
rUven. ‘n Ijzeren rijf rettelde deur tulngrind.
Dat moest by den Vic zyn! En ik dee er *n
paske by.
Ja I In de verte zag ik Hanneke’s flguurke
gebogen in den voorhof van X Boschhuis. En als
ik nader kwam, m'nen pas was nie te hooren
op den zachten boschbojem. terwyi de rijf veul
gerucht mokte deur X stille bosch, dan speurde-
n-lk, zoo tusschen de boomen deur, naar deus
pittig tulnlersterke, naar Hanneke Zonneveld,
die daar orde op den herfst stelde, "k Bleef efkes
staan. Had plazier in deus heimelyk weerzien.
Maar Herman verraaide me. Blaffend, brie-
schend, sturmde-n-ie op me af, den gebrilden
boxer. Nam in z'nen ren 'nen sprong, even voel-
de-n-lk z'n natte neus, of was X z’n tong, teu
gen m'n gezicht, dan viel ie neer op z'nen kor
ten steert, hunkerend naar 'n goei woord! Wa *k
geren veur deuzen ouwen kameraad overhad.I
Maar daar was Hanneke al. Daar was gelyk den
Vic! Hannek's lage, klaterende stem lachte ze
nuwachtig van plazier. Den Vic kwekte, brulde
deur X bosch over Herman z’n geblaf henen. En
zelden heb ik de machtige stilte van X bosch
duur uit. dan kan een eindje afgeknipt en de
sluiting op dezelfde wijze weer toegepast wor
den.
Van de rubber warmwaterimiiken, die we, nu
het koude seizoen begint, weer te voorschyn ha
len, raakt men den schroefdop nogal eenskwyt
ofwel men legt dezen ergens neer en weet hem
dan niet terug te vinden. Een zeer gemakkeiyk
middel om dit te verhelpen is, den dop met *n
stevig bafidje. dat eenlge speling toelaat, aan
de kruik yast te binden.
Als we, nu het ultgaansselzoen weer begint,
onze zwarte zyden schoenen te voor
schyn halen en er biyken voor aan de teen
kale, eenlgszlns afgesleten plekken te zyn, dan
werken we die omzichtig by met een fyn pen
seeltje, gedoopt in Oost-Indlschen inkt.
By het aannaaien van knoopen aan jongens-
goed maakt men den draad aanmerkeiyk ster
ker door dezen even door de was te halen. De
knoop biyft, met dergeiyk wasgaren aange
naaid, veel langer zitten.
Bewondering hebben we voor de kweekers als
wfj dit jaargetijde in de tallooze etalages van
de bloemwinkels de Begonia met de groote,
dieprose bloemen zien prijken. Want de be
koor! yke variëteit met de fynbeschllderde rose
bloemen, van een omvang, die aan kleine rozen
doet denken, en welke luistert naar den wel-
luldenden naam .Exquise", is met eindeloos ge
duld door voortdurend selecteeren gekweekt uit
een vry onooglyk donkerrose bloempje, dat vele
decennia geleden, tot groote verrassing van een
kweeker, in zyn Orchideeënkas tot bloei kwam.
Dat het geen gewoon onkruid was, vermoed
de hy dadeiyk, want een dergeiyk specimen
had hy nog nooit gezien. Later bleek, dat dit
eerste, nietige Begoniaatje zichzelf hier in den
lande geïmporteerd had uit Zuid-Amerika, van
waaruit het verdwaalde zaadje de lange reis
had meegemaakt tusschen de Orchideeën. Met
het instinct van zelfbehoud, dat elk zaadje
eigen is. was het onder de gunstige omstan
digheden in de broeikas tot ontwikkeling ge
komen.
En elk nieuw najaar verrassen de Begonia’s
ons tegenwoordig met grooter, edeler bloemen,
in nóg warmer tinten
Voor de grootbloemige variëteit, welke al haar
voorgangers overtreft, de Begonia Exquise, is
de naam waariyk niet ten onrechte gekozen,
want een werkeiyke bloemenliefhebber komt in
verrukking by het bezien van die teer-gave
bloemen, waarvan de vier platte bloemblaadjes
gevormd lyken uit dooridchtlg was. Warm
zacht-rose, dieper blozend naar de randen, by-
Het kan soms moeiiyk zyn, wanneer men
in den namiddag in het donker thuiskomt, in
een volle tasch den huissleutel te vinden. Prac
tisch is het, dezen met een «eindje smal elastiek
aan de binnenzijde van de handtasch van
zelfsprekend met een behooriyke speelruimte
vast te naaien.
tyd in een emmer met water op kamertempe
ratuur zetten.
Onvermydeiyk is het, ook ondanks de meest
zorgvuldige behandeling, dat de Begonia, schyn-
baar zonder reden, haar bloemen laat vallen,
zonder dat deze verlept zyn. Dat is een hebbe-
lijkheid van de Begonia, die ons kan verdrieten,
maar waar weinig aan te doen is.
Ook de Lorraine Begonia met den weelde-
rlgen bloei van kleine, donkerrose bloempjes
strooit van haar overdaad op de vensterbank,
en .de zalmkleurige „Optima" houdt evenmin al
haar fraaie, dlepgetlnte bloemen aan de broze
steeltjes.
Hoofdzakelyk echter lydt de Begonia aan dit
euvel, wanneer de plant te veel In het donker
staat.
Na den bloei hebben althans de grootbloe
mige variëteiten hun waarde verloren. Het
overhouden van een dergelyken wlnterbloeier
zal den leek moeiiyk lukken.
3e. In welke kleur kan Ik er de noeeste slagen
by winnen?
4e. Hoe moet ik spelen om den gevaarlijken
tegenstander zoo min mogelijk aan slag te laten
komen?
Zooals ik n.L al verschillende malen heb aan
gegeven, is 8. A. een stryd, die bijna altijd be
slist wordt In het voordeel van die party, dfe
het eerst zyn kleur heeft vrij gemaakt
Wordt er daarentegen een kleurenconteact
gespeeld, dan moet de spelleider eerst onder
zoeken, of de troefkleur hecht is. m a.w. of die
kleur Inderdaad beantwoordt aan X oorzpron-
keiyke doel, nj. overmacht in die kleur en te
vens hulpmiddel om «door aftroevenj de tegen-
party in een andere kleur te stoppen.
Wanneer de troefkleur dan Inderdaad hecht is
moet de spelleider zich aan de volgende richt
lijn houden:
le. De troeven er uit slaan en dan onder
dekking van de resteerende troeven trachten in
andere kleuren de benoodigde slagen te ma
ken:
Uitzondering: 4
le. Ingeval er in den blinde een korte kleur
is, waarin de spelleider ook zwak is. moet eerst
met de korte troef van den blinde afgetroefd
worden alvorens de troeven er uit geslagen mo
gen worden.
He. Als er geen rentranta in den blinde zijn,
kan het noodig zyn, dat de spelleider er niet
alle troeven van de tegenparty uithaalt, om
één troef in den blinde als rentrant te houden.
Indien de troefkleur echter niet hecht is. of
niet hecht biykt te zyn, staat de spelleider
voor de volgende keuze:
le. Ofwel er een cross-ruff van te maken,
dus de troeven zooveel mogeiyk apart te ma
ken;
2e. Ofwel de troeven onder verlies van eenlge
slagen er toch uit te slaan en er dan een 8. A.-
spelletje van te maken.
Uit het verschil in opeet tusschen een kleu-
rencontract en een S. A -contract kunt u op
maken. waarin het belangrykste principieels
verschil ligt, n.l. in het feit, dat het aantal
denkbare gevallen by 8. A. veel grooter is, om
dat men daar niet aan een bepaalde kleur ge
bonden is. Wanneer men besloten is om in een
bepaalde kleur te gaan aanvallen, kan men nog
altyd van die kleur afstappen en zyn heil in
een andere kleur zoeken.
Noodzakeiyk is het echter, om er nog eens
den nadruk op te vestigen, dat het aantal aan
wezige dekkingen in de zwakste kleur vrelx!
tevens het aantal malen aangeeft, dat men van
slag af mag komen en dit bepaalt dan ook ge-
deelteiyk de keuze van de kleuren waaruit men
de benoodigde slagen hoopt te behalen.
De keuze van de kleur, waarin men zal aan
vallen. wordt dus bepaald door het aantal er
by te winnen slagen.
Meestal zal dit ook wel de meest ongeiyk ver
deelde kleur zyn, aangezien uit een kleur met
53-verdeeling nu eennmal meer slagen kun
nen komen dan uit een kleur met een 44-
verdeellng.
We zullen hier echter dezen keer niet meer
op in gaan en besluiten met een spelprobleem:
Harten 4 en
thans zyn speelplan opmaken. Het beste is. dot
de leser tracht met weglating van West en
Oost een plan op te maken.
De opgave van twee weken geleden
aardige variaties: het eerete halve doayntje
bleef vrywel onveranderd, (een enkele maal
ging men van sport over porto of poets
naar troep), maar het verdere verloop
van preek over kever veter renet naar
neger
of van ld. over kreet
naar ld.
en van neger over grein cn garen naar wa
gen
of van ld. over grein en gewin naar id.
of van ld. over garen en gewar naar ld. Enz
Dit genre behoort niet tot de gemakkelykste:
wel te verklaren dus, dat het aantal inzendin
gen maar ruim 50 percent van het aantal der
vorige week haalde. Maar dit laatste kwantum
was zoo omvangrijk, dat 50 percent daarvan
voor deze week nóg een aardig getalletje van
3 cyfers leverde!
In een beboterden, vuurvasten schotel belegt
men den bodem met geschrapte en in schyf-
jes gesneden winterwortelen. Daaroverheen
komt een laag filet van schelvisch, waarna men
zooveel water toevoegt, dat de vlsch geheel on
der het nat staat Na toevoeging van een Hin
ken ui zet men den schotel gedurende *n half
uur In den niet te heeten oven. Vlak voor het
opdienen wordt een lepel boter toegevoegd. Te
serveeren met aardappelpurée.
neke te gaan halen, was ik by jou en Trui op
den koffie met koek. Dik besmeerd met bdMt,
goud als de zon! "k Had in geen jaren zooieta
geproefd op Zondagmorrgen. X Leek my het
zinnebeeld van hoogst huiselyk geluk! En lede
ren Zondag wordt hier dit feest gevierd door
drie gelukkigste schlemielen van Gód!!"--
Weer sprong ie op. „Kom op! Kom zien in
m’n verfwtnkel, wat daar gewrocht wordt,
man!"
Ochja wélken kunsteneer is nie alty bezig
aan X „beste” ooit deur hum geschapen..2
Maar geren gong ik mee. k Wilde ’ns efkens
rustig praten over den Eeker. En als m’n ver
haal pas half onderweuge was. dan Vroeg le:
„Waar is die snotaap nou?”
,Jn Bergen op Zoom, op den kermis.”
„Hoe ziet le eruit?”
JAjk ’n eeker! Da’a X beste portret!*
„En hy is....2" v
,Jn de py penschieterii van ’n zekere madame
Delhomme.”
Ga ’m morsen haten!”
"wocht efkens. Vie. Ge Hnt X verhaal neg
nie half!”
Br vertelde. Hoe den Eeker by ons was ge
komen deur Dré ni. Van z’n kamerke. Z’nen
verjaardag. Z’n horloge. Van z’nen pulken ar
beid, zwygzaamheld Van z’n goeie hart, vooral
veur z’n moeder. Van X ongeluk mee Bles. Zie
kenhuis. Nuuwen jas. Van z’nen strijd tusschen
hierbiyven of gaan zwerven. Van z'n leeren on
der Dré III. Van z’n vlucht.
„Drré.brulde den Vic: ,Jk ben niet Vic Zon
neveld den kunstschilder, als ik dat jong niet
by je terugbrreng
„Dat leste „eng" dreunde na lijk *n kerkklok.
„Vic. oew bedoelingen
nie den weg. kearelr’
..Dénk je” ik geloot dat ie me efkens haat
te om m’n .stommigheid". „Dénk je, dat ik het
rrecht heb van myn kosteiy k gelukWillem
komt ook thuis. God!.... (hl) brulde X ulö
„dénk je, dat ik op al dat geluk zoo*n verd....
klein pletste rrecht heb, als ik m'n pooten niet
uitsteek naar zo'n joch,, dat het geluk van jouw
huis moet in-ge-tript worden?!”
Ik schoot in den lach.
„Dat is X nou sjuust. Vic! Hy mot er inge-
trkpt worden. En.... ën.... gy. als gelukkige,
herboren mensch, gij ziet de dlngskes té mzdt-
keiyk nou!”
„We zzullen zziennDelhomme, schiettent.
Eekhoorn." zee-t-ie-veur z'n eigen. En den groo
ten hoed verhuisde weer op z’nen witten krul
lenbol. w
Amico, ik mot er, tot m'nen spyt, afschelen.
M'n pampier ia vol. Maar.... afijn, tot de noete
week!
Veul groeten van Trui. Dré m en als altjj
gin horke minder van oewen
