BERNARD
HEEMAF
KOOMEN
„Dokter Hartje”
Hoe het was als men nog één
- keer naar school ging
„De Familie Sartoris
a,lviSen,t,Mijnhardlje
MIVA krachtig
MISSIE machtig
ROMAN VAN WILLIAM
FAULKNER
HET VERLEDEN LAAT
ZICH NIET GRIJPEN
STOFZUIGERS
I
Omdat
CONCENTREER
Uw waarborg
'i komt van Mijn hardt/
1
VOOR DE
ERWTENSOEP
per pond.
1
I 1
kW
II
WOENSDAG 16 NOVEMBER 1938
VAN BOEKEN EN SCHRIJVERS
99
v!
COURANTENRECLAME
.2^.^
Bij Apothekers en Drogisten
f
Gemeenteraad van
Egxnond aan Zee
Geschiedenis uit den vrijheids
oorlog in Amerika
JAN VAN DE POL
Laat 162 A - Telef. 2682
HENGELO
Een sprookje op het bord en
waarheid in het leven
Wat men verwachtte is
er'niet meer
WIJ NOTEERENH
-
1 „MijiShardtje* 5 ct
12 „Mljnhardtie*" 50 ct
-- -
zijn niet alleen «tofzulg«r, maar ook tapljtrelnlgor JL
'OOR EIEREN EN
I
NIEUWE UITGAVEN
voor opge-
W.
Dbg.
V
beproef»
-i.
X.
op het krachtigste
reclame-mlddel
wij hem noodlg mochten hebben, maar niet
soodra wilden wj). op dezen dag en op dit
uur, terug naar hém, of zijn beeld ont
glipte ons, vervaagde en verdween. Wü ble
ven alleen, als verdoolden op een plaats,
waar wü niet meer behoorden.
,g kweekt geen zelfstan-
nlet studeeren,
EXPORTGIDS
PLUIMVEE.
1
ie echter is. dat
de
Onwillekeurig keken wij naar onze handen,
voor ons op den lessenaar. Zouden zij nu klein*
worden en, zonder ring en minder verzorgd,
weer klemmen om potlood of pen en vorm en
inhoud geven aan een school-opstel? Zouden wij
nu onze oogen dicht knijpen en trachten onze
gedachten, onze fantasie terug te dwingen in ce
baan der verbeelding van een jongen, die nog dé
grenzen van het mogelijke niet kent? Of vi
sioenen teruggeroepen, die alleen de achter
grond van het nog onbekende leven gedoogt?
Het is ons niet gelukt. Wat wü gedacht
hadden te vindenwas er niet meer, althans
niet meer voor ons. Een weemoedig vis a vis
38 ct.
38 ct.
25 ct.
33 ct.
10 ct.
10 et.
30 ct.
[en.
het
na,
Een .aardig boekje over een aardig honden
ras. Het kan den liefhebber zeker helpen om,
zooals de schrijver zegt: ^den kleinen kerel te
houden als een gezonden, fitten Jongen, die te
allen tijde is en blijft een sieraad voor het oog
en een genoegen in huls."
lurende strijd
aanvallen der
innen houden,
o Frank heeft
>1 Dom zorgde
WU GEVEN A. V. L.-BONNEN
GRATIS VRAOKN EN BEZORGEN
IN DE DANAAN
- Verkrijgbaar b(J: HEU8EVKLDT N.V. Langestraat 24, 76 Achterstraat Houttfl, Alkmaar, Telef. 4170.
LAAT 142 - TEL. 3.8.96.
HOUTTIL 58 - TEL. 4.2.7.8.
ALKMAAR
30 ct.
16 ct.
10 ct.
10 ct.
10 ct.
10 ct.
13 ct.
10 ct.
36 ct.
30 ct.
30 Ct.
10 Ct.
10 ct.
10 ct.
30 ct.
38 ct.
30 ct
8 voor
Dadels
NAAR EEN BETERE SCHOOL.
Een serie opvoedkundige werkjes
over hernieuwing van het onder
wijs in Nederland.
’•Middags zaten wU In de zesde klas. In
het oude lokaal, op onze oude plaats en het
was, verouderd en vergrijsd, dezelfde broe-
der- die voor de klas stond. Waren wü
nu dichter bij den Jongen, dfc eens hier zat
en die wij zelf waren geweest, dichter bU de
Illusies en verwachtingen, welke die Jongen
had gekoesterd en die dus ons hadden be
koord? Hoe meer wU trachtten ons terug
te buigen naar dien Jongen, hem te begrij
pen. te verstaan en opnieuw tot leven te
brengen, hoe verder hü terug week. Toch
wisten wij hem met ons verbonden, altijd
bereid om naar ons toe te komen, wanneer
1
dr. Konrad ain
't Duits vertaald
door Rinks Tolman, 293 pag.,
vele figuren. N.V. Wereldbiblio
theek, Amsterdam 1939.
DE FOX-TERRIER. Hoe hij leeft
en wordt1 gefokt, door Johan Pie-
terse. 94 pag., vele foto's. J. M.
Meulenhoff, Amsterdam 1939.
STORM OVER DE PRAIRIE door
Theo Frank, geïllustreerd door
Pol Dam. Uitgave Gebrs. Kluit
man, Alkmaar.
15 cent
1* eent
30 cent
40 cent
Verschenen is de Nederlandsche Agrarische
exportgids voor eieren en pluimvee, welke is
uitgegeven door d$n Industrie- en Handelsraad
voor den Land- én Tuinbouw, in samenwerking
met het Eler-Contróle-Bureau. Het boek bedoelt
propaganda te maken voor den export van deze
producten in alle hiervoor in aanmerking ko
mende landen.
Deze zeer goed verzorgde uitgave, die in vijf
talen geschreven is, opent met een voorwoord
van den minister van Economische Zaken. De
heer J. Tukker, hoofd van den Rüksvoorllch-
tlngsdlenst voor de pluimveeteelt, schrijft een
inleidend woord. Verder bevat het boek een
groot aantal gegevens betreffende het Neder-
landmhe pluimvee, de contróle die op de eieren
wordt uitgeoefend en den export van deze pro
ducten. Het werk is verlucht met een aantal
zeer goede foto’s en teekenlngen.
Het is de bedoeling, dat ook van andere agra
rische exportproducten Lz.t. een dergelljke uit
gave aal verschijnen.
met de eigen herinnering, dit was het eenig
gewin van dezen wonderlijken dag. Mijlen
ver stonden wij af van de Jongens, naast en
achter ons in de banken. Aan den eenen
kant had hun wereld zijn geheimen voor
ons verloren, scheen zij smal en bekrom
pen (waren ook niet de school, de klas, de
cour kleiner dan de voorstelling, die wij er
van hadden bewaard?). Van den anderen
£ant echter verhulde hen een betoovering,
die van ons onherroepelijk week, een betoo
vering, die plaatst in een gulden glans alles
wat zü beroert: de betoovering van het
groote vetorechten.
Immers, dit is zeker: zouden met ons dien
dag op school en in de klas de eigen Jaargenoo-
ten van voorheen zün teruggekeerd, wij zouden
elkaar vreemd hebben aangezien. Maar ten
slotte zouden wij het over één ding eens zijn
geworden: dat het leven toch heel anders kwam
dan we ooit hadden vermoed en dat het maar
goed is de dingen niet vooruit te weten. Daarom
ook is de weg, terug in het verleden, onher
roepelijk versperd.
HET LEVEN DER INSECTEN,
door prof,
therts. Uit
In den roman van Faulkner beleeft de
oude dame zulk een conflict, wanneer zü te
midden der vijanden alleen achterblijft met
haar kleinzoontje Bayard en diens speel
kameraadje Ringo, wiens moeder een sla
vin der plantage en Bayard’s min is geweest.
Het boek vertelt dan in kleurrijke détails,
hoe Granny zich dapper door de moeilijk
heden heenslaat en op de pulnhoopen den
grondslag legt voor een nieuwen opbloei
der familie.
„DE MEIDOORN", door Jean
Tdusseul, vertaald uit het
Fransch door Maria W. Vos.
Uitgave van de Wereldbiblio
theek, Amsterdam.
Een „wlld-west" boek van 't beste soort, dat
door onze Jongens ongetwijfeld verslonden zal
worden. De geschiedenis speelt zich af op Sun-
„geen kinderen wilden hebben, omdat zü de
ontelbare kwalen kennen, die den mensch be
ilijk overdrew**" la«wpta*sl lagen van pa» wieg tot aan h<
Dergelljke episoden bewolki
mooi opgezette feeën-sprookj,
Het boek is voor ontwikkelde volwassenen.
p’.
PLANTKUNDE, door dr. H. H.
Kreutzer. Leerboek voor de
laagste klassen van Gymna
sium, HJ3.S. en andere scholen.
P. Noordhoff N.V., Groningen
1939.
om dt steeg te
Pralrie-Ranch, waar een 1
beerscht in verband met bnj
veedieven. Om die van X lijf
daarvoor is heel wat noodlg!
het vlot en aardig beochrevei
voor leuke plaatjes.
Een fijn’wild-west-book I I
heeft geschreven. De.
ris” is --
:ende
meen als zjjn voornaamste werk beschouwd.
Het verloop van den verschrikkelljken burger
oorlog wordt hier geschilderd in de lotgevallen
van een familie, die een rol speelt in het oor-
logsdrama, aan de slechte tijden ten gronde gaat
en na den oorlog weer tot welstand komt.
In deze schildering worden de lezers van tal-
looze Amerikanen weerspiegeld, alsmede de hee-
le schokkende crisis, die het land in die jaren
doorleefde.
pe familie, die in genoemden roman haar lot
gevallen beleeft, behoort tot de Zuidelijken en is
dus vijandig aan de Noordelijken, de Yankees.
Een oude dame wordt Granny (grootmoeder) ge
noemd door haar kleinzoontje en diens vriendje
Rtogo, zoontje van een der plantage-slaven. De
zoon van Granny is officier in den oorlog en
als de Zuidelijken terug moeten trekken voor
de naderende overwinnaars, komt de plantage
gevaarlijk in de vijandelijke zone te liggen. De
strijd ging onder meer om de afschaffing van
de slavernij. Onder leiding van President Abra
ham Lincoln streefden de democratische Noor
derlingen naar een vrijmaking der slaven, maar
op de plantage van Granny heeft altijd een
goede en patriarchale verhouding bestaan tus
schen de heerschers en de slaven, hetgeen niet
wegnam, dat de onderhoorigen in het geheim
met de Yankees sympathiseerden. Waar an
derzijds door de Zuidelijken de slavernij als een
gewone zaak werd gezien voor zoover al
thans de meesters geen misbruik maakten van
hun macht ontstond in bepaalde kringen een
tragisch conflict tusschen de naar vrijheid ver
langende slaven en hun meesters, die zü steeds
met verknochtheid hadden gediend.
„Het mlddenstands-diploma" VII Bedrljfeleer,
door R. Schans. Uitgave W. J. Thieme en Cie,
Zutfen.
„Leerboek van het boekhouden” le deel; ten
William Faulkner is een der meest gerenom
meerde schrijvers van zijn land en maakte een
nauwkeurige studie van de oorzaken en het
verloop vkn den burgeroorlog, waarover hü dan
ook meer dan een nov<
«wan „De Familie Sa
logsboeken” het meest
Na de romans uit het hedendaagsche leven,
na de detectiveverhalen en de ongemeen span
nende biografie van den laats ten Russischen
Tsaar Nicolaas n (een uitnemend boek) was
thans aan de’ beurt een historisch verhaal van
William Faulkner, getiteld „De familie Sartoris”
en behandelend een bewogen levensgeschiedenis
uit den bloedlgen Amerikaanschen vrijheidsoor
log. die van 1860 tot 1865 heeft gewoed in het
land dat sindsdien de Vereenlgde Staten van
Amerika heet.
Het geregeld verschijnen van populair-weten-
Ichappelljke boeken op biologisch gebied, wijst
op verheugende belangstelling voor de wonderen
der levende natuur. Tot de meest verbazingwek
kende daaronder behooren zeker de levensge
woonten der insecten, waarvan prof. Günther
verhaalt in „Insektenleben". thans door Rlntoe
Tolman in het Hollandsch vertaald. De lezer
kan zijn hart ophalen aan de duidelijke en des
kundige beschrijving van vele verschijnselen, die
vrij beknopt behandeld worden, zoodat dit werk
je zeer veel biedt, maar dan ook aandachtige
lezing verelscht. Het onderwérp maakt echter de
moeite ten volle loonend. Vanzelf komen ook
vragen van wijder perspectief ter sprake. Hier
in is de Duitsche auteur geen alleszins betzouw-
bare gids, zoodat een voorzichtig lezen van den
Inhoud bij verschillende passages niet overbodig
Is. Zoo staat hjj met te weinig kritiek tegenover
evolutievragen en speelt Dultsch sentiment den
schrijver hier en daar parten. Vooral ook leze
men crttisch het laatste hoofdstuk over .Het
Wezen der Instincten”, waarin wel veel behar-
tenswaardigs te vinden is, maar eveneens een
hinderlijke begripsverwarring tusschen „instinc
tief” en „onbewust”, of tusschen andere, duide
lijk te onderscheiden begrippen. Het geheel ei
gene van het menschelljk verstand raakt wel
eens in het gedrang en de auteur vergeet dat
dit met de instincten een ondeelbare eenheid
vormt, waar hij bijv, maar weinig verschil ziet
tusschen een menschen- en een dierenmoeder op
grond van het instinctieve In beider gedrag. Zijn
religieuze beschouwingen zijn vaag-pantheïstlsch
en niet zonder gevaar. OVerigens kan dit werk
je in de vlotte ofschoon wel eens al te vlotte
vertaling van Rlnke Tolman worden aanbe
volen.
De schrijver, die reeds een goed leerboek over
Het Menschelljk Lichaam publiceerde, geeft hier
een Plantkunde welke een uitstékenden indruk
- - ite, de stijl leven-
overzlchtelljk. Oe-
physiologic kregen het deel dat hun
toekomt, terwijl bijvoorbeeld een hoofdstuk als
dat over fossiele planten het op zichzelf reeds
de moeite waard maakt om deze uitgave ter
hand te nemen. Korte vragen en opgaven spo
ren den leerling tot denken en zelfwerkzaam
heid aan. De figuren zijn modern met zorg ge-
I bozen en komen goed tot hun recht. Alles by
Elkaar een uitgave, die alle aandacht verdient!
In zijn inleiding zegt Jean Tousseul: „De
Meidoorn is geen roman, het is een feeén-
sprookje”. Het is inderdaad een soort „esca
pade” geworden, scherp afstekend van de har-
de-werkelljkheld-romans die we kennen uit de
streken van de Condrok.
Er ligt een apart dessin in dit werk, men
kedt er onmlddellljk den kunstenaar in, ook al
wist men niet, dat het boek is bekroond met
den „prix triennal du roman”.
Voor kritiek mag echter de Inhoud niet dflpr
den uitstekenden stijl gecamoufleerd wor?
De twee groote mannelijke helden uit
sprookje houden er enkele theorieën op
waarmee wij ons principieel niet kunnen ver-
een
ging-
Er is in de laatste jaren in de kringen van
het lager onderwijs een sterke beweging waar
te nemen, die zich de hervorming van dezen
tak van ons onderwijs ten doel stelt. l)Algemeen
ifordt het erkend, dat ons onderwas overladen
is met onnutte kennis; het is intellectualistisch
in den minst gunstlgen zin. Het is „Weltfremd”,
mist den noodlgen realiteitszin, frischheld, leven
digheid. Er wordt nog gewerkt met een leerstof
van tientallen Jaren geleden. Er is algemeene
ontevredenheid over dezen toestand. Dat wijst op
verlangen naar verbetering. Het buitenland ging
ons in onderwljshemleuwing reeds vóór; België
heeft zijn nieuwe leerplan, zoowel van het Rijk
als van den BlsschoppelUken Schoolraad. De
hemleuwlngspoglngen zijn daar in vollen gang.
Of as zullen slagen? Er schijnt wel iets te veel
door de overheid te zijn verordonneerd, waar
door het ultelndelljk slagen wel eens in gevaar
zou kunnen komen. In ons land wordt het Ini
tiatief daarentegen meer overgelaten aan de
lagere regionen. Een belangrijke paedagogische
DE WOESTIJNPILOTEN door
Walter Tomson, geïllustreerd door
Pol Dam. Uitgave Gebr. Kluitman
Alkmaar.
3 2 4, zet de Broeder op het zwarte
bord. De kleine jongenshanden schrijven
het na, de pen krampachtig omvat. En zij
verschuiven met uitgestoken wijsvinger de
roode en witte balletjes van het telraam.
2 2 4;^ een elementaire waarheid,
waarop het léven zich nog vaak zal be
roepen. Ên dat bonte telraam: Juist als de
samenleving, waar men meetelt naar ge
lang men meer of minder neer kan tellen.
2 2 4 staat dan in de schriften. De
Broeder gaat keurend van bank tot bank.
Ergens blijft hij staan en wjlst bU een leer-
llng; „Wat een groot kruis is dat Zoo
•taan ze op het kerkhof!” De Jongen lacht
om de vergelijking; de plus van 2 3 4
op het kerkhof! Het klinkt ook gek, maar
het is niet minder waar: even onontkoom
baar als de uitkomst van twee maal
twee.....
Maandagavond vergaderde de raad van de
gemeente Egmond aan Zee onder leiding van
den burgemeester.
Allereerst werd het nieuwe raadslid, do heer
A. Blok, beëedigd. waarna hij werd welkom ge-
heeten door den voorzitter, die hoopte, dat hü
steeds de belangen van Egmond aan Zee zal
dienen, waarop de heer Blok dankte en den
wensch uitsprak, dat <r ateeds een goede sa
menwerking zou bestaan.
Van den heer P.
VARKENSPOOT
VARKENSKOP
KNIESCHIJF
KRABBETJES
MOOI MAGER
PEKELSPEK 46 cent
RAUWE ROOKWORST
33 cent
Faulkner heeft een aangrijpend verhaal ge
schreven, in populairen trant verteld met het
accent van den auteur, die zijn stof kent en
de harten der lezers. Het* boek is uitgegeven in
het bekende prettige formaat en in een vlotte
vértallng.
We kunnen de lezing van ,De Familie Sar
toris” van harte aanbevelen.
dienste van het onderwijs in de derde klasse
van HBJ3. A en B, door dr. J. O. Choufoer.
E. Smit en W. Speerstra. Uitgave J. B. Wolters,
Groningen.
.Jfandelswetenschappen” deel n, door A. A. D.
Bouwhof, J. O. Lagerwerf! ep J. H. A. Krediet.
Uitgave P. Noordhoff, Groningen.
„Plantenkunde”, leerboek voor de laagste
klassen van gymnasium, HBJ3. en andere scho
len. Uitgave P. Noordhoff, Groningen.
„Leerboek der natuurkunde” deel n, voor het
middelbaar en voorbereidend hoger onderwüs;
door dr. A. D. Nathans en dr. H. Lindeman.
Uitgave P. Noordhoff Groningen.
„Tafels van Ejc” samengesteld door H. W.
Holtzappel. Uitgave: F. Noordhoff, Groningen.
Vllegtuigboeken worden immer graag gelezen
er. daarop zal ,De Woestünpiloten” wel geen
uitzondering maken. De schrijver voert ons mee
naar Afrika, het land met zün woestijnen en
ontoegankelijke bosscl^n. Hoe moet daar een
geregelde verbinding zün tusschen de Afrikaan-
sche koloniën van Engeland met het Zuid-
Afrikaansche dominion? De hoop is gevestigd op
de luchtvaart. Welnu, de woeetünpUoten staan
voor niets en.... slagen! Hoe, men leze 't bock;
Met spanning zal men dan de verrichtlngeij
van deze dappere mannen volgen op hun get
vaariüke reizen.
conferentie, waarop tal van autoriteiten aanwe
zig waren uit België, Frankrijk, Engeland, Ame-
lika en Tsjecho-Slowaküe. werd in het voor
jaar te Lage Vuursche gehouden. Dezer dagen
vindt in diezelfde plaats een niet minder be-
langrüke bijeenkomst plaats van de Christelüke
onderwüsvereeniging, waar prof. dr. Waterink
de princlplëele grondslagen van onderwüsher-
nieuwing bespreekt. Onderscheidene Inspecteurs
nemen aan deze conferentie deel. Inmiddels zün
de hoofdinspecteur en de Inspecteurs in de in
spectie Groningen gereed gekomen met een
nieuw leerplan, dat richtinggevend bedoeld te
zün bü het samenstellen van de nieuwe leer
plans der diverse scholen; het wil geen school
hervorming van boven af dlcteeren, maar een
geleidelüke hernieuwing stlmuleeren, waardoor
de school gemaakt moet worden tot een insti
tuut, dat „groeit en verandert met het leven
mee.”
Voor ons katholieke onderwüs is het van groot
belang, dat ongeveer een half Jaar geleden het
Katholieke Onderwijzers Verbond een „Reorga-
nisatie-commlssie” heeft ingesteld, om de fou
ten en tekortkomingen van het huidige onder
wüs te trachten vast te stellen en aan te geven
hpe de verbetering zou kunnen plaats hebben.
Op welke basis men zich deze onderwüsher-
nieuwlng voorstelt en hoe de uitvoering ervan
gedacht wordt voor ons godsdienstonderwijs,
wordt stevig gefundeerd uiteengezet in een
serie paedagogische werkjes van de hand van
den bekenden Frater S. Rombouta, onder den
titel: „Naar een betere school”. Scherp en on
verbiddelijk worden hierin de kwalen waaraan
ons onderwüs laboreert aangewezen, Mechanis
me en verbalisme richten treurige verwoestingen
aan, niet in het minst bij ons godsdienstonder-
wüs (bï. 69). Angstwekkend snel pleegt onze
jeugd haar schoolsche geleerdheid af te schud
den. Geen wonder; noch grondigheid, noch
voldoende repetitie en bevestiging zün bü ons
huidig school bedrijf mogelük: Alles lijdt schip
breuk op. de
digheid, leert niet aanpakken,
met iets zelf ondernemen. De „leerderU” staat
op den voorgrond en niet de leerling.
Het nieuwe leerplan zal gebaseerd moeten
worden op de denkmentalitelt van het kind.
Milieukunde, globalisatie, individuallseering zul
len pülers worden waarop ons onderwüs moet
hernieuwd worden.
Al moge het paradoxaal klinken, een feit is
het: de kinderen leeren te weinig, omdat we ze
te veel willen en moeten leeren. De tüd voor al
zijdige verwerking en gedurige verwerking is
in de school niet te vinden. Daarom missen
onze kinderen routine en vastheid in het ge
wone, het alledaagsche, het elementaire. Er is
maar één oplossing: versobering, besnoeiing, be
perking tot het allemoodzakelükste. Maar dat
moet er dan ook muurvast in. En hiermee zitten
we meteen midden in de kwestie van de „aan
sluiting".
De oplossing die Rombouts ons hieromtrent
aan de hand doet lükt inderdaad wel op het „ei
van Columbus”. We vreezen echter, dat UL.O. en
M.UL.O. dit eitje te hard gekookt zullen achten
om voor hun consumptie geschikt te zün.
Niet langer, aldus Rombouts, mag aan UL.O,
H.D.8. en Gymnasium worden overgelaten te
bepalen wat de volksschool op haar programma
zal nemén. Zij heeft dat zelf uit te maken van
uit haar eigen doelstelling.
De vraag rüst echter: zullen in dat geval tra
ditie, examencultus, concurrentiezucht en alge
meene ontwikkelingsmanie geen welhaast on
overkomelijke hinderpalen vormen bü de her
nieuwing van ons onderwüs?
Dreigt er ook geen gevaar van de zijde der
ouders, die door hun onbekendheid met didac
tisch* en andere onderwüskwestles zullen
elschen dat hun kinderen hetzelfde algemeen
ontwikkelende onderwüs te genieten krijgen,
dat zü in hun Jeugd hebben ontvangen?
Daarom is het van harte te wenschen, dat niet
alleen alle onderwijzers maar ook de meeste
ouders deze werkjes van Rombouts in handen
krijgen en bestudeeren. Het gaat in laatste In
stantie toch om het geluk van hun kinderen.
En hieraan wil de school naar best vermogen
medewerken, door aan de maatschappij af te
leveren menschen met heldere inzichten en
karaktervastheid.
We vermoeden; dat het bü drie deeltjes in de
serie „Naar een betere school”, uitgegeven bü
het R.K. Jongensweeshuls te Tilburg, niet zal
blüven en dat er ook over de „profane vakken"
gedetailleerde voorstellen tot verbetering het
licht zullen zien. Mogen zü in denzelfden vlot
ten trant en met dezelfde overtuigingskracht ge
schreven worden als de reeds verschenen deel
tjes.
Op het bord teekent de Broeder voor opge
togen Jongensoogeneen soort kabouter in een
“““L door ballonnen gedragen en in het
luchtruim voortgetrokken door vliegende gan
zen. Hü vertelt er een sprookje bü. maar wü
wu denken opeens aan een ander sprookje:
Belma Lagerlöff’s verhaal van „Kils Holgers-
®>ns wonderbare reis met de wilde ganzen’. Is
‘T’en niet precies als dit grooten menschen-
sprookje. Reizen ook wü niet verder en verder,
gezellen en nieuwe dingen begroetend,
■ar ook telkens het oude, vertrouwd-gewor-
«ne dierbare achterlatend, terwül het steeds
valt <Ut te vergeten?
moole m’s en mooie n’s. Zingen:
oechhel, Joechhei, hoe prettig is zoo’n jage-
nL Wü zien toe en wü luisteren. Opeens
"tegt onze kleine buurman achter zün hand:
rtm.w n°* ha“t geen tt,d’ mijnheer? Wat
weer Un«!’' w« ^ken en het is büna
De morgen is om. Voorbü gevlogen, althans
iOnS' Maar den kielne naast ons heeft het
din.L geschenen.... Dus Is het toch waar:
de tiJd vroeger langer dan nu? Is voor
J°n8en °°k een Jaar weer een
h<w^fhe!__.een maand een onafzienbaar tüds-
“esrek^terwül voor ons de weken, de maanden,
jaren voortrollen in een benauwend tempo,
tempo, dat men niet dwingen kan. ook al
Kre“r 2t’“ eiBen verleden recon-
Ihilk pulk beste Zeeuwsche
IVIau we Aardappelen
vanaf 10 K.G. voor 35 cent
Extra fU"e Dnlnaardappelen
vanaf 10 K.G. voor 40 cent
Hét komt wellicht bü niemand op om.
wanneer men ’s ochtends naar zün werk
gaat, plotseling een anderen weg in te
slaan, naar de school te loopen, die men
vroeger heeft bezocht en daar weer in de
bank te schuiven op zün oude plaats,
precies alsof het zoo hoorde en er niet «oo-
veel jaren verloopen waren sindsdien
En toch moet dat een wonderlüke sen
satie zün, om nog één keer één dag op de
lagere school door te brengen, nog één
maal terug te keeren naar zün uitgangs
punt In bet leven en te zien of zich iets
hervinden laat van stemming en sfeer
eener lang teruggeweken levensperiode, toen
alles nog louter verwachting was.
Wü dan, lezers, hebben het geprobeerd.
Wü >ün teruggegaan, een dezer dagen, naar
een school, een klas, èen-bank. Wü hebben
de onverblddelükheld van den tijd geweld
aangedaan en gepoogd een grooten stap te
rug te zetten op een weg, die toch maar
één richting kent. Wü nebben getracht
weer één dag schooljongen te zijn en voor
uit te küken Inons eigen verleden.
In dit najaar, 25 jaar geleden, gingen wü voor
het eerst naar school, zetten wü daarmee
oen eersten stap in „groote" leven. Wat her
innert men zich nog van dien eersten dag?
Het beeld is vervaagd en verdwenen. Wanneer
men in latere jaren nog eens langs de school
gaat, waar men alk-kleine Jongen eiken mor
gen en eiken middag In de banken school,
komt menige herinnering, meer of minder wee
moedig. terug. Weer zien we in onze verbeel
ding de klas met de kameraden, booren we de
rustig verklarende stem van den Broeder
end er wijzer, weten we weer boe traag zoo’n
ochtend of middag voorbü kon kruipen. Voor-
vallen komen terug voor den geest, blüe mo
menten en schrünend verdriet Veel herinneren
we ons, alleen dien eersten dag, dat eerste
jaar
Nu hebben wü weer, één ochtend, in de
eerste klas van dé lagere school gezeten,
op dezelfde plaats en niet zonder
moeite in dezelfde bank. Van daaruit
keken wü. 35 jaar geleden, allen gewapend
met een griffel, een sponzedoos, een pen,
eenzelfde minimum aan kennis eri er
varing,'’Wéélfito'Mibfepefta’mogêflJEieki
vójJr ons. W\j zaten er samen als loten uit
de levensloterQ, met een' saam en vooral
een voornaam, met dezelfde groote of, zoo
men wil, geringe kans voor het leven.
Weer zitten ze er nu. de kleine Jongens, en
zü küken naar het leesbord met zün fleurige
afbeeldingen en leeren de eerste begrippen
kepnen, de eerste woorden spellen: aap. roos,
zeef, muur. Daar schuilt een ongedachte wü$-
held in die woorden. Voorloopig blüven bet
immers „apen” van Jongens, tot ook voor hen,
zoo van 18 af, wondermooie „rozen” kunnen
bloeien en geuren langs hun pad, maar het
onbarmhartige leven zal toch blüken' een
,^eef” te zün, waar lang niet allen voorspoedig
doorvallen en meer dan eens een „muur” den
weg verspert naar het geluk.
De Kennemer-Serie van de Drukkerü de
Spaamestad is met den historlschén roman
•JDe familie Sartoris” reeds aan haar
twaalfde uitgave toegetoomen. De zeer ver
zorgde boeken, die voor een spotprijs tel
kens ruim drie honderd bladzüden boeiende
lectuur bieden, blüven verschonen met de
regelmatigheid van een klok en stroomen
den belangstellenden toe in groote hoeveel
heden.
Ook bij: Kiespijn, Zenuwpijnen, Rheumatiek, Meendbezwaren, Koorts,
Griep, Spit In den rug, Spierpijn, Lusteloosheid, Migraine^
Ziek- on Meegevoel, Lendenpijn, Gevatte Koude.
„Mijnhardtjes” bestaan uit een vernuftige combinatie van beproef
de geneesmiddelen, die elkander wederkeerig in hun werking
ondersteunen, zoodat de pijn met vereende kracht verdreven wordt.
Een beter pijnverdrijvend middel dat sneller en gunstiger werkt
■dan „Mijnhardties", i* d*n ook niet denkbear. Na het innemen
van een „Mijnnardtje" voelt U de hevigste pijn terstond weg
zakken, terwijl ze enkele minuten later geheel verdwenen is.
„Mijnhardtjes** zijn smaakloos, nemen gemakkelijk in en stlmu
leeren tevens bloedsomloop en stofwisseling, zoodat U zich na
verdreven pijnen weer frisch on opgewekt gevoelt
le soort Witlof. 3
le soort Spruiten,
Boerenkool. 3 p.
Worteltjes. 3 boe
Pracht Andüvle. 4 voor 10 ct.
Dikke Pret 7 <*nt
Groene kool extra mooi. 3 p.
De fijnste Zuurkool, 3 p.
le soort Bloemkool
Stoofperen (gleaevlldemane).
3 pond voor
Moesappels. 3 p. voor
Stoofappels. 3 p. voor
4 p. Breekpeen
4 p. Uien
2 p. Gare Biet
Sterappels vanaf 3 p. voor
Amerlkaanache Appels. 3 p.
De fUnste Handperen. p. p
Saprijke Sinaasappels,
vanaf I
le soort Bananen. 2
le soort doosjes
Kastanjes, p. p.
Prima Citroenen. 4 voor
Cocoenoten
Prima groote Noten.
d. Schinkel was een ver
zoek ingekomen om bü den verbouw van zün
bakkerü de gemeenteputten in zün steeg te
mogen gebruiken, tevens een verzoek om deze
steeg te doen bestraten.
Daar deze putten niet meer door de gemeen
te gebruikt worden, werd het verzoek ingewilligd
onder beding dat 1.per jaar déecarlo-
belasting betaald moet worden, terwül B. en W.
het recht tot wederopzegging behouden. Verder
zün er reeds plannen gemaakt
□oen bestraten.
Besloten werd de begroeting 1939 vast te
stellen op 353.327,08 voor den gewonen dienst
en op 60054,86 voor den kapitaaldlenst.
Verder dient de begrooting 1938 uitgebreid te
worden met een post van 150 voor controle
Inzake den B-steun, daar de Regeerinfj eischt,
dat alleen B-wsteun gegeven zal worden, als elk
geval op zichzelf onderzocht wordt. B. en W.
hebben hiervoor mej. Dekker aangewezen om
dit onderzoek in te.stelten.
De heer PRINS was van oordeel, dat de B-
steun in elk geval vóór den winter uitgekeerd
moet worden en wilde daarom liever twee per
sonen, elk voor 75. benoemen, daar het on
derzoek dan vlugger zal gaan.
Ten einde dtf bouwplannen voor een nieuw
raadhuis te bestudeeren, ging de raad in comité.
Na heropening verklaarde de VOORZITTER,
dat B. en W. willen trachten een nieuw raad
huis te verkrijgen, daar leder wel overtuigd is,
dat het bestaande gebouw niet meer voldoet, in
het büzonder wat secretarie en archief betreft,
terwül de administratie voor de steunverleening
reeds in de school is ondergebracht. Het plan is
de oude school In werkverschaffing te laten
afbreken. De steenen zulten nog geschikt zün
voor de fundamenten en binnenmuren. De
architect D. Saai uiV Alkmaar heeft een nieuw
bouwplan ontworpen, waarvan de kosten ge
raamd zün op 38100^6. B. en W. vroegen den
raad machtiging zich tot het Werkfonds te
wenden, hetgeen met algemeene stemmen werd
goedgekeurd.
Bü de rondvraag vroeg de heer PRINS, in
verband met het bestaande plakverbod. tegen
de aA. verkiezingen een bord te laten plaatsen,
waarop propagandabHJetten kunnen worden
aangeplakt.
B. en W. zullen dit punt bespreken.
De heer SNOEKS vroeg het zand in de
Zuideratraat te laten opruimen en de lantaarn
bü den heer Blok zóó te doen verplaatsen, dat
8Ü Juist voorrd» ateegr. «4<*ar MeRte staan,
welk verzoek overwogen «ou werden.
eenlgen. Dokter Plerre-Etienne, overigens
zeer charitatieve en sympathieke figuur,
evenmin als zün apotheker Servals ooit „naar
de Vespers of naar de Mis", maar „geloofde
stellig in God”. Dese twee personen staan
met twee meer vrome vrouwen in ’t middel
punt van ’n roman, die op even fraaie wüze het
dagelüksch doen van een dorpspastoor als dat
van een vagebondeerenden dorpeling weet
behandelen. Het meest typische
de minder Juiste levensbeschouwing van
twee dokter en apotheker in het geheel
niet wordt gelaakt, terwül selfs de goede dorps
pastoor er zich mee schünt te kunnen .ver-
eenigen.
Het doet wat vreemd aan, wanneer men zoo
als Servals „van zün leven niet bidt, omdat
men gelooft, dat sün lippen niet waard zün zul
ke Heilige woorden te prevelen”. En dan: stelt
u voor, süat alle dokters evenals Plerre-Etienne
„geen kinderen wilden hebben.
jkteJs?* kotogie en physiologic kregen
